De Oostenrijkse theorie over conjuncturen.

[ Bericht 100% gewijzigd door deelnemer op 12-08-2010 22:16:06 ]

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 20:56 schreef sneakypete het volgende:

[..]
Maar ik heb wel een argument waarom economie en fysica methodisch niet gelijk zijn:
fysica bestudeert zaken op een zeer klein niveau. Het reduceert fenomenen tot de kern ervan. Je kunt een planeet pas bestuderen wanneer je de kerneigenschappen kent en niets afleiden uit enkel wat statististische gegevens omtrent de planeet. Overigens merk ik nu bij mezelf gelijk dat het misschien juist zo is dat er dan wél een overeenkomst is: de Oostenrijkse school baseert zich op micro-economie. Het begint vaak met het voorbeeld van een eenmanseconomie in de vorm van de fictieve Robin Crusoë. Vanuit die positie vertrekt de school en probeert het daarna te voorspellen hoe deze microfenomenen zich verhouden tot een complexere economie met meer actoren.
Bij macro-economen gaat dat vaak anders: zij bekijken de data en proberen van daaruit op te maken hoe een economie in zijn werk gaat. De denkwijze gaat van groot naar klein. Bij de Oostenrijkers andersom: van het kleinste economische niveau (het individu) af opgebouwd tot een totaalidee over de samenleving als geheel.
[..]

Het echte verschil is dat in de economie mensen de bouwstenen van het model vormen. Een economische wettigheid is afhankelijk van ons gedrag. En gedragen wij ons ernaar? Vaak niet. Zijn wij dan irrationeel of is de wet dan niet meer waar?

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 12-08-2010 22:19:23 ]

[ Bericht 100% gewijzigd door deelnemer op 12-08-2010 22:19:59 ]

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 21:29 schreef sneakypete het volgende:

[..]

De goudstandaard heeft jaren en jaren bestaan. Vrijwel alle beschavingen hebben met goud gehandeld als ruilmiddel. En nu kom jij vertellen dat pas 80 jaar terug is ontdekt dat dit fout is.

Waarom denk je overigens dat mensen blijven sparen? Waarom denk je dat de mens alleen maar rijker wil worden? Vaak willen mensen welliswaar rijker worden en zekerheid vergaren, maar er zijn ook momenten waarop ze gewoon uitgeven omdat ze iets willen. Het is onzinnig om te doen alsof een goudstandaard tot een ad infinitum spaargedrag leidt.

Bovendien is het zo dat er geen bezwaar in te brengen is tegen het spaargedrag. Sparen leidt niet tot economische malaise omdat de prijzen zich continue aanpassen in een vrije markt. Daarnaast wordt veel spaargeld ook geïnvesteerd ipv 'opgepot'. Het wordt in bewaring gegeven en uitgeleend aan wetenschappers voor onderzoek of aan nieuwe ondernemers.

Dan begrijp je niets van het machtspel in de economie. De mensen die een belangrijk deel van hun geld opzij kunnen zetten / kunnen doorgeven aan hun kinderen / via huwelijker kunnen concentreren. die mensen worden rijk en machtig. Mens gaan niet al hun geld weer in de waagschaal leggen. Ze gaan het ophopen.
Dat is de slimste stategie. They will corner the money market.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 13-08-2010 13:59:07 ]

[ Bericht 100% gewijzigd door deelnemer op 12-08-2010 22:36:34 ]

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 22:20 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Wat versta je onder rationeel? Dat de mens altijd uit is op verbetering van zijn financiële situatie? Dat is uiteraard onwaar. Ik ga graag uit eten met mijn vrouw. Dat kost best veel geld, meer dan nodig om te overleven en daarnaast mijn kapitaal uit te breiden. Maar hoe bewijst dit het ongelijk van de Oostenrijkse economen?

Ik bedoel het verschil tussen economie en natuurkunde. En de Oostenrijkse economen begrijpen dat verschil. Koen legt het uit in het eerste seminarie.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 20:56 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Ik begrijp hier wel wat je bedoelt. Op zich is het bij elke wetenschap oppassen geblazen voor denkfouten.
Zo geef ik regelmatig af op dit forum op bepaalde IMO 'sciëntistische' ideeën van (vooral linkse) intellectuelen. Vaak is het zo dat in de echte wetenschappelijke kringen de formuleringen eerst erg voorzichtig zijn, waarna ze door media opgepikt worden en gehyped. Daarna komt de maatschappelijk denker om de hoek kijken en zegt hij: zie je wel. De enige remedie is inzien dat wetenschap erg lastig is en daarom niet altijd de pasklare antwoorden kan bieden die men hoopt te krijgen.

Nee, dat bedoel ik totaal niet eigenlijk. Dat wetenschap niet tot hapklare brokken wjisheid leidt is evident. Dat er regelmatig een zekere discrepantie zit tussen de inhoud van een wetenschappelijke publicatie en artikelen over die publicaties in de mainstream media is ook iets wat ik onderschrijf maar niet waar ik hier op doel. Een belangrijk aspect dat je hier niet expliciet vermeldt is dat wetenschappelijk onderzoek / publicaties geen geïsoleerde stukjes kennis zijn, ze zijn te plaatsen in een bredere context van soortgelijke onderzoeken. Een losstaande trial met beperkte omvang naar het effect van medicjin A op ziekte B zegt nog niet zo heel veel. Dat moet in de context van overig onderzoek geplaatst worden en echt stevige conclusies kun je in weze pas trekken wanneer er fatsoenlijke reviews / meta-analyses van methodologisch rigide studies zijn.

quote:

Maar ik heb wel een argument waarom economie en fysica methodisch niet gelijk zijn:
fysica bestudeert zaken op een zeer klein niveau. Het reduceert fenomenen tot de kern ervan. Je kunt een planeet pas bestuderen wanneer je de kerneigenschappen kent en niets afleiden uit enkel wat statististische gegevens omtrent de planeet. Overigens merk ik nu bij mezelf gelijk dat het misschien juist zo is dat er dan wél een overeenkomst is: de Oostenrijkse school baseert zich op micro-economie. Het begint vaak met het voorbeeld van een eenmanseconomie in de vorm van de fictieve Robin Crusoë. Vanuit die positie vertrekt de school en probeert het daarna te voorspellen hoe deze microfenomenen zich verhouden tot een complexere economie met meer actoren.
Bij macro-economen gaat dat vaak anders: zij bekijken de data en proberen van daaruit op te maken hoe een economie in zijn werk gaat. De denkwijze gaat van groot naar klein. Bij de Oostenrijkers andersom: van het kleinste economische niveau (het individu) af opgebouwd tot een totaalidee over de samenleving als geheel.

Dat is nu precies de misvatting over wetenschap die ik bedoelde. Neem de medische wetenschap. Mogelijke behandelingen of medicijnen kunnen voortkomen uit het bestuderen van bovengenoemde, geïsoleerde microfenomenen. De daadwerkelijke evaluatie gebeurt uiteindelijk echter op macro niveau. De uit microfenomenen voortvloeiende hypothese wordt getest op proefpersonen. Daarbij spelen miljoenen, miljarden of misschien wel meer factoren een (mogelijk verstorende) rol. Er kunnen geen 'factoren worden geïsoleerd in een laboratorium' er kan slechts worden gepoogd twee populaties dusdanig willekeurig samen te stellen dat eventuele verstorende effecten gelijkmatig over beide populaties verdeeld zijn.

Het punt is natuurlijk dat een deductionele aanpak enerzijds slechts zo sterk is als de axioma's waarop zij rust. Eigenlijk een van de redenen dat de rationele godsbewijs zo weinig boeiend zijn. Over het centrale axioma van de Oostenrijkse school valt ook nog wel het één en ander te zeggen. Het idee dat mensen bewuste acties ondernemen om een gekozen doel te bereiken is m.i. meer een model dat gebruikt kan worden om een deel van de aspecten van het menselijk handelen te bestuderen. Als je het echter als een axioma hanteert, dan zal op z'n minst een zeer groot deel van het menselijk handelen op deze manier accuraat gemodelleerd moeten kunnen worden en die kleine minderheid van het handelen waar dat niet op gaat geen significant effect hebben.

Ideeën als zou de mens een zogenaamde 'goal oriented agent' zijn (of in ieder geval dat dit een adequaat model van het menselijk handelen zou zijn) kun je prima hanteren in de wetenschap als basis van POTENTIËLE kennis. Dat betekent dat je zaken afleidt uit dergelijke axioma's die mogelijkerwijs waar zouden kunnen zijn, maar dat staat of valt bij de mate van juistheid van je axioma's c.q. modelveronderstellingen. De enige manier om echter te kunnen zeggen of die potentiële kennis ook daadwerkelijk strookt met de werkelijkheid is een vorm van empirische terugkoppeling.

quote:

[..]

De Oostenrijkse school is natuurlijk best klein. Maar idd zijn het allemaal liberale of zelfs soms anarchistische denkers. Toch zie ik zelf niet waarom de school zich niet zou lenen voor bijv een conservatief (dwz de Burkeaanse conservatieven). Er zijn naast enkele fundamentele verschillen tussen de liberale Oostenrijkers en conservatieven ook zeker een paar overeenkomsten. Met socialisme is het natuurlijk onverenigbaar. Toch denk ik dat in je totale politieke beschouwing ook de klachten van het socialisme best gehoord mogen worden. Maar zuiver economisch ben ik zelf ook voor de vrije markt. Alleen is het natuurlijk zo dat een vrije markt misschien wel de hoogste mate van allocatie en optimalisering genereert, er blijven ook nog ethische kwesties in de lucht hangen.

Ik denk dat wij hier wat onze opvattingen betreft niet heel veel verschillen. Ik wil daarbij nog wel de nuance plaatsen dat de effectiviteit van de vrije markt 'over het algemeen genomen' de hoogste mate van allocatie en optimalisering genereert. Ik ben zelf meer een pragmaticus. Wat dat betreft is Collapse van Jared Diamond wel een aardig boek. Daarin haalt hij voorbeelden aan van hoe mijnbouw / oliemaatschappijen enerzijds puur op basis van een soort van rationeel zelfbelang flinke voorzorgsmaatregelen nemen om potentieel desastreuze schade aan de omgeving en anderzijds hoe succes wordt geboekt door regulering. Ik geloof niet in simplistische statements als 'de vrije markt werkt altijd het best' of 'er is altijd een overheid nodig om de boel te reguleren'.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 22:20 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Wat versta je onder rationeel? Dat de mens altijd uit is op verbetering van zijn financiële situatie? Dat is uiteraard onwaar. Ik ga graag uit eten met mijn vrouw. Dat kost best veel geld, meer dan nodig om te overleven en daarnaast mijn kapitaal uit te breiden. Maar hoe bewijst dit het ongelijk van de Oostenrijkse economen?

Als wij de Oosterijkse economen niet serieus nemen en ons daar niet naar gedragen, zijn wij dan irrationeel of hebben de Oosterrijkse economen dan ongelijk?

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 21:23 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het idee van de goudstandaard is dat het door de hele conjunctuurcyclus automatisch tegen stuurt in de richting van het middel. Maar de langtermijn deflatie is desastreus. In plaats van te investeren of te sparen, afhankelijk van de mate waarin je de economie kunt voorspelen, kun je consequent oppotten. Hoe meer mensen kiezen voor oppotten hoe sterke de deflatie (want steeds minder geld in omloop). Hoe sterker de deflatie, hoe maar mensen kiezen voor oppotten. Enzovoort.

In Japan hebben ze met dit probleem te maken. Ondanks dat ze tegen de klippen exporteren, is het een relatief arm land. Japanners potten hun geld op, omdat ze er geen vertrouwen in hebben dat de overheid voor hun pensioen, en het pensioen van hun familieleden kan zorgen. Daarnaast leven Japanners erg zuinig, in kleine huisjes, met kleine autootjes en kleine fietsjes. Mini-tuintjes met mini-boompjes. Aan hun huis hebben ze ook niet zo veel, omdat ze bijna altijd aan het werk zijn. Dan heb je dus ook weinig tijd om geld uit te geven. Daarom zijn Japanners sinds kort verplicht om tijdens de "Golden Week" een week lang vakantie te vieren. Dat lijkt te werken. Het winkelcentrum bij ons in de buurt puilt dan dagen lang uit van de mensen, en ik neem aan dat dit op meerdere plaatsen gebeurt.

De enige oplossing voor zo'n probleem is dat de overheid voor lange termijn stabiliteit zorgt. En daar schort het nog al aan in de meeste landen.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 00:20 schreef mlg het volgende:

[..]

Om nog even op je antwoord te reageren. Ik begrijp niet waarom je hoeveelheid bij dit verhaal betrekt, het gaat namelijk om de waarde van de munt. Geld verdwijnt niet, en geld komt er ook niet bij. (bij de goudstandaard).

Zoals de Oostenrijkse school stelt, kunnen allerlei goederen de rol van geld spelen. Zo kunnen ook meedere goederen tegelijk de rol van geld spelen. Als je kijkt naar de bewaarfunctie van geld, dan is dat nu ook het geval. Als iets de rol van geld speelt, maar niet het officiele geld is, is het dan wel of niet geld?

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 22:20 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Wat versta je onder rationeel? Dat de mens altijd uit is op verbetering van zijn financiële situatie? Dat is uiteraard onwaar. Ik ga graag uit eten met mijn vrouw. Dat kost best veel geld, meer dan nodig om te overleven en daarnaast mijn kapitaal uit te breiden. Maar hoe bewijst dit het ongelijk van de Oostenrijkse economen?

Laat ik het herformuleren. Het echte verschil is dat in de economie mensen de bouwstenen van de economie vormen. Een economische wetmatigheid is afhankelijk van ons gedrag. En gedragen wij ons ernaar? Vaak niet. Is de theorie dan goed of fout?

In de natuurkunde kijkt men alleen of de theorie de werkelijkheid beschrijft. In de natuurkunde denkt je er nooit aan om de gravitatie constante aan te passen, of de zwaartekracht af te schaffen. In de economie is dat anders. Als economen naar de economie van een communistisch land kijken, beschrijven ze deze niet alleen. Ze beweren ook dat het anders en beter kan.

De reden is dat wij de natuurwetten niet kunnen veranderen. Ze berusten niet op menselijke afspraken, noch op menselijke doelstellingen. Ze zijn, wat ze zijn. De economie is wel afhankelijk van menselijke afspraken. Stel dat iemand een beter functionerend economisch systeem formuleert, maar deze niet in praktijk wordt gebracht. Is de theorie dan goed of fout? Goed, want het is een goed systeem. Fout, want het beschijft de werkelijk niet correct.

De economie gaat pas op natuurkunde lijken, als de theorie ook het onstaan van de economische instituties beschrijft (zoals Hayek probeert in The Constitution of Liberty).

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 07:08 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

In Japan hebben ze met dit probleem te maken. Ondanks dat ze tegen de klippen exporteren, is het een relatief arm land. Japanners potten hun geld op, omdat ze er geen vertrouwen in hebben dat de overheid voor hun pensioen, en het pensioen van hun familieleden kan zorgen. Daarnaast leven Japanners erg zuinig, in kleine huisjes, met kleine autootjes en kleine fietsjes. Mini-tuintjes met mini-boompjes. Aan hun huis hebben ze ook niet zo veel, omdat ze bijna altijd aan het werk zijn. Dan heb je dus ook weinig tijd om geld uit te geven. Daarom zijn Japanners sinds kort verplicht om tijdens de "Golden Week" een week lang vakantie te vieren. Dat lijkt te werken. Het winkelcentrum bij ons in de buurt puilt dan dagen lang uit van de mensen, en ik neem aan dat dit op meerdere plaatsen gebeurt.

De enige oplossing voor zo'n probleem is dat de overheid voor lange termijn stabiliteit zorgt. En daar schort het nog al aan in de meeste landen.

Mee eens. Een constante geldhoeveelheid is nog erger. Want dan reflecteert de waarde van het geld alle economische groei. Alle reele groei, als gevolg van efficientere productie methoden, plus de groei die samenhangt met de bevolkingsgroei. Het reflecteert deze groei ook als het in een oude sok zit. Je profiteert altijd volledig mee, zonder je nek te hoeven uitsteken. Want het geld in de sok vertegenwoordig een vast percentage van de totale economische waarde, wat er ook gebeurt. Dan zal contant geld zeker het geprefereerde bewaarmiddel zijn. Het werkt in het nadeel van mensen die geld laten rollen. Later consumeren is beter dan nu consumeren. Daarom is deflatie een groter gevaar dan het inflatie. Met een hoge inflatie leven mensen in het hier en nu (geen tijd laten verstrijken tussen geld verdienen en geld uitgeven). Met een hoge deflatie leven mensen in een denkbeeldige toekomst. De goede balans is natuurlijk: noch inflatie, noch deflatie.

quote:

Op maandag 9 augustus 2010 14:51 schreef deelnemer het volgende:
Geld is een boekhoudkundig instrument waarvan de groei gelijke tred moet houden met de reele economische groei. Als geld sneller groeit krijg je inflatie en bubbles.

Inflatie heeft ook voordelen. Het is een mechanisme om verschillen in rijkdom te ondermijnen. Het marktmechanisme laat bestaande verschillen in de startpositie ongemoeid. Rijk geboren, hoef je in je leven alleen nog maar te consumeren. Arbeid is optioneel. Dat komt het dichtst bij vrijheid, als een mens in dit leven kan hopen. De bewaarfunctie van geld waarborgen, wordt gekoesterd door de rijken. Inflatie is hun grootste nachtmerrie.

Veel van de hedendaagse crisis is het gevolg van de wens geld te laten groeien. Deze wens vooroorzaakt de bubbles.

Ja en wie zijn denk je de grootste verliezers van deze Bubbles?
De rijken of de armen?

Deze column van Kevin Williamson past hier wel.

quote:

Subprime Nation: The High Price of Cheap Money

It’s a great time to buy a house: Mortgages are at record lows — 4.4 percent for a 30-year loan.

It’s a terrible time to buy a house: Real-estate is still overpriced and likely to decline at least 5 percent — or as much as 20 percent if the double dip we’re apparently heading into turns out to be a deep one.

So the question is: How cheap does the money have to be before you decide to pay too much for the asset? That dilemma is the U.S. economy in miniature. Government borrows tons of money to get monkeys high on cocaine and other (economically, un)stimulating projects, but it gets to print all the money it wants and thus to repay the debt in devalued dollars. When the dot-com bubble turned out to be built more on gee-whiz tech enthusiasm than on real profits, we flooded the system with cheap money in the hopes that suckers investors thus armed would be up the price of those devalued assets. They bid up the price of real estate instead — and when that cheap-money bubble went south, what did we do? What are we doing? Flooding the economy with cheap money in the hopes that we can reinflate the real-estate bubble and start the whole thing all over again.
...

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 10:41 schreef raptorix het volgende:

[..]

Ja en wie zijn denk je de grootste verliezers van deze Bubbles?
De rijken of de armen?

Een gematigde geleidelijke inflatie is niet zo erg. De bubbles zijn voor iedereen bedrijgend en kent verliezen onder de armen en de rijken. De huidige plossing van de crisis (bailout voor banken), leidt ertoe dat de rijken worden beschermt (hun geld terugkrijgen ook als was het slecht geinvesteerd).

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 14:14 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Een gematigde geleidelijke inflatie is niet zo erg. De bubbles zijn voor iedereen bedrijgend en kent verliezen onder de armen en de rijken. De huidige plossing van de crisis (bailout voor banken), leidt ertoe dat de rijken worden beschermt (hun geld terugkrijgen ook als was het slecht geinvesteerd).

Ja en daarom moet de overheid geen bedrijven redden, en zich al helemaal niet bemoeien met geld creatie, trouwens je kunt helemaal niet weten of je arm of rijk bent, als je nu een miljoen dollar heb, heb je geen idee wat je bezit, het is immers niet bekend hoeveel dollar er in omloop is.

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 15:56 schreef raptorix het volgende:

[..]

en zich al helemaal niet bemoeien met geld creatie, trouwens je kunt helemaal niet weten of je arm of rijk bent, als je nu een miljoen dollar heb, heb je geen idee wat je bezit, het is immers niet bekend hoeveel dollar er in omloop is.

Zo heeft er een keer een stripje van Dagobert Duck in de Donald Duck gestaan. Kan het me niet precies meer voor de geest halen. Maar er is iets mis gegaan waardoor de gehele inhoud van het geldpakhuis bij de burgers van Duckstad terecht komt. Nu iedereen daar miljonair is wilt niemand meer werken. Dagobert is de enige die blijft werken en na verloop van tij dis hij weer even rijk als nooit tevoren aangezien op een gegeven moment een brood een paar ton kost en de inwoners toch moeten eten. EN raad eens wie ze dat brood verkocht

Zal eens zoeken of ik em online kan vinden

Edit: strip zelf niet gevonden, wel een wat duidelijkere beschrijving

quote:

Although a number of Barks’ stories play with some aspect or other of business or economics, there is one in which economic theory plays the central role. This amazing story, Money from Heaven [my title — most of the stories had no titles] manages to address inflation, income redistribution, and the creation and maintenance of wealth. Its beginning is a meteorological version of wealth redistribution: a tornado picks up all the money from Uncle Scrooge’s famous money bin and randomly rains five billion quintuplatillion umptuplatillion multuplatillion impossibidillion fantasticatrillion dollars across the countryside. Uncle Scrooge is now a pauper and everyone else is a multi-millionaire. Most people immediately quit their jobs and hang out signs saying “gone to see the world.” Scrooge, however, simply keeps farming (even handing out guns to Huey, Dewey, and Louie, to protect the property he is creating). In the finale, the wandering populace finds that goods have become scarce, since almost everyone has stopped producing them. When people get hungry, food is available at Scrooge’s farm — but for amazing prices: hams for $1,000,000,000, cabbages for $2,000,000, etc., etc. It’s not long before the Money Bin is full again. Life, and then prices, return to normal. “Easy money” is shown to be illusory, and the true fountainhead of wealth is shown to be focused, productive work.

[ Bericht 38% gewijzigd door tjoptjop op 13-08-2010 18:44:19 ]

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 00:39 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Je kunt stellen dat geld een object is dat mensen gebruiken als ruilmiddel opzich. Het bezitten van het object is geen doel in zichzelf, maar een middel. Het nut van dit middel is dat het zich laat ruilen tegen vrijwel alle andere goederen; het is algemeen aanvaard (dwz door vrijwel alle mensen) als ruilmiddel.
Om even op mijn voorbeeld in te gaan: waarom zijn sinaasappels wel een ruilartikel maar geen geld? Waarom kiezen mensen er niet voor om voorraadjes sinaasappels aan te houden en daarmee te betalen? Het antwoord is natuurlijk dat een sinaasappel zich er niet voor leent. Hij is snel aan bederf onderhevig. Ander voorbeeld: bakstenen. Deze zijn duurzaam en gewild. Nog deelbaar ook. Dus geschikt? Toch niet zo. Want bakstenen zijn niet zoveel waard. Dus heb je enorm veel bakstenen nodig voor het een beetje een goed kapitaaltje is. Hierom is goud ook zo geschikt bevonden als geld: een klompje is al veel waard. Dus is het eenvoudiger om een kapitaal te bewaren in deze vorm. Het voldoet nl. aan een criterium waar bakstenen niet aan voldoen: compactheid.
Verder hangt het van concrete omstandigheden af. Wat nu als er geen goud voor handen is? Dan kies je de 'tweede keus'. Is die er niet, volgt optie drie. Zo kiest men uiteindelijk de minst slechte optie voor handen. In gevangenissen gebruikt men soms sigaretten als ruilmiddel. Die zijn ook best geschikt maar verliezen de strijd tegen goud omdat goud dan weer veel meer waard is dus compacter.

Proves my point. Nu hebben we euro's. Maar tegelijkertijd speelt goud ook (in beperktere mate) de rol van geld. Concurrende vormen van geld dus. Je hoort mensen ook zeggen dat ze geld omzetten in goud omdat het meer waardevast is.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 00:16 schreef sneakypete het volgende:

De Oostenrijkse theorie over conjuncturen behelst de opvatting dat een 'boom'periode veroorzaakt door tijdelijke artificiële kredietexpansie resulteert in bubbels: overinvestering op een paar specifieke markten (langetermijnmarkten als de huizenmarkt, wegenbouw enz.) waarna de 'bust' volgt. Deze wordt veroorzaakt door dat uiteindelijk ook andere prijzen (grondstofprijzen bijv.) stijgen. Dan klapt de bel omdat de investeringen met het nieuwe prijspeil (als gevolg van de monetaire expansie) niet meer rendabel kunnen zijn.

Had deze crisis zo hevig kunnen ontstaan indien de FED onder Bush vanaf ca. 2001 niet zulke lage rentevoeten had gehanteerd om zo consumentenleningen aan te jagen? Ik zie er wel een causaal verband in elk geval.

Mee eens.

quote:

De vraag is van mijn kant dan: hoe zouden anderen het verklaren? Hoe kan een Keynesiaan dit verklaren? Of een monetarist?

Op dezelfde manier.

Het algemene probleem is dat je de geldhoeveelheid niet constant kunt houden (deflatie), maar moet laten meegroeien met de reele economie. Dat betekent dat de geldhoeveelheid gemanaged moet worden. Maar daarbij ontstaat een klassiek probleem: het informatie probleem van de centrale planner. Zelf denk ik dat het probleem nog erger is, omdat andere goederen concurreren met de bewaarfunctie van geld.

Moet je dan verbaast zijn als het mis gaat? Heeft iemand dan een hele domme fout gemaakt? Nee, het is een heel moeilijk probleem. Dat verklaart MI ook waarom er deze verschillende scholen zijn!

Nog erger. Geld is niet te beschouwen als een behouden grootheid. Dus alle plaatjes in de macro-economie van een economische kringloop (een stroomdiagram van het circulerende geld) zijn twijfelachtig. De logica dat op iedere punt geldt: instroom = uitstroom (de logica van de kringloop) is verdacht.

Einde macro-economie?

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 14-08-2010 12:02:20 ]