ADHD & ADD #29

Oké, de eerste pil is binnen
Voelde me even wat suffig, en nu, na anderhalf uur echt een beetje wazig/afwezig.. misschien is het contrast ook wel groot omdat ik normaal 24/7 op scherp sta.. Maar voel me nu een beetje zoals ik me doorgaans voel na een paar uur té intensief concentreren..
Is opzich wel een teken dat het 'werkt' (want niet ADD-ers worden juist onrustiger toch)? Maar heeft iemand anders toevallig ook deze ervaring, en zijn er dingen die op den duur beter worden? (Mijn behandelaar zei dat je in principe vanaf het eerste pilletje voelt hoe het zal blijven)

Effect merk je inderdaad meteen. Echter krijg je in de aankomende twee weken wel iets van een stagnatie.

Hoeveel mg neem je nu? Wat je opnoemt klinkt voor mij nogal averecht, om eerlijk te zijn. Ik neem aan dat je juist geconcentreerd wil zijn en niet uitgeput zoals jij nu opnoemt?

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 14:53 schreef feelsgoodman het volgende:
Effect merk je inderdaad meteen. Echter krijg je in de aankomende twee weken wel iets van een stagnatie.

Hmm, maar verandert het effect nog enigszins? Zo suffig als ik me nu voel kan ik me juist nérgens meer op concentreren, dat lijkt me niet de bedoeling (ik wil eigenlijk gewoon in bed kruipen, kan toch niets in me opnemen), maar ik wil opzich nog wel even doorbijten als ik weet dat dat beginnersverschijnselen zijn..

Oja, en het is idd averechts, maar doorgaans sta ik altijd zó op scherp (iig op straat dat ik bijv alles om me heen in me opneem en daar doodmoe van wordt) dat het opzich wel 'rustig' is dat alles nu wat minder hard binnenkomt.. mijn hoofd is ook wat leger, dat is ook wel eens fijn (maar ook heel raar na jaren nonstop denken).
5mg op het moment, minimale dosis geloof ik, maar mijn behandelaar weet ook van me dat ik altijd erg gevoelig ben voor stofjes/medicijnen/drugs/etc...

Het gaat niet meer drastisch veranderen, hoor. Misschien is je dosering te laag/hoog.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 16:05 schreef feelsgoodman het volgende:
Het gaat niet meer drastisch veranderen, hoor. Misschien is je dosering te laag/hoog.

Mja, lager dan 5mg kan haast niet, en bij hoger lijkt me dat ik hetzelfde nog sterker voel..
We zien het nog even aan, wellicht dat het allereerste pilletje toch gewoon iets harder aankomt...
Moet nog even denken of ik er vandaag nog één doe of dat ik wel even genoeg spanning/nieuwe indrukken heb gehad.. 't is niet alsof ik het zonder medicijnen thuis niet uithoudt.

Overigens voel ik me nu na een paar uur wel wat rustiger dan ik normaal doe.. alleen lijkt m'n mogelijkheid om te focussen een beetje weg.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 14:54 schreef Maartel het volgende:

[..]

Hmm, maar verandert het effect nog enigszins? Zo suffig als ik me nu voel kan ik me juist nérgens meer op concentreren, dat lijkt me niet de bedoeling (ik wil eigenlijk gewoon in bed kruipen, kan toch niets in me opnemen), maar ik wil opzich nog wel even doorbijten als ik weet dat dat beginnersverschijnselen zijn..

Oja, en het is idd averechts, maar doorgaans sta ik altijd zó op scherp (iig op straat dat ik bijv alles om me heen in me opneem en daar doodmoe van wordt) dat het opzich wel 'rustig' is dat alles nu wat minder hard binnenkomt.. mijn hoofd is ook wat leger, dat is ook wel eens fijn (maar ook heel raar na jaren nonstop denken).
5mg op het moment, minimale dosis geloof ik, maar mijn behandelaar weet ook van me dat ik altijd erg gevoelig ben voor stofjes/medicijnen/drugs/etc...

Mijn ervaring met Ritalin: ja het veranderd nog wel wat. Qua rust in mijn hoofd en de "mist" die wegtrekt met ritalin niet, maar de bijwerkingen (o.a. duf, duizelig en drukkend gevoel in mijn hoofd) zijn bij mij helemaal weggetrokken toen ik eenmaal aan de ritalin gewend was. Nu heb ik overigens concerta: geen rebounds meer scheelt een hele hoop.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 16:28 schreef Crapbag het volgende:

[..]

Mijn ervaring met Ritalin: ja het veranderd nog wel wat. Qua rust in mijn hoofd en de "mist" die wegtrekt met ritalin niet, maar de bijwerkingen (o.a. duf, duizelig en drukkend gevoel in mijn hoofd) zijn bij mij helemaal weggetrokken toen ik eenmaal aan de ritalin gewend was. Nu heb ik overigens concerta: geen rebounds meer scheelt een hele hoop.

Achja, de rebounds komen ook nog (komen die als je het even niet slikt? Ik moet nu om de 4 uur slikken.. kan ik dan tussentijds toch nog korte rebounds hebben?)
Pff, t zal mij allemaal benieuwen.. vind het maar lastig, aan de ene kant wil ik goed opletten wat ik allemaal voel, aan de andere kant moet ik ook weer niet overfocussen.. Zou willen dat ik meer zekerheid had of het beter gaat worden, want zoals het nu is teken ik er niet voor
Baal overigens ook wel dat het zo overwacht begonnen is, moet ook in één klap stoppen met drinken e.d., was er nog niet echt op voorbereid

Wat bedoel je overigens met mist die wegtrekt? (Voor mijn gevoel is het bij mij nu juist mistig)

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 16:08 schreef Maartel het volgende:

[..]

Mja, lager dan 5mg kan haast niet, en bij hoger lijkt me dat ik hetzelfde nog sterker voel..
We zien het nog even aan, wellicht dat het allereerste pilletje toch gewoon iets harder aankomt...
Moet nog even denken of ik er vandaag nog één doe of dat ik wel even genoeg spanning/nieuwe indrukken heb gehad.. 't is niet alsof ik het zonder medicijnen thuis niet uithoudt.

Overigens voel ik me nu na een paar uur wel wat rustiger dan ik normaal doe.. alleen lijkt m'n mogelijkheid om te focussen een beetje weg.

Daar vergis jij je in. Ik zat in een soortgelijke situatie bij mijn eerste recept methylfenidaat. Ik was eigenlijk alleen maar duf, rustiger, mellow. Beteren concentratie was niet aan de orde. Hierop heeft de psychiater mijn dosering verhoogt en is de dufheid compleet verdwenen.

Jouw dosering kan dus zeer zeker wel het probleem zijn, en niet methylfenidaat an sich.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 16:39 schreef feelsgoodman het volgende:

[..]

Daar vergis jij je in. Ik zat in een soortgelijke situatie bij mijn eerste recept methylfenidaat. Ik was eigenlijk alleen maar duf, rustiger, mellow. Beteren concentratie was niet aan de orde. Hierop heeft de psychiater mijn dosering verhoogt en is de dufheid compleet verdwenen.

Jouw dosering kan dus zeer zeker wel het probleem zijn, en niet methylfenidaat an sich.

Ah oke.. nou we zullen zien.. mijn instinct is niet als iets me niet lekker laat voelen om er meer van te nemen..
Maar er staat me ws nog het nodige geexperimenteer voor de boeg..

Het is zeker een groot stuk angst wat hier spreekt maar ik begin me nu toch af te vragen: zijn er hier ook mensen die met alleen therapie voldoende leerden om te gaan met hun onrust & chaotische situaties, en is het überhaupt mogelijk om met ADD te leren dealen zonder medicatie?

Was vandaag nogal overrompeld toen ik (nog voor de behandeling is begonnen) een recept meekreeg, en heb eigenlijk nog helemaal niet goed op een rijtje of ik wel aan de medicijnen 'wil'

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 21:42 schreef Maartel het volgende:
Het is zeker een groot stuk angst wat hier spreekt maar ik begin me nu toch af te vragen: zijn er hier ook mensen die met alleen therapie voldoende leerden om te gaan met hun onrust & chaotische situaties, en is het überhaupt mogelijk om met ADD te leren dealen zonder medicatie?

Was vandaag nogal overrompeld toen ik (nog voor de behandeling is begonnen) een recept meekreeg, en heb eigenlijk nog helemaal niet goed op een rijtje of ik wel aan de medicijnen 'wil'

ik was van mijn eerste ritalin ook heel erg raar. de 2e en daarna gingen beter.
ik zou het, als ik jou was, even een paar dagen aankijken.

zonder medicatie kan het waarschijnlijk ook wel, maar dat hangt er natuurlijk ook wel vanaf hoeveel last je ervan hebt (van de ADD).

en als de ritalin is uitgewerkt mag je volgens mij wel drinken hoor. Maar ik zou het niet te gek maken dan. niet dronken worden dus. maar 2 of 3 biertjes moet kunnen zou ik zeggen.
ik drink zelfs nog als de concerta nog werkt, maar dan echt maar 1 drankje en die voel ik wel meteen. maar voor een enkel keertje moet het kunnen vind ik. je kan moeilijk meteen het klooster in he als je aan de meds bent, dan wordt je leven straks ook zo snel saai

Pfff, ik vind het maar lastig en ben vooral heel erg in de war nu.. Maanden geleden waren medicijnen in mijn hoofd een beetje 'het wondermiddel' wat op komst was, maar nu het voor de deur staat heb ik ineens zoiets van "ho! hier was ik nog niet klaar voor!".
M'n paniekstoornis zal hierbij niet helpen, plus het thuiszitten waardoor ik me elke minuut van de dag bewust ben van mijn gevoel..

Maar enger dan de mogelijke bijwerkingen vind ik eigenlijk vooral het idee om te veranderen, dingen anders te ervaren, en op den duur écht afhankelijk van de medicijnen te worden (daar speelt de controlfreak op).
Ik zal het er zo eens met m'n RIBW-er over hebben, ben nu onrustiger dan ooit, maar da's geloof ik vooral de stress.

Je moet wel onthouden dat medicatie ter ondersteuning hoort te zijn wanneer behandeling alleen niet voldoende blijkt te zijn en dat het niet als basis van een behandeling gebruikt moet worden.

Tegenwoordig doen ze haast alleen nog maar het laaste helaas.

quote:

Op woensdag 28 april 2010 10:14 schreef DrD00m het volgende:
Je moet wel onthouden dat medicatie ter ondersteuning hoort te zijn wanneer behandeling alleen niet voldoende blijkt te zijn en dat het niet als basis van een behandeling gebruikt moet worden.

Tegenwoordig doen ze haast alleen nog maar het laaste helaas.

De behandeling is nog niet eens begonnen, daar keek ik ook zo van op, had (zeker gezien mijn angsten e.d.) toch op iets meer begeleiding gehoopt/gerekend.. Nu iig even een dagje zonder, wil echt weer even tot mezelf komen en alles op een rijtje krijgen...
Maar heb een beetje het gevoel van 'willen stoppen met roken'.. de laatste keer dat ik dat deed hield ik het ook nauwelijks uit zonder sigaretten, maar had er zo genoeg van dat ik ook niet toe wilde geven aan vervallen in mijn oude leventje.. Het eventueel afschrijven van iets wat maanden mijn houvast was ('als ik medicatie hebt wordt het allemaal wel makkelijker') bezorgt me net zo veel stress als doorgaan.. Maar ben nu een bol angst en stress, en ook gewoon bang dat dat met de pil erger wordt.. ik maak het allemaal wat groot, maar gisteravond voelde ik me dusdanig dat ik dacht 'als ik hier een week doorheen moet dan ben ik daarna echt rijp voor opname'

In dat geval is het niet zo heel raadzaam om er zo mee te beginnen. Je moet er sowieso positief tegenover staan om het uberhaubt te laten slagen. Ik zou als ik jou was het eerst met de psych gaan bespreken over hoe jij je er op dit moment bij voelt en aan de hand daarvan een beslissing gaan nemen.

quote:

Op woensdag 28 april 2010 10:49 schreef DrD00m het volgende:
In dat geval is het niet zo heel raadzaam om er zo mee te beginnen. Je moet er sowieso positief tegenover staan om het uberhaubt te laten slagen. Ik zou als ik jou was het eerst met de psych gaan bespreken over hoe jij je er op dit moment bij voelt en aan de hand daarvan een beslissing gaan nemen.

goed idee!!

Ik wil me ook niet door mijn angst laten weerhouden/sturen, maar besef nu wel ineens pas wat er allemaal bij komt kijken.. Voorheen zei hij al wel 't is allemaal je eigen keus' en riep ik steeds 'natuurlijk wil ik alles proberen wat me kan helpen!'.. Nu heb ik ineens zoiets van 'wacht even, heb ik een keus? Wat houdt die keus dan in? Kan het ook zonder? Wil ik eigenlijk wel aan de medicatie, en zoja wat verwacht ik er dan van?'
't is alsof ik er nu pas bewust over na begin te denken..

Bedankt voor jullie advies trouwens, ik besef dat ik alleen maar in dit topic opduik als ik ergens mee zit

quote:

Op woensdag 28 april 2010 11:53 schreef Maartel het volgende:
Nu heb ik ineens zoiets van 'wacht even, heb ik een keus? Wat houdt die keus dan in? Kan het ook zonder? Wil ik eigenlijk wel aan de medicatie, en zoja wat verwacht ik er dan van?'

Dit is dat het punt wat ik eerder al zei. Het hoort als ondersteuning te gelden wanneer behandeling zelf niet voldoende blijkt te zijn. Niet andersom. De psych gaat er al vanuit dat behandeling geen zin heeft? Wat was de reden dat de psych het recept al had uitgeschreven?

quote:

Op woensdag 28 april 2010 12:12 schreef DrD00m het volgende:
Dit is dat het punt wat ik eerder al zei. Het hoort als ondersteuning te gelden wanneer behandeling zelf niet voldoende blijkt te zijn. Niet andersom. De psych gaat er al vanuit dat behandeling geen zin heeft? Wat was de reden dat de psych het recept al had uitgeschreven?

Ik heb geen idee eerlijk gezegd, waarschijnlijk ook wel doordat ik eerder zelf zei dat ik het sowieso wilde proberen.. Ik heb over 2 weken een afspraak met een SPV-er om op een rijtje te krijgen welke beperkingen ik het dringendst aan wil pakken.. waarschijnlijk had hij zoiets van 'in de tussentijd kunnen we vast gaan uitzoeken hoe je op medicatie reageert'. En ik heb dan toch altijd de neiging om vrij makkelijk 'ja' en 'amen' te zeggen, want hij zal het wel weten

Overigens voel ik me vandaag rustelozer dan ik tijden heb gedaan.. kan dat na 1 pil al een terugslag zijn, of zal het puur spanning wezen?

Ik denk dat je jezelf een beetje gek maakt.

quote:

Op woensdag 28 april 2010 10:31 schreef Maartel het volgende:

[..]

De behandeling is nog niet eens begonnen, daar keek ik ook zo van op, had (zeker gezien mijn angsten e.d.) toch op iets meer begeleiding gehoopt/gerekend.. Nu iig even een dagje zonder, wil echt weer even tot mezelf komen en alles op een rijtje krijgen...
Maar heb een beetje het gevoel van 'willen stoppen met roken'.. de laatste keer dat ik dat deed hield ik het ook nauwelijks uit zonder sigaretten, maar had er zo genoeg van dat ik ook niet toe wilde geven aan vervallen in mijn oude leventje.. Het eventueel afschrijven van iets wat maanden mijn houvast was ('als ik medicatie hebt wordt het allemaal wel makkelijker') bezorgt me net zo veel stress als doorgaan.. Maar ben nu een bol angst en stress, en ook gewoon bang dat dat met de pil erger wordt.. ik maak het allemaal wat groot, maar gisteravond voelde ik me dusdanig dat ik dacht 'als ik hier een week doorheen moet dan ben ik daarna echt rijp voor opname'

niet per ongeluk ook last van depressie/angststoornis? dat willen ze namelijk bij psyq eerst behandelen voor dat je aan de ritalin oid gaat

quote:

Op donderdag 29 april 2010 09:48 schreef Knuffelzacht het volgende:

[..]

niet per ongeluk ook last van depressie/angststoornis? dat willen ze namelijk bij psyq eerst behandelen voor dat je aan de ritalin oid gaat

Wel last van angst/paniekstoornis.. ik zit alleen niet bij Psyq.

quote:

Op donderdag 29 april 2010 09:41 schreef Denkbaar het volgende:
Ik denk dat je jezelf een beetje gek maakt.

Oja, dat weet ik wel zeker.. En de medicatie maakt het mogelijk zelf niet erger, maar het is wel weer even een flinke trigger waardoor ik voor het eerst sinds maanden weer paniekaanvallen heb, en dat maakt zorgeloos doorgaan met slikken vrij lastig.

omdat ritalin bij mij niet meer goed werkte en ik de laatste maand weer lekker aan het stuiteren ben heb ik nu concerta voorgeschreven gekregen, 54mg. Iemand ervaring met zowel ritalin als concerta? Ben erg benieuwd, op het moment word ik alleen maar rustig van keiharde muziek

quote:

Op donderdag 29 april 2010 12:13 schreef MaJo het volgende:
omdat ritalin bij mij niet meer goed werkte en ik de laatste maand weer lekker aan het stuiteren ben heb ik nu concerta voorgeschreven gekregen, 54mg. Iemand ervaring met zowel ritalin als concerta? Ben erg benieuwd, op het moment word ik alleen maar rustig van keiharde muziek

Ja. Wat is de vraag?

quote:

Op donderdag 29 april 2010 12:31 schreef feelsgoodman het volgende:

[..]

Ja. Wat is de vraag?

wat zijn de voor/nadelen van concerta versus.ritalin? Hoe zit het met alcohol met concerta, net als bij ritalin geen probleem zodra het uitgewerkt is? Ik wil alles weten

quote:

Op donderdag 29 april 2010 12:34 schreef MaJo het volgende:

[..]

wat zijn de voor/nadelen van concerta versus.ritalin? Hoe zit het met alcohol met concerta, net als bij ritalin geen probleem zodra het uitgewerkt is? Ik wil alles weten

concerta vind ik rustiger dan ritalin omdat de dosering gedurende de dag redelijk constant is. ik werd daar bij ritalin gestoord van.
hoeveel ritalin slikte je? want ik vind 54 concerta wel redelijk hoog. En krijg je er eentje per dag? als het uitgewerkt is kan je wel drinken maar ik zou me niet gaan bezatten. Het zit namelijk nog wel in je bloed dan.
ben je vandaag al begonnen met de concerta? anyway, succes ermee ik vind het in het algemeen wel superfijn spul

zo, ik voel me knap beroerd...
Ik heb geen idee of het aan de Methylfenidaat ligt, de hooikoorts of mijn astma in combinatie met de nogal drukkende weersomstandigheden,...

maar ik heb het constant benauwd, een best hoge hartslag ( 100 bpm) en af en toe hartkloppingen.
En het erge is..alles wat ik momenteel gebruik versnelt je hartslag.. de pufjes, de ritalin kan dat doen..

beh..effe afwachten tot maandag maar dan ga ik even kijken of ik er wat aan kan doen. Of als het morgen weg is ligt het aan het weer..

Het is vandaag wel heeel benauwd, heb ik ook last van!

Ik heb vandaag overigens mijn psych gebeld, die was het wel eens met mijn besluit om eerst eens goed op een rijtje te krijgen waar ik het meest last van heb, voordat ik verder ga met eventuele medicatie.

hm..door de regen enzo is het drukkende gevoel op mijn longen iig weg. Maar mijn harstlag is nog wel aan de hoge kant, en ik heb hoofdpijn. Ik gok dat daar ook een beetje stress om de hoek komt kijken.

quote:

Op donderdag 29 april 2010 18:46 schreef Murmeli het volgende:

[..]

concerta vind ik rustiger dan ritalin omdat de dosering gedurende de dag redelijk constant is. ik werd daar bij ritalin gestoord van.
hoeveel ritalin slikte je? want ik vind 54 concerta wel redelijk hoog. En krijg je er eentje per dag? als het uitgewerkt is kan je wel drinken maar ik zou me niet gaan bezatten. Het zit namelijk nog wel in je bloed dan.
ben je vandaag al begonnen met de concerta? anyway, succes ermee ik vind het in het algemeen wel superfijn spul

ik slikte 60mg ritalin dus dat komt wel overeen ik ga volgende week beginnen, ben benieuwd!!

Ik ben nu aan het lezen in ADHD , de complete gids voor kinderen en volwassen van Thom Hartmann. Hij omschrijft een paar hele interessante inzichten. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden.

Hij omschrijft twee soorten persoonlijkheden; de jager/verzamelaar en boeren/landbebouwers. Volgens hebben hebben ADHDers kenmerken die voor jagers heel gunstig zijn:

-Heel alert op de omgeving en wat er om je heen gebeurd
-De mogelijkheid om in een splitsecond van strategie te veranderen
-Hyperfocus en energie'ontploffingen'
-Visuel denken
-Veel risico durven nemen (of het gewoon niet zien)

De mensen die wij echter als 'normaal' beschouwen hebben echter vaak kenmerken die voor boeren/landbouwers zeer gunstig zijn:

-Lange termijn planning
-Oog voor detail
-Geduld met andere mensen
-Kunnen zonder problemen lang met dezelfde klussen bezig zijn.

In een maatschappij als het onze zullen altijd meer Boeren/landbouwers aanwezig zijn dan jagers. Dit komt volgens Hartman doordat de boeren/landbouwers vroeger effectiever waren in het creëren van gemeenschappen: gemeenschappen die zich vooral met landbouw bezig hielden konden meer mensen voeden en de sneller groeien. Ook werden mensen in een landbouw gemeenschap gemiddeld ouder, zij liepen immers minder risico om te overlijden tijdens het verzamelen van voedsel dan Jagers.

Dit zou betekenen dat landbouw gemeenschappen veel sneller groeide dan gemeenschappen die zich op het jagen toegelegd hebben. Waarschijnlijk zullen de jager-gemeenschappen uiteindelijk opgeslokt zijn door de landbouw gemeenschappen. Dit zou een mooie verklaring zijn waarom in onze huidige gemeenschappen de verhouding niet-ADHDers/ADHDers zo scheef ligt (1-3% heeft ADHD of ADHDachtige eigenschappen).

Volgens de evolutie-leer van Darwin kan een eigenschap verdwijnen of juist manifesteren binnen een gemeenschap als het een duidelijk voor of nadeel bengt met betrekking tot overleving of voortplanting.
ADHD (of het jagers-gen) geeft hierin geen duidelijk voor - of nadeel tot overleving of voortplanting. Dit betekend dus dat het percentage mensen met ADHD (of het jagers-gen) waarschijnlijk nu hetzelfde is als dat het duizenden jaren geleden was toen landbewerkers begonnen om jagers op te nemen in hun gemeenschappen.

Dan blijft de vraag staan: Hoe erg is het om ADHDer te zijn? In eerste instantie lijkt het heel erg, je bent immers niet uniform met de massa, je zal meer moeite hebben om jouw plekje te vinden. Waarschijnlijk zal je ook het gevoel hebben dat je niet begrepen word of heb je het gevoel dat je een mislukking bent omdat bepaalde dingen je niet zo makkelijk afgaan als dat het bij anderen gaat.

Dit zijn allemaal dingen die ik zelf ook meegemaakt heb, gedacht heb en in sommige gevallen nog steeds zo ervaar. Toch spelen ADHDers een hele belangrijke rol in onze geschiedenis. Grote namen zoals Ludwig van Beethoven, Walt Disney, Stephen Hawking, Jim Henson en Leonardo da Vinci hebben allemaal ADHD gehad of hebben hier meerdere kenmerken van gehad. Ook een groot aantal Amerikaanse presidenten hebben de specifieke kenmerken van ADHD (gehad).

Harttman legt in zijn boek uit hoe hij denkt dat het komt dat zoveel mensen die grote veranderingen in onze cultuur, technologie en wetenschappen te weeg hebben gebracht, ADHDers zijn. Hij stelt dat het jagers-gen die ADHDers bezitten ons in staat stelt om gemakkelijker iets van een andere kant te bekijken, maar ook om sneller actie te ondernemen en meer risico te nemen dan de niet- ADHDers. Hij stelt dat de kleine groep mensen met het jagers-gen (ADHDers dus) verantwoordelijk is voor het grootste aantal veranderingen binnen onze maatschappij.

Het boek gaat natuurlijk nog veel verder, maar dit verhaal was al een enorme eye-opener voor mij.. Als conclusie van dit betoog (want een betoog is het ondertussen geworden) wil ik dan ook nog maar even de volgende stelling dumpen:

"ADHD is geen stoornis, maar een fundamenteel verschil in de werking van hersenen die terug te leiden is naar het het ontstaan van de basis van onze leefgemeenschap. Alle pogingen om ADHDers in pas te laten lopen met de rest van de bevolking zijn daarom nutteloos en zelfs ongewenst omdat het nut van mensen met ADHD is bewezen.
In plaats daarvan zou een ADHDer geholpen en/of gestimuleerd moeten worden om zijn vaardigheden die hem juist uniek maakt te ontdekken, versterken en/of te gebruiken."

Wat een enorme lap tekst is dat geworden. Dat was eigenlijk niet echt de bedoeling.

Voor de mensen die zich afvragen wie deze jojo nu weer is, even wat achtergrond over mij:

Ik heb sinds een jaartje officieel ADHD, slik Concerta 36mg, ben gestopt met de therapie van Psyq omdat ik de opdrachten stom vond, het gevoel had het trucje wel te kennen en er gewon geen zin meer in had. Ben ondanks de ADHD vorig jaar afgestudeerd, baan gevonden en nu op zoek naar een nieuwe baan (wat niks met ADHD te maken heeft: gewoon een aflopend contract).

Ondanks dat ik vind dat ik me momenteel redelijk goed door het leven sla, denk ik dat er nog flink wat ruimte voor verbetering is. Ik ben probeer mijzelf veel bewuster te maken van mijn zwakke en vooral sterke punten en probeer daar mijn loopbaan op aan te passen. Bovenstaand verhaal is één van de stappen in het proces in het begrijpen en accepteren van mijn ADHD.

quote:

Op zondag 2 mei 2010 14:02 schreef TumTum het volgende:
Ik heb sinds een jaartje officieel ADHD, slik Concerta 36mg, ben gestopt met de therapie van Psyq omdat ik de opdrachten stom vond, het gevoel had het trucje wel te kennen en er gewon geen zin meer in had. Ben ondanks de ADHD vorig jaar afgestudeerd, baan gevonden en nu op zoek naar een nieuwe baan (wat niks met ADHD te maken heeft: gewoon een aflopend contract).

Wat jij met die opdrachten van Psyq heb heb ik met mijn complete studie momenteel. Heb al 75% afgerond maar kan mij er niet toe zetten het laatste te gaan doen.

quote:

Op zondag 2 mei 2010 18:10 schreef McGilles het volgende:

[..]

Wat jij met die opdrachten van Psyq heb heb ik met mijn complete studie momenteel. Heb al 75% afgerond maar kan mij er niet toe zetten het laatste te gaan doen.

Da's niets raars aan. Ik ben zelf ook bij Psyq terecht gekomen omdat ik vast liep tijdens mijn afstuderen.

Waar loop je nu precies op vast? Mijn was het voornamelijk omdat ik het onderwerp eigenlijk niet zo interessant vond. Als dat het geval is, onderwerp laten vallen en iets zoeken wat je WEL boeiend vind.

Als het vakken zijn die je nog moet inhalen zit er niks anders op dan tanden op elkaar en doorbijten.

quote:

Op zondag 2 mei 2010 18:44 schreef TumTum het volgende:

[..]

Da's niets raars aan. Ik ben zelf ook bij Psyq terecht gekomen omdat ik vast liep tijdens mijn afstuderen.

Waar loop je nu precies op vast? Mijn was het voornamelijk omdat ik het onderwerp eigenlijk niet zo interessant vond. Als dat het geval is, onderwerp laten vallen en iets zoeken wat je WEL boeiend vind.

Als het vakken zijn die je nog moet inhalen zit er niks anders op dan tanden op elkaar en doorbijten.

Leraaropleiding wiskunde, alles wat maar enigsinds met wiskunde te maken heeft heb ik gehaald, nu nog de onderwijskundige, vakdidactische vakken en soortgelijke, eigenlijk alles waarvoor je sowieso relatief veel voor moet lezen, oftewel dingen waar ik altijd al moeite mee heb, al vanaf de middelbare school. VWO uiteindelijk niet gehaald ook al had ik een 9,8 en 9,7 voor wiskunde A respectievelijk wiskunde B, maar onvoldoendes voor Nederlands en Engels.

quote:

Op zondag 2 mei 2010 19:14 schreef McGilles het volgende:

[..]

Leraaropleiding wiskunde, alles wat maar enigsinds met wiskunde te maken heeft heb ik gehaald, nu nog de onderwijskundige, vakdidactische vakken en soortgelijke, eigenlijk alles waarvoor je sowieso relatief veel voor moet lezen, oftewel dingen waar ik altijd al moeite mee heb, al vanaf de middelbare school. VWO uiteindelijk niet gehaald ook al had ik een 9,8 en 9,7 voor wiskunde A respectievelijk wiskunde B, maar onvoldoendes voor Nederlands en Engels.

Vakspecifieke onderwerpen dus. Toch wel belangrijk.
Zijn er geen mogelijkheden om de leerstof op een andere manier tot je te nemen? Bij voorkeur iets visueler, of ga werken met voorbeelden.

Vergeet jezelf niet te belonen af en toe ipv alleen straffen als je niet genoeg geleerd hebt. Twee bladzijdes is beter dan géén.

Het onderwerp is neem ik aan niet het probleem, daar heb je waarschijnlijk zelf bewust voor gekozen. Het probleem ligt hem meer aan de leermethode, die is niet op maat voor ADHDers. de enige manier om daar iets aan te doen is om een manier te vinden die het interessant, spannend, boeiend maakt..

Misschien een inkoppertje, maar misschien zo voor dat hand dat je het zelf niet ziet: Al je die leerstof uit zou moeten leggen aan een leerling waarvan je weet dat hij dezelfde problemen hebt als jij, hoe zou je dat dan aanpakken?

Zo, heb weer een "gedwongen" rust momend. ga weer dagelijks met de trein vanuit Twente naar Amersfoort.
Ik heb de afgelopen maanden geexpirimenteerd met Concerta 36mg en 27mg. geen van beide gaven bij mij een geslaagde werking. eigenlijk(in mijn ogen) een averese werking. ik werd door concerta heel erg gedempt. Waarop mijn collega's al begonnen te roepen ik daanski niet meer was, en dat ik stil in een hoekje zat.

toen dacht ik bij me zelf dat ik dit niet wilde. overleg gehad met mijn spychiater en we heben de 27mg geprobeerd maar ook dat hielp niet. dus nu weer terug naar de oude kort werkende pillen. ik slik met kortwerkend 35mg (8 uur 10mg, 12 uur 5mg, 15 uur 5mg, 18 uur 5mg, 21 uur 10mg)

waarom om 21uur nog pillen?

quote:

Op maandag 3 mei 2010 08:12 schreef Knuffelzacht het volgende:
waarom om 21uur nog pillen?

omdat mijn hooft tegen die tijd niet leeg is en nog teveel gedachten stromen zijn.
sinds ik ritalin slik slaap ik meestal binnen 10 min in. vroeger was het draaien en keren.

(nog al een fantasie rijke hooft )

quote:

Op maandag 3 mei 2010 08:27 schreef daanski82 het volgende:

[..]

omdat mijn hooft tegen die tijd niet leeg is en nog teveel gedachten stromen zijn.
sinds ik ritalin slik slaap ik meestal binnen 10 min in. vroeger was het draaien en keren.

(nog al een fantasie rijke hooft )

Hoe laat ga je dan slapen?
Apart schema wel, dat je vanaf 12u 5mg neemt en dan vrij laat weer 10mg.
Ik neem zelf 54mg concerta 's ochtend vroeg en dan rond 17u en 20u een ritalin. Ik heb best last van rebounds, als ik er 's avonds geen neem ben ik erg onrustig en opgefokt.

Ik kom hier ook maar weer eens een keertje lurken met mijn levensmoto:

quote:

Op maandag 3 mei 2010 13:41 schreef northernlight81 het volgende:

[..]

Hoe laat ga je dan slapen?
Apart schema wel, dat je vanaf 12u 5mg neemt en dan vrij laat weer 10mg.
Ik neem zelf 54mg concerta 's ochtend vroeg en dan rond 17u en 20u een ritalin. Ik heb best last van rebounds, als ik er 's avonds geen neem ben ik erg onrustig en opgefokt.

ik lig tussen 22.00 uur a 23.00 uur in bed.

Hoi

quote:

Op maandag 3 mei 2010 14:10 schreef wallofdolls het volgende:
Hoi

hi, alles

quote:

Op maandag 5 april 2010 00:03 schreef tomtomkortom het volgende:
TVP

De diagnose ADD is kort geleden gesteld. Wist het eigenlijk al een tijdje, maar nu is het 'officieel'. Dat 'luikjes-sluiten' probleem en gevoelig zijn voor prikkels, angststoornissen zullen jullie vast bekend voorkomen?

Gisteren is het officieel geworden..
Was ook gekwalificeerd voor ADHD maar met een score van 5/9 (6/9 is een derde plaats)
ben ik daar niet mee in de prijzen gevallen...

Iig kan ik het nu een naam en plaats geven, volgende week kijken of er met medicatie
eindelijk eens serieus geleerd kan gaan worden! Tot nu toe komt alles maar half binnen
en blijft er te weinig echt hangen...Lastig omdat ik vooral ook MOET certificeren...
(Heb wel Havo en Audio Design met master gehaald...maar vraag niet hoe!)

Oh wat hoop ik dat er zo aan mij een spreekwoordelijke "bril op sterkte" gegeven word!

spam

[ Bericht 98% gewijzigd door Re op 04-05-2010 20:26:11 ]

Heeft er hier iemand toevallig ervaring met bloeddruk verlagende middelen i.c.m. methylfenidaat/dextroamfetamine?

Ik zit nu zelf aan de Enalapril omdat mijn bloeddruk dusdanig hoog is zonder hulp medicatie die dit verhelpt. Mijn bloeddruk was zorgbarend te noemen i.c.m. bloeddruk verhogende medicatie (f.e Ritalin/Dextro).

quote:

Op donderdag 29 april 2010 12:34 schreef MaJo het volgende:

[..]

wat zijn de voor/nadelen van concerta versus.ritalin? Hoe zit het met alcohol met concerta, net als bij ritalin geen probleem zodra het uitgewerkt is? Ik wil alles weten

Beetje laat wellicht, maar nog even wat informatie van mijn kant.

+
* Eén pil per dag. (of iig; een stuk minder dan methylfenidaat tabletten)
* Constante dosering. Dus geen pieken/rebounds meer.

-
* Duur.
* Minder effectief bij een selectie mensen (waaronder ik).

Alcohol is in principe geen probleem. Of in ieder geval, ik benader het niet anders dan met methylfenidaat.

Mijn 1e post, jeuj. Eigenlijk ook reden om te registeren hier

Zijn er adhd'ers met een " traumatische" jeugd en is er toen extra onderzoek gedaan of het om ADHD ging of een psychodynamiek ?

Probleem is namelijk dat ik momenteel bijna alle symptonen vertoon van ADHD, ook terug kijkend op mijn jeugd (ik ben nu 30) zitten er toch wel veel adhd symptonen in. Ook kijkend naar erfelijkheid is er wel eea te zeggen, maar ook dat kan een psychodynamiek zijn dan.
Echter de psychiater is er van overtuigd dat er meer een psychodynamiek is ipv adhd. De psycheloog twijfelde daar over.

Zit te denken om naar een andere psychiater te gaan en het daar eens voor te leggen. Zijn er mensen hier die daar ook ervaring mee hebben ?

Ik loop beetje tussen 2 werelden nu voor mijn gevoel en dat geeft niet bepaald rust helaas.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 16:04 schreef gr4v1ty het volgende:
Mijn 1e post, jeuj. Eigenlijk ook reden om te registeren hier

Zijn er adhd'ers met een " traumatische" jeugd en is er toen extra onderzoek gedaan of het om ADHD ging of een psychodynamiek ?

Probleem is namelijk dat ik momenteel bijna alle symptonen vertoon van ADHD, ook terug kijkend op mijn jeugd (ik ben nu 30) zitten er toch wel veel adhd symptonen in. Ook kijkend naar erfelijkheid is er wel eea te zeggen, maar ook dat kan een psychodynamiek zijn dan.
Echter de psychiater is er van overtuigd dat er meer een psychodynamiek is ipv adhd. De psycheloog twijfelde daar over.

Zit te denken om naar een andere psychiater te gaan en het daar eens voor te leggen. Zijn er mensen hier die daar ook ervaring mee hebben ?

Ik loop beetje tussen 2 werelden nu voor mijn gevoel en dat geeft niet bepaald rust helaas.

jups, bij mij gooiden ze het ook op mn jeugd en dat soort dingen.
eerst een paar vragen: vinden ze wel dat je "voldoet'" aan de kenmerken van adhd? en wat geven ze aan als reden dat het aan je jeugd moet liggen en geen adhd kan zijn, en ook geen combi kan zijn van adhd en je jeugdproblemen? (bij mij is het een combi namelijk, dus ik moet het beide behandelen/aanpakken, maar doordat ik nu pillen heb voor de adhd heb ik wat meer plek in mn hoofd om ook de rest aan te pakken).

Tegen mij zeiden ze dat ze dachten dat het aan mn jeugd etc lag en dat ze dachten dat het geen adhd/add is. Ik heb toen eerst gevraagd of ze het zeker weten. maar ze wisten het niet zeker. daarvoor hadden ze me gezegd dat als ze dachten dat het wellicht adhd/add was, ze zouden proberen met ritalin of dat aanslaat ook om te checken of het dus wel echt adhd is. Dus ik zei toen: als jullie het niet zeker weten dat het geen adhd is, en je zou het toch testen met ritalin, kan ik dan niet gewoon ritalin proberen? dan weten we het meteen als het wel aanslaat. Dus dat deden ze (na me eerst ineprent te hebben dat adhd hoe dan ook niet het enige was wat er bij mij aan de hand is) en dat sloeg nogal aan (merkte dat al op de 2e dag). dus zodoende via de omweg toch "gelijk" gekregen.
Dus je zou dat eens kunnen vragen.

dus: probeer goed door te vragen over het hoe en waarom van hun idee. en als het dan naar jouw gevoel nog allemaal niet klopt dan kan je een second opinion ergens anders gaan vragen.

succes!! ik hoop dat je eruit komt! niet weten wat er met je aan de hand is, is klote!

Oh bij mij speelt ook zéker een stuk jeugd mee.. niet zozeer trauma's (al ben ik wel veel gepest.. dus onzeker.. En heeft op klaarlichte dag in elkaar geslagen worden ws. wel een beetje paranoia/angsten getriggerd), maar ik had wel héél erg overbeschermende ouders.. Mijn zus zette zich er altijd tegen af, maar ik nam altijd aan dat volwassenen het beter wisten dus heb daaruit onbewust wel een beetje geleerd dat de hele wereld eng is en ik altijd voorzichtig moet zijn.. daarnaast heb ik altijd alles gedaan wat er van me gevraagd werd, en zodra ik na mijn middelbare school ineens mijn eigen keuzes mocht maken had ik geen flauw idee wat mijn eigen mening/wil eigenlijk was

Soms denk ik dat ik ook een ADD patiënt ben... Concentratie van 0, verveel me extreem vaak en kan mezelf slecht vermaken (wat dus leidt tot verveling). Verder kloppen niet alle kenmerken uit de OP. Druk ben ik niet dus ADHD is het zeker niet.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:15 schreef Splutje het volgende:
Soms denk ik dat ik ook een ADD patiënt ben... Concentratie van 0, verveel me extreem vaak en kan mezelf slecht vermaken (wat dus leidt tot verveling). Verder kloppen niet alle kenmerken uit de OP. Druk ben ik niet dus ADHD is het zeker niet.

misschien moet je er ff wat meer over lezen voordat je jezelf wat aanpraat

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:31 schreef Murmeli het volgende:

[..]

misschien moet je er ff wat meer over lezen voordat je jezelf wat aanpraat

Ik praat mezelf helemaal niks aan Het is gewoon dat ik een soort interne onrust heb wat ten koste gaat van leerprestaties e.d. Ik doe hier maar een suggestie.

Beetje té selectief misschien? Eniewajs: wat Murmeli zegt.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:48 schreef Splutje het volgende:

[..]

Ik praat mezelf helemaal niks aan Het is gewoon dat ik een soort interne onrust heb wat ten koste gaat van leerprestaties e.d. Ik doe hier maar een suggestie.

het is niet zo dat ik je probleem niet serieus neem, onrust in je kop is ook klote. zeker als er dingen onder lijden. wat ik wil aangeven: wij kunnen niet voor jou beslissen wat de oorzaak van je onrust is. Dus het lijkt me handig om er eerst flink over te lezen op internet enzo (of evt een boek erover lezen) en dan te bedenken of het aannemelijk lijkt dat het door ADD komt en dan zou ik eens een dokter/psych opzoeken.

of je kan meteen naar de dokter gaan en vertellen wat je klachten zijn, zodat die je evt doorstuurt.

of je vertelt hier wat meer over je klachten/waar je tegenaan loopt enzo, als er iemand dingen in herkent gaan we dat vanzelf wel roepen, en je kan intussen ook lezen waar we zelf allemaal last van hebben en dan kan je kijken of je het herkent.

ik vind je sig trouwens

quote:

Op zondag 9 mei 2010 00:06 schreef Murmeli het volgende:

[..]

het is niet zo dat ik je probleem niet serieus neem, onrust in je kop is ook klote. zeker als er dingen onder lijden. wat ik wil aangeven: wij kunnen niet voor jou beslissen wat de oorzaak van je onrust is. Dus het lijkt me handig om er eerst flink over te lezen op internet enzo (of evt een boek erover lezen) en dan te bedenken of het aannemelijk lijkt dat het door ADD komt en dan zou ik eens een dokter/psych opzoeken.

of je kan meteen naar de dokter gaan en vertellen wat je klachten zijn, zodat die je evt doorstuurt.

of je vertelt hier wat meer over je klachten/waar je tegenaan loopt enzo, als er iemand dingen in herkent gaan we dat vanzelf wel roepen, en je kan intussen ook lezen waar we zelf allemaal last van hebben en dan kan je kijken of je het herkent.

ik vind je sig trouwens

Het was ook niet de bedoeling om een diagnose gesteld te krijgen hier Interesseert me eigenlijk niet eens zoveel wat het is/of het iets is. Vriend van me heeft te kampen met ADD en die moet elke dag medicijnen slikken (concerta?). Als ik ergens geen zin in heb zijn het wel medicijnen, laat staan dokters/psychiaters.
Nogmaals, waarschijnlijk is het slechts een concentratie gebrekje.

Maartel : In mijn ogen is de uitwerking toch wel beetje het zelfde van de verschillende soorten problemen die je als kind kan ervaren. Uiteindelijk vormt het een stuk karakter wat kan voorkomen dat je met bepaalde dingen in de maatschappij " soepel " om kan gaan. Maar misschien is het wel iets wat het add/adhd triggert om zich meer te ontplooien, die ervaringen uit de jeugd.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 22:14 schreef Murmeli het volgende:

[..]

jups, bij mij gooiden ze het ook op mn jeugd en dat soort dingen.
eerst een paar vragen: vinden ze wel dat je "voldoet'" aan de kenmerken van adhd? en wat geven ze aan als reden dat het aan je jeugd moet liggen en geen adhd kan zijn, en ook geen combi kan zijn van adhd en je jeugdproblemen? (bij mij is het een combi namelijk, dus ik moet het beide behandelen/aanpakken, maar doordat ik nu pillen heb voor de adhd heb ik wat meer plek in mn hoofd om ook de rest aan te pakken).

Tegen mij zeiden ze dat ze dachten dat het aan mn jeugd etc lag en dat ze dachten dat het geen adhd/add is. Ik heb toen eerst gevraagd of ze het zeker weten. maar ze wisten het niet zeker. daarvoor hadden ze me gezegd dat als ze dachten dat het wellicht adhd/add was, ze zouden proberen met ritalin of dat aanslaat ook om te checken of het dus wel echt adhd is. Dus ik zei toen: als jullie het niet zeker weten dat het geen adhd is, en je zou het toch testen met ritalin, kan ik dan niet gewoon ritalin proberen? dan weten we het meteen als het wel aanslaat. Dus dat deden ze (na me eerst ineprent te hebben dat adhd hoe dan ook niet het enige was wat er bij mij aan de hand is) en dat sloeg nogal aan (merkte dat al op de 2e dag). dus zodoende via de omweg toch "gelijk" gekregen.
Dus je zou dat eens kunnen vragen.

dus: probeer goed door te vragen over het hoe en waarom van hun idee. en als het dan naar jouw gevoel nog allemaal niet klopt dan kan je een second opinion ergens anders gaan vragen.

succes!! ik hoop dat je eruit komt! niet weten wat er met je aan de hand is, is klote!

Jou stukje slaat de spijker op zijn/haar kop.

De psycheloog vind wel dat ik voldoe aan de kenmerken, echter de psychiater vind van niet, die denkt meer dat de overeenkomsten komen door mijn jeugd. Andere oorzaak, zelfde symptonen.
Ik kwam daar met overspannen/burn out klachten, na gesprekken heb ik verkorte eq en iq test en dergelijke gemaakt en o.a. daaruit blijkt nu dat geen adhd hoeft te zijn. Ook vind de psychiater dat adhd te snel word toegekend en mode ziekte is en ze dus geen overhaaste conclusies moeten trekken.
Ook hebben ze het over stukje autisme, maar ook dat vinden ze moeilijk vanwege mijn enorm sociale karakter, raak altijd wel ingesprek met iemand en heb ook niet echt moeite om me in een nieuwe omgeving aan te passen. Tuurlijk is dat altijd spannend etc maar verstand op 0 en doen. Maar het denken aan een nieuw iets, verandering van de dagplanning, verrassingen en dan vaak de hyperfocus die daar uit voortkomt, dat geeft wel wat problemen.

Ik heb aangegeven dat ik het allemaal beetje in twijfel trek en 2nd opinion ga laten doen. Na overleg met vriendin kwamen we ook tot de conclusie : geef ritalin/concerta, als het werkt dan prima, ga ik lopen stuiteren dan is het geen adhd en is er tenminste duidelijkheid.

Zowel thuis als met de psycheloog beetje naar de erfelijkheid gekeken en kijkend naar mijn vader zie je dat het heel goed ADHD kan zijn. Echter is daar nooit onderzoek naar gedaan en zijn de symptonen verwijt aan o.a. schildersziekte en omdat hij medicijnen had/heeft tegen kanker/reuma/psychoriasis/etc. etc. Dus te complex eigenlijk.Maar als je de symptonen naloopt met mijn zus of moeder , denkend aan mijn vader , dan is het toch wel erg matchend. Idee is ook dat als het bij mij is vast gesteld dat ze TOCH met hem naar de psychiater gaan.

Thuis overleg gepleegd en de symptonen doorgelopen met mijn vriendin en die had ook zoiets van " ja maar wacht even, de dingen waar jij nee op zegt herken ik helaas wel bij je " (stemmings wisselingen, stukje agressie wat dan ineens op kan komen om niks) , dus nog meer symptomen die matchen.

Ik merk ook dat ik geen ruimte in mijn hoofd heb om de zogenoemde psychodynamiek dingen aan te pakken, het is te " druk " om echt bezig te zijn met andere dingen. Onbewust doe ik wel dingen veranderen omdat er klaarblijkelijk toch nog wel iets van blijft hangen maar ben met 1001 dingen tegelijk bezig en moet o.a. leren mijn gedachte te organiseren, niet te hyperfocussen voor uren/dagen/weken, etc

Het is taaie materie op deze manier, snap dat het voor de psychs complex is maar het zit gewoon niet lekker. Heb wat onderzoeken gelezen her en der en daaruit blijkt dan dat eq/iq tests vaak geen goede manier word gevonden om om adhd vast te leggen/te weer leggen. Dat een eq/iq test tijdens een burnout/overspannen periode niet de gewenste resultaten hoeft te geven. En dat adhd icm psychodynamiek vaker voorkomt en dat er meestal juist met adhd word gestart en niet met psychodynamiek.

Tijd dus voor een 2nd opinion en van mij part een 3rd opionion. Niet dat ik perse de diagnose adhd wil krijgen, maar moet wel uit gezocht worden, 2 out of 3 geloof ik eerder als nu enkel dit verhaal. Helaas is het nogal traag proces op deze manier.

Thanks in iedergeval!!

quote:

Op zondag 9 mei 2010 09:26 schreef gr4v1ty het volgende:
Maartel : In mijn ogen is de uitwerking toch wel beetje het zelfde van de verschillende soorten problemen die je als kind kan ervaren. Uiteindelijk vormt het een stuk karakter wat kan voorkomen dat je met bepaalde dingen in de maatschappij " soepel " om kan gaan. Maar misschien is het wel iets wat het add/adhd triggert om zich meer te ontplooien, die ervaringen uit de jeugd.
[..]

Jou stukje slaat de spijker op zijn/haar kop.

De psycheloog vind wel dat ik voldoe aan de kenmerken, echter de psychiater vind van niet, die denkt meer dat de overeenkomsten komen door mijn jeugd. Andere oorzaak, zelfde symptonen.
Ik kwam daar met overspannen/burn out klachten, na gesprekken heb ik verkorte eq en iq test en dergelijke gemaakt en o.a. daaruit blijkt nu dat geen adhd hoeft te zijn. Ook vind de psychiater dat adhd te snel word toegekend en mode ziekte is en ze dus geen overhaaste conclusies moeten trekken.
Ook hebben ze het over stukje autisme, maar ook dat vinden ze moeilijk vanwege mijn enorm sociale karakter, raak altijd wel ingesprek met iemand en heb ook niet echt moeite om me in een nieuwe omgeving aan te passen. Tuurlijk is dat altijd spannend etc maar verstand op 0 en doen. Maar het denken aan een nieuw iets, verandering van de dagplanning, verrassingen en dan vaak de hyperfocus die daar uit voortkomt, dat geeft wel wat problemen.

Ik heb aangegeven dat ik het allemaal beetje in twijfel trek en 2nd opinion ga laten doen. Na overleg met vriendin kwamen we ook tot de conclusie : geef ritalin/concerta, als het werkt dan prima, ga ik lopen stuiteren dan is het geen adhd en is er tenminste duidelijkheid.

Zowel thuis als met de psycheloog beetje naar de erfelijkheid gekeken en kijkend naar mijn vader zie je dat het heel goed ADHD kan zijn. Echter is daar nooit onderzoek naar gedaan en zijn de symptonen verwijt aan o.a. schildersziekte en omdat hij medicijnen had/heeft tegen kanker/reuma/psychoriasis/etc. etc. Dus te complex eigenlijk.Maar als je de symptonen naloopt met mijn zus of moeder , denkend aan mijn vader , dan is het toch wel erg matchend. Idee is ook dat als het bij mij is vast gesteld dat ze TOCH met hem naar de psychiater gaan.

Thuis overleg gepleegd en de symptonen doorgelopen met mijn vriendin en die had ook zoiets van " ja maar wacht even, de dingen waar jij nee op zegt herken ik helaas wel bij je " (stemmings wisselingen, stukje agressie wat dan ineens op kan komen om niks) , dus nog meer symptomen die matchen.

Ik merk ook dat ik geen ruimte in mijn hoofd heb om de zogenoemde psychodynamiek dingen aan te pakken, het is te " druk " om echt bezig te zijn met andere dingen. Onbewust doe ik wel dingen veranderen omdat er klaarblijkelijk toch nog wel iets van blijft hangen maar ben met 1001 dingen tegelijk bezig en moet o.a. leren mijn gedachte te organiseren, niet te hyperfocussen voor uren/dagen/weken, etc

Het is taaie materie op deze manier, snap dat het voor de psychs complex is maar het zit gewoon niet lekker. Heb wat onderzoeken gelezen her en der en daaruit blijkt dan dat eq/iq tests vaak geen goede manier word gevonden om om adhd vast te leggen/te weer leggen. Dat een eq/iq test tijdens een burnout/overspannen periode niet de gewenste resultaten hoeft te geven. En dat adhd icm psychodynamiek vaker voorkomt en dat er meestal juist met adhd word gestart en niet met psychodynamiek.

Tijd dus voor een 2nd opinion en van mij part een 3rd opionion. Niet dat ik perse de diagnose adhd wil krijgen, maar moet wel uit gezocht worden, 2 out of 3 geloof ik eerder als nu enkel dit verhaal. Helaas is het nogal traag proces op deze manier.

Thanks in iedergeval!!

de psychiater heeft gelijk dat het geen adhd HOEFT te zijn, maar het zou het wel kunnen zijn, dus ik zou ook zeggen dat ze dat nader moeten uitpluizen voordat ze de rest gaan behandelen.
Bij bij hebben ze ook andere testen gedaan dan alleen intelligentie enzo. meer in het algemeen over de psychische gesteldheid enzo. en daar kwam al wel uit dat ik moeite had om orde in dingen aan te brengen (daardoor mocht ik gelukkig weg uit de groepstherapie, en individueel verder). dus je kunt jouw psychiater ook vragen om meer dingen te onderzoeken, omdat je gewoon echt het gevoel hebt dat ze ernaast zitten, of in ieder geval te snel 1 conclusie trekken (psychodynamiek) en de andere opties negeren.
in ieder geval heeft intelligentie en sociale intelligentie niets met adhd te maken. dus daar kunnen ze het sowieso niet op gooien. probeerden ze bij mij ook wel, zeiden ze, ja de vragen waar je concentratie voor nodig hebt, daar scoor jij extreem hoog op. daarbij even vergetend dat ik me wellicht voor die vragen niet hoef te concentreren (ik kan best makkelijk leren/dingen begrijpen/doorzien).
en ze moeten ook niet zo zeiken over modeziekte etc. tuurlijk worden soms te snel diagnoses getrokken, maar dat neemt niet weg dat sommige mensen wel gewoon adhd hebben
maar als je het erbij kunt hebben qua stress zou ik gewoon traject voor second opinion vast inzetten.
maargoed, sterkte nog een keer. laat maar weten hoe het verder gaat enzo, als je wilt!

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:48 schreef Splutje het volgende:

[..]

Ik praat mezelf helemaal niks aan Het is gewoon dat ik een soort interne onrust heb wat ten koste gaat van leerprestaties e.d. Ik doe hier maar een suggestie.

interne onrust kan adhd zijn!

de rest vind ik allemaal te lang om te lezen

quote:

Op zondag 9 mei 2010 09:26 schreef gr4v1ty het volgende:
Maartel : In mijn ogen is de uitwerking toch wel beetje het zelfde van de verschillende soorten problemen die je als kind kan ervaren. Uiteindelijk vormt het een stuk karakter wat kan voorkomen dat je met bepaalde dingen in de maatschappij " soepel " om kan gaan. Maar misschien is het wel iets wat het add/adhd triggert om zich meer te ontplooien, die ervaringen uit de jeugd.

Zeker, de vraag is alleen of ik door ADD me als kind al 'anders' gedroeg, daardoor buiten de boot viel en mijn ouders me zijn gaan vertroetelen, óf dat ik helemaal geen ADD heb maar door alle stress e.d. spanningsklachten heb die er erg op lijken.. Een combinatie kan natuurlijk ook nog..

Godsamme
Net gesprek met behandelaar gehad (als je het zo kan noemen want meer dan intaken hebben we nog amper gedaan), die het idee had dat mijn angst- en paniekklachten een grotere belemmering vormen dan mijn ADHD, en ik moest de komende week maar even nadenken of ik me niet ergens anders aan wil melden waar ze meer ervaring hebben met dergelijke klachten. Uhm ja, zoals mijn laatste behandelaar die op den duur stopte omdat ze het idee had dat de ADHD in de weg stond en zij daar niets over wist...
Daar sta je dan 8 maanden voor op de wachtlijst

quote:

Op zondag 9 mei 2010 17:56 schreef Maartel het volgende:

[..]

Zeker, de vraag is alleen of ik door ADD me als kind al 'anders' gedroeg, daardoor buiten de boot viel en mijn ouders me zijn gaan vertroetelen, óf dat ik helemaal geen ADD heb maar door alle stress e.d. spanningsklachten heb die er erg op lijken.. Een combinatie kan natuurlijk ook nog..

Ik zou het gewoon zo zien:

als je je al die tijd hebt afgevraagd wat er allemaal om je heen gebeurde, terwijl je niet dom bent (oftewel, je haalt wel resultaten) dan kun je wel in de add-richting denken. Althans, zo ervaar ik het. Bij mij is altijd alles veel te snel gegaan en dan met name benamingen van zaken. Op de basisschool snapte ik nooit ergens een hol van (voltooid deelwoord? Ik snapte pas op de middelbare school wat daarmee bedoeld werd, terwijl ik de werking ervan al lang al begreep), tot het moment dat ik het op papier zag en ermee mocht werken. Dan vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Middelbare school idem dito. Alles ging langs me heen, maar toch relatief makkelijk door het VWO gelopen. Moeite met omgevingsprikkels verwerken, maar juist totaal niet met logisch nadenken.

Ik denk dat het feit dat je moeite hebt om dingen uit je omgeving te verwerken (=add) ook erg makkelijk leidt tot angsten. Je hebt namelijk even de tijd nodig om door te hebben wat er gebeurt en dat lever hoe dan ook stress op.

Overigens vind ik behandelaars die bepaalde ziektebeelden elkaar in de weg laten staan gewoon prutsers. Je hoort persoonlijk behandeld te worden, naar de problemen die jij hebt en niet naar de algemene ziektebeelden die bij 1 ziekte of handicap passen.

Ik zou overigens nog steeds de stap wagen (als ik het maar zo vaak mogelijk herhaal ...) naar iets zweverigers, omdat die mensen je als mens verbeteren en niet alleen maar aan symptoombestrijding doen.

Ik ben trouwens sinds februari dus met ritalin bezig en het werkt als een zonnetje sinds ik het alleen 's ochtends neem. Ik heb 's avonds veel meer energie over, overdag ben ik veel gestructureerder bezig en ik lijk wel veel rationeler te kunnen denken. 's Middags nemen zorgt ervoor dat ik 's avonds totaal niet in slaap kan vallen, dus die heb ik geskipt.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 11:42 schreef Maartel het volgende:
Godsamme
Net gesprek met behandelaar gehad (als je het zo kan noemen want meer dan intaken hebben we nog amper gedaan), die het idee had dat mijn angst- en paniekklachten een grotere belemmering vormen dan mijn ADHD, en ik moest de komende week maar even nadenken of ik me niet ergens anders aan wil melden waar ze meer ervaring hebben met dergelijke klachten. Uhm ja, zoals mijn laatste behandelaar die op den duur stopte omdat ze het idee had dat de ADHD in de weg stond en zij daar niets over wist...
Daar sta je dan 8 maanden voor op de wachtlijst

Klote zeg.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 13:14 schreef Juup© het volgende:

[..]

Klote zeg.

hier sluit ik me helemaal bij aan!
Sterkte maartel!

beeh, ik moest een week geleden mijn scriptie inleveren. En ik ben gewoon geen steek verder.
Ik ben bewust vroeg opgestaan vandaag, vervolgens ben ik twee uur verder met random internetten. Door alle stress zie ik door de bomen het bos niet meer en heb ik heel veel leuke plaatjes over mijn onderwerp opgezocht, maar geen fluit geschreven.

Ik baal af en toe zo van mezelf

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:03 schreef RandomMoron het volgende:
beeh, ik moest een week geleden mijn scriptie inleveren. En ik ben gewoon geen steek verder.
Ik ben bewust vroeg opgestaan vandaag, vervolgens ben ik twee uur verder met random internetten. Door alle stress zie ik door de bomen het bos niet meer en heb ik heel veel leuke plaatjes over mijn onderwerp opgezocht, maar geen fluit geschreven.

Ik baal af en toe zo van mezelf

Een schop onder je kont! Whoop!

quote:

Op maandag 10 mei 2010 11:42 schreef Maartel het volgende:
Godsamme
Net gesprek met behandelaar gehad (als je het zo kan noemen want meer dan intaken hebben we nog amper gedaan), die het idee had dat mijn angst- en paniekklachten een grotere belemmering vormen dan mijn ADHD, en ik moest de komende week maar even nadenken of ik me niet ergens anders aan wil melden waar ze meer ervaring hebben met dergelijke klachten. Uhm ja, zoals mijn laatste behandelaar die op den duur stopte omdat ze het idee had dat de ADHD in de weg stond en zij daar niets over wist...
Daar sta je dan 8 maanden voor op de wachtlijst

Beter dat ze zeggen dat ze je niet kunnen helpen dan dat ze je toch helpen om centen binnen te harken, toch?

Dit is niet echt mijn week geloof ik
Gister mijn eerste gesprek met een arbeidsdeskundige gehad, die de instelling had dat ik prima order kan picken of straten kan vegen omdat dat niet stressvol is.
Ik krijg er maar niet door dat verveling me net zo opvreet als stress, en vind het ook erg lastig duidelijk te maken zonder lui over te komen.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:18 schreef Maartel het volgende:
Dit is niet echt mijn week geloof ik
Gister mijn eerste gesprek met een arbeidsdeskundige gehad, die de instelling had dat ik prima order kan picken of straten kan vegen omdat dat niet stressvol is.
Ik krijg er maar niet door dat verveling me net zo opvreet als stress, en vind het ook erg lastig duidelijk te maken zonder lui over te komen.

Ik denk dat je het beste op zoek kunt gaan naar alternatieven die niet saai en niet stressvol zijn! .
Overigens is orderpicken niet vervelend denk ik, vaak is het lekker doorwerken en moet je zeker ook goed opletten wat er op de bonnen staat qua aantallen en soort produkt etc.
Of anders misschien produktiewerk wat je met je handen kan doen waarbij toch een zeker vakmanschap komt kijken? Er zijn mogelijkheden genoeg .

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:24 schreef Maanvis het volgende:
Ik denk dat je het beste op zoek kunt gaan naar alternatieven die niet saai en niet stressvol zijn! .
Overigens is orderpicken niet vervelend denk ik, vaak is het lekker doorwerken en moet je zeker ook goed opletten wat er op de bonnen staat qua aantallen en soort produkt etc.
Of anders misschien produktiewerk wat je met je handen kan doen waarbij toch een zeker vakmanschap komt kijken? Er zijn mogelijkheden genoeg .

Tja, ik moet maar eens gaan doorstuderen denk ik... Misschien ben ik te veeleisend, maar ik heb toch het idee dat er ook wel werk moet zijn waar ik enigszins in uitgedaagd wordt zonder dat het gelijk te stressvol is...
't klinkt arroganter dan ik het bedoel, maar met universitair denkniveau denk ik niet dat ik in productiewerk echt mijn draai zal vinden..

[ Bericht 0% gewijzigd door Maartel op 12-05-2010 12:36:46 ]

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:28 schreef Maartel het volgende:

[..]

Tja, ik moet maar eens gaan doorstuderen denk ik... Misschien ben ik te veeleisend, maar ik heb toch het idee dat er ook wel werk moet zijn waar ik enigszins in uitgedaagd wordt zonder dat het gelijk te stressvol is...
't klinkt arroganter dan ik het bedoel, maar met universitair denkniveau denk ik niet dat ik in productiewerk echt mijn draai zal vinden..

Dat klopt, maar in dat opzicht ben je niet anders dan mensen die geen stoornis oid hebben. Er werken in nederland honderdduizenden, zo niet miljoenen mensen in een baan waar ze zich niet 100% gelukkig voelen.
Ik hoop dat je je komende studie ook kunt afstemmen op een sector van werk waarin je een niet-stressvolle maar wel uitdagende baan kunt krijgen. Mocht je daarin hulp zoeken dan kun je daar denk ik het beste een topique in WGR over openen, zodat je daar naar ervaringen kunt vragen in de sector waarin jij gaat studeren .

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:18 schreef Maartel het volgende:
Dit is niet echt mijn week geloof ik
Gister mijn eerste gesprek met een arbeidsdeskundige gehad, die de instelling had dat ik prima order kan picken of straten kan vegen omdat dat niet stressvol is.
Ik krijg er maar niet door dat verveling me net zo opvreet als stress, en vind het ook erg lastig duidelijk te maken zonder lui over te komen.

kan je niet om een arbeidsdeskundige vragen die verstand heeft van add? die zou toch moeten snappen dat je iets veeleisender bent dan gemiddeld wat betreft mate van stress dat je aankan én ook weer nodig hebt?

maar orderpicken is wel leuk idd, zoals maanvis zegt. maar ik denk idd niet fulltime en jarenlang. ik heb het een paar weken gedaan en vond het wel leuk. als het druk genoeg was (dus je moest goed doorwerken) had ik het wel een paar maanden volgehouden denk ik, voor de 3 dagen per week die ik toen werkte.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:37 schreef Murmeli het volgende:
kan je niet om een arbeidsdeskundige vragen die verstand heeft van add? die zou toch moeten snappen dat je iets veeleisender bent dan gemiddeld wat betreft mate van stress dat je aankan én ook weer nodig hebt?

maar orderpicken is wel leuk idd, zoals maanvis zegt. maar ik denk idd niet fulltime en jarenlang. ik heb het een paar weken gedaan en vond het wel leuk. als het druk genoeg was (dus je moest goed doorwerken) had ik het wel een paar maanden volgehouden denk ik, voor de 3 dagen per week die ik toen werkte.

Het valt idd in de categorie 'baantjes die ik wel even volhoud', maar die heb ik nu al jaren gehad en ik wilde nu eigenlijk toch eindelijk eens een beetje een plan voor de langere termijn trekken.. dat hoeft niet direct mijn droombaan te zijn, maar wel iets waarin ik weet dat ik het langere tijd vol kan houden óf dat het een aanloop is naar een uiteindelijk doel.. Als ik nu weer 'gewoon een willekeurige baan' ga proberen die ik dan weer een paar maanden volhoudt zit ik over een paar maanden ws weer in dezelfde situatie en kan de hele molen weer van voor af aan beginnen..