ADHD & ADD #29

Oh bij mij speelt ook zéker een stuk jeugd mee.. niet zozeer trauma's (al ben ik wel veel gepest.. dus onzeker.. En heeft op klaarlichte dag in elkaar geslagen worden ws. wel een beetje paranoia/angsten getriggerd), maar ik had wel héél erg overbeschermende ouders.. Mijn zus zette zich er altijd tegen af, maar ik nam altijd aan dat volwassenen het beter wisten dus heb daaruit onbewust wel een beetje geleerd dat de hele wereld eng is en ik altijd voorzichtig moet zijn.. daarnaast heb ik altijd alles gedaan wat er van me gevraagd werd, en zodra ik na mijn middelbare school ineens mijn eigen keuzes mocht maken had ik geen flauw idee wat mijn eigen mening/wil eigenlijk was

Soms denk ik dat ik ook een ADD patiënt ben... Concentratie van 0, verveel me extreem vaak en kan mezelf slecht vermaken (wat dus leidt tot verveling). Verder kloppen niet alle kenmerken uit de OP. Druk ben ik niet dus ADHD is het zeker niet.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:15 schreef Splutje het volgende:
Soms denk ik dat ik ook een ADD patiënt ben... Concentratie van 0, verveel me extreem vaak en kan mezelf slecht vermaken (wat dus leidt tot verveling). Verder kloppen niet alle kenmerken uit de OP. Druk ben ik niet dus ADHD is het zeker niet.

misschien moet je er ff wat meer over lezen voordat je jezelf wat aanpraat

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:31 schreef Murmeli het volgende:

[..]

misschien moet je er ff wat meer over lezen voordat je jezelf wat aanpraat

Ik praat mezelf helemaal niks aan Het is gewoon dat ik een soort interne onrust heb wat ten koste gaat van leerprestaties e.d. Ik doe hier maar een suggestie.

Beetje té selectief misschien? Eniewajs: wat Murmeli zegt.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:48 schreef Splutje het volgende:

[..]

Ik praat mezelf helemaal niks aan Het is gewoon dat ik een soort interne onrust heb wat ten koste gaat van leerprestaties e.d. Ik doe hier maar een suggestie.

het is niet zo dat ik je probleem niet serieus neem, onrust in je kop is ook klote. zeker als er dingen onder lijden. wat ik wil aangeven: wij kunnen niet voor jou beslissen wat de oorzaak van je onrust is. Dus het lijkt me handig om er eerst flink over te lezen op internet enzo (of evt een boek erover lezen) en dan te bedenken of het aannemelijk lijkt dat het door ADD komt en dan zou ik eens een dokter/psych opzoeken.

of je kan meteen naar de dokter gaan en vertellen wat je klachten zijn, zodat die je evt doorstuurt.

of je vertelt hier wat meer over je klachten/waar je tegenaan loopt enzo, als er iemand dingen in herkent gaan we dat vanzelf wel roepen, en je kan intussen ook lezen waar we zelf allemaal last van hebben en dan kan je kijken of je het herkent.

ik vind je sig trouwens

quote:

Op zondag 9 mei 2010 00:06 schreef Murmeli het volgende:

[..]

het is niet zo dat ik je probleem niet serieus neem, onrust in je kop is ook klote. zeker als er dingen onder lijden. wat ik wil aangeven: wij kunnen niet voor jou beslissen wat de oorzaak van je onrust is. Dus het lijkt me handig om er eerst flink over te lezen op internet enzo (of evt een boek erover lezen) en dan te bedenken of het aannemelijk lijkt dat het door ADD komt en dan zou ik eens een dokter/psych opzoeken.

of je kan meteen naar de dokter gaan en vertellen wat je klachten zijn, zodat die je evt doorstuurt.

of je vertelt hier wat meer over je klachten/waar je tegenaan loopt enzo, als er iemand dingen in herkent gaan we dat vanzelf wel roepen, en je kan intussen ook lezen waar we zelf allemaal last van hebben en dan kan je kijken of je het herkent.

ik vind je sig trouwens

Het was ook niet de bedoeling om een diagnose gesteld te krijgen hier Interesseert me eigenlijk niet eens zoveel wat het is/of het iets is. Vriend van me heeft te kampen met ADD en die moet elke dag medicijnen slikken (concerta?). Als ik ergens geen zin in heb zijn het wel medicijnen, laat staan dokters/psychiaters.
Nogmaals, waarschijnlijk is het slechts een concentratie gebrekje.

Maartel : In mijn ogen is de uitwerking toch wel beetje het zelfde van de verschillende soorten problemen die je als kind kan ervaren. Uiteindelijk vormt het een stuk karakter wat kan voorkomen dat je met bepaalde dingen in de maatschappij " soepel " om kan gaan. Maar misschien is het wel iets wat het add/adhd triggert om zich meer te ontplooien, die ervaringen uit de jeugd.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 22:14 schreef Murmeli het volgende:

[..]

jups, bij mij gooiden ze het ook op mn jeugd en dat soort dingen.
eerst een paar vragen: vinden ze wel dat je "voldoet'" aan de kenmerken van adhd? en wat geven ze aan als reden dat het aan je jeugd moet liggen en geen adhd kan zijn, en ook geen combi kan zijn van adhd en je jeugdproblemen? (bij mij is het een combi namelijk, dus ik moet het beide behandelen/aanpakken, maar doordat ik nu pillen heb voor de adhd heb ik wat meer plek in mn hoofd om ook de rest aan te pakken).

Tegen mij zeiden ze dat ze dachten dat het aan mn jeugd etc lag en dat ze dachten dat het geen adhd/add is. Ik heb toen eerst gevraagd of ze het zeker weten. maar ze wisten het niet zeker. daarvoor hadden ze me gezegd dat als ze dachten dat het wellicht adhd/add was, ze zouden proberen met ritalin of dat aanslaat ook om te checken of het dus wel echt adhd is. Dus ik zei toen: als jullie het niet zeker weten dat het geen adhd is, en je zou het toch testen met ritalin, kan ik dan niet gewoon ritalin proberen? dan weten we het meteen als het wel aanslaat. Dus dat deden ze (na me eerst ineprent te hebben dat adhd hoe dan ook niet het enige was wat er bij mij aan de hand is) en dat sloeg nogal aan (merkte dat al op de 2e dag). dus zodoende via de omweg toch "gelijk" gekregen.
Dus je zou dat eens kunnen vragen.

dus: probeer goed door te vragen over het hoe en waarom van hun idee. en als het dan naar jouw gevoel nog allemaal niet klopt dan kan je een second opinion ergens anders gaan vragen.

succes!! ik hoop dat je eruit komt! niet weten wat er met je aan de hand is, is klote!

Jou stukje slaat de spijker op zijn/haar kop.

De psycheloog vind wel dat ik voldoe aan de kenmerken, echter de psychiater vind van niet, die denkt meer dat de overeenkomsten komen door mijn jeugd. Andere oorzaak, zelfde symptonen.
Ik kwam daar met overspannen/burn out klachten, na gesprekken heb ik verkorte eq en iq test en dergelijke gemaakt en o.a. daaruit blijkt nu dat geen adhd hoeft te zijn. Ook vind de psychiater dat adhd te snel word toegekend en mode ziekte is en ze dus geen overhaaste conclusies moeten trekken.
Ook hebben ze het over stukje autisme, maar ook dat vinden ze moeilijk vanwege mijn enorm sociale karakter, raak altijd wel ingesprek met iemand en heb ook niet echt moeite om me in een nieuwe omgeving aan te passen. Tuurlijk is dat altijd spannend etc maar verstand op 0 en doen. Maar het denken aan een nieuw iets, verandering van de dagplanning, verrassingen en dan vaak de hyperfocus die daar uit voortkomt, dat geeft wel wat problemen.

Ik heb aangegeven dat ik het allemaal beetje in twijfel trek en 2nd opinion ga laten doen. Na overleg met vriendin kwamen we ook tot de conclusie : geef ritalin/concerta, als het werkt dan prima, ga ik lopen stuiteren dan is het geen adhd en is er tenminste duidelijkheid.

Zowel thuis als met de psycheloog beetje naar de erfelijkheid gekeken en kijkend naar mijn vader zie je dat het heel goed ADHD kan zijn. Echter is daar nooit onderzoek naar gedaan en zijn de symptonen verwijt aan o.a. schildersziekte en omdat hij medicijnen had/heeft tegen kanker/reuma/psychoriasis/etc. etc. Dus te complex eigenlijk.Maar als je de symptonen naloopt met mijn zus of moeder , denkend aan mijn vader , dan is het toch wel erg matchend. Idee is ook dat als het bij mij is vast gesteld dat ze TOCH met hem naar de psychiater gaan.

Thuis overleg gepleegd en de symptonen doorgelopen met mijn vriendin en die had ook zoiets van " ja maar wacht even, de dingen waar jij nee op zegt herken ik helaas wel bij je " (stemmings wisselingen, stukje agressie wat dan ineens op kan komen om niks) , dus nog meer symptomen die matchen.

Ik merk ook dat ik geen ruimte in mijn hoofd heb om de zogenoemde psychodynamiek dingen aan te pakken, het is te " druk " om echt bezig te zijn met andere dingen. Onbewust doe ik wel dingen veranderen omdat er klaarblijkelijk toch nog wel iets van blijft hangen maar ben met 1001 dingen tegelijk bezig en moet o.a. leren mijn gedachte te organiseren, niet te hyperfocussen voor uren/dagen/weken, etc

Het is taaie materie op deze manier, snap dat het voor de psychs complex is maar het zit gewoon niet lekker. Heb wat onderzoeken gelezen her en der en daaruit blijkt dan dat eq/iq tests vaak geen goede manier word gevonden om om adhd vast te leggen/te weer leggen. Dat een eq/iq test tijdens een burnout/overspannen periode niet de gewenste resultaten hoeft te geven. En dat adhd icm psychodynamiek vaker voorkomt en dat er meestal juist met adhd word gestart en niet met psychodynamiek.

Tijd dus voor een 2nd opinion en van mij part een 3rd opionion. Niet dat ik perse de diagnose adhd wil krijgen, maar moet wel uit gezocht worden, 2 out of 3 geloof ik eerder als nu enkel dit verhaal. Helaas is het nogal traag proces op deze manier.

Thanks in iedergeval!!

quote:

Op zondag 9 mei 2010 09:26 schreef gr4v1ty het volgende:
Maartel : In mijn ogen is de uitwerking toch wel beetje het zelfde van de verschillende soorten problemen die je als kind kan ervaren. Uiteindelijk vormt het een stuk karakter wat kan voorkomen dat je met bepaalde dingen in de maatschappij " soepel " om kan gaan. Maar misschien is het wel iets wat het add/adhd triggert om zich meer te ontplooien, die ervaringen uit de jeugd.
[..]

Jou stukje slaat de spijker op zijn/haar kop.

De psycheloog vind wel dat ik voldoe aan de kenmerken, echter de psychiater vind van niet, die denkt meer dat de overeenkomsten komen door mijn jeugd. Andere oorzaak, zelfde symptonen.
Ik kwam daar met overspannen/burn out klachten, na gesprekken heb ik verkorte eq en iq test en dergelijke gemaakt en o.a. daaruit blijkt nu dat geen adhd hoeft te zijn. Ook vind de psychiater dat adhd te snel word toegekend en mode ziekte is en ze dus geen overhaaste conclusies moeten trekken.
Ook hebben ze het over stukje autisme, maar ook dat vinden ze moeilijk vanwege mijn enorm sociale karakter, raak altijd wel ingesprek met iemand en heb ook niet echt moeite om me in een nieuwe omgeving aan te passen. Tuurlijk is dat altijd spannend etc maar verstand op 0 en doen. Maar het denken aan een nieuw iets, verandering van de dagplanning, verrassingen en dan vaak de hyperfocus die daar uit voortkomt, dat geeft wel wat problemen.

Ik heb aangegeven dat ik het allemaal beetje in twijfel trek en 2nd opinion ga laten doen. Na overleg met vriendin kwamen we ook tot de conclusie : geef ritalin/concerta, als het werkt dan prima, ga ik lopen stuiteren dan is het geen adhd en is er tenminste duidelijkheid.

Zowel thuis als met de psycheloog beetje naar de erfelijkheid gekeken en kijkend naar mijn vader zie je dat het heel goed ADHD kan zijn. Echter is daar nooit onderzoek naar gedaan en zijn de symptonen verwijt aan o.a. schildersziekte en omdat hij medicijnen had/heeft tegen kanker/reuma/psychoriasis/etc. etc. Dus te complex eigenlijk.Maar als je de symptonen naloopt met mijn zus of moeder , denkend aan mijn vader , dan is het toch wel erg matchend. Idee is ook dat als het bij mij is vast gesteld dat ze TOCH met hem naar de psychiater gaan.

Thuis overleg gepleegd en de symptonen doorgelopen met mijn vriendin en die had ook zoiets van " ja maar wacht even, de dingen waar jij nee op zegt herken ik helaas wel bij je " (stemmings wisselingen, stukje agressie wat dan ineens op kan komen om niks) , dus nog meer symptomen die matchen.

Ik merk ook dat ik geen ruimte in mijn hoofd heb om de zogenoemde psychodynamiek dingen aan te pakken, het is te " druk " om echt bezig te zijn met andere dingen. Onbewust doe ik wel dingen veranderen omdat er klaarblijkelijk toch nog wel iets van blijft hangen maar ben met 1001 dingen tegelijk bezig en moet o.a. leren mijn gedachte te organiseren, niet te hyperfocussen voor uren/dagen/weken, etc

Het is taaie materie op deze manier, snap dat het voor de psychs complex is maar het zit gewoon niet lekker. Heb wat onderzoeken gelezen her en der en daaruit blijkt dan dat eq/iq tests vaak geen goede manier word gevonden om om adhd vast te leggen/te weer leggen. Dat een eq/iq test tijdens een burnout/overspannen periode niet de gewenste resultaten hoeft te geven. En dat adhd icm psychodynamiek vaker voorkomt en dat er meestal juist met adhd word gestart en niet met psychodynamiek.

Tijd dus voor een 2nd opinion en van mij part een 3rd opionion. Niet dat ik perse de diagnose adhd wil krijgen, maar moet wel uit gezocht worden, 2 out of 3 geloof ik eerder als nu enkel dit verhaal. Helaas is het nogal traag proces op deze manier.

Thanks in iedergeval!!

de psychiater heeft gelijk dat het geen adhd HOEFT te zijn, maar het zou het wel kunnen zijn, dus ik zou ook zeggen dat ze dat nader moeten uitpluizen voordat ze de rest gaan behandelen.
Bij bij hebben ze ook andere testen gedaan dan alleen intelligentie enzo. meer in het algemeen over de psychische gesteldheid enzo. en daar kwam al wel uit dat ik moeite had om orde in dingen aan te brengen (daardoor mocht ik gelukkig weg uit de groepstherapie, en individueel verder). dus je kunt jouw psychiater ook vragen om meer dingen te onderzoeken, omdat je gewoon echt het gevoel hebt dat ze ernaast zitten, of in ieder geval te snel 1 conclusie trekken (psychodynamiek) en de andere opties negeren.
in ieder geval heeft intelligentie en sociale intelligentie niets met adhd te maken. dus daar kunnen ze het sowieso niet op gooien. probeerden ze bij mij ook wel, zeiden ze, ja de vragen waar je concentratie voor nodig hebt, daar scoor jij extreem hoog op. daarbij even vergetend dat ik me wellicht voor die vragen niet hoef te concentreren (ik kan best makkelijk leren/dingen begrijpen/doorzien).
en ze moeten ook niet zo zeiken over modeziekte etc. tuurlijk worden soms te snel diagnoses getrokken, maar dat neemt niet weg dat sommige mensen wel gewoon adhd hebben
maar als je het erbij kunt hebben qua stress zou ik gewoon traject voor second opinion vast inzetten.
maargoed, sterkte nog een keer. laat maar weten hoe het verder gaat enzo, als je wilt!

quote:

Op zaterdag 8 mei 2010 23:48 schreef Splutje het volgende:

[..]

Ik praat mezelf helemaal niks aan Het is gewoon dat ik een soort interne onrust heb wat ten koste gaat van leerprestaties e.d. Ik doe hier maar een suggestie.

interne onrust kan adhd zijn!

de rest vind ik allemaal te lang om te lezen

quote:

Op zondag 9 mei 2010 09:26 schreef gr4v1ty het volgende:
Maartel : In mijn ogen is de uitwerking toch wel beetje het zelfde van de verschillende soorten problemen die je als kind kan ervaren. Uiteindelijk vormt het een stuk karakter wat kan voorkomen dat je met bepaalde dingen in de maatschappij " soepel " om kan gaan. Maar misschien is het wel iets wat het add/adhd triggert om zich meer te ontplooien, die ervaringen uit de jeugd.

Zeker, de vraag is alleen of ik door ADD me als kind al 'anders' gedroeg, daardoor buiten de boot viel en mijn ouders me zijn gaan vertroetelen, óf dat ik helemaal geen ADD heb maar door alle stress e.d. spanningsklachten heb die er erg op lijken.. Een combinatie kan natuurlijk ook nog..

Godsamme
Net gesprek met behandelaar gehad (als je het zo kan noemen want meer dan intaken hebben we nog amper gedaan), die het idee had dat mijn angst- en paniekklachten een grotere belemmering vormen dan mijn ADHD, en ik moest de komende week maar even nadenken of ik me niet ergens anders aan wil melden waar ze meer ervaring hebben met dergelijke klachten. Uhm ja, zoals mijn laatste behandelaar die op den duur stopte omdat ze het idee had dat de ADHD in de weg stond en zij daar niets over wist...
Daar sta je dan 8 maanden voor op de wachtlijst

quote:

Op zondag 9 mei 2010 17:56 schreef Maartel het volgende:

[..]

Zeker, de vraag is alleen of ik door ADD me als kind al 'anders' gedroeg, daardoor buiten de boot viel en mijn ouders me zijn gaan vertroetelen, óf dat ik helemaal geen ADD heb maar door alle stress e.d. spanningsklachten heb die er erg op lijken.. Een combinatie kan natuurlijk ook nog..

Ik zou het gewoon zo zien:

als je je al die tijd hebt afgevraagd wat er allemaal om je heen gebeurde, terwijl je niet dom bent (oftewel, je haalt wel resultaten) dan kun je wel in de add-richting denken. Althans, zo ervaar ik het. Bij mij is altijd alles veel te snel gegaan en dan met name benamingen van zaken. Op de basisschool snapte ik nooit ergens een hol van (voltooid deelwoord? Ik snapte pas op de middelbare school wat daarmee bedoeld werd, terwijl ik de werking ervan al lang al begreep), tot het moment dat ik het op papier zag en ermee mocht werken. Dan vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Middelbare school idem dito. Alles ging langs me heen, maar toch relatief makkelijk door het VWO gelopen. Moeite met omgevingsprikkels verwerken, maar juist totaal niet met logisch nadenken.

Ik denk dat het feit dat je moeite hebt om dingen uit je omgeving te verwerken (=add) ook erg makkelijk leidt tot angsten. Je hebt namelijk even de tijd nodig om door te hebben wat er gebeurt en dat lever hoe dan ook stress op.

Overigens vind ik behandelaars die bepaalde ziektebeelden elkaar in de weg laten staan gewoon prutsers. Je hoort persoonlijk behandeld te worden, naar de problemen die jij hebt en niet naar de algemene ziektebeelden die bij 1 ziekte of handicap passen.

Ik zou overigens nog steeds de stap wagen (als ik het maar zo vaak mogelijk herhaal ...) naar iets zweverigers, omdat die mensen je als mens verbeteren en niet alleen maar aan symptoombestrijding doen.

Ik ben trouwens sinds februari dus met ritalin bezig en het werkt als een zonnetje sinds ik het alleen 's ochtends neem. Ik heb 's avonds veel meer energie over, overdag ben ik veel gestructureerder bezig en ik lijk wel veel rationeler te kunnen denken. 's Middags nemen zorgt ervoor dat ik 's avonds totaal niet in slaap kan vallen, dus die heb ik geskipt.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 11:42 schreef Maartel het volgende:
Godsamme
Net gesprek met behandelaar gehad (als je het zo kan noemen want meer dan intaken hebben we nog amper gedaan), die het idee had dat mijn angst- en paniekklachten een grotere belemmering vormen dan mijn ADHD, en ik moest de komende week maar even nadenken of ik me niet ergens anders aan wil melden waar ze meer ervaring hebben met dergelijke klachten. Uhm ja, zoals mijn laatste behandelaar die op den duur stopte omdat ze het idee had dat de ADHD in de weg stond en zij daar niets over wist...
Daar sta je dan 8 maanden voor op de wachtlijst

Klote zeg.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 13:14 schreef Juup© het volgende:

[..]

Klote zeg.

hier sluit ik me helemaal bij aan!
Sterkte maartel!

beeh, ik moest een week geleden mijn scriptie inleveren. En ik ben gewoon geen steek verder.
Ik ben bewust vroeg opgestaan vandaag, vervolgens ben ik twee uur verder met random internetten. Door alle stress zie ik door de bomen het bos niet meer en heb ik heel veel leuke plaatjes over mijn onderwerp opgezocht, maar geen fluit geschreven.

Ik baal af en toe zo van mezelf

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:03 schreef RandomMoron het volgende:
beeh, ik moest een week geleden mijn scriptie inleveren. En ik ben gewoon geen steek verder.
Ik ben bewust vroeg opgestaan vandaag, vervolgens ben ik twee uur verder met random internetten. Door alle stress zie ik door de bomen het bos niet meer en heb ik heel veel leuke plaatjes over mijn onderwerp opgezocht, maar geen fluit geschreven.

Ik baal af en toe zo van mezelf

Een schop onder je kont! Whoop!

quote:

Op maandag 10 mei 2010 11:42 schreef Maartel het volgende:
Godsamme
Net gesprek met behandelaar gehad (als je het zo kan noemen want meer dan intaken hebben we nog amper gedaan), die het idee had dat mijn angst- en paniekklachten een grotere belemmering vormen dan mijn ADHD, en ik moest de komende week maar even nadenken of ik me niet ergens anders aan wil melden waar ze meer ervaring hebben met dergelijke klachten. Uhm ja, zoals mijn laatste behandelaar die op den duur stopte omdat ze het idee had dat de ADHD in de weg stond en zij daar niets over wist...
Daar sta je dan 8 maanden voor op de wachtlijst

Beter dat ze zeggen dat ze je niet kunnen helpen dan dat ze je toch helpen om centen binnen te harken, toch?

Dit is niet echt mijn week geloof ik
Gister mijn eerste gesprek met een arbeidsdeskundige gehad, die de instelling had dat ik prima order kan picken of straten kan vegen omdat dat niet stressvol is.
Ik krijg er maar niet door dat verveling me net zo opvreet als stress, en vind het ook erg lastig duidelijk te maken zonder lui over te komen.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:18 schreef Maartel het volgende:
Dit is niet echt mijn week geloof ik
Gister mijn eerste gesprek met een arbeidsdeskundige gehad, die de instelling had dat ik prima order kan picken of straten kan vegen omdat dat niet stressvol is.
Ik krijg er maar niet door dat verveling me net zo opvreet als stress, en vind het ook erg lastig duidelijk te maken zonder lui over te komen.

Ik denk dat je het beste op zoek kunt gaan naar alternatieven die niet saai en niet stressvol zijn! .
Overigens is orderpicken niet vervelend denk ik, vaak is het lekker doorwerken en moet je zeker ook goed opletten wat er op de bonnen staat qua aantallen en soort produkt etc.
Of anders misschien produktiewerk wat je met je handen kan doen waarbij toch een zeker vakmanschap komt kijken? Er zijn mogelijkheden genoeg .

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:24 schreef Maanvis het volgende:
Ik denk dat je het beste op zoek kunt gaan naar alternatieven die niet saai en niet stressvol zijn! .
Overigens is orderpicken niet vervelend denk ik, vaak is het lekker doorwerken en moet je zeker ook goed opletten wat er op de bonnen staat qua aantallen en soort produkt etc.
Of anders misschien produktiewerk wat je met je handen kan doen waarbij toch een zeker vakmanschap komt kijken? Er zijn mogelijkheden genoeg .

Tja, ik moet maar eens gaan doorstuderen denk ik... Misschien ben ik te veeleisend, maar ik heb toch het idee dat er ook wel werk moet zijn waar ik enigszins in uitgedaagd wordt zonder dat het gelijk te stressvol is...
't klinkt arroganter dan ik het bedoel, maar met universitair denkniveau denk ik niet dat ik in productiewerk echt mijn draai zal vinden..

[ Bericht 0% gewijzigd door Maartel op 12-05-2010 12:36:46 ]

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:28 schreef Maartel het volgende:

[..]

Tja, ik moet maar eens gaan doorstuderen denk ik... Misschien ben ik te veeleisend, maar ik heb toch het idee dat er ook wel werk moet zijn waar ik enigszins in uitgedaagd wordt zonder dat het gelijk te stressvol is...
't klinkt arroganter dan ik het bedoel, maar met universitair denkniveau denk ik niet dat ik in productiewerk echt mijn draai zal vinden..

Dat klopt, maar in dat opzicht ben je niet anders dan mensen die geen stoornis oid hebben. Er werken in nederland honderdduizenden, zo niet miljoenen mensen in een baan waar ze zich niet 100% gelukkig voelen.
Ik hoop dat je je komende studie ook kunt afstemmen op een sector van werk waarin je een niet-stressvolle maar wel uitdagende baan kunt krijgen. Mocht je daarin hulp zoeken dan kun je daar denk ik het beste een topique in WGR over openen, zodat je daar naar ervaringen kunt vragen in de sector waarin jij gaat studeren .

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:18 schreef Maartel het volgende:
Dit is niet echt mijn week geloof ik
Gister mijn eerste gesprek met een arbeidsdeskundige gehad, die de instelling had dat ik prima order kan picken of straten kan vegen omdat dat niet stressvol is.
Ik krijg er maar niet door dat verveling me net zo opvreet als stress, en vind het ook erg lastig duidelijk te maken zonder lui over te komen.

kan je niet om een arbeidsdeskundige vragen die verstand heeft van add? die zou toch moeten snappen dat je iets veeleisender bent dan gemiddeld wat betreft mate van stress dat je aankan én ook weer nodig hebt?

maar orderpicken is wel leuk idd, zoals maanvis zegt. maar ik denk idd niet fulltime en jarenlang. ik heb het een paar weken gedaan en vond het wel leuk. als het druk genoeg was (dus je moest goed doorwerken) had ik het wel een paar maanden volgehouden denk ik, voor de 3 dagen per week die ik toen werkte.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 12:37 schreef Murmeli het volgende:
kan je niet om een arbeidsdeskundige vragen die verstand heeft van add? die zou toch moeten snappen dat je iets veeleisender bent dan gemiddeld wat betreft mate van stress dat je aankan én ook weer nodig hebt?

maar orderpicken is wel leuk idd, zoals maanvis zegt. maar ik denk idd niet fulltime en jarenlang. ik heb het een paar weken gedaan en vond het wel leuk. als het druk genoeg was (dus je moest goed doorwerken) had ik het wel een paar maanden volgehouden denk ik, voor de 3 dagen per week die ik toen werkte.

Het valt idd in de categorie 'baantjes die ik wel even volhoud', maar die heb ik nu al jaren gehad en ik wilde nu eigenlijk toch eindelijk eens een beetje een plan voor de langere termijn trekken.. dat hoeft niet direct mijn droombaan te zijn, maar wel iets waarin ik weet dat ik het langere tijd vol kan houden óf dat het een aanloop is naar een uiteindelijk doel.. Als ik nu weer 'gewoon een willekeurige baan' ga proberen die ik dan weer een paar maanden volhoudt zit ik over een paar maanden ws weer in dezelfde situatie en kan de hele molen weer van voor af aan beginnen..