Meld hier je onverklaarbare gebeurtenissen

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 01:10 schreef eigendeegcookie het volgende:
ik ook al n hele poos geen geld meer gevonden ,
totdat ik onderweg naar t station me realiseerde ik geen treinkaartje kon kopen met mn gebroken pinpas.
en , inderdaad , geen cash bij me.
op dat moment zag ik n tientje liggen.

Sjah, ik had laatst op Oerol genoeg geld in mn portemonnee en ik vond ook een tientje dat ik dus eigenlijk helemaal niet nodig had. Misschien wel verloren door iemand die 't juist erg goed kon gebruiken.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 09:24 schreef _Led_ het volgende:

[..]

Sjah, ik had laatst op Oerol genoeg geld in mn portemonnee en ik vond ook een tientje dat ik dus eigenlijk helemaal niet nodig had. Misschien wel verloren door iemand die 't juist erg goed kon gebruiken.

Waar slaat dat nou weer op ?
Als eigendeegcookie een tientje vind is 't prima en als ik een tientje vind ben ik een troll ?

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 14:24 schreef _Led_ het volgende:
Waar slaat dat nou weer op ?
Als eigendeegcookie een tientje vind is 't prima en als ik een tientje vind ben ik een troll ?

Ja. Je bagatelliseert het dusdanig dat het niet in het topic past. Gezien je geschiedenis vind ik het daarmee een trollpost.

Ik bagatelliseer niks, ik deel enkel een ervaring die net zo min te verklaren is.
Mijns inziens zou het je sieren je voortaan te onthouden van dergelijk commentaar.

Dit is nu ook al weer meer dan 2 jaar geleden .

Toentertijd werkte ik bij een benzinepomp/vakgarage toen een collega van mij die bij de vrijwillige brandweer zat een oproep kreeg, er was een brand uitgebroken bij een nabijgelegen scheepswerf.
Drie brandweermannen zijn die middag om het leven gekomen, een daarvan was mijn collega.

Een week later op de dag van zijn begrafenis welk tegelijk viel met mijn verjaardag ben ik 3 keer gebeld vanuit de garage (ik had 3 gemiste oproepen). Gezien ik die dag ook nog even moest werken heb ik teruggebeld, misschien was er iets veranderd in het rooster, maar niemand daar aanwezig had mij gebeld.
Een oudere college van mij vertelde later ook dat de lichten in de bedrijfskantine hysterisch zaten te knipperen op ongeveer hetzelfde tijdstip waarop ik gebeld was.
En nu zijn mijn andere collega's echt niet van die types om daar grapjes over te maken, en al helemaal niet zo snel na het overlijden.
Heel erg maf.

-dit heeft dan weer niks onverklaarbaarheid te maken-
Wat is het zwaar om zoiets van dichtbij mee te maken. Het volgen van de radio, horen dat er lijken naar buiten zijn gedragen, mijn baas die moest komen identificeren, klanten bij het benzinestation die nog niet eens wisten dat hun familielid was overleden, etc.

Nare dag moet dat geweest zijn inderdaad
Bijzonder van je gebeurtenis ook

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 14:50 schreef GrotePierFR het volgende:

[..]

Ja. Je bagatelliseert het dusdanig dat het niet in het topic past. Gezien je geschiedenis vind ik het daarmee een trollpost.

overdrijven is ook een vak imho...

quote:

Op donderdag 1 juli 2010 16:04 schreef DjinN het volgende:

[..]

overdrijven is ook een vak imho...

Je hebt gelijk, sorry.

quote:

Op donderdag 1 juli 2010 21:36 schreef GrotePierFR het volgende:

[..]

Je hebt gelijk, sorry.

np

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 15:18 schreef _Led_ het volgende:
Ik bagatelliseer niks, ik deel enkel een ervaring die net zo min te verklaren is.
Mijns inziens zou het je sieren je voortaan te onthouden van dergelijk commentaar.

Ik weet niet waarom je me telkens probeert te imiteren door typische dingen van mij te gebruiken in je overbodige posts, het raakt kant noch wal en het haalt je hele betoog onderuit. Dat slappe gedrag is toch te zielig voor woorden? Wat probeer je er eigenlijk mee te bereiken?

Okay, ik heb ook een verhaal.

Ongeveer 10 jaar geleden was ik op vakantie op een waddeneiland, en mijn jongere broertje had een soort masker gemaakt van zeepsteen. Hij was er enorm trots op, en had deze telkens bij zich.
Een dag of twee nadat hij die gemaakt had, gingen mijn moeder, mijn broertje en ik wandelen over het strand. Ongeveer na 10 minuten was mijn broertje dat ding steeds omhoog aan het gooien, en dan weer opvangen, in de branding, en toen zei ik: "je durft het niet hoger te gooien, hè?" En toen gooide hij het inderdaad hoger, en vervolgens kon hij hem niet meer opvangen, en viel die in de zee.
Nadat hij ongeveer 5 minuten had gezocht en hem niet meer terug kon vinden, was hij er ontzettend verdrietig over, en voelde ik me enorm schuldig.
We zijn toen met zijn drieën nog een half uur (dus ongeveer 2 km) doorgelopen tot de volgende strandtent, hebben daar wat gegeten, en zijn toen weer teruggelopen. Er was dus inmiddels méér dan een uur voorbij. Dus, meer dan een uur, in de branding van de Waddenzee.
Toebn heb ik omdat ik me zo enorm schuldig voelde, een soort van gebed gedaan tot "God, een geest, of wat me dan ook maar kan horen." Ik weet niet wat ik denkende was, eigenlijk.
Maar goed, ongeveer 2 minuten na dat "gebed" zat ik enorm naar het water te kijken, en opeen zag ik een soort witte flits onder het water, ik greep blindelings in de golven en opeens had ik dat maskertje in mijn hand.

Tot de dag van vandaag heb ik het gedeelte van dit verhaal waarin ik een soort van gebed deed nog nooit aan iemand durven vertellen omdat ik bang was voor gek uitgemaakt te worden, maar dit is nog steeds iets wat me echt fascineert. Bedenk dat ik in een familie ogpegroeid ben waarin god gewoon niet bestaat en alle geloof bijgeloof is. Na een uur lopen over een stuk van meer dan 2 kilometer strand, een wilde greep doen en een steen opeens weer in je hand hebben... Ik kan er echt met mijn hoofd niet bij.

quote:

Op donderdag 1 juli 2010 23:34 schreef SamEnMoos het volgende:
Okay, ik heb ook een verhaal.

Ongeveer 10 jaar geleden was ik op vakantie op een waddeneiland, en mijn jongere broertje had een soort masker gemaakt van zeepsteen. Hij was er enorm trots op, en had deze telkens bij zich.
Een dag of twee nadat hij die gemaakt had, gingen mijn moeder, mijn broertje en ik wandelen over het strand. Ongeveer na 10 minuten was mijn broertje dat ding steeds omhoog aan het gooien, en dan weer opvangen, in de branding, en toen zei ik: "je durft het niet hoger te gooien, hè?" En toen gooide hij het inderdaad hoger, en vervolgens kon hij hem niet meer opvangen, en viel die in de zee.
Nadat hij ongeveer 5 minuten had gezocht en hem niet meer terug kon vinden, was hij er ontzettend verdrietig over, en voelde ik me enorm schuldig.
We zijn toen met zijn drieën nog een half uur (dus ongeveer 2 km) doorgelopen tot de volgende strandtent, hebben daar wat gegeten, en zijn toen weer teruggelopen. Er was dus inmiddels méér dan een uur voorbij. Dus, meer dan een uur, in de branding van de Waddenzee.
Toebn heb ik omdat ik me zo enorm schuldig voelde, een soort van gebed gedaan tot "God, een geest, of wat me dan ook maar kan horen." Ik weet niet wat ik denkende was, eigenlijk.
Maar goed, ongeveer 2 minuten na dat "gebed" zat ik enorm naar het water te kijken, en opeen zag ik een soort witte flits onder het water, ik greep blindelings in de golven en opeens had ik dat maskertje in mijn hand.

Tot de dag van vandaag heb ik het gedeelte van dit verhaal waarin ik een soort van gebed deed nog nooit aan iemand durven vertellen omdat ik bang was voor gek uitgemaakt te worden, maar dit is nog steeds iets wat me echt fascineert. Bedenk dat ik in een familie ogpegroeid ben waarin god gewoon niet bestaat en alle geloof bijgeloof is. Na een uur lopen over een stuk van meer dan 2 kilometer strand, een wilde greep doen en een steen opeens weer in je hand hebben... Ik kan er echt met mijn hoofd niet bij.

mooi verhaal !! Ik geloof ook zeker dat je op zo'n manier iets kan bereiken mits je er genoeg moeite voor doet (in jou geval door een tijdje naar het maskertje te zoeken). Zelf heb ik ook zoiets gedaan. Ik heb net examen gedaan en ben cum laude geslaagd. Een paar weken voor mijn examens heb ik dus ook een soort ''gebedje'' gedaan. Ik weet natuurlijk niet zeker of het daardoor komt, misschien komt het gewoon omdat ik me op deze manier goed op mijn school kon focussen of zoiets. Al met al vind ik zoiets altijd wel fascinerend.

nah als mensen graag in dit soort zaken willen geloven en niet om het toeval willen denken,wie benik dan om het te bekritiseren.

quote:

Op dinsdag 15 juni 2010 22:25 schreef Manke het volgende:

[..]

Ik hoor de stem wat klinkt als van een oude vent, een vriend die ook ver heen is ziet 'm. Geen idee of 't een mens was.

Hé Manke! Nog steeds ver heen dus?
(Manke is schizodinges)

Ok, hier nog iets waar ik geen verklaring voor kan vinden (ben niet zo technisch)
Wij hebben in de woonkamer zo'n standaard IDEA lamp met dimmer die iedereen wel heeft of gehad heeft, met een hallogeenlamp erin. Die ging stuk ongeveer 3/4 jaar geleden, en stond eigenlijk alleen nog maar in de woonkamer voor de sier.

Nou laten we laatst TV te kijken, en de lamp sprong opeens aan

3-4 jaar geen enkel teken van leven, nu opeens uit het niets weer wel

Iemand die een uitleg kan geven why my lamp has risen from the dead?

quote:

Op donderdag 15 juli 2010 12:47 schreef Son-Goku het volgende:
Ok, hier nog iets waar ik geen verklaring voor kan vinden (ben niet zo technisch)
Wij hebben in de woonkamer zo'n standaard IDEA lamp met dimmer die iedereen wel heeft of gehad heeft, met een hallogeenlamp erin. Die ging stuk ongeveer 3/4 jaar geleden, en stond eigenlijk alleen nog maar in de woonkamer voor de sier.

Nou laten we laatst TV te kijken, en de lamp sprong opeens aan

3-4 jaar geen enkel teken van leven, nu opeens uit het niets weer wel

Iemand die een uitleg kan geven why my lamp has risen from the dead?

Dat kan zoveel zijn.
Kan zijn dat er een haarbreukje in een spoor op de dimmer-printplaat zat die door de hoge temperaturen van de laatste tijd weer connectie maakt, of roep het maar.

Het begint wanneer ik en en mijn klas in het vliegtuig, naar parijs gaan per vliegtuig. Bij de aanloop van het opstijgen krijg ik een erg realistische droom waarin het vliegtuig waar ik zit explodeert. Zodra ik wakker werd, en realiseerde dat het een droom was besloot ik snel uit het vliegtuig te gaan. Door mijn opwinding en commotie neem ik (onbedoeld) een paar studenten en leraren mee uit het vliegtuig. Zodra we uit het vliegtuig zijn wordt er gezegd dat we niet meer terug in het vliegtuig mogen. Gelukkig mag er nog één leraar weer terug op het vliegtuig stappen. Ik, vijf andere studenten en een leraar blijven achter.

Als dan het vliegtuig na (de door mij veroorzaakte) kleine vertraging opstijgt explodeert het ook daadwerkelijk, waarbij alle inzittenden overlijden.
Kan iemand dit verklaren ?

quote:

Op donderdag 15 juli 2010 14:46 schreef Kwaaisteniet het volgende:
Het begint wanneer ik en en mijn klas in het vliegtuig, naar parijs gaan per vliegtuig. Bij de aanloop van het opstijgen krijg ik een erg realistische droom waarin het vliegtuig waar ik zit explodeert. Zodra ik wakker werd, en realiseerde dat het een droom was besloot ik snel uit het vliegtuig te gaan. Door mijn opwinding en commotie neem ik (onbedoeld) een paar studenten en leraren mee uit het vliegtuig. Zodra we uit het vliegtuig zijn wordt er gezegd dat we niet meer terug in het vliegtuig mogen. Gelukkig mag er nog één leraar weer terug op het vliegtuig stappen. Ik, vijf andere studenten en een leraar blijven achter.

Als dan het vliegtuig na (de door mij veroorzaakte) kleine vertraging opstijgt explodeert het ook daadwerkelijk, waarbij alle inzittenden overlijden.
Kan iemand dit verklaren ?

Ja, je leest het script van Final Destination voor

quote:

Op donderdag 15 juli 2010 15:04 schreef _Led_ het volgende:

[..]

Ja, je leest het script van Final Destination voor

lol

paar keer gehad dat ik PES10 aan het spelen was en dat als ik aan het einde van de wedstrijd kijk dat het 88:17 ofzoiets is.
Leuk toeval, maar ik kijk dan ook om de 10 sec naar de tijd.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 01:10 schreef eigendeegcookie het volgende:
ik ook al n hele poos geen geld meer gevonden ,
totdat ik onderweg naar t station me realiseerde ik geen treinkaartje kon kopen met mn gebroken pinpas.
en , inderdaad , geen cash bij me.
op dat moment zag ik n tientje liggen.

Kijk das nog eens mazzel hebben zeg

gisteren ook nog 8 euro gevonden 4x 2 euro lag zo voor me neus in het zand

Hier is mijn verhaal

Toen ik 6 jaar was overleed me moeder thuis aan een hersentumor na 2 jaar ziek zijn(ongeveer 12 jaar geleden). Daarna gebeurde allemaal rare dingen thuis zoals lampen die opeens aan gaan of deuren die opeens opengaan of dichtklappen. Vooral met de deuren gebeurt nog regelmatig.

Het ziekste wat ik heb meegemaakt is toen ik 8 jaar was en niet kon slapen door de hitte dat ik mijn deken deels had dubbelgeslagen. Opeens uit het niets ging de deur open en viel mijn deken terug!

Ik denk zelf dat ik van mijn moeder moest slapen toen

quote:

Op maandag 1 februari 2010 21:08 schreef ArchibaldTheWise het volgende:
Ik zat eens een liedje te neuriën, doe de radio aan en HETZELFDE liedje, maar niet zomaar gewoon hetzelfde, ook echt waar ik gebleven was!! helaas heb ik het nooit meer na kunnen doen

dat gebeurd mij ook wel eens

quote:

Op dinsdag 20 april 2010 15:25 schreef Bastard het volgende:
22 jaar en al getrouwd

Schat, da's niet onverklaarbaar. dat is liefde

Ik was en keer bij een vriend thuis. Opeens donderde een schilderij van de muur! Plotseling opeens! Daarna een paar seconden later ging de telefoon over met de mededeling dat zijn opa is overleden!

toen ik een klein meisje was moesten we oversteken met het gezin. Mijn vader ging voor met de buggy en mijn moeder bleef staan omdat mn broertje zat te kloten of iets. Ik rende gezellig achter mijn vader aan en toen kwam er een auto. Mijn vader keek om en zag dat ik door iets of iemand werd opgepakt en terug op de stoep werd geplaatst.

nu 20 jaar later weten we nog steeds niet wat het zou kunnen zijn geweest.

bizar he?

Ik heb ook een keer een soort van voorgevoel gehad dat er iets niet klopte.

Het was op een morgen, ik zat op de basisschool, groep 5. Na de pauze van 10:00 uur kwam ik het lokaal weer binnen en kreeg ik toen ineens zomaar een naar gevoel. Toen ik naar huis ging voor het middageten had ik nog steeds een raar gevoel en ging ik op de trap zitten. Net voordat we gingen eten kwam mijn moeder bij me om te vertellen dat mijn buurvrouw (waar ik zo ontzettend goed mee kon opschieten) was overleden. Mijn buurvrouw had rond 10:00 ontbeten, en zij tegen haar man dat ze niet lekker was, en weer terug ging naar bed. Precies op het moment van overlijden, kreeg ik een naar gevoel. Ik weet nog steeds niet of het wat met elkaar te maken heeft, ik blijf het vreemd vinden.

Ik weet ook nog steeds wat we toen als middageten hadden, bruine bonen

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 01:10 schreef eigendeegcookie het volgende:
ik ook al n hele poos geen geld meer gevonden ,
totdat ik onderweg naar t station me realiseerde ik geen treinkaartje kon kopen met mn gebroken pinpas.
en , inderdaad , geen cash bij me.
op dat moment zag ik n tientje liggen.

iets gelijkaardigs meegemaakt
mijn treinpas was verlopen en was vergeten om hem te vernieuwen. Ik besefte dit natuurlijk pas op de trein
hopend op geen controle merk ik dat de trein vertraagt, dan volgde er een mededeling dat er een voorliggende trein pech had, en wij terugkeerden naar het station...
toen had ik dus tijd om mijn pas te vernieuwen
10min later vertrokken we dan, en er was controle
gelukzak die ik ben

quote:

Op donderdag 5 augustus 2010 23:49 schreef Chuck.Norris het volgende:

[..]

iets gelijkaardigs meegemaakt
mijn treinpas was verlopen en was vergeten om hem te vernieuwen. Ik besefte dit natuurlijk pas op de trein
hopend op geen controle merk ik dat de trein vertraagt, dan volgde er een mededeling dat er een voorliggende trein pech had, en wij terugkeerden naar het station...
toen had ik dus tijd om mijn pas te vernieuwen
10min later vertrokken we dan, en er was controle
gelukzak die ik ben

Maar niet echt onverklaarbaar...

Ooit toen ik op kamp ging met school gingen we iets filmen bij een deur. Terwijl wij aan het filmen waren was het gewoon stil maar toen we het filmpje terug bekeken zag je een zwarte schim + hoorden we een echt spooky gil. De klasgenoot met het filmpje was zo geschrokken dat ie het heeft verwijdert. Maar dat was echt para shit fawakas

Zonet schrok ik me echt kapot! Ik kom net van m'n werk weer en zie dat er niemand thuis is. In het hele huis en op de weg heerste er doodse stilte. Ik liep naar de keuken om wat fruit te pakken en vervolgens hoor ik wat piepjes, van die piepjes die je hoort als je per ongeluk een fax nummer belt. Ik dacht dat ik per ongeluk iets of iemand belde, dus ik pak m'n mobiel maar ik zie niks. Ook bij de gekozen en gemiste oproepen staat helemaal niks. Op het moment dat ik m'n mobiel terugschuif in mijn broekzak, hoor ik één of andere computerstem die iets brabbelt voor 2 seconden. Ik probeerde te luisteren, maar kon er echt geen woord van opmaken. Weer kijk ik even op m'n mobiel maar wéér staat er niks bij gesprekken. Daarna nog even bij de radio gekeken of die toevallig niet op een heel zacht volume stond, maar nee. Daarna langs de slaapkamer gegaan om te kijken of de tv nog aanstond, maar ook dat niet. Ben eigenlijk het hele huis maar even doorgelopen om te kijken wat het kon zijn, maar ik heb echt geen flauw idee.

Nee, ik ben niet schizofrenisch o.i.d.
Normaal gesproken ben ik wel sceptisch op het gebied van paranormale dingen.

Het was ook geen wishful thinking, want sta vrij nuchter in het leven en houd me niet zo bezig met dit soort dingen. Vrijwel altijd wel verklaarbaar, waarschijnlijk dit ook wel, maar was wel even angstig!

Iemand een mogelijke verklaring hiervoor?

Laatst iets bizars meegemaakt.

Me vrouw en ik lagen in bed, en mijn vrouw is gevoelig voor entiteiten e.d. ze heeft ze vroeger vaak gezien maar heeft zich er van afgesloten omdat ze het niet prettig vindt.
Dus op deze avond voelde ze al een aanwezigheid, een vrij sterke. Ze had mij dit niet verteld omdat ze weet dat ik me dan ongemakkelijk ga voelen, maar toch had ik ook een beetje een vreemd gevoel.
Afijn, ik was gewoon lekker in slaap gevallen, en mijn vrouw kon maar niet in slaap komen, het was ook heet en ze is zwanger dus heeft al meer moeite met slapen.

Op een gegeven moment hoort zij een geluid in de kinderkamer, het open gaan van een kastdeur. En vervolgens zag ze iemand bij de opening van de babykamer staan. Een vrouw met wild wit haar. Ze leek boos, en verward. Maar na een tijd was zij gelukkig weer weg.

Het vreemde is dat ik die avond een droom had, ik zag diezelfde vrouw precies op diezelfde plek staan, mijn vrouw vulde me verhaal helemaal aan zo ik hem gedroomd had. In die droom was ik kwaad op haar, zij gaf een hele vervelende energie af. In die droom rende ik naar haar toe en duwde haar door een deur heen.

Daarna voelde de vibe in huis weer helemaal goed.

In de ochtend was ik de droom alweer vergeten. We gingen ons opfrissen, en zag dat de kastdeur open stond in de kinderkamer en vroeg waarom deze open stond. Toen kwam het verhaal + droom naar boven.

Freaky stuff vind ik het maar

Dat is best wel freaky!

We hebben vroeger een jaar of 5 in een huis gewoond waar we niet alleen waren. Ik ben persoonlijk heel ongevoelig voor die dingen en in die tijd ook nog erg skeptisch. Het waren vooral mijn zus en mijn moeder die er last van hadden. Gebonk vanuit mijn zus' haar slaapkamer, zwaaiende lampen en zelfs posters die van de muur werder getrokken zijn verhalen van mijn naasten.
We hebben ook klachten gehad van onze buurvrouw dat we altijd op de muren lopen te bonken om haar te pesten, ze is een keer lyrisch geworden omdat we daar een hele middag mee bezig zouden zijn geweest. We waren echter niet thuis op die middag.

Zelf heb ik een keer mijn moeder aan de telefoon gehad op een interne lijn, de stem was niet te onderscheiden van hoe ze klinkt aan de tel, echt exact hetzelfde. Mijn moeder was dus niet thuis en heeft niet gebeld. Mijn zus heeft hetzelfde gehoord en tegelijk met mij uit paniek de hoorn erop gegooid.

Er is ook veel contact geweest met verschillende mensen om de problemen op te lossen maar ze zijn pas over gegaan na de verhuizing.

Gedoemd huis dus

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 12:27 schreef Cluijt het volgende:
Laatst iets bizars meegemaakt.

Me vrouw en ik lagen in bed, en mijn vrouw is gevoelig voor entiteiten e.d. ze heeft ze vroeger vaak gezien maar heeft zich er van afgesloten omdat ze het niet prettig vindt.
Dus op deze avond voelde ze al een aanwezigheid, een vrij sterke. Ze had mij dit niet verteld omdat ze weet dat ik me dan ongemakkelijk ga voelen, maar toch had ik ook een beetje een vreemd gevoel.
Afijn, ik was gewoon lekker in slaap gevallen, en mijn vrouw kon maar niet in slaap komen, het was ook heet en ze is zwanger dus heeft al meer moeite met slapen.

Op een gegeven moment hoort zij een geluid in de kinderkamer, het open gaan van een kastdeur. En vervolgens zag ze iemand bij de opening van de babykamer staan. Een vrouw met wild wit haar. Ze leek boos, en verward. Maar na een tijd was zij gelukkig weer weg.

Het vreemde is dat ik die avond een droom had, ik zag diezelfde vrouw precies op diezelfde plek staan, mijn vrouw vulde me verhaal helemaal aan zo ik hem gedroomd had. In die droom was ik kwaad op haar, zij gaf een hele vervelende energie af. In die droom rende ik naar haar toe en duwde haar door een deur heen.

Daarna voelde de vibe in huis weer helemaal goed.

In de ochtend was ik de droom alweer vergeten. We gingen ons opfrissen, en zag dat de kastdeur open stond in de kinderkamer en vroeg waarom deze open stond. Toen kwam het verhaal + droom naar boven.

Freaky stuff vind ik het maar

Ik zou het toch even in de gaten houden als ik jou was

Meer meer!

Eergister ook weer rare dingen meegemaakt hier thuis. Mijn vriend en ik gingen s'avonds nog wat drinken in de keuken. Mijn ouders zaten in de woonkamer tv te kijken.
Mijn vriend ging alvast voor en ik bleef ff een paar momenten in de woonkamer om wat tegen mn ouders te zeggen. Toen ik de keuken in kwam vertelde mn vriend dat ie iemand voorbij zag lopen bij het keukenportaal (ja hoe heet zo'n keukeningang zonder deur, ik noem het maar ff een keukenportaal ). Hij dacht eerst dat ik het was maar toen besefte ie dat ik geen witte kleding droeg.
Later bleek dat mama ook iets had gezien, ze zag iets wits voorbijvliegen. En dat was gebeurd vlak voordat wij beneden kwamen. Ze dacht eerst dat Pino, onze witte vogel, ontsnapt was maar dat bleek dus niet het geval te zijn, de vogelkooi was gewoon netjes afgesloten
Even later gingen mn ouders allebei naar bed. Mama liep alvast de gang op en toen zag mijn vader ineenkeer een schaduw bij het keukenportaal, alsof er iemand voorbij liep. Hij heeft verschillende theorieën getest wat betreft licht (het zou zo maar kunnen dat ie zijn eigen schaduw zag) maar niets duidde erop dat hij het zelf was
Naja er gebeuren hier wel vaker vreemde dingen, maar ik heb nog nooit meegemaakt dat er 3 dingen gebeuren in het tijdsbestek van een uur.

quote:

Op dinsdag 17 augustus 2010 12:25 schreef CantFazeMe het volgende:
Meer meer!

Ik zat zo vandaag oblivion in me kamer te spelen.Hoor ik opeens getik op het raam(ik dacht:het zal wel water zijn dat van het dak afdruipt omdat het geregend heeft ).Toen toch even achter het gordijn gekeken staat er zo'n kraai met rode ogen(de iris in ieder geval)met ze hoofd tegen het raam te bonken .gelijk gordijnen gesloten en naar beneden gegaan .

Aantal jaren geleden.. ik gok zo rond 1998/1999 een vaag lichtbolletje in de lucht wat qua omvang gewoon een ster leek, echter beweegde het erg snel en puur willekeurig kriskras heen en weer.. Hier vanuit Utrecht was het te zien op 60 Graden NO. Heb er verder nooit bij stil gestaan hoe of wat, ik was 12 ofzo.. Jaren later had ik het ooit met een collega over die precies het zelfde heeft waargenomen.. iedereen verklaarde hem voor gek..

Zal nooit weten wat het geweest is.

Een stem gehoord in mijn hoofd deze nacht, geschrokken en contact verloren, jammer, ze klonk buitenaards mooi.

Ik loop al jaren met een knie die maar niet wil. Ik ben al bij verschillende artsen geweest, ben geopereerd, heb diverse medicijnen gehad, diverse theorieen zijn er op los gelaten maar helaas niks mocht baten!

Nu zit ik sindskort bij een nieuwe arts. Deze schrijft mij nu weer nieuwe medicijnen voor. En nu gaat het iets beter maar nog altijd niet perfect. Voor mij is het echt een wonder dat er toch iets is wat werkt. Omdat niemand een diagnose kan stellen. Ze komen niet verder dan; een auto-imuunziekte.

Het onverklaarbare is het ontstaan dat spontaan is geweest en dat geen enkel medicijn echt goed werkt, geen enkele kan mijn lichaam echt genezen. De symptomen kunnen slechts verminderd worden.

Een paar jaar geleden heb ik ooit een klok van één van m'n vrienden kregen, als kado omdat ik m'n eerste eigen huis had. Nu kwam ik een paar dagen geleden thuis en het was op de een of andere manier doodstil in huis; daarom schrok ik ook toen mijn telefoon ging. Het was de moeder van die vriend om te vertellen dat hij was overleden na een verkeersongeluk. Pas toen zag ik dat de klok stil stond.

quote:

Op zondag 22 augustus 2010 15:03 schreef Kaneelthee het volgende:
Een paar jaar geleden heb ik ooit een klok van één van m'n vrienden kregen, als kado omdat ik m'n eerste eigen huis had. Nu kwam ik een paar dagen geleden thuis en het was op de een of andere manier doodstil in huis; daarom schrok ik ook toen mijn telefoon ging. Het was de moeder van die vriend om te vertellen dat hij was overleden na een verkeersongeluk. Pas toen zag ik dat de klok stil stond.

En die stond dan ook op het tijdstip waarop hij overleed?

quote:

Op maandag 2 augustus 2010 06:55 schreef SannekePanneke het volgende:
toen ik een klein meisje was moesten we oversteken met het gezin. Mijn vader ging voor met de buggy en mijn moeder bleef staan omdat mn broertje zat te kloten of iets. Ik rende gezellig achter mijn vader aan en toen kwam er een auto. Mijn vader keek om en zag dat ik door iets of iemand werd opgepakt en terug op de stoep werd geplaatst.

nu 20 jaar later weten we nog steeds niet wat het zou kunnen zijn geweest.

bizar he?

Zoiets had mijn oom ook. Hij wilde de straat op lopen, maar er kwam een auto aan. Op de een of andere manier viel hij naar achteren en niet naar voren.

Onze verklaring was dat een engel hem naar achteren duwde.

quote:

Op zondag 22 augustus 2010 14:24 schreef Dartanion het volgende:
Ik loop al jaren met een knie die maar niet wil. Ik ben al bij verschillende artsen geweest, ben geopereerd, heb diverse medicijnen gehad, diverse theorieen zijn er op los gelaten maar helaas niks mocht baten!

Nu zit ik sindskort bij een nieuwe arts. Deze schrijft mij nu weer nieuwe medicijnen voor. En nu gaat het iets beter maar nog altijd niet perfect. Voor mij is het echt een wonder dat er toch iets is wat werkt. Omdat niemand een diagnose kan stellen. Ze komen niet verder dan; een auto-imuunziekte.

Het onverklaarbare is het ontstaan dat spontaan is geweest en dat geen enkel medicijn echt goed werkt, geen enkele kan mijn lichaam echt genezen. De symptomen kunnen slechts verminderd worden.

Daar is niks onverklaarbaars aan imho Ziektes ontstaan nou eenmaal spontaan (of iig, zo lijkt het) en dat er niks werkt kan ook prima.

Ik heb regelmatig van die kleine dingetjes .

Net een nieuw huis betrokken , veelal nieuwe spullen in huis waaronder de verlichting. Ik maak altijd grapjes dat ie ouwe van mij in de buurt is , en ik heb ook steeds vaker het idee sinds mijn kleine is geboren .

mijn vrouw die zit s' avonds aan tafel ik heb een lamp met 3 bolletjes hangen , en weer het grapje dat die ouwe in huis is en dat ie wel een jenevertje wil dus ik zet de fles op tafel en een borrel glaasje bij .
even later flikkeren de lampjes ( nieuwe lampjes hooguit een maand oud ) en ik zeg dat als die ouwe een echte vent is dat hij het middelste lampje uitdoet . gebeurt niets maar een kwartier later flikker flikker , middelste lampje uit . Mijn vrouw en ik kijken mekaar aan en roepen allebei , hij is wel een echte vent . ik dacht zelf nou ja 3 lampen op een dimmer kan wel voor wisselingen zorgen en dat daardoor een lampje stukgaat , allemaal verklaringen voor .

mijn vrouw was bezig iets in elkaar te knutselen en wilde dat lampje weer aan , dus tegen tikken , lamp aan lamp uit niets hielp . En zegt voor de grap , JA BRAM DOE NU MAAR WEER AAN . en ping lamp aan .
toen kreeg ik wel kippenvel hoor.

geen verklaring voor en waar gebeurt.

De andere opa van die kleine ( nog net geen 2 ) dus wijs genoeg maar nog niet zo wijs om iemand serieus voor de gek te houden .
ijn schoonvader is voor in de tuin bezig , en de kleine zeg opa kijken , spelen . en wijst met zijn vingertje naar boven .
dus ik zeg nee kijk opa in de tuin . En hij wordt een soort boos omdat ik niet begrijp dat hij naar opa boven wil .

Dus vertel mij maar ...... ik kan het niet verklaren

Lang geleden al weer, maar toch wel een WTF-momentje....Ik was kranten aan het bezorgen en loop zo met een krant in de hand naar een voordeur en toen klonk het alsof er achter me een brommer onderuit ging. Dus ik draai me om, loop naar de weg en op dat moment komt er net een brommer met passagier voorbij en nog geen 10m meter verder zie ik ze vol onderuit gaan over een simpel verkeersdrempeltje. Alsof ik iets had gehoord wat 10 seconden later pas echt gebeurde.

[ Bericht 9% gewijzigd door Westsidee op 22-08-2010 23:18:45 ]

Vroeger zaten we regelmatig bij een maat van mij te chillen, vaak hoorde we dan gestommel en voetstappen op de zolder en op de trap naar de zolder terwijl daar uiteraard niemand was. En het was niet bij de buren aangezien het soms ook gebeurde als de buren weg waren (is een hoekhuis dus aan de andere kant vrij).
Toen we een keer een foto maakten in de woonkamer van datzelfde huis, stonden er 2 gezichten en een deel van de bijbehorende lichamen -een man en een vrouw- in het gordijn op de foto. Dit waren voor ons 2 totaal onbekende personen, dus er was geen sprake van 2 foto's over elkaar oid...

Heb het altijd vaag gevonden en weet nog steeds niet wat het precies was.

Kort nadat mijn oma was overleden ging mijn opa een dag een klein slaapkamertje opruimen. In deze kamer was een muur vol met cassettebandjes van muziek en opnames. Spontaan viel er een bandje uit de muur, vanaf een plek waar die niet bezig was. Hij was nieuwsgierig en ging luisteren wat erop stond.
Was dat een oude opname van mijn oma die Ave Maria zong, precies de versie die ook op de begrafenis was gespeeld.

(nou weet ik dat die veel word gebruikt bij begrafenissen, maar toch wel toevallig!!)

Begin Juni was m'n opa overleden. Wij met de familie waren heel close; we verzorgden hem eigenlijk tot zijn dood. De laatste weken lag hij in ziekenhuizen/verzorgingshuizen op een zondag morgen was hij tussen half 9 en iets voor 9 uur overleden.
Om kwart voor 9 vielen er in m'n slaapkamer van mijn ouders allemaal dingen om. Een nieuwe badwand die er al een tijd stond (Vrij zwaar) en er viel een schilderij van de muur af. Vijf minuten later werd er opgebeld dat mn opa overleden was. Dit is best wel vreemd omdat die dingen vrijwel onmogelijk kunnen (om)vallen laat staan allebei zo snel achter elkaar.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 22:34 schreef Cristal het volgende:
Ik heb net tijdens het premiersdebat een visioen gehad.

VVD & PVV gaan nek aan nek.
CDA zakt diep.
PVDA komt ongeloofwaardig over en wint niet.

Of de VVD of PVV die gaat winnen kwam voort uit mijn visioen.

Nou die klopt wel aardig hè... Ook gedroomt dat we weer gaan stemmen??

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 14:42 schreef Goudvis87 het volgende:

[..]

Nou die klopt wel aardig hè... Ook gedroomt dat we weer gaan stemmen??

Dat was omstreeks die datum ook wel bekend dat het zou gaan worden vlgs mij.

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 14:42 schreef Goudvis87 het volgende:

[..]

Nou die klopt wel aardig hè... Ook gedroomt dat we weer gaan stemmen??

Klopt bijna niets van. Alleen dat het CDA diep zakt.

Ik vind het wel erg interessant en heb zelf ook wel vreemde dingen meegemaakt waarvan ik op een bepaalde manier denk dat ze paranormaal zijn. Zo had ik als kind bijvoorbeeld wel tien wratten op mijn vingers en ging naar de dokter, de eerste deed zoveel pijn dag ik naar huis wilde. Thuis heb ik gebeden en binnen een paar dagen waren ze alemaal weg.

Aan de andere kant lees ik hierboven ook geen dingen zoals; ik stapte in mijn auto in Nederland en reed ineens in China of mijn moeder haar benen waren geamputeerd en de volgende dag zaten ze er weer volledig gezond aan.

Het zijn allemaal dingen die toevallig zouden kunnen zijn, of door vergeetachtigheid veroorzaakt.

quote:

Op zondag 22 augustus 2010 23:11 schreef Westsidee het volgende:
Lang geleden al weer, maar toch wel een WTF-momentje....Ik was kranten aan het bezorgen en loop zo met een krant in de hand naar een voordeur en toen klonk het alsof er achter me een brommer onderuit ging. Dus ik draai me om, loop naar de weg en op dat moment komt er net een brommer met passagier voorbij en nog geen 10m meter verder zie ik ze vol onderuit gaan over een simpel verkeersdrempeltje. Alsof ik iets had gehoord wat 10 seconden later pas echt gebeurde.

Dit is simpel uit te leggen: ze waren dronken en je hoorde IDD dat ze onderuitgingen... Het was echter 15 seconden, ze stapten weer op en gingen even later gewoon weer onderuit

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 15:05 schreef Zon het volgende:

[..]

Klopt bijna niets van. Alleen dat het CDA diep zakt.

Die zijn toch al jaren diep gezonken?

Toen ik 8 jaar oud was zat ik op een verjaardagspartijtje, alles was heel gezellig en voelde mij goed,
todat ik plotseling doodziek werd, , 10 minuten later kwam mijn moeder mij ophalen met de mededeling dat mijn opa was overleden. Mijn moeder wist dat ik daarom ziek was, maar vertellen kon ze het mij niet...
want in die tijd deed je dat niet.

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 21:18 schreef Indigo-Twilightzone het volgende:
Toen ik 8 jaar oud was zat ik op een verjaardagspartijtje, alles was heel gezellig en voelde mij goed,
todat ik plotseling doodziek werd, , 10 minuten later kwam mijn moeder mij ophalen met de mededeling dat mijn opa was overleden. Mijn moeder wist dat ik daarom ziek was, maar vertellen kon ze het mij niet...
want in die tijd deed je dat niet.

Wat eng dat je doodziek werd. Heb je zoiets vaker meegemaakt?

ik heb ook wel eens gehad toen ik 8 was of rond die leeftijd dat ik boos was op me ouders
reden weet ik niet meer maarja ik was echt goed boos
zat boven op de trap
werd nog bozer in me hoofd kreeg soort van woede aanval ofzoiet
maarja tegelijkertijd klapte de lamp op de badkamer

was hard geluid
en ik ging kijken dus tja zou ik wel de schuld van krijgen toen me ouders meteen kwamen
maarja gelukig geloofde ze me was ook meteen een stuik minder boos

alleen nog wel steeds vreemd moment want lampen stonden gwn uit


ohja en deze is nog vager
ik heb geschiede ouders dus vandaar dat de hond weg moest naar een andere plek
naja was ook nog best jong dus was buiten maar aan het wachten tot me vader buiten was voor de stoep

alleen de hond waar de buren een onderdak voor zouden regelen is dood gegaan op een boerderij achtig iets of kwekerij

bij de buren waren alleen een week van te voren de lichten aan het knipperen terwijl er niemand thuis was
opzich dacht ik WTF geesten maarja ben opzich ook wel iemand die denkt lol geesten overkomt mij tenminste ook eens iets

ohja week later kreeg ik pas te horen dat de hond dood was van mijn vader want de buren wouden het zelf niet graag vertellen

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 16:36 schreef Maharajah het volgende:

[..]

Dit is simpel uit te leggen: ze waren dronken en je hoorde IDD dat ze onderuitgingen... Het was echter 15 seconden, ze stapten weer op en gingen even later gewoon weer onderuit

't Was eerder minder dan 10s, want het was nog geen 10 meter lopen. Daarnaast hoorde ik ze nog aankomen rijden ook en 't lukt echt niet om in 10 seconde tijd te vallen, allebei weer op te staan, op de brommer te klimmen en weer op vaart te komen op een lullige Sita (en al helemaal niet bezopen).

Maar goed, ik zeg ook niet dat het paranormaal was, want 't er kan natuurlijk gewoon zeer toevallig iemand vlakbij onderuit zijn gewoon of zo, want op 10 meter naar links lag een ander weggetje die ik niet kon zien. Het was alleen niet glad of nat, dus vreemd is het wel.

Op de ochtend dat vorig jaar een Turks vliegtuig neerstortte had ik 's morgens een topic geopend over de eerste Turken die arriveerden op schiphol in de jaren 60....sommige mensen vonden dat ook weird.

idd freaky stuff hiero... Dat je echt vage schimmen/mensen ziet... Damn.. zou me wel ff kapot schrikken.

Wat ik zelf kan heugen is dat ik ooit mezelf weer es ouderwets aan het opfokken was.. Was alleen thuis en boven in mijn kamer (woonde nog thuis). Ik stond in de deuropening van mn kamer en dus half op de overloop. Naast mijn kamer was/is de badkamer. Dus ik stond daar wat in mezelf te brabbelen en ineens hoor ik *klik* en ging het licht aan in de badkamer!!! NIEMAND was thuis en ik was te ver van de badkamer verwijderd om bij het knopje te komen. Ik was meteen rustiger

Mn oma was kort daarvoor overleden . Volgens mij was dat rond die tijd ongeveer. Dus ja, ik dacht meteen aan mn oma.... Weet niet, maar zoiets dacht ik gewoon.

En verder is mn radio es uit en aan gegaan. Volume was een stuk lager (wat altijd zo is als je dat ding uit doet en weer aan).

Verder niet zoveel soeps (helaas). Ja, mn klok stond een tijdje elke ochtend stil om bepaalde tijd ofzo... En ik had zo gehoopt dat dat een onverklaarbare verklaring had maar het bleek dat de grote wijzer niet over die andere heen kon komen Dus even beetje verbogen en toen was t klaar.

Dat ik 10 was ook zoiets meegemaakt. Internet beschrijft mijn gevoel als het niet-pluisgevoel of moedergevoel... maar is iets een naam geven ook daadwerkelijk een verklaring?

's Ochtends vroeg was ik aan het dammen met mijn broertje, dat was onze nieuwe hype destijds. Ik verloor, maar ongeacht wie er verloor volgde er altijd een potje stoeien na het dammen. Uiteindelijk werden we onderbroken door m'n moeder die kwam vertellen dat het genoeg was en tijd om naar school te gaan. Hoe op en top fit ik me op dat moment ook voelde "iets" zei me dat het beter was om thuis te blijven. Moeders was het hier uiteraard niet mee eens, maar na veel zeuren van mijn kant heeft ze mijn broertje naar school gestuurd en gezegd dat hij maar moest zeggen tegen mijn leraar dat ik schoolziek was.
Nog geen 2 uur later lag ik met 40 graden koorts op de bank. Tegen het eind van de middag ben ik, per ambulance begeleid door politie-motoren, naar het AMC gebracht en werd er tegen mijn ouders gezegd dat ze er beter niet vanuit konden gaan dat ik zou overleven, en de artsen hadden gelijk, ik overleed en toch schrijf ik dit, als dat niet overklaarbaar is! Grapje, overleefd heb ik het dus wel.
Ikzelf weet van die bewuste dag en dagen erna zo goed als niks meer, maar dat gevoel wat ik die ochtend had is me bij gebleven en blijft voor mij onverklaarbaar.

Wat ik heb meegemaakt is me altijd bijgebleven. In augustus 2004 kreeg mijn beste vriendin opeens een psychische stoornis, onder andere een psychose. Psychotische patiënten isoleren zich vaak en zij verbrak van de één op de andere dag met mij het contact. Ik was ontroostbaar en maakte me grote zorgen. Een maand later werd ik wakker met een vreemd gevoel in mijn buik en moest ik telkens aan haar denken; een paar uur later kreeg ik een mail van haar over hoe het met haar ging. Maar daarna hoorde ik twee maanden niets meer van haar. Op een gegeven moment lag ik op bed met mijn handen ineengeslagen en vroeg ik: wanneer zal ik weer wat van haar horen? Wanneer neemt ze weer contact met me op? En opeens - en dat voelde heel raar - zat er een datum in mijn hoofd, 23 december (dat was ongeveer een maand later). Al die tijd heb ik die datum onthouden en wat gebeurt er op 23 december...ik ontvang eindelijk een bericht van haar!


Andere dingen die me zijn bijgebleven: 3 jaar geen contact hebben met iemand, 's morgens wakker worden en aan die persoon denken en haar dan later tegenkomen op straat. Overigens gebeurt me dat nog heel regelmatig dat ik 's morgens vlak na het opstaan aan iemand moet denken en dat die persoon me dan later schrijft of belt, wat vooral opvallend is bij mensen die je maar eens in de 3, 4 maanden spreekt.

Mijn oma dacht vroeger altijd dat ik de reïncarnatie van mijn opa was die 5 maanden voor mijn geboorte was overleden. Toen ik eens bij mijn oma op bezoek kwam en voor het eerst over de bovenverdieping liep zei ik plots op de gang tussen de badkamer en de slaapkamer: oma, hier is opa overleden hè? Wat bleek: opa was precies daar neergevallen zo van de badkamer de slaapkamer in. Verder had ik ook herinneringen aan hoe mijn opa eruitzag en hoe het huis eruitzag voordat ik geboren was, terwijl ik dat niet kon weten.

quote:

Op donderdag 9 september 2010 19:22 schreef JohnDDD het volgende:

Andere dingen die me zijn bijgebleven: 3 jaar geen contact hebben met iemand, 's morgens wakker worden en aan die persoon denken en haar dan later tegenkomen op straat. Overigens gebeurt me dat nog heel regelmatig dat ik 's morgens vlak na het opstaan aan iemand moet denken en dat die persoon me dan later schrijft of belt, wat vooral opvallend is bij mensen die je maar eens in de 3, 4 maanden spreekt.

Maar hoe veel denk je wel niet op een dag? Volgens mij meer dank je zo zou denken.. (no pun)
Volgens mij denk je elke dag aan een heleboel mensen die je in je leven bent tegengekomen maar waar het contact mee is verbroken op de één of andere manier. Dan is het helemaal niet raar dat je één van die vele mensen toevallig diezelfde dag/week weer ziet.

Let op, dit verhaal klinkt heel onwaarschijnlijk en is best wel lang....

Ik ben Ungkai en 15 jaar.
Ik ben half Indonesisch, half Nederlands.
Voor mijn 15e verjaardag kreeg ik een boek met mijn stamboom en allemaal dat soort dingen,
het blijkt dat er een voodoo stam is (geweest) in Indonesië en ik daar vanaf stam.
Ik schrok er wel een beetje van wat ja, dat is toch raar...
Ook zat er een ring uit bij, misschien kennen jullie die wel? Zo'n gouden met een gekleurde steen erop...
Mijne had een smaragd erop.
Sinds ik die ring ben gaan dragen kreeg ik een soort van gevoel van binnen, een soort kracht.
Alsof ik de hele wereld aankon, maar dan op een slechte manier.
Nog veel onwaarschijnlijker is dat als ik boos werd, gewoon boos (niets speciaals) ik niet meer naar mijn gevoel luisterde...
Maar dan werd ik echt gek!
Om de meest stomme dingen, een propje papier bijvoorbeeld, of eten wat ik niet lustte.
Ik kreeg echt een moordlustig gevoel...
Toen ik iemand had aangevallen omdat hij tegen mijn tafel stootte moest ik naar een praatgroep,
ze wilden weten sinds wanneer en waarom ik deze aanvallen kreeg.
Ik vertelde over de ring, en toen werden ze boos.
Ze zeiden dat ik de volgende keer de waarheid moest vertellen, dit ging nog drie keer zo door en toen moest ik er weg. Ze lieten mij vanaf de huisarts aan medicijnen helpen.
Ik was boos en uit mijn boosheid gooide ik mijn ring weg, dat had ik niet moeten doen...
Sinds die avond begonnen de problemen. Elke keer als ik thuiskwam, na het trainen (rond half negen) gingen de lampjes uit, of ze gingen zelfs kapot! Als ik ruzie met mijn broertjes kreeg vielen hun foto's van de muur af.
's nachts ging de trap kraken, en deuren piepen (we wonen in een nieuwbouw huis in rotterdam dus het ligt niet aan de oudheid van het huis)
Eten bedorf na een of twee dagen, er zaten deuken in de pannen, sleutels raakten weg.
En toen ik bijna 5 weken thuis lag ivm pfeiffer werd het het ergst!
Schimmen op de muur, foto's met iemand anders erop, en als je dan dichterbij kwam was het weer de oude foto. Kaarsen kregen ineens hele grote vlammen, deuren gingen open en dicht.
Als we thuis kwamen lagen de kastjes helemaal door de war, servies brak waar je bij was.
Toen ik beter was, gingen we de tuin opruimen, onkruid weg enzovoort.
Toen ik bezig was met de aarde los te maken voor bloemen te planten, zag ik mijn ring daar liggen.
Toen was voor mij het breekpunt, ik ben naar mijn Nederlandse kant van de familie gegaan en heb daar geslapen totdat er een sjamaan kwam.
Na een week kwam er een uit Düsseldorf hij vertelde mij dat ik de ring (die van mijn opa was) terug moest brengen naar de eigenaar.
Ik heb met mijn vader de ring begraven bij het graf van mijn opa, en toen werd het rustig.
We hoefden niet meer bang te zijn en tot nu toe gaat alles goed.
We zijn nu zes weken na het "ritueel" niets meer tegen gekomen kwa spooky dingen...
Hopelijk blijft het zo!

[ Bericht 15% gewijzigd door Ungkai op 13-09-2010 16:54:38 (Ik was nog niet klaar!) ]

Ik maak trouwens een apart topic over mijn verhaal dan kun je daar reageren, dna hoef je dit topic niet te overbelasten

Zit allemaal in je hoofd.

Paar weken geleden iets vreemds mee gemaakt..

Werd 's nachts wakker en liep naar t toilet.. Maar moet daarvoor eerst de woonkamer door. Kwam de woonkamer binnen stond de televisie aan..Maar niemand in de woonkamer. Ik de televisie uit gedaan en naar t toilet gegaan. Kom ik van het toilet staat de televisie weer aan.. Ik hem weer uitgedaan en liep door naar mijn kamer. Licht uit en lekker gaan liggen..Toen hoorde ik een KLIK, deed mijn ogen open en was mijn kamer verlicht! Maar hoorde ook wat geluiden uit de woonkamer komen..Ik weer kijken..was de televisie weer aangegaan maar dit keer ook de lampen.

Ondertussen mijn ma al wakker gemaakt met mijn geloop door het huis. Dus ik mijn verhaal uitgelegd..kwam ze met een briefje aan waarop mijn zusje had geschreven dat de stroom 's nachts uitgevallen was toen zij tv aan het kijken was..

Maar HOE kan het dan dat de televisie aanstond op het moment dat ik de eerste keer binnen kwam lopen en de lichten niet? En dat ik van t toilet afkwam dat ook alleen de televisie aan stond?? De stroom was toch uitgevallen? Hoezo doet alleen de televisie het dan en waren de lampen de eerste twee keer uit?
En het licht in mijn kamer?!? Ik slaap nooit met het licht aan dus hoezo als de stroom het weer doet springt mijn licht ook aan..?

Ik snap het nog steeds niet.

quote:

Op dinsdag 14 september 2010 19:26 schreef 1989kimmie het volgende:

Ondertussen mijn ma al wakker gemaakt met mijn geloop door het huis. Dus ik mijn verhaal uitgelegd..kwam ze met een briefje aan waarop mijn zusje had geschreven dat de stroom 's nachts uitgevallen was toen zij tv aan het kijken was..

Ik snap niet waarom je zusje een briefje geeft met daarop dat de stroom uit was gevallen in de nacht toen zij tv aan het kijken was?
En dan had je haar toch moeten zien zitten tv kijken?

Ze had het niet gegeven maar neergelegd..De volgende ochtend hoorde ik van haar dat ze om één uur televisie aan t kijken was en dat toen de stroom uitviel. Zij is daarna gelijk naar bed gegaan,.Ik was rond half vier wakker en ben haar dus helemaal niet tegengekomen.

Oh misschien niet duidelijk..mijn ma kwam met het briefje aan. Niet mijn zusje.