Meld hier je onverklaarbare gebeurtenissen

Lang geleden al weer, maar toch wel een WTF-momentje....Ik was kranten aan het bezorgen en loop zo met een krant in de hand naar een voordeur en toen klonk het alsof er achter me een brommer onderuit ging. Dus ik draai me om, loop naar de weg en op dat moment komt er net een brommer met passagier voorbij en nog geen 10m meter verder zie ik ze vol onderuit gaan over een simpel verkeersdrempeltje. Alsof ik iets had gehoord wat 10 seconden later pas echt gebeurde.

[ Bericht 9% gewijzigd door Westsidee op 22-08-2010 23:18:45 ]

Vroeger zaten we regelmatig bij een maat van mij te chillen, vaak hoorde we dan gestommel en voetstappen op de zolder en op de trap naar de zolder terwijl daar uiteraard niemand was. En het was niet bij de buren aangezien het soms ook gebeurde als de buren weg waren (is een hoekhuis dus aan de andere kant vrij).
Toen we een keer een foto maakten in de woonkamer van datzelfde huis, stonden er 2 gezichten en een deel van de bijbehorende lichamen -een man en een vrouw- in het gordijn op de foto. Dit waren voor ons 2 totaal onbekende personen, dus er was geen sprake van 2 foto's over elkaar oid...

Heb het altijd vaag gevonden en weet nog steeds niet wat het precies was.

Kort nadat mijn oma was overleden ging mijn opa een dag een klein slaapkamertje opruimen. In deze kamer was een muur vol met cassettebandjes van muziek en opnames. Spontaan viel er een bandje uit de muur, vanaf een plek waar die niet bezig was. Hij was nieuwsgierig en ging luisteren wat erop stond.
Was dat een oude opname van mijn oma die Ave Maria zong, precies de versie die ook op de begrafenis was gespeeld.

(nou weet ik dat die veel word gebruikt bij begrafenissen, maar toch wel toevallig!!)

Begin Juni was m'n opa overleden. Wij met de familie waren heel close; we verzorgden hem eigenlijk tot zijn dood. De laatste weken lag hij in ziekenhuizen/verzorgingshuizen op een zondag morgen was hij tussen half 9 en iets voor 9 uur overleden.
Om kwart voor 9 vielen er in m'n slaapkamer van mijn ouders allemaal dingen om. Een nieuwe badwand die er al een tijd stond (Vrij zwaar) en er viel een schilderij van de muur af. Vijf minuten later werd er opgebeld dat mn opa overleden was. Dit is best wel vreemd omdat die dingen vrijwel onmogelijk kunnen (om)vallen laat staan allebei zo snel achter elkaar.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 22:34 schreef Cristal het volgende:
Ik heb net tijdens het premiersdebat een visioen gehad.

VVD & PVV gaan nek aan nek.
CDA zakt diep.
PVDA komt ongeloofwaardig over en wint niet.

Of de VVD of PVV die gaat winnen kwam voort uit mijn visioen.

Nou die klopt wel aardig hè... Ook gedroomt dat we weer gaan stemmen??

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 14:42 schreef Goudvis87 het volgende:

[..]

Nou die klopt wel aardig hè... Ook gedroomt dat we weer gaan stemmen??

Dat was omstreeks die datum ook wel bekend dat het zou gaan worden vlgs mij.

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 14:42 schreef Goudvis87 het volgende:

[..]

Nou die klopt wel aardig hè... Ook gedroomt dat we weer gaan stemmen??

Klopt bijna niets van. Alleen dat het CDA diep zakt.

Ik vind het wel erg interessant en heb zelf ook wel vreemde dingen meegemaakt waarvan ik op een bepaalde manier denk dat ze paranormaal zijn. Zo had ik als kind bijvoorbeeld wel tien wratten op mijn vingers en ging naar de dokter, de eerste deed zoveel pijn dag ik naar huis wilde. Thuis heb ik gebeden en binnen een paar dagen waren ze alemaal weg.

Aan de andere kant lees ik hierboven ook geen dingen zoals; ik stapte in mijn auto in Nederland en reed ineens in China of mijn moeder haar benen waren geamputeerd en de volgende dag zaten ze er weer volledig gezond aan.

Het zijn allemaal dingen die toevallig zouden kunnen zijn, of door vergeetachtigheid veroorzaakt.

quote:

Op zondag 22 augustus 2010 23:11 schreef Westsidee het volgende:
Lang geleden al weer, maar toch wel een WTF-momentje....Ik was kranten aan het bezorgen en loop zo met een krant in de hand naar een voordeur en toen klonk het alsof er achter me een brommer onderuit ging. Dus ik draai me om, loop naar de weg en op dat moment komt er net een brommer met passagier voorbij en nog geen 10m meter verder zie ik ze vol onderuit gaan over een simpel verkeersdrempeltje. Alsof ik iets had gehoord wat 10 seconden later pas echt gebeurde.

Dit is simpel uit te leggen: ze waren dronken en je hoorde IDD dat ze onderuitgingen... Het was echter 15 seconden, ze stapten weer op en gingen even later gewoon weer onderuit

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 15:05 schreef Zon het volgende:

[..]

Klopt bijna niets van. Alleen dat het CDA diep zakt.

Die zijn toch al jaren diep gezonken?

Toen ik 8 jaar oud was zat ik op een verjaardagspartijtje, alles was heel gezellig en voelde mij goed,
todat ik plotseling doodziek werd, , 10 minuten later kwam mijn moeder mij ophalen met de mededeling dat mijn opa was overleden. Mijn moeder wist dat ik daarom ziek was, maar vertellen kon ze het mij niet...
want in die tijd deed je dat niet.

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 21:18 schreef Indigo-Twilightzone het volgende:
Toen ik 8 jaar oud was zat ik op een verjaardagspartijtje, alles was heel gezellig en voelde mij goed,
todat ik plotseling doodziek werd, , 10 minuten later kwam mijn moeder mij ophalen met de mededeling dat mijn opa was overleden. Mijn moeder wist dat ik daarom ziek was, maar vertellen kon ze het mij niet...
want in die tijd deed je dat niet.

Wat eng dat je doodziek werd. Heb je zoiets vaker meegemaakt?

ik heb ook wel eens gehad toen ik 8 was of rond die leeftijd dat ik boos was op me ouders
reden weet ik niet meer maarja ik was echt goed boos
zat boven op de trap
werd nog bozer in me hoofd kreeg soort van woede aanval ofzoiet
maarja tegelijkertijd klapte de lamp op de badkamer

was hard geluid
en ik ging kijken dus tja zou ik wel de schuld van krijgen toen me ouders meteen kwamen
maarja gelukig geloofde ze me was ook meteen een stuik minder boos

alleen nog wel steeds vreemd moment want lampen stonden gwn uit


ohja en deze is nog vager
ik heb geschiede ouders dus vandaar dat de hond weg moest naar een andere plek
naja was ook nog best jong dus was buiten maar aan het wachten tot me vader buiten was voor de stoep

alleen de hond waar de buren een onderdak voor zouden regelen is dood gegaan op een boerderij achtig iets of kwekerij

bij de buren waren alleen een week van te voren de lichten aan het knipperen terwijl er niemand thuis was
opzich dacht ik WTF geesten maarja ben opzich ook wel iemand die denkt lol geesten overkomt mij tenminste ook eens iets

ohja week later kreeg ik pas te horen dat de hond dood was van mijn vader want de buren wouden het zelf niet graag vertellen

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 16:36 schreef Maharajah het volgende:

[..]

Dit is simpel uit te leggen: ze waren dronken en je hoorde IDD dat ze onderuitgingen... Het was echter 15 seconden, ze stapten weer op en gingen even later gewoon weer onderuit

't Was eerder minder dan 10s, want het was nog geen 10 meter lopen. Daarnaast hoorde ik ze nog aankomen rijden ook en 't lukt echt niet om in 10 seconde tijd te vallen, allebei weer op te staan, op de brommer te klimmen en weer op vaart te komen op een lullige Sita (en al helemaal niet bezopen).

Maar goed, ik zeg ook niet dat het paranormaal was, want 't er kan natuurlijk gewoon zeer toevallig iemand vlakbij onderuit zijn gewoon of zo, want op 10 meter naar links lag een ander weggetje die ik niet kon zien. Het was alleen niet glad of nat, dus vreemd is het wel.

Op de ochtend dat vorig jaar een Turks vliegtuig neerstortte had ik 's morgens een topic geopend over de eerste Turken die arriveerden op schiphol in de jaren 60....sommige mensen vonden dat ook weird.

idd freaky stuff hiero... Dat je echt vage schimmen/mensen ziet... Damn.. zou me wel ff kapot schrikken.

Wat ik zelf kan heugen is dat ik ooit mezelf weer es ouderwets aan het opfokken was.. Was alleen thuis en boven in mijn kamer (woonde nog thuis). Ik stond in de deuropening van mn kamer en dus half op de overloop. Naast mijn kamer was/is de badkamer. Dus ik stond daar wat in mezelf te brabbelen en ineens hoor ik *klik* en ging het licht aan in de badkamer!!! NIEMAND was thuis en ik was te ver van de badkamer verwijderd om bij het knopje te komen. Ik was meteen rustiger

Mn oma was kort daarvoor overleden . Volgens mij was dat rond die tijd ongeveer. Dus ja, ik dacht meteen aan mn oma.... Weet niet, maar zoiets dacht ik gewoon.

En verder is mn radio es uit en aan gegaan. Volume was een stuk lager (wat altijd zo is als je dat ding uit doet en weer aan).

Verder niet zoveel soeps (helaas). Ja, mn klok stond een tijdje elke ochtend stil om bepaalde tijd ofzo... En ik had zo gehoopt dat dat een onverklaarbare verklaring had maar het bleek dat de grote wijzer niet over die andere heen kon komen Dus even beetje verbogen en toen was t klaar.

Dat ik 10 was ook zoiets meegemaakt. Internet beschrijft mijn gevoel als het niet-pluisgevoel of moedergevoel... maar is iets een naam geven ook daadwerkelijk een verklaring?

's Ochtends vroeg was ik aan het dammen met mijn broertje, dat was onze nieuwe hype destijds. Ik verloor, maar ongeacht wie er verloor volgde er altijd een potje stoeien na het dammen. Uiteindelijk werden we onderbroken door m'n moeder die kwam vertellen dat het genoeg was en tijd om naar school te gaan. Hoe op en top fit ik me op dat moment ook voelde "iets" zei me dat het beter was om thuis te blijven. Moeders was het hier uiteraard niet mee eens, maar na veel zeuren van mijn kant heeft ze mijn broertje naar school gestuurd en gezegd dat hij maar moest zeggen tegen mijn leraar dat ik schoolziek was.
Nog geen 2 uur later lag ik met 40 graden koorts op de bank. Tegen het eind van de middag ben ik, per ambulance begeleid door politie-motoren, naar het AMC gebracht en werd er tegen mijn ouders gezegd dat ze er beter niet vanuit konden gaan dat ik zou overleven, en de artsen hadden gelijk, ik overleed en toch schrijf ik dit, als dat niet overklaarbaar is! Grapje, overleefd heb ik het dus wel.
Ikzelf weet van die bewuste dag en dagen erna zo goed als niks meer, maar dat gevoel wat ik die ochtend had is me bij gebleven en blijft voor mij onverklaarbaar.

Wat ik heb meegemaakt is me altijd bijgebleven. In augustus 2004 kreeg mijn beste vriendin opeens een psychische stoornis, onder andere een psychose. Psychotische patiënten isoleren zich vaak en zij verbrak van de één op de andere dag met mij het contact. Ik was ontroostbaar en maakte me grote zorgen. Een maand later werd ik wakker met een vreemd gevoel in mijn buik en moest ik telkens aan haar denken; een paar uur later kreeg ik een mail van haar over hoe het met haar ging. Maar daarna hoorde ik twee maanden niets meer van haar. Op een gegeven moment lag ik op bed met mijn handen ineengeslagen en vroeg ik: wanneer zal ik weer wat van haar horen? Wanneer neemt ze weer contact met me op? En opeens - en dat voelde heel raar - zat er een datum in mijn hoofd, 23 december (dat was ongeveer een maand later). Al die tijd heb ik die datum onthouden en wat gebeurt er op 23 december...ik ontvang eindelijk een bericht van haar!


Andere dingen die me zijn bijgebleven: 3 jaar geen contact hebben met iemand, 's morgens wakker worden en aan die persoon denken en haar dan later tegenkomen op straat. Overigens gebeurt me dat nog heel regelmatig dat ik 's morgens vlak na het opstaan aan iemand moet denken en dat die persoon me dan later schrijft of belt, wat vooral opvallend is bij mensen die je maar eens in de 3, 4 maanden spreekt.

Mijn oma dacht vroeger altijd dat ik de reïncarnatie van mijn opa was die 5 maanden voor mijn geboorte was overleden. Toen ik eens bij mijn oma op bezoek kwam en voor het eerst over de bovenverdieping liep zei ik plots op de gang tussen de badkamer en de slaapkamer: oma, hier is opa overleden hè? Wat bleek: opa was precies daar neergevallen zo van de badkamer de slaapkamer in. Verder had ik ook herinneringen aan hoe mijn opa eruitzag en hoe het huis eruitzag voordat ik geboren was, terwijl ik dat niet kon weten.

quote:

Op donderdag 9 september 2010 19:22 schreef JohnDDD het volgende:

Andere dingen die me zijn bijgebleven: 3 jaar geen contact hebben met iemand, 's morgens wakker worden en aan die persoon denken en haar dan later tegenkomen op straat. Overigens gebeurt me dat nog heel regelmatig dat ik 's morgens vlak na het opstaan aan iemand moet denken en dat die persoon me dan later schrijft of belt, wat vooral opvallend is bij mensen die je maar eens in de 3, 4 maanden spreekt.

Maar hoe veel denk je wel niet op een dag? Volgens mij meer dank je zo zou denken.. (no pun)
Volgens mij denk je elke dag aan een heleboel mensen die je in je leven bent tegengekomen maar waar het contact mee is verbroken op de één of andere manier. Dan is het helemaal niet raar dat je één van die vele mensen toevallig diezelfde dag/week weer ziet.

Let op, dit verhaal klinkt heel onwaarschijnlijk en is best wel lang....

Ik ben Ungkai en 15 jaar.
Ik ben half Indonesisch, half Nederlands.
Voor mijn 15e verjaardag kreeg ik een boek met mijn stamboom en allemaal dat soort dingen,
het blijkt dat er een voodoo stam is (geweest) in Indonesië en ik daar vanaf stam.
Ik schrok er wel een beetje van wat ja, dat is toch raar...
Ook zat er een ring uit bij, misschien kennen jullie die wel? Zo'n gouden met een gekleurde steen erop...
Mijne had een smaragd erop.
Sinds ik die ring ben gaan dragen kreeg ik een soort van gevoel van binnen, een soort kracht.
Alsof ik de hele wereld aankon, maar dan op een slechte manier.
Nog veel onwaarschijnlijker is dat als ik boos werd, gewoon boos (niets speciaals) ik niet meer naar mijn gevoel luisterde...
Maar dan werd ik echt gek!
Om de meest stomme dingen, een propje papier bijvoorbeeld, of eten wat ik niet lustte.
Ik kreeg echt een moordlustig gevoel...
Toen ik iemand had aangevallen omdat hij tegen mijn tafel stootte moest ik naar een praatgroep,
ze wilden weten sinds wanneer en waarom ik deze aanvallen kreeg.
Ik vertelde over de ring, en toen werden ze boos.
Ze zeiden dat ik de volgende keer de waarheid moest vertellen, dit ging nog drie keer zo door en toen moest ik er weg. Ze lieten mij vanaf de huisarts aan medicijnen helpen.
Ik was boos en uit mijn boosheid gooide ik mijn ring weg, dat had ik niet moeten doen...
Sinds die avond begonnen de problemen. Elke keer als ik thuiskwam, na het trainen (rond half negen) gingen de lampjes uit, of ze gingen zelfs kapot! Als ik ruzie met mijn broertjes kreeg vielen hun foto's van de muur af.
's nachts ging de trap kraken, en deuren piepen (we wonen in een nieuwbouw huis in rotterdam dus het ligt niet aan de oudheid van het huis)
Eten bedorf na een of twee dagen, er zaten deuken in de pannen, sleutels raakten weg.
En toen ik bijna 5 weken thuis lag ivm pfeiffer werd het het ergst!
Schimmen op de muur, foto's met iemand anders erop, en als je dan dichterbij kwam was het weer de oude foto. Kaarsen kregen ineens hele grote vlammen, deuren gingen open en dicht.
Als we thuis kwamen lagen de kastjes helemaal door de war, servies brak waar je bij was.
Toen ik beter was, gingen we de tuin opruimen, onkruid weg enzovoort.
Toen ik bezig was met de aarde los te maken voor bloemen te planten, zag ik mijn ring daar liggen.
Toen was voor mij het breekpunt, ik ben naar mijn Nederlandse kant van de familie gegaan en heb daar geslapen totdat er een sjamaan kwam.
Na een week kwam er een uit Düsseldorf hij vertelde mij dat ik de ring (die van mijn opa was) terug moest brengen naar de eigenaar.
Ik heb met mijn vader de ring begraven bij het graf van mijn opa, en toen werd het rustig.
We hoefden niet meer bang te zijn en tot nu toe gaat alles goed.
We zijn nu zes weken na het "ritueel" niets meer tegen gekomen kwa spooky dingen...
Hopelijk blijft het zo!

[ Bericht 15% gewijzigd door Ungkai op 13-09-2010 16:54:38 (Ik was nog niet klaar!) ]

Ik maak trouwens een apart topic over mijn verhaal dan kun je daar reageren, dna hoef je dit topic niet te overbelasten

Zit allemaal in je hoofd.

Paar weken geleden iets vreemds mee gemaakt..

Werd 's nachts wakker en liep naar t toilet.. Maar moet daarvoor eerst de woonkamer door. Kwam de woonkamer binnen stond de televisie aan..Maar niemand in de woonkamer. Ik de televisie uit gedaan en naar t toilet gegaan. Kom ik van het toilet staat de televisie weer aan.. Ik hem weer uitgedaan en liep door naar mijn kamer. Licht uit en lekker gaan liggen..Toen hoorde ik een KLIK, deed mijn ogen open en was mijn kamer verlicht! Maar hoorde ook wat geluiden uit de woonkamer komen..Ik weer kijken..was de televisie weer aangegaan maar dit keer ook de lampen.

Ondertussen mijn ma al wakker gemaakt met mijn geloop door het huis. Dus ik mijn verhaal uitgelegd..kwam ze met een briefje aan waarop mijn zusje had geschreven dat de stroom 's nachts uitgevallen was toen zij tv aan het kijken was..

Maar HOE kan het dan dat de televisie aanstond op het moment dat ik de eerste keer binnen kwam lopen en de lichten niet? En dat ik van t toilet afkwam dat ook alleen de televisie aan stond?? De stroom was toch uitgevallen? Hoezo doet alleen de televisie het dan en waren de lampen de eerste twee keer uit?
En het licht in mijn kamer?!? Ik slaap nooit met het licht aan dus hoezo als de stroom het weer doet springt mijn licht ook aan..?

Ik snap het nog steeds niet.

quote:

Op dinsdag 14 september 2010 19:26 schreef 1989kimmie het volgende:

Ondertussen mijn ma al wakker gemaakt met mijn geloop door het huis. Dus ik mijn verhaal uitgelegd..kwam ze met een briefje aan waarop mijn zusje had geschreven dat de stroom 's nachts uitgevallen was toen zij tv aan het kijken was..

Ik snap niet waarom je zusje een briefje geeft met daarop dat de stroom uit was gevallen in de nacht toen zij tv aan het kijken was?
En dan had je haar toch moeten zien zitten tv kijken?

Ze had het niet gegeven maar neergelegd..De volgende ochtend hoorde ik van haar dat ze om één uur televisie aan t kijken was en dat toen de stroom uitviel. Zij is daarna gelijk naar bed gegaan,.Ik was rond half vier wakker en ben haar dus helemaal niet tegengekomen.

Oh misschien niet duidelijk..mijn ma kwam met het briefje aan. Niet mijn zusje.