Hij werkt. Welisweer is de situatie eigenlijk zo ver van de norm af dat ik het ook niet helemaal precies weet. Maar hij werkt toch zeker een uur of 5 per dag, maar is voor normale banen ooit arbeidsongeschikt verklaard. Zal me niet verbazen als dat op mentale gronden is gebeurd.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:13 schreef mafkees01 het volgende:
De hamvraag blijft nu: Werkt ie of zit hij de hele dag TV te kijken? Werkt ie 40 uur, of maar 2 dagen? En kan hij mentaal/fysiek ander werk aan, of doet hij het voor een mager loontje?
Onthoud dit: als het op je gezin aankomt is het het moeilijkste wat je kan doen om een stap terug te nemen, en je ziet al die doenscenario's en je weet zeker dat het fout gaat, maar dat hoéft niet. Het kan ook dat ze doorkrijgen dat ze het anders aan moeten pakken of in ieder geval niet op jou kunnen teren. En dat klinkt nu heel ongeloofwaardig, dat weet ik, maar ik weet ook uit ervaring dat het doorgaans echt zo werkt.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:18 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Hij werkt. Welisweer is de situatie eigenlijk zo ver van de norm af dat ik het ook niet helemaal precies weet. Maar hij werkt toch zeker een uur of 5 per dag, maar is voor normale banen ooit arbeidsongeschikt verklaard. Zal me niet verbazen als dat op mentale gronden is gebeurd.
Wat betreft de kraan dichtdraaien, dat denk ik dus bij mezelf na iedere keer. Gewoon in m'n studentenkamer blijven en ze het laten uitzoeken want het helpt toch steeds niet. Maar dat is echt de doodssteek voor het gezin, wat het een moeilijke beslissing maakt.
Maar nu zit ik hier dus weer, zelf ook even totaal geen geld en morgen hebben we waarschijnlijk niks, terwijl ik alle energie even nodig hebben bij het leren voor tentamens.
Je vader zal toch moeten inzien dat met een klein inkomen er toch bezuinigd moet worden....moest ik ook toen mijn inkomen achteruit ging...is niet leuk nee...zeker niet als je zoals je vader al wat ouder bent maar is de enige oplossing....zo gaan jullie allemaal te gronde...je ouders en jij.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:18 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Hij werkt. Welisweer is de situatie eigenlijk zo ver van de norm af dat ik het ook niet helemaal precies weet. Maar hij werkt toch zeker een uur of 5 per dag, maar is voor normale banen ooit arbeidsongeschikt verklaard. Zal me niet verbazen als dat op mentale gronden is gebeurd.
Wat betreft de kraan dichtdraaien, dat denk ik dus bij mezelf na iedere keer. Gewoon in m'n studentenkamer blijven en ze het laten uitzoeken want het helpt toch steeds niet. Maar dat is echt de doodssteek voor het gezin, wat het een moeilijke beslissing maakt.
Maar nu zit ik hier dus weer, zelf ook even totaal geen geld en morgen hebben we waarschijnlijk niks, terwijl ik alle energie even nodig hebben bij het leren voor tentamens.
Dat limiet qua geduld heb ik ook echt wel bereikt eigenlijk, dus dat zal spoedig wel gebeuren. Maar toch, ik heb in het verleden wel eens getracht te zeggen dat ik echt niks kan bijdragen toen hij er eens om vroeg, wat hem dus blijkbaar zo emotioneel maakt in de trant van ''Dan rij ik wel van een brug af'' of ''Nou, hoor je het ma? Dit gezin is gewoon kapot'', dat ik dan toch maar weer toegeef aan de druk, waarna hij weer verandert in een normaal man.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:19 schreef Adolecens het volgende:
En natuurlijk wat mijn voorganger al zegt. Je moet zelf niet in de problemen komen door je vader.
Als jij de geldkraan dichtdraait redden ze het misschien niet en MOET ie wel de sanering in. Misschien is dat niet eens zo gek. Het zal op korte termijn wel frictie geven, maar op lange termijn echt wel beter. Jij moet nog een leven en kapitaal opbouwen. Op deze manier gooi je elke cent in een bodemloze put waar geen realiteitsbesef inzit.
Mee eens. Morele gronden wel, maar zodra TS de geldschieter is, heeft hij dus de macht. Hij kan/ moet voorwaarden stellen. Bekijk het andersom, kreeg jij vroeger zakgeld, als je maar hard genoeg schreeuwde omdat het alweer op was?quote:Op donderdag 17 december 2009 22:22 schreef LXIV het volgende:
Ik vind wel dat je enigzins een morele verplichting hebt om je ouders te ondersteunen, dat hebben zij immers bij jou ook jarenlang gedaan.
Maar ik zou wel eisen om hun financiën op orde te mogen brengen. Kosten die vaak slepen en veel geld kosten zijn:
- Overbodige verzekeringen (te hoge inboedel, dubbele verzekeringen, verzekeringen die elders goedkoper zijn)
- Abonnementen (krant, bladen, etc)
- Onnodig energieverbruik
- Roken/drank/etc. Maar de praktijk wijst uit dat daarop mensen eigenlijk nooit willen bezuinigen
- Een te dure auto / een te groot of duur huis, etc. Dat doet helemaal pijn om op te geven maar je maakt er wel de grootste klappers mee. In een veel kleinere auto rijden scheelt al snel honderden euro's per maand.
Bovenstaande zijn allemaal min of meer "vaste lasten" die iedere maand terugkomen. Daar moet je het denk ik van hebben.
Verder kost het hebben van leningen ook enorm veel geld natuurlijk! Het is slimmer om deze af te lossen door iets te verkopen en vanaf dan weer op te bouwen dan schuld op schuld te stapelen.
Dit is emotionele chantage. Hij maakt misbruik van je en wil je een schuldgevoel aanpraten, terwijl je vader juist diegene is die er een zooitje van maakt, niet jij.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:24 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Dat limiet qua geduld heb ik ook echt wel bereikt eigenlijk, dus dat zal spoedig wel gebeuren. Maar toch, ik heb in het verleden wel eens getracht te zeggen dat ik echt niks kan bijdragen toen hij er eens om vroeg, wat hem dus blijkbaar zo emotioneel maakt in de trant van ''Dan rij ik wel van een brug af'' of ''Nou, hoor je het ma? Dit gezin is gewoon kapot'', dat ik dan toch maar weer toegeef aan de druk, waarna hij weer verandert in een normaal man.
Ik kan zelf inderdaad niks opbouwen. Een paar maanden geleden achtte ik mezelf nog rijk, maar dat is al lang weer vervlogen. Kleding, andere benodigdheden, het zou een riskante aankoop zijn om dat te doen.
Maar die ouders hebben er voor gekozen om kinderen te nemen, dan weet je dat je beiden zwaar mag dokken de komende 18 jaar.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:22 schreef LXIV het volgende:
Ik vind wel dat je enigzins een morele verplichting hebt om je ouders te ondersteunen, dat hebben zij immers bij jou ook jarenlang gedaan.
Je vader gebruikt emotionele chantage en dat vind ik, zachtjes gezegd, not done voor een vader richting een kind.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:24 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Dat limiet qua geduld heb ik ook echt wel bereikt eigenlijk, dus dat zal spoedig wel gebeuren. Maar toch, ik heb in het verleden wel eens getracht te zeggen dat ik echt niks kan bijdragen toen hij er eens om vroeg, wat hem dus blijkbaar zo emotioneel maakt in de trant van ''Dan rij ik wel van een brug af'' of ''Nou, hoor je het ma? Dit gezin is gewoon kapot'', dat ik dan toch maar weer toegeef aan de druk, waarna hij weer verandert in een normaal man.
Ik kan zelf inderdaad niks opbouwen. Een paar maanden geleden achtte ik mezelf nog rijk, maar dat is al lang weer vervlogen. Kleding, andere benodigdheden, het zou een riskante aankoop zijn om dat te doen.
quote:Op donderdag 17 december 2009 22:27 schreef LXIV het volgende:
Je staat er van te kijken hoeveel je in kosten kunt snijden als je bereid bent wat pijn te lijden.
Ik zou toch hebben gedacht, dat na bijvoorbeeld 50 euro vorige week zaterdag, en 50 euro gisteren, we het toch qua voedsel zouden kunnen uitzingen tot volgende week. Dat lijkt me logisch, maar als ik dan het karige zie wat hij aan inkopen meeneemt en hoe snel dat allemaal opgaat, dan lijkt het merendeel weer op te gaan aan rookwaren, benzine en wat dan ook.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:27 schreef LXIV het volgende:
Je staat er van te kijken hoeveel je in kosten kunt snijden als je bereid bent wat pijn te lijden.
100 euro zou zeker moeten lukken voor de boodschappen...als je maar niet de dure A-merken koopt en een beetje bij de goedkope winkels shopt en natuurlijk niet allerlei overbodige rommel in huis haalt.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:34 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Ik zou toch hebben gedacht, dat na bijvoorbeeld 50 euro vorige week zaterdag, en 50 euro gisteren, we het toch qua voedsel zouden kunnen uitzingen tot volgende week. Dat lijkt me logisch, maar als ik dan het karige zie wat hij aan inkopen meeneemt en hoe snel dat allemaal opgaat, dan lijkt het merendeel weer op te gaan aan rookwaren, benzine en wat dan ook.
Samen met hem financieel dingen op een rijtje zetten heb ik al eens geprobeerd, om dan alleen maar te worden gerustgesteld met beloftes als ''Volgende maand krijgen we sowieso dit en dat erbij, en je broer krijgt nog eens extra stufi, dus je hoeft niks meer bij te dragen.''. Iets waar ik dus steeds intrap helaas.
Het is zelf eigenlijk een heel intelligent persoon, in het verleden heeft hij al zo vaak de belastingaangiftes ingevuld voor familieleden, zelf kent hij het systeem heel goed. Maar toch is hij ergens mentaal te onstabiel om het te handlen als we zelf in de problemen zitten, bijvoorbeeld door zelf enige verantwoordelijkheid te ontkennen als ik hem confronteer met mogelijke bezuinigingen zoals zijn rookgedrag.
Het is altijd al een karig bestaan geweest, nooit vakanties enzo, maar in de laatste 3-4 jaar is het echt ineens geimplodeerd.
Wat een moeilijke situatie en zulke dreigementen vind ik gewoon intens gemeen. Dat is pure emotionele chantage, maar wel begrijpelijk dat je daardoor overstag gaat.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:24 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Dat limiet qua geduld heb ik ook echt wel bereikt eigenlijk, dus dat zal spoedig wel gebeuren. Maar toch, ik heb in het verleden wel eens getracht te zeggen dat ik echt niks kan bijdragen toen hij er eens om vroeg, wat hem dus blijkbaar zo emotioneel maakt in de trant van ''Dan rij ik wel van een brug af'' of ''Nou, hoor je het ma? Dit gezin is gewoon kapot'', dat ik dan toch maar weer toegeef aan de druk, waarna hij weer verandert in een normaal man.
Ik kan zelf inderdaad niks opbouwen. Een paar maanden geleden achtte ik mezelf nog rijk, maar dat is al lang weer vervlogen. Kleding, andere benodigdheden, het zou een riskante aankoop zijn om dat te doen.
Juist...ervaringsdeskundige?,,,,hier welquote:Op donderdag 17 december 2009 22:39 schreef LXIV het volgende:
En er is ook veel te besparen dat eigenlijk helemaal geen pijn doet. Zoals het abonnement op een krant of tijdschrift bijvoorbeeld. Vaak wordt dat aangegaan en maar heel weinig gebruikt. Je hebt internet, de Metro en de SPits, de openbare bibliotheek. Of je doet samen met de buren, dat doen ook heel veel mensen!
Leer jezelf af om cola e.d. te drinken. Als je dat twee maanden niet doet lust je het al niet meer (te zoet). Als je gewoon thee drinkt ipv cola bespaar je gemakkelijk 20 euro per week voor een gezin. En het is veel gezonder.
Doe samen met het (draadloos) internet van de buren. Spaart de helft uit.
Ontwikkel een discipline van het uitzetten van de lampen als je ergens niet bent. Schaf nutteloze tuinverlichting af. Koop spaarlampen (verdienen zich zo terug). Zet de verwarming 1,5 graad lager. Ga geen kamers verwarmen waar je helemaal niet bent overdag. Zet een uur voordat je gaat slapen de thermostaat op 15 graden. Gebruik de uit-knoppen ipv standby. Douche maximaal 10 minuten.
Koop bij de Aldi ipv de Albert Heijn. Kwaliteit is net zo goed, alleen het interieur van de winkel wat minder. Koop de groenten van het seizoen en ga nu geen peultjes eten!
Wat ook heel veel oplevert: carpoolen. Als je een behoorlijke reisafstand hebt kan dat je zó 1200 netto per jaar schelen. Heb je een kleinere reisafstand, ga dan fietsen.
Ruim de zolder leeg en verkoop alles wat je niet nodig hebt op marktplaats. Dan heb je zo een paar honderd euro om weer even te overbruggen. Investeer dat geld in isolatiemateriaal voor verwarmingsleidingen, een tochtremmer voor de brievenbus, etc.
Haha. Nee. Maar een aantal zaken doe ik wel zo. Niet uit directe geldnood, maar eerder omdat ik gewoon om verschillende redenen een hekel heb aan verspilling. Zeker van energie en grondstoffen.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:43 schreef trovey het volgende:
[..]
Juist...ervaringsdeskundige?,,,,hier wel
Dit zijn allemaal goede suggesties inderdaad, die ik kan voorleggen aan m'n vader als het ooit eens tot een gesprek komt wat betreft bezuinigen, waar hij zich toch teveel voor schaamt om dat te doen. Je zou maar eens samen met je zoon moeten constateren dat je het gezin niet kan onderhouden. Wat nu ook gebeurt, maar niet op zo'n directe, confronterende manier. Maar ik ben natuurlijk niet voogd van het gezin hier en zou me niet meer stress op de nek willen halen om hier ook nog eens allemaal voor te zorgen.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:39 schreef LXIV het volgende:
En er is ook veel te besparen dat eigenlijk helemaal geen pijn doet. Zoals het abonnement op een krant of tijdschrift bijvoorbeeld. Vaak wordt dat aangegaan en maar heel weinig gebruikt. Je hebt internet, de Metro en de SPits, de openbare bibliotheek. Of je doet samen met de buren, dat doen ook heel veel mensen!
Leer jezelf af om cola e.d. te drinken. Als je dat twee maanden niet doet lust je het al niet meer (te zoet). Als je gewoon thee drinkt ipv cola bespaar je gemakkelijk 20 euro per week voor een gezin. En het is veel gezonder.
Doe samen met het (draadloos) internet van de buren. Spaart de helft uit.
Ontwikkel een discipline van het uitzetten van de lampen als je ergens niet bent. Schaf nutteloze tuinverlichting af. Koop spaarlampen (verdienen zich zo terug). Zet de verwarming 1,5 graad lager. Ga geen kamers verwarmen waar je helemaal niet bent overdag. Zet een uur voordat je gaat slapen de thermostaat op 15 graden. Gebruik de uit-knoppen ipv standby. Douche maximaal 10 minuten.
Koop bij de Aldi ipv de Albert Heijn. Kwaliteit is net zo goed, alleen het interieur van de winkel wat minder. Koop de groenten van het seizoen en ga nu geen peultjes eten!
Wat ook heel veel oplevert: carpoolen. Als je een behoorlijke reisafstand hebt kan dat je zó 1200 netto per jaar schelen. Heb je een kleinere reisafstand, ga dan fietsen.
Ruim de zolder leeg en verkoop alles wat je niet nodig hebt op marktplaats. Dan heb je zo een paar honderd euro om weer even te overbruggen. Investeer dat geld in isolatiemateriaal voor verwarmingsleidingen, een tochtremmer voor de brievenbus, etc.
Het kan prima dat hij die trucjes kent, maar hij woont al lang en breed niet meer thuis en z'n vader zal deze dingen aan moeten leren. Helaas lijkt hij dat zelf niet te kunnen.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:39 schreef LXIV het volgende:
En er is ook veel te besparen dat eigenlijk helemaal geen pijn doet. Zoals het abonnement op een krant of tijdschrift bijvoorbeeld. Vaak wordt dat aangegaan en maar heel weinig gebruikt. Je hebt internet, de Metro en de SPits, de openbare bibliotheek. Of je doet samen met de buren, dat doen ook heel veel mensen!
Leer jezelf af om cola e.d. te drinken. Als je dat twee maanden niet doet lust je het al niet meer (te zoet). Als je gewoon thee drinkt ipv cola bespaar je gemakkelijk 20 euro per week voor een gezin. En het is veel gezonder.
Doe samen met het (draadloos) internet van de buren. Spaart de helft uit.
Ontwikkel een discipline van het uitzetten van de lampen als je ergens niet bent. Schaf nutteloze tuinverlichting af. Koop spaarlampen (verdienen zich zo terug). Zet de verwarming 1,5 graad lager. Ga geen kamers verwarmen waar je helemaal niet bent overdag. Zet een uur voordat je gaat slapen de thermostaat op 15 graden. Gebruik de uit-knoppen ipv standby. Douche maximaal 10 minuten.
Koop bij de Aldi ipv de Albert Heijn. Kwaliteit is net zo goed, alleen het interieur van de winkel wat minder. Koop de groenten van het seizoen en ga nu geen peultjes eten!
Wat ook heel veel oplevert: carpoolen. Als je een behoorlijke reisafstand hebt kan dat je zó 1200 netto per jaar schelen. Heb je een kleinere reisafstand, ga dan fietsen.
Ruim de zolder leeg en verkoop alles wat je niet nodig hebt op marktplaats. Dan heb je zo een paar honderd euro om weer even te overbruggen. Investeer dat geld in isolatiemateriaal voor verwarmingsleidingen, een tochtremmer voor de brievenbus, etc.
Ik ervaringsdeskundige (helaasquote:Op donderdag 17 december 2009 22:45 schreef LXIV het volgende:
[..]
Haha. Nee. Maar een aantal zaken doe ik wel zo. Niet uit directe geldnood, maar eerder omdat ik gewoon om verschillende redenen een hekel heb aan verspilling. Zeker van energie en grondstoffen.
Ik kan wel zo 200 euro uitgeven om lekker te gaan eten. Dat vind ik weer prima. Maar de verwarming aan in het hele huis als iedereen in de woonkamer zit vind ik een gruwel.
Ik heb dat eigenlijk ook grotendeels van thuis meegekregen. En ondanks dat ik altijd gewoon inkomen gehad heb houd ik er wel aan vast. Ik vind het ook slecht om zinloos energie te verspillen. En voedsel. En geld.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:47 schreef trovey het volgende:
[..]
Ik ervaringsdeskundige (helaas) maar ook zo opgevoed door mijn ouders...dus het gedrag zat er al in toen het inkomen achteruitging....gelukkig...daarom geen schulden en die ga ik ook niet aan.
Het is niet leuk om te zeggen....maar je klinkt en handelt volwassener dan je vader...en dat is eigenlijk heel treurigquote:Op donderdag 17 december 2009 22:45 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Dit zijn allemaal goede suggesties inderdaad, die ik kan voorleggen aan m'n vader als het ooit eens tot een gesprek komt wat betreft bezuinigen, waar hij zich toch teveel voor schaamt om dat te doen. Je zou maar eens samen met je zoon moeten constateren dat je het gezin niet kan onderhouden. Wat nu ook gebeurt, maar niet op zo'n directe, confronterende manier. Maar ik ben natuurlijk niet voogd van het gezin hier en zou me niet meer stress op de nek willen halen om hier ook nog eens allemaal voor te zorgen.
quote:Op donderdag 17 december 2009 22:48 schreef LXIV het volgende:
[..]
Ik heb dat eigenlijk ook grotendeels van thuis meegekregen. En ondanks dat ik altijd gewoon inkomen gehad heb houd ik er wel aan vast. Ik vind het ook slecht om zinloos energie te verspillen. En voedsel. En geld.
Schulden bij de belastingdienst. Hij heeft nog een openstaand van circa 1700, inkomensbelasting uit 2007 ofzo. En af en toe zie ik ook brieven door de brievenbus heen komen van verscheidene incasseringsbureaus. Wat natuurlijk voor mij al helemaal niet fijn is, wetende dat hij het niet kan betalen, en als hij het echt moet betalen, dan betekent dat dus dat we geen eten hebben en dat ik moet bijspringen. Waarschijnlijk is dat heel lang goed gegaan, totdat hij niet meer direct uit m'n bankrekening kon putten.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:48 schreef longinus het volgende:
Het heeft vaak geen zin geld te stoppen in een bodemloze put, als ze eerst de bodem dichten is helpen natuurlijk heel werkzaam.
Kortom, laten ze eens energie gaan stoppen in bijhouden waar het geld blijft,.
Ach, ik vind het wel leuk om te horen. Ik ben al lang blij dat ik in heel wat aspecten sterk verschil van m'n ouders.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:49 schreef trovey het volgende:
[..]
Het is niet leuk om te zeggen....maar je klinkt en handelt volwassener dan je vader...en dat is eigenlijk heel treurig. Je vader is bereidt om het hele gezin ten onder te laten gaan omdat hij zijn trots niet kan inslikken.
Dat is minstens zo zorgwekkend.. straks zit je broertje in een nog veel diepere put met een 'studie'schuld op zijn eigen naam.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:34 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Samen met hem financieel dingen op een rijtje zetten heb ik al eens geprobeerd, om dan alleen maar te worden gerustgesteld met beloftes als ''Volgende maand krijgen we sowieso dit en dat erbij, en je broer krijgt nog eens extra stufi, dus je hoeft niks meer bij te dragen.''. Iets waar ik dus steeds intrap helaas.
quote:Op donderdag 17 december 2009 22:55 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Ach, ik vind het wel leuk om te horen. Ik ben al lang blij dat ik in heel wat aspecten sterk verschil van m'n ouders.
Mijn moeder is in heel haar leven alleen maar schoonmaakster geweest. Totdat ze geforceerd moest stoppen wegens reuma en een paar jaar geleden compleet ten onder ging aan depressies met zelfmoordpogingen aan toe. Reeds is er een heel scala aan middelen geprobeerd waaronder zelfs het gevreesde elektroshock therapie, maar het baat niet erg. Ze kan actief zijn, maar in haar hele doen en laten is ze meer een gedementeerde oude vrouw dan een moeder die haar gezin kan helpen ondersteunen, al is het maar om 's avonds gewoon aardappelen klaar te maken. Deze hele situatie helpt haar natuurlijk ook geen bal.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:54 schreef Evenveel het volgende:
Sorry hoor, maar je moeder zal dan toch gewoon aan het werk moeten. Of niet dan? Al gaat ze maar schoonmaken (zwart)!
quote:Op donderdag 17 december 2009 22:58 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Mijn moeder is in heel haar leven alleen maar schoonmaakster geweest. Totdat ze geforceerd moest stoppen wegens reuma en een paar jaar geleden compleet ten onder ging aan depressies met zelfmoordpogingen aan toe. Reeds is er een heel scala aan middelen geprobeerd waaronder zelfs het gevreesde elektroshock therapie, maar het baat niet erg. Ze kan actief zijn, maar in haar hele doen en laten is ze meer een gedementeerde oude vrouw dan een moeder die haar gezin kan helpen ondersteunen, al is het maar om 's avonds gewoon aardappelen klaar te maken. Deze hele situatie helpt haar natuurlijk ook geen bal.
Sorry, dat wist ik natuurlijk niet. Dat is ook de reden dat ik het zo banaal had voorgesteld.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:58 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Mijn moeder is in heel haar leven alleen maar schoonmaakster geweest. Totdat ze geforceerd moest stoppen wegens reuma en een paar jaar geleden compleet ten onder ging aan depressies met zelfmoordpogingen aan toe. Reeds is er een heel scala aan middelen geprobeerd waaronder zelfs het gevreesde elektroshock therapie, maar het baat niet erg. Ze kan actief zijn, maar in haar hele doen en laten is ze meer een gedementeerde oude vrouw dan een moeder die haar gezin kan helpen ondersteunen, al is het maar om 's avonds gewoon aardappelen klaar te maken. Deze hele situatie helpt haar natuurlijk ook geen bal.
zou ook mijn advies zijn !quote:Op donderdag 17 december 2009 22:42 schreef geppie het volgende:
Ik zou er allang klaar mee zijn geweest maar dat terzijde...
Geef hem geen cash meer, als je dan wilt bijdragen/helpen betaal rekeningen rechtstreeks en indien mogelijk meegaan boodschappen doen én dan het hoognodige kopen (dus geen shag etc).
M'n vader heeft binnen een paar jaar de pensioensgerechtigde leeftijd al behaald, niet dat z'n huidige baan enige pensioensvoorzieningen heeft voor zover ik weet. Hij leeft deels van die baan, deels van een uitkering, plus het bedrag wat m'n moeder uitgekeerd zal krijgen per maand.quote:Op donderdag 17 december 2009 23:07 schreef Evenveel het volgende:
[..]
Sorry, dat wist ik natuurlijk niet. Dat is ook de reden dat ik het zo banaal had voorgesteld.
Over welke leeftijden praten we eigenlijk? Is het nog mogelijk voor jouw vader om een "carriere-move" te maken? Je zou bijvoorbeeld je vader kunnen helpen om een nieuwe (passende) baan te vinden door actief te zoeken en helpen bij het voorbereiden van eventuele sollicitaties en dergelijke.
Of haal je vader eens over om bijvoorbeeld een paar uur per dag post te sorteren naast zijn primaire baan oid (is makkelijk en niet intensief, kan zittend en brengt extra geld in het laadje).
Om maar wat te noemen...
Dat lijkt me vanzelfsprekend. Het is in het afgelopen jaar zo veranderd dat ze standaard de laatste 1-2 weken van de maand eigenlijk niks meer hebben. Of dit puur aan schulden ligt, of uitgavenpatroon, weet ik niet precies.quote:Op donderdag 17 december 2009 23:17 schreef RVP67 het volgende:
De tijd dat de man alleen voor zijn gezin kon ondehouden is dankzij dit kabinet helaas voorbij.
DSB hypotheek er bij en klaar ben je.
Klopt mijn gedachte dat je ouders meer uitgaven hebben dan inkomsten ?
Hoppakee hier is jou oplossing. Uiteraard moet je ook al die besparingen meenemen maar dat roken en benzine wat je zelf al meerdere keren hebt aangegeven is iets waar je het je vader mee duidelijk kan maken.quote:Op vrijdag 18 december 2009 10:20 schreef silliegirl het volgende:
We hebben zijn vader duidelijk gemaakt dat, als hij echt tekort heeft, maar gewoon minder moet roken en drinken. Zit 'ie dan nog echt te krap, dan willen we wel nadenken over een bijdrage, maar niet zolang hij alles wat we 'm geven besteed aan sigaretten en bier.
Dit soort dingen gaat dus niet werken als twee volwassen mensen al zover heen zijn. Wat jij of je ouders moeten doen is gewoon een koud statistiekje maken met de inkomsten en uitgaven. Vervolgens trek jij je handen eraf en kijkt hoever ze komen. Kunnen ze het echt niet bolwerken dan gaan ze de schuldsanering in en wordt het gros van de overbodige dingen opgeruimd.quote:Op donderdag 17 december 2009 23:04 schreef Adfundum het volgende:
Stel een voorwaarde als hij weer wil lenen. Zeg dat je eerst met hem rond de tafel wil zitten om zijn financiën op een rijtje te zetten anders gaat het niet door.
Zeg dat deze situatie niet normaal is, dat jij zo ook geen toekomst kunt opbouwen en dat je hem bijvoorbeeld een half jaar geeft om de boel op een rijtje te zetten.
-telefoon: via de kabel. Kost een tientje per maad plus nog een klein beetje aan belkosten.
-mobieltje liefst weg of anders prepaid. (bellen.com om voor hem het gunstigste aanbod te zoeken)
-roken, pakje per dag is wel bijna 2000¤ per jaar
-Heeft je moeder geen recht op een uitkering omdat ze arbeidsongeschikt is?
-boodschappen doen met een lijstje en alleen dat kopen, niet meer.
-Benzine: Is die auto echt nodig en niet te duur (met name de korte ritjes)
-eventuele abonnementen
-kijk eens uit voor een goedkopere zorgverzekering, daar zit ook veel verschil tussen.
-gemeente kan vaak bijdragen in bepaalde kosten bij een laag inkomen, daar hebben ze een potje voor.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat je ouders professionele hulp nodig hebben. Zolang jij bijspringt lukt het allemaal net en dus zal de situatie niet veranderen.
zachte heelmeesters....
quote:verder zou je met je vader en moeder en broer om de tafel moeten gaan zitten en een lijstje moeten maken met uitgaven en inkomsten. Ik hoop dat dat niet te confronterend is voor je vader. Maak hem er bewust van dat hij je chanteerd, zeg gewoon, pa, ik voel me nogal in een hoekje gedreven, ik wil dolgraag helpen maar op deze manier maak ik het alleen maar erger.
quote:Dus om jouw ouders te helpen dien je met ze om tafel te gaan zitten, met bankafschriften, rekeningen, bonnetjes en alle administratie met betrekking tot hun financiën. Aan de hand van deze stukken is het mogelijk om een overzicht te maken waar het geld heen gaat. Daaraan is waarschijnlijk direct te zien hoeveel kosten ze elke maand teveel maken in verhouding tot de inkomsten.
*kuch* ben er niet trots op, maar door omstandigheden (zit al 9mnd in de ziektewet) leef ik momenteel van 40e p/w met 3 kinderen en wij hebben altijd eten/drinken/basis behoeften etc. in huis. Ik heb er ook voor gekozen om mijn financien voor 35e p/mnd (dit kan je via de gemeente aanvragen) uit te besteden. zodat ik 100% zeker ben niets uit te geven wat ik niet heb. Komt er op neer dat ik de gemeente 35e p/mnd betaal en mijn geld op hun rekening binnenkomt en zij alles betalen qua vaste lasten wat er betaald moet worden, het mooie hiervan ook is dat alles wat overblijft in een apart spaarpotje komt waar je met 1 telefoontje aanspraak op kan doen, mocht het echt nodig zijn.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:34 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Ik zou toch hebben gedacht, dat na bijvoorbeeld 50 euro vorige week zaterdag, en 50 euro gisteren, we het toch qua voedsel zouden kunnen uitzingen tot volgende week. Dat lijkt me logisch, maar als ik dan het karige zie wat hij aan inkopen meeneemt en hoe snel dat allemaal opgaat, dan lijkt het merendeel weer op te gaan aan rookwaren, benzine en wat dan ook.
Samen met hem financieel dingen op een rijtje zetten heb ik al eens geprobeerd, om dan alleen maar te worden gerustgesteld met beloftes als ''Volgende maand krijgen we sowieso dit en dat erbij, en je broer krijgt nog eens extra stufi, dus je hoeft niks meer bij te dragen.''. Iets waar ik dus steeds intrap helaas.
Het is zelf eigenlijk een heel intelligent persoon, in het verleden heeft hij al zo vaak de belastingaangiftes ingevuld voor familieleden, zelf kent hij het systeem heel goed. Maar toch is hij ergens mentaal te onstabiel om het te handlen als we zelf in de problemen zitten, bijvoorbeeld door zelf enige verantwoordelijkheid te ontkennen als ik hem confronteer met mogelijke bezuinigingen zoals zijn rookgedrag.
Het is altijd al een karig bestaan geweest, nooit vakanties enzo, maar in de laatste 3-4 jaar is het echt ineens geimplodeerd.
Wilde even zeggen: goed van je. Een gat in je hand hebben is verschrikkelijk, ik vind het heel knap van je dat je zo verantwoordelijk geweest bent dit zo te doen. Ik wist niet dat dit bestond!quote:Op zaterdag 19 december 2009 14:24 schreef Logician het volgende:
[..]
*kuch* ben er niet trots op, maar door omstandigheden (zit al 9mnd in de ziektewet) leef ik momenteel van 40e p/w met 3 kinderen en wij hebben altijd eten/drinken/basis behoeften etc. in huis. Ik heb er ook voor gekozen om mijn financien voor 35e p/mnd (dit kan je via de gemeente aanvragen) uit te besteden. zodat ik 100% zeker ben niets uit te geven wat ik niet heb. Komt er op neer dat ik de gemeente 35e p/mnd betaal en mijn geld op hun rekening binnenkomt en zij alles betalen qua vaste lasten wat er betaald moet worden, het mooie hiervan ook is dat alles wat overblijft in een apart spaarpotje komt waar je met 1 telefoontje aanspraak op kan doen, mocht het echt nodig zijn.
En wbt sinterklaas/vakantie/kleding etc. lang leve marktplaats, even de zolder opruimen en dingen die je niet gebruikt verkopen en ik had zo 200e voor caeautjes.
Serieus waar een wil is is een weg.
Goed plan een professional in te schakelen. Je huisarts is daarbij sowieso een goed idee: je moeder is nu al een langere tijd meer schim dan mens heb ik begrepen, dit is natuurlijk helemaal niet in de haak. Wees niet bang alles te vertellen, het is de eerste stap richting dit uit handen geven en op een heel ander vlak te beginnen met helpen (door het zelf niet meer te doen, laat staan helemaal alleen)!quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Ik snap het eigenlijk niet meer goed. Gisteren is er toch nog een euro of 40 binnen gekomen wegens de nieuwjaarskaartjes van m'n broer, die het vertikt om ze allemaal rond te brengen, maar goed dat is zijn keus. Vandaag is het eten alweer op, dus er klopt natuurlijk iets niet, zo zou je rond de 200 euro per week uit moeten geven aan 'eten' voor 3-4 personen om rond te komen. Dit geeft vandaag weer frictie uiteraard, want ik kan dit maal echt niet helpen, m'n broer wil sowieso niet helpen (die maakt standaard al zo snel mogelijk zijn inkomsten op elke maand, niet echt slim ook al is het uit protest) en m'n moeder weigert vandaag te eten, al is het maar een boterham.
Kan dus niet langer zo.
quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Goed plan om contact op te nemen met een maatschappelijke werkster. Zo'n persoon heeft minder band met je familie en kan daardoor "objectiever" advies geven. Verder raad ik je aan om geen geld meer te geven aan je ouder, maar gewoon elke week voor hun de boodschappen. Dan biedt je toch hulp aan en weet je zeker dat ze fatsoenlijk eten in huis hebben inplaats van droog brood en heel veel shag.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Ik snap het eigenlijk niet meer goed. Gisteren is er toch nog een euro of 40 binnen gekomen wegens de nieuwjaarskaartjes van m'n broer, die het vertikt om ze allemaal rond te brengen, maar goed dat is zijn keus. Vandaag is het eten alweer op, dus er klopt natuurlijk iets niet, zo zou je rond de 200 euro per week uit moeten geven aan 'eten' voor 3-4 personen om rond te komen. Dit geeft vandaag weer frictie uiteraard, want ik kan dit maal echt niet helpen, m'n broer wil sowieso niet helpen (die maakt standaard al zo snel mogelijk zijn inkomsten op elke maand, niet echt slim ook al is het uit protest) en m'n moeder weigert vandaag te eten, al is het maar een boterham.
Kan dus niet langer zo.
Waarschijnlijk verslik je je nog veel erger als je ouders straks op straat staan, dus zoek alsjeblieft hulp. Dit zijn geen situaties waar een kind (of het nou 2, 20 of 50 is) mee te maken zou moeten hebben.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Niet of/of maar allebei, huisarts én maatschappelijk werkster (M/V), en niet morgen, maar vandaag nog een afspraak maken, en voor het begin van het gesprek geef je gewoon een linkje naar dit topic, of je print het uit.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
...ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen...
Idd. Ik ben bang dat er nog wat anders speelt. Zit hij wel eens voor een speelkast, woont je vader in ene grote stad, dan kan het zijn dat hij zn geld ergens anders aan uitgeeft. Ik wil geen ongefundeerde uitspraken doen, maar volgens mij geeft je vader zn geld ook nog aan andere dingen uit naast sigaretten. Kan echt niet dat het geld zoooo snel verdwijnt.quote:Op zondag 20 december 2009 15:17 schreef katerwater het volgende:
Er klopt iets niet aan het uitgavenpatroon. Dat geld gaat niet alleen aan eten en belastingen.
quote:- Je denkt al aan oplossingen maar je weet het probleem niet eens. Te weinig inkomsten? Te chaotisch? Teveel uitgaven? Als je wilt helpen zoek je dat eerst uit.
Mee eens, zou ook mijn suggestie zijn.quote:Op zaterdag 19 december 2009 18:56 schreef TheStonedOne het volgende:
[..]
Schrijf het eventueel op, is soms makkelijker als het hele verhaal op het moment vertellen.
Eigenlijk heel makkelijk. Copy/paste je eigen posts onder elkaar, een streepje ertussen, print dat uit en houd dat bij de hand.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Het is diep triest, dat is het.quote:Ik snap het eigenlijk niet meer goed. Gisteren is er toch nog een euro of 40 binnen gekomen [...]. Vandaag is het eten alweer op, dus er klopt natuurlijk iets niet, zo zou je rond de 200 euro per week uit moeten geven aan 'eten' voor 3-4 personen om rond te komen. [...] en m'n moeder weigert vandaag te eten, al is het maar een boterham.
Kan dus niet langer zo.
zucht ...quote:
Makkelijk gezegd achter een pc ergens in het landquote:Op donderdag 17 december 2009 22:47 schreef Bill_E het volgende:
Ik zou de boel laten escaleren.. anders lost het zich nooit op.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |