Sorry, dat wist ik natuurlijk niet. Dat is ook de reden dat ik het zo banaal had voorgesteld.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:58 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Mijn moeder is in heel haar leven alleen maar schoonmaakster geweest. Totdat ze geforceerd moest stoppen wegens reuma en een paar jaar geleden compleet ten onder ging aan depressies met zelfmoordpogingen aan toe. Reeds is er een heel scala aan middelen geprobeerd waaronder zelfs het gevreesde elektroshock therapie, maar het baat niet erg. Ze kan actief zijn, maar in haar hele doen en laten is ze meer een gedementeerde oude vrouw dan een moeder die haar gezin kan helpen ondersteunen, al is het maar om 's avonds gewoon aardappelen klaar te maken. Deze hele situatie helpt haar natuurlijk ook geen bal.
zou ook mijn advies zijn !quote:Op donderdag 17 december 2009 22:42 schreef geppie het volgende:
Ik zou er allang klaar mee zijn geweest maar dat terzijde...
Geef hem geen cash meer, als je dan wilt bijdragen/helpen betaal rekeningen rechtstreeks en indien mogelijk meegaan boodschappen doen én dan het hoognodige kopen (dus geen shag etc).
M'n vader heeft binnen een paar jaar de pensioensgerechtigde leeftijd al behaald, niet dat z'n huidige baan enige pensioensvoorzieningen heeft voor zover ik weet. Hij leeft deels van die baan, deels van een uitkering, plus het bedrag wat m'n moeder uitgekeerd zal krijgen per maand.quote:Op donderdag 17 december 2009 23:07 schreef Evenveel het volgende:
[..]
Sorry, dat wist ik natuurlijk niet. Dat is ook de reden dat ik het zo banaal had voorgesteld.
Over welke leeftijden praten we eigenlijk? Is het nog mogelijk voor jouw vader om een "carriere-move" te maken? Je zou bijvoorbeeld je vader kunnen helpen om een nieuwe (passende) baan te vinden door actief te zoeken en helpen bij het voorbereiden van eventuele sollicitaties en dergelijke.
Of haal je vader eens over om bijvoorbeeld een paar uur per dag post te sorteren naast zijn primaire baan oid (is makkelijk en niet intensief, kan zittend en brengt extra geld in het laadje).
Om maar wat te noemen...
Dat lijkt me vanzelfsprekend. Het is in het afgelopen jaar zo veranderd dat ze standaard de laatste 1-2 weken van de maand eigenlijk niks meer hebben. Of dit puur aan schulden ligt, of uitgavenpatroon, weet ik niet precies.quote:Op donderdag 17 december 2009 23:17 schreef RVP67 het volgende:
De tijd dat de man alleen voor zijn gezin kon ondehouden is dankzij dit kabinet helaas voorbij.
DSB hypotheek er bij en klaar ben je.
Klopt mijn gedachte dat je ouders meer uitgaven hebben dan inkomsten ?
Hoppakee hier is jou oplossing. Uiteraard moet je ook al die besparingen meenemen maar dat roken en benzine wat je zelf al meerdere keren hebt aangegeven is iets waar je het je vader mee duidelijk kan maken.quote:Op vrijdag 18 december 2009 10:20 schreef silliegirl het volgende:
We hebben zijn vader duidelijk gemaakt dat, als hij echt tekort heeft, maar gewoon minder moet roken en drinken. Zit 'ie dan nog echt te krap, dan willen we wel nadenken over een bijdrage, maar niet zolang hij alles wat we 'm geven besteed aan sigaretten en bier.
Dit soort dingen gaat dus niet werken als twee volwassen mensen al zover heen zijn. Wat jij of je ouders moeten doen is gewoon een koud statistiekje maken met de inkomsten en uitgaven. Vervolgens trek jij je handen eraf en kijkt hoever ze komen. Kunnen ze het echt niet bolwerken dan gaan ze de schuldsanering in en wordt het gros van de overbodige dingen opgeruimd.quote:Op donderdag 17 december 2009 23:04 schreef Adfundum het volgende:
Stel een voorwaarde als hij weer wil lenen. Zeg dat je eerst met hem rond de tafel wil zitten om zijn financiën op een rijtje te zetten anders gaat het niet door.
Zeg dat deze situatie niet normaal is, dat jij zo ook geen toekomst kunt opbouwen en dat je hem bijvoorbeeld een half jaar geeft om de boel op een rijtje te zetten.
-telefoon: via de kabel. Kost een tientje per maad plus nog een klein beetje aan belkosten.
-mobieltje liefst weg of anders prepaid. (bellen.com om voor hem het gunstigste aanbod te zoeken)
-roken, pakje per dag is wel bijna 2000¤ per jaar
-Heeft je moeder geen recht op een uitkering omdat ze arbeidsongeschikt is?
-boodschappen doen met een lijstje en alleen dat kopen, niet meer.
-Benzine: Is die auto echt nodig en niet te duur (met name de korte ritjes)
-eventuele abonnementen
-kijk eens uit voor een goedkopere zorgverzekering, daar zit ook veel verschil tussen.
-gemeente kan vaak bijdragen in bepaalde kosten bij een laag inkomen, daar hebben ze een potje voor.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat je ouders professionele hulp nodig hebben. Zolang jij bijspringt lukt het allemaal net en dus zal de situatie niet veranderen.
zachte heelmeesters....
quote:verder zou je met je vader en moeder en broer om de tafel moeten gaan zitten en een lijstje moeten maken met uitgaven en inkomsten. Ik hoop dat dat niet te confronterend is voor je vader. Maak hem er bewust van dat hij je chanteerd, zeg gewoon, pa, ik voel me nogal in een hoekje gedreven, ik wil dolgraag helpen maar op deze manier maak ik het alleen maar erger.
quote:Dus om jouw ouders te helpen dien je met ze om tafel te gaan zitten, met bankafschriften, rekeningen, bonnetjes en alle administratie met betrekking tot hun financiën. Aan de hand van deze stukken is het mogelijk om een overzicht te maken waar het geld heen gaat. Daaraan is waarschijnlijk direct te zien hoeveel kosten ze elke maand teveel maken in verhouding tot de inkomsten.
*kuch* ben er niet trots op, maar door omstandigheden (zit al 9mnd in de ziektewet) leef ik momenteel van 40e p/w met 3 kinderen en wij hebben altijd eten/drinken/basis behoeften etc. in huis. Ik heb er ook voor gekozen om mijn financien voor 35e p/mnd (dit kan je via de gemeente aanvragen) uit te besteden. zodat ik 100% zeker ben niets uit te geven wat ik niet heb. Komt er op neer dat ik de gemeente 35e p/mnd betaal en mijn geld op hun rekening binnenkomt en zij alles betalen qua vaste lasten wat er betaald moet worden, het mooie hiervan ook is dat alles wat overblijft in een apart spaarpotje komt waar je met 1 telefoontje aanspraak op kan doen, mocht het echt nodig zijn.quote:Op donderdag 17 december 2009 22:34 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
[..]
Ik zou toch hebben gedacht, dat na bijvoorbeeld 50 euro vorige week zaterdag, en 50 euro gisteren, we het toch qua voedsel zouden kunnen uitzingen tot volgende week. Dat lijkt me logisch, maar als ik dan het karige zie wat hij aan inkopen meeneemt en hoe snel dat allemaal opgaat, dan lijkt het merendeel weer op te gaan aan rookwaren, benzine en wat dan ook.
Samen met hem financieel dingen op een rijtje zetten heb ik al eens geprobeerd, om dan alleen maar te worden gerustgesteld met beloftes als ''Volgende maand krijgen we sowieso dit en dat erbij, en je broer krijgt nog eens extra stufi, dus je hoeft niks meer bij te dragen.''. Iets waar ik dus steeds intrap helaas.
Het is zelf eigenlijk een heel intelligent persoon, in het verleden heeft hij al zo vaak de belastingaangiftes ingevuld voor familieleden, zelf kent hij het systeem heel goed. Maar toch is hij ergens mentaal te onstabiel om het te handlen als we zelf in de problemen zitten, bijvoorbeeld door zelf enige verantwoordelijkheid te ontkennen als ik hem confronteer met mogelijke bezuinigingen zoals zijn rookgedrag.
Het is altijd al een karig bestaan geweest, nooit vakanties enzo, maar in de laatste 3-4 jaar is het echt ineens geimplodeerd.
Wilde even zeggen: goed van je. Een gat in je hand hebben is verschrikkelijk, ik vind het heel knap van je dat je zo verantwoordelijk geweest bent dit zo te doen. Ik wist niet dat dit bestond!quote:Op zaterdag 19 december 2009 14:24 schreef Logician het volgende:
[..]
*kuch* ben er niet trots op, maar door omstandigheden (zit al 9mnd in de ziektewet) leef ik momenteel van 40e p/w met 3 kinderen en wij hebben altijd eten/drinken/basis behoeften etc. in huis. Ik heb er ook voor gekozen om mijn financien voor 35e p/mnd (dit kan je via de gemeente aanvragen) uit te besteden. zodat ik 100% zeker ben niets uit te geven wat ik niet heb. Komt er op neer dat ik de gemeente 35e p/mnd betaal en mijn geld op hun rekening binnenkomt en zij alles betalen qua vaste lasten wat er betaald moet worden, het mooie hiervan ook is dat alles wat overblijft in een apart spaarpotje komt waar je met 1 telefoontje aanspraak op kan doen, mocht het echt nodig zijn.
En wbt sinterklaas/vakantie/kleding etc. lang leve marktplaats, even de zolder opruimen en dingen die je niet gebruikt verkopen en ik had zo 200e voor caeautjes.
Serieus waar een wil is is een weg.
Goed plan een professional in te schakelen. Je huisarts is daarbij sowieso een goed idee: je moeder is nu al een langere tijd meer schim dan mens heb ik begrepen, dit is natuurlijk helemaal niet in de haak. Wees niet bang alles te vertellen, het is de eerste stap richting dit uit handen geven en op een heel ander vlak te beginnen met helpen (door het zelf niet meer te doen, laat staan helemaal alleen)!quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Ik snap het eigenlijk niet meer goed. Gisteren is er toch nog een euro of 40 binnen gekomen wegens de nieuwjaarskaartjes van m'n broer, die het vertikt om ze allemaal rond te brengen, maar goed dat is zijn keus. Vandaag is het eten alweer op, dus er klopt natuurlijk iets niet, zo zou je rond de 200 euro per week uit moeten geven aan 'eten' voor 3-4 personen om rond te komen. Dit geeft vandaag weer frictie uiteraard, want ik kan dit maal echt niet helpen, m'n broer wil sowieso niet helpen (die maakt standaard al zo snel mogelijk zijn inkomsten op elke maand, niet echt slim ook al is het uit protest) en m'n moeder weigert vandaag te eten, al is het maar een boterham.
Kan dus niet langer zo.
quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Goed plan om contact op te nemen met een maatschappelijke werkster. Zo'n persoon heeft minder band met je familie en kan daardoor "objectiever" advies geven. Verder raad ik je aan om geen geld meer te geven aan je ouder, maar gewoon elke week voor hun de boodschappen. Dan biedt je toch hulp aan en weet je zeker dat ze fatsoenlijk eten in huis hebben inplaats van droog brood en heel veel shag.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Ik snap het eigenlijk niet meer goed. Gisteren is er toch nog een euro of 40 binnen gekomen wegens de nieuwjaarskaartjes van m'n broer, die het vertikt om ze allemaal rond te brengen, maar goed dat is zijn keus. Vandaag is het eten alweer op, dus er klopt natuurlijk iets niet, zo zou je rond de 200 euro per week uit moeten geven aan 'eten' voor 3-4 personen om rond te komen. Dit geeft vandaag weer frictie uiteraard, want ik kan dit maal echt niet helpen, m'n broer wil sowieso niet helpen (die maakt standaard al zo snel mogelijk zijn inkomsten op elke maand, niet echt slim ook al is het uit protest) en m'n moeder weigert vandaag te eten, al is het maar een boterham.
Kan dus niet langer zo.
Waarschijnlijk verslik je je nog veel erger als je ouders straks op straat staan, dus zoek alsjeblieft hulp. Dit zijn geen situaties waar een kind (of het nou 2, 20 of 50 is) mee te maken zou moeten hebben.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Niet of/of maar allebei, huisarts én maatschappelijk werkster (M/V), en niet morgen, maar vandaag nog een afspraak maken, en voor het begin van het gesprek geef je gewoon een linkje naar dit topic, of je print het uit.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
...ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen...
Idd. Ik ben bang dat er nog wat anders speelt. Zit hij wel eens voor een speelkast, woont je vader in ene grote stad, dan kan het zijn dat hij zn geld ergens anders aan uitgeeft. Ik wil geen ongefundeerde uitspraken doen, maar volgens mij geeft je vader zn geld ook nog aan andere dingen uit naast sigaretten. Kan echt niet dat het geld zoooo snel verdwijnt.quote:Op zondag 20 december 2009 15:17 schreef katerwater het volgende:
Er klopt iets niet aan het uitgavenpatroon. Dat geld gaat niet alleen aan eten en belastingen.
quote:- Je denkt al aan oplossingen maar je weet het probleem niet eens. Te weinig inkomsten? Te chaotisch? Teveel uitgaven? Als je wilt helpen zoek je dat eerst uit.
Mee eens, zou ook mijn suggestie zijn.quote:Op zaterdag 19 december 2009 18:56 schreef TheStonedOne het volgende:
[..]
Schrijf het eventueel op, is soms makkelijker als het hele verhaal op het moment vertellen.
Eigenlijk heel makkelijk. Copy/paste je eigen posts onder elkaar, een streepje ertussen, print dat uit en houd dat bij de hand.quote:Op zaterdag 19 december 2009 17:15 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:
Bedankt voor de reacties tot nu toe, ik ben denk ik eerst en vooral maar eens van plan om het of de huisarts te vertellen, of contact op te nemen met een maatschappelijk werkster. Probleem is alleen dat ik bij god niet zou weten hoe ik dit verhaal moet beginnen, waarschijnlijk verslik ik me zelf al in het verhaal na een paar zinnen ook uit puur schaamtegevoel.
Het is diep triest, dat is het.quote:Ik snap het eigenlijk niet meer goed. Gisteren is er toch nog een euro of 40 binnen gekomen [...]. Vandaag is het eten alweer op, dus er klopt natuurlijk iets niet, zo zou je rond de 200 euro per week uit moeten geven aan 'eten' voor 3-4 personen om rond te komen. [...] en m'n moeder weigert vandaag te eten, al is het maar een boterham.
Kan dus niet langer zo.
zucht ...quote:
Makkelijk gezegd achter een pc ergens in het landquote:Op donderdag 17 december 2009 22:47 schreef Bill_E het volgende:
Ik zou de boel laten escaleren.. anders lost het zich nooit op.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |