Ouders financieel aan de grond, wat nu?

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:34 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:

[..]

Ik zou toch hebben gedacht, dat na bijvoorbeeld 50 euro vorige week zaterdag, en 50 euro gisteren, we het toch qua voedsel zouden kunnen uitzingen tot volgende week. Dat lijkt me logisch, maar als ik dan het karige zie wat hij aan inkopen meeneemt en hoe snel dat allemaal opgaat, dan lijkt het merendeel weer op te gaan aan rookwaren, benzine en wat dan ook.

Samen met hem financieel dingen op een rijtje zetten heb ik al eens geprobeerd, om dan alleen maar te worden gerustgesteld met beloftes als ''Volgende maand krijgen we sowieso dit en dat erbij, en je broer krijgt nog eens extra stufi, dus je hoeft niks meer bij te dragen.''. Iets waar ik dus steeds intrap helaas.

Het is zelf eigenlijk een heel intelligent persoon, in het verleden heeft hij al zo vaak de belastingaangiftes ingevuld voor familieleden, zelf kent hij het systeem heel goed. Maar toch is hij ergens mentaal te onstabiel om het te handlen als we zelf in de problemen zitten, bijvoorbeeld door zelf enige verantwoordelijkheid te ontkennen als ik hem confronteer met mogelijke bezuinigingen zoals zijn rookgedrag.

Het is altijd al een karig bestaan geweest, nooit vakanties enzo, maar in de laatste 3-4 jaar is het echt ineens geimplodeerd.

100 euro zou zeker moeten lukken voor de boodschappen...als je maar niet de dure A-merken koopt en een beetje bij de goedkope winkels shopt en natuurlijk niet allerlei overbodige rommel in huis haalt.

En er is ook veel te besparen dat eigenlijk helemaal geen pijn doet. Zoals het abonnement op een krant of tijdschrift bijvoorbeeld. Vaak wordt dat aangegaan en maar heel weinig gebruikt. Je hebt internet, de Metro en de SPits, de openbare bibliotheek. Of je doet samen met de buren, dat doen ook heel veel mensen!

Leer jezelf af om cola e.d. te drinken. Als je dat twee maanden niet doet lust je het al niet meer (te zoet). Als je gewoon thee drinkt ipv cola bespaar je gemakkelijk 20 euro per week voor een gezin. En het is veel gezonder.

Doe samen met het (draadloos) internet van de buren. Spaart de helft uit.

Ontwikkel een discipline van het uitzetten van de lampen als je ergens niet bent. Schaf nutteloze tuinverlichting af. Koop spaarlampen (verdienen zich zo terug). Zet de verwarming 1,5 graad lager. Ga geen kamers verwarmen waar je helemaal niet bent overdag. Zet een uur voordat je gaat slapen de thermostaat op 15 graden. Gebruik de uit-knoppen ipv standby. Douche maximaal 10 minuten.

Koop bij de Aldi ipv de Albert Heijn. Kwaliteit is net zo goed, alleen het interieur van de winkel wat minder. Koop de groenten van het seizoen en ga nu geen peultjes eten!

Wat ook heel veel oplevert: carpoolen. Als je een behoorlijke reisafstand hebt kan dat je zó 1200 netto per jaar schelen. Heb je een kleinere reisafstand, ga dan fietsen.

Ruim de zolder leeg en verkoop alles wat je niet nodig hebt op marktplaats. Dan heb je zo een paar honderd euro om weer even te overbruggen. Investeer dat geld in isolatiemateriaal voor verwarmingsleidingen, een tochtremmer voor de brievenbus, etc.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:24 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:

[..]

Dat limiet qua geduld heb ik ook echt wel bereikt eigenlijk, dus dat zal spoedig wel gebeuren. Maar toch, ik heb in het verleden wel eens getracht te zeggen dat ik echt niks kan bijdragen toen hij er eens om vroeg, wat hem dus blijkbaar zo emotioneel maakt in de trant van ''Dan rij ik wel van een brug af'' of ''Nou, hoor je het ma? Dit gezin is gewoon kapot'', dat ik dan toch maar weer toegeef aan de druk, waarna hij weer verandert in een normaal man.

Ik kan zelf inderdaad niks opbouwen. Een paar maanden geleden achtte ik mezelf nog rijk, maar dat is al lang weer vervlogen. Kleding, andere benodigdheden, het zou een riskante aankoop zijn om dat te doen.

Wat een moeilijke situatie en zulke dreigementen vind ik gewoon intens gemeen. Dat is pure emotionele chantage, maar wel begrijpelijk dat je daardoor overstag gaat.
Ondanks dat ik ook wel denk dat rigoreus de kraan dichtkraaien de beste oplossing zou kunnen zijn, snap ik ook dat je zoiets niet zo makkelijk doet als het je eigen leven en je eigen familie betreft.
Dus dan is het even zoeken naar andere dingen die al wat verlichting kunnen brengen.
Zou je niet ipv geld geven voor boodschappen, zelf kunnen zorgen dat er boodschappen komen 1x per week bijvoorbeeld? Dat het geld simpelweg niet besteed kan worden aan rookwaren en dat jij zelf een redelijk budget hanteert?

Ik zou er allang klaar mee zijn geweest maar dat terzijde...
Geef hem geen cash meer, als je dan wilt bijdragen/helpen betaal rekeningen rechtstreeks en indien mogelijk meegaan boodschappen doen én dan het hoognodige kopen (dus geen shag etc).

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:39 schreef LXIV het volgende:
En er is ook veel te besparen dat eigenlijk helemaal geen pijn doet. Zoals het abonnement op een krant of tijdschrift bijvoorbeeld. Vaak wordt dat aangegaan en maar heel weinig gebruikt. Je hebt internet, de Metro en de SPits, de openbare bibliotheek. Of je doet samen met de buren, dat doen ook heel veel mensen!

Leer jezelf af om cola e.d. te drinken. Als je dat twee maanden niet doet lust je het al niet meer (te zoet). Als je gewoon thee drinkt ipv cola bespaar je gemakkelijk 20 euro per week voor een gezin. En het is veel gezonder.

Doe samen met het (draadloos) internet van de buren. Spaart de helft uit.

Ontwikkel een discipline van het uitzetten van de lampen als je ergens niet bent. Schaf nutteloze tuinverlichting af. Koop spaarlampen (verdienen zich zo terug). Zet de verwarming 1,5 graad lager. Ga geen kamers verwarmen waar je helemaal niet bent overdag. Zet een uur voordat je gaat slapen de thermostaat op 15 graden. Gebruik de uit-knoppen ipv standby. Douche maximaal 10 minuten.

Koop bij de Aldi ipv de Albert Heijn. Kwaliteit is net zo goed, alleen het interieur van de winkel wat minder. Koop de groenten van het seizoen en ga nu geen peultjes eten!

Wat ook heel veel oplevert: carpoolen. Als je een behoorlijke reisafstand hebt kan dat je zó 1200 netto per jaar schelen. Heb je een kleinere reisafstand, ga dan fietsen.

Ruim de zolder leeg en verkoop alles wat je niet nodig hebt op marktplaats. Dan heb je zo een paar honderd euro om weer even te overbruggen. Investeer dat geld in isolatiemateriaal voor verwarmingsleidingen, een tochtremmer voor de brievenbus, etc.

Juist...ervaringsdeskundige?,,,,hier wel

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:43 schreef trovey het volgende:

[..]

Juist...ervaringsdeskundige?,,,,hier wel

Haha. Nee. Maar een aantal zaken doe ik wel zo. Niet uit directe geldnood, maar eerder omdat ik gewoon om verschillende redenen een hekel heb aan verspilling. Zeker van energie en grondstoffen.
Ik kan wel zo 200 euro uitgeven om lekker te gaan eten. Dat vind ik weer prima. Maar de verwarming aan in het hele huis als iedereen in de woonkamer zit vind ik een gruwel.

Zowiezo mee kappen. Nu is het je vader en volgend jaar loop jij met de schulden! Mocht je toch iets af en toe willen geven stel ik voor om een zak met boodschappen te geven. Die jij gekocht hebt zodat je weet wat er met het geld is gebeurd. En niet laten chanteren.

Ik zou de boel laten escaleren.. anders lost het zich nooit op.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:45 schreef LXIV het volgende:

[..]

Haha. Nee. Maar een aantal zaken doe ik wel zo. Niet uit directe geldnood, maar eerder omdat ik gewoon om verschillende redenen een hekel heb aan verspilling. Zeker van energie en grondstoffen.
Ik kan wel zo 200 euro uitgeven om lekker te gaan eten. Dat vind ik weer prima. Maar de verwarming aan in het hele huis als iedereen in de woonkamer zit vind ik een gruwel.

Ik ervaringsdeskundige (helaas ) maar ook zo opgevoed door mijn ouders...dus het gedrag zat er al in toen het inkomen achteruitging....gelukkig...daarom geen schulden en die ga ik ook niet aan.

Maar waar wordt al het geld dan aan uitgegeven? Heb je enig inzicht in de inkomsten en uitgaven van je vader?

(Als hij veel rookt is een wat riskanter ritje naar Luxemburg om een volle kofferbak met shag te halen natuurlijk ook een lucratieve mogelijkheid)

Het heeft vaak geen zin geld te stoppen in een bodemloze put, als ze eerst de bodem dichten is helpen natuurlijk heel werkzaam.

Kortom, laten ze eens energie gaan stoppen in bijhouden waar het geld blijft,.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:47 schreef trovey het volgende:

[..]

Ik ervaringsdeskundige (helaas ) maar ook zo opgevoed door mijn ouders...dus het gedrag zat er al in toen het inkomen achteruitging....gelukkig...daarom geen schulden en die ga ik ook niet aan.

Ik heb dat eigenlijk ook grotendeels van thuis meegekregen. En ondanks dat ik altijd gewoon inkomen gehad heb houd ik er wel aan vast. Ik vind het ook slecht om zinloos energie te verspillen. En voedsel. En geld.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:45 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:

[..]

Dit zijn allemaal goede suggesties inderdaad, die ik kan voorleggen aan m'n vader als het ooit eens tot een gesprek komt wat betreft bezuinigen, waar hij zich toch teveel voor schaamt om dat te doen. Je zou maar eens samen met je zoon moeten constateren dat je het gezin niet kan onderhouden. Wat nu ook gebeurt, maar niet op zo'n directe, confronterende manier. Maar ik ben natuurlijk niet voogd van het gezin hier en zou me niet meer stress op de nek willen halen om hier ook nog eens allemaal voor te zorgen.

Het is niet leuk om te zeggen....maar je klinkt en handelt volwassener dan je vader...en dat is eigenlijk heel treurig . Je vader is bereidt om het hele gezin ten onder te laten gaan omdat hij zijn trots niet kan inslikken.

Ik begrijp het wel dat je toch steeds weer geld geeft TS, maar ze financieel op hun bek laten gaan is echt de enige manier..
Kinderen kunnen hun ouders best financieel helpen als dat nodig is , maar er is een grens en die zijn jouw ouders al lang gepasseerd..

Het antwoord wat je hier van velen te horen krijgt , is niet makkelijk maar wel simpel: Stoppen met financieren , hoeveel ruzie ook.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:48 schreef LXIV het volgende:

[..]

Ik heb dat eigenlijk ook grotendeels van thuis meegekregen. En ondanks dat ik altijd gewoon inkomen gehad heb houd ik er wel aan vast. Ik vind het ook slecht om zinloos energie te verspillen. En voedsel. En geld.

Sorry hoor, maar je moeder zal dan toch gewoon aan het werk moeten. Of niet dan? Al gaat ze maar schoonmaken (zwart)!

Maar een paar duizend euro schuld kan toch geen probleem zijn? Dat is toch gemakkelijk te financieren, dat kost een paar tientjes per jaar!

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:34 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:

[..]

Samen met hem financieel dingen op een rijtje zetten heb ik al eens geprobeerd, om dan alleen maar te worden gerustgesteld met beloftes als ''Volgende maand krijgen we sowieso dit en dat erbij, en je broer krijgt nog eens extra stufi, dus je hoeft niks meer bij te dragen.''. Iets waar ik dus steeds intrap helaas.

Dat is minstens zo zorgwekkend.. straks zit je broertje in een nog veel diepere put met een 'studie'schuld op zijn eigen naam.

de 'emotionele chantage' (zeker als dat van minuut tot minuut omslaat) is echt not done en volgens mij ook gewoon dikke bullshit.. Alsof jou 50 euro (de zoveelste) hem ineens doet besluiten zelfmoord te plegen.. dat is gewoon echt niet zo dus probeer de volgende keer iets langer vol te houden (blijft ie net zo lang tot ie heeft waar ie voor kwam, gaat ie weg of is ie met stomheid geslagen dat de gebruikelijke tactiek niet werkt en komt ie met iets anders)

wel heel naar dit soort gedoe met familie leden, maar zo te horen heeft ie er totaal geen schaamte bij om het je keer op keer te vragen.. misschien moet ie toch eens goed bekijken hoe absurt het is, zo goed als niemand vraagt geld aan zijn kinderen, en het lijkt me ook het laatste wat je als ouder ooit wil doen (van je eigen ouders, van je broer, van je zus etc.. oke.. maar van je kind )

sterkte ermee ts..

**kostgeld vind ik een ander verhaal.. vanaf een jaar of 20/ indien de thuiswoner (bijna) fulltime werkt.**

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:55 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:

[..]

Ach, ik vind het wel leuk om te horen. Ik ben al lang blij dat ik in heel wat aspecten sterk verschil van m'n ouders.

....hopelijk heb je in ieder geval al wat steun kunnen putten uit de antwoorden hier.....

quote:

Op donderdag 17 december 2009 22:58 schreef Even_Ein_Kloon het volgende:

[..]

Mijn moeder is in heel haar leven alleen maar schoonmaakster geweest. Totdat ze geforceerd moest stoppen wegens reuma en een paar jaar geleden compleet ten onder ging aan depressies met zelfmoordpogingen aan toe. Reeds is er een heel scala aan middelen geprobeerd waaronder zelfs het gevreesde elektroshock therapie, maar het baat niet erg. Ze kan actief zijn, maar in haar hele doen en laten is ze meer een gedementeerde oude vrouw dan een moeder die haar gezin kan helpen ondersteunen, al is het maar om 's avonds gewoon aardappelen klaar te maken. Deze hele situatie helpt haar natuurlijk ook geen bal.

Met reuma ga je niet even lekker schrobben....zeker niet als werk ...als er dan ook nog wat geestelijks bijkomt dan houdt die optie inderdaad helemaal op.