dank je welquote:Op maandag 6 april 2009 10:22 schreef Pacmaniac het volgende:
Heel veel sterkte idd.
Kijk anders eens op dit forum: http://fora.diagnosekanker.nl/lotgenoten/ Speciaal voor lotgenoten. Denk dat je daar meer feedback krijgt waar je iets mee kunt dan (met alle respect) op dit forum.
Hamer spijker verhaal.quote:Op maandag 6 april 2009 11:23 schreef CoolGuy het volgende:
Overigens, ik lees je post nog een keer, en ik zie nu de laatste zin. Je word juist gek vanwege het feit dat je geen prognose hebt denk ik. Tenminste, zo was het bij ons (Ja, ik refereer steeds maar naar mezelf..). Je haalt je vanalles in je kop, je blijft malen, en je kunt 't niet stop zetten. Je weet niets, je kunt niets, en dat is wat je gek maakt.
Jij bent bang voor de prognose, en dat is helemaal niet gek, maar als je die straks hebt, dan heb je ergens, hoe vreemd dat nu misschien ook lijkt voor je, toch ergens een klein beetje rust. Iets weten, hoe kut ook, is beter dan niets weten. Probeer er voor elkaar te zijn, maar probeer ook je ei kwijt te kunnen bij iemand anders dan je vrouw. Vrienden ofzo. Krop het in ieder geval niet op (sommige mensen doen dat) want dat gaat uiteindelijk toch niet goed, het moet er toch uit.
Andersom tochquote:Op maandag 6 april 2009 11:12 schreef zwaaibaai het volgende:
tvp, een vriendin van mij heeft baarmoederhalskanker gehad. Na anderhalf jaar zeuren bij de huisarts eindelijk doorverwezen en stadium 3B geconstateerd. Na een enorm zware behandelinsperiode is ze "genezen" verklaard. Let wel: niet schoon, wel genezen. Schoon wordt je pas na 5 jaar verklaard.
Als je meer info wilt hebben, kan je pm-en.
Ik kan ook in de war zijn, ik kan het niet concreet vinden op het internet idd.quote:Op maandag 6 april 2009 11:48 schreef Pacmaniac het volgende:
[..]
Andersom toch![]()
Je wordt schoon verklaard maar pas na 5 jaar genezen?
Je hebt gelijk. Maar dat is moeilijk. Er gaat tijd overheen voor je de dingen op die manier kunt benaderen. Daarom is contact met lotgenoten cruciaal. Mensen die zoiets niet van dichtbij hebben meegemaakt weten niet waarover ze praten.quote:Op maandag 6 april 2009 11:49 schreef zwaaibaai het volgende:
Die onzekerheid is enorm, dat snap ik ook wel. Maar CoolGuy heeft wel een punt inderdaad. Stop met naar de consequenties kijken, doe het stap voor stap. Niet meteen naar de horizon kijken, maar 10 meter vooruit.
Mijn ma had borstkanker maar misschien ben ik abuis. Maakt in feite ook niet zoveel uit. Klote ziektequote:Op maandag 6 april 2009 11:52 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Ik kan ook in de war zijn, ik kan het niet concreet vinden op het internet idd.
Vreemd genoeg lijkt mijn vrouw er beter mee omt kunnen gaan als ik . Dat heeft denk ik er alles mee te maken, dat de kinderen nu paasvakantie hebben en ze niet wil dat de kinderen op dit moment al iets meekrijgen.quote:Op maandag 6 april 2009 11:56 schreef nummer_zoveel het volgende:
Veel sterkte, en hopelijk gebeurd niet het ergste.
Natuurlijk haal je je vanalles in je hoofd en blijf je malen, dit is een heel onzekere tijd. Hoe is je vrouw er zelf onder?
Nou, dat _lijkt_ maar zo hoor. Maar ik denk dat je vrouw nu in de regelmodus is gegaan. Dat is denk ik vanuit shock. Om maar wederom mijn eigen situatie als voorbeeld te gebruiken, de eerste 2 dagen NA dat we het nieuws hadden gekregen zat ik bij mijn ouders, heel veel huilen natuurlijk, maar op een gegeven moment ging het over dat mijn moeder dan maar moest verhuizen naar een appartement, want ja, wie ging anders de heg knippen (om maar een belachelijk detail te noemen), en ja, mijn moeder heeft last van dr rug dus om onkruid e.d. tussen de stenen uit te spuiten met de hogedruk reiniger is ook niet alles, dús verhuizen.quote:Op maandag 6 april 2009 12:14 schreef CANARIS het volgende:
[..]
Vreemd genoeg lijkt mijn vrouw er beter mee omt kunnen gaan als ik . Dat heeft denk ik er alles mee te maken, dat de kinderen nu paasvakantie hebben en ze niet wil dat de kinderen op dit moment al iets meekrijgen.
Je stukjes zijn heel veel waard en ik denk dat je overal gelijk hebtquote:Op maandag 6 april 2009 12:25 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Nou, dat _lijkt_ maar zo hoor. Maar ik denk dat je vrouw nu in de regelmodus is gegaan. Dat is denk ik vanuit shock. Om maar wederom mijn eigen situatie als voorbeeld te gebruiken, de eerste 2 dagen NA dat we het nieuws hadden gekregen zat ik bij mijn ouders, heel veel huilen natuurlijk, maar op een gegeven moment ging het over dat mijn moeder dan maar moest verhuizen naar een appartement, want ja, wie ging anders de heg knippen (om maar een belachelijk detail te noemen), en ja, mijn moeder heeft last van dr rug dus om onkruid e.d. tussen de stenen uit te spuiten met de hogedruk reiniger is ook niet alles, dús verhuizen.
Achteraf gezien natuurlijk belachelijk, maar omdat het niet te bevatten is wat je net hebt gehoord, dat je er niets mee kunt, hoe dan ook, je krijgt er geen grip op, en die machteloosheid maakt denk ik (ik ben geen psych) dat je je heel erg gaat richten op de dingen waar je WEL invloed op hebt.
Ik denk dat de eerste reactie van je vrouw nu is om haar rol te blijven vervullen, want dat biedt een vorm van zekerheid, dat kent ze, en ze probeert nu voor jou te zorgen en voor haar kinderen te zorgen, deels voor jullie, deels voor zichzelf. Er gaat een moment komen dat die luchtbel knapt. Dat kan iets heel kleins zijn, zoals euh...ja, weet ik veel, een stofzuiger waarbij je niet goed op de knop drukt, waardoor ie niet goed aan gaat, en voor je het weet sta je op de knop te rammen en is dat de trigger voor het in elkaar storten.
Ik ken jullie natuurlijk niet, maar ik zou er rekening mee houden dat je vrouw een dezer dagen crasht, en dan..ja...dan moeten jullie er voor elkaar zijn.
waarom Oostenrijk?quote:Op maandag 6 april 2009 13:19 schreef CANARIS het volgende:
[..]
Je stukjes zijn heel veel waard en ik denk dat je overal gelijk hebt
Heel hartelijk bedankt. Ik zelf ben op het moment niet instaat veel anders te schrijven.
Ik heb net gehoord dat wij morgen een afspraak met met de toonaangevende Onkoloog in Oostenrijk . ,
Ben voor het eerst van mijn leven blij dat deze wereld van de vriedjespolitiek aan elkaar hangt .
Nou, succes dan maar morgen. Meer weet ik momenteel ook even niet te zeggen.quote:Op maandag 6 april 2009 13:19 schreef CANARIS het volgende:
[..]
Je stukjes zijn heel veel waard en ik denk dat je overal gelijk hebt
Heel hartelijk bedankt. Ik zelf ben op het moment niet instaat veel anders te schrijven.
Ik heb net gehoord dat wij morgen een afspraak met met de toonaangevende Onkoloog in Oostenrijk . ,
Ben voor het eerst van mijn leven blij dat deze wereld van de vriedjespolitiek aan elkaar hangt .
dat dus!quote:Op maandag 6 april 2009 16:33 schreef Fortune_Cookie het volgende:
Om te beginnen heel erg veel sterkte... Kanker hoeft niet het einde te zijn, maar het idee alleen al is genoeg om je gek te maken.
Hoop dat de ratio toch een beetje z'n weg terug vindt in je hoofd. Er is nog geen prognose en er is nog niemand dood. Laat je niet gek maken door allerlei scenario's want er is er toch maar één en dat ontvouwt zich vanzelf.
Jij noch ik zijn bij machte dat te veranderen, maar volgens mij sta je daarmee statistisch gezien nog steeds sterk.
Succes.
Godverdomme man. Heel veel sterkte. Ja, je vrouw stortte in. Ze hield zich goed, ze probeerde sterk te zijn, maar dat hield ze niet vol. In het ziekenhuis wordt je met de neus op de feiten gedrukt, en dan breek je. Dat is heel logisch en heel normaal.quote:Op woensdag 8 april 2009 10:21 schreef CANARIS het volgende:
Zo we zijn 2 dagen verder en we hebben alles beleeft wat je op een emtioneel gebied kan belven.
De afspraak bij een bevriende Radiologe liep uit op een ramp . Verschrikkelijk . Mijn vrouw storte helemaal is. Ze had tot dan toe zichzelf wijsgemaakt dat het alleen maar een beginfase kon zijn, wat het dus heel duidelijk niet is. Mijn vermoedens die ik boven beschreef hebben zich bewaarheid. De beelden van de MRT waren aan duidelijkheid niet te overbieden.
Na een afgrijselijke nacht hadden we gisteren een afspraak bij een Coryfé op het gebied van baarmoederhalskanker en die heeft ons weer moed gemaakt. Hij heeft haar volledig onderzocht en ook als patient aagenomen (Wat een godswonder is) en heeft een tamenlijke goede prognose gesteld. Ze heeft een goede kans weer gezond te worden.
Ze is vandaag metteen opgenomen voor een heleboel test en volgende week begint al een hele intensieve bestralingstherapie. Elke dag 6 weken lang.
Ik zit nu in mijnbureau , moet gelijk de kinderen halen en ben een beetje leeg. Nog steeds bang. Ik durf niet echtte hopen , maar merk wel dat ik niet meer hysterisch ben.
quote:Op woensdag 8 april 2009 10:24 schreef Maanvis het volgende:
Veel succes en sterkte met alles, Canaris!
Oh jawel hoor, bestraling merk je niet zo goed in de eerste twee weken, maar daarna kan je er wel goed ziek van worden. Daarbij is chemo niet levensrekkender dan bestraling, het is gewoon een andere manier van behandelen. Chemo tast het hele lichaam aan, bestraling alleen maar een bepaald gebied.quote:Op woensdag 8 april 2009 10:29 schreef CoolGuy het volgende:
Enorm kut dat je vermoedens bewaarheid werden, maar wat je zegt, er is een goede kans. Daar moet je vanuit gaan. Elke dag 6 weken...bestraling zeg je? Dus geen chemo? Dat is op zich positief hoor, want chemo is meestal levensrekkend volgens mij, en bestraling is...wat milder. Daar wordt je als ik het goed heb ook niet ziek van.
Ze krijgt een Combi paket heb ik begrepen.quote:Op woensdag 8 april 2009 12:17 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Oh jawel hoor, bestraling merk je niet zo goed in de eerste twee weken, maar daarna kan je er wel goed ziek van worden. Daarbij is chemo niet levensrekkender dan bestraling, het is gewoon een andere manier van behandelen. Chemo tast het hele lichaam aan, bestraling alleen maar een bepaald gebied.
Die vriendin van mij kreeg ook elke dag bestraling, 6 weken lang, en 1 keer per week chemo. Daarboven op nog inwendige bestraling ( 3 keer ). Laten we het er op houden dat het te doen is, maar het houdt niet over.
TS, krijgt ze alleen bestraling of ook chemo? En heb je het je kinderen al vertelt, en zo ja, hoe reageerden zij er op?
Ik ga elke aanbieding die op dit gebied bestaat aannemen.quote:Op woensdag 8 april 2009 10:25 schreef Re het volgende:
klinkt als een emotionele rollercoaster, en je weet dat die nog veel bochten en loops kan maken. heb je zelf externe hulp of ga je het op eigen kracht allemaal proberen?
sterke iig
wederom dank je wel voor je treffende woorden.quote:Op woensdag 8 april 2009 10:29 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Godverdomme man. Heel veel sterkte. Ja, je vrouw stortte in. Ze hield zich goed, ze probeerde sterk te zijn, maar dat hield ze niet vol. In het ziekenhuis wordt je met de neus op de feiten gedrukt, en dan breek je. Dat is heel logisch en heel normaal.
Enorm kut dat je vermoedens bewaarheid werden, maar wat je zegt, er is een goede kans. Daar moet je vanuit gaan. Elke dag 6 weken...bestraling zeg je? Dus geen chemo? Dat is op zich positief hoor, want chemo is meestal levensrekkend volgens mij, en bestraling is...wat milder. Daar wordt je als ik het goed heb ook niet ziek van.
Je bent nu niet meer hysterisch omdat je nu weet waar je aan toe bent, hoe verschrikkelijk het ook is. Er wordt nu ook wat gedaan. Er is gepraat, er is actie ondernomen, er is een battle plan. Dat geeft wat rust en wat moed. Hou je taai, want het zal heel zwaar worden.
Neem het gewoon zoals het komt. Wil je schreeuwen? Prima. Schoppen, slaan? Wat jij wil. Er is niemand die je kan vertellen hoe jullie je nu moeten voelen, of wat jullie nu moeten doen. Wat JULLIE willen is wat nu geldt. Iedereen kan het goed bedoelen, en iedereen zál het ook goed bedoelen, maar als je daar geen zin in hebt, geef dat dan aan.
Wat voor mij persoonlijk gold was dat ik niet wist waar ik heen moest. Was ik thuis, dan wilde ik weg, maar zette ik een voet buiten de deur, dan wilde ik weer naar huis. Ik weet niet of jij dat hebt, maar als je dat hebt, het gaat er af.
Sterkte. Misschien heb je de energie om hier af en toe wat te posten. Het hoeft niet, maar het kan
Waarom niet? Heeft mijn vader anders nog een aantal mooie jaren opgeleverd (en hij leeft nog..).quote:Op woensdag 8 april 2009 14:05 schreef Salvad0R het volgende:
Kop omhoog.
Laat je niet misbruiken voor "expirimentele" medicatie.
Precies. Als het werkt, waarom niet?quote:Op woensdag 8 april 2009 14:13 schreef CoolGuy het volgende:
Waarom niet? Heeft mijn vader anders nog een aantal mooie jaren opgeleverd (en hij leeft nog..).
TS leeft in een Duitstalig land als ik het me goed herinner.quote:Op woensdag 8 april 2009 15:23 schreef Robijn1961 het volgende:
k moet me nu op de kinderen concentreren. Die hebben Paasvakantie en ik moet er alleen iets moois van maken. En dat ga ik precies NU doen. (quote Canaris)
Ehm...bij het lezen van dit topic rees bij mij een vraag.
Paasvakantie, hoezo paasvakantie? Ik kan mij niet herinneren dat er zoiets als Paasvakantie bestaat, dus heb ik het opgezocht.
Inderdaad...de kinderen hebben alleen vrij op paasmaandag. Raar, dit.
Ah! Dat is het, TS woont niet hier, maar in Oostenrijk.quote:Op woensdag 8 april 2009 15:31 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
TS leeft in een Duitstalig land als ik het me goed herinner.
TS: moed houden! Kanker is in veel gevallen behandelbaar. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Ga jij nou in twijfel trekken of zijn kinderen wel vrij mogen zijn..?? Al was dat zo, dan had TS wel wat anders aan zijn hoofd. Bovendien woont TS in Oostenrijk (blijkt een paar posts terug) en daar zal het allemaal wel wat anders geregeld zijn, denk je niet? Het kan heel goed dat de kinderen krokusvakantie hebbenquote:Op woensdag 8 april 2009 15:23 schreef Robijn1961 het volgende:
k moet me nu op de kinderen concentreren. Die hebben Paasvakantie en ik moet er alleen iets moois van maken. En dat ga ik precies NU doen. (quote Canaris)
Ehm...bij het lezen van dit topic rees bij mij een vraag.
Paasvakantie, hoezo paasvakantie? Ik kan mij niet herinneren dat er zoiets als Paasvakantie bestaat, dus heb ik het opgezocht.
Inderdaad...de kinderen hebben alleen vrij op paasmaandag. Raar, dit.
Goed zo tijd voor een verdient 'verzetje' na zulke dagen ! Sterkte en tof om te lezen dat er een goeie kans op genezing is. Blijf hopen, ik heb een aantal uitzichtloze kankersituaties om me heen gehad die goed afliepen, daar zaten deze periodes ook tussen, slopers zijn het !quote:Op woensdag 8 april 2009 13:06 schreef CANARIS het volgende:
Ik moet me nu op de kinderen concentreren. Die hebben Paasvakantie en ik moet er alleen iets moois van maken. En dat ga ik precies NU doen.
Prettige dagen allemaal en jullie horen weer van mij na de Paas.
Dat was in de tijd dat pasen en pinksteren op 1 dag vielen...quote:Op dinsdag 14 april 2009 13:43 schreef CANARIS het volgende:
ps echt waar ??. Geen paasvakantie meer in Nederland? Dat waren 2 weken in mij tijd !
Lymfeklieren eruit? Dat is mooi. Bij mijn vader zit het daar inmiddels ook, maar goed, voor hem is er geen redding meer mogelijk. Het is inderdaad goed nieuws. Kun je beter hebben dan dat alle klieren...opvallend...zijn.quote:Op dinsdag 14 april 2009 13:43 schreef CANARIS het volgende:
de dagen zitten erop en ik heb in feite niets nieuws te vermelden. We zitten ineen beetje een lege fase.
De lympfklieren zijn eruit gehaald en het schijnt zo te zijn , dat er maar één opvallend was, wat ik als goed nieuws interpreteer.
Mijn vrouw is natuulrijk heel labiel met een diepgewortelde angst. Ze slaapt bijna niet en daar moeten we snel iets aan gaan doen anders zit ze binnenkort nog ineen klinische depresie ook.
Vrijdag hebben we een bestralingsvoorgesprek waar ook de histologische uitslag van de lymphklieren zal worden besproken.
Ik meld me weer.
ps echt waar ??. Geen paasvakantie meer in Nederland? Dat waren 2 weken in mij tijd !
Het gaat op dit moment zijn gangetjequote:Op dinsdag 21 april 2009 11:20 schreef Huggs het volgende:
He Canaris, hoe gaat het nu met jullie?
Gaat het nu wat beter met je vrouw en zijn er nog goede ontwikkelingen geweest?
In ieder geval veel sterkte!!!
pap 3b heb ik zelf ook gehad en voor behandeld, dit is nog GEEN kanker.quote:Op maandag 6 april 2009 11:12 schreef zwaaibaai het volgende:
tvp, een vriendin van mij heeft baarmoederhalskanker gehad. Na anderhalf jaar zeuren bij de huisarts eindelijk doorverwezen en stadium 3B geconstateerd. Na een enorm zware behandelinsperiode is ze "genezen" verklaard. Let wel: niet schoon, wel genezen. Schoon wordt je pas na 5 jaar verklaard.
Als je meer info wilt hebben, kan je pm-en.
pap 3b niet nee, na onderzoek bleek ze wel een tumor te hebben.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:43 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
pap 3b heb ik zelf ook gehad en voor behandeld, dit is nog GEEN kanker.
quote:Op woensdag 22 april 2009 23:43 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
pap 3b heb ik zelf ook gehad en voor behandeld, dit is nog GEEN kanker.
je hebt gelijk, mijn excuses. Het was geen PAP, maar het stadium van de tumor. Sorry voor de verwarring.quote:Op donderdag 23 april 2009 10:55 schreef CANARIS het volgende:
[..]
Hij Zegt een 3b . Dat is een norm voor deze vorm van kanker!
Pap 3 is een norm van een uitstrijkje. Idd heel iets anders.
quote:Op donderdag 23 april 2009 00:23 schreef Manono het volgende:
Nu niet meteen het ergste gaan denken, recollect yourself en neem het stap voor stap
Als er iemand in paniek mag raken is zij het, jij moet haar opvangen waar nodig, niet met jezelf bezig zijn ok
Ik zou niet weten wat. Ik weet wel dat die vriendin van mij bij HET gesprek te horen heeft gekregen dat het er allemaal goed uit zag. Het herstel is nog steeds gaande en dat is lang. Zeker als je je bedenkt dat ze in November 2008 uitbehandelt was.quote:
ja ik weet het,quote:Op dinsdag 15 september 2009 15:47 schreef CANARIS het volgende:
Ik heb geen idee wat tumormarkers in het NL zijn. Het gaat om proteienen ofwel Eiwitjes die verraden dat een tumor in je lichaam actief is.
Wanneer je eenmaal een tumor hebt , wordt de tumormarker vastgesteld en telkens weer gemeten. aan de hand hiervan kan worden vastgesteld of een tumor nog dormant , actief of weg is.
oeps ...quote:Op dinsdag 15 september 2009 15:56 schreef Re het volgende:
[..]
ja ik weet het,
ik werk nu aan een paar medicijnen tegen kanker, o.a. ovarian cancer, vandaar
is verder ook niet belangrijk trouwens hoor.... maar hoe ben je er zelf mee omgegaan uiteindelijk? als je dat al wil beantwoorden natuurlijkquote:Op dinsdag 15 september 2009 16:05 schreef CANARIS het volgende:
[..]
oeps ...![]()
Had je post fout begrepen
Ik weet niet percies welke marker het is.
Ik moet nakijken.
we hebben de kinderen bewust niet gezegd dat het Kanker was. (ONze hond is 2 jaar gelden aanknaker gestorben en dat weten ze. Dus vanuit hun perspectief betekend Kanker = dood) Wel dat mama heel ziek is. Ik heb een Nanny aangenomen die er een prachtige zomer van heeft gemaakt. Als alles goed gaat , dan hadden die kinderen de zomer van hun leven.quote:Op dinsdag 15 september 2009 16:46 schreef drijfhout het volgende:
Voorspoed gewenst Canaris!
Wat een verhaal, gelukkig dat jullie nu bergop lijken te gaan.
Hoe is het met je kinderen?
Ik heb zelf toen ik klein was mijn moeder verloren na een jarenlang gevecht met kanker.
Ik weet ook dat je dat als kind wel een plaats geeft, maar ik ben nieuwgierig of kinderen anno nu daar in begeleid worden ofzo. Je jonge leventje staat toch compleet op zijn kop.
Dank je zwaaibaaiquote:Op woensdag 16 september 2009 09:44 schreef zwaaibaai het volgende:
Goed nieuws dus canaris!!!
De herstelperiode zal lang duren en ups en downs hebben. Maar geloof me, dat neem je voor lief. Veel geduld, een hoop lol en je gaat het redden.
Kolere. Ik heb je topic toen gevolgd, want mijn vader had ook kanker in die tijd. Nu lees ik dit, en eigenlijk word ik een beetje terug geworpen nu. Mijn vader is inmiddels vorig jaar, op 1 augustus overleden, maar, de wanhoop die tussen de regels door te lezen in je posts raakt me, vooral omdat ik het zo herken.quote:Op vrijdag 18 maart 2011 15:33 schreef CANARIS het volgende:
Update
Het is al weer een hele tijd geleden ,d at ik deze post openende en toch zijn die laatste 2 jaar vergaan alsof het niets was. Helaas zijn die 2 jaar ook niet goed verlopen.
Na de aanvankelijk optimistische prognose kreeg mijn vrouw al een heel snel een metastase wat bij deze kanker heel zelden gebeurd. De Meta zat in haar Schede ! Daarop kreeg ze weer een heel bestralingspaket wat uiteindelijk haar dikke darm volledig heeft geruineerd. Daarnaast ook nog een volledige Chemokuur met 2 bijzonder aggresieve middellen. Toen al een teken aan de wand dat de artsen een beetje hopeloos ageerden , wat ik wist toen al dat Chemo bij Baarmoederhalskanker eigenlijk niet werkt.
In juli vorig jaar werd mij verteld , dat mijn vrouw het niet gaat redden. Bij een van haar vele CT´s had men in haar kleine bekken een terugval geconstateerd en daar is in de regel niets meer an te doen.
Ik heb de Mayo Clinic gecontacteerd. Het FRaueninstituut in Leipzig en Charité in Berlijn. Op de hele wereld bestaat geen curatiefe behandling meer.
We besloten mijn vrouw dit niet te vertellen en ik heb geprobeerd er een mooie intensieve tijd van te maken. We zijn overal geweest. Mallorca , Dominikaanse republiek. Salzburgerland , Winterberg ( don´t ask) Venetie . Ik heb haar ook nog voor het altaar gekregen en uiteindelijk na 16 jaar nog ringen uitgewisseld.
3 weken gelden kreeg ze een Ileus ( Darmaflsluiting ) waardoor ze een stoma kreeg en een week later moest ze weer worden geopereerd, nu om een kunstblaas te krijgen , die ook extern is aangebracht . ( Hangt aan haar bovenbeen)
Precies een week geleden heeft ze te horen gekregen , dat ze er mee moet rekenen niet meer lang te zullen leven. Een paar weken, misschien een paar maanden.
Ik sta er versteld van hoe zit dit heeft opgenomen. Ze was zo sterk. Ik heb daar staan huilen terwijl ik wist wat er aan kwam. Zij heeft mij staan troosten.
Ze krijgt nog wel een therapie. Antikörpertherapie. Hoe dit in NL heet weet ik niet ( antilichaampjes?) De kans dat dit iets gaat bewerkstelligen is heel klein , en zelfs als het is doet is het puur palliatief .
Tsja. Daar sta je dan met je 2 kinderen.
Ik leef nu al goed 9 maanden met dit weten en merk dat het mij natuurlijk op een bepaalde manier heeft gesloopt. Ik ben nu eigenlijk zelfs blij dat ze het nu weet want de druk werd bijna ondraagbaar. Het was een soort verraad. Ze was er zo van overtuigd kankervrij te zijn en had zoveel zin in de toekomst . Ik kon dan alleen maar meespelen. Ik heb zelfs een soort illusie moeten opbouwen, dat alles nog wel goed zou komen. Ik ging er op een bepaald moment zelfs in geloven. Tot dat ... tsja tot op het moment dat ik zag dat het aan het gebeuren was.
We leven op dit moment een raar soort alledaags leven. Het lijkt af en toe wel alsof alles weer in orde is. Dan lachen we weer , drinken een glas wijn en kijken televisie. Als dan zie hoe ze ´s avonds naar bed gaat , meet een 2 liter urine zak naast haar , weet ik weer wat mjj te wachten staat , en dan lig ik weer wakker......
Ik bekritiseer je niet, maar vroeg me wel af met welke redenen deze keuze is gemaakt. In Nederland zou het in ieder geval ongebruikelijk zijn. Als het voor jullie de juiste beslissing is, fijn!quote:Op vrijdag 18 maart 2011 16:20 schreef CANARIS het volgende:
Nee de patient wordt zelden metteen geinformeerd. Het gaat meestal zoals bij mij, dat het dichst bijzijnde familielid ( Meestal echtgenoot of "huiver" ouders) eerst wordt geinformeerd en dan wordt besproken hoe men verder gaat.
Daar kun je heel lang over discussieren , maar ik weet dat voor ons , het de juiste beslissing was. Ik ben mij terdegen bewust dat het misschien niet in orde was ,maar daar moet ik mee leven.
Ik voel me vereerd dat ik er naar mocht kijken... wat een mooie vrouw en moeder.quote:Op woensdag 12 oktober 2011 14:28 schreef CANARIS het volgende:
IK heb geen WIJ meer.
Wij hadden echte liefde. Wij waren altijd bij elkaar. Wij hebben zoveeel met elkaar meegemaakt.
Wij hebben 2 prachtige zonen.
ER is geen wij meer.
Alleen nog maar ik met mijn herinneringen.
Ik heb een film alle fotos en filmpjes zijn in het tijdsbestek van 1 jaar en 3 maanden.
Ik voel me vereerd wanneer jullie hiernaar kijken en zo de vrouw van mijn leven posthuum leren kennen.
De beelden maken het verhaal nog indrukwekkender. Wat een sterke en trotse vrouw!quote:Op woensdag 12 oktober 2011 14:28 schreef CANARIS het volgende:
Ik heb een film geplaatst. Alle fotos en filmpjes zijn in het tijdsbestek van 1 jaar en 3 maanden.
Ik voel me vereerd wanneer jullie hiernaar kijken en zo de vrouw van mijn leven posthuum leren kennen.
Je hebt een primeurtjequote:Op donderdag 13 oktober 2011 23:42 schreef CANARIS het volgende:
heel hartelijk bedankt aan jullie allemaal
het is denk ik voor het eerst in de geschiedenis vsn fok dat in 1 threat eigenlijk alleen maar positief wordt geschreven...... wat een eer:-)
Het is je ontzettend gegund dat je een klein beetje kracht haalt uit de posts. Niemand kan iets voor je oplossen, maar ik hoop oprecht dat je je gesteund voelt. Al kennen we je geen van allen persoonlijk en al is het maar voor vijf minuten.quote:nee , jullie hebben er geen besef van hoe goed het doet dit allemaal te mogen lezen.
vielen dank
Wat zij zegt.quote:
Je bedoelt natuurlijk: om mijn man en twee kinderen achter te moeten laten...quote:Op donderdag 13 oktober 2011 08:07 schreef Brighteyes het volgende:
Gecondoleerd Canaris...
Wat een prachtige foto-serie.![]()
De angst slaat me letterlijk om het hart bij het idee dat ik mijn twee kinderen niet groot zou zien worden...
dank je wel voor je postquote:Op zondag 16 oktober 2011 14:47 schreef drijfhout het volgende:
Sterkte Canaris, heel veel sterkte! Ik heb zelf mijn moeder even jong als jouw zoontjes verloren en dacht wel even stoer jouw filmpje te bekijken, maar moest verdomme toch vechten tegen tranen tegen het einde.
Weet dat kinderen dit een plek kunnen geven, het leven komt zoals het komt. Put kracht uit de liefde die jullie hebben gehad van je partner en moeder, en gebruik die kracht om een nieuwe toekomst vorm te geven. Wat ze jullie gegeven heeft is duidelijk niet onopgemerkt gebleven. Het kan de pijn niet wegnemen, maar vertel jezelf en je kids alsjeblieft hoe rijk je bent dat zulke bagage met je meedraagt, de liefde die jullie hebben gekend en gedeeld.
Het spat van de foto's en het filmpje af.
Toch fijn dat er zulke dingen zijn voor kinderen.quote:Op woensdag 19 oktober 2011 00:20 schreef CANARIS het volgende:
[..]
dank je wel voor je post
dit zijn dan toch de posts waar ik op hoopte!
het verscheurt mijn hart mijn kinderen in de situatie zonder moeder te zien, maar ze zijn zoooooo dapper... het is ongelovelijk. Beide rouwen ze enorm maar proberen tergelijkertijd weer kind te zijn, iets wat de laatste 3 maanden met mijn vrouw heel moeilijk was!
Ze bezoeken een rouwgroep voor kinderen waar zon 12 kinderen zijn die allemaal een ouder hebben verloren zodat ze zien dat ze ten eerste niet allen zijn en ten tweede dat een leven zonder moeder mogenlijk is... anders.... maar mogenlijk!
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |