Blijkbaar wordt die grens elke keer overtreden, en moet TS steeds lomper die grenzen stellen.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:20 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Kom op zeg. Het gaat totaal niet over het bellen, dat weet je zelf stiekem ook wel. Het bellen is nu de stok om mee te slaan, de volgende keer heb je wel wat anders gevonden.
Maar jij hebt ervoor gekozen om het niet uit te maken, sterker nog, je hebt geaccepteerd dat het een nadeel is aan je relatie, en je weet er nu mee om te gaan. De situatie is nog niet ideaal, maar in plaats van dat je je partner sommeert haar moeder in toom te houden heb je zelf iets aan de situatie gedaan.quote:
Én hij zet TS niet op de eerste plaats.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:22 schreef BloodStain het volgende:
Gaat hier niet om veranderen, gaat hier om acceptatie. Jij accepteerd het niet hoe hij met zijn moeder omgaat en jij vind het niet normaal.
Dat is je goed recht jou mening, maar accepteer dan ook dat het zo niet gaat werken tussen jullie en neem je verlies.
quote:Op maandag 30 maart 2009 15:20 schreef lezzer het volgende:
Al die mensen die hier zo stoer lopen te roepen dat TS niet moet zeuren, wens ik van harte een dergelijke schoonmoeder toe.![]()
Ik heb er zo eentje...
Die belt rustig 's avonds om 10 uur (als wij allang in bed liggen) om de dag door te nemen. Ik schrik me wezenloos, want iemand belt midden in de nacht (voor mij), dus ik denk dat er wat is en sta al half aangekleed langs het bed. Ook 's ochtends om half 8 komt wel eens voor. Zondagochtend, 9.00u...
En inderdaad, de hele handel en wandel van mijn partner volgen. Constant bellen over alles wat los en vast zit, bellen vanuit één of ander oord dat ze opgehaald moet worden, dat soort dingen.
Het graaien in privéspullen en keukenkastjes heb ik er nou zo'n beetje uit, maar ik stoor me ook vreselijk aan dat gebel. Vooral dat gebel om niks. Als het nou nog ergens over ging, maar het gaat gewoon nergens om. Het lijkt wel verveling van haar kant.
Het allerlergste in dit verhaal (van TS) is dat haar vriend zegt/laat blijken dat het hem niks kan schelen wat TS er van vindt. Hij zet duidelijk TS niet op de eerste plaats.
Met wat voor oorzaak dan ook.
En dat doet heel erg pijn, en daar wordt TS twee keer per dag mee geconfronteerd. Dat lijken mensen hier maar normaal te vinden, of dat TS dat maar naast zich neer moet leggen. Dat kan dus niet, want ze wordt er elke keer mee geconfronteerd.
Mijn partner geeft tenminste nog toe dat het zo gegroeid is, dat ze het zo gewend is, en ze met haar moeder daar gewoon geen afspraken over kan maken. Met periodes gaan we gewoon op vakantie, gaat de stekker van de telefoon er uit, of nemen we andere maatregelen.
Maar mijn partner maakt wél duidelijk dat ik nummer 1 ben, maar ze gewoon een enorm loyaliteitsconflict heeft.
TS, als je niet heel erg hartverscheurend verliefd bent, ging ik die strijd niet meer aan. Ik woon al bijna 10 jaar samen, en ik heb er al heel vaak ruzie over gemaakt. De weg is echt heel lang hoor.
Je moet wel echt heel erg van hem houden als je hier nog in wilt investeren.
Laat hem. Hij komt er nog wel ooit achter.
"Achter elke deur is weer een andere deur" zong Klein Orkest ooit
Borderline?quote:Op maandag 30 maart 2009 15:03 schreef Scorpie het volgende:
[..]
1) Zet vriend onder druk om haar zin te doen terwijl er geen reden voor is
2) Gaat zo ver dat zelfs haar relatie uitgaat hierdoor
3) Ziet nog steeds niet in dat haar ultimatum de doodsteek voor haar relatie is
4) Probeert mensen af te serveren die haar gedrag anders uitleggen
5) Pretendeert nog steeds het beste met haar vriend voor te hebben
6) Raakt gepikeerd zodra blijkt dat vriendlief zijn moeder verkiest boven haar
7) Krampachtig proberen haar gelijk te halen bij iedereen
Hm, even een paar puntjes waarom we dat denken.
Ja, mijn partner heeft dan ook gezegd dat ik nummer 1 ben en voor altijd zal zijn.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:23 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Maar jij hebt ervoor gekozen om het niet uit te maken, sterker nog, je hebt geaccepteerd dat het een nadeel is aan je relatie, en je weet er nu mee om te gaan. De situatie is nog niet ideaal, maar in plaats van dat je je partner sommeert haar moeder in toom te houden heb je zelf iets aan de situatie gedaan.
En wat is dan de grens die 'normaal' is? Die van de partner? Of die van de TS? Moet de partner in dit geval zich inhouden, zijn levenswijze veranderen, zijn gewoontes aanpassen omdat de TS het van hem verlangt, ook als hij zelf dit niet bezwaarlijk vind? Ik zou in essentie nooit toegeven, al is het alleen maar om het feit dat dan het hek van de dam is.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:22 schreef lezzer het volgende:
[..]
Blijkbaar wordt die grens elke keer overtreden, en moet TS steeds lomper die grenzen stellen.
Zo gaat dat.
In mijn ogen, ben je binnen een relatie nummer 1 voor elkaar. Dat is tenminste iets dat je mag verwachten van elkaar. Dat zegt hij niet tegen TS.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:26 schreef Scorpie het volgende:
[..]
En wat is dan de grens die 'normaal' is? Die van de partner? Of die van de TS? Moet de partner in dit geval zich inhouden, zijn levenswijze veranderen, zijn gewoontes aanpassen omdat de TS het van hem verlangt, ook als hij zelf dit niet bezwaarlijk vind? Ik zou in essentie nooit toegeven, al is het alleen maar om het feit dat dan het hek van de dam is.
Stel nou eens dat dat uur de helft is van de echt vrije tijd die je samen hebt per dag?quote:Op maandag 30 maart 2009 15:26 schreef MarMar het volgende:
Ik zie niet in hoe zoiets mijn relatie zou kunnen verpesten eigenlijk? Tenzij je de telefoon ook opneemt tijdens het vrijen..
Serieus, ben je wel goed bij je appel? De pot verwijt de ketel.....quote:Op maandag 30 maart 2009 15:23 schreef tiki het volgende:
Met verbazing lees ik de reacties van vrijwel alle posters............![]()
Een moeder die twee x per dag haar zoon belt om 'gerust' gesteld te worden is imo tamelijk bezitterig, controlerend en overdreven moederend naar haar kind toe bezig en laat zien dat ze haar zoon niet als volwassene ziet en op een normale manier kan loslaten.
Nou, zo ben ik ook opgevoed. Wellicht dat ik het daarom zelf zo vreemd vind hoe dat bij mijn partner gaat. Als ik mijn moeder 1x per 2 weken bel is het veel. Mijn ouders staan volop in het leven die hebben genoeg te doen. En ik ook. Als het moet zijn we er voor elkaar, maar we hebben wel een eigen leven hoor.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:23 schreef tiki het volgende:
o, ja. ik ben zelf moeder van drie volwasssen kinderen en zou het niet in mijn hoofd halen om ze twee keer per dag lastig te vallen. Hooguit twee keer per week is meer dan genoeg lijkt me. Ze hebben ook hun eigen leven en daar hoef ik niet constant 'middenin' te staan.
Dat hoeft natuurlijk per definitie niet zo te zijn; TS geeft haar mening en haar partner maakt op basis daarvan een overweging. Het is natuurlijk niet zo dat je maar altijd de mening van je partner hoeft op te volgen omdat het je partner is, je mag het best oneens zijn met je partner.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:29 schreef lezzer het volgende:
[..]
In mijn ogen, ben je binnen een relatie nummer 1 voor elkaar. Dat is tenminste iets dat je mag verwachten van elkaar. Dat zegt hij niet tegen TS.
Hij zegt indirect dat hij bellen met zijn moeder belangrijker vindt dan de mening van TS.
Ach, de TS verteld heel gechargeerd dat haar vriend niks erom geeft, maar dat geloof ik niet zo snel. Ik denk dat de partner van TS zijn overweging heeft gemaakt, en blijkbaar het oneens is met de bezwaren van de TS. Ergens kan ik hem wel gelijk geven, de TS kan niet duidelijk maken wat er nou precies mis is, hoogstens van wat emotionele argumenten.quote:TS zegt dat ze dat heel rot vindt, en hij geeft er niks om. HIj houdt geen rekening met haar.
HIj respecteert dus haar grens niet.
Het gaat er niet om wát het issue is, het gaat er om dat haar mening niet telt.
Nee. Ook echt compleet niet. Als het ergens op lijkt zou het een Theatrale Persoonlijkheidsstoornis zijn, en ook daar treft er vrij weinig. En al deed het dat, kom op. Internetdiagnoses. En dan ook nog de foute.quote:
Ik denk dat je dan minder moet gaan werken to be totally honest!quote:Op maandag 30 maart 2009 15:30 schreef lezzer het volgende:
[..]
Stel nou eens dat dat uur de helft is van de echt vrije tijd die je samen hebt per dag?
Het ligt volledig aan de situatie of iemand nummer 1 is. Als vriendin op sterven ligt dan is die natuurlijk nummer 1. Maar als ik bij wijze van spreken mijn moeder en vriendin moet ophalen dan kies ik eerder voor mijn moeder, en daarna haal ik mijn vriendin op.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:28 schreef MarMar het volgende:
Overigens is het niet zo heel raar toch dat een moeder nr 1 is?
Of heb jij je gozer gebaard soms?
Dit dus, erg herkenbaar en hulde voor hoe je het hebt opgeschreven! Je moet inderdaad hartverscheurend verliefd zijn, het is vele malen lastiger dan een buitenstaander en/of partner misschien in de gaten heeft!quote:
Ik kan het niet beter zeggenquote:Op maandag 30 maart 2009 15:34 schreef Tha_Duck het volgende:
[..]
Serieus, ben je wel goed bij je appel? De pot verwijt de ketel.....
1. Moeder mag niet bellen, want bellen is bezitterig. Is het verbieden van het bellen niet nog veel bezitteriger (lekker woord).
2. Een moeder die 2x per dag belt is moederig. Iemand die het verbiedt probeert niet harder te moederen?
3. Moeder zou kind niet als volwassene zien. TS mag wel bepalen wat er wel en niet mag? Wie ziet dan wie niet als volwassene?
TS is gewoon op zoek naar een mak lammetje wat alles doet wat zij in haar psychoses bedenkt. Of dat het afkappen van contact met de moeder is of het poetsen van de WC na elke plas doet niet eens ter zake. TS wil volledige controle over haar vriend, hij moet alles doen wat zij wil. Ongeacht wat anderen daarvan vinden.
Het zou met niet verbazen als de vriend de telefoontjes als zeer fijn ervaart, even weg uit de beslommeringen en druk op zijn schouders. Even praten met iemand die normaal is en hem begrijpt en hem geen zaken meer verbied op zijn 25e.
En iedereen die hetzelfde heeft moet eens na gaan denken. Zit je niet in de relatie voor de relatie? Verlatingsangst? Als iets je zodanig irriteert moet je vertrekken, want als dit opgelost zou zijn is het volgende de omhoogstaande WC bril, etc. etc. etc.
Wat is dan het probleem? 50/50 verdeeld, klinkt fair. Maar dat kan nooit, of je zou serieus maar 1 uur per dag samen zijn. Dan wordt het tijd dat je andere dagindeling en vulling gaat aanhouden.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:30 schreef lezzer het volgende:
[..]
Stel nou eens dat dat uur de helft is van de echt vrije tijd die je samen hebt per dag?
quote:Op maandag 30 maart 2009 15:35 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Dat hoeft natuurlijk per definitie niet zo te zijn; TS geeft haar mening en haar partner maakt op basis daarvan een overweging. Het is natuurlijk niet zo dat je maar altijd de mening van je partner hoeft op te volgen omdat het je partner is, je mag het best oneens zijn met je partner.
[..]
Ik vraag me af wat jij in de keukenkastjes hebt om zo'n houding mee te verantwoorden. Moeder, schoonmoeder, vrienden, alles loopt hier in de kasten graaien als ze ergens zin in hebben. Liever dat ze het zelf doen, dan dat ik de hele dag moet lopen bedienen.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:20 schreef lezzer het volgende:
Het graaien in privéspullen en keukenkastjes heb ik er nou zo'n beetje uit, maar ik stoor me ook vreselijk aan dat gebel. Vooral dat gebel om niks. Als het nou nog ergens over ging, maar het gaat gewoon nergens om. Het lijkt wel verveling van haar kant.
Precies.............door het gedrag van de schoonmoeder van topicstarter blijkt wel dat ze geen eigen leven heeft en lijkt totaal afhankelijk is van haar zoon. Waar haalt ze de tijd anders vandaan voor al dat gebel.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:35 schreef lezzer het volgende:
[..]
Nou, zo ben ik ook opgevoed. Wellicht dat ik het daarom zelf zo vreemd vind hoe dat bij mijn partner gaat. Als ik mijn moeder 1x per 2 weken bel is het veel. Mijn ouders staan volop in het leven die hebben genoeg te doen. En ik ook. Als het moet zijn we er voor elkaar, maar we hebben wel een eigen leven hoor.
Je kan echt goed merken in dit topic wie er wel en niet in soortgelijke situaties zitten/hebben gezeten..quote:Op maandag 30 maart 2009 15:30 schreef lezzer het volgende:
[..]
Stel nou eens dat dat uur de helft is van de echt vrije tijd die je samen hebt per dag?
Nee. Hij kan ook gewoon niet willen kiezen en niet begrijpen waar vriendin zich om druk maakt. Vervolgens maakt vriendin stampij en denk hij 'wtf? mn ma doet toch niets raars' en probeert de boel te sussen. Lukt niet, hij vindt wat ma doet nog steeds geen probleem, wilt niet kiezen dus probeert de situatie te houden zoals het is. Vriendin pikt het niet, escalatie, enz. Ik vind niet dat er echt een 'schuldige' valt aan te wijzen. Behalve misschien de moeder als ze weet wat het met de vriendin in kwestie doet.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:29 schreef lezzer het volgende:
[..]
In mijn ogen, ben je binnen een relatie nummer 1 voor elkaar. Dat is tenminste iets dat je mag verwachten van elkaar. Dat zegt hij niet tegen TS.
Hij zegt indirect dat hij bellen met zijn moeder belangrijker vindt dan de mening van TS.
TS zegt dat ze dat heel rot vindt, en hij geeft er niks om. HIj houdt geen rekening met haar.
HIj respecteert dus haar grens niet.
Het gaat er niet om wát het issue is, het gaat er om dat haar mening niet telt.
1. ik wil ze helemaal niet elke dag de hele dag over de vloerquote:Op maandag 30 maart 2009 15:38 schreef Boris_Karloff het volgende:
[..]
Ik vraag me af wat jij in de keukenkastjes hebt om zo'n houding mee te verantwoorden. Moeder, schoonmoeder, vrienden, alles loopt hier in de kasten graaien als ze ergens zin in hebben. Liever dat ze het zelf doen, dan dat ik de hele dag moet lopen bedienen.
Het komt op mij een beetje raar over dat je anderen probeert te veranderen. Effectief communiceren begint meestal met veranderingen aan je eigen communicatie
En gebel om niets? Ik ken zat vrouwen die elkaar de hele dag lopen bellen en HELEMAAL niets zinnigs te melden hebben.
quote:Op maandag 30 maart 2009 15:35 schreef Tha_Duck het volgende:
[..]
Het ligt volledig aan de situatie of iemand nummer 1 is. Als vriendin op sterven ligt dan is die natuurlijk nummer 1. Maar als ik bij wijze van spreken mijn moeder en vriendin moet ophalen dan kies ik eerder voor mijn moeder, en daarna haal ik mijn vriendin op.
Ik heb geen specifieke nummer 1 persoonlijk. Familie is nummer 1 (daaronder valt ook vrouw/vriendin) en daarna vrienden en daarna werk. Per positie kan de rangorde wisselen naar gelang de situatie.
En dat is precies het probleem. Hij kiest niet voor haar.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:41 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Nee. Hij kan ook gewoon niet willen kiezen en niet begrijpen waar vriendin zich om druk maakt.
Belt ze serieus 2 x 6 uur per dag?quote:Op maandag 30 maart 2009 15:40 schreef tiki het volgende:
En idd eens kijken hoe al die mensen die zo negatief op TS reageren zelf zijn als ze constant te maken hebben met een schoonmoeder die de halve dag aan de telefoon hangt om niks.
Je moeder heeft je als het goed is óók opgevoed om zelfstandig te kunnen leven. Op een dag was het zover, je kon helemaal alleen de wereld in. Gesterkt door een thuis waar je terug kan keren als het nodig is, met het gevoel van zekerheid, met de wijsheid die je is bijgebracht.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:43 schreef MarMar het volgende:
Dat is de andere kant van de medaille en dat vind ik in en in triest.
Kom op zeg, je moeder heeft je strontluiers verschoond, je pleisters geplakt, je pijntjes weggekust, je getroost, grootgebracht.. dan kan je toch op zijn minst wel eens wat vervelende gewoontes door de vingers zien?
Maar ze zegt precies hetzelfde: accepteren of laten gaan. Net als iedereen. Ja het is kut voor jou ( omdat je er mee zit, je vreet je op, je wordt elke keer weer even boos als dat controlerende sekreet van een schoonmoeder weer belt en je bent er machteloos tegen blijkbaar.) Je vent is een moederskindje en heeft voor zichzelf besloten dat haar gemoedsrust belangrijker is dan jouw irritatie met de situatie.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:24 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Dankje. Dit doet me echt goed om te lezen dat er tussen al het onbegrip door toch begrip is van iemand. Helaas ben ik wel heel erg hartverscheurend verliefd en betekend mijn vriend alles voor me, en weet ik niet hoe ik nu ineens weer een leven zou moeten doorbrengen zonder hem. Maar heel erg bedankt voor je reactie.
quote:Op maandag 30 maart 2009 14:58 schreef vergeetmewelletje het volgende:
Dat bellen hoeft toch geen probleem te zijn?
Mocht het weer goedkomen, kun je dan niet voorstellen dat hij belt als jij er niet bij bent?
Of zijn jullie de hele dag samen, want dan wordt het lastig natuurlijk.
Eens.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:50 schreef jogy het volgende:
[..]
Maar ze zegt precies hetzelfde: accepteren of laten gaan. Net als iedereen. Ja het is kut voor jou ( omdat je er mee zit, je vreet je op, je wordt elke keer weer even boos als dat controlerende sekreet van een schoonmoeder weer belt en je bent er machteloos tegen blijkbaar.) Je vent is een moederskindje en heeft voor zichzelf besloten dat haar gemoedsrust belangrijker is dan jouw irritatie met de situatie.
Pure zelfstandigheid en afhankelijkheid is een mythe, zonder familie en vrienden ben je maar heel weinig.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:48 schreef lezzer het volgende:
[..]
Je moeder heeft je als het goed is óók opgevoed om zelfstandig te kunnen leven. Op een dag was het zover, je kon helemaal alleen de wereld in. Gesterkt door een thuis waar je terug kan keren als het nodig is, met het gevoel van zekerheid, met de wijsheid die je is bijgebracht.
Maar wel zelfstandig.
"vervelend" is prima te gedogen. Nobody is perfect, ik verwacht dat niet van mensen en van mensen die veel voor me betekenen kan ik het wel hebben ook.quote:En als zij voor het wisselen van strontluiers verwacht dat ze gezellig mee kan doen in de relatie van TS, dan heeft ze dat verkeerd begrepen.
Lege-nest-syndroom noemen ze dat ook wel eens.
Oh, en een moeder die belt is niet lastig. Een moeder die 2x per dag om niks belt is wel vervelend.
Niet van TS, die schijnt namelijk weinig gevoel voor humor te hebben.quote:Bovendien is het de schoonmoeder van TS
Waar denken mensen eigenlijk dat al die schoonmoedermoppen vandaan komen?
Dat hij niet kiehiest...quote:Op maandag 30 maart 2009 15:53 schreef debuurvrouw het volgende:
En dan de hamvraag: Wat maakt jou zo onzeker dat je competitie ervaart met zijn moeder?
Jezus mina, en waarom moet er gekozen worden dan?quote:Op maandag 30 maart 2009 15:55 schreef lezzer het volgende:
[..]
Dat hij niet kiehiest...
Godsamme, wat is hier nou zo ingewikkeld aan?
Heel vaak vervelend is natuurlijk niet meer "te gedogen". Sowieso "gedogen" in een relatie vind ik nogal op het randje. Het niet zoiets als dat hij altijd en eeuwig het dopje niet op de tandpasta draait waar je dan flauwe grapjes over maakt.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:53 schreef MarMar het volgende:
"vervelend" is prima te gedogen. Nobody is perfect, ik verwacht dat niet van mensen en van mensen die veel voor me betekenen kan ik het wel hebben ook.
Sorry, zoveel reacties, vergeet sommige om op te reageren..quote:Op maandag 30 maart 2009 15:53 schreef vergeetmewelletje het volgende:
Nog maar eens, want ik heb hier geen antwoord op gekregen:
[..]
Uh, ik snap de keuze niet zo. moeder<-> vriendin. Dat kan toch prima naast elkaar? Ik vind het wel lief dat ie zorgzaam is naar zijn moeder eigenlijk.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:55 schreef lezzer het volgende:
[..]
Dat hij niet kiehiest...
Godsamme, wat is hier nou zo ingewikkeld aan?
Je vriendin, daar heb je een relatie mee. Je moeder is je moeder. In die verhouding.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:57 schreef MarMar het volgende:
[..]
Jezus mina, en waarom moet er gekozen worden dan?
Soms kunnen dingen best naast elkaar bestaan.
Als er per sé gekozen moet worden gaat TS het nog heel moeilijk krijgen, mocht ze ooit moeder worden.
"mam, wie vindt je liever, mij of papa? Je MOET kiezen!"
Schoonmoeder heeft gewoon een innige relatie met haar zoon. Niets mis mee.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:53 schreef lezzer het volgende:
[..]
Eens.
Wat niet leuk is voor TS is dat mensen die schoonmoeder geen sekreet vinden.
Terwijl ze dat natuurlijk wel is.
Waarschijnlijk verpakt in een schattige verpakking.
Je gedoogt het van een moeder die het blijkbaar niet zo makkelijk vindt om nu alleen te leven.. het is ZIJN moeder, niet alleen maar haar schoonmoeder.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:57 schreef lezzer het volgende:
[..]
Heel vaak vervelend is natuurlijk niet meer "te gedogen". Sowieso "gedogen" in een relatie vind ik nogal op het randje. Het niet zoiets als dat hij altijd en eeuwig het dopje niet op de tandpasta draait waar je dan flauwe grapjes over maakt.
En, van mensen waar je veel van kan hebben.... het is haar schoonmoeder, waar ze dus niks meer van kan hebben.
In mijn situatie heeft de vrouw van mijn schoonbroer trouwens exact hetzelfde probleem
Omg, zelfs in het weekend niet...quote:Op maandag 30 maart 2009 15:58 schreef Chickiewickie het volgende:
Dit is dus geen optie doordat we maar beperkte tijd samen hebben, en in die tijd dus ook vaak gewoon volledig samen zijn.
Kan die moeder zichzelf niet entertainen dan? Is zij een hulpbehoevend besje?quote:Op maandag 30 maart 2009 16:00 schreef MarMar het volgende:
[..]
Je gedoogt het van een moeder die het blijkbaar niet zo makkelijk vindt om nu alleen te leven..
Wederom blijkt nergens uit dat hij niet voor haar *kiest*.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:45 schreef lezzer het volgende:
[..]
En dat is precies het probleem. Hij kiest niet voor haar.
Als hij dat nou eens wél zou doen, en dat heel duidelijk uit zou spreken. Dan was de helft van het probleem al opgelost.
Zij blijkbaar dus wel als je het zo vertaalt en dat is ook een keuze waar ze de consequenties van moet nemen imho..quote:Op maandag 30 maart 2009 15:59 schreef lezzer het volgende:
Zou jij kinderen willen met iemand die eerst voor z'n moeder kiest en dan voor jou?
Ik begon er niet aan hoor.
Als je mij wil laten kiezen tussen mijn relatie en mijn familie, dan vlieg je er zelf uit. Simpel.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:55 schreef lezzer het volgende:
[..]
Dat hij niet kiehiest...
Godsamme, wat is hier nou zo ingewikkeld aan?
Volgens mij heeft hij letterlijk aangegeven dat hij het niet belangrijk vindt dat TS er problemen mee heeft dat als hij bij TS is elke keer door zijn moeder gebeld wordt. Dat vind ik nogal wat.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:01 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Wederom blijkt nergens uit dat hij niet voor haar *kiest*.
Hij maakt zijn eigen keuzes, en de TS heeft daar problemen mee.
Hoezo natuurlijk?quote:Op maandag 30 maart 2009 15:53 schreef lezzer het volgende:
Wat niet leuk is voor TS is dat mensen die schoonmoeder geen sekreet vinden.
Terwijl ze dat natuurlijk wel is.
Waarschijnlijk verpakt in een schattige verpakking.
Hij maakt zijn eigen keuzes. De ene keer vallen ze goed uit voor zijn moeder, de andere keer voor zijn vriendin. Is dat zo lastig te begrijpen?quote:Op maandag 30 maart 2009 15:59 schreef lezzer het volgende:
[..]
Je vriendin, daar heb je een relatie mee. Je moeder is je moeder. In die verhouding.
Haar vriend kiest eigenlijk altijd voor z'n moeder.
TS is het derde wiel aan de wagen.
Zou jij kinderen willen met iemand die eerst voor z'n moeder kiest en dan voor jou?
Ik begon er niet aan hoor.
QFT!quote:Op maandag 30 maart 2009 16:03 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Als je mij wil laten kiezen tussen mijn relatie en mijn familie, dan vlieg je er zelf uit. Simpel.
Nee, dat zegt de TS. De TS *denkt* dat hij het niet belangrijk vind. Zijn mening hoor je niet in dit topic.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:03 schreef lezzer het volgende:
[..]
Volgens mij heeft hij letterlijk aangegeven dat hij het niet belangrijk vindt dat TS er problemen mee heeft dat als hij bij TS is elke keer door zijn moeder gebeld wordt. Dat vind ik nogal wat.
Ja, en zo is ze neergezet door de TS, gekleurd en wel.quote:Het lijkt wel zo'n moeder die thee komt brengen bij haar puberende dochter die een jongen van school op bezoek heeft. Alleen is hij 25.
Oh, jullie zien elkaar alleen in het weekend.quote:Op maandag 30 maart 2009 15:58 schreef Chickiewickie het volgende:
Sorry, zoveel reacties, vergeet sommige om op te reageren..
Nee we zijn niet de hele dag samen..vaak zien we elkaar alleen in het weekend vanwege 120 km afstand..hij woont in Amsterdam,,ik nog in een of ander klein stadje in Overijssel..(in hetzelfde stadje als zn moeder, dus we zitten of het weekend in Amsterdam, of het hele weekend bij zijn moeder thuis)
Dit is dus geen optie doordat we maar beperkte tijd samen hebben, en in die tijd dus ook vaak gewoon volledig samen zijn.
Zo te horen heb je best een slim en geduldig vriendje. De enige tip die ik je kan geven is: stop met wat je aan het doen bentquote:Op maandag 30 maart 2009 14:18 schreef Chickiewickie het volgende:
[..] ...ik wil echt graag dat jullie het bij het verhaal houden wat ik nu ga neerzetten, en daarop ingaan.
[..] En dat komt (grotendeels) door zijn moeder. ...Zo belt zij hem bijvoorbeeld elke dag minstens 2 keer..wat mij ongelovelijk irriteert en dwarszit.
[..] Mijn vriend is niet bereid dit te veranderen. ...en heeft hij het uitgemaakt.
[..] En hij zegt dat hij het niet wil veranderen omdat hij er geen vertrouwen in heeft dat het genoeg zal zijn..en dat er wel weer nieuwe irritaties bijkomen.. (zoals ik al vermeld is het niet alleen het bellen wat vervelend is, maar haar hele gedrag en omgang met hem, alleen het bellen is het meest vervelende nu omdat je daar elke dag weer mee geconfronteerd wordt..)
Hoop dat het duidelijk is..en dat er tips kunnen komen.. bedankt alvast
Jij begint toch over kiezen voorquote:Op maandag 30 maart 2009 16:09 schreef lezzer het volgende:
Volgens mij nemen mensen hier de definitie van "kiezen" nog al letterlijk.
Het is volgens mij dus niet zo dat als hij voor TS "kiest" hij dan zijn moeder "uit zet".
Dat hij niks meer met haar te maken wil hebben. Zo bedoel ik het in ieder geval niet.
Er is niks raars aan dat hij dat zou zeggen, maar daar neemt de TS geen genoegen mee; het contact met zijn moeder MOET minder van haar. Het moet gewoon. Er is geen compromis. Dat is waar het om draait.quote:Maar wat is er nou zo raar aan dat hij tegen zijn moeder zegt "in het weekend bel ik je 's middags wel effe" of gewoon zijn telefoon uitzet als hij bij TS is. Hij kan de hele week bellen toch?
Dan zegt hij toch eigenlijk "ik vind mijn weekend met jou heel belangrijk". En dat is wat TS wil.
Al doet hij dat maar eens een paar maanden om te beginnen.
Mwah, de TS kan nogal dramatisch overdrijven in haar voordeel, ik neem het allemaal met een kilo zout.quote:Weet je, op een gegeven moment, begin je niet eens meer een gesprek met je partner "omdat er toch wel weer iemand zal bellen".
in de quote hierboven lees ik wel dat hij niet bereid is om het te veranderen.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:06 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Nee, dat zegt de TS. De TS *denkt* dat hij het niet belangrijk vind. Zijn mening hoor je niet in dit topic.
Nou kan ik me dus wel inleven in het verhaal van TS, dus ik kan me er wel wat bij voorstellen.quote:Ja, en zo is ze neergezet door de TS, gekleurd en wel.
Daarom zeg ik, dat mijn "kiezen voor" misschien anders over komt dan ik het bedoel.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:11 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Jij begint toch over kiezen voor![]()
[..]
En daar zet ik dus mijn twijfels bij. Ik heb al eerder aan de TS gevraagd; wat heeft zij nou gedaan om deze situatie te veranderen? En wat zegt de TS als antwoord op haar vraag of hij het contact met zijn moeder wil minden? Zegt hij 'flikker op' of zegt hij 'ik begrijp je bezwaar, maar ik zie niet in waarom het zo`n probleem is', daar kan je namelijk 2 hele andere conclusies aan verbinden.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:16 schreef lezzer het volgende:
[..]
Daarom zeg ik, dat mijn "kiezen voor" misschien anders over komt dan ik het bedoel.
Ik stel het nu toch bij? Ik zie aan de reacties dat het niet goed overkomt, daarom zeg ik dat.
Hij wil niet veranderen, dus hij wil geen compromis, dus indirect kan het hem gewoon geen flikker schelen.
Met kiezen bedoel ik, dat hij een serieuze relatie wil met TS. En dat doe je volgens mij in eerste instantie zonder je moeder.
Het compromis kan juist niet van ZIJN kant komen. Als je 2x per dag gebelt word, en ik vind 1x per dag al veel, maar dat is het enige wat ik van hem vraag, het bij die 1e keer te houden, dan IS dat toch een compromis? Maar die wil HIJ niet sluiten..quote:Op maandag 30 maart 2009 16:11 schreef Scorpie het volgende:
Er is niks raars aan dat hij dat zou zeggen, maar daar neemt de TS geen genoegen mee; het contact met zijn moeder MOET minder van haar. Het moet gewoon. Er is geen compromis. Dat is waar het om draait.
[..]
Uit de Openingspost:quote:Op maandag 30 maart 2009 16:18 schreef Scorpie het volgende:
[..]
En daar zet ik dus mijn twijfels bij. Ik heb al eerder aan de TS gevraagd; wat heeft zij nou gedaan om deze situatie te veranderen? En wat zegt de TS als antwoord op haar vraag of hij het contact met zijn moeder wil minden? Zegt hij 'flikker op' of zegt hij 'ik begrijp je bezwaar, maar ik zie niet in waarom het zo`n probleem is', daar kan je namelijk 2 hele andere conclusies aan verbinden.
quote:Ik heb mijn vriend al keihard geconfronteerd hiermee..heb gezegt dat hij háár op de bovenste plek zet en geen rekening houd met hoeveel pijn hij mij ermee doet. Het enige wat ik vraag is om te zorgen dat zij het gewoon bij één keer per dag houd en graag in de middag, omdat we 'savonds toch vaak samen bezig zijn met gezellige dingetjes of met vrienden.
Nee, dat is geen compromis lieve schat. Hij is gewend aan die 2 keer, jij niet. Van jou moet het minder, van hem niet. Dat is geen compromis, 1 van de partijen moet schikken naar de ander.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:19 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Het compromis kan juist niet van ZIJN kant komen. Als je 2x per dag gebelt word, en ik vind 1x per dag al veel, maar dat is het enige wat ik van hem vraag, het bij die 1e keer te houden, dan IS dat toch een compromis? Maar die wil HIJ niet sluiten..
Wat ik heb gedaan om de situatie te veranderen? Sorry hoor, maar ik ben 1. in therapie gegaan, 2. duizenden gesprekken normaal proberen aan te gaan met hem, 3. geprobeerd compomissen te stellen 4. het van me af proberen te zettenquote:Op maandag 30 maart 2009 16:18 schreef Scorpie het volgende:
[..]
En daar zet ik dus mijn twijfels bij. Ik heb al eerder aan de TS gevraagd; wat heeft zij nou gedaan om deze situatie te veranderen? En wat zegt de TS als antwoord op haar vraag of hij het contact met zijn moeder wil minden? Zegt hij 'flikker op' of zegt hij 'ik begrijp je bezwaar, maar ik zie niet in waarom het zo`n probleem is', daar kan je namelijk 2 hele andere conclusies aan verbinden.
Exactquote:Op maandag 30 maart 2009 16:20 schreef Nijns het volgende:
TS wil een relatie met haar vriend, niet met zijn moeder. Dat die er nou eenmaal bij komt, prima, maar dan wel op gepaste afstand..
Deze aanname begrijp ik wel, maar dat het voor hem te belangrijk is om te veranderen, wil nog niet zeggen dat het hem dan ook niets kan schelen imho.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:16 schreef lezzer het volgende:
Hij wil niet veranderen, dus hij wil geen compromis, dus indirect kan het hem gewoon geen flikker schelen.
Je hebt met hem gepraat, en wat is zijn antwoord dan? Dat hij vind dat je je aanstelt, dat je onzin praat, of dat hij je bezwaar begrijpt maar het oneens is met jouw conclusie dat het minder moet?quote:Op maandag 30 maart 2009 16:21 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Wat ik heb gedaan om de situatie te veranderen? Sorry hoor, maar ik ben 1. in therapie gegaan, 2. duizenden gesprekken normaal proberen aan te gaan met hem, 3. geprobeerd compomissen te stellen 4. het van me af proberen te zetten
wtf moet ik nog meer doen?
Stoppen met de relatie?quote:Op maandag 30 maart 2009 16:21 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Wat ik heb gedaan om de situatie te veranderen? Sorry hoor, maar ik ben 1. in therapie gegaan, 2. duizenden gesprekken normaal proberen aan te gaan met hem, 3. geprobeerd compomissen te stellen 4. het van me af proberen te zetten
wtf moet ik nog meer doen?
Waarom ga je voorbij aan het punt dat TS bij haar vriend aangeeft dat het haar heel erg pijn doet?quote:Op maandag 30 maart 2009 16:21 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Nee, dat is geen compromis lieve schat. Hij is gewend aan die 2 keer, jij niet. Van jou moet het minder, van hem niet. Dat is geen compromis, 1 van de partijen moet schikken naar de ander.
QFTquote:Op maandag 30 maart 2009 16:21 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Nee, dat is geen compromis lieve schat. Hij is gewend aan die 2 keer, jij niet. Van jou moet het minder, van hem niet. Dat is geen compromis, 1 van de partijen moet schikken naar de ander.
Kies dan verdorie eens voor jezelf! Als je zo zenuwziek wordt van deze situatie met je vriendje en je schoonmoeder, dan wil je toch ook zelf niet meer verder in die relatie?!quote:Op maandag 30 maart 2009 16:21 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Wat ik heb gedaan om de situatie te veranderen? Sorry hoor, maar ik ben 1. in therapie gegaan, 2. duizenden gesprekken normaal proberen aan te gaan met hem, 3. geprobeerd compomissen te stellen 4. het van me af proberen te zetten
wtf moet ik nog meer doen?
Dan is er toch nog niks aan de hand? Dan is het in ieder geval niet zo dat de partner van TS het niks kan schelen.....quote:Op maandag 30 maart 2009 16:19 schreef lezzer het volgende:
Nou, stel dat het optie twee is, en TS geeft aan waarom ze dat niet prettig vindt?
Ik zou er ook niet meer aan beginnen.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:23 schreef Nijns het volgende:
[..]
Stoppen met de relatie?
Let's face it, jullie gaan er in dit geval _echt_ niet meer uitkomen..
Dit dus.. Zoals ik als eerder zei: ik snap je gevoelens heel erg goed, maar op een gegeven moment is het proberen op. Ik denk dat je eerlijk moet zijn (tegenover jezelf en je vriend) en moet toegeven dat dit niets meer wordt..quote:Op maandag 30 maart 2009 16:23 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Kies dan verdorie eens voor jezelf! Als je zo zenuwziek wordt van deze situatie met je vriendje en je schoonmoeder, dan wil je toch ook zelf niet meer verder in die relatie?!
Ik ga er niet aan voorbij, maar als je gaat vragen WAT er nou precies pijn doet krijg je alleen maar wat emotionele redenen en argumenten. Moet je dan daar maar blind op varen, omdat je partner iets vind? Mag je tegenwoordig je eigen mening niet meer laten gelden als je in een relatie zit? Dat werkt toch 2 kanten op? De TS moet dan bepalen wat ze er mee doet.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:23 schreef lezzer het volgende:
[..]
Waarom ga je voorbij aan het punt dat TS bij haar vriend aangeeft dat het haar heel erg pijn doet?
Telt dat niet?
Ok, iemand staat op je voet. Het doet heel erg zeer.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:24 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Dan is er toch nog niks aan de hand? Dan is het in ieder geval niet zo dat de partner van TS het niks kan schelen.....
tip: vermeldt dit niet te snel op Fok! als je serieuze reacties wiltquote:Op maandag 30 maart 2009 16:21 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Wat ik heb gedaan om de situatie te veranderen? Sorry hoor, maar ik ben 1. in therapie gegaan,
Je schrijft dat je hem "keihard geconfronteerd" hebt, daarbij is niet het eerste waar ik aan denk een rustig gesprek waarin je uitlegt hoe jij je voelt bij de situatie.quote:2. duizenden gesprekken normaal proberen aan te gaan met hem,
Weet je zeker dat je het voorstel tot compromis niet als een ultimatum brengt?quote:3. geprobeerd compomissen te stellen 4. het van me af proberen te zetten
Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen..Als we in Amsterdam zijn blijf ik vaak tot dinsdag omdat maandag mijn vrije dag is, en soms neem ik een weekje vrij en blijf ik een weekje..het is niet 15 maanden lang standaard alleen weekend..we pakken de tijd die we kunnen pakken maarja..quote:Op maandag 30 maart 2009 16:25 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ik zou er ook niet meer aan beginnen.
Als je 15 maanden verkering hebt, elkaar alleen in de weekenden ziet.....
Dit klinkt heel erg puberaal eigenlijk, maar ik denk dat als jij hem nou overhaalt om terug te komen, je helemaal nooit meer van dit issue af komt. Het blijft altijd een rol spelen en het komt eigenlijk nooit meer goed. En hij "komt er mee weg" want je haalt hem toch terug.
JOEPIE, HET IS WEER METAFORENTIJD!!!quote:Op maandag 30 maart 2009 16:27 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ok, iemand staat op je voet. Het doet heel erg zeer.
Je zegt: Je staat op mijn voet, het doet heel erg zeer.
Die ander: Oh, nou ja, dat ben ik nou eenmaal zo gewend. Ik wil dat niet veranderen.
Ok?
Allebei geen basis voor een relatie.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:29 schreef Maanvis het volgende:
[..]
JOEPIE, HET IS WEER METAFORENTIJD!!!
2 oplossingen:
* ergens anders gaan staan
* schoenen met stalen neuzen aantrekken
quote:Op maandag 30 maart 2009 16:27 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ok, iemand staat op je voet. Het doet heel erg zeer.
Je zegt: Je staat op mijn voet, het doet heel erg zeer.
Die ander: Oh, nou ja, dat ben ik nou eenmaal zo gewend. Ik wil dat niet veranderen.
Ok?
Dat kan.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:27 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ok, iemand staat op je voet. Het doet heel erg zeer.
Je zegt: Je staat op mijn voet, het doet heel erg zeer.
Die ander: Oh, nou ja, dat ben ik nou eenmaal zo gewend. Ik wil dat niet veranderen.
Ok?
Hij komt nergens mee weg. Je verdraait de situatie.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:25 schreef lezzer het volgende:
[..]
En hij "komt er mee weg" want je haalt hem toch terug.
Vriend van TS staat dus open voor TS en haar gevoelens. Maar vindt de relatie met zijn moeder voorlopig zwaar genoeg wegen om die geen geweld aan te doen.quote:Quote uit de OP:
...Hij geeft wel toe dat het soms wat veel is en onzinnig is waar ze om belt, maar hij wil dit niet veranderen.
Nouja ik wou alleen even aangeven dat hoe genant en rot ik het zelf ook vind, ik voor hem in therapie gegaan ben omdat ik het echt heel belangrijk vind dat het goed komt maar zelf niet weet wat te doen.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:28 schreef MarMar het volgende:
[..]
tip: vermeldt dit niet te snel op Fok! als je serieuze reacties wilt
[..]
Je schrijft dat je hem "keihard geconfronteerd" hebt, daarbij is niet het eerste waar ik aan denk een rustig gesprek waarin je uitlegt hoe jij je voelt bij de situatie.
[..]
Weet je zeker dat je het voorstel tot compromis niet als een ultimatum brengt?
"als je niet dit.... dan doe ik dat!!!"
Het klinkt namelijk wel een beetje alsof je zo met elkaar communiceert in je relatie.
Is het niet gewoon een communicatieprobleem? Dat jij niet goed je gevoelens kan uitleggen aan hem, en hij omgekeerd zijn argumenten niet kan laten landen bij jou?quote:Op maandag 30 maart 2009 16:32 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Nouja ik wou alleen even aangeven dat hoe genant en rot ik het zelf ook vind, ik voor hem in therapie gegaan ben omdat ik het echt heel belangrijk vind dat het goed komt maar zelf niet weet wat te doen.
En met keihard geconfronteerd..ik heb zoveel gesprekken hierover gevoerd, rustige, maar ook niet rustige..het liep gewoon 9 van de 10 keer uit de hand omdat hij de dingen niet kon aanhoren, wat bij mij frustratie opleverde en dat leidde weer tot momenten dat ik me ook niet kon beheersen en de feiten keihard op tafel gooide..
EN nee, het is niet zo van ''als je niet dit..dan doe ik dat''. Ik ben niet degene die het heeft uitgemaakt, ik wou blijven knokken tot het einde.Heb nooit lopen dreigen ofzo.
Kloptquote:
Meisje, niet om je te treiteren, maar als je in therapie gaat omdat je het er moeilijk mee hebt dat je vriend die je alleen weekends ziet teveel contact met zijn moeder heeft, gaat er iets grandioos mis imho en dan is er meer aan de hand dan alleen een vervelende schoonmoeder.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:32 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Nouja ik wou alleen even aangeven dat hoe genant en rot ik het zelf ook vind, ik voor hem in therapie gegaan ben omdat ik het echt heel belangrijk vind dat het goed komt maar zelf niet weet wat te doen.
En met keihard geconfronteerd..ik heb zoveel gesprekken hierover gevoerd, rustige, maar ook niet rustige..het liep gewoon 9 van de 10 keer uit de hand omdat hij de dingen niet kon aanhoren, wat bij mij frustratie opleverde en dat leidde weer tot momenten dat ik me ook niet kon beheersen en de feiten keihard op tafel gooide..
EN nee, het is niet zo van ''als je niet dit..dan doe ik dat''. Ik ben niet degene die het heeft uitgemaakt, ik wou blijven knokken tot het einde.Heb nooit lopen dreigen ofzo.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |