R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zat vanmiddag in de auto, en zag iemand uit de buurt die ik toevallig ken (toevallig ja, ben niet zo sociaal.. 
) lopen met zijn hond. Om de een of andere reden bedacht ik me dat die kerel eigenlijk al zijn hele leven in het dorp woont. Hoe verschrikkelijk moet dat zijn? Je hele leven in hetzelfde dorp / dezelfde wijk, en voor de dapperen: dezelfde stad, wonen, dezelfde baan hebben en je hele leven voor 1 of 2 bazen hebben gewerkt. Altijd dezelfde mensen hebben gekend. En elk jaar op vakantie zijn gegaan aan de Costa Brava...
Ik vond het een hele deprimerende gedachte. De wereld is zo gigantisch groot, er is zoveel te zien, zoveel te doen, en al die mensen leven eigenlijk hun hele leven in een klein kringetje van 20-30 man en that's it. Hun hele leven, zo'n 75-85 jaar, leven zij op vrijwel exact dezelfde plek.
Soms wanneer ik een vogel zag vliegen, dacht ik wel eens: "Wat hebben die dieren eigenlijk een nutteloos saai leven. Een beetje rondfladderen, wat zaad vreten of brood dat je ergens gevonden hebt, wat nestjes bouwen en wat meer fladderen en vreten. Ik zou echt nooit een dier willen zijn". Maar nu bedacht ik me, triest genoeg eigenlijk voor het eerst, dat een groot deel van de menselijke bewoners van deze planeet net zo is. Misschien nog wel erger.
Nou begon ik daarover met een vriendin van me, en er bleek dus al vrij snel dat zij net zo was als 'die anderen'. Ze was een beetje beledigd door mijn visie en vond dat je routine in bepaalde mate ook gewoon nodig hebt en dat het niet per se slecht is. Ik antwoordde daarop dat dat natuurlijk voor elk mens anders is, en sommige mensen die routine niet nodig hebben. Zij was vervolgens wel erg benieuwd hoe ik ooit een partner dacht te vinden met zo een levensstijl, waarop ik dan weer zei dat het wel erg arrogant zou zijn, al voel je je nog zo alleen, om te denken dat jij de enige van je soort bent.
Het werd me dus al meteen duidelijk dat dit soort mensen eigenlijk altijd in problemen denken, geen risico's durven te nemen en blijkbaar erg veel waarde hechten aan dingen als kinderen, een partner, vrienden etc. Nou vind ik dat ook wel in bepaalde mate belangrijk, maar ik zou (denk ik) nooit mijn geluk er van af laten hangen of mijn hele leven er op inrichten. Dat is gewoon doodzonde.
Nou vraag ik me dus een beetje af of dit gewoon een fase is in mijn leven (ben 21), en of dat avontuurlijke er vanzelf wel uit gaat... ik hoop eigenlijk van niet, want mijn bovenstaande argumenten blijven altijd geldig. Ik hoop dan ook dat ik mezelf daar altijd aan zal kunnen blijven herinneren, maar ik vrees het ergste.
Ik wil vooralsnog niet echt een specifieke kant op met dit topic. Ik ben gewoon even benieuwd naar de reacties en hoe jullie hierover denken...
) lopen met zijn hond. Om de een of andere reden bedacht ik me dat die kerel eigenlijk al zijn hele leven in het dorp woont. Hoe verschrikkelijk moet dat zijn? Je hele leven in hetzelfde dorp / dezelfde wijk, en voor de dapperen: dezelfde stad, wonen, dezelfde baan hebben en je hele leven voor 1 of 2 bazen hebben gewerkt. Altijd dezelfde mensen hebben gekend. En elk jaar op vakantie zijn gegaan aan de Costa Brava...Ik vond het een hele deprimerende gedachte. De wereld is zo gigantisch groot, er is zoveel te zien, zoveel te doen, en al die mensen leven eigenlijk hun hele leven in een klein kringetje van 20-30 man en that's it. Hun hele leven, zo'n 75-85 jaar, leven zij op vrijwel exact dezelfde plek.
Soms wanneer ik een vogel zag vliegen, dacht ik wel eens: "Wat hebben die dieren eigenlijk een nutteloos saai leven. Een beetje rondfladderen, wat zaad vreten of brood dat je ergens gevonden hebt, wat nestjes bouwen en wat meer fladderen en vreten. Ik zou echt nooit een dier willen zijn". Maar nu bedacht ik me, triest genoeg eigenlijk voor het eerst, dat een groot deel van de menselijke bewoners van deze planeet net zo is. Misschien nog wel erger.
Nou begon ik daarover met een vriendin van me, en er bleek dus al vrij snel dat zij net zo was als 'die anderen'. Ze was een beetje beledigd door mijn visie en vond dat je routine in bepaalde mate ook gewoon nodig hebt en dat het niet per se slecht is. Ik antwoordde daarop dat dat natuurlijk voor elk mens anders is, en sommige mensen die routine niet nodig hebben. Zij was vervolgens wel erg benieuwd hoe ik ooit een partner dacht te vinden met zo een levensstijl, waarop ik dan weer zei dat het wel erg arrogant zou zijn, al voel je je nog zo alleen, om te denken dat jij de enige van je soort bent.
Het werd me dus al meteen duidelijk dat dit soort mensen eigenlijk altijd in problemen denken, geen risico's durven te nemen en blijkbaar erg veel waarde hechten aan dingen als kinderen, een partner, vrienden etc. Nou vind ik dat ook wel in bepaalde mate belangrijk, maar ik zou (denk ik) nooit mijn geluk er van af laten hangen of mijn hele leven er op inrichten. Dat is gewoon doodzonde.
Nou vraag ik me dus een beetje af of dit gewoon een fase is in mijn leven (ben 21), en of dat avontuurlijke er vanzelf wel uit gaat... ik hoop eigenlijk van niet, want mijn bovenstaande argumenten blijven altijd geldig. Ik hoop dan ook dat ik mezelf daar altijd aan zal kunnen blijven herinneren, maar ik vrees het ergste.
Ik wil vooralsnog niet echt een specifieke kant op met dit topic. Ik ben gewoon even benieuwd naar de reacties en hoe jullie hierover denken...
Het hele leven is doelloos, onafhankelijk van je levensstijl 
!
Al kijk ik wel enorm neer op de mensen die jij beschrijft, maar rationeel gezien is dat ongegrond.
!Al kijk ik wel enorm neer op de mensen die jij beschrijft, maar rationeel gezien is dat ongegrond.
Ik ben zelf ook niet zo avontuurlijk ingesteld. Ik woon ook al 21 jaar in dezelfde wijk, maar dat wil niet zeggen dat ik verder nergens kom. Ja, we gaan al 21 jaar naar de camping op een vaste plek, maar als we op vakantie gaan, gaan we ook naar andere landen/plekken. Ik heb er ook niet de behoefte aan om heel de wereld te gaan ontdekken.
Nu zijn er gelukkig wel meer dan genoeg mensen die deze behoefte wel hebben en dus veel meer op reis zijn, vaker van baan wisselen of vaker verhuizen. Dat is een keuze die iedereen voor zichzelf maakt. Vind het dan van die vriendin van je ook een beetje een vreemde opmerking dat je met zo'n instelling niemand kan vinden.
edit: Om mijn even aan te sluiten bij degene boven mij, ik zie het leven ook als een doelloos iets, de wereld draait zonder mij ook wel door. Iedereen heeft zo zijn eigen manier om van het leven het beste van te maken.
Nu zijn er gelukkig wel meer dan genoeg mensen die deze behoefte wel hebben en dus veel meer op reis zijn, vaker van baan wisselen of vaker verhuizen. Dat is een keuze die iedereen voor zichzelf maakt. Vind het dan van die vriendin van je ook een beetje een vreemde opmerking dat je met zo'n instelling niemand kan vinden.
edit: Om mijn even aan te sluiten bij degene boven mij, ik zie het leven ook als een doelloos iets, de wereld draait zonder mij ook wel door. Iedereen heeft zo zijn eigen manier om van het leven het beste van te maken.
quote:Op zondag 29 maart 2009 22:36 schreef Chriz2k het volgende:
Het hele leven is doelloos, onafhankelijk van je levensstijl [ afbeelding ]!
Al kijk ik wel enorm neer op de mensen die jij beschrijft, maar rationeel gezien is dat ongegrond.
En stel je voor dat het stiekem wel een doel heeft! dan zit je mooi uit je neus te eten enzo
fire, fire, your thieving spark stopped this fire.
Herkenbaar. Ik realiseerde het me vooral door afgestudeerde huisgenoten. Ik woon nu een tijdje in een studentenhuis en ondertussen zijn heel wat huisgenoten van me afgestudeerd. Eigenlijk is het altijd hetzelfde, na verloop van tijd gaan ze hier weg en huren ze een huisje, vervolgens is het eigenlijk elke week hetzelfde. De hele dag werken, ze komen thuis, zijn te moe om echt nog iets te ondernemen enz enz. Het lijkt mij echt verschrikkelijk saai, ik had voor mezelf altijd een spannender leven voorgesteld, maar verder ook weer niet echt iets concreets. Ik ben 22, misschien is het de leeftijd.
Een doel zonder dat je weet wat voor doel is alsnog doelloos.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:40 schreef Syb-rund. het volgende:
[..]
En stel je voor dat het stiekem wel een doel heeft! dan zit je mooi uit je neus te eten enzo
Er zijn mensen die zekerheid nodig hebben, en ze creëren dat in deze maatschappij door een vaste baan, huis e.d. Hieraan kunnen ze zich vasthouden en hebben ze een basis waarop je kunt vertrouwen.
Anderen zijn stukken vrijer en zien de toekomst misschien wat meer als iets waar ze minder mee bezig willen zijn en gaan liever door Australië trekken of Azië verkennen.
Het standpunt in wat je het doel van het leven vind en wanneer iemand zijn leven nuttig besteed is puur persoonlijk denk ik. Is iemand met een baan met hoge functie dan nuttig bezig in zijn leven? 60uur werken op kantoor o.i.d. en is een vrijgevochten kunstenaar nuttiger, even nuttig of minder nuttig bezig?
Anderen zijn stukken vrijer en zien de toekomst misschien wat meer als iets waar ze minder mee bezig willen zijn en gaan liever door Australië trekken of Azië verkennen.
Het standpunt in wat je het doel van het leven vind en wanneer iemand zijn leven nuttig besteed is puur persoonlijk denk ik. Is iemand met een baan met hoge functie dan nuttig bezig in zijn leven? 60uur werken op kantoor o.i.d. en is een vrijgevochten kunstenaar nuttiger, even nuttig of minder nuttig bezig?
daar heb je mequote:Op zondag 29 maart 2009 22:45 schreef Chriz2k het volgende:
[..]
Een doel zonder dat je weet wat voor doel is alsnog doelloos.
*kraskras*
fire, fire, your thieving spark stopped this fire.
Nuttig is inderdaad relatief, subjectief en meer van zulks.
De enige vraag die ik mezelf daarover wel eens stel is of het leven van deze mensen uberhaupt een bewuste keuze is geweest of dat ze er gewoon ingerold zijn. En hoe kun je nou weten of je echt gelukkig bent, wanneer je nooit de andere opties hebt ontdekt? Juist omdat geluk relatief is, moet je wel iets hebben om het tegenover te stellen (en dan natuurlijk niet de zielige afrikaantjes zonder eten. Dat is zo een dooddoener...)
De enige vraag die ik mezelf daarover wel eens stel is of het leven van deze mensen uberhaupt een bewuste keuze is geweest of dat ze er gewoon ingerold zijn. En hoe kun je nou weten of je echt gelukkig bent, wanneer je nooit de andere opties hebt ontdekt? Juist omdat geluk relatief is, moet je wel iets hebben om het tegenover te stellen (en dan natuurlijk niet de zielige afrikaantjes zonder eten. Dat is zo een dooddoener...)
Ik ken een wijze man, die aardig wat heeft ondernomen en meegemaakt, en nog veel meer zou kunnen ondernemen en meemaken, als hij niet had geconcludeerd dat hij het liefste gewoon met zijn vrouw in zijn huisje wil wonen, in zijn tuintje schoffelen, en 's avonds piano spelen. De tv heeft hij de deur uitgedaan. Eigenlijk heeft hij alles wat zijn wereld groter zou kunnen maken de deur uitgedaan, omdat hij vindt dat alles overal toch eigenlijk gewoon op hetzelfde neerkomt.
Lijkt me zijn goed recht, het zou niet in me opkomen daarop neer te kijken zoals in de openingspost wordt gedaan.
Lijkt me zijn goed recht, het zou niet in me opkomen daarop neer te kijken zoals in de openingspost wordt gedaan.
Nuttig leven is dus eigenlijk bewust leven, vind ik. Zolang je maar begrijpt waar je mee bezig bent en waarom.
Ik vind bepaalde levensstijlen, bewust of onbewust geleefd, echter alsnog doelloos (niet hetzelfde als nutteloos..). Maar dat heeft dan weer te maken met de manier waarop ik het zie en hoe ik vind dat je je leven in zou moeten vullen. Die mensen zullen mijn leven misschien/waarschijnlijk wel onaantrekkelijk vinden. Elk zijn ding.
Ik vind bepaalde levensstijlen, bewust of onbewust geleefd, echter alsnog doelloos (niet hetzelfde als nutteloos..). Maar dat heeft dan weer te maken met de manier waarop ik het zie en hoe ik vind dat je je leven in zou moeten vullen. Die mensen zullen mijn leven misschien/waarschijnlijk wel onaantrekkelijk vinden. Elk zijn ding.
Ligt bijvoorbeeld ook al aan de leeftijd van die man. Als die kerel 50+ is vind ik dat al een ander verhaal. Natuurlijk ga je dan rustiger aan doen. Zoals je zelf al zegt: hij heeft al aardig wat ondernomen en meegemaakt. Op een bepaald moment is het mooi geweest.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:52 schreef ShadyLane het volgende:
Ik ken een wijze man, die aardig wat heeft ondernomen en meegemaakt, en nog veel meer zou kunnen ondernemen en meemaken, als hij niet had geconcludeerd dat hij het liefste gewoon met zijn vrouw in zijn huisje wil wonen, in zijn tuintje schoffelen, en 's avonds piano spelen. De tv heeft hij de deur uitgedaan. Eigenlijk heeft hij alles wat zijn wereld groter zou kunnen maken de deur uitgedaan, omdat hij vindt dat alles overal toch eigenlijk gewoon op hetzelfde neerkomt.
Lijkt me zijn goed recht, het zou niet in me opkomen daarop neer te kijken zoals in de openingspost wordt gedaan.
Wanneer heb je nou echt alle opties geprobeerd? Denk niet dat dat een goede maatstaf is om te kijken of je gelukkig bent. Sommige mensen zijn nou eenmaal niet avontuurlijk ingesteld. Die zullen ook niet gelukkig worden met een spontane reis naar Azië of iets dergelijks.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:51 schreef RRGJL het volgende:
Nuttig is inderdaad relatief, subjectief en meer van zulks.
De enige vraag die ik mezelf daarover wel eens stel is of het leven van deze mensen uberhaupt een bewuste keuze is geweest of dat ze er gewoon ingerold zijn. En hoe kun je nou weten of je echt gelukkig bent, wanneer je nooit de andere opties hebt ontdekt? Juist omdat geluk relatief is, moet je wel iets hebben om het tegenover te stellen (en dan natuurlijk niet de zielige afrikaantjes zonder eten. Dat is zo een dooddoener...)
Je leven is nog altijd wat je er zelf van maakt! Je hoeft niet altijd maar in dezelfde stad te wonen, je hoeft niet dag in dag uit hetzelfde werk te doen en dat jaaaaarenlang, je hoeft niet steeds maar iedere dag voor een paar decennia dezelfde dingen te doen! Dat ligt helemaal aan jou. Wil je het over een andere boeg gooien dan doe je dat toch? Je moet niets, behalve belasting betalen .
Vrijheid heb je altijd, of je er gebruik van maakt is een tweede. En ook alle 'grote' beslissingen (bijv. kinderen nemen oid) in je leven zullen je meer vrijheid geven of juist minder. Gewoon goed over je beslissingen nadenken dus!
.Vrijheid heb je altijd, of je er gebruik van maakt is een tweede. En ook alle 'grote' beslissingen (bijv. kinderen nemen oid) in je leven zullen je meer vrijheid geven of juist minder. Gewoon goed over je beslissingen nadenken dus!
Om hier nog maar even op te reageren; definieer avontuurlijk..quote:Op zondag 29 maart 2009 22:32 schreef Sander het volgende:
Eea hangt er natuurlijk vanaf hoe avontuurlijk jij daadwerkelijk bent.
Ik ben het best wel. Ben bijvoorbeeld op het VMBO begonnen, toen het MBO, doe nu HBO en hoop volgend jaar naar de universiteit te gaan. Alleen dat is al vrij avontuurlijk / gedurfd, vind ik zelf. In elk geval ambitieus.
Verder kan ik nog niet veel gekke dingen doen omdat ik van mezelf vind dat ik wel bepaalde kennis moet hebben / kans moet maken op de arbeidsmarkt, en dus eerst een fatsoenlijke studie moet afronden. Wat je ook in je leven gaat doen, je zult wel moeten werken voor je geld en ik ben vrij materialistisch wat inhoudt dat ik toch wel een aardig salaris 'nodig' heb.
Herkenbaar verhaal. Zelf ben ik ook 4 jaar geleden uit mijn studentenhuis gegaan, gaan werken, samen wonen huisje kopen etc. En dan voor het 9 tot 5 werken 5 dagen per week, ik vind het verschikkelijk.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:40 schreef Schuifpui het volgende:
Herkenbaar. Ik realiseerde het me vooral door afgestudeerde huisgenoten. Ik woon nu een tijdje in een studentenhuis en ondertussen zijn heel wat huisgenoten van me afgestudeerd. Eigenlijk is het altijd hetzelfde, na verloop van tijd gaan ze hier weg en huren ze een huisje, vervolgens is het eigenlijk elke week hetzelfde. De hele dag werken, ze komen thuis, zijn te moe om echt nog iets te ondernemen enz enz. Het lijkt mij echt verschrikkelijk saai, ik had voor mezelf altijd een spannender leven voorgesteld, maar verder ook weer niet echt iets concreets. Ik ben 22, misschien is het de leeftijd.
Alleen in het weekend kan je wat doen, door de weeks ben je te gaar omdat je 8 uur achter een bureau moet zitten andermans fout op te lossen 
Daarom heb ik mij ingeschreven bij de KvK als eenmanszaak. Mijn website voor mijn internetbedrijf gaat over enkele dagen live. Mijn eigen bedrijfje wordt mijn ticket uit de sleur dat loondienst heet
Dan heb ik weer vrijheid
Professionele online enquête of vragenlijst nodig? Enquêtetools.nl . Gratis vragenlijsten maken voor studenten en scholieren!
Respondenten nodig voor je onderzoek? RespondentenDatabase.nl . Nu 10 respondenten per onderzoek gratis.
Respondenten nodig voor je onderzoek? RespondentenDatabase.nl . Nu 10 respondenten per onderzoek gratis.
Dat vind ik dan weer niet avontuurlijk, maar juist het tegenovergestelde, je geeft je hierbij over het 'systeem'. Als jij nu juist zegt van ik ga even een jaartje er tussenuit om te gaan reizen ben je avontuurlijk bezig, nu ben je meer bezig om er voor te zorgen dat je uiteindelijk genoeg geld binnenhaalt met je toekomstige baan.quote:
[..]
Om hier nog maar even op te reageren; definieer avontuurlijk..
Ik ben het best wel. Ben bijvoorbeeld op het VMBO begonnen, toen het MBO, doe nu HBO en hoop volgend jaar naar de universiteit te gaan. Alleen dat is al vrij avontuurlijk / gedurfd, vind ik zelf. In elk geval ambitieus.
Verder kan ik nog niet veel gekke dingen doen omdat ik van mezelf vind dat ik wel bepaalde kennis moet hebben / kans moet maken op de arbeidsmarkt, en dus eerst een fatsoenlijke studie moet afronden. Wat je ook in je leven gaat doen, je zult wel moeten werken voor je geld en ik ben vrij materialistisch wat inhoudt dat ik toch wel een aardig salaris 'nodig' heb.
Wat versta jij verder onder gekke dingen?
quote:Op zondag 29 maart 2009 22:31 schreef RRGJL het volgende:
...dat dat natuurlijk voor elk mens anders is...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Die reis stond ook gepland. Is helaas op het laatste moment niet doorgegaan omdat de persoon waarmee ik zou gaan het financieel niet rond kreeg (we zouden een half jaar naar Australie gaan). Dat staat nog allemaal op de planning. Als eerste wil ik nu terecht komen op de universiteit, en dan ben ik van plan een half jaar in het buitenland te studeren. Liefst Amerika. Avontuurlijk vind ik trouwens ook wel een groot woord / multi-interpretabel. Ik heb nooit gezegd dat ik wil skydiven of cliffhangen ofzoietsquote:Op zondag 29 maart 2009 23:02 schreef Dennis101 het volgende:
[..]
Dat vind ik dan weer niet avontuurlijk, maar juist het tegenovergestelde, je geeft je hierbij over het 'systeem'. Als jij nu juist zegt van ik ga even een jaartje er tussenuit om te gaan reizen ben je avontuurlijk bezig, nu ben je meer bezig om er voor te zorgen dat je uiteindelijk genoeg geld binnenhaalt met je toekomstige baan.
Wat versta jij verder onder gekke dingen?
Zoals ik al eerder aan gaf vind ik het al een vreselijk idee om vast komen te zitten in een sleur. Zo lang ik daar van kan ontsnappen, en iets van de wereld kan zien, ben ik tevreden. Nu is er nog absoluut geen sprake van sleur want ik ben in de afgelopen twee jaar al redelijk vaak gewisseld van werk en studie. Uitdaging en afwisseling zat voor mij.
Als je echt zo avontuurlijk bent zou je jezlef niet druk maken over je studie maar je rugzak pakken en de wereld rondgaan. Je wil blijkbaar carriere maken en dus zal jij ook gaan werken en moe zijn savonds en niet veel doen waarschijnlijk. En dan ben je net zo saai als iedereen waar je nu op neerkijktquote:Op zondag 29 maart 2009 22:59 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Om hier nog maar even op te reageren; definieer avontuurlijk..
Ik ben het best wel. Ben bijvoorbeeld op het VMBO begonnen, toen het MBO, doe nu HBO en hoop volgend jaar naar de universiteit te gaan. Alleen dat is al vrij avontuurlijk / gedurfd, vind ik zelf. In elk geval ambitieus.
Verder kan ik nog niet veel gekke dingen doen omdat ik van mezelf vind dat ik wel bepaalde kennis moet hebben / kans moet maken op de arbeidsmarkt, en dus eerst een fatsoenlijke studie moet afronden. Wat je ook in je leven gaat doen, je zult wel moeten werken voor je geld en ik ben vrij materialistisch wat inhoudt dat ik toch wel een aardig salaris 'nodig' heb.
Wat betreft over geven aan het systeem; dat valt wel mee. Ik wil graag de kant op van psychologisch onderzoek. Ik hoop daarbij ook veel te kunnen reizen, maar bijvoorbeeld ook dingen te schrijven / publiceren. Hetzij in een tijdschrift / krant danwel via een boek. Daarmee heb ik genoeg afwisseling. Ik zit niet vast op 1 plek en ik wissel af in mijn werk. Precies wat ik zoek.
Duidelijkquote:
[..]
Die reis stond ook gepland. Is helaas op het laatste moment niet doorgegaan omdat de persoon waarmee ik zou gaan het financieel niet rond kreeg (we zouden een half jaar naar Australie gaan). Dat staat nog allemaal op de planning. Als eerste wil ik nu terecht komen op de universiteit, en dan ben ik van plan een half jaar in het buitenland te studeren. Liefst Amerika. Avontuurlijk vind ik trouwens ook wel een groot woord / multi-interpretabel. Ik heb nooit gezegd dat ik wil skydiven of cliffhangen ofzoiets
. Tja, het is voor veel mensen niet erg om in een sleur terecht te komen, die weten niet beter en zouden hun leven ook niet anders voor kunnen stellen. Overstappen van studie en werk zie ik zeker als een stap vooruit maar niet per se iets om uit een sleur te komen (werk is werk en een studie is een studie, alleen de invulling is anders). Een reis tussendoor of studeren in het buitenland zie ik dan wel weer om uit een sleur terecht te komen. Heb jij verder leuk werk waar je in kunt groeien en je elke dag weer plezier in hebt hoeft dat ook niet slecht te zijn.
Er staat nergens dat ik avontuurlijk ben. Hou 's op, sorry dat ik je beledigd hebquote:Op zondag 29 maart 2009 23:10 schreef Bombshell het volgende:
[..]
Als je echt zo avontuurlijk bent zou je jezlef niet druk maken over je studie maar je rugzak pakken en de wereld rondgaan. Je wil blijkbaar carriere maken en dus zal jij ook gaan werken en moe zijn savonds en niet veel doen waarschijnlijk. En dan ben je net zo saai als iedereen waar je nu op neerkijkt
Als dat is wat je zoekt en uiteindelijk gelukkig maakt is dat prima toch, ga ervoor. Ik heb juist meer iets met vastigheid, ik hou dan weer minder van verandering. En zo is het voor iedereen weer anders wat hij of zij wilt.quote:
Wat betreft over geven aan het systeem; dat valt wel mee. Ik wil graag de kant op van psychologisch onderzoek. Ik hoop daarbij ook veel te kunnen reizen, maar bijvoorbeeld ook dingen te schrijven / publiceren. Hetzij in een tijdschrift / krant danwel via een boek. Daarmee heb ik genoeg afwisseling. Ik zit niet vast op 1 plek en ik wissel af in mijn werk. Precies wat ik zoek.
Kan me helemaal vinden in de mening van TS. Ik ken ook een aantal mensen die zo zijn (waaronder mijn pa 
). Vooral het deel dat ze altijd in problemen denken is herkenbaar. Ze zullen nooit iets spontaan doen, alle feestelijkheden in een jaar staan al vast en daar zijn ook vaste rituelen voor, waar eigenlijk niemand ooit over nadenkt of het niet anders zou kunnen...
Nee, doe mij dan maar een wat minder 'gebonden' leven, veel leuker!
). Vooral het deel dat ze altijd in problemen denken is herkenbaar. Ze zullen nooit iets spontaan doen, alle feestelijkheden in een jaar staan al vast en daar zijn ook vaste rituelen voor, waar eigenlijk niemand ooit over nadenkt of het niet anders zou kunnen... Nee, doe mij dan maar een wat minder 'gebonden' leven, veel leuker!
Trouwens, wat ik wel een vreemde vergelijking vind in je OP, is die van de vogels (of dieren in het algemeen). Zij zijn zo vrij als het maar wezen kan, kunnen gaan en staan waar ze willen, zien elke dag wat anders en elke dag is weer een avontuur. De enige, natuurlijke, verplichting die ze hebben is voortplanten (iets wat mensen in iets mindere mate ook hebben), verder zijn ze zo vrij als het maar zijn kan.
De vergelijking daarin ging om de invulling van het leven. Kwam er toch ook wel vrij duidelijk uit naar voren?quote:Op zondag 29 maart 2009 23:17 schreef Dennis101 het volgende:
Trouwens, wat ik wel een vreemde vergelijking vind in je OP, is die van de vogels (of dieren in het algemeen). Zij zijn zo vrij als het maar wezen kan, kunnen gaan en staan waar ze willen, zien elke dag wat anders en elke dag is weer een avontuur. De enige, natuurlijke, verplichting die ze hebben is voortplanten (iets wat mensen in iets mindere mate ook hebben), verder zijn ze zo vrij als het maar zijn kan.
Mensen zijn ook vrij. Ze doen er alleen niks mee. Net zoals die dieren dus. Ze bouwen een nestje, vreten wat hier en daar, maar eigenlijk zijn ze heel nutteloos. En nee, van een dier kun je natuurlijk ook niet veel meer dan dat verwachten, dat was het punt ook niet
Nou zeker niet zo vrij hoor! Dieren hebben geen wetten, regels, normen en waarden waar ze zich aan moeten houden, wij worden al direct in onze vrijheden beperkt, maar buiten die regeltjes etc is een mens wel heel vrij en een verstandig mens benut zijn vrijheid om het beste uit zijn/haar leven te halen.quote:
[..]
De vergelijking daarin ging om de invulling van het leven. Kwam er toch ook wel vrij duidelijk uit naar voren?
Mensen zijn ook vrij. Ze doen er alleen niks mee. Net zoals die dieren dus. Ze bouwen een nestje, vreten wat hier en daar, maar eigenlijk zijn ze heel nutteloos. En nee, van een dier kun je natuurlijk ook niet veel meer dan dat verwachten, dat was het punt ook niet
En je negeert mijn post
Oké op die fiets. Maar even heel simpel gesteld, dat is wel enigszins het doel van het leven. Zo gaat het al sinds het begin der tijden. Dat wij er nu allemaal leuke dingen omheen hebben verzonnen (alle luxe die we kennen) neemt niet weg dat we eigenlijk hier zijn om ons voort te planten. Dat is mijn visie van het leven.quote:
[..]
De vergelijking daarin ging om de invulling van het leven. Kwam er toch ook wel vrij duidelijk uit naar voren?
Mensen zijn ook vrij. Ze doen er alleen niks mee. Net zoals die dieren dus. Ze bouwen een nestje, vreten wat hier en daar, maar eigenlijk zijn ze heel nutteloos. En nee, van een dier kun je natuurlijk ook niet veel meer dan dat verwachten, dat was het punt ook niet
Uiteindelijk is een mens net zo vrij als een vogel. Je ruilt vrijheid in voor zekerheden. Je hebt immers altijd de mogelijkheid om zwerver te worden oid. Dat is natuurlijk heel extreem, begrijp ik, maar dat neemt niet weg dat je die vrijheid wel hebt.quote:Op zondag 29 maart 2009 23:29 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
[..]
Nou zeker niet zo vrij hoor! Dieren hebben geen wetten, regels, normen en waarden waar ze zich aan moeten houden, wij worden al direct in onze vrijheden beperkt, maar buiten die regeltjes etc is een mens wel heel vrij en een verstandig mens benut zijn vrijheid om het beste uit zijn/haar leven te halen.
En je negeert mijn post
Verder negeerde ik je post eigenlijk omdat ik daar alleen maar 'dat weet ik' op kon antwoorden, en het ook niet zo zeer was waar het om ging
Och het is uiteindelijk allemaal waar je zelf voor kiest.
Het bestaan dat jij aangeeft is inderdaad erg treurig maar het is ook wel weer een erg extreem. Ik bedoel je kunt toch naast je gewone bezigheden dingen doen die je leuk vind? Niemand dwingt je toch om op een bepaalde manier te leven? Met een beetje een brede orientatie kun je een leuk leven hebben ook wanneer je enkele zekerheden hebt.
Het bestaan dat jij aangeeft is inderdaad erg treurig maar het is ook wel weer een erg extreem. Ik bedoel je kunt toch naast je gewone bezigheden dingen doen die je leuk vind? Niemand dwingt je toch om op een bepaalde manier te leven? Met een beetje een brede orientatie kun je een leuk leven hebben ook wanneer je enkele zekerheden hebt.
Heb je goed aangepakt. Iets dat je bezighoud met wat over langere tijd speelt overstijgt de vaste routine. Hetzelfde bereik ik met activiteiten voor de lokale politiek. Maar een eigen zaak is ook iets dat meer plezier kan geven.quote:Op zondag 29 maart 2009 23:00 schreef kwib het volgende:
[..]
Herkenbaar verhaal. Zelf ben ik ook 4 jaar geleden uit mijn studentenhuis gegaan, gaan werken, samen wonen huisje kopen etc. En dan voor het 9 tot 5 werken 5 dagen per week, ik vind het verschikkelijk.
Daarom heb ik mij ingeschreven bij de KvK als eenmanszaak. Mijn website voor mijn internetbedrijf gaat over enkele dagen live. Mijn eigen bedrijfje wordt mijn ticket uit de sleur dat loondienst heet
Dan heb ik weer vrijheid
Overigens doe ik dat ook op doordeweekse avonden. Na het eten nog even lekker de deur uit om met een biertje te gaan vergaderen vind ik een stuk verfrissender dan voor de tv hangen.
Als je leuk en afwisselend werk hebt dan is dat juist geen sleur. Sleur krijg je vooral met saai en routinematig werk.quote:Op zondag 29 maart 2009 23:11 schreef Dennis101 het volgende:
[..]
Duidelijk
En datzelfde geld voor priveleven. Genoeg interessante dingen om te doen die ook op lange termijn de wekelijkse routine overstijgen. Het leren van nieuwe dingen en ontmoeten van mensen. Daarvoor hoef je er niet een heel jaar uit (behalve voor wie het gewoon leuk vind).
Veel mensen die klagen over sleur hebben vaak een nogal kleurloos leven en een wat bange mentaliteit waarmee men bewust en onbewust afwijzend staat tegen alles dat kleur kan geven.
Interessant topic. Ik denk er ook nogal ns over na hoe mn leven er anders uit had kunnen zien. Maarja, je zet wel wat op het spel want die sleur is veilig waarin men leeft. Soort van safetyzone. Alles draait op rolletjes en men wil dat graag zo houden. Men is ook bang voor het onbekende.
Je hebt wel helemaal gelijk in je stelling. Daarom verkapte TVP.
Je hebt wel helemaal gelijk in je stelling. Daarom verkapte TVP.
Lambo of Rekt
Vaak zijn mensen avontuurlijk als ze jong zijn, maar het gaat er doorgaans vanzelf uit. Als je kinderen krijgt gaan een hoop van die avontuurlijke opties verloren aangezien je je kinderen niet achter je aan kunt slepen naar het buitenland of ze in financiële onzekerheid kunt laten verkeren. Daarnaast isv het hebben van een erg goedbetaalde baan vaak een reden dat je er dag en nacht mee bezig bent en eigenlijk geen hobbies meer overhoudt.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Daarom nemen sommige mensen ook geen kinderen.quote:Op maandag 30 maart 2009 03:14 schreef Maanvis het volgende:
Vaak zijn mensen avontuurlijk als ze jong zijn, maar het gaat er doorgaans vanzelf uit. Als je kinderen krijgt gaan een hoop van die avontuurlijke opties verloren aangezien je je kinderen niet achter je aan kunt slepen naar het buitenland of ze in financiële onzekerheid kunt laten verkeren. Daarnaast isv het hebben van een erg goedbetaalde baan vaak een reden dat je er dag en nacht mee bezig bent en eigenlijk geen hobbies meer overhoudt.
Voor mij persoonlijk lijkt het leven van 9-tot-5 voor mij dodelijk saai, maar dat komt ook omdat ik snel verveeld ben en nogal avontuurlijk ingesteld ben. Ik studeer nog en geniet daar erg van. Ik maak natuurlijk wel toekomstplannen, een plan B is altijd handig.
I HATE MUSIC
Ik ben idd ook erg snel verveeld FF. Misschien hoort het bij het snel verveelde karakter...
Ik heb al zoveel dingen niet afgemaakt... en dan krijg ik vaker van mijn ouders te horen dat ik simpelweg geen doorzetter ben en dat ik te snel opgeef. Mwa, ik wil dingen gewoon testen. Ik heb wel de neiging om dingen te romantiseren wanneer ik ze nog niet heb geprobeerd, waardoor ze dan tegenvallen 'in het echt'. Maar als ik bijvoorbeeld naar mijn opleiding kijk, ben ik best wel een doorzetter. Ik ben altijd al erg geinteresseerd geweest in psychologie en de werking van het brein. Daar moest je op het MBO echt niet mee aankomen, dan werd je vierkant uitgelachen. Al die mensen werken nu bij de Media Markt of Paradigit (was MBO ICT), en ik zit op school. Ja, zij verdienen geld en hebben een auto enzo, maar ik zou er geen voldoening uit halen. Voor mij zou daar werken echt voelen alsof ik gefaald heb. Ik zou me totaal nutteloos voelen. Je bent zo ontzettend vervangbaar.. ik wil graag iets betekenen voor de wereld En dat mag best kleinschalig zijn (liever niet, dat dan weer wel ), zolang het maar wel echt van belang is.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2009 07:55:13 ]
Ik heb al zoveel dingen niet afgemaakt... en dan krijg ik vaker van mijn ouders te horen dat ik simpelweg geen doorzetter ben en dat ik te snel opgeef. Mwa, ik wil dingen gewoon testen. Ik heb wel de neiging om dingen te romantiseren wanneer ik ze nog niet heb geprobeerd, waardoor ze dan tegenvallen 'in het echt'. Maar als ik bijvoorbeeld naar mijn opleiding kijk, ben ik best wel een doorzetter. Ik ben altijd al erg geinteresseerd geweest in psychologie en de werking van het brein. Daar moest je op het MBO echt niet mee aankomen, dan werd je vierkant uitgelachen. Al die mensen werken nu bij de Media Markt of Paradigit (was MBO ICT), en ik zit op school. Ja, zij verdienen geld en hebben een auto enzo, maar ik zou er geen voldoening uit halen. Voor mij zou daar werken echt voelen alsof ik gefaald heb. Ik zou me totaal nutteloos voelen. Je bent zo ontzettend vervangbaar.. ik wil graag iets betekenen voor de wereld
En dat mag best kleinschalig zijn (liever niet, dat dan weer wel ), zolang het maar wel echt van belang is.[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2009 07:55:13 ]
Op dit stukje na snap ik je hele verhaal.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:31 schreef RRGJL het volgende:
Soms wanneer ik een vogel zag vliegen, dacht ik wel eens: "Wat hebben die dieren eigenlijk een nutteloos saai leven. Een beetje rondfladderen, wat zaad vreten of brood dat je ergens gevonden hebt, wat nestjes bouwen en wat meer fladderen en vreten. Ik zou echt nooit een dier willen zijn".
Een vogel is juist zo vrij als het maar kan, dat beest zit waar die wil, wanneer die wil en hoe die het wilt.
Ik heb zelf altijd wel de behoefte aan sensatie en avontuur gehad, maar dat eindigde iets te vaak in een politiecel.
Ben wel uit geavontuurd.
Wat betreft reizen: zet mij aan de andere kant van de wereld neer en na 2 a 3 dagen is het nieuwe eraf waardoor ik toch weer dezelfde gedragspatronen ga volgen als in NL.
Ben wel uit geavontuurd.
Wat betreft reizen: zet mij aan de andere kant van de wereld neer en na 2 a 3 dagen is het nieuwe eraf waardoor ik toch weer dezelfde gedragspatronen ga volgen als in NL.
Intelligent, but fucked up.
Nu ben ik toch wel benieuwd wanneer je voor jou gevoel niet nutteloos bezig bent. En wanneer leef je doelloos? Als ik dit verhaaltje lees stel jij dat als je een goede baan hebt je jezelf minder nutteloos voelt. Maar leid je een goed leven als je veel reist, of een baan hebt waar je mensen helpt?quote:
Ik ben idd ook erg snel verveeld FF. Misschien hoort het bij het snel verveelde karakter...
Ik heb al zoveel dingen niet afgemaakt... en dan krijg ik vaker van mijn ouders te horen dat ik simpelweg geen doorzetter ben en dat ik te snel opgeef. Mwa, ik wil dingen gewoon testen. Ik heb wel de neiging om dingen te romantiseren wanneer ik ze nog niet heb geprobeerd, waardoor ze dan tegenvallen 'in het echt'. Maar als ik bijvoorbeeld naar mijn opleiding kijk, ben ik best wel een doorzetter. Ik ben altijd al erg geinteresseerd geweest in psychologie en de werking van het brein. Daar moest je op het MBO echt niet mee aankomen, dan werd je vierkant uitgelachen. Al die mensen werken nu bij de Media Markt of Paradigit (was MBO ICT), en ik zit op school. Ja, zij verdienen geld en hebben een auto enzo, maar ik zou er geen voldoening uit halen. Voor mij zou daar werken echt voelen alsof ik gefaald heb. Ik zou me totaal nutteloos voelen. Je bent zo ontzettend vervangbaar.. ik wil graag iets betekenen voor de wereld
Als je van jezelf weet dat je intellectuele uitdaging nodig hebt, dan moet je gewoon naar de universiteit gaan. Feed your head.quote:Op maandag 30 maart 2009 07:53 schreef RRGJL het volgende:
Ik ben idd ook erg snel verveeld FF. Misschien hoort het bij het snel verveelde karakter...
Ik heb al zoveel dingen niet afgemaakt... en dan krijg ik vaker van mijn ouders te horen dat ik simpelweg geen doorzetter ben en dat ik te snel opgeef. Mwa, ik wil dingen gewoon testen. Ik heb wel de neiging om dingen te romantiseren wanneer ik ze nog niet heb geprobeerd, waardoor ze dan tegenvallen 'in het echt'. Maar als ik bijvoorbeeld naar mijn opleiding kijk, ben ik best wel een doorzetter. Ik ben altijd al erg geinteresseerd geweest in psychologie en de werking van het brein. Daar moest je op het MBO echt niet mee aankomen, dan werd je vierkant uitgelachen. Al die mensen werken nu bij de Media Markt of Paradigit (was MBO ICT), en ik zit op school. Ja, zij verdienen geld en hebben een auto enzo, maar ik zou er geen voldoening uit halen. Voor mij zou daar werken echt voelen alsof ik gefaald heb. Ik zou me totaal nutteloos voelen. Je bent zo ontzettend vervangbaar.. ik wil graag iets betekenen voor de wereld
Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit, op wat voor manier dan ook, uitgeleerd ben. Ik vind het echt leuk om nieuwe dingen te ontdekken; het maakt je wereld groter.
Dingen romantiseren voordat ik er daadwerkelijk aan begonnen ben doe ik ook. Het beste is toch om weinig of geen verwachtingen te hebben, zo raak je nooit teleurgesteld.
I HATE MUSIC
en wat is daar zo verkeerd aan? En waarom zou men bang moeten zijn voor het onbekende, het kan best zo zijn dat men in volle tevredenheid leeft. Niet iedereen is natuurlijk te spiegelen naar je eigen behoeftesquote:Op maandag 30 maart 2009 00:46 schreef EggsTC het volgende:
Interessant topic. Ik denk er ook nogal ns over na hoe mn leven er anders uit had kunnen zien. Maarja, je zet wel wat op het spel want die sleur is veilig waarin men leeft. Soort van safetyzone. Alles draait op rolletjes en men wil dat graag zo houden. Men is ook bang voor het onbekende.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Dat vind ik wel een goede graadmeter, het overgrote deel van de wereld leeft op stand-by modus zonder zich daadwerkelijk bewust te zijn van het leven.quote:
Nuttig leven is dus eigenlijk bewust leven, vind ik. Zolang je maar begrijpt waar je mee bezig bent en waarom.
Ik vind bepaalde levensstijlen, bewust of onbewust geleefd, echter alsnog doelloos (niet hetzelfde als nutteloos..). Maar dat heeft dan weer te maken met de manier waarop ik het zie en hoe ik vind dat je je leven in zou moeten vullen. Die mensen zullen mijn leven misschien/waarschijnlijk wel onaantrekkelijk vinden. Elk zijn ding.
Kan ik deels in mee gaan.quote:Op maandag 30 maart 2009 11:40 schreef witte_fantasie het volgende:
Ik hou op met het leiden van een doelloos bestaan, wanneer ik het gevoel heb gelukkig te zijn.
Op zich ben ik op dit moment ook gelukkig, terwijl ik geen erg avontuurlijk leven leid (momenteel!). Maar wanneer ik me dan afvraag hoe dat komt, is dat puur de zinvolheid van dit alles. Ik leef ergens naartoe. Naar mijn universitaire studie straks. En vervolgens naar een in mijn ogen interessante en nuttige baan waarmee ik, wederom in mijn beleving, iets toevoeg (dat van significant nut is, want ook een vuilnisman voegt iets toe natuurlijk) aan de wereld.
Maar zelfs wanneer ik gelukkig ben heb ik wel die neiging te blijven denken en zoeken. Hoe kan het beter, hoe kan ik meer, hoe kan ik anders, waarom zo... etc. Niet omdat ik per se NOG gelukkiger wil zijn, maar omdat ik sowieso de afwisseling nodig heb en daarnaast zoals ik al zei omdat je eigenlijk pas echt kunt zeggen dat je ooit gelukkig bent geweest wanneer je het ergens tegenover kunt stellen. Het is in mijn ogen ook zonde om je zo snel ergens bij neer te leggen. Ik vind dat eigenlijk een beetje een redenatie van 'we hebben een planeet gevonden buiten ons melkwegstelsel die wij makkelijk kunnen bereiken en waar we eventueel verder kunnen leven als mensheid, mocht er ooit iets gebeuren. Aangezien we nu een backup hebben, gaan we maar niet verder zoeken naar andere opties. We zijn veilig en gelukkig met onze nieuwe planeet'. Sommige dingen doe je ook voor de uitdaging, uit nieuwsgierigheid, of omdat je nooit weet of er ergens misschien nog wel iets beters te vinden is. Dat wil dus niet zeggen dat je een streber moet worden en altijd maar meer en beter willen. Je moet gewoon bewust blijven leven en niet vervallen in routine. Je ogen open houden, bewust blijven van waar je mee bezig bent en niet gewoon je leven leven als een robot.
Overigens kan het zijn dat ik niet altijd meteen reageer, of er iemand tussenuit pik waar ik op reageer. Elke interessante reactie krijgt uiteindelijk weer een reactie terug
En wat als je nou gelukkig bent met dat saaie leven? Of kan dat niet? Draait het erom wat jij ervan vind, of wat ze zelf ervan vinden?
Wat ik triest vind, is dat sommige mensen zoveel tijd hebben dat ze gaan invullen hoe een ander zou moeten leven. Doe de mensheid een plezier en verhang jezelf en maak er een filmpje van, ben je ten minste nog van enige entertainment waarde.
Wat ik triest vind, is dat sommige mensen zoveel tijd hebben dat ze gaan invullen hoe een ander zou moeten leven. Doe de mensheid een plezier en verhang jezelf en maak er een filmpje van, ben je ten minste nog van enige entertainment waarde.
Helemaal mee eens. Het merendeel van de mensen zijn zombies. Conformistische schaapjes.quote:Op maandag 30 maart 2009 11:45 schreef Chriz2k het volgende:
[..]
Dat vind ik wel een goede graadmeter, het overgrote deel van de wereld leeft op stand-by modus zonder zich daadwerkelijk bewust te zijn van het leven.
It is impossible to enjoy idling thoroughly unless one has plenty of work to do.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
Redelijk normaal voor mensen om rond je 18e -25e zo te denken, het is zo'n fase waar men vaak het gevoel heeft dingen in te zien/realiseren die anderen niet zien etc..
Bewustwording enz
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2009 17:33:46 ]
Bewustwording enz
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2009 17:33:46 ]
Wat vind jij precies een nuttige baan? Ik hoor het namelijk vaker, studenten die iets nuttigs willen gaan doen. En dan vraag ik me af, waarom moet je werk nuttig zijn?quote:Op maandag 30 maart 2009 14:41 schreef RRGJL het volgende:
Kan ik deels in mee gaan.
Op zich ben ik op dit moment ook gelukkig, terwijl ik geen erg avontuurlijk leven leid (momenteel!). Maar wanneer ik me dan afvraag hoe dat komt, is dat puur de zinvolheid van dit alles. Ik leef ergens naartoe. Naar mijn universitaire studie straks. En vervolgens naar een in mijn ogen interessante en nuttige baan waarmee ik, wederom in mijn beleving, iets toevoeg (dat van significant nut is, want ook een vuilnisman voegt iets toe natuurlijk) aan de wereld.
Dit kan ook een zwaktebod zijn, altijd iets anders willen. Zo blijf je steeds opzoek en kan eigenlijk nooit gelukkig zijn. Je geeft zelf aan dat als je gelukkig bent dat je toch de drang blijft hebben te zoeken naar 'anders' - ben je dan wel gelukkig?quote:Maar zelfs wanneer ik gelukkig ben heb ik wel die neiging te blijven denken en zoeken. Hoe kan het beter, hoe kan ik meer, hoe kan ik anders, waarom zo... etc. Niet omdat ik per se NOG gelukkiger wil zijn, maar omdat ik sowieso de afwisseling nodig heb en daarnaast zoals ik al zei omdat je eigenlijk pas echt kunt zeggen dat je ooit gelukkig bent geweest wanneer je het ergens tegenover kunt stellen. Het is in mijn ogen ook zonde om je zo snel ergens bij neer te leggen. Ik vind dat eigenlijk een beetje een redenatie van 'we hebben een planeet gevonden buiten ons melkwegstelsel die wij makkelijk kunnen bereiken en waar we eventueel verder kunnen leven als mensheid, mocht er ooit iets gebeuren. Aangezien we nu een backup hebben, gaan we maar niet verder zoeken naar andere opties. We zijn veilig en gelukkig met onze nieuwe planeet'. Sommige dingen doe je ook voor de uitdaging, uit nieuwsgierigheid, of omdat je nooit weet of er ergens misschien nog wel iets beters te vinden is. Dat wil dus niet zeggen dat je een streber moet worden en altijd maar meer en beter willen. Je moet gewoon bewust blijven leven en niet vervallen in routine. Je ogen open houden, bewust blijven van waar je mee bezig bent en niet gewoon je leven leven als een robot.
Het is geen kwestie van 'zoveel tijd hebben'. De een hangt in de kroeg, de ander denkt liever over dingen na. Beetje de pot verwijt de ketel, jouw verhaal.quote:Op maandag 30 maart 2009 16:31 schreef Aneurism het volgende:
En wat als je nou gelukkig bent met dat saaie leven? Of kan dat niet? Draait het erom wat jij ervan vind, of wat ze zelf ervan vinden?
Wat ik triest vind, is dat sommige mensen zoveel tijd hebben dat ze gaan invullen hoe een ander zou moeten leven. Doe de mensheid een plezier en verhang jezelf en maak er een filmpje van, ben je ten minste nog van enige entertainment waarde.
Lol, misschien wel.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:31 schreef Logician het volgende:
Redelijk normaal voor mensen om rond je 18e -25e zo te denken, het is zo'n fase waar men vaak het gevoel heeft dingen in te zien/realiseren die anderen niet zien etc..
Bewustwording enz
Ik probeer mezelf ook helemaal niet te profileren als een of andere know it all ofzo hoor, ik zeg gewoon mijn mening / idee en hoe ik de dingen om mij heen zie.
En dat klinkt mij dan weer erg beperkt in de oren... M'n hobbies geven m'n leven kleur. Werk kan daar zeker (meer dan) complementair aan zijn, maar ik werk me geen slag in de rondte slechts voor geld.quote:Op maandag 30 maart 2009 03:14 schreef Maanvis het volgende:
Vaak zijn mensen avontuurlijk als ze jong zijn, maar het gaat er doorgaans vanzelf uit. Als je kinderen krijgt gaan een hoop van die avontuurlijke opties verloren aangezien je je kinderen niet achter je aan kunt slepen naar het buitenland of ze in financiële onzekerheid kunt laten verkeren. Daarnaast isv het hebben van een erg goedbetaalde baan vaak een reden dat je er dag en nacht mee bezig bent en eigenlijk geen hobbies meer overhoudt.
Daar is voor mij, vanuit mijn positie gewoon geen logica in te ontwaren.
Intelligent, but fucked up.
1; Het topic gaat niet alleen over wel of niet nuttig werk hebben, maar goed... een baan die biedt: aanzien, niet makkelijk vervangbaarheid, je eigen draai kunnen geven aan je werk / je stempel ergens op zetten, ergens met hart en ziel aan kunnen werken en met passie. Jezelf uitdagen. etc.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:57 schreef Koert het volgende:
[..]
Wat vind jij precies een nuttige baan? Ik hoor het namelijk vaker, studenten die iets nuttigs willen gaan doen. En dan vraag ik me af, waarom moet je werk nuttig zijn?
[..]
Dit kan ook een zwaktebod zijn, altijd iets anders willen. Zo blijf je steeds opzoek en kan eigenlijk nooit gelukkig zijn. Je geeft zelf aan dat als je gelukkig bent dat je toch de drang blijft hebben te zoeken naar 'anders' - ben je dan wel gelukkig?
2; Ja.
Het gaat ook niet om het geld dat de baan biedt, maar de uitdaging, het nut, etc. alle dingen die ik zojuist hierboven noem. Als je een baan hebt die echt bij je past heb je geen hobby nodig ter afleiding of iets dergelijks.quote:Op maandag 30 maart 2009 18:03 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
En dat klinkt mij dan weer erg beperkt in de oren... M'n hobbies geven m'n leven kleur. Werk kan daar zeker (meer dan) complementair aan zijn, maar ik werk me geen slag in de rondte slechts voor geld.
Daar is voor mij, vanuit mijn positie gewoon geen logica in te ontwaren.
[ Bericht 16% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2009 18:06:02 ]
Zodra je het 'avontuurlijke' verliest stop je met leven. Oké, dat is wel erg dramatisch, maar je zou iedere dag verbaast moeten zijn. De zekerheid van onzekerheid (onzekerheid wat er gaat komen). Dat betekent dat je zodra iets een sleur wordt je iets nieuws moet proberen. Dat kan zijn: het volgen van een cursus, je kledingstijl drastisch veranderen of een wereldreis maken. Maar ik denk dat je op een gegeven moment realiseert dat hetgene wat TS als sleur beschrijft, nodig is. Als je een eigen huis heb je vaste lasten waardoor je vast werk moet hebben. Ik denk dat veel mensen op dat moment de passie voor vernieuwing verliezen. Daarom is 'geld maakt niet gelukkig' deels onzin. Want als je genoeg geld had om alleen maar leuke dingen te doen maakt dat wel gelukkig. Het nadeel daarvan is echter weer dat je je levensstandaard dan hebt verhoogd en minder plezier beleefd aan dingen waar minder bedeelde alleen van kunnen dromen. Ach, iets met voordelen en nadelen...over dit onderwerp kun je eeuwig filosoferen.
@RRGJL: heb je weleens films als Fight Club of Into the Wild gezien? Dat gaat ook deels over dit dilemma.
BONUS:
Oké, dat is wel erg dramatisch, maar je zou iedere dag verbaast moeten zijn. De zekerheid van onzekerheid (onzekerheid wat er gaat komen). Dat betekent dat je zodra iets een sleur wordt je iets nieuws moet proberen. Dat kan zijn: het volgen van een cursus, je kledingstijl drastisch veranderen of een wereldreis maken. Maar ik denk dat je op een gegeven moment realiseert dat hetgene wat TS als sleur beschrijft, nodig is. Als je een eigen huis heb je vaste lasten waardoor je vast werk moet hebben. Ik denk dat veel mensen op dat moment de passie voor vernieuwing verliezen. Daarom is 'geld maakt niet gelukkig' deels onzin. Want als je genoeg geld had om alleen maar leuke dingen te doen maakt dat wel gelukkig. Het nadeel daarvan is echter weer dat je je levensstandaard dan hebt verhoogd en minder plezier beleefd aan dingen waar minder bedeelde alleen van kunnen dromen. Ach, iets met voordelen en nadelen...over dit onderwerp kun je eeuwig filosoferen.@RRGJL: heb je weleens films als Fight Club of Into the Wild gezien? Dat gaat ook deels over dit dilemma.
BONUS:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 12% gewijzigd door DeuceFour op 30-03-2009 20:38:25 ]"Show me how you do that trick -- The one that makes me scream" she said
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
Everybody's free to wear sunscreen ken ik inderdaad. Geniale speech (want dat is het eigenlijk, bestond al voor het muzieknummer).
Edit: ik zal die films trouwens zeker wel eens gaan kijken. Een film die mij altijd is bijgebleven is Good will hunting. Geniale film. Het gaat niet helemaal over dit dilemma, maar toch komt het er wel een beetje in terug.
[ Bericht 23% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2009 20:56:30 ]
Edit: ik zal die films trouwens zeker wel eens gaan kijken. Een film die mij altijd is bijgebleven is Good will hunting. Geniale film. Het gaat niet helemaal over dit dilemma, maar toch komt het er wel een beetje in terug.
[ Bericht 23% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2009 20:56:30 ]
Weet je wat het lullig is van "een avontuurlijke levensstijl". Ook dat wordt een sleur op ten duur. Blijf jezelf verrassen en durf eens burgerlijk te zijn. Er gaat een wereld voor je open
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ach avontuurlijk is zoals eerder gezegd ook het andere uiterste. Afwisseling moet je hebben. Avontuur is voor de Indiana Jones' onder ons, en dat ben ik zeker niet. Ik wil afwisseling, nut, uitdaging, etc. Niet avontuur ala de Himalaya beklimmen.quote:Op maandag 30 maart 2009 20:54 schreef Tinkepink het volgende:
Weet je wat het lullig is van "een avontuurlijke levensstijl". Ook dat wordt een sleur op ten duur. Blijf jezelf verrassen en durf eens burgerlijk te zijn. Er gaat een wereld voor je open
Ik denk dat het echte avontuur maar voor heel weinig mensen is weggelegd. Pas als je echt op eigen benen gaat staan (nee, op kamers wonen valt daar nog net niet onder) merk je hoe erg alles om geld draait. De vraag is of je daar in meegaat of niet en welke eisen je aan bepaalde dingen stelt.
Daar komt bij dat als je jong bent en gestudeerd hebt de baantjes met een leuk salaris redelijk binnen handbereik zijn. Er zijn ook een hoop mensen die dat geluk niet hebben. Die worden dus opgeslokt door de stroom en moeten keihard werken om alleen al hun rekeningen te kunnen betalen. Tel daarbij op dat je in het 'volwassen leven' ook heel veel tijd kwijt bent aan dingen als reistijd en het regelen van dingen in huis (boodschappen, koken, wassen, schoonmaken en dat soort ongein).
Daar komt bij dat als je jong bent en gestudeerd hebt de baantjes met een leuk salaris redelijk binnen handbereik zijn. Er zijn ook een hoop mensen die dat geluk niet hebben. Die worden dus opgeslokt door de stroom en moeten keihard werken om alleen al hun rekeningen te kunnen betalen. Tel daarbij op dat je in het 'volwassen leven' ook heel veel tijd kwijt bent aan dingen als reistijd en het regelen van dingen in huis (boodschappen, koken, wassen, schoonmaken en dat soort ongein).
Assumption is the mother of all fuckups.
Ik vind het eigenlijk best wel jammer voor je dat je niet inziet hoe geweldig het is om een beetje rond te fladderen en nestjes te bouwen.
Tja elk zijn ding. Ik voel me graag nuttig en voeg graag iets toe aan de wereld. Ik vind niet dat de nestjesbouwers (en dan heb ik het over de echte stereotypen) zo gek veel toevoegen aan de wereld. Ze zijn ontzettend vervangbaar, buiten hun sociale kring. Ik moet niet denken aan zo een leven. Een mens zou zich af kunnen vragen wat nou precies het nut is geweest van specifiek jouw leven, wanneer je zo een leven hebt geleefd. Dat had immers iedereen kunnen doen. Wat heeft jou het recht gegeven om op deze wereldbol rond te lopen, van dit leven te mogen genieten? Ik zou dan kunnen zeggen: Ik heb gedaan wat ik kon om deze wereld te verbeteren. Ik heb ervoor gezorgd (al was dat wellicht niet het uitgangspunt, dat doet daar niets aan af) dat de volgende generaties het weer net iets beter hebben. Dat kan zo een werkmier niet zeggen. Dat klinkt denigrerend, maar dat is heel bewust want zo zie ik het ook. Heeft niets met arrogantie te maken maar met een way of life. Ik vind dat zo een mensen een hoop mogelijkheden negeren, en hun gift van het hier op deze wereld rond lopen voor lief nemen.quote:Op vrijdag 3 april 2009 21:43 schreef Dipkip het volgende:
Ik vind het eigenlijk best wel jammer voor je dat je niet inziet hoe geweldig het is om een beetje rond te fladderen en nestjes te bouwen.
Dus volgens jou leef je pas goed als je ook daadwerkelijk iets toevoegt? Maar wanneer ben je dat dan? Als je afwisselende dingen doet? En niet nestjesbouwer speelt?
Iedereen geeft weer een eigen doel aan z'n leven. Waar hij/zij gelukkig van word. Jij wil graag iets betekenen. Iets wat jou het recht geeft om op deze aarde rond te lopen. Maar de ander geeft niet om dat idee.
De 1 wil graag veel geld verdienen om de meest dure huizen te kunnen kopen. Weer een ander die werkt hard om te zorgen dat z'n kinderen het zo goed mogelijk hebben. Hebben die dan minder recht om op deze wereld rond te lopen? Alleen omdat ze aan zichzelf denken / hun kinderen?
D'r is gewoon geen way of life die beter is dan de andere. Iedereen heeft z'n eigen kijk daarop.
Iedereen geeft weer een eigen doel aan z'n leven. Waar hij/zij gelukkig van word. Jij wil graag iets betekenen. Iets wat jou het recht geeft om op deze aarde rond te lopen. Maar de ander geeft niet om dat idee.
De 1 wil graag veel geld verdienen om de meest dure huizen te kunnen kopen. Weer een ander die werkt hard om te zorgen dat z'n kinderen het zo goed mogelijk hebben. Hebben die dan minder recht om op deze wereld rond te lopen? Alleen omdat ze aan zichzelf denken / hun kinderen?
D'r is gewoon geen way of life die beter is dan de andere. Iedereen heeft z'n eigen kijk daarop
.
wel grappig dat er onder je Nickname staatquote:
Nee, doe mij dan maar een wat minder 'gebonden' leven, veel leuker!
''Zoals het klokje thuis tikt.''
Het heeft toch allemaal wel wat? De wereld is groot, en vraagt erom om verkend te worden.. Aan de andere kant: Huisje, boompje, beestje kan net zo prettig zijn.. Ik genoot iedere dag van mijn stiefkinderen.. (Eén van de weinige positieve dingen in mijn gewezen relatie, )
)
Net alsof mensen die een 'saai' en 'voorspelbaar' leven leiden niet nadenken.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:59 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Het is geen kwestie van 'zoveel tijd hebben'. De een hangt in de kroeg, de ander denkt liever over dingen na. Beetje de pot verwijt de ketel, jouw verhaal.
En alsof jij nu zo interessant bent hier een topic te openen over jouw geweldige gedachtes.
Je bent nog aan het puberen joh.
Inderdaad.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:31 schreef Logician het volgende:
Redelijk normaal voor mensen om rond je 18e -25e zo te denken, het is zo'n fase waar men vaak het gevoel heeft dingen in te zien/realiseren die anderen niet zien etc..
Bewustwording enz
Ik herken mezelf er ook in van een paar jaar geleden. Zullen de laatste stuiptrekkingen van de pubertijd geweest zijn. Even nog tegen alles zijn wat 'normaal' en burgelijk is.
Het is een heel bekrompen visie, imo.quote:
[..]
Tja elk zijn ding. Ik voel me graag nuttig en voeg graag iets toe aan de wereld. Ik vind niet dat de nestjesbouwers (en dan heb ik het over de echte stereotypen) zo gek veel toevoegen aan de wereld. Ze zijn ontzettend vervangbaar, buiten hun sociale kring. Ik moet niet denken aan zo een leven. Een mens zou zich af kunnen vragen wat nou precies het nut is geweest van specifiek jouw leven, wanneer je zo een leven hebt geleefd. Dat had immers iedereen kunnen doen. Wat heeft jou het recht gegeven om op deze wereldbol rond te lopen, van dit leven te mogen genieten? Ik zou dan kunnen zeggen: Ik heb gedaan wat ik kon om deze wereld te verbeteren. Ik heb ervoor gezorgd (al was dat wellicht niet het uitgangspunt, dat doet daar niets aan af) dat de volgende generaties het weer net iets beter hebben. Dat kan zo een werkmier niet zeggen. Dat klinkt denigrerend, maar dat is heel bewust want zo zie ik het ook. Heeft niets met arrogantie te maken maar met een way of life. Ik vind dat zo een mensen een hoop mogelijkheden negeren, en hun gift van het hier op deze wereld rond lopen voor lief nemen.
En om even op jouw denigrerende manier van praten door te gaan: de werkmier die vervangbaar is in het groot is dat wellicht niet in het klein. Heeft in de einge sociale kring een grote invloed op vrienden familie, kinderen. Heeft in het klein wellicht een groot mens opgevoed, die iets heel bijzonders kan bijdragen aan de hele wereld. Of misschien op zijn/haar beurt weer in het klein in de eigen sociale kring.
Ik vind het helemaal niet raar of erg dat je voor jezelf een ander pad denkt te gaan bewandelen en dat je (nu nog, je bent nog jong) denkt iets heel bijzonders denkt te kunnen toevoegen aan de wereld, maar ik vind het wel triest dat je daarbij neerkijkt op mensen die een andere keuze hebben gemaakt, vrijwillig danwel noodgedwongen. Het siert je niet.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik zeg nergens dat mijn gedachtes geweldig zijn, dat is jouw interpretatie van mijn verhaal. Verder snap ik het probleem niet zo. Ik geef alleen maar een mening. Als mensen mijn mening onzin vinden en dat kunnen onderbouwen, kan ik daar prima mee leven....quote:Op zaterdag 4 april 2009 17:19 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Net alsof mensen die een 'saai' en 'voorspelbaar' leven leiden niet nadenken.
En alsof jij nu zo interessant bent hier een topic te openen over jouw geweldige gedachtes.
Je bent nog aan het puberen joh.
Ach waar je het over hebt hangt ook gewoon heel erg samen met je persoonlijkheid. Met name de eigenschap 'openheid voor ervaringen':
Openness to experience is one of five major domains of personality discovered by psychologists.[1][2] Openness involves active imagination, aesthetic sensitivity, attentiveness to inner feelings, preference for variety, and intellectual curiosity.[3] A great deal of psychometric research has demonstrated that these qualities are statistically correlated. Thus, openness can be viewed as a global personality trait consisting of a set of specific traits, habits, and tendencies that cluster together.
Openness tends to be normally distributed with a small number of individuals scoring extremely high or low on the trait, and most people scoring near the average. People who score low on openness are considered to be closed to experience. They tend to be conventional and traditional in their outlook and behavior. They prefer familiar routines to new experiences, and generally have a narrower range of interests. They could be considered practical and down to earth.
People who are open to experience are no different in mental health from people who are closed to experience. There is no relationship between openness and neuroticism, or any other measure of psychological wellbeing. Being open and closed to experience are simply two different ways of relating to the world.
Openness to experience is one of five major domains of personality discovered by psychologists.[1][2] Openness involves active imagination, aesthetic sensitivity, attentiveness to inner feelings, preference for variety, and intellectual curiosity.[3] A great deal of psychometric research has demonstrated that these qualities are statistically correlated. Thus, openness can be viewed as a global personality trait consisting of a set of specific traits, habits, and tendencies that cluster together.
Openness tends to be normally distributed with a small number of individuals scoring extremely high or low on the trait, and most people scoring near the average. People who score low on openness are considered to be closed to experience. They tend to be conventional and traditional in their outlook and behavior. They prefer familiar routines to new experiences, and generally have a narrower range of interests. They could be considered practical and down to earth.
People who are open to experience are no different in mental health from people who are closed to experience. There is no relationship between openness and neuroticism, or any other measure of psychological wellbeing. Being open and closed to experience are simply two different ways of relating to the world.
People demand freedom of speech as a compensation
for the freedom of thought which they seldom use.
for the freedom of thought which they seldom use.
Misschien had ik inderdaad hier en daar dingen wat meer kunnen nuanceren, en ik zal ook niet onderkennen dat hier en daar wat frustraties gebotvierd worden. Maar de essentie van het verhaal blijft dat ik niet kan begrijpen hoe je verzeilt zou willen raken in zo een routine. Er is bijvoorbeeld ook al bewezen dat je intellectuele capaciteiten (oh god, ik voel alweer een bash komen..) achteruit gaan wanneer je routinematig leeft / werk verricht. Dat wetende, wil je toch al helemaal zeer zeker geen routine meer?quote:Op zaterdag 4 april 2009 17:23 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Het is een heel bekrompen visie, imo.
En om even op jouw denigrerende manier van praten door te gaan: de werkmier die vervangbaar is in het groot is dat wellicht niet in het klein. Heeft in de einge sociale kring een grote invloed op vrienden familie, kinderen. Heeft in het klein wellicht een groot mens opgevoed, die iets heel bijzonders kan bijdragen aan de hele wereld. Of misschien op zijn/haar beurt weer in het klein in de eigen sociale kring.
Ik vind het helemaal niet raar of erg dat je voor jezelf een ander pad denkt te gaan bewandelen en dat je (nu nog, je bent nog jong) denkt iets heel bijzonders denkt te kunnen toevoegen aan de wereld, maar ik vind het wel triest dat je daarbij neerkijkt op mensen die een andere keuze hebben gemaakt, vrijwillig danwel noodgedwongen. Het siert je niet.
Wie wil er nou verschrompelen en leven zonder enige uitdaging.. Dat heeft nog niet eens iets te maken met risico's, maar zoals ik al zei : uitdaging. Dat hoeft niet per se een risico te zijn, je kunt jezelf ook op een relatief veilige manier uitdagen. Maar het kan heel goed aan mij liggen hoor, of aan mijn leeftijd. Wie weet. Ik weet wel dat ik zelf na tusen mijn studies door een jaar bij een helpdesk te hebben gewerkt, ik heel blij was dat ik weer kon gaan studeren. Je vlakt er echt door af en de routine is deprimerend. Maar nogmaals, wellicht is het een karaktertrek (die mij wss meer nadeel dan voordeel oplevert).
Iedereen heeft wel eens een tijd in z'n leven dat het allemaal niet meezit.
Dat je op een prachtig blauwe ochtend wakker wordt en tóch de zon niet kunt zien. Dat je het liefste de gordijnen dicht laat in je grijze bestaan. Als je weer eens wordt achtervolgd door een of andere oude angstdroom.
Je moet je leven zélf weer op de rails zien te krijgen. Of je je hoofd even leeg moet halen. Er is niemand die dat voor je opknapt. Denk niet dat iedereen op jouw problemen zit te wachten. Je moet ze zelf oplossen. En als je dan ook nog het geloof in jezelf verliest, weet je dat je het heft in eigen handen moet nemen.
Want als je dan 's ochtends de gordijnen weer openschuift, en je ziet een helblauwe lucht voor je, vraag je dan opnieuw af of je nog wel vrij bent. Of je alle kansen in het leven met beide handen wel hebt aangegrepen.
Als het antwoord "nee" is, gooi die ramen dan open. Laat die verfrissende wind door je haren waaien. Ga naar buiten en vergeet alles. Want het is tijd om te gaan en de deur achter je dicht te trekken. Op weg naar iets nieuws.
Dat je op een prachtig blauwe ochtend wakker wordt en tóch de zon niet kunt zien. Dat je het liefste de gordijnen dicht laat in je grijze bestaan. Als je weer eens wordt achtervolgd door een of andere oude angstdroom.
Je moet je leven zélf weer op de rails zien te krijgen. Of je je hoofd even leeg moet halen. Er is niemand die dat voor je opknapt. Denk niet dat iedereen op jouw problemen zit te wachten. Je moet ze zelf oplossen. En als je dan ook nog het geloof in jezelf verliest, weet je dat je het heft in eigen handen moet nemen.
Want als je dan 's ochtends de gordijnen weer openschuift, en je ziet een helblauwe lucht voor je, vraag je dan opnieuw af of je nog wel vrij bent. Of je alle kansen in het leven met beide handen wel hebt aangegrepen.
Als het antwoord "nee" is, gooi die ramen dan open. Laat die verfrissende wind door je haren waaien. Ga naar buiten en vergeet alles. Want het is tijd om te gaan en de deur achter je dicht te trekken. Op weg naar iets nieuws.
Op zondag 21 juni 2009 14:23 schreef steeg het volgende:
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
Wie ben jij om te zeggen dat iemand een zinloos leven heeft. Volgens mij is er nix mis met het krijgen van kinderen. Daarmee zorg je wel dat het leven op deze aarde doorgaat. En als diegene daar zielsgelukkig mee is.quote:Op vrijdag 3 april 2009 23:06 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Tja elk zijn ding. Ik voel me graag nuttig en voeg graag iets toe aan de wereld. Ik vind niet dat de nestjesbouwers (en dan heb ik het over de echte stereotypen) zo gek veel toevoegen aan de wereld. Ze zijn ontzettend vervangbaar, buiten hun sociale kring. Ik moet niet denken aan zo een leven. Een mens zou zich af kunnen vragen wat nou precies het nut is geweest van specifiek jouw leven, wanneer je zo een leven hebt geleefd. Dat had immers iedereen kunnen doen. Wat heeft jou het recht gegeven om op deze wereldbol rond te lopen, van dit leven te mogen genieten? Ik zou dan kunnen zeggen: Ik heb gedaan wat ik kon om deze wereld te verbeteren. Ik heb ervoor gezorgd (al was dat wellicht niet het uitgangspunt, dat doet daar niets aan af) dat de volgende generaties het weer net iets beter hebben. Dat kan zo een werkmier niet zeggen. Dat klinkt denigrerend, maar dat is heel bewust want zo zie ik het ook. Heeft niets met arrogantie te maken maar met een way of life. Ik vind dat zo een mensen een hoop mogelijkheden negeren, en hun gift van het hier op deze wereld rond lopen voor lief nemen.
Avontuurlijk betekent absoluut niet hetzelfde als gelukkig. Neem een wereldreis. Prachtig allemaal, al die nieuwe dingen. Maar je raakt ook spuugzat van dat vluchtige leven. Vrijwel geen diepgang in de contacten die je opdoet en alles is slechts tijdelijk. Wat is er dan mooier dan ergens iets opbouwen voor de rest van je leven?
Dus houd op met oordelen en laat iedereen in zijn/haar waarde.
De zwemmer zwemt, hij zwemt in zee
Zucht, moet ik nou blijven uitleggen dat ik het niet heb over wereldreizen? Waarom gebruik je dit ? Omdat het goed uitkomt en je me op die manier makkelijk denkt te kunnen vastlullen ofzo? Het slaat namelijk echt kant nog wal.quote:Op zaterdag 4 april 2009 20:46 schreef Terreros85 het volgende:
[..]
Wie ben jij om te zeggen dat iemand een zinloos leven heeft. Volgens mij is er nix mis met het krijgen van kinderen. Daarmee zorg je wel dat het leven op deze aarde doorgaat. En als diegene daar zielsgelukkig mee is.
Avontuurlijk betekent absoluut niet hetzelfde als gelukkig. Neem een wereldreis. Prachtig allemaal, al die nieuwe dingen. Maar je raakt ook spuugzat van dat vluchtige leven. Vrijwel geen diepgang in de contacten die je opdoet en alles is slechts tijdelijk. Wat is er dan mooier dan ergens iets opbouwen voor de rest van je leven?
Dus houd op met oordelen en laat iedereen in zijn/haar waarde.
Ik heb het nooit over robinson crusoe achtige taferelen gehad (hooguit als onderdeel van je leven of iets dat je eens moet doen, niet als levenswijze). Ik heb het over het toevoegen van waarde aan de wereld en het bewust leven. Begrijpen wat je doet en waarom. Waar je naartoe leeft. Gewoon, bewust zijn en niet zomaar elke dag als een zombie naar je werk strompelen gewoon omdat dat gisteren ook zo ging. Met een leven waarin je iets toevoegt kun je echt wel net zo goed ook kinderen hebben hoor..
Maar soms doe je dingen in je leven waar je later spijt van krijgt. Mij is dat ook overkomen.quote:Op zaterdag 4 april 2009 20:46 schreef Terreros85 het volgende:
[..]
Wie ben jij om te zeggen dat iemand een zinloos leven heeft. Volgens mij is er nix mis met het krijgen van kinderen. Daarmee zorg je wel dat het leven op deze aarde doorgaat. En als diegene daar zielsgelukkig mee is.
Avontuurlijk betekent absoluut niet hetzelfde als gelukkig. Neem een wereldreis. Prachtig allemaal, al die nieuwe dingen. Maar je raakt ook spuugzat van dat vluchtige leven. Vrijwel geen diepgang in de contacten die je opdoet en alles is slechts tijdelijk. Wat is er dan mooier dan ergens iets opbouwen voor de rest van je leven?
Dus houd op met oordelen en laat iedereen in zijn/haar waarde.
Een tijdje geleden heb ik dus m'n vrouw en kinderen verbannen, maar steeds meer bekruipt me het gevoel dat dat geen goede zet is geweest.
Maar ja, wat gebeurd is, is gebeurd, ik gooide de deur achter me dicht en ik hield mezelf maar voor dat ik dat helemaal niet erg vond. Maar in werkelijkheid verloor ik daarmee alles wat ik had, en stortte mijn leven een beetje in elkaar. Ik heb me nog nooit zo vrij gevoeld als nu. Ooit voelde ik me gevangen, wilde ik alles wat me vasthield achter me laten. Ik ben weggegaan uit deze stad, maar ik ben toch weer teruggekomen.
als je goed kijkt tussen de gordijnen en de planten in de vensterbank door, dan zie je heel wat ellende schuilgaan achter elk raam, zo is dat mischien ook bij TS. Het is een eeuwigdurende strijd die ze moeten voeren tegen het bestaan van alledag.
Op zondag 21 juni 2009 14:23 schreef steeg het volgende:
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
Wat voeg jij dan toe aan de wereld of denk je toe te gaan voegenquote:Op vrijdag 3 april 2009 23:06 schreef RRGJL het volgende:
Tja elk zijn ding. Ik voel me graag nuttig en voeg graag iets toe aan de wereld.
Ik begrijp niet wat een mens volgens jou zou moeten doen om 'nuttig' te zijn. Bovendien help je met die nuttigheid voornamelijk mensen die in jouw ogen nutteloos zijn, dus hoe nuttig is dat dan?
Ik leef, dat is genoeg reden. Dat jouw ideaal is het leven van anderen beter te maken op grote schaal is jouw ideaal, ik heb weer andere. Dat jij jouw idealen beter vind dan de mijne is logisch, maar niet iets wat je objectief kunt bewijzen.quote:Op vrijdag 3 april 2009 23:06 schreef RRGJL het volgende:
Wat heeft jou het recht gegeven om op deze wereldbol rond te lopen, van dit leven te mogen genieten?
Los daarvan vind ik het vreemd dat je vind dat we het moeten verdienen van het leven te genieten. Mag ik dan als ik een genezing voor kanker ontdek ook ergens een aanklacht indienen als ik een schijtleven heb en mn man vreemdgaat en mn kind wordt overreden? Dat heb ik dan toch ook niet verdient?
Het leven is niet goed of slecht, mooi of vreselijk. Het leven is. Wat men er mee doet moet ieder voor zich bepalen, en jij kunt daarover niet oordelen, alleen (ten onrechte) veroordelen.
Ik vind dat er nogal denigrerend wordt gedaan tegen de TS. Dat veel (alle?) pubers en adolescenten denken dat ze bijzondere andere gedachten hebben en dat ze het heel anders gaan doen, betekent niet dat geen enkele daarvan daarin gelijk zullen krijgen.
Soms heeft iemand bijzondere ideeen of heeft simpelweg geen interesse in een 'standaard' leven. Daar hoort vanzelfsprekend hetzelfde onbegrip bij als wat pubers hebben, anders zouden ze het niet zo voelen. Dat betekent niet dat het dezelfde basis heeft.
1 ding lijkt me ontegenzeggelijk waar, veel mensen leven gewoon niet bewust. En dan bedoel ik bewust in de zin van "wat maakt mij gelukkig". Zodra een groot deel van je leven routine wordt, stop je gewoon met nadenken over die routine, dat is heel normaal.
Dan is er nog een 2e categorie die er wel over nadenkt maar gewoon hele rare conclusies trekt. Niet alleen in de ogen van buitenstaanders, maar ook als je hun eigen geluk in ogenschouw neemt.
Ik denk dat uiteindelijk iedereen wel redelijk uitkomt bij datgene wat het best past bij zijn/haar karakter en mogelijkheden, maar dat het bij de een wat langer duurt dan bij de ander.
Soms heeft iemand bijzondere ideeen of heeft simpelweg geen interesse in een 'standaard' leven. Daar hoort vanzelfsprekend hetzelfde onbegrip bij als wat pubers hebben, anders zouden ze het niet zo voelen. Dat betekent niet dat het dezelfde basis heeft.
1 ding lijkt me ontegenzeggelijk waar, veel mensen leven gewoon niet bewust. En dan bedoel ik bewust in de zin van "wat maakt mij gelukkig". Zodra een groot deel van je leven routine wordt, stop je gewoon met nadenken over die routine, dat is heel normaal.
Dan is er nog een 2e categorie die er wel over nadenkt maar gewoon hele rare conclusies trekt. Niet alleen in de ogen van buitenstaanders, maar ook als je hun eigen geluk in ogenschouw neemt.
Ik denk dat uiteindelijk iedereen wel redelijk uitkomt bij datgene wat het best past bij zijn/haar karakter en mogelijkheden, maar dat het bij de een wat langer duurt dan bij de ander.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Het zijn ook moedertjes en mensen die zgn. gesetteld zijn die denigrerend tegenover TS doen. Zegt genoeg lijkt me. 
I HATE MUSIC
Nee hoor.quote:Op zondag 5 april 2009 12:04 schreef FictionalFenna het volgende:
Het zijn ook moedertjes en mensen die zgn. gesetteld zijn die denigrerend tegenover TS doen. Zegt genoeg lijkt me.
Het maakt niks uit als je avontuurlijk bent ingesteld of gruwelt van een burgelijk leven, maar respecteer het wel als anderen daar wel van genieten. En TS laat in zijn posts duidelijk doorschemeren dat hij neerkijkt op mensen die een 'saai' leven leiden. Hij kan dat niet begrijpen, dat ze er niet meer uithalen.
Naar mijn mening moet iemand doen waar hij gelukkig van wordt. Burgelijk of juist vrijgevochten, het maakt niet uit. Niemand heeft daar iets over te zeggen of over te oordelen. Het is jouw leven, als je maar zelf gelukkig bent. Dat is het belangrijkste.
Er wordt dus niet denigrerend gedaan naar TS toe want niemand zegt dat hij zulke gedachten over zijn eigen leven niet mag hebben, integendeel.quote:
Ik vind dat er nogal denigrerend wordt gedaan tegen de TS. Dat veel (alle?) pubers en adolescenten denken dat ze bijzondere andere gedachten hebben en dat ze het heel anders gaan doen, betekent niet dat geen enkele daarvan daarin gelijk zullen krijgen.
Soms heeft iemand bijzondere ideeen of heeft simpelweg geen interesse in een 'standaard' leven. Daar hoort vanzelfsprekend hetzelfde onbegrip bij als wat pubers hebben, anders zouden ze het niet zo voelen. Dat betekent niet dat het dezelfde basis heeft.
1 ding lijkt me ontegenzeggelijk waar, veel mensen leven gewoon niet bewust. En dan bedoel ik bewust in de zin van "wat maakt mij gelukkig". Zodra een groot deel van je leven routine wordt, stop je gewoon met nadenken over die routine, dat is heel normaal.
Dan is er nog een 2e categorie die er wel over nadenkt maar gewoon hele rare conclusies trekt. Niet alleen in de ogen van buitenstaanders, maar ook als je hun eigen geluk in ogenschouw neemt.
Ik denk dat uiteindelijk iedereen wel redelijk uitkomt bij datgene wat het best past bij zijn/haar karakter en mogelijkheden, maar dat het bij de een wat langer duurt dan bij de ander.
TS doet denigrerend over mensen die er anders over denken, door oa te melden dat hij vindt dat mensen die niet iets groots aan het verbeteren van de wereld hebben bijgedragen, eigenlijk niet het recht hebben te leven.
Iemand met een echt open mind ziet voor zichzelf een ander leven dan hij bij anderen ziet, zonder het leven van een ander aan een negatief waardeoordeel te onderwerpen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Je kunt zeggen: Zo'n leven is niks voor mij. Maar ik vind niet dat je kunt zeggen dat je beter bent of meer waard bent. Da's arrogant. En er zijn geen bewijzen voor dat de ene manier van leven beter is dan de andere.quote:Op zondag 5 april 2009 12:19 schreef RRGJL het volgende:
Ach wat een flauwekul, alsof een open minded persoon alleen maar mag observeren zonder te oordelen.
We hebben nog altijd het meeste aan gelukkige mensen, niet? Op wat voor manier ze hun leven dan ook inrichten....
Dat bestaat gewoon niet, geen mens kan dat. Je hangt vanzelf een waardeoordeel aan dat soort zaken en waarschijnlijk vind je je eigen levensvisie het beste. Dat is niet meer dan logisch. Je kunt dan wel rationeel besluiten om dat als het ware van je af te laten glijden, maar je oordeel blijft bestaan.quote:Op zondag 5 april 2009 12:16 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Iemand met een echt open mind ziet voor zichzelf een ander leven dan hij bij anderen ziet, zonder het leven van een ander aan een negatief waardeoordeel te onderwerpen.
Zo vind ik workaholics nou een typisch voorbeeld van mensen die het niet snappen, om maar wat te noemen. Dat terwijl ik meerdere vrienden heb die onder die noemer vallen en dat het meerendeel daar daadwerkelijk goed over nadenkt, anders zou ik het geen vrienden noemen.
Verder vind ik de toon wel degelijk denigrerend. "Je bent gewoon een puber" etc. getuigd niet echt van open minded zijn. Ik vind dat hij best een punt heeft maar het te bot en te generaliserend brengt.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
En waarom ga je er van uit dat mensen met een vaste baan elke dag als een zombie naar hun werk strompelen?
Ik denk dat dat laatste juist het probleem is. Wanneer iemand voor zichzelf heeft bepaald dat een 'burgerlijk' leven datgene is waar hij gelukkig van wordt, doe dat dan lekker en wees gelukkigquote:Op zondag 5 april 2009 12:12 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Nee hoor.
Het maakt niks uit als je avontuurlijk bent ingesteld of gruwelt van een burgelijk leven, maar respecteer het wel als anderen daar wel van genieten. En TS laat in zijn posts duidelijk doorschemeren dat hij neerkijkt op mensen die een 'saai' leven leiden. Hij kan dat niet begrijpen, dat ze er niet meer uithalen.
Naar mijn mening moet iemand doen waar hij gelukkig van wordt. Burgelijk of juist vrijgevochten, het maakt niet uit. Niemand heeft daar iets over te zeggen of over te oordelen. Het is jouw leven, als je maar zelf gelukkig bent. Dat is het belangrijkste.
. Voor mijn gevoel doelt TS echter meer op mensen die min of meer in dat routinematige leventje zijn beland, zonder daar over nagedacht te hebben of dat echt te willen. Dat zijn vaak ook de mensen die op hun 35ste al uitkijken naar hun pensioen/aow, omdat ze niet van hun werk houden. Wanneer die mensen eens goed over hun leven na zouden denken, denk ik dat er inderdaad velen tussen zitten die niet erg gelukkig worden van hun way of life.
Hier worden massa's studies over gedaan juist. Zo blijkt bijvoorbeeld dat Nederlanders tot de gelukkigste volkeren op aarde horen en blijkt dat een trend te zijn die je over alle 'tolerante' maatschappijen ziet, om maar wat te noemen.quote:Op zondag 5 april 2009 12:28 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
En er zijn geen bewijzen voor dat de ene manier van leven beter is dan de andere.
We hebben nog altijd het meeste aan gelukkige mensen, niet? Op wat voor manier ze hun leven dan ook inrichten....
Verder kan je best zeggen dat iemands leven van meer waarde is, maar dan moet je de waarde wel definieren. De TS heeft het duidelijke over toegevoegde waarde voor de mensheid, in dat geval kun je dergelijke conclusies echt wel trekken. De waarde van iemands leven kunnen mensen natuurlijk alleen maar zelf bepalen, maar daar valt ook niets over te discussieren.
Tot slot gaat het er volgens mij voornamelijk om, dat de TS vind dat iedereen het maximale uit zijn leven dient te halen. Hij geeft daar zijn eigen invulling aan, maar die boodschap zelf kan ik het wel mee eens zijn.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Alle mensen die kinderen krijgen, die zijn een toegevoegde waarde voor DE MENSHEID.quote:Op zondag 5 april 2009 12:34 schreef kingmob het volgende:
De TS heeft het duidelijke over toegevoegde waarde voor de mensheid, in dat geval kun je dergelijke conclusies echt wel trekken.
Nee, dat is niet correct. De mensheid heeft niet per definitie baat bij groei. Sterker nog, dat is negatief, omdat dan het algemene welvaardsniveau daalt. De mensheid heeft baat bij innovatie.quote:Op zondag 5 april 2009 12:35 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Alle mensen die kinderen krijgen, die zijn een toegevoegde waarde voor DE MENSHEID.
oh ja:
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Ik vind het een modern cliché dat 'meer zien' altijd een meerwaarde heeft voor een mensenleven. Vooruit is niet altijd beter. Stilstaan is soms beter. Een dieper of betekenisvoller leven staat of valt zeker niet bij heoveel je van de wereld hebt gezien m.i. Zoals al gezegd is groei niet altijd meer.
PS Ik bedoel dit dus niet relativistisch over 'the good life', maar dat dat zeker niets te maken heeft met hoeveel je van de wereld ziet.
PS Ik bedoel dit dus niet relativistisch over 'the good life', maar dat dat zeker niets te maken heeft met hoeveel je van de wereld ziet.
De vergrijzing is een gevolg van een plotselinge korte groei, niet het tegenovergestelde. Maar het wordt nu wel erg offtopic.quote:Op zondag 5 april 2009 12:40 schreef nummer_zoveel het volgende:
Hier in het Westen niet. Zeker gezien de vergrijzing.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Ik ben het eens met kingmob. Ik zie de TS nergens zeggen dat hij beter is, ik zie hem enkel zeggen "zo'n leven is niks voor mij". Lijkt me niks mis mee, we kunnen allemaal wel bepaalde levensstijlen opnoemen die niks voor ons zijn. Sommige reacties op de TS vind ik dan wel weer denigrerend, reacties van de strekking: "je bent nog aan het puberen, je groeit er wel overheen".
Dat vind ik toch allemaal redelijk denigrerend klinken. Zoals ik ook al in mijn eerdere post in antwoord op deze post heb gezegd, is het imo niet nodig om in het groot op wereldniveau iets bijzonders bijgedragen te hebben om een goed en nuttig leven gehad te hebben. In het klein kun je ook bijzonder veel bijdragen.quote:
[..]
Tja elk zijn ding. Ik voel me graag nuttig en voeg graag iets toe aan de wereld. Ik vind niet dat de nestjesbouwers (en dan heb ik het over de echte stereotypen) zo gek veel toevoegen aan de wereld. Ze zijn ontzettend vervangbaar, buiten hun sociale kring. Ik moet niet denken aan zo een leven. Een mens zou zich af kunnen vragen wat nou precies het nut is geweest van specifiek jouw leven, wanneer je zo een leven hebt geleefd. Dat had immers iedereen kunnen doen. Wat heeft jou het recht gegeven om op deze wereldbol rond te lopen, van dit leven te mogen genieten? Ik zou dan kunnen zeggen: Ik heb gedaan wat ik kon om deze wereld te verbeteren. Ik heb ervoor gezorgd (al was dat wellicht niet het uitgangspunt, dat doet daar niets aan af) dat de volgende generaties het weer net iets beter hebben. Dat kan zo een werkmier niet zeggen. Dat klinkt denigrerend, maar dat is heel bewust want zo zie ik het ook. Heeft niets met arrogantie te maken maar met een way of life. Ik vind dat zo een mensen een hoop mogelijkheden negeren, en hun gift van het hier op deze wereld rond lopen voor lief nemen.
"Voor mijn gevoel doelt TS echter meer op mensen die min of meer in dat routinematige leventje zijn beland, zonder daar over nagedacht te hebben of dat echt te willen. "
Probleem met deze stelling is dat TS meent deze mening te kunnen hebben over mensen gebaseerd op alleen zijn interpretatie van wat hij ziet. Hij heeft niet met al deze 'werkmieren' gesproken, maar concludeert dat ze niet bewust hebben gekozen en vast niet gelukkig zijn en niets toevoegen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Wat is bewust leven? En wat moet je zoal doen om een dergelijke staat van verlichting te bereiken? En wanneer begrijp je waar je mee bezig bent?quote:Op zondag 29 maart 2009 22:54 schreef RRGJL het volgende:
Nuttig leven is dus eigenlijk bewust leven, vind ik. Zolang je maar begrijpt waar je mee bezig bent en waarom.
"Maar meester, hij begon"quote:Op zondag 5 april 2009 13:46 schreef miss_sly het volgende:
Dat vind ik toch allemaal redelijk denigrerend klinken. Zoals ik ook al in mijn eerdere post in antwoord op deze post heb gezegd, is het imo niet nodig om in het groot op wereldniveau iets bijzonders bijgedragen te hebben om een goed en nuttig leven gehad te hebben. In het klein kun je ook bijzonder veel bijdragen.
Je hebt mensen die een verlangen hebben "in het groot" iets bij te dragen. Je hebt ook mensen die verlangen de kinderen op liefdevolle wijze groot te brengen en een goede buur te zijn. En je hebt mensen die beide doen. Moet ieder voor zich weten.
Het wordt pas vervelend als je niet doet wat je verlangt, of vergeten bent wat je ook alweer verlangde. Volgens mij gaat het topic vooral daarover.
Wat een gelul toch weer, al die huismoeders en kantoormedewerkers zijn gelijk op hun pik getrapt als 1 persoon zegt dat hij er voor kiest om een onvoorspelbaar en uitdagend leven te leiden. Dit zijn vaak dezelfde mensen die gelijk negatief reageren als je zegt dat je op late leeftijd nog een studie wilt doen of naar een ander land wil verhuizen.
Ik gruwel zelf ook van het idee, om elke ochtend met tegenzin naar je werk te gaan, en aan het einde van de middag als enige troost 1 of ander stom TV-programma te hebben.
Een uitdagend leven is heel wat meer dan edelstenen gaan zoeken in de mijnen of een wereldreis maken op een motorfiets. Voor sommige mensen is een uitdaging al een onbekend iemand in de trein aanspreken of frietje met mayo laten staan. Persoonlijk vind ik dat je elke dag weer zin in het leven moet hebben, en dingen doet waar je plezier in hebt. Tegenwoordig zijn TV-kijken en internetten de enige hobbies van mensen zonder doel in hun leven. Mensen kennen vaak geen enthousiasme om iets te bereiken. Ik kan al genieten als het me lukt een onbekend recept klaar te maken, of een wandeling door een gebied wat ik niet ken.
Iedereen weet vast wel uit z'n kindertijd hoeveel lol en weinig zorgen je had toen je aan het spelen was met je vriendjes, lego of wat dan ook. Die lol zit nog steeds in iedereen, maar veel mensen willen niet de stap maken om weer iets te zoeken waar ze wild van enthousiasme van worden. Het is veel makkelijker om met een biertje op de bank naar DWDD te kijken, of een avondje lopen niksen op fok!.
Ik kan enorm genieten van de meest stompzinnige dingen, en dat zijn vrijwel altijd creatieve dingen waardoor je meer zelfvertrouwen krijgt. Dat je verbaasd bent, dat je tot zoiets in staat ben.
Toen ik een paar geleden begon met gitaarspelen kreeg ik te horen dat ik te oud was om het te leren, en dat ik geen ritmegevoel had. Ik merk dat mensen het heel interessant vinden om anderen te zien mislukken, en dan vooral mensen die een andere weg inslaan als zijzelf. Dat heeft niks met een andere kijk te maken, maar simpelweg met angst voor het onbekende.
Ik gruwel zelf ook van het idee, om elke ochtend met tegenzin naar je werk te gaan, en aan het einde van de middag als enige troost 1 of ander stom TV-programma te hebben.
Een uitdagend leven is heel wat meer dan edelstenen gaan zoeken in de mijnen of een wereldreis maken op een motorfiets. Voor sommige mensen is een uitdaging al een onbekend iemand in de trein aanspreken of frietje met mayo laten staan. Persoonlijk vind ik dat je elke dag weer zin in het leven moet hebben, en dingen doet waar je plezier in hebt. Tegenwoordig zijn TV-kijken en internetten de enige hobbies van mensen zonder doel in hun leven. Mensen kennen vaak geen enthousiasme om iets te bereiken. Ik kan al genieten als het me lukt een onbekend recept klaar te maken, of een wandeling door een gebied wat ik niet ken.
Iedereen weet vast wel uit z'n kindertijd hoeveel lol en weinig zorgen je had toen je aan het spelen was met je vriendjes, lego of wat dan ook. Die lol zit nog steeds in iedereen, maar veel mensen willen niet de stap maken om weer iets te zoeken waar ze wild van enthousiasme van worden. Het is veel makkelijker om met een biertje op de bank naar DWDD te kijken, of een avondje lopen niksen op fok!.
Ik kan enorm genieten van de meest stompzinnige dingen, en dat zijn vrijwel altijd creatieve dingen waardoor je meer zelfvertrouwen krijgt. Dat je verbaasd bent, dat je tot zoiets in staat ben.
Toen ik een paar geleden begon met gitaarspelen kreeg ik te horen dat ik te oud was om het te leren, en dat ik geen ritmegevoel had. Ik merk dat mensen het heel interessant vinden om anderen te zien mislukken, en dan vooral mensen die een andere weg inslaan als zijzelf. Dat heeft niks met een andere kijk te maken, maar simpelweg met angst voor het onbekende.
Zie je inderdaad vaak gebeuren. Vaak als iemand een stap zet die ze zelf eigenlijk ook wel zouden willen zetten, is mijn indruk. Jammer, natuurlijk, voor beide partijen.quote:Op zondag 5 april 2009 17:16 schreef Batsnek het volgende:
Wat een gelul toch weer, al die huismoeders en kantoormedewerkers zijn gelijk op hun pik getrapt als 1 persoon zegt dat hij er voor kiest om een onvoorspelbaar en uitdagend leven te leiden. Dit zijn vaak dezelfde mensen die gelijk negatief reageren als je zegt dat je op late leeftijd nog een studie wilt doen of naar een ander land wil verhuizen.
[...]
Toen ik een paar geleden begon met gitaarspelen kreeg ik te horen dat ik te oud was om het te leren, en dat ik geen ritmegevoel had. Ik merk dat mensen het heel interessant vinden om anderen te zien mislukken, en dan vooral mensen die een andere weg inslaan als zijzelf. Dat heeft niks met een andere kijk te maken, maar simpelweg met angst voor het onbekende.
Aan de stap-zetter de taak om zich van dergelijke reacties niets aan te trekken.
Uiteraard, anders zou ik ook niet op FOK! posten.quote:Op zondag 5 april 2009 17:16 schreef Batsnek het volgende:
Wat een gelul toch weer, al die huismoeders en kantoormedewerkers zijn gelijk op hun pik getrapt als 1 persoon zegt dat hij er voor kiest om een onvoorspelbaar en uitdagend leven te leiden. Dit zijn vaak dezelfde mensen die gelijk negatief reageren als je zegt dat je op late leeftijd nog een studie wilt doen of naar een ander land wil verhuizen.
Ik denk dat het vooral met je karakter te maken heeft, maar ik ben er 100% van overtuigd dat de nederlandse maatschappij er 'debet' aan is. Alles is geregeld, (ga eens naar Amerika) ook het calvinisme speelt een rol.
Als ik naar mijzelf kijk: In Nederland: chef handelsbank, trainer management sales social skills, eigen mkb bedrijf begonnen vanuit het niets (geld geleend via een bank en gezegd dat ik het prive nodig had voor een stacaravan) zijn 5 filialen met 25 man personeel geworden, verkocht, 2 jaar niets gedaan, behalve dan 1 jaar barkeeper geweest i h weekend, eft en emdr therepeut geweest, geemigreerd naar denemarken, hier een uitzendbureau begonnen ook verkocht en gewerkt in diverse deense bedriijven voor de taal en nu weer zelfstandige met een nieuw bedachte dienst voor denemarken, zweden, noorwegen.
1 ding !!!! geen relatie beginnen, vrouwen willen onder dak zijn en dwingen dat ook af, (pas op voor een vrouw met een handtasje, zit in: kettingen, touw, ijzerdraad en nietmachines
Als ik naar mijzelf kijk: In Nederland: chef handelsbank, trainer management sales social skills, eigen mkb bedrijf begonnen vanuit het niets (geld geleend via een bank en gezegd dat ik het prive nodig had voor een stacaravan) zijn 5 filialen met 25 man personeel geworden, verkocht, 2 jaar niets gedaan, behalve dan 1 jaar barkeeper geweest i h weekend, eft en emdr therepeut geweest, geemigreerd naar denemarken, hier een uitzendbureau begonnen ook verkocht en gewerkt in diverse deense bedriijven voor de taal en nu weer zelfstandige met een nieuw bedachte dienst voor denemarken, zweden, noorwegen.
1 ding !!!! geen relatie beginnen, vrouwen willen onder dak zijn en dwingen dat ook af, (pas op voor een vrouw met een handtasje, zit in: kettingen, touw, ijzerdraad en nietmachines
nothing will change without a rebel
Leuk stukje over iemand die daadwerkelijk aan het gewone leven ontsnapt is.
http://www.mediastudies.nl/nap2/index.php?option=com_content&task=view&id=1449&Itemid=37
[ Bericht 0% gewijzigd door Rubber_Johnny op 05-04-2009 22:14:04 ]
http://www.mediastudies.nl/nap2/index.php?option=com_content&task=view&id=1449&Itemid=37
Indrukwekkend maar soms vind ik de insteek wat negatief. De man leidt een supergaaf leven maar kennelijk reist hij vooral omdat hij weg wil. Ik zou reizen omdat ik naar plekken toe wilquote:Ontsnappen aan het leven van het land
Bijdrage van Catrien Spijkerman
Friday, 3 October 2008
Van Afrika tot Azië, van Europa tot Australië, Clive Hamman vaart de hele wereld over in zijn schip. Een echte zeeman en avonturier die nooit heeft kunnen settelen. 'Als de feesten gezien zijn, de water-, drank- en voedselvoorrraad weer aangevuld, is het tijd te vertrekken.'
De dagen zijn hetzelfde. Je studeert of werkt. Je doet wat aan sport, of niet. Je gaat zo nu en dan een avond uit met vrienden. Soms ga je op vakantie, kort of lang. Je betaalt je huur of hypotheek, gas, water, licht.
En dan kom je Clive Hamman tegen. Hij ziet er uit als een zwerver, met zijn lange dreadachtige slierthaar en rubberen kaplaarzen, maar hij zegt gewoon: ‘Hey, ik heb een prachtige Chinese zeilboot. Ga je mee, dan we steken oceaan over.’ Je laat alles uit handen vallen, of zet het op z’n minst een periode op non-actief. Je volgt hem, de man met zijn twinkelende groenbruine ogen en z’n grote handen. Maanden op zee, door weer en wind. Je leert de zeilen hijsen en ziet de meest spectaculaire zonsop- en ondergangen, je komt haaien en piraten tegen en poept in een emmer in de openlucht op het dek.
Leven ten volle uit, vindt kapitein Clive Hamman (61). Al zeventien jaar vaart hij met zijn schip Nuthin Wong de wereldzeeën over. Zijn eerste wereldreis duurde negen jaar. De in Zuid-Afrika geboren Canadees vertrok vanuit zijn ‘woonplaats’ in Vancouver naar Australië, Indonesië en Thailand, en vaarde verder naar Afrika: Madagaskar, Kenia, Zuid-Afrika, Namibië. Hij stak de Zuid-Atlantische Oceaan over naar Brazilië, de Caribische eilanden en zeilde uiteindelijk noordwaarts, terug naar Canada. Inmiddels is hij bezig aan zijn tweede wereldreis, van Canada naar Ierland, Frankrijk, en Portugal. En nu ligt zijn boot in een kanaaltje in het Florapark. In Amsterdam.
Bemanning gezocht
‘M’n whiskey is op’, zegt hij verontschuldigend. Hij haalt de verroeste ketel van één van de twee pitten van zijn minifornuis en serveert mierzoete chocolademelk in mokken die niet stuk kunnen. De kajuit is klein en rommelig. Dat hier zeventien jaar lang met soms wel negen mensen op een paar vierkante meter is geleefd, is te zien en te ruiken. Kapitein Hamman zit nu nog alleen aan de kleine houten eettafel. Hij moet de boot wat opknappen, en legt de laatste hand aan zijn boek, No Fixed Adress. Binnen een paar weken zal het weer dringen zijn aan het eettafeltje. Dan zit zijn boot weer vol zijn met nog onbekende avonturiers, zijn nieuwe bemanning.
Kapitein Hamman vindt zijn crew door briefjes op te hangen in hostels, advertenties te zetten in plaatselijke kranten, en de mensen gewoon aan te spreken. Hij heeft plaats voor maximaal acht bemanningsleden, die allemaal bij elkaar in de punt van de boot slapen. ‘Als ze bij elkaar in bed willen, kunnen er acht mee. Meestal gaan er zes mee.’ Hij leert zijn bemanning zeilen, navigeren en overleven op zee. Een mooie missie, maar hij heeft zijn bemanning ook nodig. Zonder hen kan hij zijn reizen niet maken. ‘Ze betalen mee aan benzine, olie, en onderhoudskosten. Ieder geeft wat hij kan missen.’ Per week leggen alle bemanningsleden bovendien vijftien euro in om te kunnen eten. ‘Met een beetje ‘liddlelizen’ halen we het prima.’
Ontsnappen
In al die jaren heeft hij honderden bemanningsleden gehad, mensen van ‘all walks of life’. ‘Mijn oudste crewlid was een vrouw van zeventig, ze had twee weeshuizen in Mexico. De jongste was een jongen van zeventien uit Canada. Hij had problemen op school en zijn moeder klopte bij mij aan. Ze zei: ‘Neem mijn zoon alsjeblieft een paar maanden mee, misschien wordt hij dan groot’.’ En dat werd hij. ‘Die jongen kreeg het varen te pakken, haalde later zijn zeemansdiploma’s en werkt nu op een groot schip.’
De bemanning van kapitein Hamman bestaat vaak uit studenten, of net afgestudeerden. ‘Ze zitten tussen hun studie en de ‘echte wereld’ in. Maar altijd zijn het avonturiers, mensen die iets anders willen. Ze willen ontsnappen. Aan het normale leven, of aan nare dingen.’ Zo waren er de jongen en het meisje die probeerden af te kicken van de heroïne. ‘Dat lukte heel goed, totdat we aan land gingen. Toen gingen ze toch weer aan de drugs.’
‘Het land geeft een bepaalde energie, je draait vanzelf mee in de molen van het alledaagse leven, zonder erbij stil te staan. Als mensen bij mij aan boord komen, slapen ze vaak de eerste dagen. Daarna komen ze tot zichzelf. Tijdens het nachtwaken vertellen mensen mij hun diepste geheimen.’ Bij de tochten op openzee moet de bemanning per toerbeurt achter het roer: zes uur op, twaalf uur af. Het turen in de verte, terwijl de anderen slapen, heeft een bijzonder effect op mensen, vertelt Hamman glimlachend. ‘Achter het roer, met de pikzwarte zee onder zich, en al die sterren boven zich, hebben mensen de tijd om te reflecteren op zichzelf, op het leven. De taxichauffeur wiens rijbewijs was afgepakt wegens dronken rijden zag ineens in: ik kan een veel betere vader zijn.’
Leren te vertrekken
Soms gaan de bemanningsleden twee weken met hem mee, langs de kusten van een paradijselijk oord. Soms blijven ze maanden bij hem aan boord, op weg naar de andere kant van de wereld. Maar het is altijd tijdelijk. ‘Soms is dat moeilijk. Dan meren we aan en springt iedereen van boord, op weg naar de vlieghavens, op weg naar hun geliefden, terug naar hun leven. Ik blijf achter.’
Learning how to leave, noemden twee crewleden de film die zij maakten tijdens hun tochten met Nuthin Wong. ‘Veel mensen leren dat nooit’, zegt Hamman.‘Uiteindelijk willen ze een vaste plaats, een vast leven. Ik zou juist moeten leren not to leave. Ik heb wel eens gedacht: hier is het mooi, hier zou ik kunnen blijven. Dan meerden we aan bij een prachtige plek: veel groen, - ik hou van bomen -, fijne mensen. Maar na een week verandert het, altijd. Dan wil ik weg. Als de feesten gezien zijn, de water-, drank- en voedselvoorrraad weer aangevuld, is het tijd te vertrekken.’
Zo is het ook met Amsterdam. De stad heeft weliswaar een speciale plek in zijn hart, dertig jaar geleden heeft hij er een paar maanden gewoond. Op een woonboot aan de Zwanenburgwal. ‘Hoe kon ik een reis om de wereld maken en niet stoppen in Amsterdam? Al was het alleen maar om herinneringen op te halen. Amsterdam is bovendien prachtig met al haar waterwegen, en heel erg bootgeoriënteerd. Iedereen zwaait naar elkaar op het water, en mensen stoppen met hun fiets om te vragen wat voor boot dit is.’ Een prima plek om zijn boot op te knappen (‘er zijn hier zeldzaam goede plaatsen voor tweedehands bootonderdelen’), maar dan moet hij weer verder. ‘Hoe kan ik hier zijn zonder meer van Noord-Europa te zien?’
‘Simpel’ leven
Maar als je altijd onderweg bent, wat is dan je bestemming, wat is het doel? Hamman glimlacht, het antwoord is simpel. ‘Niet gevangen te raken in het systeem, kopje onder te gaan in het ‘normale leven’. Het hoeft allemaal niet moeilijk te zijn, vindt hij. ‘Ik heb heel weinig nodig. Ik zorg voor de boot, zodat de boot op zee voor mij zorgt. Simpele genoegens zijn genoeg. Stampen op de golven, een vis vangen of een zonsondergang bekijken. Ik heb nog nooit een creditcard gehad, zelfs geen bankrekening.’
Zelfs de liefde kon zijn drang om te vertrekken niet temperen. Twee echtgenotes heeft hij gehad. Met de eerste was hij tien jaar getrouwd. Ze wist wel dat hij nergens kon blijven, en reisde altijd met hem mee. Toen nog over land. ‘Negentig dagen, is de langste periode dat we ergens zijn gebleven. Nooit maakten we het te comfortabel, dan vergeet je waar je naar op weg was. Maar uiteindelijk wilde ze zich vestigen, en dat kan ik niet. Zo ging het ook met mijn tweede vrouw. I have loved them and left them. Nu settelen ze met iemand anders.’
Origamiboot
Toen hij op het punt stond zich met zijn eerste vrouw ergens te vestigen, ongeveer vijfentwintig jaar geleden, kocht hij C’est la Vie, zijn eerste grote zeilboot. Met dat schip begonnen de overzeese tochten. De boot liep echter op een koraalrif bij de Malediven, en zonk. Kapitein Hamman en zijn bemanning wisten te overleven. ‘In de reddingsboot onderweg naar het vasteland heb ik een tekening gemaakt, het ontwerp van mijn volgende boot. Die zou van staal zijn, veel steviger.’
Op het dek van Nuthin Wong staat een vlag met een Chinees teken, het staat voor ‘een nieuw begin’, vertelt Hamman. In de bedompte kajuit haalt Hamman een groot zwart fotoboek te voorschijn. Trots wijst hij op een vergeelde foto: stalen platen op een kale grond. ‘Dat is het begin.’ In negentien maanden bouwde hij samen met zijn vriend de boot die hij in het reddingssloepje getekend had. ‘Mijn vriend Brent had een boek, ‘Origami voor boten’, zoiets. Dat leek ons dé perfecte constructie. We hebben deze boot dus letterlijk met vouwtechniek in elkaar gezet. We sneden de platen in rare vormen en schoven ze in elkaar.’
Nieuwe verhalen
Hij bladert door de foto’s. Onder het blauwige schijnsel van de batterijlamp licht het montuur van zijn leesbril op, het is met witte tape aan elkaar geplakt. Iedere foto toont een andere plaats, een ander bemanningslid, een ander verhaal. ‘Dit is in de buurt van Bali, en dat is Jan, een Nederlander die in het leger had gezeten. Die heeft nog molotovcocktails gemaakt, toen de piraten te dichtbij kwamen. We hebben de bommen gelukkig niet hoeven gebruiken, maar spannend was het wel.’ Foto’s van vrouwen komen voorbij, allemaal jong en mooi. ‘Ik vind altijd vrouwen die een beetje voor me zorgen.’ Sommige liefdes pakt hij na jaren weer op, als hij in de buurt is. Soms zijn ze allang getrouwd. ‘Met een zakenman ofzo. Dat is niet erg, dan leer ik hem kennen en drinken we samen.’
‘Het mooie is, je bent altijd dicht bij een andere plaats.’ Kapitein Hamman maakt geen uitgebreide plannen, hij kijkt slechts ‘één zee vooruit’. In Portugal was hij dichtbij Frankrijk, en zijn riviertrip van Zuid-Frankrijk naar het noorden, bracht hem dicht bij Maastricht. Komende maanden vaart hij wat over de Nederlandse wateren, voor hij naar Denemarken, Zweden, Noorwegen vertrekt. En dan ziet hij wel weer. Of hij naar Engeland, en daarna richting Cuba trekt, of naar IJsland en Groenland. Eerst maar eens bemanning zoeken. Nieuwe avonturiers, die voor even willen ontsnappen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Rubber_Johnny op 05-04-2009 22:14:04 ]
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |