R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zat vanmiddag in de auto, en zag iemand uit de buurt die ik toevallig ken (toevallig ja, ben niet zo sociaal.. 
) lopen met zijn hond. Om de een of andere reden bedacht ik me dat die kerel eigenlijk al zijn hele leven in het dorp woont. Hoe verschrikkelijk moet dat zijn? Je hele leven in hetzelfde dorp / dezelfde wijk, en voor de dapperen: dezelfde stad, wonen, dezelfde baan hebben en je hele leven voor 1 of 2 bazen hebben gewerkt. Altijd dezelfde mensen hebben gekend. En elk jaar op vakantie zijn gegaan aan de Costa Brava...
Ik vond het een hele deprimerende gedachte. De wereld is zo gigantisch groot, er is zoveel te zien, zoveel te doen, en al die mensen leven eigenlijk hun hele leven in een klein kringetje van 20-30 man en that's it. Hun hele leven, zo'n 75-85 jaar, leven zij op vrijwel exact dezelfde plek.
Soms wanneer ik een vogel zag vliegen, dacht ik wel eens: "Wat hebben die dieren eigenlijk een nutteloos saai leven. Een beetje rondfladderen, wat zaad vreten of brood dat je ergens gevonden hebt, wat nestjes bouwen en wat meer fladderen en vreten. Ik zou echt nooit een dier willen zijn". Maar nu bedacht ik me, triest genoeg eigenlijk voor het eerst, dat een groot deel van de menselijke bewoners van deze planeet net zo is. Misschien nog wel erger.
Nou begon ik daarover met een vriendin van me, en er bleek dus al vrij snel dat zij net zo was als 'die anderen'. Ze was een beetje beledigd door mijn visie en vond dat je routine in bepaalde mate ook gewoon nodig hebt en dat het niet per se slecht is. Ik antwoordde daarop dat dat natuurlijk voor elk mens anders is, en sommige mensen die routine niet nodig hebben. Zij was vervolgens wel erg benieuwd hoe ik ooit een partner dacht te vinden met zo een levensstijl, waarop ik dan weer zei dat het wel erg arrogant zou zijn, al voel je je nog zo alleen, om te denken dat jij de enige van je soort bent.
Het werd me dus al meteen duidelijk dat dit soort mensen eigenlijk altijd in problemen denken, geen risico's durven te nemen en blijkbaar erg veel waarde hechten aan dingen als kinderen, een partner, vrienden etc. Nou vind ik dat ook wel in bepaalde mate belangrijk, maar ik zou (denk ik) nooit mijn geluk er van af laten hangen of mijn hele leven er op inrichten. Dat is gewoon doodzonde.
Nou vraag ik me dus een beetje af of dit gewoon een fase is in mijn leven (ben 21), en of dat avontuurlijke er vanzelf wel uit gaat... ik hoop eigenlijk van niet, want mijn bovenstaande argumenten blijven altijd geldig. Ik hoop dan ook dat ik mezelf daar altijd aan zal kunnen blijven herinneren, maar ik vrees het ergste.
Ik wil vooralsnog niet echt een specifieke kant op met dit topic. Ik ben gewoon even benieuwd naar de reacties en hoe jullie hierover denken...
) lopen met zijn hond. Om de een of andere reden bedacht ik me dat die kerel eigenlijk al zijn hele leven in het dorp woont. Hoe verschrikkelijk moet dat zijn? Je hele leven in hetzelfde dorp / dezelfde wijk, en voor de dapperen: dezelfde stad, wonen, dezelfde baan hebben en je hele leven voor 1 of 2 bazen hebben gewerkt. Altijd dezelfde mensen hebben gekend. En elk jaar op vakantie zijn gegaan aan de Costa Brava...Ik vond het een hele deprimerende gedachte. De wereld is zo gigantisch groot, er is zoveel te zien, zoveel te doen, en al die mensen leven eigenlijk hun hele leven in een klein kringetje van 20-30 man en that's it. Hun hele leven, zo'n 75-85 jaar, leven zij op vrijwel exact dezelfde plek.
Soms wanneer ik een vogel zag vliegen, dacht ik wel eens: "Wat hebben die dieren eigenlijk een nutteloos saai leven. Een beetje rondfladderen, wat zaad vreten of brood dat je ergens gevonden hebt, wat nestjes bouwen en wat meer fladderen en vreten. Ik zou echt nooit een dier willen zijn". Maar nu bedacht ik me, triest genoeg eigenlijk voor het eerst, dat een groot deel van de menselijke bewoners van deze planeet net zo is. Misschien nog wel erger.
Nou begon ik daarover met een vriendin van me, en er bleek dus al vrij snel dat zij net zo was als 'die anderen'. Ze was een beetje beledigd door mijn visie en vond dat je routine in bepaalde mate ook gewoon nodig hebt en dat het niet per se slecht is. Ik antwoordde daarop dat dat natuurlijk voor elk mens anders is, en sommige mensen die routine niet nodig hebben. Zij was vervolgens wel erg benieuwd hoe ik ooit een partner dacht te vinden met zo een levensstijl, waarop ik dan weer zei dat het wel erg arrogant zou zijn, al voel je je nog zo alleen, om te denken dat jij de enige van je soort bent.
Het werd me dus al meteen duidelijk dat dit soort mensen eigenlijk altijd in problemen denken, geen risico's durven te nemen en blijkbaar erg veel waarde hechten aan dingen als kinderen, een partner, vrienden etc. Nou vind ik dat ook wel in bepaalde mate belangrijk, maar ik zou (denk ik) nooit mijn geluk er van af laten hangen of mijn hele leven er op inrichten. Dat is gewoon doodzonde.
Nou vraag ik me dus een beetje af of dit gewoon een fase is in mijn leven (ben 21), en of dat avontuurlijke er vanzelf wel uit gaat... ik hoop eigenlijk van niet, want mijn bovenstaande argumenten blijven altijd geldig. Ik hoop dan ook dat ik mezelf daar altijd aan zal kunnen blijven herinneren, maar ik vrees het ergste.
Ik wil vooralsnog niet echt een specifieke kant op met dit topic. Ik ben gewoon even benieuwd naar de reacties en hoe jullie hierover denken...
Het hele leven is doelloos, onafhankelijk van je levensstijl 
!
Al kijk ik wel enorm neer op de mensen die jij beschrijft, maar rationeel gezien is dat ongegrond.
!Al kijk ik wel enorm neer op de mensen die jij beschrijft, maar rationeel gezien is dat ongegrond.
Ik ben zelf ook niet zo avontuurlijk ingesteld. Ik woon ook al 21 jaar in dezelfde wijk, maar dat wil niet zeggen dat ik verder nergens kom. Ja, we gaan al 21 jaar naar de camping op een vaste plek, maar als we op vakantie gaan, gaan we ook naar andere landen/plekken. Ik heb er ook niet de behoefte aan om heel de wereld te gaan ontdekken.
Nu zijn er gelukkig wel meer dan genoeg mensen die deze behoefte wel hebben en dus veel meer op reis zijn, vaker van baan wisselen of vaker verhuizen. Dat is een keuze die iedereen voor zichzelf maakt. Vind het dan van die vriendin van je ook een beetje een vreemde opmerking dat je met zo'n instelling niemand kan vinden.
edit: Om mijn even aan te sluiten bij degene boven mij, ik zie het leven ook als een doelloos iets, de wereld draait zonder mij ook wel door. Iedereen heeft zo zijn eigen manier om van het leven het beste van te maken.
Nu zijn er gelukkig wel meer dan genoeg mensen die deze behoefte wel hebben en dus veel meer op reis zijn, vaker van baan wisselen of vaker verhuizen. Dat is een keuze die iedereen voor zichzelf maakt. Vind het dan van die vriendin van je ook een beetje een vreemde opmerking dat je met zo'n instelling niemand kan vinden.
edit: Om mijn even aan te sluiten bij degene boven mij, ik zie het leven ook als een doelloos iets, de wereld draait zonder mij ook wel door. Iedereen heeft zo zijn eigen manier om van het leven het beste van te maken.
quote:Op zondag 29 maart 2009 22:36 schreef Chriz2k het volgende:
Het hele leven is doelloos, onafhankelijk van je levensstijl [ afbeelding ]!
Al kijk ik wel enorm neer op de mensen die jij beschrijft, maar rationeel gezien is dat ongegrond.
En stel je voor dat het stiekem wel een doel heeft! dan zit je mooi uit je neus te eten enzo
fire, fire, your thieving spark stopped this fire.
Herkenbaar. Ik realiseerde het me vooral door afgestudeerde huisgenoten. Ik woon nu een tijdje in een studentenhuis en ondertussen zijn heel wat huisgenoten van me afgestudeerd. Eigenlijk is het altijd hetzelfde, na verloop van tijd gaan ze hier weg en huren ze een huisje, vervolgens is het eigenlijk elke week hetzelfde. De hele dag werken, ze komen thuis, zijn te moe om echt nog iets te ondernemen enz enz. Het lijkt mij echt verschrikkelijk saai, ik had voor mezelf altijd een spannender leven voorgesteld, maar verder ook weer niet echt iets concreets. Ik ben 22, misschien is het de leeftijd.
Een doel zonder dat je weet wat voor doel is alsnog doelloos.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:40 schreef Syb-rund. het volgende:
[..]
En stel je voor dat het stiekem wel een doel heeft! dan zit je mooi uit je neus te eten enzo
Er zijn mensen die zekerheid nodig hebben, en ze creëren dat in deze maatschappij door een vaste baan, huis e.d. Hieraan kunnen ze zich vasthouden en hebben ze een basis waarop je kunt vertrouwen.
Anderen zijn stukken vrijer en zien de toekomst misschien wat meer als iets waar ze minder mee bezig willen zijn en gaan liever door Australië trekken of Azië verkennen.
Het standpunt in wat je het doel van het leven vind en wanneer iemand zijn leven nuttig besteed is puur persoonlijk denk ik. Is iemand met een baan met hoge functie dan nuttig bezig in zijn leven? 60uur werken op kantoor o.i.d. en is een vrijgevochten kunstenaar nuttiger, even nuttig of minder nuttig bezig?
Anderen zijn stukken vrijer en zien de toekomst misschien wat meer als iets waar ze minder mee bezig willen zijn en gaan liever door Australië trekken of Azië verkennen.
Het standpunt in wat je het doel van het leven vind en wanneer iemand zijn leven nuttig besteed is puur persoonlijk denk ik. Is iemand met een baan met hoge functie dan nuttig bezig in zijn leven? 60uur werken op kantoor o.i.d. en is een vrijgevochten kunstenaar nuttiger, even nuttig of minder nuttig bezig?
daar heb je mequote:Op zondag 29 maart 2009 22:45 schreef Chriz2k het volgende:
[..]
Een doel zonder dat je weet wat voor doel is alsnog doelloos.
*kraskras*
fire, fire, your thieving spark stopped this fire.
Nuttig is inderdaad relatief, subjectief en meer van zulks.
De enige vraag die ik mezelf daarover wel eens stel is of het leven van deze mensen uberhaupt een bewuste keuze is geweest of dat ze er gewoon ingerold zijn. En hoe kun je nou weten of je echt gelukkig bent, wanneer je nooit de andere opties hebt ontdekt? Juist omdat geluk relatief is, moet je wel iets hebben om het tegenover te stellen (en dan natuurlijk niet de zielige afrikaantjes zonder eten. Dat is zo een dooddoener...)
De enige vraag die ik mezelf daarover wel eens stel is of het leven van deze mensen uberhaupt een bewuste keuze is geweest of dat ze er gewoon ingerold zijn. En hoe kun je nou weten of je echt gelukkig bent, wanneer je nooit de andere opties hebt ontdekt? Juist omdat geluk relatief is, moet je wel iets hebben om het tegenover te stellen (en dan natuurlijk niet de zielige afrikaantjes zonder eten. Dat is zo een dooddoener...)
Ik ken een wijze man, die aardig wat heeft ondernomen en meegemaakt, en nog veel meer zou kunnen ondernemen en meemaken, als hij niet had geconcludeerd dat hij het liefste gewoon met zijn vrouw in zijn huisje wil wonen, in zijn tuintje schoffelen, en 's avonds piano spelen. De tv heeft hij de deur uitgedaan. Eigenlijk heeft hij alles wat zijn wereld groter zou kunnen maken de deur uitgedaan, omdat hij vindt dat alles overal toch eigenlijk gewoon op hetzelfde neerkomt.
Lijkt me zijn goed recht, het zou niet in me opkomen daarop neer te kijken zoals in de openingspost wordt gedaan.
Lijkt me zijn goed recht, het zou niet in me opkomen daarop neer te kijken zoals in de openingspost wordt gedaan.
Nuttig leven is dus eigenlijk bewust leven, vind ik. Zolang je maar begrijpt waar je mee bezig bent en waarom.
Ik vind bepaalde levensstijlen, bewust of onbewust geleefd, echter alsnog doelloos (niet hetzelfde als nutteloos..). Maar dat heeft dan weer te maken met de manier waarop ik het zie en hoe ik vind dat je je leven in zou moeten vullen. Die mensen zullen mijn leven misschien/waarschijnlijk wel onaantrekkelijk vinden. Elk zijn ding.
Ik vind bepaalde levensstijlen, bewust of onbewust geleefd, echter alsnog doelloos (niet hetzelfde als nutteloos..). Maar dat heeft dan weer te maken met de manier waarop ik het zie en hoe ik vind dat je je leven in zou moeten vullen. Die mensen zullen mijn leven misschien/waarschijnlijk wel onaantrekkelijk vinden. Elk zijn ding.
Ligt bijvoorbeeld ook al aan de leeftijd van die man. Als die kerel 50+ is vind ik dat al een ander verhaal. Natuurlijk ga je dan rustiger aan doen. Zoals je zelf al zegt: hij heeft al aardig wat ondernomen en meegemaakt. Op een bepaald moment is het mooi geweest.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:52 schreef ShadyLane het volgende:
Ik ken een wijze man, die aardig wat heeft ondernomen en meegemaakt, en nog veel meer zou kunnen ondernemen en meemaken, als hij niet had geconcludeerd dat hij het liefste gewoon met zijn vrouw in zijn huisje wil wonen, in zijn tuintje schoffelen, en 's avonds piano spelen. De tv heeft hij de deur uitgedaan. Eigenlijk heeft hij alles wat zijn wereld groter zou kunnen maken de deur uitgedaan, omdat hij vindt dat alles overal toch eigenlijk gewoon op hetzelfde neerkomt.
Lijkt me zijn goed recht, het zou niet in me opkomen daarop neer te kijken zoals in de openingspost wordt gedaan.
Wanneer heb je nou echt alle opties geprobeerd? Denk niet dat dat een goede maatstaf is om te kijken of je gelukkig bent. Sommige mensen zijn nou eenmaal niet avontuurlijk ingesteld. Die zullen ook niet gelukkig worden met een spontane reis naar Azië of iets dergelijks.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:51 schreef RRGJL het volgende:
Nuttig is inderdaad relatief, subjectief en meer van zulks.
De enige vraag die ik mezelf daarover wel eens stel is of het leven van deze mensen uberhaupt een bewuste keuze is geweest of dat ze er gewoon ingerold zijn. En hoe kun je nou weten of je echt gelukkig bent, wanneer je nooit de andere opties hebt ontdekt? Juist omdat geluk relatief is, moet je wel iets hebben om het tegenover te stellen (en dan natuurlijk niet de zielige afrikaantjes zonder eten. Dat is zo een dooddoener...)
Je leven is nog altijd wat je er zelf van maakt! Je hoeft niet altijd maar in dezelfde stad te wonen, je hoeft niet dag in dag uit hetzelfde werk te doen en dat jaaaaarenlang, je hoeft niet steeds maar iedere dag voor een paar decennia dezelfde dingen te doen! Dat ligt helemaal aan jou. Wil je het over een andere boeg gooien dan doe je dat toch? Je moet niets, behalve belasting betalen .
Vrijheid heb je altijd, of je er gebruik van maakt is een tweede. En ook alle 'grote' beslissingen (bijv. kinderen nemen oid) in je leven zullen je meer vrijheid geven of juist minder. Gewoon goed over je beslissingen nadenken dus!
.Vrijheid heb je altijd, of je er gebruik van maakt is een tweede. En ook alle 'grote' beslissingen (bijv. kinderen nemen oid) in je leven zullen je meer vrijheid geven of juist minder. Gewoon goed over je beslissingen nadenken dus!
Om hier nog maar even op te reageren; definieer avontuurlijk..quote:Op zondag 29 maart 2009 22:32 schreef Sander het volgende:
Eea hangt er natuurlijk vanaf hoe avontuurlijk jij daadwerkelijk bent.
Ik ben het best wel. Ben bijvoorbeeld op het VMBO begonnen, toen het MBO, doe nu HBO en hoop volgend jaar naar de universiteit te gaan. Alleen dat is al vrij avontuurlijk / gedurfd, vind ik zelf. In elk geval ambitieus.
Verder kan ik nog niet veel gekke dingen doen omdat ik van mezelf vind dat ik wel bepaalde kennis moet hebben / kans moet maken op de arbeidsmarkt, en dus eerst een fatsoenlijke studie moet afronden. Wat je ook in je leven gaat doen, je zult wel moeten werken voor je geld en ik ben vrij materialistisch wat inhoudt dat ik toch wel een aardig salaris 'nodig' heb.
Herkenbaar verhaal. Zelf ben ik ook 4 jaar geleden uit mijn studentenhuis gegaan, gaan werken, samen wonen huisje kopen etc. En dan voor het 9 tot 5 werken 5 dagen per week, ik vind het verschikkelijk.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:40 schreef Schuifpui het volgende:
Herkenbaar. Ik realiseerde het me vooral door afgestudeerde huisgenoten. Ik woon nu een tijdje in een studentenhuis en ondertussen zijn heel wat huisgenoten van me afgestudeerd. Eigenlijk is het altijd hetzelfde, na verloop van tijd gaan ze hier weg en huren ze een huisje, vervolgens is het eigenlijk elke week hetzelfde. De hele dag werken, ze komen thuis, zijn te moe om echt nog iets te ondernemen enz enz. Het lijkt mij echt verschrikkelijk saai, ik had voor mezelf altijd een spannender leven voorgesteld, maar verder ook weer niet echt iets concreets. Ik ben 22, misschien is het de leeftijd.
Alleen in het weekend kan je wat doen, door de weeks ben je te gaar omdat je 8 uur achter een bureau moet zitten andermans fout op te lossen 
Daarom heb ik mij ingeschreven bij de KvK als eenmanszaak. Mijn website voor mijn internetbedrijf gaat over enkele dagen live. Mijn eigen bedrijfje wordt mijn ticket uit de sleur dat loondienst heet
Dan heb ik weer vrijheid
Professionele online enquête of vragenlijst nodig? Enquêtetools.nl . Gratis vragenlijsten maken voor studenten en scholieren!
Respondenten nodig voor je onderzoek? RespondentenDatabase.nl . Nu 10 respondenten per onderzoek gratis.
Respondenten nodig voor je onderzoek? RespondentenDatabase.nl . Nu 10 respondenten per onderzoek gratis.
Dat vind ik dan weer niet avontuurlijk, maar juist het tegenovergestelde, je geeft je hierbij over het 'systeem'. Als jij nu juist zegt van ik ga even een jaartje er tussenuit om te gaan reizen ben je avontuurlijk bezig, nu ben je meer bezig om er voor te zorgen dat je uiteindelijk genoeg geld binnenhaalt met je toekomstige baan.quote:
[..]
Om hier nog maar even op te reageren; definieer avontuurlijk..
Ik ben het best wel. Ben bijvoorbeeld op het VMBO begonnen, toen het MBO, doe nu HBO en hoop volgend jaar naar de universiteit te gaan. Alleen dat is al vrij avontuurlijk / gedurfd, vind ik zelf. In elk geval ambitieus.
Verder kan ik nog niet veel gekke dingen doen omdat ik van mezelf vind dat ik wel bepaalde kennis moet hebben / kans moet maken op de arbeidsmarkt, en dus eerst een fatsoenlijke studie moet afronden. Wat je ook in je leven gaat doen, je zult wel moeten werken voor je geld en ik ben vrij materialistisch wat inhoudt dat ik toch wel een aardig salaris 'nodig' heb.
Wat versta jij verder onder gekke dingen?
quote:Op zondag 29 maart 2009 22:31 schreef RRGJL het volgende:
...dat dat natuurlijk voor elk mens anders is...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Die reis stond ook gepland. Is helaas op het laatste moment niet doorgegaan omdat de persoon waarmee ik zou gaan het financieel niet rond kreeg (we zouden een half jaar naar Australie gaan). Dat staat nog allemaal op de planning. Als eerste wil ik nu terecht komen op de universiteit, en dan ben ik van plan een half jaar in het buitenland te studeren. Liefst Amerika. Avontuurlijk vind ik trouwens ook wel een groot woord / multi-interpretabel. Ik heb nooit gezegd dat ik wil skydiven of cliffhangen ofzoietsquote:Op zondag 29 maart 2009 23:02 schreef Dennis101 het volgende:
[..]
Dat vind ik dan weer niet avontuurlijk, maar juist het tegenovergestelde, je geeft je hierbij over het 'systeem'. Als jij nu juist zegt van ik ga even een jaartje er tussenuit om te gaan reizen ben je avontuurlijk bezig, nu ben je meer bezig om er voor te zorgen dat je uiteindelijk genoeg geld binnenhaalt met je toekomstige baan.
Wat versta jij verder onder gekke dingen?
Zoals ik al eerder aan gaf vind ik het al een vreselijk idee om vast komen te zitten in een sleur. Zo lang ik daar van kan ontsnappen, en iets van de wereld kan zien, ben ik tevreden. Nu is er nog absoluut geen sprake van sleur want ik ben in de afgelopen twee jaar al redelijk vaak gewisseld van werk en studie. Uitdaging en afwisseling zat voor mij.
Als je echt zo avontuurlijk bent zou je jezlef niet druk maken over je studie maar je rugzak pakken en de wereld rondgaan. Je wil blijkbaar carriere maken en dus zal jij ook gaan werken en moe zijn savonds en niet veel doen waarschijnlijk. En dan ben je net zo saai als iedereen waar je nu op neerkijktquote:Op zondag 29 maart 2009 22:59 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Om hier nog maar even op te reageren; definieer avontuurlijk..
Ik ben het best wel. Ben bijvoorbeeld op het VMBO begonnen, toen het MBO, doe nu HBO en hoop volgend jaar naar de universiteit te gaan. Alleen dat is al vrij avontuurlijk / gedurfd, vind ik zelf. In elk geval ambitieus.
Verder kan ik nog niet veel gekke dingen doen omdat ik van mezelf vind dat ik wel bepaalde kennis moet hebben / kans moet maken op de arbeidsmarkt, en dus eerst een fatsoenlijke studie moet afronden. Wat je ook in je leven gaat doen, je zult wel moeten werken voor je geld en ik ben vrij materialistisch wat inhoudt dat ik toch wel een aardig salaris 'nodig' heb.
Wat betreft over geven aan het systeem; dat valt wel mee. Ik wil graag de kant op van psychologisch onderzoek. Ik hoop daarbij ook veel te kunnen reizen, maar bijvoorbeeld ook dingen te schrijven / publiceren. Hetzij in een tijdschrift / krant danwel via een boek. Daarmee heb ik genoeg afwisseling. Ik zit niet vast op 1 plek en ik wissel af in mijn werk. Precies wat ik zoek.
Duidelijkquote:
[..]
Die reis stond ook gepland. Is helaas op het laatste moment niet doorgegaan omdat de persoon waarmee ik zou gaan het financieel niet rond kreeg (we zouden een half jaar naar Australie gaan). Dat staat nog allemaal op de planning. Als eerste wil ik nu terecht komen op de universiteit, en dan ben ik van plan een half jaar in het buitenland te studeren. Liefst Amerika. Avontuurlijk vind ik trouwens ook wel een groot woord / multi-interpretabel. Ik heb nooit gezegd dat ik wil skydiven of cliffhangen ofzoiets
. Tja, het is voor veel mensen niet erg om in een sleur terecht te komen, die weten niet beter en zouden hun leven ook niet anders voor kunnen stellen. Overstappen van studie en werk zie ik zeker als een stap vooruit maar niet per se iets om uit een sleur te komen (werk is werk en een studie is een studie, alleen de invulling is anders). Een reis tussendoor of studeren in het buitenland zie ik dan wel weer om uit een sleur terecht te komen. Heb jij verder leuk werk waar je in kunt groeien en je elke dag weer plezier in hebt hoeft dat ook niet slecht te zijn.
Er staat nergens dat ik avontuurlijk ben. Hou 's op, sorry dat ik je beledigd hebquote:Op zondag 29 maart 2009 23:10 schreef Bombshell het volgende:
[..]
Als je echt zo avontuurlijk bent zou je jezlef niet druk maken over je studie maar je rugzak pakken en de wereld rondgaan. Je wil blijkbaar carriere maken en dus zal jij ook gaan werken en moe zijn savonds en niet veel doen waarschijnlijk. En dan ben je net zo saai als iedereen waar je nu op neerkijkt
Als dat is wat je zoekt en uiteindelijk gelukkig maakt is dat prima toch, ga ervoor. Ik heb juist meer iets met vastigheid, ik hou dan weer minder van verandering. En zo is het voor iedereen weer anders wat hij of zij wilt.quote:
Wat betreft over geven aan het systeem; dat valt wel mee. Ik wil graag de kant op van psychologisch onderzoek. Ik hoop daarbij ook veel te kunnen reizen, maar bijvoorbeeld ook dingen te schrijven / publiceren. Hetzij in een tijdschrift / krant danwel via een boek. Daarmee heb ik genoeg afwisseling. Ik zit niet vast op 1 plek en ik wissel af in mijn werk. Precies wat ik zoek.
|
|
