Dit topic gaat over genderdysforie: een discrepantie tussen je fysieke geslacht en je belevingsgeslacht (gender). De bekendste vorm hiervan is transseksualiteit, waarbij mensen zich echt niet thuisvoelen in het lichaam dat ze bij hun geboorte kregen en daar vaak (niet altijd) iets aan laten doen door middel van hormonen en operaties. Maar er zijn ook mildere vormen die zich anders uiten. Voor meer informatie kun je terecht op bijvoorbeeld wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Genderdysforie
Hier kletsen we gewoon weer verder over de dingen die ons bezighouden.
Niet kunnen zijn wie je werkelijk bent
Genderdysforie - deel 2
Genderdysforie - deel 3
Genderdysforie - deel 4
Genderdysforie - deel 5
Genderdysforie - deel 6
Genderdysforie - deel 7
Genderdysforie - deel 8
Genderdysforie - deel 9
Genderdysforie - deel 10
Genderdysforie - deel 11
Genderdysforie - deel 12
Genderdysforie - deel 13
Genderdysforie - deel 14
Genderdysforie - deel 15
mmm een net millimeterde haren...een vrij grote ronde bril, en een bolle kop.
verder een hoop gesprekken bij de GGZ die ditmaal niet over genderdysforie gaan maar oa over diagnoses enz.
kortom een hoop verhaal....een hoop prikkelige indrukken.....en het iedere week ff terug komen voor gesprek om even te kijken of het goed gaat en of de medicijnen niet verhoogd moeten worden.
ben blij dat die conclusie niet getrokken is.
ik droomde vorige week ofzo dat een vriend van me samen met mij wegging voor operatie en dat ze mn borsten achter op mijn rug hadden genaaid zodat ik die niet hoefde te zien.
ik ging door het lint en die maat van me zei dat het wel goedkwam.
toen ik wakker werd zaten die @#% borsten er nog.
echt ik werd heel verrot wakker en sloeg met volle kracht tegen de muur.
nou dat was mijn update dan wel weer.....en nu koken????
Ik ga van wss van 't weekend 'mijn eerste echte jongenskleding' kopen. Heb al wel wat shirts, maar alleen als ze die ook in een vrouwenmodel hebben, zodat je niet kon zien dat ie voor jongens was (wat wel kon, shirts zijn langer en wijder)
Maar het is dus een beetjel om te wennen met het dragen ervan, het echt zijn van een jongen tegenover de mensen enz. Ben van plan minimaal een broek en tshirt of trui te kopen
er zijn helaas nog dingen waardoor het niet door kan gaan 
quote:Gwn doen!Op woensdag 18 februari 2009 22:01 schreef Sembam het volgende:
ja, zeker spannend! hoop ook echt dat het door kan gaan.
Voelt goed
gewoon doen je hoef je niet te schamen.
1 raad koop geen pastelkleuren ( of je moet zwart haar hebben want dan staat t goed) want dat oogt super vrouwelijk.
veel plezier.
oja kwam net op Hoog Catrijne ( Utrecht) een man tegen met een roze trui....wel gewaagd maar het stond m super goed.
ben ik hem vergeten te zeggen hoor en toen ik terug kwam was hij er niet meer.
Gelukkig is er een nieuwe datum geprikt, zodat van uitstel geef afstel komt.Ik neem zeker geen pastel. Ben meer van de (felle) kleuren. Ben benieuwd wat de verkopers gaan zeggen/doen. Zie er nu nog niet uit als jongen, nog lang haar enz.
quote:Heb je "Boy I Am" uit 2006 al eens gezien?Op vrijdag 13 februari 2009 00:28 schreef wonderer het volgende:
"het is een meisje dus ze is lesbisch".
quote:Ja, volgens mij wel.Op dinsdag 24 februari 2009 20:25 schreef Hexley het volgende:
Ook maar eens TVP met een quotje plaatsen,...
[..]
Heb je "Boy I Am" uit 2006 al eens gezien?
Zat trouwens net op mijn pseudoniem te googlen, kwam ik twee artikels tegen waarbij ik vrouw werd genoemd. Waaronder door mijn uitgever
Da's dan toch wel weer een steek, zo vervelend...quote:Voor wie het niet gezien heeft,... Je mist weinig hoor...
Oa. van die butch, dyke what ever lesbo's met een vage mening over trans mannen....
Ik ga waarschijnlijk donderdag kledingshoppennnn
quote:Ja, we horen er nooit ECHT bij. En ik al helemaal niet
[..]
Voor wie het niet gezien heeft,... Je mist weinig hoor...
Oa. van die butch, dyke what ever lesbo's met een vage mening over trans mannen....
Vage menigen over hetero transvrouwen zijn er naar horen zeggen ook voldoende onder de gay populatie.
Ik verzamel gewoon leuke en lieve mensen om me heen
en bij hun voel ik me thuis, en ja het gros is lesbisch.Maar volgens mij is het voor veel genderqueer personen moeilijk om zich uiteindelijk thuis te voelen in de duidelijke scenes waar ze zich oorspronkelijk voorzichtig hebben genesteld.
Eentje was zelfs "Professor of Gender Studies" @ University of Southern California (LA)...
, gemengd douchen is in die zin ook bepaald niet aan de orde. Ik kan me ook niet voor kunnen stellen dat iemand zich zo zou durven blootstellen 
in het openbaar no way
Het was wel even zoeken naar de maten, omdat ik wat klein ben. Maar ben bij de schouders altijd wat breder geweest dus de shirts gaan nog wel goed zitten.
Heb uiteindelijk 3 shirts en 2 truien gekocht en ik wát ben ik daar blij mee
En zaterdag ga ik weeeeeerrrr [ Bericht 2% gewijzigd door Sembam op 26-02-2009 19:04:10 ]
Ik heb zin om nog veeeel meer te kopen, maar het is beter om te wachten totdat de lichaamsverhoudingen wat anders zijn. Het zou zonde zijn als het dan weer niet goed zit. Alleen dat wachten he.. En laat het nou ook nog is zo zijn dat ik enorm ongeduldig ben
We kunnen trouwens wel weer een Genderdysforie fok!meet organiseren als mensen dat leuk lijkt
, en dan is Twinky ook gewoon uitgenodigd Ik ben vanochtend trouwens weer eens naar de kapper geweest, zo vaak ga ik niet dus als ik ga dan verandert er ook wel wat en ik ben dit keer best wel tevreden over het resultaat
, 't is wel wat flets geworden doordat ik door de miezerregen teurg naar huis ben gefietst Nog even over het douchen.. nee dat doe ik ook niet. Ook al heb ik alles achter de rug nu, toch vind ik het veel fijner om thuis te douchen dan in zo'n witte tegeltjes kelder en om de 10 seconden op die knop te moeten rammen
Meeting, ja leuk idee, alleen ben ik nu toch een beetje aan het afsluiten.. zoals jullie gemerkt hebben ben ik al veel minder aanwezig in dit topic.... maar misschien kan ik beter afsluiten met een wijntje en een gezellige babbel
Ik houd het nog wel even in de gaten dus
, had ik ook al voordat ik er als meid bij liep De douches bij sportclubs zijn idd niet ideaal, al herinner ik me wel dat ze vaak heerlijk warm waren, maar of dat nu meer dan een decennium later nog zo is weet ik niet
Ja op een gegeven moment ga je lekker verder met je leven, en gaan andere zaken naar de achtergrond toe. Maar als die meet er gaat lijken te komen houd ik je wel op de hoogte van de details
quote:
We kunnen trouwens wel weer een Genderdysforie fok!meet organiseren als mensen dat leuk lijkt
je hebt een beetje dun haar, of niet sophie? Gebruik je wel eens haarmaskers? Ik heb er één van het Kruidvat, de supercare nogwat en ik merk dat mijn haar dikker en glanzender wordt, dan zien de laagjes (leuk!) er ook wat steviger uit in plaats van dat ze je haar dunner maken zoals het bij jou een beetje dreigt te worden. Ik vind het wel een erg leuk kapsel, past goed bij je
, ik heb nog wel een potje haarmasker van andrelon staan. M'n haar en ik moeten sowieso nog een beetje wennen aan de nieuwe coupe Ow ik heb nog goed nieuws van mijnkant, de reachtbank heeft ten gunste van mijn voornaamswijzigingsverzoek geoordeeld, dus mijn naampjes zijn officieel gewijzigd
(al weet ik niet hoe snel de bureaucratie daarmee is 
)En op een ander vlak, mijn single status wordt momenteel ernstig bedreigd.....
dus er gebeuren veel positieve dingetjes in mijn leventje nu 
vertel!quote:haha ik weet niet of ik dat zo allemaal op fok! wil zetten
, maar als je op msn toevoegt (zie pm'tje) dan kun je me uithoren Ik vroeg me eigenlijk gewoon af of hier ook partners van mensen met genderdysforie op het forum zitten.
Ik zou namelijk graag ervaringen kunnen uitwisselen met mensen die zich in dezelfde situatie als ik bevinden.
Leuk forum is dit trouwens, erg interessant om lezen.
Groetjes
quote:Scan het is inOp dinsdag 3 maart 2009 20:51 schreef Ripley het volgende:
Deze week in de yes een artikel over transseksuele meisjes en jongens
quote:Ik heb geen scanner thuis!
quote:voor zover ik weet komen hier geen partners, er zijn wel partner groepen op internet, maar die ken ik dus niet echt, aangezien ik ook geen partner heb.Op dinsdag 3 maart 2009 20:49 schreef bnarfje het volgende:
Hoi iedereen,
Ik vroeg me eigenlijk gewoon af of hier ook partners van mensen met genderdysforie op het forum zitten.
Ik zou namelijk graag ervaringen kunnen uitwisselen met mensen die zich in dezelfde situatie als ik bevinden.
Leuk forum is dit trouwens, erg interessant om lezen.
Groetjes
Maar als je je situatie een beetje kunt uitleggen, niet in detail ofzo
, dan kan ik misschien kijken of ik binnen mijn contacten die een partner hebben iemand weet met wie je kan mailen ofzo. En anders kan ik je alleen naar Transvisie verwijzen, die helpen ook partners en familie van transgenders.Leuk dat je het interessant vind hier rond te neuzen
quote:ik heb speciaal ervoor de Yes gekocht, vond het een mooi en openhartig stukje, en leuk om in zo'n blaadje te lezen over een kennisje van meOp dinsdag 3 maart 2009 20:51 schreef Ripley het volgende:
Deze week in de yes een artikel over transseksuele meisjes en jongens
quote:Jammer, overal waar ik geweest ben was ie al uitverkochtOp dinsdag 3 maart 2009 20:51 schreef Ripley het volgende:
Deze week in de yes een artikel over transseksuele meisjes en jongens
vind de interviews echt te kort....maar wel positief
Inderdaad wel iets te kort, maargoed dat was te verwachten het blijft toch de Yes natuurlijk
Zeg ik las ergens iets over een nieuwe meeting?
Lijkt mij leuk om te komen! Iemand al een idee waar?
Tijdje weggeweest, er was ook niet zoveel te melden.
Leuk om de positieve ervaringen en ontwikkelingen van een aantal van jullie te lezen!
Die Yes vorige week heb ik gemist, het nieuwe nummer lag helaas al in de winkel. Als iemand een scannetje kan maken oid. ik hou me aanbevolen!
Nou, volgende week weer een afspraak in A'dam. Iemand van jullie nog updates?
Na zeven weken hectiek, het 'nodige' slaaptekort en alle vervelende blessures en wondjes die het klussen gewoon is, zit ik dat eindelijk in mijn nieuwe huisje en heb ik sinds vandaag dan eindelijk weer internet. Dus is het weer eens tijd voor een update geworden!
Er is weer eens veel gebeurd de afgelopen tijd. Ik heb sinds vier weken een nieuwe opdrachtgever waar ik het erg naar mijn zin heb. De moeilijkheidsgraad van de werkzaamheden ligt een flink stuk hoger wat gelukkig voor een hoop professionele uitdagingen zorgt. En daarnaast is het er gezellig want ik zit er met vier collega's van dezelfde detacheerder en daar zitten ook nog eens twee dames bij. Gezellig kwebbelen over van alles zit er gelukkig dus ook bij!
Verder woon ik nu een weekje op mezelf (en ben nog stééds aan het uitpakken en klussen!) en heb het hier erg naar mijn zin. Iedere dag als ik terugkom van mijn werk kan ik nu lekker iets aantrekken waar ik me prettig in voel zonder me zorgen te maken over huisgenoten die dat (nog) niet aankunnen.
En laatst ben ik al twee keer 'als mezelf' naar buiten geweest en daarbij ben ik één keer een buurtbewoonster tegen gekomen die niet eens raar op leek te kijken en gewoon vriendelijk 'Hallo' terugzei toen ik haar groette. Dat was overigens best even een spannend momentje voor me. Het is trouwens leuk geworden hier! (Ook al is nog niet alles helemaal af...)En ik heb sinds vorige week een andere (lease)auto. Namelijk een Suzuki Swift in de kleur Sunlight Copper.
Echt een leuk klein autootje dat helemaal bij me past. Veel beter dan die joekel van een gezinsauto die ik in het begin had gekregen. En het bespaart me maandelijks ook nog eens een hoop centen aan bijtelling.Maandag heb ik weer een afspraak bij het VUmc, mijn vierde gesprek alweer. Dankzij de drukte van de afgelopen weken lijkt de tijd wel te zijn gevlogen. Voor het eerst dat ik bij mezelf denk: "Sjemig, heb ik maandag alwéér een afspraak bij het VU?!"
Verhuizen is dus blijkbaar een goede 'afleiding'. Naja tot zover mijn update. Nu ga ik lekker even wat shoppen en boodschappen doen voor de komende week.
Groetjes, Nina
[ Bericht 0% gewijzigd door Nina2602 op 21-03-2009 15:45:55 ]
quote:Op zaterdag 21 maart 2009 17:27 schreef wonderer het volgende:
Spannend en goed! Foto's van je huisje natuurlijk
Ik wil best een paar foto's maken en ze met jullie delen. Maar niet hier in het openbaar, liever via msn ofzo... én ik maak ze nu nog even niet want het is hier een zoooooitje! 
(Ben nog aan het uitpakken enzo )quote:Haha, dat is toch heel wat anders dan je meestal over het VU hoort. Misschien moet je ze bellen en die afspraak uitstellen omdat je geen tijd hebt, weten ze daar ook eens hoe 't voelt om in de wacht gezet te worden"Sjemig, heb ik maandag alwéér een afspraak bij het VU?!"
Ben de laatste tijd echt hard aan het shoppen geweest. 3/4 van mn totale kledingkast is nu jongens, ik ben straks toe aan een grote kledingkast. De rest is wat meisjes broeken + truien/shirts voor doordeweeks naar school. Thuis draag ik de jongenskleding, en dat voelt goeeeeed!
Verder zijn we langzaam toch wat namen aan het bedenken. We dachten hiermee maar langzaam te gaan beginnen, omdat ik een enorme twijfelkont ben en altijd toch nog wil omwisselen. Dus zo krijgen we uiteindelijk een goede, leuke naam
Ik ga deze week weer naar het vumc bellen, of ik dan eindelijk al aan mn intake heb. ik kan niet wachten
[ Bericht 10% gewijzigd door Sembam op 26-03-2009 18:50:42 ]
God om te lezen dat je al naar buiten bent geweest, denk dat het de 2e keer al veel gemakkelijker voelde dan de eerste. Als ik er nu over terugdenk, heb ik echt geen idee waar ik mij toen zorgen over maakte
Leuk kleurtje voor je Swift !! Sowieso rijdt/stuurt een Swift al lekker direct, veel beter dan een Yaris of Punto als je het mij vraagt en het kleurtje Sunlight Copper kennen Remco en ik ook wel, toen we aan het kijken waren naar een SX4...
Oke, eventjes een update van mijn kant dan... (kan het niet laten). Sinds een week of 2/3 ben ik weer volop aan het solliciteren. Eerst bij de KLPD, nog geen reactie, toen Saturn (soort Mediamarkt) waar ik afgewezen ben en ik kan ook nog wachten op 3 andere reacties op leuke functies. Ze zijn alle heel divers, maar toch wel het meest dat het trefwoordje service (uitgezonderd dat van de KLPD dan, waar ik een andere soort service
zou gaan verrichten) steeds weer terug. Mocht ik eind April nog steeds niets hebben, dan ga ik de recessie uitzitten en werken bij Remco z'n werk in de productie. 3 ploegendienst (dus ook nacht) maar dan word dat ook wel erg goed betaald
[ Bericht 1% gewijzigd door Meike26 op 25-03-2009 14:01:53 ]
?Ben dus Chantalle, pré-op ts uit Rotterdam, 48 jr., op 4 juni a.s. valt voor mij de beslissing wel of niet SRS, en ik sluit het uit dat dat negatief zou uitvallen. Zit behoorlijk in mijn vel, wel single, maar ook vriendjes (en vriendinnetjes, val op mannen... gescheiden, redelijke relatie met mijn ex, niet meer met mijn broer en halfzus. Hormoonafwijking vanaf de geboorte, in de pubertijd achtergebleven in mijn ontwikkeling naar man, maar ook weer niet zodanig dat ik niet in staat was om wat meisjes te versieren en er uiteindelijk één te trouwen. Zij wist vooraf van mijn (beperkte) hormoonafwijking.
Kinderloos gebleven, adoptie overwogen, maar uiteindelijk niet gedaan. Redelijk wat banen verloren. En het een heeft allemaal met het ander te maken, maar was onbekend met transseksualiteit, ook travestie was toch een ver-van-mijn-bed show eigenlijk. Maar dat veranderde rigoureus na mijn scheiding. Veel avontuurtjes beleefd, langere relatie gehad, veel nagedacht, veel navelgestaard, de travestiewereld ingedoken, langzaam maar zeker parttime als vrouw gaan leven, maar wel in de vorm van een dubbelleven. Voor advies aangemeld bij de VU, doorgegaan naar psych. gesprekkenserie, mijn hele leven in flashbacks teruggezien en zo vaak gedacht, ik had het toen al kunnen weten, maar ja dat is wel met de kennis van nu, het nu van internet, van tv-programma's etc; ben steeds meer als vrouw gaan leven, stap voor stap de mogelijkheden verkend, qua werk, qua sociale contacten, en in juli 2007 fulltime als vrouw door het leven gaan stappen. Als vrouw bleek ik zoveel gelukkiger dan als man, dus als het dan ook nog eens haalbaar lijkt, ook op mijn leeftijd, dan is de keuze duidelijk gemaakt. Anders dan sommige anderen wist ik het dus niet toen ik 7 jaar was..
Had een halfzusje dat 8 jaar jonger was, daar kleding van passen is lastig he, over de rest laat ik me niet uit
Sinds nov.'07 in de officiciele hormoonfase vd VU, en ik kan nu niet meer wachten... Ben redelijk passabel, niet te lang, pianovingers, schoenmaat die nog nèt kan, maar wel een afwijkende kaaklijn... Ik merk wel dat op dit forum er weinig van mijn leeftijd zijn, en dat geldt i.h.a. voor fora, toch meer jongeren die dit gebruiken. Heb wel wat contact met leeftijdsgenoten in de zelfde omstandigheden maar zou toch wel wat meer willen hebben om ervaringen uit te wisselen en zo.
Verbaasd me trouwens ook dat er geen kledingruil plaatsvindt tussen F>M en M>F ts-en... zou behoorlijk praktisch zijn, ik heb kledingmaat 40-42, en schoenmaat 42-43 .... XXX, Chantalle
Welkom in dit topic!
Kleding ruilen is er oor mij niet echt bij. Ik heb al sinds tijden geen mannenkleding meer gekocht en de kleding die ik nog heb is eigenlijk te oud en versleten om te ruilen... En het pak en de bijbehorende blousen die ik draag voor mijn werk wil ik doneren aan mijn vader. Die gaat dat wel passen.
Heeft hij ook nog eens een modieus getailleerd pak. Zal hem mooi staan. ?Ik heb het gevoel dat er wel meer mensen mee zitten te lurken
De stap om je in een topic voor te stellen kan best lastig zijn, zeker voor mensen die hun coming out nog niet gehad hebben. Dus mocht zo iemand dit lezen -registreer en laat je horen, kan een hele mooie stap zijn!
Terug naar jouw post; Een bijzondere geschiedenis! Vind het zeer sterk dat je ondanks je 'hoger dan gemiddelde' leeftijd dit traject aan bent gegaan!
Die 'kledingruil' is iets waar ik een tijdje geleden ook over dacht. 95% van mijn 'niet zo leuke' kleren heb ik al in de kledingcontainer gegooid. Maar ja, met wat afgedragen broeken en oude t-shirts maak je ook niemand blij, lijkt me. Pakken heb ik gelukkig nooit gehad of aangehoeven. Vreselijk.
Heb trouwens mannenkleding van (zeer) casual tot idd pakken met jaja keurige en frivolere stropdassen, laatste wel altmodisch inmiddels denk ik.. maar heb ook geen zin om er echt mee te gaan lopen leuren, dus flinke kans dat die ook het secondhand circuit ingaan, zijn anderen er weer gelukkig mee; heb inmiddels ook al gigaveel dameskleding, dus bij ruilen moet ik misschien ook weer andere dameskleding afstoten. Heb zo'n ontstellende koopwoede ontwikkeld als het om rokken en blouses gaat, is nie normaal. Vandaag nog 3 rokken gekocht, en hele rits draag ik niet eens of nauwelijks omdat ik andere dan toch net ietsje leuker vindt, misschien wel een bekend probleem ?
Ik crossdress al in het geheim vanaf mijn 8e, maar het is altijd nogal minimaal geweest. Ik sliep bijvoorbeeld af en toe in een dames pyjama en dat was 't wel zo'n beetje. Pas in 2008 begon dit langzaam te veranderen en begon ik langzaam maar zeker wat meer kleding te bestellen bij online shops en eind Juli 2008 kwam ik ook op sites als travestie.org e.d. terecht en leek het er heel even op dat ik me richting volledige travestie zou gaan bewegen.
Maar begin augustus had ik een week vrij en toen kwam er iets los. Ik sloeg helemaal op hol en bleef maar kopen bij online shops. Die hele week stonden er bezorgers bij mij op de stoep met elke dagen grotere zakken met kleding. En een week later schrok ik wakker uit 35 jaar denial, het zat dus nog iets dieper dan alleen maar travestie.
Maar ik vind het dus wel grappig dat er een golf van koopwoede aan vooraf ging
Ter vergelijking, ik was nooit geinteresseerd in mannenkleding, liep altijd rond in kleren tot het echt niet meer kon en als ik dan eindelijk wat kocht was het meestal altijd hetzelfde soort kleding, gewoon simpele overhemden en spijkerbroeken. Vrouwenkleding daarentegen is een heel ander verhaal, dat is wel leuk en ik moet me ook inderdaad tegenhouden want anders blijf ik aan het kopen
quote:Ik vraag me ook af wat 'het weten vanaf je 7e' precies inhoudt. Als ik naar mezelf kijk zie ik meer een langzame bewustwording met verschillende stadia.Anders dan sommige anderen wist ik het dus niet toen ik 7 jaar was..
Toen ik 8 jaar was 'wou ik een meisje zijn'. Ik ben ook met crossdressen begonnen omdat ik toen nog dacht dat ik zo een meisje zou kunnen worden.
Pas ergens tussen mijn 17e en 20e jaar of zo kreeg ik het gevoel dat ik 'eigenlijk een vrouw had moeten zijn'. Ik had niet het 'gevoel man te zijn' maar zag me nog wel als man, want dat was nu eenmaal wat ik in de spiegel zag.
Pas op mijn 35e kreeg ik ook echt 'het gevoel een vrouw te zijn'. Pas toen kreeg ik het gevoel gevangen te zitten in een verkeerd lichaam. Tegelijkertijd vielen allerlei blokkeringen van me af waardoor ik weet dat dit gevoel er altijd al wel geweest is maar dat ik het gewoon onderdrukt heb. Als ik nu terugkijk op vroeger besef ik ook dat tijdens het crossdressen dit gevoel ook al aanwezig is geweest maar dat ik het gewoon niet in de gaten had en dacht dat het deel van 'de fantasie' was.
Maar toen ik ergens in de jaren 80 (eind lagere school periode of middelbare school periode) voor het eerst een programma over een transseksueel op TV zag wist ik wel meteen dat het 'ook over mij ging'. En dat is eigenlijk altijd zo geweest. Als ik iets las over transseksualiteit of er iets over zag wist ik gewoon: 'Ik ben het ook'. Maar tegelijkertijd zag ik het niet. Denial is een vreemd iets
Ik denk dat er wel meer zijn die het eerst niet goed konden bevatten.
Zelfs ik kon het eerst niet goed bevatten.
Op mijn 8e leesde ik er voor de eerste keer over.
Pas op mijn 13e drong het tot me door dat er iets moest gebeuren.
Ik ben nu 14 en zie eruit als jongen.
En het proces gaat binnenkort (over ongeveer 1 a 2 maanden) langzaam beginnen.
Sinds dat ik ben gaan leven als jongen, heb ik minder kutdagen gehad en ben ik vrolijker.
Iedereen zegt dat ze me hebben zien opbloeien.
Ook zijn mij cijfers op school erg omhooggeschoten.
Aan eigenlijk alles kun je merken dat ik beter in mijn vel zit.
Alhoewel er altijd problemen zullen blijven..
Maar goed.. Ik ga weer voetballen.....
quote:Een vrij druk forum waar veel ts-en, tg's en tv's op zitten is travestie.org, die hebben ook een partnerforum waar je geloof ik wel lid van moet worden. Wachten op toelating op een gesloten forum vergt overigens wel engelengeduld daar, maar je geduld zal wel beloond worden - uiteindelijk.... Succes !Op dinsdag 3 maart 2009 20:49 schreef bnarfje het volgende:
Hoi iedereen,
Ik vroeg me eigenlijk gewoon af of hier ook partners van mensen met genderdysforie op het forum zitten.
Ik zou namelijk graag ervaringen kunnen uitwisselen met mensen die zich in dezelfde situatie als ik bevinden.
Leuk forum is dit trouwens, erg interessant om lezen.
quote:Kinderen van 7-8 jaar lezen ook wel eens de blaadjes van hun mamsiesOp dinsdag 7 april 2009 01:45 schreef Chanta het volgende:
ja transseksualiteit is een vreemd iets, voor ons zelf, en voor anderen al helemaal, met name voor mensen die er nooit mee geconfronteerd zijn. Met de giga voorlichting in de media en het internet, kan je nu zoveel info tot je nemen in een vroeg stadium dat je veel sneller kan concluderen dat juist dat iets, ook op jouzelf van toepassing is. Heb ik dus heel lang gemist, bleef een onbekend iets lange tijd voor mij. Maar verbaast mij echt dat kinderen van 7-8 jaar al over transseksualiteit lezen...
Of net zoals ik:
Ik was voor het eerst met de computer aan de slag gegaan..
Ik had toen destijds mijn eerste computer gekregen..
En toen kwam ik toevallig (!!) op een site terecht, die over genderdysforie ging..
Dus zo heel erg vreemd is het niet hoor
toen ik op mijn 18de bij het genderteam van toendertijd nog het UMC aankwam wist ik nauwelijks wat transseksualiteit was.....laat staan de behandel methoden.
ik wist dat je van geslacht kon veranderen omdat de kapper waar ik vroeger met mijn moeder kwam meerdere transen in dienst had.
ook waren daar mensen die aan travestie deden ( en zo op het werk kwamen ) waardoor ik dacht dat alle medewerkers daar travestieten waren.
dat je van geslacht kon veranderen kwam op mijn 7de niet eens in mij op.
quote:Dat klinkt erg bekend...Op dinsdag 7 april 2009 03:06 schreef wonderer het volgende:
Ik wou dat ik het eerder had geweten. Of eigenlijk het eerder aan mezelf had kunnen toegeven.
Ik wist het eigenlijk al op mijn 12e a 13e en heb het toen bijna aan mijn ouders verteld, maar heb het op het laatst toch niet doorgezet. En zo ben ik jaren van ontkenning in gegaan, afgewisseld met periodes dat ik eigenlijk donders goed wist wat er aan de hand was. Ik heb nog twee vriendinnetjes gehad waarbij ik me in bed ontzettend lesbisch voelde en ik het wel heel erg leuk vond om samen te gaan shoppen.
En toch was het pas aan het eind van de tweede relatie dat ik zoiets had van... "En nu ga je eerlijk tegen jezelf zijn!" Zonde eigenlijk, want ik heb gewoon ruim 12 jaar 'doorgeleefd' met een lichaam dat niet bij me past en in een rol die ik eigenlijk verschrikkelijk vind. En daarbij heeft mijn lichaam 12 jaar lang kunnen 'genieten' van de effecten van tetosteron. 
Maar ja, ik kan niets meer doen om die tijd terug te halen. Dus gaan zitten mokken over de verloren tijd heeft niet zoveel zin. Ik richt me liever op de toekomst.
Eind deze maand heb ik alweer mijn vijfde gesprek bij het VUmc en dit keer gaat mijn moeder mee.
Ik hoop dat de diagnose niet zo lang meer op zich laat wachten. Mijn moeder gaat de volgende keer ook al met me mee naar de laser kliniek. Ik voor mijn gezicht (alweer behandeling #10... hmpf, ik had gehoopt sneller van die baard af te zijn) en mijn moeder voor de bovenlip. Kan ik eens zien hoe dat laseren er nou eigenlijk uitziet want nu zit ik steeds met zon metalen bril op...Wow!! Het is weer een stukje proza geworden...
Tijd om er een eind aan te breien, schijnt weer helemaal hot te zijn. ). in juni gaat het er af! Kan niet wachten Ik ken zelf iemand die liever als vrouw word aangesproken
quote:laat je je goed adviseren over een kapsel of heb je al een idee?Op maandag 13 april 2009 17:24 schreef Sembam het volgende:
Nou het ging allemaal wel goed gister. Niemand merkte wat of zei iets, behalve dat de kleur me goed stond. Had ook niet echt anders verwacht, zag er niet overdreven/erg mannelijk uit met mn lange haar nog
ik heb het vermoeden dat mijn zoontje van 6 een gender is.
zal vanavond het hele topic eens doorlezen.
quote:Ja hoor, natuurlijk mag dat. En bovendien... het is nu toch al te laat.Op woensdag 15 april 2009 18:38 schreef grijpwijk1302 het volgende:
mag ik een tvp plaatsen?
quote:Waarom vermoed je dat dan?ik heb het vermoeden dat mijn zoontje van 6 een gender is.
quote:Oei dan heb je nog even... Dit is alweer genderdysforie deel #16!zal vanavond het hele topic eens doorlezen.
Suces daarmee dus. quote:Heb zelf al een idee, maar ga ook nog ff door de kapper laten adviserenOp woensdag 15 april 2009 16:43 schreef Dropkogel het volgende:
[..]
laat je je goed adviseren over een kapsel of heb je al een idee?
ik zag in de OP dat er nog een heleboel delen zijn! zal per dag eens doorlezen want het is wel errug veel
mijn zoontje is dus 6 jaar en sinds zijn 4e ongeveer begon het me op te vallen dat hij een heel sterke voorkeur heeft voor meisjesspeelgoed,kleding enz.
nu ben ik niet zo moeilijk en ik liet hem lekker zijn gangetje gaan. pop voor zijn verjaardag, mocht zich verkleden in mijn kleding, zijn haar in een staartje doen, make up mocht ie soms gebruiken,...ga maar door.
vorige zomer kocht ik een jurkje voor hem en nog wat meisjesspul en dat mocht ie dan bijv in het weekend aan of als we een dagje weg gingen.
ook met carnaval is hij altijd al als prinses verkleed.
tja hij is gewoon enorm gek op roze en alles wat maar met meisjes te maken heeft.
hij ontkent ook best vaak dat hij een piemeltje heeft, hij vindt het een vaginaatje.
ik zie hem ook duidelijk opbloeien en genieten als hij weer zijn meisjeskleding aan mag of als ik hem eens wat nagellak op doe.
vorig jaar vertelde ik dat aan iemand en die wees mij er op dat het best wel eens gender kan zijn.
zelf had ik er nog nooit van gehoord en ben op internet gaan zoeken.
daar las ik oa dat het een fase kan zijn die rond het 6e jaar zal overwaaien of juist niet.
ook heb ik de docu van valentijn gezien over een jongen die graag een meisje wilt zijn.
heel veel dingen herkende ik en ben er meer en meer over gaan nadenken.
ik zit bijv met de vraag of het echt zo is? zo ja dan vind ik het geen probleem maar hoe verder?
en is het niet dat ik er té veel aan toegeef? dat het voor hem een soort van speciale aandacht trekken is?
soms hoor ik hem er dagen niet over, verkleed hij zich niet en vraagt ie er ook niet naar.
maar bijvoorbeeld van de week gingen we zomerschoenen kopen en hij wou persé dat ene roze paar hebben.
ik maakte hem duidelijk dat hij ze van mij mocht hebben maar dat hij ze dan ook naar school moest aan doen( ging om een duurder paar). en dat andere kinderen hem konden gaan plagen en raar aankijken.
de verkoopster die natuurlijk van niks wist ging zich er mee bemoeien en uiteindelijk koos hij iets in een andere kleur.
toch weet ik heel zeker dat hij liever de roze had gekregen.
zoals ik al zei: als het zo is dan is het zo en accepteer ik dat ook helemaal. maar ik zit wel met vragen voor als het zo is.
Ik heb alleen de vraag of de orginele TS nu ondertussen echt vrouw is? Via zijn/haar profiel zag ik wel voornaam "Kim" en geslacht "vrouw".
Kan ik daar uit opmaken dat de orginele ts geslachtsverandering heeft ondergaan?
Nee, dat hoeft niet persé.
@ Bluebanana, ik heb eindelijk je PM gezien
Kim, als je dit leest...
Laat weer eens wat van je horen muts 
@Grijpwijk, zoek eens op forumster Logician haar topicgeschiedenis, dan kom je ook een deeltje tegen van dit langlopende topic, waarschijnlijk ergens tussen deel 6 en 9, zij heeft/had ook een zoontje met mogelijk genderdysforie. Daar word er ook veel ingegaan op de behandelwijze en wat er allemaal bij komt kijken. Succes....eeenuuh, tot zover ik kan lezen, kan je het haast niet beter doen als moeder
quote:Laat je door een man knippen! Homo of hetero maakt niet uit.
[..]
Heb zelf al een idee, maar ga ook nog ff door de kapper laten adviseren
Ik heb (na twee weken terug in de VS te zijn geknipt) me onder handen laten nemen door de vriend van een vriend en het is echt vet nu. Ik kan alleen geen foto maken even
Maar hij gaf dus het advies je door een nicht te laten knippen want vrouwen kunnen alleen maar truttige kapsels doen. Echt, wat een verschil
Anywayz, laatst was ik in een museum en daar werkte een transvrouw. Toen ik haar zag dacht ik: "oh, een transvrouw".
Verder eigenlijk niets, ik weet wat het is enzo.
Naja, iig, later toen we thuis waren begon de vriend waarmee ik dat museum bezocht had erover. Hij vond het raar. Ik heb hem toen uitgelegd hoe het zit.
Ik snapte sowieso al wat een transgender zijn inhoudt, maar door deze reeks snap ik ook veel beter wat het voor een mens betekend om transgender te zijn.
Dat kon ik hem uitleggen.
Dat komt door dit topic.
Vandaar deze post, om jullie even te laten weten dat er ook een educatieve waarde aan deze reeks zit.
Uitleg is heel belangrijk.Nu ben ik wel benieuwd wie er nog meer meeleest
quote:+1 hahaOp zondag 19 april 2009 10:34 schreef wonderer het volgende:
Ik moet es op mijn woorden gaan letten, dan
nou ja door die meelezers komt dit topic ook in de bekendheid.
opzich wel een goed idee.
kreeg ik van de week post van het genderteam zijn het de uitnodigingen voor de voorlichtingsavond.
uhm en ik dacht nog wel dat het een datum voor mijn intake was.
ff een tegenvaller dus.
wie gaat er naar die bijeenkomt trouwens?
ik niet denk ik of iemand uit mijn omgeving moet het belangrijk vinden om te gaan dan ga ik wel natuurlijk!
in ieder geval heb ik van de vorige bijeenkomst wel wat van opgestoken.
dus enigszins nuttig kan het wel zijn.
quote:vind je het een slaapverwekkende bijeenkomst Sembam?Op maandag 27 april 2009 20:18 schreef Sembam het volgende:
Misschien dat ik nog naar de 'mannen avond' ga, maar dat weet ik nog niet zeker
Dat slaapsmilietjes was niet bedoeld, ik klikte mis. Ik kan mn posts niet aanpassen omdat ik een oude webserver oid heb
Helaas waren dit soort voorlichtingen maar heeeel mondjesmaat in de tijd dat ik me bij het VU aanmeldde, anders had ik er misschien ook wel gebruik van gemaakt. Voornamelijk voor broer en zus toendertijd.
quote:Mja, maar vooralsnog zijn er nog geen mensen in mijn omgeving die behoefte hebben aan deze voorlichtingsavond. Maar ja, wie weet komt dat nog.
Een paar weken terug was ik in de Queen's head in Amsterdam voor drag bingo. De dragqueen in kwestie was aan het uitleggen bij welke "vormen" op je bingokaart je bingo mocht roepen, en een daarvan was de "big Lesbian". Ze vroeg of er nog lesbians in de zaal waren en niemand reageerde, ze bleef zoeken en ineens kreeg ze mij in het oog (ik zal nogal vooraan
). "Ah, maar jij bent wel een lesbian!" Ik zo: "Nee hoor" (balend dat ze me er wel als "vrouw" had uitgepikt ). "Oh nee? Wat ben je dan?" Kreeg ik een microfoon in mijn snufferd, mocht ik aan het hele cafe uitleggen dat ik transgender was. Kende ze niet. Ik uitleggen. Ja ja. En waar val je dan op (al helemaal triomfantelijk van "die gaat meisje zeggen en dan..."). "Guys". Ja, toen was ze even stil Vroeg ze nog "do you take it up the ass" maar toen bleef ik lekker zwijgen, mijn vent zat er ook bij Anders had ik gezegd "No, I'm a top" Anyway. Grappig en irritant tegelijk. Beetje op mijn uiterlijk afgaan, bitch
quote:Tssss... de trut!Op woensdag 6 mei 2009 15:34 schreef wonderer het volgende:
[...] Beetje op mijn uiterlijk afgaan, bitch
weet iemand of het normaal is dat je moet wachten op de volgende vergadering om te horen of je door bent voor de diagnostische fase?
ik heb mede doordat de toon waarop het gesprek ging de gedachte dat ze me gewoon aan het lijntje willen houden!
er werd nl een heel punt gemaakt omdat ik bij de GGZ loop...
ze zei dat mijn situatie weinig stabiel zou zijn.
dit terwijl dit helemaal niet het geval is.
wat ik ook gek vond dat ze me niet eens vroeg waarom ik bij de GGZ loop.
kortom ik kwam met een baal gevoel terug van de VU en wat ik helemaal erg vind is dat mocht je doorzijn voor de diagnostische fase je nog een maand of 8 moet wachten voordat je je eerste diagnostische gesprek krijgt met de psycholoog.
is dat voor iemand die net de intake heeft gehad herkenbaar of wordt ik idd aan het lijntje gehouden?
goed ik ga er verder niet al te veel over nadenken of zeggen want dat stemt me alleen maar nagatief.
ik ga de 29ste wel afwachten!
Ik had voor mezelf al zitten rekenen, dat als alles goed gaat, ik misschien in januari met hormonen kon starten.
quote:maar dat kan ik dus alweer vergeten, als ze echt die 8 maanden wachttijd aanhouden.Op woensdag 13 mei 2009 17:33 schreef Dropkogel het volgende:
kortom ik kwam met een baal gevoel terug van de VU en wat ik helemaal erg vind is dat mocht je doorzijn voor de diagnostische fase je nog een maand of 8 moet wachten voordat je je eerste diagnostische gesprek krijgt met de psycholoog.
En die 8 maanden had ik bijna ook (achteraf 7 meen ik), maar ik ken er ook een paar die na mij zijn geweest en er "gewoon" 6 maanden over deden.
quote:Ja gedeeltelijk wel.Op woensdag 13 mei 2009 23:13 schreef wonderer het volgende:
Maar die wachttijden zijn toch ook kunstmatig? Dat je zo lang een real life experience moet hebben enzo?
De real life experience zou volgens 'the standards of care' een jaar bedragen maar is hier in Nederland 18 maanden.
Na mijn intake gesprek heb ik, en dan hebben we het over 2007, geen 8 maanden hoeven wachten voor mijn eerste diagnostische gesprek plaatsvond.
Ik geloof dat het in mijn tijd, kuch oude trut, er een maand of 1 tot 3 tussen zat.
Inzage in waarom de wachttijden zo lang zijn, evenals voor SRS, blijft het VUmc vaak vaag over.
Het zou liggen aan een slechte bezetting of te weinig 'operatiekamertijd'.
Maar dat is dus in hoeverre ik iets terug krijg, mischien dat een van jullie hier een duidelijker beeld in heeft.
Wel denk ik dat als dit zo door gaat het mensen 'helpen' averechts werkt omdat vaak op het moment dat iemand zich aanmeld er juist dan op een redelijke termijn toch iets mee gedaan moet worden.
Daar bedoel ik mee dat de eerste stap al moeilijk genoeg is en dat als er op zo'n moment niet snel actie wordt ondernomen de zaken er weleens slecht uit kunnen zien.
Toen ik mij bij het VUmc aanmelde stond ik letterlijk 'on the brink of selfdestruction' en zonder hulp had het er slecht uitgezien. (in het geval dat ik nog langer had moeten wachten)
Kortom ik denk dat er niet alleen vanuit VUmc maar zeker ook vanuit de community, en laat mij weten als ik ergens in mee kan helpen, er kritischer gekeken moet gaan worden naar wat deze lange wachttijden veroorzaken en hoe deze op te lossen.
Een goede samenwerking met het VUmc op dit punt zou weleens een stevige stap voorwaarts kunnen zijn en de fundering kunnen leggen in een diepere samenwerking met het VUmc.
TiGG
Don't take everything for granted but question and educate...
quote:Als je ze niet vraagt hoe je het voor elkaar kan krijgen gaan ze er van uit dat je het zelf wel weet te bolwerken. Je hebt in elk geval je hormoonbehandeling die je al een stukje verder helpt en binnen de RLE is er voor ftm na een bepaalde periode al de mogelijkheid van een hysterectomie.Op vrijdag 15 mei 2009 16:58 schreef wonderer het volgende:
Real life experience lijkt me erg lastig trouwens als je lichaam nog dat van je biologische geslacht is... Houden ze daar wel rekening mee?
Natuurlijk houd je beperkingen met je lichaam, als je je daardoor uit het veld laat slaan levert dat geen pluspunten op, zolang je je er maar doorheen worstelt en perspectief op geslaagde aanpassing aan het nieuwe geslacht goed is afgezien van je lichamelijke strubbelingen zal je gewoon in aanmerking komen voor de operatie, maar extra psychische ondersteuning leveren ze niet in de RLE afgezien van een gesprekje eens in de drie maanden.
Wel een openbarend boek trouwens, allemaal mensen zoals ik
Word er nog jaloers van quote:Dat er een probleem in de zorg is dat moge inderdaad duidelijk zijn maar dat is nog geen reden om mensen die dringend hulp nodig hebben 8 maanden te laten wachten op een diagnostisch gesprek.Op vrijdag 15 mei 2009 17:33 schreef MuteZukini het volgende:
Het is wel duidelijk dat er geen prioriteit ligt bij het verkorten van de verschillende wachtlijsten binnen de behandeling, aangezien ze op geen enkel vlak korter zijn geworden. Nou heb ik wel vernomen van dhr.megens zelf dat ze meer operatiekamertijd/capaciteit toebedeeld hebben gekregen maar hier de vruchten nog niet van kunnen plukke vanwege personeelstekort (niet aan chirurgen maar aan operatiekamerpersoneel). Openstaande en onvervulde vacatures zijn een deel van het probleem, en daar kan je weinig aan doen in de sector genaamd De Zorg.
En vergeet niet dat die tijd dus blijkbaar steeds verder oploopt!
Hoewel ik zelf al geruime tijd door de diagnostiek ben vind ik het toch behoorlijk beroerd voor de mensen na mij dat zhij zo enorm lang moeten wachten en het lijkt mij onbehoorlijk om "als persoon die er toch al door is" maar gewoon m'n kop in het zand te steken en ze te laten stikken.
Wordt het niet gewoon eens tijd om met zoveel mogelijk mensen uit de community eens te gaan staan voor onze punten? (in plaats van almaar erover te zeuren en disscuseren?)
En ik bedoel dat we daadwerkelijk van ons laten horen aan zowel het VUmc als aan de minister?
Niet om het een of ander maar samen sta je sterk, en met dat ongeregelde zooitje dat de community nu lijkt te zijn doen alleen 'splintergroepjes' nog aan actie.
Jammer is natuurlijk dat zo'n klein groepje niet zoveel uithaald en ondanks dat er samenwerkingen bestaan tussen diverse groepen is er vanuit mijn optiek nog vrij weinig verbetering. (wel een goede zaak verder)
Is het misschien niet eens tijd dat we met z'n allen de kop uit het zand halen en de straat op gaan?
Of ben ik dan opeens een onrealistische idealiste?
(Ik snap dat men om privacy/veiligheid/stealth e.d. vaak op deze vlakken afhaakt.)
na de start van de HRT in, toch? Volgens mij zit er ook geen echte maximum aan de diagnose,
je hoort soms dat het wel anderhalf jaar kan duren.
Het gender project hier in Zaragoza doet normaal gesproken drie tot zes maanden over de diagnose.
En daarna doet men het rustiger aan, na 12 maanden hormonen start de RLE pas die ook een jaar duurt.
De aanpak in Amsterdam leidt alleen maar tot extra stress en druk bij de client.
Het is niet alleen die wacht lijst, het hele traject is niet echt "klant" vriendelijk.
Heb eerder het idee dat men daar @ VU last van faal angst heeft of zo.
Waar mijn inziens wel het probleem ligt is hoelang het duurt voor het eerste diagnostische gesprek begint.
Dat is dus de periode van wachttijd tot aan het eerste gesprek bij het VUmc.
Ik denk dat het per persoon verschilt wat klantvriendelijk is of niet.
De een leeft soms al een jaar of langer in de voor hen correcte genderrol waar naar mijn idee dus na de diagnostiek wel direct met RLE begonnen kan worden.
Heeft de persoon in kwestie echter meer tijd nodig dan zou dat ook moeten kunnen uiteraard maar dat heb ik persoonlijk niet gedaan dus weet ook niet in hoeverre het VUmc daar de mogelijkheden voor toe laat.
Wel denk ik dat RLE een goede zaak is om er zeker van te zijn dat de persoon in kwestie het juiste pad bewandelt. (misschien is de gehanteerde 18 maanden alleen bij het VUmc echter ietwat overdreven)
Wachten op het ene of het andere, uiteindelijk is het gewoon wachten,..
Nu ik mijn eigen stukje terug lees, tja...
In Zaragoza doet men eigenlijk meer een bevestigend onderzoek of je eigen diagnose
(evnt. met hulp van een ander) wel klopt. Weet je het nog niet precies, dan sta je weer buiten.
Maar de psychologen werken er part-time, naar een ander loket en je hebt gratis hulp bij je "eigen" diagnose.
Maar goed een erg lange diagnose is volgens mij, ergens gewoon een gebrek aan zorg,..
Laat ze dan het aantal gesprekken verhogen van een naar twee keer per maand.
Dus simpel gezegd meer in minder tijd doen. Wat natuurlijk ook een vorm van "klantvriendelijk" is.
Al heeft men dan wel een tijdje extra personeel nodig, maar een snellere doorloop bij de psycholoog
lijkt me geen slechte zaak. En voor mensen die bij de verkeerde balie staan,
betekent het dat ze eerder bij de goede zijn.
En dan over de RLE, je mag hier natuurlijk ook eerder swappen,.. Maar na een jaar is het gewoon verplicht.
Nou is een jaar speelruimte best wel lang, maar de drie maanden van de VU zal waarschijnlijk voor
sommigen net tekort wezen.
En nu maar wachten dan
quote:hormonen doen gelukkig al snel een hoop goed.Op vrijdag 15 mei 2009 16:58 schreef wonderer het volgende:
Real life experience lijkt me erg lastig trouwens als je lichaam nog dat van je biologische geslacht is... Houden ze daar wel rekening mee?
ik heb van dichtbij bij Tigg gezien dat de veranderingen erg snel kunnen gaan.
het was in ieder geval sneller dan wat er op internet aan ervaringen geschreven werd.
bij testo gaat het nog sneller....een kantekening hierbij is als je stem eenmaal gedaald is mensen je echt wel als man gaan zien.
quote:dat is mooi nieuws...en nu maar een lange adem hebben.Op maandag 18 mei 2009 12:12 schreef Joanne35 het volgende:
Nou, het heeft even geduurd, maar ik heb me eindelijk bij het VUmc aangemeld.
En nu maar wachten dan
quote:Op maandag 18 mei 2009 12:12 schreef Joanne35 het volgende:
Nou, het heeft even geduurd, maar ik heb me eindelijk bij het VUmc aangemeld.
En nu maar wachten dan
denk dat je er geen spijt van krijgt.quote:Ik denk het ook niet, voel me nu al een heel stuk rustiger nu ik die knoop eindelijk heb doorgehakt, alsof er een blok beton van me afgegleden is
Alleen nu heb ik wel weer een nieuw dilemma, morgen ga ik naar de VU voorlichtingsavond met een van mijn zusjes, en op zich zou ik best in dameskleding durven gaan (ben ook zo gisteren naar therapie geweest, gewoon met een herenjas erover zodat het nog niet zo opvalt op straat). Alleen mijn zusje heeft me nog nooit zo gezien en ik ben al lang blij dat ze mee wil gaan dus ik weet niet of ik haar dat er nu al bij kado moet geven of dat ik nog even moet wachten daarmee (wou eigenlijk mijn beide zusjes binnenkort eens uitnodigen voor een etentje bij mij thuis om ze te laten wennen). Wat een gecompliceerd gedoe toch allemaal
Overigens was dat sowieso wel grappig gisteren. Nooit zit er iemand anders in die wachtkamer bij therapie, dus ik had er al rekening mee gehouden dat mijn therapeute de eerste levende ziel zou zijn aan wie ik me in dameskleding zou vertonen na 27 jaar crossdressen in het geheim, maar net dan komt er natuurlijk iemand anders naast je zitten (en het was nog wel een leuke man ook
). Maar hij zei gewoon "Hallo", pakte een tijdschrift en begon volkomen ongeinteresseerd daarin te lezen. Niets aan de hand dus (maar wel goed voor het zelfvertrouwen )quote:Had ik ook al aan gedacht ja, alleen ik heb af en toe het gevoel dat mijn zusjes op dit moment op alles wat ik vraag 'ja' zeggen. Misschien is het iets dat ik me inbeeld, maar ik ben een beetje bang dat ze me in alles willen steunen terwijl ze met sommige dingen misschien best nog moeite hebben (het is nogal iets als je broer van 35 jaar opeens zegt je zus te willen worden). Dan heb ik eigenlijk liever dat ze gewoon eerlijk 'nee, dat gaat te snel voor ons' zeggen.Op dinsdag 19 mei 2009 23:02 schreef Twinky het volgende:
Kun je dat niet met je zusje overleggen? Zo van 'ja je gaat nou morgen mee maar ik zit er erg mee of ik nou als Johan of Joanne zal gaan....'
Ik weet wel dat ik vooral mijn eigen tempo aan moet houden, maar ik wil ook niet zo'n transseksueel zijn die alleen maar met zichzelf bezig is terwijl de familie onthutst toekijkt en alle veranderingen maar moet slikken. Herkennen andere mensen hier dit misschien ook, dat gevoel dat je familie of vrienden er meer moeite mee hebben dan ze tegen je zeggen?
Nice try btw, maar ik heet geen Johan
(maar het is wel m'n 2e naam dus je zat in de buurt
) Het lijkt er trouwens op dat de VU de RLE wil inkorten tot 1 jaar om meer aan te sluiten bij het buitenland.
quote:Oh écht?!Op woensdag 20 mei 2009 23:23 schreef Joanne35 het volgende:
Ben uiteindelijk maar gewoon in dameskleding gegaan zonder het m'n zusje te vragen, en kreeg vervolgens nog een complimentje van haar ook. Zoiets zou ik ook wel aantrekken zei ze en keek vervolgens naar allerlei fraai uitgedoste transen, vervolgens wijfelend naar haar eigen slobberbroek, shirt en afgetrapte gympen en zei "ik zie er zelf niet uit". Ik had me dus weer druk gemaakt om niets.
Het lijkt er trouwens op dat de VU de RLE wil inkorten tot 1 jaar om meer aan te sluiten bij het buitenland.
Waaruit leidde jij dat af? Het klinkt in ieder geval als muziek in mijn oren. Heb het altijd raar gevonden dat je in het buitenland meestal een RLE van een jaar hebt (in sommige landen mag je zelfs al geopereerd worden na 6 maanden RLE) en dat het VU daar dan weer 1,5 jaar van maakte. Maar goed, ik ben dus niet op de voorlichtingsavond geweest omdat niemand uit mijn omgeveing zat te wachten op voorlichting. De meest voorkomende reactie was "Och, jij hebt me alles al verteld dus ik verwacht niet echt iets nieuws te horen.".
Overigens, ik heb even een kleine update. Naja klein... het is eigenlijk best groot nieuws maar ik probeer mijn verhaal 'klein' te houden.
Ik ben momenteel druk bezig om met mijn werkgever om de tafel te komen. Inmiddels zijn vier mensen van het management er van op de hoogte dat ik in het traject bij het VUmc zit, een vijfde wordt op de hoogte gesteld als hij terug is van vakantie. 15 juni heb ik in ieder geval een meeting gepland waarin ik ze ga uitleggen wat er voor mij in het verschiet zit. En dan gaan we overleggen hoe dit gecommuniceerd gaat worden binnen het bedrijf en aan mijn opdrachtgever. En hoe we het in de verdere toekomst gaan aanpakken. Dus mijn 'coming out' is dus bijna helemaal rond, op alle vlakken.
Straks hoef ik dus niet meer geheimzinnig te doen op het werk, waar ze toch al met genoeg vraagtekens zitten.quote:Bij de overzichtsschema's van de diagnostiek stond opeens 1 jaar RLE met om de 3 maand een gesprek met een psycholoog. Iemand die zelf al een test van anderhalf jaar had doorlopen vroeg vervolgens hoe dat zat.Op donderdag 21 mei 2009 07:46 schreef Nina2602 het volgende:
Oh écht?!
Ik moet zeggen dat het antwoord nog wel een beetje vaag was, maar als ik het goed begrepen heb zijn ze aan het overwegen om soepeler met de RLE om te gaan, o.a. om beter aan te sluiten bij het buitenland, maar ook omdat FtM's b.v. al na 1 jaar hun eerste operaties kunnen krijgen en het dus ook vreemd is dat een MtF veel langer moet wachten.
Maar nogmaals, het antwoord was een beetje vaag, en het is me ook niet duidelijk geworden hoe zeker dit al is en wanneer het in gaat. Je kan er denk ik het beste maar even naar vragen bij je volgende gesprek op de VU.
Trouwens gefeliciteerd met de voortgang op je werk
Ik zei ook tegen hem dat ik wou dat ik diezelfde kansen had gehad in mijn kindertijd, en toen zei hij wel dat dat nog niet hoefde te betekenen dat het door de ouders herkend werd of dat ik me al had durven uiten. En dat heeft me wel een beetje aan het denken gezet, want ook nu zullen er ongetwijfeld nog kinderen zijn die er niet voor uit durven te komen of waarvan de ouders het onderdrukken. En dat vind ik toch wel heel triest om over na te denken. Eigenlijk zouden scholen of jeugdartsen actief op zoek moeten gaan naar dit soort kinderen, b.v. door bepaalde vragen te stellen waaruit je zou kunnen afleiden of een kind misschien gender dysfoor is. Of gebeurt dit tegenwoordig al?
Wordt morgen om half 5 herhaald.
[ Bericht 7% gewijzigd door tonja op 22-05-2009 11:54:28 ]
Over de VU-wachttijden.... er is een VU-pijplijn ... niet alleen voor cliënten maar ook voor alle medewerkers in alle disciplines > intake > diagnose/psych.gesprekken > RL+hormoonfase > beslissing wel/niet SRS > SRS. Als er jaarlijks 150 uitstromen en 150 instromen is het beheersbaar, maar er stromen er veel te weinig uit, en komen er dus steeds meer mensen in de pijplijn, gevolg dat iedereen gek wordt en ook de instroom beperkt mòet worden, tragisch maar tis nie anders.
Voor ieder geldt dat deelname aan tenminste één VU-infoavond heel nuttig is, je kan nog eens goed zien wat je te wachten staat en vragen stellen indien je iets niet helemaal begrijpt. Overigens was het wel een en al goed nieuws-show daar, leuke score 98-99% is geslaagd.... ik heb wel gelezen dat 1 op de 3 transen uiteindelijk zelfmoord pleegt dus weet wel waar je aan begint, in hoeverre dit cijfer klopt, weet ik ook weer niet, dat er van de operaties een heleboel fout gaan en dat er veel correcties nodig zijn was daar nogal onderbelicht. Maar als je zéker weet dan je van uiterlijk geslacht wilt veranderen ongeacht de consequenties, dan moet je er ook volledig voor gaan !
quote van Joanne35 " Iemand die zelf al een test van anderhalf jaar had doorlopen vroeg vervolgens hoe dat zat." (dat was ikke dus ...)
"Ik moet zeggen dat het antwoord nog wel een beetje vaag was, maar als ik het goed begrepen heb zijn ze aan het overwegen om soepeler met de RLE om te gaan, o.a. om beter aan te sluiten bij het buitenland, maar ook omdat FtM's b.v. al na 1 jaar hun eerste operaties kunnen krijgen en het dus ook vreemd is dat een MtF veel langer moet wachten."
Ik vond het antwoord overduidelijk, het is er nu veranderd internationaal houdt met 12 maanden aan en sinds kort de VU ook, en ik heb er dus net 18 maanden op zitten..."
Dus nu begint ook voor mij de volgende wachttijdfase, die van de SRS, en daar kan je op wachten tot je grijze haren krijgt, of kijken of er andere opties zijn.... buitenland dus..... zoekzoekzoek via een hoop gegoogel kan je veel vinden, of het lukt das een tweede, ik wens iedereen sterkte bij de VU en hoop dat niemand het de mensen het daar al te kwalijk neemt wanneer dingen niet zo gaan als elders gebruikelijik want iedereen in de pijplijn raakt nu echt overwerkt... overmacht in het kwadraat daar XXX, Chantalle
quote:
Die pijplijn is inderdaad wel een goeie, als je meer aanmeldingen krijgt dan afgesloten "cases" krijg je natuurlijk file.
quote:Ah, was jij dat? Gefeliciteerd met het afronden van je RLE, ook al was het dan een half jaar te lang (nu ja, eigenlijk duurt ie natuurlijk de rest van je leven), je bent in ieder geval weer een stap verderOp donderdag 21 mei 2009 23:36 schreef Chanta het volgende:quote van Joanne35 " Iemand die zelf al een test van anderhalf jaar had doorlopen vroeg vervolgens hoe dat zat." (dat was ikke dus ...)
quote:Ik heb dat soort cijfers ook vaak gelezen, en ook andere cijfers. Maar waar komen die cijfers vandaan? Hoe oud zijn die cijfers? Uit welk land? Gaat het om pre-transitie transen? Om pre-ops of post-ops? Dat maakt allemaal nogal wat uit lijkt me.ik heb wel gelezen dat 1 op de 3 transen uiteindelijk zelfmoord pleegt dus weet wel waar je aan begint
Ik heb wel begrepen van de site "Bij Ilse Thuis" (die inmiddels helaas offline is) dat er een sterfteonderzoek bij de VU is geweest dat uitkwam op een zelfmoordpercentage van 35%. Dat lijkt overeen te komen met het cijfer 1 op 3 dat je noemt, maar het gaat hier dus alleen om 1 op 3 van de overleden post-op transseksuelen, niet om alle transseksuelen.
In deze infomap van de Belgische genderstichting staat wel iets over suicide-pogingen bij post-op transseksuelen:
quote:(Het ging hier om een onderzoek onder 35 transseksuele vrouwen en 27 transseksuele mannen die allemaal minimaal een jaar post-op waren)Deze positieve tendens in psychisch functioneren staat in contrast met de vier transseksuele vrouwen die sinds de behandeling (een) suïcidepoging(en) hadden ondernomen. Dit vormt een bevestiging van de literatuur die stelt dat transseksuele vrouwen in vergelijking met transseksuele mannen vaker suïcidepogingen plegen (Dixen et al., 1984; Kuiper & Cohen-Kettenis, 1988; Landén et al.,1998). De proefgroep volgde de trend in de Vlaamse bevolking waar het aantal suïcidepogingen hoger is onder vrouwen dan onder mannen (Van Heeringen et al., 2001) Er bleek wel een significante daling van het aantal pogingen na de behandeling op te treden, wat ook een bevestiging is van vele publicaties (Fahrner, Kockott & Duran, 1987; Rehman et al., 1999; Stein et al., 1990; Wållinder & Thuwe, 1975) en een positief effect van de behandeling.
Op zich een interessant (en belangrijk) onderwerp, en zeker iets om wel rekening mee te houden, vooral als je voor de transitie ook al suicidale tendensen vertoond.
[ Bericht 3% gewijzigd door Joanne35 op 22-05-2009 01:11:44 ]
quote:En wie leest die onderzoeken eigenlijk?Op vrijdag 22 mei 2009 01:02 schreef Joanne35 het volgende:
Ik heb dat soort cijfers ook vaak gelezen, en ook andere cijfers. Maar waar komen die cijfers vandaan? Hoe oud zijn die cijfers? Uit welk land? Gaat het om pre-transitie transen? Om pre-ops of post-ops? Dat maakt allemaal nogal wat uit lijkt me.
Zag ergens anders een Topic over Frankrijk en de ICD en zo....
In 1990 gooit men homoseksualiteit eruit, en in pas 1996 voegt men transseksualiteit toe.
Maar goed zelfmoord, zie hier onder een kleine update van de ICD-10.
quote:Ratified by HoC/WHO at the HoC meeting in Washington, October 2001
The following list is to be included as an Appendix to Volume 2.
Reference: Mortality Reference Group (URC:0109).
Minor change for implementation in January 2003.
Appendix 7.1
List of conditions unlikely to cause death
Code Category or subcategory
F64.0 - F64.9 Gender identity disorders
Even voor de duidelijkheid:
quote:F64 Genderidentiteitsstoornissen:
F64.0 Transseksualiteit
F64.1 Dual-role transvestitisme
F64.2 Genderidentiteitsstoornis op kinderleeftijd
F64.8 Overige gespecificeerde genderidentiteitsstoornissen
F64.9 Genderidentiteitsstoornis, niet gespecificeerd
Hexley: Ik vraag me wel af of ze daarbij ook transseksuelen hebben meegeteld die nog niet om hulp hebben gevraagd of nog niet weten dat ze 't hebben. De mensen die zich aanmelden voor hulp hebben natuurlijk zicht op een oplossing dus die zullen niet snel geneigd zijn om zelfmoord te plegen.
quote:Volgens je zelf dus niet...Op vrijdag 22 mei 2009 21:10 schreef Joanne35 het volgende:
Hexley: Ik vraag me wel af of ze daarbij ook transseksuelen hebben meegeteld die nog niet om hulp hebben gevraagd of nog niet weten dat ze 't hebben. De mensen die zich aanmelden voor hulp hebben natuurlijk zicht op een oplossing dus die zullen niet snel geneigd zijn om zelfmoord te plegen.
quote:Je schreef ook: "zicht op een oplossing",... 1 op de 3 is gewoon extreem hoog hoor.
Ik heb wel begrepen van de site "Bij Ilse Thuis" (die inmiddels helaas offline is) dat er een sterfteonderzoek bij de VU is geweest dat uitkwam op een zelfmoordpercentage van 35%. Dat lijkt overeen te komen met het cijfer 1 op 3 dat je noemt, maar het gaat hier dus alleen om 1 op 3 van de overleden post-op transseksuelen, niet om alle transseksuelen.
Maar als je HRT en een SRS alleen als de oplossing ziet, vergeet je dan niet iets?
Het leven er na, sociale zaken als werk, vrienden, familie en de rest van de wereld.
quote:Dat heb ik ook niet gezegdMaar als je HRT en een SRS alleen als de oplossing ziet, ...
Ik vind het sociale en psychische deel van de transitie 100x belangrijker dan het fysieke deel. Je moet de kans om te groeien in het proces benutten om er beter en sterker van te worden. En dat gaat gewoon door na de SRS. Mensen die dat niet in zien kunnen inderdaad nog behoorlijk in de problemen komen na de SRS wanneer oude onopgeloste problemen weer terug komen.
Ik ga dus ook nog vrolijk even door met therapie, want ik heb nog zat issues om op te lossen
Ik ben dus iemand die niet als kleuter al wist dat ie ts was, heb wel van geboorte af een hormoonafwijking, waardoor minder testosteron en minder mannelijke eigenschappen, fysiek en qua karakter, plus nog zo wat... dat 1e heeft mij mijn hele leven bijv. in carriere tegengezeten, maar werkt nu natuurlijk enorm in mijn voordeel. En toch voorzichtig, was geen 25 meer toen ik de stap der stappen moest gaan nemen en niet toen ik me - voor advies - aanmeldde bij de VU in 2005. Heb zelf de diagnostische fase opgeschort omdat ik zelf wilde checken in hoeverre het eigenlijk haalbaar voor mij zou zijn om als vrouw door het leven te stappen. Had toen al enige jaren als tv een dubbelleven geleid en als vrouw naar buiten gaan vond ik heerlijk ! Ook met trein, tram, vliegtuig langs douane enz. In 2007 was de psych dus zover dat ze vroeg of ik het inmiddels zeker wist dat ik t wou en kon. En t antwoord was voor 99% en dat was haar niet genoeg. Ben toen één voor 'één mijn sociale contacten gaan informeren, met de discreetste begonnen, toen en femme zakelijke contacten tegemoet getreden, ben begonnen met eenmalige dus onbelangrijke zakelijke contacten en dat opgevoerd naar steeds oppervlakkiger kennissen/vrienden en belangrijker klanten. (zakelijke dienstverlening). De problemen die ik tegenkwam waren heel heel beperkt. Grootste probleemgeval eigenlijk mijn broer en schoonzus die er volstrekt niet mee om konden gaan, maar met hen ging ik ook al niet zoveel om, dus niet al te belangrijk meer in mijn leven. Op een gegeven moment wist iedereen die mij kende wel zo'n beetje dat ik als vrouw ging leven, weer aangemeld voor hervatting psych.gesprekken, en die kwam toen direct tot oordeel 'klaar voor RLE-fase, Die is dus nov.07 gestart, officieel, Voor mij parttime al v/a 2005 met toenemende intensiteit, vanaf juli 2007 fulltime. Wist dus al dat het overwegend een succes zou worden toen ik daar formeel aan begon. Wat overigens niet betekent dat ik zo knap en goodlooking ben dat ik niet herkenbaar ben als trans. Dat ben ik wel (ook door leeftijd misschien), maar zie er voor de meesten wel acceptabel uit denk ik, krijg af en toe wel eens opmerkingen, maar dan soms licht plagerig; jaar of 2-3 terug nog wel doodsbedreiigingen gehad van jawel... marocs.... maar die waren niet serieus te nemen. Woon redelijjk anoniem in een grote flat in een grote stad, marocvrij, en daar heb ik ook nergens last van. Als je in R'dam in een volkswijk woont, plus op de begane grond, of in een wat vervelender buurt in een andere grote stad in NL, en dat kan zelfs al Gouda zijn dus, dan kan je dat wel duur te staan komen. Ondertussen doe ik al jaren gewoon mijn boodschappen op de centrummarkt in Rotterdam, en kom ook in genoeg andere buurten. Pas nog een leuke shawl gekocht in een winkel in R'dam-Noord van een maroc die ook korans en allerlei religieuze artikelen verkoopt. Waren een hoop hoofddoekjes in de winkel aan het shoppen, werd er heel vriendelijk behandeld. M.a.w. het aantal agressieve marocs moet ook weer niet worden overdreven, het is een kleine groep, maar weten net zo veel media-aandacht te vangen als tegenhanger Geert W. , valt lekker in de media of zo, t publiek smult van weer een actie van jonge marocs, zijn het belgen bijv. dan komt t niet in de krant tenzij die kogels aan kleutertjes gaan uitdelen...
Het omgaan van M naar V heeft mijn zakelijk nauwelijks omzet gekost, en de familiesfeer niet zo heel veel omdat ik nou eenmaal niet zo veel meer met familie omging, met andere sociale contacten niet/nauwelijks effect en ben als vrouw een heel nieuw sociaal netwerk gestart. Al met al geef ik mijn RLE-een 8; en waarom dan geen 9,9 - dat is omdat ik zakelijk te weinig werk heb, er normaal zo parttime werk bij kon krijgen en dàt is plotseling wat moeilijker geworden. Zeker wanneer je als " V (transseksueel) " gaat solliciteren. Dat laatste doe ik dan ook niet meer, gewoon als "V" ook al ben ik pré-op. Omdat ik wel werk heb, en de druk voor extra werk en inkomsten dus ook weer niet zo hoog is, en er door recessie ook minder vacatures zijn, men vaak geen ouderen wil enz. enz. enz. solliciteer ik toch al heel weinig, maar stomtoevallig vandaag (oei, 02.43 uur.... dat was dus gisteren) wel gesoll., maar gewoon als vrouw dus - parttime baan. Overigens 6 weken geleden biijna een vette baan gehad, door puur toeval misgegaan. Maar onbekend maakt onbemind, als een mogelijke werkgever weet dat je trans bent, ben je bij voorbaat achtergesteld bij anderen, dat zie ik wel als een nadeel. Heeft me eerder opgebroken denk ik. Vandaar
8 ipv 9,9 .... Maar iha vind ik het heeeeeeeeerlijk zo dus, en ik hoop jullie ook. O ja , en het krijgen van een vaste relatiie is ook een stuk moeilijker, kan je hier op FOK ! ook uitgebreid vinden in allerlei draadjes . oa van ik geloof Patricia27 die overal nogal kritisch tegenover stond. Dat kan mensen ook opbreken denk ik. En dat kan iedereen opbreken als je ongewenst alleen bent natuurlijk, daar hoef je geen trans voor te zijn. Maar t wordt bedtiijd nu.;) ... XXX, Chantalle
antitestosteron leek me wat linker (trombosegevaar) en dat durfde ik niet aan op eigen houtje. De eerste had aanvankelijk maar beperkte werkingen en alleen lollige, na de antitestosteron konden de oestrogenen de plaats van de testosteron pas goed innemen en kwamen de bekende effecten. De antitestosteron, androcur, heeft vlgs toelichting mogelijke bijwerkingen, zoals opvliegers, en ja hoor, ik vlieg wat af, heel wat slapeloze uren. Als je een vaste baan hebt en wel vroeg moet opstaan kan dat heel vervelend zijn.Mogelijke bijwerking is ook dat je emoties versterkt worden. En dat merk ik dus ook, heb geen huilbuien, ik heb al mijn tranen al in mijn jeugd verspeeld maar dat heeft nix met mijn ts-zijn te maken, maar merk wel dat wanneer ik problems heb, een pestbui heb, neerslachtig ben, dat allemaal heel erg versterkt word, sterker dan ik ooit in mijn leven heb gehad. Dat kan betekenen dat juist in deze hormoonfase (na de SRS kan je androcur weer worden teruggebracht) ts-en die toch al niet zo lekker in hun vel zitten echt depressief worden, alles niet meer zien zitten en er een eind aan maken. Ik denk dan ook dat psych. begeleiding ook in deze fase heel erg belangrijk is, alsmede het hebben van intimi die je echt kunnen en willen ondersteunen. Ik denk ook dat voor velen geldt dat een RLE-fase van 18 maanden echt niet te lang is, maar dat zal niet voor iedereen gelden. Gezien mijn eerdere zelf uitgesproken twijfels tav mijzelf mogelijkerwijs wel..... al sta je raar te kijken in zo'n VUzaal als je hoort dat de RLEfase 12 maanden duurt terwijl je net de verplichte 18 maanden hebt doorlopen.... nu ist mooi geweest, XXX Hoe vind je die dan?quote:Nee dat klopt, het is even omhoog scrollen en we het zien...Op zaterdag 23 mei 2009 00:45 schreef Joanne35 het volgende:
Dat heb ik ook niet gezegd
Ik vind het sociale en psychische deel van de transitie 100x belangrijker dan het fysieke deel.
Maar eigenlijk heeft men ook geen "zicht op een oplossing".
Men heeft zich op, na de diagnose HRT + RLE en als alles goed gaat de SRS.
Had je geschreven dat men bv. hoop heeft, dan had ik denk ik ook niets gezegd.
In dit geval zijn cijfers van alleen post TS'en beter, de pre ops'en hopen dat het naar verloop
van tijd wel goed komt. Hierdoor is de kans erg groot dat je een iets positiever resultaat zou
krijgen en uiteindelijk is het in de meeste gevallen toch pre ops --->> post ops.
Neem aan dat je met "het fysieke deel" de privé zone tussen de benen bedoelt.
Maar goed het totale plaatje, dus laat ik het netjes zeggen door het leven moet als een "lelijk eendje".
En dat heeft natuurlijk ook invloed op je sociale leven wat dan weer
tot of extra psychische problemen kan leiden.
Voor sommigen is de oplossing, maar voor anderen het "probleem" in ruilen voor een ander probleem.
quote:Als je op de goede plek woont, Nederland en de VS heel simpel,...
Kun je hormonen gewoon op internet kopen?
Maar Spaanse Douane onderschept het meeste,
dus versturen de meeste toko's het niet rechtstreeks naar bv Spanje.
Ik had niet zozeer het gevoel dat het een goed-nieuws show was maar meer dat we een soort VU-propaganda te horen kregen. De VU heeft liever niet dat mensen uitwijken naar het buitenland, en ik vond het dan ook interessant om te zien dat Jos beweert dat niet-bedreigende correcties niet worden uitgevoerd bij de VU als je in het buitenland bent geopereerd terwijl die chirurg het tegendeel beweerde. Ook die opmerking van de chirurg dat hun technieken nu beter zijn dan die in Thailand moet je natuurlijk met een korrel zout nemen, elke chirurg zal zijn eigen technieken de beste vinden. Dan vind ik de ervaringen van andere transseksuelen veel belangrijker dan wat ze bij de VU allemaal beweren.
Wat betreft die moeite om relaties aan te gaan, die beslissing is makkelijk voor mij aangezien ik als man nooit in staat ben geweest om een relatie aan te gaan. Ergens rond mijn 20e heb ik de moed al opgegeven op dat gebied en me er op ingesteld dat ik altijd wel alleen zou blijven. In principe kan het dus alleen maar beter worden. Wel merk ik dat ik nu ik meer met mijn gevoelens in contact sta de behoefte aan een relatie weer begint te groeien, dus dit is wel een beetje een risicofactor, maar dan nog geldt dat ik gewoon als vrouw een relatie met een man wil dus ik heb wat dat betreft weinig keus.
Dat alleen oestrogenen slikken nauwelijks helpt verbaast me niets, ik heb begrepen dat het lichaam een evenwicht in stand houdt. Hoe het precies zat weet ik niet, maar je lichaam zal dan waarschijnlijk of meer testosteron aanmaken of oestrogenen omzetten in testosteron waardoor dit het effect verlaagd. Je moet dus echt anti-androgenen er bij nemen.
quote:Nee, ook de HRT en eventueel FFSOp zaterdag 23 mei 2009 03:51 schreef Hexley het volgende:
Neem aan dat je met "het fysieke deel" de privé zone tussen de benen bedoelt.
quote:Je kan alles via het Internet kopen, maar de vraag is natuurlijk of het verstandig is. Er is een reden waarom hormonen officieel alleen op recept verkrijgbaar zijn in Nederland en zoals Chanta ook al opmerkte kan de effectiviteit ook tegenvallen als je zelf maar wat gaat proberen. Als je zelf aan de hormonen wil kan je beter je huisarts om hulp vragen (en eventueel van huisarts veranderen als je eigen huisarts niet mee wil werken).Op zaterdag 23 mei 2009 03:15 schreef wonderer het volgende:
Kun je hormonen gewoon op internet kopen?
Hmm, sorry, ik begin ook al van die lange verhalen te schrijven
Hoewel het natuurlijk zinnig kan zijn om een blik te werpen op de levensloop van precedenten - het kan je immers meer inzicht geven in wat nog kan komen - lijkt het me veel belangrijker om voor jezelf een reeel beeld te hebben van je eigen toekomst. Ik vind het nogal idioot om cijfers over zelfmoord op mezelf te projecteren als ik zelf nooit aan zelfmoord denk.
Heel vroeger zijn er wel eens gedachten bij me opgekomen over zelfmoord en toen was ik vooral heel erg in de war en wist ik niet wie of wat ik nou was of wilde zijn. Het was voor mij het gebrek aan 'contact met mezelf' dat mij deprimeerde. Sinds ik in contact ben met mezelf, en dus weet wie ik ben, ben ik me eigenlijk alleen maar beter gaan voelen. En dat terwijl er op fysiek vlak toch nog maar weinig écht naar mijn zin is. Het enige dat nu wezenlijk veranderd is, is een verminderde baardgroei door lasertherapie en het lange haar dat ik heb laten groeien.
Daarnaast krijg ik momenteel vooral op mijn werk met nogal wat vraagtekens te maken, collega's die vinden dat ik toch wel heel erg vrouwelijk ben voor een man - zij weten het nu nog niet maar daar komt binnenkort verandering in - en de twijfelende blikken van mensen op straat of in de supermarkt die even niet weten wie of wat ze nou precies voor zich hebben. Dat is allemaal best te verdragen, zeker als ik het in contrast met het verleden stel. Toen was ik het namelijk die niet goed wist wie of wat ik nou precies voor me had.
Mijn 'reis' door mijn eigen psyche en het ondernemen van stappen richting transitie doen mij allebei goed. Het heeft me namelijk, naast inzicht in mezelf, in staat gesteld vrede te sluiten met wie ik ben, namelijk iemand die vrouwelijk denkt en voelt maar jammer genoeg geen congruent lichaam heeft. Kortom, een vrouw met een mannenlichaam.
Ik denk dat de fysieke veranderingen, zowel de externe als de interne vervrouwelijkingen, toch wel belangrijk zijn. Uiteraard schiet je met die veranderingen niet veel op als je niet gelukkig kunt zijn met wie je feitelijk bent. Met andere woorden, zonder de mentale verandering heeft de fysieke verandering weinig zin. Dat zal je denk ik niet dichterbij jezelf brengen.
De fysieke veranderingen zie ik niet als een oplossing van het probleem (het vrouw-zijn met een mannenlichaam). De oplossing van dat probleem is volgens mij niet echt mogeljk, dan had ik namelijk fysiek als vrouw geboren moeten zijn en dat zal niet gebeuren. De fysieke veranderingen die ik door ga maken, door middel van hormoontherapie en operaties, zie ik als een verbetering van de huidige situatie. Mijn lichaam wordt daar namelijk vrouwelijker van en zal daardoor beter overeenstemmen met mijn psyche dan zoals mijn lichaam nu is.
Om even terug te komen het onderwerp in kwestie, namelijk zelfmoord, Het beeindigen van je leven is natuurlijk geen oplossing, dat zal iedereen die psychisch goed in zijn of haar vel zit beamen. Ik denk dan ook dat genderdysforen met een goed introspectief inzicht daarin ook geen toevlucht zullen zoeken. Het zullen eerder degenen zijn die voorbij gaan aan de realiteit, namelijk dat je een incongruent lichaam hebt en dat je lichaam nooit helemaal congruent zal zijn als je doel is om 100% vrouw te worden. Als je er zo tegen aankijkt wordt je lichaam slechts minder incongruent.
Het is denk ik belangrijk om te beseffen dat je als MtF genderdysfoor dus nooit een vrouw zult worden zoals de vrouwen die met een congruent lichaam worden geboren. Je zult denk ik vrede moeten hebben met dit gegeven. Pas als je vrede hebt met het feit dat je iemand bent die fysieke verandering zoekt of heeft gezocht om aansluiting te vinden bij je psyche, zul je gelukkig kunnen leven als iemand die fysieke verandering zoekt of heeft gezocht om aansluiting te vinden bij je psyche.
Wat ik wil zeggen is dat je dit soort onderzoeken je niet onzeker moet laten maken over jezelf, dus denken: "Als 1 op de 3 transseksuelen zelfmoord pleegt, hoe zal het mij dan vergaan?". Zie ze liever als een reden om zorgvuldig met jezelf om te gaan. Ik denk dat voor genderdysfore mensen het allerbelangrijkst is om in contact te staan met jezelf, wie je bent. Het wordt immers niet voor niets een gender identiteits stoornis genoemt.
P.S. : Dit is overigens geen aanklacht tegen medeforum-gebruikers of mensen die hier anders tegen aan kijken hoor.
Het is slechts mijn visie op het geheel en in mijn ogen heeft iedereen recht op zijn of haar eigen visie.-XX- Nina
[ Bericht 0% gewijzigd door Nina2602 op 23-05-2009 15:25:01 ]
overigens ook daarvoor hele wijze woorden
ook het advies hier is natuurlijk heel goed, en het hele issue is natuurlijk megabelangrijk, als het goed is worden eventuele problemen bij de gesprekken met de psycholoog tijdig getackeld, daar zijn dit soort gesprekken voor bedoeld. Zij die niet lekker in hun vel zitten, op de een of andere manier flinke problemen hebben (uitgezonderd natuurlijk het zitten in een verkeerd lichaam), mogen, zo heb ik begrepen, niet verder naar "de volgende ronde", ongeacht in welke fase ze zitten.De enige reden die ik had in mijn stukje om het over die 1/3 te hebben was dat de VU-infoavond naar mijjn inzicht een véél te rooskleurig beeld schetste van o.a. de gedane SRS-en en daarmee van het afsluiiten van het veranderingstraject van de desbetreffende transen. Succes- of tevredenheidsgraad of zoiets van 98-99% daar ging het mij om. ik denk dat dat percentage meer bij TellSell-verkopers van de RTL thuishoort.
Wereldwijd staan de thaise chirurgen als de beste bekend, commentaren over dhr. Niessen: ik heb er nog niet veel gelezen, maar ze waren niet zo heel gunstig zeg maar, die over Bouman wel. Omdat het er niet zo veel waren misschien ook geen goede graadmeter nog, men levert ook liever commentaar als een ervaring slecht was, dan wanneer die goed was.
Hormonen via internet kopen, via medisch voorschrift altijd te verkiezen, dan krijg je het nog vergoed ook normaliter, er kunnen redenen zijn dat je toch buiten dat circuit nog wilt starten. Maar dan moet je wel goed weten waar je aan begint, van tevoren de mogelijke risico's goed inschatten, dat heb ik dus gedaan met als gevolg dat ik geen androcur en wel oestrogenen heb genomen. Oestrogenen hadden dus slechts een beperkt effect. Groter effect op mjin portemonnee overigens. Met googelen kan je er genoeg vinden, maar er zitten natuurlijk veel oplichters tussen. Je mag wel je creditcardgegevens e.d. doorgeven dus als je de verkeerde leverancier treft dan kan het goed fout gaan. Doorgaans gaat info over goede leveranciers van mond op mond, en zo kwam ik ook aan een goed adres, van iemand die wist dat ik al lang in dit proces zat en niet onverantwoord bezig was.. XXX, Chantallle
Het wordt hier volgens mij niet vergoed trouwens
quote:Uiteraard is dat ook een onderdeel van de motivatie om fysieke verandering te zoeken. Maar het is voor mij toch echt meerledig.Op zaterdag 23 mei 2009 17:46 schreef wonderer het volgende:
Ik zie een (eventuele) lichamelijke verandering toch vooral om te zorgen dat de buitenwereld je ziet zoals je bent. Dat ze je niet met mevrouw aanspreken als je een meneer bent en vice versa. Gewoon het aantal keer dat je geconfronteerd wordt met je "probleem" verminderen.
Het is mij er allereerst te doen om het feit dat ik geen zin heb om met een groot uithangbord met 'Transseksueel' boven mij hoofd rond te lopen. Dus een beetje wat jij hierboven zegt. Ik heb liever dat mensen mij eerst leren kennen en dat ik ze dan zelf kan vertellen dat ik genderdysfoor ben.
Daarnaast zou ik graag willen dat er ook een vrouwelijk gezicht naar me terugkijkt als ik in de spiegel kijk. Dat is voor mij toch ook best belangrijk. De door testosteron verknalde haarlijn schreeuwt nog steeds 'Man!' als ik mijn haar in een staart maar achter doe of als het op straat weer eens van zijn plaats waait.
En last but not least, ik zou graag willen dat mijn kleding beter past. Denk daarbij aan rokken, jurken en spijkerbroeken die toch wat losjes rond de heupen vallen of het kruis dat ondanks het tucken toch boller staat dan ik zou willen.
Om maar te zwijgen over badkleding.
Ik heb in november een familie uitje bij CentreParcs en ik zit me al een paar maanden af te vragen wat ik dan toch in vredesnaam aan moet. Ik denk dat het maar een prothese tankini moet worden, aangevuld met een boardshort om het verbergen van de gehekelde edele delen wat makkelijker te maken. Maar ik zou het toch wel fijn vinden als ik op termijn een gewone bikini aan zou kunnen, zonder me zorgen hoeven te maken over het vertoon van en bobbel op de verkeerde plek en het verschuiven van bobbels op de juiste plek. [ Bericht 0% gewijzigd door Nina2602 op 23-05-2009 20:24:01 ]
Konden we maar gewoon van lichaam ruilen, dan zou al die ellende niet nodig zijn
(hoewel je met mijn lichaam nog steeds last zou hebben passende kleren te vinden ). Jammer dat het niet zo werkt, dan zou het zelfs mogelijk zijn om kinderen te krijgen. Maar ja, it ain't gonna happen... Jammer maar waar. Desondanks houdt ik wel van mezelf hoor.
quote:Volgens mij geeft het percentage van 1-2% het aantal spijtoptanten van het hele proces weer. Ik geloof dat het aantal mensen dat ontevreden is over de resultaten van de SRS wat hoger ligt, maar blijkbaar hebben die er nog steeds geen spijt van dat ze in transitie zijn gegaan.Succes- of tevredenheidsgraad of zoiets van 98-99% daar ging het mij om. ik denk dat dat percentage meer bij TellSell-verkopers van de RTL thuishoort.
Overigens ben ik net terug van een computerfeestje (iets uit mijn oude leven) waar ik gekleed als vrouw naar toe ben geweest om maar even in mijn oude vriendenkring met een knal uit de kast te komen. En het was helemaal geweldig, ik werd volkomen geaccepteerd. Ze zeiden dat ik nog nooit zo'n vrolijk uit mijn ogen had gekeken en nog nooit zo open was geweest, ze hebben gisteren meer over me geleerd dan in de 10 jaar dat ik de meesten van hen al ken. Maar wat me nog het meest geraakt heeft is dat een van mijn vrienden begon te huilen van ontroering omdat ik eindelijk mezelf had gevonden. Zo zie je maar dat mannen ook best emoties kunnen tonen.
Dus, hmm, ik voel me best wel goed op dit moment
en wat dapper! Gefeliciteerd quote:Woei...Op zondag 24 mei 2009 16:13 schreef Joanne35 het volgende:
Overigens ben ik net terug van een computerfeestje (iets uit mijn oude leven) waar ik gekleed als vrouw naar toe ben geweest om maar even in mijn oude vriendenkring met een knal uit de kast te komen.
Dat is heftig, zo zonder enige vorm van introductie. Daar heb je wel even wat lef voor nodig. Maar wat gaaf dat het zo goed gevallen is, dat zal wel lekker motiverend werken. quote:* Hexley heeft oa. TellSell op het CVtje staan....Op zaterdag 23 mei 2009 18:03 schreef Chanta het volgende:
De enige reden die ik had in mijn stukje om het over die 1/3 te hebben was dat de VU-infoavond naar mijjn inzicht een véél te rooskleurig beeld schetste van o.a. de gedane SRS-en en daarmee van het afsluiiten van het veranderingstraject van de desbetreffende transen. Succes- of tevredenheidsgraad of zoiets van 98-99% daar ging het mij om. ik denk dat dat percentage meer bij TellSell-verkopers van de RTL thuishoort.
Maar voor een echt goed oordeel moet je wel toegang hebben tot het onderzoeksrapport hebben
en deze kunnen vergelijken met andere. Daarbij blijven er waarschijnlijk altijd vragen onbeantwoord.
quote:In dit getal vier van de vijfendertig dus,...Op vrijdag 22 mei 2009 01:02 schreef Joanne35 het volgende:
In deze infomap van de Belgische genderstichting staat wel iets over suicide-pogingen bij post-op transseksuelen:
[..]
(Het ging hier om een onderzoek onder 35 transseksuele vrouwen en 27 transseksuele mannen die allemaal minimaal een jaar post-op waren)
Maar vijfendertig is een redelijk kleine groep dus hoe betrouwbaar is het?
Iets wat ik me afvraag is hoe oud waren ze bijvoorbeeld?
In Spanje heeft men een eigen versie van de SoC, het vertoont veel overeenkomsten met de SoC
maar het staat vol met verwijzingen naar andere onderzoeken. Op pagina twintig heeft men het over
de bijwerkingen / risico's van de HRT.
Men heeft het oa. over een onderzoek van ene Meyer uit 1986 er ontbreken een hoop details,
wat men wel meld is dat het onderzoek gedaan is onder negentig personen (dit getal is gemengd FtM + MtF).
Verdere getallen ontbreken, maar de risco's staan wel in twee tabellen: FtM en MtF. De laatste is
nog eens onderverdeeld in jongeren en ouderen, maar depressies staat alleen bij oudere MtF's.
Een andere onderzoek wat er ook in genoemd wordt is van Asscheman uit 1989,
de groep bestond uit 303 MtF's en 122 FtM's. Hier noemt men ook cijfers:
Vijfentwintig van de MtF's had last van depressies, volgens mij is dat 8,25% of zo...
De verschillen tussen de onderzoeken zijn aardig groot
en zonder verdere details is een echte conclusie naar mijn mening gewoon niet mogelijk.
quote:HRC heeft wel daar een handige zoekmachine voor.Op zaterdag 23 mei 2009 18:21 schreef wonderer het volgende:
Het wordt hier volgens mij niet vergoed trouwens
Tijd voor een nieuwe baan en veel succes met solliciteren...
Maar het schijnt per persoon te verschillen, en de verschillen zijn niet gigantisch groot.>>> Volgens het boekje raak je door de androcur je libido, je sexzin kwijt ! Daar is door de endocrinoloog ook nog eens duidelijk op gewezen tijdens het laatste gesprek voor start van de HRT, dat je je libido kwijtraakt daar was geen twijfel over mogelijk. dit werd op de info-avond echter niet vermeld.....Ik ken inderdaad transjes die voorheen toch wel een beetje geile beestjes waren en nu totaal frigide... had mij ook kunnen overkomen, maar gelukkig ben ik hier een uitzondering in, nog nergens last van. Anderen schrijven dat het effect jaren later nog kan komen. Dus je loopt echt dat risico en dat moet je je goed realiseren. Als ik pas over 30 jaar frigide word heb ik er vrede mee.
quote:Bij mij begon de zin in sex een jaar na mijn operatie. Ben in nov 2007 geopereerd, nov 2008 begonnen de hormonen op te spelen.Op dinsdag 26 mei 2009 01:57 schreef Chanta het volgende:
>>> Volgens het boekje raak je door de androcur je libido, je sexzin kwijt ! Daar is door de endocrinoloog ook nog eens duidelijk op gewezen tijdens het laatste gesprek voor start van de HRT, dat je je libido kwijtraakt daar was geen twijfel over mogelijk. dit werd op de info-avond echter niet vermeld.....Ik ken inderdaad transjes die voorheen toch wel een beetje geile beestjes waren en nu totaal frigide... had mij ook kunnen overkomen, maar gelukkig ben ik hier een uitzondering in, nog nergens last van. Anderen schrijven dat het effect jaren later nog kan komen. Dus je loopt echt dat risico en dat moet je je goed realiseren. Als ik pas over 30 jaar frigide word heb ik er vrede mee.
quote:Op donderdag 28 mei 2009 02:49 schreef wonderer het volgende:
Deze aflevering van "je zal het maar hebben" al gezien? Leuk joch
Ligt het nou aan mij of is er tegenwoordig steeds meer positieve aandacht voor dit onderwerp in de media? Laatst al die goede uitzending van Sophie op 3 en nu dit. Misschien heb ik een vertekend beeld maar voor mijn gevoel gaat het de goede kant op in NL. quote:'t Zijn allebei BNN programma's, toch? Ik denk dat die gewoon wat baanbrekender bezig zijn dan de rest. Het zou pas echt de goede kant op gaan als EO en SBS6 het onderwerp integer zouden behandelen
[..]
Maar goed, het is (veel) beter dan niks, natuurlijk
Ik heb me nog ver voor 'Sophie op 3' zelf ook aangeboden om mee te doen aan JZHMH na een oproepje van BNN, mochten ze geen jongen vinden (aangezien ik het beter vind ook eens vaker een trans-jongen op tv te zien (wat dus wel is gelukt)), maar in elk geval dit soort vraagstellingen hadden ze bij mij niet moeten proberen.
Wat betreft de toekomst is het nog maar afwachten wat Hilversum gaat brengen, zit bijvoorbeeld niet te wachten op medische programma's hierover.
* MuteZukini is stiekem echt niet zo negatief over alle media-aandacht als dat het lijkt hoor
quote:Zo doet hij bij alle ziektes, hoor. Hij stelt de vragen die de kijkers waarschijnlijk hebben. Bij dat meisje met clusterhoofdpijn ook, "stel je niet een beetje aan". Dat soort vragen krijg je gewoon, dat weet je zelf toch ook? Ik vond het niet erg dwingend en hij had zelf wel een openminded gevoel over zich.
heb de JZHMH aflevering net ook even bekeken, zag er op zich wel goed uit, jammere vond ik wel dat de vraagstelling van dat presentatortje zo was dat Mick zich meer voor z'n genderdysforie aan het verantwoorden was, wat dus absolute onzin is.
Ik heb me nog ver voor 'Sophie op 3' zelf ook aangeboden om mee te doen aan JZHMH na een oproepje van BNN, mochten ze geen jongen vinden (aangezien ik het beter vind ook eens vaker een trans-jongen op tv te zien (wat dus wel is gelukt)), maar in elk geval dit soort vraagstellingen hadden ze bij mij niet moeten proberen.
Wat betreft de toekomst is het nog maar afwachten wat Hilversum gaat brengen, zit bijvoorbeeld niet te wachten op medische programma's hierover.
* MuteZukini is stiekem echt niet zo negatief over alle media-aandacht als dat het lijkt hoor
quote:Dat er mensen zijn die zogenaamd kritisch zijn kan mij persoonlijk geen ruk schelen, je gaat toch niet de dagelijkse realiteit van een jongen van 15 aan de kaak stellen om je kritsche houding, die voortkomt uit een eigen gebrek aan kennis, tevreden te stellen.Op donderdag 28 mei 2009 22:22 schreef wonderer het volgende:
[..]
Zo doet hij bij alle ziektes, hoor. Hij stelt de vragen die de kijkers waarschijnlijk hebben. Bij dat meisje met clusterhoofdpijn ook, "stel je niet een beetje aan". Dat soort vragen krijg je gewoon, dat weet je zelf toch ook? Ik vond het niet erg dwingend en hij had zelf wel een openminded gevoel over zich.
Dan vind ik een paar zinnetjes van de medisch specialist meer dan voldoende. Daarmee laat je het individu en zijn of haar persoonlijke ervaring ongemoeid, dat heet respect.
Natuurlijk komt het niet dwingend over zoals die Valerio het vraagt, da's niet de intentie maar de vraag wordt wel gesteld met als beoogde uitkomst dat je een antwoord krijgt waar de vraagsteller mee kan leven
. Dus ookal zitten mensen met dat soort vragen van mij krijgen ze daar pertinent geen antwoord op! Ook die opmerking van Peggy Cohen-Kettenis dat het wel om een officieel erkende diagnose gaat vond ik raar, het is bijna alsof zij zich ook probeert te verantwoorden dat ze wel met 'iets serieus' bezig is.
Maar misschien valt het wel mee hoor en zijn wij gewoon overgevoelig op dit gebied
BNN heeft nog veel te leren, ik kan me ook niet voorstellen dat ze bij een aandoening die aan de buitenkant duidelijk zichtbaar is ze de persoon zo ondervragen zoals ze Mick en ook dat meisje met die hoofdpijn aan de tand hebben gevoeld.
Hij probeerde wel heel duidelijk bepaalde antwoorden te pakken te krijgen, echt een goede journalist is het nog niet, maar ik had echt niet de indruk dat hij Mick anders behandelde dan in de rest van de afleveringen.
Echt waar het is toch absurd dat je over je gasten heen moet lopen om je kijkers tevreden te stellen
, hoe onschuldig het misschien ook lijkt in een programma dat positieve beeldvorming uitdraagt, het is naar mijn idee gewoon naïef om dat soort tv-praktijken goed te praten.Maar ja laten we het maar op een verschil van mening gooien
[ Bericht 12% gewijzigd door Magenta op 29-05-2009 12:28:31 ]
quote:Waarom is het niet ZIJN taak?
Vond het ook wel opvallend, ja. Beetje verhoor achtig. Uiteraard moeten er kritische vragen gesteld worden maar dat is niet ZIJN taak. Had ook wel wat meer zaken eromheen willen zien (ouders?) maar ja dat moet natuurlijk allemaal snel snel.
Men, jullie zijn ECHT vrouwen
Het viel allemaal wel mee, en Mick werd niet echt bijzonder behandeld vergeleken bij de rest van de programma's.quote:Dank jeOp vrijdag 29 mei 2009 17:37 schreef wonderer het volgende:
[..]
Waarom is het niet ZIJN taak?
Men, jullie zijn ECHT vrouwen
Gewoon, ik vind het niet echt nodig zo 'kritisch' te zijn. Laat het stellen van een diagnose maar aan het Genderteam.
BNN maakt nog steeds radio en televisie in de geest van Bart de Graaff, de man van onder meer Boos en Tering Tubbies. En dat zijn allebei best brutale televisieprogramma's. Maar dat is toch wel een beetje BNN denk ik. Luister eens naar De Koen En Sander Show op 3FM, de vragen die daar gesteld worden gaan ook best ver. Van een omroep die ook De Grote Donorshow heeft gemaakt hoef je denk ik niet te verwachten dat je geaaid wordt.
Ik vond het best een goed item.
nu een maand of wat wachten op mijn eerste gesprek.
Op de FP staat nu ook het bericht dat Thomas Beatie zijn 2e kind heeft, ook leuk nieuws! Al moet je maar niet beginnen met het lezen van de reacties daarop
quote:Nu wil ik het wel lezen... bedankt
Ja, ik ben ook ontzettend blij! Al stelt het intake natuurlijk niks voor, maar het is het grote begin natuurlijk
Op de FP staat nu ook het bericht dat Thomas Beatie zijn 2e kind heeft, ook leuk nieuws! Al moet je maar niet beginnen met het lezen van de reacties daarop
quote:Hoe heette het programma dan?Op woensdag 10 juni 2009 16:36 schreef Doagere het volgende:
Iemand gisteravond nog die uitzending gezien met Kelly van der Veer? (Was volgens mij op ned2).
-edit- nvm, stond op de voorpagina van uitzeninggemist dus. 1 ding is jammer: over vaders en zonen *zucht diep*
Nog een edit - Ik kijk nu 5 minuten en het valt me toch niet tegen.
[ Bericht 9% gewijzigd door NoktetMort op 10-06-2009 19:23:25 ]
quote:Tsja, zo heet de serie nu eenmaal, en Kelly was ooit een zoon. Verder werd haar identiteit in de aflevering gerespecteerd.
[..]
Hoe heette het programma dan?
-edit- nvm, stond op de voorpagina van uitzeninggemist dus. 1 ding is jammer: over vaders en zonen *zucht diep*
quote:Tja, las net dat het bij de Spaanse Transman dinsdag na 17 weken mis is gegaan,Op woensdag 10 juni 2009 15:27 schreef Sembam het volgende:
Op de FP staat nu ook het bericht dat Thomas Beatie zijn 2e kind heeft, ook leuk nieuws! Al moet je maar niet beginnen met het lezen van de reacties daarop
Hij heeft de tweeling verloren maar wil het waarschijnlijk nog een derde keer proberen,...
quote:Gezien via uitzending gemist. Vond het goed gedaan, maar wel wat kort. Je kon aan de 'chemie' wel merken dat er een geschiedenis aan vooraf gegaan was. Het programma heeft mij in positieve zin verrast.Op woensdag 10 juni 2009 16:36 schreef Doagere het volgende:
Iemand gisteravond nog die uitzending gezien met Kelly van der Veer? (Was volgens mij op ned2).
Sembam en Dropkogel; gefeliciteerd met de 'vorderingen'
quote:Misschien dat hij zich nu ook in gaat zetten voor emancipatie van transseksuelen? Met zulke beroemde ouders gaan er natuurlijk wel heel veel deuren voor je open.Chastity Bono heeft zich jarenlang actief ingezet voor de emancipatie van homoseksuelen.
quote:wil zich laten ombouwen tot man
alsof je het over een videorecorder hebt.quote:thxOp donderdag 11 juni 2009 23:17 schreef Magenta het volgende:
Sembam en Dropkogel; gefeliciteerd met de 'vorderingen'
Het intake ging volgens mij wel goed, ergens begin juli hoor ik of ik 'toegelaten' ben, maar dat zit denk ik wel snor. Ik had ook een leuke vrouw als psycholoog,dus ja, ik heb er zin in! Beetje jammer dat je dan nog 4 maanden moet wachten
quote:Ehr? Zelfs daar moet je weer op gaan zitten wachten? Ik dacht dat je dat meteen bij de intake wel te horen zou krijgenOp vrijdag 12 juni 2009 21:50 schreef Sembam het volgende:
Het intake ging volgens mij wel goed, ergens begin juli hoor ik of ik 'toegelaten' ben
quote:Van videorecorder naar videoband...?Op vrijdag 12 juni 2009 21:00 schreef Magenta het volgende:
[..]
Maar het valt wel op dat het niveau van de Nederlandse journalisten van kwaad naar erger gaat.
Vooral berichten van het ANP bevatten erg vaak het woord ombouwen en verbouwen,...
Doen doet HLN.be het toch iets netter: Dochter van Cher laat zich in zoon veranderen.
Ook niet echt een lekkere titel, maar goed...
quote:Denk dat het uiteindelijk, onder de streep weinig uitmaakt...Op vrijdag 12 juni 2009 20:04 schreef Joanne35 het volgende:
Misschien dat hij zich nu ook in gaat zetten voor emancipatie van transseksuelen? Met zulke beroemde ouders gaan er natuurlijk wel heel veel deuren voor je open.
Waarschijnlijk zulllen ze bij het ANP als ze LGBT of LGTB horen alleen aan homo's denken...
quote:Wikipedia: Chaz Bono
Chaz Sun Bono (born Chastity Sun Bono March 4, 1969) is an American LGBT rights advocate, writer, actor and musician. Bono is the child of the American entertainers Sonny and Cher.
quote:Wikipedia: Chaz Bono
Bono became a spokesperson for the Human Rights Campaign, promoting National Coming Out Day, campaigning for the reelection of Bill Clinton for US President and campaigning against the Defense of Marriage Act.
Hoe besluit een psycholoog dat je toegelaten wordt tot het traject?
Het is toch jou gevoel dat je in een verkeerd lichaam zit?Hoop niet dat dit verkeerd word opgevat trouwens
quote:Wel, ze kijken eerst of je gek bent, ondertussen gaan ze een beetje tegen lopen werken en als ze niets van gekte kunnen vinden en je maar lang genoeg aan blijft dringen laten ze je toe en hopen ze maar dat je weet waar je mee bezig bent. Want je hebt inderdaad gelijk, alleen de persoon zelf kan bepalen of hij/zij transseksueel is of niet.Op vrijdag 12 juni 2009 23:40 schreef hdmedewerker het volgende:
Hoe besluit een psycholoog dat je toegelaten wordt tot het traject?
Maar misschien ben ik nu wel heel erg cynisch
quote:Is niet erg hoor, liever dat je het vraagt, dan dat je met eerste de beste verjaardag in kennissenkring tot dit onderwerp komt. En vervolgens de visite gaat vertellen dat nieuwe patienten/clienten bij het VU Genderteam worden uitgeloot, of nog sterker, op auditie moeten gaan en er een look-a-like HJ.Smits voor je zitMaar ik vraag me toch iets af
Hoe besluit een psycholoog dat je toegelaten wordt tot het traject? Het is toch jou gevoel dat je in een verkeerd lichaam zit?
Hoop niet dat dit verkeerd word opgevat trouwens
Het is eigenlijk meer dat ze op 1 gesprekje van een uur beoordelen hoe sterk de patient in zijn/haar schoenen staat. Heeft hij/zij al eens eerder bij een psychiater/ -oloog gelopen, zoja waarvoor? Heeft hij/zij een drank of drugs verleden?
Heeft hij/zij nog andere relevante dingen te vertellen? En hoe stabiel/zelfverzekerd komt hij of zij over op de consulent/vertegenwoordiger van het genderteam.
Zoals je misschien al uit m'n eerste zin van vorig alinea heb kunnen halen, vind ik het intake-gesprek wat een patient heeft van ongeveer een uurtje al aan de erg korte kant. Hij-ze zal maar dood-zenuwachtig zijn of bij vertrek enorme problemen hebben thuis, omdat ze daar nog van niets weten. Dan gaat patient niet lekker het intake gesprek in. En vervolgens mag hij/zij ook nog eens een x aantal weken op de uitslag wachten, omdat hij-ze het voor zijn gevoel verprutst heeft. Vraag me dus af waarom ze niet met een deel van die test op de proppen komen? Voor, tijdens of na het intake. Zover mij bekend is moet bijna iedereen wel die lange test maken, zijn in totaal ca 600 tot 700 vragen. Dan hebben ze toch een veel beter beeld van een patient, inclusief dat uurtje praten?
[ Bericht 7% gewijzigd door Meike26 op 13-06-2009 00:04:43 ]
Mijn mooiste en beste herinnering gaan toch uit naar de eerste 6 maanden na het nemen van progynova. Dat gevoel toen, eindelijk verlost te zijn van m'n oude naam en het presenteren van de persoon Meike voor de rest van m'n leven was groter.
Plus ook de gedachte dat over een aantal jaar dat ding er definitief af zou gaan. Dat gevoel was ook groter dan de avond, de dag van, en de week na de operatie. Ja daar zat ik dan op m'n ziekenhuis bed. Morgen is ie eindelijk weg. De volgende ochtend helemaal in m'n uppie douchen alvorens de Grote Operatie. En een week later zat ik alweer thuis, te "genieten" van de operatie. Genieten? Mwah, ik had best wel wat moeite met het herstel, het viel mij tegen in iedergeval.
Maar de prijs? Die was de pijn ook wel waard, dubbel en dwars
is me nu wel wat duidelijker[ Bericht 34% gewijzigd door hdmedewerker op 13-06-2009 09:24:01 ]
quote:Ja, helaas wel. Ik dacht dat ik ook gelijk hoorde of ik door wasOp vrijdag 12 juni 2009 21:59 schreef Joanne35 het volgende:
[..]
Ehr? Zelfs daar moet je weer op gaan zitten wachten? Ik dacht dat je dat meteen bij de intake wel te horen zou krijgen
Het intake is ook meer bedoeld om te kijken of je wel de ' basissymptomen' als ik het zo mag zeggen hebt, daarna gaan ze pas veel dieper kijken. Al vond ik de vragen in het intake toch ook best al diepgaande.Ik hoop dat ik dezelfde psych krijg als ik bij het intake had, maar dat ligt er net aan of ze een plekje vrij heeft als ik aan de beurt ben. Hoop het wel, want ik voelde me toch redelijk op m'n gemak en dat met een fobie voor alles wat met psychologen/psychiaters te maken heeft
quote:Haha, heel herkenbaar. Ik weet nog dat ik vroeger, als ik naar een film zat te kijken waarin iemand gedwongen bij een psych langs moest van z'n baas (Lethal Weapon ofzo), dacht wat ik zelf zou doen in zo'n situatie. Ik nam me dan voor om of niets te zeggen of alleen maar onzin te verkondigen, want iemand in mijn hoofd laten kijken, dat was absoluut ondenkbaar! Maar zelfs dan maakte ik me er nog zorgen over dat ze uit dat zwijgen of het verkondigen van onzin ook dingen af zouden kunnen leiden. Mijn conclusie was dan ook dat ik er voor moest zorgen nooit naar een psych te hoeven gaan want die strijd kon je nooit winnenOp zaterdag 13 juni 2009 11:41 schreef Sembam het volgende:
Ik hoop dat ik dezelfde psych krijg als ik bij het intake had, maar dat ligt er net aan of ze een plekje vrij heeft als ik aan de beurt ben. Hoop het wel, want ik voelde me toch redelijk op m'n gemak en dat met een fobie voor alles wat met psychologen/psychiaters te maken heeft
Gelukkig zijn er inmiddels heel veel blokkeringen van me afgevallen, ik vind het nu wel leuk om met m'n psychologe over mijn gevoelens te praten en kijk zelfs uit naar de gesprekken
Ik heb nog even een soort oproepje. Ik heb een avondje voor wat vrienden gepland voor de 'coming out'. Ik wil graag wat documentaires op dvd zetten om eventueel mee te geven of, als ze willen, het dan af te laten spelen. Waar kan ik nog van die documentaires vinden? Sopie op 3 en Je zal het maar hebben heb ik. Alvast thx
Dat interview is volgens mij in De Draeck, in Antwerpen. Daar had ik mijn boekpresentatie
Verder kun je oa. dit online vinden:
De Zwangere Man, Valentijn, De Wandeling - Deel 1 + Deel 2,
De Reünie, The Birthday en Southern Comfort.....
Verder kun je ook tussen de torrents zoeken,
Al staan daar ook dingen tussen die je waarschijnlijk liever niet wilt laten zien...
Die staat oa. op de eerste pagina van deel 15....
Ik heb maar lopen googlen op transgender/seksueel documentaires
Op zich vind ik het idee wel leuk om zo'n coming out dvd te maken, maar pak het dan wat vlotter aan zou ik zeggen
BTW, Hexley, bedankt voor die linkjes, ik zie dat ik nog heel wat te kijken heb
quote:Hé Deep Stealth,...Op maandag 15 juni 2009 22:48 schreef Joanne35 het volgende:
Op youtube staat nu ook volume 1 van de Deep Stealth Coming Out dvd's.
Zoek eens op "Deep Stealth" of "Deep Stealth: Find Your Female Voice Pack"
op The Pirate Bay of Demonoid of zo,....
Na het lezen van dit bericht, zou ik op zoek gaan naar een andere bestemming.
quote:Volgens Spaanstalige sites, zijn vijf van de eenentwintig gewonden naar het ziekenhuis gebracht,...AmericasQuarterly.org
Bomb Explodes During São Paulo’s Annual Gay Pride Parade
June 15, 2009
by AQ Online
Last night, 21 people were injured when a home-made bomb exploded at Largo do Arouche, a plaza in central São Paulo, Brazil. No serious injuries were reported, but it was one of several hate crimes reported during the annual Gay Pride parade—the world’s largest with an estimated 3 to 3.5 million people in attendance.
Activists called on the Brazilian Social Democratic Party (PSDB) to support a bill in the Senate that classifies homophobia as a crime. On the issue of same-sex unions, only the southern state of Rio Grande do Sul recognizes their legality, but São Paulo Governor José Serra is a strong supporter of gay rights and has publicly declared his support. President Luiz Inácio Lula da Silva also supports same-sex unions and has expressed his distaste for homophobia calling it a “perverse disease” at the First National Conference of Gays, Lesbians, Bisexuals, Transvestites and Transsexuals in Brasilia in 2008.
[ Bericht 1% gewijzigd door Hexley op 16-06-2009 15:05:24 (Kapot linkje gemaakt... ;)) ]
quote:Met een beetje geluk zal het later op de site tezien zijn,...Telefacts gaat vanavond opnieuw op bezoek bij Corinne, een transseksueel die geboren werd als man. 10 jaar geleden werd Corinne geïnterviewd net voor haar geslachtsoperatie.
"Als kind zat ik vaak aan mijn piemel te trekken in de hoop dat hij er zou afvallen. Maar dat gebeurde jammer genoeg nooit.", vertelde Corinne toen. De operatie moest nog gebeuren maar Corinne voelde zich al heel haar leven een vrouw. Ze was al jaren hormonen aan het nemen en haar jongensnaam had ze toen al verbannen uit haar geheugen. "Ik noem mezelf al Corine. Mijn echte naam moet niemand weten. Straks ben ik een vrouw en dan behoort dat sowieso tot het verleden."
Vandaag, 10 jaar later, is Corine 100 % vrouw. "Ik ben zo vrouw als een vrouw maar vrouw kan zijn. Ik volg zelfs naailessen", zegt Corinne. Haar omgeving heeft de geslachtswissel goed verteerd en zelfs haar moeder raakte eraan gewend dat ze niet langer een zoon, maar een dochter had. In de reportage van 1999 hadden de twee daar nog discussies over. " Ik zeg nog te vaak HIJ in plaats van ZIJ", zei haar moeder toen. " ik doe dat niet express maar voor mij blijft ZIJ altijd een beetje mijn zoon". Vandaag is Corinne haar mama overleden, maar voor ze is gestorven heeft ze duidelijk laten verstaan dat ze vrede had genomen met ‘Corinne'. " Op het einde van haar leven was mijn mama dement. Ze vergat hel veel maar één ding wist ze nog wel: dat ik een vrouw was. Er waren zelfs situaties wanneer mijn moeder nog maar dacht dat er iemand HIJ zei ging ze, terwijl ze dement was, corrigeren, nee nee dat is mijn dochter, dat is een zij!"
Ze heeft nog altijd geen relatie maar komt naar eigen zeggen ‘als vrouw' niks te kort. En spijt van haar beslissing? ‘ In geen 100 jaar zou ik opnieuw een man willen zijn", zegt Corinne.
Wat niet kan worden gezegd van Samantha, een Britse miljonair van 40. Ooit geboren als Sam Kane, maar in de jaren 90 een vrouw geworden. " Ik voelde dat ik vrouw wilde zijn, ik zat gevangen in een mannenlichaam. Het was toen de juiste beslissing", vertelt Samantha. TOEN, want intussen is ze van gedacht veranderd. Samantha wil weer een man worden en plant opnieuw een geslachtsoperatie. ""Na die operatie zal ik Charles heten, en op zoek gaan naar een bloedmooie vrouw." Voor de camera verandert Samantha...in Charles."
quote:Ik heb een uitzending van telefacts gemist. Kan ik haar nog bekijken?
Je kan elke uitzending van telefacts ook op deze website bekijken onder de rubriek ‘bekijk’. Alle reportages blijven gedurende een week na de uitzending online staan. Dit geldt enkel voor eigen producties. Aangekocht beeldmateriaal wordt niet online ter beschikking gesteld.
quote:Tijdje terug stonden hier al een paar filmpjes met het antwoord,...Op dinsdag 16 juni 2009 18:16 schreef wonderer het volgende:
Apart, iemand die weer terug wil. Komt dat vaker voor?
Heb ze even opgezocht en zie hier een interview uit 2006.
Het antwoord geeft hij in deel drie,
in 2006 had men dus acht gehad personen die "terug" wilden.
Bekijk deze YouTube-video
Bekijk deze YouTube-video
Bekijk deze YouTube-video
[ Bericht 0% gewijzigd door Hexley op 16-06-2009 18:46:45 (Lay-out) ]
quote:Er staat meer over die Samanta Kane die terug is gegaan op de site van Lynn Conway. Blijkbaar was 't een excentrieke miljonair die in een vlaag van verstandsverbijstering een geslachtsverandering 'gekocht' heeft en daar later weer spijt van heeft gekregen. Op die website staan nog een aantal andere spijtoptanten beschreven, wel interessant om te lezen.Op dinsdag 16 juni 2009 18:16 schreef wonderer het volgende:
Apart, iemand die weer terug wil. Komt dat vaker voor?
quote:In dit geval is dat "hokjes" denken wel makkelijk.Op dinsdag 16 juni 2009 18:55 schreef wonderer het volgende:
Jij komt altijd meteen op de proppen met allerlei informatie, maar ik weet eigenlijk helemaal niet wat jouw link met het onderwerp is...
Het travestie hokje, maar is het wel een soort van knipperlicht relatie wat ik met travestie heb.
Ergens is travestie niet echt bevredigend, in de meeste gevallen is het eerder teleurstellend,...
Naar mijn gevoel is toch een soort van "tijdelijke droom wereld" waar in je dan even leeft.
En dan trekken de hokjes TG en TS toch wel heel erg je aandacht, als je begrijpt wat ik bedoel,..
Nou is dit natuurlijk wel een extreem korte versie,..
Maar bij een langere versie zijn er toch een aantal details die ik liever niet in het openbaar
kwijt wil en die je moeilijk kunt verzwijgen omdat je dan zo'n gatenkaas verhaal gaat krijgen.
Thanks, ik vroeg het me ineens af, omdat je het eigenlijk nooit over jezelf hebt.Maar met Google.nl heb je tegenwoordig toch geen privacy meer, dus wat maakt het uit,...
Heel toevallig kwam ik gisteren Paris Is Burning (in 11 delen verknipt) op YouTube tegen.
Nou kende ik hem al en ergens is dit toch het type docu die je anderen waarschijnlijk liever niet laat zien...
*zucht*
quote:Tsja, en zo zijn er wel meer mensen die maar half weten waar ze over praten en toch de moed weten te verzamelen om zich op het internet zo ongenuanceerd uit te laten.
Laten we niet vergeten dat dit meer over hun zegt dan over ons.
Ik ken het verhaal niet uit eerste hand maar van wat ik heb gehoord is dat hij psychisch in de war was/is. Waarom er dan toch tot opereren is overgegaan weet ik niet. Rot is het natuurlijk wel voor hem. Overigens is hij ook erg grof in lichaamsbouw, echt een V-vorm zeg maar. Misschien dat hij daarmee toch niet als vrouw door het leven kon/wilde? Dat de verwachtingen hoger waren dan wat in werkelijkheid mogelijk is en dat hij daardoor toch ook een beetje teleurgesteld was? Het lijkt me in ieder geval ook hier weer van toepassing dat je een reeel beeld moet hebben van je eigen toekomst en dat je zuinig op jezelf moet zijn.
Oh en even een 'kleine' update...
Ik heb maandag een gesprek gehad met mijn werkgever over het feit dat ik bij het VUmc in het traject zit en dat ik eind augustus een gezichtsoperatie gepland heb staan in Thailand. En dat viel best mee allemaal.
Wat blijkt, het is niet nieuw voor ze. Ze hebben het al eens eerder meegemaakt. En dat voor een bedrijf van 75 mensen! Hoe groot is de kans!? (Wie is er goed in kansberekeningen? )Maar goed, we hebben besproken hoe we dit gaan communiceren naar mijn opdrachtgever, mijn collega's bij die opdrachtgever en natuurlijk mijn collega's bij mijn werkgever. Ik heb daarop dinsdag 4,5 week vakantie aangevraagd bij mijn opdrachtgever en tegen verwachting in was dat geen probleem!
Mijn werkgever en ik hadden verwacht dat het wel vraagtekens zou oproepen en het plan was om samen op die vraagtekens in te gaan. Nu hebben we als alternatief plan maar een meeting met mijn afdelingshoofd ingepland voor a.s. donderdag. Erg spannend allemaal. Overigens wist het management waarmee ik gesproken heb het niet zeker maar ze dachten dat mijn 'voorganger' dus ook bij dezelfde opdrachtgever werkzaam was en dat er daar destijds heel goed mee omgegaan werd. Ik had dit allemaal niet verwacht in ieder geval. Het wordt door mijn werkgever trouwens erg op prijs gesteld dat ik zelf steeds overal initiatiefnemer in ben, dat ik zelf zon actieve houding heb in dit geheel.
Oh ja, en van hun kwam de vraag of ik de naam die ik wil dragen al zeker wist want dan konden ze daar vast de administratieve maatregelen in nemen. Maar ongeveer een week terug ben ik een beetje aan het twijfelen gebracht wat betreft de naam Nina...
Mijn beste vriendin vroeg zich hardop af hoe zeker ik was van de naam. Toen ik haar vroeg waarom ze zich dat afvroeg ,vertelde ze me dat ze vond dat er een 'transseksueel tintje' aan de naam zit. Ergens ben ik het wel een beetje met haar eens dus vandaar de ontstane twijfel. Ik vroeg haar wat voor naam zij dan beter zou vinden. Ze kwam met een naam die best vrouwelijk is, dicht bij mijn huidige naam ligt en me eigenlijk wel wat lijkt, namelijk: Ilse Nu kan ik in principe nog 'gemakkelijk' van naam veranderen. Als ik straks in de RLT zit, gaat dat wat minder makkelijk. Dus ik moet nog even goed nadenken... En dan nog iets... Een tijdje terug hoorde ik van mijn psycholoog bij het VUmc dat ze had gehoord van een patient dat haar werkgever met de verzekering had geregeld dat ze een geslachtsoperatie in Thailand vergoed kreeg! Ik stond toen even met mijn oren te klapperen want ik dacht dat alleen operaties in de EU vergoed werden. Nu wist mijn hr manager, waarmee ik al eerder een gesprek heb gehad, me maandag te vertellen dat ze met een zorgverzekeraar had gesproken en dat er drie gerenomeerde chirurgen in Thailand zijn waar je als zorgnemer terecht mag en de geslachtsoperatie operatie wordt vergoed!
Zijn er hier mensen die hier iets meer van weten? Overigens weet ik niet om welke zorgverzekeraar het gaat maar dat vraag ik natuurlijk nog wel even na.
En natuurlijk ga ik even uitzoeken om welke gerenomeerde chirurgen het dan gaat maar als er iemand is die er meer van weet zou ik dat graag horen.XX
[ Bericht 0% gewijzigd door Nina2602 op 20-06-2009 10:58:09 ]
Sorry, twee keer zon verhaal is een beetje overdaad..
[ Bericht 50% gewijzigd door Nina2602 op 20-06-2009 10:18:57 ]
Mag ik dan heel even zo brutaal zijn en vragen waarom jij eigenlijk naar thailand gaat? Zodat je de operaties eerder kan laten doen? Ikzelf wil dat namelijk misschien ook gaan doen, maar ik ben nog jong en m'n ouders bepalen erin mee. Helaas zijn die tegen het idee
Over die naamsverandering, ik heb een soort van hetzelfde. Ik had samen met vrienden een leuke naam verzonnen en ik vind hem ook erg leuk! Maar toch is er nog wat twijfel. Misschien ook omdat het een naam is die voor zowel jongens als meisjes kan.Hmm.. we twijfelen nog even door
Of het echt zo'n toeval is weet ik trouwens niet. Jij was toch ook werkzaam in de ICT, of heb ik dat verkeerd onthouden? (Sorry, heb even geen tijd om al je oude posts na te lezen
). Een vriend van me die ook in de ICT werkt is na m'n coming out aan het turven geslagen en er achter gekomen dat hij het nu al 5 keer heeft meegemaakt in z'n omgeving. Een andere vriend had een m->v manager. Op de forums en mailinglists wemelt het ook van de ICT-ers. Volgens mij zijn we in de ICT gewoon oververtegenwoordigd. Lijkt me ook niet zo vreemd, want het is natuurlijk erg makkelijk om weg te vluchten achter computers als je moeite hebt met je geslachtsrol en daarom de neiging hebt om je van anderen af te gaan zonderen.
Maar voor degenen die nog twijfelen (waar ik ook onder val) kan deze site misschien helpen:
Behind the name.
Het gaat inderdaad financieel beter uitpakken dan ik had verwacht als mijn geslachtsoperatie in Thailand wordt vergoed.
En natuurlijk mag je dat vragen.
Ik weet alleen niet of jij daat als FtM ook iets aan hebt... Ik wil om meerdere redenen naar Thailand voor mijn geslachtsoperatie. Allereerst omdat ik vind dat de Thaise chirurg Suporn de mooiste resultaten heeft van alle resultaten die ik heb gezien. Ten tweede betreft het bij Suporn een 1-stapsoperatie terwijl je in NL vaak twee keer onder het mes moet. Ten derde vind ik het een een beetje rot (understatement van het jaar denk ik ) dat je in NL na je RLT tegen een wachtlijst van minstens 18 maanden aanloopt! Dat is echt onmenselijk... Maar ja, zoals ik al eerder aangaf. Ik weet niet hoeveel jij hier aan hebt want ik weet niet hoelang de wachtlijsten zijn voor FtM's en over de resultaten van Phalloplastie weet ik al helemaal niets. Heb ik me niet echt mee bezig gehouden.
En die naam ja...
Lastig is dat he?@ Joanne:
Het is inderdaad een pak van mijn hart dat het niets nieuws is voor mijn werkgever. En dat ze er zo goed mee omgaan en zo meewerkend zijn doet me natuurlijk ook erg goed.
Ik heb inderdaad een baant in de ICT. Ik heb heel vroeger al in de ICT gewerkt en heb toen besloten verder te studeren. Ik heb toen een HBO diploma Journalistiek gehaald.
Helaas kon ik geen werk in medialand vinden dat naar mijn zin was. Na een half jaar zonder fatsoenlijke baan te hebben gezeten heb ik het besluit genomen terug te gaan naar de ICT. En daar kwam ik vrij gemakkelijk aan een baan. Erg fijn om werk te hebben, ik zou niet weten wat ik anders de hele dag thuis moest doen. Dat er in de ICT een oververtegenwoordiging van lotgenoten is vind ik ook niet zo vreemd. Het is inderdaad gemakkelijk om een wat meer teruggetrokken leven te leiden als je zo met jezelf in de knoop zit of hebt gezeten. En daarnaast geeft het misschien mooi weer hoe 'modern' de gemiddelde lotgenoot is.
Was jij dat trouwens die naar dezelfde gendertherapeut gaat als waar ik een tijd lang gelopen heb?
quote:Yep, dat was ik. Ga er nog steeds heen, alleen de frequentie van de bezoekjes is inmiddels flink omlaag geschroefd (ik begon met een bezoek om de 2 weken en nu zit er al 5 weken tussen).Op zaterdag 20 juni 2009 12:18 schreef Nina2602 het volgende:
@Joanne:
Was jij dat trouwens die naar dezelfde gendertherapeut gaat als waar ik een tijd lang gelopen heb?
Gisteravond heb ik m'n laatste coming out gesprek gehad met een van mijn vrienden. Ik ben nu 100% out in mijn vriendenkring. Wat me opvalt is dat ze allemaal zeggen dat ik zo zeker van mijn zaak ben en dat ze ook een heel goed gevoel hebben bij mijn verhaal. Nu ik me eindelijk bij de VU heb aangemeld voel ik me ook heel kalm en rustig (zolang ik niet teveel nadenk over de lange wachtlijsten) en blijkbaar straal ik dat ook uit naar mijn omgeving.
Als ik dat vergelijk met hoe ik 9 maanden geleden was toen ik net wakker was geschrokken uit m'n denial en nogal labiel was heb ik toch heel veel vooruitgang geboekt. Ik begin me dan ook af te vragen of het nog wel langer nodig is om die gendertherapeute te bezoeken. Ik heb nog zat issues uit het verleden om mee om te leren gaan, maar ik ben me daar wel van bewust en nu ik een stuk rustiger ben geworden is het ook makkelijker om daar aan te gaan werken. Maar ik denk dat ik dat ook zelf wel af kan zonder de hulp van een therapeut.
Komende week heb ik weer een gesprek, dus dan kan ik dit wel met haar bespreken en zie ik wel of zij het zelf nog nodig vindt om door te gaan. Als het nog wel nodig is vind ik dat ook niet zo'n ramp, ik begin die therapie sessies wel leuk te vinden. Maar dat is natuurlijk geen reden om er maar mee door te blijven gaan
Ofja, het was in ieder geval de bedoeling dat ik ergens in die richting een MBO opleiding zou gaan doen.Nina, wat betreft je naam en het "transseksuele" tintje, ik geloof dat we het er ook wel eens over hebben gehad, tijdens een colatje op een terras in Hilversum. Het maakt ook helemaal niet uit eigenlijk, maar vind het wel goed om te lezen dat je hier wel serieus over nadenkt. Ilse is ook een hele leuke naam en zover ik je 1 keer ontmoet heb en wel wat afgechat heb op msn, past het wel bij je. Maar dat is bij "Eline" ook het geval, zo hebben we je tenslotte allemaal leren kennen
. Wat betreft zorgverzekering, wat mij bijstaat was dat CZ het meest tolerant is en op het Isis forum destijds hadden de meeste ook een polis lopen bij CZ. Nu had (en nog steeds trouwens) ik een polis bij ZilverenKruis en heb lang moeten vechten/oorlog voeren met de verzekeraar, om mijn vergoeding er doorheen te krijgen. Te danken aan het VUmc, een lotgenote en wat cijfertjes die mij toegestuurd werden. Het komt er op neer dat je gewoon constant de voet tussen de deur moet houden bij je zorgverzekeraar, dan lukt het volgens mij wel
Misschien kan ik ook wel komende week wat voor je opzoeken, volgens mij heb ik die cijfertjes (van groot belang) nog wel.
Als je naam hier nou tussen zat;
:p
quote:Ik ook...
Ik vind er absoluut geen 'transseksueel tintje' aanhangen. Vind het geen 'gemaakte' naam. Gewoon een leuke meiden naam, modern.
Als je naam hier nou tussen zat;
:p
Ik vind "Patricia" echt een transnaam, het lijkt wel of er een onevenredig aantal transvrouwen zo heet
Verder tof dat je waarschijnlijk minder problemen gaat krijgen dan je anticipeerde
quote:Wat had je van dat topic verwacht dan?
Een erg groot deel van de fokkers heeft het IQ van een visstick en / of is doof voor argumenten van een
ander, hun mening is het gewoon en niet anders. Dus waarom zou je daar een hele discussie willen voeren?
Voor die paar fokkers met wat meer hersencellen? Met het grote aantal topics hier op het forum
zal slechts een enkeling het vinden, waarschijnlijk verspil je gewoon je tijd er mee....
Iets wat me eigenlijk meer stoort is dat het topic geopend is door een modje, en als ik de openings post lees
is het puur op sensatie gericht. Waarom zou ze anders de woorden "afhakken", "kut" en "tieten" gebruiken?
Dat "doe dat dan ook gewoon" is gewoon een poging "politiek correct" te wezen, maar iets verder op
verandert ze wel erg makkelijk haar mening.
Ik zie dus geen reden daar serieus te reageren en het topic daardoor langer in leven te houden,
laat het topic maar mooi snel weg zakken.
Maar Wonderer je eerste reactie, ergens heb je daar met het waarom niet doen wel gelijk.
Alleen moeten ze dan niet gaan discrimineren en ook gewoon geen "esthetische chirurgie"
bij bio mannen vergoeden. En daarmee vervalt gelijk de reden om ...
Ik neem aan dat je het wel kunt raden wat ik bedoel.
Natuurlijk is dat ook geen fatsoenlijke oplossing.
Voor vrouwen die echt te weinig "gekregen" hebben is het meestal niet alleen een esthetische reden.
Net als mannen die geen borsten willen hebben is het deels psychologisch, en wie is daar de
hoofd schuldige van? Goed zo de maatschappij en laat die het dan ook maar gewoon betalen...
Gelijke monniken gelijke kappen, toch of niet dan?
Nina klonk goed hoor, de naam deed me gelijk aan Nina Hagen denken.
Maar dan verziekt iemand het gelijk, ICT,... Nina Brink,...?
Maar goed ICT, kan het ook niet gewoon komen doordat het zo'n gehypte en erg mannelijke studie richting was en het daardoor zo vaak voorkomt? Kan het me nog herinneren, informatica heeft de toekomst en je kunt er ook goed verdienen en zo. Nou anderhalf jaar en ik had het wel gezien hoor.
Als mensen ergens echt onder lijden, vind ik best dat het vergoed mag worden, of in ieder geval deels. Je wil toch gewoon dat mensen zich gelukkig voelen?
quote:Dat geldt misschien voor de jonkies hier, maar toen ik er mee begon was dat nog niet zo hoor. Toen was je nog een 'nerd' als je je met computers bezig hield. Pas nadat Doom op de markt kwam en later het Internet doorbrak werden computers opeens hipOp zaterdag 20 juni 2009 23:06 schreef Hexley het volgende:
Maar goed ICT, kan het ook niet gewoon komen doordat het zo'n gehypte en erg mannelijke studie richting was en het daardoor zo vaak voorkomt? Kan het me nog herinneren, informatica heeft de toekomst en je kunt er ook goed verdienen en zo. Nou anderhalf jaar en ik had het wel gezien hoor.
Ik heb ook net het omslagpunt meegemaakt. Mijn generatie deed het echt puur om de hobby. Daarna begon het grote geld opeens mee te spelen en kwamen er allerlei afsplitsingen van Informatica, zoals Bedrijfs Informatie Technologie en dat soort studies. Daar kwamen ook heel andere mensen op af dan op de 'ouderwetse' Informatica studie waar ik ooit mee begonnen was. Maar ook die studie werd steeds verder uitgekleed, vooral wiskunde en electronica moesten het ontgelden. Ik heb nogal lang over mijn studie gedaan (11 jaar!) dus ik heb aardig meegekregen hoe het is veranderd in de loop der jaren
[ Bericht 24% gewijzigd door Joanne35 op 21-06-2009 00:50:53 ]
quote:Om toch maar even te reageren aangezien hier alleen maar voorstanders zullen zijn.Op zaterdag 20 juni 2009 23:45 schreef wonderer het volgende:
NIks anders verwacht, vandaar ook de vermoeide zucht
Als mensen ergens echt onder lijden, vind ik best dat het vergoed mag worden, of in ieder geval deels. Je wil toch gewoon dat mensen zich gelukkig voelen?
Wat geslachtsverandering betreft ben ik het met je eens. (Voorop gesteld dat het een aandoening is).
Maar het medische systeem is niet gemaakt om mensen gelukkig te laten voelen op cosmetisch gebied. Het gaat er niet om of het systeem lief is voor de mensen. Het is om mensen die ziek zijn, of bepaalde ziektes hebben, of hun been breken oid te helpen.
Je kan niet mannen die vrouw willen zijn borsten geven en vrouwen die meer vrouwelijk willen zijn niet.
En als je daaraan begint kan je nergens stoppen.
Want als ik meer mannelijk wil zijn, moet ik dan ook siliconen-sixpack krijgen. Of een dikkere portomonnee, want anders ben ik ook niet gelukkig.
Dus er is maar één manier mogelijk. De borsten moeten ze zelf betalen. Leuk is het niet, maar gelijke monniken gelijke kappen.
quote:Beetje kort door de bocht. Mensen zijn niet gelijk, meningen zijn niet gelijk. Mensen met een andere mening hebben niet per definitie het IQ van een visstick.Op zaterdag 20 juni 2009 23:06 schreef Hexley het volgende:
Een erg groot deel van de fokkers heeft het IQ van een visstick en / of is doof voor argumenten van een
ander, hun mening is het gewoon en niet anders. Dus waarom zou je daar een hele discussie willen voeren?
Voor die paar fokkers met wat meer hersencellen? Met het grote aantal topics hier op het forum
zal slechts een enkeling het vinden, waarschijnlijk verspil je gewoon je tijd er mee....
quote:Dan kan best wezen, maar als je zo'n soort discussie onder veel mensen wil starten, zal je toch sneller zo moeten beginnen. Ik denk dat mensen anders toch niet snel reageren. Veel van de mensen die daar reageren zullen ook bijv. nooit in dit topic komen, laat staan reageren.Iets wat me eigenlijk meer stoort is dat het topic geopend is door een modje, en als ik de openings post lees
is het puur op sensatie gericht. Waarom zou ze anders de woorden "afhakken", "kut" en "tieten" gebruiken?
Dat "doe dat dan ook gewoon" is gewoon een poging "politiek correct" te wezen, maar iets verder op
verandert ze wel erg makkelijk haar mening.
quote:De maatschappij de schuld geven is erg makkelijk. Zo kom je overal onderuit. Sterker nog, we proberen het al lange tijd met reljongeren, allochtonen e.d.Goed zo de maatschappij en laat die het dan ook maar gewoon betalen...
Gelijke monniken gelijke kappen, toch of niet dan?
Hand in eigen boezem steken (nadat je ervoor betaald hebt) is ook een goede stap.
En inderdaad, gelijke monniken, gelijke kappen. Daarom cosmetische chirurgie gewoon in alle gevallen zelf betalen.
quote:Wel als je een mening post over een onderwerp waaruit blijkt dat je totaal niet weet waar je het over hebt. Zoals b.v. mensen die suggereren dat transseksuelen psychische hulp nodig hebben. Als je zoiets post zonder enige kennis van zaken te hebben dan vind ik het volkomen terecht dat zo iemand verweten wordt het iq van een visstick te hebben.Op zondag 21 juni 2009 00:45 schreef Trommeldaris het volgende:
Mensen met een andere mening hebben niet per definitie het IQ van een visstick.
quote:Maar het zijn geen gelijke monniken. Een vrouw met kleine borsten zal nog steeds als vrouw worden gezien. Transseksuelen worstelen soms jaren na hun operaties nog steeds met hun passabiliteit en moeten er nog steeds moeite voor doen om als vrouw gezien te worden. Sommigen zal dit zelfs nooit lukken. Bij transseksuelen gaat het dan ook niet om een cosmetisch probleem maar om een identiteits probleem, en IMHO weegt dat veel zwaarder en behoort dat wel degelijk vergoed te worden.En inderdaad, gelijke monniken, gelijke kappen. Daarom cosmetische chirurgie gewoon in alle gevallen zelf betalen.
Vergeet ook niet dat transseksuelen een biologische achterstand hebben. Men zegt dat je over het algemeen een cupmaat minder krijgt dan je moeder en zussen. Ook hebben transseksuelen meestal een bredere borstkas dan biologische vrouwen waardoor de verhouding van de borstgrootte ten opzichte van het lichaam ook negatiever uitvalt. Vanwege deze biologische achterstand vind ik het ook helemaal niet zo vreemd om de borstvergroting voor transseksuelen wel degelijk te vergoeden.
Het is trouwens wel ironisch dat sommige mensen weigeren om m->v transseksuelen als vrouwen te zien, behalve als het om vergoedingen gaat. Dan zijn het opeens wel 'echte vrouwen' en geldt er opeens 'gelijke monikken, gelijke kappen'
[ Bericht 4% gewijzigd door Joanne35 op 21-06-2009 01:11:04 ]
quote:Je haalt er nu weer allemaal dingen bij die niet gebaseerd zijn op een biologische afwijking in de hersenen. Dat jij niet gelukkig kunt zijn zonder een sixpack, heeft niet te maken met een aangeboren afwijking als genderdysforie. Wat ik al heb uitgelegd, en wat Joanne nu weer uitlegt, is dat borsten voor een transvrouw anders belangrijk zijn dan voor een biovrouw. Ze willen zich niet (alleen) vrouwelijker voelen, ze willen als vrouw gezien worden door de buitenwereld.
[..]
Maar het medische systeem is niet gemaakt om mensen gelukkig te laten voelen op cosmetisch gebied. Het gaat er niet om of het systeem lief is voor de mensen. Het is om mensen die ziek zijn, of bepaalde ziektes hebben, of hun been breken oid te helpen.
Je kan niet mannen die vrouw willen zijn borsten geven en vrouwen die meer vrouwelijk willen zijn niet.
En als je daaraan begint kan je nergens stoppen.
Want als ik meer mannelijk wil zijn, moet ik dan ook siliconen-sixpack krijgen. Of een dikkere portomonnee, want anders ben ik ook niet gelukkig.
quote:Onzin, onwetendheid en bevooroordeeld kan je ze wel noemen, maar IQ bepalen op de kennis die ze van een onderwerp hebben, dat gaat nergens over.Op zondag 21 juni 2009 01:02 schreef Joanne35 het volgende:
[..]
Wel als je een mening post over een onderwerp waaruit blijkt dat je totaal niet weet waar je het over hebt. Zoals b.v. mensen die suggereren dat transseksuelen psychische hulp nodig hebben. Als je zoiets post zonder enige kennis van zaken te hebben dan vind ik het volkomen terecht dat zo iemand verweten wordt het iq van een visstick te hebben.
[..]
quote:En toch zal dat voor een vrouw die kleine borsten heeft wel voelen alsof die niet vrouw genoeg is. Ik ken ook een meid die gruwelijk problemen had met het feit dat ze geen borsten had. Dat is heel zielig, maar maakt het niet minder een cosmetisch probleem. Aan de andere kant heb je ook zat mannen die op vrouwen met zeer kleine borsten vallen.Maar het zijn geen gelijke monniken. Een vrouw met kleine borsten zal nog steeds als vrouw worden gezien. Transseksuelen worstelen soms jaren na hun operaties nog steeds met hun passabiliteit en moeten er nog steeds moeite voor doen om als vrouw gezien te worden. Sommigen zal dit zelfs nooit lukken. Bij transseksuelen gaat het dan ook niet om een cosmetisch probleem maar om een identiteits probleem, en IMHO weegt dat veel zwaarder en behoort dat wel degelijk vergoed te worden.
Of hele dikke mensen, moeten die uit puur estetisch oogpunt maar liposuctie krijgen omdat ze zich niet vrouw genoeg voelen omdat ze dik zijn?
Mensen die geen gevoel voor mode hebben maar een kledingstylist mee geven dag en nacht, omdat ze zich anders zo mannelijk kleden?
Waar stop je dan?
quote:Dus jij vind het normaal om alles maar te vergoeden omdat ze niet de biologische eigenschappen en erfelijkheid van de vrouwelijke kant van hun familie hebben? Dat is toch logisch, ze zijn geboren als een man. Dat het niet exact overeen komt met het lichaam van een vrouw is logisch. En ik las dat ze met hormonen enigzins borsten kunnen krijgen. Dat het niet groot is, kijk dat is een cosmetisch probleem.Vergeet ook niet dat transseksuelen een biologische achterstand hebben. Men zegt dat je over het algemeen een cupmaat minder krijgt dan je moeder en zussen. Ook hebben transseksuelen meestal een bredere borstkas dan biologische vrouwen waardoor de verhouding van de borstgrootte ten opzichte van het lichaam ook negatiever uitvalt. Vanwege deze biologische achterstand vind ik het ook helemaal niet zo vreemd om de borstvergroting voor transseksuelen wel degelijk te vergoeden.
quote:Ik zie transseksuelen wel als vrouw hoor. Niet het type waar ik op zou vallen, maar ze zijn wat ze zich voelen, of zelfs wat er op hun papiertje staat. Of dat politiek correct klinkt of niet zal me aan me derrière oxiderenHet is trouwens wel ironisch dat sommige mensen weigeren om m->v transseksuelen als vrouwen te zien, behalve als het om vergoedingen gaat. Dan zijn het opeens wel 'echte vrouwen' en geldt er opeens 'gelijke monikken, gelijke kappen'
Iedereen moet lekker doen wat hij niet laten kunt, als je daar geen andere mee schaadt.Maar zelfs afgezien van dat, gaat het nergens over.
Man, vrouw, hond of kat. Zodra iets cosmetisch is, moet je het gewoon niet vergoeden.
En als dat betekend dat vrouwen die vroeger man waren hun borsten niet vergoed krijgen. Dan is dat maar zo.
En persoonlijk vind ik het al erg netjes dat een geslachtsoperatie vergoed word. En een eigen bijdrage in de vorm van borsten vind ik nog niet eens zo'n slecht idee.
quote:Je geeft in het andere topic aan dat hormonen "zelden meer dan een cup a" geven. Dus in veel gevallen een A-cup?Op zondag 21 juni 2009 01:17 schreef wonderer het volgende:
[..]
Je haalt er nu weer allemaal dingen bij die niet gebaseerd zijn op een biologische afwijking in de hersenen. Dat jij niet gelukkig kunt zijn zonder een sixpack, heeft niet te maken met een aangeboren afwijking als genderdysforie.
In dat geval hebben ze toch borsten? Geen grote, maar ze hebben borsten.
Maar een biologische afwijking dat ze vrouwen willen zijn. Niet dat ze perse een X-cup moeten hebben.
quote:Dat is begrijpelijk. Maar dat isWat ik al heb uitgelegd, en wat Joanne nu weer uitlegt, is dat borsten voor een transvrouw anders belangrijk zijn dan voor een biovrouw. Ze willen zich niet (alleen) vrouwelijker voelen, ze willen als vrouw gezien worden door de buitenwereld.
a) het dan wel niet hebben van borsten op veel personen niet perse van invloed hoe ze een transvrouw zien. Die zijn al bevooroordeeld. Op een goede of slechte manier
b) Een paar borsten betalen een kleine prijs voor levenslang geluk.
quote:Inderdaad, het heeft weinig met je vrouwelijker willen voelen te maken, want ik voel me nu al vrouw. Daar heb ik geen eens een hormoonbehandeling of operaties voor nodig.Op zondag 21 juni 2009 01:17 schreef wonderer het volgende:
Ze willen zich niet (alleen) vrouwelijker voelen, ze willen als vrouw gezien worden door de buitenwereld.
quote:Ik bedoel dus geen discriminatie op grond van het geslachtOp zondag 21 juni 2009 00:45 schreef Trommeldaris het volgende:
En inderdaad, gelijke monniken, gelijke kappen. Daarom cosmetische chirurgie gewoon in alle gevallen zelf betalen.
en dan heb ik het over "gewone" mannen en vrouwen!
Zolang jij het enkel en alleen de esthetische reden wilt zien en een psychologische reden,
min of meer onbelangrijk vindt heeft het weinig zin verder te discussiëren.
Het is gewoon het verplaatsen van een sensatie achtig topic....
[ Bericht 13% gewijzigd door Hexley op 21-06-2009 01:55:49 ( Quote fix) ]
quote:Ik kan me best voorstellen dat sommige vrouwen het daar heel moeilijk mee hebben. Maar weet je wat het geval is, ik zou maar wat graag met haar ruilen en ook als vrouw zonder borsten geboren willen zijn. Heel wat liever dan als transseksueel. En ik denk dat vele andere transseksuelen er ook zo over denken. En eigenlijk zegt dat al wel genoeg, je kan het niet vergelijken.Op zondag 21 juni 2009 01:30 schreef Trommeldaris het volgende:
Ik ken ook een meid die gruwelijk problemen had met het feit dat ze geen borsten had.
quote:Op het moment dat (voor mijn gevoel) voldoende mensen me als vrouw zien en ook zo behandelen zodat ik eindelijk een normaal leven kan leiden dat bij mijn gender identiteit past.Waar stop je dan?
Het is dus niet om cosmetische redenen dat we zoveel operaties ondergaan, het heeft een functioneel doel. Alhoewel sommigen wel te ver doorschieten en niet weten waar ze op moeten houden, het blijft wat dat betreft lastig om een grens te trekken
[ Bericht 30% gewijzigd door Joanne35 op 21-06-2009 02:08:03 ]
quote:Precies, je kan het niet vergelijken. Daarom moet je alles gelijkstellen. Die meid zou zo willen ruilen met een vrouw die wel borsten had. Maar dat is verplaatsen van het probleem.Op zondag 21 juni 2009 01:56 schreef Joanne35 het volgende:
[..]
Ik kan me best voorstellen dat sommige vrouwen het daar heel moeilijk mee hebben. Maar weet je wat het geval is, ik zou maar wat graag met haar ruilen en ook als vrouw zonder borsten geboren willen zijn. Heel wat liever dan als transseksueel. En ik denk dat vele andere transseksuelen er ook zo over denken. En eigenlijk zegt dat al wel genoeg, je kan het niet vergelijken.
Iedereen gaat uit van een ander referentiekader. Anders moet je een soort gevoels-cijfer geven en op basis daarvan het zelf laten betalen of niet. Dat is niet te doen.
Volgens diezelfde logica mogen wij niet zeuren over te weinig geld omdat ze in afrika nog minder hebben.
quote:Dat is woorden in mijn mond leggen. Ik zeg nergens dat ik de psychologische reden niet belangrijk vind. Sterker nog, de geslachtsoperatie vind ik zelfs goed dat die vergoed wordt. Alleen dat de, door hormonen gecreerde, a-cup niet genoeg is . Dat vind ik inderdaad onzin.Op zondag 21 juni 2009 01:52 schreef Hexley het volgende:
[..]
Ik bedoel dus geen discriminatie op grond van het geslacht
en dan heb ik het over "gewone" mannen en vrouwen!
Zolang jij het enkel en alleen de esthetische reden wilt zien en een psychologische reden,
min of meer onbelangrijk vindt heeft het weinig zin verder te discussiëren.
Het is gewoon het verplaatsen van een sensatie achtig topic....
En het feit dat ik hier doorga, waar zoals ik al zei, veel niet durven te reageren gok ik, geeft wel aan dat het mijn niet puur om sensatie gaat. Anders kan ik nog wel wat doorbaggeren in onzin/klaagbaak/etc.
quote:Oh? Dat is anders wel wat wij moeten doen om voor behandeling in aanmerking te komen. We moeten eerst met een stel psychologen gaan praten om aan te tonen dat wij ons niet gelukkig voelen in onze huidige gender rol.Op zondag 21 juni 2009 02:05 schreef Trommeldaris het volgende:
Anders moet je een soort gevoels-cijfer geven en op basis daarvan het zelf laten betalen of niet. Dat is niet te doen.
Maar je wil nog steeds niet inzien dat het niet gaat om wat wij er bij voelen maar om wat anderen er bij voelen. We willen dat anderen een vrouw zien als ze naar ons kijken. Daarom willen wij een fatsoenlijk stel borsten hebben. En het gaat echt niet alleen om die borsten hoor, denk b.v. ook aan plastic chirurgie van het gezicht. Dan kan je wel zeggen dat dat ook cosmetische aanpassingen zijn, maar we doen het toch echt om onze passabiliteit te verbeteren hoor.
)quote:Natuurlijk moet je wel met een hoop psychologen praten. Ik lees net een in dit topic over iemand die weer terug wilt. Ze moeten natuurlijk ten alle tijden zeker zijn hoe graag je het wilt etc.Op zondag 21 juni 2009 02:15 schreef Joanne35 het volgende:
[..]
Oh? Dat is anders wel wat wij moeten doen om voor behandeling in aanmerking te komen. We moeten eerst met een stel psychologen gaan praten om aan te tonen dat wij ons niet gelukkig voelen in onze huidige gender rol.
Maar je wil nog steeds niet inzien dat het niet gaat om wat wij er bij voelen maar om wat anderen er bij voelen. We willen dat anderen een vrouw zien als ze naar ons kijken. Daarom willen wij een fatsoenlijk stel borsten hebben. En het gaat echt niet alleen om die borsten hoor, denk b.v. ook aan plastic chirurgie van het gezicht. Dan kan je wel zeggen dat dat ook cosmetische aanpassingen zijn, maar we doen het toch echt om onze passabiliteit te verbeteren hoor.
En ja, ik vind inderdaad dat bepaalde aanpassingen om jullie passibiliteit te verbeteren inderdaad cosmetisch zijn.
Mensen met andere aandoeningen (ik wil het woord ziektes niet gebruiken in dit geval
) moeten ook zelf een hoop betalen. Is het aanpassing van het huis omdat ze minder-valide zijn, of bepaalde dingen die ze moeten aanschaffen.Ik vind dat niet onredelijk om dat dan naar transsexuelen door te trekken. Waarom zouden zij wel alles moeten krijgen omdat ze een aandoening hebben?
En waar stop je uiteindelijk. Moet jij ook makkelijker een adoptiekind krijgen omdat je, als nooit-complete vrouw, nooit zelf kinderen kunt krijgen?
Moet je uiteindelijk als transvrouw ook door de staat gesubsidieerd uit moeten kunnen gaan, omdat je zeer waarschijnlijk minder snel een man aan de haak slaat als een biovrouw? Waar stop je?
Maar als je cosmetische dingen ook wil vergoeden, dan moet je dat bij iedereen doen, niet alleen bij transvrouwen. En dan sloop je het complete medische systeem eruit en maakt er een cosmedisch systeem van.
Maar goed, deze discussie is nutteloos. Ik zit een aantal transsexuelen (altands, ga ik vanuit) proberen over te halen om meer geld te gaan betalen voor wat ze willen. Ik snap dat dat niet werkt
quote:Weten dat je geen kennis van een bepaald onderwerp hebt en toch ongenuanceerd daar je mening op stoelen is echter wel een teken van een vissstick-IQ.
[..]
Onzin, onwetendheid en bevooroordeeld kan je ze wel noemen, maar IQ bepalen op de kennis die ze van een onderwerp hebben, dat gaat nergens over.
quote:Ja omdat het eigenlijk helemaal niets uit maakt,Op zondag 21 juni 2009 02:23 schreef Trommeldaris het volgende:
Maar goed, deze discussie is nutteloos.
Of je moet een of andere hoge functie in Den Haag hebben,...
Ze zijn niet verplicht het te vergoeden en daar verander je met deze discussie weinig aan.
Uhm, voor wie het nog niet weet,...
De hele SRS is afgeblazen zie ik net...
Haarlems Dagblad 19 juni 2009 voorpagina:
Zie verder: http://82.171.143.210 & http://angelawende.blogspot.com
quote:Dit is gewoon wreed van de zorgverzekeraar. Maar het is tevens een waarschuwing voor iedere lotgenoot! Als je zorgverzekeraar toezeggingen doet, zorg dan dat je ze zwart op wit krijgt...Op zondag 21 juni 2009 07:39 schreef Hexley het volgende:Uhm, voor wie het nog niet weet,...
De hele SRS is afgeblazen zie ik net...
[ Bericht 0% gewijzigd door Nina2602 op 21-06-2009 09:51:30 ]
September 2007, in voorbereiding op de operatie, kreeg ik van ZilverenKruis Achmea het bericht dat mijn operatie vergoed zal worden. Alleen, bij het andachtig doorlezen van de brief, ik geloof 2 kantjes vol, leek het er sterk op dat niet de hele SRS vergoed zou gaan worden, maar enkel het "verwijderen" van het mannelijk geslachtsdeel. In de hele brief kwam niets terug over vaginaplastiek of dergelijke. Ook het bedrag, va ¤ 8500,- kwam niet overeen met de ca ¤17.600 die ik toegestuurd had gekregen van het VUmc en lotgenote. Dus ik ben toen weer als een haas m'n speerpunten gaan slijpen jegens ZK achmea en 3 weken voor de operatie had ik het alsnog rond.
Alleen toen ik in Brussel aankwam, wachtte mij weer een andere verrassing: Ze hadden helemaal geen bed gereserveerd, mijn naam kam ook nergers voor in het dossier van de afdeling waar ik kwam te liggen. Mijn chirurge heeft dit toen binnen 10 minuten geregeld en kwam ik voor de eerste dag + nacht op een luxe 1 persoonskamer met lekker eten te liggen. Net een hotel
quote:Ja, maar dat geldt niet alleen voor je verzekeraar, dat geldt voor veel meer dingen in het leven.Op zondag 21 juni 2009 09:38 schreef Nina2602 het volgende:
Dit is gewoon wreed van de zorgverzekeraar. Maar het is tevens een waarschuwing voor iedere lotgenoot! Als je zorgverzekeraar toezeggingen doet, zorg dan dat je ze zwart op wit krijgt...
Overigens las ik in het eerdere artikel dat in het Haarlems Dagblad heeft gestaan (zie de site van Max Sipkes) dat ze haar ontharing ook niet vergoed heeft gekregen. Blijkbaar had ze dit op een bepaald adres moeten laten doen, maar daar hebben ze haar doorverwezen naar een schoonheidsspecialist, en dat bleek later niet vergoed te worden door Ohra.
De hele transitie is al lastig genoeg, en het is echt diep en diep triest dat je dan ook nog continu moet vechten met die zorgverzekeraars. En je kan ook moeilijk wijzen naar de persoon in kwestie want je maakt dit uiteindelijk maar 1 keer in je leven mee, dus velen stappen steeds weer opnieuw in dezelfde valkuilen en denken dan achteraf van 'had ik dit maar anders aangepakt.'
Eigenlijk moet je bij zorgverzekeraars net elke keer een streepje voor zijn...dan lukt bijna alles je wel. Behalve die borstvergroting dan. Maar daar heb ik dan ook geen problemen mee
Ik heb er niet veel aan toe te voegen, behalve dat ik Trommeldaris zijn inzicht op het gebied van borstvergroting wel kan begrijpen. Als je immers kijkt naar een biologische vrouw en hoe dat zij praat over de ontevredenheid over d'r borsten, kan ik wel begrijpen dat hij de overeenkomsten ziet tussen de biologische vrouw en biologisch man (Let wel op, ik zeg biologisch man, niet over het feit dat de hersenen zich vrouwelijk ontwikkeld hebben....).
Maar, wat ik gisteren al zei op een feestje waar transsexualiteit ook ter sprake kwam...... Ik heb een adamsappel, een zware stem en een giga Johnny bravo kin (volgens mij was er nog een serie met een mannetje met een nog grotere kin... nou, zo'n kin heb ik dus..... ). Verder heb ik in het verleden wel wat gesport en ben dus breedgeschouderd......
Ok, wat ik hier mee bedoel, je hebt vrouwen die zijn breedgeschouderd.... je hebt vrouwen met een grotere kin (sterker nog een vriendin van me). En je hebt vrouwen met een zware stem. En je hebt vrouwen met een kleine cup.
1 probleem, als M > V transsexueel heb je dit allemaal en spring je er ver bovenuit. Het zou dus ontzettend veel helpen als een deel van deze, weliswaar cosmetische ingrepen vergoed zouden worden, zodat wij in ieder geval niet compleet buiten deze maatschappij vallen. Het ligt ook aan de maatschappij, immers, de meeste mannen zodra ze een soort van vrouw zien kijken naar de borsten of de billen (Ga dit dan ook als man alsjeblieft niet ontkennen.
) Ga ik er nog verder op in, mannen worden beter betaald voor hetzelfde werk dan vrouwen, knappe vrouwen krijgen eerder promotie en meer betaald dan lelijke vrouwen. Dus het spijt ons zeer dat wij de maatschappij de schuld geven, maar er wordt duidelijk de indruk gewekt dat de negativiteit die we voelen, ook echt waar is. (Zie het eerder aangehaalde topic.). En dan heb ik het nog niet gehad over de discrepantie die "we" voelen als transvrouw tegenover de biologische vrouw. Het voelt gewoon bar oneerlijk. Het probleem is in dit geval misschien ook wel, dat je dit gevoel bijna niet kunt overbrengen aan een ander, zodat die persoon daadwerkelijk weet hoe het is, zodat je ook weer begrip kunt kweken bij de ander. Te kleine borsten hebben is gewoon een van de vele teleurstellingen die je moet verwerken als transvrouw (alhoewel dit per leeftijd verschilt.).Teven is transsexualiteit ook iets dodelijks (ok, dood gaan we allemaal.) maar er zijn genoeg lotgenoten die zich voor de trein hebben gegooid, wegens die discrepantie met ons lichaam en de oneerlijkheid die we treffen in deze maatschappij. En het verhelpen van (delen van) beide problemen (bijv. acceptatie proberen te kweken en operaties) brengt ons weer een stapje verder in het fatsoenlijk kunnen functioneren in deze maatschappij (Want dat wil iedereen toch?).
Misschien dat bovenstaand een beetje verwarrend klinkt, maar ik probeer gewoon wat begrip te kweken bij "andersdenkenden" / mensen met visstickIQ
Nog een edit; ik vind de argumenten overigens wel kloppen dat de BVG niet vergoed wordt. Immers een kennis van mij wordt zijn Ritalin wel vergoed, maar het medicijn concerta wordt maar deels vergoed. Terwijl dit toch "noodzakelijk" is voor zijn functioneren in de maatschappij. En zo heb je ook veel chronisch zieken die grotendeels hun eigen medicijnen moeten betalen en / of uitgesloten worden van de aanvullende verzekeringen.
[ Bericht 3% gewijzigd door NoktetMort op 21-06-2009 14:18:47 ]
quote:Tja, maar mijn conclusie is dan toch dat die medicijnen ook vergoed zouden moeten worden. Ik ben absoluut geen voorstander van eigen bijdragen in de zorg want daarmee creëer je een tweedeling tussen arm en rijk.Op zondag 21 juni 2009 14:13 schreef NoktetMort het volgende:
En zo heb je ook veel chronisch zieken die grotendeels hun eigen medicijnen moeten betalen en / of uitgesloten worden van de aanvullende verzekeringen.
Ik heb er niets op tegen als mensen met een goed salaris (waar ik zelf trouwens ook onder val) extraatjes kunnen aanschaffen, maar de basiszorg moet voor iedereen gelijk zijn. En als ik dan zie dat mensen met een goed salaris allerlei cosmetische operaties kunnen laten uitvoeren om hun passabiliteit te vergroten, terwijl mensen die in de bijstand zitten zullen moeten leren leven met hun veel te kleine borsten en hun mannelijke gezicht krijg ik toch echt een gevoel van oneerlijkheid. Dan krijg ik ook het gevoel dat de overheid en het gender team half werk afleveren bij mensen die het niet allemaal zelf kunnen betalen.
quote:Goed verhaal, kan het er alleen maar mee eens zijn..beetje teveel dingen om allemaal los aan te halen, dus ik ben zo vrij geweest even wat dingen waar ik het helemaal mee eens ben/feiten bold te makenOp zondag 21 juni 2009 14:13 schreef NoktetMort het volgende:
Tsja,
Ik heb er niet veel aan toe te voegen, behalve dat ik Trommeldaris zijn inzicht op het gebied van borstvergroting wel kan begrijpen. Als je immers kijkt naar een biologische vrouw en hoe dat zij praat over de ontevredenheid over d'r borsten, kan ik wel begrijpen dat hij de overeenkomsten ziet tussen de biologische vrouw en biologisch man (Let wel op, ik zeg biologisch man, niet over het feit dat de hersenen zich vrouwelijk ontwikkeld hebben....).
Maar, wat ik gisteren al zei op een feestje waar transsexualiteit ook ter sprake kwam...... Ik heb een adamsappel, een zware stem en een giga Johnny bravo kin (volgens mij was er nog een serie met een mannetje met een nog grotere kin... nou, zo'n kin heb ik dus..... ). Verder heb ik in het verleden wel wat gesport en ben dus breedgeschouderd......
Ok, wat ik hier mee bedoel, je hebt vrouwen die zijn breedgeschouderd.... je hebt vrouwen met een grotere kin (sterker nog een vriendin van me). En je hebt vrouwen met een zware stem. En je hebt vrouwen met een kleine cup.
1 probleem, als M > V transsexueel heb je dit allemaal en spring je er ver bovenuit. Het zou dus ontzettend veel helpen als een deel van deze, weliswaar cosmetische ingrepen vergoed zouden worden, zodat wij in ieder geval niet compleet buiten deze maatschappij vallen. Het ligt ook aan de maatschappij, immers, de meeste mannen zodra ze een soort van vrouw zien kijken naar de borsten of de billen (Ga dit dan ook als man alsjeblieft niet ontkennen.
Teven is transsexualiteit ook iets dodelijks (ok, dood gaan we allemaal.) maar er zijn genoeg lotgenoten die zich voor de trein hebben gegooid, wegens die discrepantie met ons lichaam en de oneerlijkheid die we treffen in deze maatschappij. En het verhelpen van (delen van) beide problemen (bijv. acceptatie proberen te kweken en operaties) brengt ons weer een stapje verder in het fatsoenlijk kunnen functioneren in deze maatschappij (Want dat wil iedereen toch?).
Misschien dat bovenstaand een beetje verwarrend klinkt, maar ik probeer gewoon wat begrip te kweken bij "andersdenkenden" / mensen met visstickIQ
Nog een edit; ik vind de argumenten overigens wel kloppen dat de BVG niet vergoed wordt. Immers een kennis van mij wordt zijn Ritalin wel vergoed, maar het medicijn concerta wordt maar deels vergoed. Terwijl dit toch "noodzakelijk" is voor zijn functioneren in de maatschappij. En zo heb je ook veel chronisch zieken die grotendeels hun eigen medicijnen moeten betalen en / of uitgesloten worden van de aanvullende verzekeringen.
Over je kin; Zonder daarmee te zeggen 'je hebt gelijk' (kan ik niet echt zeggen, heb je niet in r.l. gezien), google image eens op American Dad, zo erg zal het niet zijn
[ Bericht 0% gewijzigd door Magenta op 21-06-2009 22:53:32 ]
quote:het genderteam als ik daar en boekje over open doe hoe ze met mijn om zijn gegaanOp zondag 21 juni 2009 14:27 schreef Joanne35 het volgende:
[..]
Tja, maar mijn conclusie is dan toch dat die medicijnen ook vergoed zouden moeten worden. Ik ben absoluut geen voorstander van eigen bijdragen in de zorg want daarmee creëer je een tweedeling tussen arm en rijk.
Ik heb er niets op tegen als mensen met een goed salaris (waar ik zelf trouwens ook onder val) extraatjes kunnen aanschaffen, maar de basiszorg moet voor iedereen gelijk zijn. En als ik dan zie dat mensen met een goed salaris allerlei cosmetische operaties kunnen laten uitvoeren om hun passabiliteit te vergroten, terwijl mensen die in de bijstand zitten zullen moeten leren leven met hun veel te kleine borsten en hun mannelijke gezicht krijg ik toch echt een gevoel van oneerlijkheid. Dan krijg ik ook het gevoel dat de overheid en het gender team half werk afleveren bij mensen die het niet allemaal zelf kunnen betalen.
quote:Als ze toch moeten betalen,... Waarom dan zo moeilijk doen?Op zondag 21 juni 2009 09:38 schreef Nina2602 het volgende:
Dit is gewoon wreed van de zorgverzekeraar. Maar het is tevens een waarschuwing voor iedere lotgenoot! Als je zorgverzekeraar toezeggingen doet, zorg dan dat je ze zwart op wit krijgt...
Weet dat het erg negatief klinkt, maar je zou haast denken dat ze het gewoon voor de fun doen...
quote:Tuurlijk, maar zeker in het andere topic had dat waarschijnlijk meer kwaad dan goed gedaan.Op zondag 21 juni 2009 14:13 schreef NoktetMort het volgende:
1 probleem, als M > V transsexueel heb je dit allemaal en spring je er ver bovenuit. Het zou dus ontzettend veel helpen als een deel van deze, weliswaar cosmetische ingrepen vergoed zouden worden, zodat wij in ieder geval niet compleet buiten deze maatschappij vallen.
Genoeg creatieve neanderthalers hier op fok die dan graag reageren,
ik vrees dat het voer voor nog veel meer negatieve reacties is.
quote:Jonkies, had je zo rond de 36 geschat... Maar het is dus je geboorte jaar?Op zondag 21 juni 2009 00:40 schreef Joanne35 het volgende:
Dat geldt misschien voor de jonkies hier, maar toen ik er mee begon was dat nog niet zo hoor. Toen was je nog een 'nerd' als je je met computers bezig hield. Pas nadat Doom op de markt kwam en later het Internet doorbrak werden computers opeens hip
Doom is van december 1993, maar het toch wel beroemde Wolfenstein 3D is van mei 1992.
Die laatste heb ik, ja ik kan het me nog herinneren in 1992 op school "gekregen", floppy's ruilen was toen erg normaal. En toen waren er al erg veel computers, naast de x86'ers had je ook nog veel andere systemen zoals MSX'en, C64's, Atari's, Macintoshjes enz. enz... Het begin van de hype is naar volgens mij ergens in de jaren 80 geweest (oa. door PC privé projecten), computers zijn niet sinds "gisteren"...
Maar ik in 1998 nog figuren gezien die systeembeheerder wilden worden,
die volgens mij nog nooit een PC van dichtbij hadden gezien en niet eens wisten hoe je uit kreeg...
Hey een stekker...
Dat er veel 30'ers en 40'ers die richting op zijn gegaan lijkt me dan ook niet echt vreemd.
Wat de reden ook mag wezen het valt idd wel een beetje op...
Echter van die Trans-ICT'ers merk je op inet erg weinig, vaak toch wel brakke lelijke site's / forums (oa. t.org en isis).
quote:M'n naam hier is nog anderhalve maand bruikbaar
Tegen die tijd hoop ik een definitieve beslissing over m'n nieuwe naam genomen te hebben zodat ik deze hier kan gaan gebruiken. Bovendien "horen" vrouwen natuurlijk geheimzinnig te doen over hun leeftijd dus deze die ik nu heb kan eigenlijk niet
Of ik moet natuurlijk net als Meike m'n onderschift aan gaan passen
Nog 7 maanden..en dan...
30
Wil ik eindelijk de eerste stap gaan zetten...
Het enige wat ik vond, was een waslijst aan Gendertherapeuten in de USA, met sommige hun vermelding met wie ze connecties hebben. Hieronder de lijst van New Hampshire:
New Hampshire
Nancy Strapko, Ph.D.
P.O. Box 157
Plymouth, NH. 03264
Phone : (603) 536-1306
Email : strapphd@nh.ultranet.com
Gender Specialist. Psychotherapist serving the New England area. Private, couples, and group therapy. Formerly with U. of Minnesota.
Cheshire Counseling
1O4 Cross St.
Keene, NH. 03431
Ken DeVoid, Ed.D.
Gender identity counseling. Individual consultation/counseling, confidential setting, support group. Weekend/evening appointments available.
Phone : (603) 357-5544
Lee M. Faver, PhD, ABPP, PC
Licensed, Board Certified Psychologist
25 Carriage Lane
Westmoreland, NH. 03467
Phone : (603) 852-8238
Email : lee@leemfaver.com
Website : http://www.leemfaver.com
"I’ve more than 10 years experience with Trans and Gender related issues. In June 2006 I moved my practice from western NY to NH. Servicing NH and VT as my practice is literally on the border of these 2 states and 10 miles from the western MA border as well."
En de rest op: http://www.lauras-playground.com/gender_therapists.htm
Zo te zien had je beter in California kunnen wonen...
quote:Vorige week bij de pride mijn e-mailadres achtergelaten, maar nog niks op gehoord. Langzaam maar zeker vind ik wel steeds meer informatie, maar het is een groot land en er zit niet altijd iets in de buurt.
Is er dan geen organisatie in de buurt waar je met zulk soort vragen terecht kunt?
New Hampshire, ziet er zo op de kaart niet echt groot uit, maarja, hoe zit dat mt regeltjes om over de grens te kijken. Volgens mij gaat Jos Megens van het Genderteam wel eens naar Boston en Chicago toe, voor conferenties en bezoeken aan specialisten/professoren. Daar lijkt dan toch wel wat te zitten, lijkt mij
Boston is trouwens wel te doen, goeie busverbinding.
Wel lief dat jullie meedenken
quote:Je bedoelt een genderteam of ...?Op woensdag 24 juni 2009 18:40 schreef wonderer het volgende:
Boston had een gendercentrum dacht ik,
Ik bedoelde meer LGTB organisaties die zich met oa. met de politiek, de pride en LGTB film festivals bezig houden. Die weten in de meeste gevallen wel hoe, wat en waar....
Ik wil je daar alsvast heel veel succes en sterkte voor wensen. Wel vervelend voor je dat je zoveel moet uitzoeken, maar nu moet ik zeggen dat ik als 'pro-actieve VUmc patient' ook best veel zelf heb uitgezocht. En dat is mij ook allemaal gelukt. Dus het komt vast goed! Verder heb ik zelf ook nog wel weer wat leuks te melden...
Ik heb woensdag mijn laatste diagnostische gesprek gehad bij het VUmc en mijn psycholoog gaat mij bij het teamoverleg positief aanbevelen voor de rest van het traject!
Woei....
Erg goed nieuws dus. Het is nog geen groen licht maar het moet wel gek lopen wil dat er niet van komen.
Daarnaast heb ik gisteren een gesprek gehad met mijn opdrachtgever en ook hij kan prima leven met het feit dat ik straks in september als Ilse op het werk verschijn. Ook voorziet hij weinig problemen binnen de organisatie waardoor ik ingehuurd wordt en verwacht hij geen problemen met mijn directe collega's. Dus ik ga dit weekend twee mailtjes schrijven, één voor bij mij opdrachtgever en één voor bij mijn werkgever. En daarnaast ga ik nog even bedenken wat ik mijn directe collega's bij mij opdrachtgever ga vertellen. En dan houd ik volgende week voor het laatst in mijn leven een coming out!
Als ik het nu zo achteraf goed beschouw zit het mij maar erg weinig tegen. In ieder geval veel minder dan ik had verwacht. Misschien heeft het met de tijd te maken, misschien ook wel met mijn eigen houding in het geheel. Maar goed, erg fijn dat het zo soepel verloopt allemaal.
Oh trouwens... misschien moet ik maar weer eens gaan overwegen om een nieuwe user aan te maken op Fok! Het is een beetje gek om te blijven posten met Nina als ik het besluit heb genomen om straks met de naam Ilse door het leven te gaan.
X
Tof dat het je zo voor de wind gaat, da's fijn!Voor de mensen die interesse hebben in mijn traject (en ik kan me best voorstellen dat het niet zo boeit, dus voel je niet verplicht), als je op mijn blog (link in sig) lid wordt, zorg ik ervoor dat je mee kunt lezen.
Oh, en ik heb geen zin om een nieuwe te maken dus dat mag iemand anders doen.
Zodat mensen niet hoeven te zoeken: Genderdysforie - deel 17
[ Bericht 11% gewijzigd door wonderer op 26-06-2009 19:23:46 ]