hallo allemaal, ik heb dit forum nog niet zo lang "ontdekt", maar vond t wel zó interessant, en deels ook leerzaam, dat ik het topic Dysgender en Daten/Relaties/wanneer "het" zeggen gevolgd heb vanaf het jaar 2006. Aangezien ik het een beetje onbehoorlijk vind om alleen maar mee te koekeloeren en me niet ff voor te stellen doe ik dat laatste maar. Weten jullie ook weer zo'n beetje iets meer wie dit zoal lezen, want er zullen vast en zeker veel meer meelezers zijn.
Ben dus Chantalle, pré-op ts uit Rotterdam, 48 jr., op 4 juni a.s. valt voor mij de beslissing wel of niet SRS, en ik sluit het uit dat dat negatief zou uitvallen. Zit behoorlijk in mijn vel, wel single, maar ook vriendjes (en vriendinnetjes, val op mannen... gescheiden, redelijke relatie met mijn ex, niet meer met mijn broer en halfzus. Hormoonafwijking vanaf de geboorte, in de pubertijd achtergebleven in mijn ontwikkeling naar man, maar ook weer niet zodanig dat ik niet in staat was om wat meisjes te versieren en er uiteindelijk één te trouwen. Zij wist vooraf van mijn (beperkte) hormoonafwijking.
Kinderloos gebleven, adoptie overwogen, maar uiteindelijk niet gedaan. Redelijk wat banen verloren. En het een heeft allemaal met het ander te maken, maar was onbekend met transseksualiteit, ook travestie was toch een ver-van-mijn-bed show eigenlijk. Maar dat veranderde rigoureus na mijn scheiding. Veel avontuurtjes beleefd, langere relatie gehad, veel nagedacht, veel navelgestaard, de travestiewereld ingedoken, langzaam maar zeker parttime als vrouw gaan leven, maar wel in de vorm van een dubbelleven. Voor advies aangemeld bij de VU, doorgegaan naar psych. gesprekkenserie, mijn hele leven in flashbacks teruggezien en zo vaak gedacht, ik had het toen al kunnen weten, maar ja dat is wel met de kennis van nu, het nu van internet, van tv-programma's etc; ben steeds meer als vrouw gaan leven, stap voor stap de mogelijkheden verkend, qua werk, qua sociale contacten, en in juli 2007 fulltime als vrouw door het leven gaan stappen. Als vrouw bleek ik zoveel gelukkiger dan als man, dus als het dan ook nog eens haalbaar lijkt, ook op mijn leeftijd, dan is de keuze duidelijk gemaakt. Anders dan sommige anderen wist ik het dus niet toen ik 7 jaar was..
Had een halfzusje dat 8 jaar jonger was, daar kleding van passen is lastig he, over de rest laat ik me niet uit
Sinds nov.'07 in de officiciele hormoonfase vd VU, en ik kan nu niet meer wachten... Ben redelijk passabel, niet te lang, pianovingers, schoenmaat die nog nèt kan, maar wel een afwijkende kaaklijn...
Ik merk wel dat op dit forum er weinig van mijn leeftijd zijn, en dat geldt i.h.a. voor fora, toch meer jongeren die dit gebruiken. Heb wel wat contact met leeftijdsgenoten in de zelfde omstandigheden maar zou toch wel wat meer willen hebben om ervaringen uit te wisselen en zo.
Verbaasd me trouwens ook dat er geen kledingruil plaatsvindt tussen F>M en M>F ts-en... zou behoorlijk praktisch zijn, ik heb kledingmaat 40-42, en schoenmaat 42-43 .... XXX, Chantalle