Iets anders geloven dan je ouders

@ TS ouders.

Ouders niet gelovig en ik ook niet (terwijl mijn opa dominee was )

Ongeveer hetzelfde verhaal hier. Katholieken zijn eng (vnl. volgens m'n ma) en mocht er ooit iets gebeuren dan zal ik 'hem' wel keihard nodig gaan hebben.
M'n pa houdt er af en toe wel van om met me te discussieren erover, maar het is niet echt meer op een manier om me te overtuigen, maar meer om te achterhalen wat voor levensovertuiging je dan wel niet zou hebben.
Verder moet ik wel m'n ogen dichthouden als opa & oma langskomen met eten en ze gaan bidden enzo en vindt m'n pa dat ik me in zo'n situatie in moet houden met discussies over religieuze zaken. Maar dat wilde ik sowieso niet, want ik denk dat ik dan flink wat negatiever tegenover m'n opa & oma aan zal kijken.

Edit: Verder denk ik ook nog dat geloven in je karakter moet zitten. Je moet een bepaalde kritiekloosheid kunnen bezitten op selectieve punten. Je mag twijfelen, maar wanneer het erom gaat zal je het met hart en ziel verdedigen.
Dat zou ik niet kunnen. Een mening moet kunnen veranderen.
Ik heb eigenlijk nooit echt geloofd, maar tot m'n 14e ofzo speelde ik het spelletje wel mee.

Mijn moeder is agnost geloof ik, die heeft nergens een definitieve mening over. Mijn vader voelt zich beter thuis bij de theosofie. Ik sta daar lijnrecht tegenover met mijn christelijke geloof al beseft mijn vader niet aangezien hij niet geheel weet wat theosofie inhoudt geloof ik Hem boeit het wetenschappelijke, fysische met betrekking tot het ontstaan van het universum en hoe het werkt volgens de theosofie meer dan het spirituele, al zegt hij ook weleens wat over reincarnatie etc. Dat leidt soms tot discussies aangezien ik me weleens erger aan de domme uitspraken die hij erover maakt maar nooit hele grote problemen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:08 schreef Viking84 het volgende:
Hij heeft de Bijbel kennelijk nog nooit goed gelezen, want van de inconsistenties die ik dan noem, heeft hij nog nooit gehoord.

Heb je hem die dingen aangewezen in de bijbel?

quote:

Verder gelooft hij in een hemel en een hel.

Vreselijk, wat een walgelijke bangmakerij, die hel.

De spreekwoordelijke hel creer je zelf hier op aarde.
Zo, dat was genoeg diepgang voor dit moment.

Je kan het maar niet loslaten hè?

Triest.

TS zijn ouders moeten in een put gegooid worden met de rest van de strenggelovigen.

Volgens het geloof heb je altijd een eigen wil.
Dus een eigen keuze..die hebben gelovigen te respecteren dacht ik zo.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:30 schreef Viking84 het volgende:


Ik kreeg gisteren ook nog te horen dat ik in de hel zou komen.
"Ik geloof toch niet in de hel, en ook niet in de hemel. Ik wíl niet eens eeuwig leven. Lijkt me doodsaai".

Er staat in de bijbel dat God het laatste oordeel heeft, er staan geen andere namen.
Dus niemand heeft het recht om te zeggen dat je in de hel komt.
Stel: je bent niet gelovig...je gaat dood...Blijkt God te bestaan.
Hij:'is was er dus wel'..Jij: 'ok en nu?'
Hij: 'nou goed je weet nu dat ik wel besta...je bent geen slechte jongen/meid alleen je geloofde niet in me..nou poe...kom maar binnen'.
Dus wie zegt dat God alle ongelovigen bij de deur vandaan zou sturen?
Als dat zo zou zijn dan zit de Hel wel erg snel vol (als je gelovigen moet geloven).

Mijn stiefmoeder is een christen, maar heeft mij nooit iets opgedrongen. De manier waarop zij met haar geloof bezig is, vind ik heel mooi eigenlijk. Zij zegt wel eens: ik geloof dat er een god is, dat wil niet zeggen dat dat ook zo is, maar ik geloof daar in.
En zo moet het ook zijn.
Mijn moeder is ook wel gelovig, al merk ik daar weinig van. Vroeger moesten we wel altijd bidden en danken voor en na het eten en ze las ons voor uit de kinderbijbel af en toe. Maar de laatste jaren is daar helemaal niks meer mee gedaan.
Zowel mijn vader als stiefvader zijn niet gelovig.
Ik zat op een zeer christelijke basisschool. Gedurende de basisschool geloofde ik er ook wel in, ik wist niet beter eigenlijk, maar zodra ik een eigen mening ging vormen (dat was zo rond mijn 12de), was het in 1 klap over.
Het allerbelangrijkste van geloof vind ik dat je mensen in hun waarde moet laten en het niet willen opdringen. Zo lang als iedereen het lekker voor zichzelf houdt, is er niks aan de hand.

Gelukkig is er in mijn familie die mij probeert een geloof op te dringen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:56 schreef mirannie het volgende:
Mijn stiefmoeder is een christen, maar heeft mij nooit iets opgedrongen. De manier waarop zij met haar geloof bezig is, vind ik heel mooi eigenlijk. Zij zegt wel eens: ik geloof dat er een god is, dat wil niet zeggen dat dat ook zo is, maar ik geloof daar in.
En zo moet het ook zijn.
Mijn moeder is ook wel gelovig, al merk ik daar weinig van. Vroeger moesten we wel altijd bidden en danken voor en na het eten en ze las ons voor uit de kinderbijbel af en toe. Maar de laatste jaren is daar helemaal niks meer mee gedaan.
Zowel mijn vader als stiefvader zijn niet gelovig.
Ik zat op een zeer christelijke basisschool. Gedurende de basisschool geloofde ik er ook wel in, ik wist niet beter eigenlijk, maar zodra ik een eigen mening ging vormen (dat was zo rond mijn 12de), was het in 1 klap over.
Het allerbelangrijkste van geloof vind ik dat je mensen in hun waarde moet laten en het niet willen opdringen. Zo lang als iedereen het lekker voor zichzelf houdt, is er niks aan de hand.

Gelukkig is er in mijn familie die mij probeert een geloof op te dringen.

Het onderstreepte klopt toch niet echt met het daarna dikgedrukte deel in je tekst dacht ik zo.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:29 schreef Viking84 het volgende:
. Leuke reacties tot nu toe .

De vraag waarom iemand eigenlijk gelooft is inderdaad ook erg interessant .

@ Ali_Kannibali:

je zegt dat je vader domme uitspraken doet. Hoe moet ik dat opvatten? Spreekt hij zichzelf of de theosofische leer tegen? Of zegt hij simpelweg dingen waar jij het niet mee eens bent?
Dat je vader niet zo goed snapt wat theosofie inhoudt is niet zo gek. De meeste mensen die zeggen dat ze die leer aanhangen hebben hun kennis uit een boekje OVER theosofie, want het werk van Blavatsky zelf schijnt moeilijk te doorgronden te zijn. Ik heb het eigenlijk nooit geprobeerd .

Hij heeft de geheime leer thuis liggen, maar ik weet niet of het wel de 'ware' versie is of slechts de versie voor de massa's. Vrijmetselaars van de hoogste graad krijgen het boek, dat zijn hoge ingewijden in de mystieke leer en er staan zaken in die dus lang niet voor iedereen bedoeld zijn, ik betwijfel dus of hij dezelfde exemplaren heeft.

Via die videoserie van Walter Veith, Total Onslaught, heb ik echter heel wat citaten uit de ware geheime leer gezien aangezien die man beschikking heeft over de boeken die zijn schoonvader, een hoge ingewijde vrijmetselaars, bezat. Daarin staan zaken die lijnrecht tegenover het christelijk geloof in staan. Als ik dan praar over de rol van satan/lucifer in de geheime leer gaat hij lachen, hij weet volgens mij niet eens dat die erg belangrijk zijn.

Maar wat ik echt bedoel met domme uitspraken zijn dingen als reincarnatie en zeggen dat planten ook gevoel hebben enzo. Daar erger ik me aan omdat het ongefundeerde onzin is.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:08 schreef Viking84 het volgende:
Ze menen mij zo goed te kennen dat ze denken te weten dat ik diep in mijn hart nog wel geloof

Als dat zo is, dan weet God dat wel, dus hoeven zij zich sowieso geen zorgen te maken.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:12 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]


Maar wat ik echt bedoel met domme uitspraken zijn dingen als reincarnatie en zeggen dat planten ook gevoel hebben enzo. Daar erger ik me aan omdat het ongefundeerde onzin is.

Wow, zullen voetballers flinke zondaars zijn door dat geren over dat gras...

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:15 schreef True_infidel het volgende:

[..]

Wow, zullen voetballers flinke zondaars zijn door dat geren over dat gras...

Ja hij zei een keer zoiets, met overtuiging, en dat werkt op mijn zenuwen. Ik heb weinig geduld met zulke dingen, ook hier op fok trouwens als ik weer een hoop onzin langs zie komen, dan ben ik al gauw geneigd erg arrogant te gaan doen, maar ik werk er aan

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:15 schreef True_infidel het volgende:

Wow, zullen voetballers flinke zondaars zijn door dat geren over dat gras...

Op de zondagschool heb ik wel geleerd dat voetbal heidens is. Net als 'housemuziek'. En dan niets over onnuttige beledigingen, hersenloos hooligangedrag en erregaande haat en nijd tussen clubs, maar vooral dat de zondag een rustdag was en voetballen dus niet mocht (de wedstrijden werden zelfs op zaterdag gespeeld).

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:19 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

Ja hij zei een keer zoiets, met overtuiging, en dat werkt op mijn zenuwen. Ik heb weinig geduld met zulke dingen, ook hier op fok trouwens als ik weer een hoop onzin langs zie komen, dan ben ik al gauw geneigd erg arrogant te gaan doen, maar ik werk er aan

Ja ik weet wat je bedoeld, mn ex was erg spritueel ingesteld en vertelde er honderduit over (tegenover de verkeerde).
Klein voorbeeldje: Aura foto's, die dingen staan gelinkt aan een pc en vervolgens aan een printer.
En dan beweren sommige nog dat het echt bestaat.
Tuurlijk iemand vind een aura toestel uit en houd het vervolgens voor zichzelf ipv het te verkopen aan Canon of Nikon voor een fiks bedrag.....sure.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:21 schreef veiligheidsspeldje het volgende:

[..]

Op de zondagschool heb ik wel geleerd dat voetbal heidens is. Net als 'housemuziek'. En dan niets over onnuttige beledigingen, hersenloos hooligangedrag en erregaande haat en nijd tussen clubs, maar vooral dat de zondag een rustdag was en voetballen dus niet mocht (de wedstrijden werden zelfs op zaterdag gespeeld).

Als je weet wat gelovigen allemaal als heidens beschouwen,....damnn als gelovige mag je echt geen moer( ze doen het evengoed wel daar niet van)

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:08 schreef Viking84 het volgende:
Daaruit bleek dat mijn vader gelooft in de historiciteit van de Bijbel (alles wat in de Bijbel staat is waar en het is precies zo gebeurd als het in de Bijbel staat). Hij heeft de Bijbel kennelijk nog nooit goed gelezen,

Oh my God, hier kreeg ik het weer even benauwd... Stel hem eens voor zich in de Kaballah te gaan verdiepen en de getallen van de Verzen te bestuderen .. misschien wordt hij "wakker"...

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:12 schreef Ali_Kannibali het volgende:


Via die videoserie van Walter Veith, Total Onslaught, heb ik echter heel wat citaten uit de ware geheime leer gezien aangezien die man beschikking heeft over de boeken die zijn schoonvader, een hoge ingewijde vrijmetselaars, bezat. Daarin staan zaken die lijnrecht tegenover het christelijk geloof in staan. Als ik dan praar over de rol van satan/lucifer in de geheime leer gaat hij lachen, hij weet volgens mij niet eens dat die erg belangrijk zijn.

Klopt.

Dankzij mijn vader heb ik ook een gedeelte ingezien en bestudeerd. Naast gnostische werken en originele delen uit de Kebra Nagast, die trouwens erg overeen komen.

Ben er op dit moment even klaar mee, ik concentreer me op dit moment liever op andere dingen dan "de geschriften", maar het blijft me boeien, ik doseer het meer nu.

Overigens zijn hemel en hel "staten van bewustzijn", maar dit moet je "ervaren".

[ Bericht 1% gewijzigd door DaantjeF op 29-09-2007 21:34:15 ]

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:30 schreef Viking84 het volgende:
Dat kan ik wel zeggen inderdaad .
Maar ik denk niet dat God erg vergevingsgezind zal zijn jegens iemand die diep in z'n hart misschien wel gelooft, maar er toch z'n hele leven tegenaan schopt en misschien ook wel anderen van het geloof afbrengt.

Hij zou in moeten zien dat hij simpelweg te weinig bewijzen voor zijn bestaan heeft achtergelaten.

Ghe, met jou naam zou je eigenlijk in Odin, thor en Loki moeten geloven.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:12 schreef Ali_Kannibali het volgende:


Maar wat ik echt bedoel met domme uitspraken zijn dingen als reincarnatie en zeggen dat planten ook gevoel hebben enzo. Daar erger ik me aan omdat het ongefundeerde onzin is.

Je hebt gelijk. Een pratende slang die de gehele mensheid in de zonde heeft geworpen is stukken gefundeerder dan reïncarnatie.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:34 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Het punt is juist dat we moeten geloven zonder bewijzen.

(dat is ook de ellende van het hele geloof. Je moet al het bewijs negeren en dus ook je verstand uitschakelen).

Wie zoekt zal vinden.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:26 schreef DaantjeF het volgende:

[..]

Oh my God, hier kreeg ik het weer even benauwd... Stel hem eens voor zich in de Kaballah te gaan verdiepen en de getallen van de Verzen te bestuderen .. misschien wordt hij "wakker"...
[..]

Klopt.

Dankzij mijn vader heb ik ook een gedeelte ingezien en bestudeerd. Naast gnostische werken en originele delen uit de Kebra Nagast, die trouwens erg overeen komen.

Ben er op dit moment even klaar mee, ik concentreer me op dit moment liever op andere dingen dan "de geschriften", maar het blijft me boeien, ik doseer het meer nu.

Overigens zijn hemel en hel "staten van bewustzijn", maar dit moet je "ervaren".

Je vader is een ingewijde?

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:54 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

Wie zoekt zal vinden.

En vind gij het niet, dan is het zoek.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:29 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Jammer dat je dat zegt, want voor een ander is jouw geloof weer klinkklare nonsens. Ik denk dat jij wel de laatste bent om het geloof van een ander te veroordelen. Waarom is reïncarnatie klinkklare nonsens en het geloof in iemand die aan het kruis hing en na 3 dagen weer opstond niet?

Het probleem is dat hij het zegt alsof het allemaal wel 100% waar is zonder daarbij te vermelden dat het iets is waar hij in gelooft. Ik zeg er meestal wel bij 'ik geloof' of 'ik denk' of 'volgens de bijbel'. Hij denkt dat wel, maar zegt het niet, en dat is irritant

Waarom uberhaupt iemand 'aanbidden'die het toelaat dat er zijn naam miljoenen mensen zijn afgeslacht....en hij moet het er wel mee eens zijn...wie zwijgt stemt toe.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 22:00 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Dat klinkt al een stuk beter.
Alleen: jij weet ook zeker dat datgene wat jij zegt waar is. Je zegt alleen maar 'ik denk' en 'ik geloof' omdat dat sociaal wenselijk is . Als dat namelijk niet zo was, had je niet de behoefte om ten strijde te trekken tegen andere geloofsopvattingen en zou je ook je vader gewoon in z'n waarde laten .

Nee uiteindelijk weet je bijna niets 100% zeker dus ik vind wel zo eerlijk om erbij te zetten 'ik geloof' of 'ik denk'. Ik vind het in veel gevallen nogal arrogant om te zeggen dat iets 'zo is' tenzij je het duidelijk kan aantonen.

Wat tijdens je studie deed je van je geloof afvallen? Dat vind ik altijd wel interessant... 'ze' zeggen toch wel eens dat een groot deel van de gelovige studenten godsdienstwetenschappen er ongelovig weer uitkomen? .

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:11 schreef True_infidel het volgende:

[..]

Het onderstreepte klopt toch niet echt met het daarna dikgedrukte deel in je tekst dacht ik zo.

Hoezo? Ik ben pas bij mijn vader en stiefmoeder gaan wonen toen ik 16 was, dus lijkt me niet dat dat wat te maken heeft met vroeger. Daarbij dat mijn moeder mij op een christelijke school deed, was eigenlijk alleen omdat ze die school gewoon goed vond. Het bidden voor het eten werd me niet echt opgedrongen, dat was meer een gewoonte.

voor je pa: Ga met hem in discussie. Maar spreek vooraf enkele (normale) discussietechnische regels uit (geen opmerkingen op de man, geen cirkelredeneringen enz). Leg ook uit wat het inhoudt. Ga dan de discussie aan op een normale manier. Wijs hem op eventuele fouten.
misschien kun je hem meennemen naar een lab (bijv gewoon een hogeschool lab.. daar kan men precies uitleggen wat de achterliggensde gedachte van de wetenschap is, en dat dat verder niks met de bijbel van doen heeft. Ik weet zeker dat hij meer respect krijgt voor de wetenschap als hij ziet hoe nauwkeurig er gewerkt dient te worden vergeet vooral het begrip falsificatie niet!).

Tegen je moeder: Wees duidelijk dat ze niet hoeft te verwachten dat je ooit nog weer gelovig word. Dat dat voor haar geen probleem moet zijn, en dat je om haar tegen zichzelf te beschermen er het niet over wilt hebben, tenzij je het zelf aangeeft. Er zijn nog meer geloven. en jij gelooft in slechts 1 minder dan zij doen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 22:24 schreef mirannie het volgende:

[..]

Hoezo? Ik ben pas bij mijn vader en stiefmoeder gaan wonen toen ik 16 was, dus lijkt me niet dat dat wat te maken heeft met vroeger. Daarbij dat mijn moeder mij op een christelijke school deed, was eigenlijk alleen omdat ze die school gewoon goed vond. Het bidden voor het eten werd me niet echt opgedrongen, dat was meer een gewoonte.

De zin'voor het eten MOESTEN we bidden'komt niet echt over alsof je er een eigen keuze in had...en heel vaak doen mensen kinderen op een christeijke school juist uit oogpunt van'dan krijgt ie er de hele dag mee te maken en word ie vanzelf wel gelovig'...da's het ergens toch opdringen.
Ik heb nog nooit een gelovige ontmoet die zn kinderen vanaf geboorte de vrije keus liet.

Paps en mams zijn katholiek, al is paps volgens mij zwaar agnost. 2,5 jaar geleden heb ik ze uitgelegd dat ik niet meer gelovig ben, en ze zeiden simpelweg dat ze me daar volledig vrij in lieten. Einde verhaal.

PS: katholieken denken dat iedereen die goed heeft geleefd uiteindelijk naar de hemel gaan. De toegewijden gaan direct, de "minder toegewijden" nadat ze een tijdje hebben gebakken in het vagevuur. (althans, dat zeiden de zusters vroeger tegen mij (ja ik heb nog les gehad van nonnen, en ik ben pas 26 ) Dus ja, op zich kan ik begrijpen dat ze er weinig moeite mee hebben. Al moet ik niet zoiets aan mijn oma gaan vertellen

PPS: Viking, ik begrijp volgens mij precies wat je bedoelt. Ik vind erover praten ook razend interessant. Ik had gedacht een jaartje ermee bezig te zijn, maar toen kwam ik op Fok! en ben ik er nu nog mee bezig. Het is alsof ik mijzelf nog steeds verder aan het "vormen" ben, alsof ik nog niet klaar ben. Soms denk ik wel eens: ik heb nu alle argumenten wel eens gezien, en ik begin het een beetje zat te worden. Maar dan komt er weer vers crea-voer op WFL, en ga ik weer eens kijken of er iets nieuws op de proppen komt. Een soor van challenge zeg maar. Maar tot nu toe steeds blijkt weer dat het blijft bij de standaard procedure.

TS, ik vind het jammer dat je het geloof tussen jou en je ouders in lijkt te staan. Het geloof is prachtig als je het met elkaar kan delen, maar het is ook een enorm lastig gevoelig iets als het zo tussen jullie in staat. Ik begrijp de pijn/ongemakkelijkheid van je ouders, maar ik begrijp zeker ook jouw ergenis. Sterkte ermee i.i.g.

Mijn ouders:
Mijn vader is een zeer gelovig man, die ondanks enorm veel moeilijkheden in zijn leven, zijn houvast vond in God in goede en slechte dagen. Hij heeft zijn hele leven carriere gemaakt bij een grote bank, daarnaast is hij nog politiek actief geweest voor de RPF/CU. Zijn werk bij de bank heeft hij nu opgegeven om twee bestuursfuncties op zich te nemen bij twee christelijke stichtingen t.b.v. Namibië.
Hij is wat conservatiever dan ik als het gaat om sommige punten, maar ik heb altijd met hem kunnen praten over het geloof. Hij liet mij wel altijd vrij in wat ik wilde doen, stimuleerde mij zelf dingen te onderzoeken en was zeker niet van het 'hersenspoelende' type.
Mijn pa is een voorbeeld voor mij.

Mijn moeder heb ik maar acht jaar gekend, ze was ook een gelovige vrouw, maar ik heb haar wat betreft geloof niet lang meegemaakt dus.

Van huis uit heb ik het geloof dus wel altijd meegekregen. Maar door de invloed van mijn omgeving en wat ik leerde op school geloofde ik nooit in God. Pas sinds mijn 16e is dat echt helemaal gaan veranderen en ben ik meer betrokken geraakt bij de kerk en heb ik meer onderzoek gedaan naar het geloof.
Een proces waar ik vandaag de dag nog steeds in zit.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 22:58 schreef StupidByNature het volgende:
Paps en mams zijn katholiek, al is paps volgens mij zwaar agnost. 2,5 jaar geleden heb ik ze uitgelegd dat ik niet meer gelovig ben, en ze zeiden simpelweg dat ze me daar volledig vrij in lieten. Einde verhaal.

PS: katholieken denken dat iedereen die goed heeft geleefd uiteindelijk naar de hemel gaan. De toegewijden gaan direct, de "minder toegewijden" nadat ze een tijdje hebben gebakken in het vagevuur. (althans, dat zeiden de zusters vroeger tegen mij (ja ik heb nog les gehad van nonnen, en ik ben pas 26 ) Dus ja, op zich kan ik begrijpen dat ze er weinig moeite mee hebben. Al moet ik niet zoiets aan mijn oma gaan vertellen

PPS: Viking, ik begrijp volgens mij precies wat je bedoelt. Ik vind erover praten ook razend interessant. Ik had gedacht een jaartje ermee bezig te zijn, maar toen kwam ik op Fok! en ben ik er nu nog mee bezig. Het is alsof ik mijzelf nog steeds verder aan het "vormen" ben, alsof ik nog niet klaar ben. Soms denk ik wel eens: ik heb nu alle argumenten wel eens gezien, en ik begin het een beetje zat te worden. Maar dan komt er weer vers crea-voer op WFL, en ga ik weer eens kijken of er iets nieuws op de proppen komt. Een soor van challenge zeg maar. Maar tot nu toe steeds blijkt weer dat het blijft bij de standaard procedure.

Het is en blijft alleen erg jammer dat je met gelovigen zo moeilijk een gesprek op basis van feiten kunt voeren.
Ze blijven ten alle tijde feiten en geschiedenis ontkennen.

Ow en for the record, mijn ouders hebben allebei helemaal niks met het geloof en religie.
En zelf heb ik echt de schurft aan religie ( voor zover dat nog niet duidelijk was)

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 23:29 schreef koningdavid het volgende:
TS, ik vind het jammer dat je het geloof tussen jou en je ouders in lijkt te staan. Het geloof is prachtig als je het met elkaar kan delen, maar het is ook een enorm lastig gevoelig iets als het zo tussen jullie in staat. Ik begrijp de pijn/ongemakkelijkheid van je ouders, maar ik begrijp zeker ook jouw ergenis. Sterkte ermee i.i.g.

Mijn ouders:
Mijn vader is een zeer gelovig man, die ondanks enorm veel moeilijkheden zijn leven, zijn houvast vond in God in goede en slechte dagen. Hij heeft zijn hele leven carriere gemaakt bij een grote bank, daarnaast is hij nog politiek actief geweest voor de RPF/CU. Zijn werk bij de bank heeft hij nu opgegeven om twee bestuursfuncties op zich te nemen bij twee christelijke stichtingen t.b.v. Namibië.
Hij is wat conservatiever dan ik als het gaat om sommige punten, maar ik heb altijd met hem kunnen praten over het geloof. Hij liet mij wel altijd vrij in wat ik wilde doen, stimuleerde mij zelf dingen te onderzoeken en was zeker niet van het 'hersenspoelende' type.
Mijn pa is een voorbeeld voor mij.

Mijn moeder heb ik maar acht jaar gekend, ze was ook een gelovige vrouw, maar ik heb haar wat betreft geloof niet lang meegemaakt dus.

Van huis uit heb ik het geloof dus wel altijd meegekregen. Maar door de invloed van mijn omgeving en wat ik leerde op school geloofde ik nooit in God. Pas sinds mijn 16e is dat echt helemaal gaan veranderen en ben ik meer betrokken geraakt bij de kerk en heb ik meer onderzoek gedaan naar het geloof.
Een proces waar ik vandaag de dag nog steeds in zit.

Lekker op fok afzetten tegen niet-gelovigen. Jezusplaatje nemen, jezuscitaatje toevoegen, en je bent rijp voor de slacht.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 23:31 schreef Zyggie het volgende:

[..]

Lekker op fok afzetten tegen niet-gelovigen. Jezusplaatje nemen, jezuscitaatje toevoegen, en je bent rijp voor de slacht.

Rijp voor de slacht? Wanneer ben ik ooit afgeslacht in een discussie?

Als ik mij niet vergis kom jij toch ook uit de bijbel belt?

Maar weet niet wat mijn moeder gelooft, ik denk in ieder geval dat ik er vaker over nadenk dan dat zij dat doet en het ook wat meer toepas in mijn leven

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 23:34 schreef koningdavid het volgende:

[..]

Rijp voor de slacht? Wanneer ben ik ooit afgeslacht in een discussie?

Je verweert je wel kranig inderdaad. Hulde voor je standvastigheid.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 23:57 schreef Viking84 het volgende:
En @ Koning David: het is niet zo dat wij voortdurend discussie hebben over het geloof en het is ook niet zo dat het tussen ons in staat. Soms zeg ik iets om mijn moeder uit de tent te lokken en soms lokt mijn moeder mij uit de tent, maar als ik geen zin heb om het erover te hebben, kan ik het gesprek vrij eenvoudig een andere kant op sturen. Maar als m'n moeder zegt dat ik er nooit los van kom, dan moet ik meestal tóch even reageren. Maar er gaan ook weken voorbij waarin er niets over het geloof wordt gezegd .

Je hoort verhalen dat het geloof in sommige families/gezinnen een kloof veroorzaakt. Gelukkig lijkt dat bij jou niet het geval, goed om te horen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 22:32 schreef True_infidel het volgende:

[..]

De zin'voor het eten MOESTEN we bidden'komt niet echt over alsof je er een eigen keuze in had...en heel vaak doen mensen kinderen op een christeijke school juist uit oogpunt van'dan krijgt ie er de hele dag mee te maken en word ie vanzelf wel gelovig'...da's het ergens toch opdringen.
Ik heb nog nooit een gelovige ontmoet die zn kinderen vanaf geboorte de vrije keus liet.

Nou ja, ik vind het ook niet echt een slecht iets om je kinderen iets mee te geven van geloof, zo zie ik het niet. Hoe moet een kind een keus maken als ie er nooit wat mee te maken krijgt.
Vanaf het moment dat ik zei dat ik er niks mee had, heb ik ook nooit meer gebeden voor het eten.

Overigens kreeg ik ook godsdienst op de middelbare school, maar dat ging eigenlijk over alle geloven, dus dat was eigenlijk gewoon leerzaam.

quote:

Op zondag 30 september 2007 00:05 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Ik heb het geluk dat ik een broer en twee zussen heb die het pad voor mij geëffend hebben .
Mijn broer doet niets met religie, mijn zus was met een katholiek ( ) getrouwd (moesten m'n ouders dus niets van hebben)

Wat een schoolvoorbeeld van Christelijke naastenliefde tonen je ouders zich hier zeg!

Maar mijn vader is een tot inkeer gekomen katholiek en mijn moeder is behoorlijk atheistisch ingesteld. Niet dat ze iets tegen gelovigen heeft, maar meer tegen de hypocricie die orthodox geloof maar al te vaak met zich meebrengt. (heeft ze e.e.a van meegekregen in het verleden).

Zelf ben ik een naar atheisme neigende agnost overigens..

Ik heb wel religieuze (potentiele) schoonouders; (telt dat ook? )en dat was voor mij wel even wennen. Zeker toen ze bij toeval eens achter mijn FP-username kwamen en wat berichten van mij over de CU en georganiseerde religie lazen.... Eén en ander is uitgepraat, en we zitten dichterbij elkaar dan ik eerst dacht; o.a. wat standpunten betreft.

[ Bericht 5% gewijzigd door descendent1 op 30-09-2007 12:45:57 ]

Ben zelf gelovig (Christelijk) opgevoed. Ben zo'n anderhalf jaar geleden van mijn geloof afgestapt (nouja geloof, aangeleerde waarheid). Mijn moeder had er nog het meeste moeite mee denk ik. Die houd, tenminste dat gevoel krijg ik als ik met haar over geloof praat, zich voor dat het maar een tijdelijk dwalen van mij zal zijn. Mijn vader zit er nauwelijks mee en vind het één van de keuzes die hoort bij opgroeien. Mijn broer daarintegen is weer het tegenovergesteld van mij wat gelofen betreft. Hij zit bij de jeugdraad van de kerk, gaat naar de eo jongeren dag en leest dagelijks uit de bijbel.

quote:

Op zondag 30 september 2007 12:44 schreef Averroes het volgende:

Mijn broer daarintegen is weer het tegenovergesteld van mij wat gelofen betreft. Hij zit bij de jeugdraad van de kerk, gaat naar de eo jongeren dag en leest dagelijks uit de bijbel.

Ok die is dus gehersenspoeld

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 23:48 schreef Viking84 het volgende:
Toen ik dat vak eenmaal ging volgen geloofde ik dus niet meer in de onfeilbaarheid van de Bijbel. Ik stond ervan te kijken hoeveel inconsistenties er in de Bijbel stonden.

Kun je een aantal voorbeelden noemen? Ik ken er zelf ook, maar altijd leuk om te horen dan wel lezen.

quote:

Vervolgens verder gaan lezen (Maarten 't Hart, Richard Dawkins) en nu ben ik zover dat ik me agnost kan noemen of zelfs atheïst, maar dat hangt af van de definitie v/h atheïsme die je aanhangt. Ik vind spiritualiteit namelijk wél erg interessant en ik ben wel geneigd te geloven dat er meer is tussen hemel en aarde .

Heb je wel eens iets van Penn & Teller bekeken? Zij zijn atheïstische liberalen en halen alles wat zich mogelijk tussen hemel en aarde zou bevinden op humoristische en vaak sarcastische wijze onderuit.

Zie bijvoorbeeld The Bible: Fact or Fiction? of Creationism

Overigens behandelen ze veel meer onderwerpen en dat allemaal onder het motto: Bullshit!

quote:

Op zondag 30 september 2007 12:48 schreef MouzurX het volgende:

[..]

Ok die is dus gehersenspoeld

Dat is wel een erg botte manier om het te zeggen maar ja

quote:

Op zondag 30 september 2007 13:13 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Doe je naam eens eer aan.

En hoe zou ik dat in jou ogen doen?

quote:

Op zondag 30 september 2007 13:24 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Klik

En wat als ik die misschien al gelezen zou hebben?

quote:

Op zondag 30 september 2007 12:48 schreef Arcee het volgende:

[..]

Kun je een aantal voorbeelden noemen? Ik ken er zelf ook, maar altijd leuk om te horen dan wel lezen.
[..]

Heb je wel eens iets van Penn & Teller bekeken? Zij zijn atheïstische liberalen en halen alles wat zich mogelijk tussen hemel en aarde zou bevinden op humoristische en vaak sarcastische wijze onderuit.

Zie bijvoorbeeld The Bible: Fact or Fiction? of Creationism

Overigens behandelen ze veel meer onderwerpen en dat allemaal onder het motto: Bullshit!

Die aflevering over 'bottled water' is leuk.

Mijn moeder is protestants op gevoed. Op 15 jarige leeftijd ging ze spijbelen van catechisatie. En met 20 jarige leeftijd definitief breken met de kerk. Voor mijn grootouders was dat een rede om ook te breken met haar. Tenminste ik weet niet hoe ver dat ooit is gekomen of daadwerkelijk is uitgevoerd. Wat ik wel weet is dat er door een (oud)Tante een stevig gesprek is geweest en dat het weer "goed" was.

Boeken werden uit het raam gegooid, tja Jan Wolkers. En haar vriendje (m'n pa) was van de verkeerde kant.
Zelf ben ik dus nooit geloofig opgevoed. Al heb ik natuurlijk wel de bijbel moeten lezen. En zelf maar bepalen of je het een sprookjes boek vind of niet.

Als we bij grootouders op visite waren en we bleven eten. dan werd er eerst altijd gebeden + preek. Dat duurde minstens 10 minuten. ik als kind zat altijd de klooien en kreeg ik strenge blikken ouders. Wat het mooiste is bij gebleven is dat als ik weer eens onder tafel keek. trapte oma altijd tegen de schenen van opa. Na het eten moest er minstens 2 "hoofdstukken" gelezen worden uit de bijbel. Dat was midjaren 80 tot midjaren 90.

Altijd als we onderweg waren naar opa en oma. Jullie houden je mond over dit en dat. Geen jezus uitflappen en let echt op je woorden. Op de terug weg Jullie hebben je redelijk gedragen vandaag. En jy, (ik) niet zo klooien met bestek tijdens het bidden en wil je niet gaan eten voordat er amen is gezegd

Nu de gezondheid wat minder is en er niet meer naar de kerk gegaan kan worden en oma er niet meer is. Is hij veel milder geworden. En wordt niet eens meer gebeden voor het eten. Enige waar hij nog over struikeld is docus op discovery.

quote:

Op zondag 30 september 2007 13:30 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Die aflevering over 'bottled water' is leuk.

Ja!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 30 september 2007 12:48 schreef Arcee het volgende:

[..]

Kun je een aantal voorbeelden noemen? Ik ken er zelf ook, maar altijd leuk om te horen dan wel lezen.
[..]

Heb je wel eens iets van Penn & Teller bekeken? Zij zijn atheïstische liberalen en halen alles wat zich mogelijk tussen hemel en aarde zou bevinden op humoristische en vaak sarcastische wijze onderuit.

Zie bijvoorbeeld The Bible: Fact or Fiction? of Creationism

Overigens behandelen ze veel meer onderwerpen en dat allemaal onder het motto: Bullshit!

Maar het filmpje van hun over 911 is op zijn beurt ook bullshit.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:48 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Je hebt gelijk. Een pratende slang die de gehele mensheid in de zonde heeft geworpen is stukken gefundeerder dan reïncarnatie.

Waar nog bij komt dat God loog dat het gedrukt stond, en die slang de waarheid sprak.

God zegt tegen de mensen dat ze zullen sterven als ze van die vruchten eten, en de slang zegt dat ze er kennis van goed en kwaad van krijgen.

De slang had gelijk, god had gelogen (lekker begin met je schepping) om te zorgen dat Adam en co van de boom af bleven.

En toen ze er toch van aten bleek dat de zogenaamde 'goede god' eigenlijk een jaloers figuur was, die de mensen zsm de hof van Eden uitjaagt als ze teveel kennis krijgen. Vond-ie niet leuk. Stel je voor, als ze ook nog van de andere boom eten en het eeuwige leven krijgen. Dan zouden ze hetzelfde zijn als God. En dat wil-ie niet, hij wil de enige zijn.

Lekkere god.
De slang was tenminste eerlijk.

[ Bericht 12% gewijzigd door mgerben op 30-09-2007 17:15:44 ]

quote:

Op zondag 30 september 2007 16:58 schreef mgerben het volgende:

[..]

Waar nog bij komt dat God loog dat het gedrukt stond, en die slang de waarheid sprak.

God zegt tegen de mensen dat ze zullen sterven als ze van die vruchten eten, en de slang zegt dat ze er kennis van goed en kwaad van krijgen.

De slang had gelijk, god had gelogen (lekker begin met je schepping) om te zorgen dat Adam en co van de boom af bleven.

En toen ze er toch van aten bleek dat de zogenaamde 'goede god' eigenlijk een jaloers figuur was, die de mensen zsm de hof van Eden uitjaagt als ze teveel kennis krijgen. Vond-ie niet leuk. Stel je voor, als ze ook nog van de andere boom eten en het eeuwige leven krijgen. Dan zouden ze hetzelfde zijn als God. En dat wil-ie niet, hij wil de enige zijn.

Lekkere god.
De slang was tenminste eerlijk.

Genesis 3:3 Maar van de vrucht des booms, die in het midden des hofs is, heeft God gezegd: Gij zult van die niet eten, noch die aanroeren, opdat gij niet sterft.4 Toen zeide de slang tot de vrouw: Gijlieden zult den dood niet sterven;

Wie liegt er nou.

mijn moeder is katholiek, mijn vader zover ik weet atheistisch maar niet bijzonder uitdragend. M'n vader is meer van het 'jezus, weet ik veel, boeie, zolang je maar hard/voldoende werkt of je best doet dan vind ik het best' - en ik ben paganistisch/sjamanistisch. Mn moeder keurt het niet af, vind het leuk dat ik me met de diepere dingen des levens bezighoudt en in welke vorm dan ook, dat maakt haar niet zoveel uit. Zelf wil ze er weinig mee te maken hebben, het is niet haar ding en ze vindt het een beetje griezelig soms ook, niet voor mij maar voor zichzelf. Ze wil zich niet laten verleiden tot nieuwe dingen omdat dat de zekerheid die ze voor zichzelf heeft kunnen opbouwen de laatste 50 jaar dan onder haar voeten vandaan zou kunnen worden geschopt. Ze is oud, ze wil graag gelukkig zijn en exotische dingen als afdalen naar het onderbewuste en daar allerlei kennis vergaren is voor haar gewoon niet aan de orde.

M'n vader blijft naar buiten toe oppervlakkig wat betreft levensbeschouwing. ikzelf denk dat hij angst heeft omdat het zo enorm veelomvattend is, dat hij het links laat liggen en zich richt op het nu, het heden, de voor ons waarneembare werkelijkheid. Mijn vader is daar echt een ster in vind ik persoonlijk omdat hij 'ons soort mensen' not zal veroordelen of minder serieus nemen vanwege ons geloof. Dat onderwerp snijdt hij ook nooit aan, het verbindt hem niet met anderen dus waarom zou hij dat in godsnaam doen? extremisme verwijdert mensen alleen.

Hij weet dus wel dat ik mij met bepaalde zaken bezig hou, maar we praten er niet echt over. Hij vindt het ook niet erg dus, ieder z'n leven. Zolang ik maar goed m'n best doe, hard werk en niet in een sociopaat verander heeft hij geen oordeel, en dat is fijn

quote:

Op zondag 30 september 2007 18:21 schreef releaze het volgende:
lap text

En wat houd je geloof in grote lijnen in? Het is niet één van de meest allerdaagse levensbeschouwingen en ik heb me er ook niet in verdiept. Dus als je me zou kunnen vertellen wat het voor jezelf betekent.

quote:

Op zondag 30 september 2007 21:27 schreef Averroes het volgende:

[..]

En wat houd je geloof in grote lijnen in? Het is niet één van de meest allerdaagse levensbeschouwingen en ik heb me er ook niet in verdiept. Dus als je me zou kunnen vertellen wat het voor jezelf betekent.

de grote lijnen... ik vind het moeilijk om zoiets uit te leggen, maar ik ben dan ook geen ster in samenvatten. ik zal een poginkje wagen. het is wel MIJN visie he. LAP TEKST ALERT

Je hebt binnen het paganisme een drie eenheid. Je leidt tegelijkertijd een lichamelijk leven, een geestelijk leven en een spiritueel leven. Deze drie eenheid is te vinden in verschillende symbolen over de hele wereld, het is imo de basis van het 'geloof' of de levensbeschouwing. Ik noem het vanaf nu geloof, typt wat makkelijker.

In jouw zijn en in jouw lichaam manifesteren deze drie elementen zich en zijn ze ook met elkaar verwoven. Het zijn niet drie opzich staande fundamenten. Dat is denk ik het belangrijkste wat je even moet onthouden terwijl ik de rest uitleg

Bij het lichamelijke aspect is de natuur hier op aarde het begin en het einde. Het speelt een immens grote rol. Je kan dit koppelen aan de evolutietheorie. Wij zijn hier al en wel volledig mooi aangepast aan de fysieke situatie zoals die hier heerst. Net als alle andere levensvormen hier, planten, dieren, allen die nu bestaan zijn aangepast aan de omstandigheden. Dit zit diep, diep in ons, al miljoenen jaren lang.

Je hebt dan het geestelijke aspect van de mens. Ja, het is een onderdeel van ons fysieke lichaam maar het is ook ever prominent, ons bewustzijn. Wij kunnen dingen geestelijk filteren, vastpakken, analyseren, omdraaien, wegleggen, wij kunnen met onze geest heel veel. Onze geest is dusdanig ver dat het verschijnselen in zijn natuurlijk omgeving registreert, analyseert, generaliseert etc dat het op een bepaald moment een conclusie trekt en daar ook naar kan handelen. Een van de uitkomsten van die geest in combinatie met oa de natuur heeft in de loop der miljoenen jaren gezorgd voor onze jaarfeesten. Simpel gezegd vieren wij de komst van de seizoenen, de standen van de zon en de maan.
Als je kijkt naar de natuur, en vooral hier in westeuropa, zit er een ritme in. Aan het eind van de herst zijn de nieuwe zaden in de aarde. zij liggen daar in de herfst voor dood te wachten tot de lente komt. In de lente komen zij tot leven, groeien ze en vormen zij bijvoorbeeld, even ter illustratie, een appelboom. Met eerst een bloemetje dat bevrucht raakt rond mei, dat dan een prachtige appel met zaadjes vormt welke rond de zomer van de tak naar beneden valt, in de aarde verdwijnt waar de zaadjes liggen te wachten tot het end van de winter dat ze weer op kunnen komen, etc, etc, etc. Wij zijn er van overtuigd dat deze cyclus ook in ons zit, op verschillende niveaus, (ga ik even niet uitleggen lang verhaal en dit verhaal wordt al zo lang ) en dat als wij ons geestelijk afstemmen op deze cyclus ons leven hier op aarde een stuk makkelijker is, omdat je in the flow van de natuur zit. De herfst is een prima moment om te kijken wat je dit jaar allemaal geoogst hebt, (en wat niet) je kan daar de hele winter voor nemen, uiteindelijk komen er nieuwe 'leerdoelen' (ontwikkelingsdoelen) uit. Dit zijn de zaadjes die je plant, die in de lente groeien, in de zomer al dan niet tot volle ontwikkeling komen en in de herfst oogst je je nieuw verworven vaardigheden of inzichten en zo gaat het door en door. Dit is een belangrijk element binnen het paganisme, welke weer in nauw verband staat met het derde 'leven', je spirituele leven.

Vanwege het cyclische karakter van de natuur geloven het gros van de paganisten in een hiernamaals, hoewel de vorm en inhoud van dit hiernamaals niet vaststaat en verschilt per persoon maar dat je 'spirit' (wat je daar dan ook fysiek onder verstaat, staat ook niet vast) daar in ieder geval mee naartoe verhuist. Iedereen heeft een spirit welke zich hoe dan ook ontwikkelt, maar paganisten geven dus ook vorm aan deze ontwikkeling van de spirit door middel van de jaarfeesten. Ikzelf vind deze jaarfeesten erg fijn omdat ik sinds mijn kennismaking met die concepten heb gemerkt dat mijn persoonlijk leven en biologisch energieniveau inderdaad de weg van de cyclus volgt. Je hoeft die feesten en rituelen echt niet te doen om volgens die cyclus te leven, maar ze werken wel als een focusmiddel, dus als ik behoefte heb aan focus dan doe ik daar actiever aan mee. Zo heb ik dit jaar een zomer gehad waar ik U tegen zeg en dat ik er echt van baalde dat ik niets aan de jaarfeesten heb gedaan (aandacht heb gericht op mijn psychische binnenste wat dat betreft) dat ik denk dat ik het komende half jaar sowieso me hier wat meer op ga richten, ook dmv jaarfeesten.

In ieder geval, dat zijn de 'peilers' van het paganisme en alles wat daar voor de rest omheen komt kijken baseert zich daar al dan niet bijzonder veel op. 'De Rest' is groot en divers en we onderscheiden daar ook een aantal groepen in. Je hebt bijvoorbeeld de hekserij, de wicca, het druidisme, asatru, verschillende sjamanistische stromingen, keltische stromingen, noord europese stroming, noordamerikaanse stromingen, zuidamerikaanse stromingen, afrikaanse stromingen, australische stromingen, etc, etc etc. Het paganisme is maw ENORM en daarmee enorm divers, en in veel van die stromingen staat de individuele beleving (inhoud en vorm) voorop. Heel belangrijk!

Ikzelf ben er achter gekomen dat mijn instelling het meeste raakvlakken heeft met sjamanisme. Ik ben natuurlijk een volledige n00b en dingen die gangbaar zijn in veel sjamanistische tradities (over de hele wereld) zijn mij (nog) niet eigen en ik weet ook niet of het mij eigen zal worden. Sjamanen zijn in ieder geval voor mijn gevoel opzoek naar 'de kern'. Van vanalles. In die zoektocht leren ze ontzettend veel dingen, vergaren ontzettend veel inzichten over werkelijk van alles. Ligt er maar aan waar ze naar opzoek zijn, maakt niet zoveel uit. Ze zijn op zoek naar alle mogelijke alternatieven. Die voor de hand liggen, maar ook die ontzettend far fetched zijn, you never know. Wetenschap, zoals wij die kennen, is een tak. Een tak van veel meer opties, allerlei opties die je moet (en wil natuurlijk) ontdekken. Deze kennis gebruiken ze om anderen te helpen, anderen te ondersteunen, anderen tot dienst te zijn eigenlijk. En natuurlijk ook jezelf, want je mag er zelf ook zijn net als alle anderen.

Om dat terug te koppelen naar mijzelf, dat is iets wat ik eigenlijk al mijn hele leven doe. Ik ben altijd al opzoek naar alternatieven, zoveel mogelijk. Die voor de hand liggen en dat wat niet voor de hand ligt. Die leg ik naast elkaar, en kijk naar overeenkomsten en verschillen schat het op mijn persoonlijke waarde, en heel voorzichtig trek ik soms conclusies (ik bedoel, ik ben nog zo'n ongelooflijke n00b, pas 25 jaar oud, ik heb nog een heel leven aan alternatieven ontdekken voor me, conclusies trekken doe ik zelden (maar soms wel hoor). ) Het moet in ieder geval allemaal beargumenteerbaar zijn, je moet je kennis echt kennen.

En je hebt verschillende methodes om die kennis en alternatieven te vergaren. Ik zit nog in een pril stadium en ben nog erg bezig met mezelf. Mijn allergrootste bron is mijn onderbewuste welke ik zoveel mogelijk bewust probeer te maken. Ik heb daarvoor mijn fantasie, mijn dromen, overdenkingen, meditatie, reizen naar de onderwereld (hoewel dit in het algemeen zover ik heb begrepen niet perse een reis naar het onderbewuste is, maar dit labeltje plak ik er nu even op) en verschillende drugs, wiet, paddestoelen, lsd hoewel ik die op dit moment al een half jaartje echt spuug- en spuugzat ben.

In je onderbewuste zit een schat aan informatie over jezelf en je denkbeelden, niet normaal. In je onderbewuste ligt ook een schat aan informatie over de geschiedenis van de mens (niet anno 1884 dit en dat, maar de blauwdruk van de psyche van de mens, Jung (psycholoog) noemt dit ook wel het collectief onbewuste) en waar sommige in geloven, ik ben er nog niet helemaal over uit, kennis vanuit het Al, dus jouw directe verbinding met de kennis van de kosmos en het bestaan in general. Hoewel, als ik er zo over nadenk terwijl ik dit typ klinkt het wel plausibel als ik het derde element, dat van het spirituele leven, even naar m'n onderbewuste trek.. Hmm.

Andere bronnen van dat soort kennis is de kennis die buiten mijn psyche om vergaard is, zowel geschreven als gewoon gesproken. Ik heb het hierbij in mijn persoonlijke geval over oa de bijbel, wetenschappelijke onderzoeken en hun resultaten, persoonlijke verhalen, ideeen en meningen en gedrag van mensen over allerlei soorten onderwerpen, ook spiritueel.

En met al die kennis, ga ik gewoon aan de slag. Nu heel kleinschalig en vooral bij mezelf en vrienden, en wellicht in de toekomst dat het uitbreidt, wie weet. Ik heb door deze zoektoch in ieder geval al een set aan basisovertuigingen verworven, waaronder in ieder geval zeer compact en hieronder niet bijzonder beargumenteert:

- 'god bestaat'
- twee basisemoties en staten van 'zijn': liefde & angst, waaruit voortvloeit
- liefde=aandacht=bewustzijn=zijn=god en angst is de afwezigheid van dat alles
- alles heeft een tegenpool, de optie zonder tegenpool is gewoonweg niet aanwezig. een scenario voor zonder tegenpool valt niet te omschrijven.

En daarnaast, de rest van m'n overtuigingen.. Ach, dat is de levensvisie van het paganisme en de ideologie van het sjamanisme..


Nou, als je deze lap tekst heb gelezen dan applaus voor jezel
Ik hoop dat het allemaal wat duidelijk is. Dit is voor mij de kern op dit moment.

[ Bericht 0% gewijzigd door releaze op 30-09-2007 23:36:44 ]

hola, foutje in de onderstaande opsomming
- liefde=aandacht=bewustzijn=zijn=god en angst is de afwezigheid van dat alles

hoort te zijn:
- liefde=aandacht=bewustzijn=zijn=god=angst=de afwezigheid van dat alles

Gelezen. Wel boeiend eerlijk gezegd. Je zegt aan het eind dat dit je kern is voor dit moment. Betekent dat dat je kern zich verplaatst? en zo ja, waardoor dan?

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 02:43 schreef Friek_ het volgende:

[..]

De bekende Nederlandse theoloog Harry Kuitert zei ooit 'ns dat een studie theologie de snelste manier is om iemand van zijn geloof te laten afvallen. Best scherp opgemerkt.

Ja scherp opgemerkt. Hoewel, iedere dumbo kan dat ook detecteren.
Het schijnt mij nog natuurlijk en logisch toe ook en gunstig als het tijdens de adolescentie speelt, als je veel scherpte kunt opbrengen.

_______

Soms begint een gesprek met mijn ouders vanuit een uiterlijk verschil tussen onze religieuze praktijken.
Maar algauw hebben we het gewoon over andere details van 'leven met God'.
Ze kennen wel meerdere niveaus waarop je geschriften kan lezen en godsdienst kan beoefenen, gelukkig.
Maar toen ik overschakelde kon ik heerlijk kletsen met m'n vader over de bijbel en met m'n moeder over dingen die weer dichter bij haar liggen. Minder theologisch.
Maar mijn familie is toch al een mengelmoes van alle godsdiensten door elkaar dus we maken ons niet druk wat een ander doet. Daar, achter alles, zelfs voorbij het licht, is God.
Net waar je staat ben je mee bezig. Dan mag een ander ook ergens anders staan. Lijkt me liefdeloos anders, nml. meer egoistisch omdat je een ander wilt dwingen 'te zijn waar jij bent' . Maar dat is een natuurlijke neiging van een ziel bedekt door de materiele natuur.
En hoe iemand in de theologie staat, zegt ook weer niet alles over hoe hij er geestelijk instaat. Wel veel maar niet alles.
De meest intieme geloofsdingen, worden doorgaans niet uitgesproken.

Ik ben Christen (sinds 6 jaar) en mijn ouders niet. Dat was in het begin heel lastig, want ze begrepen er niets van. Maar na het voor mij ook duidelijker werd wat het geloof inhoudt, konden ze het ook beter accepteren. Nu studeer ik aan een bijbelschool in Sydney, Australië en in juli kwamen mijn ouders langs om me op te zoeken en ze zijn meegeweest naar de kerk. Ze vonden het heel indrukwekkend en bijzonder. Dus het gaat heel goed samen zo. In het begin sloot ik ze vaak af van waar ik mee bezig was, maar nu probeer ik ze meer te betrekken in wat ik leer en hoe het gaat.

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 10:31 schreef Bloodwashedgirl het volgende:
Ik ben Christen (sinds 6 jaar) en mijn ouders niet. Dat was in het begin heel lastig, want ze begrepen er niets van. Maar na het voor mij ook duidelijker werd wat het geloof inhoudt, konden ze het ook beter accepteren. Nu studeer ik aan een bijbelschool in Sydney, Australië en in juli kwamen mijn ouders langs om me op te zoeken en ze zijn meegeweest naar de kerk. Ze vonden het heel indrukwekkend en bijzonder. Dus het gaat heel goed samen zo. In het begin sloot ik ze vaak af van waar ik mee bezig was, maar nu probeer ik ze meer te betrekken in wat ik leer en hoe het gaat.

Waarom ben je Christen geworden dan? Een ervaring of verhalen van anderen?

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 08:30 schreef Averroes het volgende:
Gelezen. Wel boeiend eerlijk gezegd. Je zegt aan het eind dat dit je kern is voor dit moment. Betekent dat dat je kern zich verplaatst? en zo ja, waardoor dan?

de kern van mijn eigen beleving kan veranderen, de opvattingen kunnen veranderen door de jaren heen. ik weet dat die mogelijkheid er is (ook vanwege het open staan naar nieuwe dingen en alternatieven), maar of het gaat gebeuren en hoe het gaat verschuiven.. ik zou het niet weten de tijd zal het leren

fijn dat je het boeiend vond trouwens, is zo'n lap tekst toch ergens goed voor

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 19:56 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Hoezo kan iedere dumbo dat ook detecteren? Ik heb nog nooit op Fok! (op Viking84 net na) die opmerking zien maken.

En ik ken ook genoeg mensen die na hun studie theologie nog overtuigd christen zijn.

Zo herkenbaar.. Ouders (en dan vooral de moeder) zijn zwaar gelovig en omdat ze me altijd dwongen om naar de kerk te gaan ben ik er nu helemaal klaar mee.. Mijn geloof komt nu eerder in de buurt van het atheisme en dit kunnen ze ook absoluut niet verdragen. Je komt er nog wel achter.. Ben benieuwd..

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 19:56 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Hoezo kan iedere dumbo dat ook detecteren? Ik heb nog nooit op Fok! (op Viking84 net na) die opmerking zien maken.

Als je iets wilt weten hoef je je alleen maar te richten naar mensen die het weten, ervaringsdeskundigen en getuigen b.v.
Op fok! heb ik het wel meer geschreven zien staan dan alleen van Viking, of eigenlijk had ik gemist dat zij theologie studeert.
Maar bovenal; Fok! is niet de enige bron natuurlijk.

Bij mij is de situatie precies hetzelfde. Mijn ouder zijn overtuigd christen en ik ben eerder een atheist te noemen. Afgelopen weekend was trouwens het toppunt van deze verschillen:

Ik en mijn vriendin gaan trouwen binnenkort en daarom kregen wij een bijbel van mijn ouders!! Nah ik kan vertellen dat dit geen leuke en gezellige avond was! En probeer dan maar eens duidelijk te maken dat je geen waarde hecht aan zo'n stuk papier..

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 08:27 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Zou het niet kunnen dat je ouders trouwen interpreteren als iets typisch christelijks? (ook al is het een heidens ritueel). Ze kunnen het dus opgevat hebben als 'het komt nog wel goed met hem'. Je ouders vinden het vast en zeker ook niet fijn dat je niet in de kerk trouwt.

Nee het trouwen op zich niet, maar meer dat het een volgende stap is, waarna zij echt klaar zijn met hun opvoeding en als laatste aktie willen ze dus nog een bijbel meegeven. Ze zien het dus echt als onderdeel van hun opvoeding om mij en mijn vriendin een bijbel te geven omdat het zo hoort volgens hun.

Dat we niet in de kerk trouwen vinden ze niet erug, ze komen er zelf ook niet dat is het rare van hun geloof.

Ze konden niet begrijpen dat ik ondanks dat ik christelijk ben opgevoed en naar een christelijk school ben gegaan niet christelijk ben, dat zien ze niet...

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 08:14 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Het klinkt misschien hard, maar die mensen hebben dus echt niet opgelet tijdens hun studie.

Of ze hebben goed opgelet in hun spirituele leven?
Alleen degenen met het meest voorkomende resultaat van zo'n studie hebben goed opgelet?
Praat je niet een klein beetje als de kikker in de put die de oceaan niet kan zien?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:08 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Laat ik het anders formuleren. Je hoeft natuurlijk niet meteen je hele idee van het bovennatuurlijke overboord te gooien na een studie theologie, maar je hebt m.i. toch echt niet goed opgelet als je blijft volhouden dat de christelijke God de enige God is en dat alles wat in de Bijbel staat waargebeurd is. Je bent op z'n minst een beetje veranderd / gematigd na je studie theologie . Maar het probleem is ook dat het woord 'christen' geen eenduidige betekenis heeft. Om erachter te komen wat iemand gelooft, kun je dat nog het beste aan die persoon zelf vragen.

Bij het GSP, de 'vereniging' waar ik actief ben, kom je bijvoorbeeld een heel ander slag Christenen tegen dan bij het GSV, de Navigators, Ichthus of iets dergelijke. Ze zijn gematigder, genuanceerder, en veel meer open voor discussie. Sommige Christenen zouden een deel van hen misschien niet eens als "Christen" willen bestempelen, maar dat is weer die zwart-witte kijk die sommige religieuzen willen hanteren voor zelfbevestiging en identiteitsvorming.

Daar zitten trouwens ook aardig wat mensen die theologie of godsdienstwetenschappen studeren, en zover ik weet zijn veel van hen juist niet van hun geloof afgevallen, omdat ze een minder strikte en nauwe manier van religie ervaren hebben.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:39 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Bij het GSP, de 'vereniging' waar ik actief ben, kom je bijvoorbeeld een heel ander slag Christenen tegen dan bij het GSV, de Navigators, Ichthus of iets dergelijke. Ze zijn gematigder, genuanceerder, en veel meer open voor discussie. Sommige Christenen zouden een deel van hen misschien niet eens als "Christen" willen bestempelen, maar dat is weer die zwart-witte kijk die sommige religieuzen willen hanteren voor zelfbevestiging en identiteitsvorming.

Daar zitten trouwens ook aardig wat mensen die theologie of godsdienstwetenschappen studeren, en zover ik weet zijn veel van hen juist niet van hun geloof afgevallen, omdat ze een minder strikte en nauwe manier van religie ervaren hebben.

precies. may i add, er zijn heel veel van dat soort christenen in nederland. binnen het katholicisme is de geloofsvorm in het algemeen heel relaxt en er zijn ook nieuwere christelijke groeperingen die er een relaxte cathachese op nahouden. Een meisje waar ik bij in de klas zat was lid van een relaxte kerk (ook toegankelijk voor homoseksuelen) weet alleen niet meer hoe het heet, en een vriendin van mijn vriend schaart zich tussen de vrij-christelijken (free) die ook zonder gezeik grote affiniteit heeft met het heidendom.

Een kennis van mij is vorig jaar haar theologie studie afgerond en is nu werkzaam als schoolpastor op een hbo instelling. Hele open, warme en bijzonder intelligente meid. Niks geen schaap en niks geen oogkleppen.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:39 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Bij het GSP, de 'vereniging' waar ik actief ben, kom je bijvoorbeeld een heel ander slag Christenen tegen dan bij het GSV, de Navigators, Ichthus of iets dergelijke.

Dat komt ook omdat het GSp zo oecumenisch als de pest is. Een samenwerking tussen hoeveel kerken, vijf, zes? Als ik kijk wat er bij het GSV en ATV zit, dat is 80% gereformeerd wat broer- of zuslief navolgt. Dat is niet erg, maar het houdt je wereldje zo klein omdat je dan veel omgaat met mensen die er bijna net zo over nadenken als jij. De studententijd lijkt mij bij uitstek dé tijd om veel verschillende mensen tegen te komen. Maar ieder zijn eigen voorkeuren.

quote:

Sommige Christenen zouden een deel van hen misschien niet eens als "Christen" willen bestempelen, maar dat is weer die zwart-witte kijk die sommige religieuzen willen hanteren voor zelfbevestiging en identiteitsvorming.

So true

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 16:31 schreef Averroes het volgende:

[..]

Waarom ben je Christen geworden dan? Een ervaring of verhalen van anderen?

Ik ben Christen geworden toen ik in aanraking kwam met iemand die gelovig was. Het was een jongen die bij mij in de klas zat waar ik verliefd op werd Ik was destijds bezig met occulte interesses en dat bleek nogal te botsen met zijn levensovertuiging, maar naarmate we meer discussieerden begon ik steeds meer interesse te krijgen voor zijn geloof. In eerste instantie dacht ik dat het vooral te maken had met het feit dat ik hem leuk vond, maar na verloop van tijd werd het iets van mezelf, iets wat ook bij me zou blijven nadat ik geen contact meer met hem zou hebben. We hebben zo'n 2 jaar verkering gehad en ongeveer 2 jaar daarna besloot ik naar Australië te gaan om te studeren.

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 16:57 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Wat houdt zo'n Bijbelschool precies in? Is het te vergelijken met theologie hier of niet? (maw: doe je het helemaal voor jezelf of kun je er ook nog wat mee worden?).

Deze bijbelschool is qua niveau vergelijkbaar met een MBO opleiding. Het wordt niet officieel erkend in Nederland als diploma, maar in kerkelijke kring wordt het wel gewaardeerd, mocht je een leidinggevende functie willen vervullen. Hier wordt ook een degree opleiding gegeven, wat weer vergelijkbaar is met HBO niveau. Dat is dan wel weer meer richting de theologie opleiding zoals we die kennen in Nederland. Ik kan niet geheel zeggen hoe het verschilt of lijkt op Nederlandse theologie opleidingen, omdat ik daar niet genoeg van weet.
Wat ik weet van de opleiding die ik doe, is dat het heel erg praktisch is. Wat je leert in de lessen kan je gelijk toepassen in weekend of weekly ministry. In het weekend ben je onderdeel van of leid je een team. Het eerste jaar gaat vooral over onderdeel van een team zijn, het tweede jaar (waar ik nu in zit) gaat vooral over teamleiderschap. Mijn studierichting is Worship & Creative Arts, dus ik hou me vooral bezig in teams aangaande aanbidding en zang. Ik leidt bijvoorbeeld in een kleinere satellietkerk van Hillsong de zangers die tijdens de diensten op de voorgrond staan.
De vakken die we krijgen dit semester zijn: Hebrews (over het boek Hebreeën), Leadership 6 (elk jaardeel krijgen we er een andere variant van, 1, 2, 3, etc), Christian Ethics (het prachtige land van het Grijze Gebied), Ministry Development (over kerk trends, gaven voor de bediening, plannen voor de toekomst, etc), Performance Major (richt zich op de studierichting W&CA en gaat vooral over hoe je op het podium jezelf presenteert, technieken, etc).
Zo, heb je nu een beetje een beeld?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:08 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Laat ik het anders formuleren. Je hoeft natuurlijk niet meteen je hele idee van het bovennatuurlijke overboord te gooien na een studie theologie, maar je hebt m.i. toch echt niet goed opgelet als je blijft volhouden dat de christelijke God de enige God is en dat alles wat in de Bijbel staat waargebeurd is. Je bent op z'n minst een beetje veranderd / gematigd na je studie theologie . Maar het probleem is ook dat het woord 'christen' geen eenduidige betekenis heeft. Om erachter te komen wat iemand gelooft, kun je dat nog het beste aan die persoon zelf vragen.

Ik ben weer gerust. Ik vond je nooit een roept-snel, en dat blijkt er idd niet achter te zitten

Oeh, herkenbaar. Althans, de ouders en de rest van de familie van mijn vriend is gelovig.
Gelukkig zijn ze niet heel streng gelovig (De halve familie doet aan Reiki) maar bidden voor het eten, danken en elke avond een stukje uit een "dagbijbel' lezen hoort er wel bij.
Ik ben opgevoed in een familie waar niemand gelovig is.

Ik merk zelf dat ik me er steeds meer aan begin te ergeren hoe mijn vriend zijn ouders toch het geloof proberen over te brengen op hun kinderen, terwijl mijn vriend het er met zijn moeder wel eens over heeft gehad dat hij niet in een God gelooft zoals Christenen dat doen. (van zijn zus weet ik het niet precies)
Gewoon het simpele moeten bidden, het moeten danken, en het moeten aanhoren van verhaaltjes waarin Jezus' bedoelingen en goedheid verheerlijkt worden... yegh.

Ze bedoelen het goed, maar mochten ik en mijn vriend over een aantal jaar nog samen zijn en zelfs een verbintenis aangaan, dan vrees ik voor een "Trouwbijbel" (familietraditie) die uiteindelijk zal staan te verstoffen op een plank op zolder..

(Ah, lucht op om het er eens over te kunnen hebben )

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 15:59 schreef Candaasje het volgende:
Ik merk zelf dat ik me er steeds meer aan begin te ergeren hoe mijn vriend zijn ouders toch het geloof proberen over te brengen op hun kinderen, terwijl mijn vriend het er met zijn moeder wel eens over heeft gehad dat hij niet in een God gelooft zoals Christenen dat doen. (van zijn zus weet ik het niet precies)
Gewoon het simpele moeten bidden, het moeten danken, en het moeten aanhoren van verhaaltjes waarin Jezus' bedoelingen en goedheid verheerlijkt worden... yegh.

Oordeel niet te snel over iets dat jou niet aanstaat.

Het staat alle ouders vrij om hun levensovertuiging op hun kinderen over te brengen.

Ik ben met het geloof opgevoed, ben zelf niet gelovig, maar ik vind het wél een verrijking dat ik al die verhalen ken. Er zitten in films, gesprekken en boeken meer referenties naar de bijbel dan je soms zou denken.
Ik vind het een goed idee als je dat kunt zien en dat je dan weet waar het over gaat.
Tenslotte heeft dit land nog steeds een Joods-Christelijke traditie

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 16:04 schreef mgerben het volgende:

[..]

Oordeel niet te snel over iets dat jou niet aanstaat.

Het staat alle ouders vrij om hun levensovertuiging op hun kinderen over te brengen.

Ik ben met het geloof opgevoed, ben zelf niet gelovig, maar ik vind het wél een verrijking dat ik al die verhalen ken. Er zitten in films, gesprekken en boeken meer referenties naar de bijbel dan je soms zou denken.
Ik vind het een goed idee als je dat kunt zien en dat je dan weet waar het over gaat.
Tenslotte heeft dit land nog steeds een Joods-Christelijke traditie

Het staat ouders inderdaad vrij om hun levensovertuiging op kinderen over te brengen. Net zoals het de kinderen vrijstaat om te breken met deze levensovertuiging. Iets wat de ouders op den duur ook moeten respecteren. Ik ken de besproken situatie niet precies, maar kan me voorstellen dat je zat wordt van 'evangelisch gezeur'.

Ik snap je punt, maar ik snap niet dat terwijl mijn vriend zelf aangeeft er niet meer in te geloven, het nog wel aan hem 'opgedrongen' wordt. Wanneer zijn ouders zelf zouden bidden en hun kinderen er niet zouden toe verplichten, dan vind ik het een ander verhaal; dan is het een vrije keuze.
Die heeft mijn vriend dus niet.
Ik heb het dan niet eens over mijzelf wanneer ik daar ben - want ondanks dat ik het maar niks vind, blijf ik een gast.

Er is niks mis met een beetje Bijbelkennis en dergeklijken, soms heb ik ook wel eens momenten van 'dat had ik best eens eerder willen weten' maar het moet niet gedwongen worden denk ik zo.

Geloven staat voor iedereen vrij en iedereen moet het op zijn eigen manier doen. Mijn vriend is inmiddels 20 en weet denk ik nu inmiddels wel genoeg over de Bijbel en God om zelf een keuze te maken. (Die hij dus al ruim 4 jaar geleden gemaakt heeft)

Begrijp me dus goed, ik ben niet tegen geloven in iets, ik ben er alleen tegen wanneer je het een ander probeert op te dringen die er niet echt op zit te wachten.
(Net zoals een collectebakje onder je neus geduwd krijgen tijdens een begrafenis in sommige kerken, dat vind ik ook zo'n vreselijk iets dat aan je opgedrongen wordt... )

De reden dat ik dit trouwens hier post en niet tegen mijn vriend zeg, is omdat ik zijn ouders ook weer niet wil afkraken. Het zijn verder prima mensen.

Edit: zinnetje verplaatst (internet doet een beetje gek)

of je vriend heeft geen ruggengraat wat betreft zijn princiepes of bedoelingen of hij laat zich niets opdringen en vind het allemaal voor die lieve vrede maar best, het is zijn keuze al dan niet te bidden, z'n ouders kunnen boos en weet ik veel wat worden, maar hij beslist of hij bidt of niet. wil hij het echt niet (wat ik dus niet geloof, de lieve vrede vindt hij wellicht belangrijker) dan moet ie er zelf mee stoppen. wie weet vinden zijn ouders de lieve vrede ook wel belangrijker of ze zetten hem simpelweg voor het blok jouw princiepes of onze princiepes in dit huis. geloof is de inhoud, niet de vorm. het 'opdringen' van andermans princiepes gebeurt op ieder willekeurig moment van de dag op allerlei soorten gebieden, het is absoluut niet exclusief religiegebonden.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 08:14 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Het klinkt misschien hard, maar die mensen hebben dus echt niet opgelet tijdens hun studie.

Poeh, dat is wel weer even een statement hoor. Dus iedereen die theologie studeert en gelovig blijft (dat zijn er een hoop), heeft niet goed opgelet tijdens zijn studie?

Ik moet daar hard om lachen eerlijk gezegd.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 16:58 schreef koningdavid het volgende:

[..]

Poeh, dat is wel weer even een statement hoor. Dus iedereen die theologie studeert en gelovig blijft (dat zijn er een hoop), heeft niet goed opgelet tijdens zijn studie?

Ik moet daar hard om lachen eerlijk gezegd.

Daar kan ik me ook totaal niet in vinden. Maar ik denk wel dat een studie theologie je blik erg nuanceert. Als jij bijvoorbeeld krijgt te horen hoe het scheppingsverhaal tot stand is gekomen, hoe het literair is opgezet, en waar het zijn inspiratie vandaan heeft gehaald, dan moet het raar lopen wil jij dat nog letterlijk gaan nemen. En dat geeft ook niks; ik denk dat zo'n ontwikkeling je bevrijdt van de wens om bijbelteksten allemaal in een logische en exacte context te plaatsen, en het opent wellicht deuren om teksten meer op de inhoud te kunnen lezen.

Je kunt prima theologie studeren en nog steeds geloven. Mijn ervaring met pastoren en dominee's is dat ze erg vaak een genuanceerd beeld hebben, en goed op de hoogte zijn van de contradicties en historische onjuistheden in de Bijbel. En dat geeft niks; niets menselijks is onfeilbaar, en de Bijbel komt nog altijd van mensen ( wellicht Goddelijk geïnspireerd, dat laat ik even in het midden ). Op die manier leer je de Bijbel veel meer op waarde te schatten, denk ik. Daarom vind ik creationisten ook zo'n tragisch volk; ze gebruiken de Bijbel voor iets waar het helemaal niet voor is geschreven. Dergelijke idiote interpretaties vloeien voort uit de wil dat je geloof dingen kan verklaren waar het niet voor bedoeld is, en de wil dat de Bijbel onfeilbaar is.

En die staat van geest noem ik waanzinnig

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 16:58 schreef koningdavid het volgende:

[..]

Poeh, dat is wel weer even een statement hoor. Dus iedereen die theologie studeert en gelovig blijft (dat zijn er een hoop), heeft niet goed opgelet tijdens zijn studie?

Ik moet daar hard om lachen eerlijk gezegd.

Dat kan zijn maar daarom heet het ook een mening. Stel dat een niet-gelovig iemand zou zeggen; 'iemand die theologie studeert en gelovig blijft heeft goed opgelet!' Dat is pas lachen....

Daarnaast heb ik zelf nog nooit theologie gestudeerd, maar ik kan me zo voorstellen dat het over de bijbel gaat? Die staat vol met rare dingen. Dat (gematigde) gelovigen daar makkelijk overheen stappen en links en rechts ineens allerlei figuurlijke bedoelde zaken zien verschijnen; veel plezier daarbij.

Maar de god die mensen schetsen die theologie hebben gestudeerd is per definitie zo onkenbaar dat ik niet snap dat zij er wel wat over durven te melden. Dus dat mensen daar enigszins vreemd op reageren is niet om te lachen.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 17:04 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Daar kan ik me ook totaal niet in vinden. Maar ik denk wel dat een studie theologie je blik erg nuanceert. Als jij bijvoorbeeld krijgt te horen hoe het scheppingsverhaal tot stand is gekomen, hoe het literair is opgezet, en waar het zijn inspiratie vandaan heeft gehaald, dan moet het raar lopen wil jij dat nog letterlijk gaan nemen. En dat geeft ook niks; ik denk dat zo'n ontwikkeling je bevrijdt van de wens om bijbelteksten allemaal in een logische en exacte context te plaatsen, en het opent wellicht deuren om teksten meer op de inhoud te kunnen lezen.

Je kunt prima theologie studeren en nog steeds geloven. Mijn ervaring met pastoren en dominee's is dat ze erg vaak een genuanceerd beeld hebben, en goed op de hoogte zijn van de contradicties en historische onjuistheden in de Bijbel. En dat geeft niks; niets menselijks is onfeilbaar, en de Bijbel komt nog altijd van mensen ( wellicht Goddelijk geïnspireerd, dat laat ik even in het midden ). Op die manier leer je de Bijbel veel meer op waarde te schatten, denk ik. Daarom vind ik creationisten ook zo'n tragisch volk; ze gebruiken de Bijbel voor iets waar het helemaal niet voor is geschreven. Dergelijke idiote interpretaties vloeien voort uit de wil dat je geloof dingen kan verklaren waar het niet voor bedoeld is, en de wil dat de Bijbel onfeilbaar is.

En die staat van geest noem ik waanzinnig

Ik ben het in grote lijnen met je eens. Ik oordeel alleen niet zo scherp over creationisten, ik heb me ook nog niet goed genoeg verdiept in het creationisme om zo'n oordeel te vellen.
Maar er zijn inderdaad veel mensen die denken dat de bijbel perfect is en onfeilbaar. Ik had daar laatst nog een gesprek over met mijn dominee. Hoewel oprecht diepgelovig was hij de eerste om toe te geven dat de bijbel zeker niet perfect is. Het is inderdaad mensenwerk. Ik geloof overigens wel dat het geïnspireerd mensenwerk is, maar dat zal je niet verbazen. God geef zijn perfecte geschenken in de handen van mensen (bijv: de schepping, of Zijn Woord) en laat het aan ons over om hier goed mee om te gaan. En dat gaat niet altijd vlekkeloos. Desondanks heb ik, net als veel geleerden, de betrouwbaarheid van de bijbel erg hoog zitten.

Hoe dan ook, veel (naieve) christenen krijgen een klap als ze voor het eerst echt leren over theologie en filosofie. Of in sommige gevallen ook psychologie of natuurwetenschappen. Dit komt omdat het geloof van veel christenen niet volwassen genoeg is om met dit soort zaken verantwoordelijk om te gaan. Daarom ben ik er ook erg voor dat er in de kerken, buiten de cathechisaties, ook meer theologie en filsofie geleerd wordt.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 16:43 schreef releaze het volgende:
...

Een beetje van beide. Aan de ene kant heeft hij geen zin in ruzies, aan de andere kant heeft hij er zijn eigen draai aangegeven door niet naar God te bidden of te danken, maar naar zijn eigen "moeder Aarde"
Vind het wel knap van hem hoor, ik zou het niet kunnen en had allang het huis op z'n kop gezet.
Ik erger me dus eigenlijk gewoon aan de opdringerige houding van zijn ouders op dit gebied, niet op de manier waarop mn vriend er mee omgaat.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 17:25 schreef koningdavid het volgende:

[..]

Ik ben het in grote lijnen met je eens. Ik oordeel alleen niet zo scherp over creationisten, ik heb me ook nog niet goed genoeg verdiept in het creationisme om zo'n oordeel te vellen.
Maar er zijn inderdaad veel mensen die denken dat de bijbel perfect is en onfeilbaar. Ik had daar laatst nog een gesprek over met mijn dominee. Hoewel oprecht diepgelovig was hij de eerste om toe te geven dat de bijbel zeker niet perfect is. Het is inderdaad mensenwerk. Ik geloof overigens wel dat het geïnspireerd mensenwerk is, maar dat zal je niet verbazen. God geef zijn perfecte geschenken in de handen van mensen (bijv: de schepping, of Zijn Woord) en laat het aan ons over om hier goed mee om te gaan. En dat gaat niet altijd vlekkeloos. Desondanks heb ik, net als veel geleerden, de betrouwbaarheid van de bijbel erg hoog zitten.

Hoe dan ook, veel (naieve) christenen krijgen een klap als ze voor het eerst echt leren over theologie en filosofie. Of in sommige gevallen ook psychologie of natuurwetenschappen. Dit komt omdat het geloof van veel christenen niet volwassen genoeg is om met dit soort zaken verantwoordelijk om te gaan. Daarom ben ik er ook erg voor dat er in de kerken, buiten de cathechisaties, ook meer theologie en filsofie geleerd wordt.

ik geloof niet dat het niet het 'onvolwassen' geloof is, maar de mens zelf. hoe meer ik met mensen uit allerlei lagen van de maatschappij spreek hoe meer ik merk dat ik qua dit soort dingen echt behoorlijk 'slim' ben. waarmee ik bedoel dat ik bewust complexe gedachtenkronkels kan produceren en beargumenteren en de gedachtenkronkels van anderen ook kan volgen en beargumenteren. Dit is iets wat onze 16 miljoen mensen hier een minderheid maar kan en een zeer groot gedeelte van de nederlanders kijkt rechtoe rechtaan, zwartwit, kunnen niet outside the box denken. Kunnen ze gewoon niet. Diepere lagen in een bepaalde situatie herkennen? Echt niet. Inleven in een ander? Echt niet. Haast kinderlijk egocentrisme. Het is volwassen egocentrisme, maar net zo onschuldig als dat van een kind omdat ze gewoon niet verder kunnen kijken dan hun eigen bekende wereldje. En het is niet alleen het geloof dat mensen dom houdt (wat veel mensen denken) maar die domheid wordt door veel meer dingen binnen het biopsychosociale veld van de mens in stand gehouden, het geloof is maar een klein onderdeel.
Ik ben er absoluut voorstander van om meer filosofie en levensbeschouwing op scholen te geven, maar ik denk dat het bij het gros van de mensen het ene oor in gaat en het andere oor uit. Natuurlijk weet ik dit niet zeker. Hoe lang is het geleden dat wij gammavakken aanboden op basis en middelbaar onderwijs? Heeft het uberhaupt ooit plaatsgevonden?

Ik heb in de 3e nog wel levensbeschouwing gehad (voor Filosofie is geen geld/tijd..iets in die richting)
Ik vond het altijd wel zeer interessant en leerzaam. Maar daarin was ik inderdaad wel een van de weinigen ja.
Helaas denk ik dat Releaze gelijk heeft wat betreft "het ene oor in, het andere oor uit" bij de meerderheid van de mensen.

Ik ben een aantal jaar lang gelovig geweest (tegenwoordig ben ik gelukkig weer gewoon overtuigd atheïst ). Mijn ouders zijn dat niet en nooit geweest. Mijn moeder is een 'ietsist' en had weinig moeite met mijn nieuwgevonden overtuiging. Mijn vader vond 't maar niks, maar liet dat niet of nauwelijks merken. Thumbs up voor hem, want als hij keihard tegen me in zou zijn gegaan, zou dat waarschijnlijk averechts hebben gewerkt.

Geloof zorgt hoe dan ook altijd voor de nodige stof tot discussiëren, soms leuk en interessant.. soms lastig en vermoeiend. Mijn ouders zijn gelovig en ik ook, maar toch hebben we vaak meningsverschillen. Ik heb mensen gezien die gelovig werden met niet gelovige ouders, die leken soms nog minder discussies te hebben.

Ik denk dus dat het ook sterk afhankelijk is van hoe jij en je ouders qua karakter zijn. Ik kan me voorstellen dat sommige ouders hun kinderen gewoon hun gang laten gaan zolang ze maar gelukkig zijn. Wel denk ik dat gelovige ouders doorgaans meer moeite hebben met kinderen die ongelovig worden, dan ongelovige ouders die een kind hebben dat gaat geloven. En dat komt natuurlijk ook doordat die de gelovige ouders er steeds weer, door kerk, omgeving en overtuiging, aan herinnerd worden dat zij hun kind terecht moeten wijzen.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 19:38 schreef Kogando het volgende:
Geloof zorgt hoe dan ook altijd voor de nodige stof tot discussiëren, soms leuk en interessant.. soms lastig en vermoeiend. Mijn ouders zijn gelovig en ik ook, maar toch hebben we vaak meningsverschillen. Ik heb mensen gezien die gelovig werden met niet gelovige ouders, die leken soms nog minder discussies te hebben.

Ik denk dus dat het ook sterk afhankelijk is van hoe jij en je ouders qua karakter zijn. Ik kan me voorstellen dat sommige ouders hun kinderen gewoon hun gang laten gaan zolang ze maar gelukkig zijn. Wel denk ik dat gelovige ouders doorgaans meer moeite hebben met kinderen die ongelovig worden, dan ongelovige ouders die een kind hebben dat gaat geloven. En dat komt natuurlijk ook doordat die de gelovige ouders er steeds weer, door kerk, omgeving en overtuiging, aan herinnerd worden dat zij hun kind terecht moeten wijzen.

ik denk dat het eerder te maken heeft met de overtuiging dat de weg van jezus en god de weg tot geluk is, ipv terechtwijzing. toen ik, voor een korte periode however, overtuigd atheist was heb ik dat tegen mijn moeder gezegd en die schrok gewoon echt, dat ik eigenlijk mezelf had afgesloten van de ervaring van de liefde van god en dergelijke. ik zal de uidrukking op haar gezicht nooit meer vergeten. ze vond dat ik mn eigen pad moest gaan maar het deed haar zeer dat haar dochter, de enige die nog een beetje openstond voor dat soort zaken, god de rug had toegekeerd. Ondertussen weet ik wel weer beter en ook mijn moeder vind dit geweldig, ook omdat ik eindelijk snap waar ze het over heeft en wat ze bedoelt. ze vindt het heerlijk, het maakt haar niet uit dat ik geen christen ben en jezus niet volg en dit en dat, dat ik mijn eigen manier heb om tot iets soortgelijks te komen. Maar dat ik god mag ervaren in mijn leven, dat vindt ze gewoon heel fijn. Die ervaring.

religie, een hoop woorden maar weinig actie.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 16:04 schreef mgerben het volgende:

[..]

Oordeel niet te snel over iets dat jou niet aanstaat.

Het staat alle ouders vrij om hun levensovertuiging op hun kinderen over te brengen.

Ik ben met het geloof opgevoed, ben zelf niet gelovig, maar ik vind het wél een verrijking dat ik al die verhalen ken. Er zitten in films, gesprekken en boeken meer referenties naar de bijbel dan je soms zou denken.
Ik vind het een goed idee als je dat kunt zien en dat je dan weet waar het over gaat.
Tenslotte heeft dit land nog steeds een Joods-Christelijke traditie

Nou? Ik begin daar toch wel erg aan te twijfelen:
Onze joods-christelijke wortels

Ben het verder wel met je eens: je mist veel referenties. Maar die mis je ook als je Annie MG Schmidt niet kent, of Picasso.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 23:07 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Nou? Ik begin daar toch wel erg aan te twijfelen:http://forum.fok.nl/topic/1081132

Daar merk je hier in Amsterdam idd weinig meer van

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:11 schreef True_infidel het volgende:

[..]

Het onderstreepte klopt toch niet echt met het daarna dikgedrukte deel in je tekst dacht ik zo.

Lees nou eens even terug?? Dan zie je dat je erg slecht hebt gelezen. Er is sprake van een stiefmoeder en een moeder, en die hebben beiden anders gehandeld voor wat betreft het geloof. Jij haalt ze door de war.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:56 schreef mirannie het volgende:
Mijn stiefmoeder is een christen, maar heeft mij nooit iets opgedrongen. De manier waarop zij met haar geloof bezig is, vind ik heel mooi eigenlijk. Zij zegt wel eens: ik geloof dat er een god is, dat wil niet zeggen dat dat ook zo is, maar ik geloof daar in.
En zo moet het ook zijn.

Mijn moeder is ook wel gelovig, al merk ik daar weinig van. Vroeger moesten we wel altijd bidden en danken voor en na het eten en ze las ons voor uit de kinderbijbel af en toe. Maar de laatste jaren is daar helemaal niks meer mee gedaan.
Zowel mijn vader als stiefvader zijn niet gelovig.
Ik zat op een zeer christelijke basisschool. Gedurende de basisschool geloofde ik er ook wel in, ik wist niet beter eigenlijk, maar zodra ik een eigen mening ging vormen (dat was zo rond mijn 12de), was het in 1 klap over.
Het allerbelangrijkste van geloof vind ik dat je mensen in hun waarde moet laten en het niet willen opdringen. Zo lang als iedereen het lekker voor zichzelf houdt, is er niks aan de hand.

Gelukkig is er in mijn familie die mij probeert een geloof op te dringen.

Verder een zeer interessante discussie waar ik me niet in ga mengen maar die ik wel volg.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 17:25 schreef koningdavid het volgende:

[..]

Ik ben het in grote lijnen met je eens. Ik oordeel alleen niet zo scherp over creationisten, ik heb me ook nog niet goed genoeg verdiept in het creationisme om zo'n oordeel te vellen.

Ik wel. Als iemand gelooft, dan vind ik dat alleen maar erg mooi. Zodra iemand op basis daarvan uitspraken gaat doen, dan is het respect al gauw verdwenen bij me. Wetenschap wordt dan op zo'n ontzettend banale manier krom getrokken om de betreffende religie overeen te laten komen, dat dat alleen maar kan getuigen van of een zwak geloof, of een intelligentie die verwaarloosbaar klein is. Na 3 jaar Fok! durf ik dat gerust te zeggen.

Andersom trouwens ook hoor. Mensen die gelovigen gaan zeggen dat ze er naast zitten vind ik ook dom overkomen.

quote:

Maar er zijn inderdaad veel mensen die denken dat de bijbel perfect is en onfeilbaar. Ik had daar laatst nog een gesprek over met mijn dominee. Hoewel oprecht diepgelovig was hij de eerste om toe te geven dat de bijbel zeker niet perfect is. Het is inderdaad mensenwerk. Ik geloof overigens wel dat het geïnspireerd mensenwerk is, maar dat zal je niet verbazen. God geef zijn perfecte geschenken in de handen van mensen (bijv: de schepping, of Zijn Woord) en laat het aan ons over om hier goed mee om te gaan. En dat gaat niet altijd vlekkeloos. Desondanks heb ik, net als veel geleerden, de betrouwbaarheid van de bijbel erg hoog zitten.

Bepaalde stukken zijn betrouwbaar, andere stukken worden erg in twijfel getrokken. Ik weet zo gauw niet of het gros van de "geleerden" de betrouwbaarheid van de bijbel "erg hoog" heeft zitten.

quote:

Hoe dan ook, veel (naieve) christenen krijgen een klap als ze voor het eerst echt leren over theologie en filosofie. Of in sommige gevallen ook psychologie of natuurwetenschappen. Dit komt omdat het geloof van veel christenen niet volwassen genoeg is om met dit soort zaken verantwoordelijk om te gaan. Daarom ben ik er ook erg voor dat er in de kerken, buiten de cathechisaties, ook meer theologie en filosofie geleerd wordt.

Dat mis ik inderdaad in kerkdiensten ook wel es; iets meer taalkundige, culturele en geschiedkundige onderbouwing zou ik erg mooi vinden.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 01:25 schreef Haushofer het volgende:
Dat mis ik inderdaad in kerkdiensten ook wel es; iets meer taalkundige, culturele en geschiedkundige onderbouwing zou ik erg mooi vinden.

Voor de Groningers die dat ook vinden: Prof. G.H. van Kooten van de RuG gaat wel eens voor in de Martinikerk. Ik heb 'm 2x gehoord en hij vertelt wel wat meer over achtergronden. Je merkt dat hij er fulltime mee bezig is.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 10:33 schreef Dwerfion het volgende:

[..]

Voor de Groningers die dat ook vinden: Prof. G.H. van Kooten van de RuG gaat wel eens voor in de Martinikerk. Ik heb 'm 2x gehoord en hij vertelt wel wat meer over achtergronden. Je merkt dat hij er fulltime mee bezig is.

Wanneer?

_{Of getuigt die vraag van mijn luiheid het zelf op te zoeken?}