Iets anders geloven dan je ouders

quote:

Op zondag 30 september 2007 21:27 schreef Averroes het volgende:

[..]

En wat houd je geloof in grote lijnen in? Het is niet één van de meest allerdaagse levensbeschouwingen en ik heb me er ook niet in verdiept. Dus als je me zou kunnen vertellen wat het voor jezelf betekent.

de grote lijnen... ik vind het moeilijk om zoiets uit te leggen, maar ik ben dan ook geen ster in samenvatten. ik zal een poginkje wagen. het is wel MIJN visie he. LAP TEKST ALERT

Je hebt binnen het paganisme een drie eenheid. Je leidt tegelijkertijd een lichamelijk leven, een geestelijk leven en een spiritueel leven. Deze drie eenheid is te vinden in verschillende symbolen over de hele wereld, het is imo de basis van het 'geloof' of de levensbeschouwing. Ik noem het vanaf nu geloof, typt wat makkelijker.

In jouw zijn en in jouw lichaam manifesteren deze drie elementen zich en zijn ze ook met elkaar verwoven. Het zijn niet drie opzich staande fundamenten. Dat is denk ik het belangrijkste wat je even moet onthouden terwijl ik de rest uitleg

Bij het lichamelijke aspect is de natuur hier op aarde het begin en het einde. Het speelt een immens grote rol. Je kan dit koppelen aan de evolutietheorie. Wij zijn hier al en wel volledig mooi aangepast aan de fysieke situatie zoals die hier heerst. Net als alle andere levensvormen hier, planten, dieren, allen die nu bestaan zijn aangepast aan de omstandigheden. Dit zit diep, diep in ons, al miljoenen jaren lang.

Je hebt dan het geestelijke aspect van de mens. Ja, het is een onderdeel van ons fysieke lichaam maar het is ook ever prominent, ons bewustzijn. Wij kunnen dingen geestelijk filteren, vastpakken, analyseren, omdraaien, wegleggen, wij kunnen met onze geest heel veel. Onze geest is dusdanig ver dat het verschijnselen in zijn natuurlijk omgeving registreert, analyseert, generaliseert etc dat het op een bepaald moment een conclusie trekt en daar ook naar kan handelen. Een van de uitkomsten van die geest in combinatie met oa de natuur heeft in de loop der miljoenen jaren gezorgd voor onze jaarfeesten. Simpel gezegd vieren wij de komst van de seizoenen, de standen van de zon en de maan.
Als je kijkt naar de natuur, en vooral hier in westeuropa, zit er een ritme in. Aan het eind van de herst zijn de nieuwe zaden in de aarde. zij liggen daar in de herfst voor dood te wachten tot de lente komt. In de lente komen zij tot leven, groeien ze en vormen zij bijvoorbeeld, even ter illustratie, een appelboom. Met eerst een bloemetje dat bevrucht raakt rond mei, dat dan een prachtige appel met zaadjes vormt welke rond de zomer van de tak naar beneden valt, in de aarde verdwijnt waar de zaadjes liggen te wachten tot het end van de winter dat ze weer op kunnen komen, etc, etc, etc. Wij zijn er van overtuigd dat deze cyclus ook in ons zit, op verschillende niveaus, (ga ik even niet uitleggen lang verhaal en dit verhaal wordt al zo lang ) en dat als wij ons geestelijk afstemmen op deze cyclus ons leven hier op aarde een stuk makkelijker is, omdat je in the flow van de natuur zit. De herfst is een prima moment om te kijken wat je dit jaar allemaal geoogst hebt, (en wat niet) je kan daar de hele winter voor nemen, uiteindelijk komen er nieuwe 'leerdoelen' (ontwikkelingsdoelen) uit. Dit zijn de zaadjes die je plant, die in de lente groeien, in de zomer al dan niet tot volle ontwikkeling komen en in de herfst oogst je je nieuw verworven vaardigheden of inzichten en zo gaat het door en door. Dit is een belangrijk element binnen het paganisme, welke weer in nauw verband staat met het derde 'leven', je spirituele leven.

Vanwege het cyclische karakter van de natuur geloven het gros van de paganisten in een hiernamaals, hoewel de vorm en inhoud van dit hiernamaals niet vaststaat en verschilt per persoon maar dat je 'spirit' (wat je daar dan ook fysiek onder verstaat, staat ook niet vast) daar in ieder geval mee naartoe verhuist. Iedereen heeft een spirit welke zich hoe dan ook ontwikkelt, maar paganisten geven dus ook vorm aan deze ontwikkeling van de spirit door middel van de jaarfeesten. Ikzelf vind deze jaarfeesten erg fijn omdat ik sinds mijn kennismaking met die concepten heb gemerkt dat mijn persoonlijk leven en biologisch energieniveau inderdaad de weg van de cyclus volgt. Je hoeft die feesten en rituelen echt niet te doen om volgens die cyclus te leven, maar ze werken wel als een focusmiddel, dus als ik behoefte heb aan focus dan doe ik daar actiever aan mee. Zo heb ik dit jaar een zomer gehad waar ik U tegen zeg en dat ik er echt van baalde dat ik niets aan de jaarfeesten heb gedaan (aandacht heb gericht op mijn psychische binnenste wat dat betreft) dat ik denk dat ik het komende half jaar sowieso me hier wat meer op ga richten, ook dmv jaarfeesten.

In ieder geval, dat zijn de 'peilers' van het paganisme en alles wat daar voor de rest omheen komt kijken baseert zich daar al dan niet bijzonder veel op. 'De Rest' is groot en divers en we onderscheiden daar ook een aantal groepen in. Je hebt bijvoorbeeld de hekserij, de wicca, het druidisme, asatru, verschillende sjamanistische stromingen, keltische stromingen, noord europese stroming, noordamerikaanse stromingen, zuidamerikaanse stromingen, afrikaanse stromingen, australische stromingen, etc, etc etc. Het paganisme is maw ENORM en daarmee enorm divers, en in veel van die stromingen staat de individuele beleving (inhoud en vorm) voorop. Heel belangrijk!

Ikzelf ben er achter gekomen dat mijn instelling het meeste raakvlakken heeft met sjamanisme. Ik ben natuurlijk een volledige n00b en dingen die gangbaar zijn in veel sjamanistische tradities (over de hele wereld) zijn mij (nog) niet eigen en ik weet ook niet of het mij eigen zal worden. Sjamanen zijn in ieder geval voor mijn gevoel opzoek naar 'de kern'. Van vanalles. In die zoektocht leren ze ontzettend veel dingen, vergaren ontzettend veel inzichten over werkelijk van alles. Ligt er maar aan waar ze naar opzoek zijn, maakt niet zoveel uit. Ze zijn op zoek naar alle mogelijke alternatieven. Die voor de hand liggen, maar ook die ontzettend far fetched zijn, you never know. Wetenschap, zoals wij die kennen, is een tak. Een tak van veel meer opties, allerlei opties die je moet (en wil natuurlijk) ontdekken. Deze kennis gebruiken ze om anderen te helpen, anderen te ondersteunen, anderen tot dienst te zijn eigenlijk. En natuurlijk ook jezelf, want je mag er zelf ook zijn net als alle anderen.

Om dat terug te koppelen naar mijzelf, dat is iets wat ik eigenlijk al mijn hele leven doe. Ik ben altijd al opzoek naar alternatieven, zoveel mogelijk. Die voor de hand liggen en dat wat niet voor de hand ligt. Die leg ik naast elkaar, en kijk naar overeenkomsten en verschillen schat het op mijn persoonlijke waarde, en heel voorzichtig trek ik soms conclusies (ik bedoel, ik ben nog zo'n ongelooflijke n00b, pas 25 jaar oud, ik heb nog een heel leven aan alternatieven ontdekken voor me, conclusies trekken doe ik zelden (maar soms wel hoor). ) Het moet in ieder geval allemaal beargumenteerbaar zijn, je moet je kennis echt kennen.

En je hebt verschillende methodes om die kennis en alternatieven te vergaren. Ik zit nog in een pril stadium en ben nog erg bezig met mezelf. Mijn allergrootste bron is mijn onderbewuste welke ik zoveel mogelijk bewust probeer te maken. Ik heb daarvoor mijn fantasie, mijn dromen, overdenkingen, meditatie, reizen naar de onderwereld (hoewel dit in het algemeen zover ik heb begrepen niet perse een reis naar het onderbewuste is, maar dit labeltje plak ik er nu even op) en verschillende drugs, wiet, paddestoelen, lsd hoewel ik die op dit moment al een half jaartje echt spuug- en spuugzat ben.

In je onderbewuste zit een schat aan informatie over jezelf en je denkbeelden, niet normaal. In je onderbewuste ligt ook een schat aan informatie over de geschiedenis van de mens (niet anno 1884 dit en dat, maar de blauwdruk van de psyche van de mens, Jung (psycholoog) noemt dit ook wel het collectief onbewuste) en waar sommige in geloven, ik ben er nog niet helemaal over uit, kennis vanuit het Al, dus jouw directe verbinding met de kennis van de kosmos en het bestaan in general. Hoewel, als ik er zo over nadenk terwijl ik dit typ klinkt het wel plausibel als ik het derde element, dat van het spirituele leven, even naar m'n onderbewuste trek.. Hmm.

Andere bronnen van dat soort kennis is de kennis die buiten mijn psyche om vergaard is, zowel geschreven als gewoon gesproken. Ik heb het hierbij in mijn persoonlijke geval over oa de bijbel, wetenschappelijke onderzoeken en hun resultaten, persoonlijke verhalen, ideeen en meningen en gedrag van mensen over allerlei soorten onderwerpen, ook spiritueel.

En met al die kennis, ga ik gewoon aan de slag. Nu heel kleinschalig en vooral bij mezelf en vrienden, en wellicht in de toekomst dat het uitbreidt, wie weet. Ik heb door deze zoektoch in ieder geval al een set aan basisovertuigingen verworven, waaronder in ieder geval zeer compact en hieronder niet bijzonder beargumenteert:

- 'god bestaat'
- twee basisemoties en staten van 'zijn': liefde & angst, waaruit voortvloeit
- liefde=aandacht=bewustzijn=zijn=god en angst is de afwezigheid van dat alles
- alles heeft een tegenpool, de optie zonder tegenpool is gewoonweg niet aanwezig. een scenario voor zonder tegenpool valt niet te omschrijven.

En daarnaast, de rest van m'n overtuigingen.. Ach, dat is de levensvisie van het paganisme en de ideologie van het sjamanisme..


Nou, als je deze lap tekst heb gelezen dan applaus voor jezel
Ik hoop dat het allemaal wat duidelijk is. Dit is voor mij de kern op dit moment.

[ Bericht 0% gewijzigd door releaze op 30-09-2007 23:36:44 ]

hola, foutje in de onderstaande opsomming
- liefde=aandacht=bewustzijn=zijn=god en angst is de afwezigheid van dat alles

hoort te zijn:
- liefde=aandacht=bewustzijn=zijn=god=angst=de afwezigheid van dat alles

Gelezen. Wel boeiend eerlijk gezegd. Je zegt aan het eind dat dit je kern is voor dit moment. Betekent dat dat je kern zich verplaatst? en zo ja, waardoor dan?

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 02:43 schreef Friek_ het volgende:

[..]

De bekende Nederlandse theoloog Harry Kuitert zei ooit 'ns dat een studie theologie de snelste manier is om iemand van zijn geloof te laten afvallen. Best scherp opgemerkt.

Ja scherp opgemerkt. Hoewel, iedere dumbo kan dat ook detecteren.
Het schijnt mij nog natuurlijk en logisch toe ook en gunstig als het tijdens de adolescentie speelt, als je veel scherpte kunt opbrengen.

_______

Soms begint een gesprek met mijn ouders vanuit een uiterlijk verschil tussen onze religieuze praktijken.
Maar algauw hebben we het gewoon over andere details van 'leven met God'.
Ze kennen wel meerdere niveaus waarop je geschriften kan lezen en godsdienst kan beoefenen, gelukkig.
Maar toen ik overschakelde kon ik heerlijk kletsen met m'n vader over de bijbel en met m'n moeder over dingen die weer dichter bij haar liggen. Minder theologisch.
Maar mijn familie is toch al een mengelmoes van alle godsdiensten door elkaar dus we maken ons niet druk wat een ander doet. Daar, achter alles, zelfs voorbij het licht, is God.
Net waar je staat ben je mee bezig. Dan mag een ander ook ergens anders staan. Lijkt me liefdeloos anders, nml. meer egoistisch omdat je een ander wilt dwingen 'te zijn waar jij bent' . Maar dat is een natuurlijke neiging van een ziel bedekt door de materiele natuur.
En hoe iemand in de theologie staat, zegt ook weer niet alles over hoe hij er geestelijk instaat. Wel veel maar niet alles.
De meest intieme geloofsdingen, worden doorgaans niet uitgesproken.

Ik ben Christen (sinds 6 jaar) en mijn ouders niet. Dat was in het begin heel lastig, want ze begrepen er niets van. Maar na het voor mij ook duidelijker werd wat het geloof inhoudt, konden ze het ook beter accepteren. Nu studeer ik aan een bijbelschool in Sydney, Australië en in juli kwamen mijn ouders langs om me op te zoeken en ze zijn meegeweest naar de kerk. Ze vonden het heel indrukwekkend en bijzonder. Dus het gaat heel goed samen zo. In het begin sloot ik ze vaak af van waar ik mee bezig was, maar nu probeer ik ze meer te betrekken in wat ik leer en hoe het gaat.

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 10:31 schreef Bloodwashedgirl het volgende:
Ik ben Christen (sinds 6 jaar) en mijn ouders niet. Dat was in het begin heel lastig, want ze begrepen er niets van. Maar na het voor mij ook duidelijker werd wat het geloof inhoudt, konden ze het ook beter accepteren. Nu studeer ik aan een bijbelschool in Sydney, Australië en in juli kwamen mijn ouders langs om me op te zoeken en ze zijn meegeweest naar de kerk. Ze vonden het heel indrukwekkend en bijzonder. Dus het gaat heel goed samen zo. In het begin sloot ik ze vaak af van waar ik mee bezig was, maar nu probeer ik ze meer te betrekken in wat ik leer en hoe het gaat.

Waarom ben je Christen geworden dan? Een ervaring of verhalen van anderen?

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 08:30 schreef Averroes het volgende:
Gelezen. Wel boeiend eerlijk gezegd. Je zegt aan het eind dat dit je kern is voor dit moment. Betekent dat dat je kern zich verplaatst? en zo ja, waardoor dan?

de kern van mijn eigen beleving kan veranderen, de opvattingen kunnen veranderen door de jaren heen. ik weet dat die mogelijkheid er is (ook vanwege het open staan naar nieuwe dingen en alternatieven), maar of het gaat gebeuren en hoe het gaat verschuiven.. ik zou het niet weten de tijd zal het leren

fijn dat je het boeiend vond trouwens, is zo'n lap tekst toch ergens goed voor

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 19:56 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Hoezo kan iedere dumbo dat ook detecteren? Ik heb nog nooit op Fok! (op Viking84 net na) die opmerking zien maken.

En ik ken ook genoeg mensen die na hun studie theologie nog overtuigd christen zijn.

Zo herkenbaar.. Ouders (en dan vooral de moeder) zijn zwaar gelovig en omdat ze me altijd dwongen om naar de kerk te gaan ben ik er nu helemaal klaar mee.. Mijn geloof komt nu eerder in de buurt van het atheisme en dit kunnen ze ook absoluut niet verdragen. Je komt er nog wel achter.. Ben benieuwd..

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 19:56 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Hoezo kan iedere dumbo dat ook detecteren? Ik heb nog nooit op Fok! (op Viking84 net na) die opmerking zien maken.

Als je iets wilt weten hoef je je alleen maar te richten naar mensen die het weten, ervaringsdeskundigen en getuigen b.v.
Op fok! heb ik het wel meer geschreven zien staan dan alleen van Viking, of eigenlijk had ik gemist dat zij theologie studeert.
Maar bovenal; Fok! is niet de enige bron natuurlijk.

Bij mij is de situatie precies hetzelfde. Mijn ouder zijn overtuigd christen en ik ben eerder een atheist te noemen. Afgelopen weekend was trouwens het toppunt van deze verschillen:

Ik en mijn vriendin gaan trouwen binnenkort en daarom kregen wij een bijbel van mijn ouders!! Nah ik kan vertellen dat dit geen leuke en gezellige avond was! En probeer dan maar eens duidelijk te maken dat je geen waarde hecht aan zo'n stuk papier..

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 08:27 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Zou het niet kunnen dat je ouders trouwen interpreteren als iets typisch christelijks? (ook al is het een heidens ritueel). Ze kunnen het dus opgevat hebben als 'het komt nog wel goed met hem'. Je ouders vinden het vast en zeker ook niet fijn dat je niet in de kerk trouwt.

Nee het trouwen op zich niet, maar meer dat het een volgende stap is, waarna zij echt klaar zijn met hun opvoeding en als laatste aktie willen ze dus nog een bijbel meegeven. Ze zien het dus echt als onderdeel van hun opvoeding om mij en mijn vriendin een bijbel te geven omdat het zo hoort volgens hun.

Dat we niet in de kerk trouwen vinden ze niet erug, ze komen er zelf ook niet dat is het rare van hun geloof.

Ze konden niet begrijpen dat ik ondanks dat ik christelijk ben opgevoed en naar een christelijk school ben gegaan niet christelijk ben, dat zien ze niet...

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 08:14 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Het klinkt misschien hard, maar die mensen hebben dus echt niet opgelet tijdens hun studie.

Of ze hebben goed opgelet in hun spirituele leven?
Alleen degenen met het meest voorkomende resultaat van zo'n studie hebben goed opgelet?
Praat je niet een klein beetje als de kikker in de put die de oceaan niet kan zien?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:08 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Laat ik het anders formuleren. Je hoeft natuurlijk niet meteen je hele idee van het bovennatuurlijke overboord te gooien na een studie theologie, maar je hebt m.i. toch echt niet goed opgelet als je blijft volhouden dat de christelijke God de enige God is en dat alles wat in de Bijbel staat waargebeurd is. Je bent op z'n minst een beetje veranderd / gematigd na je studie theologie . Maar het probleem is ook dat het woord 'christen' geen eenduidige betekenis heeft. Om erachter te komen wat iemand gelooft, kun je dat nog het beste aan die persoon zelf vragen.

Bij het GSP, de 'vereniging' waar ik actief ben, kom je bijvoorbeeld een heel ander slag Christenen tegen dan bij het GSV, de Navigators, Ichthus of iets dergelijke. Ze zijn gematigder, genuanceerder, en veel meer open voor discussie. Sommige Christenen zouden een deel van hen misschien niet eens als "Christen" willen bestempelen, maar dat is weer die zwart-witte kijk die sommige religieuzen willen hanteren voor zelfbevestiging en identiteitsvorming.

Daar zitten trouwens ook aardig wat mensen die theologie of godsdienstwetenschappen studeren, en zover ik weet zijn veel van hen juist niet van hun geloof afgevallen, omdat ze een minder strikte en nauwe manier van religie ervaren hebben.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:39 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Bij het GSP, de 'vereniging' waar ik actief ben, kom je bijvoorbeeld een heel ander slag Christenen tegen dan bij het GSV, de Navigators, Ichthus of iets dergelijke. Ze zijn gematigder, genuanceerder, en veel meer open voor discussie. Sommige Christenen zouden een deel van hen misschien niet eens als "Christen" willen bestempelen, maar dat is weer die zwart-witte kijk die sommige religieuzen willen hanteren voor zelfbevestiging en identiteitsvorming.

Daar zitten trouwens ook aardig wat mensen die theologie of godsdienstwetenschappen studeren, en zover ik weet zijn veel van hen juist niet van hun geloof afgevallen, omdat ze een minder strikte en nauwe manier van religie ervaren hebben.

precies. may i add, er zijn heel veel van dat soort christenen in nederland. binnen het katholicisme is de geloofsvorm in het algemeen heel relaxt en er zijn ook nieuwere christelijke groeperingen die er een relaxte cathachese op nahouden. Een meisje waar ik bij in de klas zat was lid van een relaxte kerk (ook toegankelijk voor homoseksuelen) weet alleen niet meer hoe het heet, en een vriendin van mijn vriend schaart zich tussen de vrij-christelijken (free) die ook zonder gezeik grote affiniteit heeft met het heidendom.

Een kennis van mij is vorig jaar haar theologie studie afgerond en is nu werkzaam als schoolpastor op een hbo instelling. Hele open, warme en bijzonder intelligente meid. Niks geen schaap en niks geen oogkleppen.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:39 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Bij het GSP, de 'vereniging' waar ik actief ben, kom je bijvoorbeeld een heel ander slag Christenen tegen dan bij het GSV, de Navigators, Ichthus of iets dergelijke.

Dat komt ook omdat het GSp zo oecumenisch als de pest is. Een samenwerking tussen hoeveel kerken, vijf, zes? Als ik kijk wat er bij het GSV en ATV zit, dat is 80% gereformeerd wat broer- of zuslief navolgt. Dat is niet erg, maar het houdt je wereldje zo klein omdat je dan veel omgaat met mensen die er bijna net zo over nadenken als jij. De studententijd lijkt mij bij uitstek dé tijd om veel verschillende mensen tegen te komen. Maar ieder zijn eigen voorkeuren.

quote:

Sommige Christenen zouden een deel van hen misschien niet eens als "Christen" willen bestempelen, maar dat is weer die zwart-witte kijk die sommige religieuzen willen hanteren voor zelfbevestiging en identiteitsvorming.

So true

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 16:31 schreef Averroes het volgende:

[..]

Waarom ben je Christen geworden dan? Een ervaring of verhalen van anderen?

Ik ben Christen geworden toen ik in aanraking kwam met iemand die gelovig was. Het was een jongen die bij mij in de klas zat waar ik verliefd op werd Ik was destijds bezig met occulte interesses en dat bleek nogal te botsen met zijn levensovertuiging, maar naarmate we meer discussieerden begon ik steeds meer interesse te krijgen voor zijn geloof. In eerste instantie dacht ik dat het vooral te maken had met het feit dat ik hem leuk vond, maar na verloop van tijd werd het iets van mezelf, iets wat ook bij me zou blijven nadat ik geen contact meer met hem zou hebben. We hebben zo'n 2 jaar verkering gehad en ongeveer 2 jaar daarna besloot ik naar Australië te gaan om te studeren.

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 16:57 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Wat houdt zo'n Bijbelschool precies in? Is het te vergelijken met theologie hier of niet? (maw: doe je het helemaal voor jezelf of kun je er ook nog wat mee worden?).

Deze bijbelschool is qua niveau vergelijkbaar met een MBO opleiding. Het wordt niet officieel erkend in Nederland als diploma, maar in kerkelijke kring wordt het wel gewaardeerd, mocht je een leidinggevende functie willen vervullen. Hier wordt ook een degree opleiding gegeven, wat weer vergelijkbaar is met HBO niveau. Dat is dan wel weer meer richting de theologie opleiding zoals we die kennen in Nederland. Ik kan niet geheel zeggen hoe het verschilt of lijkt op Nederlandse theologie opleidingen, omdat ik daar niet genoeg van weet.
Wat ik weet van de opleiding die ik doe, is dat het heel erg praktisch is. Wat je leert in de lessen kan je gelijk toepassen in weekend of weekly ministry. In het weekend ben je onderdeel van of leid je een team. Het eerste jaar gaat vooral over onderdeel van een team zijn, het tweede jaar (waar ik nu in zit) gaat vooral over teamleiderschap. Mijn studierichting is Worship & Creative Arts, dus ik hou me vooral bezig in teams aangaande aanbidding en zang. Ik leidt bijvoorbeeld in een kleinere satellietkerk van Hillsong de zangers die tijdens de diensten op de voorgrond staan.
De vakken die we krijgen dit semester zijn: Hebrews (over het boek Hebreeën), Leadership 6 (elk jaardeel krijgen we er een andere variant van, 1, 2, 3, etc), Christian Ethics (het prachtige land van het Grijze Gebied), Ministry Development (over kerk trends, gaven voor de bediening, plannen voor de toekomst, etc), Performance Major (richt zich op de studierichting W&CA en gaat vooral over hoe je op het podium jezelf presenteert, technieken, etc).
Zo, heb je nu een beetje een beeld?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 09:08 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Laat ik het anders formuleren. Je hoeft natuurlijk niet meteen je hele idee van het bovennatuurlijke overboord te gooien na een studie theologie, maar je hebt m.i. toch echt niet goed opgelet als je blijft volhouden dat de christelijke God de enige God is en dat alles wat in de Bijbel staat waargebeurd is. Je bent op z'n minst een beetje veranderd / gematigd na je studie theologie . Maar het probleem is ook dat het woord 'christen' geen eenduidige betekenis heeft. Om erachter te komen wat iemand gelooft, kun je dat nog het beste aan die persoon zelf vragen.

Ik ben weer gerust. Ik vond je nooit een roept-snel, en dat blijkt er idd niet achter te zitten