R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sociale contacten opdoen, mensen aanspreken e.d.
Voor de mensen die het zich afvragen, het gaat in ieder geval stukken beter dan in mijn vorige posts/topics, het blijft echter wel nog steeds zwaar.
Anyway, ik merk dat er gewoon één struikelblok is waar ik heel veel tegenop loop; en dat is en blijft het omgaan met andere mensen.
Ik weet gewoon niet hoe ik contact moet leggen met andere mensen, wat ik moet zeggen.
Praktijkvoorbeeldje:
-Ik zit nu al een paar weken elke dag in dezelfde bus, in die bus zit echt een mooi/leuk meisje, maar ik heb niet het lef iets tegen haar te zeggen, ik zou ook niet weten wat ik moet zeggen.
Daarnaast heb ik altijd het gevoel dat ik als ik soms wel het lef heb iets te zeggen tegen een meisje, ze zichzelf soort van verdedigen omdat ik eigenlijk beetje aanvallend ben denk ik. Nja, niet aanvallend, maar ik kom dan altijd te plotseling, meestal op van die momenten dat een meisje net heel erg in drzelf zit gekeerd of druk bezig is. Ik moet wat dat betreft echt beter leren timen/beter leren aanspreken.
Daarnaast heb ik dan de neiging om totaal niet passende of maffe dingen te zeggen omdat ik geen idee heb wat ik moet zeggen.
Ik moet daar echt gewoon beter in worden
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.
En sowieso, dat heb ik nooit, een idee wat ik moet zeggen, en ik denk dat ik daarom misschien ook wel zo slecht durf
Anyway, alle tips zijn welkom
Anyway, ik merk dat er gewoon één struikelblok is waar ik heel veel tegenop loop; en dat is en blijft het omgaan met andere mensen.
Ik weet gewoon niet hoe ik contact moet leggen met andere mensen, wat ik moet zeggen.
Praktijkvoorbeeldje:
-Ik zit nu al een paar weken elke dag in dezelfde bus, in die bus zit echt een mooi/leuk meisje, maar ik heb niet het lef iets tegen haar te zeggen, ik zou ook niet weten wat ik moet zeggen.
Daarnaast heb ik altijd het gevoel dat ik als ik soms wel het lef heb iets te zeggen tegen een meisje, ze zichzelf soort van verdedigen omdat ik eigenlijk beetje aanvallend ben denk ik. Nja, niet aanvallend, maar ik kom dan altijd te plotseling, meestal op van die momenten dat een meisje net heel erg in drzelf zit gekeerd of druk bezig is. Ik moet wat dat betreft echt beter leren timen/beter leren aanspreken.
Daarnaast heb ik dan de neiging om totaal niet passende of maffe dingen te zeggen omdat ik geen idee heb wat ik moet zeggen.
Ik moet daar echt gewoon beter in worden
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.
) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen. En sowieso, dat heb ik nooit, een idee wat ik moet zeggen, en ik denk dat ik daarom misschien ook wel zo slecht durf
Anyway, alle tips zijn welkom
zeg dan "gezellig" ofzo.. op zo'n domme toon.. als ze interesse heeft dan begint ze zelf wel te lullenquote:Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.
niet bang zijn, boeit in principe geen kont wat je zegt..
Op vrijdag 19 januari 2007 05:02 schreef RottePeer het volgende:
je bent zelf een slechte kaolo-kloon boeler. pitoes smoken is da shizznit
met je homo-ass poppetje met make-up op z'n wangen
je bent zelf een slechte kaolo-kloon boeler. pitoes smoken is da shizznit
met je homo-ass poppetje met make-up op z'n wangen
ze zal je niet zo snel vermoorden dus in feite hoef je nergens bang voor te zijn
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Je kunt wel zeker je sociale/communicatieve vaardigheden trainen. Ik heb er zelf een cursus voor gevolgt...quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:11 schreef Bill_E het volgende:
ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..
Groepsgesprekken
Je leert jezelf beter kennen... dus waarom je blokkades ervaart op sociaal gebied.
Een gesprek beginnen... oogcontact maken
Etc
Maar het blijft soms wel lastig... Bij mij gaat momenteel het sociale en communicatieve verkeer redelijk automatisch maar heb soms toch de neiging om van tevoren alles te willen voorspellen... dus wat ik wil gaan zeggen en hoe er op gereageerd zal worden. En dat kan me dan een beetje blokkeren of onzeker maken. Je leert trouwens in die groepsgesprekken ook op wat voor mannieren je een boodschap kan overbrengen kwa gezichtsuitdrukking en hoe je iets zegt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Atreyu op 27-08-2007 20:32:06 ]
gewoon doen of je niet bang bent, die mensen ken je niet, dus gedraag je als een ware pimp
Of je begint gewoon te zeggen; goh, gezellig, altijd diezelfde rit (op zo'n zelfde domme toon xD)
Of je begint gewoon te zeggen; goh, gezellig, altijd diezelfde rit (op zo'n zelfde domme toon xD)
Wie weet moet je je wat beter leren ontspannen in zulke situaties Dat het niet eens zozeer met lef te maken heeft maar dat je je te druk maakt om alles. Een meer relaxte houding aanmeten zorgt vanzelf dat het meer vanzelf gaat volgens mij. Sta je strak van de spanning dan komt er vanzelf geen goed woord uit.
Dat het niet eens zozeer met lef te maken heeft maar dat je je te druk maakt om alles. Een meer relaxte houding aanmeten zorgt vanzelf dat het meer vanzelf gaat volgens mij. Sta je strak van de spanning dan komt er vanzelf geen goed woord uit.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Misschien het beeld wat je over jezelf hebt veranderen?
Valt me daarom ook altijd op dat er veel mensen die begonnen zijn met fitnessen of een vechtsport gaan doen een stuk zelfverzekerder worden. Soms irritant, soms op een goede manier.
Valt me daarom ook altijd op dat er veel mensen die begonnen zijn met fitnessen of een vechtsport gaan doen een stuk zelfverzekerder worden. Soms irritant, soms op een goede manier.
De goeie ouwe tijd is schijt.
Een doos met foto's en de rest is kwijt.
Ik kijk niet om en heb ook geen spijt.
Want leven is streven naar een betere tijd.
Een doos met foto's en de rest is kwijt.
Ik kijk niet om en heb ook geen spijt.
Want leven is streven naar een betere tijd.
Ja dat is wel een aanrader want bij zo'n vechtsport moet je ook communiceren maar op die mannier leer je dat bepaalde dingen automatisch gaan en dat geeft innerlijk veel rust (spreek uit eigen ervaring) Maar anders koop je wat halters en ga je lichaam trainen want das ook goed voor je zelfbeeld kan ik je vertellen... en voor de aandacht van dames ;-) Ik ga zelf een beetje voor de macho look dus strakke kleding aan zodat alles goed te zien is.. het is inderdaad wel een soort van compensatie... uiterlijk vertoon enzoquote:Op maandag 27 augustus 2007 20:35 schreef Guncta het volgende:
Misschien het beeld wat je over jezelf hebt veranderen?
Valt me daarom ook altijd op dat er veel mensen die begonnen zijn met fitnessen of een vechtsport gaan doen een stuk zelfverzekerder worden. Soms irritant, soms op een goede manier.
Dat hoeft niet eens.quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:43 schreef Atreyu het volgende:
[..]
Ja dat is wel een aanrader want bij zo'n vechtsport moet je ook communiceren maar op die mannier leer je dat bepaalde dingen automatisch gaan en dat geeft innerlijk veel rust (spreek uit eigen ervaring) Maar anders koop je wat halters en ga je lichaam trainen want das ook goed voor je zelfbeeld kan ik je vertellen... en voor de aandacht van dames ;-) Ik ga zelf een beetje voor de macho look dus strakke kleding aan zodat alles goed te zien is.. het is inderdaad wel een soort van compensatie... uiterlijk vertoon enzo
Het valt mij gewoon op dat mensen die een beter beeld over zichzelf hebben zichzelf een stuk makkelijker presenteren. Heel kort door de bocht: een product waar jezelf voor de volle 100% achterstaat verkoop je ook een stuk makkelijker dan een product waar je niet 100% achter staat.
Het probleem alleen is dat TS nu iets moet vinden wat hem ligt en waar hij mee door wil gaan en wat hem voldoening geeft. Daarom gaf ik deze 2 voorbeelden, omdat het zo een stuk duidelijker wordt.
Voor de rest kun je praten niet leren, de kunst van praten is minder nadenken, rust (niet het idee hebben dat het een verplichting is en dat je de tijd moet vollullen), goeie lichaamshouding, handengebruik en de juiste signalen tegelijkertijd uitzenden die het verhaal alsware bevestigen. Ga over deze punten nadenken tijdens het gesprek dan bereik je juist het tegenovergestelde.
De goeie ouwe tijd is schijt.
Een doos met foto's en de rest is kwijt.
Ik kijk niet om en heb ook geen spijt.
Want leven is streven naar een betere tijd.
Een doos met foto's en de rest is kwijt.
Ik kijk niet om en heb ook geen spijt.
Want leven is streven naar een betere tijd.
Grotendeels mee eensquote:Op maandag 27 augustus 2007 20:11 schreef Bill_E het volgende:
ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
benzin, toevallig heb ik gisteren je vorige 13 pagina's tellende relaas gelezen, omdat ik momenteel een beetje met hetzelfde vraagstuk bezig ben (was al benieuwd hoe het was afgelopen ).
ik zal ff over mezelf vertellen..
Nadat mn vriendin me een tijdje terug liet vallen, en daarna ook het grootste deel van mijn 'vrienden' partij kozen voor haar, ben ik op een groepje mensen na weer redelijk only-the-lonely achtergebleven. Dit was allemaal niet erg plezant, maar ik heb me er onderhand weer aardig overheen weten te zetten, en wil nu weer een verse start maken.
eerst wilde ik per se weer een vriendin scoren, want ik wilde natuurlijk niet alleen zijn (een angst die denk ik de meeste mensen hebben die niet vrijwillig vrijgezel zijn geworden). Wonder boven wonder zorgde deze wanhopigheid dat ik met wat dames dates wist te regelen. ik zal je een voorbeeldje geven: 1 meisje zat bv altijd op dezelfde bushalte als waar ik kwam. Eerst zei ik niets tegen haar, ben redelijk verlegen, en meestal kijken meisjes erg defensief (zo van: als je naar me kijkt hoek ik je neer!! )..zij dus ook.. Ik denk dat ze dit doen om niet altijd lastig gevallen te worden door mannen; dat is hun goed recht, maar het maakt het wel erg lastig voor ons wat meer verlegen jongens om contact te leggen.. Maar goed, 1 dag toen ik een keer naar de halte toe liep zat ze er al en keek me toevallig aan toen ik aan kwam lopen. Ik knikte met mn hoofd, zo van: goedemiddag. En hoera..ze knikte terug ! de chago uitdrukking van haar veranderde zelfs in een glimlach Nou goed, en toen had ik een dus ingang.. de volgende dag zei ik 'goedemiddag' tegen haar, de dag er op weer hetzelfde, en tenslotte de dag daarna (toen ze toevallig als enige er zat), zei ik weer goedemiddag, ging naast haar zitten en vroeg: lekker gewerkt? ("bus weer laat?" was ook een optie trouwens), en toen barste ze los met een heel verhaal. Voila, daarna vroeg ik aan haar haar email, en daarna had ik ineens heel veel contact met haar, en vroeg haar of ze mee uit ging, etc... Zo gaat dat dus een beetje..kan natuurlijk veel sneller, maar ligt een beetje aan de omstandigheden waar je elkaar ontmoet, en hoe brutaal je zelf bent..
Echter, waarschijnlijk door hetzelfde desperate uitgangspunt van 'ik moet snel weer een vriendin, alleen zijn is een schande!' verknalde ik de dates met haar en nog wat andere meisjes allemaal. Erg jammer, maar ik heb er wel van geleerd: het toonde me dat je eerst zelf lekker in je vel moet zitten; een eigen leven leiden..daardoor zie je als het goed is een vriendinnetje als een leuke aanvulling ipv je levensdoel..en dan komen ze vanzelf. Zo is het eigenlijk ook altijd in het verleden gegaan, als ik er nu over na denk..al mn exen heb ik ontmoet toen ik druk bezig was met dingen die ik leuk vond (= goed in mn vel zat). Veel mensen op het forum hier geven dat zelfde advies ook: wees eerst gelukkig met jezelf, zoek daarna pas een vriend(in). En ik denk dat ze gelijk hebben.
Mijn insteek is om eerst weer een eigen leven hebben. Een sociaal eigen leven bedoel ik dus. Want ik kan mezelf prima vermaken met mijn hobbies, echter dit zijn redelijke solo activiteiten: computeren/gamen, films kijken, fietsen, krachttraining.. Zelfs deze laatste heeft me niet geholpen veel vrienden te maken. Ik heb dit zo'n 4 jaar gedaan op de sportschool, kwam daar minstens 3 keer per week, en je ziet een hoop mensen, maar iedereen is met zichzelf bezig. Alhoewel ik daar 1 meisje had ontmoet waar ik ff wat mee heb gehad, was het over het algemeen meer contacten van hoi & doei.
Waar ik verder achter ben gekomen is dat een sociaal leven krijgen 'door gezellig met je maten weg te gaan' niet altijd zo makkelijk is. Ik heb op zich nog wel aardig wat vrienden, maar ze vragen me tegenwoordig zelden mee om weg te gaan. Als ik hun zelf vraag om wat te gaan doen, dan stuit ik ook vaak tegen problemen: ze hebben nu geen zin (speelt vooral als ze onder de plak zitten); ze hebben pas over 3 wkn ofzo tijd (iedereen is druk met werk tegenwoordig lijkt het wel); of je moet de hemel en aarde bewegen om ze zover te krijgen, dus dan weet je ook vaak wel hoe laat het is.. Ik vind deze afhankelijkheid erg frustrerend, vooral omdat *als* ik met mensen weg ga, we altijd een hoop lol hebben (als ik mensen goed ken ben ik ook totaal niet verlegen meer, en kan ik het altijd goed vinden met de mensen om me heen).
Ik zoek dus nu zelf een manier om onder de mensen te komen, zonder dat ik van mensen afhankelijk ben. 1 voor de hand liggende is natuurlijk om gewoon naar de kroeg in de buurt te gaan. Je kan daar naar toe gaan wanneer je wilt, en er is altijd wel iemand. Ik hou echter niet zo van in mn eentje uitgaan (voelt zo knullig ) en alhoewel het meestal erg gezellig is als je er eenmaal bent en wat biertjes op hebt enzo, wil ik eigenlijk een ontmoetingsplek hebben die ietsje gezonder is dan iedere week in de rook te zitten en lam te zijn Ik ben dus nu aan het kijken naar iets van een groepssport of een vereniging (in mij geval ben ik al afgestudeerd dus gaat een studentenvereniging helaas niet meer op).. Tis nog best lastig omdat de dingen die ik leuk vind vaak geen groepsactiviteiten zijn (zoals ik al eerder zei). Misschien is vrijwilligerswerk ook een optie, ik weet het nog niet helemaal. Of misschien moet ik het ook wel zoeken in de richting van een bejaardensoos..eh..zoiets maar dna voor jongeren zeg maar he . Ik hou mij dan aanbevolen als er mensen nog leuke suggesties hebben..
Nou heel verhaal, maar ik hoop dat je er wat aan heb.. Ik ben zelf ook nog zoekende in deze materie dus tis voor mij een tvp. Belangrijkste is iig vind ik zelf dat ik er mee bezig ben en blijf.. Kan ook wel lui binnen blijven en de hele dag een beetje internetten enzo, dan vermaak ik me ook prima, maar mijn ervaring is dat als ik eenmaal onder de mensen ben, dat ik me veel beter vermaak en meer plezier heb in het leven...
ik zal ff over mezelf vertellen..
Nadat mn vriendin me een tijdje terug liet vallen, en daarna ook het grootste deel van mijn 'vrienden' partij kozen voor haar, ben ik op een groepje mensen na weer redelijk only-the-lonely achtergebleven. Dit was allemaal niet erg plezant, maar ik heb me er onderhand weer aardig overheen weten te zetten, en wil nu weer een verse start maken.
eerst wilde ik per se weer een vriendin scoren, want ik wilde natuurlijk niet alleen zijn (een angst die denk ik de meeste mensen hebben die niet vrijwillig vrijgezel zijn geworden). Wonder boven wonder zorgde deze wanhopigheid dat ik met wat dames dates wist te regelen. ik zal je een voorbeeldje geven: 1 meisje zat bv altijd op dezelfde bushalte als waar ik kwam. Eerst zei ik niets tegen haar, ben redelijk verlegen, en meestal kijken meisjes erg defensief (zo van: als je naar me kijkt hoek ik je neer!! )..zij dus ook.. Ik denk dat ze dit doen om niet altijd lastig gevallen te worden door mannen; dat is hun goed recht, maar het maakt het wel erg lastig voor ons wat meer verlegen jongens om contact te leggen.. Maar goed, 1 dag toen ik een keer naar de halte toe liep zat ze er al en keek me toevallig aan toen ik aan kwam lopen. Ik knikte met mn hoofd, zo van: goedemiddag. En hoera..ze knikte terug ! de chago uitdrukking van haar veranderde zelfs in een glimlach Nou goed, en toen had ik een dus ingang.. de volgende dag zei ik 'goedemiddag' tegen haar, de dag er op weer hetzelfde, en tenslotte de dag daarna (toen ze toevallig als enige er zat), zei ik weer goedemiddag, ging naast haar zitten en vroeg: lekker gewerkt? ("bus weer laat?" was ook een optie trouwens), en toen barste ze los met een heel verhaal. Voila, daarna vroeg ik aan haar haar email, en daarna had ik ineens heel veel contact met haar, en vroeg haar of ze mee uit ging, etc... Zo gaat dat dus een beetje..kan natuurlijk veel sneller, maar ligt een beetje aan de omstandigheden waar je elkaar ontmoet, en hoe brutaal je zelf bent..
)..zij dus ook.. Ik denk dat ze dit doen om niet altijd lastig gevallen te worden door mannen; dat is hun goed recht, maar het maakt het wel erg lastig voor ons wat meer verlegen jongens om contact te leggen.. Maar goed, 1 dag toen ik een keer naar de halte toe liep zat ze er al en keek me toevallig aan toen ik aan kwam lopen. Ik knikte met mn hoofd, zo van: goedemiddag. En hoera..ze knikte terug ! de chago uitdrukking van haar veranderde zelfs in een glimlach 
Nou goed, en toen had ik een dus ingang.. 
Zo gaat dat dus een beetje..kan natuurlijk veel sneller, maar ligt een beetje aan de omstandigheden waar je elkaar ontmoet, en hoe brutaal je zelf bent..Echter, waarschijnlijk door hetzelfde desperate uitgangspunt van 'ik moet snel weer een vriendin, alleen zijn is een schande!' verknalde ik de dates met haar en nog wat andere meisjes allemaal. Erg jammer, maar ik heb er wel van geleerd: het toonde me dat je eerst zelf lekker in je vel moet zitten; een eigen leven leiden..daardoor zie je als het goed is een vriendinnetje als een leuke aanvulling ipv je levensdoel..en dan komen ze vanzelf. Zo is het eigenlijk ook altijd in het verleden gegaan, als ik er nu over na denk..al mn exen heb ik ontmoet toen ik druk bezig was met dingen die ik leuk vond (= goed in mn vel zat). Veel mensen op het forum hier geven dat zelfde advies ook: wees eerst gelukkig met jezelf, zoek daarna pas een vriend(in). En ik denk dat ze gelijk hebben.
Erg jammer, maar ik heb er wel van geleerd: het toonde me dat je eerst zelf lekker in je vel moet zitten; een eigen leven leiden..daardoor zie je als het goed is een vriendinnetje als een leuke aanvulling ipv je levensdoel..en dan komen ze vanzelf. Zo is het eigenlijk ook altijd in het verleden gegaan, als ik er nu over na denk..al mn exen heb ik ontmoet toen ik druk bezig was met dingen die ik leuk vond (= goed in mn vel zat). Veel mensen op het forum hier geven dat zelfde advies ook: wees eerst gelukkig met jezelf, zoek daarna pas een vriend(in). En ik denk dat ze gelijk hebben. Mijn insteek is om eerst weer een eigen leven hebben. Een sociaal eigen leven bedoel ik dus. Want ik kan mezelf prima vermaken met mijn hobbies, echter dit zijn redelijke solo activiteiten: computeren/gamen, films kijken, fietsen, krachttraining.. Zelfs deze laatste heeft me niet geholpen veel vrienden te maken. Ik heb dit zo'n 4 jaar gedaan op de sportschool, kwam daar minstens 3 keer per week, en je ziet een hoop mensen, maar iedereen is met zichzelf bezig. Alhoewel ik daar 1 meisje had ontmoet waar ik ff wat mee heb gehad, was het over het algemeen meer contacten van hoi & doei.
Waar ik verder achter ben gekomen is dat een sociaal leven krijgen 'door gezellig met je maten weg te gaan' niet altijd zo makkelijk is. Ik heb op zich nog wel aardig wat vrienden, maar ze vragen me tegenwoordig zelden mee om weg te gaan. Als ik hun zelf vraag om wat te gaan doen, dan stuit ik ook vaak tegen problemen: ze hebben nu geen zin (speelt vooral als ze onder de plak zitten); ze hebben pas over 3 wkn ofzo tijd (iedereen is druk met werk tegenwoordig lijkt het wel); of je moet de hemel en aarde bewegen om ze zover te krijgen, dus dan weet je ook vaak wel hoe laat het is.. Ik vind deze afhankelijkheid erg frustrerend, vooral omdat *als* ik met mensen weg ga, we altijd een hoop lol hebben (als ik mensen goed ken ben ik ook totaal niet verlegen meer, en kan ik het altijd goed vinden met de mensen om me heen).
Ik zoek dus nu zelf een manier om onder de mensen te komen, zonder dat ik van mensen afhankelijk ben. 1 voor de hand liggende is natuurlijk om gewoon naar de kroeg in de buurt te gaan. Je kan daar naar toe gaan wanneer je wilt, en er is altijd wel iemand. Ik hou echter niet zo van in mn eentje uitgaan (voelt zo knullig ) en alhoewel het meestal erg gezellig is als je er eenmaal bent en wat biertjes op hebt enzo, wil ik eigenlijk een ontmoetingsplek hebben die ietsje gezonder is dan iedere week in de rook te zitten en lam te zijn Ik ben dus nu aan het kijken naar iets van een groepssport of een vereniging (in mij geval ben ik al afgestudeerd dus gaat een studentenvereniging helaas niet meer op).. Tis nog best lastig omdat de dingen die ik leuk vind vaak geen groepsactiviteiten zijn (zoals ik al eerder zei). Misschien is vrijwilligerswerk ook een optie, ik weet het nog niet helemaal. Of misschien moet ik het ook wel zoeken in de richting van een bejaardensoos..eh..zoiets maar dna voor jongeren zeg maar he . Ik hou mij dan aanbevolen als er mensen nog leuke suggesties hebben..
) en alhoewel het meestal erg gezellig is als je er eenmaal bent en wat biertjes op hebt enzo, wil ik eigenlijk een ontmoetingsplek hebben die ietsje gezonder is dan iedere week in de rook te zitten en lam te zijn 
Ik ben dus nu aan het kijken naar iets van een groepssport of een vereniging (in mij geval ben ik al afgestudeerd dus gaat een studentenvereniging helaas niet meer op).. Tis nog best lastig omdat de dingen die ik leuk vind vaak geen groepsactiviteiten zijn (zoals ik al eerder zei). Misschien is vrijwilligerswerk ook een optie, ik weet het nog niet helemaal. Of misschien moet ik het ook wel zoeken in de richting van een bejaardensoos..eh..zoiets maar dna voor jongeren zeg maar he Nou heel verhaal, maar ik hoop dat je er wat aan heb.. Ik ben zelf ook nog zoekende in deze materie dus tis voor mij een tvp. Belangrijkste is iig vind ik zelf dat ik er mee bezig ben en blijf.. Kan ook wel lui binnen blijven en de hele dag een beetje internetten enzo, dan vermaak ik me ook prima, maar mijn ervaring is dat als ik eenmaal onder de mensen ben, dat ik me veel beter vermaak en meer plezier heb in het leven...
dus tis voor mij een tvp. Belangrijkste is iig vind ik zelf dat ik er mee bezig ben en blijf.. Kan ook wel lui binnen blijven en de hele dag een beetje internetten enzo, dan vermaak ik me ook prima, maar mijn ervaring is dat als ik eenmaal onder de mensen ben, dat ik me veel beter vermaak en meer plezier heb in het leven...
I pity the fool who goes out tryin' a' take over da world, then runs home cryin' to his momma!
Oe een heel herkenbaar verhaal shutupfool. Onlangs heeft mijn vriendin het uitgemaakt na een relatie van 5 jaar, 2 jaar samenwonen en zij heeft alweer een nieuwe vriend. Wat wil je dan graag een vriendin hebben... maar je hebt gelijk, als je zelf niet lekker in je vel zit kom je waarschijnlijk niet verder dan een paar dates. Het is ontzettend moeilijk om dat op zo'n moment toe te geven.quote:[b]Op maandag 27 augustus 2007 22:25
[herkenbaar verhaal]
quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:40 schreef NilesCrane het volgende:
Wat jij omschrijft ervaar ik precies zo derhalve een tvp.
Ik denk dat de meeste mensen er onzeker onder blijven op vreemden af te stappen.
De meest logische stap vind ik daarom vrienden via vrienden te maken.
Ik heb hier wat meer over gezegd in het topic 'stem'.
Het is iets wat mij sociaal veel sterker heeft gemaakt.
Want hoe groter je sociale kring, hoe groter je zelfvertrouwen in dat aspect.
Dit is niet de reden waar je het voor moet doen, maar het is een prettige bijkomstigheid naast alle leuke mensen die je zult ontmoeten.
De meest logische stap vind ik daarom vrienden via vrienden te maken.
Ik heb hier wat meer over gezegd in het topic 'stem'.
Het is iets wat mij sociaal veel sterker heeft gemaakt.
Want hoe groter je sociale kring, hoe groter je zelfvertrouwen in dat aspect.
Dit is niet de reden waar je het voor moet doen, maar het is een prettige bijkomstigheid naast alle leuke mensen die je zult ontmoeten.
Als je geen doemscenario's in je hoofd had, zou je dan nog steeds die mensen niet durven aan te spreken? Natuurlijk niet. Je zorgen maken om mogelijke uitkomsten volstrekt onlogisch: je straft jezelf voor zaken die nog niet eens gebeurd zijn. Dat is ook het probleem waarom mannen vrouwen niet durven aan te spreken; het is simpelweg een gebrek aan zelfvertrouwen en overschot aan doemscenario's.quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Ik weet gewoon niet hoe ik contact moet leggen met andere mensen, wat ik moet zeggen.
Probeer ook bepaalde 'vooropgestelde' doelen los te laten en doe juist alsof je een vriend aanspreekt. Je vindt haar een leuk meisje, dus je wilt ook wat meer van haar als man (wat compleet normaal is), maar je moet ook leren sociaal zijn puur om het sociaal zijn.
Als je deze bovenstaande mentaliteit doorzet kom je op een gegeven moment uit op het punt waarbij je de vrouw niet meer ziet als de hoofdprijs, maar juist jezelf. Stel dat je dan afgewezen wordt; wat maakt jou het dan uit? Haar verlies, niet het jouwe.
Bullshit. Verandering zit in de geest: zoals je jezelf ziet, zo zal je worden.quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:11 schreef Bill_E het volgende:
ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 28-08-2007 02:44:42 ]
Ik ben het ook deels met je eensch. Door wat meer zelfvertrouwen kan zoiets naar boven komen. Als je het dan nog niet hebt, .... vergeet het maar.quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:11 schreef Bill_E het volgende:
ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..
Verbaal terrorist
je hoeft niet altijd wat te zeggen, soms is stilte fijn tussen twee mensen....
Voor de rest, tja, spontaan zijn heb je niet 1,2,3 onder de knie hoor... en je zult soms nog blikken krijgen: WTF?!!! Maar als jij veel lol heb, dan doen ze vanzelf wel mee... Merk ik op mijn werk ook
Voor de rest, tja, spontaan zijn heb je niet 1,2,3 onder de knie hoor... en je zult soms nog blikken krijgen: WTF?!!! Maar als jij veel lol heb, dan doen ze vanzelf wel mee... Merk ik op mijn werk ook
Don't blame me, it's a hardware problem
praten kun je niet leren. dat heb je in je of niet... ben geen ook geen prater en altijd iemand die zich meer op de achtergrond begeeft. dat is nou een maal zo en veranderen kun je het ook niet.
naar mijn insziens moet je dan ook niet proberen te veranderen maar gewoon respecteren hoe je zelf bent. je moet al helemaal niet bang zijn voor het alleen blijven. uiteindelijk komt diegene wel op jou pad. al is het pas op je 50e. geniet gewoon van het leven en neem het ervan. als je dingen gaat overhaasten eindig je waarschijnlijk na een relatie weer alleen, daar waar je begonnen bent en voel je je nog slechter.
huisje, boompje, beestje is ook niet alles als je uiteindelijk erachter komt dat je het overhaast hebt en niet gelukkig bent met je partner
naar mijn insziens moet je dan ook niet proberen te veranderen maar gewoon respecteren hoe je zelf bent. je moet al helemaal niet bang zijn voor het alleen blijven. uiteindelijk komt diegene wel op jou pad. al is het pas op je 50e. geniet gewoon van het leven en neem het ervan. als je dingen gaat overhaasten eindig je waarschijnlijk na een relatie weer alleen, daar waar je begonnen bent en voel je je nog slechter.
huisje, boompje, beestje is ook niet alles als je uiteindelijk erachter komt dat je het overhaast hebt en niet gelukkig bent met je partner
r.e.d.h.e.a.d.
ready, erotic, desirable, horny, excellent, attractive, damn good
ready, erotic, desirable, horny, excellent, attractive, damn good
quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 10:50 schreef smammela het volgende:
praten kun je niet leren. dat heb je in je of niet... ben geen ook geen prater en altijd iemand die zich meer op de achtergrond begeeft. dat is nou een maal zo en veranderen kun je het ook niet.
naar mijn insziens moet je dan ook niet proberen te veranderen maar gewoon respecteren hoe je zelf bent. je moet al helemaal niet bang zijn voor het alleen blijven. uiteindelijk komt diegene wel op jou pad. al is het pas op je 50e. geniet gewoon van het leven en neem het ervan. als je dingen gaat overhaasten eindig je waarschijnlijk na een relatie weer alleen, daar waar je begonnen bent en voel je je nog slechter.
huisje, boompje, beestje is ook niet alles als je uiteindelijk erachter komt dat je het overhaast hebt en niet gelukkig bent met je partner
quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 09:30 schreef Verloren_onschuld het volgende:
[..]
Ik ben het ook deels met je eensch. Door wat meer zelfvertrouwen kan zoiets naar boven komen. Als je het dan nog niet hebt, .... vergeet het maar.
Lambo of Rekt
Ach over dat in die bus. Zo raar is dat toch niet. Ook mensen die heel sociaal zijn raken in totale shock als er uit het niets oppeens een geil meisje naast ze komt zitten en zeggen geen woord.
Losers always whine about there best.Winners go home and fuck the prom queen!
Het is eigenlijk net als in een lift. In een lift ga je ook niet snel met iemand praten die erin zit. Mensen gaan pas praten als er een mongool in de trein zit of de lift vast zit.
Losers always whine about there best.Winners go home and fuck the prom queen!
Was het maar zo makkelijkquote:Op dinsdag 28 augustus 2007 02:43 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Bullshit. Verandering zit in de geest: zoals je jezelf ziet, zo zal je worden.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Eh..gewoon niks Denk nou niet dat dat meisje jou leuk vond oid..anders had ze wel een strategische plek uitgezocht om oogcontact met je te zoeken..dat is meestal niet NAAST je.quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.
Gast, de wanhoop straalt er gewoon vanaf bij je. De wanhoop voor sociaal contact. Zorg dat dat eerst minder wordt en ga zonder enige verwachtingen of planning de deur uit. Situaties ontstaan vanzelf. Je moet er gewoon niet zo gestressed rekening mee houden.
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Hoezo is het niet zo makkelijk? Mentaliteit is serieus alles dat er is. Het is een ontkenning van je capiciteiten als mens.quote:
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 28-08-2007 17:20:57 ]
Ik heb meer dat als ik iemand moet bellen, ik vantevoren op een briefje schrijf wat ik zal zeggen en wat die persoon dan waarschijnlijk terug zal zeggen en heb zo een heel gesprek uitgewerkt . Dat doe ik natuurlijk niet bij vrienden, maar meer als het iets zakelijks betreft.
Als ik iemand bekends (niet iemand die ik goed ken, maar meer iemand die je 1 keer kort hebt gesproken tijdens college of eerder een keer bij de bushalte) bij de bus tegenkom voel ik me juist opgelaten, omdat ik me dan verplicht voel om iets te zeggen en die persoon verwacht dat ik naast hem/haar ga zitten. Ik weet dan ook totaal niet waar ik het dan over moet hebben.
Ik heb ook dat als ik iets doms zeg, naar mijn idee dan, dat ik me daar gewoon voor schaam en dat blijf onthouden. Zelfs zo dat ik maanden of jaren na dat gesprek mezelf nog voor mijn kop kan slaan dat ik zoiets doms heb kunnen zeggen .
Als ik iemand bekends (niet iemand die ik goed ken, maar meer iemand die je 1 keer kort hebt gesproken tijdens college of eerder een keer bij de bushalte) bij de bus tegenkom voel ik me juist opgelaten, omdat ik me dan verplicht voel om iets te zeggen en die persoon verwacht dat ik naast hem/haar ga zitten. Ik weet dan ook totaal niet waar ik het dan over moet hebben.
Ik heb ook dat als ik iets doms zeg, naar mijn idee dan, dat ik me daar gewoon voor schaam en dat blijf onthouden. Zelfs zo dat ik maanden of jaren na dat gesprek mezelf nog voor mijn kop kan slaan dat ik zoiets doms heb kunnen zeggen .
Geloof jij niet in het feit dat elk mens iets heeft zoals basis eigenschappen? Of erfelijk? Je kunt niet álles afschuiven op "ik ben zo", maar wel minstens 50%. Een groot deel van je zelfbeeld wordt bepaald ( bewust of onbewust ) door je omgeving en je hebt nauwelijks invloed op je omgeving. Vanuit dat zelfbeeld ontstaat weer een deel van karakter. Verlegen, onzeker, open, gesloten, arrogant etc..quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 17:19 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Hoezo is het niet zo makkelijk? Mentaliteit is serieus alles dat er is. Het is een ontkenning van je capiciteiten als mens.
Een simpel voorbeeld: als je er afzichtelijk uitziet kun je nog zo hoog of laag springen, maar krijg je echt minder snel een baan in de horeca, heb je veel minder kans op een ooglijke partner, minder seks, minder complimenten, minder zelfvertrouwen, meer kans op pesterijen, meer twijfels over jezelf, een negatief zelfbeeld, grote kans dat je verlegen wordt enzovoorts. Om een positief zelfbeeld te krijgen is zeer veel overtuigingskracht van jezelf nodig, want die krijg je niet van anderen in je schoot geworpen. En ieder mens is vatbaar op andermans mening, dus je zelfbeeld is over t algemeen vrij onstabiel.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
yep, supermoeilijk zelfs.. Tot ik me ineens realiseerde dat mn ex me echt niet meer terug wil. En toen bedacht ik me dat ik alleen maar tijd en energie aan het steken was in het treuren, en het proberen haar terug te krijgen. Terwijl zij al weer verder gaat met haar leven. En dat moeten wij ook doen. Ik had bv een maand lang bijna alleen maar binnen gezeten, eigenlijk geen klap uitgevoerd, en alleen maar lopen denken denken denken. Wat ben ik er mee opgeschoten ? niets ! Zonde van mn tijd.. Terwijl ik eigenlijk die tijd veel leuker had kunnen besteden door er weer op uit te trekken, dingen te doen, mensen te ontmoeten..quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 00:12 schreef NilesCrane het volgende:
[..]
Oe een heel herkenbaar verhaal shutupfool. Onlangs heeft mijn vriendin het uitgemaakt na een relatie van 5 jaar, 2 jaar samenwonen en zij heeft alweer een nieuwe vriend. Wat wil je dan graag een vriendin hebben... maar je hebt gelijk, als je zelf niet lekker in je vel zit kom je waarschijnlijk niet verder dan een paar dates. Het is ontzettend moeilijk om dat op zo'n moment toe te geven.
Dus daar ben ik nu telkens mee bezig. Gaat erg moeizaam (nog steeds zelfs)...maar als ik al 1 keer per week een leuk iets met anderen heb gedaan dan beschouw ik dat als een geslaagde week en dat geeft mij weer aan van: zie je wel, ik kan het ook wel zonder haar !
I pity the fool who goes out tryin' a' take over da world, then runs home cryin' to his momma!
lol, hoezo dat??quote:
I pity the fool who goes out tryin' a' take over da world, then runs home cryin' to his momma!
Waarom spring je ineens van 'basiseigenschappen' naar 'zelfbeeld'? Dat zijn twee compleet verschillende zaken: een zelfbeeld is immers iets uit reflectie verkregen, terwijl basiseigenschappen juist bij de aangetroffen conditie (natuur) behoren.quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 18:04 schreef Shitonya het volgende:
[..]
Geloof jij niet in het feit dat elk mens iets heeft zoals basis eigenschappen? Of erfelijk? Je kunt niet álles afschuiven op "ik ben zo", maar wel minstens 50%. Een groot deel van je zelfbeeld wordt bepaald ( bewust of onbewust ) door je omgeving en je hebt nauwelijks invloed op je omgeving. Vanuit dat zelfbeeld ontstaat weer een deel van karakter. Verlegen, onzeker, open, gesloten, arrogant etc..
Een simpel voorbeeld: als je er afzichtelijk uitziet kun je nog zo hoog of laag springen, maar krijg je echt minder snel een baan in de horeca, heb je veel minder kans op een ooglijke partner, minder seks, minder complimenten, minder zelfvertrouwen, meer kans op pesterijen, meer twijfels over jezelf, een negatief zelfbeeld, grote kans dat je verlegen wordt enzovoorts. Om een positief zelfbeeld te krijgen is zeer veel overtuigingskracht van jezelf nodig, want die krijg je niet van anderen in je schoot geworpen. En ieder mens is vatbaar op andermans mening, dus je zelfbeeld is over t algemeen vrij onstabiel.
Verder heb ik een heel simpel antwoord op de rest: het zijn niet de dingen zelf die ons ongelukkig, onzeker of depressief maken, maar onze denkbeelden erover. Net zoals dat we niks aan onze omgeving of geschiedenis kunnen veranderen, behalve hoe we erover denken. Hetzelfde gaat op voor je zelfbeeld. Dat is namelijk ook een denkbeeld.
Ik ging er ook niet vanuit dat ze me leuk vond Het was meer zo dat ze naast me ging zitten, en dus waarschijnlijk mij niet als gevaarlijk of slecht beschouwdequote:Op dinsdag 28 augustus 2007 16:16 schreef Flashwin het volgende:
Eh..gewoon niks Denk nou niet dat dat meisje jou leuk vond oid..anders had ze wel een strategische plek uitgezocht om oogcontact met je te zoeken..dat is meestal niet NAAST je.
Maar het was wel zo dat ik me behoorlijk gewoon aan de stilte tussen ons irriteerde, dan zit je naast iemand die je niet kent...
en dan???
Ik ga dan teveel nadenken, op een gegeven moment vroeg ik me af wat zei nu dacht dat ik dacht dat zij over mij dacht, en dat zij misschien ook weleens zoiets zou kunnen denken
Echt, ik weet dat ik me veel te druk maak, maar toch doe ik het.
Daarnaast zit ik er vooral mee dat ik vaak niet eens weet wat ik tegen mensen moet zeggen om een gesprek aan te knopen, zelfs niet met mensen die ik al wel stukken beter ken, heeft iemand daar niet wat meer/specifieker advies over?
Precies dat, en je weet gewoon dat je dat niet moet doen, en de laatste tijd probeer ik ook mezelf te dwingen niet te veel na te denken, maar dat blijft erg lastigquote:Op dinsdag 28 augustus 2007 17:23 schreef R00sje het volgende:
Ik heb ook dat als ik iets doms zeg, naar mijn idee dan, dat ik me daar gewoon voor schaam en dat blijf onthouden. Zelfs zo dat ik maanden of jaren na dat gesprek mezelf nog voor mijn kop kan slaan dat ik zoiets doms heb kunnen zeggen .
Precies, ook dat herken ik zo, en zeker omdat ik gewoon weinig vrienden heb kom ik vrij weinig ergens. Zo eens is er in de zoveel tijd eens iemand die aan me denkt, en dan ga ik met hele groep mee uit, en kan ik het best aardig naar mijn zin hebben, maar de meeste avonden slijt ik gewoon thuis achter de pc.quote:Op maandag 27 augustus 2007 22:25 schreef shutupfool het volgende:
Ik zoek dus nu zelf een manier om onder de mensen te komen, zonder dat ik van mensen afhankelijk ben. 1 voor de hand liggende is natuurlijk om gewoon naar de kroeg in de buurt te gaan. Je kan daar naar toe gaan wanneer je wilt, en er is altijd wel iemand. Ik hou echter niet zo van in mn eentje uitgaan (voelt zo knullig )
En tjaa, dat schiet dus zo niet echt op eigenlijk, en ergens alleen heen gaan vind ik niets. Doodeng, en ben bang dat ik vreemd overkom. Daarnaast is het gewoon maf om in je eentje in een hoekje te gaan staan.
Wat dat betreft ben ik zo afhankelijk van andere mensen, eigenlijk wordt of ik wel of niet uitga, en deels daardoor ook hoe ik me voel volledig door andere mensen bepaald.
Ik vind het ook moeilijk een goede lichaamshouding te hebben, vooral als ik er heel erg op ga letten weet dan niet waar ik met mijn armen naartoe moet, heb het gevoel dat op een rare manier loop of dat ik een gekke bek trek, zal ook wel met zelfvertrouwen te maken hebben. Als ik eenmaal met iemand praat of me op mijn gemak voel (bijv bij kennissen) dan heb ik dit niet. Heb dit ook puur als ik alleen ergens zit/loop. Iemand tips hiervoor?
Heb je de rest van mijn verhaal gelezen?quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 19:50 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik ging er ook niet vanuit dat ze me leuk vond Het was meer zo dat ze naast me ging zitten, en dus waarschijnlijk mij niet als gevaarlijk of slecht beschouwde
Maar het was wel zo dat ik me behoorlijk gewoon aan de stilte tussen ons irriteerde, dan zit je naast iemand die je niet kent...
en dan???
Ik ga dan teveel nadenken, op een gegeven moment vroeg ik me af wat zei nu dacht dat ik dacht dat zij over mij dacht, en dat zij misschien ook weleens zoiets zou kunnen denken
Echt, ik weet dat ik me veel te druk maak, maar toch doe ik het.
Daarnaast zit ik er vooral mee dat ik vaak niet eens weet wat ik tegen mensen moet zeggen om een gesprek aan te knopen, zelfs niet met mensen die ik al wel stukken beter ken, heeft iemand daar niet wat meer/specifieker advies over?
Ik zal het nog een keer zeggen...STOP met het wanhopig op zoek zijn naar sociaal contact. Het komt vanzelf...als je er constant mee bezig bent, zal het er nooit van komen. In ieder geval niet de manier waarop je zou willen.
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Ja ik ervaar het precies zo. Ik ben nu 2 maanden verder en nog steeds treur ik er regelmatig om ook al heeft ze een ander, maar dat doet nu juist zo'n pijn dat ze zo snel een ander gekregen heeft. Ondanks dat heb ik in de afgelopen weken toch aardig wat ondernomen, maar tussendoor toch heel erg de neiging om weer te vervallen in verdrietig zijn.quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 19:19 schreef shutupfool het volgende:
[..]
yep, supermoeilijk zelfs.. Tot ik me ineens realiseerde dat mn ex me echt niet meer terug wil. En toen bedacht ik me dat ik alleen maar tijd en energie aan het steken was in het treuren, en het proberen haar terug te krijgen. Terwijl zij al weer verder gaat met haar leven. En dat moeten wij ook doen. Ik had bv een maand lang bijna alleen maar binnen gezeten, eigenlijk geen klap uitgevoerd, en alleen maar lopen denken denken denken. Wat ben ik er mee opgeschoten ? niets ! Zonde van mn tijd.. Terwijl ik eigenlijk die tijd veel leuker had kunnen besteden door er weer op uit te trekken, dingen te doen, mensen te ontmoeten..
Dus daar ben ik nu telkens mee bezig. Gaat erg moeizaam (nog steeds zelfs)...maar als ik al 1 keer per week een leuk iets met anderen heb gedaan dan beschouw ik dat als een geslaagde week en dat geeft mij weer aan van: zie je wel, ik kan het ook wel zonder haar !
Ts wat doe je moeilijk zeg?
Je zegt niks omdat je dit niet wilt als je dat nu accepteerd lul je vanzelf wel als je het echt wilt
Je zegt niks omdat je dit niet wilt als je dat nu accepteerd lul je vanzelf wel als je het echt wilt
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
hij wilt wel, hij weet alleen niet hoe, dat zal je moeilijk begrijpen als je er zelf geen problemen mee hebt.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 00:39 schreef zhe-devilll het volgende:
Ts wat doe je moeilijk zeg?
Je zegt niks omdat je dit niet wilt als je dat nu accepteerd lul je vanzelf wel als je het echt wilt
"The sailor does not pray for wind, he learns to sail."
ken je mij dan?quote:Op woensdag 29 augustus 2007 00:46 schreef roburt het volgende:
[..]
hij wilt wel, hij weet alleen niet hoe, dat zal je moeilijk begrijpen als je er zelf geen problemen mee hebt.
nee ok
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
als je echt wilt , kun je het!
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Ja, dat had ik.quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 22:11 schreef Flashwin het volgende:
Heb je de rest van mijn verhaal gelezen?
Ik zal het nog een keer zeggen...STOP met het wanhopig op zoek zijn naar sociaal contact. Het komt vanzelf...als je er constant mee bezig bent, zal het er nooit van komen. In ieder geval niet de manier waarop je zou willen.
Ik ben echt niet wanhopig op zoek naar contact (ok, wel enigzins, maar op dat moment in die bus niet) maar ik kan gewoon niet tegen die situatie die ontstond. Ik moest gewoon wat zeggen om de spanning die ik voelde te stoppen, maar ik wist niets. Toen kwam ook de bus nog in een file terecht, en ik heb me de hele busreis rot/gespannen gevoeld.
En op zulk soort momenten wil ik gewoon iets zeggen, sowieso, soms wil ik gewoon iets tegen iemand zeggen, en dan kan ik het gewoon niet.
Precies, het is echt verdomd ingewikkeld, en ik heb het gevoel dat maar zo weinig mensen echt begrijpen wat ik voel.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 00:46 schreef roburt het volgende:
hij wilt wel, hij weet alleen niet hoe, dat zal je moeilijk begrijpen als je er zelf geen problemen mee hebt.
Ik weet precies wat je voelt. Ik heb je andere topic 'veranderen' ook gelezen en ik zou het zelf geschreven kunnen hebben. De stappen die je daar ondernomen hebt vind ik heel knap. Ik loop zelf sinds een aantal maanden bij een psycholoog en daarmee probeer ik die angstig makende gedachten concreet te krijgen en ermee om te leren gaan. Dat helpt heel goed. Nu zit ik ook op een punt waarop ik mijn leven weer enigzins moet opbouwen dat houdt ook in nieuwe contacten zoeken en daar heb ik het ook erg moeilijk mee.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 19:51 schreef benzin het volgende:
[..]
Precies, het is echt verdomd ingewikkeld, en ik heb het gevoel dat maar zo weinig mensen echt begrijpen wat ik voel.
Hoewel ik vandaag ook wel weer gedacht heb dat het nooit meer wat zou worden met mij en dat ik nooit een vriendin meer krijg heb ik ook wel positieve gedachten. Het zijn de positieve acties van jezelf die je moet waarderen, ook de kleine stapjes.
ik snap precies wat je bedoelt heb zelf ook het probleem... ben geen grote prater, en heb geen flauw idee wat ik tegen dat soort mensen moet zeggen of vragen. Tuurlijk, je kunt gewoon aan iemand vragen "en, waar gaat de reis naartoe?", of "jij bent er ook altijd vroeg bij, word jij ook niet moe inmiddels?". Maar dat vraag je niet... ik niet in ieder geval. Waarom niet? In mijn ogen komt het opdringerig over.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 19:51 schreef benzin het volgende:
[..]
Precies, het is echt verdomd ingewikkeld, en ik heb het gevoel dat maar zo weinig mensen echt begrijpen wat ik voel.
heb zelf ook het probleem... ben geen grote prater, en heb geen flauw idee wat ik tegen dat soort mensen moet zeggen of vragen. Tuurlijk, je kunt gewoon aan iemand vragen "en, waar gaat de reis naartoe?", of "jij bent er ook altijd vroeg bij, word jij ook niet moe inmiddels?". Maar dat vraag je niet... ik niet in ieder geval. Waarom niet? In mijn ogen komt het opdringerig over.Ook in disco's weet ik het soms niet Laatst bijvoorbeeld was er zo'n meid die mij wenkte van 'kom es hier'. Ze proost op me bier en pakt me vol op me bek Dus... op zo'n moment klap ik natuurlijk sowieso dicht: wat moet ik hier op zeggen? "Dat kun je beter!" ofzo? Maarja, ik had zelf iets van: je bent een slet, daar begin ik niet aan...
Dus... op zo'n moment klap ik natuurlijk sowieso dicht: wat moet ik hier op zeggen? "Dat kun je beter!" ofzo? Maar ik heb in zekere zin wel zelfde gevoel als jij benzin, ik vind het vaak ook irritant stil en heb ik geen flauw idee waar ik het over moet hebbe. Maarja, live with it, je komt vast wel een x een leuk iemand tegen
Flexibele werktijden afgestemd op het bioritme van de individuele werknemer leiden tot een hogere productiviteit.
Ik was jarenlang ook zo verlegen. Maar door het te proberen heb ik mezelf vele tactieken aangeleerd. Nu ben ik echt een alfa-male geworden. Jij kunt het ook, als je een van mijn cd's en boeken koopt.
gegroet, David DeAngelo
gegroet, David DeAngelo
Ik weet het! Mijn nickname is blij. Het is een puberale ode van een aantal jaren geleden aan Chris Pontius van Jackass. Helaas is deze vergissing niet meer te herstellen.
huh? jij moet niets hoor. je wilt graag dat het je lukt om over je irrationele angst heen te komen. je bent namelijk zo erg bezig met wat zij wel niet van je denkt dat je totaal vergeet iets te doenquote:Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Voor de mensen die het zich afvragen, het gaat in ieder geval stukken beter dan in mijn vorige posts/topics, het blijft echter wel nog steeds zwaar.
Anyway, ik merk dat er gewoon één struikelblok is waar ik heel veel tegenop loop; en dat is en blijft het omgaan met andere mensen.
Ik weet gewoon niet hoe ik contact moet leggen met andere mensen, wat ik moet zeggen.
Praktijkvoorbeeldje:
-Ik zit nu al een paar weken elke dag in dezelfde bus, in die bus zit echt een mooi/leuk meisje, maar ik heb niet het lef iets tegen haar te zeggen, ik zou ook niet weten wat ik moet zeggen.
Daarnaast heb ik altijd het gevoel dat ik als ik soms wel het lef heb iets te zeggen tegen een meisje, ze zichzelf soort van verdedigen omdat ik eigenlijk beetje aanvallend ben denk ik. Nja, niet aanvallend, maar ik kom dan altijd te plotseling, meestal op van die momenten dat een meisje net heel erg in drzelf zit gekeerd of druk bezig is. Ik moet wat dat betreft echt beter leren timen/beter leren aanspreken.
Daarnaast heb ik dan de neiging om totaal niet passende of maffe dingen te zeggen omdat ik geen idee heb wat ik moet zeggen.
Ik moet daar echt gewoon beter in worden
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.
En sowieso, dat heb ik nooit, een idee wat ik moet zeggen, en ik denk dat ik daarom misschien ook wel zo slecht durf
Anyway, alle tips zijn welkom
waarom kies je daarvoor dan?
ja echt...tjeck Feaubeaux! :')
Ik heb bijna alle producten van David en Real Social Dynamics gehad. Nu weer verkocht en uteraard wel een kopie achtergehouden. Maar ja, als je er niets mee doet kom je nog geen stap verder.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 21:31 schreef partyyboyy het volgende:
Ik was jarenlang ook zo verlegen. Maar door het te proberen heb ik mezelf vele tactieken aangeleerd. Nu ben ik echt een alfa-male geworden. Jij kunt het ook, als je een van mijn cd's en boeken koopt.
gegroet, David DeAngelo
Leuk dat het bij jou wel gelukt is!
Gaap Goals rulezzz!
Waar praten de meeste mensen over als ze met elkaar in gesprek raken? Waarover? Over niks. Over van alles wat. Kijk eens naar mensen om je heen en observeer waarover ze praten.quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 19:50 schreef benzin het volgende:
[..]
Daarnaast zit ik er vooral mee dat ik vaak niet eens weet wat ik tegen mensen moet zeggen om een gesprek aan te knopen zelfs niet met mensen die ik al wel stukken beter ken
Je hoeft niet in één keer gevat over te komen. Praat gewoon. Er zijn vast gedachtes in je hoofd die je op dat moment niet uitspreekt. Je bent toch niet helemaal leeg van binnen? Iedereen heeft gedachtes. Spreek die uit en wacht er niet te lang mee, anders wordt het steeds moeilijker om het toch te zeggen en een gesprek te beginnen.
Geef anders je mening over bepaalde onderwerpen. Vertel over je dag. Het gaat er dan niet om dat wat je zegt boeiend is, maar aan de wederpartij maak je de intentie duidelijk dat je wilt praten. Normaal gesproken zal diegene erop inhaken en daar borduur je op voort. Een gesprek is een wisselwerking tussen twee personen. Als de ander niet wilt meewerken dan houdt het op. Oh ja, gooi ook wat enthousiasme in je bewoordingen. Heel belangrijk is ook hoe je iets zegt.
Uiteindelijk zal je toch over je durf heen moeten komen. Dat moet eerst weg.
Het kan misschien zo zijn dat je een introvert karakter hebt. Dan praat je gewoonweg niet zoveel, omdat je geen zin of interesse hebt. Je kan wel gesprekstechnieken leren om toch te leren praatjes aan te knopen met mensen, maar om een heel spontaan iemand te worden zal moeilijk zijn. Dan moet je uiteindelijk vrede met jezelf hebben en accepteren dat jij nou eenmaal niet zoals anderen bent.quote:]Daarnaast zit ik er vooral mee dat ik vaak niet eens weet wat ik tegen mensen moet zeggen om een gesprek aan te knopen] zelfs niet met mensen die ik al wel stukken beter ken
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2007 10:45:15 ]
Uiteindelijk is niemand zoals "alle anderen". Want wie zijn die anderen? Elk mens denkt/gedraagt zich anders. Helemaal wild spontaan worden is ook onmogelijk als je gewoon een introvert karakter hebt. Dan kun je hoog en laag springen, maar dat geslotene blijft er altijd wel deels in zitten. Je kan wel zijn wie je wil zijn in je hoofd, maar jezelf naar buiten brengen vergt erg veel moeite, omdat je altijd met twijfels/onzekerheden zit. Het enige wat helpt is oefenen, oefenen, oefenen. Maar je moet jezelf ook afvragen of je wel net zoals "anderen" zoveel wilt praten of dat je het jezelf "verplicht", omdat je denkt dat het "moet".
Ik ben vrij introvert, maar ik heb er niet zo bar veel moeite mee. Er zijn genoeg mensen die daar wel mee om kunnen gaan, dus geheel geisoleerd zul je nooit raken als je niet zo'n prater bent.
Ik ben vrij introvert, maar ik heb er niet zo bar veel moeite mee. Er zijn genoeg mensen die daar wel mee om kunnen gaan, dus geheel geisoleerd zul je nooit raken als je niet zo'n prater bent.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
De meeste mensen in de samenleving zijn extravert en dan bedoel ik niet direct heel uitbundig, maar zij praten wel op een bepaald minimumniveau. Introverten die de minderheid vormen zitten daaronder.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 10:47 schreef Shitonya het volgende:
Uiteindelijk is niemand zoals "alle anderen". Want wie zijn die anderen?
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2007 10:54:14 ]
Hoor vaak dat mensen het moeilijk vinden om contact te leggen in het openbaar vervoer. De NS (oid) heeft daar onderzoek naar gedaan waaruit bleek dat veel mensen zitten met waar de TS mee stoeit: niet weten hoe je moet beginnen.
Zelf heb ik er nooit problemen mee. Praat graag en zit soms gedurende mijn hele treinreis te praten met een totaal onbekende. Erg gezellig!
Zou alleen niet weten wat voor tips ik je moet geven... Bij mij komt het spontaan. Ik 'denk' niet. Ik doe mijn mond open op een gepast moment (gevoelsmatig) en een conversatie volgt.
Dat is feitelijk het enige wat ik je kan zeggen: denk niet teveel na over wat je kunt zeggen en wanneer. Daarmee block je al het spontane uit je 'openingstekst' en ben je zo druk met jezelf bezig dat je alles dat aanleiding tot een gesprek kan geven niet opmerkt.
Zelf heb ik er nooit problemen mee. Praat graag en zit soms gedurende mijn hele treinreis te praten met een totaal onbekende. Erg gezellig!
Zou alleen niet weten wat voor tips ik je moet geven... Bij mij komt het spontaan. Ik 'denk' niet. Ik doe mijn mond open op een gepast moment (gevoelsmatig) en een conversatie volgt.
Dat is feitelijk het enige wat ik je kan zeggen: denk niet teveel na over wat je kunt zeggen en wanneer. Daarmee block je al het spontane uit je 'openingstekst' en ben je zo druk met jezelf bezig dat je alles dat aanleiding tot een gesprek kan geven niet opmerkt.
Aka Seventhee, Seventeas, 7-teas, 7, Seven, TTTTTTT, 70s, Settanta
Zus van -Magnolia- *O*
Zus van -Magnolia- *O*
O bedoel je zo. Hm ja ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Aangezien de meeste mensen het zonder moeite kunnen, is het voor de meeste mensen vrij moeilijk te begrijpen waarom de introverte mensen hier wel zoveel moeite mee hebben. Men praat meestal over de meeste onzinnigste dingen namelijk, dus daarom is praten op zich niet moeilijk. Het zit hem meer in de "zin" hebben om te praten. Ik denk niet dat het zozeer angst/onzekerheid altijd is om te praten, maar meer het geen zin hebben in onzinnige, oppervlakkige, voorspelbare gesprekken. Dat heb ik bijvoorbeeld meer. Ik kan wel praten, maar de zin is er vaak niet, omdat elk gesprek toch op de rest van de gesprekken lijkt. Op een forum als hier kun je tenminste nog ietwat diepzinnige gesprekken voeren, maar als je zoiets in het echt probeert, dan kijken mensen je al gauw raar aan.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
edit: denk dat TS zijn probleem niet het "wat" is, maar het hoe en staat meer stil bij de mening van anderen
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Hij maakt zich veel zorgen om hoe hij overkomt idd.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 11:01 schreef Shitonya het volgende:
edit: denk dat TS zijn probleem niet het "wat" is, maar het hoe en staat meer stil bij de mening van anderen
Het spontane is er volledig uit. En juist dat spontane maakt een leuk gesprek.
Aka Seventhee, Seventeas, 7-teas, 7, Seven, TTTTTTT, 70s, Settanta
Zus van -Magnolia- *O*
Zus van -Magnolia- *O*
Ja en dat spontane is er vrijwel onmogelijk in te brengen, omdat spontaniteit vanuit jezelf moet komen en niet geforceerd ( = leren ). Het valt simpelweg niet te leren, want als je iets "leert", forceer je een eigenschap. Hij kan zich beter realiseren dat iedereen niet veel anders denkt dan hem. Iedereen heeft zo zijn twijfels en onzekerheden, maar anderen laten zich er niet zo door meeslepen. Het is gewoon een drempel overgaan. Nu praat ik, anders blijf ik "doodongelukkig" bij wijze van spreken.
Iedereen zegt wat hij denkt, dus waarom zou je dat zelf niet doen? Iedereen praat over "niets", dus zo lastig is het echt niet. Mensen beoordelen je sneller als je een erg stil type bent "wat heb je te verbergen, wat is die raar" enzovoorts. Je kan altijd beter iets dan niets zeggen, want anders maken andere mensen hun eigen beeld over je waar niets van klopt.
Je moet gewoon wat zeggen, ongeacht wat het is. Al is het de meest grote onzin ( zoals jij dat ziet ). Zodra je begint te praten en je merkt dat degene wel luistert, gaat de rest vanzelf wel en voel je je stukken beter. De enige manier om angst te overwinnen is jezelf er voortdurend mee confronteren. Steeds als je denkt "ja maar..stel dat..", moet je het juist doen, want anders blijf je meer piekeren dan praten. Meestal zijn het ook totaal irreeele gedachtes - de "ja maar" gedachtes. En die moet je juist zien om te buigen.
Iedereen zegt wat hij denkt, dus waarom zou je dat zelf niet doen? Iedereen praat over "niets", dus zo lastig is het echt niet. Mensen beoordelen je sneller als je een erg stil type bent "wat heb je te verbergen, wat is die raar" enzovoorts. Je kan altijd beter iets dan niets zeggen, want anders maken andere mensen hun eigen beeld over je waar niets van klopt.
Je moet gewoon wat zeggen, ongeacht wat het is. Al is het de meest grote onzin ( zoals jij dat ziet ). Zodra je begint te praten en je merkt dat degene wel luistert, gaat de rest vanzelf wel en voel je je stukken beter. De enige manier om angst te overwinnen is jezelf er voortdurend mee confronteren. Steeds als je denkt "ja maar..stel dat..", moet je het juist doen, want anders blijf je meer piekeren dan praten. Meestal zijn het ook totaal irreeele gedachtes - de "ja maar" gedachtes. En die moet je juist zien om te buigen.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
'Gewoon iets zeggen' en 'gewoon een drempel over gaan' lijkt mij ook forceren als je eigenlijk te onzeker bent om het te doen.'Gewoon' is het zeker niet voor mensen die er moeite mee hebben. Wat dat betreft kun je beter eerst het besef hebben waar jij over spreekt in je eerste alinea: realisatie dat iedereen onzekerheden heeft maar je er niet door laten meeslepen. Dan komt de rest vanzelf.
En niet te onzeker zijn. Niet teveel denken. Echt, je maakt jezelf gek door zoveel te denken aan wat anderen van je vinden. Je kúnt niet voor anderen denken, dus stop daar meteen mee.
En niet te onzeker zijn. Niet teveel denken. Echt, je maakt jezelf gek door zoveel te denken aan wat anderen van je vinden. Je kúnt niet voor anderen denken, dus stop daar meteen mee.
Aka Seventhee, Seventeas, 7-teas, 7, Seven, TTTTTTT, 70s, Settanta
Zus van -Magnolia- *O*
Zus van -Magnolia- *O*
Oké bedoel ook niet "gewoon", maar simpelweg een drempel overstappen, anders kom je nooit naar het punt welke je wilt bereiken. Minder denken is meestal de oplossing voor de stillere types. "Stille wateren hebben diepe gronden". Ze zijn vaak totaal niet stil van binnen, maar enkel van buiten. Daarom vind ik het ook onzin dat mensen zeggen "hij/zij is stil/verlegen". De mensen die zwijgen én ook vrij weinig tot niets denken die noem ik meer de stille mensen.
Maar ja, het blijft lastig. Want hoe denk je minder en praat je meer uiteindelijk. Zelfs in de wetenschap dat iedereen ook maar onzin praat en wat je zegt, weinig uitmaakt, dan is het nog lastig praten als je dat jarenlang niet gewend bent. Het is een gewoonte die je moet verbreken.
Maar ja, het blijft lastig. Want hoe denk je minder en praat je meer uiteindelijk. Zelfs in de wetenschap dat iedereen ook maar onzin praat en wat je zegt, weinig uitmaakt, dan is het nog lastig praten als je dat jarenlang niet gewend bent. Het is een gewoonte die je moet verbreken.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Precies. Op een gegeven moment heb ik 'Double Your Dating' van DD gelezen, en ik heb niet echt het gevoel ermee opgeschoten te zijn.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 08:47 schreef M_Schtoppel het volgende:
Ik heb bijna alle producten van David en Real Social Dynamics gehad. Nu weer verkocht en uteraard wel een kopie achtergehouden. Maar ja, als je er niets mee doet kom je nog geen stap verder.
Gewoonweg omdat ik het lef mis gesprekken met meiden (alle mensen, maar met meiden het ergst) aan te spreken. En als je niet het lef hebt om te oefenen gaat niets werken.
En eigenlijk door alle extra informatie en druk door die boeken wordt het misschien zelfs slechter..
Nou is dat in het openbaar het allermoeilijkst omdat je echt helemaal niet weet wat je met de ander gemeen hebt.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 10:58 schreef Seventees het volgende:
Hoor vaak dat mensen het moeilijk vinden om contact te leggen in het openbaar vervoer. De NS (oid) heeft daar onderzoek naar gedaan waaruit bleek dat veel mensen zitten met waar de TS mee stoeit: niet weten hoe je moet beginnen.
Maar eigenlijk was het slechts een voorbeeld, ik heb het zelfs met mensen die ik eigenlijk wel beter ken, dat ik niet weet hoe gesprekken te beginnen.
Tja, ik denk dat TS best weet wat hij moet doen; het is al 100 keer gezet; gewoon stappen zetten, met mensen praten en de dingen die het leven mooi of kut maken ervaren. Alleen gaat dat nou eenmaal vre-se-lijk traag. Je moet je realiseren dat je misschien nog wel 2 a 3 jaar gesloten en stil blijft.
We kunnen wel zeggen, maak je niet druk om wat anderen zeggen, en je moet je over je angsten heen zetten, maar uiteindelijk heeft het gewoon veel tijd nodig. Kijk naar de vorderingen die je gemaakt hebt, en bepaald voor jezelf of je wilt veranderen. Als je ECHT wilt veranderen, dan zul je veranderen; iedereen veranderd namelijk langzaam in de persoon die hij of zij wil worden. Er gaat echter alleen verschrikkelijk veel tijd overheen.
Ik was vroeger ook heel stil en gesloten, en tegenwoordig merk ik nog steeds dat ik me wel eens afsluit of afzonder van druktes of sociale verplichtingen, maar dat gebeurd maar heel incidenteel. Uiteindelijk zul je eigenschappen die je haat, verdrukken door eigenschappen die je liever ziet. Je slechte eigenschappen zullen nooit verdwijnen, maar ze zullen niet meer de boventoon gaan voeren.
Je moet een beetje hoop houden, en het tijd geven.
We kunnen wel zeggen, maak je niet druk om wat anderen zeggen, en je moet je over je angsten heen zetten, maar uiteindelijk heeft het gewoon veel tijd nodig. Kijk naar de vorderingen die je gemaakt hebt, en bepaald voor jezelf of je wilt veranderen. Als je ECHT wilt veranderen, dan zul je veranderen; iedereen veranderd namelijk langzaam in de persoon die hij of zij wil worden. Er gaat echter alleen verschrikkelijk veel tijd overheen.
Ik was vroeger ook heel stil en gesloten, en tegenwoordig merk ik nog steeds dat ik me wel eens afsluit of afzonder van druktes of sociale verplichtingen, maar dat gebeurd maar heel incidenteel. Uiteindelijk zul je eigenschappen die je haat, verdrukken door eigenschappen die je liever ziet. Je slechte eigenschappen zullen nooit verdwijnen, maar ze zullen niet meer de boventoon gaan voeren.
Je moet een beetje hoop houden, en het tijd geven.
Mwoah, kan begrijpen waarom je dat vindt. Maar RSD is wel heel goed. David legt veel te veel nadruk op het C&F zijn.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 21:22 schreef EdwinHeijmen het volgende:
david deangelo stinks......
Gaap Goals rulezzz!
Dat is geen keuze. Ik ben altijd zo geweest, ik heb me altijd al druk gemaakt over wat mensen van me dachten.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 21:55 schreef MooieLuL het volgende:
je bent namelijk zo erg bezig met wat zij wel niet van je denkt dat je totaal vergeet iets te doen
waarom kies je daarvoor dan?
Ik zou zo graag willen dat het me echt geen ene fok zou kunnen schelen wat anderen over me denken.
Maar voortdurend blijf ik me er druk over maken.
Het probleem is ook dat het waarschijnlijk een gewoonte is geworden om zo te denken. Dat is niet een keuze die je op dat moment maakt. Waar je natuurlijk wel voor kan kiezen is om van die gewoonte af te komen of er op de een of andere manier mee te leren omgaan.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 21:55 schreef MooieLuL het volgende:
huh? jij moet niets hoor. je wilt graag dat het je lukt om over je irrationele angst heen te komen. je bent namelijk zo erg bezig met wat zij wel niet van je denkt dat je totaal vergeet iets te doen
waarom kies je daarvoor dan?
Mua, je doet ook geen ene "fok" met wat mensen tegen je zeggen hier, want je blijft maar negatief praten over jezelf en jezelf herhalen..self fulfilling prophe...awel, ik schrijf het altijd verkeerd. Maar op deze manier zul je het nog wel járen blijven, want door wat je typt zie ik je ook niet snel veranderen. "maar, maar, maar..." Begin daar eens mee te stoppen als je die gewoonte wilt verbreken.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Klopt, introverten zijn in de minderheid.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 10:53 schreef addictivebeat het volgende:
De meeste mensen in de samenleving zijn extravert en dan bedoel ik niet direct heel uitbundig, maar zij praten wel op een bepaald minimumniveau. Introverten die de minderheid vormen zitten daaronder.
En dat maakt het ook niet makkelijk in een bar snelle maatschappij voor die introverten soms, zoals al werd gezegd 'de introvert(en) vindt dat hij dan ook moet'.
In de psychologie magazine van een tijdje terug stond laatst een stuk over introverte mensen. Dat de maatschappij er juist gebaat bij is, dat er zonder introverte mensen minder diepgang, en weet ik veel wat allemaal zou zijn.
De introvert gaat vaak net iets langer door, daar waar de extravert allang met andere dingen bezig is. De introvert is vaak geduldiger etc. Stond erin althans.
Vind ook dat niemand eigenlijk zou moeten veranderen, als dat alleen een norm van de maatschappij is en diegene er zelf ongelukkig van wordt. Denk eerder dat de maatschappij dan meer kan denken van 'iedereen verschilt, en dat is prima'. De extraverten hebben de introverten nodig. That's my humble opinion hierin (een beetje).
Voor de geïnteresseerden, opgezocht met/door mijn introverte skills , en misschien wat positief nieuws (een boostje, introverten zijn immers bescheidender ) voor de introvert. Artikel:
http://www.rijnlandmodel.(...)bron_introversie.htm
(red: overigens komen de kenmerken van introversie aardig overéén met die van hsp, voor de mensen die een hekel aan dat woord hebben, bestaat er ook nog de introversie ) )
, en misschien wat positief nieuws (een boostje, introverten zijn immers bescheidender http://www.rijnlandmodel.(...)bron_introversie.htm
(red: overigens komen de kenmerken van introversie aardig overéén met die van hsp, voor de mensen die een hekel aan dat woord hebben, bestaat er ook nog de introversie ) )
Oeh, en deze opmerking/conclusie is nou juist zo jammer.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 20:34 schreef Batsnek het volgende:
Je slechte eigenschappen zullen nooit verdwijnen, maar ze zullen niet meer de boventoon gaan voeren.
Introversie = een slechte eigenschap. Voor wie? Voor jezelf, voor de maatschappij, kip of het ei ?
Voor de maatschappij en daarom vind je dat waarschijnlijk zelf. Als een introvert iemand, wat dus veelal gebeurt kennelijk, introversie ook als een slechte eigenschap ziet, wat dus al niet eens zo gek is, is het einde wel een beetje zoek.
Dát is onderdrukking.
Met verandering is niks mis. Ik denk dat je als introvert zijnde dat al bijna moet, want de introvert stuit al op genoeg moeilijkheden, dat blijkt maar weer. Als ik soms zie/lees/hoor hoeveel mensen, wel minderheid nog steeds, sociale vaardigheden-cursussen, assertiviteitscursussen, etc volgt. Zucht.
Ze gaan van die boeken lezen zoals hier ook al genoemd, alfa males enzo , heb bij voorbaat al bijna een hekel aan die man die het heeft geschreven, want die vindt zichzelf kennelijk niet goed genoeg en predikt het stigma nog meer dat extravert zijn hét is. Zo jammer. Mensen worden hier alleen maar depressiever van, zoals iemand ook al zei, ts volgens mij, 'voel mezelf er alleen maar slechter door'. Een introvert iemand kan een beetje veranderen, zal ook soms kunnen genieten van drukte of een leuk feestje, maar zijn introvertheid zit erin, in de hersens oa. Een introvert iemand verschilt nou eenmaal van een extravert iemand. En wil daardoor al veranderen, omdat het in de minderheid is.
quote:Uiteindelijk zul je eigenschappen die je haat, verdrukken door eigenschappen die je liever ziet.
Rare zin.
Iemand haat zichzelf dus, om eigenschappen waar eigenlijk niks mis mee is, maar mee lijkt te zijn -> maatschappij, omgeving. Jammer, zo jammer. Ziet een introvert iemand niet liever dat hij gewoon geaccepteerd wordt, met zijn introverte eigenschappen, die geen slechte eigenschappen zijn, maar net zo goed kwaliteiten. Met traagheid is niets mis, de aarde draait ook vet lang om de zon, maar heb je die zon weleens horen klagen En wie kent er het verhaal van de schildpad en de haas http://www.beleven.org/verhaal/de_haas_en_de_schildpad .. juist.
Klinkt een beetje als spam?quote:Op woensdag 29 augustus 2007 21:31 schreef partyyboyy het volgende:
Ik was jarenlang ook zo verlegen. Maar door het te proberen heb ik mezelf vele tactieken aangeleerd. Nu ben ik echt een alfa-male geworden. Jij kunt het ook, als je een van mijn cd's en boeken koopt.
gegroet, David DeAngelo
On topic: Hoewel ik een sociale beroep heb en vaak contacten met mensen leg, vind ik het ook moeilijk om met een wildvreemde een gesprek aan te gaan. Is toch wel moeilijk om gewoon een gesprek aan te gaan zonder dat mensen denken dat ik bijbedoelingen heb .
Trouwens wist je dat Brat pitt en David Backham ook verlegen zijn, maar toch zijn ze allebei aan de vrouw. Denk DAAR maar eens over na.
A little bit hateful
Heb de discussie gevolgd en herken helaas de problematiek waar benzin mee te maken heeft. Ik betwijfel of de goedbedoelde reacties van shitonya e.a. zoden aan de dijk kunnen zetten. Iig niet voor mij. Zelf heb ik de volgende stadia al doorlopen:
Denial, Anger, Acceptance (ja, is ook een Sopranos aflevering)
Ben nu tegen de 30 en bevind me al enige tijd tussen het stadium anger en acceptance in. Als ik in acceptance zou zitten zou ik hier waarschijnlijk niet zo snel posten.
In mijn kindertijd merkte ik voor het eerst dat ik moeite had om gewoon gezellig een gesprekje aan te knopen en in stand te houden met klasgenootjes. In een groep kon ik nog wel meekomen: met gevatte opmerkingen heb ik steeds het total losership weten te ontwijken. Tegelijkertijd wekte dat helaas ook valse verwachtingen, omdat ik dan als het ware als een gezellige toffe jongen overkwam. In 1 op 1 situaties liep ik echter al snel tegen de lamp: zo gezellig bleek ik niet te zijn, aangezien de gespreksstof na 1 minuut al verbruikt was. "Zo stil in mij" van Van Dik Hout leek wel voor mij geschreven te zijn.
Echte vrienden (en vriendinnetjes) heb ik nooit gehad. Vrienden kan je misschien nog zonder, maar je rondrazende hormonen kan je als tiener moeilijk negeren (en nu ook niet overigens).
Toen ik op het VWO zat had ik voor mezelf besloten om in Amsterdam te gaan studeren. De aantrekkingskracht van de rosse buurt droeg daar in sterke mate aan bij. Studeren, werken en wonen in Amsterdam en er - tegen betaling - stoom afblazen was in mijn ogen de makkelijkste oplossing voor mijn situatie.
Momenteel ben ik student af en werk ik (meer dan) fulltime. De hormonen vinden nog steeds een uitweg in de minder chique gedeeltes van Amsterdam.
Het blijft echter wel aan me knagen dat ik niet op normale manier aan mijn gerief kan komen, maar bovenal niet in staat ben tot sociale interactie en het aangaan van relaties. De omgeving blijft zich daarnaast vergeefs afvragen wanneer er zich nu eindelijk eens een vriendin aandient.
De komende jaren raak ik over de houdbaarheidsdatum heen en hoop ik acceptance te hebben bereikt, zodat ik gewoon kan genieten van al het andere dat het leven te bieden heeft.
Denial, Anger, Acceptance (ja, is ook een Sopranos aflevering)
Ben nu tegen de 30 en bevind me al enige tijd tussen het stadium anger en acceptance in. Als ik in acceptance zou zitten zou ik hier waarschijnlijk niet zo snel posten.
In mijn kindertijd merkte ik voor het eerst dat ik moeite had om gewoon gezellig een gesprekje aan te knopen en in stand te houden met klasgenootjes. In een groep kon ik nog wel meekomen: met gevatte opmerkingen heb ik steeds het total losership weten te ontwijken. Tegelijkertijd wekte dat helaas ook valse verwachtingen, omdat ik dan als het ware als een gezellige toffe jongen overkwam. In 1 op 1 situaties liep ik echter al snel tegen de lamp: zo gezellig bleek ik niet te zijn, aangezien de gespreksstof na 1 minuut al verbruikt was. "Zo stil in mij" van Van Dik Hout leek wel voor mij geschreven te zijn.
Echte vrienden (en vriendinnetjes) heb ik nooit gehad. Vrienden kan je misschien nog zonder, maar je rondrazende hormonen kan je als tiener moeilijk negeren (en nu ook niet overigens).
Toen ik op het VWO zat had ik voor mezelf besloten om in Amsterdam te gaan studeren. De aantrekkingskracht van de rosse buurt droeg daar in sterke mate aan bij. Studeren, werken en wonen in Amsterdam en er - tegen betaling - stoom afblazen was in mijn ogen de makkelijkste oplossing voor mijn situatie.
Momenteel ben ik student af en werk ik (meer dan) fulltime. De hormonen vinden nog steeds een uitweg in de minder chique gedeeltes van Amsterdam.
Het blijft echter wel aan me knagen dat ik niet op normale manier aan mijn gerief kan komen, maar bovenal niet in staat ben tot sociale interactie en het aangaan van relaties. De omgeving blijft zich daarnaast vergeefs afvragen wanneer er zich nu eindelijk eens een vriendin aandient.
De komende jaren raak ik over de houdbaarheidsdatum heen en hoop ik acceptance te hebben bereikt, zodat ik gewoon kan genieten van al het andere dat het leven te bieden heeft.
Voetbal kijken? Check http://voetbalinbeeld.nl.
PhatRabbit, het klinkt inderdaad erg triest maar ik begrijp je volkomen, zit zelf ook 300 % in dezelfde situatie, inclusief de hoeren...
Ik weet niet precies in welk stadium ik zit maar het zweeft geloof ik ergens tussen anger en hope in, want accepteren zal ik het nooit. Ik probeer me ook maar te richten op de dingen die wel goed gaan en die ik wel heel leuk vindt.
Ik zak juist weg in een groep, dan wordt ik steeds stiller en ga ik luisteren naar wat anderen zeggen. Je moet mij echt 1-op-1 hebben. Dat is op zich niet zo moeilijk als ik een gesprekspartner tegenover me heb die zelf de kar een beetje trekt. In luisteren, feedback en inhaken ben ik een meester maar als ik zelf het gesprek overeind moet houden, ja, dan wordt het moeilijk.
Ach, je moet het maar zo zien, wij neuken de mooiste vrouwen ter werled waar zelfs de beste versierders nog bloed zweet en tranen voor moeten plengen.
Ik weet niet precies in welk stadium ik zit maar het zweeft geloof ik ergens tussen anger en hope in, want accepteren zal ik het nooit. Ik probeer me ook maar te richten op de dingen die wel goed gaan en die ik wel heel leuk vindt.
Ik zak juist weg in een groep, dan wordt ik steeds stiller en ga ik luisteren naar wat anderen zeggen. Je moet mij echt 1-op-1 hebben. Dat is op zich niet zo moeilijk als ik een gesprekspartner tegenover me heb die zelf de kar een beetje trekt. In luisteren, feedback en inhaken ben ik een meester maar als ik zelf het gesprek overeind moet houden, ja, dan wordt het moeilijk.
Ach, je moet het maar zo zien, wij neuken de mooiste vrouwen ter werled waar zelfs de beste versierders nog bloed zweet en tranen voor moeten plengen.
Gaap Goals rulezzz!
Ik heb gemerkt dat het er vaak niet eens toe doet wat je zegt, als je maar iets zegt. Het is toch helemaal niet erg als een gesprek voor 85% uit fluff bestaat, en 15% diepgang heeft? Als ik berichtjes van Shitonya lees bijvoorbeeld, dan zie ik dat ze vaak direct tot de kern probeert door te dringen. Maar vaak is een gesprek met een nieuw persoon in de eerste plaats een kwestie van iemands vertrouwen winnen. Laat zien dat je gewoon een leuk gesprek kan voeren, beleefd kan zijn, kan lachen om iemands grapjes en aardig bent voor andere mensen. Als je meteen de diepte in wilt, en die persoon kent je helemaal niet, dan komt dat enorm opdringerig over. Dat doe je pas als je iemand wat beter kent.
Dat maakt ook compleet niet uit. Sterker nog, dat zou ik zelfs wel fijn vinden.quote:Op zondag 9 september 2007 11:27 schreef the_mind het volgende:
Ik heb gemerkt dat het er vaak niet eens toe doet wat je zegt, als je maar iets zegt. Het is toch helemaal niet erg als een gesprek voor 85% uit fluff bestaat, en 15% diepgang heeft?
Alleen.. Ik kan het niet, ik kan niet over fluff praten. Ik kan gewoon moeilijk luchtige gesprekken voren. Ik weet juist dan niet wat ik moet zeggen.
Begin over iets waarvan je een vermoeden hebt dat het de ander interesseert. Bijvoorbeeld: "Morgen is die wedstrijd van Ajax tegen Feijenoord." Als de ander daar boodschap aan heeft, zal ie reageren met bijvoorbeeld: "Feijenoord is kansloos." Daar haak jij dan weer op in "Die Rotterdammers kunnen niet voetballen", etc., etc. Maak het niet te moeilijk, en probeer het kort te houden. Te lange gesprekken in een keer schrikken ook af. En laat je niet ontmoedigen als mensen geen zin hebben in een praatje. Als ze geen antwoord geven: dan niet, volgende keer beter.
Voetbal praten is idd een meesterlijke tip he.quote:Op zondag 9 september 2007 12:18 schreef the_mind het volgende:
Begin over iets waarvan je een vermoeden hebt dat het de ander interesseert. Bijvoorbeeld: "Morgen is die wedstrijd van Ajax tegen Feijenoord." Als de ander daar boodschap aan heeft, zal ie reageren met bijvoorbeeld: "Feijenoord is kansloos." Daar haak jij dan weer op in "Die Rotterdammers kunnen niet voetballen", etc., etc. Maak het niet te moeilijk, en probeer het kort te houden. Te lange gesprekken in een keer schrikken ook af. En laat je niet ontmoedigen als mensen geen zin hebben in een praatje. Als ze geen antwoord geven: dan niet, volgende keer beter.
Praat liever over het weer, ns ofzo
A little bit hateful
Het nadeel van onderwerpen als voetbal en politiek is dat dat voor sommige mensen te beladen onderwerpen zijn. Dan kun je inderdaad beter iets neutraals kiezen, zoals het weer, de ns, of iemands postzegelverzameling.quote:Op zondag 9 september 2007 12:22 schreef Liquidootje het volgende:
Voetbal praten is idd een meesterlijke tip he.
Praat liever over het weer, ns ofzo
quote:Op dinsdag 28 augustus 2007 02:43 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Bullshit. Verandering zit in de geest: zoals je jezelf ziet, zo zal je worden.
Het is zo makkelijk.quote:
Je maakt je te druk over wat er allemaal wel niet zal gebeuren en wat je of hoe je iets moet zeggen.
Een orginele openingszin maakt totaal niks uit, je begint gewoon ergens over en je moet zorgen dat die vrouw zich op haar gemak gaat voelen. Soms zijn er wel mensen eventjes wat stilletjes/defensief, omdat ze een beetje overrompeld zijn, maar dat is dan meestal van korte duur.. als je gewoon jezelf bent en aardig dan zit je zó in een gesprek wat kan resulteren tot een keer samen iets drinken o.i.d.
Zelfvertrouwen en niet teveel wat/als denken.
Een orginele openingszin maakt totaal niks uit, je begint gewoon ergens over en je moet zorgen dat die vrouw zich op haar gemak gaat voelen. Soms zijn er wel mensen eventjes wat stilletjes/defensief, omdat ze een beetje overrompeld zijn, maar dat is dan meestal van korte duur.. als je gewoon jezelf bent en aardig dan zit je zó in een gesprek wat kan resulteren tot een keer samen iets drinken o.i.d.
Zelfvertrouwen en niet teveel wat/als denken.
Als 1 op 1 wel goed gaat begrijp ik niet waarom je dan zoveel moeite hebt met dates/vrouwen, omdat je met een date juist 1 op 1 bent. Het moet dus wel aan je uiterlijk liggen. En "wij neuken de mooiste vrouwen ter wereld"? Als jij hoeren/levende neukrobots de mooiste vrouwen ter wereld vind dan kan ik wel weer begrijpen waarom je nog vrijgezel bent. En een hoer is voor elke dwaas beschikbaar. Een versierder doet wel moeite voor een verstandige, aantrekkelijke vrouw die haar lichaam niet beschikbaar stelt voor mislukte castraten die zich laten leiden door hun hormonen.quote:Op zondag 9 september 2007 09:44 schreef M_Schtoppel het volgende:
PhatRabbit, het klinkt inderdaad erg triest maar ik begrijp je volkomen, zit zelf ook 300 % in dezelfde situatie, inclusief de hoeren...
Ik weet niet precies in welk stadium ik zit maar het zweeft geloof ik ergens tussen anger en hope in, want accepteren zal ik het nooit. Ik probeer me ook maar te richten op de dingen die wel goed gaan en die ik wel heel leuk vindt.
Ik zak juist weg in een groep, dan wordt ik steeds stiller en ga ik luisteren naar wat anderen zeggen. Je moet mij echt 1-op-1 hebben. Dat is op zich niet zo moeilijk als ik een gesprekspartner tegenover me heb die zelf de kar een beetje trekt. In luisteren, feedback en inhaken ben ik een meester maar als ik zelf het gesprek overeind moet houden, ja, dan wordt het moeilijk.
Ach, je moet het maar zo zien, wij neuken de mooiste vrouwen ter werled waar zelfs de beste versierders nog bloed zweet en tranen voor moeten plengen.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Zeg dan niets...quote:Op zondag 9 september 2007 15:06 schreef M_Schtoppel het volgende:
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Interessant topic, moeite waard om te volgen
(tvp dus)
(tvp dus)
-Wij zijn PSV , Wij zijn de beste!
-Landskampioen 2005-2008
-Landskampioen 2005-2008
moeilijk verhaal, heb je zelf geen goeie vriendinnen? Die kunnen je vast ook keer helpen ofzo
AFC AJAX
Inderdaad zeg dan niets ja, met je domme kortzichtige geblaat. Doe eerst eens wat levenservaring op en kom dan terug om ons te verrijken met je hernieuwde inzichten.quote:
Gaap Goals rulezzz!
hoe ? daarvoor zal hij wel 'het broertje' zijn...quote:Op maandag 10 september 2007 01:18 schreef BonJovi het volgende:
moeilijk verhaal, heb je zelf geen goeie vriendinnen? Die kunnen je vast ook keer helpen ofzo
tja, en OT: mensen aanspreken moet je in eerte instantie liggen of niet. Sommige kunnen dant gewoon, hebben dat in zich om iemand te 'strikken'. Als je dat niet hebt, moet je dat jezelf aanleren. 1 tip: denk niet teveel en doe ff 'relaxde'.......
misschien ben je wel te wanhopig? Of zie het eens nuchter, wáárom wil je zo graag met die dame praten
Haleloeja
Schrale troost, ik was net zoals de TS.. kon met niemand praten en wist nooit wat ik moest zeggen.
Bleek uiteindelijk dat ik gewoon wat los moest komen.. toen ik eenmaal een vriendin had en mensen waar ik regelmatig lol trapte, werd het ook veel makkelijker om met vreemden te praten. Ik heb het ook al vaker gehad dat ik met meisjes in de trein praatte, gebeurde gewoon vanzelf. Wat oogcontact en voor je het weet zeg je iets en krijg je ook reactie.
De crux is alleen wel: ik wou niks van ze. Omdat ik al een vriendin heb, is het ook makkelijk praten met andere meisjes.. het is gewoon gezellig en je verwacht er helemaal niks van.
Wijze les dus: niet teveel ervan verwachten, dan gebeuren die dingen vanzelf.
Bleek uiteindelijk dat ik gewoon wat los moest komen.. toen ik eenmaal een vriendin had en mensen waar ik regelmatig lol trapte, werd het ook veel makkelijker om met vreemden te praten. Ik heb het ook al vaker gehad dat ik met meisjes in de trein praatte, gebeurde gewoon vanzelf. Wat oogcontact en voor je het weet zeg je iets en krijg je ook reactie.
De crux is alleen wel: ik wou niks van ze. Omdat ik al een vriendin heb, is het ook makkelijk praten met andere meisjes.. het is gewoon gezellig en je verwacht er helemaal niks van.
Wijze les dus: niet teveel ervan verwachten, dan gebeuren die dingen vanzelf.
Here comes the bad rain..
Joh, ik ben ooit met een meisje in de trein een gesprek begonnen over fisherman's friendsquote:Op zondag 9 september 2007 12:08 schreef benzin het volgende:
Dat maakt ook compleet niet uit. Sterker nog, dat zou ik zelfs wel fijn vinden.
Alleen.. Ik kan het niet, ik kan niet over fluff praten. Ik kan gewoon moeilijk luchtige gesprekken voren. Ik weet juist dan niet wat ik moet zeggen.
Ze had een blauw zakje gekocht en haar gezicht vertrok helemaal.. ik lachen, zij lachen.. geef haar een tip dat ze de volgende keer beter de groene kan kopen. Daarna hadden we het over die reclames ervan, even later over marketing en daarna weet ik het amper nog.. volgens mij had ik het zelfs nog over mijn werk enzo.
Oftewel: het maakt eigenlijk geen hol uit wat je zegt.
Here comes the bad rain..
Ik zou een krantje lezen en dan, mits ze naast me zit, vragen wat ze van een bepaalde gebeurtenis vind. Aan haar reactie weet je meteen of je verder kunt babbelen of dat je moet kappen.
gast...quote:Op zondag 16 september 2007 09:28 schreef w8jij17 het volgende:
Ik zou een krantje lezen en dan, mits ze naast me zit, vragen wat ze van een bepaalde gebeurtenis vind. Aan haar reactie weet je meteen of je verder kunt babbelen of dat je moet kappen.
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Niet dat ik het zo aan zou pakken, maar ik wil er alleen maar mee zeggen dat mensen te veel nadenken over een openingszin. Je kunt van tevoren het gesprek toch niet bepalen dus om het ijs te breken zou ik juist 'alledaags' te werk gaan. Een gesprek starten is toch niet zo moeilijk?
[ Bericht 54% gewijzigd door w8jij17 op 16-09-2007 11:16:37 ]
[ Bericht 54% gewijzigd door w8jij17 op 16-09-2007 11:16:37 ]
een gesprek starten is voor iemand die meteen een doembeeld in zijn hoofd heeft best lastig...
relativeren is de enige echte oplossing... wat maakt het mij uit of het lukt...
en niet meteen denken dat bij een mislukte poging alles aan jou ligt...
sommige mensen zijn in voor een gesprekje sommige niet...
maar als je meteen uitgaat van dat het een relatie moet worden en dat je samen oud en gelukkig gaat worden als jij het maar goed aanpakt ben je verkeerd bezig....
relativeren is de enige echte oplossing... wat maakt het mij uit of het lukt...
en niet meteen denken dat bij een mislukte poging alles aan jou ligt...
sommige mensen zijn in voor een gesprekje sommige niet...
maar als je meteen uitgaat van dat het een relatie moet worden en dat je samen oud en gelukkig gaat worden als jij het maar goed aanpakt ben je verkeerd bezig....
Neuh, je kunt het ook wel leren. Zo geldt:quote:Op donderdag 13 september 2007 20:31 schreef WinnarJ het volgende:
idd, moet je kunnen of niet...
- mensen praten graag over zichzelf, dus vraag altijd naar de ander, vertel alleen over jezelf als de ander naar jou vraagt
- mensen voelen zich graag belangrijk, dus zorg ervoor dat je de ander laat merken dat je waardering hebt voor hem/haar
En dat werkt dus alleen als het wederzijds is. Dat soort mensen zijn, zoals ik het ervaar, zeldzaam.
Enkel het aanspreken van mensen is een kwestie van durf. En dat zal je in de eerste plaats gewoon moeten doen. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt. Het werkt echter ook omgekeerd, hoe sneller je het doet, hoe makkelijker het wordt.
En als je echt niet weet wat te zeggen, praat dan gewoon over standaard dingetjes, hallo hoe gaat het, speel in op de situatie ter plekke, wat vind je hiervan etc etc. Schrijf het desnoods op papier. De rest van het verloop van het gesprek bestaat voor een groot gedeelte uit het voortborduren op hetgeen eerder is gezegd. Het ijs moet alleen eerst even breken. Oefenen, Benzin, oefenen. Als het niet goed gaat is het niet erg, maar je moet niet opgeven.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 17-09-2007 13:46:08 ]
En als je echt niet weet wat te zeggen, praat dan gewoon over standaard dingetjes, hallo hoe gaat het, speel in op de situatie ter plekke, wat vind je hiervan etc etc. Schrijf het desnoods op papier. De rest van het verloop van het gesprek bestaat voor een groot gedeelte uit het voortborduren op hetgeen eerder is gezegd. Het ijs moet alleen eerst even breken. Oefenen, Benzin, oefenen. Als het niet goed gaat is het niet erg, maar je moet niet opgeven.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 17-09-2007 13:46:08 ]
Nee hoor. Als je interesse toont in de ander, blijft doorvragen etc. en dan laat merken dat je het interessant vindt, dan 'groeit' de persoon terplekke, en vindt hij/zij jou een interessante gesprekspartner. Ik vind het zelf ook leuk als mensen echt interesse tonen. .quote:Op maandag 17 september 2007 13:35 schreef w8jij17 het volgende:
En dat werkt dus alleen als het wederzijds is. Dat soort mensen zijn, zoals ik het ervaar, zeldzaam.
Begin met je collega's in de wandelgangen of in de lift goedemorgen te wensen. Collega's bij de koffie-automaat kan je vervolgens eens een complimentje geven. Lach naar receptionistes, bedank de ober/barman in een horecagelegenheid extra voor de service, kijk mensen vriendelijk in hun ogen en lach erbij. Dat zijn allemaal kleine dingetjes die jou voor een ander zoveel vriendelijker en toegankelijker maken. Bovendien zijn ze zó klein, dat ze nauwelijks eng zijn, en je kunt er niet mee falen. Maar ze geven je wel zelfvertrouwen op sociaal gebied.quote:Op maandag 17 september 2007 13:45 schreef addictivebeat het volgende:
Enkel het aanspreken van mensen is een kwestie van durf. En dat zal je in de eerste plaats gewoon moeten doen. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt. Het werkt echter ook omgekeerd, hoe sneller je het doet, hoe makkelijker het wordt.
Ik doe mijn best, en de laatste tijd boek ik soms ook hele kleine succesjes, maar daar staan ook wel heel erg veel missers en dagen dat ik compleet gesloten ben tegenover.quote:Op maandag 17 september 2007 13:45 schreef addictivebeat het volgende:
Oefenen, Benzin, oefenen. Als het niet goed gaat is het niet erg, maar je moet niet opgeven.
Pfff, het is echt niet makkelijk. maar het gaat me lukken
Memo aan mezelf; positief blijven!
[ Bericht 13% gewijzigd door benzin op 17-09-2007 15:21:32 ]
Hehe, mijn vriendin vindt dat ik hetzelfde probleem heb. Alleen heb ik er zelf weinig last van. Ik maak ook moeilijk contact met nieuwe mensen, maar geef daar eigenlijk helemaal niks om. Ik zit negen van de 10 keer liever alleen dan dat ik met vrienden wat ga drinken in de stad ofzo.
Kan slechts vlot babbelen met mensen die dezelfde interesses hebben als ik, en heb er dan ook een bloedhekel aan om op een verjaardag of feestje met een vage vriend of vriendin van mijn vriendin te staan ouwehoeren over zijn auto of haar nieuwe huis. Hetgeen weer resulteert in een verveelde Gallorini die weg wil, waar vriendinnetje dan weer boos om wordt
Soms probeer ik het wel, maar dan ben ik zo weer uitgepraat omdat degene met wie ik sta te praten mij gewoon niet kan boeien of ik hem niks kan vertellen waar hij of zij het over wil hebben. Daarnaast praat ik niet graag over mijzelf, waardoor veel mensen mij weer als arrogant bestempelen en snel op zoek gaan naar een nieuwe gesprekspartner
* Gallorini een echte einselganger ist
Kan slechts vlot babbelen met mensen die dezelfde interesses hebben als ik, en heb er dan ook een bloedhekel aan om op een verjaardag of feestje met een vage vriend of vriendin van mijn vriendin te staan ouwehoeren over zijn auto of haar nieuwe huis. Hetgeen weer resulteert in een verveelde Gallorini die weg wil, waar vriendinnetje dan weer boos om wordt
Soms probeer ik het wel, maar dan ben ik zo weer uitgepraat omdat degene met wie ik sta te praten mij gewoon niet kan boeien of ik hem niks kan vertellen waar hij of zij het over wil hebben. Daarnaast praat ik niet graag over mijzelf, waardoor veel mensen mij weer als arrogant bestempelen en snel op zoek gaan naar een nieuwe gesprekspartner
* Gallorini een echte einselganger ist
Hoi mam..
Wow, is er dan toch nog hoop voor mij?? Jij bent wel heel extreem, ik vind het best gezellig om met vrienden wat te gaan drinken hoor. En jij bent blijkbaar toch aan een vriendin gekomen ondanks je Einzelgangerigheid.quote:Op maandag 17 september 2007 23:56 schreef Gallorini het volgende:
Hehe, mijn vriendin vindt dat ik hetzelfde probleem heb. Alleen heb ik er zelf weinig last van. Ik maak ook moeilijk contact met nieuwe mensen, maar geef daar eigenlijk helemaal niks om. Ik zit negen van de 10 keer liever alleen dan dat ik met vrienden wat ga drinken in de stad ofzo.
Kan slechts vlot babbelen met mensen die dezelfde interesses hebben als ik, en heb er dan ook een bloedhekel aan om op een verjaardag of feestje met een vage vriend of vriendin van mijn vriendin te staan ouwehoeren over zijn auto of haar nieuwe huis. Hetgeen weer resulteert in een verveelde Gallorini die weg wil, waar vriendinnetje dan weer boos om wordt
Soms probeer ik het wel, maar dan ben ik zo weer uitgepraat omdat degene met wie ik sta te praten mij gewoon niet kan boeien of ik hem niks kan vertellen waar hij of zij het over wil hebben. Daarnaast praat ik niet graag over mijzelf, waardoor veel mensen mij weer als arrogant bestempelen en snel op zoek gaan naar een nieuwe gesprekspartner
* Gallorini een echte einselganger ist
Hulde
Gaap Goals rulezzz!
Ik vraag me heel erg af hoe ik nu met meiden om moet gaan, gewoon met meiden, in de klas, in het zelfde leerjaar etc.
Ik heb geen idee wat ik moet zeggen, en ik ben nogal bang dat ik vreemd/bedreigend overkwam, omdat er serieus meiden zijn tegen wie ik nog nooit heb gepraat.
Ik heb geen idee wat ik moet zeggen, en ik ben nogal bang dat ik vreemd/bedreigend overkwam, omdat er serieus meiden zijn tegen wie ik nog nooit heb gepraat.
bezin: hey weet jij al wat je volgend jaar gaat doen?
meisje: geen idee nog
bezin: ga je nog naar de opendagen?
meisje: ja zullen we samen gaan?
bezin:
meisje:
meisje: geen idee nog
bezin: ga je nog naar de opendagen?
meisje: ja zullen we samen gaan?
bezin:
meisje:
"The sailor does not pray for wind, he learns to sail."
Misschien is het wel beter om niks te zeggen, aangezien je toch niks interessants toevoegt.quote:Op dinsdag 18 september 2007 16:24 schreef benzin het volgende:
Ik vraag me heel erg af hoe ik nu met meiden om moet gaan, gewoon met meiden, in de klas, in het zelfde leerjaar etc.
Ik heb geen idee wat ik moet zeggen, en ik ben nogal bang dat ik vreemd/bedreigend overkwam, omdat er serieus meiden zijn tegen wie ik nog nooit heb gepraat.
Serieus, je opent alleen maar klaagtopics hier. Je hebt problemen, je ziet het niet meer zitten, je durft niks, je duft meiden niet aan te spreken, of überhaupt iemand aan te spreken... is er nog wel iets positiefs aan je? Is er überhaupt iets wat jij aan anderen te vertellen hebt?
Je bent zooooo met jezelf bezig, anderen vinden dat totaal niet boeiend. Logisch dat je geen leuk gesprek kunt hebben met een ander. Probeer eens wat minder met jezelf bezig te zijn en wat meer te genieten van het leven. Toon eens wat interesse in een ander, oprechte interesse. Denk eens wat minder na over alles. Doe eens iets met de tips uit dit topic (en je andere topics).
Hou eens op met zeuren en klagen, wees jong, wees blij met het leven. Je leeft maar één keer, waarom laat je dat vergallen door negativiteit, door mislukkelingen en door onzekerheid? Lekker belangrijk als je een keertje iets zegt, en een ander stelt dat niet op prijs of vindt het ietwat klungelig. Denk je dat die ander daar weken later nog wakker van ligt?
Denk in kansen, in plaats van in belemmeringen. Of niet, maar dan is dat je eigen keuze. Val daar anderen dan niet mee lastig.
En kom je er alleen niet uit, zoek dan professionele hulp. Dat heeft nog nooit iemand kwaad gedaan.
Mjah, als ik ga dan vind ik het ook wel gezellig hoor, en vermaak ik me prima met mijn vrienden. Maar alleen zijn (of met mn vriendinnetje) vind ik gewoon lekker relaxt. En een vriendinnetje heb ik eigenlijk altijd wel gehad. Ik heb mijn huidige vriendin ontmoet toen het net een week uit was met mijn ex vriendin.quote:Op dinsdag 18 september 2007 07:24 schreef M_Schtoppel het volgende:
[..]
Wow, is er dan toch nog hoop voor mij?? Jij bent wel heel extreem, ik vind het best gezellig om met vrienden wat te gaan drinken hoor. En jij bent blijkbaar toch aan een vriendin gekomen ondanks je Einzelgangerigheid.
Hulde
Hoi mam..
Ja, maar niet veel nee. Maar als ik straks meer contact met anderen heb enzo, dan komt dat vanzelf toch wel?quote:
Niet echt. Maar als je zo een gemiddeld gesprek aanhoort gaat dat toch nergens over volgens mij. En als ik straks meer contact met anderen heb enzo, dan komt dat vanzelf denk ik.quote:Is er überhaupt iets wat jij aan anderen te vertellen hebt?
Als ik mensen om me heen heb zal ik waarschijnlijk meer doen etc. en dus ook vast meer te vertellen hebben.
Ik ben op zich wel geïnteresseerd in anderen. ALS iemand iets vertelt, dan luister ik ook. Mja, dat ALS. Dat gebeurd niet heel vaak.quote:Toon eens wat interesse in een ander, oprechte interesse.
Hoe?quote:Denk eens wat minder na over alles.
Hoe? Om me heen zie ik dat zoveel mensen doen, en ik niet. Hoe kan ik dat in mijn situatie doen?quote:Hou eens op met zeuren en klagen, wees jong, wees blij met het leven.
Ik zal eerst mijn situatie moeten verbeteren wil ik van mijn leven genieten.
Dat is geen keuze, dat gebeurd. Ik zit in een situatie die ik zelf niet onder controle heb, waarin ik geen macht heb, waarin ik geen keuze heb.quote:Je leeft maar één keer, waarom laat je dat vergallen door negativiteit, door mislukkelingen en door onzekerheid?
Als anderen eens leuk doen, mij mee vragen, met me praten, weetikwat, dan voel ik me goed, of in ieder geval beter.
Daarentegen, als er dagen zijn waarop iemand vervelende opmerking heeft gemaakt voel ik me extreem rot.
Als dagen gewoon zo lopen dat alles en iedereen me negeert op een paar mensen na, dan voel ik me gewoon rot.
Ik laat mijn leven niet vergallen, mijn omstandigheden vergallen mijn leven.
Andere mensen voeren wel gesprekken met elkaar, andere mensen gaan wel uit, andere mensen zijn wel blij... En ik wijk verschrikkelijk af.
Schijnbaar ben ik niet interessant genoeg om mee te praten.
Ik snap ook gewoon niet hoe mensen elkaar leren kennen en vrienden worden. Hoe dat proces werkt.
Ik snap ook niet waarom mensen ervoor kiezen wel te gaan praten met persoon X, of persoon Y gaan leren kennen. Maar niet mij.
Ik kan daar zelf wel heel erg mee zitten.quote:Lekker belangrijk als je een keertje iets zegt, en een ander stelt dat niet op prijs of vindt het ietwat klungelig. Denk je dat die ander daar weken later nog wakker van ligt?
Elke keer als ik in kansen denk, dan lukt het niet/mislukt het/durf ik de kans niet te nemen.quote:Denk in kansen, in plaats van in belemmeringen. Of niet, maar dan is dat je eigen keuze. Val daar anderen dan niet mee lastig.
Die ga ik heel binnenkort krijgen. En ik hoop echt dat ik daar wat mee opschiet.quote:En kom je er alleen niet uit, zoek dan professionele hulp. Dat heeft nog nooit iemand kwaad gedaan.
Ik snap ook niet waarom ik dat nou wel nodig heb, en bij andere mensen alles vanzelf gaat.
Sja, sommige mensen krijgen suikerziekte, een hernia, een gebroken hart of kopen een huis met verborgen gebreken. Ik heb ook hulp nodig, so be it . Zolang je jezelf maar niet slachtoffer laat zijn van de omstandigheden, het is nog altijd je eigen leven en je eigen keuze hoe je op dingen reageert.
Succes!
Succes!
Dat is een heel interessant antwoord dat je daar geeft, benzin. Ik ben het er niet mee eens en daar is niks ergs aan.
Een paar jaar geleden had ik je in alles gelijk gegeven en ik herken een stuk van mijzelf van die tijd in jouw gedachtegoed , maar dankzij de ggz en boeken die ik gelezen heb bekijk ik het van een totaal andere kant.
Ik zou je aan willen raden om je te verdiepen in Rationeel-emotieve therapie, dan zul je zien dat het je manier van kijken op de situatie is die jou ongelukkig doet voelen (dus ben jij er wél verantwoordelijk voor!) en niet de situatie zelf. Ik denk echt dat het iets is dat jou voordeel op zou kunnen leveren.
Ik denk dat er genoeg stof is om het met jou over te hebben, dus nu hoor je van mij dat ik jou wel de moeite waard zou vinden om een gesprek mee te voeren. Doordat jij volgens mij nu enigszins sociaal opgesloten zit zie jij iedereen om je heen als één groep mensen die allemaal hetzelfde over jou denken. Hoe weet jij dat zo zeker? Ik denk namelijk dat er genoeg mensen zijn die het wel met jou zouden kunnen vinden. En de mensen die vrienden van elkaar worden hebben die band ook niet meteen, dat is een groeiproces dat zich een leven lang door kan zetten.
Een paar jaar geleden had ik je in alles gelijk gegeven en ik herken een stuk van mijzelf van die tijd in jouw gedachtegoed , maar dankzij de ggz en boeken die ik gelezen heb bekijk ik het van een totaal andere kant.
Ik zou je aan willen raden om je te verdiepen in Rationeel-emotieve therapie, dan zul je zien dat het je manier van kijken op de situatie is die jou ongelukkig doet voelen (dus ben jij er wél verantwoordelijk voor!) en niet de situatie zelf. Ik denk echt dat het iets is dat jou voordeel op zou kunnen leveren.
Ik denk dat er genoeg stof is om het met jou over te hebben, dus nu hoor je van mij dat ik jou wel de moeite waard zou vinden om een gesprek mee te voeren. Doordat jij volgens mij nu enigszins sociaal opgesloten zit zie jij iedereen om je heen als één groep mensen die allemaal hetzelfde over jou denken. Hoe weet jij dat zo zeker? Ik denk namelijk dat er genoeg mensen zijn die het wel met jou zouden kunnen vinden. En de mensen die vrienden van elkaar worden hebben die band ook niet meteen, dat is een groeiproces dat zich een leven lang door kan zetten.
Waarom lijkt er dan niemand moeite te doen om eens met mij te een gesprekje aan te knopen, of gewoon al iets tegen me te zeggen?quote:Op dinsdag 18 september 2007 20:55 schreef w8jij17 het volgende:
Doordat jij volgens mij nu enigszins sociaal opgesloten zit zie jij iedereen om je heen als één groep mensen die allemaal hetzelfde over jou denken. Hoe weet jij dat zo zeker? Ik denk namelijk dat er genoeg mensen zijn die het wel met jou zouden kunnen vinden.
(DEZE TEKST IS BEDOELT VOOR INTROVERTEN, DUS MOVE ALONG EXTRAVERTEN, MOVE ALONG..)
Ik denk dat 'de moeite hebben om met anderen te praten' een neveneffect is van een groter probleem:
- Je zelfbeeld -
Waarom ben jij ontzettend bang dat anderen negatief over je denken? Omdat je denkt dat de kans daartoe heel groot is? Zo ja, dan moet je jezelf afvragen:
Hoe kan ik nou interessant zijn voor anderen als ik mezelf al niet interessant vind? (zelden of nooit dus)
Dan is mijn enige tip: Leef !
Bouw je eigen persoonlijke leven en werk aan je talenten, er is altijd iets wat je kan. Ookal zijn dat introverte dingen zoals gitaar spelen of tekenen. Als je niets kan bedenken, neem dan een hobby die je leuk lijkt en probeer daar zo goed mogelijk in te zijn. Probeer echt de hobby's te nemen die je echt interesseren, want faken en denken dat anderen dat interessant zullen vinden is fout. Omring je omgeving met de dingen die je een postitief gevoel geven.
Daarnaast is je uitstraling ontzettend belangrijk om anderen aan te trekken. Weinig mensen zullen je aanspreken als je je 'solitair' voelt en uitstraalt (behalve dan de sympathieke mensen die uit medelijden niet meer kunnen aanzien wat je jezelf aandoet )
Dus probeer jezelf zo uitnodigend mogelijk te presenteren. Dit kun je bereiken door bijvoorbeeld een leuke kapsel aan te meten en de juiste kleding te dragen (raadpleeg kledingwinkels en kappers).
Daarbovenop moet je je bewust worden van je eigen lichaam, eet kwalitatief goed voedsel (is bewezen dat je hierdoor je mentaal gelukkiger voelt in de lange termijn) en sport regelmatig (dit maakt endorfinen aan in je hersenen en dat maakt je gelukkig), je leert hierdoor je lichaam te waarderen en dat zul je ook uitstralen in je houding. Vooral krachttraining ( en een beetje kickboxen) helpt bij je postuur en je houding. Dit heb ik gezien bij mensen die ik dezelfde raad heb gegeven.
Ik kan van mezelf zeggen dat ik een introvert persoon ben, ik had in het verleden nooit veel vrienden en was heel erg op mezelf. Dit kwam grotendeels door mijn onzekerheid, en in wat mindere mate is dat gewoon mijn persoonlijkheid. Berekenend, perfectionistisch, stil en vaak in eigen gedachten. Ik was bleek, dun, onverzorgd en vooral ongelukkig. Ik vond mezelf in die periode een zielig hompje vlees. Alleen maar zielig doen .
Toen ik inzag dat ik de oplossing was van mijn probleem heb ik het bovengenoemde gedaan om mijn zelfvertrouwen op te vijzelen. In die periode kon het mij niets meer schelen of ik vrienden maakte of niet, ik had nu een doel en het hield me positief bezig.
Tegenwoordig gaat het communiceren met mensen soepel, natuurlijk en vooral veel lachen. De nummer 1 regel in een leuk gesprek is dat je totaal niets moet verwachten en/of forceren, dit gaat dus veel makkelijker als jij je de man voelt .
Ik heb nu zelfs een leuke meid die ik mijn vriendin mag noemen, ik vraag me soms serieus af hoe dat kan . Ik geloof persoonlijk dat het onafhankelijk zijn van een persoon onzettend aantrekkelijk is (niet dat ik impliceer dat ik ontzettend aantrekkelijk ben , introverten zijn bescheiden he )
Deze stappen doe je niet zomaar als introvert. Zelfvertrouwen krijgen en een goede balans houden met bescheidenheid is the key (arrogantie is een lelijke eigenschap). Het zal waarschijnlijk een rigoreuze verandering zijn in je leven die veel moeite kost om te bereiken;
Maar nu heb je geen reden om te klagen dat je zo zielig bent, alles ligt in je eigen handen.
(Dit is niet alleen bedoeld voor Benzin, maar alle introverten onder ons)
Ik denk dat 'de moeite hebben om met anderen te praten' een neveneffect is van een groter probleem:
- Je zelfbeeld -
Waarom ben jij ontzettend bang dat anderen negatief over je denken? Omdat je denkt dat de kans daartoe heel groot is? Zo ja, dan moet je jezelf afvragen:
Hoe kan ik nou interessant zijn voor anderen als ik mezelf al niet interessant vind? (zelden of nooit dus)
Dan is mijn enige tip: Leef !
Bouw je eigen persoonlijke leven en werk aan je talenten, er is altijd iets wat je kan. Ookal zijn dat introverte dingen zoals gitaar spelen of tekenen. Als je niets kan bedenken, neem dan een hobby die je leuk lijkt en probeer daar zo goed mogelijk in te zijn. Probeer echt de hobby's te nemen die je echt interesseren, want faken en denken dat anderen dat interessant zullen vinden is fout. Omring je omgeving met de dingen die je een postitief gevoel geven.
Daarnaast is je uitstraling ontzettend belangrijk om anderen aan te trekken. Weinig mensen zullen je aanspreken als je je 'solitair' voelt en uitstraalt (behalve dan de sympathieke mensen die uit medelijden niet meer kunnen aanzien wat je jezelf aandoet )
Dus probeer jezelf zo uitnodigend mogelijk te presenteren. Dit kun je bereiken door bijvoorbeeld een leuke kapsel aan te meten en de juiste kleding te dragen (raadpleeg kledingwinkels en kappers).
Daarbovenop moet je je bewust worden van je eigen lichaam, eet kwalitatief goed voedsel (is bewezen dat je hierdoor je mentaal gelukkiger voelt in de lange termijn) en sport regelmatig (dit maakt endorfinen aan in je hersenen en dat maakt je gelukkig), je leert hierdoor je lichaam te waarderen en dat zul je ook uitstralen in je houding. Vooral krachttraining ( en een beetje kickboxen) helpt bij je postuur en je houding. Dit heb ik gezien bij mensen die ik dezelfde raad heb gegeven.
Ik kan van mezelf zeggen dat ik een introvert persoon ben, ik had in het verleden nooit veel vrienden en was heel erg op mezelf. Dit kwam grotendeels door mijn onzekerheid, en in wat mindere mate is dat gewoon mijn persoonlijkheid. Berekenend, perfectionistisch, stil en vaak in eigen gedachten. Ik was bleek, dun, onverzorgd en vooral ongelukkig. Ik vond mezelf in die periode een zielig hompje vlees. Alleen maar zielig doen .
Toen ik inzag dat ik de oplossing was van mijn probleem heb ik het bovengenoemde gedaan om mijn zelfvertrouwen op te vijzelen. In die periode kon het mij niets meer schelen of ik vrienden maakte of niet, ik had nu een doel en het hield me positief bezig.
Tegenwoordig gaat het communiceren met mensen soepel, natuurlijk en vooral veel lachen. De nummer 1 regel in een leuk gesprek is dat je totaal niets moet verwachten en/of forceren, dit gaat dus veel makkelijker als jij je de man voelt .
Ik heb nu zelfs een leuke meid die ik mijn vriendin mag noemen, ik vraag me soms serieus af hoe dat kan . Ik geloof persoonlijk dat het onafhankelijk zijn van een persoon onzettend aantrekkelijk is (niet dat ik impliceer dat ik ontzettend aantrekkelijk ben , introverten zijn bescheiden he )
Deze stappen doe je niet zomaar als introvert. Zelfvertrouwen krijgen en een goede balans houden met bescheidenheid is the key (arrogantie is een lelijke eigenschap). Het zal waarschijnlijk een rigoreuze verandering zijn in je leven die veel moeite kost om te bereiken;
Maar nu heb je geen reden om te klagen dat je zo zielig bent, alles ligt in je eigen handen.
(Dit is niet alleen bedoeld voor Benzin, maar alle introverten onder ons)
I'm trying to figure out why kamikaze pilots wore helmets
Omdat je niet toegankelijk bent.quote:Op dinsdag 18 september 2007 21:52 schreef benzin het volgende:
[..]
Waarom lijkt er dan niemand moeite te doen om eens met mij te een gesprekje aan te knopen, of gewoon al iets tegen me te zeggen?
Er moet wel reden toe zijn. Die reden dien je zelf te "creeren". En hoe dat moet gebeuren proberen we je constant uit te leggen, zowel in dit topic, als dat andere topic van je.quote:Op dinsdag 18 september 2007 21:52 schreef benzin het volgende:
[..]
Waarom lijkt er dan niemand moeite te doen om eens met mij te een gesprekje aan te knopen, of gewoon al iets tegen me te zeggen?
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Ik ben niet toegankelijk omdat..?quote:
Als mensen eens wat moeite zouden doen, zouden ze ontdekken dat ik helemaal niet zo verschrikkelijk ben als ze denken.
Allerlei klootzakken wordt wel tegen gepraat, en volgens mij ben ik stukken aardiger dan veel van die mensen.
Het gaat niet om al dan niet verschrikkelijk zijn, of om aardig zijn ofzo, maar om toegankelijkheid. Je bent erg met jezelf bezig, waardoor je waarschijnlijk erg introvert overkomt en dus niet interessant bent voor anderen om een gesprekje mee te gaan voeren. Zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar .quote:Op woensdag 19 september 2007 22:25 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik ben niet toegankelijk omdat..?
Als mensen eens wat moeite zouden doen, zouden ze ontdekken dat ik helemaal niet zo verschrikkelijk ben als ze denken.
Allerlei klootzakken wordt wel tegen gepraat, en volgens mij ben ik stukken aardiger dan veel van die mensen.
Mensen willen praten met mensen die naar hun luisteren, en niet naar mensen die met zichzelf bezig zijn en mogelijk over zichzelf gaan praten.
Steeds wegkijken als iemand jou aankijkt. Te veel staren en doordringend kijken als in: wanhopig praat met mij, ik wil meer van je. Friemelen met je vingers, geen houding kunnen vinden, ongemakkelijk lijken.
A little bit hateful
Damn, ik lees nu ook de andere topics en zie nu pas dat alles wat ik heb getypt allang is verteld. Alles is praktisch aangeraden, en toch doe je er niets mee. Jammer man. De tips hier zijn soms erg goed moet ik zeggen.
Misschien heb je een lichte vorm van autisme; alleen met je eigen wereld bezig zijn en niet inzien wat anderen messchien kunnen voelen/denken. (Misschien daarom dat je niet begrijpt of wílt begrijpen wat wij bedoelen)
Je hebt trouwens meer dan alleen maar een 'onzeker' gevoel; jij bent depressief, professionele hulp is dan de oplossing. Als je dat niet wilt... nou ja.. waarom zou je dat niet willen? Je hebt niets om te verliezen en alles om te winnen.
Misschien heb je een lichte vorm van autisme; alleen met je eigen wereld bezig zijn en niet inzien wat anderen messchien kunnen voelen/denken. (Misschien daarom dat je niet begrijpt of wílt begrijpen wat wij bedoelen)
Je hebt trouwens meer dan alleen maar een 'onzeker' gevoel; jij bent depressief, professionele hulp is dan de oplossing. Als je dat niet wilt... nou ja.. waarom zou je dat niet willen? Je hebt niets om te verliezen en alles om te winnen.
I'm trying to figure out why kamikaze pilots wore helmets
quote:Op woensdag 19 september 2007 22:30 schreef Burdie het volgende:
[..]
Het gaat niet om al dan niet verschrikkelijk zijn, of om aardig zijn ofzo, maar om toegankelijkheid. Je bent erg met jezelf bezig, waardoor je waarschijnlijk erg introvert overkomt en dus niet interessant bent voor anderen om een gesprekje mee te gaan voeren. Zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar .
Mensen willen praten met mensen die naar hun luisteren, en niet naar mensen die met zichzelf bezig zijn en mogelijk over zichzelf gaan praten.
Dus wat moet ik doen om toegankelijker over te komen?quote:Op woensdag 19 september 2007 22:30 schreef Burdie het volgende:
Het gaat niet om al dan niet verschrikkelijk zijn, of om aardig zijn ofzo, maar om toegankelijkheid. Je bent erg met jezelf bezig, waardoor je waarschijnlijk erg introvert overkomt en dus niet interessant bent voor anderen om een gesprekje mee te gaan voeren. Zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar .
Ik praat juist eigenlijk liever niet over mijzelf.quote:Mensen willen praten met mensen die naar hun luisteren, en niet naar mensen die met zichzelf bezig zijn en mogelijk over zichzelf gaan praten.
Dat eerste en dat tweede heb ik inderdaad last van, en ik ga ervan uit dat dat ongetwijfeld ook tot dat derde leidt.quote:Op woensdag 19 september 2007 22:31 schreef Liquidootje het volgende:
Friemelen met je vingers, geen houding kunnen vinden, ongemakkelijk lijken.
Ik probeer er echt iets mee te doen, maar voor mij is het zetten van die (voor mij) enge stappen gewoon heel erg lastig en echt eng.quote:Op woensdag 19 september 2007 23:42 schreef SinjiOnO het volgende:
Damn, ik lees nu ook de andere topics en zie nu pas dat alles wat ik heb getypt allang is verteld. Alles is praktisch aangeraden, en toch doe je er niets mee. Jammer man. De tips hier zijn soms erg goed moet ik zeggen.
Veel mensen beschuldigen mij hier van het niets willen doen, maar ik wil wel, maar het is stukken lastiger dan de meesten van jullie denken.
[ Bericht 39% gewijzigd door benzin op 20-09-2007 16:05:49 ]
Schaam je je omdat je professionele hulp nodig hebt?
Als ouder zou ik juist blij zijn als mijn in-de-knoop-zittende-kind zelf de helderheid van geest had om hulp te zoeken.
Je kan je ouders ook vragen om zich er niet mee te bemoeien, je met rust te laten omdat je het zelf wil oplossen met die hulpverlener. Daar als eens over nagedacht?
Als ouder zou ik juist blij zijn als mijn in-de-knoop-zittende-kind zelf de helderheid van geest had om hulp te zoeken.
Je kan je ouders ook vragen om zich er niet mee te bemoeien, je met rust te laten omdat je het zelf wil oplossen met die hulpverlener. Daar als eens over nagedacht?
Aka Seventhee, Seventeas, 7-teas, 7, Seven, TTTTTTT, 70s, Settanta
Zus van -Magnolia- *O*
Zus van -Magnolia- *O*
Uit die slachtofferrol kruipen misschien?!!!quote:Op donderdag 20 september 2007 08:30 schreef benzin het volgende:
Dus wat moet ik doen om toegankelijker over te komen?
Je laat nu alles wel heel erg over je heen komen he, en *boehoehoe* als je iets probeert, dan mislukt het tóch, dus waarom nog proberen? Huuu .
.Try again, al je postings hier beginnen met 'ik'. Bovendien gaat het niet om de feiten, maar wat men van je denkt.quote:Ik praat juist eigenlijk liever niet over mijzelf.
Dat alles hier met 'ik' begint, komt omdat ik nu hier wel mijn problemen deel, maar dat zou ik in principe met mensen uit mijn dagelijkse leven nooit doen.quote:Op donderdag 20 september 2007 14:26 schreef Burdie het volgende:
Try again, al je postings hier beginnen met 'ik'. Bovendien gaat het niet om de feiten, maar wat men van je denkt.
Hoe verander ik wat mensen van me denken?
Ja, ik zoek het nu omdat ik er echt van overtuigd ben dat het niet meer anders kan, maar ik vind het zo enorm moeilijk en ik schaam mezelf er echt enorm voor ja. En ik vind het niet fijn om te doen, het voelt zo stom dat ik er zelf niet meer uitkom.quote:Op donderdag 20 september 2007 09:48 schreef Seventees het volgende:
Schaam je je omdat je professionele hulp nodig hebt?
Sowieso het hele idee van professionele hulp staat me niet echt aan, iemand die alleen met je praat om zijn/haar portemonnee te vullen
Ja, maar dat werkt niet zo, dan gaan ze zich toch zorgen maken en er zich toch mee bemoeien. Ik ken mijn ouders, ik leef nu al ruim 17 jaar met ze.quote:Je kan je ouders ook vragen om zich er niet mee te bemoeien, je met rust te laten omdat je het zelf wil oplossen met die hulpverlener. Daar als eens over nagedacht?
Dit is het belangrijkste deel van deze post benzin en dat leg je gewoon naast je neer...quote:Op donderdag 20 september 2007 14:26 schreef Burdie het volgende:
Uit die slachtofferrol kruipen misschien?!!!
Je laat nu alles wel heel erg over je heen komen he, en *boehoehoe* als je iets probeert, dan mislukt het tóch, dus waarom nog proberen? Huuu .
je zegt net wel dat je vast veel aardiger bent dan die "klootzakken", maar wat straal je uit?
Ik weet het niet. Daarom antwoordde ik ook niet op dat deel, ik heb geen enkel idee hoe anderen tegen mij aankijken.quote:Op vrijdag 21 september 2007 07:24 schreef EdwinHeijmen het volgende:
[..]
Dit is het belangrijkste deel van deze post benzin en dat leg je gewoon naast je neer...
je zegt net wel dat je vast veel aardiger bent dan die "klootzakken", maar wat straal je uit?
Het is niet mijn bedoeling om een slachtoffer te spelen, er zijn meer mensen die het moeilijk hebben, maar ik weet niet wat ik naar mensen uitstraal.
Maar het is niet stom. Ik vind het juist goed van je dat je het durft toe te geven. Want er hangt idd een soort taboe op het hebben van een psychisch probleem. Mensen denken gauw dat je 'gek' bent, of erger: dat je niets mankeert omdat je het niet kunt zien.quote:Op donderdag 20 september 2007 16:12 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja, ik zoek het nu omdat ik er echt van overtuigd ben dat het niet meer anders kan, maar ik vind het zo enorm moeilijk en ik schaam mezelf er echt enorm voor ja. En ik vind het niet fijn om te doen, het voelt zo stom dat ik er zelf niet meer uitkom.
Sowieso het hele idee van professionele hulp staat me niet echt aan, iemand die alleen met je praat om zijn/haar portemonnee te vullen
Enorme misvatting.
Schaam je niet teveel. Je bent echt niet de enige die een psycholoog oid bezoekt.
Jij weet 't het beste.quote:Ja, maar dat werkt niet zo, dan gaan ze zich toch zorgen maken en er zich toch mee bemoeien. Ik ken mijn ouders, ik leef nu al ruim 17 jaar met ze.
Aka Seventhee, Seventeas, 7-teas, 7, Seven, TTTTTTT, 70s, Settanta
Zus van -Magnolia- *O*
Zus van -Magnolia- *O*
En eigenlijk snap ik niet waarom je bang bent om slechte reacties te krijgen.. Gedurende de topics die je hier op Fok! hebt geopend, heb je al een sloot aan (eveneens) reacties (waarvan een flink aantal negatief) gekregen en daar kun je toch ook gewoon mee omgaan? Op internet zijn mensen nog wel een stukje erger dan in het echt, dus wat vrees je? Erger kan het niet worden!
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Achter mijn PC ben is iedereen veilig, tevens zal je nooit kunnen zien of hij een rode hoofd heeft of met zijn mond vol tanden staat.quote:Op vrijdag 21 september 2007 14:56 schreef Detroit het volgende:
En eigenlijk snap ik niet waarom je bang bent om slechte reacties te krijgen.. Gedurende de topics die je hier op Fok! hebt geopend, heb je al een sloot aan (eveneens) reacties (waarvan een flink aantal negatief) gekregen en daar kun je toch ook gewoon mee omgaan? Op internet zijn mensen nog wel een stukje erger dan in het echt, dus wat vrees je? Erger kan het niet worden!
Internet
A little bit hateful
Misschien werkt het om een baan te nemen waarbij je vrij intensief met onbekende mensen moet omgaan. Ik heb zo een tijdje in de verkoop gezeten. Leuk praatje maken met onbekende mensen wordt steeds makkelijker.
#winning
Heb ook lang een probleem gehad met mensen aanspreken. Wat voor mij werkt is het volgende:
Denk bij jezelf dat JIJ de baas bent, dat JIJ beter bent en dat JIJ bovenaan de voedselketen staat.
Maar let erop dat je niet zo gaat praten want dan ben je de lul.
Denk bij jezelf dat JIJ de baas bent, dat JIJ beter bent en dat JIJ bovenaan de voedselketen staat.
Maar let erop dat je niet zo gaat praten want dan ben je de lul.
Most people only expose themselves to information that matches their own worldview.
Ik had je laatste zin nog niet gelezen, maar dat dacht ik inderdaad al. Veel mensen gaan op deze manier een discussie in. Alsof ze hun standpunt op alle manieren willen verdedigen en weigeren door de ogen van de gesprekspartner te kijken. Anyway, goed dat het bij jou helpt.quote:Op vrijdag 21 september 2007 23:24 schreef Biefstuk het volgende:
Heb ook lang een probleem gehad met mensen aanspreken. Wat voor mij werkt is het volgende:
Denk bij jezelf dat JIJ de baas bent, dat JIJ beter bent en dat JIJ bovenaan de voedselketen staat.
Maar let erop dat je niet zo gaat praten want dan ben je de lul.
Ik moet trouwens zeggen dat ik dit een hele interessante discussie vind!
je moet je er niet voor schamen er zijn zoveel mensen die hulp nodig hebben en de het krijgen je moet juist trots zijn dat je zelf inziet dat je hulp nodig hebt .quote:Op donderdag 20 september 2007 16:12 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja, ik zoek het nu omdat ik er echt van overtuigd ben dat het niet meer anders kan, maar ik vind het zo enorm moeilijk en ik schaam mezelf er echt enorm voor ja. En ik vind het niet fijn om te doen, het voelt zo stom dat ik er zelf niet meer uitkom.
ik heb het ook nodig en ben nu opzoek naar een goede psycholoog om me te helpen met mijn problemen ik schaam me niet en praat erook openlijk over als iemand dan een opmerking maakt dt ik gek ben lach ik hem uit weer zo iemand die denkt dat hij zelf perfect is.
Je straalt niks uit en dat wordt als negatief ervaren. Hoe zorg je er dan voor dat je uitstraling positiever wordt, hoor ik je al vragen...quote:Op vrijdag 21 september 2007 09:11 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik weet het niet. Daarom antwoordde ik ook niet op dat deel, ik heb geen enkel idee hoe anderen tegen mij aankijken.
Het is niet mijn bedoeling om een slachtoffer te spelen, er zijn meer mensen die het moeilijk hebben, maar ik weet niet wat ik naar mensen uitstraal.
Tja, dan moet je toch de tips gaan opvolgen die wij al 2 topics lang lopen te geven aan je.
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Je hoeft niet iedereen te kennen. En in de bus of iets dergelijks hoef je niet perse iemand aan te spreken en ik zou het zelf persoonlijk raar vinden om in de bus aangesproken te worden.quote:Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Voor de mensen die het zich afvragen, het gaat in ieder geval stukken beter dan in mijn vorige posts/topics, het blijft echter wel nog steeds zwaar.
Anyway, ik merk dat er gewoon één struikelblok is waar ik heel veel tegenop loop; en dat is en blijft het omgaan met andere mensen.
Ik weet gewoon niet hoe ik contact moet leggen met andere mensen, wat ik moet zeggen.
Praktijkvoorbeeldje:
-Ik zit nu al een paar weken elke dag in dezelfde bus, in die bus zit echt een mooi/leuk meisje, maar ik heb niet het lef iets tegen haar te zeggen, ik zou ook niet weten wat ik moet zeggen.
Daarnaast heb ik altijd het gevoel dat ik als ik soms wel het lef heb iets te zeggen tegen een meisje, ze zichzelf soort van verdedigen omdat ik eigenlijk beetje aanvallend ben denk ik. Nja, niet aanvallend, maar ik kom dan altijd te plotseling, meestal op van die momenten dat een meisje net heel erg in drzelf zit gekeerd of druk bezig is. Ik moet wat dat betreft echt beter leren timen/beter leren aanspreken.
Daarnaast heb ik dan de neiging om totaal niet passende of maffe dingen te zeggen omdat ik geen idee heb wat ik moet zeggen.
Ik moet daar echt gewoon beter in worden
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.
En sowieso, dat heb ik nooit, een idee wat ik moet zeggen, en ik denk dat ik daarom misschien ook wel zo slecht durf
Anyway, alle tips zijn welkom
We zijn allemaal anders het gaat uiteindelijk om ook al verschil je van elkaar dat je iets gemeenschappelijks met elkaar hebt. En je kan van alles over hebben en soms klikt het gewoon niet en dan is het helemaal niet erg.
EN het hangt denk ik sterk van je karakter af en het is helemaal niet erg om ingetogen en stil te zijn. Zo ben je nou eenmaal.
Being happy doesn't mean that everything is perfect. It means that you have decided to look beyond the imperfections
Het ging een hele tijd stukken beter, niet dat ik veel mensen heb leren kennen ofzo, maar ben in ieder geval gaan proberen mezelf op orde te krijgen.quote:Op maandag 15 oktober 2007 23:59 schreef roburt het volgende:
en hoe gaat het?
Proberen niet meer zo negatief te denken, zachter te zijn voor mezelf, langzaamaan weer doelen zoeken. Het gaat langzaam en met pieken en dalen, maar er zit vooruitgang in.
Alhoewel ik nu eventjes door wat gebeurtenissen afgelopen dagen, vandaag, en de komende dagen waarschijnlijk ik me zoveel verschrikkelijk zorgen maak dat ik er net weer aan dacht om maar onder een trein te springen, te stoppen met school of in ieder geval weg te lopen.
Weer even flink dal dus.
Maar ik moet het positief zien he? Ik ben in ieder geval blij dat ik ietsje vooruit ben gegaan afgelopen tijd.
Ik moest echt bijna kotsen van het lachen.quote:Op zondag 9 september 2007 09:44 schreef M_Schtoppel het volgende:
Ach, je moet het maar zo zien, wij neuken de mooiste vrouwen ter werled waar zelfs de beste versierders nog bloed zweet en tranen voor moeten plengen.
Ik heb beetje zelfde probleemquote:Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Voor de mensen die het zich afvragen, het gaat in ieder geval stukken beter dan in mijn vorige posts/topics, het blijft echter wel nog steeds zwaar.
Anyway, ik merk dat er gewoon één struikelblok is waar ik heel veel tegenop loop; en dat is en blijft het omgaan met andere mensen.
Ik weet gewoon niet hoe ik contact moet leggen met andere mensen, wat ik moet zeggen.
Praktijkvoorbeeldje:
-Ik zit nu al een paar weken elke dag in dezelfde bus, in die bus zit echt een mooi/leuk meisje, maar ik heb niet het lef iets tegen haar te zeggen, ik zou ook niet weten wat ik moet zeggen.
Daarnaast heb ik altijd het gevoel dat ik als ik soms wel het lef heb iets te zeggen tegen een meisje, ze zichzelf soort van verdedigen omdat ik eigenlijk beetje aanvallend ben denk ik. Nja, niet aanvallend, maar ik kom dan altijd te plotseling, meestal op van die momenten dat een meisje net heel erg in drzelf zit gekeerd of druk bezig is. Ik moet wat dat betreft echt beter leren timen/beter leren aanspreken.
Daarnaast heb ik dan de neiging om totaal niet passende of maffe dingen te zeggen omdat ik geen idee heb wat ik moet zeggen.
Ik moet daar echt gewoon beter in worden
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.
En sowieso, dat heb ik nooit, een idee wat ik moet zeggen, en ik denk dat ik daarom misschien ook wel zo slecht durf
Anyway, alle tips zijn welkom
@TS
Lees ook eens dit boek 'Waarom mannen en vrouwen met hun lichaam zeggen wat ze eigenlijk niet willen vertellen'.
Lees ook eens dit boek 'Waarom mannen en vrouwen met hun lichaam zeggen wat ze eigenlijk niet willen vertellen'.
Het is het handboek voor lichaamstaal en leert je signalen op te pikken voordat je ook maar een woord met iemand hebt gewisseld. Wat betekent het dat zij constant aan haar haar zit of in haar nek krabbelt? Dit soort vragen worden beantwoord in het boek.quote:Op donderdag 6 december 2007 21:11 schreef w8jij17 het volgende:
Wat is er bijzonder aan het boek dat jij het aanraadt? Maakt mij ook enigszins nieuwsgierig.
Ook leer je, in beperkte mate, bewuster om te gaan met lichaamstaal, zodat je bijvoorbeeld meer 'open' overkomt.
[ Bericht 0% gewijzigd door dnzl op 07-12-2007 00:21:40 ]
Als ik een leuk meisje zie (glim)lach ik altijd ff, en kijk wat de reactie is, heb toch niets te verliezen.
leg eens uit.quote:Op donderdag 6 december 2007 11:58 schreef LuigiValentino het volgende:
[..]
Ik heb beetje zelfde probleem
Waarom kun je niks zeggen dan? Is het schaamte of angst? En wil je dat patroon niet doorbreken, lijkt me wel toch?
Alles draaid om je uiterlijk.
Als je er goed uitziet ben je niet verlegen.
Als je lelijk bent zie je dat terug in je karakter omdat je dan niet volmaakt bent en dus verlegen bent.
Net zoals je bij mongooltjes kan zien dat die achterlijk zijn.
De waarheid is hard maar kijk maar eens bij een verlegen club: die mensen zijn allemaal lelijk.
Als jij een mokkel wil scoren zal je daar lid moeten worden en het met een lelijk wijf moeten doen want bij mooie wijven maak je geen kans.
Ik zag de harde waarheid eerst ook niet in en snapte niet dat ik in die clubscene geen kans maakte hoe vaak ik het ook probeerde.
Pshychologen proberen je in die waan te houden dat het je verlegenheid is, vandaar kwam ik er ook pas later achter hoe de harde waarheid werkelijk in elkaar steekt.
Als je er goed uitziet ben je niet verlegen.
Als je lelijk bent zie je dat terug in je karakter omdat je dan niet volmaakt bent en dus verlegen bent.
Net zoals je bij mongooltjes kan zien dat die achterlijk zijn.
De waarheid is hard maar kijk maar eens bij een verlegen club: die mensen zijn allemaal lelijk.
Als jij een mokkel wil scoren zal je daar lid moeten worden en het met een lelijk wijf moeten doen want bij mooie wijven maak je geen kans.
Ik zag de harde waarheid eerst ook niet in en snapte niet dat ik in die clubscene geen kans maakte hoe vaak ik het ook probeerde.
Pshychologen proberen je in die waan te houden dat het je verlegenheid is, vandaar kwam ik er ook pas later achter hoe de harde waarheid werkelijk in elkaar steekt.
En hoe oud ben je als ik vragen mag? Wat een onzin!quote:Op woensdag 12 december 2007 01:54 schreef nikkie het volgende:
Alles draaid om je uiterlijk.
Als je er goed uitziet ben je niet verlegen.
Als je lelijk bent zie je dat terug in je karakter omdat je dan niet volmaakt bent en dus verlegen bent.
Net zoals je bij mongooltjes kan zien dat die achterlijk zijn.
De waarheid is hard maar kijk maar eens bij een verlegen club: die mensen zijn allemaal lelijk.
Als jij een mokkel wil scoren zal je daar lid moeten worden en het met een lelijk wijf moeten doen want bij mooie wijven maak je geen kans.
Ik zag de harde waarheid eerst ook niet in en snapte niet dat ik in die clubscene geen kans maakte hoe vaak ik het ook probeerde.
Pshychologen proberen je in die waan te houden dat het je verlegenheid is, vandaar kwam ik er ook pas later achter hoe de harde waarheid werkelijk in elkaar steekt.
quote:Op woensdag 12 december 2007 01:54 schreef nikkie het volgende:
Alles draaid om je uiterlijk.
Als je er goed uitziet ben je niet verlegen.
Als je lelijk bent zie je dat terug in je karakter omdat je dan niet volmaakt bent en dus verlegen bent.
Net zoals je bij mongooltjes kan zien dat die achterlijk zijn.
De waarheid is hard maar kijk maar eens bij een verlegen club: die mensen zijn allemaal lelijk.
Als jij een mokkel wil scoren zal je daar lid moeten worden en het met een lelijk wijf moeten doen want bij mooie wijven maak je geen kans.
Ik zag de harde waarheid eerst ook niet in en snapte niet dat ik in die clubscene geen kans maakte hoe vaak ik het ook probeerde.
Pshychologen proberen je in die waan te houden dat het je verlegenheid is, vandaar kwam ik er ook pas later achter hoe de harde waarheid werkelijk in elkaar steekt.
Wat een nonsens. Als ik naar mij eigen middelbare schoolklas van vroeger kijk, waren het nou niet echt de knapste jongens die als eerste een vriendin kregen.
En bij de meiden: Natuurlijk, mooie meisjes hadden meer kans. Maar het was echt niet zo dat je als minder mooi meisje geen kans had.
quote:Op woensdag 12 december 2007 01:54 schreef nikkie het volgende:
Alles draaid om je uiterlijk.
Als je er goed uitziet ben je niet verlegen.
Als je lelijk bent zie je dat terug in je karakter omdat je dan niet volmaakt bent en dus verlegen bent.
Net zoals je bij mongooltjes kan zien dat die achterlijk zijn.
De waarheid is hard maar kijk maar eens bij een verlegen club: die mensen zijn allemaal lelijk.
Als jij een mokkel wil scoren zal je daar lid moeten worden en het met een lelijk wijf moeten doen want bij mooie wijven maak je geen kans.
Ik zag de harde waarheid eerst ook niet in en snapte niet dat ik in die clubscene geen kans maakte hoe vaak ik het ook probeerde.
Pshychologen proberen je in die waan te houden dat het je verlegenheid is, vandaar kwam ik er ook pas later achter hoe de harde waarheid werkelijk in elkaar steekt.
Foto's!
Een aantal jaar geleden, toen ik een bril en fout kapsel ( Elvis) had, werd ik eens per week voor lelijk uitgemaakt. Op een gegeven moment gebruikte ik lenzen en wiekte ik mijn haar kort. Na twee jaar kreeg ik opeens te horen dat ik een knappe man aan het worden was.
De manier waarop mensen met je omgaan verandert opeens. Tijdens een vakantie naar Indonesie ben ik gevraagd om model te worden. Ik schrok me te pletter natuurlijk. Dacht altijd dat ik een lelijk ventje was. Meisjes die mij jaren geleden nog uitlachten zie ik nu verlegen naar mij glimlachen. Als ik in de spiegel kijk zie ik echter nog steeds dat lelijke mannetje.
Gelukkig ben ik niet meer zo mensenschuw als een aantal jaar geleden, mede dankzij de werkvloer. Toch betrap ik mezelf af en toe op de gedachte: 'Waarom kijken die meisjes naar mij, zeker omdat ik lelijk ben?'
De laatste jaren begin ik mij steeds meer te schamen voor de facade die ik heb opgezet. Op het werk en school sta ik nu bekend als de ' jongeman die alles mee heeft'. Ben als de dood dat iemand erachter komt dat ik vanbinnen een klein jongetje ben die weinig zelfvertrouwen heeft. Een jongetje die nooit de lef heeft gehad om het leuke meisje die naar hem glimlachte aan te spreken.
' Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding'. Ik kan niet anders dan hiermee af te sluiten.
De manier waarop mensen met je omgaan verandert opeens. Tijdens een vakantie naar Indonesie ben ik gevraagd om model te worden. Ik schrok me te pletter natuurlijk. Dacht altijd dat ik een lelijk ventje was. Meisjes die mij jaren geleden nog uitlachten zie ik nu verlegen naar mij glimlachen. Als ik in de spiegel kijk zie ik echter nog steeds dat lelijke mannetje.
Gelukkig ben ik niet meer zo mensenschuw als een aantal jaar geleden, mede dankzij de werkvloer. Toch betrap ik mezelf af en toe op de gedachte: 'Waarom kijken die meisjes naar mij, zeker omdat ik lelijk ben?'
De laatste jaren begin ik mij steeds meer te schamen voor de facade die ik heb opgezet. Op het werk en school sta ik nu bekend als de ' jongeman die alles mee heeft'. Ben als de dood dat iemand erachter komt dat ik vanbinnen een klein jongetje ben die weinig zelfvertrouwen heeft. Een jongetje die nooit de lef heeft gehad om het leuke meisje die naar hem glimlachte aan te spreken.
' Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding'. Ik kan niet anders dan hiermee af te sluiten.
Fakkan, respect voor je openheid. Knap dat je zo over je zienswijze kunt praten. Dat bewonder ik.
Uiterlijk speelt zeker mee, maar voor mij is het belangrijker dat een persoon in balans met zichzelf is en eerlijk tegen zichzelf en de buitenwereld kan zijn.
Om ook maar een spreekwoord aan te voeren dat mijn zienswijze op de mensen om mij heen weergeeft:
'In the end the love you take is equal to the love you make.'
Uiterlijk speelt zeker mee, maar voor mij is het belangrijker dat een persoon in balans met zichzelf is en eerlijk tegen zichzelf en de buitenwereld kan zijn.
Om ook maar een spreekwoord aan te voeren dat mijn zienswijze op de mensen om mij heen weergeeft:
'In the end the love you take is equal to the love you make.'
| 1 |
je bent zelf zeker verlegen , ik snap best dat je het ontkent
Dit had ik kunnen schrijven. Was vroeger nogal dik en puisterig. 30 kilo eraf en een glad koppie en de hele wereld om je heen veranderd. Maar van binnen ben ik nog dat dikke mannetje die de zoveelste glimlach weer verlegen afwenktquote:Op woensdag 12 december 2007 16:31 schreef Fakkan het volgende:
Een aantal jaar geleden, toen ik een bril en fout kapsel ( Elvis) had, werd ik eens per week voor lelijk uitgemaakt. Op een gegeven moment gebruikte ik lenzen en wiekte ik mijn haar kort. Na twee jaar kreeg ik opeens te horen dat ik een knappe man aan het worden was.
De manier waarop mensen met je omgaan verandert opeens. Tijdens een vakantie naar Indonesie ben ik gevraagd om model te worden. Ik schrok me te pletter natuurlijk. Dacht altijd dat ik een lelijk ventje was. Meisjes die mij jaren geleden nog uitlachten zie ik nu verlegen naar mij glimlachen. Als ik in de spiegel kijk zie ik echter nog steeds dat lelijke mannetje.
Gelukkig ben ik niet meer zo mensenschuw als een aantal jaar geleden, mede dankzij de werkvloer. Toch betrap ik mezelf af en toe op de gedachte: 'Waarom kijken die meisjes naar mij, zeker omdat ik lelijk ben?'
De laatste jaren begin ik mij steeds meer te schamen voor de facade die ik heb opgezet. Op het werk en school sta ik nu bekend als de ' jongeman die alles mee heeft'. Ben als de dood dat iemand erachter komt dat ik vanbinnen een klein jongetje ben die weinig zelfvertrouwen heeft. Een jongetje die nooit de lef heeft gehad om het leuke meisje die naar hem glimlachte aan te spreken.
' Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding'. Ik kan niet anders dan hiermee af te sluiten.
[ Bericht 0% gewijzigd door dnzl op 13-12-2007 01:32:35 ]
Tell me about it. Zelf zie ik het ook dus nooit wanneer een meisje wat in mij ziet. Achteraf hoor ik het altijd van vrienden of vriendinnen. Eens sprak een heel mooi meisje mij aan in de trein. Aan de ene kant zag ik zoveel signalen van haar interesse in mij: ze speelde met haar haar, ze glimlachte constant, ze raakte telkens (onbewust?) mijn been aan. Aan de andere kant dacht ik: zo'n mooi meisje ziet dus nooit wat in mij. Ik moet die lelijke kant van mijzelf zien te lozen. Maar het is gewoon onderdeel van mij. Misschien is acceptatie de enigste oplossing?quote:Op donderdag 13 december 2007 00:50 schreef dnzl het volgende:
[..]
Dit had ik kunnen schrijven. Was vroeger nogal dik en puisterig. 30 kilo eraf en een glad koppie en de hele wereld om je heen veranderd. Maar van binnen ben ik nog dat dikke mannetje die niet de zoveelste glimlach weer verlegen afwenkt
Ik heb ook zoiets.quote:
Mijn ervaring tot nu toe is dat accepteren wel werkt; maar lang duurt
Maar stukje bij beetje gaat het steeds beter om te accepteren dat hoe je vroeger was (dik, gepest, nerd of hoe jullie ook waren
) je ook heeft gemaakt tot wat je nu bent.
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Het is algemeen bekend dat mensen die niet kunnen quoten, lelijk zijn.quote:Op woensdag 12 december 2007 22:51 schreef nikkie het volgende:
[ code verwijderd ]
je bent zelf zeker verlegen , ik snap best dat je het ontkent
Buuhuuuuuuhuuuuuquote:Op woensdag 12 december 2007 22:51 schreef nikkie het volgende:
[ code verwijderd ]
je bent zelf zeker verlegen , ik snap best dat je het ontkent
|
|
Sociale contacten opdoen, mensen aanspreken e.d.
