Sociale contacten opdoen, mensen aanspreken e.d.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 02:43 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Bullshit. Verandering zit in de geest: zoals je jezelf ziet, zo zal je worden.

Was het maar zo makkelijk

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 16:04 schreef Shitonya het volgende:

[..]

Was het maar zo makkelijk

Mja, het kan echt wel.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.

Eh..gewoon niks Denk nou niet dat dat meisje jou leuk vond oid..anders had ze wel een strategische plek uitgezocht om oogcontact met je te zoeken..dat is meestal niet NAAST je.

Gast, de wanhoop straalt er gewoon vanaf bij je. De wanhoop voor sociaal contact. Zorg dat dat eerst minder wordt en ga zonder enige verwachtingen of planning de deur uit. Situaties ontstaan vanzelf. Je moet er gewoon niet zo gestressed rekening mee houden.

Ik heb meer dat als ik iemand moet bellen, ik vantevoren op een briefje schrijf wat ik zal zeggen en wat die persoon dan waarschijnlijk terug zal zeggen en heb zo een heel gesprek uitgewerkt . Dat doe ik natuurlijk niet bij vrienden, maar meer als het iets zakelijks betreft.
Als ik iemand bekends (niet iemand die ik goed ken, maar meer iemand die je 1 keer kort hebt gesproken tijdens college of eerder een keer bij de bushalte) bij de bus tegenkom voel ik me juist opgelaten, omdat ik me dan verplicht voel om iets te zeggen en die persoon verwacht dat ik naast hem/haar ga zitten. Ik weet dan ook totaal niet waar ik het dan over moet hebben.
Ik heb ook dat als ik iets doms zeg, naar mijn idee dan, dat ik me daar gewoon voor schaam en dat blijf onthouden. Zelfs zo dat ik maanden of jaren na dat gesprek mezelf nog voor mijn kop kan slaan dat ik zoiets doms heb kunnen zeggen .

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 17:19 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Hoezo is het niet zo makkelijk? Mentaliteit is serieus alles dat er is. Het is een ontkenning van je capiciteiten als mens.

Geloof jij niet in het feit dat elk mens iets heeft zoals basis eigenschappen? Of erfelijk? Je kunt niet álles afschuiven op "ik ben zo", maar wel minstens 50%. Een groot deel van je zelfbeeld wordt bepaald ( bewust of onbewust ) door je omgeving en je hebt nauwelijks invloed op je omgeving. Vanuit dat zelfbeeld ontstaat weer een deel van karakter. Verlegen, onzeker, open, gesloten, arrogant etc..

Een simpel voorbeeld: als je er afzichtelijk uitziet kun je nog zo hoog of laag springen, maar krijg je echt minder snel een baan in de horeca, heb je veel minder kans op een ooglijke partner, minder seks, minder complimenten, minder zelfvertrouwen, meer kans op pesterijen, meer twijfels over jezelf, een negatief zelfbeeld, grote kans dat je verlegen wordt enzovoorts. Om een positief zelfbeeld te krijgen is zeer veel overtuigingskracht van jezelf nodig, want die krijg je niet van anderen in je schoot geworpen. En ieder mens is vatbaar op andermans mening, dus je zelfbeeld is over t algemeen vrij onstabiel.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 00:12 schreef NilesCrane het volgende:

[..]

Oe een heel herkenbaar verhaal shutupfool. Onlangs heeft mijn vriendin het uitgemaakt na een relatie van 5 jaar, 2 jaar samenwonen en zij heeft alweer een nieuwe vriend. Wat wil je dan graag een vriendin hebben... maar je hebt gelijk, als je zelf niet lekker in je vel zit kom je waarschijnlijk niet verder dan een paar dates. Het is ontzettend moeilijk om dat op zo'n moment toe te geven.

yep, supermoeilijk zelfs.. Tot ik me ineens realiseerde dat mn ex me echt niet meer terug wil. En toen bedacht ik me dat ik alleen maar tijd en energie aan het steken was in het treuren, en het proberen haar terug te krijgen. Terwijl zij al weer verder gaat met haar leven. En dat moeten wij ook doen. Ik had bv een maand lang bijna alleen maar binnen gezeten, eigenlijk geen klap uitgevoerd, en alleen maar lopen denken denken denken. Wat ben ik er mee opgeschoten ? niets ! Zonde van mn tijd.. Terwijl ik eigenlijk die tijd veel leuker had kunnen besteden door er weer op uit te trekken, dingen te doen, mensen te ontmoeten..
Dus daar ben ik nu telkens mee bezig. Gaat erg moeizaam (nog steeds zelfs)...maar als ik al 1 keer per week een leuk iets met anderen heb gedaan dan beschouw ik dat als een geslaagde week en dat geeft mij weer aan van: zie je wel, ik kan het ook wel zonder haar !

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 11:00 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Beste TVP ooit.

lol, hoezo dat??

Ik vind het ook moeilijk een goede lichaamshouding te hebben, vooral als ik er heel erg op ga letten weet dan niet waar ik met mijn armen naartoe moet, heb het gevoel dat op een rare manier loop of dat ik een gekke bek trek, zal ook wel met zelfvertrouwen te maken hebben. Als ik eenmaal met iemand praat of me op mijn gemak voel (bijv bij kennissen) dan heb ik dit niet. Heb dit ook puur als ik alleen ergens zit/loop. Iemand tips hiervoor?

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 19:50 schreef benzin het volgende:

[..]

Ik ging er ook niet vanuit dat ze me leuk vond Het was meer zo dat ze naast me ging zitten, en dus waarschijnlijk mij niet als gevaarlijk of slecht beschouwde

Maar het was wel zo dat ik me behoorlijk gewoon aan de stilte tussen ons irriteerde, dan zit je naast iemand die je niet kent...

en dan???

Ik ga dan teveel nadenken, op een gegeven moment vroeg ik me af wat zei nu dacht dat ik dacht dat zij over mij dacht, en dat zij misschien ook weleens zoiets zou kunnen denken

Echt, ik weet dat ik me veel te druk maak, maar toch doe ik het.

Daarnaast zit ik er vooral mee dat ik vaak niet eens weet wat ik tegen mensen moet zeggen om een gesprek aan te knopen, zelfs niet met mensen die ik al wel stukken beter ken, heeft iemand daar niet wat meer/specifieker advies over?

Heb je de rest van mijn verhaal gelezen?

Ik zal het nog een keer zeggen...STOP met het wanhopig op zoek zijn naar sociaal contact. Het komt vanzelf...als je er constant mee bezig bent, zal het er nooit van komen. In ieder geval niet de manier waarop je zou willen.

heey weer een benzin topic

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 19:19 schreef shutupfool het volgende:

[..]

yep, supermoeilijk zelfs.. Tot ik me ineens realiseerde dat mn ex me echt niet meer terug wil. En toen bedacht ik me dat ik alleen maar tijd en energie aan het steken was in het treuren, en het proberen haar terug te krijgen. Terwijl zij al weer verder gaat met haar leven. En dat moeten wij ook doen. Ik had bv een maand lang bijna alleen maar binnen gezeten, eigenlijk geen klap uitgevoerd, en alleen maar lopen denken denken denken. Wat ben ik er mee opgeschoten ? niets ! Zonde van mn tijd.. Terwijl ik eigenlijk die tijd veel leuker had kunnen besteden door er weer op uit te trekken, dingen te doen, mensen te ontmoeten..
Dus daar ben ik nu telkens mee bezig. Gaat erg moeizaam (nog steeds zelfs)...maar als ik al 1 keer per week een leuk iets met anderen heb gedaan dan beschouw ik dat als een geslaagde week en dat geeft mij weer aan van: zie je wel, ik kan het ook wel zonder haar !

Ja ik ervaar het precies zo. Ik ben nu 2 maanden verder en nog steeds treur ik er regelmatig om ook al heeft ze een ander, maar dat doet nu juist zo'n pijn dat ze zo snel een ander gekregen heeft. Ondanks dat heb ik in de afgelopen weken toch aardig wat ondernomen, maar tussendoor toch heel erg de neiging om weer te vervallen in verdrietig zijn.

Ts wat doe je moeilijk zeg?
Je zegt niks omdat je dit niet wilt als je dat nu accepteerd lul je vanzelf wel als je het echt wilt

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 00:39 schreef zhe-devilll het volgende:
Ts wat doe je moeilijk zeg?
Je zegt niks omdat je dit niet wilt als je dat nu accepteerd lul je vanzelf wel als je het echt wilt

hij wilt wel, hij weet alleen niet hoe, dat zal je moeilijk begrijpen als je er zelf geen problemen mee hebt.

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 00:46 schreef roburt het volgende:

[..]

hij wilt wel, hij weet alleen niet hoe, dat zal je moeilijk begrijpen als je er zelf geen problemen mee hebt.

ken je mij dan?
nee ok

als je echt wilt , kun je het!

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 19:51 schreef benzin het volgende:

[..]

Precies, het is echt verdomd ingewikkeld, en ik heb het gevoel dat maar zo weinig mensen echt begrijpen wat ik voel.

Ik weet precies wat je voelt. Ik heb je andere topic 'veranderen' ook gelezen en ik zou het zelf geschreven kunnen hebben. De stappen die je daar ondernomen hebt vind ik heel knap. Ik loop zelf sinds een aantal maanden bij een psycholoog en daarmee probeer ik die angstig makende gedachten concreet te krijgen en ermee om te leren gaan. Dat helpt heel goed. Nu zit ik ook op een punt waarop ik mijn leven weer enigzins moet opbouwen dat houdt ook in nieuwe contacten zoeken en daar heb ik het ook erg moeilijk mee.
Hoewel ik vandaag ook wel weer gedacht heb dat het nooit meer wat zou worden met mij en dat ik nooit een vriendin meer krijg heb ik ook wel positieve gedachten. Het zijn de positieve acties van jezelf die je moet waarderen, ook de kleine stapjes.

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 19:51 schreef benzin het volgende:

[..]

Precies, het is echt verdomd ingewikkeld, en ik heb het gevoel dat maar zo weinig mensen echt begrijpen wat ik voel.

ik snap precies wat je bedoelt heb zelf ook het probleem... ben geen grote prater, en heb geen flauw idee wat ik tegen dat soort mensen moet zeggen of vragen. Tuurlijk, je kunt gewoon aan iemand vragen "en, waar gaat de reis naartoe?", of "jij bent er ook altijd vroeg bij, word jij ook niet moe inmiddels?". Maar dat vraag je niet... ik niet in ieder geval. Waarom niet? In mijn ogen komt het opdringerig over.

Ook in disco's weet ik het soms niet Laatst bijvoorbeeld was er zo'n meid die mij wenkte van 'kom es hier'. Ze proost op me bier en pakt me vol op me bek Dus... op zo'n moment klap ik natuurlijk sowieso dicht: wat moet ik hier op zeggen? "Dat kun je beter!" ofzo? Maarja, ik had zelf iets van: je bent een slet, daar begin ik niet aan...

Maar ik heb in zekere zin wel zelfde gevoel als jij benzin, ik vind het vaak ook irritant stil en heb ik geen flauw idee waar ik het over moet hebbe. Maarja, live with it, je komt vast wel een x een leuk iemand tegen

Ik was jarenlang ook zo verlegen. Maar door het te proberen heb ik mezelf vele tactieken aangeleerd. Nu ben ik echt een alfa-male geworden. Jij kunt het ook, als je een van mijn cd's en boeken koopt.

gegroet, David DeAngelo