Sociale contacten opdoen, mensen aanspreken e.d.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.

zeg dan "gezellig" ofzo.. op zo'n domme toon.. als ze interesse heeft dan begint ze zelf wel te lullen
niet bang zijn, boeit in principe geen kont wat je zegt..

ze zal je niet zo snel vermoorden dus in feite hoef je nergens bang voor te zijn

ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:11 schreef Bill_E het volgende:
ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..

Je kunt wel zeker je sociale/communicatieve vaardigheden trainen. Ik heb er zelf een cursus voor gevolgt...

Groepsgesprekken
Je leert jezelf beter kennen... dus waarom je blokkades ervaart op sociaal gebied.
Een gesprek beginnen... oogcontact maken
Etc

Maar het blijft soms wel lastig... Bij mij gaat momenteel het sociale en communicatieve verkeer redelijk automatisch maar heb soms toch de neiging om van tevoren alles te willen voorspellen... dus wat ik wil gaan zeggen en hoe er op gereageerd zal worden. En dat kan me dan een beetje blokkeren of onzeker maken. Je leert trouwens in die groepsgesprekken ook op wat voor mannieren je een boodschap kan overbrengen kwa gezichtsuitdrukking en hoe je iets zegt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Atreyu op 27-08-2007 20:32:06 ]

gewoon doen of je niet bang bent, die mensen ken je niet, dus gedraag je als een ware pimp

Of je begint gewoon te zeggen; goh, gezellig, altijd diezelfde rit (op zo'n zelfde domme toon xD)

Wie weet moet je je wat beter leren ontspannen in zulke situaties Dat het niet eens zozeer met lef te maken heeft maar dat je je te druk maakt om alles. Een meer relaxte houding aanmeten zorgt vanzelf dat het meer vanzelf gaat volgens mij. Sta je strak van de spanning dan komt er vanzelf geen goed woord uit.

Misschien het beeld wat je over jezelf hebt veranderen?

Valt me daarom ook altijd op dat er veel mensen die begonnen zijn met fitnessen of een vechtsport gaan doen een stuk zelfverzekerder worden. Soms irritant, soms op een goede manier.

Wat jij omschrijft ervaar ik precies zo derhalve een tvp.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:35 schreef Guncta het volgende:
Misschien het beeld wat je over jezelf hebt veranderen?

Valt me daarom ook altijd op dat er veel mensen die begonnen zijn met fitnessen of een vechtsport gaan doen een stuk zelfverzekerder worden. Soms irritant, soms op een goede manier.

Ja dat is wel een aanrader want bij zo'n vechtsport moet je ook communiceren maar op die mannier leer je dat bepaalde dingen automatisch gaan en dat geeft innerlijk veel rust (spreek uit eigen ervaring) Maar anders koop je wat halters en ga je lichaam trainen want das ook goed voor je zelfbeeld kan ik je vertellen... en voor de aandacht van dames ;-) Ik ga zelf een beetje voor de macho look dus strakke kleding aan zodat alles goed te zien is.. het is inderdaad wel een soort van compensatie... uiterlijk vertoon enzo

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:43 schreef Atreyu het volgende:

[..]

Ja dat is wel een aanrader want bij zo'n vechtsport moet je ook communiceren maar op die mannier leer je dat bepaalde dingen automatisch gaan en dat geeft innerlijk veel rust (spreek uit eigen ervaring) Maar anders koop je wat halters en ga je lichaam trainen want das ook goed voor je zelfbeeld kan ik je vertellen... en voor de aandacht van dames ;-) Ik ga zelf een beetje voor de macho look dus strakke kleding aan zodat alles goed te zien is.. het is inderdaad wel een soort van compensatie... uiterlijk vertoon enzo

Dat hoeft niet eens.

Het valt mij gewoon op dat mensen die een beter beeld over zichzelf hebben zichzelf een stuk makkelijker presenteren. Heel kort door de bocht: een product waar jezelf voor de volle 100% achterstaat verkoop je ook een stuk makkelijker dan een product waar je niet 100% achter staat.

Het probleem alleen is dat TS nu iets moet vinden wat hem ligt en waar hij mee door wil gaan en wat hem voldoening geeft. Daarom gaf ik deze 2 voorbeelden, omdat het zo een stuk duidelijker wordt.

Voor de rest kun je praten niet leren, de kunst van praten is minder nadenken, rust (niet het idee hebben dat het een verplichting is en dat je de tijd moet vollullen), goeie lichaamshouding, handengebruik en de juiste signalen tegelijkertijd uitzenden die het verhaal alsware bevestigen. Ga over deze punten nadenken tijdens het gesprek dan bereik je juist het tegenovergestelde.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:11 schreef Bill_E het volgende:
ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..

Grotendeels mee eens

benzin, toevallig heb ik gisteren je vorige 13 pagina's tellende relaas gelezen, omdat ik momenteel een beetje met hetzelfde vraagstuk bezig ben (was al benieuwd hoe het was afgelopen ).

ik zal ff over mezelf vertellen..
Nadat mn vriendin me een tijdje terug liet vallen, en daarna ook het grootste deel van mijn 'vrienden' partij kozen voor haar, ben ik op een groepje mensen na weer redelijk only-the-lonely achtergebleven. Dit was allemaal niet erg plezant, maar ik heb me er onderhand weer aardig overheen weten te zetten, en wil nu weer een verse start maken.

eerst wilde ik per se weer een vriendin scoren, want ik wilde natuurlijk niet alleen zijn (een angst die denk ik de meeste mensen hebben die niet vrijwillig vrijgezel zijn geworden). Wonder boven wonder zorgde deze wanhopigheid dat ik met wat dames dates wist te regelen. ik zal je een voorbeeldje geven: 1 meisje zat bv altijd op dezelfde bushalte als waar ik kwam. Eerst zei ik niets tegen haar, ben redelijk verlegen, en meestal kijken meisjes erg defensief (zo van: als je naar me kijkt hoek ik je neer!! )..zij dus ook.. Ik denk dat ze dit doen om niet altijd lastig gevallen te worden door mannen; dat is hun goed recht, maar het maakt het wel erg lastig voor ons wat meer verlegen jongens om contact te leggen.. Maar goed, 1 dag toen ik een keer naar de halte toe liep zat ze er al en keek me toevallig aan toen ik aan kwam lopen. Ik knikte met mn hoofd, zo van: goedemiddag. En hoera..ze knikte terug ! de chago uitdrukking van haar veranderde zelfs in een glimlach Nou goed, en toen had ik een dus ingang.. de volgende dag zei ik 'goedemiddag' tegen haar, de dag er op weer hetzelfde, en tenslotte de dag daarna (toen ze toevallig als enige er zat), zei ik weer goedemiddag, ging naast haar zitten en vroeg: lekker gewerkt? ("bus weer laat?" was ook een optie trouwens), en toen barste ze los met een heel verhaal. Voila, daarna vroeg ik aan haar haar email, en daarna had ik ineens heel veel contact met haar, en vroeg haar of ze mee uit ging, etc... Zo gaat dat dus een beetje..kan natuurlijk veel sneller, maar ligt een beetje aan de omstandigheden waar je elkaar ontmoet, en hoe brutaal je zelf bent..

Echter, waarschijnlijk door hetzelfde desperate uitgangspunt van 'ik moet snel weer een vriendin, alleen zijn is een schande!' verknalde ik de dates met haar en nog wat andere meisjes allemaal. Erg jammer, maar ik heb er wel van geleerd: het toonde me dat je eerst zelf lekker in je vel moet zitten; een eigen leven leiden..daardoor zie je als het goed is een vriendinnetje als een leuke aanvulling ipv je levensdoel..en dan komen ze vanzelf. Zo is het eigenlijk ook altijd in het verleden gegaan, als ik er nu over na denk..al mn exen heb ik ontmoet toen ik druk bezig was met dingen die ik leuk vond (= goed in mn vel zat). Veel mensen op het forum hier geven dat zelfde advies ook: wees eerst gelukkig met jezelf, zoek daarna pas een vriend(in). En ik denk dat ze gelijk hebben.

Mijn insteek is om eerst weer een eigen leven hebben. Een sociaal eigen leven bedoel ik dus. Want ik kan mezelf prima vermaken met mijn hobbies, echter dit zijn redelijke solo activiteiten: computeren/gamen, films kijken, fietsen, krachttraining.. Zelfs deze laatste heeft me niet geholpen veel vrienden te maken. Ik heb dit zo'n 4 jaar gedaan op de sportschool, kwam daar minstens 3 keer per week, en je ziet een hoop mensen, maar iedereen is met zichzelf bezig. Alhoewel ik daar 1 meisje had ontmoet waar ik ff wat mee heb gehad, was het over het algemeen meer contacten van hoi & doei.

Waar ik verder achter ben gekomen is dat een sociaal leven krijgen 'door gezellig met je maten weg te gaan' niet altijd zo makkelijk is. Ik heb op zich nog wel aardig wat vrienden, maar ze vragen me tegenwoordig zelden mee om weg te gaan. Als ik hun zelf vraag om wat te gaan doen, dan stuit ik ook vaak tegen problemen: ze hebben nu geen zin (speelt vooral als ze onder de plak zitten); ze hebben pas over 3 wkn ofzo tijd (iedereen is druk met werk tegenwoordig lijkt het wel); of je moet de hemel en aarde bewegen om ze zover te krijgen, dus dan weet je ook vaak wel hoe laat het is.. Ik vind deze afhankelijkheid erg frustrerend, vooral omdat *als* ik met mensen weg ga, we altijd een hoop lol hebben (als ik mensen goed ken ben ik ook totaal niet verlegen meer, en kan ik het altijd goed vinden met de mensen om me heen).

Ik zoek dus nu zelf een manier om onder de mensen te komen, zonder dat ik van mensen afhankelijk ben. 1 voor de hand liggende is natuurlijk om gewoon naar de kroeg in de buurt te gaan. Je kan daar naar toe gaan wanneer je wilt, en er is altijd wel iemand. Ik hou echter niet zo van in mn eentje uitgaan (voelt zo knullig ) en alhoewel het meestal erg gezellig is als je er eenmaal bent en wat biertjes op hebt enzo, wil ik eigenlijk een ontmoetingsplek hebben die ietsje gezonder is dan iedere week in de rook te zitten en lam te zijn Ik ben dus nu aan het kijken naar iets van een groepssport of een vereniging (in mij geval ben ik al afgestudeerd dus gaat een studentenvereniging helaas niet meer op).. Tis nog best lastig omdat de dingen die ik leuk vind vaak geen groepsactiviteiten zijn (zoals ik al eerder zei). Misschien is vrijwilligerswerk ook een optie, ik weet het nog niet helemaal. Of misschien moet ik het ook wel zoeken in de richting van een bejaardensoos..eh..zoiets maar dna voor jongeren zeg maar he . Ik hou mij dan aanbevolen als er mensen nog leuke suggesties hebben..

Nou heel verhaal, maar ik hoop dat je er wat aan heb.. Ik ben zelf ook nog zoekende in deze materie dus tis voor mij een tvp. Belangrijkste is iig vind ik zelf dat ik er mee bezig ben en blijf.. Kan ook wel lui binnen blijven en de hele dag een beetje internetten enzo, dan vermaak ik me ook prima, maar mijn ervaring is dat als ik eenmaal onder de mensen ben, dat ik me veel beter vermaak en meer plezier heb in het leven...

quote:

[b]Op maandag 27 augustus 2007 22:25
[herkenbaar verhaal]

Oe een heel herkenbaar verhaal shutupfool. Onlangs heeft mijn vriendin het uitgemaakt na een relatie van 5 jaar, 2 jaar samenwonen en zij heeft alweer een nieuwe vriend. Wat wil je dan graag een vriendin hebben... maar je hebt gelijk, als je zelf niet lekker in je vel zit kom je waarschijnlijk niet verder dan een paar dates. Het is ontzettend moeilijk om dat op zo'n moment toe te geven.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:40 schreef NilesCrane het volgende:
Wat jij omschrijft ervaar ik precies zo derhalve een tvp.

Ik denk dat de meeste mensen er onzeker onder blijven op vreemden af te stappen.
De meest logische stap vind ik daarom vrienden via vrienden te maken.
Ik heb hier wat meer over gezegd in het topic 'stem'.
Het is iets wat mij sociaal veel sterker heeft gemaakt.
Want hoe groter je sociale kring, hoe groter je zelfvertrouwen in dat aspect.
Dit is niet de reden waar je het voor moet doen, maar het is een prettige bijkomstigheid naast alle leuke mensen die je zult ontmoeten.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:11 schreef Bill_E het volgende:
ik denk niet dat je dat kan leren.. zoiets heb je of heb je niet..

Ik ben het ook deels met je eensch. Door wat meer zelfvertrouwen kan zoiets naar boven komen. Als je het dan nog niet hebt, .... vergeet het maar.

je hoeft niet altijd wat te zeggen, soms is stilte fijn tussen twee mensen....

Voor de rest, tja, spontaan zijn heb je niet 1,2,3 onder de knie hoor... en je zult soms nog blikken krijgen: WTF?!!! Maar als jij veel lol heb, dan doen ze vanzelf wel mee... Merk ik op mijn werk ook

praten kun je niet leren. dat heb je in je of niet... ben geen ook geen prater en altijd iemand die zich meer op de achtergrond begeeft. dat is nou een maal zo en veranderen kun je het ook niet.
naar mijn insziens moet je dan ook niet proberen te veranderen maar gewoon respecteren hoe je zelf bent. je moet al helemaal niet bang zijn voor het alleen blijven. uiteindelijk komt diegene wel op jou pad. al is het pas op je 50e. geniet gewoon van het leven en neem het ervan. als je dingen gaat overhaasten eindig je waarschijnlijk na een relatie weer alleen, daar waar je begonnen bent en voel je je nog slechter.

huisje, boompje, beestje is ook niet alles als je uiteindelijk erachter komt dat je het overhaast hebt en niet gelukkig bent met je partner

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 22:25 schreef shutupfool het volgende:


Lang verhaal

Beste TVP ooit.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 10:50 schreef smammela het volgende:
praten kun je niet leren. dat heb je in je of niet... ben geen ook geen prater en altijd iemand die zich meer op de achtergrond begeeft. dat is nou een maal zo en veranderen kun je het ook niet.
naar mijn insziens moet je dan ook niet proberen te veranderen maar gewoon respecteren hoe je zelf bent. je moet al helemaal niet bang zijn voor het alleen blijven. uiteindelijk komt diegene wel op jou pad. al is het pas op je 50e. geniet gewoon van het leven en neem het ervan. als je dingen gaat overhaasten eindig je waarschijnlijk na een relatie weer alleen, daar waar je begonnen bent en voel je je nog slechter.

huisje, boompje, beestje is ook niet alles als je uiteindelijk erachter komt dat je het overhaast hebt en niet gelukkig bent met je partner

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 09:30 schreef Verloren_onschuld het volgende:

[..]

Ik ben het ook deels met je eensch. Door wat meer zelfvertrouwen kan zoiets naar boven komen. Als je het dan nog niet hebt, .... vergeet het maar.

Ach over dat in die bus. Zo raar is dat toch niet. Ook mensen die heel sociaal zijn raken in totale shock als er uit het niets oppeens een geil meisje naast ze komt zitten en zeggen geen woord.

Het is eigenlijk net als in een lift. In een lift ga je ook niet snel met iemand praten die erin zit. Mensen gaan pas praten als er een mongool in de trein zit of de lift vast zit.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 02:43 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Bullshit. Verandering zit in de geest: zoals je jezelf ziet, zo zal je worden.

Was het maar zo makkelijk

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 16:04 schreef Shitonya het volgende:

[..]

Was het maar zo makkelijk

Mja, het kan echt wel.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:04 schreef benzin het volgende:
Ok, nog 2 andere voorbeeldjes:
-Vandaag zat ik weer in die bus, kwam er plots meisje naast me zitten (terwijl er nog genoeg plek was ) Anyway, ze heeft verder niets gezegd ofzo, ik ook niet. Op zulk soort momenten voel ik een soort van irritante spanning, en wil ik eigenlijk gewoon wat zeggen om dat te breken, maar ik durfde niet echt, en daarnaast, ik had geen idee WAT ik moest zeggen.

Eh..gewoon niks Denk nou niet dat dat meisje jou leuk vond oid..anders had ze wel een strategische plek uitgezocht om oogcontact met je te zoeken..dat is meestal niet NAAST je.

Gast, de wanhoop straalt er gewoon vanaf bij je. De wanhoop voor sociaal contact. Zorg dat dat eerst minder wordt en ga zonder enige verwachtingen of planning de deur uit. Situaties ontstaan vanzelf. Je moet er gewoon niet zo gestressed rekening mee houden.

Ik heb meer dat als ik iemand moet bellen, ik vantevoren op een briefje schrijf wat ik zal zeggen en wat die persoon dan waarschijnlijk terug zal zeggen en heb zo een heel gesprek uitgewerkt . Dat doe ik natuurlijk niet bij vrienden, maar meer als het iets zakelijks betreft.
Als ik iemand bekends (niet iemand die ik goed ken, maar meer iemand die je 1 keer kort hebt gesproken tijdens college of eerder een keer bij de bushalte) bij de bus tegenkom voel ik me juist opgelaten, omdat ik me dan verplicht voel om iets te zeggen en die persoon verwacht dat ik naast hem/haar ga zitten. Ik weet dan ook totaal niet waar ik het dan over moet hebben.
Ik heb ook dat als ik iets doms zeg, naar mijn idee dan, dat ik me daar gewoon voor schaam en dat blijf onthouden. Zelfs zo dat ik maanden of jaren na dat gesprek mezelf nog voor mijn kop kan slaan dat ik zoiets doms heb kunnen zeggen .

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 17:19 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Hoezo is het niet zo makkelijk? Mentaliteit is serieus alles dat er is. Het is een ontkenning van je capiciteiten als mens.

Geloof jij niet in het feit dat elk mens iets heeft zoals basis eigenschappen? Of erfelijk? Je kunt niet álles afschuiven op "ik ben zo", maar wel minstens 50%. Een groot deel van je zelfbeeld wordt bepaald ( bewust of onbewust ) door je omgeving en je hebt nauwelijks invloed op je omgeving. Vanuit dat zelfbeeld ontstaat weer een deel van karakter. Verlegen, onzeker, open, gesloten, arrogant etc..

Een simpel voorbeeld: als je er afzichtelijk uitziet kun je nog zo hoog of laag springen, maar krijg je echt minder snel een baan in de horeca, heb je veel minder kans op een ooglijke partner, minder seks, minder complimenten, minder zelfvertrouwen, meer kans op pesterijen, meer twijfels over jezelf, een negatief zelfbeeld, grote kans dat je verlegen wordt enzovoorts. Om een positief zelfbeeld te krijgen is zeer veel overtuigingskracht van jezelf nodig, want die krijg je niet van anderen in je schoot geworpen. En ieder mens is vatbaar op andermans mening, dus je zelfbeeld is over t algemeen vrij onstabiel.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 00:12 schreef NilesCrane het volgende:

[..]

Oe een heel herkenbaar verhaal shutupfool. Onlangs heeft mijn vriendin het uitgemaakt na een relatie van 5 jaar, 2 jaar samenwonen en zij heeft alweer een nieuwe vriend. Wat wil je dan graag een vriendin hebben... maar je hebt gelijk, als je zelf niet lekker in je vel zit kom je waarschijnlijk niet verder dan een paar dates. Het is ontzettend moeilijk om dat op zo'n moment toe te geven.

yep, supermoeilijk zelfs.. Tot ik me ineens realiseerde dat mn ex me echt niet meer terug wil. En toen bedacht ik me dat ik alleen maar tijd en energie aan het steken was in het treuren, en het proberen haar terug te krijgen. Terwijl zij al weer verder gaat met haar leven. En dat moeten wij ook doen. Ik had bv een maand lang bijna alleen maar binnen gezeten, eigenlijk geen klap uitgevoerd, en alleen maar lopen denken denken denken. Wat ben ik er mee opgeschoten ? niets ! Zonde van mn tijd.. Terwijl ik eigenlijk die tijd veel leuker had kunnen besteden door er weer op uit te trekken, dingen te doen, mensen te ontmoeten..
Dus daar ben ik nu telkens mee bezig. Gaat erg moeizaam (nog steeds zelfs)...maar als ik al 1 keer per week een leuk iets met anderen heb gedaan dan beschouw ik dat als een geslaagde week en dat geeft mij weer aan van: zie je wel, ik kan het ook wel zonder haar !

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 11:00 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Beste TVP ooit.

lol, hoezo dat??

Ik vind het ook moeilijk een goede lichaamshouding te hebben, vooral als ik er heel erg op ga letten weet dan niet waar ik met mijn armen naartoe moet, heb het gevoel dat op een rare manier loop of dat ik een gekke bek trek, zal ook wel met zelfvertrouwen te maken hebben. Als ik eenmaal met iemand praat of me op mijn gemak voel (bijv bij kennissen) dan heb ik dit niet. Heb dit ook puur als ik alleen ergens zit/loop. Iemand tips hiervoor?

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 19:50 schreef benzin het volgende:

[..]

Ik ging er ook niet vanuit dat ze me leuk vond Het was meer zo dat ze naast me ging zitten, en dus waarschijnlijk mij niet als gevaarlijk of slecht beschouwde

Maar het was wel zo dat ik me behoorlijk gewoon aan de stilte tussen ons irriteerde, dan zit je naast iemand die je niet kent...

en dan???

Ik ga dan teveel nadenken, op een gegeven moment vroeg ik me af wat zei nu dacht dat ik dacht dat zij over mij dacht, en dat zij misschien ook weleens zoiets zou kunnen denken

Echt, ik weet dat ik me veel te druk maak, maar toch doe ik het.

Daarnaast zit ik er vooral mee dat ik vaak niet eens weet wat ik tegen mensen moet zeggen om een gesprek aan te knopen, zelfs niet met mensen die ik al wel stukken beter ken, heeft iemand daar niet wat meer/specifieker advies over?

Heb je de rest van mijn verhaal gelezen?

Ik zal het nog een keer zeggen...STOP met het wanhopig op zoek zijn naar sociaal contact. Het komt vanzelf...als je er constant mee bezig bent, zal het er nooit van komen. In ieder geval niet de manier waarop je zou willen.

heey weer een benzin topic

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 19:19 schreef shutupfool het volgende:

[..]

yep, supermoeilijk zelfs.. Tot ik me ineens realiseerde dat mn ex me echt niet meer terug wil. En toen bedacht ik me dat ik alleen maar tijd en energie aan het steken was in het treuren, en het proberen haar terug te krijgen. Terwijl zij al weer verder gaat met haar leven. En dat moeten wij ook doen. Ik had bv een maand lang bijna alleen maar binnen gezeten, eigenlijk geen klap uitgevoerd, en alleen maar lopen denken denken denken. Wat ben ik er mee opgeschoten ? niets ! Zonde van mn tijd.. Terwijl ik eigenlijk die tijd veel leuker had kunnen besteden door er weer op uit te trekken, dingen te doen, mensen te ontmoeten..
Dus daar ben ik nu telkens mee bezig. Gaat erg moeizaam (nog steeds zelfs)...maar als ik al 1 keer per week een leuk iets met anderen heb gedaan dan beschouw ik dat als een geslaagde week en dat geeft mij weer aan van: zie je wel, ik kan het ook wel zonder haar !

Ja ik ervaar het precies zo. Ik ben nu 2 maanden verder en nog steeds treur ik er regelmatig om ook al heeft ze een ander, maar dat doet nu juist zo'n pijn dat ze zo snel een ander gekregen heeft. Ondanks dat heb ik in de afgelopen weken toch aardig wat ondernomen, maar tussendoor toch heel erg de neiging om weer te vervallen in verdrietig zijn.

Ts wat doe je moeilijk zeg?
Je zegt niks omdat je dit niet wilt als je dat nu accepteerd lul je vanzelf wel als je het echt wilt

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 00:39 schreef zhe-devilll het volgende:
Ts wat doe je moeilijk zeg?
Je zegt niks omdat je dit niet wilt als je dat nu accepteerd lul je vanzelf wel als je het echt wilt

hij wilt wel, hij weet alleen niet hoe, dat zal je moeilijk begrijpen als je er zelf geen problemen mee hebt.

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 00:46 schreef roburt het volgende:

[..]

hij wilt wel, hij weet alleen niet hoe, dat zal je moeilijk begrijpen als je er zelf geen problemen mee hebt.

ken je mij dan?
nee ok

als je echt wilt , kun je het!

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 19:51 schreef benzin het volgende:

[..]

Precies, het is echt verdomd ingewikkeld, en ik heb het gevoel dat maar zo weinig mensen echt begrijpen wat ik voel.

Ik weet precies wat je voelt. Ik heb je andere topic 'veranderen' ook gelezen en ik zou het zelf geschreven kunnen hebben. De stappen die je daar ondernomen hebt vind ik heel knap. Ik loop zelf sinds een aantal maanden bij een psycholoog en daarmee probeer ik die angstig makende gedachten concreet te krijgen en ermee om te leren gaan. Dat helpt heel goed. Nu zit ik ook op een punt waarop ik mijn leven weer enigzins moet opbouwen dat houdt ook in nieuwe contacten zoeken en daar heb ik het ook erg moeilijk mee.
Hoewel ik vandaag ook wel weer gedacht heb dat het nooit meer wat zou worden met mij en dat ik nooit een vriendin meer krijg heb ik ook wel positieve gedachten. Het zijn de positieve acties van jezelf die je moet waarderen, ook de kleine stapjes.

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 19:51 schreef benzin het volgende:

[..]

Precies, het is echt verdomd ingewikkeld, en ik heb het gevoel dat maar zo weinig mensen echt begrijpen wat ik voel.

ik snap precies wat je bedoelt heb zelf ook het probleem... ben geen grote prater, en heb geen flauw idee wat ik tegen dat soort mensen moet zeggen of vragen. Tuurlijk, je kunt gewoon aan iemand vragen "en, waar gaat de reis naartoe?", of "jij bent er ook altijd vroeg bij, word jij ook niet moe inmiddels?". Maar dat vraag je niet... ik niet in ieder geval. Waarom niet? In mijn ogen komt het opdringerig over.

Ook in disco's weet ik het soms niet Laatst bijvoorbeeld was er zo'n meid die mij wenkte van 'kom es hier'. Ze proost op me bier en pakt me vol op me bek Dus... op zo'n moment klap ik natuurlijk sowieso dicht: wat moet ik hier op zeggen? "Dat kun je beter!" ofzo? Maarja, ik had zelf iets van: je bent een slet, daar begin ik niet aan...

Maar ik heb in zekere zin wel zelfde gevoel als jij benzin, ik vind het vaak ook irritant stil en heb ik geen flauw idee waar ik het over moet hebbe. Maarja, live with it, je komt vast wel een x een leuk iemand tegen

Ik was jarenlang ook zo verlegen. Maar door het te proberen heb ik mezelf vele tactieken aangeleerd. Nu ben ik echt een alfa-male geworden. Jij kunt het ook, als je een van mijn cd's en boeken koopt.

gegroet, David DeAngelo