Sociale contacten opdoen, mensen aanspreken e.d.

Heb de discussie gevolgd en herken helaas de problematiek waar benzin mee te maken heeft. Ik betwijfel of de goedbedoelde reacties van shitonya e.a. zoden aan de dijk kunnen zetten. Iig niet voor mij. Zelf heb ik de volgende stadia al doorlopen:

Denial, Anger, Acceptance (ja, is ook een Sopranos aflevering)

Ben nu tegen de 30 en bevind me al enige tijd tussen het stadium anger en acceptance in. Als ik in acceptance zou zitten zou ik hier waarschijnlijk niet zo snel posten.

In mijn kindertijd merkte ik voor het eerst dat ik moeite had om gewoon gezellig een gesprekje aan te knopen en in stand te houden met klasgenootjes. In een groep kon ik nog wel meekomen: met gevatte opmerkingen heb ik steeds het total losership weten te ontwijken. Tegelijkertijd wekte dat helaas ook valse verwachtingen, omdat ik dan als het ware als een gezellige toffe jongen overkwam. In 1 op 1 situaties liep ik echter al snel tegen de lamp: zo gezellig bleek ik niet te zijn, aangezien de gespreksstof na 1 minuut al verbruikt was. "Zo stil in mij" van Van Dik Hout leek wel voor mij geschreven te zijn.
Echte vrienden (en vriendinnetjes) heb ik nooit gehad. Vrienden kan je misschien nog zonder, maar je rondrazende hormonen kan je als tiener moeilijk negeren (en nu ook niet overigens).

Toen ik op het VWO zat had ik voor mezelf besloten om in Amsterdam te gaan studeren. De aantrekkingskracht van de rosse buurt droeg daar in sterke mate aan bij. Studeren, werken en wonen in Amsterdam en er - tegen betaling - stoom afblazen was in mijn ogen de makkelijkste oplossing voor mijn situatie.

Momenteel ben ik student af en werk ik (meer dan) fulltime. De hormonen vinden nog steeds een uitweg in de minder chique gedeeltes van Amsterdam.

Het blijft echter wel aan me knagen dat ik niet op normale manier aan mijn gerief kan komen, maar bovenal niet in staat ben tot sociale interactie en het aangaan van relaties. De omgeving blijft zich daarnaast vergeefs afvragen wanneer er zich nu eindelijk eens een vriendin aandient.

De komende jaren raak ik over de houdbaarheidsdatum heen en hoop ik acceptance te hebben bereikt, zodat ik gewoon kan genieten van al het andere dat het leven te bieden heeft.

PhatRabbit, het klinkt inderdaad erg triest maar ik begrijp je volkomen, zit zelf ook 300 % in dezelfde situatie, inclusief de hoeren...

Ik weet niet precies in welk stadium ik zit maar het zweeft geloof ik ergens tussen anger en hope in, want accepteren zal ik het nooit. Ik probeer me ook maar te richten op de dingen die wel goed gaan en die ik wel heel leuk vindt.

Ik zak juist weg in een groep, dan wordt ik steeds stiller en ga ik luisteren naar wat anderen zeggen. Je moet mij echt 1-op-1 hebben. Dat is op zich niet zo moeilijk als ik een gesprekspartner tegenover me heb die zelf de kar een beetje trekt. In luisteren, feedback en inhaken ben ik een meester maar als ik zelf het gesprek overeind moet houden, ja, dan wordt het moeilijk.

Ach, je moet het maar zo zien, wij neuken de mooiste vrouwen ter werled waar zelfs de beste versierders nog bloed zweet en tranen voor moeten plengen.

Ik heb gemerkt dat het er vaak niet eens toe doet wat je zegt, als je maar iets zegt. Het is toch helemaal niet erg als een gesprek voor 85% uit fluff bestaat, en 15% diepgang heeft? Als ik berichtjes van Shitonya lees bijvoorbeeld, dan zie ik dat ze vaak direct tot de kern probeert door te dringen. Maar vaak is een gesprek met een nieuw persoon in de eerste plaats een kwestie van iemands vertrouwen winnen. Laat zien dat je gewoon een leuk gesprek kan voeren, beleefd kan zijn, kan lachen om iemands grapjes en aardig bent voor andere mensen. Als je meteen de diepte in wilt, en die persoon kent je helemaal niet, dan komt dat enorm opdringerig over. Dat doe je pas als je iemand wat beter kent.

Begin over iets waarvan je een vermoeden hebt dat het de ander interesseert. Bijvoorbeeld: "Morgen is die wedstrijd van Ajax tegen Feijenoord." Als de ander daar boodschap aan heeft, zal ie reageren met bijvoorbeeld: "Feijenoord is kansloos." Daar haak jij dan weer op in "Die Rotterdammers kunnen niet voetballen", etc., etc. Maak het niet te moeilijk, en probeer het kort te houden. Te lange gesprekken in een keer schrikken ook af. En laat je niet ontmoedigen als mensen geen zin hebben in een praatje. Als ze geen antwoord geven: dan niet, volgende keer beter.

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:18 schreef the_mind het volgende:
Begin over iets waarvan je een vermoeden hebt dat het de ander interesseert. Bijvoorbeeld: "Morgen is die wedstrijd van Ajax tegen Feijenoord." Als de ander daar boodschap aan heeft, zal ie reageren met bijvoorbeeld: "Feijenoord is kansloos." Daar haak jij dan weer op in "Die Rotterdammers kunnen niet voetballen", etc., etc. Maak het niet te moeilijk, en probeer het kort te houden. Te lange gesprekken in een keer schrikken ook af. En laat je niet ontmoedigen als mensen geen zin hebben in een praatje. Als ze geen antwoord geven: dan niet, volgende keer beter.

Voetbal praten is idd een meesterlijke tip he.

Praat liever over het weer, ns ofzo

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:22 schreef Liquidootje het volgende:

Voetbal praten is idd een meesterlijke tip he.

Praat liever over het weer, ns ofzo

Het nadeel van onderwerpen als voetbal en politiek is dat dat voor sommige mensen te beladen onderwerpen zijn. Dan kun je inderdaad beter iets neutraals kiezen, zoals het weer, de ns, of iemands postzegelverzameling.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 02:43 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Bullshit. Verandering zit in de geest: zoals je jezelf ziet, zo zal je worden.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 16:04 schreef Shitonya het volgende:

[..]

Was het maar zo makkelijk

Het is zo makkelijk.

Je maakt je te druk over wat er allemaal wel niet zal gebeuren en wat je of hoe je iets moet zeggen.
Een orginele openingszin maakt totaal niks uit, je begint gewoon ergens over en je moet zorgen dat die vrouw zich op haar gemak gaat voelen. Soms zijn er wel mensen eventjes wat stilletjes/defensief, omdat ze een beetje overrompeld zijn, maar dat is dan meestal van korte duur.. als je gewoon jezelf bent en aardig dan zit je zó in een gesprek wat kan resulteren tot een keer samen iets drinken o.i.d.
Zelfvertrouwen en niet teveel wat/als denken.

quote:

Op zondag 9 september 2007 09:44 schreef M_Schtoppel het volgende:
PhatRabbit, het klinkt inderdaad erg triest maar ik begrijp je volkomen, zit zelf ook 300 % in dezelfde situatie, inclusief de hoeren...

Ik weet niet precies in welk stadium ik zit maar het zweeft geloof ik ergens tussen anger en hope in, want accepteren zal ik het nooit. Ik probeer me ook maar te richten op de dingen die wel goed gaan en die ik wel heel leuk vindt.

Ik zak juist weg in een groep, dan wordt ik steeds stiller en ga ik luisteren naar wat anderen zeggen. Je moet mij echt 1-op-1 hebben. Dat is op zich niet zo moeilijk als ik een gesprekspartner tegenover me heb die zelf de kar een beetje trekt. In luisteren, feedback en inhaken ben ik een meester maar als ik zelf het gesprek overeind moet houden, ja, dan wordt het moeilijk.

Ach, je moet het maar zo zien, wij neuken de mooiste vrouwen ter werled waar zelfs de beste versierders nog bloed zweet en tranen voor moeten plengen.

Als 1 op 1 wel goed gaat begrijp ik niet waarom je dan zoveel moeite hebt met dates/vrouwen, omdat je met een date juist 1 op 1 bent. Het moet dus wel aan je uiterlijk liggen. En "wij neuken de mooiste vrouwen ter wereld"? Als jij hoeren/levende neukrobots de mooiste vrouwen ter wereld vind dan kan ik wel weer begrijpen waarom je nog vrijgezel bent. En een hoer is voor elke dwaas beschikbaar. Een versierder doet wel moeite voor een verstandige, aantrekkelijke vrouw die haar lichaam niet beschikbaar stelt voor mislukte castraten die zich laten leiden door hun hormonen.

quote:

Op zondag 9 september 2007 15:06 schreef M_Schtoppel het volgende:

Zeg dan niets...

Interessant topic, moeite waard om te volgen

(tvp dus)

moeilijk verhaal, heb je zelf geen goeie vriendinnen? Die kunnen je vast ook keer helpen ofzo

quote:

Op zondag 9 september 2007 15:39 schreef Shitonya het volgende:

[..]

Zeg dan niets...

Inderdaad zeg dan niets ja, met je domme kortzichtige geblaat. Doe eerst eens wat levenservaring op en kom dan terug om ons te verrijken met je hernieuwde inzichten.

quote:

Op maandag 10 september 2007 01:18 schreef BonJovi het volgende:
moeilijk verhaal, heb je zelf geen goeie vriendinnen? Die kunnen je vast ook keer helpen ofzo

hoe ? daarvoor zal hij wel 'het broertje' zijn...

tja, en OT: mensen aanspreken moet je in eerte instantie liggen of niet. Sommige kunnen dant gewoon, hebben dat in zich om iemand te 'strikken'. Als je dat niet hebt, moet je dat jezelf aanleren. 1 tip: denk niet teveel en doe ff 'relaxde'.......

misschien ben je wel te wanhopig? Of zie het eens nuchter, wáárom wil je zo graag met die dame praten

idd, moet je kunnen of niet...

Schrale troost, ik was net zoals de TS.. kon met niemand praten en wist nooit wat ik moest zeggen.

Bleek uiteindelijk dat ik gewoon wat los moest komen.. toen ik eenmaal een vriendin had en mensen waar ik regelmatig lol trapte, werd het ook veel makkelijker om met vreemden te praten. Ik heb het ook al vaker gehad dat ik met meisjes in de trein praatte, gebeurde gewoon vanzelf. Wat oogcontact en voor je het weet zeg je iets en krijg je ook reactie.

De crux is alleen wel: ik wou niks van ze. Omdat ik al een vriendin heb, is het ook makkelijk praten met andere meisjes.. het is gewoon gezellig en je verwacht er helemaal niks van.

Wijze les dus: niet teveel ervan verwachten, dan gebeuren die dingen vanzelf.

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:08 schreef benzin het volgende:
Dat maakt ook compleet niet uit. Sterker nog, dat zou ik zelfs wel fijn vinden.

Alleen.. Ik kan het niet, ik kan niet over fluff praten. Ik kan gewoon moeilijk luchtige gesprekken voren. Ik weet juist dan niet wat ik moet zeggen.

Joh, ik ben ooit met een meisje in de trein een gesprek begonnen over fisherman's friends

Ze had een blauw zakje gekocht en haar gezicht vertrok helemaal.. ik lachen, zij lachen.. geef haar een tip dat ze de volgende keer beter de groene kan kopen. Daarna hadden we het over die reclames ervan, even later over marketing en daarna weet ik het amper nog.. volgens mij had ik het zelfs nog over mijn werk enzo.

Oftewel: het maakt eigenlijk geen hol uit wat je zegt.

Ik zou een krantje lezen en dan, mits ze naast me zit, vragen wat ze van een bepaalde gebeurtenis vind. Aan haar reactie weet je meteen of je verder kunt babbelen of dat je moet kappen.

quote:

Op zondag 16 september 2007 09:28 schreef w8jij17 het volgende:
Ik zou een krantje lezen en dan, mits ze naast me zit, vragen wat ze van een bepaalde gebeurtenis vind. Aan haar reactie weet je meteen of je verder kunt babbelen of dat je moet kappen.

gast...

Niet dat ik het zo aan zou pakken, maar ik wil er alleen maar mee zeggen dat mensen te veel nadenken over een openingszin. Je kunt van tevoren het gesprek toch niet bepalen dus om het ijs te breken zou ik juist 'alledaags' te werk gaan. Een gesprek starten is toch niet zo moeilijk?

[ Bericht 54% gewijzigd door w8jij17 op 16-09-2007 11:16:37 ]

een gesprek starten is voor iemand die meteen een doembeeld in zijn hoofd heeft best lastig...
relativeren is de enige echte oplossing... wat maakt het mij uit of het lukt...
en niet meteen denken dat bij een mislukte poging alles aan jou ligt...
sommige mensen zijn in voor een gesprekje sommige niet...
maar als je meteen uitgaat van dat het een relatie moet worden en dat je samen oud en gelukkig gaat worden als jij het maar goed aanpakt ben je verkeerd bezig....

quote:

Op donderdag 13 september 2007 20:31 schreef WinnarJ het volgende:
idd, moet je kunnen of niet...

Neuh, je kunt het ook wel leren. Zo geldt:
- mensen praten graag over zichzelf, dus vraag altijd naar de ander, vertel alleen over jezelf als de ander naar jou vraagt
- mensen voelen zich graag belangrijk, dus zorg ervoor dat je de ander laat merken dat je waardering hebt voor hem/haar

En dat werkt dus alleen als het wederzijds is. Dat soort mensen zijn, zoals ik het ervaar, zeldzaam.