Veranderen

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 18:31 schreef benzin het volgende:

[..]

Alles. Ik heb me in ieder geval geprobeerd aan te zetten iets te veranderen, het lukt alleen nog niet erg.

Jezus wat nou proberen, gewoon doen. Morgen ga je je inschrijven bij een sportschool. Niet elke keer ergens onder uit proberen te komen, gewoon doen!

TS,

Ik ben het eens met wendy, ga eens naar je huisarts en vertel het hem, desnoods draai je de OP's uit van al je topics die je hierover geopend hebt.

Je huisarts kan je doorverwijzen naar Maatschappelijk werk, iets wat naar mijn idee goed past bij jou problematiek.

om even aan te geven waarom, een psycholoog praat met je en manipuleert je gedachtengangen.

Maatschappelijk werker die zal zich bemoeien met je dagindeling, sociaal vlak, werk, relatie(s) dus op een veel breder front word je leven aangepakt, iets wat jezelf al aangeeft dat nodig is.

PROFESISONELE HULP

neuh, waarom alleen doen als je iemand je gratis (ziektekostenverzekering dekt de kosten) helpt ermee. Iemand die naar jou luistert en ondersteunt zodat jij:
1. je doel haalt
2. in een kortere tijd als alleen blijven ploeteren

succes!

Geweldig hoe mensen denken dat professionele hulp gaat veranderen, alsof een therapeut, psycholoog of psychiather met de TS op stap gaat, bier gaat drinken en vrienden zoeken...
Ze kunnen alleen tips geven zoals ook in dit topic gedaan wordt en aangezien TS zelf aangeeft totaal niet te veranderen ergo niet wil veranderen omdat zelfmedelijden zóó heerlijk is... tja dan is het advies om professionele hulp te zoeken inderdaad het verlossende antwoord wat alles gaat veranderen .

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 18:45 schreef Xebrozius het volgende:
Geweldig hoe mensen denken dat professionele hulp gaat veranderen, alsof een therapeut, psycholoog of psychiather met de TS op stap gaat, bier gaat drinken en vrienden zoeken...
Ze kunnen alleen tips geven zoals ook in dit topic gedaan wordt en aangezien TS zelf aangeeft totaal niet te veranderen ergo niet wil veranderen omdat zelfmedelijden zóó heerlijk is... tja dan is het advies om professionele hulp te zoeken inderdaad het verlossende antwoord wat alles gaat veranderen .

Een psycholoog of arts kan ook niets doen, geef ik Xebro helemaal gelijk in. Zoals ik TS nu een beetje inschat gaat hij tegenover de hulpverlener zitten (en daar blijft het dan bij) met het gevoel dat "alles nu beter wordt" en als er dan niets gebeurt dan krijgt de hulpverlener de schuld.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 18:50 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Een psycholoog of arts kan ook niets doen, geef ik Xebro helemaal gelijk in. Zoals ik TS nu een beetje inschat gaat hij tegenover de hulpverlener zitten (en daar blijft het dan bij) met het gevoel dat "alles nu beter wordt" en als er dan niets gebeurt dan krijgt de hulpverlener de schuld.

Maar daar houdt het dan niet op, mag je verwachten.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 18:50 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Een psycholoog of arts kan ook niets doen, geef ik Xebro helemaal gelijk in. Zoals ik TS nu een beetje inschat gaat hij tegenover de hulpverlener zitten (en daar blijft het dan bij) met het gevoel dat "alles nu beter wordt" en als er dan niets gebeurt dan krijgt de hulpverlener de schuld.

Ik snap sowieso niet dat mensen realiseren dat de TS over ongeveer een jaar op kamers gaat. Nieuwe studie gaat doen, nieuwe mensen tegenkomt, misschien bij een studie/studentenvereniging gaat, studentes gaat neuken en vrijwel alles wat hem nu kwelt dan totaal niet meer aan de orde zal zijn. Soms is verandering een kwestie van tijd, en daar tussenin moet je het even uitzingen. Maar ja, mensen willen alles nu, beter, sneller en makkelijker... Totaal gebrek aan karakter en ruggengraat dus.

Wel knap dat 'ie dan zijn eindexamen heeft gehaald.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 18:56 schreef Lienekien het volgende:
Wel knap dat 'ie dan zijn eindexamen heeft gehaald.

Het is net alsof hij dat zelf niet zo ziet. Hij ziet alleen zijn negatieve kanten en dikt die aan. Maar misschien is het ook goed voor jezelf als je je op je successen en goede kanten focust.

Ik was ook sociaal onvaardig. Ik wilde ook veranderen, maar wist niet hoe..... door hulp kreeg ik een zetje in de goede richting, maar nog belangrijker, mijn zelfbeeld veranderde, waardoor ik ook ineens meer kon. Door mijn negatieve zelfbeeld en de projectie daarvan op anderen, liep ik steeds vast. Misschien is zoiets ook wel bij TS aan de hand, in welk geval jullie hem lekker nog verder de grond in boren. Hij vindt al dat hij het moet kunnen, hij kan het niet en jullie hakken er nog even lekker in.

Zorg op zn minst dat je wat gaat doen, gewoon iets nuttigs.
Bedenk vanavond bijvoorbeeld wat voor een werk je wil gaan doen (ik neem aan dat je daar al ideeen over hebt). Ga morgen langs die plekken, en vraag om een sollicitatiegesprek of praat met iemand daar. Dan heb je al iets nuttigs gedaan, en hopelijk 1 van je doelen bereikt (ook ontmoet je wss nieuwe mensen op je werk). Dus geen lui gedoe, eerst zorgen dat je dat hebt gedaan.
Verder zeg je met mensen om te gaan op school, waar je bang voor bent die niet meer te zien.
Spreek wat met ze af (wat drinken of kleding kopen in de stad tot uitgaan). Dan onderhou je je contacten, en via via ontmoet je altijd weer nieuwe mensen. Je hoeft niet zelf contact te leggen met die mensen die je ontmoet, maar zorg dat je er voor open staat. Praat gezellig mee, en misschien komt de rest vanzelf.

Tegenvallen zal het zoiezo niet. Al vind je nu de 1e keer geen werk, of is je avondje uit wat minder leuk. Je hebt wel stappen de goede richting in gezet, en dat is zoiezo al positief.

Ik heb je de volgende PM's gestuurd:
Heb je al iets met die tips gedaan? Ik weet uit eigen ervaring dat dit heel erg helpt, zo kom je mensen tegen in een andere omgeving en bouw je een andere band met ze op! en dat moet je dan steeds verder uitbouwen.

PM 1 van bersenka:

Verzonden: 19 June 2007 10u19
Aan: benzin

Ik raak steeds verder in de problemen..

vroeg me af hoe het ging


PM 1 van benzin

Daar geeft iemand anders het antwoord al.. Het gaat nog steeds niet goed. Soms gaat het weer wat beter, op het moment weer slechter.

Iedereen heeft zo'n hoop goed advies gegeven in mijn topics, maar ik doe er eigenlijk compleet niets mee.

Oplossingen bedenken is een peulenschil, maar het is ZO moeilijk echt iets te doen. Echt iets te veranderen.

Ik begin echt de hoop te verliezen dat ik mijn leven nog leuk kan krijgen/maken.


PM 2 van bersenka

Verzonden: 20 juni 2007 05u57
Aan: benzin
hmm ja, je moet ook het geluk hebben dat je mensen tegenkomt die ongv dezelfde hobbies/gedachten hebben als jouw. Je zegt dat je 2 vrienden op school hebt spreek je daar nooit een keer mee af?
Probeer een keer met hun mee uit te gaan, je kunt vast en zeker wel met hun mee. En ga dan naar de 'buurt-discotheek' waarvan je weet dat er wel veel mensen van school komen. Waar woon je eigenlijk?


PM 2 van benzin

Wed 20 June 2007 20:37u door benzin
Op 20 juni 2007 17:57 schreef bersenka het volgende:
Je zegt dat je 2 vrienden op school hebt spreek je daar nooit een keer mee af?

Weinig, zo heel nu en dan. Maar die trekken meestal met de rest van het groepje op, waaronder dus diegene die vervelend tegen me is. Zij gaan regelmatig met zijn allen uit enzo.

Probeer een keer met hun mee uit te gaan, je kunt vast en zeker wel met hun mee. En ga dan naar de 'buurt-discotheek' waarvan je weet dat er wel veel mensen van school komen. Waar woon je eigenlijk?

Zuid-Holland-zuid Maar waarom dan naar een plek waar veel andere mensen van school komen? Volgens mij zien veel mensen van school mij als een raar iemand, juist omdat ik zo stil ben. En ik weet niet of dat nog goed te krijgen is sowieso. Hoe reageer je als iemand al 5 jaar niets tegen je heeft gezegd en hij gaat ineens praten :S

Ik heb gewoon al vanaf het begin van de middelbare school fouten gemaakt, en ik ben bang dat ze niet echt recht te zetten zijn.


PM 3 van bersenka

Verzonden: 20 June 2007 09u08
Aan: benzin
Kun je zien hoe hun in een andere omgeving tegen je zijn, waarschijnlijk allemaal heel aardig! Sowieso ben je dan mssch als je wat drank op hebt wat minder verlegen en zie je hoe het ook kan.
En als je nu al jezelf begint wat socialer te ontwikkelen kun je dat doorzetten op je volgende school, daar begin je dan met een schone lei.


PM 3 van benzin

Wed 20 June 2007 21:38u door benzinWat als die 2 jongens geen zin hebben om mij mee te nemen maar liever met de rest van het groepje gaan, wat dan? Het is niet echt een optie om alleen te gaan?


PM 4 van bersenka

Verzonden: 20 June 2007 09u41
Aan: benzin
Kom je nooit achter als je het niet een keer vraagt, je zegt toch dat het vrienden zijn? Lijkt mij dat de rest van de groep het juist positief opvat als je ook mee gaat, hadden ze waarschijnlijk niet verw8 en zo zien ze ook een andere kant van je + je doet samen met hun iets. Neem van mij aan dat ze het niet zomaar weigeren hoor

Ik vind het een beetje stijlloos om PM's op het forum te gooien.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 21:16 schreef hummus het volgende:
Ik vind het een beetje stijlloos om PM's op het forum te gooien.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 18:07 schreef benzin het volgende:

[..]

Dat is dus juist het probleem, ik onderneem te weinig.

daar kan ik me een hoop bij voorstellen hoor. Daarom denk ik ook dat je met iemand afspraken moet maken, om je te helpen om nu juist wel stappen te zetten, of dat nou een hulpverlener is of iemand anders. Want nu blijft het eigenlijk alleen bij plannen maken.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 21:16 schreef hummus het volgende:
Ik vind het een beetje stijlloos om PM's op het forum te gooien.

anders moest ik het allemaal nog een keer typen

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 18:34 schreef benzin het volgende:

[..]

Eigenlijk niets, maar dat komt dus doordat ik mezelf er niet tot aangezet krijg.

En waarom krijg je je er niet toe aangezet (buiten het feit dat je een luie, passieve donder bent die weigert verantwoording voor zijn leven te nemen)?

Gast, het leven is moeilijk. Voor Iedereen! Iedereen is bang. Als je eenmaal de 1e stap hebt gezet wordt het zetten van de 2e stap makkelijker. Je stopt een gesprek nooit na 1 zin. De 2e zin is altijd al een stuk makkelijker tegen een vreemd persoon.

Waar ben je banger voor?

1. Als een freak gezien worden omdat je iets onderneemt (niet dat dat gebeurt)
2. De rest van je leven niets ondernemen.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:03 schreef benzin het volgende:

[..]

Daarnaast vind ik het ok Zinn tips waren heel goed, mijn PMs maken ook nog wat dingen duidelijk.

ok bedankt , maar ga je die tips ook proberen op te volgen?

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:27 schreef bersenka het volgende:

[..]

ok bedankt , maar ga je die tips ook proberen op te volgen?

hij gaat proberen om te proberen zich er toe aan te zetten de tips op te volgen

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:30 schreef Xennia het volgende:

[..]

hij gaat proberen om te proberen zich er toe aan te zetten de tips op te volgen

Hey, zo studeer ik.
Proberen mezelf aan te zetten tot het proberen mezelf aan te zetten tot het schrijven van m'n scriptie.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:04 schreef benzin het volgende:

[..]

Ik ben bang. Bang afgewezen te worden, bang dat mensen mij liever niet in de buurt willen.

Het is echt heel lastig voor me.

Wat wil je dan? De rest van je leven achter de geraniums gaan zitten?
Je gaat hoe dan ook toch wel ergens op je bek. Dat doet iedereen.

Ik heb liever een vriend of vriendin die bij tijd en wijle eens flink de verkeerde keuzes maakt dat dat hij of zij alleen binnen zit en bang is om ook maar iets te doen.

Dat mensen serieus nog moeite in zo'n figuur stoppen... Als hij nou 40+ was, getrouwd en 2 kinderen had dan zou ik misschien wat meer verwachten van zo'n gozer. Maar dit is een kind van 17, die komt aanmekkeren over hoe moeilijk het leven wel niet is, heeft nog geen enkele verantwoordelijkheden, zit financieel gebakken en woont nog thuis
Zit ongeveer op een kwart van z'n leven en heeft het nu al moeilijk, en dan moet je dat soort mensen nog motiveren ook

Je hebt niks gedaan met al mijn geniale plannen uit het vorige topic?

Waar woont TS? Als 't dichtbij is wil ik 'm wel betrekken bij sociale activiteiten enzo

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:51 schreef erikkll het volgende:
Waar woont TS? Als 't dichtbij is wil ik 'm wel betrekken bij sociale activiteiten enzo

Ik denk dat je hem eerder een enorme schop onder z'n hol dient te geven

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:53 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Ik denk dat je hem eerder een enorme schop onder z'n hol dient te geven

Dat is ook een sociale activiteit

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:54 schreef Xennia het volgende:

[..]

Dat is ook een sociale activiteit

Of sadomasochisme... Maar net hoe je het beestje wil noemen.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:53 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Ik denk dat je hem eerder een enorme schop onder z'n hol dient te geven

Een sociale schop onder z'n hol [14.gif]

quote:

Op dinsdag 26 juni 2007 22:51 schreef erikkll het volgende:
Waar woont TS? Als 't dichtbij is wil ik 'm wel betrekken bij sociale activiteiten enzo

Zuid-Holland

Zet je gewoon over je onzekerheid heen en doe wat, en achteraf blijkt dat de wereld niet vergaan is zoals je misschien zou denken!

en sowieso zijn er wel meer mensen die hetzelfde probleem hebben. Alleen door dat probleem is het natuurlijk wel beetje moeilijk om in contact te komen met elkaar

Hey Benzin, misschien is het tijd je te realiseren dat je er op deze manier -hier om tips vragen- niet uitkomt (als ik zo al die reacties lees van mensen die je eerder hebben gesproken). Is het misschien een idee om eens met iemand te gaan praten face-to-face?

toch blijf ik me afvragen hoe zo'n 'schop onder z'n hol' er concreet uit moet gaan zien. iemand die dat voor mij kan toelichten? ik vind het net zo vaag als 'vrienden zoeken'. daarnaast hoor ik het zo ontieglijk vaak en zie ik zo weinig mensen daadwerkelijk een ander een effectieve schop onder z'n hol geven, dus is er iemand, preferably iedereen die graag met die term gooit, die dit even kan concretiseren?

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 09:31 schreef releaze het volgende:
toch blijf ik me afvragen hoe zo'n 'schop onder z'n hol' er concreet uit moet gaan zien. iemand die dat voor mij kan toelichten? ik vind het net zo vaag als 'vrienden zoeken'. daarnaast hoor ik het zo ontieglijk vaak en zie ik zo weinig mensen daadwerkelijk een ander een effectieve schop onder z'n hol geven, dus is er iemand, preferably iedereen die graag met die term gooit, die dit even kan concretiseren?

Weet niet hoe het voor anderen werkt, maar zo werkt het voor mij. Als ik in een situatie zit waarin ik niet gelukkig ben, maar ik durf geen actie te ondernemen, gebeurt er bij mij niets. Kort daarop stel ik mezelf de vraag "wat levert deze situatie me op?". Vaak kom ik dan uit op veiligheid. Zolang ik niets hoef te doen, ben ik me er in ieder geval van verzekerd dat ik in deze vertrouwde situatie kan blijven. Ik weet tenminste wat ik hier heb.

Goed, dan heb ik daar een antwoord op en dan stel ik mezelf de vraag wat ik mis en wat ik evt. zou kunnen hebben als ik uit de situatie zou proberen te stappen. Als dat een beeld is waarvan ik zeg "ja, dat zou ik willen en graag zelfs" of ik dreig iets te verliezen dan is dat het punt dat ik besluit om de situatie te veranderen.
En ik sta doodangsten uit, en ik heb nog maar weinig vertrouwen maar toch maak ik met mezelf de afspraak om het maar gewoon te proberen. En tot nu toe, is alles wat ik geprobeerd heb gelukt. Puur omdat ik niet opgaf

Maar vind het een goede vraag, ben benieuwd naar de overige meningen.

[ Bericht 0% gewijzigd door MNR op 27-06-2007 11:17:25 ]

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 09:31 schreef releaze het volgende:
toch blijf ik me afvragen hoe zo'n 'schop onder z'n hol' er concreet uit moet gaan zien. iemand die dat voor mij kan toelichten? ik vind het net zo vaag als 'vrienden zoeken'. daarnaast hoor ik het zo ontieglijk vaak en zie ik zo weinig mensen daadwerkelijk een ander een effectieve schop onder z'n hol geven, dus is er iemand, preferably iedereen die graag met die term gooit, die dit even kan concretiseren?

Kan je daar geen topic over openen, want ik heb ook geen flauw idee wat er precies bedoeld wordt met een schop onder iemands hol geven.

Misschien zeg ik iets raars, maar kan TS niet naar een fokmeeting in zijn buurt gaan. Er zijn regelmatig meets in Zuid Holland waar iedereen welkom is. Ook mensen die bij wijze van spreken alleen maar in een hoekje zitten toe te kijken, dat vindt niemand echt vreemd. En dan ben je wel met een groep weg En dan zijn er nog fokmeetings naar pretparken en dergelijke en ook daar is iedereen (dus ook TS) gewoon van harte welkom. Alleen kan ik me voorstellen dat het 'eng' is om voor het eerst een groepje onbekende mensen te ontmoeten, maar iedereen die wel eens naar een meeting gaat heeft een eerste keer gehad dat hij/zij niemand kende. En er is anders vast wel iemand in dit topic die met je mee wil gaan. Ik zeg niet dat je nu per se alleen vrienden op fok moet proberen te maken, maar je kan het ook zien als een oefening in sociale vaardigheden.

En je moet eerst maar eens doorkrijgen dat je zelf de moeite waard bent. Ik kan me voorstellen dat mensen weer vage dingen zeggen als "jezelf accepteren" (hoe dan?), maar ik ben bang dat een deel van je ongelukkig voelen daar wel in zit.

TS, hou je van lezen? Misschien is dit iets voor je: "Ik kan denken / voelen wat ik wil". ISBN 90-265-0238-9.

Geef je op voor de Reykjavic meet, dan kun je alvast aan het idee wennen!

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 11:25 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Kan je daar geen topic over openen, want ik heb ook geen flauw idee wat er precies bedoeld wordt met een schop onder iemands hol geven.

Ik denk dat het in houd om nu eens echt actie te ondernemen:

Het bijvoorbeeld naar een sportschool gaan is in verhouding een kleine moeite. Je gaat er heen.. Je geeft je op. Je krijgt een rondleiding je doet wat oefeningtjes en gaat weer weg.

De geest wil dit niet, ziet er tegen op, vreemde situatie blabla bla. Als men dat deel nu even wegdenkt en dus gewoon op "automatisch" gevoel daar heen gaat. Vervolgens "zet je je geest weer aan" op het moment dat je op dr eenmaal bent.

Volgens mij heb je dan echt praktisch iets gedaan. Je heb een kleine schop onder je hol gehad

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 12:00 schreef jesselyn het volgende:
Ik denk dat het in houd om nu eens echt actie te ondernemen:

Een "schop onder je hol geven" impliceert toch echt dat iemand anders iets gaat doen waardoor jij tot actie over gaat. Niet dat je zelf iets doet, zoals naar een sportschool gaan.

Owja.. ok ik heb even verkeerd gelzen.. Maar TS kan zichzelf ook een schop onder de hol geven...Lijkt me beter

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 12:25 schreef jesselyn het volgende:
Owja.. ok ik heb even verkeerd gelzen.. Maar TS kan zichzelf ook een schop onder de hol geven...Lijkt me beter

Voor wat ik tot nu toe in dit topic heb gelezen moet TS dan eerst nog even nadenken over 'moet ik dat dan eigenlijk wel doen' en 'wat zal ik dan wel niet van mezelf denken, het is niet niks'. Enigszins cru natuurlijk, maar tot nu toe hebben de héle goede adviezen die ik hiervoor heb gelezen nog niet echt het gewenste effect gehad helaas omdat TS zelf niet echt in staat (b)lijkt tot actie over te gaan.

Met iemand een schop onder de hol geven wordt in het algemeen denk ik bedoeld dat men iemand een 'wake-up call' geeft door direct en confronterend op iemand in te praten, op een dusdanige manier dat diegene er op dat moment niet onderuit kan. In dit geval zou het zelfs nog beter zijn om TS mee te nemen naar een kroeg om hem daar met in een biertje in de hand aan de bar te zetten, of samen met hem naar een sportschool of -club te gaan en hem daar, recht voor zijn ogen, aan te melden als lid.

Ik heb nu vanwege mijn werk te weinig tijd om inhoudelijk te reageren, maar ik kom hier nog zeker op terug.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 09:31 schreef releaze het volgende:
toch blijf ik me afvragen hoe zo'n 'schop onder z'n hol' er concreet uit moet gaan zien. iemand die dat voor mij kan toelichten? ik vind het net zo vaag als 'vrienden zoeken'. daarnaast hoor ik het zo ontieglijk vaak en zie ik zo weinig mensen daadwerkelijk een ander een effectieve schop onder z'n hol geven, dus is er iemand, preferably iedereen die graag met die term gooit, die dit even kan concretiseren?

Iemand zo hard confronteren met z'n tekortkomingen dat het bij die persoon dermate denigrerend is dat hij/zij besluit om die tekortkoming aan te pakken. Hetzij uit schaamte, woede of verdriet. Maakt me geen zak uit...

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 13:36 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Iemand zo hard confronteren met z'n tekortkomingen dat het bij die persoon dermate denigrerend is dat hij/zij besluit om die tekortkoming aan te pakken.

TS zou dan niet zijn tekortkomingen aanpakken. Hij is meer het type dat gaat zwelgen in zelfmedelijden met gedachtes als "Ik ben een asociale persoon die ze een schop onder de kont gaven, en ik verdiende het. boehoehoe".

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 13:40 schreef erikkll het volgende:

[..]

TS zou dan niet zijn tekortkomingen aanpakken. Hij is meer het type dat gaat zwelgen in zelfmedelijden met gedachtes als "Ik ben een asociale persoon die ze een schop onder de kont gaven, en ik verdiende het. boehoehoe".

Wat dat betreft mogen zulke figuren ook een trein koppen, lood eten of in het trapgat hangen. Ze voegen niets toe, verbruiken kostbare zuurstof, consumeren alleen en geven helemaal niets terug aan de maatschappij. Deze mensen zijn dood nog enigzins bruikbaar omdat ze weer mineralen in de grond doen terugkeren.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 09:31 schreef releaze het volgende:
toch blijf ik me afvragen hoe zo'n 'schop onder z'n hol' er concreet uit moet gaan zien. iemand die dat voor mij kan toelichten? ik vind het net zo vaag als 'vrienden zoeken'. daarnaast hoor ik het zo ontieglijk vaak en zie ik zo weinig mensen daadwerkelijk een ander een effectieve schop onder z'n hol geven, dus is er iemand, preferably iedereen die graag met die term gooit, die dit even kan concretiseren?

Dit zou kunnen door hem zijn huidige veilige haven te ontnemen.

Zijn ouders zouden bijvoorbeeld (gedeeltelijk) kunnen stoppen hem financieel te onderhouden en de TV en computer eens een tijdje achter slot en grendel kunnen opbergen.

Erg kinderachtig natuurlijk, maar hierdoor wordt hij wèl gedwongen zijn vrije tijd op een creatieve en actieve manier in te delen en zich minder afhankelijk op te stellen.

De kern van het probleem blijft echter hetzelfde; Hij zal uiteindelijk zèlf over zijn faalangst heen moeten stappen, anderen kunnen hooguit die drempel een beetje verlagen.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 13:44 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Wat dat betreft mogen zulke figuren ook een trein koppen, lood eten of in het trapgat hangen. Ze voegen niets toe, verbruiken kostbare zuurstof, consumeren alleen en geven helemaal niets terug aan de maatschappij. Deze mensen zijn dood nog enigzins bruikbaar omdat ze weer mineralen in de grond doen terugkeren.

doodsverwensing, ban

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 13:44 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Wat dat betreft mogen zulke figuren ook een trein koppen, lood eten of in het trapgat hangen. Ze voegen niets toe, verbruiken kostbare zuurstof, consumeren alleen en geven helemaal niets terug aan de maatschappij. Deze mensen zijn dood nog enigzins bruikbaar omdat ze weer mineralen in de grond doen terugkeren.

Je boodschap is duidelijk, Xebro.

Een schop onder de kont geven is gewoon dat wat het is. Iemand ontiegelijk hard op zijn laten gaan, hetzij uit zichzelf, het zij door hem te confronteren met zijn tekortkomingen. Een kickstart van het doorzettingsvermogen, eigenhandig zo hard tegen het staartbeentje aanschoppen dat er een ruggengraat in komt.
Ik ben zelf geen fan van discipline erin proppen (als iemand niet wilt, dan zien ze maar waar ze een uitkering vandaan halen later), maar bij een dermate gebrek aan eigen iniatief blijft er weinig over.

Dat dit iets is waar iedere 17-jarige te maken mee heeft (want het percentage jochies dat zijn dagen besteedt aan blowen, rukken, blowen, gitaar spelen en doelloos tv kijken is nu eenmaal groter dan de boyscouts van onze natie) doet niet ter zake. Meneer is niet tevreden, maar meneer kan ook de energie niet opbrengen om ook maar iets meer te doen dan passief tips in zich opnemen, terwijl hij in plaats van dit topic te lezen al 2, 3 flinke stappen had kunnen zetten in zijn leven.

-edit. Nogmaals. Rand. Overheen. Punt is gemaakt, don't push it.

[ Bericht 92% gewijzigd door Nosh op 27-06-2007 13:59:01 ]

_{Nosh, het is rant, niet rand...}

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 13:59 schreef BeF_Aviko het volgende:
_{Nosh, het is rant, niet rand...}

De rand waar iemand overheen gaat, niet het leenwoord.

Ontopic weer, gaarne.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 13:44 schreef Xebrozius het volgende:
Wat dat betreft mogen zulke figuren ook een trein koppen, lood eten of in het trapgat hangen. Ze voegen niets toe, verbruiken kostbare zuurstof, consumeren alleen en geven helemaal niets terug aan de maatschappij. Deze mensen zijn dood nog enigzins bruikbaar omdat ze weer mineralen in de grond doen terugkeren.

Als hij er niet was dan had je weer iemand minder om af te zeiken, had je weer iemand minder om jezelf beter door te voelen. En blijkbaar vind je het prettig om je er bezig mee te houden, getuige de vele reacties. Dus why bother?

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:28 schreef benzin het volgende:

[..]

Lees mijn vorige topic Ik heb mij ouders een heel klein deel van het probleem verteld (dat ik vind dat ik te weinig buiten ben), en nu moet ik elke dag 1 uur naar buiten.

Mijn ouders zien alleen niet in dat dat niet opschiet, want meestal ga ik uur op de grond in klein steegje zitten. Ik heb namelijk niemand om iets mee te gaan doen, en alleen ergens heen gaan is geen optie. (Dan ziet iedereen gelijk dat je alleen bent enzo )

Een uur lang een lekker stuk fietsen is ook zo venederend

Ik merk altijd dat als ik door het park ga wandelen, hardlopen of skaten dat je regelmatig wel een praatje kan maken met mensen die daar zijn. Ik weet niet of dat ook iets is voor een 17-jarige jongen, maar het lijkt me in ieder geval beter dan in een steegje op de grond gaan zitten Of neem een hond (van buren, asiel in de buurt?) mee, kom je ook snel genoeg in aanraking met andere mensen.

Dat het gek is om alleen op straat te zijn is een idiote hersenkronkel van jezelf, niet iets wat andere mensen opvalt.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:43 schreef benzin het volgende:

[..]

Wel als je andere mensen zo ziet kijken van; "Kijk nou eens, die is alleen "    

Hehe, okay dit is een kloon...

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:28 schreef benzin het volgende:
Lees mijn vorige topic Ik heb mij ouders een heel klein deel van het probleem verteld (dat ik vind dat ik te weinig buiten ben), en nu moet ik elke dag 1 uur naar buiten.

Mijn ouders zien alleen niet in dat dat niet opschiet, want meestal ga ik uur op de grond in klein steegje zitten. Ik heb namelijk niemand om iets mee te gaan doen, en alleen ergens heen gaan is geen optie. (Dan ziet iedereen gelijk dat je alleen bent enzo )

Dat is omdat je het bewust opzoekt. Je zegt tegen jezelf "ik heb niemand om iets mee te doen en omdat ik me daarvoor schaam verschuil ik me in een steeg. Ik durf het ook niet aan mijn ouders te vertellen". Weet zeker dat als je ouders zouden weten dat je in een steeg zou zitten, je niet meer naar buiten zouden sturen. Geen enkele ouder wenst dat zijn of haar kind zich ellendig en eenzaam voelt.

MAAR wat je wel zou kunnen doen is zeggen tegen jezelf: "okay, ik loop hier nu eenmaal, en ik heb niemand om iets mee te doen en JA ik schaam me ervoor, MAAR ik ga NIET in een steegje zitten. Want als ik dat doe, verandert er nooit iets. En de mensen die ik op straat tegenkom, zien dat niet aan mijn voorhoofd. Dus ik loop gewoon stoer door, een uur lang en er is niets aan de hand".

See the difference?

quote:

Op vrijdag 22 juni 2007 22:29 schreef benzin het volgende:
Laatst heb ik hier een paar keer middels topics om advies gevraagd. Eigenlijk was al jullie advies zeer waardevol, maar ik doe er gewoon compleet niets mee En niet eens echt bewust, maar ik verander gewoon niet.

Ik zie zelf ook wel in welke dingen ik fout doe, en wat ik waarschijnlijk zou moeten doen, maar ik ben schijnbaar gewoon doodsbang om dingen anders te gaan doen.

Ik vond een lijstje met doelen dat ik een paar maanden geleden heb gemaakt. Ik maak nu dit topic eigenlijk naar aanleiding van dit lijstje. En het erge is dat ik er nu vele maanden later echt niets, maar dan ook niets wat op het lijstje stond heb waargemaakt.
[..]

Feit is gewoon dat ondanks dat ik wel tig van zulke lijstjes te blijk hebben liggen, met ongeveer ditzelfde lijstje, en over al die tijd heb ik NIETS gedaan richting wat ik wil bereiken.. En eigenlijk elke keer dat ik wel plan om iets te doen op het allerlaatste moment durf ik niet meer.

Waarom is het toch zo moeilijk te veranderen?? En waarom kan ik niet gewoon normaal/gelukkig zijn zoals alle anderen?

begin met sporten. dan voel je je lichamelijk beter, gaat er beter uitzien, je krijgt zelfvertrouwen en meer energie.

daarna ga je stappen, doordat je je zo goed voelt door het sporten straal je zelfvertrouwen uit en daar komen mensen op af.

dat brengt je gelijk naar vrienden maken.

daarna ga je werk zoeken. een werkgever kijkt ook naar je zelfvertrouwen en houding en als je je goed voelt straal je positiviteit uit dus meer kans op een job.

als je die dingen allemaal voor elkaar hebt sta je sterk in het leven, voel je je goed, je hebt wat te bieden aan de maatschappij en daar smullen vrouwen van
vriendinnetje is dan zo gemaakt.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:28 schreef benzin het volgende:

[..]

Lees mijn vorige topic Ik heb mij ouders een heel klein deel van het probleem verteld (dat ik vind dat ik te weinig buiten ben), en nu moet ik elke dag 1 uur naar buiten.

Mijn ouders zien alleen niet in dat dat niet opschiet, want meestal ga ik uur op de grond in klein steegje zitten. Ik heb namelijk niemand om iets mee te gaan doen, en alleen ergens heen gaan is geen optie. (Dan ziet iedereen gelijk dat je alleen bent enzo )

Dat uurtje naar buiten verandert ook weinig tot niets. Je kunt na dat uurtje gewoon weer terug naar je veilige haven binnen op de bank.

Je bent nog 100% afhankelijk van je ouders en uiteindelijk zijn zij degenen die dat toestaan. Aangezien je weigert ook maar enige verantwoordelijkheid te nemen voor je leven, is het aan je ouders om je die verantwoordelijkheden simpelweg in de schoenen te schuiven.

Stel dat je ouders definitief stoppen met je financieel te onderhouden en je kosten en inwoning moet gaan betalen.

Je bent blut.... en nu?

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 16:19 schreef benzin het volgende:
Ik weet niet waarom ik niets doe, ik kan het niet. Misschien hebben jullie gelijk, ik ben waardeloos, en ik kan beter opgeven.

Mooi, opgelost. Slotje.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 16:39 schreef benzin het volgende:

[..]

In dat geval zou ik werk moeten zoeken.. maar dat had ieder ander je ook kunnen vertellen?

quote:

-Wel eens het lef hebben meiden aan te spreken/wat vaker tegen meiden proberen te praten
-Werk zoeken
-Proberen meer vrienden te maken
-Conditie verbeteren/sporten
-Vaker uitgaan/naar dingen toe

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:28 schreef benzin het volgende:

[..]

Lees mijn vorige topic Ik heb mij ouders een heel klein deel van het probleem verteld (dat ik vind dat ik te weinig buiten ben), en nu moet ik elke dag 1 uur naar buiten.

Mijn ouders zien alleen niet in dat dat niet opschiet, want meestal ga ik uur op de grond in klein steegje zitten. Ik heb namelijk niemand om iets mee te gaan doen, en alleen ergens heen gaan is geen optie. (Dan ziet iedereen gelijk dat je alleen bent enzo )

Je kunt in plaats van op de grond gaat zitten natuurlijk ook boodschappen doen voor je moeder, of winkels binnenlopen om te vragen of ze iemand zoeken voor de zaterdag, of bij een uitzendbureau naar binnen lopen om je in te laten schrijven, of inderdaad een uurtje gaan wandelen of fietsen, of de hond van je buurvrouw uitlaten.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 16:19 schreef benzin het volgende:
Ik wil het mijn ouders niet vertellen omdat ik wil dat ze trots op me zijn. Ze hebben het niet verdiend om een zoon als ik te krijgen.. Ik kan toch niet tegen mijn ouders zeggen dat hun zoon een onsociale waardeloze idioot zonder vrienden is die zijn leven heeft laten mislukken?

En daarom kan ik ook op school niet om hulp vragen, want ik weet zeker dat ze dan mijn ouders bellen, en ik wil het mijn ouders niet vertellen.

Ik doe nog steeds of er niets aan de hand is, ik rijd soms om voor ik vanaf school naar huis ga en dan zeg ik dat ik met iemand ben meegefietst. En, zolang ik met mijn ouders ben ben ik heel erg spraakzaam enzo.

Eigenlijk veroorzaakt dat bij mij het meeste pijn denk ik. Het feit dat ik tegen mijn ouders en tegen leraren probeer te doen of ik een van de gelukkigste mensen op aarde ben, maar ondertussen...

Veel gevallen zoals het jouwe zijn het resultaat van een veel te beschemde opvoeding en een gezin waar niet of nauwelijks echt gepraat wordt.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 16:19 schreef benzin het volgende:

[..]

Ik weet zeker dat het mensen opvalt dat ik alleen ben.. Misschien komt dat ook doordat ik dat op een bepaalde manier uitstraal ofzo, maar elke keer dat ik echt ergens heen moet ofzo, weet ik echt zeker dat bijna iedereen ziet dat ik alleen ben en mij daarom uitlacht.

Euh ja. Het zou ook wel heel raar zijn als jij alleen loopt en zij ineens twee personen zien lopen hè.
Of je woont in een durrup met alleen maar alcoholisten, dan zou het op zich nog wel kunnen.

_{Dit gaat een heel lang verhaal worden}

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 16:19 schreef benzin het volgende:
Ik wil het mijn ouders niet vertellen omdat ik wil dat ze trots op me zijn. Ze hebben het niet verdiend om een zoon als ik te krijgen.. Ik kan toch niet tegen mijn ouders zeggen dat hun zoon een onsociale waardeloze idioot zonder vrienden is die zijn leven heeft laten mislukken?

En daarom kan ik ook op school niet om hulp vragen, want ik weet zeker dat ze dan mijn ouders bellen, en ik wil het mijn ouders niet vertellen.

Benzin, face it: aangezien je gedurende deze vier pagina's met posts weet ik veel hoeveel keer wel niet al hebt aangegeven dat je nog niets hebt gedaan om te veranderen en ook niet bepaald de indruk wekt er op korte termijn mee te beginnen, denk je niet dat ze er uiteindelijk toch wel achterkomen?

quote:

Ik weet zeker dat het mensen opvalt dat ik alleen ben.. Misschien komt dat ook doordat ik dat op een bepaalde manier uitstraal ofzo, maar elke keer dat ik echt ergens heen moet ofzo, weet ik echt zeker dat bijna iedereen ziet dat ik alleen ben en mij daarom uitlacht.

... zullen we het even omdraaien: denk jij dat iedereen die alleen over straat loopt alleen is? En überhaupt even iets: zie je ze jou uitlachen of overmatig aandacht aan je besteden? Ik heb zelf (tegenwoordig) een vriendin en aardig wat vrienden (as. zondag verjaardagsfeestje ), maar ik moet ook wel eens boodschappen doen of in de stad wat kleren kopen. Ik ben verdorie ook wel eens in m'n eentje naar de bios geweest omdat ik ff niks beters te doen wist. Ben ik dan samen met iemand anders? Nee. Zal iemand direct gaan denken dat ik helemaal alleen op de wereld sta, depressief en triest ben? Nee. Iedereen loopt wel eens alleen over straat.

quote:

Op zondag 24 juni 2007 15:41 schreef benzin het volgende:
Ik probeer helemaal niet een slachtoffer te spelen. Maar het is gewoon oneerlijk dat ik zoveel moeite lijk te moeten doen terwijl voor iedereen alles vanzelf gaat.

Okee, ik heb de indruk dat dit een van je grootste misvattingen is.
- denk je dat mensen die solliciteren meteen bij het eerste adres beet hebben? Ik ben vaak zat afgewezen voor een baan 'omdat ik nog te weinig ervaring heb'. Dat ze niet nadenken hóe ik dan die ervaring op moet doen is helaas ook mijn probleem.
- denk je dat de rest van de wereld met een knip van de vinger vrienden heeft? Nee hoor, daar gaat ook tijd overheen, en vrienden moet je onderhouden door er regelmatig dingen mee te ondernemen. Iemand die zich enkel laat bellen in plaats van zelf dingen te initiëren wordt na een tijdje ook aan de kant gezet; het moet natuurlijk wel van twee kanten komen!

En om het een en ander te illustreren en mogelijk jezelf mee te identificeren, komt hier een deel van mijn levensverhaal :

Ik heb op de basisschool een klas overgeslagen vanwege hoogbegaafdheid, en ben sinds groep 3 altijd de jongste geweest van de klas. Helaas heeft hoogbegaafdheid in sommige gevallen de nare bijkomstigheid dat je sociaal wat minder vaardig bent, dus je raadt het al: in mijn jeugd, waar sociale contacten júist zo belangrijk voor iemands ontwikkeling zijn, werd ik gigantisch gepest, had ik niet bepaald vrienden en werd ik bijvoorbeeld nooit uitgenodigd op verjaardagsfeestjes. Op een gegeven moment werd dit zo erg dat ik in groep 7/8 op een gegeven moment met het gevoel rondliep van 'was ik maar dood'. Geloof me, het is géén goed teken als je met zo'n gevoel rondloopt als je 10 bent (voor mijn moeder zijn die jaren werkelijk een hel geweest).

In de brugklas van het gym verbeterde de situatie niet bepaald omdat ik uiteraard nog steeds de jongste van de klas was, niet bepaald modieus gekleed ging omdat ik daar helemaal niet bij stil stond, vanwege mijn sociale achterstand nog steeds heel kinderachtig was en vanzelfsprekend in deze nieuwe omgeving dus niet bepaald een goede start had gemaakt. Tot aan de 4e klas van het gym duurde dit voort totdat ik op een gegeven moment dacht van 'pleur allemaal maar op, vanaf nu heb ik schijt aan alles en iedereen, ik doe mijn eigen ding'. Vanaf dat moment ontwikkelde ik ineens een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid, deed ik eens wat kleren aan die al aardig op de rest begon te lijken en conformeerde ik me aan de rest. Vanaf dat moment kreeg ik ineens fatsoenlijk contact met de rest van de klas en kreeg ik zélfs aandacht van de meisjes; iets wat me ook niet eerder was overkomen...

In die laatste twee jaar heb ik blijkbaar een dusdanige groeispurt doorgaan op het sociale vlak dat ik na het eindexamen op de universiteit bijna direct opgenomen werd, mijn eigen dingen ging doen (studentenvereniging was een fout, maar bij een studentensportvereniging kan ik iedereen aanraden) en mijn huidige vriendengroep leerde kennen. In mijn bijbaantje bij een bouwmarkt werd ik in eerste instantie ook nog als vreemde vogel aangekeken vanwege mijn gekke buien en was ik een loner, maar na een tijdje ben ik daar een motivator geworden met goede contacten met iedereen op de werkvloer. Daar heb ik ook mijn huidige vriendin opgedaan en we houden het nu al 4 jaar met elkaar uit, ondanks mijn tekortkomingen (want ja, die zijn er nog steeds).

Ik ben nu ook alweer drie jaar op de arbeidsmarkt en gedraag me nog steeds als een jeugdig iemand, vol met energie bestier ik de boel wat ook niet altijd in dank wordt afgenomen, maar men weet in ieder geval binnen een week dat ik er ben en dat er op me gebouwd kan worden.

Tegenwoordig heb ik gelukkig mijn boeltje aardig op orde, maar ik ben er ook niet als vanzelfsprekend gekomen. Ik ben ook door een 10 jaar lang dal/hel gegaan voordat ik erachter kwam dat ik toch echt zélf die knoop moet doorhakken.

quote:

Ik weet überhaupt niet meer wat ik moet doen. Nee... Ik weet eigenlijk wel wat ik moet doen, maar niet hoe ik het moet gaan doen, hoe ik mezelf ertoe kan aanzetten. En alhoewel ik de laatste paar weken weer dacht dat ik misschien nog kon veranderen, begin ik die kans nu heel somber in te zien.

Benzin, ondanks alle adviezen die je in dit hele topic gekregen hebt, zie je er geen heil meer in? Even vanaf stap 1 dan: wat moet je doen dan? En stap 2 is niet meteen denken van 'ja maar dat kan ik toch niet bereiken want ik voel me niets waard' maar denken hoe een ander het voor mekaar zou hebben gekregen. En nee, het gaat niet vanzelf, ook niet voor andere mensen. De rest van de mensen in dit topic heeft ook een bijbaantje gehad, niet iedereen in dit topic heeft een vriendin ook al zou hij dat wel willen...

Sleutelzin in dit hele topic is vanaf het begin geweest: Kruip uit je schulp, zeg vaarwel tegen je schijnveiligheid, neem verantwoording over je eigen leven en DOE er iets aan!

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:44 schreef Xebrozius het volgende:
Hehe, okay dit is een kloon...

Ik ben het de laatste tijd akelig vaak met je eens

Ook opvallend hoe hij allerlei goede tips negeert en tips waar hij op kan reageren met *huil* "maar dat kan ik niet, want ik ben waardeloos" *huil* wordt wel op gereageerd. Ik hoop maar dat het een kloon is, want je vraagt je idd af hoe zo iemand überhaupt een diploma heeft kunnen halen, laat staan op internet durft te posten.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 16:19 schreef benzin het volgende:
Ik weet niet waarom ik niets doe, ik kan het niet. Misschien hebben jullie gelijk, ik ben waardeloos, en ik kan beter opgeven.

hou aub op met zo zielig te doen , en probeer gewoon die uitgaans tips van me Het is bijna vakantie dus straks spreek je die vrienden van school niet meer (of heb je wel hun msn/telefoonnummer). Als je hun msn hebt en je durft het echt niet te vragen waarom dan niet gewoon paar biertjes drinken totdat je de moed hebt om het te vragen. Ok klinkt misschien slecht maar het is een begin:P Dan zie je tenminste dat je wel mee mag en die avond stappen zal je ook wel weer wat drinken en daarom beter omgaan met mensen die je bijv van school kent. Niet dat ik je tot alcoholisme aan wil zetten, maar het is mssch voor de eerste keer handig om over die drempel te durven stappen.


geen vrienden

Vindt elkaar!

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 20:34 schreef benzin het volgende:
Allereerst, BeF_Aviko, je verhaal bevat een hoop bruikbare dingen. Dankje!
[..]

Ik heb op dit moment alleen basisschooldiploma, middelbare school is nog niet af.

Maar waarom zijn sommigen van jullie nou zo hard tegen me

Reageer dan niet

Misschien wel omdat je niks doet met alle goedbedoelde adviezen.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 20:34 schreef benzin het volgende:
Allereerst, BeF_Aviko, je verhaal bevat een hoop bruikbare dingen. Dankje!

Ik heb op dit moment alleen basisschooldiploma, middelbare school is nog niet af.

Maar waarom zijn sommigen van jullie nou zo hard tegen me

Reageer dan niet

Omdat je met elke post die je doet jezelf zo handig omlaag haalt dat alle goed bedoelde adviezen nooit gaan aankomen. Je vindt het jezelf niet waard om te veranderen en daar schuilt mijns inziens het probleem. Je komt continue zeuren (ja, zeuren of moeten we fluwelen handschoentjes gaan hanteren) dat je het niet kan, dat het je niet gaat lukken, dat het gek is als je alleen bent, dat je voor van alles en nog wat bang bent, dat je een mislukkeling bent etc. Hou op met negatief praten, ga iets doen.

En maak je middelbare school af.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 20:34 schreef benzin het volgende:
Allereerst, BeF_Aviko, je verhaal bevat een hoop bruikbare dingen.

Wat ga je ermee doen dan?

Hoe kàn je ooit veranderen als je zo negatief blijft denken:

quote:

Op zaterdag 23 juni 2007 09:34 schreef benzin het volgende:
En ik ben bang dat ik foute keuzes zal blijven maken als ik keuzes ga maken.

Ik ben heel erg bang dat anderen me saai vinden, ik ben heel erg bang dat ik dichtklap en ik ben heel erg bang dat anderen mij gewoon liever niet in de buurt hebben.

quote:

Op zaterdag 23 juni 2007 13:31 schreef benzin het volgende:
Ik zou heel erg graag meer zulk soort dingen willen doen, maar ik ben bang dat mensen mij als raar/eenzaam zien als ik allerlei dingen alleen aan het doen ben.

quote:

Op zondag 24 juni 2007 14:34 schreef benzin het volgende:
Waarom verdien ik het schijnbaar niet om me goed/gelukkig te voelen?

Het is niet eerlijk

quote:

Op zondag 24 juni 2007 15:42 schreef benzin het volgende:
Schijnbaar heb ik gewoon een hoop pech gehad in mijn leven waardoor ik 'misvormd' ben, en ik twijfel of het überhaupt nog op te lossen is.

Ik heb nu al het gevoel dat ik weg zit te kwijnen thuis, straks zit ik dan gewoon 24 uur per dag thuis. Ik zal mijn hele leven zonder vrienden zijn, nooit weten hoe het zou zijn om een meisje vast te houden, nooit weten hoe het zou zijn om gelukkig te zijn, nooit weten waarom ik zo heb moeten eindigen terwijl zoveel andere mensen wel gelukkig zijn geworden, nooit weten hou het zal zijn om vrolijk in slaap te vallen i.pv. mezelf in slaap huilen.

Ik bedoel, ik ben nu 17... Wat als ik 80 wordt? Dan moet ik nog 63 jaar

quote:

Op zondag 24 juni 2007 14:39 schreef benzin het volgende:

Ik heb ook zoiets van: 'het is nooit gelukt, waarom zou ik überhaupt nog proberen?'

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:28 schreef benzin het volgende:

Mijn ouders zien alleen niet in dat dat niet opschiet, want meestal ga ik uur op de grond in klein steegje zitten. Ik heb namelijk niemand om iets mee te gaan doen, en alleen ergens heen gaan is geen optie. (Dan ziet iedereen gelijk dat je alleen bent enzo )

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:43 schreef benzin het volgende:
Wel als je andere mensen zo ziet kijken van; "Kijk nou eens, die is alleen "    

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 16:19 schreef benzin het volgende:
Ze hebben het niet verdiend om een zoon als ik te krijgen.. Ik kan toch niet tegen mijn ouders zeggen dat hun zoon een onsociale waardeloze idioot zonder vrienden is die zijn leven heeft laten mislukken?

Ik weet zeker dat het mensen opvalt dat ik alleen ben.. Misschien komt dat ook doordat ik dat op een bepaalde manier uitstraal ofzo, maar elke keer dat ik echt ergens heen moet ofzo, weet ik echt zeker dat bijna iedereen ziet dat ik alleen ben en mij daarom uitlacht.


Ik weet überhaupt niet meer wat ik moet doen. Nee... Ik weet eigenlijk wel wat ik moet doen, maar niet hoe ik het moet gaan doen, hoe ik mezelf ertoe kan aanzetten.
En alhoewel ik de laatste paar weken weer dacht dat ik misschien nog kon veranderen, begin ik die kans nu heel somber in te zien.

Ik weet niet waarom ik niets doe, ik kan het niet. Misschien hebben jullie gelijk, ik ben waardeloos, en ik kan beter opgeven.

Je hele instelling is al verkeerd. Waarschijnlijk denk je dat je pas positief over jezelf kan denken als je vrienden hebt, maar om vrienden te kunnen krijgen helpt het niet om zo negatief over jezelf te denken. Vicieuze cirkel.

Ik denk dat benzin eerst moet gaan doen, dan komt het vanzelf wel dat hij positiever over zichzelf gaat denken (hé, dat heb ik toch maar mooi gedaan).

Ik vermoed dat Benzin aan de slag moet met zijn heel lage zelfbeeld. En ik schat in dat de harde aanpak alleen maar averechts werkt omdat hij de woorden voor waarheid aanneemt (deze bevestigen zijn gedachten).

En dat er niets van de adviezen aankomt, is denk ik omdat hij nog nooit een positieve ervaring heeft gehad.. en daarom geen vertrouwen heeft. En het is dan heel lastig om tot iemand door te dringen.

(zo leef ik me in in TS)

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 21:21 schreef MNR het volgende:
Ik vermoed dat Benzin aan de slag moet met zijn heel lage zelfbeeld. En ik schat in dat de harde aanpak alleen maar averechts werkt omdat hij de woorden voor waarheid aanneemt (deze bevestigen zijn gedachten).

En dat er niets van de adviezen aankomt, is denk ik omdat hij nog nooit een positieve ervaring heeft gehad.. en daarom geen vertrouwen heeft. En het is dan heel lastig om tot iemand door te dringen.

(zo leef ik me in in TS)

Ik denk dat je gelijk hebt.

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 11:42 schreef Nairua het volgende:
TS, hou je van lezen? Misschien is dit iets voor je: "Ik kan denken / voelen wat ik wil". ISBN 90-265-0238-9.

Heb je hem al gekocht/geleend/gelezen?

ook een goed boek:
Dromen, durven, doen van ben tiggelaar

http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Secondary?BOL_OWNER_ID=1001004002381844&Secondary=description&Section=BOOK

[ Bericht 55% gewijzigd door Maarten1 op 27-06-2007 21:57:41 ]

Sporten is altijd goed. Ga gewoon, hoe saai ook, hardlopen.
Iets van muziej en oortjes op en gewoon dat beginner schema van internet plukken en HOP!
Zelfs ik kan dat :p

En wordt dan lid van iets als friendshipfacory (dat is vooral omgeving A'dame en Utrecht, maar er is vast ook zoiets bij jou in de buurt) en ga daar eens met een uitje mee. En dan nog een, en zo leer je mensen kennen. T zullen eerst kennissen zijn maar wie weet zitten er een paar bij die betere kennissen worden etc etc.

Little bye little bit by bit.
Gaat je vast lukken!

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 15:28 schreef benzin het volgende:
Lees mijn vorige topic Ik heb mij ouders een heel klein deel van het probleem verteld (dat ik vind dat ik te weinig buiten ben), en nu moet ik elke dag 1 uur naar buiten.

. Oke, kloon

Benzin, deze post zal je ook een eindje verder kunnen helpen.

En zoals gezegd: doe iets, maakt niet uit in welke richting je begint. Zolang je maar méér doet dan op dit moment _{op je luie reet} op je kamer wegkwijnen!

_{btw, Xeanor is bij deze een van mijn helden op dit forum}

Way to go Benzin!!!!
Echt WAUW!!

_{Edit: but don't forget: one step at a time. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd. Trap niet in de valkuil te denken dat nu alles in 1 keer perfect moet gaan, anders stel je jezelf teleur. Maar volgens mij snap je wel als ik je bovenstaande post lees. Ik wilde het je alleen nog ff meegeven.}

[ Bericht 42% gewijzigd door MNR op 28-06-2007 09:40:44 ]

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 09:26 schreef benzin het volgende:
Weg met wie ik was, hallo nieuw persoon.

benzin 2.0 Succes en als je nog hulp nodig hebt bij het beginnen met hardlopen dan zijn er erg goede topics op fok over hardlopen (en als je een mp3-speler hebt, er zijn hardloopschema's die gebruik maken van je mp3-speler).

Dit zijn de foktopics hierover: Hardloopschema op je mp3speler! en Hardlopen voor beginners!

En ik begrijp precies met wat je bedoelt dat het handig is als het alvast voor je op papier staat hoe en wat je moet doen en wanneer.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 10:28 schreef benzin het volgende:

[..]

Bedankt voor de tip. Ik heb net even gegoogled, en ik vond ook een site (www.hardloopschema.nl) waar je zelfs hele agenda kan laten samenstellen. Het is voor mij denk ik makkelkijker als ik iets vooruitgedachts op papier heb staan.

Dat is niet alleen voor jou makkelijker ik denk dat zeker de helft van de mensen die zich voornemen te gaan hardlopen er niet aan begint, en de andere helft geen idee heeft hoe ze ermee moeten beginnen.

Goed van je dat je nu aanpakt! !

Goeie zet, benzin. En laat je niet uit het veld slaan als iets niet perfect gaat, gewoon opnieuw proberen.

Hey, je hebt zelfs mij geïnspireerd, men!

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:43 schreef benzin het volgende:
Been there, done that En het ging zelfs redelijk goed

Hahaha! Mooi hoor

vertel er is wat meer over!

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:22 schreef roburt het volgende:
vertel er is wat meer over!

ja idd, verslag doen van hoe het ging
Nog plannen voor dit weekend?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:43 schreef benzin het volgende:

[..]

Even rust houden tussen het schoolwerk in?

Ik zou misschien zaterdagavond ofzo een of andere kroeg of iets kunnen inlopen, maar dan ken ik helemaal niemand. Ik denk dat het misschien wijzer is te wachten tot ik weet dat mensen van school uitgaan ofzo en dan vragen of het cool is als ik meega?

Die 2 vrienden waar je het over hebt, hun gewoon vragen.