Mwah niet echt, heb het net helemaal verbouwd naar mijn smaak en we hebben er niet samen ingewoond... het is niet zo alsof ik herinneringen aan haar heb in dit huis.quote:
Zal het straks ff doen, moet nu de trein gaan halenquote:Op zondag 14 januari 2007 17:11 schreef Christine het volgende:
Misschien kan je de linkjes ook echte linkjes maken?.
Tevens tvp.
Oh ok.quote:Op zondag 14 januari 2007 17:10 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Mwah niet echt, heb het net helemaal verbouwd naar mijn smaak en we hebben er niet samen ingewoond... het is niet zo alsof ik herinneringen aan haar heb in dit huis.
Ik ook.quote:Op zondag 14 januari 2007 19:40 schreef Nijna het volgende:
Eigenlijk wilde ik niet een post maken alleen als tvp, maar ik heb ff geen andere (nuttige?!) bijdrage...
Verder gaat het wel redelijk. Ik ben gelukkig niet meer zo ziek, dat scheelt.quote:Op zondag 14 januari 2007 20:44 schreef Nijna het volgende:
Vervelend Ingrid, hopelijk wordt dat gauw minder... Hoe gaat het verder?
Welke AD slik je?quote:Op vrijdag 19 januari 2007 13:00 schreef Eliminator20 het volgende:
Ik slik sinds vorige week AD. Gaat tot nu goed, ik ben een stuk rustiger en wat minder depri. Misschien ook omdat ik nu weet dat ik wat aan doe om me wat gelukkig te voelen. Vervelend zijn alleen de side-effects. Ik ben heel snel moe en mijn eetlust is nog steeds niet al te best. Ik weeg nu nog maar 55 kilo. Dat zit wel heel ver onder mijn streefgewicht (75 kilo)
Maandag weer een gesprek met de MW waar ik vorige keer een goed gevoel aan over heb gehouden.
Er zijn dagen dat ik me nog steeds niet goed voel, maar het gaat al een stuk beter dan wat het was. Ik weet in ieder geval waar ik voor doe.
Mijn kinderen....
Dat heb ik gemerkt!quote:Op vrijdag 19 januari 2007 15:01 schreef Christine het volgende:
en om af en toe gewoon 'nee' te zeggen als iets me niet uitkomt of als ik iets niet zie zitten. Op die manier heb ik een aantal dingen waar ik echt niet blij mee was van me af kunnen zetten, en eigenlijk gaat het nu allemaal gewoon heel erg lekker!
Er is duidelijk aangegeven dat ik aan het werk wil. Heb ook gesprekken met Arbo-arts gehad. Maar het probleem is dus dat ze werk voor me moeten zoeken wat aan wat eisen moet voldoen door mijn ziekte, en dat kost blijkbaar heel veel moeite...quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:35 schreef Luchtbel het volgende:
Heb je goed aangegeven dat je graag wilt werken? Stomme vraag misschien. Ik weet verder ook niet hoe zulke dingen werken hoor. Omdat het misschien juist fijn zou zijn om weer aan de slag te gaan (ik weet dat ik direct weer aan het werk ga als ik van die lichamelijke ellende af ben![]()
) voor wat structuur enzo, moeten is soms ineens zo erg niet he? Snap ook wat je zegt dat het rot is om daar overal weer mee aan te komen. Ik vind dat ook lastig. Ook met afspreken enzo, maar ja als je er zelf zo mee bezig moet zijn.....ik merk wel vaak dat als het dan maar gezegd is, het daarna wel weer beter gaat. Nou ja niet echt beter maar wel meer ruimte om over andere dingen verder te gaan.
Succes en ik hoop voor je dat het gewoon een dip was, in het geheel ofzo.
Daar hoef je je excuses niet voor aan te bieden!!quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:58 schreef Luchtbel het volgende:
Oke ja sorry dat wist ik niet. Lijkt me heel kut als dat zo gaat. Succes.
Nee zo bedoel ik het nietquote:Op dinsdag 23 januari 2007 15:35 schreef Ingrid19 het volgende:
Christine, goed gezegd. Maar iig voor mij nog erg moeilijk. 50 dingen op een dag, das veel zeg!
Ah zo. Sorry. Maar dan nog, ik kan geen 50 dingen verzinnen om uit te kiezen.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 15:52 schreef Christine het volgende:
[..]
Nee zo bedoel ik het niet.
Het lijstje van 50 dingen is dus zegmaar om uit te kiezen. Je staat 's ochtends op, gaat uitgebreid douchen/ aankleden/ ontbijten, en kiest vervolgens iets van het lijstje om te gaan doen..
Traag, besluiteloos en verwardquote:Op woensdag 24 januari 2007 16:50 schreef persoon14362 het volgende:
En nog een bijwerking, mijn reactievermogen is enorm traag sinds ik medicatie gebruik en ik speel graag computerspelletjes dus dit is enorm frustrerend.Ik moet maar een andere hobby zoeken.
Wat mooi omschreven hoe ik me weer voel! Even kattenvoer kopen was een hel! Maar ik kan er achteraf ook wel om lachen. Een paar maanden geleden had ik het ook dus ik ken het. Maar het is wel heel vermoeiend.quote:Op donderdag 25 januari 2007 12:26 schreef Lotjeb het volgende:
[..]
Traag, besluiteloos en verwardWat kon ik in het begin lang bezig zijn met boodschappen doen zeg, verschrikkelijk. Kan me nog goed herinneren dat ik op een gegeven moment voor een schap met eieren stond en ik echt geen idee had voor welk merk ik moest kiezen... Het koste me toen tien minuten om een keuze te maken
Achteraf kan ik er wel om lachen maar ik voelde me op dat moment zoooo waardeloos
![]()
Voor de mensen die het moeilijk hebben, probeer vol te houden![]()
Ik geloof niet dat het erger dan wat het nu is kan worden. Tijd kost het wel helaas...quote:Op maandag 29 januari 2007 08:15 schreef Luchtbel het volgende:
Ja ik ga ook wel doen. Vandaag hopelijk nog.
Ik heb al die tijd al gevreesd dat het zou zo blijven maar ik weet gewoon niet of ik wel kan handelen dat er iets anders moet misschien. Vast wel en zie ik daar nu tegenop maar het voelt weer groots.
Maar ja dit is ook niks, dus er is geen andere oplossing.
Maar waarom ben je dan boos? Omdat je geen medicijnen krijgt? Ik zei vroeger altijd dat ik nooit aan medicatie zou beginnen maar ik begon me zo rot te voelen dat de medicatie een soort redmiddel was. Ik weet dat het bij mij maanden duurde voordat ik aan de medicatie kon beginnen, omdat bij de instelling waar ik kom geven ze alleen medicatie als er echt geen andere mogelijkheden meer zijn. Als het moet dan moet het zegmaar.quote:Op donderdag 1 februari 2007 12:44 schreef Angst het volgende:
Ik loop nu al 6 jaar bij een psycholoog vanwege paniekaanvallen en ook somberheid. Nou heb ik tegen haar gezegd het schiet niet hard genoeg op,met mijn paniekaanvallen gaat een stuk beter, was vroeger vaak agressief dat kan ik nu beheren.
Maar aan die somberheid is niets verandert.
Dus zij stelt voor om eens te gaan praten met een psychiater over anti-depressiva, of dat nut heeft.
Ik vertel dat aan mijn vader en mijn vriend en mijn moeder. (mijn zus moet nog) maar door de reacties heb ik daar weinig zin in.
Mijn moeder reageerde met prima, dat kan je wel proberen (overigens ook niet extreem geintresseerd maar toch)
die andere drie komen met citaten als:
Ja, maar verwacht niet dat je gelijk beter voelt.
Het wordt veel te veel voorgeschreven.
Je kan het zo van je huisarts krijgen, dus het wordt te makkelijk voorgeschreven.
Je moet het niet je hele leven blijven slikken
Je karakter wordt er mat van, verwacht niet dat je blijer van wordt.
en nou ben ik eig. best boos, ik ben niet iemand die 1 maandje ergens last van hebt, daarbij heb ik onlangs veel gelezen over drugs en ik weet precies hoe die onzin werkt.
ik weet dat het klote is om medicijnen te gebruiken, en ik denk er alleen maar over na, omdat ik zo ook niet kan leven.
Ik voel me zo niet serieus genomen, als er niets met me aan de hand was, zou ik toch geen medicijnen nodig hebben. Ook vind ik het ronduit beledigend dat ze denken dat ik zulke onrealistische verwachtingen heb!
Ik weet wel dat ze het goed bedoelen, maar ik vind het gewoon zo naar, dat ze zo over mij denken.
nou dat moest ik ff van me afschrijven, hebben andere ook ervaring met zulke negatieve reacties?
of ik medicijnen nemen of niet is mijn keus, dus dat is het niet. Dat ze zo kortzicht reageren alsof ik zelf niet kan nadenken, daarom ben ik boos.quote:Op donderdag 1 februari 2007 13:22 schreef persoon14362 het volgende:
[..]
Maar waarom ben je dan boos? Omdat je geen medicijnen krijgt? Ik zei vroeger altijd dat ik nooit aan medicatie zou beginnen maar ik begon me zo rot te voelen dat de medicatie een soort redmiddel was. Ik weet dat het bij mij maanden duurde voordat ik aan de medicatie kon beginnen, omdat bij de instelling waar ik kom geven ze alleen medicatie als er echt geen andere mogelijkheden meer zijn. Als het moet dan moet het zegmaar.
Helaas zijn er nog heel veel mensen die zo denken. Van mijn broertje krijg ik al maanden te horen dat ik een aansteller ben en dat ik gewoon geen zin heb om te gaan werken. Mijn vader zegt er zelfs helemaal niks over. Gelukkig heb ik wel steun aan m'n moeder!!quote:Op donderdag 1 februari 2007 13:36 schreef Angst het volgende:
[..]
of ik medicijnen nemen of niet is mijn keus, dus dat is het niet. Dat ze zo kortzicht reageren alsof ik zelf niet kan nadenken, daarom ben ik boos.
ik weet het zelf nog niet eens zeker
Tja, dat is door het AP, deels ook inherent aan de ziekte.. Mijn complimenten voor je manier van je tegenslag oppakken.quote:Op woensdag 24 januari 2007 16:50 schreef persoon14362 het volgende:
En nog een bijwerking, mijn reactievermogen is enorm traag sinds ik medicatie gebruik en ik speel graag computerspelletjes dus dit is enorm frustrerend.Ik moet maar een andere hobby zoeken.
Heb je een schizo-affectieve stoornis van het bipolaire type?quote:Op zaterdag 3 februari 2007 14:35 schreef Dromenvanger het volgende:
Sinds 4 jaar geven ze me depakine die ervoor zou moeten zorgen dat mijn stemming stabiel blijft. Zodat ik niet depressief wordt en zodat ik niet te druk wordt. Zodat ik niet van de ene depressie in de manie blijf vallen.
quote:Op dinsdag 6 februari 2007 23:23 schreef NiKos het volgende:
Mag ik even een vrolijke noot hier plaatsen? Ik ben nu 5 weken bezig met zoloft, en zit nu op 100 mg. Ik slikte hiervoor 30 mg remeron, maar dit hielp niet meer tegen hyperventilatie, depressie etc.
En nu gaat het geweldig!Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
Als het wel werkt, maar niet voldoende, dan is het wellicht verstandig om te vragen om een hogere dosis.quote:Op dinsdag 6 februari 2007 19:20 schreef Pleione het volgende:
Sinds een paar maandjes slik ik Lexapro tegen angst/paniek en depressie.
Het werkt wel een beetje maar had gehoopt dat ik een ander mens zou worden. (slik voor het eerst medicijnen dus had er niet echt ervaring mee)
Echt over is het dus niet maar het gaat wel beter.
Zijn er meer mensen die Lexapro slikken?
Waarom wil jij overstappen op Lexapro? En de vorige keer ging het niet goed, is het dan wel het juiste middel voor je?quote:Op woensdag 7 februari 2007 22:51 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Als het wel werkt, maar niet voldoende, dan is het wellicht verstandig om te vragen om een hogere dosis.
Ik heb proberen over te stappen naar Lexapro, maar dat ging niet goed, waarschijnlijk omdat dit op een voor mij slecht moment gebeurde. Binnenkort wil ik alsnog overstappen.
Ik ben binnen twee weken gestopt, omdat mijn stemming te instabiel werd door het afbouwen van mijn oude AD. Het is dan nog te vroeg om te oordelen of lexapro werkt.quote:Op donderdag 8 februari 2007 09:05 schreef Pleione het volgende:
[..]
Waarom wil jij overstappen op Lexapro? En de vorige keer ging het niet goed, is het dan wel het juiste middel voor je?
Het werkt wel ja... er zijn bepaalde dingen behoorlijk verbeterd. Ik slaap bijvoorbeeld voor het eerst in mijn leven goed, en de angst en paniek is minder hevig.
De huisarts zei dat ik geen wonderen kon verwachten van medicijnen, maar dat ik het meer als hulpmiddel moest zien. De rest zou verdwijnen met therapie enzo.
Maar ik vind het wel jammer, had gehoopt dat ik de wereld helemaal aan zou kunnen met medicatie.
Volgende week moet ik weer naar de huisarts. Bespreken hoe het gaat enzo...
ik zal inderdaad eens vragen of dat misschien goed zou zijn. Of iets anders erbij?quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:21 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik ben binnen twee weken gestopt, omdat mijn stemming te instabiel werd door het afbouwen van mijn oude AD. Het is dan nog te vroeg om te oordelen of lexapro werkt.
Van Nortrilen, mijn huidige AD, heb ik vaak last van een droge mond. Lexapro werd aangeraden door mijn psychiater.
Medicijnen kunnen inderdaad niet alles voor je doen, maar ik hoop dat de huisarts en jij een verhoogde dosis niet bij voorbaat uitsluiten. Het kan net dat extra zetje geven dat je nodig hebt.
Heb je een concretere vraag? Ja, ik ben wel bij een psychiater geweest, maar volgens mij is dat niet het antwoord dat je zoekt?quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:36 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik vroeg me af of jullie ervaring hebben met een psychiater.
Ohja, sorry. Hoe ging dat? Moest je eerst een pakket a4tjes invullen?quote:Op donderdag 8 februari 2007 15:09 schreef Nijna het volgende:
[..]
Heb je een concretere vraag? Ja, ik ben wel bij een psychiater geweest, maar volgens mij is dat niet het antwoord dat je zoekt?
Ik krijg waarschijnlijk ook zo'n psychologisch onderzoek, maar ze doen er ontzettend moeilijk over, terwijl ik van heel veel mensen heb gehoord dat ze het ook hebben gehad. 'kreeg' jij het gewoon? Of was het bij jou ook zo'n gedoe met toestemming vragen en wachtlijsten enzo? Iemand anders ervaringen hiermee?quote:Op donderdag 8 februari 2007 19:46 schreef Nijna het volgende:
Bij de een moest ik wel formulieren invullen, bij de andere (groep) kreeg ik een heel psychologisch onderzoek.
Zijn zo je vragen een beetje beantwoord?
Ik hoefde helemaal geen formulieren in te vullen. Hij heeft me in het begin wel eens gevraagd om mijn levensloop op papier te zetten, maar voor de rest heb ik alleen maar individuele gesprekken. Hij heeft me wel (andere) medicatie voorgeschreven.quote:Op donderdag 8 februari 2007 16:45 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Ohja, sorry. Hoe ging dat? Moest je eerst een pakket a4tjes invullen?
Ging het meer de medische kant op? Kreeg je therapie/gesprekken? Individueel/groep.
Ja je mag eigenlijk niet drinken, dat vertelden ze me ook. In het begin hield ik me daaraan maar nu drink ik redelijk wat, een paar keer per week en het gaat gewoon goed. Ik ben ook al een paar keer vergeten me medicatie te nemen als ik wat gedronken had.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 23:37 schreef Ingrid19 het volgende:
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
Het enige dat gebeurd is dat je bij sommige meds iets sneller aangeschoten wordt, en soms wordt je katergevoeligquote:Op zaterdag 10 februari 2007 23:37 schreef Ingrid19 het volgende:
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
daar was ik al bang voor misschien moet ik maar stoppen dan met drinkenquote:Op zondag 11 februari 2007 13:47 schreef Vava het volgende:
Voorzichtig zijn met alcohol, af en toe een borreltje of wijntje kan wel maar verschilt idd wel van persoon tot persoon. Voorzichtig uitproberen dus. Ik dacht dat je er vooral ook voorzichtig mee moet zijn omdat die medicijnen door de lever worden afgebroken en aangezien alcohol ook niet echt goed is voor je lever....
Het is een bekende bijwerking na stoppen... zal na 3-4 weken wel ophoudenquote:Op woensdag 14 februari 2007 14:56 schreef Sjuh het volgende:
Ik heb ongeveer een jaar Citalopram gebruikt. In een week tijd heb ik dat afgebouwd van 40 mg naar 0. Ik ben constant duizelig. Ik weet dat dat hoort bij het "afkicken", maar heeft iemand ervaring met hoelang dit ongeveer duurt?
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten. Ik begon met 20 mg en zit nu op 30 mg. Succes vanaf morgen! Ik ben er zelf de eerste week heel erg ziek van geweest, maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet zo te zijn.quote:Op donderdag 15 februari 2007 18:44 schreef gwreijman het volgende:
Ik ga vanaf morgen ook aan de ad.
Ik heb van mijn psychiater Paroxetine 20mg tabletten.
En moet voorlopig (20 dagen) 10mg slikken.
En over 14 dagen nog terugkomen om te kijken hoe het gaat wat bijwerkingen betreft.
Dat van het beginnen met halve tabletten was een idee van mijn psychiater.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:23 schreef Lips het volgende:
[..]
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten. Ik begon met 20 mg en zit nu op 30 mg. Succes vanaf morgen! Ik ben er zelf de eerste week heel erg ziek van geweest, maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet zo te zijn.
Je kan hier iig altijd terecht voor een steuntje in de rug.
Bedankt.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:37 schreef Nijna het volgende:
Ik ben met seroxat ook met 20 mg begonnen, maar ik denk dat ik de mazzel had dat ik relatief weinig last van bijwerkingen had (als ik het van anderen lees...). Met 10mg starten lijkt me een goed idee gwreijman, succes.
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:13 schreef Kreator het volgende:
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
Ik ook niet, maar dat is een apart onderdeel van m'n 'aandoeningen'.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:19 schreef nozem het volgende:
[..]
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.
Als je medicijnen nodig hebt om je gevoel te onderdrukken, heb je kennelijk niet eens controle over je eigen lichaam en geest. Begin daar maar eens mee voordat je je druk maakt over de vermogens van een ander.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:19 schreef nozem het volgende:
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.
Ik kwam hier toevallig posten toen ik dit las. Lief dat je dat vraagt. Paar dagen niet gelezen. Vorige week was een hele rare week die alleen maar bevestigde dat ik niet zo verder kan. Ik ben maandag begonnen met Zoloft en dinsdag met andere (creatievequote:
Totdat je zelf eens depressief wordt...quote:Op donderdag 15 februari 2007 23:15 schreef Kreator het volgende:
[..]
Als je medicijnen nodig hebt om je gevoel te onderdrukken, heb je kennelijk niet eens controle over je eigen lichaam en geest.
Wat ontzettend fijn dat dat voor jou werkt. Misschien is het een gat in de markt. Zou dat ook helpen voor diabetes? Gewoon je gezond verstand gebruiken, dan heb je geen insuline meer nodig. Wauwquote:Op donderdag 15 februari 2007 22:13 schreef Kreator het volgende:
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
Misschien wel, je weet maar nooitquote:Op vrijdag 16 februari 2007 09:58 schreef Kreator het volgende:
[..]
Is diabetes een psychische klacht dan?
Ik denk niet dat je hier veel aandacht aan moet besteden. Betreffende poster wil graag provoceren en doet alsof hij echt niet beter weet.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 10:39 schreef Nijna het volgende:
[..]
Misschien wel, je weet maar nooit.
Psychische klachten kunnen ook een lichamelijk oorzaak hebben, tekort aan bepaalde stofjes (dat is bij diabetes ook het geval). Volgens jou kan je dat met gezond verstand goedmaken, dus zou dat bij diabetes ook moeten kunnen (ja, dat is kort door de bocht, maar dat ben jij ook).
Ik ben blij dat jij blijkbaar lekker in je vel zit of dat het het goed kan denken. Soms hebben mensen een steuntje in de rug nodig. Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 10:39 schreef Nijna het volgende:
Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Dat is niet mijn mening. Juist door over dit soort dingen te praten maak je het opener. Men moet maar eens af van die rare ideeën over psychische ziektes.quote:Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Hier kan ik me dan wel in vinden. Het begrip "depressie" lijkt me aan devaluatie onderhevig, waardoor mensen die hier wel in serieuze mate aan lijden, juist minder begrip krijgen. Ik hoor/lees regelmatig dat mensen na een bezoekje aan de huisarts AD voorgeschreven krijgen. Dat vind ik veel te snel.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Bij een groot deel waarschijnlijk wel. Medicatie kan er wel bij helpen, dat mensen hun leven weer op de rails kunnen zetten.quote:Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 09:58 schreef Kreator het volgende:
[..]
Is diabetes een psychische klacht dan?
Dat vind ik onzin. Als het zo makkelijk was ...quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
19 maart. Die vragenlijst is behoorlijk lang en ik weet lang niet op elke vraag een antwoord. Vandaar dat ik benieuwd ben of er nog meer zijn die zo'n vragenlijst hebben ingevuld.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 00:29 schreef Luchtbel het volgende:
Ingrid, wanneer heb je die afspraak staan? Lijkt me nu toch wel eens tijd worden. En is het een probleem voor je om die vragenlijst in te vullen? Omdat je er zo naar vraagt?
mhwah, diabetes is gewoon een lichamelijke ziekte, ofwel genetisch (type I, auto-immuunziekte) ofwel overgevoeligheid voor insuline (ouderdoms diabetes)quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:12 schreef nozem het volgende:
[..]
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.
quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:52 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Bij een deel van de mensen met psychische klachten kun je echter lullen wat je wil, maar zonder medicijnen redden zij het niet. Veel bipolairen (manisch-depressieven) vallen daar bijvoorbeeld onder.
Ik zou me niet al te druk maken om die vragenlijsten. Ze zijn bedoeld om een beeld van je te krijgen en daarbij kan je geen goede of foute antwoorden geven! En als je vragen niet snapt kan je altijd om uitleg vragenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:19 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
19 maart. Die vragenlijst is behoorlijk lang en ik weet lang niet op elke vraag een antwoord. Vandaar dat ik benieuwd ben of er nog meer zijn die zo'n vragenlijst hebben ingevuld.
LBHoop dat deze medicatie snel helpt!
Ja, allebei. Dus ook uitgebreide antwoorden opschrijven. Maar mw wil me er gelukkig wel mee helpen. Ik heb nog een ruime maandm de tijd, dat scheelt.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:58 schreef Nijna het volgende:
Wat voor vragen zijn dat dan Ingrid, over je klachten ofzo? En zijn het dan ja/nee vragen of moet je echt antwoorden opschrijven?
Succes ermee!
Ik moest van mijn huisarts toen ook beginnen met halve tabletten paroxetine om eventuele bijwerkingen te voorkomen/verminderen.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:23 schreef Lips het volgende:
[..]
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten.
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:12 schreef nozem het volgende:
[..]
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.
Ik geloof dat jij mij niet helemaal snapt. Je kop zit vol met allerlei chemische verbindingen, ook wel neurotransmitters genoemd. Als daar een verstoring in optreedt kan dat psychische klachten tot gevolg hebben. Voila, een biologische oorzaak. En prima te bestrijden met medicijnen. Net als insuline, dat mensen met suikerziekte op de been houdt.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:44 schreef Kreator het volgende:
[..]
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.
Kreator, die discussie is hier niet op z'n plaats. Kappen dus.quote:Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do's & dont's dus.
Ik ook, vooral schoonmoe hier.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 21:20 schreef Lips het volgende:
Pff wat word ik moe van 'gezonde' mensen die wel even komen vertellen dat we ons niet zo aan moeten stellen!![]()
Ik wens ze allemaal mijn depressie zonder medicijnen op een slechte dag toe!
Kortzichtig geneuzel
de meeste psychische klachten komen natuurlijk door een lichamelijk gebrek, een tekort aan bepaalde neurotransmitters of juist een teveel, dat kan je natuurlijk met medicijnen proberen te corrigerenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:44 schreef Kreator het volgende:
[..]
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.
Stel je voor dat je zou discussieren op een discussieforum. Maar je hebt gelijk, elkaar doodknuffelen is beter.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 22:51 schreef clumsy_clown het volgende:
Uit de OP:
[..]
Kreator, die discussie is hier niet op z'n plaats. Kappen dus.
Oh kom, je weet best dat dat niet de reden is. Niet hier, dat is alles. Open gerust een nieuw topic.quote:Op zondag 18 februari 2007 15:56 schreef Kreator het volgende:
[..]
Stel je voor dat je zou discussieren op een discussieforum. Maar je hebt gelijk, elkaar doodknuffelen is beter.
ik slikte eerst 10 mg, en dat werkte in veel punten heel goed. Weinig bijwerkingen enzo... toppilletjequote:Op zondag 18 februari 2007 17:11 schreef Sabsie het volgende:
Ik ga woensdag beginnen met Lexapro (escitalopram).
Soms komt de energie (bij jou dus spanning) voor de stemmingsverbetering. Nog even volhouden dus.quote:Op zondag 18 februari 2007 20:02 schreef Pleione het volgende:
[..]
ik slikte eerst 10 mg, en dat werkte in veel punten heel goed. Weinig bijwerkingen enzo... toppilletje
Maar omdat het nog niet helemaal top met me ging besloten we dat ik nu 20 mg krijg.
Dat slik ik nu dus een paar dagen en ik ben supergespannen aldoor.
Denk de bijwerkingen.
Vlieg bijna door het plafond van de spanning, pfff zo vermoeiend![]()
Dankjewel en ja doe ik ook... Hoop alleen dat het niet te lang meer duurt.quote:Op maandag 19 februari 2007 09:54 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Soms komt de energie (bij jou dus spanning) voor de stemmingsverbetering. Nog even volhouden dus.
Die avater is dat Daniel Johns van Silverchair?quote:
Dit idee heb ik ook wel. Je hoort zoveel mensen die depressief zijn tegenwoordig. Ik kan mij daar echt aan ergeren, omdat het naar mijn idee in de meeste gevallen niet waar is.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Wat het verder met een medisch bewezen lichamelijke klacht als diabetes te maken heeft weet ik niet. Daar kwam ik niet mee.
Zo open spreek ik er hier niet over hoor (vind ik zelf). ik ga niet in te veel in details treden hoe&waarom. Ik probeer mezelf in acht te houden wat dat betreft.quote:Op dinsdag 20 februari 2007 17:59 schreef ssebass het volgende:
Het verbaast me dat mensen hier zo open over spreken. Ik heb er een enorme hekel aan en vind het al enorm vervelend om het aan de arts te vertellen.
ssebass, die acceptatie was er hier in het begin ook niet hoor, dat is iets wat bij mij in de loop van de tijd gekomen is. En nu praat ik er makkelijk over, gewoon omdat die depressie een belangrijk onderdeel van mij is, maar dat is echt niet altijd zo geweestquote:Op woensdag 21 februari 2007 05:35 schreef ssebass het volgende:
Straks het gesprek. Nog niet geslapen ik ben mij maar gaan bezatten en kom net thuis. De weg van de minste weerstand. Ik kan het niet accepteren daarom snap ik niet dat de meeste mensen op fok er zo makkelijk over praten.
Had er in het begin ook nogal wat moeite mee, maar zodra je het leert te accepteren praat het al een stuk makkelijker. Wil overigens niet zeggen dat iedereen het van me weet, maar vrienden en familie bijv. inmiddels wel in tegenstelling tot 10 jaar terug.quote:Op woensdag 21 februari 2007 05:35 schreef ssebass het volgende:
Straks het gesprek. Nog niet geslapen ik ben mij maar gaan bezatten en kom net thuis. De weg van de minste weerstand. Ik kan het niet accepteren daarom snap ik niet dat de meeste mensen op fok er zo makkelijk over praten.
quote:Op woensdag 21 februari 2007 10:49 schreef Ceased2Be het volgende:
Ik spoor niet en heb het zwart op wit![]()
Dat klopt dus niet want ik zoek de oorzaak/schuldige juist bij mijzelf.quote:Op vrijdag 23 februari 2007 15:20 schreef Halinalle het volgende:
Externaliseren is de oorzaak/schuldige van iets buiten je zelf zoeken.
Zwart/wit denken dat kan kloppen ja.quote:Op vrijdag 23 februari 2007 15:00 schreef Nijna het volgende:
Als ik dichotoom denken bij google intyp krijg ik dat het een soort zwart-wit denken is.
-knipje- (heb ik t nou verkeerd gelezen of heb je t veranderd?)
Die brief mondeling toelichten en vertellen waar je het niet mee eens bent?
Je kunt zowel je huisarts als de betreffende instantie jouw commentaar op delen uit je dossier op laten opnemen in je medisch dossier. Ook kun je verzoeken om vernietiging van bepaalde gegevens.quote:Op vrijdag 23 februari 2007 14:53 schreef berney het volgende:
Jongens,
Wat betekent externaliseren?
en dichotoom denken?
Ik heb inmiddels dus een kopie van de brief die ggz naar ha gestuurd heeft.
Er kloppen een paar dingen in die brief niet. Wat kan ik daaraan doen om dat te 'herstellen'? Zo krijgt men die dat leest een verkeerde indruk.
Sowieso heb ik een paar zinnen/woorden aangepast. de brief moet ik maandag meenemen naar mw.
Lekker toch?quote:Op zondag 25 februari 2007 00:49 schreef MissPink het volgende:
Dankjulliewel!![]()
![]()
![]()
Ben er zelf ook heel blij meeIk merk alleen nu pas dat die pillen toch wel veel gevoelens onderdrukt hebben, zat laatst bijna te janken bij een tv programma, heb ik eerder nog nooit gehad
![]()
En vorige week kreeg ik tranen in mijn ogen omdat de honden zo ontzettend lief lagen te slapen samen..
OMG ik word een softie![]()
![]()
Dank je,quote:Op zaterdag 24 februari 2007 22:56 schreef Alicey het volgende:
[..]
Je kunt zowel je huisarts als de betreffende instantie jouw commentaar op delen uit je dossier op laten opnemen in je medisch dossier. Ook kun je verzoeken om vernietiging van bepaalde gegevens.
mwoa, niet helemaal hoor, het is gewoon naar buiten gekeerd, druk en opstandig gedrag... meer nietquote:Op vrijdag 23 februari 2007 15:20 schreef Halinalle het volgende:
Externaliseren is de oorzaak/schuldige van iets buiten je zelf zoeken.
Wat is het nuquote:Op zondag 25 februari 2007 10:44 schreef Re het volgende:
[..]
mwoa, niet helemaal hoor, het is gewoon naar buiten gekeerd, druk en opstandig gedrag... meer niet
mw vroeg zelf om die brief en heeft er wel op gerageerd dat woord. Als ik het op google zoek kom ik trouwens ook eerste betekenis tegen en niet de jouwe.quote:Op maandag 26 februari 2007 16:02 schreef Re het volgende:
mw hoeft natuurlijk niet te reageren op je brief, seond opinion lijkt me een goed plan
en ahhh PM kan altijd
hmja, zoeken op google vergt wel kennis van de juiste zoekvaardigheden enz. Maar het zal dan wel goed zijn, zelfdiagoses op internetquote:Op maandag 26 februari 2007 16:04 schreef berney het volgende:
[..]
mw vroeg zelf om die brief en heeft er wel op gerageerd dat woord. Als ik het op google zoek kom ik trouwens ook eerste betekenis tegen en niet de jouwe.
pm-en doe ik niet aan.
Daar houd ik ook niet zo van.quote:Op maandag 26 februari 2007 16:07 schreef Re het volgende:
[..]
hmja, zoeken op google vergt wel kennis van de juiste zoekvaardigheden enz. Maar het zal dan wel goed zijn, zelfdiagoses op internet
dat niet, wel in het juiste kader plaatsenquote:Op maandag 26 februari 2007 16:10 schreef berney het volgende:
[..]
Daar houd ik ook niet zo van.Maar die moeilijke termen opzoeken kan geen kwaad.
Als we van jouw kader uitgaan klopt haar stelling nog niet.quote:Op maandag 26 februari 2007 16:24 schreef Re het volgende:
[..]
dat niet, wel in het juiste kader plaatsen
Ik heb in 2001 een week of 2 risperdal geslikt. Maar heel kort omdat ik me er heel slecht bij ging voelen, heel veel last van onrust e.d. Kon niet meer stil zitten, niet meer slapen etc. En dat in combinatie met een ernstige depressie was geen pretje.quote:Op zondag 25 februari 2007 00:06 schreef zwareshag het volgende:
Heeft iemand hier ervaring met Risperdal?
ja, ik heb er 5 jaar over geschrevenquote:Op zondag 25 februari 2007 00:06 schreef zwareshag het volgende:
Heeft iemand hier ervaring met Risperdal?
Nou het wordt je in ieder geval gegund hier, softiequote:Op zondag 25 februari 2007 00:49 schreef MissPink het volgende:
Dankjulliewel!![]()
![]()
![]()
Ben er zelf ook heel blij meeIk merk alleen nu pas dat die pillen toch wel veel gevoelens onderdrukt hebben, zat laatst bijna te janken bij een tv programma, heb ik eerder nog nooit gehad
![]()
En vorige week kreeg ik tranen in mijn ogen omdat de honden zo ontzettend lief lagen te slapen samen..
OMG ik word een softie![]()
![]()
hoe lang slik je al dan en wat ook alweer?quote:Op dinsdag 27 februari 2007 14:44 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Nou het wordt je in ieder geval gegund hier, softie
Berney het klinkt als veel gedoe waar ik zo niks van kan volgen maar ik wens je wel succes.
Ik voel me echt weer rot en alleen maar echt rot. Heb ook weer een beklemmend gevoel op mijn lijf, hetzelfde gevoel als ik had in de tijd dat ik weleens paniekaanvallen had. Ik hoop dat het hierbij blijft en niet erger wordt. En dat medicijnen eindelijk iets gaan doen binnenkort. De tijd gaat traag maar ook veel te snel voorbij, mijn dochter wordt zo groot en ik kan me niet herinneren welke dagen er echt leuk waren met haar het afgelopen half jaar. Niet dat zij er zo veel van merkt maar ja, ik wel. Ik zit maar m'n best te doen en niks lijkt nog echt te helpen en ik ben er echt helemaal verdrietig en boos over. Het zou leuk moeten zijn in deze tijd van het jaar maar het tegenovergestelde is waar. Sorry voor m'n gezeur. Ik hoop zo dat dit iets gaat doen, zodat ik daarna in ieder geval iets meer resultaat kan zien van alles. Want dit duurt echt heel lang zo.
Goh dat is inderdaad heel snel! Zou dat echt kunnen dat je er zo snel op reageert?quote:Op donderdag 22 februari 2007 17:05 schreef Sabsie het volgende:
Gisteravond ben ik begonnen met 5 mg Lexapro. Na ongeveer 2 uur voelde ik me een beetje high, best wel lekker en ontspannen.
Vandaag had ik weer therapie en voelde ik me nog steeds lekker, maar opeens kwam er een keerpunt. Ik begon te janken (aanleiding doet er even niet toe). Tijdens de lunch kreeg ik opeens de slappe lach en kon ik niet meer ophouden. Ik had er geen controle meer over. Niet echt een probleem, wel een aparte ervaring.... Dat ik zo snel al iets zou merken ervan had ik niet verwacht. Verder heb ik nog nergens last van. Volgende week ga ik als alles goed gaat op 10 mg over.
wees er op beducht dat deze medicatie voor een bepaalde vervlakking zorgt en je dus niet echt een oplossing gaat geven voor je gevoel dat je dingen mist of er blije emoties en herinneringen van krijgt bij het opgroeien van je kind, je voelt je er minder rot van misschien, maar ja...quote:Op dinsdag 27 februari 2007 15:07 schreef Luchtbel het volgende:
Zoloft. Twee weken.
Kan dus nog wel even duren, dat weet ik.
Nee dat verwacht ik ook allemaal niet. Ik hoop wel op iets meer rust en iets minder voortslepen. En ik zal heus nog iedere week drie keer naar therapie moeten enzovoorts maar ik kan daarmee echt niet verder komen als bepaalde dingen die wel echt lijkelijke zijn schijnbaar niet beter gaan. Ik verwacht echt geen wonder en weet ook dat het geen oplossing is.quote:Op dinsdag 27 februari 2007 15:25 schreef Re het volgende:
[..]
wees er op beducht dat deze medicatie voor een bepaalde vervlakking zorgt en je dus niet echt een oplossing gaat geven voor je gevoel dat je dingen mist of er blije emoties en herinneringen van krijgt bij het opgroeien van je kind, je voelt je er minder rot van misschien, maar ja...
rust zal het zeker gevenquote:Op dinsdag 27 februari 2007 15:32 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Nee dat verwacht ik ook allemaal niet. Ik hoop wel op iets meer rust en iets minder voortslepen. En ik zal heus nog iedere week drie keer naar therapie moeten enzovoorts maar ik kan daarmee echt niet verder komen als bepaalde dingen die wel echt lijkelijke zijn schijnbaar niet beter gaan. Ik verwacht echt geen wonder en weet ook dat het geen oplossing is.
Lang niet iedereen ervaart die vervlakking bij anti-depressiva. Wellicht is de medicatie het zetje in de rug voor Luchtbel om het leven weer zonniger in te zien en weer positieve dingen mee te maken.quote:Op dinsdag 27 februari 2007 15:25 schreef Re het volgende:
[..]
wees er op beducht dat deze medicatie voor een bepaalde vervlakking zorgt en je dus niet echt een oplossing gaat geven voor je gevoel dat je dingen mist of er blije emoties en herinneringen van krijgt bij het opgroeien van je kind, je voelt je er minder rot van misschien, maar ja...
Het was alleen die donderdag geweest dat ik iets van de Lexapro begon te merken. Vrijdag voelde ik me alweer 'normaal' en heb de rest van de week ook niets vreemds meer gevoeld.quote:Op dinsdag 27 februari 2007 15:24 schreef Pleione het volgende:
[..]
Goh dat is inderdaad heel snel! Zou dat echt kunnen dat je er zo snel op reageert?
Hoe dan ook, beetje emoties zijn niet verkeerd toch?
Zelf ben ik begonnen met 10 mg lexapro, en nu slik ik sinds een paar weken 20 mg.
Ik reageerde bij 10 mg amper en eerste tijdje was ik hypernerveus toen ik de 20 mg ging slikken. Nu lijkt dat ook minder te worden maar het is nog niet weg.
Hoe gaat het nu inmiddels met je, met de medicijnen?
iedereen reageert natuurlijk anders op medicatie mede inderdaad omdat de redenen verschillend zijn en de balansen in de hersenen voor iedereen verschillend is, ook is iedereen anders qua reactie of bijwerkingen. Ik wilde gewoon ff kwijt (en misschien is het meer algemeen) dat het gewoon geen wondermiddelen zijn die een bepaald verwachtingspatroon zullen geven omdat 1 persoon een bepaalde respons heeft, waarmee niet gezegd is dat het niet werkzaam is natuurlijk.quote:Op dinsdag 27 februari 2007 15:51 schreef YPPY het volgende:
Hopelijk werkt de zoloft snel bij je Luchtbel. En kun je weer vlug van Jolie genieten. Ik heb ze ook gekregen en de psychiater zei dat als ik na 4 weken niks merk, dat de dosis dan omhoog gaat. Bij mij is het juist om weer vrolijk en blij te worden te worden, wat het dus volgens jou niet doet Re. Maar ik zal ze wel om een andere reden hebben, misschien dat dat het verschil maakt.
ehmmm nou voor ik met die 10 mg lexapro begon had een een klein tijdje een ander middeltje (clomipramine). Daar was ik flink ziek van, behoorlijk heftige bijwerkingen enzo.quote:Op dinsdag 27 februari 2007 16:04 schreef Sabsie het volgende:
[..]
Het was alleen die donderdag geweest dat ik iets van de Lexapro begon te merken. Vrijdag voelde ik me alweer 'normaal' en heb de rest van de week ook niets vreemds meer gevoeld.
Donderdag ga ik met 10 mg beginnen en ik ben erg benieuwd hoe ik daar op ga reageren. Na hoeveel dagen merkte jij iets van de medicijnen?
Wat herken ik veel in je verhaal! Alles op mezelf betrekken, die paniek, ontevreden.quote:Op dinsdag 27 februari 2007 20:21 schreef Stormqueen het volgende:
* lap tekst *
Hoi lotgenootquote:Op dinsdag 27 februari 2007 20:39 schreef Lips het volgende:
[..]
Wat herken ik veel in je verhaal! Alles op mezelf betrekken, die paniek, ontevreden.
Ik slik zelf ook seroxat, daar kan je meer over lezen in de rest van dit topic.
yups dat bedoelde ik inderdaad, en natuurlijk mag je wel wat verwachten, je gaat niet voor niets je lichaam met chemicalien proberen in balans te brengen en therapie is daar ook een deel van. Komt uiteindelijk wel goed maar dat zal stap voor stap gaanquote:Op woensdag 28 februari 2007 01:00 schreef Luchtbel het volgende:
Re, ik wilde nog even zeggen dat ik jouw reactie wel begrijp hoor. Alleen vanmiddag had ik het 'een beetje' gehad maar dat was al duidelijk. Nu gaat het wel weer. Nu het nacht is en dan vraag ik me af hoe ik aan die slapeloosheid kom. Alleen in het niets voel ik me een soort van veilig. Die dingen moeten echt wat anders voordat ik aan de rest kan werken. Ik werk er nu al aan maar met weinig resultaat. De tijd is echt ongrijpbaar voor me, alles duurt vreselijk lang maar andere dingen gaan weer te snel. Snap wel dat ik niks moet verwachten, dat er van alles (niet) kan en dat het bij niemand hetzelfde werkt. Dat is wat jij bedoelde toch?
maar natuurlijkquote:Op woensdag 28 februari 2007 12:44 schreef berney het volgende:
Re, mag ik vragen wat jou werkgebied is? Je hebt er best veel verstand van.
Interessant, ik heb ooit nog overwogen om die (studie)richting op te gaan, maar verder dan de open dagen ben ik niet gekomen. ;-)quote:Op woensdag 28 februari 2007 21:32 schreef Re het volgende:
[..]
maar natuurlijk
Ik heb een Drs in bio farmaceutische wetenschappen en Dr in Medische farmacologie (centraal zenuwstelsel) en ben nu 5 jaar medisch schrijver voor o.a. antipsychotica
Het was een leuke studie, ooit met Biologie begonnen maar jah, die plantjes tekenen hequote:Op woensdag 28 februari 2007 22:25 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Interessant, ik heb ooit nog overwogen om die (studie)richting op te gaan, maar verder dan de open dagen ben ik niet gekomen. ;-)
Stamt jouw ervaring met psychofarmica alleen uit je vakgebied, of ben je er zelf ook op aangewezen geweest?
Dan weet jij misschien wel iets hierover:quote:Op donderdag 1 maart 2007 08:36 schreef Re het volgende:
[..]
Het was een leuke studie, ooit met Biologie begonnen maar jah, die plantjes tekenen heZelf heb ik geen ervaring met het nemen van psychofarmaca maar natuurlijk uit mijn omgeving wel. En ik heb genoeg congresses bezocht en geschreven om te weten hoe het en het wereldje werkt (van case reprots tot volledige klinische studies en review artikelen).
Er zijn wel ontwikkelingen zoals NK receptor remmers (Substance P bijvoorbeeld) of melatonine agonisten (argomelatine). Probleem zal atijd zijn dat depressie een chronische ziekte is die nooit 1, 2, 3 oplost dus er zal altijd een aanloop fase zijn. Verder is het zo dat over het algemeen dat SSRIs of tricyclische ADs gewoon niet werken in een groot deel van patienten (in 50-60% ongeveer) en dat in studies waarin een placebo wordt gegeven (nep middel) er 30% positief reageertquote:Op donderdag 1 maart 2007 10:01 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Dan weet jij misschien wel iets hierover:
De antidepressiva die de afgelopen decennia op de markt zijn gekomen, zijn, zover ik weet, allen serotonine of noradrenaline heropname remmers, of een combinatie daarvan. Die zijn in veel gevallen effectief, maar hebben in mijn ogen nog een paar belangrijke nadelen:Het kan tot zes weken duren totdat je merkt dat ze beginnen te werken. Dat kan een heel zware periode zijn. Ze werken niet bij iedereen.
Zit er nog echt iets innovatiefs aan te komen, of zijn de nieuwe middelen vooralsnog slechts variaties op de al bestaande middelen?
's ochtends. Altijd op dezelfde tijd, als ik het een keer vergeet dan mag ik het niet meer later op de dag inhalen, maar gewoon de volgende dag weer innmenen op het vertrouwde tijdstip.quote:Op vrijdag 2 maart 2007 12:29 schreef Sabsie het volgende:
Op welk moment van de dag nemen jullie je medicijnen in?
Ik 's avonds vlak voor het eten.
Nee, merk nog niets. Heerlijk!!!!! Ik hoop dat het zo blijft en dat het antidepressieve effect merkbaar is over een paar weken.quote:Op vrijdag 2 maart 2007 12:46 schreef Pleione het volgende:
[..]
Merk je al wat? (gister toch met 10 mg begonnen?)
Ik 's avonds net voordat ik ga slapen zodat de dut die ik er van krijg in de nacht valt.quote:Op vrijdag 2 maart 2007 12:29 schreef Sabsie het volgende:
Op welk moment van de dag nemen jullie je medicijnen in?
Ik 's avonds vlak voor het eten.
wat slik je dan en waarvoor en hoeveel?quote:Op zondag 4 maart 2007 16:30 schreef Gewas het volgende:
Ik neem ze 's avonds in maar ik ben de medicatie zat. Ik heb gelezen dat je van de medicatie die ik heb diabetes kan krijgen... En ik denk al de hele tijd dat er iets mis met me is. Net dacht ik dat ik geelzucht had want me huid was helemaal geel maar ik vroeg aan andere mensen of dat zo was maar ze zeiden dat me huid er normaal uitzag. Maar de psychiater zei zelfs dat hij de medicatie wil verhogen maar dat wil ik niet.Ik wacht ook nog op de uitslag van het bloedprikken, ik ben bang dat er wat mis met me is.
![]()
soort vuistregel is dat je moet kijken bij welke, zo laag mogelijke dosis je je werkelijk 100% voelt.quote:Op maandag 5 maart 2007 22:22 schreef Christine het volgende:
Hoi mensen,
Omdat het nu eigenlijk weer prima gaat verder, denk ik erover om toch weer terug te gaan naar 20mg per dag. ....., maar ik vraag me af hoe dat eigenlijk zit met verhoging. Het ging een hele tijd goed op 20mg, daarna ging het een aantal weken echt slecht, en met 30mg gaat het nu weer goed dus. Of is dit nu de dosis die ik moet blijven gebruiken tot het afbouwen? Elke avond met die halve pilletjes klooien... ook geen grappig klusje. Maargoed.
Tips, tricks, suggesties, allemaal welkom!
Kan ik dan nu weer terug naar 20mg en kijken of dat goed gaat?quote:Op dinsdag 6 maart 2007 02:09 schreef mighty_myte het volgende:
[..]
soort vuistregel is dat je moet kijken bij welke, zo laag mogelijke dosis je je werkelijk 100% voelt.
die dosering minimaal een jaar slikken en dan langzaam afbouwen. afhankelijk van je aandoening zou je kunnen volstaan met een lagere onderhoudsdosis na je jaar-kuur.
slikken, afbouwen en je weer klote voelen komt ook voor.
vaak moet je om je dan weer 100% te voelen er langer en met een hogere dosis tegenaan,
daarom niet krampachtig proberen af te bouwen, het gaat er om dat je je 100% voelt.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |