R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dit topic is bedoeld om gebruikerservaringen uit te wisselen over de diverse soorten medicatie die er bestaan om psychische klachten tegen te gaan.
Wat echter voor alle medicatie opgaat, is dat de werkzaamheid per persoon verschilt. Ga daarom niet blind op ervaringen van anderen af, en raadpleeg altijd een arts bij eventuele twijfels of vragen.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do's & dont's dus.
Enkele links met meer informatie over psychofarmaca
Stichting Pandora - belangenvereniging voor mensen met psychische of psychiatriche problemen.. Onder het kopje 'dossiers' staan handige .pdjjes, met daarin onder andere informatie over de soorten medicatie, eventuele bijwerkingen, en het gebruik ervan.
Consumed - site met algemene informatie over medicijnen, en ook over de diverse medicijnen bij psychische klachten. Naast factuele informatie als samenstelling, verkrijgbaarheid, ook informatie over bijwerkingen en dergelijke.
Hulpgids.nl - prima uitleg over de werking van Anti Depressiva.
Hersenstorm - onder het kopje 'Ritalin, ja of nee?' ervaringen over de bijwerkingen van Ritalin, én alternatieven voor dit medicijn. Let op: deze ervaringen zijn alleen gebaseerd op die van de schrijfster van deze site. Ook nu geldt: wat voor de één niet werkt, kan voor de ander een uitkomst zijn.
Schizofrenieplein - index met een flink aantal bijsluiters van antipsychotica. Daarnaast veel algemene informatie over schizofrenie, en de behandelmethodes ervan.
Psycholoog.net forum - Het forum van psycholoog.net, heeft een apart 'Medicatie en psychofarmaca' subforum, met daarin vooral veel gebruikerservaringen van onder andere AD's en ritalin.
Enkele afkortingen, die je in dit topic kan vinden.
*ad= antidepressiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
[ Bericht 14% gewijzigd door Nosh op 15-01-2007 12:15:46 ]
Wat echter voor alle medicatie opgaat, is dat de werkzaamheid per persoon verschilt. Ga daarom niet blind op ervaringen van anderen af, en raadpleeg altijd een arts bij eventuele twijfels of vragen.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do's & dont's dus.
Enkele links met meer informatie over psychofarmaca
Stichting Pandora - belangenvereniging voor mensen met psychische of psychiatriche problemen.. Onder het kopje 'dossiers' staan handige .pdjjes, met daarin onder andere informatie over de soorten medicatie, eventuele bijwerkingen, en het gebruik ervan.
Consumed - site met algemene informatie over medicijnen, en ook over de diverse medicijnen bij psychische klachten. Naast factuele informatie als samenstelling, verkrijgbaarheid, ook informatie over bijwerkingen en dergelijke.
Hulpgids.nl - prima uitleg over de werking van Anti Depressiva.
Hersenstorm - onder het kopje 'Ritalin, ja of nee?' ervaringen over de bijwerkingen van Ritalin, én alternatieven voor dit medicijn. Let op: deze ervaringen zijn alleen gebaseerd op die van de schrijfster van deze site. Ook nu geldt: wat voor de één niet werkt, kan voor de ander een uitkomst zijn.
Schizofrenieplein - index met een flink aantal bijsluiters van antipsychotica. Daarnaast veel algemene informatie over schizofrenie, en de behandelmethodes ervan.
Psycholoog.net forum - Het forum van psycholoog.net, heeft een apart 'Medicatie en psychofarmaca' subforum, met daarin vooral veel gebruikerservaringen van onder andere AD's en ritalin.
Enkele afkortingen, die je in dit topic kan vinden.
*ad= antidepressiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
[ Bericht 14% gewijzigd door Nosh op 15-01-2007 12:15:46 ]
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Mwah niet echt, heb het net helemaal verbouwd naar mijn smaak en we hebben er niet samen ingewoond... het is niet zo alsof ik herinneringen aan haar heb in dit huis.quote:
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
.
.
Zal het straks ff doen, moet nu de trein gaan halenquote:Op zondag 14 januari 2007 17:11 schreef Christine het volgende:
Misschien kan je de linkjes ook echte linkjes maken? .
Tevens tvp .
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Oh ok.quote:Op zondag 14 januari 2007 17:10 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Mwah niet echt, heb het net helemaal verbouwd naar mijn smaak en we hebben er niet samen ingewoond... het is niet zo alsof ik herinneringen aan haar heb in dit huis.
Deel twee alweer, top topic dit.
Eigenlijk wilde ik niet een post maken alleen als tvp, maar ik heb ff geen andere (nuttige?!) bijdrage...
Fake it till you make it...
Ik ook.quote:Op zondag 14 januari 2007 19:40 schreef Nijna het volgende:
Eigenlijk wilde ik niet een post maken alleen als tvp, maar ik heb ff geen andere (nuttige?!) bijdrage...
Ohja, wel dat ik doordat de ad verhoogt is naar 100mg weer wat vaker duizelig ben, maar zal vast snel overgaan.
Vervelend Ingrid, hopelijk wordt dat gauw minder... Hoe gaat het verder?
Fake it till you make it...
Verder gaat het wel redelijk. Ik ben gelukkig niet meer zo ziek, dat scheelt.quote:Op zondag 14 januari 2007 20:44 schreef Nijna het volgende:
Vervelend Ingrid, hopelijk wordt dat gauw minder... Hoe gaat het verder?
Vanmiddag weer met Kim gefietst, gaat al best goed. Djeez was erbij. Nu durf ik het alleen wel aan.
Hoop dat ik morgen mw te pakken kan krijgen, of dat ze zelf belt. Of mailt.
TVP.
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Ik bedacht gister dat dit wel in de OP mag/kan
Enkele afkortingen
*ad= anti depresiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
Als een modje dit in de Op wil kopie/plakken bedankt.
Enkele afkortingen
*ad= anti depresiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
Als een modje dit in de Op wil kopie/plakken bedankt.
Goed dat je weer gefietst hebt Ingrid!
Hopelijk lukt het om mw te pakken te krijgen en op korte termijn een afspraak te maken.
Hopelijk lukt het om mw te pakken te krijgen en op korte termijn een afspraak te maken.
Fake it till you make it...
Vandaag maar ziekgemeld om ff een dagje extra rust te hebben, kijk het deze week nog aan anders maak ik een nieuwe afspraak om misschien de dosering weer te verhogen. Begin het idee te krijgen dat 30Mg toch echt te weinig is.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Dank je.quote:Op maandag 15 januari 2007 12:19 schreef Nosh het volgende:
OP aangepast.
Is het alleen niet anti depressiva of hoort het aan elkaar?
Het is één woord Berney. Aan elkaar dus.
Ik voel me nog steeds ruim 20 uur per dag echt heel erg rot. Soms alsof ik een paniekaanval ga krijgen, soms alsof ik ziek aan het worden ben, soms alsof ik omval van de slaap. Men ik heb het zo gehad met die rotte zeikzooi. Ik zou liever bijna teruggaan naar hoe ik was En dat is eigenlijk echt geen optie dus ik hoop echt nog maar weer op snelle verandering (vooruitgang durf ik niet eens meer te zeggen geloof ik)
[ Bericht 16% gewijzigd door Luchtbel op 16-01-2007 10:27:25 ]
Ik voel me nog steeds ruim 20 uur per dag echt heel erg rot. Soms alsof ik een paniekaanval ga krijgen, soms alsof ik ziek aan het worden ben, soms alsof ik omval van de slaap. Men ik heb het zo gehad met die rotte zeikzooi. Ik zou liever bijna teruggaan naar hoe ik was En dat is eigenlijk echt geen optie dus ik hoop echt nog maar weer op snelle verandering (vooruitgang durf ik niet eens meer te zeggen geloof ik)
En dat is eigenlijk echt geen optie dus ik hoop echt nog maar weer op snelle verandering (vooruitgang durf ik niet eens meer te zeggen geloof ik)[ Bericht 16% gewijzigd door Luchtbel op 16-01-2007 10:27:25 ]
LB, ik vind het zo naar voor je dat je er zo ontzettend veel last van hebt. Ik hoop met je mee voor een snelle verandering (in positieve zin graag!). Sterkte
Fake it till you make it...
Ik slik sinds vorige week AD. Gaat tot nu goed, ik ben een stuk rustiger en wat minder depri. Misschien ook omdat ik nu weet dat ik wat aan doe om me wat gelukkig te voelen. Vervelend zijn alleen de side-effects. Ik ben heel snel moe en mijn eetlust is nog steeds niet al te best. Ik weeg nu nog maar 55 kilo. Dat zit wel heel ver onder mijn streefgewicht (75 kilo)
Maandag weer een gesprek met de MW waar ik vorige keer een goed gevoel aan over heb gehouden.
Er zijn dagen dat ik me nog steeds niet goed voel, maar het gaat al een stuk beter dan wat het was. Ik weet in ieder geval waar ik voor doe.
Mijn kinderen....
Maandag weer een gesprek met de MW waar ik vorige keer een goed gevoel aan over heb gehouden.
Er zijn dagen dat ik me nog steeds niet goed voel, maar het gaat al een stuk beter dan wat het was. Ik weet in ieder geval waar ik voor doe.
Mijn kinderen....
Ik heb intussen vrijwel geen last meer van bijwerkingen, alleen moeheid en trillen. Maar die moeheid valt tegenwoordig ook wel weer mee; kon ik eerder voor 12 uur mijn bed niet uitkomen, tegenwoordig word ik uit mezelf rond half tien wakker.
Verder ben ik nog altijd aan het afvallen (alweer 2 kilo sinds ik met Seroxat ben begonnen - ik ben het goed in de gaten gaan houden omdat ik vooral niet wilde aankomen door de medicatie) dus dat gaat ook allemaal volgens plan. Ik voel me ook intussen redelijk stabiel en heb heel weinig last van mijn klachten. Alleen af en toe nog een zenuwtrekje, maar dat lijkt ook minder te worden. En soms zie ik wat wazig, maar dan eigenlijk alleen maar als ik echt moe ben.
Het lukt me nu ook veel beter om dingen te 'doseren', om in te schatten wat ik allemaal aan kan, om niet teveel hooi op mijn vork te nemen en om af en toe gewoon 'nee' te zeggen als iets me niet uitkomt of als ik iets niet zie zitten. Op die manier heb ik een aantal dingen waar ik echt niet blij mee was van me af kunnen zetten, en eigenlijk gaat het nu allemaal gewoon heel erg lekker!
Voor mij is/was de AD dus echt een hele verbetering. Nu maar hopen dat het zo goed blijft gaan, en dat dadelijk na het afbouwen (over een jaar pas ofzo) de klachten ook daadwerkelijk wegblijven. Dat lijkt me toch altijd wel een redelijke gok nog...
Iedereen succes he .
Verder ben ik nog altijd aan het afvallen (alweer 2 kilo sinds ik met Seroxat ben begonnen - ik ben het goed in de gaten gaan houden omdat ik vooral niet wilde aankomen door de medicatie) dus dat gaat ook allemaal volgens plan. Ik voel me ook intussen redelijk stabiel en heb heel weinig last van mijn klachten. Alleen af en toe nog een zenuwtrekje, maar dat lijkt ook minder te worden. En soms zie ik wat wazig, maar dan eigenlijk alleen maar als ik echt moe ben.
Het lukt me nu ook veel beter om dingen te 'doseren', om in te schatten wat ik allemaal aan kan, om niet teveel hooi op mijn vork te nemen en om af en toe gewoon 'nee' te zeggen als iets me niet uitkomt of als ik iets niet zie zitten. Op die manier heb ik een aantal dingen waar ik echt niet blij mee was van me af kunnen zetten, en eigenlijk gaat het nu allemaal gewoon heel erg lekker!
Voor mij is/was de AD dus echt een hele verbetering. Nu maar hopen dat het zo goed blijft gaan, en dat dadelijk na het afbouwen (over een jaar pas ofzo) de klachten ook daadwerkelijk wegblijven. Dat lijkt me toch altijd wel een redelijke gok nog...
Iedereen succes he .
Welke AD slik je?quote:Op vrijdag 19 januari 2007 13:00 schreef Eliminator20 het volgende:
Ik slik sinds vorige week AD. Gaat tot nu goed, ik ben een stuk rustiger en wat minder depri. Misschien ook omdat ik nu weet dat ik wat aan doe om me wat gelukkig te voelen. Vervelend zijn alleen de side-effects. Ik ben heel snel moe en mijn eetlust is nog steeds niet al te best. Ik weeg nu nog maar 55 kilo. Dat zit wel heel ver onder mijn streefgewicht (75 kilo)
Maandag weer een gesprek met de MW waar ik vorige keer een goed gevoel aan over heb gehouden.
Er zijn dagen dat ik me nog steeds niet goed voel, maar het gaat al een stuk beter dan wat het was. Ik weet in ieder geval waar ik voor doe.
Mijn kinderen....
Ik wil even vragen of mensen TVP's achterwge kunnen laten . Het is zo zonde als van de eerste 20 posts er 10 tvp zijn . Een simpele ontopic reactie is zo getypt en de bookmarks doen ook hun werk.
. Een simpele ontopic reactie is zo getypt en de bookmarks doen ook hun werk.
Christine, fijn dat het zo goed gaat. Mag ik nog even weten hoelang je bezig bent nu? Dat kan ik nergens vinden en vraag het me gewoon af.
Dat heb ik gemerkt!quote:Op vrijdag 19 januari 2007 15:01 schreef Christine het volgende:
en om af en toe gewoon 'nee' te zeggen als iets me niet uitkomt of als ik iets niet zie zitten. Op die manier heb ik een aantal dingen waar ik echt niet blij mee was van me af kunnen zetten, en eigenlijk gaat het nu allemaal gewoon heel erg lekker!
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Nou ik heb eigenlijk geen zin om hier te zitten zeuren maar ik moet het toch eventjes kwijt. Ik heb het zo gehad echt. Ik voel me lichamelijk zo rot sinds ik ben begonnen met seroxat. Ik vind het echt heel erg. Word helemaal gek thuis. Ik zit er zo doorheen. Nog steeds zo trillerig, nog steeds zo moe. Ik kan ook niks vinden waardoor het beter gaat. Behalve lopen en sporten. Maar dat kan niet steeds. En het is maar tijdelijk. Weet ook niet waarom ik me nou geestelijk zo vreselijk voel. Doordat ik lichamelijk niet meer kan? Of voelde ik me anders ook zo slecht? Ja ik voelde me voor ik begon ook zo slecht maar nu lichamelijk ook nog. Er moet echt heel snel wat veranderen Nog meer mensen waarbij het zo lang duurde? Dit is echt begonnen tijdens het beginnen met de medicijnen. Ik kan er echt bijna niet meer tegen soms.
ik heb eigenlijk geen zin om hier te zitten zeuren maar ik moet het toch eventjes kwijt. Ik heb het zo gehad echt. Ik voel me lichamelijk zo rot sinds ik ben begonnen met seroxat. Ik vind het echt heel erg. Word helemaal gek thuis. Ik zit er zo doorheen. Nog steeds zo trillerig, nog steeds zo moe. Ik kan ook niks vinden waardoor het beter gaat. Behalve lopen en sporten. Maar dat kan niet steeds. En het is maar tijdelijk. Weet ook niet waarom ik me nou geestelijk zo vreselijk voel. Doordat ik lichamelijk niet meer kan? Of voelde ik me anders ook zo slecht? Ja ik voelde me voor ik begon ook zo slecht maar nu lichamelijk ook nog. Er moet echt heel snel wat veranderen 
hoelang gebruik je nu seroxat dan? heb je ook begeleiding/therapie erbij?
wat zijn precies je lichamelijke klachten dan?
wat zijn precies je lichamelijke klachten dan?
Oh getver LB wat ontzettend kl*te dat je er zoveel last van hebt.
Ik vind het knap dat je door blijft zetten, maar het lijkt me hardstikke moeilijk. Bij mij duurden de bijwerkingen niet zo lang...
Toch weer terug naar de huisarts misschien? Heeft die het trouwens voorgeschreven of een psychiater? Want misschien heeft een psychiater meer ervaring met die bijwerkingen en hoe lang dat kan duren... (geen idee hoor).
Met hoeveel ben je eigenlijk begonnen (mg), want misschien voor een volgende keer kijken of je (nog) langzamer kan opbouwen...?
Sterkte en trek aan de bel hoor, want dit is ook geen doen. Als je nou nog merkte dat het minder heftig zou worden dan geeft dat misschien wat moed om door te zetten.
Ik vind het knap dat je door blijft zetten, maar het lijkt me hardstikke moeilijk. Bij mij duurden de bijwerkingen niet zo lang...
Toch weer terug naar de huisarts misschien? Heeft die het trouwens voorgeschreven of een psychiater? Want misschien heeft een psychiater meer ervaring met die bijwerkingen en hoe lang dat kan duren... (geen idee hoor).
Met hoeveel ben je eigenlijk begonnen (mg), want misschien voor een volgende keer kijken of je (nog) langzamer kan opbouwen...?
Sterkte en trek aan de bel hoor, want dit is ook geen doen. Als je nou nog merkte dat het minder heftig zou worden dan geeft dat misschien wat moed om door te zetten.
Fake it till you make it...
Bedankt voor de reacties. Ik word er bij begeleid. Woensdag is het drie weken. Door psych en huisarts, die zeggen alletwee, wacht het nog even af. Maar het voelt zo onmogelijk. Ik weet niet of het minder heftig zou zijn als ik zou kunnen slapen s nachts Nijna. Dat zou misschien schelen. Nu is het echt aan één stuk door aan het gaan met maximaal vier uur slaap s nachts. Iedereen zegt, luister naar je lichaam. Pak rust. Pak slaap. Waar je kan. De volgende dag probeer je het gewoon weer enzovoorts. Maar ik krijg geen rust want ik kan niet slapen.
Lichamelijke klachten: trillerig en onrustig. En niet een beetje. Ik denk dat ik per dag ongeveer twee uur heb die ik kalmer door breng. Waarbij mijn lijf mijn denken niet in de weg zit. Voel me echt alsof ik flauw ga vallen ofzo, zo licht zo rillerig. En ik merk dat ik steeds meer vertrouwen over mijn handelen kwijtraak. Nogmaals, ik word wel goed begeleid en iedere keer dan denk ik weer, nog maar even volhouden dan. Twee drie weken is ehct niet heel uitzonderlijk. Heb ik vernomen.Maar ik heb steeds echt het gevoel nu dat het te lang gaat duren.
Lichamelijke klachten: trillerig en onrustig. En niet een beetje. Ik denk dat ik per dag ongeveer twee uur heb die ik kalmer door breng. Waarbij mijn lijf mijn denken niet in de weg zit. Voel me echt alsof ik flauw ga vallen ofzo, zo licht zo rillerig. En ik merk dat ik steeds meer vertrouwen over mijn handelen kwijtraak. Nogmaals, ik word wel goed begeleid en iedere keer dan denk ik weer, nog maar even volhouden dan. Twee drie weken is ehct niet heel uitzonderlijk. Heb ik vernomen.Maar ik heb steeds echt het gevoel nu dat het te lang gaat duren.
Het klinkt niet echt ideaal, Luchtbel. Ik heb zelf maar een week echt zoveel last gehad van de bijwerkingen, daarna was het op slag over. Alsnog heb ik wel last van trillen, en ik slaap juist ontzettend veel. Ik ben er erg rustig door geworden, heb meer een 'we zien wel'-houding (waar ik eerst een echte controlfreak was) en ben erg blij met deze medicatie. Zo te horen slaat het bij jou echter niet zo heel goed aan... wanneer moet je weer terug naar de huisarts/psych?
Op je strepen gaan staan hoor, er zijn nog zoveel andere soorten AD die voor jou wél kunnen werken, zonder alle bijwerkingen .
Op je strepen gaan staan hoor, er zijn nog zoveel andere soorten AD die voor jou wél kunnen werken, zonder alle bijwerkingen .
En je zenuwtrekje Christine? Is dat er nog?
Ik weet ook dat er zoveel wél kunnen werken zonder bijwerkingen maar als dit alleen in de opbouwfase is.....dan is het de vraag hoelang het duurt voor mijn lijf gewend is. Ga ik dat volhouden? Durf ik wel wat anders te beginnen? En het is niet handig. Als ik nou alleen maar mezelf was, ja. Maar ik heb ook een dochter en ik wil óók voor haar beter worden. En ik vind het rot als ze me nu zo ziet. Ik probeer ook niet bang te zijn voor de situatie, niet voor de volgende momenten. En te denken wat iederee zegt, morgen weer aankijken. Leef met de dag. Maar ik slaap zo weinig, dat ik die verschillen tussen de dagen nauwelijks merk. Het is snachts zo benauwd en donker. Ik weet daar geen relativering meer in te vinden.
Ik weet ook dat er zoveel wél kunnen werken zonder bijwerkingen maar als dit alleen in de opbouwfase is.....dan is het de vraag hoelang het duurt voor mijn lijf gewend is. Ga ik dat volhouden? Durf ik wel wat anders te beginnen? En het is niet handig. Als ik nou alleen maar mezelf was, ja. Maar ik heb ook een dochter en ik wil óók voor haar beter worden. En ik vind het rot als ze me nu zo ziet. Ik probeer ook niet bang te zijn voor de situatie, niet voor de volgende momenten. En te denken wat iederee zegt, morgen weer aankijken. Leef met de dag. Maar ik slaap zo weinig, dat ik die verschillen tussen de dagen nauwelijks merk. Het is snachts zo benauwd en donker. Ik weet daar geen relativering meer in te vinden.
Ja, daar heb ik nog wel last van. Niet meer dusdanig dat ik er hoofdpijn van heb, maar met vlagen. Het begint te wennen, zegmaar .
.
Zit er helemaal door... denk ik... toenstraks wel, nu gaat het wel weer een beetje...
Zit al een week niet lekker. Slaap heel veel. Sta om half 10 op, ontbijt, val om 11 uur op de bank ik slaap tot 2, ga lunchen, hang op de bank. Geen zin om te douchen, te bellen, deur uit te gaan. Lusteloos, levenloos.... bleh. Bijna hele weekend alleen thuis binnen gezeten. En niemand om me heen die merkt dat het zo kut gaat. M'n moeder is normaal de 1e die het aan me hoort maar die praat alleen over zichzelf als ik d'r spreek... kan 't gewoon niet zelf zeggen dat het zo kut gaat.
Wil eigenlijk naar de HA maar heb geen zin te bellen en te douchen en erheen te gaan.... heb 't idee dt ik met m'n MW niet verder kom maar kan een psych niet betalen...
En het ging 1,5 tot 2 weken geleden nog zo goed! ik zag het helemaal zitten en had overal zin in, nu is 't ellende.
Ik weet ff niet wat ik met mezelf aanmoet
@Luchtbel, het kan tot 6 weken duren voordat ze kunnen inschatten of deze AD voor jou geschikt is. Ik had zelf tot 10 weken aantoe dat ik niet helemaal mezelf was, slecht sliep, mezelf in de weg zat en 'buiten mezelf leefde'. Gelukkig kon ik overdag wel bijslapen en had ik verder niemand waar ik voor moest zorgen. Hou 't contact met je HA en psych goed, beter een keer te vaak bellen dat je niet lekker zit! Succes!
Zit al een week niet lekker. Slaap heel veel. Sta om half 10 op, ontbijt, val om 11 uur op de bank ik slaap tot 2, ga lunchen, hang op de bank. Geen zin om te douchen, te bellen, deur uit te gaan. Lusteloos, levenloos.... bleh. Bijna hele weekend alleen thuis binnen gezeten. En niemand om me heen die merkt dat het zo kut gaat. M'n moeder is normaal de 1e die het aan me hoort maar die praat alleen over zichzelf als ik d'r spreek... kan 't gewoon niet zelf zeggen dat het zo kut gaat.
Wil eigenlijk naar de HA maar heb geen zin te bellen en te douchen en erheen te gaan.... heb 't idee dt ik met m'n MW niet verder kom maar kan een psych niet betalen...
En het ging 1,5 tot 2 weken geleden nog zo goed! ik zag het helemaal zitten en had overal zin in, nu is 't ellende.
Ik weet ff niet wat ik met mezelf aanmoet
@Luchtbel, het kan tot 6 weken duren voordat ze kunnen inschatten of deze AD voor jou geschikt is. Ik had zelf tot 10 weken aantoe dat ik niet helemaal mezelf was, slecht sliep, mezelf in de weg zat en 'buiten mezelf leefde'. Gelukkig kon ik overdag wel bijslapen en had ik verder niemand waar ik voor moest zorgen. Hou 't contact met je HA en psych goed, beter een keer te vaak bellen dat je niet lekker zit! Succes!
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Nou Lips, dat klinkt wel heel erg rot ineens weer. Hoe is het vandaag?
En je werk/studie/weetniet? Hoe doe je dat? Kun je niet geld lenen bij weet ik veel je ouders ofzo? Voor goede hulp.
Helaas duur natuurlijk maar ja, als het echt nodig is...succes!!!
Ik weet inderdaad dat het tot zes weken kan duren voordat er een inschatting gemaakt kan worden over wat de medicijnen met me doen. Alleen dat die eerste weken zo'n klap zou geven, zoals het nu is, dat had ik niet verwacht. Ik voel me echt opgefokt, ik denk dat ik er ook zo uitzie. Handen die trillen, geen houding kunnen geven. Ik kan dat maar moeilijk hebben om eerlijk te zijn. Om naast me zo te voelen, ook nog eens zo over te komen. Ik voel me echt kwetsbaar en makkelijk te raken nu. Alles raakt me ook. Geluid, aanraking met kleding doet zeer, iok vind dat echt heel erg. Het enige dat de laatste tijd (na beginnen met medicijnen, maar ook in de heftigste periode daarvoor) was lopen, naar het strand en gaan lopen. Overal ruimte. Alles en niets om me heen. Gister was ik er even met een vriend. Ik kon niet meer. De koude wind deed te veel met mij, lijfelijk, om te gaan lopen. Het voelt echt als een dieptepunt. Erger kon het dacht ik niet worden maar als dát wat wel een oplossing was nu ook rot is. Opnieuw naar je lichaam luisteren, zegt de huisarts, even volhouden nog. Je lichaam heeft ook een klap gekregen blablablablabla even volhouden nog. Ik begin steeds meer naar mezelf in de periode hiervoor te verlangen, die zelf die we met medicijnen wat meer rust wilden geven. Niet goed dit.
En je werk/studie/weetniet? Hoe doe je dat? Kun je niet geld lenen bij weet ik veel je ouders ofzo? Voor goede hulp.
Helaas duur natuurlijk maar ja, als het echt nodig is...succes!!!
Ik weet inderdaad dat het tot zes weken kan duren voordat er een inschatting gemaakt kan worden over wat de medicijnen met me doen. Alleen dat die eerste weken zo'n klap zou geven, zoals het nu is, dat had ik niet verwacht. Ik voel me echt opgefokt, ik denk dat ik er ook zo uitzie. Handen die trillen, geen houding kunnen geven. Ik kan dat maar moeilijk hebben om eerlijk te zijn. Om naast me zo te voelen, ook nog eens zo over te komen. Ik voel me echt kwetsbaar en makkelijk te raken nu. Alles raakt me ook. Geluid, aanraking met kleding doet zeer, iok vind dat echt heel erg. Het enige dat de laatste tijd (na beginnen met medicijnen, maar ook in de heftigste periode daarvoor) was lopen, naar het strand en gaan lopen. Overal ruimte. Alles en niets om me heen. Gister was ik er even met een vriend. Ik kon niet meer. De koude wind deed te veel met mij, lijfelijk, om te gaan lopen. Het voelt echt als een dieptepunt. Erger kon het dacht ik niet worden maar als dát wat wel een oplossing was nu ook rot is. Opnieuw naar je lichaam luisteren, zegt de huisarts, even volhouden nog. Je lichaam heeft ook een klap gekregen blablablablabla even volhouden nog. Ik begin steeds meer naar mezelf in de periode hiervoor te verlangen, die zelf die we met medicijnen wat meer rust wilden geven. Niet goed dit.
Lips, hopelijk kan je je er toch toe zetten om naar de huisarts te gaan.
Bij de ggz/riagg kan je volgens mij gewoon naar een psycholoog, dat valt onder de awbz. Als je psychotherapie krijgt dan betaal je een eigen bijdragen van ongeveer 15 euro.
Overleg met je huisarts of met het mw, dat dit niet genoeg is. Zij kunnen je daar vast verder mee helpen. Sterkte!
LB, ik wou dat ik een toverstokje had om die nare bijwerkingen weg te maken of in elk geval minder te maken... heb verder ff geen woorden...
Bij de ggz/riagg kan je volgens mij gewoon naar een psycholoog, dat valt onder de awbz. Als je psychotherapie krijgt dan betaal je een eigen bijdragen van ongeveer 15 euro.
Overleg met je huisarts of met het mw, dat dit niet genoeg is. Zij kunnen je daar vast verder mee helpen. Sterkte!
LB, ik wou dat ik een toverstokje had om die nare bijwerkingen weg te maken of in elk geval minder te maken... heb verder ff geen woorden...
Fake it till you make it...
hoi luchtbel,
ik heb een aantal jaren geleden ook seroxat gebruikt en de eerste 4 weken waren voor mij een hel! ik kon niet slapen ik kon niet eten, ik kotste alles eruit, ik had de hele dag last van kokhalzen, ik voelde me nog veel instabieler ik werd gek! en ik had die eerste 6 weken nog geen begeleiding van t riagg, wel van mijn huisarts. gelukkig was dat een assistent die ervaring in de psychiatrie had en heeft mij echt erdoorheen geleid. na die vier weken ging het langzaam beter, in ieder geval werden mijn lichamelijke klachten minder waardoor je je iets beter voelt.
Ik zeg tegen jou, net als je HA en psych, hou vol, echt waar ze gaan werken! en in de tussentijd kun je hier je verhaal kwijt.
ik heb een aantal jaren geleden ook seroxat gebruikt en de eerste 4 weken waren voor mij een hel! ik kon niet slapen ik kon niet eten, ik kotste alles eruit, ik had de hele dag last van kokhalzen, ik voelde me nog veel instabieler ik werd gek! en ik had die eerste 6 weken nog geen begeleiding van t riagg, wel van mijn huisarts. gelukkig was dat een assistent die ervaring in de psychiatrie had en heeft mij echt erdoorheen geleid. na die vier weken ging het langzaam beter, in ieder geval werden mijn lichamelijke klachten minder waardoor je je iets beter voelt.
Ik zeg tegen jou, net als je HA en psych, hou vol, echt waar ze gaan werken! en in de tussentijd kun je hier je verhaal kwijt.
Dank je scrub_nurse. Rot voor je dat het toen ook zo ging. Wel fijn om te lezen dat het echt daarna nog is gaan werken. Ik hoor zoveel verhalen waarbij mensen over minder last hadden van bijwerkingen, of dat ze sneller afnamen. Dat ik soms denk dat het geen juiste keuze is. Maar misschien ook wel. Ik ken nog één verhaal waarbij het wat langer duurde. Gebruik je nog steeds Seroxat? Ik probeer het echt nog even vol te houden en probeer gewoon steeds iets anders om te kijken hoe het gaat. Vandaag ga ik maar helemaal niet naar buiten om mezelf gewoon nergens aan bloot te stellen. Misschien helpt dat.
Nijna bedankt voor je lieve reactie weer.
Nijna bedankt voor je lieve reactie weer.
Vandaag gaat het weer iets beter met me, wel zit er een 'eens kijken hoelang dat duurt' ondertoon bij. Gisteren belde een vriendinnetje en bij haar kon ik gelukkig even m'n ei kwijt, dat scheelde ook al!
Met haar er ook over gehad dat ik juist zo blij was dat alles eigenlijk lekker ging, en dat ik niet nu overal weer aan wil komen met dat het niet lekker gaat. Het kost me gewoon heel veel moeite iets te ondernemen nu. Je wil niet weten wat ik net op de bank heb liggen bedenken wat ik allemaal nog moet doen, is zo een A4tje vol.
Luchtbel, ik zit momenteel thuis beschikbaar voor werk. Ik zit in de detachering en heb een tijdje op het hoofdkantoor op therapeutische basis gewerkt. Ik heb eind december aangegeven dat ik het weer wil gaan proberen in m'n oude functie. Maar dan of niet te ver van huis, of nog niet fulltime. Nu zit ik dus al de hele maand januari te wachten op telefoon of ze werk voor me hebben. Gelukkig zit ik wel betaald thuis, anders zou ik me geen raad weten. Maar moet zeggen dat het thuis zitten me nu niet echt goed doet (terwijl ik 't de afgelopen weken heerlijk vond).
Ik kan wel geld lenen van m'n ouders indien nodig, maar dat moet ook weer terugbetaald worden
Ik heb gisteren op internet zitten zoeken en zoals Nijna schrijft zou ik naar het GGZ kunnen op verwijzing van de huisarts.
Morgen is mijn huisarts er niet, maar als ik me morgen of donderdag nog niet beter voel moet ik van mezelf een afspraak gaan maken. Vandaag ga ik proberen of het lukt te douchen en wat boodschapjes te doen.
Luchtbel, wat vervelend dat het echt zo slecht gaat en dat je niet meer kan genieten van je uitstapjes naar het strand. Ik hoop voor je dat het snel beter gaat, want ik kan begrijpen dat je dit niet meer volhoudt.
Met haar er ook over gehad dat ik juist zo blij was dat alles eigenlijk lekker ging, en dat ik niet nu overal weer aan wil komen met dat het niet lekker gaat. Het kost me gewoon heel veel moeite iets te ondernemen nu. Je wil niet weten wat ik net op de bank heb liggen bedenken wat ik allemaal nog moet doen, is zo een A4tje vol.
Luchtbel, ik zit momenteel thuis beschikbaar voor werk. Ik zit in de detachering en heb een tijdje op het hoofdkantoor op therapeutische basis gewerkt. Ik heb eind december aangegeven dat ik het weer wil gaan proberen in m'n oude functie. Maar dan of niet te ver van huis, of nog niet fulltime. Nu zit ik dus al de hele maand januari te wachten op telefoon of ze werk voor me hebben. Gelukkig zit ik wel betaald thuis, anders zou ik me geen raad weten. Maar moet zeggen dat het thuis zitten me nu niet echt goed doet (terwijl ik 't de afgelopen weken heerlijk vond).
Ik kan wel geld lenen van m'n ouders indien nodig, maar dat moet ook weer terugbetaald worden
Ik heb gisteren op internet zitten zoeken en zoals Nijna schrijft zou ik naar het GGZ kunnen op verwijzing van de huisarts.
Morgen is mijn huisarts er niet, maar als ik me morgen of donderdag nog niet beter voel moet ik van mezelf een afspraak gaan maken. Vandaag ga ik proberen of het lukt te douchen en wat boodschapjes te doen.
Luchtbel, wat vervelend dat het echt zo slecht gaat en dat je niet meer kan genieten van je uitstapjes naar het strand. Ik hoop voor je dat het snel beter gaat, want ik kan begrijpen dat je dit niet meer volhoudt.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Heb je goed aangegeven dat je graag wilt werken? Stomme vraag misschien. Ik weet verder ook niet hoe zulke dingen werken hoor. Omdat het misschien juist fijn zou zijn om weer aan de slag te gaan (ik weet dat ik direct weer aan het werk ga als ik van die lichamelijke ellende af ben ) voor wat structuur enzo, moeten is soms ineens zo erg niet he? Snap ook wat je zegt dat het rot is om daar overal weer mee aan te komen. Ik vind dat ook lastig. Ook met afspreken enzo, maar ja als je er zelf zo mee bezig moet zijn.....ik merk wel vaak dat als het dan maar gezegd is, het daarna wel weer beter gaat. Nou ja niet echt beter maar wel meer ruimte om over andere dingen verder te gaan.
Succes en ik hoop voor je dat het gewoon een dip was, in het geheel ofzo.
) voor wat structuur enzo, moeten is soms ineens zo erg niet he? Snap ook wat je zegt dat het rot is om daar overal weer mee aan te komen. Ik vind dat ook lastig. Ook met afspreken enzo, maar ja als je er zelf zo mee bezig moet zijn.....ik merk wel vaak dat als het dan maar gezegd is, het daarna wel weer beter gaat. Nou ja niet echt beter maar wel meer ruimte om over andere dingen verder te gaan.Succes en ik hoop voor je dat het gewoon een dip was, in het geheel ofzo.
Er is duidelijk aangegeven dat ik aan het werk wil. Heb ook gesprekken met Arbo-arts gehad. Maar het probleem is dus dat ze werk voor me moeten zoeken wat aan wat eisen moet voldoen door mijn ziekte, en dat kost blijkbaar heel veel moeite...quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:35 schreef Luchtbel het volgende:
Heb je goed aangegeven dat je graag wilt werken? Stomme vraag misschien. Ik weet verder ook niet hoe zulke dingen werken hoor. Omdat het misschien juist fijn zou zijn om weer aan de slag te gaan (ik weet dat ik direct weer aan het werk ga als ik van die lichamelijke ellende af ben ) voor wat structuur enzo, moeten is soms ineens zo erg niet he? Snap ook wat je zegt dat het rot is om daar overal weer mee aan te komen. Ik vind dat ook lastig. Ook met afspreken enzo, maar ja als je er zelf zo mee bezig moet zijn.....ik merk wel vaak dat als het dan maar gezegd is, het daarna wel weer beter gaat. Nou ja niet echt beter maar wel meer ruimte om over andere dingen verder te gaan.
Succes en ik hoop voor je dat het gewoon een dip was, in het geheel ofzo.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Daar hoef je je excuses niet voor aan te bieden!! Ik geef graag antwoord op je vragen.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:58 schreef Luchtbel het volgende:
Oke ja sorry dat wist ik niet. Lijkt me heel kut als dat zo gaat. Succes.
Ik geef graag antwoord op je vragen.Ik zit nu nog steeds achter de pc uit te stellen dat ik iets moet gaan doen....
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Tip: ga gewoon wat doen . Niet uitstellen!
Ookal heb je er helemaal geen zin in, zie je er nog zo tegenop of zie je het totaal niet zitten... gewoon proberen. Als het niet gaat, heb je het in elk geval geprobeerd .
Ik weet niet wat jullie psych aanraadt mbt dingen ondernemen, maar de mijne heeft duidelijk gezegd dat ik wél dingen moet gaan doen. Soms heb ik mezelf ook echt naar activiteiten toe gesleept, met de grootst mogelijke tegenzin, om achteraf te ontdekken dat het eigenlijk wel heel erg fijn was om even thuis weg te zijn. En daar krijg je ook weer voldoening uit.
Ook moest ik van mijn psych een lijstje maken van 50 (!!!) dingen die je op een dag kunt gaan doen. Douchen en jezelf leuk opmaken, horen daar ook bij . En van mijn psych moest ik elke ochtend na het opstaan eerst uitgebreid dochen, mezelf leuk aankleden, uitgebreid ontbijten, en daarna iets van mijn lijstje gaan doen. Nu doe ik dat tegenwoordig helemaal niet meer (door de medicatie voel ik me eigenlijk gewoon prima en het kost me allemaal niet zoveel moeite meer), maar ik weet wel dat het in het begin heel erg heeft geholpen om toch een beetje structuur aan je leven te geven. Waar je dan toch weer van opknapt. .
Ik weet dat het heel gemakkelijk is gezegd tegen iemand die depressief is, maar je moet écht dingen gaan ondernemen. Niet teveel, niet tegelijk, niet jezelf voorbij rennen, maar gewoon in een wat rustiger tempo proberen aan te pakken wat je aankunt. Ik hoop ook voor je, Lips, dat ze snel leuk werk voor je vinden, waar je rustig aan weer kunt reïntegreren. Dat is echt zó belangrijk!
Sterkte allemaal .
Ookal heb je er helemaal geen zin in, zie je er nog zo tegenop of zie je het totaal niet zitten... gewoon proberen. Als het niet gaat, heb je het in elk geval geprobeerd .
Ik weet niet wat jullie psych aanraadt mbt dingen ondernemen, maar de mijne heeft duidelijk gezegd dat ik wél dingen moet gaan doen. Soms heb ik mezelf ook echt naar activiteiten toe gesleept, met de grootst mogelijke tegenzin, om achteraf te ontdekken dat het eigenlijk wel heel erg fijn was om even thuis weg te zijn. En daar krijg je ook weer voldoening uit.
Ook moest ik van mijn psych een lijstje maken van 50 (!!!) dingen die je op een dag kunt gaan doen. Douchen en jezelf leuk opmaken, horen daar ook bij . En van mijn psych moest ik elke ochtend na het opstaan eerst uitgebreid dochen, mezelf leuk aankleden, uitgebreid ontbijten, en daarna iets van mijn lijstje gaan doen. Nu doe ik dat tegenwoordig helemaal niet meer (door de medicatie voel ik me eigenlijk gewoon prima en het kost me allemaal niet zoveel moeite meer), maar ik weet wel dat het in het begin heel erg heeft geholpen om toch een beetje structuur aan je leven te geven. Waar je dan toch weer van opknapt. .
Ik weet dat het heel gemakkelijk is gezegd tegen iemand die depressief is, maar je moet écht dingen gaan ondernemen. Niet teveel, niet tegelijk, niet jezelf voorbij rennen, maar gewoon in een wat rustiger tempo proberen aan te pakken wat je aankunt. Ik hoop ook voor je, Lips, dat ze snel leuk werk voor je vinden, waar je rustig aan weer kunt reïntegreren. Dat is echt zó belangrijk!
Sterkte allemaal .
@t luchtbel
ik heb nu al bijna 4 jaar geen seroxat meer nodig. Ik heb ongeveer 3 jaar seroxat geslikt, en na ongeveer een half jaar geloof ik ben ik in dosering gestegen omdat ik n terugval kreeg, en dat werkte prima. Maar zoals ik zeg, goede begeleiding is echt nodig. ik hoop echt dat je het volhoudt en dat de bijwerkingen snel minder gaaan worden!
ik heb nu al bijna 4 jaar geen seroxat meer nodig. Ik heb ongeveer 3 jaar seroxat geslikt, en na ongeveer een half jaar geloof ik ben ik in dosering gestegen omdat ik n terugval kreeg, en dat werkte prima. Maar zoals ik zeg, goede begeleiding is echt nodig. ik hoop echt dat je het volhoudt en dat de bijwerkingen snel minder gaaan worden!
Ik weet ook wel dat ik dingen moet ondernemen....
Om 2 uur ging ik lunchen en had met mezelf afgesproken dat ik daarna zou gaan douchen.... het is nog steeds daarna....
zit dus nog steeds in m'n badjas achter de pc mezelf te vertellen dat ik moet gaan douchen
Om 2 uur ging ik lunchen en had met mezelf afgesproken dat ik daarna zou gaan douchen.... het is nog steeds daarna....
zit dus nog steeds in m'n badjas achter de pc mezelf te vertellen dat ik moet gaan douchen
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Nee zo bedoel ik het niet .quote:Op dinsdag 23 januari 2007 15:35 schreef Ingrid19 het volgende:
Christine, goed gezegd. Maar iig voor mij nog erg moeilijk. 50 dingen op een dag, das veel zeg!
Het lijstje van 50 dingen is dus zegmaar om uit te kiezen. Je staat 's ochtends op, gaat uitgebreid douchen/ aankleden/ ontbijten, en kiest vervolgens iets van het lijstje om te gaan doen. .
Ah zo. Sorry. Maar dan nog, ik kan geen 50 dingen verzinnen om uit te kiezen.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 15:52 schreef Christine het volgende:
[..]
Nee zo bedoel ik het niet .
Het lijstje van 50 dingen is dus zegmaar om uit te kiezen. Je staat 's ochtends op, gaat uitgebreid douchen/ aankleden/ ontbijten, en kiest vervolgens iets van het lijstje om te gaan doen. .
Nee, daar moet je wel eventjes voor gaan zitten .
Het is een lastig klusje om 50 dingen te bedenken, maar als je eenmaal op dreef bent, lukt het wel. Mij is het iig gelukt .
Het is een lastig klusje om 50 dingen te bedenken, maar als je eenmaal op dreef bent, lukt het wel. Mij is het iig gelukt .
Ik heb gedouched en ben aangekleed!!!
Ik ben van plan voor 6 uur nog even naar de winkel te gaan... nu eerst ff iets eten
Ik ben van plan voor 6 uur nog even naar de winkel te gaan... nu eerst ff iets eten
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ik weet zo vijftig dingen om te doen. Ik haat zo thuiszitten. Ik heb geen hekel aan thuiszitten. Maar wel op deze manier.
De periode hiervoor heb ik ook altijd wat gedaan. Maar als ik niet naar m'n werk kan weet ik het allemaal niet. Dan maak ik ook moeilijker andere afspraken. Wel soms. Maar niet zo. Ben dus ook niet binnen gebleven nu. Maar gaan sporten en net een eind gefietst met mijn dochter. Nu is alles weer rot. Misschien moet ik er ook maar niks meer over zeggen of schrijven. Misschien denk ik er dan te veel aan. Misschien werkt het zo. Misschien ook niet maar ja.
Thanks scrub_nurse.
En Lips zet hem op!
De periode hiervoor heb ik ook altijd wat gedaan. Maar als ik niet naar m'n werk kan weet ik het allemaal niet. Dan maak ik ook moeilijker andere afspraken. Wel soms. Maar niet zo. Ben dus ook niet binnen gebleven nu. Maar gaan sporten en net een eind gefietst met mijn dochter. Nu is alles weer rot. Misschien moet ik er ook maar niks meer over zeggen of schrijven. Misschien denk ik er dan te veel aan. Misschien werkt het zo. Misschien ook niet maar ja.
Thanks scrub_nurse.
En Lips zet hem op!
Ik ben kattenvoer wezen halen!!!! En het was nieteens echt nodig, maar ik moest de deur uit. Zat al 3 dagen binnen.
Sta ik in de winkel, ga ik weer twijfelen of ik wel iets moet kopen, wat ik daar eigenlijk doe, of ik mijn katten inderdaad ander voer ga geven (wat ik eigenlijk al besloten had)....
Dus besluitvaarigheid en oneindig getwijfel heb ik er even bijgekregen
Belt m'n moeder of ik haar morgen naar de fysio kan brengen omdat m'n pa weg is. Doe ik lekker vrolijk aan de telefoon, tuurlijk breng ik jou wel weg ma! Geen probleem!
Ik kan gewoon niet zeggen dat het slecht gaat omdat ik denk dat ik mensen teleurstel (omdat het eerst wel goed ging) en ik ben bang dat ze me een aansteller vinden.
Vervolgens ga ik weer aan mezelf twijfelen, of ik geen aansteller ben, op 't punt dat ik mezelf bijna een aansteller vind merk ik dan toch wel even op dat alles twee weken geleden niet zoveel moeite kosten, dus ik vind mezelf geen aansteller. Maarja, wat als anderen dat wel vinden......... Ik word soms zo moe van mezelf...
Sta ik in de winkel, ga ik weer twijfelen of ik wel iets moet kopen, wat ik daar eigenlijk doe, of ik mijn katten inderdaad ander voer ga geven (wat ik eigenlijk al besloten had)....
Dus besluitvaarigheid en oneindig getwijfel heb ik er even bijgekregen
Belt m'n moeder of ik haar morgen naar de fysio kan brengen omdat m'n pa weg is. Doe ik lekker vrolijk aan de telefoon, tuurlijk breng ik jou wel weg ma! Geen probleem!
Ik kan gewoon niet zeggen dat het slecht gaat omdat ik denk dat ik mensen teleurstel (omdat het eerst wel goed ging) en ik ben bang dat ze me een aansteller vinden.
Vervolgens ga ik weer aan mezelf twijfelen, of ik geen aansteller ben, op 't punt dat ik mezelf bijna een aansteller vind merk ik dan toch wel even op dat alles twee weken geleden niet zoveel moeite kosten, dus ik vind mezelf geen aansteller. Maarja, wat als anderen dat wel vinden......... Ik word soms zo moe van mezelf...
Ik word soms zo moe van mezelf...
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Zijn er nog mensen die Zyprexa gebruiken? Ik gebruik het nu een paar maanden en het gaat veel beter vooral de laatste paar weken. Ook geen last van bijwerkingen, alleen wat duf maar dan slaap ik beter.
En nog een bijwerking, mijn reactievermogen is enorm traag sinds ik medicatie gebruik en ik speel graag computerspelletjes dus dit is enorm frustrerend. Ik moet maar een andere hobby zoeken.
Ik moet maar een andere hobby zoeken.
Traag, besluiteloos en verward Wat kon ik in het begin lang bezig zijn met boodschappen doen zeg, verschrikkelijk. Kan me nog goed herinneren dat ik op een gegeven moment voor een schap met eieren stond en ik echt geen idee had voor welk merk ik moest kiezen... Het koste me toen tien minuten om een keuze te maken Achteraf kan ik er wel om lachen maar ik voelde me op dat moment zoooo waardeloosquote:Op woensdag 24 januari 2007 16:50 schreef persoon14362 het volgende:
En nog een bijwerking, mijn reactievermogen is enorm traag sinds ik medicatie gebruik en ik speel graag computerspelletjes dus dit is enorm frustrerend. Ik moet maar een andere hobby zoeken.
Voor de mensen die het moeilijk hebben, probeer vol te houden
Wat mooi omschreven hoe ik me weer voel! Even kattenvoer kopen was een hel! Maar ik kan er achteraf ook wel om lachen. Een paar maanden geleden had ik het ook dus ik ken het. Maar het is wel heel vermoeiend.quote:Op donderdag 25 januari 2007 12:26 schreef Lotjeb het volgende:
[..]
Traag, besluiteloos en verward Wat kon ik in het begin lang bezig zijn met boodschappen doen zeg, verschrikkelijk. Kan me nog goed herinneren dat ik op een gegeven moment voor een schap met eieren stond en ik echt geen idee had voor welk merk ik moest kiezen... Het koste me toen tien minuten om een keuze te maken Achteraf kan ik er wel om lachen maar ik voelde me op dat moment zoooo waardeloos
Voor de mensen die het moeilijk hebben, probeer vol te houden
Ben vandaag bij de huisarts geweest. Dosis Paroxetine (Seroxat) is opgehoogd naar 30mg en ik ga op de wachtlijst bij een psycholoog. Heb het idee dat de maatschappelijk werkster me niet verder kan helpen.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
pffff, als ik dit zo allemaal lees valt mijn 'probleem' in het niet.
Ik wacht nog steeds op telefoon van mw. Als ze maandag nóg niet gebeld hebben bel ik hun dan is het nl 3 weken terwijl ze mij 2 weken wachten toegezegd had.
Intussen gaat het iets 'stabieler. met pieken en dalen maar ja dat hoort bij mij. Het ene moment ben ik helemaal over de top, lekker actief bezig en het andere moment heb ik zo'n bleeeeeeeeh nergens zin in gevoel.
De dromen zijn gelukkig geslonken, heel af en toe heb ik nog eens een nare droom. Komt natuurlijk ook omdat die ad nu goed uitgewerkt is.
Soms denk ik ach ik heb geen mw nodig maar in mijn achterhoofdje weet ik wel beter dat ik zo maar weer een 'slechtere' periode kan hebben.
Thank god heb ik weer inspiratie om mijn allergrootste hobby (behalve mijn gezin dan is ook een grote liefhebberij he) mijn site. Ik had maanden geen inspiratie meer en nu gelukkig is dat weer terug sinds een paar weekjes.
(ik heb een site met eigen geschreven paint shop pro lessen)
Voor de rest een dikke
Ik wacht nog steeds op telefoon van mw. Als ze maandag nóg niet gebeld hebben bel ik hun dan is het nl 3 weken terwijl ze mij 2 weken wachten toegezegd had.
Intussen gaat het iets 'stabieler. met pieken en dalen maar ja dat hoort bij mij. Het ene moment ben ik helemaal over de top, lekker actief bezig en het andere moment heb ik zo'n bleeeeeeeeh nergens zin in gevoel.
De dromen zijn gelukkig geslonken, heel af en toe heb ik nog eens een nare droom. Komt natuurlijk ook omdat die ad nu goed uitgewerkt is.
Soms denk ik ach ik heb geen mw nodig maar in mijn achterhoofdje weet ik wel beter dat ik zo maar weer een 'slechtere' periode kan hebben.
Thank god heb ik weer inspiratie om mijn allergrootste hobby (behalve mijn gezin dan is ook een grote liefhebberij he) mijn site. Ik had maanden geen inspiratie meer en nu gelukkig is dat weer terug sinds een paar weekjes.
(ik heb een site met eigen geschreven paint shop pro lessen)
Voor de rest een dikke
Ik wil hier toch nog even wat kwijt. Er is nog steeds geen verandering. Ik voel me zo'n twee uur per dag ongeveer zo als in de periode voordat ik begon. Die momenten gaat het ook gewoon, terwijl het wel gewoon is als midden in de shit. De rest van de dag voel ik me nog zo rot als nadat ik begon. Gemiddeld aantal uur slaap per nacht afgelopen week: drie.
Er is ook geen touw aan vast te knopen. Soms voel ik me tussen de middag redelijk, soms begin van de avond, vandaag is het nu pas. Ik voel me zo moe en gestoord en kwetsbaar tegelijk. En verdrietig om dat allemaal ook. Ergens hoop ik dat van de week iemand zegt: we gaan iets anders proberen. Want dit voelt echt als een ramp.
Er is ook geen touw aan vast te knopen. Soms voel ik me tussen de middag redelijk, soms begin van de avond, vandaag is het nu pas. Ik voel me zo moe en gestoord en kwetsbaar tegelijk. En verdrietig om dat allemaal ook. Ergens hoop ik dat van de week iemand zegt: we gaan iets anders proberen. Want dit voelt echt als een ramp.
Luchtbel wat klinkt het heftig allemaal... Dit duurt nu wel erg lang en als ik het goed begrijp is er ook geen positieve verandering in hoe je je voelt. Misschien zouden ze eens aan een ander medicijn moeten gaan denken? Ikzelf bleef met seroxat last houden van vervelende bijwerkingen maar heb met citalopram eigenlijk nergens last van.
Het klinkt zo nutteloos, maar het enige wat ik kan zeggen is dat je nog even door moet zetten. Wat er ook gaat gebeuren je zal hier doorheen moeten. Sterkte daarmee
Het klinkt zo nutteloos, maar het enige wat ik kan zeggen is dat je nog even door moet zetten. Wat er ook gaat gebeuren je zal hier doorheen moeten. Sterkte daarmee
LB wat beroerd dat het nog steeds zo ontzettend naar is allemaal.
Je mag zelf ook aangeven dat je wat anders wilt proberen... ik hoop zo dat het gauw wat minder naar wordt!
Je mag zelf ook aangeven dat je wat anders wilt proberen... ik hoop zo dat het gauw wat minder naar wordt!
Fake it till you make it...
Ja ik ga het wel ook weer aangeven. Maar ik weet ook dat het gewoon lang kan duren. Maar ik voel echt nergens een goede verandering. Vanmorgen is mijn ex met mijn dochter naar het zwembad geweest en ik was mee maar ik kan nu gewoon echt niet zulke dingen. En het steekt zo. Het doet me zoveel verdriet. Ik voel me dan net één van die lelijke chagarijnige moeders die daar van 9 tot 4 uur zitten te zitten. Niet meegaan zwemmen, alleen maar geirriteerd lijken door de kinderen en friet eten. Ik wil helemaal niet op zoiets beginnen te lijken. We hadden dat soort dingen altijd zo leuk samen. Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet, als dit nog langer blijft.
Berney, fijn dat jij je hobby weer hebt weten op te pakken. Ik ben ook weer bezig met schrijven enzo. voor mezelf (en dingen voor het meisje) ipv werk. Als enige afleiding in dit soms, iets weten te scheppen.
Berney, fijn dat jij je hobby weer hebt weten op te pakken. Ik ben ook weer bezig met schrijven enzo. voor mezelf (en dingen voor het meisje) ipv werk. Als enige afleiding in dit soms, iets weten te scheppen.
Luchtbel, dit kan zo niet langer joh! Als je echt geen verbetering merkt is dit gewoon niet jou medicijn!
Ik zou morgen de HA bellen en aangeven dat je dit niet volhoudt. Je hebt 't toch lang genoeg geprobeerd?
Ik zou morgen de HA bellen en aangeven dat je dit niet volhoudt. Je hebt 't toch lang genoeg geprobeerd?
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ja ik ga ook wel doen. Vandaag hopelijk nog.
Ik heb al die tijd al gevreesd dat het zou zo blijven maar ik weet gewoon niet of ik wel kan handelen dat er iets anders moet misschien. Vast wel en zie ik daar nu tegenop maar het voelt weer groots.
Maar ja dit is ook niks, dus er is geen andere oplossing.
Ik heb al die tijd al gevreesd dat het zou zo blijven maar ik weet gewoon niet of ik wel kan handelen dat er iets anders moet misschien. Vast wel en zie ik daar nu tegenop maar het voelt weer groots.
Maar ja dit is ook niks, dus er is geen andere oplossing.
Ik geloof niet dat het erger dan wat het nu is kan worden. Tijd kost het wel helaas...quote:Op maandag 29 januari 2007 08:15 schreef Luchtbel het volgende:
Ja ik ga ook wel doen. Vandaag hopelijk nog.
Ik heb al die tijd al gevreesd dat het zou zo blijven maar ik weet gewoon niet of ik wel kan handelen dat er iets anders moet misschien. Vast wel en zie ik daar nu tegenop maar het voelt weer groots.
Maar ja dit is ook niks, dus er is geen andere oplossing.
Huisarts had gelukkig een plek. Besloten hiermee te stoppen. Wel doorgaan met slaappillen. Die krijgen me nu alleen rustig voor even en geen slaap. Kijken hoe het dan gaat en een ander medicijn proberen. Afwachten wat mijn psych adviseert eerst. Dat duurt wel een paar dagen maar eerst dit ook een kans geven. Op een goed geluk dan maar en hopelijk ben ik snel een beetje normaal weer zodat ik iig m'n verters wer kan strikken.
En dan zei ik dus een maand geleden: ik denk dat ik het niet kan handelen als het een verkeerd medicijn is. En dan zei ik dus een week geleden: ik denk dat ik het niet kan handelen om dit te stoppen dan weet ik het niet meer. En toen zei ik een paar uur geleden: dit is helemaal niet goed voor mijn beeld van mijzelf en waarom lukt/kan bij mij nou nooit eens iets gewoon, ik kan dat denk ik niet handelen. En nu kan ik het best handelen denk ik. Ik word er wel onzeker van maar ja. Proberen maar weer. En eigenlijk ben ik al opgelucht dat ik zelf een beslissing heb genomen nu, zoals dat hoort verdomme. Echt wat een gedoe is dat. Bedankt voor jullie berichten steeds.
[ Bericht 4% gewijzigd door Luchtbel op 29-01-2007 13:50:25 ]
En dan zei ik dus een maand geleden: ik denk dat ik het niet kan handelen als het een verkeerd medicijn is. En dan zei ik dus een week geleden: ik denk dat ik het niet kan handelen om dit te stoppen dan weet ik het niet meer. En toen zei ik een paar uur geleden: dit is helemaal niet goed voor mijn beeld van mijzelf en waarom lukt/kan bij mij nou nooit eens iets gewoon, ik kan dat denk ik niet handelen. En nu kan ik het best handelen denk ik. Ik word er wel onzeker van maar ja. Proberen maar weer. En eigenlijk ben ik al opgelucht dat ik zelf een beslissing heb genomen nu, zoals dat hoort verdomme. Echt wat een gedoe is dat. Bedankt voor jullie berichten steeds.
[ Bericht 4% gewijzigd door Luchtbel op 29-01-2007 13:50:25 ]
Fijn dat je bij de huisarts bent geweest Luchtbel. Hopelijk zijn de bijwerkingen gauw weg!
Idd proberen maar, het is kl*te dat dit blijkbaar niet jouw middels is, maar het komt vaker voor hoor dat het even zoeken is naar het juiste...
Hou je taai
Idd proberen maar, het is kl*te dat dit blijkbaar niet jouw middels is, maar het komt vaker voor hoor dat het even zoeken is naar het juiste...
Hou je taai
Fake it till you make it...
Jammer dat seroxat toch niet jou ding bleekt te zijn LB. Kan me het begin ook nog zo goed voor de geest halen 6 weken veel paniek onrust en nog meer slapen. Veel slaap is hier altijd gebleven en vooral de regelmaat doet me goed.
Geef jezelf wel de tijd ga niet denken na "vul maar in" moet het over zijn, dat soort dingen werken alleen maar averechts en bekijk alles dag voor dag vandaag kut hoeft morgen niet kut te zijn. LB
Geef jezelf wel de tijd ga niet denken na "vul maar in" moet het over zijn, dat soort dingen werken alleen maar averechts en bekijk alles dag voor dag vandaag kut hoeft morgen niet kut te zijn. LB
Luchtbel, ik heb met Cipramil/Citalopram echt veel minder last gehad van bijwerkingen en volgens mij vallen de bijwerkingen bij dat medicijn vaak mee. Ik heb er wel wat van gemerkt maar dat was dan maar een paar dagen, iig lang zo erg niet als wat jij beschrijft.
Sterkte iig, hopelijk gaat het nu wel snel beter
Sterkte iig, hopelijk gaat het nu wel snel beter
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Ja Rottdog, ik weet dat ik niet moet denken, dan en dan wil ik dat het anders is. Beter. Verbeterd. Verandering.
Maar ik kan ook niet zeggen, nu ga ik een maand in m'n bed liggen wachten tot het beter wordt. Mijn kind man ik kon de laatste week niet eens meer m'n veters strikken, zo ziek was ik ervan. Die tijd kan ik niet doorkomen dan, ik weet waar ik het voor probeer maar ik moet me niet in die tijd alleen maar verder zien weggaan. Dat vind ik echt heel erg frustrerend.
En het maakt me ook onzeker, aangezien ik toch alles van de afgelopen tijd aan mij ligt. Dat dit persoonsgebonden is. Mijn lot. En ik haat dat. Dit draagt daar aan bij als het niet goed gaat. Dus dat moet anders. Nu afwachten op weer worden zoals het een maand geleden ging. En daarna met psych overleggen. Ik probeer me echt niet vast te pinnen op iets maar ja dat lukt toch nooit helemaal niet?
Vava bedankt. Ik heb daar al meer over gehoord ja. Ik zoek express niet verder op internet enzo.
Dank jullie wel.
Maar ik kan ook niet zeggen, nu ga ik een maand in m'n bed liggen wachten tot het beter wordt. Mijn kind man ik kon de laatste week niet eens meer m'n veters strikken, zo ziek was ik ervan. Die tijd kan ik niet doorkomen dan, ik weet waar ik het voor probeer maar ik moet me niet in die tijd alleen maar verder zien weggaan. Dat vind ik echt heel erg frustrerend.
En het maakt me ook onzeker, aangezien ik toch alles van de afgelopen tijd aan mij ligt. Dat dit persoonsgebonden is. Mijn lot. En ik haat dat. Dit draagt daar aan bij als het niet goed gaat. Dus dat moet anders. Nu afwachten op weer worden zoals het een maand geleden ging. En daarna met psych overleggen. Ik probeer me echt niet vast te pinnen op iets maar ja dat lukt toch nooit helemaal niet?
Vava bedankt. Ik heb daar al meer over gehoord ja. Ik zoek express niet verder op internet enzo.
Dank jullie wel.
pfff jee LB, een dikke hoor. Moelijk allemaal zeg. ik heb net dat topic in oud gelezen dat is ook niet mis he met Sugar.
Gelukkig heb ik geen last van depressies, maar waarvan wel ben ik steeds meer benieuwd naar.
Heb vanmorgen met mw gebeld, kreeg een ander aan de lijn dan toen. hij zoeken in bestand maar ik stond er niet eens bij.
Ja zegt ie we hebben het erg druk momenteel. Ik ja, en? Wat heb ik daarmee te maken? Ik heb 8 jan gebeld, er is me toegezegd dat ik binnen twee weken bericht zou krijgen en dat heb ik dus niet.
Maar hij zou het uitzoeken en belt vandaag nog terug.
Gelukkig heb ik geen last van depressies, maar waarvan wel ben ik steeds meer benieuwd naar.
Heb vanmorgen met mw gebeld, kreeg een ander aan de lijn dan toen. hij zoeken in bestand maar ik stond er niet eens bij.
Ja zegt ie we hebben het erg druk momenteel. Ik ja, en? Wat heb ik daarmee te maken? Ik heb 8 jan gebeld, er is me toegezegd dat ik binnen twee weken bericht zou krijgen en dat heb ik dus niet.
Maar hij zou het uitzoeken en belt vandaag nog terug.
Lieve, lieve Lb jij bent echt niet voor het ongeluk geboren ook al voel je dat zelf heel erg op dit moment. Hopen dat het beter gaat mag natuurlijk altijd zolang je hoop houdt ben je ook aan het vechten. Ik weet zelf ook dat het een enorm gevecht is om je hoofd boven water te houden en dat het jammer genoeg niet even zomaar overwaaid. Het kost heel veel energie en kracht om weer op het goede spoor te eindigen maar Lb het gaat je lukken alleen nu even niet.
morgenvroeg naar de psych om te praten over m'n ervaringen met de lagere dosering, t gaat nu een paar dagen goed (nadat het echt weken pieken en dalen zijn geweest) maar ik slaap weer slechter waardoor ik overdag weer als een zombie rondloop
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik loop nu al 6 jaar bij een psycholoog vanwege paniekaanvallen en ook somberheid. Nou heb ik tegen haar gezegd het schiet niet hard genoeg op,met mijn paniekaanvallen gaat een stuk beter, was vroeger vaak agressief dat kan ik nu beheren.
Maar aan die somberheid is niets verandert.
Dus zij stelt voor om eens te gaan praten met een psychiater over anti-depressiva, of dat nut heeft.
Ik vertel dat aan mijn vader en mijn vriend en mijn moeder. (mijn zus moet nog) maar door de reacties heb ik daar weinig zin in.
Mijn moeder reageerde met prima, dat kan je wel proberen (overigens ook niet extreem geintresseerd maar toch)
die andere drie komen met citaten als:
Ja, maar verwacht niet dat je gelijk beter voelt.
Het wordt veel te veel voorgeschreven.
Je kan het zo van je huisarts krijgen, dus het wordt te makkelijk voorgeschreven.
Je moet het niet je hele leven blijven slikken
Je karakter wordt er mat van, verwacht niet dat je blijer van wordt.
en nou ben ik eig. best boos, ik ben niet iemand die 1 maandje ergens last van hebt, daarbij heb ik onlangs veel gelezen over drugs en ik weet precies hoe die onzin werkt.
ik weet dat het klote is om medicijnen te gebruiken, en ik denk er alleen maar over na, omdat ik zo ook niet kan leven.
Ik voel me zo niet serieus genomen, als er niets met me aan de hand was, zou ik toch geen medicijnen nodig hebben. Ook vind ik het ronduit beledigend dat ze denken dat ik zulke onrealistische verwachtingen heb!
Ik weet wel dat ze het goed bedoelen, maar ik vind het gewoon zo naar, dat ze zo over mij denken.
nou dat moest ik ff van me afschrijven, hebben andere ook ervaring met zulke negatieve reacties?
Maar aan die somberheid is niets verandert.
Dus zij stelt voor om eens te gaan praten met een psychiater over anti-depressiva, of dat nut heeft.
Ik vertel dat aan mijn vader en mijn vriend en mijn moeder. (mijn zus moet nog) maar door de reacties heb ik daar weinig zin in.
Mijn moeder reageerde met prima, dat kan je wel proberen (overigens ook niet extreem geintresseerd maar toch)
die andere drie komen met citaten als:
Ja, maar verwacht niet dat je gelijk beter voelt.
Het wordt veel te veel voorgeschreven.
Je kan het zo van je huisarts krijgen, dus het wordt te makkelijk voorgeschreven.
Je moet het niet je hele leven blijven slikken
Je karakter wordt er mat van, verwacht niet dat je blijer van wordt.
en nou ben ik eig. best boos, ik ben niet iemand die 1 maandje ergens last van hebt, daarbij heb ik onlangs veel gelezen over drugs en ik weet precies hoe die onzin werkt.
ik weet dat het klote is om medicijnen te gebruiken, en ik denk er alleen maar over na, omdat ik zo ook niet kan leven.
Ik voel me zo niet serieus genomen, als er niets met me aan de hand was, zou ik toch geen medicijnen nodig hebben. Ook vind ik het ronduit beledigend dat ze denken dat ik zulke onrealistische verwachtingen heb!
Ik weet wel dat ze het goed bedoelen, maar ik vind het gewoon zo naar, dat ze zo over mij denken.
nou dat moest ik ff van me afschrijven, hebben andere ook ervaring met zulke negatieve reacties?
In theorie vind ik iedereen aardig!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
Die reacties klinken me bekend in de oren ja, vlak voordat ik het m'n ouders wilde vertellen kwam m'n zus met het verhaal dat een huisgenote van haar compleet doorgeslagen was na het slikken van prozac (het meisje is niet depressief en de huisarts had haar meteen prozac voorgeschreven). En toen m'n pa met een hele tirade begon dat die ' rotzooi nergens goed voor is' en 'je nergens last van kunt hebben zonder dat je daar iets voor nodig hebt om er bovenop te komen' heb ik maar besloten om het ze niet te vertellen. Het gezeik is het me niet waard.
En om even terug te komen op het bezoekje vanochtend; zit iig nog minimaal een half jaar vast aan m'n Remeron/Mirtazapine wat ik op zich niet al te erg vind. Moet er wel rekening mee houden dat m'n stemmingswisselingen en gemoedtoestand niet beter worden dan nu, vooral gezien het feit dat ik me al niet meer kon herinneren wanneer ik me niet zo voelde zei hem genoeg.
En om even terug te komen op het bezoekje vanochtend; zit iig nog minimaal een half jaar vast aan m'n Remeron/Mirtazapine wat ik op zich niet al te erg vind. Moet er wel rekening mee houden dat m'n stemmingswisselingen en gemoedtoestand niet beter worden dan nu, vooral gezien het feit dat ik me al niet meer kon herinneren wanneer ik me niet zo voelde zei hem genoeg.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Maar waarom ben je dan boos? Omdat je geen medicijnen krijgt? Ik zei vroeger altijd dat ik nooit aan medicatie zou beginnen maar ik begon me zo rot te voelen dat de medicatie een soort redmiddel was. Ik weet dat het bij mij maanden duurde voordat ik aan de medicatie kon beginnen, omdat bij de instelling waar ik kom geven ze alleen medicatie als er echt geen andere mogelijkheden meer zijn. Als het moet dan moet het zegmaar.quote:Op donderdag 1 februari 2007 12:44 schreef Angst het volgende:
Ik loop nu al 6 jaar bij een psycholoog vanwege paniekaanvallen en ook somberheid. Nou heb ik tegen haar gezegd het schiet niet hard genoeg op,met mijn paniekaanvallen gaat een stuk beter, was vroeger vaak agressief dat kan ik nu beheren.
Maar aan die somberheid is niets verandert.
Dus zij stelt voor om eens te gaan praten met een psychiater over anti-depressiva, of dat nut heeft.
Ik vertel dat aan mijn vader en mijn vriend en mijn moeder. (mijn zus moet nog) maar door de reacties heb ik daar weinig zin in.
Mijn moeder reageerde met prima, dat kan je wel proberen (overigens ook niet extreem geintresseerd maar toch)
die andere drie komen met citaten als:
Ja, maar verwacht niet dat je gelijk beter voelt.
Het wordt veel te veel voorgeschreven.
Je kan het zo van je huisarts krijgen, dus het wordt te makkelijk voorgeschreven.
Je moet het niet je hele leven blijven slikken
Je karakter wordt er mat van, verwacht niet dat je blijer van wordt.
en nou ben ik eig. best boos, ik ben niet iemand die 1 maandje ergens last van hebt, daarbij heb ik onlangs veel gelezen over drugs en ik weet precies hoe die onzin werkt.
ik weet dat het klote is om medicijnen te gebruiken, en ik denk er alleen maar over na, omdat ik zo ook niet kan leven.
Ik voel me zo niet serieus genomen, als er niets met me aan de hand was, zou ik toch geen medicijnen nodig hebben. Ook vind ik het ronduit beledigend dat ze denken dat ik zulke onrealistische verwachtingen heb!
Ik weet wel dat ze het goed bedoelen, maar ik vind het gewoon zo naar, dat ze zo over mij denken.
nou dat moest ik ff van me afschrijven, hebben andere ook ervaring met zulke negatieve reacties?
of ik medicijnen nemen of niet is mijn keus, dus dat is het niet. Dat ze zo kortzicht reageren alsof ik zelf niet kan nadenken, daarom ben ik boos.quote:Op donderdag 1 februari 2007 13:22 schreef persoon14362 het volgende:
[..]
Maar waarom ben je dan boos? Omdat je geen medicijnen krijgt? Ik zei vroeger altijd dat ik nooit aan medicatie zou beginnen maar ik begon me zo rot te voelen dat de medicatie een soort redmiddel was. Ik weet dat het bij mij maanden duurde voordat ik aan de medicatie kon beginnen, omdat bij de instelling waar ik kom geven ze alleen medicatie als er echt geen andere mogelijkheden meer zijn. Als het moet dan moet het zegmaar.
ik weet het zelf nog niet eens zeker
In theorie vind ik iedereen aardig!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
Helaas zijn er nog heel veel mensen die zo denken. Van mijn broertje krijg ik al maanden te horen dat ik een aansteller ben en dat ik gewoon geen zin heb om te gaan werken. Mijn vader zegt er zelfs helemaal niks over. Gelukkig heb ik wel steun aan m'n moeder!!quote:Op donderdag 1 februari 2007 13:36 schreef Angst het volgende:
[..]
of ik medicijnen nemen of niet is mijn keus, dus dat is het niet. Dat ze zo kortzicht reageren alsof ik zelf niet kan nadenken, daarom ben ik boos.
ik weet het zelf nog niet eens zeker
Ook in de rest van de familie zijn de reacties van 'vol begrip' tot 'aanstellerij'. Het is even klote maar als de medicijnen eenmaal aanslaan maak je je minder druk om hun reacties
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Van dat soort reacties trek ik me echt niks aan. Ik heb zelf al genoeg nagedacht, laat die mensen maar denk ik dan.
Ceased2Be denk je niet dat die gemoedstoestand beter wordt als je beter kan slapen? Of zeg ik nu wat heel doms? Ik merk dat zelf namelijk, deze week tot op heden 7 uur slaap op 96 uur.... Misschien dat het dan nog wel een beetje gaat veranderen?
Rottdog lief. Ik doe m'n best niet zo te denken maar zo voelt het al de hele tijd dus het gaat soms gewoon zo. Nu vandaag voel ik me voor het eerst wat kalmer. Niet zo trillerig en kwetsbaar. Ik kan nu weer douchen zonder dat het me pijn doet en dat is wel heel prettig. Ík merk wel dat ik nu weer terug ga naar hoe ik was, dus er is geen verbetering. Alleen de extra dingen gaan weg. Maandag maar weer zien.
Ceased2Be denk je niet dat die gemoedstoestand beter wordt als je beter kan slapen? Of zeg ik nu wat heel doms? Ik merk dat zelf namelijk, deze week tot op heden 7 uur slaap op 96 uur.... Misschien dat het dan nog wel een beetje gaat veranderen?
Rottdog lief. Ik doe m'n best niet zo te denken maar zo voelt het al de hele tijd dus het gaat soms gewoon zo. Nu vandaag voel ik me voor het eerst wat kalmer. Niet zo trillerig en kwetsbaar. Ik kan nu weer douchen zonder dat het me pijn doet en dat is wel heel prettig. Ík merk wel dat ik nu weer terug ga naar hoe ik was, dus er is geen verbetering. Alleen de extra dingen gaan weg. Maandag maar weer zien.
Luchtbel wat fijn te horen dat je een betere dag hebt
Geniet er lekker van!
Geniet er lekker van!
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Even mijn ervaringen opnieuw beschreven.
Depressie en anti depressiva. Ik merk dat ik zonder verdovende anti depressiva veel meer in staat ben tot mezelf doorgronden omdat ik niet verdoofd ben in mijn voelen en denken.
Sinds december 2006 ben ik voor de zoveelste keer gestopt met het middel, ik werd druk van het spul zoals ik altijd druk werd ervan. Anti depressiva raak ik bezeten van dus heb ik de knoop doorgehakt en besloten om er wederom mee te stoppen en nu hak ik de knoop door om er nooit meer aan te beginnen. En dan beweer ik niet dat ieder mens bezeten druk wordt ervan, het heeft te maken met hoe gevoelig je bent voor de werking ervan.
Gestopt in december met ontwennings-verschijnselen, kort-sluiting in de hersens. En toen in een depressie gezakt.
Nu ben ik zonder het middel bezig om de depressie te bestrijden, met anders denken dus. En het werkt en het is een gezondere manier voor mij. Ik pak de depressie met beide handen aan en ik kijk naar de symptomen die ik ondervind. Alsof ik mezelf aan het analyseren ben in mijn voelen en denken.
De neiging dat de aandacht richting het negatieve gaat altijd, en vervolgens de aandacht op het positieve vestigen. Steeds weer opnieuw de aandacht op het positieve vestigen als de aandacht als een automatisme richting het negatieve gaat.
En na verloop van tijd wordt positieve aandacht vanzelf sterker, dan verdwijnt de negatieve aandacht op het leven vanzelf. Negatieve aandacht die vanzelf naar voren komt zonder dat ik mezelf ertoe aanzet. Ik ben niet iemand die zichzelf richt op het negatieve, zodra ik me richt op het negatieve dan lijkt het negatieve een magneet te zijn, dan wordt ik aangetrokken tot het negatieve.
Maar om het redelijk kort te houden. Ik voel me meer levend nu zonder anti depressiva. Ik ben me bewust van mijn gedrag en handelen. Ondertussen hebben ze me 5 keer anti depressiva voorgeschreven waar ik totaal niet meer met beide benen op de grond stond omdat ik contact verloor met mezelf. De anti depressiva vormde mijn doen en laten op dat moment.
En nogmaals wil ik niemand van het middel afpraten, ik wil alleen zeggen dat je wanneer je erg kwetsbaar bent voor de uitwerking maar beter kunt beslissen tot zelf actie ondernemen. Het gaat dan niet vanzelf maar de kans op gedrag, voelen en denken dat niet natuurlijk bij je past is des te kleiner.
Depressie en anti depressiva. Ik merk dat ik zonder verdovende anti depressiva veel meer in staat ben tot mezelf doorgronden omdat ik niet verdoofd ben in mijn voelen en denken.
Sinds december 2006 ben ik voor de zoveelste keer gestopt met het middel, ik werd druk van het spul zoals ik altijd druk werd ervan. Anti depressiva raak ik bezeten van dus heb ik de knoop doorgehakt en besloten om er wederom mee te stoppen en nu hak ik de knoop door om er nooit meer aan te beginnen. En dan beweer ik niet dat ieder mens bezeten druk wordt ervan, het heeft te maken met hoe gevoelig je bent voor de werking ervan.
Gestopt in december met ontwennings-verschijnselen, kort-sluiting in de hersens. En toen in een depressie gezakt.
Nu ben ik zonder het middel bezig om de depressie te bestrijden, met anders denken dus. En het werkt en het is een gezondere manier voor mij. Ik pak de depressie met beide handen aan en ik kijk naar de symptomen die ik ondervind. Alsof ik mezelf aan het analyseren ben in mijn voelen en denken.
De neiging dat de aandacht richting het negatieve gaat altijd, en vervolgens de aandacht op het positieve vestigen. Steeds weer opnieuw de aandacht op het positieve vestigen als de aandacht als een automatisme richting het negatieve gaat.
En na verloop van tijd wordt positieve aandacht vanzelf sterker, dan verdwijnt de negatieve aandacht op het leven vanzelf. Negatieve aandacht die vanzelf naar voren komt zonder dat ik mezelf ertoe aanzet. Ik ben niet iemand die zichzelf richt op het negatieve, zodra ik me richt op het negatieve dan lijkt het negatieve een magneet te zijn, dan wordt ik aangetrokken tot het negatieve.
Maar om het redelijk kort te houden. Ik voel me meer levend nu zonder anti depressiva. Ik ben me bewust van mijn gedrag en handelen. Ondertussen hebben ze me 5 keer anti depressiva voorgeschreven waar ik totaal niet meer met beide benen op de grond stond omdat ik contact verloor met mezelf. De anti depressiva vormde mijn doen en laten op dat moment.
En nogmaals wil ik niemand van het middel afpraten, ik wil alleen zeggen dat je wanneer je erg kwetsbaar bent voor de uitwerking maar beter kunt beslissen tot zelf actie ondernemen. Het gaat dan niet vanzelf maar de kans op gedrag, voelen en denken dat niet natuurlijk bij je past is des te kleiner.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Ik kan me niet echt vinden in je post Dromenvanger. Ik slik zelf ad en ben nog steeds de persoon die ik altijd was (en dan wel de versie van betere tijden) en ik kan zelf mijn leven goed leven.
Mijn ervaring is dat je, wanneer je in een depressie zit, niet eens 2 zinnen aan elkaar kan denken. Laat staan dat je zelf je eigen denken zo kan veranderen als jij beschrijft.
Bij mij zijn ad en therapie nodig om anders te kunnen denken en om aandacht op mezelf te kunnen richten. Ik kon mijn dagelijkse dingen niet eens doen zonder ad.
Ik vind het fijn voor je dat het bij jou wel zo werkt. Maar ik denk dat je al heel ver bent in een proces als je zelf je denken kan reguleren. Mijn mening is dat dat niet zoveel met je ad te maken heeft (tenzij je een verkeerde ad / te hoge dosis hebt)
Mijn ervaring is dat je, wanneer je in een depressie zit, niet eens 2 zinnen aan elkaar kan denken. Laat staan dat je zelf je eigen denken zo kan veranderen als jij beschrijft.
Bij mij zijn ad en therapie nodig om anders te kunnen denken en om aandacht op mezelf te kunnen richten. Ik kon mijn dagelijkse dingen niet eens doen zonder ad.
Ik vind het fijn voor je dat het bij jou wel zo werkt. Maar ik denk dat je al heel ver bent in een proces als je zelf je denken kan reguleren. Mijn mening is dat dat niet zoveel met je ad te maken heeft (tenzij je een verkeerde ad / te hoge dosis hebt)
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ik ben inderdaad al een paar jaar bezig ermee Lips. En de eerste depresie was zo zwaar dat misschien anti depressiva nodig was om het niet nog zwaarder te maken. Maar toen ik de 4e of 5e keer depressief werd toen was de depressie minder zwaar dus toen was mijn eigen controle erop beter en sterker.
Nu ben ik zover dat ik heel bewust ben van het feit dat ik wakker ben. Ik voel me dus meer wakker ondanks dat ik nog steeds merk dat er iets speelt ergens ver in mijn denken en voelen. Maar zou ik nu anti depressiva nemen dan zou ik dat niet opmerken. Dus nu is het zo dat ik juist wil opmerken waar dat laatste restje depressie zit.
En dan ook wat ik zei de gevoeligheid. Ik word manisch ervan als ik een middel neem als anti depressiva wanneer de depressie weg gaat. Zodra de zware gedachtes verdwijnen en wanneer ik nog steeds een middel heb om minder depressief van te worden dan word ik dus echt druk.
Daarom mijn schrijven dat het ongezond is voor mij, ik zei dus ook niet dat het voor anderen zo is, het is per persoon verschillend. Wie weet was het de eerste depressie wel gezond te noemen dat ik anti depressiva kreeg, omdat ik niet helemaal weg zou vallen in een put waar ik niet meer uit kon komen, het wordt al snel van kwaad tot erger als je eenmaal in een depressie terecht komt, het is erg en wordt nog erger en waar ligt de grens? Dan is anti depressiva misschien okey om het niet helemaal uit de hand te laten lopen. Nu is het na al die ervaringen zo dat ik zelf actiever bezig kan zijn met orde brengen in het hoofd zonder het middel.
Zo zijn depressies van verschillende aard, zoals ik schreef in het topic waar je depressie ervaringen kunt bespreken. De ene depressie is de andere niet. De ene depressie zorgt voor zwaardere gedachtes dan de ander.
Toch is het bij iedere keer van anti depressiva innemen gebeurt dat ik richting een hele drukke onnatuurlijke periode ging. De rem was weg.
Zo ben ik van dubbele dosis naar halve dosis gegaan in de loop der tijd. En zelfs die halve dosis was voldoende om mij te laten doorschieten tot zulk druk gedrag dat ik een burn out kreeg van het drukke gedrag. En zo zorgde een burn-out weer voor een nieuwe depressie. Te druk zijn en nachten niet slapen zorgt dus voor een burn-out omdat je compleet je hele energie voorraad aan het opmaken bent.
Stabiel blijven dus ook. En dat is dan een kwestie van ervaring door de jaren heen.
Het heeft denk ik ook met ervaring te maken. Een eerste keer depressief zijn dan weet je niet wat je overkomt. Gebeurt het een tweede keer dan wen je eraan. Vanzelf is het zo dat je steeds beter leert omgaan ermee.
Toch zeg ik nog steeds dat rust ook een goede invloed kan hebben op herstel. Rust en tijd. Maar rust tijdens een depressie? Depressie staat niet voor rust, dus hoe kun je rust krijgen tijdens een depressie als je hoofd vol rotzooi zit?
Nu ben ik zover dat ik heel bewust ben van het feit dat ik wakker ben. Ik voel me dus meer wakker ondanks dat ik nog steeds merk dat er iets speelt ergens ver in mijn denken en voelen. Maar zou ik nu anti depressiva nemen dan zou ik dat niet opmerken. Dus nu is het zo dat ik juist wil opmerken waar dat laatste restje depressie zit.
En dan ook wat ik zei de gevoeligheid. Ik word manisch ervan als ik een middel neem als anti depressiva wanneer de depressie weg gaat. Zodra de zware gedachtes verdwijnen en wanneer ik nog steeds een middel heb om minder depressief van te worden dan word ik dus echt druk.
Daarom mijn schrijven dat het ongezond is voor mij, ik zei dus ook niet dat het voor anderen zo is, het is per persoon verschillend. Wie weet was het de eerste depressie wel gezond te noemen dat ik anti depressiva kreeg, omdat ik niet helemaal weg zou vallen in een put waar ik niet meer uit kon komen, het wordt al snel van kwaad tot erger als je eenmaal in een depressie terecht komt, het is erg en wordt nog erger en waar ligt de grens? Dan is anti depressiva misschien okey om het niet helemaal uit de hand te laten lopen. Nu is het na al die ervaringen zo dat ik zelf actiever bezig kan zijn met orde brengen in het hoofd zonder het middel.
Zo zijn depressies van verschillende aard, zoals ik schreef in het topic waar je depressie ervaringen kunt bespreken. De ene depressie is de andere niet. De ene depressie zorgt voor zwaardere gedachtes dan de ander.
Toch is het bij iedere keer van anti depressiva innemen gebeurt dat ik richting een hele drukke onnatuurlijke periode ging. De rem was weg.
Zo ben ik van dubbele dosis naar halve dosis gegaan in de loop der tijd. En zelfs die halve dosis was voldoende om mij te laten doorschieten tot zulk druk gedrag dat ik een burn out kreeg van het drukke gedrag. En zo zorgde een burn-out weer voor een nieuwe depressie. Te druk zijn en nachten niet slapen zorgt dus voor een burn-out omdat je compleet je hele energie voorraad aan het opmaken bent.
Stabiel blijven dus ook. En dat is dan een kwestie van ervaring door de jaren heen.
Het heeft denk ik ook met ervaring te maken. Een eerste keer depressief zijn dan weet je niet wat je overkomt. Gebeurt het een tweede keer dan wen je eraan. Vanzelf is het zo dat je steeds beter leert omgaan ermee.
Toch zeg ik nog steeds dat rust ook een goede invloed kan hebben op herstel. Rust en tijd. Maar rust tijdens een depressie? Depressie staat niet voor rust, dus hoe kun je rust krijgen tijdens een depressie als je hoofd vol rotzooi zit?
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Even nieuw bericht omdat ik vaak commentaar krijg op lange berichten en zo blijft het duidelijker.
Ik schreef net op dat het bij een depressie van kwaad tot erger wordt en ik vroeg me af waar de grens ligt. Wie weet was het in de eerste depressie wel zo dat het middel noodzaak werd. Mijn depressie werd steeds erger op een gegeven moment, er zat geen bodem meer in de put. Het ging ook vanzelf, de negatieve gedachtes begonnen grote vormen aan te nemen en ik kon totaal niet meer functioneren en had er totaal geen controle meer op.
Wie weet zorgde de anti depressiva de eerste keer wel ervoor dat de put wel een bodem kreeg zodat ik niet helemaal weg zou zakken en ergens op een hoog gebouw zou komen te staan. Zelf-moord gedachtes kwamen op een gegeven moment vanzelf naar voren al, het bleven dan wel bij gedachtes maar als op een gegeven moment die gedachtes krachtig gaan worden dan is een daad zo gebeurt hoewel ik het altijd als onschuldig zag.
Die anti depressiva heeft dus geholpen om het negatieve te verdoven volgens mij, zodat ik tenminste nog een beetje kracht overhield om richting het positieve te werken. Dus wie weet is het wel een life-saver geweest.
Maar dan nog steeds het overgaan op extreem druk gedrag toen de depressie begon te verdwijnen.
En dan nu het feit dat ik na al die ervaringen grip begin te krijgen op het denken. Wie weet is het middel niet meer nodig op dit moment. Dat het middel nodig was in die crisis-situatie en dat het nu met eigen inbreng afgerond kan worden. Zoals ik de laatste depressie die 5 weken duurde zonder het middel heb weten op te lossen.
Dus dan kom ik op mijn woorden terug, ik heb al snel de neiging om alleen te kijken naar afgelopen periode en niet te kijken naar de tijd dat ik helemaal begon te verdrinken in alles.
Ik schreef net op dat het bij een depressie van kwaad tot erger wordt en ik vroeg me af waar de grens ligt. Wie weet was het in de eerste depressie wel zo dat het middel noodzaak werd. Mijn depressie werd steeds erger op een gegeven moment, er zat geen bodem meer in de put. Het ging ook vanzelf, de negatieve gedachtes begonnen grote vormen aan te nemen en ik kon totaal niet meer functioneren en had er totaal geen controle meer op.
Wie weet zorgde de anti depressiva de eerste keer wel ervoor dat de put wel een bodem kreeg zodat ik niet helemaal weg zou zakken en ergens op een hoog gebouw zou komen te staan. Zelf-moord gedachtes kwamen op een gegeven moment vanzelf naar voren al, het bleven dan wel bij gedachtes maar als op een gegeven moment die gedachtes krachtig gaan worden dan is een daad zo gebeurt hoewel ik het altijd als onschuldig zag.
Die anti depressiva heeft dus geholpen om het negatieve te verdoven volgens mij, zodat ik tenminste nog een beetje kracht overhield om richting het positieve te werken. Dus wie weet is het wel een life-saver geweest.
Maar dan nog steeds het overgaan op extreem druk gedrag toen de depressie begon te verdwijnen.
En dan nu het feit dat ik na al die ervaringen grip begin te krijgen op het denken. Wie weet is het middel niet meer nodig op dit moment. Dat het middel nodig was in die crisis-situatie en dat het nu met eigen inbreng afgerond kan worden. Zoals ik de laatste depressie die 5 weken duurde zonder het middel heb weten op te lossen.
Dus dan kom ik op mijn woorden terug, ik heb al snel de neiging om alleen te kijken naar afgelopen periode en niet te kijken naar de tijd dat ik helemaal begon te verdrinken in alles.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Gestopt met anti depressiva in december 2006
Volgende stap is stoppen met de stemmings-stabilisator en dan geef ik even de reden aan van dit besluit.
Sinds 4 jaar geven ze me depakine die ervoor zou moeten zorgen dat mijn stemming stabiel blijft. Zodat ik niet depressief wordt en zodat ik niet te druk wordt. Zodat ik niet van de ene depressie in de manie blijf vallen.
Ondertussen heeft ervaring uitgewezen dat ik de afgelopen 4 jaar ondanks inname van een medicijn alsnog depressief ben geworden afgewisseld met erg druk. Dus dan trek ik de conclusie dat het middel niet helpt en dan trek ik ook de conclusie dat het middel wellicht averechts werkt omdat het middel mijn eigen gevoel wegneemt.
Dus wat doe ik vervolgens, ik stop met het middel Ik ga geen medicijn slikken dat niet werkt en dan ben ik wederom van mening dat je zelf controle kunt uitoefenen op je stemming en denken als je bewust bent van je eigen functioneren.
Dan kan ik dus weer een middel wegstrepen. Totdat ik richting de toekomst helemaal niets meer inneem. Er blijft niet veel meer over nu, dus straks is de kans groot dat ik helemaal vrij ben. Nog 1 middel en wie weet is dat ene middel ook niet nodig.
En dan neem ik niets in, en dan is het zo dat ik me alsnog goed voel straks
Vanaf het begin dat ze begonnen zijn met medicatie voorschrijven was ik er al op tegen en besefte ik dat het mijn eigen ik weg aan het halen was. Het middel neemt je hele denken en voelen weg en wat blijft er dan nog over van je eigen menselijke wezen? Je bent niet meer jezelf door die middelen.
En dan is het nu dus echt een pak van mijn hart dat ik steeds minder te maken heb met medicatie.
En dan is het zeker niet zo dat ik anderen van het middel aan het afpraten ben, ik geef mijn persoonlijke ervaring weer. Wie weet dat het middel bij anderen wel helpt. In mijn geval werkt het niet.
Volgende stap is stoppen met de stemmings-stabilisator en dan geef ik even de reden aan van dit besluit.
Sinds 4 jaar geven ze me depakine die ervoor zou moeten zorgen dat mijn stemming stabiel blijft. Zodat ik niet depressief wordt en zodat ik niet te druk wordt. Zodat ik niet van de ene depressie in de manie blijf vallen.
Ondertussen heeft ervaring uitgewezen dat ik de afgelopen 4 jaar ondanks inname van een medicijn alsnog depressief ben geworden afgewisseld met erg druk. Dus dan trek ik de conclusie dat het middel niet helpt en dan trek ik ook de conclusie dat het middel wellicht averechts werkt omdat het middel mijn eigen gevoel wegneemt.
Dus wat doe ik vervolgens, ik stop met het middel Ik ga geen medicijn slikken dat niet werkt en dan ben ik wederom van mening dat je zelf controle kunt uitoefenen op je stemming en denken als je bewust bent van je eigen functioneren.
Dan kan ik dus weer een middel wegstrepen. Totdat ik richting de toekomst helemaal niets meer inneem. Er blijft niet veel meer over nu, dus straks is de kans groot dat ik helemaal vrij ben. Nog 1 middel en wie weet is dat ene middel ook niet nodig.
En dan neem ik niets in, en dan is het zo dat ik me alsnog goed voel straks
Vanaf het begin dat ze begonnen zijn met medicatie voorschrijven was ik er al op tegen en besefte ik dat het mijn eigen ik weg aan het halen was. Het middel neemt je hele denken en voelen weg en wat blijft er dan nog over van je eigen menselijke wezen? Je bent niet meer jezelf door die middelen.
En dan is het nu dus echt een pak van mijn hart dat ik steeds minder te maken heb met medicatie.
En dan is het zeker niet zo dat ik anderen van het middel aan het afpraten ben, ik geef mijn persoonlijke ervaring weer. Wie weet dat het middel bij anderen wel helpt. In mijn geval werkt het niet.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Hai allemaal, speciaal voor LB en Dromenvanger ik zal je posts even goed doornemen nog heb het 'vluchtig' doorgelezen. Fijn dat je van de ad af bent hoor!!!
Ik ben zelf een voorstander van therapie en geen ad gebruiken, vanwege die vervelende bijwerkingen. Als het moet, moet het maar liever niet.
Mijn update;
Nou ik heb contact gehad met onze mw.
Er zijn een paar werknemers weg bij hun en ze krijgen geen nieuwe vanwege budget.
Iets wat ik niet snap want als ze er nog waren was er wel ruimte geweest in het budget maar goed.
Heb nog niks concreets kunnen afspreken, wel fungeren ze nu als back up, als het me té lang gaat duren heb ik een telefoonnummer en kan ik zo bellen.
Ik geef ze een speling tot eind feb en dan moet ik gewoon duidelijkheid hebben betreft intake/afspraak.
Met mij gaat het zo,zo van de week was er iets gebeurd en ben ik gelijk uit mijn doen. probeer het niet af te reageren maar goed. die pogingen mislukken glansrijk dan.
Het kost me twee dagen om weer te herstellen en mijn stemming weer ietwat stabiel is, maar met moeite hoor.
Verder geniet ik volop van mijn grootste hobby en mijn gezin heb ik genoeg afleiding dus.
Afvallen gaat ook super. , niet snel maar het gaat goed.
Groetjes van Berney
[ Bericht 1% gewijzigd door berney op 03-02-2007 18:32:58 ]
Ik ben zelf een voorstander van therapie en geen ad gebruiken, vanwege die vervelende bijwerkingen. Als het moet, moet het maar liever niet.
Mijn update;
Nou ik heb contact gehad met onze mw.
Er zijn een paar werknemers weg bij hun en ze krijgen geen nieuwe vanwege budget.
Iets wat ik niet snap want als ze er nog waren was er wel ruimte geweest in het budget maar goed.
Heb nog niks concreets kunnen afspreken, wel fungeren ze nu als back up, als het me té lang gaat duren heb ik een telefoonnummer en kan ik zo bellen.
Ik geef ze een speling tot eind feb en dan moet ik gewoon duidelijkheid hebben betreft intake/afspraak.
Met mij gaat het zo,zo van de week was er iets gebeurd en ben ik gelijk uit mijn doen. probeer het niet af te reageren maar goed. die pogingen mislukken glansrijk dan.
Het kost me twee dagen om weer te herstellen en mijn stemming weer ietwat stabiel is, maar met moeite hoor.
Verder geniet ik volop van mijn grootste hobby en mijn gezin heb ik genoeg afleiding dus.
Afvallen gaat ook super. , niet snel maar het gaat goed.
Groetjes van Berney
[ Bericht 1% gewijzigd door berney op 03-02-2007 18:32:58 ]
Kijk zolang je maar plezier hebt in nog wat dingen gaat het goed
Bij mij was het zover dat ik op een gegeven moment geen lol meer had in m'n hobbies en dan duren de dagen heel lang.
Bij mij was het zover dat ik op een gegeven moment geen lol meer had in m'n hobbies en dan duren de dagen heel lang.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Die periode heb ik ook gekend Ceased2Be,
had ik totaal geen inspiratie voor wat dan ook. gelukkig is dat nu over dat scheelt echt wel.
Overigens zit ik met een vraagje voor de modjes of mijn posts hier wel op zijn plaats zijn daar ik geen ad gebruik. in het topic hoe voel je je vandaag voel ik me niet thuis maar hier wel.
[ Bericht 32% gewijzigd door berney op 03-02-2007 18:49:53 ]
had ik totaal geen inspiratie voor wat dan ook. gelukkig is dat nu over dat scheelt echt wel.
Overigens zit ik met een vraagje voor de modjes of mijn posts hier wel op zijn plaats zijn daar ik geen ad gebruik. in het topic hoe voel je je vandaag voel ik me niet thuis maar hier wel.
[ Bericht 32% gewijzigd door berney op 03-02-2007 18:49:53 ]
Tja, dat is door het AP, deels ook inherent aan de ziekte.. Mijn complimenten voor je manier van je tegenslag oppakken.quote:Op woensdag 24 januari 2007 16:50 schreef persoon14362 het volgende:
En nog een bijwerking, mijn reactievermogen is enorm traag sinds ik medicatie gebruik en ik speel graag computerspelletjes dus dit is enorm frustrerend. Ik moet maar een andere hobby zoeken.
Heb je een schizo-affectieve stoornis van het bipolaire type?quote:Op zaterdag 3 februari 2007 14:35 schreef Dromenvanger het volgende:
Sinds 4 jaar geven ze me depakine die ervoor zou moeten zorgen dat mijn stemming stabiel blijft. Zodat ik niet depressief wordt en zodat ik niet te druk wordt. Zodat ik niet van de ene depressie in de manie blijf vallen.
Heb je wel eens lithium, carbamazepine, Zyprexa of lamotrigine gebruikt?
Berney succes met het gedoe. Lips ben je een beetje uit je dip?
Ik heb vanmorgen met mijn psych afgesproken dat we volgende week kijken hoe het deze week gegaan is. Eindelijk zijn bijna alle lichamelijke dingen die ik kreeg namelijk weg. Ik voel me nu gewoon verdrietig over de afgelopen maand. De problemen die ik had, hebben wel even de focus van het daadwerkelijke probleem afgehaald ( ja da's ook een manier ) maar sinds afgelopen vrijdag voel ik dat dus wel weer heel erg. En het valt me gewoon veel te zwaar.
Loop nu steeds weer over het randje; ga ik huilen of ga ik niet huilen? breek ik, of hou ik dit nu nog vol? Waarschijnlijk ga ik dus volgende week met iets anders starten. Maar nu even een break daarin, om even te zijn met het meisje. Om haar eventjes weer te voelen. Ik heb haar gemist. Echt heel erg.
Ik heb afgelopen maand zo vaak gedacht, ik hoop dat ik gewoon doodga vandaag. Nog te loom er iets aan te doen. Gewoon maar hopen dat, dat dan maar gebeuren zal Gelukkig heb ik wel altijd mijn gevoelens voor haar gehouden. Ook al kwam het vaak niet tot uiting. Maar het houdt me staande, dat ik dat voor haar blijf voelen. Ik heb nog steeds genoeg back up. Dus nu een weekje zo veel mogelijk met haar en dan zien we volgende week maar weer verder. En ik hoop dan wel met succes.
Ik heb vanmorgen met mijn psych afgesproken dat we volgende week kijken hoe het deze week gegaan is. Eindelijk zijn bijna alle lichamelijke dingen die ik kreeg namelijk weg. Ik voel me nu gewoon verdrietig over de afgelopen maand. De problemen die ik had, hebben wel even de focus van het daadwerkelijke probleem afgehaald ( ja da's ook een manier ) maar sinds afgelopen vrijdag voel ik dat dus wel weer heel erg. En het valt me gewoon veel te zwaar.
Loop nu steeds weer over het randje; ga ik huilen of ga ik niet huilen? breek ik, of hou ik dit nu nog vol? Waarschijnlijk ga ik dus volgende week met iets anders starten. Maar nu even een break daarin, om even te zijn met het meisje. Om haar eventjes weer te voelen. Ik heb haar gemist. Echt heel erg.
Ik heb afgelopen maand zo vaak gedacht, ik hoop dat ik gewoon doodga vandaag. Nog te loom er iets aan te doen. Gewoon maar hopen dat, dat dan maar gebeuren zal Gelukkig heb ik wel altijd mijn gevoelens voor haar gehouden. Ook al kwam het vaak niet tot uiting. Maar het houdt me staande, dat ik dat voor haar blijf voelen. Ik heb nog steeds genoeg back up. Dus nu een weekje zo veel mogelijk met haar en dan zien we volgende week maar weer verder. En ik hoop dan wel met succes.
Luchtbel wat fijn dat bijna alle lichamelijke dingen weg zijn!
Ik hoop echt dat als je een ander middel gaat proberen, dat dat wel aanslaat en graag een beetje snel ook nog!
Probeer wat te genieten van je weekje met haar!
Ik hoop echt dat als je een ander middel gaat proberen, dat dat wel aanslaat en graag een beetje snel ook nog!
Probeer wat te genieten van je weekje met haar!
Fake it till you make it...
Luchtbel wat lief dat je aan me denkt!
Het gaat gelukkig weer wat beter met me, maar ik denk dat dat ook komt omdat ik afgelopen 1,5 week heel erg druk ben geweest. Of ik nou m'n energie uit m'n druk zijn haal of dat ik weer druk ben omdat ik energie heb (kip - ei) weet ik niet, maar het gaat dus beter.
Heb weer iets meer zin in dingen en het lukt me, mits ik een afspraak heb, vroeg op te staan en te douchen enzo. Als ik geen plannen heb kost het me nog wel veel moeite.
Morgen gesprek met mw en dat wordt daar dus m'n laatste. Helaas nog niks van psychologenpraktijk gehoord dus die ga ik morgen maar eens even bellen.
Het gaat gelukkig weer wat beter met me, maar ik denk dat dat ook komt omdat ik afgelopen 1,5 week heel erg druk ben geweest. Of ik nou m'n energie uit m'n druk zijn haal of dat ik weer druk ben omdat ik energie heb (kip - ei) weet ik niet, maar het gaat dus beter.
Heb weer iets meer zin in dingen en het lukt me, mits ik een afspraak heb, vroeg op te staan en te douchen enzo. Als ik geen plannen heb kost het me nog wel veel moeite.
Morgen gesprek met mw en dat wordt daar dus m'n laatste. Helaas nog niks van psychologenpraktijk gehoord dus die ga ik morgen maar eens even bellen.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Sinds een paar maandjes slik ik Lexapro tegen angst/paniek en depressie.
Het werkt wel een beetje maar had gehoopt dat ik een ander mens zou worden. (slik voor het eerst medicijnen dus had er niet echt ervaring mee)
Echt over is het dus niet maar het gaat wel beter.
Zijn er meer mensen die Lexapro slikken?
Het werkt wel een beetje maar had gehoopt dat ik een ander mens zou worden. (slik voor het eerst medicijnen dus had er niet echt ervaring mee)
Echt over is het dus niet maar het gaat wel beter.
Zijn er meer mensen die Lexapro slikken?
Klinkt ook nog niet zo goed he Lips. Hopelijk gauw werk, dan gaan die dingen vast ook beter. Succes.
Mag ik even een vrolijke noot hier plaatsen? Ik ben nu 5 weken bezig met zoloft, en zit nu op 100 mg. Ik slikte hiervoor 30 mg remeron, maar dit hielp niet meer tegen hyperventilatie, depressie etc.
En nu gaat het geweldig! Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
En nu gaat het geweldig! Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
fijn te horen NiKosquote:Op dinsdag 6 februari 2007 23:23 schreef NiKos het volgende:
Mag ik even een vrolijke noot hier plaatsen? Ik ben nu 5 weken bezig met zoloft, en zit nu op 100 mg. Ik slikte hiervoor 30 mg remeron, maar dit hielp niet meer tegen hyperventilatie, depressie etc.
En nu gaat het geweldig! Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
Ik ben vanmorgen bij de mw geweest. Het stomme is dat wanneer ik alle goede dingen opsom, het lijkt alsof ik niks te klagen heb. Maar toch zit er iets onder wat niet lekker zit. De mw vond het wel goed dat ik zelf aanvoel dat ik nu met een andere hulpverlener verder moet. Zij denkt dat een psych middels tests wel kan achterhalen wat er eventueel onder zit.
Vanmorgen met psychologen praktijk gebeld. Ik sta op de wachtlijst en het kan nog wel 4 a 5 weken duren
Ondertussen doe ik maar hard m'n best leuke dingen te doen
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Als het wel werkt, maar niet voldoende, dan is het wellicht verstandig om te vragen om een hogere dosis.quote:Op dinsdag 6 februari 2007 19:20 schreef Pleione het volgende:
Sinds een paar maandjes slik ik Lexapro tegen angst/paniek en depressie.
Het werkt wel een beetje maar had gehoopt dat ik een ander mens zou worden. (slik voor het eerst medicijnen dus had er niet echt ervaring mee)
Echt over is het dus niet maar het gaat wel beter.
Zijn er meer mensen die Lexapro slikken?
Ik heb proberen over te stappen naar Lexapro, maar dat ging niet goed, waarschijnlijk omdat dit op een voor mij slecht moment gebeurde. Binnenkort wil ik alsnog overstappen.
Waarom wil jij overstappen op Lexapro? En de vorige keer ging het niet goed, is het dan wel het juiste middel voor je?quote:Op woensdag 7 februari 2007 22:51 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Als het wel werkt, maar niet voldoende, dan is het wellicht verstandig om te vragen om een hogere dosis.
Ik heb proberen over te stappen naar Lexapro, maar dat ging niet goed, waarschijnlijk omdat dit op een voor mij slecht moment gebeurde. Binnenkort wil ik alsnog overstappen.
Het werkt wel ja... er zijn bepaalde dingen behoorlijk verbeterd. Ik slaap bijvoorbeeld voor het eerst in mijn leven goed, en de angst en paniek is minder hevig.
De huisarts zei dat ik geen wonderen kon verwachten van medicijnen, maar dat ik het meer als hulpmiddel moest zien. De rest zou verdwijnen met therapie enzo.
Maar ik vind het wel jammer, had gehoopt dat ik de wereld helemaal aan zou kunnen met medicatie.
Volgende week moet ik weer naar de huisarts. Bespreken hoe het gaat enzo...
Ik ben binnen twee weken gestopt, omdat mijn stemming te instabiel werd door het afbouwen van mijn oude AD. Het is dan nog te vroeg om te oordelen of lexapro werkt.quote:Op donderdag 8 februari 2007 09:05 schreef Pleione het volgende:
[..]
Waarom wil jij overstappen op Lexapro? En de vorige keer ging het niet goed, is het dan wel het juiste middel voor je?
Het werkt wel ja... er zijn bepaalde dingen behoorlijk verbeterd. Ik slaap bijvoorbeeld voor het eerst in mijn leven goed, en de angst en paniek is minder hevig.
De huisarts zei dat ik geen wonderen kon verwachten van medicijnen, maar dat ik het meer als hulpmiddel moest zien. De rest zou verdwijnen met therapie enzo.
Maar ik vind het wel jammer, had gehoopt dat ik de wereld helemaal aan zou kunnen met medicatie.
Volgende week moet ik weer naar de huisarts. Bespreken hoe het gaat enzo...
Van Nortrilen, mijn huidige AD, heb ik vaak last van een droge mond. Lexapro werd aangeraden door mijn psychiater.
Medicijnen kunnen inderdaad niet alles voor je doen, maar ik hoop dat de huisarts en jij een verhoogde dosis niet bij voorbaat uitsluiten. Het kan net dat extra zetje geven dat je nodig hebt.
ik zal inderdaad eens vragen of dat misschien goed zou zijn. Of iets anders erbij?quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:21 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik ben binnen twee weken gestopt, omdat mijn stemming te instabiel werd door het afbouwen van mijn oude AD. Het is dan nog te vroeg om te oordelen of lexapro werkt.
Van Nortrilen, mijn huidige AD, heb ik vaak last van een droge mond. Lexapro werd aangeraden door mijn psychiater.
Medicijnen kunnen inderdaad niet alles voor je doen, maar ik hoop dat de huisarts en jij een verhoogde dosis niet bij voorbaat uitsluiten. Het kan net dat extra zetje geven dat je nodig hebt.
Verder vind ik Lexapro super... veel minder bijwerkingen als dat middel wat ik hiervoor kort geprobeerd heb.
Heb je een concretere vraag? Ja, ik ben wel bij een psychiater geweest, maar volgens mij is dat niet het antwoord dat je zoekt?quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:36 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik vroeg me af of jullie ervaring hebben met een psychiater.
Fake it till you make it...
Ohja, sorry. Hoe ging dat? Moest je eerst een pakket a4tjes invullen?quote:Op donderdag 8 februari 2007 15:09 schreef Nijna het volgende:
[..]
Heb je een concretere vraag? Ja, ik ben wel bij een psychiater geweest, maar volgens mij is dat niet het antwoord dat je zoekt?
Ging het meer de medische kant op? Kreeg je therapie/gesprekken? Individueel/groep.
Voor het eerst bij een psychiater geweest tijdens mn groepstherapie, dat ging voornamelijk om de medicatie. Hij zat ook bij bepaalde groepsonderdelen.
Later heb ik bij een andere psychiater gesprekken gehad, zij schreef mij ook medicatie voor.
Het kan dus eigenlijk allebei...
Bij de een moest ik wel formulieren invullen, bij de andere (groep) kreeg ik een heel psychologisch onderzoek.
Zijn zo je vragen een beetje beantwoord?
Later heb ik bij een andere psychiater gesprekken gehad, zij schreef mij ook medicatie voor.
Het kan dus eigenlijk allebei...
Bij de een moest ik wel formulieren invullen, bij de andere (groep) kreeg ik een heel psychologisch onderzoek.
Zijn zo je vragen een beetje beantwoord?
Fake it till you make it...
Ik krijg waarschijnlijk ook zo'n psychologisch onderzoek, maar ze doen er ontzettend moeilijk over, terwijl ik van heel veel mensen heb gehoord dat ze het ook hebben gehad. 'kreeg' jij het gewoon? Of was het bij jou ook zo'n gedoe met toestemming vragen en wachtlijsten enzo? Iemand anders ervaringen hiermee?quote:Op donderdag 8 februari 2007 19:46 schreef Nijna het volgende:
Bij de een moest ik wel formulieren invullen, bij de andere (groep) kreeg ik een heel psychologisch onderzoek.
Zijn zo je vragen een beetje beantwoord?
Ik vind het maar vreemd eigenlijk, ik zit al 10 jaar niet goed in mijn vel zonder te weten wat er nou eigenlijk aan de hand is, lijkt mij dat zo'n test dan wel gerechtvaardigd is..
Ohja, ik ben mijn medicijnen (zoloft) aan het afbouwen en het gaat goed! Zit nu op nog maar 25mg per dag (eerst 100mg) dus ik ben blij!
Hmmm zo'n test kreeg ik meteen bij de intake gesprekken die ik had een jaar of 5 terug, heb er zelfs niet eens naar hoeven vragen dat was de standaard-procedure. In totaal een sessie of 4 bezig geweest met het invullen van vragenlijsten alleen al, maar het heeft wel een hele goede basis gelegd voor de rest van de behandeling(en).
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ja, dat zeiden ze tegen mij ook, dat het ongeveer 3 sessies van 2 uur waren, afhankelijk van hoe het gaat.
Maar mijn psycholoog moet het dus eerst gaan overleggen met collega's, als ze het dan eens zijn dat ik het mag doen dan moeten ze nog een keer toestemming vragen aan iemand ' hogerop' en dan pas kom ik op een wachtlijst.
En dan duurt het nog 6 weken tot 4 maanden (!) voordat ik eraan kan beginnen.
En als ik er niet zelf over was begonnen hadden ze het nooit aangeboden denk ik.
Maar mijn psycholoog moet het dus eerst gaan overleggen met collega's, als ze het dan eens zijn dat ik het mag doen dan moeten ze nog een keer toestemming vragen aan iemand ' hogerop' en dan pas kom ik op een wachtlijst.
En dan duurt het nog 6 weken tot 4 maanden (!) voordat ik eraan kan beginnen.
En als ik er niet zelf over was begonnen hadden ze het nooit aangeboden denk ik.
Wat een gedoe MissPink. Ik heb niet meegekregen dat het zo'n gedoe was. Maar ik weet niet waar je onder behandeling bent?
Ik kreeg dat onderzoek toen ik in dagbehandeling zat (3 dagen/week) en dat was binnen dezelfde organisatie. Ben er 2 halve dagen mee zoet geweest.
Ik kreeg dat onderzoek toen ik in dagbehandeling zat (3 dagen/week) en dat was binnen dezelfde organisatie. Ben er 2 halve dagen mee zoet geweest.
Fake it till you make it...
Binnenkort ga ik starten met deeltijdbehandeling bij GGZ (2 dagen per week), maar ik ben er al ruim een jaar onder behandeling. In eerste instantie voor depressie, maar die is nu wel over. Daarom ben ik nu ook de medicijnen aan het afbouwen. Doordat de depressie er niet meer is, komen nu mijn andere klachten meer naar boven en daarvoor ga ik dus die deeltijdbehandeling doen.
Ik hoefde helemaal geen formulieren in te vullen. Hij heeft me in het begin wel eens gevraagd om mijn levensloop op papier te zetten, maar voor de rest heb ik alleen maar individuele gesprekken. Hij heeft me wel (andere) medicatie voorgeschreven.quote:Op donderdag 8 februari 2007 16:45 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Ohja, sorry. Hoe ging dat? Moest je eerst een pakket a4tjes invullen?
Ging het meer de medische kant op? Kreeg je therapie/gesprekken? Individueel/groep.
ik ga niet naar een psychiater omdat mijn huisarts zelf behoorlijk veel verstand van medicijnen enzo heeft. Maar soms zit ik er toch aan te denken. Hij heeft dan wel verstand van medicijnen enzo, maar weet lang niet alles van mij af.
Kan ik gewoon aangeven dat ik dat graag wil?
Kan ik gewoon aangeven dat ik dat graag wil?
Ik heb een aantal vraagjes over antidepressiva. Ik slik nu ongeveer een half jaar Sint Janskruid, maar dit werkt voor mij niet voldoende, dus binnenkort stap ik over op AD (ik loop bij een psychiater en heb dagbehandeling).
Ik weet dat ieder mens verschillend reageert op die pillen en soms moet zoeken naar het juiste middel, maar ben toch wel benieuwd naar jullie ervaringen. Van welke bijwerkingen heb je last gehad? Zijn er bijwerkingen die helemaal niet meer weggaan? Zoals libidoverlies, gewichtstoename, verhoogd cholesteol enz. Ik maak me er toch wel een beetje zorgen om hoe het negatieve effect efect op lange termijn is. En blijven de positieve effecten? Voel je je na een jaar nog steeds goed of is de werking afgenomen?
En wie heeft er ervaring met afbouwen?
Ik weet dat ieder mens verschillend reageert op die pillen en soms moet zoeken naar het juiste middel, maar ben toch wel benieuwd naar jullie ervaringen. Van welke bijwerkingen heb je last gehad? Zijn er bijwerkingen die helemaal niet meer weggaan? Zoals libidoverlies, gewichtstoename, verhoogd cholesteol enz. Ik maak me er toch wel een beetje zorgen om hoe het negatieve effect efect op lange termijn is. En blijven de positieve effecten? Voel je je na een jaar nog steeds goed of is de werking afgenomen?
En wie heeft er ervaring met afbouwen?
Er staat daarover veel info in dit topic en de vorige versie ervan. Lees dat een keer op je gemak door wil ik je aanraden
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Mag ik even van anderen hun ervaringen horen? Ik heb nu dus als ik stevig drink, ik echt compleet los ga en allerlei rare dingen roep en zeg?! Niet dat het heel erg is, eigenlijk ook wel grappig, maar toch .. Ik kan minder goed tegen drank of zo??!
Ik slik Efexor(ad), Oxazepam(km) en Seroquel (ap).
Ik heb hiervoor prozac (ad) zoloft (ad) en seroxat (ad) gehad wat niet hielp, ook heb ik in opname 2 keer lithium gekregen.
Bij zoloft had ik als bijwerking alleen dat ik erg ging zweten. Van Seroquel wordt je libido echt 0,0 en van Efexor is het algemeen bekend bij iedereen die ik ken die het slik, en ook bij mezelf, dat je als je alcohol drinkt de volgende dag echt een zware kater hebt.
Ik doe nooit aan katers, ook nooit gedaan, terwijl ik flink kan drinken. Pas sinds ik Efexor heb wordt ik echt wakker met een smaak van een dode veldmuis in mijn mond, een kop die uit mekaar knalt en het idee dat ik de komende 3 weken niks van eten kan zien.
Seroquel merk ik ook van dat als ik het een tijdje niet slik, ik erg snel fysieke klachten krijg zoals pijn op mijn borst, kortademigheid en hartkloppingen. Dat is erg kut, als je een keer je dosis dus vergeet of het niet op tijd bij de apotheek heb gehaald word je echt hondsberoerd.
Maar, alle medicatie werkt anders op mensen. Bij de een slaat het aan, bij de ander niet. De een krijgt als bijwerking hartkloppingen, nummer 2 raakt aan de diarree, nummer 3 heeft nergens last van. Dus het verschilt gewoon heel erg per persoon.
Ik heb hiervoor prozac (ad) zoloft (ad) en seroxat (ad) gehad wat niet hielp, ook heb ik in opname 2 keer lithium gekregen.
Bij zoloft had ik als bijwerking alleen dat ik erg ging zweten. Van Seroquel wordt je libido echt 0,0 en van Efexor is het algemeen bekend bij iedereen die ik ken die het slik, en ook bij mezelf, dat je als je alcohol drinkt de volgende dag echt een zware kater hebt.
Ik doe nooit aan katers, ook nooit gedaan, terwijl ik flink kan drinken. Pas sinds ik Efexor heb wordt ik echt wakker met een smaak van een dode veldmuis in mijn mond, een kop die uit mekaar knalt en het idee dat ik de komende 3 weken niks van eten kan zien.
Seroquel merk ik ook van dat als ik het een tijdje niet slik, ik erg snel fysieke klachten krijg zoals pijn op mijn borst, kortademigheid en hartkloppingen. Dat is erg kut, als je een keer je dosis dus vergeet of het niet op tijd bij de apotheek heb gehaald word je echt hondsberoerd.
Maar, alle medicatie werkt anders op mensen. Bij de een slaat het aan, bij de ander niet. De een krijgt als bijwerking hartkloppingen, nummer 2 raakt aan de diarree, nummer 3 heeft nergens last van. Dus het verschilt gewoon heel erg per persoon.
Vivre
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
dat je geen borrel mag drinken wordt gewoon uit voorzorg verteld, maar je kan er best (matig) bij drinken hoor.. als je een ssri slikt en verder niets.. is het echt geen probleem
Ja je mag eigenlijk niet drinken, dat vertelden ze me ook. In het begin hield ik me daaraan maar nu drink ik redelijk wat, een paar keer per week en het gaat gewoon goed. Ik ben ook al een paar keer vergeten me medicatie te nemen als ik wat gedronken had.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 23:37 schreef Ingrid19 het volgende:
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
Het enige dat gebeurd is dat je bij sommige meds iets sneller aangeschoten wordt, en soms wordt je katergevoelig maar echt kwaad kan het niet *nouja, bij mij is het nooit fout gegaan*quote:Op zaterdag 10 februari 2007 23:37 schreef Ingrid19 het volgende:
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
Vivre
Ik heb ooit jaren seroxat. Merkwaardig genoeg kon ik daar behoorlijk bij drinken zonder enige vorm van hoofdpijn, die ik normaliter wel krijg. Het werkte bij mij uitstekend als anti kater middel.
Maar ter advies, in de opbouwfase even de alcohol laten staan, daarna eens een glaasje nemen om te kijken hoe het bevalt, je lichaam verteld het je zelf wel.
Maar ter advies, in de opbouwfase even de alcohol laten staan, daarna eens een glaasje nemen om te kijken hoe het bevalt, je lichaam verteld het je zelf wel.
Dat is eens wat anders...
Ik heb seroxat, zoloft en efexor geslikt. Van de antidepressiva merkte ik weinig effect, ook niet zoveel bijwerkingen. Alleen van de seroxat was ik beroerd in het begin, maar dat was met een ruime week wel weg. Van de efexor ging ik wat meer zweten. Ben van alledrie niet aangekomen, ook niet afgevallen.
Heb heel kort seroquel geslikt, maar daar was ik zo moe van dat ik niet meer durfde te autorijden en eigenlijk het liefst de hele dag ging liggen slapen. Daarom ook maar weer gestopt. Ik slikte een hele lage dosering, in de hoop dat dat mn gedachten wat rustiger zou maken.
Op het moment slik ik prozac, alweer 2 jaar inmiddels denk ik. En dat is voor het eerst dat ik het idee heb dat het wat doet. Ook weer weinig bijwerkingen (ik denk dat ik daar gewoon niet zo gevoelig voor ben). Afgelopen zomer geprobeerd af te bouwen, maar dat was toch niet zo'n goed idee. Ik was op de helft van mn dosering toen we toch maar weer hebben besloten om het op te bouwen, want het ging echt verrot.
Drinken deed ik toch al nagenoeg nooit. Heel af en toe eens een glaasje, en volgens mij kan dat ook best. Maar ik denk dat dat per persoon verschilt. Dat kan je denk ik zelf het beste inschatten.
Pleione, je kan best aan je huisarts vragen of hij/zij je door kan sturen naar een psychiater, die weten er over het algemeen toch meer van dan huisartsen en als jij graag de mening van een psychiater wilt horen dan moet dat volgens mij kunnen.
Heb heel kort seroquel geslikt, maar daar was ik zo moe van dat ik niet meer durfde te autorijden en eigenlijk het liefst de hele dag ging liggen slapen. Daarom ook maar weer gestopt. Ik slikte een hele lage dosering, in de hoop dat dat mn gedachten wat rustiger zou maken.
Op het moment slik ik prozac, alweer 2 jaar inmiddels denk ik. En dat is voor het eerst dat ik het idee heb dat het wat doet. Ook weer weinig bijwerkingen (ik denk dat ik daar gewoon niet zo gevoelig voor ben). Afgelopen zomer geprobeerd af te bouwen, maar dat was toch niet zo'n goed idee. Ik was op de helft van mn dosering toen we toch maar weer hebben besloten om het op te bouwen, want het ging echt verrot.
Drinken deed ik toch al nagenoeg nooit. Heel af en toe eens een glaasje, en volgens mij kan dat ook best. Maar ik denk dat dat per persoon verschilt. Dat kan je denk ik zelf het beste inschatten.
Pleione, je kan best aan je huisarts vragen of hij/zij je door kan sturen naar een psychiater, die weten er over het algemeen toch meer van dan huisartsen en als jij graag de mening van een psychiater wilt horen dan moet dat volgens mij kunnen.
Fake it till you make it...
Voorzichtig zijn met alcohol, af en toe een borreltje of wijntje kan wel maar verschilt idd wel van persoon tot persoon. Voorzichtig uitproberen dus. Ik dacht dat je er vooral ook voorzichtig mee moet zijn omdat die medicijnen door de lever worden afgebroken en aangezien alcohol ook niet echt goed is voor je lever....
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Dan probeer ik het gewoon voorzichtig uit. Ik drink iig niet veel, misschien 1x per maand een borrel.
Ik heb Paroxetine (Seroxat) en kan beter tegen alcohol dan ervoor. Voor ik ad slikte kon ik max. 2 glazen alcohol drinken en dan had ik 't wel gehad. Werd ook misselijk van alcohol. Nu kan ik best veel drinken. Word wel dronken maar heb niet echt last van een kater.
Ik drink vaak een wijntje bij het eten en daar blijft het dan ook bij. Maar als ik nu een keer ga stappen dan kan ik gewoon gezellig drinken zonder dat ik er ziek van word.
Mijn huisarts zei dat ik best mag drinken maar zoveel mogelijk moet voorkomen dronken te worden. Hoe zij het uitlegde is het zo dat je dronken wordt als je lever de alcohol niet meer kan verwerken. Omdat ad ook energie van je lever vergt moet je daar dus mee uitkijken, dat je je lever niet beschadigt.
Dus ik probeer eigenlijk als ik op stap ben niet dronken te worden, hooguit een beetje aangeschoten
Ik drink vaak een wijntje bij het eten en daar blijft het dan ook bij. Maar als ik nu een keer ga stappen dan kan ik gewoon gezellig drinken zonder dat ik er ziek van word.
Mijn huisarts zei dat ik best mag drinken maar zoveel mogelijk moet voorkomen dronken te worden. Hoe zij het uitlegde is het zo dat je dronken wordt als je lever de alcohol niet meer kan verwerken. Omdat ad ook energie van je lever vergt moet je daar dus mee uitkijken, dat je je lever niet beschadigt.
Dus ik probeer eigenlijk als ik op stap ben niet dronken te worden, hooguit een beetje aangeschoten
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
daar was ik al bang voor misschien moet ik maar stoppen dan met drinkenquote:Op zondag 11 februari 2007 13:47 schreef Vava het volgende:
Voorzichtig zijn met alcohol, af en toe een borreltje of wijntje kan wel maar verschilt idd wel van persoon tot persoon. Voorzichtig uitproberen dus. Ik dacht dat je er vooral ook voorzichtig mee moet zijn omdat die medicijnen door de lever worden afgebroken en aangezien alcohol ook niet echt goed is voor je lever....
Matig alcoholgebruik kan volgens mij in de meeste gevallen weinig kwaad. Bij wat steviger alcoholgebruik kun je last krijgen van interacties (bijv. eerder aangeschoten, minder goede werking medicatie e.d.), bovendien moet je dan misschien afvragen of je alcoholgebruik geen negatieve invloed heeft op je psychische klachten.
Ik heb ongeveer een jaar Citalopram gebruikt. In een week tijd heb ik dat afgebouwd van 40 mg naar 0. Ik ben constant duizelig. Ik weet dat dat hoort bij het "afkicken", maar heeft iemand ervaring met hoelang dit ongeveer duurt?
dat kan even duren, maar weet je nog hoelang je er last van had toen je ermee begon? misschien kan je dat als maatstaaf nemen.... In een week afbouwen vind ik trouwens wel heel snel hoor..
Ik had er elke keer als ik een stapje omlaag ging een dag of 2,3 last van denk ik
Ik had er elke keer als ik een stapje omlaag ging een dag of 2,3 last van denk ik
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik had geen last toen ik d'r mee begon. Ik gebruikte toen Paroxetine en ben geleidelijk over gegaan op Citalopram.
Ja 'k weet wel dat 't vrij snel is. Maar ik wil gewoon van die rotzooi af. 'k wordt d'r niet beter van.
Ja 'k weet wel dat 't vrij snel is. Maar ik wil gewoon van die rotzooi af. 'k wordt d'r niet beter van.
Het is een bekende bijwerking na stoppen... zal na 3-4 weken wel ophoudenquote:Op woensdag 14 februari 2007 14:56 schreef Sjuh het volgende:
Ik heb ongeveer een jaar Citalopram gebruikt. In een week tijd heb ik dat afgebouwd van 40 mg naar 0. Ik ben constant duizelig. Ik weet dat dat hoort bij het "afkicken", maar heeft iemand ervaring met hoelang dit ongeveer duurt?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik ga vanaf morgen ook aan de ad.
Ik heb van mijn psychiater Paroxetine 20mg tabletten.
En moet voorlopig (20 dagen) 10mg slikken.
En over 14 dagen nog terugkomen om te kijken hoe het gaat wat bijwerkingen betreft.
Ik heb van mijn psychiater Paroxetine 20mg tabletten.
En moet voorlopig (20 dagen) 10mg slikken.
En over 14 dagen nog terugkomen om te kijken hoe het gaat wat bijwerkingen betreft.
Op een dag drink je geen Grolsch meer, maar drink je bier...
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten. Ik begon met 20 mg en zit nu op 30 mg. Succes vanaf morgen! Ik ben er zelf de eerste week heel erg ziek van geweest, maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet zo te zijn.quote:Op donderdag 15 februari 2007 18:44 schreef gwreijman het volgende:
Ik ga vanaf morgen ook aan de ad.
Ik heb van mijn psychiater Paroxetine 20mg tabletten.
En moet voorlopig (20 dagen) 10mg slikken.
En over 14 dagen nog terugkomen om te kijken hoe het gaat wat bijwerkingen betreft.
Je kan hier iig altijd terecht voor een steuntje in de rug.
Hoe is het met Luchtbel trouwens?
Ik ben zelf trouwens weer aan het werk sinds maandag. Bevalt me heel erg goed! Werkgever heeft een opdracht gevonden op 5 km van huis dus dat is echt geweldig. Leuke collega's en ik heb weer ritme!
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ik ben met seroxat ook met 20 mg begonnen, maar ik denk dat ik de mazzel had dat ik relatief weinig last van bijwerkingen had (als ik het van anderen lees...). Met 10mg starten lijkt me een goed idee gwreijman, succes.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het met Luchtbel is...
Lips wat fijn om te horen dat je weer aan het werk bent en dat het heel goed bevalt! Zet em op!
Ik ben ook wel benieuwd hoe het met Luchtbel is...
Lips wat fijn om te horen dat je weer aan het werk bent en dat het heel goed bevalt! Zet em op!
Fake it till you make it...
Dat van het beginnen met halve tabletten was een idee van mijn psychiater.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:23 schreef Lips het volgende:
[..]
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten. Ik begon met 20 mg en zit nu op 30 mg. Succes vanaf morgen! Ik ben er zelf de eerste week heel erg ziek van geweest, maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet zo te zijn.
Je kan hier iig altijd terecht voor een steuntje in de rug.
De tabletten zijn ook makkelijk doormidden te breken, dus het lijkt me dat het vaker wordt gedaan op die manier.
Bedankt voor de steun, en als er iets is post ik het zeker in deze topic.
Bedankt.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:37 schreef Nijna het volgende:
Ik ben met seroxat ook met 20 mg begonnen, maar ik denk dat ik de mazzel had dat ik relatief weinig last van bijwerkingen had (als ik het van anderen lees...). Met 10mg starten lijkt me een goed idee gwreijman, succes.
Op een dag drink je geen Grolsch meer, maar drink je bier...
Ik heb jaren geleden ook een tijd seroxat geslikt, met 20 mg begonnen, en helemaal geen last van bijwerkingen gehad. Ik denk eerlijk gezegd, hoewel bijwerkingen niet zeldzaam zijn, dat het voor de meesten goed te doen is.
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:13 schreef Kreator het volgende:
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Ik ook niet, maar dat is een apart onderdeel van m'n 'aandoeningen'.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:19 schreef nozem het volgende:
[..]
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.
Moet zeggen dat de afgelopen paar weken geweldig gaan, na wat behoorlijke terugslagen te hebben gehad in Januari gaat ie nu weer lekker. Zit lekker in m'n vel en heb weer energie om me op dingen te storten, wat er eigenlijk op neerkomt dat ik me op m'n werk stort waardoor ik dan eigenlijk weer in deze situatie ben beland met als verschil dat ik nu continue een hand op de handrem heb.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Als je medicijnen nodig hebt om je gevoel te onderdrukken, heb je kennelijk niet eens controle over je eigen lichaam en geest. Begin daar maar eens mee voordat je je druk maakt over de vermogens van een ander.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:19 schreef nozem het volgende:
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.
Ik kwam hier toevallig posten toen ik dit las. Lief dat je dat vraagt. Paar dagen niet gelezen. Vorige week was een hele rare week die alleen maar bevestigde dat ik niet zo verder kan. Ik ben maandag begonnen met Zoloft en dinsdag met andere (creatieve ) therapie. Een andere therapie afgeschaft, dit er voor in de plaats. Stond al in de wacht. Deze week alleen maar formulieren ingevuld.quote:
Ik voel me net als ik me de afgelopen week voelde, alleen wat duizelig en trillerig. Maar! dit is echt niet te vergelijken met de vorige maand. Dus ik hoop dat, dat in ieder geval zo blijft. Voor de rest niks over te zeggen nog natuurlijk maar dit neemt in ieder geval iets van de angst weg dat het weer zo erg werd. Deze week is een familielid overleden dus dat kan ook nog invloed hebben op hoe ik me voel. Maar ik geloof dat het niet veel invloed heeft. En dat zegt eigenlijk ook wel weer genoeg Ik ga volgende week weer twee ochtenden werken, kijken hoe dat gaat.
Fijn dat je werk hebt en meteen weer ritme. Precies zoals het hoort dan he.
[ Bericht 4% gewijzigd door Luchtbel op 16-02-2007 00:29:57 ]
MissPink, wat gek al dat gedoe. Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Is het gelukt inmiddels?
Ingrid, wanneer heb je die afspraak staan? Lijkt me nu toch wel eens tijd worden. En is het een probleem voor je om die vragenlijst in te vullen? Omdat je er zo naar vraagt?
Ingrid, wanneer heb je die afspraak staan? Lijkt me nu toch wel eens tijd worden. En is het een probleem voor je om die vragenlijst in te vullen? Omdat je er zo naar vraagt?
Totdat je zelf eens depressief wordt...quote:Op donderdag 15 februari 2007 23:15 schreef Kreator het volgende:
[..]
Als je medicijnen nodig hebt om je gevoel te onderdrukken, heb je kennelijk niet eens controle over je eigen lichaam en geest.
Luchtbel, lief dat je naar me vraagt.
Toevallig ben ik vandaag weer bij de psycholoog geweest, ze heeft met haar collega overlegd over de test en die twijfelde nog, maar stond er in principe niet afwijzend tegenover. Nu vraag ik me af waarom ze twijfelt, maar dat bedenk ik natuurlijk pas na het gesprek.
Ik heb vandaag nog een paar dingen verteld die ik eerder niet had verteld, en blijkbaar waren die toch wel belangrijk, want ze heeft het opgeschreven en opeens leek het wel alsof er iets veranderde. Toen zei ze opeens: ik zie mijn collega straks weer, dan ga ik het nogmaals erover hebben, maar maak je maar niet druk, het komt wel goed. Dus waarschijnlijk kan ik de test wel doen. (als die collega het ermee eens is moeten ze nog toestemming vragen aan de artsen en dan kom ik pas op de wachtlijst, dus het duurt hoe dan ook nog een tijd, maar ik blijf het vreemd vinden)
Fijn dat je nu minder last hebt van de bijwerkingen! Ik heb 3 soorten AD gehad, en van Zoloft had ik ook het minste last van bijwerkingen. Ook nu ik aan het afbouwen ben heb ik weinig last ervan eigenlijk. Ik zal voor je duimen dat je weinig (of liever geen) last ervan hebt, en dat ze je helpen natuurlijk! Sterkte!
Toevallig ben ik vandaag weer bij de psycholoog geweest, ze heeft met haar collega overlegd over de test en die twijfelde nog, maar stond er in principe niet afwijzend tegenover. Nu vraag ik me af waarom ze twijfelt, maar dat bedenk ik natuurlijk pas na het gesprek.
Ik heb vandaag nog een paar dingen verteld die ik eerder niet had verteld, en blijkbaar waren die toch wel belangrijk, want ze heeft het opgeschreven en opeens leek het wel alsof er iets veranderde. Toen zei ze opeens: ik zie mijn collega straks weer, dan ga ik het nogmaals erover hebben, maar maak je maar niet druk, het komt wel goed. Dus waarschijnlijk kan ik de test wel doen. (als die collega het ermee eens is moeten ze nog toestemming vragen aan de artsen en dan kom ik pas op de wachtlijst, dus het duurt hoe dan ook nog een tijd, maar ik blijf het vreemd vinden)
Fijn dat je nu minder last hebt van de bijwerkingen! Ik heb 3 soorten AD gehad, en van Zoloft had ik ook het minste last van bijwerkingen. Ook nu ik aan het afbouwen ben heb ik weinig last ervan eigenlijk. Ik zal voor je duimen dat je weinig (of liever geen) last ervan hebt, en dat ze je helpen natuurlijk! Sterkte!
En als die test gedaan is, pas dan gaan ze een behandelplan opzetten ofzo? Wat lijkt dat allemaal lang te duren zo. Succes.
Ehm..om eerlijk te zijn heb ik geen idee wat ze met de uitkomst van die test gaan doen. Ik heb er ook (nog) niet naar gevraagd omdat er de laatste paar weken zoveel dingen op me af komen, dat ik niet te ver vooruit wil en kan denken. Eerst maar zien of die test doorgaat, en daarna weer verder...
Ik kwam er een jaar geleden omdat ik depressief was. De depressie is nu weg, maar het gaat nog lang niet goed met me. En het gaat al 10 jaar niet goed met me, dus ik wil nu eindelijk wel eens iets anders dan 2 keer per maand een uurtje praten.
Er is nu een sterk vermoeden dat het borderline is, maar er zijn ook nog andere dingen genoemd, en mij lijkt het wel handig om eens uit te zoeken wat er nou aan de hand is, zodat ik de juiste behandeling kan krijgen.
Soms lijkt het alsof ik de enige ben die zo denkt. Het lijkt alsof ze me wel willen behandelen, maar uitzoeken wat er aan de hand is en waardoor die depressie veroorzaakt wordt, dat is in die 10 jaar nog nooit gebeurd, misschien een vreemde manier van klantenbinding ofzo?
Binnenkort ga ik in ieder geval 2 dagen per week in therapie, maar een diagnose is er dus (nog) niet. Ja, depressie, maar dat is niet meer van toepassing.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik een lastige patient ben, echt praten kan ik niet, alleen over oppervlakkige dingen, dus het is voor hun ook heel moeilijk om een goed beeld van me te krijgen.
Ik kwam er een jaar geleden omdat ik depressief was. De depressie is nu weg, maar het gaat nog lang niet goed met me. En het gaat al 10 jaar niet goed met me, dus ik wil nu eindelijk wel eens iets anders dan 2 keer per maand een uurtje praten.
Er is nu een sterk vermoeden dat het borderline is, maar er zijn ook nog andere dingen genoemd, en mij lijkt het wel handig om eens uit te zoeken wat er nou aan de hand is, zodat ik de juiste behandeling kan krijgen.
Soms lijkt het alsof ik de enige ben die zo denkt. Het lijkt alsof ze me wel willen behandelen, maar uitzoeken wat er aan de hand is en waardoor die depressie veroorzaakt wordt, dat is in die 10 jaar nog nooit gebeurd, misschien een vreemde manier van klantenbinding ofzo?
Binnenkort ga ik in ieder geval 2 dagen per week in therapie, maar een diagnose is er dus (nog) niet. Ja, depressie, maar dat is niet meer van toepassing.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik een lastige patient ben, echt praten kan ik niet, alleen over oppervlakkige dingen, dus het is voor hun ook heel moeilijk om een goed beeld van me te krijgen.
LB, ik hoop dat de zoloft snel aanslaat. Goed om te lezen dat de bijwerkingen tot nu toe meevallen!
Sterkte!
Sterkte!
Fake it till you make it...
Wat ontzettend fijn dat dat voor jou werkt. Misschien is het een gat in de markt. Zou dat ook helpen voor diabetes? Gewoon je gezond verstand gebruiken, dan heb je geen insuline meer nodig. Wauw !quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:13 schreef Kreator het volgende:
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
!
Fake it till you make it...
Misschien wel, je weet maar nooit .quote:Op vrijdag 16 februari 2007 09:58 schreef Kreator het volgende:
[..]
Is diabetes een psychische klacht dan?
Psychische klachten kunnen ook een lichamelijk oorzaak hebben, tekort aan bepaalde stofjes (dat is bij diabetes ook het geval). Volgens jou kan je dat met gezond verstand goedmaken, dus zou dat bij diabetes ook moeten kunnen (ja, dat is kort door de bocht, maar dat ben jij ook).
Ik ben blij dat jij blijkbaar lekker in je vel zit of dat het het goed kan denken. Soms hebben mensen een steuntje in de rug nodig. Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Fake it till you make it...
Ik denk niet dat je hier veel aandacht aan moet besteden. Betreffende poster wil graag provoceren en doet alsof hij echt niet beter weet.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 10:39 schreef Nijna het volgende:
[..]
Misschien wel, je weet maar nooit .
Psychische klachten kunnen ook een lichamelijk oorzaak hebben, tekort aan bepaalde stofjes (dat is bij diabetes ook het geval). Volgens jou kan je dat met gezond verstand goedmaken, dus zou dat bij diabetes ook moeten kunnen (ja, dat is kort door de bocht, maar dat ben jij ook).
Ik ben blij dat jij blijkbaar lekker in je vel zit of dat het het goed kan denken. Soms hebben mensen een steuntje in de rug nodig. Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 10:39 schreef Nijna het volgende:
Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Wat het verder met een medisch bewezen lichamelijke klacht als diabetes te maken heeft weet ik niet. Daar kwam ik niet mee.
Dat er snel (te snel soms) naar medicatie wordt gegrepen ben ik gedeeltelijk met je eens. Maar open dan een nieuw topic waarin je dat ter discussie stelt... Ik vind het hier niet echt passen. Naar mijn idee gaat het hier meer om ervaringen van anderen...
Soms moet je symptomen bestrijden om de bron aan te kunnen pakken.
Dat is niet mijn mening. Juist door over dit soort dingen te praten maak je het opener. Men moet maar eens af van die rare ideeën over psychische ziektes.quote:Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Soms moet je symptomen bestrijden om de bron aan te kunnen pakken.
Fake it till you make it...
Hier kan ik me dan wel in vinden. Het begrip "depressie" lijkt me aan devaluatie onderhevig, waardoor mensen die hier wel in serieuze mate aan lijden, juist minder begrip krijgen. Ik hoor/lees regelmatig dat mensen na een bezoekje aan de huisarts AD voorgeschreven krijgen. Dat vind ik veel te snel.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Bij een groot deel waarschijnlijk wel. Medicatie kan er wel bij helpen, dat mensen hun leven weer op de rails kunnen zetten.quote:Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Bij een deel van de mensen met psychische klachten kun je echter lullen wat je wil, maar zonder medicijnen redden zij het niet. Veel bipolairen (manisch-depressieven) vallen daar bijvoorbeeld onder.
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 09:58 schreef Kreator het volgende:
[..]
Is diabetes een psychische klacht dan?
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Dat vind ik onzin. Als het zo makkelijk was ...quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Als je serieus erover denkt om zelfmoord te plegen, moet je dan ook maar een schop onder je kont hebben?
19 maart. Die vragenlijst is behoorlijk lang en ik weet lang niet op elke vraag een antwoord. Vandaar dat ik benieuwd ben of er nog meer zijn die zo'n vragenlijst hebben ingevuld.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 00:29 schreef Luchtbel het volgende:
Ingrid, wanneer heb je die afspraak staan? Lijkt me nu toch wel eens tijd worden. En is het een probleem voor je om die vragenlijst in te vullen? Omdat je er zo naar vraagt?
LB Hoop dat deze medicatie snel helpt!
Wat voor vragen zijn dat dan Ingrid, over je klachten ofzo? En zijn het dan ja/nee vragen of moet je echt antwoorden opschrijven?
Succes ermee!
Succes ermee!
Fake it till you make it...
mhwah, diabetes is gewoon een lichamelijke ziekte, ofwel genetisch (type I, auto-immuunziekte) ofwel overgevoeligheid voor insuline (ouderdoms diabetes)quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:12 schreef nozem het volgende:
[..]
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Dit is echt zo... en wat ben ik het zat om dit constant te moeten verdedigenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:52 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Bij een deel van de mensen met psychische klachten kun je echter lullen wat je wil, maar zonder medicijnen redden zij het niet. Veel bipolairen (manisch-depressieven) vallen daar bijvoorbeeld onder.
Er wordt idd snel AD voorgeschreven maar mijn ervaringen is dat de mensen die niet echt depressief zijn vaak afhaken omdat ze de bijwerkingen niet op vinden wegen tegen de klachten. En over een schop onder de kont geven. Ik zou graag willen dat dat de oplossing was. Ik zou niets liever willen dan dat mijn depressie met therapie te verhelpen was...
Ik zou me niet al te druk maken om die vragenlijsten. Ze zijn bedoeld om een beeld van je te krijgen en daarbij kan je geen goede of foute antwoorden geven! En als je vragen niet snapt kan je altijd om uitleg vragenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:19 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
19 maart. Die vragenlijst is behoorlijk lang en ik weet lang niet op elke vraag een antwoord. Vandaar dat ik benieuwd ben of er nog meer zijn die zo'n vragenlijst hebben ingevuld.
LB Hoop dat deze medicatie snel helpt!
Ja, allebei. Dus ook uitgebreide antwoorden opschrijven. Maar mw wil me er gelukkig wel mee helpen. Ik heb nog een ruime maandm de tijd, dat scheelt.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:58 schreef Nijna het volgende:
Wat voor vragen zijn dat dan Ingrid, over je klachten ofzo? En zijn het dan ja/nee vragen of moet je echt antwoorden opschrijven?
Succes ermee!
Ik moest van mijn huisarts toen ook beginnen met halve tabletten paroxetine om eventuele bijwerkingen te voorkomen/verminderen.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:23 schreef Lips het volgende:
[..]
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten.
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:12 schreef nozem het volgende:
[..]
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.
Ik geloof dat jij mij niet helemaal snapt. Je kop zit vol met allerlei chemische verbindingen, ook wel neurotransmitters genoemd. Als daar een verstoring in optreedt kan dat psychische klachten tot gevolg hebben. Voila, een biologische oorzaak. En prima te bestrijden met medicijnen. Net als insuline, dat mensen met suikerziekte op de been houdt.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:44 schreef Kreator het volgende:
[..]
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Pff wat word ik moe van 'gezonde' mensen die wel even komen vertellen dat we ons niet zo aan moeten stellen!
Ik wens ze allemaal mijn depressie zonder medicijnen op een slechte dag toe!
Kortzichtig geneuzel
@LB gecondoleerd met je familielid. Ik hoop voor je dat je nieuwe therapie icm andere medicijnen aanslaat.
Ik heb er nu een week werken opzitten en ik voel me prima. Ben wel moe maar heb dan ook wel 42 uur gewerkt deze week! Maandag heb ik lekker vrij omdat ik maar een 36 uurs contract heb. Zondag dus carnavallen
Ik wens ze allemaal mijn depressie zonder medicijnen op een slechte dag toe!
Kortzichtig geneuzel
@LB gecondoleerd met je familielid. Ik hoop voor je dat je nieuwe therapie icm andere medicijnen aanslaat.
Ik heb er nu een week werken opzitten en ik voel me prima. Ben wel moe maar heb dan ook wel 42 uur gewerkt deze week! Maandag heb ik lekker vrij omdat ik maar een 36 uurs contract heb. Zondag dus carnavallen
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Uit de OP:
Kreator, die discussie is hier niet op z'n plaats. Kappen dus.quote:Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do's & dont's dus.
Ik ook, vooral schoonmoe hier.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 21:20 schreef Lips het volgende:
Pff wat word ik moe van 'gezonde' mensen die wel even komen vertellen dat we ons niet zo aan moeten stellen!
Ik wens ze allemaal mijn depressie zonder medicijnen op een slechte dag toe!
Kortzichtig geneuzel
Veel plezier met carnaval.
de meeste psychische klachten komen natuurlijk door een lichamelijk gebrek, een tekort aan bepaalde neurotransmitters of juist een teveel, dat kan je natuurlijk met medicijnen proberen te corrigerenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:44 schreef Kreator het volgende:
[..]
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Stel je voor dat je zou discussieren op een discussieforum. Maar je hebt gelijk, elkaar doodknuffelen is beter.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 22:51 schreef clumsy_clown het volgende:
Uit de OP:
[..]
Kreator, die discussie is hier niet op z'n plaats. Kappen dus.
Oh kom, je weet best dat dat niet de reden is. Niet hier, dat is alles. Open gerust een nieuw topic.quote:Op zondag 18 februari 2007 15:56 schreef Kreator het volgende:
[..]
Stel je voor dat je zou discussieren op een discussieforum. Maar je hebt gelijk, elkaar doodknuffelen is beter.
ik slikte eerst 10 mg, en dat werkte in veel punten heel goed. Weinig bijwerkingen enzo... toppilletjequote:Op zondag 18 februari 2007 17:11 schreef Sabsie het volgende:
Ik ga woensdag beginnen met Lexapro (escitalopram).
Maar omdat het nog niet helemaal top met me ging besloten we dat ik nu 20 mg krijg.
Dat slik ik nu dus een paar dagen en ik ben supergespannen aldoor.
Denk de bijwerkingen.
Vlieg bijna door het plafond van de spanning, pfff zo vermoeiend
Soms komt de energie (bij jou dus spanning) voor de stemmingsverbetering. Nog even volhouden dus.quote:Op zondag 18 februari 2007 20:02 schreef Pleione het volgende:
[..]
ik slikte eerst 10 mg, en dat werkte in veel punten heel goed. Weinig bijwerkingen enzo... toppilletje
Maar omdat het nog niet helemaal top met me ging besloten we dat ik nu 20 mg krijg.
Dat slik ik nu dus een paar dagen en ik ben supergespannen aldoor.
Denk de bijwerkingen.
Vlieg bijna door het plafond van de spanning, pfff zo vermoeiend
Dankjewel en ja doe ik ook... Hoop alleen dat het niet te lang meer duurt.quote:Op maandag 19 februari 2007 09:54 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Soms komt de energie (bij jou dus spanning) voor de stemmingsverbetering. Nog even volhouden dus.
Vind het wel een beetje vaag dat ik eerst (bij 10 mg) amper last had van bijwerkingen en dat ik nu bij 20 mg bijna gek word van de zenuwen.
Het is gewoon hetzelfde middeltje alleen wat hogere dosering.
Die avater is dat Daniel Johns van Silverchair?quote:Op zondag 14 januari 2007 23:23 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Tvp
Tevens tvp, ben bang dat ik er zelf ook aan moet geloven.
[ Bericht 13% gewijzigd door ssebass op 19-02-2007 11:27:48 ]
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Dit idee heb ik ook wel. Je hoort zoveel mensen die depressief zijn tegenwoordig. Ik kan mij daar echt aan ergeren, omdat het naar mijn idee in de meeste gevallen niet waar is.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Wat het verder met een medisch bewezen lichamelijke klacht als diabetes te maken heeft weet ik niet. Daar kwam ik niet mee.
Overigens werken medicijnen wel en is het niet een tijdelijke onderdrukking. Het kan zijn dat mensen een serotonine (neurotransmitter) tekort hebben de medicijnen grijpen hier op aan door bijvoorbeeld de heropname te remmen (SSRI's) of afbraak te remmen (MAO-remmers). Even heel kort door de bocht.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Luchtbel, gecondoleerd hoor.
Ik heb mijn eerste intake gehad.
Heb er nog niet echt een 'gevoel' bij. Wel dacht ik; wat werken er ook altijd typische mensen bij zo'n instelling als mw.
Hm, dus nog geen oordeel over mw. Wel mag ik maandag terugkomen met de diagnose van ggz. Waarvan ik dus mijn god niet weet waar ik die gelaten heb. Waarschijnlijk weggegooid.
Dan morgen maar bellen voor een kopie. Ze was wel heel vriendelijk hoor, maar man ik zit effe niet goed in mijn hum vandaag. slecht geslapen, naar gedroomd en dan die intake erbij. Ik voel me lijfelijk wel aanwezig maar geestelijk dus absoluut niet.
Lekker vroeg op bed vanavond dus.
Ik heb mijn eerste intake gehad.
Heb er nog niet echt een 'gevoel' bij. Wel dacht ik; wat werken er ook altijd typische mensen bij zo'n instelling als mw.
Hm, dus nog geen oordeel over mw. Wel mag ik maandag terugkomen met de diagnose van ggz. Waarvan ik dus mijn god niet weet waar ik die gelaten heb. Waarschijnlijk weggegooid.
Dan morgen maar bellen voor een kopie. Ze was wel heel vriendelijk hoor, maar man ik zit effe niet goed in mijn hum vandaag. slecht geslapen, naar gedroomd en dan die intake erbij. Ik voel me lijfelijk wel aanwezig maar geestelijk dus absoluut niet.
Lekker vroeg op bed vanavond dus.
Nog mensen die Zyprexa gebruiken en hebben jullie last van bijwerkingen bij je medicatie? Ik ben 3 kilo aangekomen omdat ik veel trek krijg door de medicatie. Ook word ik er duf van maar dan slaap ik wel beter. Ze zitten er ook aan te denken om de medicatie te verhogen.
gewichtstoename zal er altijd zijn maar dat stabiliseertr zich wel na een paar maanden, als je stopt zal het ook wel weer verdwijnen
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Maar ik ga er niet mee stoppen, ze willen het zelfs gaan verhogen. Ik heb besloten om maar te gaan lijnen en beter op te letten wat ik eet. Nu is me gewicht wel stabiel maar ik ben te dik vind ik.
Het verbaast me dat mensen hier zo open over spreken. Ik heb er een enorme hekel aan en vind het al enorm vervelend om het aan de arts te vertellen.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Zo open spreek ik er hier niet over hoor (vind ik zelf). ik ga niet in te veel in details treden hoe&waarom. Ik probeer mezelf in acht te houden wat dat betreft.quote:Op dinsdag 20 februari 2007 17:59 schreef ssebass het volgende:
Het verbaast me dat mensen hier zo open over spreken. Ik heb er een enorme hekel aan en vind het al enorm vervelend om het aan de arts te vertellen.
