R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Berney succes met het gedoe. Lips ben je een beetje uit je dip?
Ik heb vanmorgen met mijn psych afgesproken dat we volgende week kijken hoe het deze week gegaan is. Eindelijk zijn bijna alle lichamelijke dingen die ik kreeg namelijk weg. Ik voel me nu gewoon verdrietig over de afgelopen maand. De problemen die ik had, hebben wel even de focus van het daadwerkelijke probleem afgehaald ( ja da's ook een manier ) maar sinds afgelopen vrijdag voel ik dat dus wel weer heel erg. En het valt me gewoon veel te zwaar.
Loop nu steeds weer over het randje; ga ik huilen of ga ik niet huilen? breek ik, of hou ik dit nu nog vol? Waarschijnlijk ga ik dus volgende week met iets anders starten. Maar nu even een break daarin, om even te zijn met het meisje. Om haar eventjes weer te voelen. Ik heb haar gemist. Echt heel erg.
Ik heb afgelopen maand zo vaak gedacht, ik hoop dat ik gewoon doodga vandaag. Nog te loom er iets aan te doen. Gewoon maar hopen dat, dat dan maar gebeuren zal Gelukkig heb ik wel altijd mijn gevoelens voor haar gehouden. Ook al kwam het vaak niet tot uiting. Maar het houdt me staande, dat ik dat voor haar blijf voelen. Ik heb nog steeds genoeg back up. Dus nu een weekje zo veel mogelijk met haar en dan zien we volgende week maar weer verder. En ik hoop dan wel met succes.
Ik heb vanmorgen met mijn psych afgesproken dat we volgende week kijken hoe het deze week gegaan is. Eindelijk zijn bijna alle lichamelijke dingen die ik kreeg namelijk weg. Ik voel me nu gewoon verdrietig over de afgelopen maand. De problemen die ik had, hebben wel even de focus van het daadwerkelijke probleem afgehaald ( ja da's ook een manier ) maar sinds afgelopen vrijdag voel ik dat dus wel weer heel erg. En het valt me gewoon veel te zwaar.
) maar sinds afgelopen vrijdag voel ik dat dus wel weer heel erg. En het valt me gewoon veel te zwaar. Loop nu steeds weer over het randje; ga ik huilen of ga ik niet huilen? breek ik, of hou ik dit nu nog vol? Waarschijnlijk ga ik dus volgende week met iets anders starten. Maar nu even een break daarin, om even te zijn met het meisje. Om haar eventjes weer te voelen. Ik heb haar gemist. Echt heel erg.
Ik heb afgelopen maand zo vaak gedacht, ik hoop dat ik gewoon doodga vandaag. Nog te loom er iets aan te doen. Gewoon maar hopen dat, dat dan maar gebeuren zal Gelukkig heb ik wel altijd mijn gevoelens voor haar gehouden. Ook al kwam het vaak niet tot uiting. Maar het houdt me staande, dat ik dat voor haar blijf voelen. Ik heb nog steeds genoeg back up. Dus nu een weekje zo veel mogelijk met haar en dan zien we volgende week maar weer verder. En ik hoop dan wel met succes.
Gelukkig heb ik wel altijd mijn gevoelens voor haar gehouden. Ook al kwam het vaak niet tot uiting. Maar het houdt me staande, dat ik dat voor haar blijf voelen. Ik heb nog steeds genoeg back up. Dus nu een weekje zo veel mogelijk met haar en dan zien we volgende week maar weer verder. En ik hoop dan wel met succes.
Luchtbel wat fijn dat bijna alle lichamelijke dingen weg zijn!
Ik hoop echt dat als je een ander middel gaat proberen, dat dat wel aanslaat en graag een beetje snel ook nog!
Probeer wat te genieten van je weekje met haar!
Ik hoop echt dat als je een ander middel gaat proberen, dat dat wel aanslaat en graag een beetje snel ook nog!
Probeer wat te genieten van je weekje met haar!
Fake it till you make it...
Luchtbel wat lief dat je aan me denkt!
Het gaat gelukkig weer wat beter met me, maar ik denk dat dat ook komt omdat ik afgelopen 1,5 week heel erg druk ben geweest. Of ik nou m'n energie uit m'n druk zijn haal of dat ik weer druk ben omdat ik energie heb (kip - ei) weet ik niet, maar het gaat dus beter.
Heb weer iets meer zin in dingen en het lukt me, mits ik een afspraak heb, vroeg op te staan en te douchen enzo. Als ik geen plannen heb kost het me nog wel veel moeite.
Morgen gesprek met mw en dat wordt daar dus m'n laatste. Helaas nog niks van psychologenpraktijk gehoord dus die ga ik morgen maar eens even bellen.
Het gaat gelukkig weer wat beter met me, maar ik denk dat dat ook komt omdat ik afgelopen 1,5 week heel erg druk ben geweest. Of ik nou m'n energie uit m'n druk zijn haal of dat ik weer druk ben omdat ik energie heb (kip - ei) weet ik niet, maar het gaat dus beter.
Heb weer iets meer zin in dingen en het lukt me, mits ik een afspraak heb, vroeg op te staan en te douchen enzo. Als ik geen plannen heb kost het me nog wel veel moeite.
Morgen gesprek met mw en dat wordt daar dus m'n laatste. Helaas nog niks van psychologenpraktijk gehoord dus die ga ik morgen maar eens even bellen.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Sinds een paar maandjes slik ik Lexapro tegen angst/paniek en depressie.
Het werkt wel een beetje maar had gehoopt dat ik een ander mens zou worden. (slik voor het eerst medicijnen dus had er niet echt ervaring mee)
Echt over is het dus niet maar het gaat wel beter.
Zijn er meer mensen die Lexapro slikken?
Het werkt wel een beetje maar had gehoopt dat ik een ander mens zou worden. (slik voor het eerst medicijnen dus had er niet echt ervaring mee)
Echt over is het dus niet maar het gaat wel beter.
Zijn er meer mensen die Lexapro slikken?
Klinkt ook nog niet zo goed he Lips. Hopelijk gauw werk, dan gaan die dingen vast ook beter. Succes.
Mag ik even een vrolijke noot hier plaatsen? Ik ben nu 5 weken bezig met zoloft, en zit nu op 100 mg. Ik slikte hiervoor 30 mg remeron, maar dit hielp niet meer tegen hyperventilatie, depressie etc.
En nu gaat het geweldig! Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
En nu gaat het geweldig! Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
fijn te horen NiKosquote:Op dinsdag 6 februari 2007 23:23 schreef NiKos het volgende:
Mag ik even een vrolijke noot hier plaatsen? Ik ben nu 5 weken bezig met zoloft, en zit nu op 100 mg. Ik slikte hiervoor 30 mg remeron, maar dit hielp niet meer tegen hyperventilatie, depressie etc.
En nu gaat het geweldig! Er gaat een wereld voor mij open! ben super relaxed, ontspannen en heb geen hyperventilatie / klachten wat dan ook! Het KAN dus wel! Laat dit een opsteker zijn voor anderen!
fijn te horen NiKos Ik ben vanmorgen bij de mw geweest. Het stomme is dat wanneer ik alle goede dingen opsom, het lijkt alsof ik niks te klagen heb. Maar toch zit er iets onder wat niet lekker zit. De mw vond het wel goed dat ik zelf aanvoel dat ik nu met een andere hulpverlener verder moet. Zij denkt dat een psych middels tests wel kan achterhalen wat er eventueel onder zit.
Vanmorgen met psychologen praktijk gebeld. Ik sta op de wachtlijst en het kan nog wel 4 a 5 weken duren
Ondertussen doe ik maar hard m'n best leuke dingen te doen
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Als het wel werkt, maar niet voldoende, dan is het wellicht verstandig om te vragen om een hogere dosis.quote:Op dinsdag 6 februari 2007 19:20 schreef Pleione het volgende:
Sinds een paar maandjes slik ik Lexapro tegen angst/paniek en depressie.
Het werkt wel een beetje maar had gehoopt dat ik een ander mens zou worden. (slik voor het eerst medicijnen dus had er niet echt ervaring mee)
Echt over is het dus niet maar het gaat wel beter.
Zijn er meer mensen die Lexapro slikken?
Ik heb proberen over te stappen naar Lexapro, maar dat ging niet goed, waarschijnlijk omdat dit op een voor mij slecht moment gebeurde. Binnenkort wil ik alsnog overstappen.
Waarom wil jij overstappen op Lexapro? En de vorige keer ging het niet goed, is het dan wel het juiste middel voor je?quote:Op woensdag 7 februari 2007 22:51 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Als het wel werkt, maar niet voldoende, dan is het wellicht verstandig om te vragen om een hogere dosis.
Ik heb proberen over te stappen naar Lexapro, maar dat ging niet goed, waarschijnlijk omdat dit op een voor mij slecht moment gebeurde. Binnenkort wil ik alsnog overstappen.
Het werkt wel ja... er zijn bepaalde dingen behoorlijk verbeterd. Ik slaap bijvoorbeeld voor het eerst in mijn leven goed, en de angst en paniek is minder hevig.
De huisarts zei dat ik geen wonderen kon verwachten van medicijnen, maar dat ik het meer als hulpmiddel moest zien. De rest zou verdwijnen met therapie enzo.
Maar ik vind het wel jammer, had gehoopt dat ik de wereld helemaal aan zou kunnen met medicatie.
Volgende week moet ik weer naar de huisarts. Bespreken hoe het gaat enzo...
Ik ben binnen twee weken gestopt, omdat mijn stemming te instabiel werd door het afbouwen van mijn oude AD. Het is dan nog te vroeg om te oordelen of lexapro werkt.quote:Op donderdag 8 februari 2007 09:05 schreef Pleione het volgende:
[..]
Waarom wil jij overstappen op Lexapro? En de vorige keer ging het niet goed, is het dan wel het juiste middel voor je?
Het werkt wel ja... er zijn bepaalde dingen behoorlijk verbeterd. Ik slaap bijvoorbeeld voor het eerst in mijn leven goed, en de angst en paniek is minder hevig.
De huisarts zei dat ik geen wonderen kon verwachten van medicijnen, maar dat ik het meer als hulpmiddel moest zien. De rest zou verdwijnen met therapie enzo.
Maar ik vind het wel jammer, had gehoopt dat ik de wereld helemaal aan zou kunnen met medicatie.
Volgende week moet ik weer naar de huisarts. Bespreken hoe het gaat enzo...
Van Nortrilen, mijn huidige AD, heb ik vaak last van een droge mond. Lexapro werd aangeraden door mijn psychiater.
Medicijnen kunnen inderdaad niet alles voor je doen, maar ik hoop dat de huisarts en jij een verhoogde dosis niet bij voorbaat uitsluiten. Het kan net dat extra zetje geven dat je nodig hebt.
ik zal inderdaad eens vragen of dat misschien goed zou zijn. Of iets anders erbij?quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:21 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik ben binnen twee weken gestopt, omdat mijn stemming te instabiel werd door het afbouwen van mijn oude AD. Het is dan nog te vroeg om te oordelen of lexapro werkt.
Van Nortrilen, mijn huidige AD, heb ik vaak last van een droge mond. Lexapro werd aangeraden door mijn psychiater.
Medicijnen kunnen inderdaad niet alles voor je doen, maar ik hoop dat de huisarts en jij een verhoogde dosis niet bij voorbaat uitsluiten. Het kan net dat extra zetje geven dat je nodig hebt.
Verder vind ik Lexapro super... veel minder bijwerkingen als dat middel wat ik hiervoor kort geprobeerd heb.
Heb je een concretere vraag? Ja, ik ben wel bij een psychiater geweest, maar volgens mij is dat niet het antwoord dat je zoekt?quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:36 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik vroeg me af of jullie ervaring hebben met een psychiater.
Fake it till you make it...
Ohja, sorry. Hoe ging dat? Moest je eerst een pakket a4tjes invullen?quote:Op donderdag 8 februari 2007 15:09 schreef Nijna het volgende:
[..]
Heb je een concretere vraag? Ja, ik ben wel bij een psychiater geweest, maar volgens mij is dat niet het antwoord dat je zoekt?
Ging het meer de medische kant op? Kreeg je therapie/gesprekken? Individueel/groep.
Voor het eerst bij een psychiater geweest tijdens mn groepstherapie, dat ging voornamelijk om de medicatie. Hij zat ook bij bepaalde groepsonderdelen.
Later heb ik bij een andere psychiater gesprekken gehad, zij schreef mij ook medicatie voor.
Het kan dus eigenlijk allebei...
Bij de een moest ik wel formulieren invullen, bij de andere (groep) kreeg ik een heel psychologisch onderzoek.
Zijn zo je vragen een beetje beantwoord?
Later heb ik bij een andere psychiater gesprekken gehad, zij schreef mij ook medicatie voor.
Het kan dus eigenlijk allebei...
Bij de een moest ik wel formulieren invullen, bij de andere (groep) kreeg ik een heel psychologisch onderzoek.
Zijn zo je vragen een beetje beantwoord?
Fake it till you make it...
Ik krijg waarschijnlijk ook zo'n psychologisch onderzoek, maar ze doen er ontzettend moeilijk over, terwijl ik van heel veel mensen heb gehoord dat ze het ook hebben gehad. 'kreeg' jij het gewoon? Of was het bij jou ook zo'n gedoe met toestemming vragen en wachtlijsten enzo? Iemand anders ervaringen hiermee?quote:Op donderdag 8 februari 2007 19:46 schreef Nijna het volgende:
Bij de een moest ik wel formulieren invullen, bij de andere (groep) kreeg ik een heel psychologisch onderzoek.
Zijn zo je vragen een beetje beantwoord?
Ik vind het maar vreemd eigenlijk, ik zit al 10 jaar niet goed in mijn vel zonder te weten wat er nou eigenlijk aan de hand is, lijkt mij dat zo'n test dan wel gerechtvaardigd is..
Ohja, ik ben mijn medicijnen (zoloft) aan het afbouwen en het gaat goed! Zit nu op nog maar 25mg per dag (eerst 100mg) dus ik ben blij!
Hmmm zo'n test kreeg ik meteen bij de intake gesprekken die ik had een jaar of 5 terug, heb er zelfs niet eens naar hoeven vragen dat was de standaard-procedure. In totaal een sessie of 4 bezig geweest met het invullen van vragenlijsten alleen al, maar het heeft wel een hele goede basis gelegd voor de rest van de behandeling(en).
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ja, dat zeiden ze tegen mij ook, dat het ongeveer 3 sessies van 2 uur waren, afhankelijk van hoe het gaat.
Maar mijn psycholoog moet het dus eerst gaan overleggen met collega's, als ze het dan eens zijn dat ik het mag doen dan moeten ze nog een keer toestemming vragen aan iemand ' hogerop' en dan pas kom ik op een wachtlijst.
En dan duurt het nog 6 weken tot 4 maanden (!) voordat ik eraan kan beginnen.
En als ik er niet zelf over was begonnen hadden ze het nooit aangeboden denk ik.
Maar mijn psycholoog moet het dus eerst gaan overleggen met collega's, als ze het dan eens zijn dat ik het mag doen dan moeten ze nog een keer toestemming vragen aan iemand ' hogerop' en dan pas kom ik op een wachtlijst.
En dan duurt het nog 6 weken tot 4 maanden (!) voordat ik eraan kan beginnen.
En als ik er niet zelf over was begonnen hadden ze het nooit aangeboden denk ik.
Wat een gedoe MissPink. Ik heb niet meegekregen dat het zo'n gedoe was. Maar ik weet niet waar je onder behandeling bent?
Ik kreeg dat onderzoek toen ik in dagbehandeling zat (3 dagen/week) en dat was binnen dezelfde organisatie. Ben er 2 halve dagen mee zoet geweest.
Ik kreeg dat onderzoek toen ik in dagbehandeling zat (3 dagen/week) en dat was binnen dezelfde organisatie. Ben er 2 halve dagen mee zoet geweest.
Fake it till you make it...
Binnenkort ga ik starten met deeltijdbehandeling bij GGZ (2 dagen per week), maar ik ben er al ruim een jaar onder behandeling. In eerste instantie voor depressie, maar die is nu wel over. Daarom ben ik nu ook de medicijnen aan het afbouwen. Doordat de depressie er niet meer is, komen nu mijn andere klachten meer naar boven en daarvoor ga ik dus die deeltijdbehandeling doen.
Ik hoefde helemaal geen formulieren in te vullen. Hij heeft me in het begin wel eens gevraagd om mijn levensloop op papier te zetten, maar voor de rest heb ik alleen maar individuele gesprekken. Hij heeft me wel (andere) medicatie voorgeschreven.quote:Op donderdag 8 februari 2007 16:45 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Ohja, sorry. Hoe ging dat? Moest je eerst een pakket a4tjes invullen?
Ging het meer de medische kant op? Kreeg je therapie/gesprekken? Individueel/groep.
ik ga niet naar een psychiater omdat mijn huisarts zelf behoorlijk veel verstand van medicijnen enzo heeft. Maar soms zit ik er toch aan te denken. Hij heeft dan wel verstand van medicijnen enzo, maar weet lang niet alles van mij af.
Kan ik gewoon aangeven dat ik dat graag wil?
Kan ik gewoon aangeven dat ik dat graag wil?
Ik heb een aantal vraagjes over antidepressiva. Ik slik nu ongeveer een half jaar Sint Janskruid, maar dit werkt voor mij niet voldoende, dus binnenkort stap ik over op AD (ik loop bij een psychiater en heb dagbehandeling).
Ik weet dat ieder mens verschillend reageert op die pillen en soms moet zoeken naar het juiste middel, maar ben toch wel benieuwd naar jullie ervaringen. Van welke bijwerkingen heb je last gehad? Zijn er bijwerkingen die helemaal niet meer weggaan? Zoals libidoverlies, gewichtstoename, verhoogd cholesteol enz. Ik maak me er toch wel een beetje zorgen om hoe het negatieve effect efect op lange termijn is. En blijven de positieve effecten? Voel je je na een jaar nog steeds goed of is de werking afgenomen?
En wie heeft er ervaring met afbouwen?
Ik weet dat ieder mens verschillend reageert op die pillen en soms moet zoeken naar het juiste middel, maar ben toch wel benieuwd naar jullie ervaringen. Van welke bijwerkingen heb je last gehad? Zijn er bijwerkingen die helemaal niet meer weggaan? Zoals libidoverlies, gewichtstoename, verhoogd cholesteol enz. Ik maak me er toch wel een beetje zorgen om hoe het negatieve effect efect op lange termijn is. En blijven de positieve effecten? Voel je je na een jaar nog steeds goed of is de werking afgenomen?
En wie heeft er ervaring met afbouwen?
Er staat daarover veel info in dit topic en de vorige versie ervan. Lees dat een keer op je gemak door wil ik je aanraden
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Mag ik even van anderen hun ervaringen horen? Ik heb nu dus als ik stevig drink, ik echt compleet los ga en allerlei rare dingen roep en zeg?! Niet dat het heel erg is, eigenlijk ook wel grappig, maar toch .. Ik kan minder goed tegen drank of zo??!
Ik slik Efexor(ad), Oxazepam(km) en Seroquel (ap).
Ik heb hiervoor prozac (ad) zoloft (ad) en seroxat (ad) gehad wat niet hielp, ook heb ik in opname 2 keer lithium gekregen.
Bij zoloft had ik als bijwerking alleen dat ik erg ging zweten. Van Seroquel wordt je libido echt 0,0 en van Efexor is het algemeen bekend bij iedereen die ik ken die het slik, en ook bij mezelf, dat je als je alcohol drinkt de volgende dag echt een zware kater hebt.
Ik doe nooit aan katers, ook nooit gedaan, terwijl ik flink kan drinken. Pas sinds ik Efexor heb wordt ik echt wakker met een smaak van een dode veldmuis in mijn mond, een kop die uit mekaar knalt en het idee dat ik de komende 3 weken niks van eten kan zien.
Seroquel merk ik ook van dat als ik het een tijdje niet slik, ik erg snel fysieke klachten krijg zoals pijn op mijn borst, kortademigheid en hartkloppingen. Dat is erg kut, als je een keer je dosis dus vergeet of het niet op tijd bij de apotheek heb gehaald word je echt hondsberoerd.
Maar, alle medicatie werkt anders op mensen. Bij de een slaat het aan, bij de ander niet. De een krijgt als bijwerking hartkloppingen, nummer 2 raakt aan de diarree, nummer 3 heeft nergens last van. Dus het verschilt gewoon heel erg per persoon.
Ik heb hiervoor prozac (ad) zoloft (ad) en seroxat (ad) gehad wat niet hielp, ook heb ik in opname 2 keer lithium gekregen.
Bij zoloft had ik als bijwerking alleen dat ik erg ging zweten. Van Seroquel wordt je libido echt 0,0 en van Efexor is het algemeen bekend bij iedereen die ik ken die het slik, en ook bij mezelf, dat je als je alcohol drinkt de volgende dag echt een zware kater hebt.
Ik doe nooit aan katers, ook nooit gedaan, terwijl ik flink kan drinken. Pas sinds ik Efexor heb wordt ik echt wakker met een smaak van een dode veldmuis in mijn mond, een kop die uit mekaar knalt en het idee dat ik de komende 3 weken niks van eten kan zien.
Seroquel merk ik ook van dat als ik het een tijdje niet slik, ik erg snel fysieke klachten krijg zoals pijn op mijn borst, kortademigheid en hartkloppingen. Dat is erg kut, als je een keer je dosis dus vergeet of het niet op tijd bij de apotheek heb gehaald word je echt hondsberoerd.
Maar, alle medicatie werkt anders op mensen. Bij de een slaat het aan, bij de ander niet. De een krijgt als bijwerking hartkloppingen, nummer 2 raakt aan de diarree, nummer 3 heeft nergens last van. Dus het verschilt gewoon heel erg per persoon.
Vivre
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
dat je geen borrel mag drinken wordt gewoon uit voorzorg verteld, maar je kan er best (matig) bij drinken hoor.. als je een ssri slikt en verder niets.. is het echt geen probleem
Ja je mag eigenlijk niet drinken, dat vertelden ze me ook. In het begin hield ik me daaraan maar nu drink ik redelijk wat, een paar keer per week en het gaat gewoon goed. Ik ben ook al een paar keer vergeten me medicatie te nemen als ik wat gedronken had.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 23:37 schreef Ingrid19 het volgende:
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
Het enige dat gebeurd is dat je bij sommige meds iets sneller aangeschoten wordt, en soms wordt je katergevoelig maar echt kwaad kan het niet *nouja, bij mij is het nooit fout gegaan*quote:Op zaterdag 10 februari 2007 23:37 schreef Ingrid19 het volgende:
Mij is verteld dat je geen alcohol mag gebruiken tijdens ad medicatie. Wat ik wel jammer vind. Want 1x per maand wil ik weleens een borrel.
Vivre
Ik heb ooit jaren seroxat. Merkwaardig genoeg kon ik daar behoorlijk bij drinken zonder enige vorm van hoofdpijn, die ik normaliter wel krijg. Het werkte bij mij uitstekend als anti kater middel.
Maar ter advies, in de opbouwfase even de alcohol laten staan, daarna eens een glaasje nemen om te kijken hoe het bevalt, je lichaam verteld het je zelf wel.
Maar ter advies, in de opbouwfase even de alcohol laten staan, daarna eens een glaasje nemen om te kijken hoe het bevalt, je lichaam verteld het je zelf wel.
Dat is eens wat anders...
Ik heb seroxat, zoloft en efexor geslikt. Van de antidepressiva merkte ik weinig effect, ook niet zoveel bijwerkingen. Alleen van de seroxat was ik beroerd in het begin, maar dat was met een ruime week wel weg. Van de efexor ging ik wat meer zweten. Ben van alledrie niet aangekomen, ook niet afgevallen.
Heb heel kort seroquel geslikt, maar daar was ik zo moe van dat ik niet meer durfde te autorijden en eigenlijk het liefst de hele dag ging liggen slapen. Daarom ook maar weer gestopt. Ik slikte een hele lage dosering, in de hoop dat dat mn gedachten wat rustiger zou maken.
Op het moment slik ik prozac, alweer 2 jaar inmiddels denk ik. En dat is voor het eerst dat ik het idee heb dat het wat doet. Ook weer weinig bijwerkingen (ik denk dat ik daar gewoon niet zo gevoelig voor ben). Afgelopen zomer geprobeerd af te bouwen, maar dat was toch niet zo'n goed idee. Ik was op de helft van mn dosering toen we toch maar weer hebben besloten om het op te bouwen, want het ging echt verrot.
Drinken deed ik toch al nagenoeg nooit. Heel af en toe eens een glaasje, en volgens mij kan dat ook best. Maar ik denk dat dat per persoon verschilt. Dat kan je denk ik zelf het beste inschatten.
Pleione, je kan best aan je huisarts vragen of hij/zij je door kan sturen naar een psychiater, die weten er over het algemeen toch meer van dan huisartsen en als jij graag de mening van een psychiater wilt horen dan moet dat volgens mij kunnen.
Heb heel kort seroquel geslikt, maar daar was ik zo moe van dat ik niet meer durfde te autorijden en eigenlijk het liefst de hele dag ging liggen slapen. Daarom ook maar weer gestopt. Ik slikte een hele lage dosering, in de hoop dat dat mn gedachten wat rustiger zou maken.
Op het moment slik ik prozac, alweer 2 jaar inmiddels denk ik. En dat is voor het eerst dat ik het idee heb dat het wat doet. Ook weer weinig bijwerkingen (ik denk dat ik daar gewoon niet zo gevoelig voor ben). Afgelopen zomer geprobeerd af te bouwen, maar dat was toch niet zo'n goed idee. Ik was op de helft van mn dosering toen we toch maar weer hebben besloten om het op te bouwen, want het ging echt verrot.
Drinken deed ik toch al nagenoeg nooit. Heel af en toe eens een glaasje, en volgens mij kan dat ook best. Maar ik denk dat dat per persoon verschilt. Dat kan je denk ik zelf het beste inschatten.
Pleione, je kan best aan je huisarts vragen of hij/zij je door kan sturen naar een psychiater, die weten er over het algemeen toch meer van dan huisartsen en als jij graag de mening van een psychiater wilt horen dan moet dat volgens mij kunnen.
Fake it till you make it...
Voorzichtig zijn met alcohol, af en toe een borreltje of wijntje kan wel maar verschilt idd wel van persoon tot persoon. Voorzichtig uitproberen dus. Ik dacht dat je er vooral ook voorzichtig mee moet zijn omdat die medicijnen door de lever worden afgebroken en aangezien alcohol ook niet echt goed is voor je lever....
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Dan probeer ik het gewoon voorzichtig uit. Ik drink iig niet veel, misschien 1x per maand een borrel.
Ik heb Paroxetine (Seroxat) en kan beter tegen alcohol dan ervoor. Voor ik ad slikte kon ik max. 2 glazen alcohol drinken en dan had ik 't wel gehad. Werd ook misselijk van alcohol. Nu kan ik best veel drinken. Word wel dronken maar heb niet echt last van een kater.
Ik drink vaak een wijntje bij het eten en daar blijft het dan ook bij. Maar als ik nu een keer ga stappen dan kan ik gewoon gezellig drinken zonder dat ik er ziek van word.
Mijn huisarts zei dat ik best mag drinken maar zoveel mogelijk moet voorkomen dronken te worden. Hoe zij het uitlegde is het zo dat je dronken wordt als je lever de alcohol niet meer kan verwerken. Omdat ad ook energie van je lever vergt moet je daar dus mee uitkijken, dat je je lever niet beschadigt.
Dus ik probeer eigenlijk als ik op stap ben niet dronken te worden, hooguit een beetje aangeschoten
Ik drink vaak een wijntje bij het eten en daar blijft het dan ook bij. Maar als ik nu een keer ga stappen dan kan ik gewoon gezellig drinken zonder dat ik er ziek van word.
Mijn huisarts zei dat ik best mag drinken maar zoveel mogelijk moet voorkomen dronken te worden. Hoe zij het uitlegde is het zo dat je dronken wordt als je lever de alcohol niet meer kan verwerken. Omdat ad ook energie van je lever vergt moet je daar dus mee uitkijken, dat je je lever niet beschadigt.
Dus ik probeer eigenlijk als ik op stap ben niet dronken te worden, hooguit een beetje aangeschoten
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
daar was ik al bang voor misschien moet ik maar stoppen dan met drinkenquote:Op zondag 11 februari 2007 13:47 schreef Vava het volgende:
Voorzichtig zijn met alcohol, af en toe een borreltje of wijntje kan wel maar verschilt idd wel van persoon tot persoon. Voorzichtig uitproberen dus. Ik dacht dat je er vooral ook voorzichtig mee moet zijn omdat die medicijnen door de lever worden afgebroken en aangezien alcohol ook niet echt goed is voor je lever....
Matig alcoholgebruik kan volgens mij in de meeste gevallen weinig kwaad. Bij wat steviger alcoholgebruik kun je last krijgen van interacties (bijv. eerder aangeschoten, minder goede werking medicatie e.d.), bovendien moet je dan misschien afvragen of je alcoholgebruik geen negatieve invloed heeft op je psychische klachten.
Ik heb ongeveer een jaar Citalopram gebruikt. In een week tijd heb ik dat afgebouwd van 40 mg naar 0. Ik ben constant duizelig. Ik weet dat dat hoort bij het "afkicken", maar heeft iemand ervaring met hoelang dit ongeveer duurt?
dat kan even duren, maar weet je nog hoelang je er last van had toen je ermee begon? misschien kan je dat als maatstaaf nemen.... In een week afbouwen vind ik trouwens wel heel snel hoor..
Ik had er elke keer als ik een stapje omlaag ging een dag of 2,3 last van denk ik
Ik had er elke keer als ik een stapje omlaag ging een dag of 2,3 last van denk ik
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik had geen last toen ik d'r mee begon. Ik gebruikte toen Paroxetine en ben geleidelijk over gegaan op Citalopram.
Ja 'k weet wel dat 't vrij snel is. Maar ik wil gewoon van die rotzooi af. 'k wordt d'r niet beter van.
Ja 'k weet wel dat 't vrij snel is. Maar ik wil gewoon van die rotzooi af. 'k wordt d'r niet beter van.
Het is een bekende bijwerking na stoppen... zal na 3-4 weken wel ophoudenquote:Op woensdag 14 februari 2007 14:56 schreef Sjuh het volgende:
Ik heb ongeveer een jaar Citalopram gebruikt. In een week tijd heb ik dat afgebouwd van 40 mg naar 0. Ik ben constant duizelig. Ik weet dat dat hoort bij het "afkicken", maar heeft iemand ervaring met hoelang dit ongeveer duurt?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik ga vanaf morgen ook aan de ad.
Ik heb van mijn psychiater Paroxetine 20mg tabletten.
En moet voorlopig (20 dagen) 10mg slikken.
En over 14 dagen nog terugkomen om te kijken hoe het gaat wat bijwerkingen betreft.
Ik heb van mijn psychiater Paroxetine 20mg tabletten.
En moet voorlopig (20 dagen) 10mg slikken.
En over 14 dagen nog terugkomen om te kijken hoe het gaat wat bijwerkingen betreft.
Op een dag drink je geen Grolsch meer, maar drink je bier...
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten. Ik begon met 20 mg en zit nu op 30 mg. Succes vanaf morgen! Ik ben er zelf de eerste week heel erg ziek van geweest, maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet zo te zijn.quote:Op donderdag 15 februari 2007 18:44 schreef gwreijman het volgende:
Ik ga vanaf morgen ook aan de ad.
Ik heb van mijn psychiater Paroxetine 20mg tabletten.
En moet voorlopig (20 dagen) 10mg slikken.
En over 14 dagen nog terugkomen om te kijken hoe het gaat wat bijwerkingen betreft.
Je kan hier iig altijd terecht voor een steuntje in de rug.
Hoe is het met Luchtbel trouwens?
Ik ben zelf trouwens weer aan het werk sinds maandag. Bevalt me heel erg goed! Werkgever heeft een opdracht gevonden op 5 km van huis dus dat is echt geweldig. Leuke collega's en ik heb weer ritme!
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ik ben met seroxat ook met 20 mg begonnen, maar ik denk dat ik de mazzel had dat ik relatief weinig last van bijwerkingen had (als ik het van anderen lees...). Met 10mg starten lijkt me een goed idee gwreijman, succes.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het met Luchtbel is...
Lips wat fijn om te horen dat je weer aan het werk bent en dat het heel goed bevalt! Zet em op!
Ik ben ook wel benieuwd hoe het met Luchtbel is...
Lips wat fijn om te horen dat je weer aan het werk bent en dat het heel goed bevalt! Zet em op!
Fake it till you make it...
Dat van het beginnen met halve tabletten was een idee van mijn psychiater.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:23 schreef Lips het volgende:
[..]
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten. Ik begon met 20 mg en zit nu op 30 mg. Succes vanaf morgen! Ik ben er zelf de eerste week heel erg ziek van geweest, maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet zo te zijn.
Je kan hier iig altijd terecht voor een steuntje in de rug.
De tabletten zijn ook makkelijk doormidden te breken, dus het lijkt me dat het vaker wordt gedaan op die manier.
Bedankt voor de steun, en als er iets is post ik het zeker in deze topic.
Bedankt.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:37 schreef Nijna het volgende:
Ik ben met seroxat ook met 20 mg begonnen, maar ik denk dat ik de mazzel had dat ik relatief weinig last van bijwerkingen had (als ik het van anderen lees...). Met 10mg starten lijkt me een goed idee gwreijman, succes.
Op een dag drink je geen Grolsch meer, maar drink je bier...
Ik heb jaren geleden ook een tijd seroxat geslikt, met 20 mg begonnen, en helemaal geen last van bijwerkingen gehad. Ik denk eerlijk gezegd, hoewel bijwerkingen niet zeldzaam zijn, dat het voor de meesten goed te doen is.
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:13 schreef Kreator het volgende:
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Ik ook niet, maar dat is een apart onderdeel van m'n 'aandoeningen'.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:19 schreef nozem het volgende:
[..]
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.
Moet zeggen dat de afgelopen paar weken geweldig gaan, na wat behoorlijke terugslagen te hebben gehad in Januari gaat ie nu weer lekker. Zit lekker in m'n vel en heb weer energie om me op dingen te storten, wat er eigenlijk op neerkomt dat ik me op m'n werk stort waardoor ik dan eigenlijk weer in deze situatie ben beland met als verschil dat ik nu continue een hand op de handrem heb.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Als je medicijnen nodig hebt om je gevoel te onderdrukken, heb je kennelijk niet eens controle over je eigen lichaam en geest. Begin daar maar eens mee voordat je je druk maakt over de vermogens van een ander.quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:19 schreef nozem het volgende:
Je inlevingsvermogen heb je de afgelopen 28 jaar in ieder geval niet gebruikt.
Ik kwam hier toevallig posten toen ik dit las. Lief dat je dat vraagt. Paar dagen niet gelezen. Vorige week was een hele rare week die alleen maar bevestigde dat ik niet zo verder kan. Ik ben maandag begonnen met Zoloft en dinsdag met andere (creatieve ) therapie. Een andere therapie afgeschaft, dit er voor in de plaats. Stond al in de wacht. Deze week alleen maar formulieren ingevuld.quote:
) therapie. Een andere therapie afgeschaft, dit er voor in de plaats. Stond al in de wacht. Deze week alleen maar formulieren ingevuld.Ik voel me net als ik me de afgelopen week voelde, alleen wat duizelig en trillerig. Maar! dit is echt niet te vergelijken met de vorige maand. Dus ik hoop dat, dat in ieder geval zo blijft. Voor de rest niks over te zeggen nog natuurlijk maar dit neemt in ieder geval iets van de angst weg dat het weer zo erg werd. Deze week is een familielid overleden dus dat kan ook nog invloed hebben op hoe ik me voel. Maar ik geloof dat het niet veel invloed heeft. En dat zegt eigenlijk ook wel weer genoeg Ik ga volgende week weer twee ochtenden werken, kijken hoe dat gaat.
Fijn dat je werk hebt en meteen weer ritme. Precies zoals het hoort dan he.
[ Bericht 4% gewijzigd door Luchtbel op 16-02-2007 00:29:57 ]
MissPink, wat gek al dat gedoe. Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Is het gelukt inmiddels?
Ingrid, wanneer heb je die afspraak staan? Lijkt me nu toch wel eens tijd worden. En is het een probleem voor je om die vragenlijst in te vullen? Omdat je er zo naar vraagt?
Ingrid, wanneer heb je die afspraak staan? Lijkt me nu toch wel eens tijd worden. En is het een probleem voor je om die vragenlijst in te vullen? Omdat je er zo naar vraagt?
Totdat je zelf eens depressief wordt...quote:Op donderdag 15 februari 2007 23:15 schreef Kreator het volgende:
[..]
Als je medicijnen nodig hebt om je gevoel te onderdrukken, heb je kennelijk niet eens controle over je eigen lichaam en geest.
Luchtbel, lief dat je naar me vraagt.
Toevallig ben ik vandaag weer bij de psycholoog geweest, ze heeft met haar collega overlegd over de test en die twijfelde nog, maar stond er in principe niet afwijzend tegenover. Nu vraag ik me af waarom ze twijfelt, maar dat bedenk ik natuurlijk pas na het gesprek.
Ik heb vandaag nog een paar dingen verteld die ik eerder niet had verteld, en blijkbaar waren die toch wel belangrijk, want ze heeft het opgeschreven en opeens leek het wel alsof er iets veranderde. Toen zei ze opeens: ik zie mijn collega straks weer, dan ga ik het nogmaals erover hebben, maar maak je maar niet druk, het komt wel goed. Dus waarschijnlijk kan ik de test wel doen. (als die collega het ermee eens is moeten ze nog toestemming vragen aan de artsen en dan kom ik pas op de wachtlijst, dus het duurt hoe dan ook nog een tijd, maar ik blijf het vreemd vinden)
Fijn dat je nu minder last hebt van de bijwerkingen! Ik heb 3 soorten AD gehad, en van Zoloft had ik ook het minste last van bijwerkingen. Ook nu ik aan het afbouwen ben heb ik weinig last ervan eigenlijk. Ik zal voor je duimen dat je weinig (of liever geen) last ervan hebt, en dat ze je helpen natuurlijk! Sterkte!
Toevallig ben ik vandaag weer bij de psycholoog geweest, ze heeft met haar collega overlegd over de test en die twijfelde nog, maar stond er in principe niet afwijzend tegenover. Nu vraag ik me af waarom ze twijfelt, maar dat bedenk ik natuurlijk pas na het gesprek.
Ik heb vandaag nog een paar dingen verteld die ik eerder niet had verteld, en blijkbaar waren die toch wel belangrijk, want ze heeft het opgeschreven en opeens leek het wel alsof er iets veranderde. Toen zei ze opeens: ik zie mijn collega straks weer, dan ga ik het nogmaals erover hebben, maar maak je maar niet druk, het komt wel goed. Dus waarschijnlijk kan ik de test wel doen. (als die collega het ermee eens is moeten ze nog toestemming vragen aan de artsen en dan kom ik pas op de wachtlijst, dus het duurt hoe dan ook nog een tijd, maar ik blijf het vreemd vinden)
Fijn dat je nu minder last hebt van de bijwerkingen! Ik heb 3 soorten AD gehad, en van Zoloft had ik ook het minste last van bijwerkingen. Ook nu ik aan het afbouwen ben heb ik weinig last ervan eigenlijk. Ik zal voor je duimen dat je weinig (of liever geen) last ervan hebt, en dat ze je helpen natuurlijk! Sterkte!
En als die test gedaan is, pas dan gaan ze een behandelplan opzetten ofzo? Wat lijkt dat allemaal lang te duren zo. Succes.
Ehm..om eerlijk te zijn heb ik geen idee wat ze met de uitkomst van die test gaan doen. Ik heb er ook (nog) niet naar gevraagd omdat er de laatste paar weken zoveel dingen op me af komen, dat ik niet te ver vooruit wil en kan denken. Eerst maar zien of die test doorgaat, en daarna weer verder...
Ik kwam er een jaar geleden omdat ik depressief was. De depressie is nu weg, maar het gaat nog lang niet goed met me. En het gaat al 10 jaar niet goed met me, dus ik wil nu eindelijk wel eens iets anders dan 2 keer per maand een uurtje praten.
Er is nu een sterk vermoeden dat het borderline is, maar er zijn ook nog andere dingen genoemd, en mij lijkt het wel handig om eens uit te zoeken wat er nou aan de hand is, zodat ik de juiste behandeling kan krijgen.
Soms lijkt het alsof ik de enige ben die zo denkt. Het lijkt alsof ze me wel willen behandelen, maar uitzoeken wat er aan de hand is en waardoor die depressie veroorzaakt wordt, dat is in die 10 jaar nog nooit gebeurd, misschien een vreemde manier van klantenbinding ofzo?
Binnenkort ga ik in ieder geval 2 dagen per week in therapie, maar een diagnose is er dus (nog) niet. Ja, depressie, maar dat is niet meer van toepassing.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik een lastige patient ben, echt praten kan ik niet, alleen over oppervlakkige dingen, dus het is voor hun ook heel moeilijk om een goed beeld van me te krijgen.
Ik kwam er een jaar geleden omdat ik depressief was. De depressie is nu weg, maar het gaat nog lang niet goed met me. En het gaat al 10 jaar niet goed met me, dus ik wil nu eindelijk wel eens iets anders dan 2 keer per maand een uurtje praten.
Er is nu een sterk vermoeden dat het borderline is, maar er zijn ook nog andere dingen genoemd, en mij lijkt het wel handig om eens uit te zoeken wat er nou aan de hand is, zodat ik de juiste behandeling kan krijgen.
Soms lijkt het alsof ik de enige ben die zo denkt. Het lijkt alsof ze me wel willen behandelen, maar uitzoeken wat er aan de hand is en waardoor die depressie veroorzaakt wordt, dat is in die 10 jaar nog nooit gebeurd, misschien een vreemde manier van klantenbinding ofzo?
Binnenkort ga ik in ieder geval 2 dagen per week in therapie, maar een diagnose is er dus (nog) niet. Ja, depressie, maar dat is niet meer van toepassing.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik een lastige patient ben, echt praten kan ik niet, alleen over oppervlakkige dingen, dus het is voor hun ook heel moeilijk om een goed beeld van me te krijgen.
LB, ik hoop dat de zoloft snel aanslaat. Goed om te lezen dat de bijwerkingen tot nu toe meevallen!
Sterkte!
Sterkte!
Fake it till you make it...
Wat ontzettend fijn dat dat voor jou werkt. Misschien is het een gat in de markt. Zou dat ook helpen voor diabetes? Gewoon je gezond verstand gebruiken, dan heb je geen insuline meer nodig. Wauw !quote:Op donderdag 15 februari 2007 22:13 schreef Kreator het volgende:
...ik gebruik sinds een jaar of 28 m'n gezond verstand als ik een keer wat minder lekker in m'n vel zit. Werkt als een tiet.
!
Fake it till you make it...
Misschien wel, je weet maar nooit .quote:Op vrijdag 16 februari 2007 09:58 schreef Kreator het volgende:
[..]
Is diabetes een psychische klacht dan?
.Psychische klachten kunnen ook een lichamelijk oorzaak hebben, tekort aan bepaalde stofjes (dat is bij diabetes ook het geval). Volgens jou kan je dat met gezond verstand goedmaken, dus zou dat bij diabetes ook moeten kunnen (ja, dat is kort door de bocht, maar dat ben jij ook).
Ik ben blij dat jij blijkbaar lekker in je vel zit of dat het het goed kan denken. Soms hebben mensen een steuntje in de rug nodig. Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Fake it till you make it...
Ik denk niet dat je hier veel aandacht aan moet besteden. Betreffende poster wil graag provoceren en doet alsof hij echt niet beter weet.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 10:39 schreef Nijna het volgende:
[..]
Misschien wel, je weet maar nooit .
Psychische klachten kunnen ook een lichamelijk oorzaak hebben, tekort aan bepaalde stofjes (dat is bij diabetes ook het geval). Volgens jou kan je dat met gezond verstand goedmaken, dus zou dat bij diabetes ook moeten kunnen (ja, dat is kort door de bocht, maar dat ben jij ook).
Ik ben blij dat jij blijkbaar lekker in je vel zit of dat het het goed kan denken. Soms hebben mensen een steuntje in de rug nodig. Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 10:39 schreef Nijna het volgende:
Jammergenoeg vinden een aantal mensen het belachelijk om voor psychische klachten medicatie te slikken. Maar als je lichamelijk iets mankeert dan moet je het maar gewoon doen...
Leg me dat eens uit?
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Wat het verder met een medisch bewezen lichamelijke klacht als diabetes te maken heeft weet ik niet. Daar kwam ik niet mee.
Dat er snel (te snel soms) naar medicatie wordt gegrepen ben ik gedeeltelijk met je eens. Maar open dan een nieuw topic waarin je dat ter discussie stelt... Ik vind het hier niet echt passen. Naar mijn idee gaat het hier meer om ervaringen van anderen...
Soms moet je symptomen bestrijden om de bron aan te kunnen pakken.
Dat is niet mijn mening. Juist door over dit soort dingen te praten maak je het opener. Men moet maar eens af van die rare ideeën over psychische ziektes.quote:Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Soms moet je symptomen bestrijden om de bron aan te kunnen pakken.
Fake it till you make it...
Hier kan ik me dan wel in vinden. Het begrip "depressie" lijkt me aan devaluatie onderhevig, waardoor mensen die hier wel in serieuze mate aan lijden, juist minder begrip krijgen. Ik hoor/lees regelmatig dat mensen na een bezoekje aan de huisarts AD voorgeschreven krijgen. Dat vind ik veel te snel.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Bij een groot deel waarschijnlijk wel. Medicatie kan er wel bij helpen, dat mensen hun leven weer op de rails kunnen zetten.quote:Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Bij een deel van de mensen met psychische klachten kun je echter lullen wat je wil, maar zonder medicijnen redden zij het niet. Veel bipolairen (manisch-depressieven) vallen daar bijvoorbeeld onder.
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 09:58 schreef Kreator het volgende:
[..]
Is diabetes een psychische klacht dan?
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Dat vind ik onzin. Als het zo makkelijk was ...quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Als je serieus erover denkt om zelfmoord te plegen, moet je dan ook maar een schop onder je kont hebben?
19 maart. Die vragenlijst is behoorlijk lang en ik weet lang niet op elke vraag een antwoord. Vandaar dat ik benieuwd ben of er nog meer zijn die zo'n vragenlijst hebben ingevuld.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 00:29 schreef Luchtbel het volgende:
Ingrid, wanneer heb je die afspraak staan? Lijkt me nu toch wel eens tijd worden. En is het een probleem voor je om die vragenlijst in te vullen? Omdat je er zo naar vraagt?
LB Hoop dat deze medicatie snel helpt!
Wat voor vragen zijn dat dan Ingrid, over je klachten ofzo? En zijn het dan ja/nee vragen of moet je echt antwoorden opschrijven?
Succes ermee!
Succes ermee!
Fake it till you make it...
mhwah, diabetes is gewoon een lichamelijke ziekte, ofwel genetisch (type I, auto-immuunziekte) ofwel overgevoeligheid voor insuline (ouderdoms diabetes)quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:12 schreef nozem het volgende:
[..]
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Dit is echt zo... en wat ben ik het zat om dit constant te moeten verdedigenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:52 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Bij een deel van de mensen met psychische klachten kun je echter lullen wat je wil, maar zonder medicijnen redden zij het niet. Veel bipolairen (manisch-depressieven) vallen daar bijvoorbeeld onder.
Dit is echt zo... en wat ben ik het zat om dit constant te moeten verdedigen 
Er wordt idd snel AD voorgeschreven maar mijn ervaringen is dat de mensen die niet echt depressief zijn vaak afhaken omdat ze de bijwerkingen niet op vinden wegen tegen de klachten. En over een schop onder de kont geven. Ik zou graag willen dat dat de oplossing was. Ik zou niets liever willen dan dat mijn depressie met therapie te verhelpen was...
Ik zou me niet al te druk maken om die vragenlijsten. Ze zijn bedoeld om een beeld van je te krijgen en daarbij kan je geen goede of foute antwoorden geven! En als je vragen niet snapt kan je altijd om uitleg vragenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:19 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
19 maart. Die vragenlijst is behoorlijk lang en ik weet lang niet op elke vraag een antwoord. Vandaar dat ik benieuwd ben of er nog meer zijn die zo'n vragenlijst hebben ingevuld.
LB Hoop dat deze medicatie snel helpt!
Ja, allebei. Dus ook uitgebreide antwoorden opschrijven. Maar mw wil me er gelukkig wel mee helpen. Ik heb nog een ruime maandm de tijd, dat scheelt.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:58 schreef Nijna het volgende:
Wat voor vragen zijn dat dan Ingrid, over je klachten ofzo? En zijn het dan ja/nee vragen of moet je echt antwoorden opschrijven?
Succes ermee!
Ik moest van mijn huisarts toen ook beginnen met halve tabletten paroxetine om eventuele bijwerkingen te voorkomen/verminderen.quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:23 schreef Lips het volgende:
[..]
Oh dat heb ik nog niet eerder gehoord, beginnen met halve tabletten.
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 14:12 schreef nozem het volgende:
[..]
Lichaam en geest staan in zijn geheel niet los van elkaar. Dat is een hardnekkige verlichtingsgedachte uit de 18e en 19e eeuw.
Ik geloof dat jij mij niet helemaal snapt. Je kop zit vol met allerlei chemische verbindingen, ook wel neurotransmitters genoemd. Als daar een verstoring in optreedt kan dat psychische klachten tot gevolg hebben. Voila, een biologische oorzaak. En prima te bestrijden met medicijnen. Net als insuline, dat mensen met suikerziekte op de been houdt.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:44 schreef Kreator het volgende:
[..]
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Pff wat word ik moe van 'gezonde' mensen die wel even komen vertellen dat we ons niet zo aan moeten stellen!
Ik wens ze allemaal mijn depressie zonder medicijnen op een slechte dag toe!
Kortzichtig geneuzel
@LB gecondoleerd met je familielid. Ik hoop voor je dat je nieuwe therapie icm andere medicijnen aanslaat.
Ik heb er nu een week werken opzitten en ik voel me prima. Ben wel moe maar heb dan ook wel 42 uur gewerkt deze week! Maandag heb ik lekker vrij omdat ik maar een 36 uurs contract heb. Zondag dus carnavallen
Ik wens ze allemaal mijn depressie zonder medicijnen op een slechte dag toe!
Kortzichtig geneuzel
@LB gecondoleerd met je familielid. Ik hoop voor je dat je nieuwe therapie icm andere medicijnen aanslaat.
Ik heb er nu een week werken opzitten en ik voel me prima. Ben wel moe maar heb dan ook wel 42 uur gewerkt deze week! Maandag heb ik lekker vrij omdat ik maar een 36 uurs contract heb. Zondag dus carnavallen
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Uit de OP:
Kreator, die discussie is hier niet op z'n plaats. Kappen dus.quote:Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do's & dont's dus.
Ik ook, vooral schoonmoe hier.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 21:20 schreef Lips het volgende:
Pff wat word ik moe van 'gezonde' mensen die wel even komen vertellen dat we ons niet zo aan moeten stellen!
Ik wens ze allemaal mijn depressie zonder medicijnen op een slechte dag toe!
Kortzichtig geneuzel
Veel plezier met carnaval.
de meeste psychische klachten komen natuurlijk door een lichamelijk gebrek, een tekort aan bepaalde neurotransmitters of juist een teveel, dat kan je natuurlijk met medicijnen proberen te corrigerenquote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:44 schreef Kreator het volgende:
[..]
Een gebroken been is een psychische klacht? Djezus... Ik neem aan dat je het verschil toch wel snapt hè? Dat er enig verband is tussen een lichamelijke klacht en daarop volgende psychische klacht, of andersom, is evident, maar dat was het punt uiteraard niet.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Stel je voor dat je zou discussieren op een discussieforum. Maar je hebt gelijk, elkaar doodknuffelen is beter.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 22:51 schreef clumsy_clown het volgende:
Uit de OP:
[..]
Kreator, die discussie is hier niet op z'n plaats. Kappen dus.
Oh kom, je weet best dat dat niet de reden is. Niet hier, dat is alles. Open gerust een nieuw topic.quote:Op zondag 18 februari 2007 15:56 schreef Kreator het volgende:
[..]
Stel je voor dat je zou discussieren op een discussieforum. Maar je hebt gelijk, elkaar doodknuffelen is beter.
ik slikte eerst 10 mg, en dat werkte in veel punten heel goed. Weinig bijwerkingen enzo... toppilletjequote:Op zondag 18 februari 2007 17:11 schreef Sabsie het volgende:
Ik ga woensdag beginnen met Lexapro (escitalopram).
Maar omdat het nog niet helemaal top met me ging besloten we dat ik nu 20 mg krijg.
Dat slik ik nu dus een paar dagen en ik ben supergespannen aldoor.
Denk de bijwerkingen.
Vlieg bijna door het plafond van de spanning, pfff zo vermoeiend
Soms komt de energie (bij jou dus spanning) voor de stemmingsverbetering. Nog even volhouden dus.quote:Op zondag 18 februari 2007 20:02 schreef Pleione het volgende:
[..]
ik slikte eerst 10 mg, en dat werkte in veel punten heel goed. Weinig bijwerkingen enzo... toppilletje
Maar omdat het nog niet helemaal top met me ging besloten we dat ik nu 20 mg krijg.
Dat slik ik nu dus een paar dagen en ik ben supergespannen aldoor.
Denk de bijwerkingen.
Vlieg bijna door het plafond van de spanning, pfff zo vermoeiend
Dankjewel en ja doe ik ook... Hoop alleen dat het niet te lang meer duurt.quote:Op maandag 19 februari 2007 09:54 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Soms komt de energie (bij jou dus spanning) voor de stemmingsverbetering. Nog even volhouden dus.
Vind het wel een beetje vaag dat ik eerst (bij 10 mg) amper last had van bijwerkingen en dat ik nu bij 20 mg bijna gek word van de zenuwen.
Het is gewoon hetzelfde middeltje alleen wat hogere dosering.
Die avater is dat Daniel Johns van Silverchair?quote:Op zondag 14 januari 2007 23:23 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Tvp
Tevens tvp, ben bang dat ik er zelf ook aan moet geloven.
[ Bericht 13% gewijzigd door ssebass op 19-02-2007 11:27:48 ]
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Dit idee heb ik ook wel. Je hoort zoveel mensen die depressief zijn tegenwoordig. Ik kan mij daar echt aan ergeren, omdat het naar mijn idee in de meeste gevallen niet waar is.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 11:00 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ik vind het niet belachelijk. Ik vind alleen dat een grote groep mensen (waarbij ik het vermoeden heb dat het percentage op fok belachelijk hoog en onevenredig is) veel te snel naar medicatie grijpt omdat ze even niet lekker in hun vel zitten (maar zelf vinden dat ze depressief zijn). In Nederland wordt mijns inziens veel te snel gezegd dat men depressief is en wordt ook bij de eerste beste traan meteen naar zware onderdrukkende medicatie gegrepen.
Ik kan me gewoon niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de mensen die zeggen depressief te zijn gewoon een excuus zoekt en eigenlijk een schop onder de kont nodig heeft. Met dit soort topics bevestig je de gemiddelde verdrietige tiener alleen maar in het feit dat het volstrekt normaal is om zulke rigorueze maatregelen te nemen bij een dipje.
Tot slot denk ik dat bij een groot deel van de mensen die echt een depressie hebben de medicatie helemaal niets oplost, maar slechts tijdelijk onderdrukt. Je moet de bron aanpakken en niet de symptonen bestrijden.
Wat het verder met een medisch bewezen lichamelijke klacht als diabetes te maken heeft weet ik niet. Daar kwam ik niet mee.
Overigens werken medicijnen wel en is het niet een tijdelijke onderdrukking. Het kan zijn dat mensen een serotonine (neurotransmitter) tekort hebben de medicijnen grijpen hier op aan door bijvoorbeeld de heropname te remmen (SSRI's) of afbraak te remmen (MAO-remmers). Even heel kort door de bocht.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Luchtbel, gecondoleerd hoor.
Ik heb mijn eerste intake gehad.
Heb er nog niet echt een 'gevoel' bij. Wel dacht ik; wat werken er ook altijd typische mensen bij zo'n instelling als mw.
Hm, dus nog geen oordeel over mw. Wel mag ik maandag terugkomen met de diagnose van ggz. Waarvan ik dus mijn god niet weet waar ik die gelaten heb. Waarschijnlijk weggegooid.
Dan morgen maar bellen voor een kopie. Ze was wel heel vriendelijk hoor, maar man ik zit effe niet goed in mijn hum vandaag. slecht geslapen, naar gedroomd en dan die intake erbij. Ik voel me lijfelijk wel aanwezig maar geestelijk dus absoluut niet.
Lekker vroeg op bed vanavond dus.
Ik heb mijn eerste intake gehad.
Heb er nog niet echt een 'gevoel' bij. Wel dacht ik; wat werken er ook altijd typische mensen bij zo'n instelling als mw.
Hm, dus nog geen oordeel over mw. Wel mag ik maandag terugkomen met de diagnose van ggz. Waarvan ik dus mijn god niet weet waar ik die gelaten heb. Waarschijnlijk weggegooid.
Dan morgen maar bellen voor een kopie. Ze was wel heel vriendelijk hoor, maar man ik zit effe niet goed in mijn hum vandaag. slecht geslapen, naar gedroomd en dan die intake erbij. Ik voel me lijfelijk wel aanwezig maar geestelijk dus absoluut niet.
Lekker vroeg op bed vanavond dus.
Nog mensen die Zyprexa gebruiken en hebben jullie last van bijwerkingen bij je medicatie? Ik ben 3 kilo aangekomen omdat ik veel trek krijg door de medicatie. Ook word ik er duf van maar dan slaap ik wel beter. Ze zitten er ook aan te denken om de medicatie te verhogen.
gewichtstoename zal er altijd zijn maar dat stabiliseertr zich wel na een paar maanden, als je stopt zal het ook wel weer verdwijnen
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Maar ik ga er niet mee stoppen, ze willen het zelfs gaan verhogen. Ik heb besloten om maar te gaan lijnen en beter op te letten wat ik eet. Nu is me gewicht wel stabiel maar ik ben te dik vind ik.
Het verbaast me dat mensen hier zo open over spreken. Ik heb er een enorme hekel aan en vind het al enorm vervelend om het aan de arts te vertellen.
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Zo open spreek ik er hier niet over hoor (vind ik zelf). ik ga niet in te veel in details treden hoe&waarom. Ik probeer mezelf in acht te houden wat dat betreft.quote:Op dinsdag 20 februari 2007 17:59 schreef ssebass het volgende:
Het verbaast me dat mensen hier zo open over spreken. Ik heb er een enorme hekel aan en vind het al enorm vervelend om het aan de arts te vertellen.
