quote:Op maandag 31 juli 2006 22:36 schreef Fuente het volgende:
Igraine, knuffelbuffel is zo lief
Het is de eerste keer dat ik het hier neerzet. Manlief weet er uiteraard van, die was erbij, mijn moeder had een vermoeden, wat ik destijds onkende (nee joh, alles gaat priiiiima).
Laatst heb ik met mijn beide ouders wel een gesprek gehad hierover.
We hebben uiteindelijk wel een klacht bij de kraamzorg ingedient, hierover nog een nagesprek gehad en daaruit bleek dat er meer klachten over de betreffende kraamverzorgster waren geweest, en dat er maatregelen getroffen zijn, maar hoe of wat weet ik niet.
Het is ook niet dat het per definitie aan haar lag, ik denk dat ik sowieso met deze gevoelens te maken had gekregen, maar het is wel dat zij besloot maar 3 uur per dag er te zijn (en er wel voor zorgen dat ze er was als de verlos voor de controles kwam) en om de signalen niet op te pikken.
Uiteindelijk is het goedgekomen, en geniet ik ontzettend. Ik weet ook niet waarom het me nu nog zo bezighoudt, ik denk omdat je nu terugkijkt op de beginperiode, op een jaar terug. Ik heb ontzettend mazzel gehad dat manlief alles overnam van me, 40 uur werken, dan thuiskomen bij een brullende vrouw, en dan nog alles doen.
Als ik ooit een tweede kindje mag krijgen dan ben ik wel van plan om dingen anders aan te pakken en eerder aan de bel te trekken. Ik zou dolgraag langere tijd willen borstvoeden, de borstvoeding bij Sara ging in principe ook perfect, ze groeide goed enz, maar ik kon het gewoon niet hebben.
Nou ja, het is iig wel fijn om alles een keer eruit te gooien, en inmiddels weet ik wel dat ik niet de enige ben die dit ervaren heeft na een bevalling, en dat het uiteindelijk ook meeviel, gezien dat ik er op eigen kracht, zonder medicijnen weer uitgekomen ben.
Weet je, als ik het lees denk ik, had maar meteen een andere KV gevraagd. Maar dat doe je niet, pasbevallen en kwetsbaar. Ik herken het zo, je laat zoveel over je heen komen als je net een kindje gekregen hebt, waar je in het normale leven nooit zo over je heen zou laten lopen...
Het is best goed dat je dat een keer uitspreekt, dat helpt met verwerken, denk ik.
gelukkig had ik een lieve kraamhulp, want als dat dan dus ook nog eens raar is.. pfff...
uitspreken is altijd goed, lekker van je af schrijven hier!
Fuente, ik heb gisteravond je verhaal lezen. Dame, ik snap je dubbele gevoelens wel en ik vind het rot voor je dat het zo gegaan is. Gelukkig is nu alles anders. Geniet van elkaar.
Eerst ben je vol van bevalling en zorgen voor zo'n klein purkje, dan wennen aan 'nieuw leven' en veranderde levensstijl, dan weer werken/gewoon ritme/dingen moeten of weet ik veel en dan pas... zo rond het eerste jaar wordt je wakker en heb je je lijf weer een beetje terug, kun je het geestelijk een beetje een plek geven en voel je je een stuk minder onzeker met je kind. En dan vallen er opeens weer puzzelstukjes op z'n plaats.....
voor jeDat is in ieder geval het plaatje wat ik zelf ervaren heb rondom mijn eigen kleine mannetje.
-gelukkig wel goede kraamhulp enzo, maar anders had je mij ook echt he-le-maal kunnen opvegen. Verheug me ook niet echt op de eerste onzekerheid, angst en weet ik veel wat nog meer net na de bevalling-
Ik merk inderdaad dat dit soort dingen vaker voorkomen dan gedacht worden. Zo had ik het laatst met een kennis over de kraamtijd enz, en bleek dat zij precies hetzelfde heeft ervaren, dat gevoel!
Erover praten lucht erg op. Bij de volgende zou ik de kraamhulp veel eerder wegsturen en vragen om een ander, het kan gewoon, maar op dat moment dacht dat ik dat niet kon maken. Stom eigenlijk, want ze is wel in mijn huis, bij mijn kindje enzo.
Belana, voel je je inmiddels wel wat beter
? Allemaal bedankt voor het 'aanhoren' van mijn verhaal, ik ga in ieder geval met frisse moed verder, hup naar mijn meiskes eerste verjaardag
alles is al gezegdIk wil ook graag gaan beginnen, maar vriendlief vraagt zich af of dat al wel zo verstandig is.
Ik heb al een jaar of 2 niets meer aan sport gedaan namelijk. Wel een erg makkelijke bevalling gehad en buiten een constante vermoeidheid eigenlijk nergens last meer van (Ben bevallen op 22 juni 2006)
Ook heb ik het idee dat mijn borstvoeding wat aan het teruglopen is, want t monstertje lijkt nooit genoeg te hebben...
meestal 10 dagen, 6 weken, 3 mnd, 6 mnd. Veel aanleggen en t komt wel goed.
Fuente, wat een rotverhaal.. wel erg goed dat je toen een andere kraamverzorgster gekregen hebt!
zoals bar zegt tis allemaal al gezegd... geniet lekker van je kleine meisje En wat ik zeg, ik had in ieder geval wel een normale kraamhulp, want dat verhaal van jou vind ik echt te zot voor woorden! Is daar nog wat mee gedaan?
Gelukkig gaat het nu allemaal goed met jou en je prachtige meisje! En voor de volgende keer weet je beter idd!
Ik herken ook wel wat in je verhaal. Gelukkig hadden wij wel een onzettende fijne kraamhulp. Dat huilen van Sara had Amber ook zo erg. Op een gegeven moment weet je ook echt niet meer wat je moet doen!
Belana
Vanmorgen naar de fysio geweest. Ben wat stijf in me rug en mijn werveltjes lopen niet lekker. Ze heeft lopen duwen en buigen.. ik dacht dat ik door de grond ging.. Moet veel blijven bewegen..
Ik vond het zelf wel heel bijzonder, maar roze wolk, nee. Daarvoor werd ik teveel heen en weer geslingerd tussen alle mogelijke emoties; door de hormonen, het gedoe met de BV en de onzekerheid of ik dit echt wel zou kunnen, moeder zijn.
Gelukkig had ik wel fijne kraamhulpen, maar dan nog is het gewoon een pittige periode.
Over het sporten; ik heb vanaf 3 weken na de bevalling postnatale gym gedaan via de thuiszorg en ben bij 6 weken weer gaan fitnessen. Dat ging/gaat prima. Gewoon goed luisteren naar je lichaam. Inmiddels voel ik me wel weer zeker genoeg over m'n lichaam om ook weer eens wat springlesjes (aerobics) en buikspieroefeningen te proberen.
quote:Hier sluit ik me bij aan! Fuente
Hier was de kraamhulp de 1e dagen heel lief en behulpzaam. De 2e kraamphulp een bitch. Ik mocht niet eens een middagdutje doen.
En met de borstvoeding erg weing hulp gehad, mede daarom snel gestopt. Daar voel ik me soms wel schuldig over.
Ik had een super kraamhulp en mijn mama was hier en ik mocht doen wat ik wou en niet doen wat ik niet wou ben echt in de watten gelegd net als onzekerheid, je weet niet hoe, je weet niet wat, das heel normaal, maar als je kraam je daar niet mee helpt, wat moet je dan?!
je denkt: dit is zeker normaal zo ofzo? en zegt maar niks.
gelukkig gaat het inderdaad bij een eventuele 2e heel anders, want je durft nu gewoon meteen te zeggen hoe of wat!
waarschijnlijk nu al bij saartje, als er iets is wat je niet aanstaat, zal je het meteen laten weten! heerlijk, wat een kindje met je kan doen
vreselijk ook, af en toe en heerlijk dat het toch allemaal goed is gekomen!
ik heb 3 verschillende kraamhulpen gehad.
aan het eind van de week de relatie tussen mij en de papa van max officieel verbroken.
opluchting! mijn moeder was er gelukkig voor me
ik kon de hele wereld aan.
zat de hele week te wachten op het einde van de week, omdat dan de kraam weg zou gaan, mijn bed weer omlaag mocht en ik lekker alles zelf mocht doen
heel veel mensen die langskwamen en gingen vertellen dat MIJN kind zo mooi was
Het enige nadeel wat je kan ondervinden aan sporten/bv is dat de borstvoeding ook iets minder wordt na de sport. Dus als je voeding toch al iets terugloopt, even op letten.
Waarom denk je trouwens dat je voeding terugloopt?
Sta je er nu alleen voor Pinquit of begrijp ik dat nu verkeerd... (je hoeft er niets op te antwoorden om te hoor)
Altijd leuk om idd te horen dat je ze een mooi kindje hebt idd
quote:Dat wordt dan dus waarschijnlijk nog wat langer rondlopen met dit flubberlijf!Op dinsdag 1 augustus 2006 14:17 schreef dutchie het volgende:
Vamp, in jouw geval raad ik je aan om echt alleen iets te gaan doen waarbij je begeleiding krijgt. Gewoon eerst rustig kijken hoe je lichaam erop reageert.
Het enige nadeel wat je kan ondervinden aan sporten/bv is dat de borstvoeding ook iets minder wordt na de sport. Dus als je voeding toch al iets terugloopt, even op letten.
Waarom denk je trouwens dat je voeding terugloopt?
Ik heb het gevoel dat t terug loopt omdat t minimomster na een paar "teugen" en goed "geklok" (het slikgeluid zeg maar) Uhm stil valt...Hij klokt niet meer zeg maar.
Ook lijkt het of er steeds kortere tijden zitten tussen de voedingen... En dan wordt ie echt heeel boos als ie geen tiet krijgt! Dus hij wil dan geen speentje, even knuffelen of lekker rondlopen.
nou kan het warme weer van de afgelopen tijd en de regeldagen natuurlijk ook meespelen..
Ook met kolven krijg ik er niet veel uit...Nou weet ik dat t mannetje er zelf meer uit krijgt, maar nog geen 30 cc uit een volle "ochtendborst" lijkt me toch wel heel erg weinig
Aan de andere kant...Hij groeit zienderogen en heeft goeie plasluiers.....
En dat flubberlijf; ik liep vanmorgen in de stad en ik voelde mijn buik gewoon meedeinen.
Pfff wat ben ik dat zat zeg.
Nou heb ik al niet zo'n strakke buik normaal gesproken... wat dat betreft zit ik alweer bijna op normaal Maar ik wil er nog wel wat aan doen 
Maar nu nog ff niet.Verder ben ik zo blij met hoe het dit keer gaat! Nog 4 kilootjes
dat had ik echt niet durven dromen. Ik heb de eerste 2 weken ook ontzettend veel water gedronken en ik snoep amper, allemaal helemaal geen trek in, das mooi! succes met het oppakken van het sporten dames!quote:ik doe het nu alleen ja, maar ik woon nu nog bij mijn moeder en die vind het heeeelemaal niet erg als ik vraag of ze het een keertje eventjes van me overneemtOp dinsdag 1 augustus 2006 14:20 schreef Bar_en_Mar het volgende:
3 verschillende allehoela en ook 3 verschillende mannieren... lijkt me niet gemakkelijk.
Sta je er nu alleen voor Pinquit of begrijp ik dat nu verkeerd... (je hoeft er niets op te antwoorden om te hoor)
Altijd leuk om idd te horen dat je ze een mooi kindje hebt idd
dus echt alleen vind ik het niet. (en zeker niet als je ook bedenkt dat ik de huishoudelijke taken ook niet alleen hoef te doen
)ik heb ook (nog) geen baan dus het gaat hardstikke goed allemaal
quote:Hoe oud is hij precies? Ik denk warme weer en regeldagen (6 weken is regeldagen). En kindjes leren naarmate ze ouder worden steeds efficienter te drinken, he!. Hoe lang ze drinken zegt dus niets over wat ze binnen krijgen! Hij kan het maar zo allemaal in 5 minuten opdrinken waar hij eerst misschien 20 minuten over deed.Op dinsdag 1 augustus 2006 14:34 schreef vamperotica het volgende:
Ik heb het gevoel dat t terug loopt omdat t minimomster na een paar "teugen" en goed "geklok" (het slikgeluid zeg maar) Uhm stil valt...Hij klokt niet meer zeg maar.
Ook lijkt het of er steeds kortere tijden zitten tussen de voedingen... En dan wordt ie echt heeel boos als ie geen tiet krijgt! Dus hij wil dan geen speentje, even knuffelen of lekker rondlopen.
nou kan het warme weer van de afgelopen tijd en de regeldagen natuurlijk ook meespelen..
Ook met kolven krijg ik er niet veel uit...Nou weet ik dat t mannetje er zelf meer uit krijgt, maar nog geen 30 cc uit een volle "ochtendborst" lijkt me toch wel heel erg weinig
Aan de andere kant...Hij groeit zienderogen en heeft goeie plasluiers.....
En over sporten en bv:
Van een lactatiekundige (Gonneke van Veldhuizen):
quote:Het wordt dus niet minder, hooguit een andere smaak.Melk wordt echt niet zuur en er komt geen melkzuur in. Wat er wel kan gebeuren is dat de vochtbalans verandert (door de inspanning, transpireren etc), de melk wat geconcentreerder wordt en daardoor *zouter* smaakt.
Melkzuur zit in je spieren, niet in je melkklieren.
Of dat moet zeker in het bv topic?
En ontopic nog ook: Ik heb een kutkraamweek gehad, sorry voor het woord. Afschuwelijk in het ziekenhuis. Afschuwelijk! Ik hoef er maar aan te denken en ik kan zo janken. Gelukkig waren het de omstandigheden die afschuwelijk waren, en niet mijn kind, daar was ik goddank vanaf het eerste ogenblik zielsgelukkig mee.
. ), het idee dat er zoveel mensen lezen vind ik echt eng. Als je ziet hoeveel mensen er dagelijks hier zijn, bovenaan bij de inlog.. al weet ik eigenlijk niet of die aantallen wel kloppen hoor. Maar het idee gewoon.... Vandaar dat ik al opgemerkt had dat je nergens je dochter bij naam noemt . )rustig gaan laten wennen.M'n gevoel is heel dubbel. Aan de ene kant vind ik het best fijn om weer te gaan werken, want ik mis het toch wel om de hele dag geen volwassenen om me heen te hebben. Aan de andere kant voel ik me daar weer schuldig over en zal ik m'n manneke heel erg missen denk ik.
Volgensmij trap ik nu in de klassieke werkende moeder val
Ik zit hier trouwens flink te balen. Ipv 4 maanden verschoond te blijven van ongesteldheid, ben ik alweer ongesteld. Ben verdomme 3 dagen niet ongesteld geweest. Fijn hoor.
Gister eerste nagym gehad. Kletsen dus over de bevalling. Ook de dame die het kindje met Down-syndroom gekregen heeft heeft haar verhaal gedaan. Ze vertelde over de bevalling heel enthousiast. Maar ze brak toen de dokters bij haar aan bed kwamen om het nieuws te vertellen. Wij allemaal trouwens...
Wat heftig zeg.
Ze zijn er wel zielsgelukkig mee en wat dat betreft geloof ik echt dat het kindje op de goede plek terecht is gekomen. Ze redden het wel. Alleen moet de kleine ook nog aan het hart geopereerd worden, dat vind ik zo zielig.
Al met al een bewogen avond.
Ik dacht ook dat het na 3 weken afgelopen was met vloeien, maar daarna gign het dus over in telkens een paar dagen niet en dan weer een paar dagen wel. Precies 6 weken na de bevalling stopte het echt helemaal.
Dat wilde ik ook net tikken BE.
Ik dacht ook dat het na 3 weken afgelopen was met vloeien, maar daarna gign het dus over in telkens een paar dagen niet en dan weer een paar dagen wel. Precies 6 weken na de bevalling stopte het echt helemaal.
[/quote
Bij mij zo'n 8 weken na de bevalling volledig gestopt met vloeien.
Ik was wel blij met de kraamhulp, maar blijer toen ze weer weg was en ik zelf ons huishouden weer kon doen zoals ik het wil. Wat me opviel bij onze kraamhulp was dat ze veel oog had voor mijn gevoelens. We hebben veel gepraat over de zwangerschap en de bevalling. Ik gaf ook aan dat ik in het begin nog geen moedergevoelens had of het gevoel verliefd te zijn op Jetske. Daar ging ze heel serieues mee om. Zowel zij als de verloskundige hebben aangegeven dat ik absoluut tijdig aan de bel moest trekken als ik dat gevoel bleef houden, maar ze gaven ook aan dat het heel normaal was in het begin. Ik was daar wel door gerustgesteld.
Oh, en met mij gaat het goed. Ik heb vanochtend zelfs alweer een heel klein stukje gefietst. Dat voelde nog niet echt fijn maar het ging wel
Goed zo Sjak
en wat lekker da je alweer gefiest hebt!
quote:Ja uiteindelijk hebben we een klacht ingediend en een nagesprek gehad. Er zijn meer klachten over haar binnengekomen, de tweede kv die we hadden kende haar ook van naam ( en niet positief).Op dinsdag 1 augustus 2006 10:11 schreef Belana het volgende:
Fuente, met mij gaat het nu wel weer hoor, ik heb veel gehuild en gepraat en bepaalde beslissingen genomen waardoor ik me nu beter voel. daarnaast probeer ik even veel slaap in te halen en dan komt het helemaal goed. Ik was er wel wat op voorbereid dit keer.
En wat ik zeg, ik had in ieder geval wel een normale kraamhulp, want dat verhaal van jou vind ik echt te zot voor woorden! Is daar nog wat mee gedaan?
Gelukkig gaat het nu allemaal goed met jou en je prachtige meisje! En voor de volgende keer weet je beter idd!
Er zijn wel maatregelen genomen, maar hoe en wat precies, dat weten wij niet.
Doe je inderdaad lekker rustig aan, voor zover dat gaat? Flink veel slapen helpt inderdaad. Aan de ene kant wel fijn dat je je kon voorbereiden, maar baal je niet dat het je weer gebeurt? Ik bedoel, ik zit er nu soms al over in dat ik dat gevoel misschien ooit weer krijg bij een tweede...
Vicky, helpt de fysio een beetje tot nu toe?
Tamea, fijn dat het sporten zo goed gaat
Ik moet nu, na een jaar, nog steeds beginnen met iets oppakken. Ik fiets wel veel, maar verder doe ik eigenlijk niets, terwijl ik best zin heb om te gaan sporten. Ik kan me je gevoelens van naar het kdv brengen wel voorstellen, heb het precies zo ervaren. Maar joh, je hoeft je echt niet schuldig te voelen. En je zal merken dat het in het begin even moeilijk is, maar na een tijdje went dat, komt helemaal goed
Evenstar, heerlijk dat je mams er ook was! Misschien regel ik dat bij een volgende ook
Voelt ook wat vertrouwder lijkt me..Pinquit, inderdaad, inmiddels ben ik een stuk mondiger, en bepaal ik alles zelf wat Sara betreft (met manlief dan
).Jouw kraamweek klinkt behoorlijk heftig. Ziet de papa van Max 'm nog wel eens?
Dutch, kan inderdaad nog vloeien zijn, het was bij mij op een gegeven moment helemaal weg, en na een week begon het weer. Ik heb uiteindelijk iets van 7 weken gevloeid.
Sjak, ik denk dat dat inderdaad erorm scheelt, hoe je kv en verlos daarmee omgaan. Mijn verlos was echt een lieverd, maar helemaal open durfde ik niet te zijn.
Toen de kv er de eerste dag was, hebben we haar uitgelegd dat Sara niet gepland was (door de pil zwanger), gewoon, zodat ze op de hoogte was, net als dat je verteld over de bevalling. Toen ik na 4 dagen dus zo'n beetje instortte vroeg ze (heel tactisch) 'of ik dan liever een abortus had gehad', dat soort dingen, gewoon niet meedenken.
Is het bij jou vanzelf goedgekomen uiteindelijk met de moedergevoelens? Ik kan me het moment dat ik bij Sara (oprecht) dacht, 'jij bent mijn dochtertje' nog goed herinneren. De datum ofzo niet, maar het was toen ik d'r een keertje in bad deed, en ze zo lief lag te kijken naar me, en heerlijk tegen me aankroop dat ik helemaal smolt, en vanaf dat moment ging het een stuk beter.
quote:Komt goed hoor! Het is in ieder geval een goede start dat je dol op d'r bent, en ik ben van mening dat bij veel mensen dat echte moedergevoel moet groeien (zoals je hier vaker ook leest)Op woensdag 2 augustus 2006 20:13 schreef sjak het volgende:
Ik merk dat het lanzaam begint te komen, Fuente. Ik ben inmiddels wel dol op haar maar mezelf moeder voelen, dat weet ik niet hoor. Ik vind het heerlijk als ze tegen me aanligt maar geef haar nog net zo makkelijk aan de kraamvisite. Maar ja, ze is ook nog maar twee weken.
Alleen zit vriendje nu niet zo lekker in zijn vel. Gaat niet zo lekker op het werk enzo... en dat reageert ie af en toe (onbewust) af op mij. Verleden week barste de bom... Hij wilde er niet te veel over praten in eerste instantie omdat ik het ook een tijdje moeilijk gehad heb en hij wilde mij er niet mee opzadelen.
Hebben goed gepraat en nu is het weer goed...
Tja dat moedergevoel, dat moet idd groeien. Ik was dolgelukkig toen Amber geboren was. Maar de eerste paar dagen had ik echt zoiets, wat moet moet ik hierme, ik vind het helemaal niet leuk... Maar nu vind ik het echt helemaal geweldig. Al vind ik Amber soms doodvermoeiend. Ze kan af en toe zo ontzettend piepen en mekkeren...
Nou ja, vanmiddag nacontrole, kan ik het nog eens navragen.Sjak, zoals de anderen ookal zeiden; bij de een werkt het nu eenmaal anders dan bij de ander. En dat je Jetske net zo makkelijk aan de kraamvisite geeft, da's toch normaal? Tuurlijk er zijn dames die daar helemaal niet tegen kunnen, maar het merendeel heeft daar volgens mij geen moeite mee. Zolang ze je haar maar gewoon terug geven voor ze weggaan.
Gisteravond gesport.
Ging hartstikke goed. Hartslagmeter om, toestellen ingesteld en huppa gaan. Half uurtje roeien, kwartiertje cross country en een kwartiertje fietsen en toen was het uur alweer om. Ik heb me lekker warm getrained en niet abnormaal veel gezweet of buiten adem geweest. Ik voelde me echt goed! Maar nu niet gelijk te hard van stapel lopen, weet ik.Ik wil ook wel weer gaan sporten, maar weet nog niet wat ik wil gaan doen...
Anders moet je je eens laten informeren over sporten waar je je rug niet teveel belast, maar wel juist sterker maakt.
Ik kan alleen vanuit de sportschool spreken; maar als je een goede sportschool hebt dan kunnen de begeleiders je daarin helpen. Misschien hebben ze zelfs een eigen fysio die eens kan kijken of het van tijdelijke aard is of chronisch bijv.
Ga hier maar eens in de buurt kijken naar een sortschool. Vriendje wil samen gaan sporten maar die wil niet gaan fitnessen.
Maar voor jou lijkt me het wel een goed idee om iets met fitness/cardio te gaan doen. Overleg anders ook met je fysio, vaak zijn zij daar ook voorstander van. In ieder geval geen contactsport.
En vanaf volgende week ga ik weer sporten met hem!
1x per week om het heel rustig op te bouwen. Ik heb er echt weer zin in. Nu alleen nog even kijken of ik nog ik mijn sportkleding pas... 
Ik vertelde haar van het vloeien en ze fronste gelijk haar wenkbrauwen. Ze vroeg flink door. Ik wimpelde het allemaal makkelijk weg. Ze vond me ook bleekjes en vond het toch apart van dat vloeien. Woorden als 'gynaecoloog, curretage' vielen. Ik kon haar alleen maar met grote ogen aankijken. Ook omdat ik toch best nog wel moe ben, maar ik weet dat aan de nachtvoedingen. Ze vond dat ik nu de afgelopen tijd toch best veel bloed had verloren. Dat en dat bleekjes en de vermoeidheid vond ze toch niet helemaal normaal. Nu moet ik het nog een week aanzien en anders moet ik haar bellen. Moet ook bloed laten prikken voor hb. Als ik toch nog vloei moet ik naar de gyn en dan is een curretage zeker niet uitgesloten.
En nu ben ik toch best ontdaan door dit verhaal. Voor mij ligt de zwangerschap achter me. Ik vond het leuk, maar het was zo zwaar allemaal besef ik me nu ineens. Ik wil gewoon lekker verder en vrolijk door. Wil genieten van mijn kinderen en niets meer met gevolgen van zwangerschap/bevalling te maken hebben. Dat is voor mij een gesloten hoofdstuk, echt.
Ik kwam als een retteketet binnen en ging in twijfel weg bij de vk. En nu zitten de tranen toch best hoog. Ik loop ook veel te ver vooruit op de zaken, maar heb het gewoon even gehad nu.
heb even gegoogled op curretage maar ik kan nou niet vinden wat het is.
quote:Simpel gezegd... De boel "leegzuigen" ivm achtergebleven stolselsOp donderdag 3 augustus 2006 16:54 schreef pinquit het volgende:
ff lekker janken dutch.
heb even gegoogled op curretage maar ik kan nou niet vinden wat het is.
Toch?
Solly.... Zo bedoel ik het echt niet!!
Idd...
Laat die tranen maar lekker ff komen!
quote:yepOp donderdag 3 augustus 2006 17:01 schreef vamperotica het volgende:
[..]
Simpel gezegd... De boel "leegzuigen" ivm achtergebleven stolsels
Toch?
Ik snap dat je er niet op zit te wachten, dutch.. Schrale troost misschien dat het mij destijds enorm is meegevallen. 's morgens melden, lichte narcose, paar uur later was ik al weer thuis en doordat de narcose zo licht was had ik daar ook geen last van. Geen buikpijn of wat dan ook nog gevoeld. (en geen bloedverlies ook meer).
Maar ja, .. het is natuurlijk niet de leukste afsluiting van een zwangerschap
Kan me voorstellen dat je hier nou net geen rekening mee hebt gehouden. Hopelijk gaat het meevallen, huil maar even lekker
(Als je echt moet en je krijgt narcose kunnen ze rekening houden met bv hoor, dat 't daar geen invloed op heeft verder.) Sterkte..
Sterkte ermee!!!
Absurd dat we het er gisteren over hadden, en mijn gruwelverhalen enzo. En jij juist zo blij dat het bloeden gestopt leek ... Bah, dikke zoen.
Ik dacht ook dat het vloeien nog wel normaal is. bij mij duurde het 8 weken. Vonden ze heek normaal.
Hopelijk ben je snel van het vloeien af, maar wat een paar anderen ook al zeggen, je kan wel tot 10 weken na de bevalling navloeien!Vevelend Dutchie.
Dan komt het helemaal zo dramatisch over dat je niet meer reageert. Jullie zijn echt lief en alleen jullie medeleven geeft me al een brok in mijn keel.
Heb in de tussentijd alles kunnen laten bezinken. Ik heb nu wat meer vertrouwen erin. Heb ook aan jou zitten denken E.T. En wie ben ik dan om te klagen om een curretage nà een geslaagde zwangerschap en bevalling.
Het kwam gewoon even rauw op mijn dak, had het niet verwacht dat ze zoiets zou zeggen. En ik had al een kort lontje de laatste dagen.
Ik kan nu weer rationeler nadenken. Hoor ook meer verhalen idd nu van vrouwen die rustig 9 weken/2 maanden vloeien. Net als hier dus.
En ook bij de controles op het kraambed was de baarmoeder mooi terug op de oude stand. Dus dat zegt toch ook wel iets?
En als het dan toch zo is, idd Anitra, dan knap ik idd ws wel sneller op.
Ga toch ook maar weer aan de Floradix. We zien wel weer. Was alleen even pissig ook, omdat iedereen om me heen vrolijk zwanger is, kindjes binnen no time of pijn op de wereld zetten en binnen 2 weken bij wijze van spreken weer een marathon lopen. En gister had ik echt zoiets van, kan het bij mij nou nóóit eens normaal gaan?
Nou ja, gaat wel weer over hoor.
quote:Ga jij je mond ff spoelen ofzo..Op vrijdag 4 augustus 2006 20:22 schreef dutchie het volgende:En wie ben ik dan om te klagen om een curretage nà een geslaagde zwangerschap en bevalling
Je kunt geen leed met leed vergelijken... en je zit nou eenmaal niet op zulke dingen te wachten als voor je gevoel de hele boel een afgesloten hoofdstuk hoort te zijn. En daar mag je best van balen en verdrietig om zijn!
Ik snap je gevoel van "iedereen doet het ff" wel, ik heb dat soms ook gehad, ba de bevalling van Liam zeker. Maar meestal hoor je gewoon de succes stories en vaker gaat het anders denk ik.
kussie voor jouMaar het is idd zoals Belana zegt. Komt wel weer goed. Het helpt al als je het even van je afschrijft. Maar ik kon gister niet eens mijn moeder bellen, bang dat ik weer in tranen uit zou barsten. Mijn moeder is altijd een dag later van mijn emo-buien op de hoogte, als ik haar stem hoor breek ik altijd. Daar was ze vanmorgen best pissig over, over dat late op de hoogte brengen.
Mijn mama is een schat. Poemojn, dat vroeg ik me idd af; dat van dat roesje en de bv.
Ik ben ook weer even aan het bijkomen. Omdat mijn Hb zo laag was na de bevalling (5,4) moest ik 'm gisteren nog een keer laten prikken. Ik voelde me prima, dacht ik.... Mijn Hb bleek 5,2 te zijn. Ik baalde daar ook wel behoorlijk van en ben dan nu toch staalpillen aan het slikken. Ook Floradix staat op het menu. Bah! Ik vond het echt een tegenvaller, maar ja, ik begrijp nu wel de moeie benen na iets doen en de vermoeidheid in het algemeen. Ik moet er toch maar wat aan gaan toegeven.
Wanneer hoor je wat Dutchie? Misschien is het wel vroeg dat de VK het zei. maar wel goed dat ze het in de gaten houden. Een curretage is zo gebeurd en ik hoor altijd dat vrouwen er erg van opknappen.
het gaat echt schelen als je HB weer ok is, dat weet ik nog van toen met Liam. sterkte!Ik moet do/vrij bellen als ik nog steeds vloei. Aan de ene kant denk ik, laat ik maar die ma erna bellen mocht het nog zo zijn. Aan de andere kant den ik, als het dan toch moet wil ik het allemaal voor de vakantie achter de rug hebben. Dus dan is snel bellen wel gewenst. Dus ik sta nog even in dubio; afwachten of de zaken verspoedigen. Ik denk nu nl. zelf ook wel dat haar reactie wat overtrokken was, maar dat verwacht je eigenlijk niet van een deskundige.
O en had ik al verteld dat ik helemaal geen held ben als het op zh enzo aankomt?
heb roosvicee ferro gekocht, maar gadverrrrdamme.
ben na een tijdje gewoon gestopt.
Ik heb alleen floradix gebruikt toen (had ook 5.2), ijzerpillen kunnen bij een baby ook voor verstopping zorgen volgens de lactatiekundige en omdat Myrthe zo weinig poepluiers had was ik daar een beetje bang voor dus heb die pillen toen snel geminderd (in de kraamweek mochten die ook niet van de verloskundige trouwens).Appelstroop schijnt trouwens vooral ijzer te bevatten als het in ijzeren potten gemaakt wordt en dat gebeurt bijna niet meer.. helaas voor jou nu.
Dutchie, misschien heb je onder verloskundigen ook mensen met een meer hands-off mentaliteit en mensen die liever snel ingrijpen? En misschien denkt zij wel dat een curettage voor jou minder ingrijpend is dan nog weken wachten wanneer het vloeien stopt?
ik zou zelf zoiets hebben van, laat ik maar gewoon snel bellen.
maar waarschijnlijk als het dan donderdag is, wacht ik tot vrijdag, en als het vrijdag is wacht ik alsnog tot maandag.
en wie is er nou wél een held als het op zh aankomt
En ik heb zelf ook een curettage gehad en ik heb er echt geen last van gehad. Een hele lichte narcose en daarna niet eens buikpijn of zo. De dag erna ben ik gewoon naar mijn werk gegaan omdat ik echt nergens last van had.
Pinquit, dat gedrag ken ik.
Livelink, fijn dat je je ervaring wilt delen. Dat maakt het voor mij ook makkelijker om zelf door te pakken. Maar goed, laten we niet te hard op de zaken vooruit lopen.
Het kan nog steeds gewoon stoppen natuurlijk.
En vrijdag ga ik op vakantie.... Hoop dat het dan wel over is..
Dutchie ik ben nog niemand tegen gekomen die geen angst voor het zh heeft
Hier gaat het momenteel erg achteruit. Ik weet dat ik moet bellen voor die MRI ja dutch uitstellen kan ik ook
maar ik durf niet. Dat terwijl ik vorig jaar gewoon 2x er door ben geweest. Ben een enorme schijterd momenteel en flink depri. De depressie is redelijk heftig en word dan weer kwaad op mezelf want ik moet toch genieten en tevreden zijn? Ik wil genieten, ik wil vrolijk zijn, maar het lukt me niet.
Warme douche heeft vanmorgen wel wat verlichting geeven, kan nu tenmisnte weer een beetje bewegen met mijn rug....
Hé Bar, morgen krijgen jullie toch de uitslag? Sterkte. Ik hoop van harte dat het je rust geeft. Lijkt me niet makkelijk.
quote:nee die hebbik niet. Heb gister wel gesmeerd met TocoTholin.Op maandag 7 augustus 2006 15:08 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Heb je geen rode lamp Vicky?
Sterkte morgen
Vicky succes met de chiropractor
Ik heb vandaag voor het eerst echt vrije tijd voor mezelf gehad, Robin was bij m'n schoonouders. Ik kon er helemaal niks mee
Heb eerst een half uur zitten janken toen ik thuis kwam Wilde gaan shoppen, maar 's ochtends zijn de winkels dicht en om 1 uur moest ik bij de fysio zijn. Ze heeft me weer flink aangepakt 
er zat flink wat spanning in m'n rug. Daarna had ik een gesprek met de spv-er, maar die bleek er niet te zijn vandaag, vergeten door te geven aan mij Toen ben ik Robin maar weer op gaan halen..Morgen moet ik naar de bedrijfsarts. Ik ben benieuwd...
jammer dat het winkelen niet door kon gaan ivm sluitings winkels bar hoe was het gegaan vandaag? en sterkte morgen.Anitra, ik heb je een lijstje gegeven lees die maar elke dag hard op
wennie
Wennie, als je aanstaande woensdag rond een uur of half 8 naar buiten kijkt dan kan je ons langs zien fietsen. Ik moet om kwart voor 8 bij de fysio in het oude centrum zijn en volgens mij wonen jullie langs onze fietsroute.
Tja, ik ga Jets maar even uit bed halen, ze wil eten
Sjak, het wordt beter meid...Ik heb, nu ik een flesje geef, veel meer rust. Ezra eet om de 4 uur en tussendoor heb ik dus veel tijd over, dat geeft mij de rust die ik nodig heb.
Maar met bv gaan ze uiteindelijk ook efficienter drinken heb ik begrepen, dus dan ben je wat minder tijd kwijt ook straks sjak
die eerste tijd is ook "zwaar"er komt een hoop op je af, Jetske die lekker wilt drinken, die nog wat zuigbehoefte heeft.
Het is allemaal niet niets hoor, die eerste weken
het komt goed meid Dus dat het zomaar kon gebeuren dat ik 1,5 uur na een voeding, alweeeeer zat te voeden. Maar echt, het wordt minder, er komt een makkelijker ritme zonder dat eeuwige getel van uren. Succes...!En dat ze zoet is, dat geloof ik meteen.
Sjak, wat je beschrijft is zo herkenbaar. Ik had in het begin het idee dat ik alleen nog maar mama was doordat alles om Melvin draaide. En door die gedachte voelde ik me weer schuldig. Ik heb toch een prachtig mooi en gezond kind? Wat klaag ik dan?
Het is even wennen en een ritme vinden. Maar het wordt echt beter.
Wennie
Ik voed Ive op verzoek en dat is nog steeds zo'n 10x op een dag. Daarnaast is hij de afgelopen nachten aan het spoken, wat er op neer komt dat ik echt bijna de hele dag alleen met hem bezig ben. En dat is best vermoeiend. Ik zat er vanochtend ook even helemaal doorheen. Maar toen lachte Ive naar me
en dat maakt toch wel veel goed! ) Tjonge cattie, 10 keer per dag voeden, petje af hoor! Ik hoop zo dat ik me snel iets beter ga voelen, dit vind ik namelijk maar niets. Wie weet als we straks de eerste echte glimlach gaan krijgen... Misschien krijg ik hem zo wel, als ze een schone luier krijgt
Zal een uitgebreid verslag doen
Soms kon ik zelfs een beetje kwaad worden op Léon, dat ik nou nooit eens tijd had voor mezelf. Dat hij altijd begon te huilen als ik rust wilde. Maar dan zag ik hem liggen en dan kon ik wel janken dat ik zo dacht. Zo'n klein weerloos mannetje.
En af en toe komt de frustratie nog wel eens boven borrelen hoor, want Cas doet dat ook. Maar ik kan er nu wat beter mee om gaan.
En ik ben natuurlijk ook weer een paar weekjes verder dan jij, dus dat hele heftige is er nu wel vanaf.
Ik heb wel voor zaterdagavond een tafeltje gereserveerd bij ons lievelingsrestaurant. En een uitnodiging gemaakt voor het mannetje. Is een verrassing voor hem. Maar vooral ook, omdat het gewoon even nodig is dat je wat tijd vrijmaakt voor elkaar.
Peter en ik zijn sinds de geboorte van Amber (!!) 2 keer naar de film geweest en dat was het geloof ik
Hij heeft me flink onder handen genomen. Nek kraken ging nog wel, maar met mijn rug had hij heel veel moeite, mocht naar de speciale tafel toe. Conclusie is dat mijn rug niet goed recht naar beneden loopt maar in een kronkel. Moet nu foto's laten maken om een en ander duidleijk te krijgen
nu nog even kijken of deze chirop. wel vergoed wordt door de verzekering....
anitra, pas je goed op jezelf? aan de bel trekken hoor, een depressie is niet niks, daar kun je wel wat hulp bij gebruiken, en beter zo snel mogelijk. en dan komt dat genieten ook wel weer.
sjak, heel herkenbaar, voel je niet schuldig hoor. er komen wel betere tijden, dat is zeker, maar die eerste tijd sta je eigenlijk volledig in dienst van dat kleine 'monstertje'
. en eerlijk gezegd (wil je niet afschrikken hoor 
) vind ik het bij de tweede nog allemaal een stuk zwaarder omdat je dan gewoon nóg minder aan jezelf toekomt. de afgelopen vakantie heeft het me ook flink bezig gehouden, en heb ik me er regelmatig over zitten verbazen dat we 'zomaar' eventjes zo snel achter elkaar twee koters op de wereld gezet hebben. had me wel gerealiseerd dat het drukke eerste jaren zouden zijn maar hoe het ECHT is voel je toch pas als het zover is. en op vakantie (waar ik verwachtte uit te kunnen rusten maar waar we vooral bezig zijn geweest met voortdurend de kinderen in de gaten houden omdat er tig keer meer gevaren op de loer lagen dan thuis) werd ik me daar wel weer even zeer terdege van bewust. kort gezegd: twee kinderen = alleen maar rust als ze slapen. 
oftewel: ik kijk uit naar het weer gaan werken morgen, kan ik even bijkomen. quote:Had je niet eerder kunnen waarschuwenOp dinsdag 8 augustus 2006 14:53 schreef bixister het volgende:
...en eerlijk gezegd (wil je niet afschrikken hoor
maar ik denk dat die paar maanden extra verschil ertussen wel al weer wat uitmaken hoor. hoe oud zal morris zijn als dit snoepje geboren wordt? (beetje te lui om 't op te zoeken )Bij maxim had ik ook echt het gevoel dat ik constant aan het voeden was en maar niet los kwam van hem. nu bij Romijn is het eigenlijk niet veel anders, maar het voelt beter
zal wel komen denk ik omdat nu Maxim rondloopt en afleid.en leuk verhaal Bix, ik hou mijn hart al vast voor volgend jaar
2 van die rondlopende en ondernemende koters. Ach, ik heb me er zo veel mogelijk op ingesteld dat het druk gaat worden. En ik herken Sjaks woorden ook helemaal. Ik vermoed dat ik me daar bij de 1e gewoon toch in vergist heb. Ook al roept iedereen dat het je geen tijd voor jezelf meer hebt. Ik weet nog goed hoe gefrustreerd ik daar over ben geweest af en toe. En ik weet vast niet half hoe het nu gaat worden. Maar ik vermoed dat ik een iets realistischer beeld heb
Maar goed, ik moet toegeven dat het uitje van vandaag ook naar Kabouterland ging ipv iets met achtbanen ofzo.
quote:Onder werktijd natuurlijkOp dinsdag 8 augustus 2006 18:19 schreef poemojn het volgende:
Hoe komen jullie dan hier als je geen tijd voor jezelf hebt?
Maar goed, ik moet toegeven dat het uitje van vandaag ook naar Kabouterland ging ipv iets met achtbanen ofzo.
Wat ik heel erg mis is dat ik niet meer spontaan iets voor mezelf kan doen als ik daar zin in heb. 's Avonds ligt Kai op bed en dan kan ik (binnenshuis) doen waar ik zin in heb maar lekker een avond stappen of uit eten gaan, uitgebreid tafelen, 's ochtends samen lang in bed blijven liggen of overdag in de tuin een boek lezen is er niet meer bij en dat vind ik heel jammer. Natuurlijk zou ik voor zoiets oppas kunnen regelen maar daar is hier in de buurt een behoorlijk gebrek aan. Bovendien wordt Kai 's avonds regelmatig ontroostbaar wakker en dat kan ik zo'n pubermeisje echt niet aandoen. Het voelt af en toe gewoon een beetje als elektronisch huisarrest ofzo. Dat gevoel wordt langzaam wel minder maar het blijft knagen. Ik kan razend jaloers zijn als ik mijn vriendinnen enthousiast hoor kletsen over allerlei leuke dingen die ze hebben gedaan. Stiekem wil ik dat ook zo ontzettend graag
en ik dat altijd "my time". Nu is alle "my time" veranderd in "Kai time" en dat is soms best zuur. Neemt niet weg dat ik stapelgek ben op Kai en ik, als voor de keus gesteld zou worden, ik het niet anders zou willen maar af en toe vlieg ik hier tegen de muren op. heel vervelend soms! wij regelen om die reden soms een nachtje opa en oma. Soms gaan we dan niet eens weg, maar hebben idd lekker tijd voor film kijken en elkaar enzo. erg fijn. erg belangrijk.quote:Ik heb wel uurtjes tussen het voeden doorOp dinsdag 8 augustus 2006 18:19 schreef poemojn het volgende:
Hoe komen jullie dan hier als je geen tijd voor jezelf hebt?
Ach, het is even de shock dat we een kind hebben denk ik. Iemand die helemaal afhankelijk is van mijn voedingen. En het lijkt wel of ze vandaag een regeldagje heeft, ze blijft maar honger hebben. Dat moet natuurlijk precies op de eerste dag dat Schanul naar zijn werk is...
Alleen dingen waar ik me voor moet concentreren gaan minder goed maar die zijn gewoonlijk niet noodzakelijk, en administratie ed kan wel als ze slaapt.
Belana, 10 dagen - 6 weken - 3 mnd 'officieel', maar regeldagen kunnen tussendoor ook voorkomen. Bijv als een kind een virusje heeft opgelopen gaat-ie extra om drinken vragen om zo ziek-worden te voorkomen.
quote:Het gaat goed, dank je.Op woensdag 9 augustus 2006 00:24 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Ingrid hoe is het eigenlijk met jou die vervelende schimmel eindelijk voorgoed vertrokken?
De schimmel is weg, hopelijk blijft dat heeeeeel lang zo!
Om 12 uur heeft Schanul haah haar laatste voeding gegeven en vanaochtend om even over 6-en werd ze wakker . Ik heb geslapen vanaf 11 uur tot 6 uur. En voel me nu veel beter!!! er zit dus al een beginnetje in wat betreft doorslapen Ik ben voorlopig nog geen moeder, maar vind het wel super om hier mee te kunnen lezen. Het zijn verhalen die je van andere moeders niet vaak hoort, of maar gedeeltelijk. Maar ze zijn wel fijn om iets realistischer verwachtingen van de kraamtijd en het moederschap te kunnen hebben. Bedankt voor het posten dus jullie.
Die dementie blijft nog wel even
je hersenen zijn nu op babyweetjes ingesteld, niet op huishoudelijke beslommeringen het kan nog even duren... Geniet ervan kun je het nog lekker als excuss gaan gebruiken Even terug komen op die tijd voorjezelf, kan me jullie allemaal wel voorstellen hoor, ik bedoel ik heb het ook 21 maandjes mee mogen maken.
even naar de kapper kon ineens niet meer zomaar (althans niet meer nadat *Thijs ging kruipen)
Ineens stapavonds vooraf moeten plannen, dat was nieuw voor ons, we gingen daarvoor altijd zodra we zin hadden soms pas om 23.00 uur sávonds.
Idd een zondag lekker lang in bed door brengen, werd wat lastig maar *Thijs vond dat gelukkig ook niet zo erg.
En nu nu heb ik tijd te over, Tijd die ik graag gevuld zou zien met activiteiten met *Thijs.
Sterker nog ik weet nog steeds niet goed wat ik met die teveel aan tijd moet doen,
kan gan sporten
heb opnieuw mijn hobbie opgepakt en ga straks scrabbooken en collage's maken van *Thijs
Ben weer zachtjes aan terug begonnen met werken, echt om bezig te zijn.
Duss als er nog moeders zijn die quality time willen besteden aan hun
of lekker voor hun zelf, deze Mama bied zich aan 
Praat ga lekker door, met alles, zo hoort het toch ook, geniet van de kinderen die je in huis hebt, mopper als ze weer eens niet willen wat jij wilt.
Dat *Thijs niet meer tastbaar aanwezig is wilt nog niet zeggen dat de rest van de wereld maar stil moet blijven staan.
Gister liepen er tranen van het lachen over mijn wangen toen ik de verhalen las van Jolie en Morgaine en alle andere kindjes die leuke naaaperige dingen deden.
En ik weet bijna zeker dat *Thijs waar hij nu is ook zo nu en dan even kijkt naar wat er beneden gebeurd, en hij het zeker zou betreuren als we allemaal stil zouden blijven staan, want dat deed *Thijs ook niet (herrinnerd mij de fotoshoot in Austerlitz
) wat mooi gezegd en vreselijk knap dat je het zo wilt en kunt doen ....We komen je echt snel een knuffel irl geven
maar dat komt wel als je oor weer goed is lijkt me wel fijner persoonlijk gok ik ...neej, echt! zodra het beter is prikken we een datum. Lijkt me erg gezellig!Zaterdag word er kindermuziek gedraaid en lekker hapjesalleen maar hapjes die Djulian mag, het is immers zijn feest. Maar op de kast staat een foto van Thijs en een kaars er naast.
Bar mag ik je hulp inroepen? om hapjes te vinden die Djulian mag hebben?
Dutchie, hoe gaat het met jou? Vloei je nog steeds en ben je nog steeds zo moe?
quote:Dat vroeg ik mij nou ook net af!Op woensdag 9 augustus 2006 20:58 schreef livelink het volgende:
(..)
Dutchie, hoe gaat het met jou? Vloei je nog steeds en ben je nog steeds zo moe?
quote:Bar, ik vind het persoonlijk super hoe jij tegen *Thijs aankijkt nu. Ik denk dat je volkomen gelijk hebt en dat Thijs inderdaad regelmatig even om het hoekje komt loeren en blij is te zien dat jullie met zoveel postivieteit in het leven staan en zulke fijne herinneringen aan hem hebben.Op woensdag 9 augustus 2006 13:27 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Wat ik gister ook al tegen iemand zei, ik heb liever dat ze iets stoms tegen me zeggen, dan dat ze met negeren en doen alsof ik niet besta.
Praat ga lekker door, met alles, zo hoort het toch ook, geniet van de kinderen die je in huis hebt, mopper als ze weer eens niet willen wat jij wilt.
Dat *Thijs niet meer tastbaar aanwezig is wilt nog niet zeggen dat de rest van de wereld maar stil moet blijven staan.
Gister liepen er tranen van het lachen over mijn wangen toen ik de verhalen las van Jolie en Morgaine en alle andere kindjes die leuke naaaperige dingen deden.
En ik weet bijna zeker dat *Thijs waar hij nu is ook zo nu en dan even kijkt naar wat er beneden gebeurd, en hij het zeker zou betreuren als we allemaal stil zouden blijven staan, want dat deed *Thijs ook niet (herrinnerd mij de fotoshoot in Austerlitz
Dat wou ik toch even kwijt, een dikke
van mij. Sinds zondag niet meer gevloeid. En ik bel straks de vk toch nog even. Gewoon zodat ze mijn dossier kan afsluiten. Tenzij het bijna nu en een paar dagen (zondag is mijn limiet) toch weer terugkomt. Ik hou mijn vingers dus nog even gekruist.Bweeeeeeh ik wordt langzamer hand moedeloos van het eetdrama hier
wat we ook proberen meer als spersie boon en peer wordt het niet..Basmati rijst geprobeerd.. bultjes alles ondergespuugd in bedje..
aardappelen.. mevrouw kreeg weer bultjes en loopt nu alle nieuwe kleertjes onder te spugen
zo zielig ..
Alles wat ze heerlijk vind kan ze niet verdragen..
En ik wordt steeds banger om wta nieuws te proberen.. want ik doe haar pijn.. bluh
Evenstar het is ruk, kl*te en k*t wetende dat je haar pijn doet, maar er is helaas geen andere manier om achter te komen wat ze wel en niet kan hebben. Ik snap je frustratie zo goed. Zaterdag krijg je een extra knuffel van me
Evenstar klote is dat! Kan me voorstellen dat je bang bent om haar wat nieuws te geven.
Sterkte ermee.
Dikke
Hoop dat jullie er toch snel uitkomen.Maar mag ik hier wel even melden dat ik zo blij ben. Ik vind het zoooo leuk om mama te zijn. Ik kan gewoon niet wachten tot Mikael wakker word en ik hem dus weer lekker kan knuffelen enzo
En ik voel me ook zo goed (ok beetje rugpijn). Ik dacht dat ik na een bevalling weken last van alles en nog wat zou hebben maar dat is helemaal niet zo. Ik ben zo blij
Evenstar, wat balen! Sterkte voor jou en Arwen.
MeNicole, wat fijn dat je je zo goed voelt!
Evenstar, balen zeg. Krijg je hulp van een dietiste hierbij?
het is zo;n gevoel en verstands kwestie en ja ben nou eenmaal een gevoels mens nicole
lekker he sjak we krijgen begeleiding , maar ben er niet tevreden over. we krijgen nu maandag een ander eens bezien hoe dat gaat. en anders even eind van de maand met de kinderarts bespreken.
Hopelijk krijgen jullie de begeleiding die jullie nodig hebben.quote:Bah, ik heb er tranen van in mijn ogen, wat een gedoe toch en wat zielig. Sterkte daarmee!Op donderdag 10 augustus 2006 18:00 schreef _evenstar_ het volgende:
En ik wordt steeds banger om wta nieuws te proberen.. want ik doe haar pijn.. bluh
quote:Spannend he, voor het eerst zonder kraamhulp.Op vrijdag 11 augustus 2006 15:33 schreef MeNicole het volgende:
Bleh de kraamhulp was vandaag voor het laatst
Al was ik wel blij dat de 2e kraamhulp ophoepelde!
zoeken passen meten
ai dat werkt toch niet..
heey deze kan ze wel verdragen, hier gaan we meer van geven...Echt iets om als ouders zijnde moe van te worden.
Je zou ze alles willen geven, maar 9 van de 10 dingen zijn niet goed, ze kan er niet tegen.
Ik zelf kende het gelukkig niet, *Thijs luste en at alles (behalve de rode kool)
Maar ik heb van dichtbij meegemaakt hoe frusty het is als *Thijs alles kon eten, Terwijl Djulian stond erbij en keek ernaar.
Maar ook bij Djulian zie je dat hij over bepaalde allergïën heen groeide, en dat er toch nog genoeg dingen gevonden zijn die hij wel kan verdragen.
Ik wil jullie alleen maar sterkte wensen en hopelijk kan jullie Arwen jullie strakkies nog onder tafel eten, en is er niets meer aan de hand.
Ach weet je je leert er ook door creatief te worden met eten
voor jullie Het is zo kl*te, want je wil je kind geen pijn doen.
En idd Djulian is over de KMA heen en heeft "alleen" nog vis, kippenei allergie en gluten intollerantie. En het is moeilijk om dingen te vinden die ze mogen, maar als ze iets mogen dan genieten ze daar dubbel op van. Dat hebben wij gezien op vakantie met Djulian en rijstewafels, we hebben de winkel doorzocht of ze zoiets hadden want had te weinig mee natuurlijk en ja hoor ze hadden zelf mini rijstewafels. Wat ik ermee wil zeggen is dat je dingen soms op een onverwachte plaats vind en dat je het zoeken niet op moet geven.
Ik ben overigens een ramp met zoeken, maar Bar en P_iglet zijn wonders daar in! Bar weet de lekkerste dingen naar voren te toveren en laat mij zien dat iets simpels als bv knakworstjes wel mogen, terwijl ik toch had durven zweren dat het niet kon.
Meiden jullie zijn toppers
Met deze moeder gaat het redelijk. Ik had eergisteravond ineens hoge koorts en de volgende ochtend last van mijn nieren. Vanmorgen plasje ingeleverd en heb een flinke infectie dus zware antibiotica kuur gekregen. door mijn pijnstillers had ik dus niks gemerkt van blaasontsteking of iets
[ Bericht 3% gewijzigd door Anitra op 12-08-2006 10:04:06 ]
Sterkte Anitra.Ik ben vandaag met de foto's bezig geweest (we hebben er nu al 170!!), op volgorde leggen, uitzoeken welke we in willen plakken. Met de foto's van vlak na de bevalling (Ive ligt dan net op mijn buik, nog helemaal onder het bloed enzo) heb ik toch nog wel veel moeite, ik moest bijna huilen toen ik ze zag. Wat mij doet realiseren dat ik toch nog meer moeite heb met de bevalling dan dat ik dacht. Het was toch wel heel erg heftig. Sowieso, het op de wereld zetten van mijn kind is emotioneel, maar ook de manier waarop. Dat het persen zolang duurde, de 2 vacuumpompen, de pijn... (Die ben ik nog bepaald niet vergeten!) Woensdag over een week hebben we gelukkig een gesprek met de gyn, want we hebben allebei nog wel wat vragen. Voor mijn man was het namelijk ook redelijk traumatisch.
Ik had gehoopt dat het gevoel nu wel wat weg zou zakken, maar het is nog heel dicht bij.
aanvulling: het topic bevallingsverhalen kan ik bijvoorbeeld ook nog niet aan, ik vergelijk elk verhaal met mijn bevalling en herleef de mijne en dat doet nog veel pijn.
[ Bericht 8% gewijzigd door cattie op 11-08-2006 22:53:03 ]
en anitra ik weet dat het allemaal goed (kan) gaat komen en voor tips kan ik dus ook bij bar terecht chacama, wij zijn nu van alles langzaam aan aan het introduceren. zo deze week dus de aardappel en vandaag kwam dus de bevestiging dat dat dus niet kan
ze kreunt en huilt van de pijn na de eerste paar hapjes, omdat ze het zo lekker vind.. maar het pijn geeft. en dus ook spugen. maandag naar de dietiste en dan zien we wel
ik weet dat het helemaal over kan gaan en daar vestig ook mijn hoop op. Eind augustus moeten we weer naar de Ka en wordt dit aangekaart ook. nogmaals dankt allemaal voor de lieve woorden, dat sterkt toch weer even aan
cattie alles op zijn tijd
het lijkt me ook erg moeilijk, je wil zo graag het beste voor je kleintje, zo graag dat alles perfect is en gaat.Ik hoop dat Arwen er snel minder last van heeft... en jij een hoop heerlijke recepten kunt vinden die Arwen wel kan verdragen....:*
Anitra, beterschap
.... Naja extreem lang zal het vast nog niet zijn, maar vroeg me af hoe lang het nog kan duren.... [ Bericht 3% gewijzigd door Jambo op 13-08-2006 21:44:34 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Luchtbel op 12-08-2006 17:34:44 ]
Ga even langs de huisarts joh anders, al is het gewoon voor je eigen gerustheid. Ik heb echt bijna geen last meer ervan, denk steeds dat het bijna echt over is, heb ook geen buikpijn meer. Maar heb maandag toch al een afspraak met de huisarts staan voor m'n tong wat nu weer beter gaat, dus als het dan nog niet over is kan ik wel even langs gaan ja... Maandag is het precies 2 weken dan.
Ik heb de dezelfde dag nog een curettage gehad en daarna heb ik nauwelijks meer gebloed. Dus daar kan ik weinig zinnigs over zeggen. Sterkte
idd ff bellen want dit duurt te lang. Wat naar, en dan ook nog op een camping.. Idd even de dokter bellen.. je hebt een redelijk grote kans dat een echo en evt curettage nodig zijn waarschijnlijk. Sterkte. zeker even laten controleren hoor, dat is geen overbodige luxe. sterkte. Zoiets gaat je niet in je koude kleren zitten. En wat de rest zegt, maandag even de dokter bellen. Ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest... een echo laten maken is niet verkeerd als het al zo lang duurt. Bij mij hadden ze ook eerder in moeten grijpen, maar was 't lange tijd niet duidelijk of het nou kwam door een onvolledige miskraam. Pas bij het kijken voor de curretage bleek dat dat de oorzaak was.
sterkte en misha ookquote:Het vruchtje ben ik vrijwel meteen verloren denk ik, ik zag iets met een vliesje in elk geval dus nam aan dat dat het vruchtzakje was. Het echte bloedverlies kwam daarna pas.Op zaterdag 12 augustus 2006 22:03 schreef Leah het volgende:
Tex, wat ik ervan begrepen heb is, dat als je het vruchtje eenmaal verloren bent, het vloeien nagenoeg over moet zijn. Heb je gemerkt dat je het vruchtje verloor? Ik zou er zeker even met de HA over spreken, als het zolang duurt is het gebruikelijk om even een echo te maken om te zien of je baarmoeder "schoon" is. Sterkte, een miskraam hakt er behoorlijk in.
Hoe gaat het nu met je ? ...
In eerste instantie voelde ik me zelfs opgelucht, omdat ik nu geen baan heb en het alleen daarom al heel slecht uitkwam eigenlijk. Na een paar dagen heb ik me wel even flink klote gevoeld voor een paar dagen, maar nu gaat het wel weer goed... sterkte!! wat naar zeg..
quote:Ik heb dat bij mijn eerste MK ook gedacht (omdat ik iets met een vliesje zag), maar bleef bloeden, en uiteindelijk verloor ik het vruchtje na 3 weken. Ik was toen pas 6 weken zwanger, maar even heel cru gezegd; het was veel groter dan ik verwacht had, voelde het ook echt komen, zeg maar. Misschien is bovenstaande te plastisch beschreven (en zo ja, sorry!), maar ik zou het zeker even met je HA overleggen, er zou ook een stukje placenta achtergebleven kunnen zijn, waardoor je nu nog steeds vloeit. Echt even doen hoor!Op zondag 13 augustus 2006 09:29 schreef texelonia het volgende:
Bedankt voor alle lieve reacties!
[..]
Het vruchtje ben ik vrijwel meteen verloren denk ik, ik zag iets met een vliesje in elk geval dus nam aan dat dat het vruchtzakje was. Het echte bloedverlies kwam daarna pas.
Een paar nachten geleden, om 03.15 uur hoor ik Iris kamerdeurtje dichtgaan en al snel klinken er voetstapjes op het laminaat. "Mama, bij je liggen, hele enge regen" hoor ik fluisteren en ik til Iris tussen ons in.
Kusje, knuffel, zo en nu lekker slapen.
Na een uurtje gaat het onweren. Een flits en gelijk een knetterende knal. Heel onpedagogisch schrik ik toch een beetje, en Iris voelt mijn lichaam bewegen.
2 handjes om mijn nek, een zacht kusje op mijn neus en ik hoor "isse onweer mama, ik ben bij je, is niet erg"
Zachtjes trek ik haar weer tegen me aan, snuffel nog wat in haar nekje en we gaan weer lekker slapen.
Dan zijn ze op hun liefst! Echt geweldig he, om dan gewoon te weten dat je mama bent van zo'n klein dapper pukkie.(Kan dan niet laten wat eigen moedertrots er tegenaan te gooien).
Bij de vk met veel moeite op de bank geklommen en na 't befaamde hartje kloppen moest ik natuurlijk weer eraf. Jonne staat op de grond, kijkt iets omhoog en geeft me zijn handje. Handje mama? Helpe? -slik-
Al die lieve kleine grote bange zekere sterke kleintjes....
wat mooi! Kozakken
en om dat van jou ook hang hier zelf al een aantal dagen in een enorme dip, maar komt allemaal wel weer goed er komen dagen aan die heel erg aangrijpen
26 aug- mijn moeder alweer 6 jr geleden overleden
6 september-*Thijs die 2 jr word
Moedertrots, wat mooi !
Bar !
wat ontzettend lief Bar
sterkte meis..Ik ben vanochtend naar de dokter geweest, maar die vond dat het nog wel kon. Hij zei zelfs dat "officieel" nu nog 4 weken mocht wachten, maar dat vond hij ook nog wel lang, dus nog 2 weken aankijken. En terugkomen als ik krampen had of koorts, etc. En dan waren er eventueel medicijnen, maar die waren ook weer met hormonen enzow, dus dat deden ze ook liever niet.
Op zich wordt het wel steeds minder en minder dus hopelijk is het gewoon snel over.
Lois en Kozakken wat een lieve verhaaltjes
Mijn eerste verjaardag als moeder zijnde. Gelukkig vieren we het pas zaterdag, maar ik voel me dus echt niet jarig zo. jammer dat iedereen ziek is misschien komt het gevoel zaterdag
Iig gefeliciteerd met je verjaardag!
Ik heb eindelijk een afspraak voor de MRI. 21 september mag ik.
ook voor Bar een knuffel
fijn dat je eindelijk een afspraak hebt Anitra
Randa gefeliciteerd met je verjaardag dan maar
hopelijk zijn de zieken ztrdg weer beter.Lois wat een mooi moment zeg
en ook Jonne zo leif
Bar, jij sterkte. Vooral op die dagen dat je het extra moeilijk hebt.
Iris en Jonne.
Wat zijn jullie vreselijk lief voor jullie moeders, heerlijk.Toen ik laatst toch een beetje overstuur was door dat hele curretage-verhaal, kroop Léon ook zo lekker bij mij op schoot en legde zijn hoofd op mijn schouder en zijn armpjes om mijn nek. Ze zijn zo heerlijk zorgzaam die kleintjes.
Alsof ze weten dat we hun ook heel hard nodig hebben.
Lieve verhaaltjes!
En ik heb volgens de ha last van mijn darmen, zit teveel lucht in.
Zal dan wel.Blijkbaar kun je daar erge buikpijn en krampen van krijgen. Heb er nu pilletjes voor.
Ze heeft me wel goed onderzocht en urine getest, die was schoon, dus geen blaasontsteking.
Verder gaat alles goed. Kim was gisteren erg moe, maar wilde niet slapen. Toen is ze uiteindelijk op mijn borst in slaap gevallen. Lang geleden dat dat gebeurde. Zo lief!
lois en kozakken wauw wat leuk !!
randa proficiat en beterschap daar
Anitra, fijn dat je terecht kan voor de MRI!
Dutch, wat lief he
Ik heb soms ook het gevoel dat Saartje precies aanvoelt hoe ik me voel, zo lief Ingrid, hopelijk voel je je snel beter
Wat nu de boosdoener was weten niet. Als het goed is moet er nog iemand langskomen die de boel mag gaan doormeten. Het was me echt een verjaardag wel.
hier moest ie dus.
het gaat goed hoor, het went toch weer snel. sowieso vind ik dit veel sneller wennen dan de eerste keer, jij ook? Ezra draait veel sneller mee in het ritme en de drukte die er toch al waren
Lishe zou laatst nog, dat ze dat met Luuke helemaal niet kon toen. Nou ik toen ook niet, maar je wordt gewoon wat makkelijker.
al met al ben ik een hele gelukkige moeder, ik voel me rijk met 2 kinderen. dodelijk vermoeiend, dat wel
maar ik vind het ook echt heel mooi en leuk. Ik zou alleen zo graag een keer uitrusten Gisteren te horen gekregen dat Robin aan zijn eeuwige soepoog geholpen gaat worden onder volledige narcose. Daar ben ik best wel even van geschrokken, omdat de vorige oogarts er maar op bleef hameren dat ze er voor een jaar niks aan doen, maar deze arts zag het en besloot direct dat er wat aan gedaan moest worden.
Verder ben ik gewoon doodmoe. heb al drie nachten erg beroerd geslapen; de eerste nacht omdat vriendlief door z'n werk uit z'n bed werd gebeld om half 2 's nachts en de laatste 2 nachten is Robin gigantisch aan het spoken, moet er zo'n 10x per nacht uit. Erg vermoeiend
Vandaag ben ik weer gaan sporten. Dat valt me nog wel zwaar! Maar ik vind het wel erg fijn om weer te doen. En het is hard nodig, want ik ben daar op de weegschaal gegaan en ik weeg nu 10 kg meer dan toen ik zwanger werd...
Dat viel mij echt vies tegen. Het gaat hard werken om er dat allemaal vanaf te krijgen ben ik bang.Heeft iemand nog bemoedigende woorden/verhalen? Niet dat het rampzalig is als niet alles ervan af gaat, maar 10 kg vind ik wel erg veel.
Liep onlangs in de supermarkt boodschappen te doen, komt er ineens een jongetje (die ik ken van de bso) naar me toe gelopen.
Mevrouw...
Ja
Jij bent toch de mama van *Thijs
Ja dat ben ik
Nou ik vind het zo erg voor jou, (handje op mijn schouder legt), maar weet dat hij altijd beetje bij jou in de buurt is, en dat ik hem nu al erg mis op het kdv
quote:Op woensdag 16 augustus 2006 18:26 schreef Bar_en_Mar het volgende:
had ik hier al es neergezet dat er hier in het dorp heel lieve kinderen wonen ?
Liep onlangs in de supermarkt boodschappen te doen, komt er ineens een jongetje (die ik ken van de bso) naar me toe gelopen.
Mevrouw...
Ja
Jij bent toch de mama van *Thijs
Ja dat ben ik
Nou ik vind het zo erg voor jou, (handje op mijn schouder legt), maar weet dat hij altijd beetje bij jou in de buurt is, en dat ik hem nu al erg mis op het kdv
wat vreselijk lief... wat zijn kinderen toch heerlijk oprecht quote:Ik moet er ook nog ongeveer 10 kwijt zien te rakenOp woensdag 16 augustus 2006 17:40 schreef cattie het volgende:
Vervelend Wennie dat je zo slecht hebt geslapen, hopelijk gaat het vannacht beter.
Vandaag ben ik weer gaan sporten. Dat valt me nog wel zwaar! Maar ik vind het wel erg fijn om weer te doen. En het is hard nodig, want ik ben daar op de weegschaal gegaan en ik weeg nu 10 kg meer dan toen ik zwanger werd...
Heeft iemand nog bemoedigende woorden/verhalen? Niet dat het rampzalig is als niet alles ervan af gaat, maar 10 kg vind ik wel erg veel.
s6 ermee Cattie
deed ik ook lekker *Thijs in de kinderwagen/wandelwagen hond mee en gaan heerlijk lange wandelingen makenMoet wel het weer meewerken hoor
Dank je voor je woorden Bar, hopelijk helpt de bv bij mij ook.
Ik vind het geweldig hoe je nog steeds lekker mee praat op het forum en hoe je liefdevol over Thijs praat, echt heel goed!
[ Bericht 68% gewijzigd door cattie op 16-08-2006 19:49:51 ]
Maar m'n gewicht boeit me niet zo heel erg hoor. Als ik geen bv meer geef ga ik die kilo's wel weer heel actief proberen weg te werken en tot die tijd houd ik het maar bij proberen minder te snoepen en meer te bewegen.
Verder gaat het met deze moeder wel goed. Het lijkt alsof ik steeds meer uit het dipje klim. Het kost wel kracht om dingen te gaan doen maar ik laat me er niet meer van weerhouden. Vanmiddag kreeg ik een leuk boekje thuis: Spelen met je baby, hierin staan allerlei dingen in die je met je kindje vanaf 6 weken kunt doen. Jetske is nog geen 6 weken maar toch gaf het boekje me inspiratie om al op een iets andere manier naar haar te kijken en daardoor zie ik dingen die ik niet eerder zag. Ze kan bijvoorbeeld al heel goed mijn vinger volgen met haar ogen. Ik hoop wat meer van dat soort dingen te kunnen genieten, maar het lijkt wel of ik daar nooit de tijd voor heb.
Ik vond het erg erg moeilijk om bij de eerste de boel te laten voor wat hij was maar bij Iris was ik daar veel makkelijker in omdat ik wist hoe snel zo'n kleintje groot word. Cliche, ik weet het maar het gaat zo onwijs hard, dat zie je pas als je later terugkijkt.
zeker in het begin moest ik ook zoeken naar de juiste ballans, maar volgens mij komt die tijd dat je ook echt tijd hebt om dingen te doen.Voor de rest weet ik het eigenlijk ook niet meer sterkte ermee
Hier ook nog steeds 10 kilo te veel. Ik blijf gewoon weer steken. Dit wordt echt weer zo'n 9 maanden-plan.
Ik zit al in de sportkleding en ga zo Cas wakker maken, aankleden, voeden en snel naar de sportschool. misschien leren we wat van elkaar...
roep nu ook maar wat hoor
Ik heb er gelukkig geen last van gehad. Aangezien ik maar 7 kg was aangekomen en ik was er 9 kwijt na de bevalling. Ben er daarna wel weer 2 aangekomen, maar die zijn er (en nog een paar meer
) weer af. Maar goed, ik heb dan ook al een lading overgewicht Wat hem betreft zou ik dus nu al op een dieet moeten en extra moeten sporten. Mij lijkt dit niet verstandig, dus doe ik het niet. Wat dus spanningen thuis betekent...
Verder is het een schat van een man en een geweldige vader, maar hij is nogal veeleisend qua uiterlijk...
Je bent net bevallen en het duurt gewoon echt wel even allemaal. Jouw lijf heeft sowieso wel wat te verduren gehad me dunkt. heel eerlijk vind ik jouw man nogal onredelijk. Je geeft nog eens borstvoeding ook en moet dus goed eten, niet overdreven, maar wel goed en gezond. Je bent al gaan sporten, wat harstikke goed is, meer kan je nu even niet doen hoor. je hebt het al druk zat met de verandering in je leven lijkt me. Ik vind dat je het heel goed doet zo.
Sterkte, lijkt me echt vreselijk om naast zo iemand te leven. Hij zal verder idd vast een schat zijn, maar ik zou helemaal niks kunnen met zo'n vent. cattieJe lichaam maakt die extra kilo's tijdens de zwangerschap met opzet aan zodat je reserve hebt voor tijdens het borstvoeden. Tijdens het voeden mag je trouwens ook niet te snel afvallen omdat anders alle afvalstoffen uit het vet in je moedermelk komen.
En na 6 weken mag je helemaal nog niet al te extreem sporten.
Bovendien duurt ontzwangeren net als zwanger zijn 9 maanden, dus je man moet maar wat geduld kweken hoor.
Laat je geen problemen aanpraten meid
Het is trouwens niet zo dat hij constant het er over heeft, maar toen ik er gister over begon zei hij dat. Hij onderschat het allemaal geloof ik, maar dat krijg ik nog niet aan zijn verstand.
Bass-Miss, dat heeft weinig zin, hij is net zo veeleisend voor zichzelf en heeft dan ook een erg mooi lichaam..
quote:Ach, er is bij iedereen wel iets te vinden.Op donderdag 17 augustus 2006 19:07 schreef cattie het volgende:
Bass-Miss, dat heeft weinig zin, hij is net zo veeleisend voor zichzelf en heeft dan ook een erg mooi lichaam..
als dat niet zo is, moet je je dat niet door mij aan laten praten hoor, maar ik zou dat toch wel heel erg vinden...CrazyMoon idd ff na laten kijken want dat klinkt niet fijn.
, ik heb hem vertelt dat ik dat niet waardeerde. Hij snapt nu wel dat het niet zo snel kan, maar vindt wel dat ik mijn best moet doen. Nou ja, dat is in ieder geval al beter dan wat hij gister zei. Cattie, je mag zelfs niet afvallen als je borstvoeding geeft. Oh, ik zie dat het wel mag maar niet te veel anders komt de melkproductie in gevaar: http://www.ouders.nl/lacta/bv0345.htm
Hier nog wat info: http://www.babybox.nl/artikel.php?artikel=225
Sterkte ermee
(ik had een openingspost klaarliggen, iov met ET, vandaar dat ik zo brutaal ben om hem vast te openen)