[Deel 927]Op weg naar het einde

quote:

Op zondag 9 april 2006 13:47 schreef Bluesdude het volgende:

[..]

De Goede Doelen ?

quote:

Op zondag 9 april 2006 13:47 schreef Tafkahs het volgende:

[..]

Veldmaarschalk Kox

quote:

Op zondag 9 april 2006 13:52 schreef Tafkahs het volgende:
Tijd om es wat te gaan doen ... hee, een stukje rijstpapier.

quote:

Op zondag 9 april 2006 13:55 schreef MrX1982 het volgende:
[afbeelding]

Hardcore foto fuck deel 3

.

quote:

Op zondag 9 april 2006 14:03 schreef RichardQuest het volgende:
http://www.totallycrap.com/media/duojump/

quote:

Politici in Italië scheldend af op stembusgang

ROME - Wie links stemt is ‘een eikel’, die tegen zijn eigen belang handelt. Als Romano Prodi er, na het tv-debat van afgelopen maandagavond bij de publieke omroep niet meer voor voelt nogmaals met hem in debat te gaan, maar dit keer op één van zijn eigen zenders, nou, dan gaat hij toch gewoon alleen?

Wat nou ‘eerlijke en evenwichtige behandeling in de media’, zoals de wet die voorschrijft voor verkiezingstijd: wie niet mee wil doen, moet het zelf maar weten. Dat juist deze week de toezichthouder op de omroep een van zijn zenders een boete van een kwart miljoen oplegde wegens al te robuuste overtreding van die wet, lijkt hem niet te deren. En justitie is trouwens toch tégen hem: ‘terwijl ik aan het werk ben voor Italië, spannen figuren die in dienst zijn van de staat samen tegen de minister-president.’

Silvio Berlusconi, de microfoons en de camera’s, de laatste paar dagen

Nog waren zijn tegenstanders niet bekomen van het konijn dat hij, ten besluite van het televisie-debat met Prodi, uit de hoge hoed had getoverd, of hij zorgde dinsdag voor nieuwe commotie. Tijdens dat debat, waar twaalf miljoen Italianen naar keken, beloofde hij in de volgende kabinetsperiode zowel de onroerende zaak-belastingen op het eerste huis, als de successierechten op bescheiden erfenissen af te schaffen. Meer dan 80 procent van de Italianen woont in een eigen huis, alle Italianen zijn zowel conservatieve beleggers als familie-veteranen die hun spaarcenten oppotten ten behoeve van hun kinderen.

Raak dus – en de oppositie had het nakijken: hoe Berlusconi zich voorstelde de gemeentelijke voorzieningen te financieren, die nu immers betaald worden uit de opbrengst van die onroerende zaak-belasting, had hij er niet bij gezegd.

Terwijl zij aan het rekenen waren, stond hij alweer een toespraak te houden. Letterlijk zei hij: ‘Ik heb te veel respect voor de intelligentie van de Italianen om te denken dat er zoveel eikels rondlopen die tegen hun eigen belang stemmen.’ Wat dat belang is, was wel duidelijk: in de retoriek van de verkiezingsstrijd heet het ‘een appartement van tachtig vierkante meter in de voorsteden’. ‘Dat is van de kiezers – en later voor hun kinderen bestemd’, zegt Berlusconi. ‘Maar Prodi wil het u afpakken, eerst met vijfhonderd euro per jaar, na uw dood met nog grotere happen.’

‘Belediging van de kiezers’, brieste de oppositie. ‘Niks daarvan’, riposteerde hij, ‘jullie kranten gebruiken dezelfde terminologie voor mij’. ‘Ach, wat’, suste vice-premier Gianfranco Fini, ‘acht van de tien Italianen nemen dagelijks het woord coglione in de mond.’ ‘Er blijft hem niets anders meer over dan schelden’, zei de leider van de communisten Fausto Bertinotti schouderophalend. Op internet werd subito een blog geopend, ‘ikbeneeneikel’, waarop binnen een uur een kleine duizend reacties van Italianen genoteerd stonden: allemaal coglioni – letterlijk: kloten –, tegen die ene coglione.

Links bespreekt het voor en tegen van de woordkeuze, maar Berlusconi is alweer een stap verder. Hij zit klaar voor de opnamen van een uitzending van Terra, een programma van het vijfde net, een van zijn eigen zenders. Maar Prodi past ervoor nogmaals met hem in debat te gaan. ‘Dan ga ik alleen’, zegt Berlusconi. Dat gaat niet – en de oppositie vraagt om direct ingrijpen van de toezichthouder. ‘Dan maar een debat met linkse journalisten’, zegt Berlusconi – maar niemand wil. ‘De absentie van Fassino en Rutelli’ – twee vooraanstaande politici binnen de Unione van Prodi – ‘hier is een proeve van het regime van links’, zegt Berlusconi. ‘Dit is een ernstige schending van de wet op de media-aandacht in verkiezingstijd’, verzucht Prodi.

En voort gaat hij weer, dit keer tegen de rechters die hem onder handen willen nemen. ‘Het is absurd dat terwijl ik dag en nacht voor Italië aan het werk ben er dienaren van de staat zijn, functionarissen die betaald worden met het geld van de burgers, die samenspannen tegen de Voorzitter van de Ministerraad, die voor alle Italianen werkt’. De scène is een geïmproviseerde persconferentie, de rondgedeelde stukken moeten aantonen dat er in de nieuwe rechtszaak die tegen hem is aangespannen, de zaak van de omkoperij van een Britse advocaat om onder ede voor hem te liegen, geen vuiltje aan de lucht is. Alleen maar boze opzet, met electorale bedoelingen.

Donderdag, aan het eind van de middag, zegt hij serieus rekening te houden met verkiezingsfraude, uiteraard door toedoen van links. Er moet internationaal toezicht komen op die verkiezingen. ‘Fraude?’, zegt zijn tegenstander, Romano Prodi. ‘Als er iemand daartoe bij machte is, is het degene die de baas is. Dit is de zoveelste bewering bedoeld om angst te scheppen.’ De Groenen besluiten een telefoonnummer te openen waarop onregelmatigheden tijdens de verkiezingen kunnen worden gemeld.

Italië, voorjaar 2006. ‘Het wordt tijd dat Italië zijn rol in de economie en de internationale politiek weer op zich neemt’, verzucht Prodi vrijdag. ‘De lente begint op 9 en 10 april en samen gaan we daarna werken aan een Nieuw Italië.’

Zondag en maandag bepalen de Italianen hoe dat eruit gaat zien.

Een op de vijf van de kiezers weet het vrijdag nog niet, in de laatste peilingen, eerder deze week, was de achterstand van het blok-Berlusconi op het blok-Prodi geslonken tot enkele procenten.

quote:

Toen ik op de middelbare school zat vertelde mijn natuurkundeleraar over de op handen zijnde comeback van het luchtschip. De ramp met de Hindenburg was na meer dan vijftig jaar inmiddels wel verwerkt, waterstof had plaatsgemaakt voor helium en vooral was het – volgens mijn leraar – nu definitief duidelijk dat het luchtvervoer per vliegtuig totaal vast dreigde te lopen. Het was 1983.

Iets later las ik het visionaire boek van Jurriaan Andriessen, Eldorica, waarin het luchtvervoer werd gedomineerd door zeppelins en vliegende vleugels. Allen volledig door zonne-energie voortgedreven. Dat was in 1990. Op de Technische Universiteit in Delft waar ik studeerde werd door menig student en zelfs een enkele promovendus driftig gestudeerd op de mogelijkheden van Zeppelins. Bij bouwkunde werden landingspalen ontworpen – grote zuilen waar Zeppelins midden in de stad kunnen aanmeren en passagiers laten uitstappen op exact de plek waar ze moesten zijn, in plaats van de conventionele vliegvelden op tientallen kilometers buiten de stad. Bij lucht- en ruimtevaart werd driftig getekend aan nieuwe modellen en voortstuwingsmechanismen. Het was 1995.

In Nederland vestigde zich even later een bedrijf dat – gesteund door groten als Stork en RDM – echte luchtschepen ging bouwen bij vliegveld Lelystad. Dat bedrijf zou echter na een paar jaar alweer verdwijnen zonder een luchtschip te hebben gebouwd. Het was 1998. Inmiddels werkte ik als campagneleider bij Greenpeace en uiteraard lieten wij ons oog vallen op de zeppelin als modern actiemiddel. Een groter spandoek is nauwelijks denkbaar, het is hét symbool van stil en schoon vervoer en – voor ons het belangrijkste – het zou ons in staat kunnen stellen om grote en snelle schepen zoals die gebruikt werden voor walvisjacht of nucleaire transporten te volgen; gewoon door erboven te vliegen. Per gewoon schip was dat voor Greenpeace een bijna onhaalbare en zeer kostbare onderneming.

Een uitgebreide zoektocht leverde echter geen bruikbaar luchtschip op. In Duitsland had een prototype net zijn eerste vlucht gemaakt maar die had bij lange na niet het bereik of de vervoerscapaciteit die we nodig hadden. Het was rond het jaar 2000. Het wachten was op de sensationele plannen van bijvoorbeeld het bedrijf Cargolifter, die ’s werelds grootste hal neerzette voor de productie van enorme luchtschepen. Het leek even goed te gaan, maar uiteindelijk ging de boel ook daar failliet en de hal werd een tropisch paradijs. Het was 2004.

Inmiddels is het 2006 en heeft de door mijn leraar voorspelde comeback van het luchtschip zich nog steeds niet aangediend. Sterker nog, de comeback lijkt verder weg dan ooit. De Hindenburg leek eind jaren negentig als een phoenix uit de as te herrijzen, maar is alsnog voor een tweede maal neergestort en nu definitief. Wat ging er mis? Waarom wordt de belofte van stil, schoon en efficiënt vervoer niet waargemaakt door een nieuwe generatie Zeppelins? Waarom blijven we zitten met vervoersmiddelen die zwaarder zijn dan lucht en die zich slechts met grof geweld en een enorm brandstofverbruik een weg kunnen banen door ons luchtruim?

Het wil er bij mij niet in dat dat niet efficiënter kan. Maar alle pogingen lijken tot mislukken gedoemd. Of heb ik iets gemist? Is er wel degelijk perspectief voor deze revolutie? Of broeit er ergens op plekken ver weg iets en wordt er toch in stilte gewerkt aan die Zeppelins of aan de vliegende vleugels van Jurriaan Andriessen? Op deze website bevinden zich de mensen die het kunnen weten. Help mij uit mijn vertwijfeling. Moet ik de zeppelin droom maar definitief opgeven of is er nog hoop en zo ja, waar dan

quote:

Op zondag 9 april 2006 14:06 schreef Monidique het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op zondag 9 april 2006 14:42 schreef Finder_elf_towns het volgende:

[..]

Dus, als we dat plaatje mogen geloven, gaat Bush een comeback maken.

quote:

Op zondag 9 april 2006 16:28 schreef Monidique het volgende:
Mooi, George, doe je mee met Civ?

quote:

Op zondag 9 april 2006 17:09 schreef RichardQuest het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op zondag 9 april 2006 17:22 schreef pberends het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op zondag 9 april 2006 17:11 schreef Tafkahs het volgende:

[..]

[afbeelding]

quote:

Eén op de 100 Nederlanders registreert .eu


Den Haag - 48 uur nadat de stormloop op het .EU domein startte, leert een snelle analyse dat Nederland 9,26 domeinnamen 1.000 inwoners heeft vastgelegd. Daarmee legt de Nederlander verreweg de meeste .EU domeinnamen vast. Op de tweede plaats komt Zweden met 6,96 .EU domeinnamen per 1.000 inwoners. Dat meldt provider mijndomein.nl zondag.
Op de derde plaats staat Duitsland met 4.78 en op een magere vierde plaats volgt Groot Brittanie met 4.47 domeinnamen per 1.000 inwoners.

quote:

Op zondag 9 april 2006 17:47 schreef RichardQuest het volgende:

[..]

Net zoveel als het aantal mensen dat voor de grondwet stemde

quote:

Op zondag 9 april 2006 17:47 schreef RichardQuest het volgende:

[..]

Net zoveel als het aantal mensen dat voor de grondwet stemde

quote:

Op zondag 9 april 2006 18:16 schreef Sidekick het volgende:
Osama is dood of levend? Ik weet het niet, je moet niet bij voorbaat opties uitsluiten waarvan je nu het bestaan nog niet van weet.