Dat willen ze gelukkig graag doen.
Heb jij zoiets geregeld? En heb je dat dan ook nog op de een of andere manier vastgelegd, in een testament ofzo? Is dat sowieso nodig? (bij overlijden van beide ouders wijst de kantonrechter een voogd aan voor de kinderen, mag ik aannemen dat dat dan mijn zwager en as schoonzusje zijn?)
Hierbij wijs je dus zelf iemand aan waar je kindje heen moet bij eventueel overlijden van jullie.
Volgens mij moet het trouwens wel bij de notaris vastgelegd worden wil het rechtsgeldig zijn. Maar ik kan me zo voorstellen dat als een rechter een akte vindt waarbij jullie aangeven dat je graag wilt dat Emma naar je zwager en schoonzus gaat, dat hij daarin meegaat.
Ik weet eigenlijk niet goed hoe het zit met wie er rechten heeft op het kind als beide ouders overlijden.
quote:Liever je eigenbloed dan wie dan ook..Op maandag 28 november 2005 19:48 schreef Jelief het volgende:
MikeAir en ik zijn erg blij dat wij de ouders van Emma zijn en hopen uiteraard dat ons niets overkomt zodat we er nog heel lang voor haar zullen zijn. Helaas hebben we daar geen garantie voor daarom hebben we gisteren de broer van MIkeAir en zijn vriendin (smurfinnetje) gevraagd of zij voor Emma willen zorgen mocht ons iets overkomen.
Dat willen ze gelukkig graag doen.
Heb jij zoiets geregeld? En heb je dat dan ook nog op de een of andere manier vastgelegd, in een testament ofzo? Is dat sowieso nodig? (bij overlijden van beide ouders wijst de kantonrechter een voogd aan voor de kinderen, mag ik aannemen dat dat dan mijn zwager en as schoonzusje zijn?)
ottopic:
Teveel naar Friends gekeken?
Je hoeft het niet vast te laten leggen bij de notaris, de (kanton)rechter zal in eerste instantie aan de familie vragen of zij de voogdij opzich willen nemen.
Er wordt door de rechter o.a. ook gekeken naar de draagkracht van de personen die de voogdij opzich nemen.
[ Bericht 15% gewijzigd door space-kees op 28-11-2005 20:23:56 ]
quote:Als er familie voor ze wil zorgenOp maandag 28 november 2005 20:12 schreef --HOOLIE-- het volgende:
Als jij inderdaad wil dat je kind opgevoed wordt door je zwager en vriendin,zou ik dat maar vast laten leggen want anders heb je geen poot om op te staan en is er een kans dat je kinderen naar een tehuis gaan.....
Lijkt me toch niet hoor.Toch zou ik het vast leggen bij een notaris, jelief, gewoon omdat a. de keuze van de voogd aan jullie is en niet aan de kantonrechter en b. er ook in de familie geen onenigheid kan ontstaan over jullie wensen.
quote:Dat is natuurlijk pure nonsens!Op maandag 28 november 2005 20:12 schreef --HOOLIE-- het volgende:
Als jij inderdaad wil dat je kind opgevoed wordt door je zwager en vriendin,zou ik dat maar vast laten leggen want anders heb je geen poot om op te staan en is er een kans dat je kinderen naar een tehuis gaan.....
offtopic:
Ik ben t wel eens met je title&avatar
quote:Bij peetouders gaat het voornamelijk om de geloofsopvoeding.Op maandag 28 november 2005 20:20 schreef releaze het volgende:
ik geloof dat die taak is vastgelegd zeg maar, toen ik gedoopt werd ofzo. dat waren mn peetouders dan.
@ET, dit is toevallig ietswaar ik al ver voor de zwangerschap over nagedacht heb en zelfs al heb besproken met mijjn schoonzusje. Ik denk dat we het voorlopig maar even doen zonder notaris, ik kan mij niet voorstellen dat zo'n rechter Emma aan vreemden toewijst en ik voorzie ook geen andere familie die roet in het eten zou gooien. Ik stop iig wel een brief bij mijn begrafenisverzekering.
Jelief! Kan jij gedachten lezen?Hier stond ik vanmorgen over na te denken en zat me te bedenken dat het mss wel interessant zou zijn om daar een topic over te openen.
Alleen heb ik het niet gedaan omdat ik niet uit eigen ervaring mijn mening kan vertellen en ik wist niet hoe ik het in moest kleden.
Ik weet eigenlijk niet eens meer hoe ik er op kwam vanmorgen maar ik vind dit wel een heel grappig toeval!
En OT: Heel erg moeilijk lijkt me.
Ik weet dat vrienden van mij ooit 'Nee' hebben gezegd op de vraag of zij de opvang wilden zijn voor kinderen van vrienden van hun.
Mede vanwege het feit dat zij op dat moment geen kinderen hadden zelf nog en bedachten dat hoezeer het ook een eer is dat men je vraagt, het is een hele belasting want je moet die kinderen dan wel een heel leven nog begeleiden, studie etc. etc. en ze wilden iig eerst zelf een gezin opbouwen voor ze daarover na zouden kunnen denken. Kan je dan nog wel je eigen kinderen bieden wat je oorspronkelijk in je hoofd had etc. etc.
Gelukkig hadden mijn ouders ook al bedacht dat dat geen goede match zou zijn en hadden ze het aan een andere tante gevraagd.
En gelukkig is het niet nodig geweest.
quote:Nee, waarom zou hij? Dat is toch helemaal niet in Emma's belang? Dat gebeurt hooguit als er niemand is in je familiekring die voogd wil zijn (of geschikt is).Op maandag 28 november 2005 20:30 schreef Jelief het volgende:
ik kan mij niet voorstellen dat zo'n rechter Emma aan vreemden toewijst
En dan geef je daarin gewoon aan wat jullie besproken hebben.
Dan kan er nooit twijfel over ontstaan.
Je schoonzus kan wel zeggen dat dat zo is, maar je weet nooit wie er ineens nog op staat en mss een kink in de kabel gaat vormen. Dat zou jammer zijn en het is zo makkelijk te voorkomen.
Wat nu komt klinkt raar, maar wij hebben ook al een begrafenisverzekering voor de kleine afgesloten. Ik heb de kleinde nl al erkend. En vanaf het moment dat je je kleine erkent heeft het een naam. Op dat moment dient het ook een volwaardige begrafenis / crematie te krijgen. Klinkt misschien allemaal harteloos maar het zijn wel dingen waar je bij stil moet staan.
. Nou kwam het wel toevallig zo uit, omdat we toch ons testament moesten updaten, kan me voorstellen dat je voor dit alleen ook niet zo snel naar een notaris gaat. Wij hebben de betreffende mensen op het hart gedrukt er goed over na te denken (want je gaat ervan uit dat het nooit nodig zal zijn, maar het is natuurlijk nogal wat, mocht het onverhoopt wel zover komen...) en zich niet bezwaard te voelen om nee te zeggen.Bij de komst van de tweede hebben we het opnieuw gevraagd.
Voor mij is die vraag nog niet aan de orde.... wel sta ik in 2 gevallen vermeld als gewenst opvoedster. Voor de 3 kinderen van mijn overleden broer is het niet relevant meer omdat ze allen inmiddels meerderjarig zijn. Al onslaat me dat natuurlijk niet van de 'plicht' om in de gaten te houden dat het ze goed gaat.
Daarnaast is er nog een alleenstaande vriendin, die wenst dat ik haar kleine man van nu 4 jaar opvoed. Het spreekt voor zich dat ik in beide gevallen toestem, al hoop ik dat alle betreffende kinderen mij niet nodig zullen zijn als opvoeder.
Op zich best wel opmerkelijk dat er mensen zijn die mij hun kinderen vertrouwen in het geval ze iets mochten overkomen... ik ben namelijk onervaren.
Mijn broer en schoonzus hebben wel een notariele akte op laten stellen voor de voogdij van mijn nichtje (voor mij dus) maar dit is ook ivm de eigen zaak van mijn broer en woning e.d. waarvan alle rechten dan ook naar mij gaan..
Het is goed om het vast te laten leggen, maar we gaan er maar vanuit dat het niet aan de orde komt.
Voordat ze het officieel vast hadden laten leggen, hadden ze wel een brief opgesteld trouwens en die beide ondertekend waar ook de regeling in stond en die lag standaard tussen de papieren bij hen thuis.
Wel is ook vastgelegd dat ze verplicht zijn contact met mijn zus te onderhouden over Jolie, ik kan me niet voorstellen dat ze dat niet zouden doen maar ja dan weet je het in ieder geval zeker. Net als de omgang met mijn ex. Het kost wat maar dan heb je ook wat.
Crazy-diesel dat van die overlijdensverzekering is echt niet raar hoor, je moet er toch niet aan denken dat stel dat je het kindje verliest bij de geboorte je jezelf ook nog druk moet gaan lopen maken over geld enzo.
quote:Oftewel ze hebben je nog nooit aan zien klooien met je eigen kinderenOp maandag 28 november 2005 21:35 schreef ondeugend het volgende:
Op zich best wel opmerkelijk dat er mensen zijn die mij hun kinderen vertrouwen in het geval ze iets mochten overkomen... ik ben namelijk onervaren.
quote:Nee gaat nogal moeilijk zonder eigen kinderen natuurlijk.Op maandag 28 november 2005 21:41 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Oftewel ze hebben je nog nooit aan zien klooien met je eigen kinderen
En natuurlijk heb ik me genoeg bezig gehouden en geblunderd met betreffende kids... desondanks moet het vertrouwen groot zijn dus.
Nah... iedere betrokkene hoopt dat ik me niet zal hoeven te bewijzen natuurlijk.
Begravenisverzekering voor Emma, ja dat moeten we ook nog regelen!!!!
Aan de kant van MikeAir iszijn broerde enige die in aanmerking zou komen om Emma op te voeden en ook de enige die dat zou willen. ZIjn vriendin is mijn beste vriendin dus die keus was snel gemaakt. Aan mijn kant van de familie zou ze eventueel naar mijn zus(moeder van Lotus) kunnen gaan maar die zal daar geen probleem over maken.
De familie inlichten over onze keuze is idd wel een goed idee dan kunnenwe nu al horen wat men er over denkt. We zullen zwager en dinnetje ook op het hart drukken dat er contact moet blijven met mijn familie, al verwacht ik dat ze dat zelf ook wel bedenken.
Wij hebben de zus van mijn man gevraagd of ze voogd wil zijn, maar dan in de zin van "de centrale rol spelen om te bekijken waar Maria het beste terecht kan op dat moment". Het is dus niet automatisch zo dat zij Maria zou grootbrengen als wij er niet meer zijn. Maar nu ik er nu weer over nadenk, zou ik dat ook liever niet willen, eigenlijk. Ik word er een beetje bang van dat we haar hebben gevraagd, want dadelijk betekent dat toch meteen dat zij Maria onder haar hoede neemt?
We hebben het niet laten vastleggen nog. Misschien duidelijk doen met een soort voorwaarde erbij.
Ik dacht zo tussen de 170 en 200 euro.
quote:hahahaha!Op maandag 28 november 2005 22:27 schreef LadyS het volgende:
Kun je trouwens ook vast laten leggen bij je je je kind vooral niet in huis wil hebben?
kan er alleen niets van terug vinden op de site
quote:ohja? ik had begrepen dat mn peettante, in dit geval, er altijd voor mij zou zijn als mn ouders er niet waren. en die taak heeft ze toenertijd ook op zich genomen. het geloof is alleen bij het doopsel zelf naar voren gekomen.Op maandag 28 november 2005 20:30 schreef Jelief het volgende:
[..]
Bij peetouders gaat het voornamelijk om de geloofsopvoeding.
@ET, dit is toevallig ietswaar ik al ver voor de zwangerschap over nagedacht heb en zelfs al heb besproken met mijjn schoonzusje. Ik denk dat we het voorlopig maar even doen zonder notaris, ik kan mij niet voorstellen dat zo'n rechter Emma aan vreemden toewijst en ik voorzie ook geen andere familie die roet in het eten zou gooien. Ik stop iig wel een brief bij mijn begrafenisverzekering.
toen mn ouders giga ruzie met mn peetfamilie kregen was het eerste wat mn vader zei dat ze ook geen "peetdinges" meer was. mn vader is nooit geinteresseerd geweest in de kerk maar dit kwam juist heel erg "ze mag de voogd van onze kinderen nooit zijn" over.
ik geloof dat het ook zo is bij de kinderen waarvan mijn moeder peetouder is.
ik dacht dat het een traditionele manier was, iig.
quote:Hier kan nog wel eens verschil in zitten Rottdog... zie het verhaal van Moussy.Op maandag 28 november 2005 22:32 schreef Rottdog het volgende:
Er werd ons toendertijd verteld door een adviseur van Yarden dat mocht het kindje in de eerste 6 mnd komen te overlijden het sowieso begraven/gecremeerd werd. Daar hoefde je dan niet voor te betalen geloof zelfs dat we na de 6 mnd van Zoë pas premie gingen betalen.
kan er alleen niets van terug vinden op de site
Beter is het zeker te weten en even goed informeren bij je eigen uitvaartverzekeraar. (Zoals jullie gedaan hebben.)
quote:Zorg dat je alles zwart op wit krijgt, zo niet kunnen ze je nog altijd een oor aan naaien.Op maandag 28 november 2005 22:33 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Hier kan nog wel eens verschil in zitten Rottdog... zie het verhaal van Moussy.
Beter is het zeker te weten en even goed informeren bij je eigen uitvaartverzekeraar. (Zoals jullie gedaan hebben.)
Mijn vriend en ik hebben het er nog niet echt over gehad
maar ik zou echt niet zo weten aan wie ik de opvoeding van Robin zou toevertrouwen. Uiteindelijk is natuurlijk niemand goed genoeg 
De manier van opvoeden staat bij mij bij een aantal mensen nogal tegen en van degene die ik misschien wel geschikt acht, weet ik het niet, want die hebben nog geen kinderen en dat is dan ook inderdaad weer zo'n belasting voor ze. Toch maar eens tijd om het gesprek met vriendje aan te gaan... tnx voor de reminder
Ik twijfel tussen mijn zusje en zwager (erg lieve mensen maar nog geen kinderen) en mijn ouders. Mijn stiefmoeder is het liefste mens van de hele wereld en draagt dat ook over aan haar kinderen. Maar mijn vader is een ander verhaal. Over hem twijfel ik dan ook.
Aan de kant van mijn schoonfamilie is het probleem weer dat ze superlief en goede ouders zijn, maar ze wonen in een instabiel gebied (Nagorno Karabach) en ik stuur mijn kinderen daar gewoon niet heen.
Komt nog bij dat ik echt heeel veel van de kandidaten ga vragen. Mijn oudste heeft een autistische stoornis en is ook hyperactief. Ik denk niet dat ik die dan uit het tehuis kan houden...
Mijn eerste keus is m'n zusje en/of mijn vader.
Het lijkt me verstandig om dat vastteleggen.
quote:En te overleggenOp dinsdag 29 november 2005 08:58 schreef aloa het volgende:
Dat moet bij ons ook nog geregeld worden. Je weet maar nooit, wat er kan gebeuren.
Mijn eerste keus is m'n zusje en/of mijn vader.
Het lijkt me verstandig om dat vastteleggen.
("U bent vanaf heden de wettelijke voogd van Cheyenne en Wesley" -"Wat!? Dat tuig mot ik niet in mijn huis hebben!"
)Het is nl. niet zo dat mochten beide ouders komen te overlijden dat de kinderen automatisch worden toegewezen aan de eerste voogd. Zij worden gevraagd en kunnen dus altijd nog weigeren (maar hoe vaak komt dat werkelijk voor). Financiële of persoonlijke situaties kunnen dusdanig veranderen dat een 'pleegkind' misschien liever niet in dat gezin geplaatst kan worden. Niemand zegt natuurlijk nee, maar voor die mensen is het wel prettig om te weten dat er nog 'backup' is.
En vergeet niet dat met wie je nu de meeste betrokkenheid hebt (broers, zussen, vrienden) er in de loop van de jaren van alles kan veranderen. Het is dus wel verstandig om met enige regelmaat naar het voogdijschap te kijken.
quote:overleggen lijkt me wel handig jaOp dinsdag 29 november 2005 09:11 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
En te overleggen
("U bent vanaf heden de wettelijke voogd van Cheyenne en Wesley" -"Wat!? Dat tuig mot ik niet in mijn huis hebben!"
quote:Ja want op zich is het best gek dat de voogd helemaal nergens voor hoeft te tekenen (en ook geen bericht krijgt) of i.d. Dus je kan voogd zijn van weet ik veel wie zijn kinderen allemaal zonder dat je het weet.Op dinsdag 29 november 2005 09:11 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
En te overleggen
("U bent vanaf heden de wettelijke voogd van Cheyenne en Wesley" -"Wat!? Dat tuig mot ik niet in mijn huis hebben!"
Je zou dus ook zomaar de koningin aan kunnen wijzen als voogd van je kinderen bijv
quote:Nee, want je bent niet verplicht de taak op je te nemenOp dinsdag 29 november 2005 15:27 schreef Igraine het volgende:
[..]
Ja want op zich is het best gek dat de voogd helemaal nergens voor hoeft te tekenen (en ook geen bericht krijgt) of i.d. Dus je kan voogd zijn van weet ik veel wie zijn kinderen allemaal zonder dat je het weet.
Je zou dus ook zomaar de koningin aan kunnen wijzen als voogd van je kinderen bijv
Normaal gesproken gaat dat natuurlijk so wie so in overleg met, dus weet je er toch wel van. Maar ik kan me situaties bedenken die niet zo prettig zullen zijn.
quote:Ja, tuurlijk, helemaal mee eens. Maar ik kan me ook niet voorstellen dat je als ouders iemand verantwoordelijk wil maken voor je kind waarvan je niet eens weet of diegene dat wel wil...Op dinsdag 29 november 2005 15:37 schreef Igraine het volgende:
Nee dat weet ik wel, maar het zou toch wel aardig zijn als je het van tevoren zou weten.
quote:Zo zal het ook meestal gaan natuurlijk.Op dinsdag 29 november 2005 15:49 schreef snoopy het volgende:
Wij hebben het eerst gevraagd aan de betrokkenen en ze ook de tijd gegeven om er over na te denken aangezien ze zelf geen kinderen hebben. Maar gelukkig zeiden ze meteen ja.
Maar je blijft er altijd rare mensen tussen houden...
Als jullie komen te overlijden en het stel wat jullie graag willen heeft op dat moment financiele problemen ofzo, kunnen bijv. je schoonouders ook voogdij aanvragen.
Als zij het dan beter voor elkaar hebben, krijgen ze toch echt de kinderen.
Mensen bemoeien zich graag met zaken bij overlijdens, ook met de kinderen.
Niet altijd natuurlijk, maar tis wel een scenario waar je rekening mee kan houden voor je eigen gemoedsrust.
Mijn moeder heeft nooit vastgelegd waar ik en mijn broers heen zouden gaan, maar zij was gescheiden, dus de kans dat allebei de ouders overlijden was zo klein.
En dan kreeg mijn vader automatisch de voogdij.
En verder was ik nog liever naar een internaat gegaan dan bij andere famillieleden wonen
Maar: als de familie er niet over eens raakt, en dus gaat touwtrekken dan beslist de rechter (maar meestal nog altijd naar familie)...
let wel; dit is een scenario waar niets is vastgelegd...
quote:Dit is mijn angst precies! Ik ga heeeeel erg veel van iemand vragen om voor Eva te zorgen, ik weet niet wie ik dat zou durven vragen.Op dinsdag 29 november 2005 08:50 schreef Mwanatabu het volgende:
Komt nog bij dat ik echt heeel veel van de kandidaten ga vragen. Mijn oudste heeft een autistische stoornis en is ook hyperactief. Ik denk niet dat ik die dan uit het tehuis kan houden...
En eerlijk gezegd ben ik ook heel blij dat tot nog toe niemand het aan ons gevraagd heeft
Het is nogal wat om je gezin ineens uitgebreid te zien met kinderen die het op dat moment sowieso natuurlijk heel zwaar hebben.
Ik heb het in mijn eigen familie ook meegemaakt. Een tante en oom van mij hebben een kind in huis gekregen nadat zijn ouders samen omgekomen waren. Hij was toen ongeveer 11 jaar oud en ik had er ineens een neef bij. Het is allemaal heel goed gekomen, maar het zijn hele moeilijke jaren geweest voor het hele gezin en ook voor hem.
Hij heeft ook nog een zusje dat door anderen is opgenomen en die ik verder niet ken. En dat is natuurlijk al een drama op zich dat de kinderen toendertijd uit elkaar zijn gehaald. Des te meer reden om wel iets te regelen natuurlijk, maar ja...
quote:Op woensdag 28 maart 2007 15:04 schreef pinquit het volgende:
Laatst moest ik er ineens aan denken.
Als ik doodga, wie zorgt er dan verder voor Max?
vader is geen optie, die kent m niet en dan zou max ook nog eens uit zn huis wegmoeten. waarschijnlijk ziet ie het ook niet zitten om, als ik er toch niet meer ben, alsnog voor zn kind te zorgen
Mijn moeder heeft zich aangeboden, en ik ga binnenkort mijn broer vragen voor als mn ma er ook niet meer is.
Maar hoe regel je dat? Notaris enz.? kost zeker bakken vol met geld?
moet je een testament opmaken?
Iemand ervaring met dit soort dingen die je eigenlijk móet regelen?
Verder zorgt de opname van toeziend voogden ook dat mocht er iets met de voogd gebeuren dan komt de kleine niet meteen in handen van de overheid, aangezien de toezien voogden dan nog altijd zeggenschap hebben.
Wij zitten er midden in met de papieren voor de kids. Ook hier uitzoeken wat het beste is. Wij willen de kinderen niet uit hun omgeving halen, mocht er iets met ons gebeuren. Er woont echter geen familie hier in de buurt.
Houd er rekening mee dat ookal heb je iets mondeling afgesproken met familie. Zolang er niets vastligt bij een notaris dat de kinderen altijd eerst overgedragen worden aan de kinderbescherming voordat familie zich er over kan bekomeren. Aldus de notaris.
Kosten (via google) 225 euro. Maar goed, het is voor je kids.
Ik vind het wel een fijn gevoel dat we het geregeld hebben. Je verwacht niet dat het nodig is, maar stel dat.... dan is het toch vastgelegd op papier.
Wij zijn hier nog helemaal niet mee bezig geweest, maar er is dan ook nog geen kindje
.Ik heb wat dit soort dingen betreft een lief die dan liever zn kop in het zand lijkt te steken. Maar ik heb zo het vermoeden dat zoiets vastleggen een hoop ellende kan voorkomen.
Ik zie het wel gebeuren dat er getouwtrek ontstaat. Als ik al zie hoe mn schoonmoeder reageert op een erfenis waar ze niks van krijgt...
. Tzt toch maar eens met lief over hebben!
Kan je ook een 'reserve-voogd' regelen? dus als mn moeder doodgaat, dat dan bijv. mijn broer het overneemt?
vastgelegd.
Inmiddels is het gros meerderjarig. Ik ga maar eens aan mijn ouders vragen of het niet handiger is de voogdij van de jongste (de op een na jongste is bijna 18) aan de twee oudsten over te dragen: wij zullen op dat moment toch al alles moeten regelen.
Zelf zou ik trouwens mijn zusje vragen. Ze is geweldig met kinderen en ik weet zeker dat zij mijn kids zo zou opvoeden als ik het gedaan zou hebben. Althans, ze zou er het dichtst bij in de buurt zitten. De overige twee zijn ook lief, maar meer als suikertante denk ik.
Ik weet dat ie bij iedereen wel goed terecht zou komen maar voorlopig steek ik toch nog even mijn hoofd in het zand Uiteindelijk hebben we gekozen voor mijn broer(tje). Hij is bijna klaar met zijn studie, gek op Saartje, woont aan deze kant van het land, is verantwoordelijk enz. We hebben het hem laatst gevraagd, om er eens goed over na te denken, en na een tijdje heeft ' ie ja gezegd
Binnenkort laten we alles vastleggen.Wie zorgt er voor de kinderen als de ouders overlijden?
Ouders (die zelf het gezag hebben) kunnen bij testament of bij notariële akte één of twee personen aanwijzen als voogd voor het geval zij zelf zouden overlijden. Soms hebben de ouders van tevoren met een familielid of vriend afgesproken dat deze in dat geval de voogdij op zich nemen. Bij overlijden van de ouders krijgt die persoon de verantwoordelijkheid voor de kinderen, nadat hij zich daartoe bereid heeft verklaard. Dit moet gebeuren op de griffie van de rechtbank, sector kanton.
Niet in testament vastgelegd
Als de ouders niet in hun testament hebben vastgelegd door wie zij de kinderen willen laten opvoeden na hun dood, neemt de kantonrechter die beslissing. De kantonrechter die over de voogdij moet beslissen raadpleegt in dat geval de families. Samen met hen wordt dan bekeken wat de beste oplossing is. De rechter gaat bijvoorbeeld na of de ouders misschien wel eens met familieleden over eventuele voogdij gesproken hebben. In de meeste gevallen wordt de voogdij in onderling overleg geregeld. Maar soms kan de rechter niet meteen een oplossing vinden, bijvoorbeeld omdat er meerdere geschikte voogden zijn of omdat er binnen de familie ruzie is ontstaan. De rechter kan dan de Raad voor de Kinderbescherming om advies vragen.
Niemand wil of kan de voogdij op zich nemen
Het komt voor dat er niemand in de familie- of vriendenkring de voogdij over de kinderen op zich wil of kan nemen. Als die situatie zich voordoet krijgt een voogdij-instelling het gezag over de kinderen. De instelling zal afhankelijk van onder andere de leeftijd van het kind proberen een geschikt pleeggezin te vinden of het kind te begeleiden bij het zelfstandig wonen.
quote:Op maandag 2 april 2007 11:15 schreef _evenstar_ het volgende:
Fuente ben niet nieuwschierig hoor maar A?
Van de week toch maar even serieus over gaan hebben met familie enzo. Ik kan het natuurlijk wel vast gaan leggen maar ik vind dat best wel veel geld. En ik weet dat niks teveel geld is voor de toekomst van je kind maar kan het nu gewoon niet missen. Maar ik hoop dat als ik het er met beide families over heb dat ze toch wel onze wensen zullen accepteren en het daar dan bij laten mocht ons iets overkomen Ik zou bij ons echt niet verbaasd zijn als er idd ruzie kwam als wij kwamen te overlijden wat er dan met Noah gebeurt, dus daarom zou ik het liever toch wel officieel vast laten leggen, zou me gewoon een veel geruster gevoel geven
ik vraag me af als ik een document maak en ik laat dat ondertekenen door de ouders, de partij (opa/oma)die de voogdij op zich wil nemen en de partij (andere famillie) die afstand doet van de voogdij hoeveel waarde heeft zoiets ?
Ik zou het liefst willen dat Amber dan naar mijn vader en stiefmoeder gaat; die hebben alle middelen in huis voor het grootbrengen, ze hebben een stabiele relatie/thuisbasis, we hebben dezelfde ideeen over opvoeden zo'n beetje, en ze zijn verzot op d'r! Alleen ze worden wel een dagje ouder inmiddels.
Maar eens met vriendlief over praten...
Mijn dochters hebben beide een andere papa, dat is op zich al een moeilijke. Nu is mijn ex echt wel bereid om met ons om tafel te gaan om iets op te stellen voor als mij of ons beide iets zou overkomen, maar makkelijk is anders.
Ik zou het vreselijk vinden als de zusjes uit elkaar gehaald worden, dus ik wil dit zeker binnenkort goed gaan vastleggen. Heb het zien gebeuren bij twee meiden van een vriendin van me die overleed... de oudste ging naar pake en beppe en de jongste naar diens vader, geen leuke ontwikkelingen!
quote:volgens mij leverd diginotar alleen certificaten, en ben je alsnog aangewezen op een notaris/Op maandag 6 oktober 2008 21:12 schreef Vivi het volgende:
Bij Diginotar kan je het online laten bekrachtigen volgens mij.
quote:Inderdaad. Maar nou niet iets waar je dagelijks mee bezig benOp maandag 6 oktober 2008 21:30 schreef Leah het volgende:
Reden te meer om het eens te regelen lijkt me.
quote:Ik zal het morgen eens vragen, de vriend van mijn moeder is de oprichter.Op maandag 6 oktober 2008 21:34 schreef LePetitColonel het volgende:
[..]
volgens mij leverd diginotar alleen certificaten, en ben je alsnog aangewezen op een notaris/
quote:Nee, maar wel zo belangrijk om je er eens goed over te buigen toch?Op maandag 6 oktober 2008 21:36 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Inderdaad. Maar nou niet iets waar je dagelijks mee bezig ben
Ik heb het zelf tijdens mijn zwangerschap geregeld.
En sinds die tijd zijn er een aantal dingen gebeurd waardoor ik denk dat je het maar beter heel goed kan laten vastleggen. Niet in de zin van de kinderen hoor, maar meer testamenten die toch niet zo sluitend bleken als gedacht, of erger nog, een nalatenschap waarbij je maar moet gaan zitten raden wat de overledene daar nou mee bedoeld had
.Better safe than sorry dan maar in dit soort gevallen. Aan de andere kant, onze kinderen zouden naar de zus van Hub gaan. Inmiddels is daar zoveel veranderd dat dat ook eigenlijk geen optie meer is. Dus gaan ze nu naar mijn broer en schoonzusje n het onverhoopte geval dat er wat mocht gebeuren. Maar die afspraak met de notaris moet ik nog maken
.Toen wij ons testament maakten zei de notaris ook dat het eik goed is als je dat iedere 5 jaar even onder de loep neemt, of het nog wel up to date is. En dat klopt wel, in 5 jaar kan er een hoop veranderen.
Wij willen graag dat hij naar mijn broer en z'n vrouw gaat.
Vind het een naar en rot onderwerp maarja er zal maar iets gebeuren
Ik wil het nog steeds vastleggen omdat er mensen zijn die hele rare sprongen kunnen maken en iik wil geen touwtrekkerij.
Brrr gauw naar een ander topic
We hebben het er ook al een aantal keer over gehad dat we het aan mn schoonouders zouden moeten vertellen, maar dat komt er maar niet van. Ook een beetje uit angst voor de reactie van schoonmoeder. Die vind zichzelf toch al minder waard dan anderen en in haar ogen is dit waarschijnlijk een bevestiging daarvan... (zou me niks verbazen). Maar ja, om niks te zeggen en het wel vast te leggen is ook weer zo wat. Dan valt het ze helemaal rauw op het dak mocht het ooit nodig zijn.
Overigens hebben we met mijn ouders afgesproken dat als er van hun of onze kant twijfel is over het eventuele voogdijschap, we het hierover hebben. Ze zijn immers ook al 60 en dus niet meer de jongsten. Maar eerlijk gezegd heb ik op het moment ook niet echt een idee wie ik dan eventueel zou willen vragen...
Nu alleen nog iemand aan wie we Dana dan toe willen vertrouwen en die dezelfde ideen heeft over de opvoeding als wij.
Punt waar wij mee zitten is Priscil. Zij heeft natuurlijk gewoon een moeder, en de kans dat zowel wij als haar moeder en man allemaal tegelijk omkomen is natuurlijk erg klein.
Maar we zouden ook graag zien dat Priscil en Jen bij elkaar blijven, ze groeien immers samen op. Voor Jen moeten we nog voogden aanwijzen, maar dat vind ik erg moeilijk. Je moet iemand in je omgeving hebben die min of meer dezelfde ideeen, normen en waarden heeft als jij... en iemand die de zorg van een kind aankan.
Even een ruw voorbeeld, Ik zou mijn ouders kunnen aanwijzen, maar mijn ouders zijn de jongste niet meer. Ze zouden best voor Jen kunnen zorgen, ook wel tot ze het huis uit gaat, maar het is niet ideaal.
Mijn broertje woont momenteel nog thuis, hangt niet dezelfde ideeen aan (godsdienst) en heeft geen stabiele relatie, absoluut geen partij (nu) om als voogd aan te wijzen.
Mijn schoonouders zijn nog ouder dan mijn ouders dus geen optie. De broer van mijn man hangt niet dezelfde ideeen aan, en we zien hem gewoon niet zorgen voor een kind.
Dat was al de naaste familie. Wil je vrienden aanwijzen? Hoe regel je dan dat na je dood jouw kind wel contact blijft houden met opa en oma. enz...
Moeilijk, moeilijk.
Je kan rustig een van je ouders als voogd aanwijzen, dat wil niet zeggen dat Jennifer en Priscil door hun opgevoed zullen worden, wel dat zij de beslissingen nemen. Dat kan betekenen dat jouw ouders misschien mensen vinden waar de twee meiden samen kunnen opgroeien naar jouw normen en waarden. Dat worden dan de pleegouders, maar zij blijven voogd.
_evenstar_, ik heb toevallig vandaag een boekje gekregen met info hierover, ik ga even voor je kijken.
Gezag kan worden uitgeoefend door een ouder of door twee ouders gezamenlijk of door een ouder samen met een derde. Twee personen, die geen van beiden ouder zijn, oefenen niet het gezag uit over een kind, maar hebben de voogdij. Het gezag kan niet door meer dan twee personen tegelijkertijd worden uitgeoefend.
Gezagdragers hebben (anders dan pleegouders) de plicht te voorzien in het levensonderhoud van het kind waarover zij het gezag uitoefenen.
Bij overlijden van een van de ouders loopt het gezag van de achterblijvende ouder van rechtswege door. Ouders kunnen voor het geval zij beiden overlijden een voorziening treffen door in hun testament een of twee voogden aan te wijzen. Als de ouders in hun testament geen voogd hebben aangewezen, benoemt de rechter een voogd.
Ook na echtscheiding loopt het gezag van rechtswege door. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter op verzoek van beide ouders of een van het het gezag aan een van de ouders opdragen. Indien na echtscheiding het gezag aan een van de ouders is toegekend, opent dat de mogelijkheid dat een nieuwe partner samen met de gezaghebbende ouder het gezag verkrijgt. Hiertoe moet een verzoek aan de rechtbank worden gericht.
En even voor de volledigheid:
In de situatie dat na een echtscheiding het gezag wordt uitgeoefend door een ouder en de nieuwe partner van die ouder en de ouder overlijdt, loopt het gezag van de nieuwe partner vanzelf door, maar heet dat in het vervolg voogdij. De rechtbank kan op verzoek van de andere ouder deze alsnog met het gezag belasten. Deze ouder heeft echter ten opzichte van de nieuwe partner geen voorkeurspositie.
Kortom: ga met een notaris praten om dingen vast te leggen
Als alleen mijn vriend overlijdt blijven de kinderen bij mij. Als ik overlijd zitten we weer met het 'probleem' biologische vader van de oudste twee, maar die heeft al gezegd dat als ik overlijd en de oudste twee dat willen, dat ze bij hun stiefvader (en dus ook bij Jessai en Junah) mogen blijven wonen, in ieder geval tot ze hun middelbare school hebben afgerond. Tot nu toe willen ze dat nog steeds, toevallig hadden we het er vorige week nog over.
... eigenlijk wel erg! Ik denk dat ik er eigenlijk gewoon niet aan wil denken. Toch wel een goed idee om eens over te praten. Overigens, familieleden genoeg (en ook betrouwbaar) om onze kinderen in hun gezin op te nemen mocht het nodig zijn. In dat opzicht, hebben we niet zo'n lastige situatie denk ik.Ik zou zeggen mijn zus, maar ja... ik vind het sowieso heel lastig om iemand met de zorg van 2 kindjes 'op te zadelen'. Het is niet alleen liefde en eten en drinken en kleding geven, maar ook een opleiding etc. etc.
Ik vind de oplossing van Lishe wel een hele fijne, iemand aanwijzen die je vraagt om ervoor te zorgen dat ze goed terecht komen. Gewoon een bemiddelaar die tegen die tijd (of dat nu over 1 jaar of over 10 jaar is en uiteraard hopelijk nooit) kijkt wat het beste zou zijn...
Ik ga dat eens in de groep gooien binnenkort...
Overigens hebben we hen gevraagd voogd te zijn, zodat ze de mogelijkheid houden om onze kinderen bij anderen onder te brengen. Dit omdat we er van uit gaan dat zij ook bij onvoorziene omstandigheden het beste met onze kinderen voor hebben, en wij hun niet onder elke voorwaarde met de zorg van onze kinderen willen opschepen.
Als eerste staan mijn schoonouders en als 2e mijn zwager en schoonzus.
Voor het financiele hebben wij een speciale rekening geopend waarop gespaard wordt (naast de standaard kinderspaarrekening) waarop als het zover mocht komen naast het gespaarde ook onze levensverzekeringen gestort worden en wat er overblijft van onze uitvaart.
Zo geef je de "vervangende opvoeders" toch een extra steuntje in de rug, want het is inderdaad niet alleen eten drinken etc maar ook vaak aanpassingen in hun woonsituatie bv slaapkamers.
Het was moeilijk om er mee bezig te zijn, maar we zijn blij dat we het geregeld hebben en mocht het ooit zover komen dat mijn dochter (en wie weet verder in de toekomst) goed verzorgd terrecht komt.
Wel belangrijk iets om bij stil te staan inderdaad, maar ook iets om bijna je kop van in het zand te steken.
Moeilijk hoor. Wij zouden het liefst aan mijn broer en zijn vriendin vragen, maar kunnen we dat wel maken aan gezien ze zelf nog geen kinderen hebben. En aan de andere kant de jongste broer van mijn man zouden we ook kunnen/willen vragen maar die kids zijn al tieners en zouden zijn er dan nog een kleintje bij willen/kunnen hebben. Het is nogal niet iets dat je vraagt.
Is het trouwens 'raar' om bijvoorbeeld een voogd te vragen voor bijv. 5 jaar (en dat er dus bij te zeggen). En als mijn broer en vriendin dan ook een gezinnetje hebben of dat het toch niet mocht lukken, dan alsnog hen als voogd aan te wijzen?
Ik wil het eigenlijk wel al voor mijn bevalling regelen, want ik moet er niet aan denken dat er ook maar een moment twijfel is over het 'lot' van mijn kindje.
Ben sowieso al vanaf mijn 18e voogd van 4 zussen en een broer; inmiddels zijn er nog maar 2 minderjarig...
Ik denk er eerlijk gezegd nooit over na. Als het zo ver komt (hopelijk dus nooit), dan zal alles wel 'vanzelf' op z'n plek vallen.
Zo had ik een paar jaar geleden liefst dat mijn zus de zorg voor mijn kinderen over zou nemen, mocht het nodig zijn. Maar ondertussen hebben zowel zij als wij er nog een kind bij, waardoor het gezin dan uit 6 kinderen zou bestaan, wat we wel erg veel vinden.
Ondertussen is mijn jongste schoonzusje getrouwd en heel erg gek met onze kinderen (en omgekeerd), dat zou op dit moment best wel een goede optie kunnen zijn (geen idee of zij daar ook zo over denken), maar over een jaar of 5 zouden zij ook wel zelf kinderen kunnen hebben...
Idem voor mijn jongste zusje.
En zo nog een paar familieleden. Op zich genoeg mensen bij wie ze terecht zouden kunnen, maar waar ze het beste af zijn, dat kan zo veranderen. Maar misschien wel handig om dat maar gewoon tegen de betreffende familieleden te zeggen...
quote:Grijs, in zo'n geval kun je dus een voogd aanwijzen. Een voogd kan de kinderen in huis nemen, maar kan ook op zoek gaan naar een goede gezinsplek voor je kinderen. Als het dan nodig mocht zijn, dan kan de voogd op dat moment bekijken wat het meest overeenkomt met jullie wensen en wat op dat moment wenselijk is voor de kinderen.Op maandag 14 september 2009 12:07 schreef Grijs het volgende:
En zo nog een paar familieleden. Op zich genoeg mensen bij wie ze terecht zouden kunnen, maar waar ze het beste af zijn, dat kan zo veranderen. Maar misschien wel handig om dat maar gewoon tegen de betreffende familieleden te zeggen...
Bij mijn schoonouders wil ik mijn kind(eren) niet hebben. Daar hoeven we niet eens over te discussiëren. Misschien wel bij zijn jongste broer (29) en vriendin. Verder geen van zijn andere broers of zus.
Bij mijn familie zou ik iedereen vertrouwen. Maar mijn ouders hebben er al 3 gehad en zijn nu zelf toe aan vrijheid. Mijn zus heeft net een nieuwe vriend en vind werken nog veels te leuk. Al wil ze op den duur wel kinderen. (Ze is nu 29) Mijn broertje is een te grote flierefluiter die nog veels te gezellig is (24) en ik zou hem zijn vrijheid ernstig afnemen als zoonlief bij hem komt.
Ik weet nu wel dat het gewoon wel goed komt. Er is echt wel iemand die de zorg voor de kleine op zich wel nemen. maar dat we het toch wel vast moeten leggen is gewoon wel waar. Misschien maar doen als de kleine er is.
quote:Zo hebben wij het geregeld voor Isa, een hele goede vriend is haar voogd. En hij bepaalt waar ze het beste terecht kan...
[..]
Grijs, in zo'n geval kun je dus een voogd aanwijzen. Een voogd kan de kinderen in huis nemen, maar kan ook op zoek gaan naar een goede gezinsplek voor je kinderen. Als het dan nodig mocht zijn, dan kan de voogd op dat moment bekijken wat het meest overeenkomt met jullie wensen en wat op dat moment wenselijk is voor de kinderen.
Lastig wel. Hoe bepaal je wie dat gaat doen?
Ik moet toegeven dat ik het nog niet zo makkelijk vind. Hoewel me opeens met het doorlezen van dit topic wel een goede voogd/opvoeder invalt die voorheen nog niet in the picture was (zusje dat nu ruim meerderjarig is). Nog maar eens met manlief over hebben wat we nu gaan doen...
quote:Ja inderdaad! Dat heb ik me al 4x voorgenomen en is er nog niet van gekomen.Op maandag 14 september 2009 11:07 schreef Troel het volgende:
Klein kickje, al is het alleen maar om nu echt eens die notaris te gaan bezoeken
Wij willen dus inderdaad ook laten vast leggen wie Joep krijgt als er iets met ons gebeurd. Ik moet er niet aan denken, maar goed.... ik wil het wel geregeld hebben.
quote:Neem iemand die jij vertrouwt. Een voogd is niet verplicht de kinderen zelf op te voeden. Hij is wel verantwoordelijk voor de kinderen. Het is dan ook duidelijk wie de beslissingen over de kinderen neemt.Op maandag 14 september 2009 14:14 schreef miss_sly het volgende:
Dit moeten wij ook nog regelen, idd. Iig een voogd die ervoor zorgt dat ze goed terechtkomt.
Lastig wel. Hoe bepaal je wie dat gaat doen?
Je wil niet dat de kinderen onverzorgd achterblijven, maar je wil ook niet dat iedereen zich dan met de kinderen gaat bemoeien.
Zodra we hebben besloten wat de 2e optie wordt (en die mensen gevraagd hebben uiteraard) zullen we gaan kijken in welke vorm we het willen gieten qua voogdij e.d. en het vast laten leggen bij de notaris. Ik vind dit erg belangrijk om zo snel mogelijk iets te regelen, voor ons kind, maar ook voor onze naasten. Duidelijkheid is denk ik prettig wanneer je zo'n verlies te verstouwen krijgt, dan wil je niet ook nog allerlei gesteggel over de weeskindjes aangaan denk ik..
Wij hebben trouwens geen afspraken gemaakt en vertrouwen erop dat het dan gewoon goed komt! Ieder doet iets op zijn/haar eigen manier en met de beste bedoelingen.
Het mooie was dat ze niet eens na hoefden te denken en meteen ja natuurlijk zeiden. We hadden eerst iemand anders gevraagd en daar moeten we nog antwoord van krijgen en die kwam met allerlei bezwaren (wat ook mag natuurlijk het is niet zomaar iets) waardoor ik me er niet goed meer bij voelde.
Onze ouders zijn tussen de 60 en 65 jaar. Wil je die nou echt nog met een paar kleine kinderen opzadelen? Mijn schoonouders wonen bovendien in een andere plaats, dus dan zouden onze kinderen dan ook bv nog van school en clubjes moeten veranderen. Mijn zwager zit in een begeleid wonen-project dus dat is ook geen optie. En mijn broertje en zijn vrouw wonen sinds dit jaar in Amerika
Verder hebben de vrienden die het dichtst bij ons staan geen kinderen of geen kinderwens.Nog maar eens goed over na blijven denken voorlopig
quote:Vanwaar twee opties? Is dat uit veiligheidsoverweging of om andere redenen?
Wij hebben nog niets vast laten leggen, maar hebben er al wel iemand voor gevraagd en er wat dingen over afgesproken. Mijn schoonzus zal, in het geval van ons beider overlijden, voor ons kind (of evt. tegen die tijd onze kinderen) gaan zorgen. We moeten voor onszelf alleen nog een tweede optie bedenken en dat vind ik echt een stuk lastiger. Mijn schoonzus is erg voordehandliggend, want zij heeft er de leeftijd naar en staat erg open voor kinderen, maar zij zelf zal naar alle waarschijnlijkheid zelf geen kinderen krijgen (37 jaar oud, geen relatie, goede baan en geen rammels). Bovendien zitten wij qua levensopvatting e.d. erg met haar op één lijn en is ze nu, voor de geboorte al helemaal verzot op haar neefje, zo lief
Zodra we hebben besloten wat de 2e optie wordt (en die mensen gevraagd hebben uiteraard) zullen we gaan kijken in welke vorm we het willen gieten qua voogdij e.d. en het vast laten leggen bij de notaris. Ik vind dit erg belangrijk om zo snel mogelijk iets te regelen, voor ons kind, maar ook voor onze naasten. Duidelijkheid is denk ik prettig wanneer je zo'n verlies te verstouwen krijgt, dan wil je niet ook nog allerlei gesteggel over de weeskindjes aangaan denk ik..
quote:Vergeet niet dat ze zelf ook zullen moeten instemmenOp dinsdag 15 september 2009 09:59 schreef FP128 het volgende:
Als wij kinderen hebben en wij ooit eerder mochten te komen overlijden dan is mijn zus en haar man( heeeeeeel veel geld en kinderloos) sowieso de voogd.
quote:Als Mikael nog zn echte vader ziet, dan gaat hij daar volgens mij naartoe. Tenzij je hebt vast gelegd dat hij naar zn stiefvader gaat.
Maar hoe zit het nou als mij iets overkomt? Kevin en ik hebben gezamelijk gezag over Mikael. Gaat Mikael dan gewoon naar Kevin of heeft R ook nog een mogelijkheid om de dagen dat Mikael nu hier is ivm de co-ouderschap te houden?
quote:Mijn ex en ik hebben co-ouderschap over Mikael. Maar dat staat nergens vast zeg maar. Het is iets wat we zelf zo hebben geregeld. Want ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om als mij iets overkomt Mikael alleen bij zijn vader te laten en dan zijn broertje en R nooit meer te zien. terwijl dat net zo goed bij zijn leven hoort!!Op dinsdag 15 september 2009 11:29 schreef Vlindur het volgende:
[..]
Als Mikael nog zn echte vader ziet, dan gaat hij daar volgens mij naartoe. Tenzij je hebt vast gelegd dat hij naar zn stiefvader gaat.
quote:Dan zul je dat toch echt met spoed vast moeten gaan leggen. Straks is het te laat..
[..]
Mijn ex en ik hebben co-ouderschap over Mikael. Maar dat staat nergens vast zeg maar. Het is iets wat we zelf zo hebben geregeld. Want ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om als mij iets overkomt Mikael alleen bij zijn vader te laten en dan zijn broertje en R nooit meer te zien. terwijl dat net zo goed bij zijn leven hoort!!
Zorg alsjeblieft dat je je goed verzekert. Voor je kinderen, maar ook voor degenen die je kinderen straks misschien verder opvoeden. Door de goede levensverzekering en spaarregelingen van mijn ouders zitten mijn zus er ik in elk geval financieel goed bij. Het klinkt misschien heel vreemd om aan geld te denken, maar je maakt het je kinderen echt veel gemakkelijker door ze wat na te laten. Klinkt als een dooddoener, maar veel mensen in mijn omgeving zijn slecht verzekerd, en nu op latere leeftijd willen verzekeraars niet zo graag meer. Begrafeniskosten zijn zo tegen de 6000 euro, en dan doe je nog niets geks. Als je je jong laat verzekeren kost het maar weinig. Kijk wel goed wat je doet, eenverzekering in natura of in geld. Als je bijvoorbeeld 'spaart' voor 8000 euro, en je begrafenis kost maar, 6000, wat gebeurt er met die andere 2000? Vraag dat soort dingen heel goed na, een natura verzekering kan uitkomst bieden.
En laat inderdaad, zoals al veel vaker genoemd bij de notaris het een en ander vastleggen. Maar dan ook echt doe, zeg maar
quote:Dat heb ik dan weer wel goed geregeld. En het klinkt helemaal niet als een dooddoener, het is juist verstandig. Ik heb het meegemaakt bij mijn man, zijn vader overleed en toen waren wij al samen, dus "gelukkig" was mijn man al volwassen, maar die had dus niets geregeld. Tjee, wat een gedoe en gerel krijg je dan om een bankstel zegOp dinsdag 15 september 2009 16:14 schreef Pyttpytt het volgende:
Ik heb het zelf meegemaakt. Gelukkig was ik al volwassen en was voogdij nooit van toepassing, maar toch kan ik het niet nalaten om wat te zeggen hier.
Zorg alsjeblieft dat je je goed verzekert. Voor je kinderen, maar ook voor degenen die je kinderen straks misschien verder opvoeden. Door de goede levensverzekering en spaarregelingen van mijn ouders zitten mijn zus er ik in elk geval financieel goed bij. Het klinkt misschien heel vreemd om aan geld te denken, maar je maakt het je kinderen echt veel gemakkelijker door ze wat na te laten. Klinkt als een dooddoener, maar veel mensen in mijn omgeving zijn slecht verzekerd, en nu op latere leeftijd willen verzekeraars niet zo graag meer. Begrafeniskosten zijn zo tegen de 6000 euro, en dan doe je nog niets geks. Als je je jong laat verzekeren kost het maar weinig. Kijk wel goed wat je doet, eenverzekering in natura of in geld. Als je bijvoorbeeld 'spaart' voor 8000 euro, en je begrafenis kost maar, 6000, wat gebeurt er met die andere 2000? Vraag dat soort dingen heel goed na, een natura verzekering kan uitkomst bieden.
En laat inderdaad, zoals al veel vaker genoemd bij de notaris het een en ander vastleggen. Maar dan ook echt doe, zeg maar
Nee, dat wil ik zo dus echt niet. Mocht er iets mij gebeuren of mijn man of ons beide, dan zit Joep er iig financieel goed bij.De voogd heb ik alwel gevraagd
Ze wil. Nu nog even regelen met een notaris.quote:Dat is voor de zekerheid. Ik heb vanuit mijn vorige baan zijlings wel eens wat te maken gehad met het executeren van testamenten en ik heb het gezien dat er een testament niet uitgevoerd kon worden omdat de enige persoon die benoemd werd op dat moment niet in staat was om deze belofte na te komen. Vind het een fijn idee dat mijn schoonzus het strakjes eventueel aan zou kunnen geven als het gewoon echt niet gaatOp dinsdag 15 september 2009 09:02 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Vanwaar twee opties? Is dat uit veiligheidsoverweging of om andere redenen?
quote:We vonden eht erg moeilijk, maar deze raad heeft ons geholpen een beslissing te nemen die voor ons goed voelt. We hebben mijn ouders gevraagd of zij voodg willen worden in geval van.
[..]
Neem iemand die jij vertrouwt. Een voogd is niet verplicht de kinderen zelf op te voeden. Hij is wel verantwoordelijk voor de kinderen. Het is dan ook duidelijk wie de beslissingen over de kinderen neemt.
Je wil niet dat de kinderen onverzorgd achterblijven, maar je wil ook niet dat iedereen zich dan met de kinderen gaat bemoeien.
Mijn ouders kennen Senna na ons gewoonweg het beste. Bovendien zijn we ervan overtuigd dat zij met gevoel en verstand op zoek zullen gaan naar de beste oplossing, de beste plek voor Senna. Ik vind bijvoorbeeld dat de opa's en oma's (behalve tijdelijk natuurlijk) niet meer de juiste personen zijn om een klein kindpermanent op te voeden, en vanmijn ouders ben ik ervan overtuigd dat zij dat ook vinden en naar een andere oplossing zullen zoeken. Mijn schoonmoeder is een heel lief mens, maar die zie ik nog best in staat om te beslissen om Senna dan maar zelf op te voeden. Wij willen echter niet dat ze opgroeit bij oude mensen en de opa's en oma's zijn nu al allemaal halverwege de 60.
Nu moeten we alleen dingen nog vastleggen. Zal het topic nog eens doorlezen wat hiervoor de mogelijkheden en noodzakelijkheden zijn. Het voelt wel goed dat we dit nu in orde hebben.
Uiteindelijk hebben we besloten om níet in het testament te laten zetten wie we graag als voogd zouden willen hebben. We hebben begrepen dat de rechter er altijd aan te pas komt om de actuele situatie te bekijken en in te schatten wat het beste is voor het kind. Omdat situaties kunnen veranderen en we daar niet telkens voor naar de notaris willen vertrouwen we er maar op dat onze naaste familieleden er samen wel uitkomen, samen met de rechter. We zien nu al zoveel veranderingen: wij krijgen er nog een kind bij, mijn schoonzus en haar man hebben net een huis gekocht waarin echt niet ruimte is voor nog een kind (laat staan 2 kinderen), mijn schoonvader had ineens wat medische problemen, bij mijn moeder en haar vriend gaat de zestienjarige zoon van haar vriend nu intrekken.
Ik ben dus blij dat we niks formeel vast hebben laten leggen en dat we naaste familieleden buiten de officiële wegen om op de hoogte hebben gesteld van onze wensen.
Wij hebben idd ook al wel voor onszelf bedacht dat we mijn zus en haar man willen vragen om idd de taak op zich te nemen de beste plek voor de mannen te zoeken. Als ze dat zelf willen doen is dat ook goed, maar ik kan me voorstellen dat dat iets is dat ze nu niet kunnen overzien en dat vind ik dan ook een te grote vraag.
We moeten idd alleen nog wel een keer dat gesprek met ze aan.
quote:Ik kan dit onderschrijven. Voor ons heeft het veel verschil gemaakt dat mijn vader een goede uitvaartverzekering maar bovenal een overlijdensrisicoverzekering op zijn hypotheek had. Door die laatste verzekering konden we op het hoogtepunt van de financiële crisis zijn huis met verlies verkopen maar hielden we er nog wel genoeg geld aan over om bijvoorbeeld onderdak voor mijn broertje te vinden. Wij waren ook allebei al volwassen, maar mijn broertje woonde nog wel bij mijn vader in.Op dinsdag 15 september 2009 16:14 schreef Pyttpytt het volgende:
Zorg alsjeblieft dat je je goed verzekert.
Bovendien vind ik het altijd weer een beetje eng, dit soort dingen. Iedereen kan het altijd prima vinden met iedereen, heeft natuurlijk het beste voor, tot er iets vreselijks gebeurt als een overlijden. ERfenis, zaken regelen, hoe vaak levert dit (totaal onverwacht) toch ineens veel problemen op? Niet met mijn dochter!
Hebben jullie wel ook de andere betrokkenen verteld over wat jullie willen?
Dat zijn wij iig wel van plan. Om, als we het eenmaal met mijn zus besproken hebben, dan zowel aan mijn als zijn ouders te vertellen en uit te leggen wat we willen en waarom we dat willen.
Ik geloof niet dat onze relatie tot mijn ouders zal veranderen. We hebben een goede band, en al behoorlijk wat meegemaakt om te weten dat het goed is. Daar heb ik wel vertrouwen in. Natuurlijk kan er iets met mijn ouders gebeuren en als dat het geval is, zullen we de voogdijkwestie opnieuw bekijken. Voor nu is dit volgens ons de beste oplossing en als de toekomst problemen oplevert, handelen we die dan wel weer. One step at a time, hoor
Behalve vast laten leggen, willen we het ook zeker vertellen aan andere betrokkenen, zodat ze al op de hoogte zijn en waarom we dit zo willen.
mijn zus en ik hebben beide 3 kinderen en als er wat zou gebeuren kwamen de kinderen in het gezin van de ander Mijn zwager en zus hebben een auto ongeluk gehad mijn zus was op slag dood mijn zwager levensgevaarlijk gewond
Hij heeft het gelukkig gered maar lag maanden in het ziekenhuis
wij kregen de 3 jonge kinderen voorlopig in huis en het was heel erg zwaar van 3 kinderen ga je naar 6 kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd
buiten dat hebben de kinderen heel veel verdriet want hun moeder is dood en ik had zelf ook nog eens heel veel verdriet Het was allemaal heel erg heftig
ik weet niet of we het hadden gered als dit permanent was geweest
quote:ik heb bij verschillende mensen idd aangegeven woordelijk wie de voogden zijn van Arwen.Op woensdag 6 oktober 2010 10:39 schreef Brighteyes het volgende:
Ja maar... (advocaat van de duivel) er kan toch ook iets met jouw ouders gebeuren? Of zelfs met jullie relatie tot jouw ouders?
Hebben jullie wel ook de andere betrokkenen verteld over wat jullie willen?
Dat zijn wij iig wel van plan. Om, als we het eenmaal met mijn zus besproken hebben, dan zowel aan mijn als zijn ouders te vertellen en uit te leggen wat we willen en waarom we dat willen.
Puur omdat ik weet dat mijn ouders sowieso hoe graag ze zouden willen al niet de tijdelijke opvang kunnen verzorgen, en die andere grootouders, over mijn lijk, dat wil ik absoluut niet
Ik heb trouwens wel heel bewust niemand van de familie gekozen, maar vrienden die ik al jaren ken, en daarvan ik als enige zekerheid ( zoverre dat kan) dat zij haar zo goed als kan opvoeden op de manier zoals ik zou doen.
Die respect hebben voor mijn keuzes, en Arwen heel naast staan. En weten wat mijn wensen zijn.
Bereid zijn mocht het nodig zijn hun leven aan te passen om het voor haar zo goed mogelijk te maken.
Zus 1 heeft twee kinderen, die heeft zelf genoeg drukte, en daarbij ook teveel zorgen om.
en andere zus die de initiele voogd was, toont absoluut geen enkele interesse in haar, dus zou ik ook absoluut niet meer als voogd willen.
quote:Ja, dat laatste is ook zoiets. Mijn zusje had ook een voogd gevraagd, schoonzusje en zwager zonder kinderen. Die hebben weliswaar 'ja' gezegd, maar zijn totaal ongeinteresseerd in de kinderen, sowieso in kinderen. Dat voelt dan toch niet heel erg fijn, achteraf, vertelde ze.
[..]
ik heb bij verschillende mensen idd aangegeven woordelijk wie de voogden zijn van Arwen.
Puur omdat ik weet dat mijn ouders sowieso hoe graag ze zouden willen al niet de tijdelijke opvang kunnen verzorgen, en die andere grootouders, over mijn lijk, dat wil ik absoluut niet
Ik heb trouwens wel heel bewust niemand van de familie gekozen, maar vrienden die ik al jaren ken, en daarvan ik als enige zekerheid ( zoverre dat kan) dat zij haar zo goed als kan opvoeden op de manier zoals ik zou doen.
Die respect hebben voor mijn keuzes, en Arwen heel naast staan. En weten wat mijn wensen zijn.
Bereid zijn mocht het nodig zijn hun leven aan te passen om het voor haar zo goed mogelijk te maken.
Zus 1 heeft twee kinderen, die heeft zelf genoeg drukte, en daarbij ook teveel zorgen om.
en andere zus die de initiele voogd was, toont absoluut geen enkele interesse in haar, dus zou ik ook absoluut niet meer als voogd willen.
Mijn broer is eerste voogd en bewindsvoerder en we hebben nog een reserve-voogd en bewindsvoerder aangesteld. Dat ligt vast in onze testamenten en zal dan ook zo worden uitgevoerd (dus geen rechter meer, het is immers onze laatste wilsbeschikking). Mochten mijn broer (en zijn vrouw natuurlijk, maar je kunt maar 1 naam benoemen) tzt om wat voor reden dan ook niet willen of kunnen, dan kan hij de voogdijschap altijd nog afwijzen.
De kinderen blijven iig financieel onder bewind staan tot ze 23 zijn. Mochten ze het geld eerder nodig hebben om wat voor reden dan ook, dan kan dat altijd in overleg met de voogd/bewindvoerder.
Het is overigens ook zo, dat enige aanpassingen die mijn broer zou moeten maken agv het voogdijschap (huis uitbouwen, grotere auto, weet ik wat) betaald mogen worden uit de middelen waarover hij dan het bewind heeft (dus het geld van de kinderen).
Ik hoop gewoon echt dat het nooit zover zal komen. Ik moet er eigenlijk niet aan denken...
En thanks voor de reminder, F. en ik gaan idd ook wrsch samen weg in December en voor die tijd moet het wel besproken zijn iig.
Wij hebben op dit moment helemaal niets geregeld. En het is nog wel complex bij ons omdat Twan natuurlijk ook nog zn vader heeft waar hij gedeeltelijk is. Misschien toch een punt om binnenkort eens te bespreken. Zowel voor Lennon als voor Twan.
Mijn moeder wil mijn zusje, maar ik vind, zij is net afgestudeerd en weet het allemaal nog niet, dat ik haar niet kan opzadelen met zulk een verantwoordelijkheid. Mijn vader zou ik wel kunnen vragen, net zo'n regeling als miss_sly, net als de broer van de man, die volgens de man de aangewezen persoon is. Probleem is echter wel dat zij al 4 kinderen hebben, en ook al zouden ze het met liefde doen, 6 kindren is toch wel heul heftig.En dan de landen/talen... Lastig, lastig... In Canada geen opties, dus verhuizen wordt het sowieso. HEftig.
quote:wij hebben zoiets al geregeld en wie dat zijn is ook al bekend bij de kiddos.Op maandag 28 november 2005 19:48 schreef Jelief het volgende:
MikeAir en ik zijn erg blij dat wij de ouders van Emma zijn en hopen uiteraard dat ons niets overkomt zodat we er nog heel lang voor haar zullen zijn. Helaas hebben we daar geen garantie voor daarom hebben we gisteren de broer van MIkeAir en zijn vriendin (smurfinnetje) gevraagd of zij voor Emma willen zorgen mocht ons iets overkomen.
Dat willen ze gelukkig graag doen.
Heb jij zoiets geregeld? En heb je dat dan ook nog op de een of andere manier vastgelegd, in een testament ofzo? Is dat sowieso nodig? (bij overlijden van beide ouders wijst de kantonrechter een voogd aan voor de kinderen, mag ik aannemen dat dat dan mijn zwager en as schoonzusje zijn?)
Dan heb ik nog een broer en zijn vriend maar hun leven is niet bepaald op kinderen ingericht en die zitten daar ook echt niet op te wachten.
In onze vriendenkring zitten ook geen gegadigden (of alleenstaand ouder of bewust kinderloos).
quote:Precies, er kan zoveel gebeuren. Ik zou nu bijvoorbeeld mijn schoonmoeder graag benoemen tot executeur van het testament, maar het is mogelijk dat zij eerst komt te overlijden of dat er iets met mijn schoonvader gebeurt waardoor ik haar die verantwoordelijkheid en zorgen liever niet wil geven. Daarom hebben we ervoor gekozen om mijn moeder, mijn schoonouders en mijn schoonzusje en zwager op de hoogte te stellen van onze wensen. Verder vertrouwen we hen allemaal, en uiteindelijk ligt het laatste woord bij de rechter (als ik het goed begrepen heb).Op woensdag 6 oktober 2010 10:39 schreef Brighteyes het volgende:
Ja maar... (advocaat van de duivel) er kan toch ook iets met jouw ouders gebeuren? Of zelfs met jullie relatie tot jouw ouders?
Hebben jullie wel ook de andere betrokkenen verteld over wat jullie willen?
Dat zijn wij iig wel van plan. Om, als we het eenmaal met mijn zus besproken hebben, dan zowel aan mijn als zijn ouders te vertellen en uit te leggen wat we willen en waarom we dat willen.
quote:Weet je zeker dat dat zo is? Dat is namelijk niet wat ik begrepen heb, maar ik kan ernaast zitten. Het lijkt me ook niet logisch, want testamenten zijn vaak lang geleden opgesteld en het lijkt me altijd in het belang van het kind om naar de actualiteit te kijken.Op woensdag 6 oktober 2010 11:45 schreef Memmel het volgende:
Dat ligt vast in onze testamenten en zal dan ook zo worden uitgevoerd (dus geen rechter meer, het is immers onze laatste wilsbeschikking).
Ik ga nog even op zoek naar informatie hierover.
Mijn schoonbroer en zijn vrouwen zouden dat zijn. Zij zijn uit elkaar en mijn schoonbroer heeft een NAH (niet aangeboren hersenafwijking) waardoor hij niet voor zn eigen kinderen kan zorgen, laat staan die van een ander.
Dus we hebben als 1e voogd mijn ouders erin gezet. En nog wat andere dingen die ik zo nu niet uit mn hoofd weet.
Ik weet dat mijn ouders al wat ouder zijn. Maar, liever dat, dan een oom die het gewoon écht niet kan.
Staat alelmaal in testament, volgens mij zijn dat vrij 'standaard' dingen.
Ook volgorde van voogden hebben wij.
Als er niets geregeld is treedt de rechter in overleg met de familie en neemt een beslissing. Dat vind ik zelf toch nog steeds het fijnste idee. De meeste mensen hikken er sowieso al tegenaan om dit soort dingen goed te regelen en het maken van nieuwe afspraken bij de notaris lijkt me echt iets wat erbij inschiet.
quote:Ja, dat zijn volgens mij inderdaad standaarddingen. Wij hebben dat soort dingen er ook instaan terwijl wij geen voogd benoemd hebben.Op woensdag 6 oktober 2010 15:42 schreef amaranta het volgende:
En heel veel dingen die memmel zegt hebben wij ook. Over bewind, over vrijkomen van geld bij bereiken van bepaalde leeftijd . Over geld dat gebruikt kan worden voor de opvoeding etc. waarbij dus geld uit de erfenis gehaald kan worden, voor bijv studiekosten etc.
Staat alelmaal in testament, volgens mij zijn dat vrij 'standaard' dingen.
Mijn schoonbroer en zus waren uit elkaar. ZIJ stond in mijn testament, en ik heb geen rust gehad voor dat ZIJ er weer uit was.
Dus die afspraak was er snel. Kost wel wat geld. Maargoed.
Ik wil het juist niet aan de rechter over laten. Er zijn gewoon mensen in de familie bij wie we liever niet hebben dat de kinderen terecht komen. En omdat te voorkomen kiezen wij het van te voren dus.
quote:Ik vind het heel goed dat je dat hebt gedaan! Maar ik zie zelf hoeveel er in een jaar tijd al kan veranderen. Ik heb geen zin om bijvoorbeeld als mijn schoonzus en haar man een nieuw (te klein) huis hebben gekocht te vragen of ze nog wel voogd willen zijn en dit eventueel in het testament te laten wijzigen. En zo hebben zich talloze veranderingen voorgedaan.Op woensdag 6 oktober 2010 15:49 schreef amaranta het volgende:
dat schiet er echt niet bij in claudia. Bijj mij tenminste niet.
Mijn schoonbroer en zus waren uit elkaar. ZIJ stond in mijn testament, en ik heb geen rust gehad voor dat ZIJ er weer uit was.
Dus die afspraak was er snel. Kost wel wat geld. Maargoed.
En ik vrees dat het een realiteit is dat mensen dit soort dingen vooral eenmalig regelen - als ze het al regelen - en niet bijhouden.
quote:Eigenlijk zou je dat in je testament moeten kunnen opnemen.Ik wil het juist niet aan de rechter over laten. Er zijn gewoon mensen in de familie bij wie we liever niet hebben dat de kinderen terecht komen. En omdat te voorkomen kiezen wij het van te voren dus.
Ik vind trouwens vooral de onpartijdigheid van een rechter heel fijn. Hoe lief ik mijn schoonmoeder bijvoorbeeld ook vind - ik denk dat zij onze kinderen minder makkelijk naar Valkenburg (bij mijn moeder) dan naar Amsterdam (bij haar eigen dochter) zal 'sturen'.
quote:Ook hier kan ik me min of meer iets bij voorstellen, en toch denk ik persoonlijk dat je ook dan wel een oplossing gevonden zou hebben als t permanent zou zijn, wel 'fijn' dat je de keerzijde met ons wilt delenOp woensdag 6 oktober 2010 10:45 schreef Beboja het volgende:
en besef ook heel goed dat het echt kan gebeuren voordat je ja zegt
mijn zus en ik hebben beide 3 kinderen en als er wat zou gebeuren kwamen de kinderen in het gezin van de ander Mijn zwager en zus hebben een auto ongeluk gehad mijn zus was op slag dood mijn zwager levensgevaarlijk gewond
Hij heeft het gelukkig gered maar lag maanden in het ziekenhuis
wij kregen de 3 jonge kinderen voorlopig in huis en het was heel erg zwaar van 3 kinderen ga je naar 6 kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd
buiten dat hebben de kinderen heel veel verdriet want hun moeder is dood en ik had zelf ook nog eens heel veel verdriet Het was allemaal heel erg heftig
ik weet niet of we het hadden gered als dit permanent was geweest
Ik heb onlangs nog een hele kleine wijzinging laten doen
heb laten noteren in het document bij de notaris dat _ik_ permanent niet wil dat de kinderen naar mijn familie gaan, lang verhaal, maar wel nodig helaas.Voor een rechter zijn dit geen gemakkelijke zaken en het is, zoals miss-sly ook al zegt, onmogelijk om rekening te houden met wensen van opvoeding e.d.
@Claudia: natuurlijk komt er geen rechter aan te pas als het in je testament staat. Anders kan je net zo goed geen testament laten maken. En ik vind dat je met het vastleggen van iets dergelijks in een testament ook de verantwoordelijkheid hebt om dat bij te houden, zoals Amaranta zegt. Het is wat mij betreft een levend document en niet iets dat eens gemaakt wordt en dan in de kast verdwijnt.