Stel jij en je partner overlijden wie zorgt er voor je kind

Bij ons is niets vastgelegd, maar in mijn geval gaan de oudste twee naar hun biologische vader en de jongste twee naar mijn moeder. Rampscenario is dat, want daarmee raken de jongste twee kinderen niet alleen hun ouders kwijt, maar ook hun zussen. Gelukkig zijn beide partijen tot bezoekregeling bereid.

Als alleen mijn vriend overlijdt blijven de kinderen bij mij. Als ik overlijd zitten we weer met het 'probleem' biologische vader van de oudste twee, maar die heeft al gezegd dat als ik overlijd en de oudste twee dat willen, dat ze bij hun stiefvader (en dus ook bij Jessai en Junah) mogen blijven wonen, in ieder geval tot ze hun middelbare school hebben afgerond. Tot nu toe willen ze dat nog steeds, toevallig hadden we het er vorige week nog over.

Zowel Demi als Nika gaan naar mijn zwager en schoonzus als er iets met ons zou gebeuren.

Nog helemaal niet over nagedacht, dit ... eigenlijk wel erg! Ik denk dat ik er eigenlijk gewoon niet aan wil denken. Toch wel een goed idee om eens over te praten. Overigens, familieleden genoeg (en ook betrouwbaar) om onze kinderen in hun gezin op te nemen mocht het nodig zijn. In dat opzicht, hebben we niet zo'n lastige situatie denk ik.

Ik weet het niet. Echt totaal niet.
Ik zou zeggen mijn zus, maar ja... ik vind het sowieso heel lastig om iemand met de zorg van 2 kindjes 'op te zadelen'. Het is niet alleen liefde en eten en drinken en kleding geven, maar ook een opleiding etc. etc.

Ik vind de oplossing van Lishe wel een hele fijne, iemand aanwijzen die je vraagt om ervoor te zorgen dat ze goed terecht komen. Gewoon een bemiddelaar die tegen die tijd (of dat nu over 1 jaar of over 10 jaar is en uiteraard hopelijk nooit) kijkt wat het beste zou zijn...

Ik ga dat eens in de groep gooien binnenkort...

hier toevallig net een andere voogd benadert, manlief en ik hadden allebei ondertussen niet echt een goed gevoel meer bij onze keuze van 4 jaar geleden. nu word mijn jongste zusje voogd, met een aparte financieel voogd. En idd ook dat als ze niet in de mogelijkheid is om ze op te vangen dat zei zorgt dat ze goed en vooral samen terecht komen

Wij hebben het toevallig een aantal maanden geleden laten vast leggen bij de notaris. Mochten wij beide komen te overlijden dan gaan mijn ouders in eerste instantie voor de kinderen zorgen. Mochten zij om wat voor reden dan ook daar toe niet in staat zijn, stel ze zijn of komen te overlijden, dan zal mijn schoonvader die taak op zich nemen. Ik heb een zusje van 2 jaar jonger maar daar heb ik al jaren de nodige ruzie mee dus mijn kinderen gaan daar niet naar toe. Mijn zwager is net 16 of 17 geworden en nog lang niet aan een opvoedtaak toe, plus ik heb hem al een aantal jaar niet meer gezien of gesproken. Vrienden van ons hebben zelf kinderen of liggen in scheiding, zijn manisch depressief etc. Er is 1 stel dat ik mijn kinderen wel toevertrouw, zeker gezien we het zelfde over dingen denken, maar ik vind het nog al een belasting om andersmans kinderen op te moeten voeden en dan ook nog met bezoekregelingen van grootouders en familieleden te moeten bezighouden.

Het is een van de zaken die we als eerste geregeld heb toen we ouders werden. De verantwoordelijkheid ligt bij ons, en als we al niet in staat waren dit te regelen had ik mijzelf geen goede vader gevonden. We hebben het voordeel dat onze kinderen bij veel familieleden een goed onderdak kunnen krijgen. Bovendien hadden zij allemaal ja gezegd als we het hun gevraagd hadden. Om misverstanden te voorkomen hebben we voor degenen gekozen die al kinderen hebben. We hebben hen gevraagd, en daarna alle overige familieleden hiervan op de hoogte gebracht.

Overigens hebben we hen gevraagd voogd te zijn, zodat ze de mogelijkheid houden om onze kinderen bij anderen onder te brengen. Dit omdat we er van uit gaan dat zij ook bij onvoorziene omstandigheden het beste met onze kinderen voor hebben, en wij hun niet onder elke voorwaarde met de zorg van onze kinderen willen opschepen.

Wij hebben het alwel geregeld
Als eerste staan mijn schoonouders en als 2e mijn zwager en schoonzus.
Voor het financiele hebben wij een speciale rekening geopend waarop gespaard wordt (naast de standaard kinderspaarrekening) waarop als het zover mocht komen naast het gespaarde ook onze levensverzekeringen gestort worden en wat er overblijft van onze uitvaart.
Zo geef je de "vervangende opvoeders" toch een extra steuntje in de rug, want het is inderdaad niet alleen eten drinken etc maar ook vaak aanpassingen in hun woonsituatie bv slaapkamers.
Het was moeilijk om er mee bezig te zijn, maar we zijn blij dat we het geregeld hebben en mocht het ooit zover komen dat mijn dochter (en wie weet verder in de toekomst) goed verzorgd terrecht komt.
Wel belangrijk iets om bij stil te staan inderdaad, maar ook iets om bijna je kop van in het zand te steken.

Ik vind het erg lastig. Onze ouders zijn te oud om de zorg op zich te nemen. De broers en zus aan de kant van mijn man hebben al allemaal 2 kinderen in de tiener/volwassen leeftijd (man is nakomertje en we zijn er laat bij). Ik heb een broer die een stabiele relatie heeft en zelf over niet te lange tijd ook aan kinderen zal willen beginnen maar die deze dus nog niet heeft.

Moeilijk hoor. Wij zouden het liefst aan mijn broer en zijn vriendin vragen, maar kunnen we dat wel maken aan gezien ze zelf nog geen kinderen hebben. En aan de andere kant de jongste broer van mijn man zouden we ook kunnen/willen vragen maar die kids zijn al tieners en zouden zijn er dan nog een kleintje bij willen/kunnen hebben. Het is nogal niet iets dat je vraagt.

Is het trouwens 'raar' om bijvoorbeeld een voogd te vragen voor bijv. 5 jaar (en dat er dus bij te zeggen). En als mijn broer en vriendin dan ook een gezinnetje hebben of dat het toch niet mocht lukken, dan alsnog hen als voogd aan te wijzen?

Ik wil het eigenlijk wel al voor mijn bevalling regelen, want ik moet er niet aan denken dat er ook maar een moment twijfel is over het 'lot' van mijn kindje.

Happyme, wij hebben het er toen met mijn ouders over gehad (het ligt niet officieel vast overigens hier), maar ook gezegd dat mochten zij zich er niet meer ok bij voelen of wij. Dat we dat dan ook tegen elkaar zeggen... Ik denk dat je dat best af kan spreken hoor, als je dat duidelijk zegt waarom dan niet? En dan kan je altijd over zoveel jaar weer bekijken hoe je er dan tegenaan kijkt...

Ik ben voogd van de kids van mijn zus. Ik weet dat ik in eerste instantie niet de voogd was. Toen vond ze me niet geschikt om haar kids op te voeden. Nu blijkbaar wel. Ze wilde wel dat ik een aantal beloftes deed maar ik heb toen gezegd dat ze me aan moest wijzen omdat ze erop vertrouwde dat ik mijn best zou doen om de zaken goed te regelen voor haar kids. Als ze dat niet deed, dan moest ze het maar aan iemand anders overlaten. Ik wil geen beloftes doen waarvan ik niet zeker weet of ik ze na kan/wil komen. Vandaar...
_{Ben sowieso al vanaf mijn 18e voogd van 4 zussen en een broer; inmiddels zijn er nog maar 2 minderjarig...}

Ik denk er eerlijk gezegd nooit over na. Als het zo ver komt (hopelijk dus nooit), dan zal alles wel 'vanzelf' op z'n plek vallen.

Klein kickje, al is het alleen maar om nu echt eens die notaris te gaan bezoeken

Het lastige in deze kwestie vind ik dat de situatie zo kan veranderen met het verstrijken van de tijd. Als je iets vastlegt, kan je daar na een jaar of 2 alweer heel anders tegenaan kijken...
Zo had ik een paar jaar geleden liefst dat mijn zus de zorg voor mijn kinderen over zou nemen, mocht het nodig zijn. Maar ondertussen hebben zowel zij als wij er nog een kind bij, waardoor het gezin dan uit 6 kinderen zou bestaan, wat we wel erg veel vinden.
Ondertussen is mijn jongste schoonzusje getrouwd en heel erg gek met onze kinderen (en omgekeerd), dat zou op dit moment best wel een goede optie kunnen zijn (geen idee of zij daar ook zo over denken), maar over een jaar of 5 zouden zij ook wel zelf kinderen kunnen hebben...
Idem voor mijn jongste zusje.
En zo nog een paar familieleden. Op zich genoeg mensen bij wie ze terecht zouden kunnen, maar waar ze het beste af zijn, dat kan zo veranderen. Maar misschien wel handig om dat maar gewoon tegen de betreffende familieleden te zeggen...

quote:

Op maandag 14 september 2009 12:07 schreef Grijs het volgende:
En zo nog een paar familieleden. Op zich genoeg mensen bij wie ze terecht zouden kunnen, maar waar ze het beste af zijn, dat kan zo veranderen. Maar misschien wel handig om dat maar gewoon tegen de betreffende familieleden te zeggen...

Grijs, in zo'n geval kun je dus een voogd aanwijzen. Een voogd kan de kinderen in huis nemen, maar kan ook op zoek gaan naar een goede gezinsplek voor je kinderen. Als het dan nodig mocht zijn, dan kan de voogd op dat moment bekijken wat het meest overeenkomt met jullie wensen en wat op dat moment wenselijk is voor de kinderen.

Mijn schoonzus en zwager hebben ons als voogd voor hun 2 kinderen gekozen. Zwager heeft alleen een broer en schoonzus die bewust kinderloos zijn, en van mijn schoonzus' kant zitten wij het dichtst bij de ouders qua leeftijd, kinderwens en levensstijl, denk ik. Ik vind het een eer, maar ergens ook wel: wow...

Ik vind het moeilijk hoor.

Bij mijn schoonouders wil ik mijn kind(eren) niet hebben. Daar hoeven we niet eens over te discussiëren. Misschien wel bij zijn jongste broer (29) en vriendin. Verder geen van zijn andere broers of zus.
Bij mijn familie zou ik iedereen vertrouwen. Maar mijn ouders hebben er al 3 gehad en zijn nu zelf toe aan vrijheid. Mijn zus heeft net een nieuwe vriend en vind werken nog veels te leuk. Al wil ze op den duur wel kinderen. (Ze is nu 29) Mijn broertje is een te grote flierefluiter die nog veels te gezellig is (24) en ik zou hem zijn vrijheid ernstig afnemen als zoonlief bij hem komt.

Ik weet nu wel dat het gewoon wel goed komt. Er is echt wel iemand die de zorg voor de kleine op zich wel nemen. maar dat we het toch wel vast moeten leggen is gewoon wel waar. Misschien maar doen als de kleine er is.

quote:

Op maandag 14 september 2009 12:10 schreef Troel het volgende:

[..]

Grijs, in zo'n geval kun je dus een voogd aanwijzen. Een voogd kan de kinderen in huis nemen, maar kan ook op zoek gaan naar een goede gezinsplek voor je kinderen. Als het dan nodig mocht zijn, dan kan de voogd op dat moment bekijken wat het meest overeenkomt met jullie wensen en wat op dat moment wenselijk is voor de kinderen.

Zo hebben wij het geregeld voor Isa, een hele goede vriend is haar voogd. En hij bepaalt waar ze het beste terecht kan...

Dit moeten wij ook nog regelen, idd. Iig een voogd die ervoor zorgt dat ze goed terechtkomt.
Lastig wel. Hoe bepaal je wie dat gaat doen?

Tja, nu komen we zelf ook aan het nadenken om iets te regelen voor Harry.
Ik moet toegeven dat ik het nog niet zo makkelijk vind. Hoewel me opeens met het doorlezen van dit topic wel een goede voogd/opvoeder invalt die voorheen nog niet in the picture was (zusje dat nu ruim meerderjarig is). Nog maar eens met manlief over hebben wat we nu gaan doen...

quote:

Op maandag 14 september 2009 11:07 schreef Troel het volgende:
Klein kickje, al is het alleen maar om nu echt eens die notaris te gaan bezoeken

Ja inderdaad! Dat heb ik me al 4x voorgenomen en is er nog niet van gekomen.

Wij willen dus inderdaad ook laten vast leggen wie Joep krijgt als er iets met ons gebeurd. Ik moet er niet aan denken, maar goed.... ik wil het wel geregeld hebben.

quote:

Op maandag 14 september 2009 14:14 schreef miss_sly het volgende:
Dit moeten wij ook nog regelen, idd. Iig een voogd die ervoor zorgt dat ze goed terechtkomt.
Lastig wel. Hoe bepaal je wie dat gaat doen?

Neem iemand die jij vertrouwt. Een voogd is niet verplicht de kinderen zelf op te voeden. Hij is wel verantwoordelijk voor de kinderen. Het is dan ook duidelijk wie de beslissingen over de kinderen neemt.

Je wil niet dat de kinderen onverzorgd achterblijven, maar je wil ook niet dat iedereen zich dan met de kinderen gaat bemoeien.

Wij hebben nog niets vast laten leggen, maar hebben er al wel iemand voor gevraagd en er wat dingen over afgesproken. Mijn schoonzus zal, in het geval van ons beider overlijden, voor ons kind (of evt. tegen die tijd onze kinderen) gaan zorgen. We moeten voor onszelf alleen nog een tweede optie bedenken en dat vind ik echt een stuk lastiger. Mijn schoonzus is erg voordehandliggend, want zij heeft er de leeftijd naar en staat erg open voor kinderen, maar zij zelf zal naar alle waarschijnlijkheid zelf geen kinderen krijgen (37 jaar oud, geen relatie, goede baan en geen rammels). Bovendien zitten wij qua levensopvatting e.d. erg met haar op één lijn en is ze nu, voor de geboorte al helemaal verzot op haar neefje, zo lief

Zodra we hebben besloten wat de 2e optie wordt (en die mensen gevraagd hebben uiteraard) zullen we gaan kijken in welke vorm we het willen gieten qua voogdij e.d. en het vast laten leggen bij de notaris. Ik vind dit erg belangrijk om zo snel mogelijk iets te regelen, voor ons kind, maar ook voor onze naasten. Duidelijkheid is denk ik prettig wanneer je zo'n verlies te verstouwen krijgt, dan wil je niet ook nog allerlei gesteggel over de weeskindjes aangaan denk ik..

Wij hebben het vorig jaar geregeld toen we dit huis kochten, we moesten toch naar de notaris. Wij hebben mijn broertje en mijn beste vriendin gevraagd. Het wil inderdaad niet zeggen dat 1 van hen de dagelijkse zorg op zich gaat nemen maar er wel voor zorgt dat ze goed terecht komt. En we weten zeker dat ze heel goed voor haar zullen zorgen en er alles aan doen om haar op haar pootjes terecht te laten komen! maar laten we vooral hopen dat het niet nodig is zeg...
Wij hebben trouwens geen afspraken gemaakt en vertrouwen erop dat het dan gewoon goed komt! Ieder doet iets op zijn/haar eigen manier en met de beste bedoelingen.
Het mooie was dat ze niet eens na hoefden te denken en meteen ja natuurlijk zeiden. We hadden eerst iemand anders gevraagd en daar moeten we nog antwoord van krijgen en die kwam met allerlei bezwaren (wat ook mag natuurlijk het is niet zomaar iets) waardoor ik me er niet goed meer bij voelde.

Zo hee lastig dit. Heb er al een paar keer over nagedacht, maar kom er echt niet uit.

Onze ouders zijn tussen de 60 en 65 jaar. Wil je die nou echt nog met een paar kleine kinderen opzadelen? Mijn schoonouders wonen bovendien in een andere plaats, dus dan zouden onze kinderen dan ook bv nog van school en clubjes moeten veranderen. Mijn zwager zit in een begeleid wonen-project dus dat is ook geen optie. En mijn broertje en zijn vrouw wonen sinds dit jaar in Amerika Verder hebben de vrienden die het dichtst bij ons staan geen kinderen of geen kinderwens.

Nog maar eens goed over na blijven denken voorlopig

quote:

Op maandag 14 september 2009 17:14 schreef Incantrix het volgende:
Wij hebben nog niets vast laten leggen, maar hebben er al wel iemand voor gevraagd en er wat dingen over afgesproken. Mijn schoonzus zal, in het geval van ons beider overlijden, voor ons kind (of evt. tegen die tijd onze kinderen) gaan zorgen. We moeten voor onszelf alleen nog een tweede optie bedenken en dat vind ik echt een stuk lastiger. Mijn schoonzus is erg voordehandliggend, want zij heeft er de leeftijd naar en staat erg open voor kinderen, maar zij zelf zal naar alle waarschijnlijkheid zelf geen kinderen krijgen (37 jaar oud, geen relatie, goede baan en geen rammels). Bovendien zitten wij qua levensopvatting e.d. erg met haar op één lijn en is ze nu, voor de geboorte al helemaal verzot op haar neefje, zo lief

Zodra we hebben besloten wat de 2e optie wordt (en die mensen gevraagd hebben uiteraard) zullen we gaan kijken in welke vorm we het willen gieten qua voogdij e.d. en het vast laten leggen bij de notaris. Ik vind dit erg belangrijk om zo snel mogelijk iets te regelen, voor ons kind, maar ook voor onze naasten. Duidelijkheid is denk ik prettig wanneer je zo'n verlies te verstouwen krijgt, dan wil je niet ook nog allerlei gesteggel over de weeskindjes aangaan denk ik..

Vanwaar twee opties? Is dat uit veiligheidsoverweging of om andere redenen?