Stel jij en je partner overlijden wie zorgt er voor je kind

quote:

Op maandag 28 november 2005 19:48 schreef Jelief het volgende:
MikeAir en ik zijn erg blij dat wij de ouders van Emma zijn en hopen uiteraard dat ons niets overkomt zodat we er nog heel lang voor haar zullen zijn. Helaas hebben we daar geen garantie voor daarom hebben we gisteren de broer van MIkeAir en zijn vriendin (smurfinnetje) gevraagd of zij voor Emma willen zorgen mocht ons iets overkomen.
Dat willen ze gelukkig graag doen.

Heb jij zoiets geregeld? En heb je dat dan ook nog op de een of andere manier vastgelegd, in een testament ofzo? Is dat sowieso nodig? (bij overlijden van beide ouders wijst de kantonrechter een voogd aan voor de kinderen, mag ik aannemen dat dat dan mijn zwager en as schoonzusje zijn?)

wij hebben zoiets al geregeld en wie dat zijn is ook al bekend bij de kiddos.

Wij hebben niks geregeld en ik zou ook niet iemand kunnen bedenken. Mijn man heeft geen familie (alleen ons). Met mijn ouders hebben we een hele goede band, en zij kennen de kinderen ook heel erg goed maar ze zijn al midden 70.
Dan heb ik nog een broer en zijn vriend maar hun leven is niet bepaald op kinderen ingericht en die zitten daar ook echt niet op te wachten.
In onze vriendenkring zitten ook geen gegadigden (of alleenstaand ouder of bewust kinderloos).

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 10:39 schreef Brighteyes het volgende:
Ja maar... (advocaat van de duivel) er kan toch ook iets met jouw ouders gebeuren? Of zelfs met jullie relatie tot jouw ouders?
Hebben jullie wel ook de andere betrokkenen verteld over wat jullie willen?

Dat zijn wij iig wel van plan. Om, als we het eenmaal met mijn zus besproken hebben, dan zowel aan mijn als zijn ouders te vertellen en uit te leggen wat we willen en waarom we dat willen.

Precies, er kan zoveel gebeuren. Ik zou nu bijvoorbeeld mijn schoonmoeder graag benoemen tot executeur van het testament, maar het is mogelijk dat zij eerst komt te overlijden of dat er iets met mijn schoonvader gebeurt waardoor ik haar die verantwoordelijkheid en zorgen liever niet wil geven. Daarom hebben we ervoor gekozen om mijn moeder, mijn schoonouders en mijn schoonzusje en zwager op de hoogte te stellen van onze wensen. Verder vertrouwen we hen allemaal, en uiteindelijk ligt het laatste woord bij de rechter (als ik het goed begrepen heb).

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 11:45 schreef Memmel het volgende:
Dat ligt vast in onze testamenten en zal dan ook zo worden uitgevoerd (dus geen rechter meer, het is immers onze laatste wilsbeschikking).

Weet je zeker dat dat zo is? Dat is namelijk niet wat ik begrepen heb, maar ik kan ernaast zitten. Het lijkt me ook niet logisch, want testamenten zijn vaak lang geleden opgesteld en het lijkt me altijd in het belang van het kind om naar de actualiteit te kijken.

Ik ga nog even op zoek naar informatie hierover.

Wij hebben onlangs ons testement opengebroken. En laten wijzigen wie er als 'voogd' in stond.
Mijn schoonbroer en zijn vrouwen zouden dat zijn. Zij zijn uit elkaar en mijn schoonbroer heeft een NAH (niet aangeboren hersenafwijking) waardoor hij niet voor zn eigen kinderen kan zorgen, laat staan die van een ander.
Dus we hebben als 1e voogd mijn ouders erin gezet. En nog wat andere dingen die ik zo nu niet uit mn hoofd weet.
Ik weet dat mijn ouders al wat ouder zijn. Maar, liever dat, dan een oom die het gewoon écht niet kan.

En heel veel dingen die memmel zegt hebben wij ook. Over bewind, over vrijkomen van geld bij bereiken van bepaalde leeftijd . Over geld dat gebruikt kan worden voor de opvoeding etc. waarbij dus geld uit de erfenis gehaald kan worden, voor bijv studiekosten etc.
Staat alelmaal in testament, volgens mij zijn dat vrij 'standaard' dingen.
Ook volgorde van voogden hebben wij.

Deze bron is heel duidelijk: "Veel ouders vragen zich af wat er met hun kinderen gebeurt als zij er niet meer zijn. Als er niets geregeld is, wordt dat bepaald door de rechter. U kunt daarvan afwijken door een testament op te stellen. Bij gehuwden of geregistreerde partners, oefenen de ouders gezamenlijk het ouderlijk gezag uit. Als een van u beiden overlijdt, krijgt de ander automatisch het ouderlijk gezag. Als de ander vervolgens ook overlijdt (of als de ouders tegelijkertijd overlijden), benoemt de rechter een voogd over de kinderen, tenzij de ouders in een testament zelf al een voogd hebben benoemd. Door zo'n voogd-benoeming in een testament is de rol van de rechter uitgespeeld. De ouders hebben dan dwingend bepaald bij wie hun kinderen terechtkomen. Desgewenst kunnen ook gezamenlijke voogden worden aangewezen."

Als er niets geregeld is treedt de rechter in overleg met de familie en neemt een beslissing. Dat vind ik zelf toch nog steeds het fijnste idee. De meeste mensen hikken er sowieso al tegenaan om dit soort dingen goed te regelen en het maken van nieuwe afspraken bij de notaris lijkt me echt iets wat erbij inschiet.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 15:42 schreef amaranta het volgende:
En heel veel dingen die memmel zegt hebben wij ook. Over bewind, over vrijkomen van geld bij bereiken van bepaalde leeftijd . Over geld dat gebruikt kan worden voor de opvoeding etc. waarbij dus geld uit de erfenis gehaald kan worden, voor bijv studiekosten etc.
Staat alelmaal in testament, volgens mij zijn dat vrij 'standaard' dingen.

Ja, dat zijn volgens mij inderdaad standaarddingen. Wij hebben dat soort dingen er ook instaan terwijl wij geen voogd benoemd hebben.

dat schiet er echt niet bij in claudia. Bijj mij tenminste niet.
Mijn schoonbroer en zus waren uit elkaar. ZIJ stond in mijn testament, en ik heb geen rust gehad voor dat ZIJ er weer uit was.
Dus die afspraak was er snel. Kost wel wat geld. Maargoed.

Ik wil het juist niet aan de rechter over laten. Er zijn gewoon mensen in de familie bij wie we liever niet hebben dat de kinderen terecht komen. En omdat te voorkomen kiezen wij het van te voren dus.

De rechter zal het absoluut met het welzijn van het kind vooropgesteld proberen te regelen, maar ik vind het ook fijner als een onbekende zo'n beslissing juist niet hoeft te nemen. Hoe goed bedoelend ook, hij/zij kent Senna natuurlijk niet, ons en ozne opvoeding en ideeen niet, hoe wij in het leven staan/stonden. Als de situatie dusdanig wijzigt dat het nodig is, maken we een aanpassing, maar voor nu vind ik het fijn te weten dat mijn ouders die taak op zich nemen.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 15:49 schreef amaranta het volgende:
dat schiet er echt niet bij in claudia. Bijj mij tenminste niet.
Mijn schoonbroer en zus waren uit elkaar. ZIJ stond in mijn testament, en ik heb geen rust gehad voor dat ZIJ er weer uit was.
Dus die afspraak was er snel. Kost wel wat geld. Maargoed.

Ik vind het heel goed dat je dat hebt gedaan! Maar ik zie zelf hoeveel er in een jaar tijd al kan veranderen. Ik heb geen zin om bijvoorbeeld als mijn schoonzus en haar man een nieuw (te klein) huis hebben gekocht te vragen of ze nog wel voogd willen zijn en dit eventueel in het testament te laten wijzigen. En zo hebben zich talloze veranderingen voorgedaan.

En ik vrees dat het een realiteit is dat mensen dit soort dingen vooral eenmalig regelen - als ze het al regelen - en niet bijhouden.

quote:

Ik wil het juist niet aan de rechter over laten. Er zijn gewoon mensen in de familie bij wie we liever niet hebben dat de kinderen terecht komen. En omdat te voorkomen kiezen wij het van te voren dus.

Eigenlijk zou je dat in je testament moeten kunnen opnemen.

Ik vind trouwens vooral de onpartijdigheid van een rechter heel fijn. Hoe lief ik mijn schoonmoeder bijvoorbeeld ook vind - ik denk dat zij onze kinderen minder makkelijk naar Valkenburg (bij mijn moeder) dan naar Amsterdam (bij haar eigen dochter) zal 'sturen'.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 10:45 schreef Beboja het volgende:
en besef ook heel goed dat het echt kan gebeuren voordat je ja zegt
mijn zus en ik hebben beide 3 kinderen en als er wat zou gebeuren kwamen de kinderen in het gezin van de ander Mijn zwager en zus hebben een auto ongeluk gehad mijn zus was op slag dood mijn zwager levensgevaarlijk gewond
Hij heeft het gelukkig gered maar lag maanden in het ziekenhuis
wij kregen de 3 jonge kinderen voorlopig in huis en het was heel erg zwaar van 3 kinderen ga je naar 6 kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd
buiten dat hebben de kinderen heel veel verdriet want hun moeder is dood en ik had zelf ook nog eens heel veel verdriet Het was allemaal heel erg heftig
ik weet niet of we het hadden gered als dit permanent was geweest

Ook hier kan ik me min of meer iets bij voorstellen, en toch denk ik persoonlijk dat je ook dan wel een oplossing gevonden zou hebben als t permanent zou zijn, wel 'fijn' dat je de keerzijde met ons wilt delen

Ik heb onlangs nog een hele kleine wijzinging laten doen heb laten noteren in het document bij de notaris dat _ik_ permanent niet wil dat de kinderen naar mijn familie gaan, lang verhaal, maar wel nodig helaas.

Indien de rechter er over moet beslissen, doet de Raad voor de Kinderbescherming een onderzoek. Vaak komt er dan ook een bijeenkomst voor alle familie en vrienden, om te kijken of men er uit komt. Als het onvoldoende duidelijk is wie het meest geschikt is voor de voogdij, bijvoorbeeld als er ruzie ontstaat of er is niemand echt geschikt, kan de voogdij ook naar bureau jeugdzorg gaan (de kinderen gaan dan wel vaak bij een familielid wonen, maar de familie heeft dan niet de officiele zeggenschap). Deze procedure kan makkelijk een paar maanden duren, maanden waarin de familie en de kinderen in onzekerheid verkeren.

Voor een rechter zijn dit geen gemakkelijke zaken en het is, zoals miss-sly ook al zegt, onmogelijk om rekening te houden met wensen van opvoeding e.d.

Wb het mogelijk financieel niet voor je kinderen kunnen zorgen: dat is dus ook bij wet zo geregeld. Als je een voogd aanwijst, mag die uit de middelen van de kinderen (uit de erfenis bijvoorbeeld) noodzakelijke aanpassingen doen. In ons geval hebben we er iig voor gezorgd dat dat voor een deel goed gedekt is.

@Claudia: natuurlijk komt er geen rechter aan te pas als het in je testament staat. Anders kan je net zo goed geen testament laten maken. En ik vind dat je met het vastleggen van iets dergelijks in een testament ook de verantwoordelijkheid hebt om dat bij te houden, zoals Amaranta zegt. Het is wat mij betreft een levend document en niet iets dat eens gemaakt wordt en dan in de kast verdwijnt.