Verschijning van een persoon...

weet je dat we behoorlijk afgedwaald zijn van een verschijning naar gepreek over suggesties?
mischien even laatste 2 pagina's verplaatsen/splitsen naar een eigen topic ofzo?

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 14:21 schreef Aelalcallorgan het volgende:
Mijn zus heeft haar overleden moeder bij het wiegje van haar eerstgeborene zien staan, en later haar man ook. Toen ze een jaartje of 12 was zag ze haar eerder al een keer met een vriendin samen op klaarlichte dag achter haar staan weerspiegeld in een etalage.
Ze werdt vroeger, s'nachts, altijd ingedekt bij haar voeten, waar ze later haar oma voor bedankte, die dat dus niet bleek te doen

Ik heb vrijdag een gloednieuwe digitale camera gekocht, die ik natuurlijk gelijk goed ging uitproberen. Ik heb ook diverse foto's geschoten van mijn vrouw, die aan het strijken was in de kamer waarin over een paar maandjes ons babytje zal komen te slapen. Ik heb de hele serie foto's vandaag op mijn computer gezet, en ze een voor een bekeken. Tot ik opeens op één foto op de babykamer, rechts naast mijn vrouw, een duidelijke orb zag. Op de rest van alle tweehonderd foto's kwam ik die niet tegen, dus een stofdeeltje is het niet. Leek me sowieso al sterk, met een nieuwe cam. Mijn vermoeden is nu dat dit mijn veel te vroeg overleden moeder is, die alvast een kijkje komt nemen op de kamer van haar kleinkind. Zou dit mogelijk kunnen zijn ? Ik hoop het wel, ik vermoed dat mijn moeder ook komt kijken als de baby er eenmaal is...

quote:

Op zondag 3 juli 2005 23:30 schreef Djeez het volgende:

[..]

Ik heb vrijdag een gloednieuwe digitale camera gekocht, die ik natuurlijk gelijk goed ging uitproberen. Ik heb ook diverse foto's geschoten van mijn vrouw, die aan het strijken was in de kamer waarin over een paar maandjes ons babytje zal komen te slapen. Ik heb de hele serie foto's vandaag op mijn computer gezet, en ze een voor een bekeken. Tot ik opeens op één foto op de babykamer, rechts naast mijn vrouw, een duidelijke orb zag. Op de rest van alle tweehonderd foto's kwam ik die niet tegen, dus een stofdeeltje is het niet. Leek me sowieso al sterk, met een nieuwe cam. Mijn vermoeden is nu dat dit mijn veel te vroeg overleden moeder is, die alvast een kijkje komt nemen op de kamer van haar kleinkind. Zou dit mogelijk kunnen zijn ? Ik hoop het wel, ik vermoed dat mijn moeder ook komt kijken als de baby er eenmaal is...

Het zou heel goed kunnen, maar voor mijn gevoel meer nog omdat jij het zelf denkt en dus ergens dat gevoel hebt gekregen, dan door de "orb".
Wat orbs precies zijn, ik weet het niet.
De éne keer wel regendruppenl/ stofdeeltjes... speling van wat dan ook... , de andere zou het heel goed een manifestatie van het één of andere op ander vlak kunnen zijn.

* Mirage is even aan het terug zoeken geslagen, maar ik kan het evne niet vinden.
Ik heb meerdere foto's van zogenaamde orbs gezien die als ze echt zijn iets anders dan "stof" moeten zijn.
O.a. een foto met allemaal blauwe bolletjes die als string vanaf de grond tot een meter of 2,5 ? hoog dwarrelden.

Dit vond ik zelf een opmerkelijke foto.
Ik zal zo nog even verder zoeken... kan alleen de zoekcriteria even niet meer herinneren.
( de foto's zijn trouwens ook in het Solse gat genomen, maar dan door een andere groep en de site is engelstalig )


EDIT:foto's heb ik in een ander topic geplaatst. Solse gat FOTO's

[ Bericht 4% gewijzigd door Mirage op 04-07-2005 09:12:48 ]

Zelf heb ik meer dan eens het idee gehad dat mijn opa bij mijn oudste is komen kijken toen hij nog jonger was ( mijn opa is niet lang na zijn geboort overleden ).

Een "paragnost" vertelde een jaar of 4 geleden ook dat er een oudere man bij mijn oudste stond.
het grappige was dat toen ik een omschrijving vroeg hij idd mijn opa beschreef, maar dan een 10tal jaar jonger dan toen hij overleed. (best specifieke dingen noemde hij zoals "krullen achter zijn oren").
Dat bevestigde wat ik al zei en voelde erg prettig.
Als ik zelf niet al deze gedachte/gevoelens zou hebben zou het toch anders zijn.
Ik ga meestal op mijn eigen gevoel/denken af. Als jij dus het gevoel hebt dat je moeder komt kijken, dan zou ik dat zeker serieus nemen.

Freaky hoor dit soort dingen.
Ik hou er niet van.

doet me denken aan een thriller.

quote:

Op zondag 3 juli 2005 23:30 schreef Djeez het volgende:

[..]

Ik heb vrijdag een gloednieuwe digitale camera gekocht, die ik natuurlijk gelijk goed ging uitproberen. Ik heb ook diverse foto's geschoten van mijn vrouw, die aan het strijken was in de kamer waarin over een paar maandjes ons babytje zal komen te slapen. Ik heb de hele serie foto's vandaag op mijn computer gezet, en ze een voor een bekeken. Tot ik opeens op één foto op de babykamer, rechts naast mijn vrouw, een duidelijke orb zag. Op de rest van alle tweehonderd foto's kwam ik die niet tegen, dus een stofdeeltje is het niet. Leek me sowieso al sterk, met een nieuwe cam. Mijn vermoeden is nu dat dit mijn veel te vroeg overleden moeder is, die alvast een kijkje komt nemen op de kamer van haar kleinkind. Zou dit mogelijk kunnen zijn ? Ik hoop het wel, ik vermoed dat mijn moeder ook komt kijken als de baby er eenmaal is...

Ik zou zeggen van wel ja.
Tis ergens enorm freaky trouwens, het idee, maar toch iets heel moois.
Alsik eraan denk krijg ik van die blij angst tranen Weet niet of iemand dat nog volgt

quote:

Op maandag 4 juli 2005 08:28 schreef Jo0Lz het volgende:
Freaky hoor dit soort dingen.
Ik hou er niet van.

doet me denken aan een thriller.

Wat is er freaky aan als ik vragen mag ?

Ik bedoel.. wát precies geeft jou "angst"?

Ik heb jaren geleden ook maffe dingen meegemaakt. Mijn oom is zo'n 7 jaar geleden overleden. Ik had een super band met deze man, en was daarom ook enorm van slag toen hij op de 1 en andere dag overleden was.
Op een zondagochtend is hij overleden, vaak waren de zondagen de dagen dat hij altijd een gebakken ei bij ons thuis kwam eten voor de gezelligheid.

Paar dagen later werd ik midden in de nacht wakker van echt een geel/wit licht in mijn kamer. Bij het raam. Ik dacht dat de zon wel op zou komen en dus draaide ik me nog een keer om. Week er op alweer, ik keek eens op de klok en het was zo rond 3 uur. Ik bleef er een tijd naar kijken, ging naar de badkamer om water te drinken, ging weer terug, verschijning was weg. Ik heb toen nog de gordijnen geopend om te kijken of er licht buiten was. Helemaal niks, ook geen maan, want het was goed bewolkt.

Week er op alweer, ik vond het irritant worden, stond op, liep door de schim heen, trok de gordijnen strakker dicht en ging snel terug in mijn bed liggen omdat ik serieus kippenvel had.
Alweer de zondag erop was er een vriendin op de zaterdagnacht blijven slapen, ik vertelde haar dat als ze dat licht zou merken dat zij maar eens moest bedenken waar het vandaan zou kunnen komen. Wij dus die nacht, deken om ons heen omdat het zo koud was, op zoek naar een mogelijke oorzaak. Helemaal niks. We gingen weer slapen en de schim verdween.

En ja hoor, de week daar op alweer. Toen besloot ik eens te gaan praten, want die vriendin van me geloofde wel in 'geesten' en had mij verteld dat ik maar wat moest gaan praten. Dus ik vroeg de schim wat hij hier deed en of hij misschien mijn oom was. En waarom hij bij mij was, en niet in de hemel etc. De schim bewoog serieus, ik schrok me de tering, rende naar de badkamer, heb daar heel hard lopen janken. Mijn pa werd er wakker van, vond me in de badkamer en ik hem uitleggen wat er gebeurd was, natuurlijk had hij de uitleg dat ik misschien een enge droom had gehad, ik wist wel beter.

Na dit voorval, is het noooit meer voorgekomen. Rust zacht..

quote:

Op maandag 4 juli 2005 10:34 schreef Laniboekje het volgende:
Dus ik vroeg de schim wat hij hier deed en of hij misschien mijn oom was. En waarom hij bij mij was, en niet in de hemel etc. De schim bewoog serieus, ik schrok me de tering, rende naar de badkamer, heb daar heel hard lopen janken. Mijn pa werd er wakker van, vond me in de badkamer en ik hem uitleggen wat er gebeurd was, natuurlijk had hij de uitleg dat ik misschien een enge droom had gehad, ik wist wel beter.

Na dit voorval, is het noooit meer voorgekomen. Rust zacht..

hahahhahaaa zie je die schim nog ?

quote:

Op zondag 3 juli 2005 23:30 schreef Djeez het volgende:
Ik heb vrijdag een gloednieuwe digitale camera gekocht, die ik natuurlijk gelijk goed ging uitproberen. Ik heb ook diverse foto's geschoten van mijn vrouw, die aan het strijken was in de kamer waarin over een paar maandjes ons babytje zal komen te slapen. Ik heb de hele serie foto's vandaag op mijn computer gezet, en ze een voor een bekeken. Tot ik opeens op één foto op de babykamer, rechts naast mijn vrouw, een duidelijke orb zag. Op de rest van alle tweehonderd foto's kwam ik die niet tegen, dus een stofdeeltje is het niet. Leek me sowieso al sterk, met een nieuwe cam. Mijn vermoeden is nu dat dit mijn veel te vroeg overleden moeder is, die alvast een kijkje komt nemen op de kamer van haar kleinkind. Zou dit mogelijk kunnen zijn ? Ik hoop het wel, ik vermoed dat mijn moeder ook komt kijken als de baby er eenmaal is...

Veel orbs zijn inderdaad stofdeeltjes, of kleine waterdruppeltjes, die door de cameraflts belicht worden en als ronde vlekken op de foto komen.
Als je die foto's bekijkt, en je ziet dat ding en ineens denk je aan je moeder, dan zegt dat me weer wel iets.
Ik denk dat mensen na hun dood als individu gewoon weg zijn. Dat ook na hun dood een soort copie van hun materiele identiteit voor zou blijven bestaan lijkt mij een beperking, opgelegd door onszelf vanuit een onvermogen om een werkelijke tijdloosheoid en lichaamsloosheid te kunnen begrijpen.
Toch ben ik er van overtuigd, op basis van allerlei ervaringen, dat een mens na zijn leven op een bepaalde manier voort blijft bestaan. Opgenomen in een groter geheel.
Dat je moeder vanuit dat grotere geheel aanwezig was bij je dochtertje lijkt me zo vreemd niet. Alleen speelt zich dat af buiten onze bewuste waarenming, die geheel gericht is op en beperkt tot de materiele tijdgebonden wereld. Een ander deel van ons mens-zijn (noem het het spirituele, paranormale, holistische, whatever) heeft daar echter wel contact mee, maar kan dat niet bewust maken. Dat soort info komt stiekem je leven ingesneakt als intuitie, zonder na te denken weten wat je doen moet, etc.
En wellicht ook door dat orbje, wat kennelijk gebruikt is als kapstokje om die info over je moeder op te pikken. Een moeder die zonder de lasten en zorgen van de menselijke individualiteit bij je kindje aanwezig is.

@ Aellelocorgan: Ook voor jou zorgt dit verhaal kennelijk voor een soort 'bewustwording' van 'mensen' die vanuit die andere wereld met je meekijken.

Klink dit zweverig? So what. Persoonlijk heb ik goede argumenten om zo te denken, en de velen die er ook zo over denken zullen dat ook hebben.

quote:

Op maandag 4 juli 2005 10:34 schreef Laniboekje het volgende:

En ja hoor, de week daar op alweer. Toen besloot ik eens te gaan praten, want die vriendin van me geloofde wel in 'geesten' en had mij verteld dat ik maar wat moest gaan praten. Dus ik vroeg de schim wat hij hier deed en of hij misschien mijn oom was. En waarom hij bij mij was, en niet in de hemel etc. De schim bewoog serieus, ik schrok me de tering, rende naar de badkamer, heb daar heel hard lopen janken. Mijn pa werd er wakker van, vond me in de badkamer en ik hem uitleggen wat er gebeurd was, natuurlijk had hij de uitleg dat ik misschien een enge droom had gehad, ik wist wel beter.

Na dit voorval, is het noooit meer voorgekomen. Rust zacht..

Mijn XTC wat doe je.

Alhoewel ik zelf niets van een of andere verschijning moet hebben wordt ik toch iedere keer als het ware naar dit topic "getrokken".
Dan lees ik het en denk er verder niet meer aan de gehele dag totdat ik naar bed ga, dan komt het opeens allemaal weer terug en kan ik niet meer slapen.
Lijk ik vanalles te zien/te horen enz enz wat er helemaal niet is.
Zal vanavond net zo zijn, weet ik nu al....maar goed....moet het toch even kwijt.

Ik zou niet weten hoe ik zou reageren mocht het mij overkomen, en eerlijk gezegd wil ik het ook niet weten.
Mijn oma zei vroeger altijd gekscherend "Als ik later dood ben kom ik bij jullie spoken", toen mijn oma afgelopen maart overleed heb ik werkelijk bijna een gehele week 's nachts niet geslapen.
En alleen maar in mezelf gezegd "oma, kom niet spoken....oma, kom niet spoken", zo bang was ik.

Ik zou het wel fijn vinden om te merken dat ze er is en over ons waakt o.i.d, maar ik wil/hoef haar(anderen trouwens ook niet, begrijp me niet verkeerd !) niet te zien, daar ben ik gewoon te bang voor (schijterd ik weet het )
Terwijl ik geen problemen heb om naar lezingen e.d te gaan wat gaan over contacten met overledenen, dat vind ik dan wel weer mooi (heb zelf overigens tijdens deze lezingen nog geen contact gehad met mijn oma).
Die vrouw zei dat we juist blij moeten zijn als we een overleden familielid o.i.d zien, want die persoon kost het heel veel moeite om zich te tonen en is een bewijs dat die persoon om je geeft.
De enige gedachte die bij mij opkwam is : "Nou die moeite hoeft niemand voor mij te doen".

Toen mijn opa 13 jaar geleden overleed heb ik 'm,geloof ik, wel nog gezien.
Ik zat in de klas en opeens liep hij voor mijn tafeltje langs, voordat ik besefte wie of wat hij was, was het al weg.
Toen had ik er geen problemen, voor zover ik nog weet tenminste, mee.

Verder nog mensen die het wel interessant vinden maar er zelf absoluut niet op zitten te wachten ?

quote:

Op dinsdag 5 juli 2005 12:31 schreef Sjakie01 het volgende:

[..]

Mijn XTC wat doe je.

Niks geen pillen, kom op zeg.. Ik was 12 jaar =D Ook niks geen schim meer. Ik weet ook helemaal niet wat dit allemaal kon betekenen, maar een vriendin van me heeft me min of meer aangepraat dat dat mijn oom kon zijn.
En nee, ik was niet ziek, dus ik liep niet te ijlen. Misschien een ongelukkige lichtval waarvan ik dacht: Ojee, het beweegt. Maar ik scheet wel 7 kleuren stront, geschrokken dat ik was.

Ik weet niet hoor, het was maf.

Jahoor, ik heb m'n vriendin van de basisschool in m'n droomgehad een dag na de bijlmerramp waar zij helaas is overleden, ik heb haar 2 keer in m'n dromen gehad. De eerste keer zat ze bij mij op school boven aan de trap, helemaal ontredderd en diepongelukkig en zei iets van 'ik wist niet dat ...' en ik vroeg nog, 'ikwist niet dat wat' ? toen werd ik wakker

In de tweede droom droomde ik dat ze me liet zien waar ze was, een grote mooie tuin en ze liet me weten hoe goed ze het daar had hele mooooi en ook opluchtende droom

quote:

Op maandag 4 juli 2005 08:39 schreef Aelalcallorgan het volgende:
Alsik eraan denk krijg ik van die blij angst tranen Weet niet of iemand dat nog volgt

Ik post eigenlijk nooit in True, maar lees er wel veel in, vind het nu eenmaal interessant.
Vaak als topics over enge dingen/verschijningen gaan, komen er vanzelf tranen. Omdat het eng is, en mooi.
Soms fiets ik ook over straat, en ik denk dan niet eens aan dat soort dingen, maar toch krijg ik ineens een knoop in mijn maag of borststreek (niet echt zwaar) en dan worden m'n ogen nat, en ik heb dan zo'n bezwaard hart... maar goed, weet niet of dat vager is dan wat jij bedoelt?

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 00:29 schreef Panthera1984 het volgende:

en dan worden m'n ogen nat

Ooit geweten dat er in een bos de meest kleine fijne stukjes rondzweven? Van sporen tot zand etc.

ogen kunnen ook gewoon nat worden om de reden die hij zei. namelijk dat je opeens een brok in je keel krijgt van iets uit het niets. emoties doen soms rare dingen met mensen

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 09:15 schreef Enyalius het volgende:
ogen kunnen ook gewoon nat worden om de reden die hij zei. namelijk dat je opeens een brok in je keel krijgt van iets uit het niets. emoties doen soms rare dingen met mensen

ja, dat weet ik natuurlijk ook wel, en dat denk ik ook meestal, maar toen zij het zomaar zei; moest ik er wel aan denken.

uhu dan leg je automatisch die link met bijbehorende emoties en herrineringen

quote:

Op dinsdag 5 juli 2005 14:05 schreef Kimmster het volgende:
-knip-

Verder nog mensen die het wel interessant vinden maar er zelf absoluut niet op zitten te wachten ?

Het heeft me altijd getrokken, geesten, onverklaarbare voorvallen. Ik ben alleen als de dood dat ik ook een keer wat zie. Hier op fok lees ik vaak mee en ik kijk ook vaak op tv programma's over geesten. Ik heb weleens gehoord dat wanneer je er interesse in hebt, of er bang voor bent, je er extra gevoelig voor bent. Leuk vooruitzicht.

Ik geloof er daadwerkelijk in, heb genoeg verhalen uit mijn omgeving gehoord. Zo wist de hele vriendengroep van mijn vriend dat er een vriend overleden waren, omdat zij dit voelden, iets zagen of werden bezocht. Ook mijn vriend voelde dit.
Daarnaast is een vriend van mijn vriend helderziend en had hij bijvoorbeeld al voorspelt dat mijn vriend verliefd was geworden tijdens zijn vakantie. Die vriend had mij nog nooit gezien en mijn vriend had nog niets over mij vertelt, maar hij kon mij beschrijven en de plek waar we elkaar voor het eerst ontmoet hadden.

Ik heb ook wel het gevoel dat er mij ooit ook iets is voorgevallen, maar wat weet ik niet

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 11:22 schreef goddess-in-heaven het volgende:
Het heeft me altijd getrokken, geesten, onverklaarbare voorvallen. Ik ben alleen als de dood dat ik ook een keer wat zie. Hier op fok lees ik vaak mee en ik kijk ook vaak op tv programma's over geesten. Ik heb weleens gehoord dat wanneer je er interesse in hebt, of er bang voor bent, je er extra gevoelig voor bent. Leuk vooruitzicht.
...
Ik heb ook wel het gevoel dat er mij ooit ook iets is voorgevallen, maar wat weet ik niet

Waarom zou je daar bang voor zijn? Zolang je de bewuste controle over jezelf niet verliest aan bv alcohol of drugs ben je er (letterlijk) altijd zelf bij.

En je eigen plek in dit geheel zien komt ook vanzelf wel, kun je niet forceren. Misschien moet je eerst van alles meegemaakt hebben, om de sporen van andere herinneringen te kunnen herkennen. Als je bv nooit gevoeld hebt hoe het is om een dierbaar iemand te verliezen, zal je flarden van dat soort herinneringen van anderen die nog in de lucht hangen ook niet kunnen herkennen. Of in ieder geval moeilijker.

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 12:59 schreef iteejer het volgende:

[..]

Waarom zou je daar bang voor zijn? Zolang je de bewuste controle over jezelf niet verliest aan bv alcohol of drugs ben je er (letterlijk) altijd zelf bij.

En je eigen plek in dit geheel zien komt ook vanzelf wel, kun je niet forceren. Misschien moet je eerst van alles meegemaakt hebben, om de sporen van andere herinneringen te kunnen herkennen. Als je bv nooit gevoeld hebt hoe het is om een dierbaar iemand te verliezen, zal je flarden van dat soort herinneringen van anderen die nog in de lucht hangen ook niet kunnen herkennen. Of in ieder geval moeilijker.

dat ik er bang voor ben, komt voornamelijk door de hollywood-horror verhalen. Dus dat de geest me pijn zal doen. Maar het is ook angst voor het onbekende en het onverklaarbare. Wat gebeurt er als ik een geest zie? hoe reageer ik er zelf op?

het lijkt me wel een heel bijzondere ervaring, dus op die manier sta ik er wel open voor. maar de angst overheerst

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 14:04 schreef goddess-in-heaven het volgende:

[..]

dat ik er bang voor ben, komt voornamelijk door de hollywood-horror verhalen. Dus dat de geest me pijn zal doen. Maar het is ook angst voor het onbekende en het onverklaarbare. Wat gebeurt er als ik een geest zie? hoe reageer ik er zelf op?

het lijkt me wel een heel bijzondere ervaring, dus op die manier sta ik er wel open voor. maar de angst overheerst

Dit is bij mij dus ook het geval.
Zolang het bij andere mensen gebeurd en zij er blij mee zijn, prima, maar bij mij hoeft het echt niet.
Sommigen zeggen dat als een dierbare weet dat je ze echt niet "op bezoek" wilt hebben ze zich ook niet aan je zullen tonen, maar in hoeverre dat waar is ?

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 14:04 schreef goddess-in-heaven het volgende:
dat ik er bang voor ben, komt voornamelijk door de hollywood-horror verhalen. Dus dat de geest me pijn zal doen. Maar het is ook angst voor het onbekende en het onverklaarbare. Wat gebeurt er als ik een geest zie? hoe reageer ik er zelf op?

het lijkt me wel een heel bijzondere ervaring, dus op die manier sta ik er wel open voor. maar de angst overheerst

JIJ bent de baas, JIJ hebt de regie, ga daar van uit.
Dan kun je alles aan.

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 14:15 schreef Kimmster het volgende:
Dit is bij mij dus ook het geval.
Zolang het bij andere mensen gebeurd en zij er blij mee zijn, prima, maar bij mij hoeft het echt niet.
Sommigen zeggen dat als een dierbare weet dat je ze echt niet "op bezoek" wilt hebben ze zich ook niet aan je zullen tonen, maar in hoeverre dat waar is ?

Ik denk niet dat die dierbaren als individuen voortbestaan: het individu is (volgens mij althans) een concept dat juist uitgewerkt is in en gebonden aan een materiele tijdsgebonden context. Wat daarna komt dan wel komt weet ik ook niet. Iig is, volgens mij wederom, het zien van een individu of een individuele invloed het resultaat van het isoleren van al het andere en slechts dát stukje of díe aspecten uit het 'alles' bekijken.

Of je er last van hebt of niet ligt dus aan jou

Ik heb een hele tijd gehad dat ik s'nachts wakker werd door drie "mensjes" voor het raam.
In het begin was ik er bang voor. Gewoon omdat ik niet wilde open staan voor dit soort dingen omdat ik er last van had (dus geloofde er wel in), was heel bang voor slecht nieuws, dus toen heb ik geleerd een hand op mijn hoofd te leggen.
het werkte wel op dat moment maar ja moest toch eerst wakker worden om dat te doen....
Later kwam ik er via via achter dat de "mensjes" geen slecht nieuws kwamen brengen maar dat het overleden familie leden waren ( die ik zelf niet eens heb gekend) die kwamen kijken of het met mij goed ging.

Mijn zussie heeft last van "mensen" die haar aan de haren trekken of van bijvoorbeeld het bankje bij de bushalte wilden duwen. Daar reageerde zij dan op en werd door de omgeving wel raar aangekeken.

[ Bericht 1% gewijzigd door draculettetje op 06-07-2005 22:02:48 ]

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 21:49 schreef draculettetje het volgende:
Ik heb een hele tijd gehad dat ik s'nachts wakker werd door drie "mensjes" voor het raam.
In het begin was ik er bang voor. Gewoon omdat ik niet wilde open staan voor dit soort dingen omdat ik er last van had (dus geloofde er wel in), was heel bang voor slecht nieuws, dus toen heb ik geleerd een hand op mijn hoofd te leggen.
het werkte wel op dat moment maar ja moest toch eerst wakker worden om dat te doen....
Later kwam ik er via via achter dat de "mensjes" geen slecht nieuws kwamen brengen maar dat het overleden familie leden waren ( die ik zelf niet eens heb gekend) die kwamen kijken of het met mij goed ging.

Mijn zussie heeft last van "mensen" die haar aan de haren trekken of van bijvoorbeeld het bankje bij de bushalte wilden duwen. Daar reageerde zij dan op en werd door de omgeving wel raar aangekeken.

de mensjes voor het raam.....

de ettertjes!!!!

na het lezen van dit topic was ik al bang dat ik 's nachts niet goed zou kunnen slapen. En heb ik gisteravond ook nog eens Godsend gekeken..

Het was geen rustig nacht

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 09:01 schreef goddess-in-heaven het volgende:
na het lezen van dit topic was ik al bang dat ik 's nachts niet goed zou kunnen slapen. En heb ik gisteravond ook nog eens Godsend gekeken..

Het was geen rustig nacht

Hoezo dan onrustig? Gedroomd? Of zie of voel je dingen om je heen?

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 09:48 schreef iteejer het volgende:

[..]

Hoezo dan onrustig? Gedroomd? Of zie of voel je dingen om je heen?

de hele tijd denken dat ik iets hoor of voel. heb dicht tegen vriendlief aangelegen. En de hele nacht mijn ogen dicht gehad, bang om iets te zien.

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 09:01 schreef goddess-in-heaven het volgende:
na het lezen van dit topic was ik al bang dat ik 's nachts niet goed zou kunnen slapen. En heb ik gisteravond ook nog eens Godsend gekeken..

Het was geen rustig nacht

Ik denk dat dit voornamelijk komt door de lading die je er zelf op legt.

Probeer dar door heen te breken. Relativeer de boel.
Uiteindelijk zal je er mee om leren gaan.

Net als dat je er over heen gekomen bent ( denk ik ? ) om angst te hebben van de stapel kleding op je stoel.
Als je daar "monsters" in ziet vertel je toch ook tegen jezelf "tsja.. bekend fenomeen... het zijn kleren en als je het zeker wil weten... knal je de lamp aan",

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 09:52 schreef Mirage het volgende:

[..]

Ik denk dat dit voornamelijk komt door de lading die je er zelf op legt.

Probeer dar door heen te breken. Relativeer de boel.
Uiteindelijk zal je er mee om leren gaan.

Net als dat je er over heen gekomen bent ( denk ik ? ) om angst te hebben van de stapel kleding op je stoel.
Als je daar "monsters" in ziet vertel je toch ook tegen jezelf "tsja.. bekend fenomeen... het zijn kleren en als je het zeker wil weten... knal je de lamp aan",

ik ben echt een schijterd. Al mijn hele leven geweest en relativeren lukt, voordat ik ga slapen. Maar als ik 's nachts wakker word dan ben ik bang, voel me niet op mijn gemak. En relativeren lukt dan niet.

Goddes weet je wat voor mij het beste werkt? Ik leg mijn vertrouwen op Jezus dat HIj mij beschermt. Ook al ben je niet gelovig, zie het dan zo: iets dat ik niet ken bedreigd mij en iets dat ik niet ken beschermt mij.

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 09:52 schreef goddess-in-heaven het volgende:
de hele tijd denken dat ik iets hoor of voel. heb dicht tegen vriendlief aangelegen. En de hele nacht mijn ogen dicht gehad, bang om iets te zien.

Op dat soort ervaringen van heel veel mensen baseer ik mijn idee dat een onbewust onderontwikkeld deel van ons 'aansluit' op een 'ander' soort wereld.
Waarbij dat 'aansluiten' zowel als dat 'ander soort wereld' natuurlijk wel even wat raadsels oproept.

Stel nou es dat er inderdaad een ander soort wereld, of een andere soort van bekijken van de wereld, bestaat. Een niet tijdgebonden manier, maar veel meer holistisch. Waar alle tijd samengebald zit in één enkele waarneming. Zo'n beetje zoals je terug kunt denken aan iets uit het verleden, een bepaalde gebeurtenis zien als één geheel, waairn je dan zoor denken en aandacht richten weer specifieke onderdelen uit kunt isoleren.
Alleen, dat holistische beperkt zich niet tot beelden uit het verleden die je zelf hebt meegemaakt, maar behelst alles: verleden én toekomst; en niet alleen jouw plek daarin, maar veel completer, gewoon alles.
Dat dus wat betreft 'de andere wereld(beschouwing)'

En dat aansluiten? Ja, je bewuste waarneming is gebaseerd op een voorgrond-achtergrond differentiatie, maw, je aandacht richten op één ding, en de rest ff vergeten. Een hele nuttige benadering om specifieke problemen op te lossen of specifieke taken uit te voeren.
Onze cultuur legt hier zeer eenzijdig de nadruk op.
Zó erg zelfs, dat het 'je aandacht richten op één ding en de rest ff vergeten' omgevormd is tot een algemener 'je aandacht richten op één specifieke soort waarneming en de rest bestaat niet'.

Maar goed, die andere wereldbeschouwing is er al met al wél. Onze waarneming, onze bewustwording daarvan én onze acceptatie daarvan is echter een ondergeschoven kindje. We leren patronen te zien, we leren lezen, we leren van alles, maar níet dat.
Als we in deze al iets leren is het dat het niet bestaat.

Maar
Die wereld laat zich door die ontkenning niet verwijderen. Want je neemt het wel degelijk waar, alleen, volkomen ongetraind om daar iets mee te doen. Overdag overstemt door de dingen van de dag - de blauwe heldere lucht, die vrijeid en transparantie suggereert, maar die in wezen een blokkade is. Want kun jij bv sterren zien overdag?

Snachts zie je die sterren wel. Snachts in je donkere bedje zie je verder niet zoveel. Wel die andere waarneming van die holistische wereldbeschouwing. Alleen zíe je die niet, je kunt er ook weinig mee door die ongeoefendheid en die ontkenning.
Maar je angst is er, die is reeel, een gevoel, op dat moment bijna een zekerheid, hoe erg je het ook wegrationaliseert.

Sporen dus van een holistische waarneming, oninterpreteerbaar. Ooit vermoedelijk gebruikt om naderend onheil, dat je met je normale zintuigen niet kon zien, tóch te kunnen gebruiken. En misschien daarom gekoppeld aan ontwijkingsreacties, aan angst en vluchtgedrag.
Dieren hebben het nog: voor de tsunami er daadwerkelijk was vluchten ze naar hogere oorden...

Je bent echter een modern mens. Alles wat je gewaar wordt wil je duiden. Gaat automatisch. Zo erg dat je bijna niet meer in staat bent vormen te zien zonder dat ze al direct als een bepaald iets geduid worden.
(Daarom proberen veel kunstuitingen juist wél iets weer te geven wat niet direct wordt ingevuld en geduid, en komen ze met nonfiguratieve vormen.)
Snachts zie je ook allerlei vage vormen.
Te weinig licht, te weinig info om al die vage vlekken, deels ook veroorzaakt door 'ruis' in je eigen waarnemingssysteem (netvlies etc) te duiden.

En dan komt die onbewuste holistische waarneming wat meer aan de beurt: daardoor krijg je allerlei indrukken, die je niet kunt vertalen in plaats en tijdgebonden vormen binnen.
En zo kán het gebeuren dat die indrukken die je binnenkrijgt, zichzelf gaan uitdrukken in de vage vormen die je snachts ziet. Zo werken (naar eigen zeggen ook) veel van die piskijkers, kristallenbollenstaarders en botjes-in-as leggers: toevalsvormen krijgen een betekenis en vorm, zoals je een boom in de wolken kan zien, maar dan gestuurd door niet rechstreeks waarneembare informatie uit die holistische wereld.

Als je dat teveel tegenhoudt, kan het zijn dat het enige wat overblijft is de vage angst en onbestemde gevoel van 'wegwezen, er zit iets'. De oude vluchtreactie is al wat er dan nog over is van het contact met het holistische.

Iteejer ik vind www.wingmakers.com wel wat voor je. Je vergeet eventjes iets heel belangrijks. Je geeft geen antwoord op de vraag waarom wij in deze dominante realiteit waarnemen met 5 zintuigen (6e zintuig vind ik geen discussie, is te abstract. Voor de Tsunamieolifanten was dit zintuig hun voeten die seismografisch gevoelig zijn en voor dolfijnen zijn dit trillingen die zij voelen ivm hun sonarvisie oftwel dieren nemen anders waar).

Wij zijn hier in deze realiteit met ons lichaam om deze te gebruiken, daar kun je niet vanaf stappen. Immers.. als wij meer zouden moeten zijn (als mens-God) dan zouden wij die gave reeds vanaf het begin hebben gehad, mocht het zich ontwikkelen.. dan is het iets dat op je afkomt en niet iets dat je kunt afdwingen. Niemand heeft ooit de verlichting meegemaakt, waarover vaak wordt gesproken.

Geesten horen niet in onze realiteit, hoewel ik geen verklaring heb voor de reden waarom mensen toch verschijningen melden. Ik denk dat je als mens gewoon als mens moet leven en niet open moet staan voor geesten.

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 11:34 schreef Integrity het volgende:
Iteejer ik vind www.wingmakers.com wel wat voor je. Je vergeet eventjes iets heel belangrijks. Je geeft geen antwoord op de vraag waarom wij in deze dominante realiteit waarnemen met 5 zintuigen (6e zintuig vind ik geen discussie, is te abstract. Voor de Tsunamieolifanten was dit zintuig hun voeten die seismografisch gevoelig zijn en voor dolfijnen zijn dit trillingen die zij voelen ivm hun sonarvisie oftwel dieren nemen anders waar).

Wij zijn hier in deze realiteit met ons lichaam om deze te gebruiken, daar kun je niet vanaf stappen. Immers.. als wij meer zouden moeten zijn (als mens-God) dan zouden wij die gave reeds vanaf het begin hebben gehad, mocht het zich ontwikkelen.. dan is het iets dat op je afkomt en niet iets dat je kunt afdwingen. Niemand heeft ooit de verlichting meegemaakt, waarover vaak wordt gesproken.

Geesten horen niet in onze realiteit, hoewel ik geen verklaring heb voor de reden waarom mensen toch verschijningen melden. Ik denk dat je als mens gewoon als mens moet leven en niet open moet staan voor geesten.

In de menselijke oorsprong hadden we die vermogens wel degelijk. Alleen zijn die vervangen door allerlei meetbare aparatuur. Is een kwestie van gewenning. Op die manier wordt het een en ander wel weggeevolueerd.
Kinderen worden geboren met die intuitie en zien wel vaker dingen die volwassenen niet zien. Blijkbaar heeft het dan te maken met een soort (a)socialisatie proces.
Ik kan me iig wel herinneren hoe het was toen ik echt klein was.

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 11:34 schreef Integrity het volgende:
Iteejer ik vind www.wingmakers.com wel wat voor je. Je vergeet eventjes iets heel belangrijks. Je geeft geen antwoord op de vraag waarom wij in deze dominante realiteit waarnemen met 5 zintuigen (6e zintuig vind ik geen discussie, is te abstract. Voor de Tsunamieolifanten was dit zintuig hun voeten die seismografisch gevoelig zijn en voor dolfijnen zijn dit trillingen die zij voelen ivm hun sonarvisie oftwel dieren nemen anders waar).

Wij zijn hier in deze realiteit met ons lichaam om deze te gebruiken, daar kun je niet vanaf stappen. Immers.. als wij meer zouden moeten zijn (als mens-God) dan zouden wij die gave reeds vanaf het begin hebben gehad, mocht het zich ontwikkelen.. dan is het iets dat op je afkomt en niet iets dat je kunt afdwingen. Niemand heeft ooit de verlichting meegemaakt, waarover vaak wordt gesproken.

Geesten horen niet in onze realiteit, hoewel ik geen verklaring heb voor de reden waarom mensen toch verschijningen melden. Ik denk dat je als mens gewoon als mens moet leven en niet open moet staan voor geesten.

We hebben ook geen zintuig voor radio-activiteit. Dus volgens jou zou radio-activiteit daarom niet tot onze realiteit behoren?
Ga ze is in Hiroshima uitleggen dat al die misgeboorten ingebeeld zijn dan..

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 12:04 schreef iteejer het volgende:

[..]

We hebben ook geen zintuig voor radio-activiteit. Dus volgens jou zou radio-activiteit daarom niet tot onze realiteit behoren?
Ga ze is in Hiroshima uitleggen dat al die misgeboorten ingebeeld zijn dan..

Jij hebt niet begrepen wat ik bedoelde, beetje jammer. Je gaat ook niet in op de rest van wat ik zeg. Zou je mijn reactie nog een keer willen lezen? (als je dat niet wilt, dan houdt het op natuurlijk). Jouw reactie heeft 100 % geen verband met mijn reactie, het slaat kant noch wal.

Overigens zullen kakkerlakken een atoomoorlog wel overleven, blijkbaar kunnen hun wel tegen de radioactiviteit. Zo ruikt een hond ook meer dan een mens en ziet een vleermuis d.m.v. sonar (net als een dolfijn).

Je gaat in op bijzaken en niet op de essentie, ben je bang dat ik gelijk heb?

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 13:03 schreef Integrity het volgende:
Jij hebt niet begrepen wat ik bedoelde, beetje jammer. Je gaat ook niet in op de rest van wat ik zeg. Zou je mijn reactie nog een keer willen lezen? (als je dat niet wilt, dan houdt het op natuurlijk). Jouw reactie heeft 100 % geen verband met mijn reactie, het slaat kant noch wal.

Je vindt dat we ons moeten beperken tot onze 5 zintuigen. Hetgeen betekent dat we ons zouden moeten beperken tot de materiele wereld.
Want als het de bedoeling was dat we geesten konden zien, zouden we wel een geest-zintuig hebben.
Dat is wat je zegt, toch?

In de eerste plaats: mijn radioactiviteitsvoorbeeld was bedoeld om aan te tonen, dat niet alles wat niet waarneembaar is ook verboden gebied hoeft te zijn.
De aanwezigheid van zintuigen is imo niet bepalend voor de mate waarin we iets zouden moeten gebruiken, of niet.

En bovendien, 'het is de bedoeling' - impliceer je daarmee een god of natuurwet die uitmaakt wat de bedoeling is, die paden voor ons uitzet waar we niet vanaf mogen wijken?

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 11:34 schreef Integrity het volgende:
Geesten horen niet in onze realiteit, hoewel ik geen verklaring heb voor de reden waarom mensen toch verschijningen melden. Ik denk dat je als mens gewoon als mens moet leven en niet open moet staan voor geesten.

Dus ook niet voor al die heilige engeltjes?
En uhm wat moeten we dan met
In naam van de vader, de zoon.. de heilige geest enzo?