ik hoop zeker voor Phluphy en jeroen en Danyel...
hier een vermoeide moeder. G-lief heeft een zware bronchitis te pakken en ligt al dagen voor pampus. daarnaast hebben we allemaal ook in meer of mindere mate last gehad van een buikgriepje oid. dus momenteel nog meer kunst en vliegwerk in huize Haven, terwijl ik 't al vrij druk vond de laatste tijd! pfff wat lijkt het mij zwaar om alleenstaande moeder te zijn, dat schiet dagelijks herhaaldelijk door mijn hoofd. nu blijkt het buurmeisje waterpokken te hebben, en de dag voor ze doorbraken was ze nog hier geweest, dus grote kans dat Piet en/of Anna die binnenkort ook krijgen. bleh, daar zaten we net op te wachten.
dat er maar gauw betere en gezelligere tijden aan mogen breken!Livelink dat lijkt me best raar als ze ineens zo op die manier hun 'eigen' weg op willen gaan. Kan me voorstellen dat je daar onwijs aan moet wennen.
Heel veel sterkte meid 
Ze heeft ook goed doorgeslapen deze week, normaal gesproken kwam ze tussen half 3 en half 4 's nachts voor een voeding, in de vakantie werd dat al gauw half 5 (half 6 nederlandse tijd) en vanochtend was het zelfs kwart voor 7 (dus kwart voor 8 nl. tijd). Natuurlijk hielp de zomertijd ook nog een uurtje mee. We zijn heel benieuwd of ze nu thuis ook door blijft slapen ! Ik ga nu gauw naar bed, morgen ben ik de hele dag niet thuis en vrijdag weer naar de reumatoloog voor de uitslag van de onderzoeken dus waarschijnlijk heb ik pas van het weekend tijd om wat uitgebreider bij te lezen enzo. Maar ik wilde even laten weten dat ik er dus weer ben 'veel sterkte' ook voor jou lieve Jdee, wat moeilijk om in deze periode zo vervuld van blijdschap en verwondering over zo'n mooi lief nieuw mensje afscheid te moeten gaan nemen van je moeder..
En Luchtbellie ik ben blij te horen dat je zin hebt in deze nieuwe lente
Je bent een topwijffie en ik heb mateloos veel bewondering voor je (ook al wuif je dat altijd weg 
He bleeh, bix, laten we hopen dat die pokke-pokken Piet en Anna voorlopig bespaard blijven
Ladybos: fijn dat de vakantie zo'n succes was!
Sugar: Toevallig had ik het jurkje gisteren nog gepast. ik pas het bijna! Nog een kilo of 3 schat ik zo (het is alleen wel te hopen dat die van mijn schouders afgaan, want daar zit momenteel het probleem).
quote:Op donderdag 31 maart 2005 12:42 schreef Tinkepink het volgende:
Sugar: Toevallig had ik het jurkje gisteren nog gepast. ik pas het bijna! Nog een kilo of 3 schat ik zo (het is alleen wel te hopen dat die van mijn schouders afgaan, want daar zit momenteel het probleem).
Lollig! Suzanna hoe gaat het met jou??? ik mis je even, of het moe zijn dat ik niet bij ben?
en Githa vroeg ho ehet gaat met me werk
nou..niet goed. ik zit in de ziektewet [sub]overspannen[/b] hoef geen gesprek meer met hun aan te gaan, kkomt toch geen oplossing, hun wilen dat wel had afspraak staan voor gisteren, schrifttelijk afgezegd, nu in afwachting van wat er nu weer gaat gebeuren..... ik ga in elk geval daar niet meer werken!
quote:Vervelend Martineke! Maaruh... hoe ga je dat dan regelen? Ik bedoel, ze vragen toch in feite niets dat niet in je contract staat, of had ik dat nu verkeerd begrepen? Wat is dan zeg maar de oplossing? Succes ermee in elk geval!Op donderdag 31 maart 2005 23:23 schreef Martineke het volgende:
en Githa vroeg ho ehet gaat met me werk
ik ga in elk geval daar niet meer werken!
Al zou het nu goed komen dan denk ik niet dat je daar nog met veel plezier gaat werken of zie ik dat verkeerd? Je kunt je misschien beter vast orrienteren op een andere baan.
Iig heel veel sterkte en een hele dikke knuffel
maak je niet te druk he Vandaag moet ik weer naar het ziekenhuis. Evaluatie over de injecties en de nieuwe medicijnen die inmiddels al weer oud zijn. ben er mee gestopt Ben benieuwd of de arts nog iets weet en wat dus de volgende stap is.
wat een domper Anitra Ben benieuwd wat de volgende stap is ....laat je het wel even weten ?
quote:ze vragen dingen die indd niet in mijn contract staan, maar juist omdat die dingen niet erin staan hebben hun het grootste recht om dat te eisen van mijOp donderdag 31 maart 2005 23:56 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Vervelend Martineke! Maaruh... hoe ga je dat dan regelen? Ik bedoel, ze vragen toch in feite niets dat niet in je contract staat, of had ik dat nu verkeerd begrepen? Wat is dan zeg maar de oplossing? Succes ermee in elk geval!
hun willen dus dat ik naar de zaak toe kom smorgens en savonds, dat houd in dat ik dan van huis ben vanaf smorgens 8 uur tot +/- 9 uur savonds, ben toch niet gek met een kleintje in huis...
en de oplossing is om daar te vertrekken, maar dat doe ik niet zomaar, heb het liefst dat hun mij eruit gooien, als ik zelf vertrek heb ik ook geen recht op ww en dat geblabla
quote:Maar... loop je niet het risico er op werkweigering uitgegooid te worden? Dan heb je helemaal niks. En als je weigert met hen in gesprek te gaan, sturen ze daar natuurlijk op aan ik wil niet naar doen, probeer gewoon met je mee te denkenOp vrijdag 1 april 2005 10:00 schreef Martineke het volgende:
en de oplossing is om daar te vertrekken, maar dat doe ik niet zomaar, heb het liefst dat hun mij eruit gooien, als ik zelf vertrek heb ik ook geen recht op ww en dat geblabla
Ook voor alle zieken en dames met werk-problemen heel veel sterkte!
!!!!
quote:Thanks
heeft meneerm@x voor me in elkaar geknutseld. Zelf ben ik niet zo handig
, maar wél weer in een oud broekie in maat 36! 
Ik weet het, ik glim!
Ben gewoon wel blij ermee. 
En ik kan mijn favoriete spijkerbroek van Guess sinds een maand ook weer aan.
Die lag me al zo lang aan te staren vanuit de kast.
Phluphy dikke knuff voor je meid
LadyBos welcome back
Hoe ging het zwemmen met Myrthe 
Maar wel geweldig: nieuwe kleren in maat 36! Wat goed, joh!
Sjoeg, we hebben lang moeten wachten. But we're back!!
Dutch, ook goed gedaan joh
-edit- en Snoopy Mag ik dan raden waar jullie die kilo's gelaten hebben?
ik ben dus eindelijk sinds 2,5 jaar 10 kilo aan gekomen in 1,5 maand. Heel erg gesmokkeld met mijn dieet, maar ben o zo blij dat ik weer een maatje meer heb
waard!Doe je aan sport of alleen op je eten letten?
Ben wel weer lekker aan het sporten en krijg ook steeds meer energie. Heerlijk!
dat kon ik al niet eens aan voordat ik zwanger werd Good for you, dames
quote:heb me eigen topic daaroverOp vrijdag 1 april 2005 10:05 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Maar... loop je niet het risico er op werkweigering uitgegooid te worden? Dan heb je helemaal niks. En als je weigert met hen in gesprek te gaan, sturen ze daar natuurlijk op aan ik wil niet naar doen, probeer gewoon met je mee te denken
bijna conflict met baas???
Sugar Dutchie en snoopy Wauw! *impressed* quote:Erg knap!Op vrijdag 1 april 2005 14:23 schreef snoopy het volgende:
Alleen op eten (en drinken) letten. Nou ja, en veel wandelen met Morris en naar mijn werk fietsen
)In najaar 2003 kon ik met goed fatsoen weer in een bikini, ipv in een zwart badpak
, Freek was toen ruim 1,5. Deze keer lijkt het allemaal wat sneller te gaan, maar ik ben dan ook minder aangekomen in de zwangerschap, en met een peuter en een baby ben je gewoon ook veel meer in beweging. die heb ik ook gekocht, bikini ging voor geen meter bummer..Ben vandaag weer voor het eerst gaan peuterzwemmen, was doodmoe...van het buik inhouden.
quote:Op vrijdag 1 april 2005 13:46 schreef dutchie het volgende:
Psst Sjoeg, ik wilde net gaan opscheppen dat ik een nieuw rokje maat 36 heb gekocht. Ja hij past ja.
En ik kan mijn favoriete spijkerbroek van Guess sinds een maand ook weer aan.
Die lag me al zo lang aan te staren vanuit de kast.
En ik wilde net gaan vertellen dat ik weer in maat("je") 44 pas 
Loena gefeliciteerd! Da's toch ook fijn?
quote:Hehehe, was meer als geintje bedoeld hoor, maten doen mij niet zo veel eigenlijk, wel voel ik me weer wat lekkerder in mijn vel zitten zo en dat is mij wel veel waardOp vrijdag 1 april 2005 23:50 schreef poemojn het volgende:
Da's toch ook fijn?
quote:Vind ik ook PoemojnOp vrijdag 1 april 2005 23:26 schreef poemojn het volgende:
Bix, nog een prettige gedachte misschien: de overgang van 2 naar 3, 3 naar 4 en 4 naar 5 is veel kleiner dan van 0 naar 1 of 1 naar 2 (volgens mijn moeder, en die kan het weten
Behalve als ze allemaal tegelijk aan het janken slaan, mèn dan heb ik het gewoon niet meer...."Mmm bij wie moet ik nu eens beginnen? Iene miene mutte....." Of als ze allemaal uit hun doen zijn en lopen te draken, ben wel eens jankend weggelopen hoor( naar boven dan ofzo natuurlijk 
) en het volgende moment schijnt idd het zonnetje en fluiten de vogeltjes en ben ik weer helemaal gelukkig met mijn blerende en scheeuwende kroost Voor alle moeders die lekker in hun vel zitten
.En voor Anitra, hele dikke
. Heb net even op je weblog bijgelezen.quote:mag ik me hierbij aansluiten
wow Van maatje 36 droom ik alleen nog maar
38 hoop ik op maar ik maak me geen illussies en 40 is haalbaar. Dus ik ben trots op jullie!!!Ik ben wel al een paar maandjes stabiel 70 kilo, en ik woog 69 de eerste keer op de weegschaal bij de vk toentertijd. Maarheej, ik ben 33
onderweg naar 34Mama zijn is toch wel geweldig he!
Zo trots als ik me iedere keer weer voel
Maar ik moet ook zeggen dat ik me verder niet anders voel als daarvoor. De "enorme" verandering waar veel mensen over spreken (niet zozeer hier hoor) die heb ik niet ervaren.
Ik ben gewoon ik gebleven
We hebben hier nooit gedacht dat we iets niet konden doen, omdat we bang waren dat het voor Léon niet goed zou zijn. Ik denk dat je dat intuïtief (daar heb je 'm weer) wel aanvoelt.
. gewoon geen zin om ingewikkelde toeren uit te halen om Piet & Anna naar allerlei plekken mee te sjouwen, of om oppas te regelen oid. ik geniet daar ook van hoor, van 't lekker rustig aan doen momenteel (relatief dan he! ). actievere tijden komen wel weer. oja en ook van mij trouwens even een applausje voor de slanke dennen hier.
wow! fijn!ik kan weer een paar broeken aan van voor m'n tweede zwangerschap, maar nog niet die van voor Piet. zou nog wel een kilo of 5 kwijt willen, maar doe daar nu nog geen speciale moeite voor. maat 36 is echter ver buiten mijn bereik!
(is ook geenszins mijn streven hoor).quote:Ja. Waarom moet je zo lachen? Je bedoelt er vast iets leuks mee
, maar ik snap um ff niet geloof ik. )'s Middags moesten we dus weer naar het ziekenhuis voor een mammografie van de borst. Dit was heeeeeeeeeeeeel erg pijnlijk. De borst wordt tussen twee platen ingeklemd en er komt zo'n 20 kg druk op te staan. Dit is al behoorlijk gevoelig in een gezonde borst, laat staan eentje die ontstoken is Dat was dus even flink de kiezen op elkaar. De arts vond het er zorgwekkend uitzien en verwees me meteen door voor een echo. Een half uurtje later konden we al terecht en de echo wees uit dat er een 'ei' zat in de borst van 8 x 5 cm. Ook deze arts vertrouwde het niet en stuurde ons door naar de Spoedeisende Hulp, waar we te horen kregen dat het ei een abces was wat op springen stond en dat ik meteen onder het mes moest. Het was toen inmiddels vrijdagmiddag half 6 en iedereen was eigenlijk al naar huis, maar de chirurg en de anesthesist werden teruggeroepen en voor ik het wist kreeg ik voor de tweede keer in twee maanden tijd een narcose en kwam ik een half uurtje later weer bij op de verkoeverkamer... Ze hebben een snee gemaakt in de borst, vlak onder de tepel, van zo'n 3 cm, en de pus eruit gehaald. De wond is niet gehecht want deze moet open blijven zodat nieuwe pus er ook uit kan en zich niet weer opnieuw op gaat hopen. Hiervoor moeten we 2x per dag de wond spoelen Tijdens de operatie bleek er in de linkerborst ook een abces te zitten, deze had het formaat van een walnoot, en die hebben ze vooralsnog laten zitten. Ik krijg hiervoor antibiotica in de hoop dat dat afdoende werkt en anders moet ik ook voor de linkerborst onder het mes Ik moest een nachtje blijven maar vanochtend mocht ik gelukkig weer naar huis
Ik hoop gewoon dat jij heel snel van je prille gezinnetje kan gaan genieten zonder al die pijn en zorgen.
Voor nu heel veel beterschap zal ik maar zeggen
quote:Hier precies zo .... maat 44 en daarvoor 38Op zaterdag 2 april 2005 13:31 schreef Ladybos het volgende:
Maatje 44 hier na de zwangerschap, voor de zwangerschap 38..
maar der gaat elke dag nog af dus we hebben goed hoop
het gaat alleen zo verrekte traag! /edit
ik had een pagina gemist
Leah, ik dacht gewoon als het geen keizersnee was was het een rare plek voor zwellingen waarmee je niet fatsoenlijk in een bikini kunt..
Ladybos
Wat erg! Hoe kom je aan dat abces, borstontsteking gehad oid, niet goed leeggedronken? Vraag ik omdat de arts mij zei dat ik daarvoor moest uitkijken toen ik steeds terugkerende borstontsteking had in het begin. Sterkte en beterschap! Ook met je reuma sterkte..[ Bericht 71% gewijzigd door poemojn op 02-04-2005 14:01:56 ]
Die borstontstekingen, zijn dat die ontstekingen die ook in je borst zaten toen je borstvoeding gaf en is dat verergerd, of is dat weer anders?
Heel veel sterkte wijffie, hoop dat de antibiotica voldoende is en dat je niet wéér onder het mes moet
Miss_dynastie, de ontstekingen zitten nu op andere plaatsen dus ik denk niet dat het dezelfde zijn, heb het gevoel dat deze ook pas ontstaan zijn toen ik al gestopt was, ondanks dat ik er goed op gecontroleerd heb. Maar deze ontsteking zat heel erg diep in de borst, je kon het zelfs op het laatst amper voelen als ik zat, alleen als ik ging liggen bleef de borst overeind staan alsof ik een siliconenborst had
De borst werd ook niet rood en strak, op het laatst (vanaf vorige week ongeveer) was de huid wel wat rozer dan de rest eromheen maar ook dat was alleen te zien omdat ik wist dat dat 'ei' er onder zat. Ik denk dat de Ibuprofen en de tramagetic de symptomen gewoon flink gemaskeerd hebben. Plus dat ik zoveel pijn in de gewrichten heb dat je dan geneigd bent om meer daarop te letten dan mindere pijntjes ergens anders (alhoewel het best zeer deed maar goed, dat is allemaal achteraf geklets..). Misschien was mijn lichaam ook wel gevoeliger voor de infecties omdat mijn conditie op zijn zachts gezegd nou niet echt optimaal was Bij al het bloedprikken bleek trouwens wel dat m'n Hb inmiddels 6.8 is dus dat gaat de goede kant op
Ik had die ontstekingen ook diep in de borst zitten zei de huisarts, en daarom ook alleen koorts en weinig pijn, weinig rood te zien, en juist daarom waarschuwde hij voor abcessen (maar deze huisarts vertelde dat zijn vrouw zelf borstvoeding gegeven had, misschien was hij daarom beter op de hoogte?). Je kunt hier nog wat ervaringsverhalen lezen, misschien heb je daar nog wat aan.Fijn dat je Hb wel goed gaat!
githa en ladybos, vorig jaar na de bevalling zat ik ook in 44, inmiddels in 40
En echt niet heeeeel veel voor gedaan, duurt gewoon "ff"Dutchie, ik denk dat dat het wel is idd. Wij zijn ook erg flexibel en makkelijk, en dan gaat alles ook wat makkelijker denk ik. Met 1 kindje gaat dat sowieso ook makkelijker denk ik.
Wij hebben ons leven niet zo aangepast eigenlijk, er zit wat meer regelmaat in vanwege Liam, omdat hij gewoon 3 keer per dag moet eten en op tijd moet slapen en daar groei je ook in natuurlijk. Maar verder doen we hetzelfde als daarvoor. Liam gaat overal mee naar toe en slaapt ook wel overal (het moet wel in een bedje zijn in het donker, dat wel).
Bix, jij ervaart het anders, das wel leuk om te lezen.
Ik ben wel benieuwd hoe anderen dat ervaren, das waar dit topic voor is toch?
Mijn ideale scenario zou zijn dat mijn vriend lekker thuis is bij de kinderen en ik gewoon full-time aan het werk.
En nu mogen jullie schieten
, want ik besef me heel goed dat ik met deze post niet voldoe aan het beeld van een goede moeder .quote:Ik heb net de lactatiekundige een mail gestuurd met het hele verhaal, hopelijk kan zij er ook wat mee. Natuurlijk werden bij mij de symptomen wel gemaskeerd door de Ibuprofen maar ook zonder dat was er waarschijnlijk ook geen roodheid bij komen kijken.Op zaterdag 2 april 2005 15:19 schreef poemojn het volgende:
Jammer dat huisartsen vaak verschillende info hebben.
Fijn dat je Hb wel goed gaat!
Van die ervaringsverhalen wordt ik niet echt vrolijk
maar bedankt voor de link.. Op dit moment zit Nick (noodgedwongen, dat wel) thuis en ik werk dus fulltime en dat betekent idd dat ik op mijn werk helemaal er kan zijn. Toen ik 3 dagen werkte ging dat niet helemaal.Moet ik weer zeggen dat ik juist Liam wel mis ook door het fultime werken, maar ik zou zeker niet fulltime thuis willen zijn. Dat zijn idd wel dingen die het moeilijker maken, dat is wel waar.
Zou jouw vriend fulltime thuis willen zijn indien mogelijk?
edit: En ik vind trouwens ook niet dat je daarmee geen goeie moeder bent!
Alsof je nog niet genoeg aan je hoofd had!Ik hoop dat je borst snel geneest en dat de ander zich gedeist houdt.
Het is dat het een borst is, anders zou ik haar/hem/het eens van dichtbij vermanend toespreken
Beterschap!
Ik ben van mezelf best preuts maar door alle borstvoedingsproblemen en nu weer die abcessen hebben er inmiddels zoveel mensen mijn borsten gezien en bevoeld dat het me geen moer meer uitmaakt We zaten gisteren nog te grappen dat ik alleen maar was doorverwezen voor de echo en naar de chirurg omdat mijn borsten zo mooi zijn en die artsen dat even aan hun collega's wilden laten zien quote:Dat zou inderdaad een hele goede verklaring kunnen zijn. Fijn dat je Hb de goede kant op gaat, en het moet nu sowieso maar eens wat beter met je gaan, oké?!Op zaterdag 2 april 2005 15:12 schreef Ladybos het volgende:
Misschien was mijn lichaam ook wel gevoeliger voor de infecties omdat mijn conditie op zijn zachts gezegd nou niet echt optimaal was
quote:Hoezo niet? Ik zou het zelf 'erger' vinden als je blijft beweren dat je alles 100% aankan, alles 100% goedgaat en dan 'ineens' overspannen bent of zo, omdat je vooral voor jezelf een toneelstukje speelt dat je niet meer aankan (om ff een heel zwart scenario te gevenOp zaterdag 2 april 2005 17:18 schreef livelink het volgende:
En nu mogen jullie schieten
). Het inzien van je zwakke plekken is ook heel goed hoor, dat maakt je écht geen slechte mams quote:Op zaterdag 2 april 2005 10:36 schreef Belana het volgende:
Van maatje 36 droom ik alleen nog maar
Maat 36 is voor mij ook niet haalbaar hoor Ik ben dan wel behoorlijk afgevallen maar maatje 36? Ik vind mama zijn ook geweldig! Ik heb helemaal niet het gevoel zoals sommigen hebben: ik ben alleen maar moeder van....
Ik moet juist af en toe tegen mezelf zeggen: oh ja, ik ben mama
Zo leuk!En ook hier is er over het algemeen regelmaat qua eten en slapen maar als we Morris ergens mee naartoe nemen is hij ook heel flexibel en slaapt in een vreemd bed of gewoon in zijn kinderwagen. Heel fijn en makkelijk. Niet dat hij geen moeilijke momenten kent maar die zijn snel weer over gelukkig.
quote:Op zaterdag 2 april 2005 17:18 schreef livelink het volgende:
Ik vind mijn leven wel erg veranderd sinds de komst van de kinderen en vooral sinds de komst van Job. Ik vind het leven er ingewikkelder en niet altijd leuker op geworden.
...
Mijn ideale scenario zou zijn dat mijn vriend lekker thuis is bij de kinderen en ik gewoon full-time aan het werk.
En nu mogen jullie schieten
LIvelink, volgens mij heeft dit niks te maken met 'geen goede moeder' zijn.Dit gaat over jezelf. Als je het liever anders zou zien qua werk en verzorging van je kind kan je evengoed een uitstekende moeder zijn denk ik. Is je ideale scenario een onhaalbare kaart?
quote:Op zaterdag 2 april 2005 13:52 schreef poemojn het volgende:
Leah, ik dacht gewoon als het geen keizersnee was was het een rare plek voor zwellingen waarmee je niet fatsoenlijk in een bikini kunt..
Ik vind mijn leventje ook helemaal anders. Maar ik had me er ook op ingesteld dat het zo zou zijn. Ik vind het heerlijk. Laat mij maar lekker freubelen met mijn kinderen en ik kom helemaal tot bloei. Dit klinkt zo heerlijk meutig, maar ja misschien ben ik dat ook wel
En tuurlijk heb ik ook wel eens momenten dat ik denk pfffff nu wil ik eens even iets heel anders als kinderen. En dan ga ik dat dus ook doen. Ik heb het grote geluk dat mijn vent het ook heerlijk vind om papa te zijn. Hij werkt onregelmatig en kan dus vaak genoeg ook kind halen en brengen naar school, wandelen enz. En dan kan ik lekker even wat voor mezelf doen.
Ik ga dus niet op de slaapjestijd enzo van de kinderen weg (soms ontkom ik er niet aan met Bo halen van school en Janneke nog niet wakker en dus moet ik die wakker maken) Maar ik probeer zoveel mogelijk om ze in hun eigen bedje te laten slapen op de tijden dat ze moe zijn. Maar ik kom daar niet van in de problemen ofzo. Een bakkie bij vriendinnen doe ik vaak sochtends. En als ik savonds lekker weg wil dan blijft Geer thuis. En als we samen weg willen past 1 van de oma's op.
Bo slaapt overdag ook wel eens bij Oma en Janneke nu soms ook. Savonds nog niet.
In mijn omgeving zijn er mensen die het hebben gedaan; totaal het roer om. Maar zover zijn wij nog niet dat we die stap durven te nemen.
Toch blijf ik het raar vinden dat ze je met zo'n laag hb hebben laten lopen, want dat was toch wel het begin van alle ellende, lijkt het bijna.
Succes
En hoezo geen goede moeder? Je loopt gewoon tegen dingen aan waar heel veel (tweeverdienende) moeders tegenaan lopen: dat je niet op elk gebied perfect kunt zijn en prioriteiten moet stellen.
Livelink, misschien heb jij zo weer even een hart onder de riem. Kan me voorstellen dat "het roer om" niet zomaar te doen is, maar idd misschien wel haalbaar ooit. Zijn toch dingen waarvan je van tevoren niet weet hoe je het wilt/voelt en ineens zomaar vanalles veranderen is meestal niet zomaar gedaan idd. Wat poemojn zegt, je kunt wel dingen gaan onderzoeken.
en jessie, jij bent geen muts
jij vind het zo gewoon heerlijk, das toch zalig dan dat het zo kan!Ik denk dat ik toch liever 3 dagen zou werken, hoewel dat de carrierekansen teniet doet. Maar die heb ik toch niet binnen het bedrijf waar ik nu werk. Als wij straks (op een dag, als het huis verkocht is) een goedkoper huis kunnen kopen en Nick weer aan het werk is, wil ik wel weer 3 dagen gaan werken. Ik zou dan denk ik toch ook wel graag nog een kindje willen en dan vind ik 3 dagen echt zat. Maar ook hier is dat nu allemaal nog niet haalbaar dus.
quote:Wat leukOp zaterdag 2 april 2005 21:45 schreef Belana het volgende:
Ik zou dan denk ik toch ook wel graag nog een kindje willen en dan vind ik 3 dagen echt zat.
Hoe staat het met de verkoop van jullie huis?
nog niet verkocht dus... we wachten het rustig af, thanks (en natuurlijk of het huis verkocht is enzo...)
Lvelink, ik herken niet echt wat je zegt, maar kan het me wel goed voorstellen. En nee, je bent geen slechte moeder maar je ziet eenvoudig waar je beperkingen liggen.
Ik kom op m'n werk ook beperkingen tegen (klussen die snel af moeten gaan mijn buro voorbij, hoe leuk ze ook zijn.. ) en baal dan ook wel eens.
Eigenlijk vind ik dat ik in mijn geval de ideale mix heb
Ik vind twee dagen werken hartstikke leuk, heb mijn vaste werkzaamheden en was van te voren iedereen een beetje bang dat twee dagen te kort zou zijn en dat 't niet zou gaan werken.. In de praktijk blijkt dat hartstikke mee te vallen een werkt 't wonderwel harstikke goed Saskia heeft 't onwijs naar d'r zin op het kdv en vind het geweldig om met andere kinderen te spelen. En m'n drie dagen thuis ben ik gewoon in dienst van Saskia... and I love it Ben wel blij dat ik die twee dagen gewoon weer even Eloise ben en niet alleen maar 'mamamama' Maar in mijn geval is dit een heel mooi evenwicht Ladybos
er komt wel heel veel tegelijk op je bordje hoor.. Sterkte!En de gewichtdames.. goed dat jullie zo zijn afgevallen! Ik ben in de valstrik getrapt van lekker door blijven eten toen ik geen bv meer gaf. Gevolg was, dat ik eerst op m'n oude gewicht zat en alles weer pastte.. Ik stond een tijdje geleden op de weegschaal en was zomaar een kilo of 5 aangekomen! En nu gaan ze een stuk moeilijker weg
(misschien dat als ik er echt m'n best voor zou doen dat 't dan beter zou gaan ) . Ik had wel het geluk dat ik al vrij snel na de bevalling (week of 4 a 5) weer een deel van m'n oude broeken weer aankon.. En 36 zal wel dromen blijven, maar 38 moet toch wel weer haalbaar zijn hier... ('t is nu een rotmaat.. 38 is te klein, 40 te groot ) En op de een of andere manier is er een hoop spek op m'n rug blijven plakken Daar ben ik van 40 voor de zwangerschap naar 44 na de zwangerschap gegaan.. (en dat is 't nog steeds)..quote:Ik duim voor jullieOp zaterdag 2 april 2005 22:01 schreef Belana het volgende:
beetje off-topic hier, dus ff snel
Nou ja... Nick is dus thuis met Liam en hoewel hij dat aan de ene kant wel heerlijk vind, zou hij toch ook wel graag weer aan het werk gaan. Hij ziet toch regelmatig de muren een beetje op hem afkomen. De moeilijkheid op dit moment is de verdiensten die nodig zijn om dit huis te kunnen betalen en dan ook nog oppas. Magoe, voorlopig heeft hij ww en daar redden we het van.
Wat voor mij moeilijk is, is dat papa "de mama" is geworden en Liam hangt dus enorm aan Nick. Ik ben er inmiddels een beetje aan gewend en heb me er bij neer gelegd, wat moet je anders. Maar het doet wel eens zeer. Heeft me dus ook doen realiseren dat ik 3 dagen wil gaan werken in de toekomst om meer mama te kunnen zijn.
Het is idd dat evenwicht wat ik ook zou willen ET
zit je ook niet mee meissie, gaan duimen voor de betere tijden sterkte voor het prikje woensdag hopelijk vallen de bijwerkingen mee
Livelink de "goede moeder" bestaat niet
Belana het gaat allemaal goed komen
quote:Ik weet het niet.Op zaterdag 2 april 2005 22:02 schreef Belana het volgende:
Is het moeder zijn van meerdere kinderen nou ook anders trouwens? Livelink gaf al aan dat ze het wel moeilijk vind. Jessie? andere mama's?
Momenteel gaat het hier aardig z'n gangetje, eigenlijk voor het eerst sinds Judith geboren is. Het eerste jaar vind ik sowieso wel zwaar. Zowel bij Daan als bij Judith. Maar bij Judith vond ik het veel zwaarder, in de eerste plaats omdat Arjan overspannen was, maar ook dat je je aandacht moet verdelen.
Gelukkig heb ik eindelijk weer mijn man terug (zo voelt dat tenminste). Ik heb echt alles alleen moeten doen in het begin en daarbij voor twee moeten denken. Dat vond ik erg zwaar. Gelukkig heb ik wel af en toe wat hulp gehad. En de kracht gekregen om er mee om te gaan en door te gaan en ook om ervan te genieten!
Momenteel gaat het dus wat lekkerder. Daan gaat naar school (twee dagen slechts, dus dat schiet niet echt op
) en Judith vermaakt zichzelf uitstekend. Ze eisen dus niet meer mijn volledige aandacht en dat is wel lekker. Bovendien kan ik dat nu ook aan Arjan overlaten als hij thuis is.Ik vind het heerlijk als ik ze samen zie spelen, dan zit ik ze gewoon verliefd aan te staren! Dat vind ik toch wel het mooiste wat er is
. Dat maakt alle pesterijen weer even goed Ja, moeder zijn van meerdere kinderen is toch wel anders, denk ik. Ik zie nu ook veel verschil tussen de kinderen. Veel dingen zijn toch echt wel aangeboren en kun je moeilijk veranderen en zul je dus moeten accepteren. Hierdoor kijk je toch ook wel anders tegen andere moeders aan. Soms maken ze beslissingen die jij nooit zou nemen, maar ze hebben natuurlijk ook andere kinderen dan jij (en ze zijn natuurlijk ook anders dan jij). Ik ben (nog) meer gaan relativeren.
En Ladybos, veel sterkte! Zo'n abces heb ik ook meegemaakt. Gelukkig heb ik er alleen een klein litteken (nauwelijks zichtbaar) aan overgehouden.
Livelink, jij ook veel sterkte. Soms gaat niet alles zoals je wilt, maar dat maakt je nog geen slecht moeder, hoor!
Best grappig om dat nu eens in de praktijk te zien gebeuren
Hoop voor jullie dat er gauw uitzicht komt!
Fijn trouwens dat het met arjan beter gaat nu ook.
quote:Ja, dat is zo ja! Ik weet het nu heel goed idd en ik denk dat het daarom ook wel zo heeft moeten zijn. Ik leer in ieder geval weer even enorm op dit moment... ik ben ook weer even wat dankbaarder voor de dingen die ik heb en dat is wel goed, af en toe met je neus op de feiten.Op zaterdag 2 april 2005 23:08 schreef E.T. het volgende:
Soms, Belana.. moet je gewoon een andere kant op gedwongen worden om te zien waar je eigenlijke prioriteiten liggen. In jouw geval dus even vijf dagen werken (je twijfelde een tijdje geleden toch of je een baan voor meer uren zou aannemen in jullie bedrijf?) om tot de ontdekking te komen dat je carriere toch iets minder belangrijk is dan je zoon.
Best grappig om dat nu eens in de praktijk te zien gebeuren
Hoop voor jullie dat er gauw uitzicht komt!
en dankjewel!
Wat Grijs ook een beetje zegt. Elk kind is zo anders. Verstandelijk weet je dat wel, maar in de praktijk is dat toch heel anders. Bo sliep bv best wel snel in een lekker ritme. Janneke nog steeds niet . En dat valt dan even tegen. Hoe spontaan Bo is, zo introvert is Janneke soms. Wat bij Bo wel werkte, werkt bij Janneke niet. En dat maakt het juist alleen maar leuker natuurlijk, maar soms ook erg ingewikkeld Ik moest zelf weer helemaal terug naar Janneke zeg maar, terug naar het blanko ergens tegenaan kijken. Wat eigenlijk niet kan want je bent niet blanco meer. Pffff beetje omslachtig uitgelegd denk ik De aandacht verdelen vond ik bijvoorbeeld wel moeilijk. Ik was in het begin erg bang dat ik net iets liever deed tegen de Bo of Janneke . Alsof ik bang was van de ene meer dan van de andere te houden ofzo heel raar. Eerst was de aandacht er alleen voor mezelf, toen Geer erbij toen Bo en nu Janneke. Ook ga ik nu iets midner snel ff naar de winkels bijvoorbeeld. (ja nu Bo op school zit wel) Als ze allebei thuis zijn vind ik dat toch al snel een teveel gedoe. Je moet dan echt met beide rekening houden. En lekker ontspannend een boodschapje doen met die 2 is dat dus niet. Met 1 ging dat weer net wat makkelijker. Bij vriendinnen op visite hetzelfde. Die dingen doe ik wel, als er 1 bij Geer kan blijven of op school zit.
Dus de verandering van geen moeder naar moeder en dan van moeder naar 2 kinderen vind ik ook best nog groot.
quote:Grappig is dat. Ik heb dat nu dus soms al met 1 kindOp zaterdag 2 april 2005 23:28 schreef jessie het volgende:
Ook ga ik nu iets midner snel ff naar de winkels bijvoorbeeld. (ja nu Bo op school zit wel) Als ze allebei thuis zijn vind ik dat toch al snel een teveel gedoe. Je moet dan echt met beide rekening houden. En lekker ontspannend een boodschapje doen met die 2 is dat dus niet. Met 1 ging dat weer net wat makkelijker.
Dan realiseer je je helemaal niet dat 1 kind voor anderen weer een makkie lijkt. Toen wij laatst een weekendje weg waren (zonder Morris) vond ik het al zo heerlijk om alle winkels in en uit te kunnen en uitgebreid te kijken.Wat ik ook echt weer een vorm van vrijheid vind is dat hij nu mee kan op de fiets. Buggy aan de bagagedrager en Morris voorop. Ideaal!
Het heeft bij mij een behoorlijke tijd geduurd voordat ik enigszins gewend was aan het feit dat ik iemands mama was geworden. Ik vond het heel moeilijk om te accepteren dat bepaalde dingen niet zo makkelijk meer gingen als vroeger (spontaan een bioscoopje pakken, uit eten, even wat tijd voor jezelf). We zijn niet moeilijk met Kai en nemen hem ook zo veel mogelijk mee, maar bepaalde dingen kunnen gewoon nog niet met een kindje van 6 maanden en daar heb ik me nu eindelijk bij neer weten te leggen. Ik ben er wel achter gekomen dat ik geen baby-mama ben. Ik kan niet wachten tot Kai wat groter is en bijvoorbeeld mee op de fiets kan of op de kinderboerderij wat meer interesse toont voor de beestjes in plaats van voor zijn speen.
Wat betreft werk: momenteel werk ik 20 uur per week (waar in totaal 6 uur reistijd bij komt). Afgezien van de reistijd vind ik het heerlijk om weer aan het werk te zijn. Zoals ET al schreef is het gewoon lekker om even gewoon m@x te zijn i.p.v. "de mama van Kai". Ik heb gemerkt dat ik dat nodig heb om een leuke mama voor Kai te zijn. Half augustus is mijn ouderschapsverlof op en moet ik weer 32 uur aan het werk (en ben ik per week 8 uur aan het reizen). Daar zie ik best tegenop want voor mijn gevoel moet ik Kai dan best een tijd missen. Helaas is het financieel nog niet mogelijk om minder te gaan werken, maar het plan is om, wanneer Kai op de basisschool zit, alleen nog maar te werken op de tijden waarop Kai op school zit.
Maatje 36.........zucht.......... Dat gaat hier nooit gebeuren hoor. Voor ik zwanger werd was ik net ruim 20 kilo afgevallen. Door de zwangerschap (en het vrolijke eten
) is er 25 kilo bijgekomen. Na de bevalling was er direct 15 kilo vanaf maar ik heb er vervolgens weer 7 bijgegeten . Ik heb mezelf voorgenomen om heel hard mijn best te doen om het er weer af te krijgen maar het lukt me maar niet. Ik grijp nog te vaak naar de lekkere, makkelijke en vooral vette hap. Ik heb er nu 2 kilo af weten te krijgen. Nog 19 kilo te gaan voor ik weer enigszins tevreden ben. Soms word ik er een beetje moedeloos van Livelink, hoe kom je erbij dat je een slechte moeder bent?
Je bent niet happy met de huidige situatie, da's heel wat anders.E.T. laatste keer dat ik je zag, was er niets te zien van die 5 kilo. Ik voelde me juist een kolos naast jou toen.
Misschien begrijp ik het niet helemaal, maar als jullie werken zijn jullie dan eik in gedachten nog thuis? Ik heb juist dat als ik aan het werk ben er volledig in op ga. Da's niets veranderd. Ik doe het alleen nu in 3 dagen (en de avonden). Dan is het wel zo dat als ik donderdagavond thuis kom, wel behoorlijk moe ben. Maar ik heb er een goed gevoel over. Het komt zelfs wel eens voor dat als Léon op dinsdag bij mijn moeder is, ik helemaal vergeet te bellen.
En dan pas bel als Léon allang thuis is. Maar ik vind niet dat dit mij als moeder zijnde kwalijk genomen kan worden of zoiets. Klinkt heftiger dan dat ik het bedoel, maar weet het even niet anders uit te drukken.
Tuurlijk ben ik het liefst bij Léon, maar dit werkt voor ons het beste zo.
Ik denk dat ik het zo het beste uitdruk; ik ben moeder, geliefde, dochter, vriendin én collega.
En jij was toen ook zeker geen kolos! Je figuur was iets minder strak dan toen je nog niet zwanger was, maar he.. een paar maanden daarvoor zat er nog een mooi kereltje in je buik!! Een hoop meiden zouden moord begaan voor jouw figuur zoals het toen was! Maar net als jij ben ik op m'n werk ook echt aan 't werk. Heel af en toe ben ik dan een paar minuten 'mama' die op die momenten haar meissie wel mist, maar die momenten zijn spaarzaam. Voornamelijk ben ik dan collega/werknemer/etc..
quote:Dat vind ik wel een hele mooie. Het is alleen af en toe zo moeilijk om een balans tussen die verschillende rollen te vinden. Ik ben iemand die alles goed wil doen en niets maar een beetje. Sinds Kai is geboren lukt dat niet altijd meer en dat was vooral in het begin behoorlijk frustrerend.Op zondag 3 april 2005 10:51 schreef dutchie het volgende:
Ik denk dat ik het zo het beste uitdruk; ik ben moeder, geliefde, dochter, vriendin én collega.
Ik zou graag weer werken en aankomende zaterdag begin ik ook langzaam. Ik mag voor het eerst sinds ruim 1,5 jaar een festival fotograferen. Heerlijk lijkt me dat!
Dat is ook iets waar je je niet op voor kunt bereiden, gewoon omdat je helemaal niet weet hoe alles gaat voelen.
Het gaat nu wel beter dus he met dat gevoel?
Heb me in ieder geval wel voorgenomen dat ik niet gelijk gewend moet zijn, maar dat dat ook tijd kost.
Ladybos, sterkte. Alsof je niet genoeg al aan je hoofd en lijf had.
En wat ik ook aan mezelf merk is dat ik, nu ik een kind heb, veel relaxter kan doen met bijv. boodschappen doen of wat dan ook. Als je een kind hebt kun je een dag nou eenmaal niet strak volplannen dus ik heb nu echt zo'n houding van: ik zie wel hoe het loopt.... En ik moet eerlijk zeggen dat dat wel heel relaxed is voor mezelf. Een soort onthaasten zeg maar
quote:
LadyBos
echt superklote, wel blij dat je het nog enisgzins positief inziet allemaal Leuk om te lezen wat de invloed van een kindje (of 2 of 3) heeft op iedereen.
Hier is werkelijk alles veranderd met de komst van Jolie, eigenlijk al met de zwangerschap.
Ik ben echt kalm geworden, ze heeft rust in mij gebracht en rust in mijn leven.
Wat ik nog wel erg heb maar dat gaat denk ik nooit meer weg is dat ik de drang heb om 'weg te gaan' verhuizen, nieuw leven, andere plek, nieuw leven. Dat is best in strijd met mijn gevoel dat ik Jolie een enigszins stabiele thuissituatie moet geven, keertje verhuizen oke maar niet om het op de vlucht slaan gevoel te onderdrukken maar gaan verkassen. Tis dat de financiele situatie het niet toelaat
heeft dat toch nog z'n voordelen. Deze moeder is weer aan het werk. Vandaag begonnen en David met traantjes in mijn ogen op de creche afgezet
4 maanden thuis geweest en nu weer aan de slag op kantoor. Ik ben er nu een dik uur en het lijkt alsof ik nooit ben weggeweest.
Vanmiddag kolven (ik moet nog uitzoeken waar trouwens), ben benieuwd..... (ik heb sinds de geboorte van David nog niet gekolfd).
is dat gevoel van achterlaten bij een tweede eigenlijk net zoals bij een eerste?Succes vandaag! Voor je het weet is de dag om!
Succes (en toch ook veel plezier) met werken
En ow ja, tis een prachtig mannetje
Net de foto gezien in het fototopic.Die rust waar jij over schrijft herken ik ook wel LB. Ik moest eerst van alles van mezelf (vooral op carriere-gebied), maar dat lijkt nu allemaal niet meer zo belangrijk. Misschien dat dat ooit nog wel terugkomt, maar momenteel ben ik eigenlijk wel tevreden met mijn leventje zoals het is.
Hoe is het met jou en met Benthe, Stiekemurd? Werkte jij nou in het centrum?
Ik werk idd in het centrum
Hoest met jullie M@x?? en met jullie nieuwe huis, of is nog niet klaar?
quote:het gevoel is precies hetzelfde...Op maandag 4 april 2005 10:09 schreef Luchtbel het volgende:
Ah gossie Lily
(de eerste heb ik trouwens een paar weken geleden met traantjes in de ogen uitgezwaaid op de speelplaats van de basisschool
)Wij waren toevallig vrijdag bij de Villa Happ in de Boogaard maar ik kon er voor Kai niet veel vinden. Heb jij toevallig nog kinderwinkeltips in D.?
Voor de rest dacht ik vlakbij de Markt een klein winkeltje, ben er zelf nog nooit geweest.ik was er ook vrijdag, toevallig!!!!
inderdaad toevallig! Misschien hebben we elkaar wel gezien
En het erge is dat jij er nu heel erg mee zit en als je David straks op gaat halen hij de tijd van zijn leven heeft gehad!
Ik voel me trouwens sinds ongeveer een jaartje weer helemaal mezelf, maar dan nu met 2 kinderen.
Ik eis gewoon af en toe tijd voor mezelf op en dat werkt prima.
iedereen die nogterug naar de oude maat aan het gaan is . Ik begin hier popeyearmen vanEla tegen mn schouder aanhouden te krijgen. Links. moet het beetje gaan afwisselen denk ik . Mis mn strakke buikje ook wel beetje maar veel wandelen doet de truuk vast wel en ben bijna weer terug op oude formaat (maar dan wel met een cup meer (B, toch leuk voor je zelfbeeld als jeborsten je buik voorbijkomen) jeu!)hier baby zwemmen wachtlijst van ZES maanden. als we op zaterdag willen. Is enige keer dat Neelix kan, heb t hem als verjaarkado gegeven...grrrr
Ladybos, dame heel veel sterkte en gezondheid gewenst. Reuma is maar naar. Verdorie.
Knuffel Myrthe nog eens (en nog eens en nog eens) en kijk naar je meisje die het goed doet, wel fijn dat jullie vakantie zo fijn was! (en wat een leuke foute grap over die dokters en borsten en de echo
). Sterkte!Ik herken trouwens ook heel erg wat men hier zegt over jezelf terug willen, psychisch, en het duurt vast nog even voor ik weer helemaal Jdee ben. Misschien dat straks werken (over 9 weken) dat weer gaat doen, maar als ik heel eerlijk ben heb ik eigenlijk helemaal geen zin om te gaan werken. Nu heb ik nog eeeuwen om eraan te wennen, en ben nu ook nog wel erg moe en bovendien heb ik in de afgelopen tijd erg veel nagedacht over de plek waar ik zit op mn werk en wat ik ermee wil. Ik begin een beetje nerveus te worden over dat ik meer iets met mn studie zal moeten doen en dat snel moet doen voor ik blijf hangen in de (tot nu toe wel uitdagend genoege en zeker weten leuke collega's) administratieve functie die ik 2 jaar terug na mn afstuderen begon. Door Ela wordt ik nerveus, want ik ben natuurlijk niet meer zo flexibel etc etc. Ik werkte al 3 dagen trouwens en ga dat weer doen, maar ben wel blij dat het maar 6 weken werken is voor mn werk 2 weken verplicht dichtgaat voor de zomer. Soort van 'test-tijd'. Wel meteen de drukste tijd van het jaar overigens, niet de leukste. maar goed, een beetje "take action before its too late" gevoelens hier. klinkt bekend?
[ Bericht 50% gewijzigd door Jdee op 04-04-2005 12:31:15 (bijlezen bijlezen....) ]
Voor Djen wist ik niet eens hoe je een bh omdeed. Verkoopster stond toen ook rar te kijken toen ik een voedings bh wou, maar echt niet wist hoe of wat. Inmiddels val ik niet meer onder de platte, maar onder de redelijk gevulde dames
van AA naar 80 C is een groot verschil 75DD Daanbanaantje, als we dan toch met maten gaan gooien. Ik heb lang moeten wachten voor ik mijn zwangere buik kon zien vorig jaar.van 85F naar 85G
edit/ waw Sjeen! arme jij! ik ga er misschien onterecht van uit dat t geen pretje is, maar voor bhs kopen lijkt het me uberhaupt naar, laat staan voor je rug
en Anitra, vriendin van me ging van 75a naar 80d! ieks! maar das dus even heftig als bij jou.
[ Bericht 39% gewijzigd door Jdee op 04-04-2005 12:46:10 ]
Ik hou niet zo van oma-modellen, maar iets anders is of heel moeilijk te vinden of meteen peperduur. Dus ik heb nu een Minimizer van Hunkemöller en die zit wel lekker, maar da's dus zo'n witte tent...Verder valt het gelukkig wel mee, geen rugklachten en de rest van mijn figuur past wel bij m'n cupmaat
stinkie! Waar ben je! Ik wil NU zwanger worden!
* Brighteyes heeft maar een klein handje vol en vreest eigenlijk voor theezakjes na een zwangerschap.
Maar als ik deze verhalen zo lees... Kom maar op!
/edit
Figleaves.
quote:Op maandag 4 april 2005 12:06 schreef DaanBanaantje het volgende:
nou ik wou dat mijn borsten iets minder rijkelijk bedeeld waren. Ik had al een grote cup maar door de zwangerschap zijn het nu helemaal meloenen
ja dat ken ik! maar heel heel langzaam lopen ze leeg ...en wat hou je dan over hier van 75B voor de zwangershap naar 80C in de zwangerschap en tijdens de bv ben ik langzaam weer teruggegaan naar 80B (en dat is het nu al een tijdje).
Ze zijn alleen niet meer zo stevig als voorheen, maar hangen nu een klein beetje
quote:maar de mijne lopen niet leeg?!Op maandag 4 april 2005 13:21 schreef Githa het volgende:
[..]
wat doe ik dan verkeerd?Ik vindt het heerlijk om te zorgen en tijdens op een slow tempo het huishouden te doen. Toen ik eenmaal ging werken heb ik wel heel erg moeten wennen, maar vondt het wel lekker om ook eens mijzelf te kunnen zijn.
Alleen nu nog een leuke baan en dan zou ik het helemaal naar mijn zin hebben. Maar goed dat is voor latere zorg. Nu eerst maar eens het volgende babietje eruit zien te krijgen. En dan zal het allemaal wel weer heel erg veranderen, want deze dame beseft zich wel dat met 1 kind het leven een stuk makkelijker is dan met meerdere kinderen.
Ik vindt het wel heel belangrijk om af en toe inderdaad ook eens wat tijd voor mijzelf te hebben, ongemerkt had ik toch vaak een beetje onvrede in mijzelf. En sinds dat ik toen de kappersopleiding oppakte en naar school moest daarvoor, genoot ik gewoon omdat ik deed wat ik leuk vind en er even uit was.
Ladybos
Het valt niet mee allemaal om zoveel op je brood te krijgen. quote:In de ogen van sommigen doe je het juist goedOp maandag 4 april 2005 14:51 schreef DaanBanaantje het volgende:
[..]
maar de mijne lopen niet leeg?!
quote:haha.. ik wou dat ik dan even kon ruilen met die "sommigen"Op maandag 4 april 2005 15:02 schreef m@x het volgende:
[..]
In de ogen van sommigen doe je het juist goed
het enige voordeel is dat ze absoluut niet zijn gaan hangen, alhoewel niet VERDER zijn gaan hangen aangezien het gewicht. Wat me wel opvalt is dat ze een stuk zachter zijn geworden dan voorheen.
[ Bericht 16% gewijzigd door DaanBanaantje op 04-04-2005 15:19:34 ]
Hier zijn ze ook zacht, maar voor Djen was niks dus ik in mijn beleving zijn alle borsten zacht
, Ken je gevoel Sjeen van een F cup zit ik nu op G/H grote gedeelte een H gelukkig loop ik nog steeds rechtop en heb geen rug/nek klachten. Het is dat ik weet dat borstverkleining een hele grote ingreep is anders was ik vast al wel overstag gegaan en gevraagd om een cup D.quote:Kan het me wel voorstellen. Je dag nog doorgekomen?Op maandag 4 april 2005 10:29 schreef lily het volgende:
[..]
het gevoel is precies hetzelfde...
(de eerste heb ik trouwens een paar weken geleden met traantjes in de ogen uitgezwaaid op de speelplaats van de basisschool
quote:Ja zoiets is het. Ik hoef niet perse meer leuk te zijn voor de rest van de wereld, niet meer alles te hebben, niet meer perse leuke kleren/ perfect figuur/ er altijd goed uitzien. Wil nog steeds graag m'n opleiding afronden, leuke uitdagende baan vinden, huisje, maar het heeft niet meer zo veel haast, de druk is er vanaf. Jolie is er en we hebben het leuk samen. Alle andere dingen zijn mooi meegenomen maar vallen soms ook geheel in het niet.Op maandag 4 april 2005 10:20 schreef m@x het volgende:
Die rust waar jij over schrijft herken ik ook wel LB. Ik moest eerst van alles van mezelf (vooral op carriere-gebied), maar dat lijkt nu allemaal niet meer zo belangrijk. Misschien dat dat ooit nog wel terugkomt, maar momenteel ben ik eigenlijk wel tevreden met mijn leventje zoals het is.
van 85c naar 85e (of zoiets)Daarna (en nu nog steeds) 85E (al loopt het volgens mij al weer stiekumpjes richting de F).
Ik hoop dat het zo blijft maar durf niet te hard te hopen..
Ik ben nu ook op zoek naar (een beetje leuke) grote maten voedingsbeha's. Vrijdag ga ik even bij Hunkemöller kijken, ik heb gehoord dat ze daar ook wel goede beha's hebben.
Ik heb er al één van het merk Anita maar die vind ik zo verrot zitten... Ten eerste is ie gewoon ietsje te groot en kruipt ie daarom op mijn rug steeds iets op. En ten tweede ben/was ik altijd beugelbeha's gewend. Vandaar eens wat andere modelletjes proberen.
En of mijn leven veranderd is nadat Thijs geboren is;
Moeilijk te zeggen, aan de ene kant ben ik overdag nu ineens thuis bewust voor gekozen, en ook wel fijn doordat mar veel van huis is.
Ik ben ondertussen langzaam aan begonnen om het huisje op te knappen, nu thijs wat groter is gaat het wat makkelijker.
Het enige wat ik wel beetje mis is mijn sociale leventje die best wel minder geworden is aangezien ik de enigste in de vriendenkring ben die getrouwd is, en een kindje heeft.
voor de rest geniet ik enorm van het moederschap
Moest terugkomen bij de chirurg voor controle van de wond. De wond was al weer dichtgegroeid ondanks het spoelen en dat was dus niet de bedoeling. Ze heeft nog geprobeerd het weer open te trekken :-X maar dat lukte niet. Er zat weer een harde plek dus we moesten weer meteen door voor een echo. Het bleek dat er weer een abces zat, dit keer van 3 cm doorsnede. De wond moest dus weer open en er moest een drain aangebracht worden om de wond open te houden. Eigenlijk moest dit onder narcose gebeuren maar de chirurg wilde het ook wel onder plaatselijke verdoving doen zodat ik niet weer een nacht hoefde te blijven. Dus zo gezegd zo gedaan en nu zit ik dus gelukkig weer thuis in plaats van in het ziekenhuis. Het abces in de andere borst zat er ook nog steeds maar leek iets kleiner te zijn dus dat kijken we nog even aan met de antibiotica tot donderdag.. Als jullie het teveel vinden worden dan zeg je het maar hoor, dan hou ik erover op. De dokter vroeg vanmiddag of ik een medische achtergrond had (ik was aan het meepraten over de medicatie en de behandeling). Lijkt me geen goede ontwikkeling Ik ben het echt spuugzat nu, ik wil gewoon onbezorgd kunnen genieten van het nieuwe moederschap en ik zou me ook wel weer eens wat vrouwelijker willen voelen.. (en volgens mij wil Guido dat ook wel ). wat cupmaten betreft: ik had net als Brighteyes gehoopt op een leuk maatje meer door m'n zwangerschappen, maar helaas, geen enkele groei waarneembaar!
behalve dan tijdens de stuwing de eerste dagen na de bevalling, toen voelde ik me wel even Georgina Verbaan die steeds wilde roepen 'allemaal echt hoor!' Maar ze zeggen toch dat de omvang van je borsten definief is/blijft ongeveer één jaar nadat je gestopt bent met de borstvoeding? Dus wie weet is er nog hoop voor sommige dames
Ik vind mijn leven inhoudelijk eigenlijk weinig veranderd met de komst van Noah. We doen hier eigenlijk nog dezelfde dingen als eerst. Wel vind ik mijn leven waardevoller geworden, en bepaalde dingen zijn veel minder belangrijk geworden
Ik ben wel heel blij met mijn leven zo
cupmaten he?
Hier een D75 voor de zwangerschap, een dikke D85 erna en nu ligt het eraan, D80 ongeveer. Toevallig van de week 3 dezelfde bh's gekocht waarvan er 1 goed zit (een D85 die ik gepast had) en de andere 2 in dezelfde maat (ze zijn alleen een andere kleur) zijn te groot... Hoop dat het vanaf hier gewoonweg weer beter gaat!Ladybos, ik hoop dat je gauw geneest en dat je heel snel kunt genieten van je kleintje.
Over Cupmaten gesproken, toen ik 18 was had ik een 75A (klein handje vol) maar ik was niet zo blij hiermee, kon ook weinig leuke setjes vinden. Ik werd wat zwaarder (niet veel hoor, 4 kilo) maar genoeg om van een 75A naar een 75B te gaan en sinds de bevalling heb ik een 70/75 D. En ik ben er wel blij mee hoor maar ook in grote maten vind je niet veel leuke bh's. Ik had liever een 75C gehad maar ik klaag niet hoor. Ik vind ze wel mooi zo.
Ik ben blij weer op me zelf te wonen maar ik heb nog niet echt lekker op de bank kunnen hangen of iets voor me zelf kunnen doen sinds we zijn verhuisd. Er is nog zo veel te doen en iedere dag doen we een beetje. Vandaar ook dat ik niet zo heel veel meer post op Fok want ik moet daar echt voor gaan zitten om het een beetje door te kunnen lezen en te kunnen reageren. Maar goed, binnenkort ga ik er ook echt voor zitten, een dagje voor mij zelf. Tenslotte neemt mijn tante me binnenkort mee naar een beauty salon, ben benieuwd.
nu mag het wel weer goed gaan hoor sjee...Ik ben heel nieuwsgierig hoe het jou als moeder van een kleintje vergaat met deze nieuwe zwangerschap.
Voor mijn zwangerschap had ik altijd een cycles van netjes 28 dagen. Ik kon er de klok op gelijk zetten! Na de bevalling kwam die stipte cyclus ook direct weer terug, maar nu?
29 dagen
30 dagen
28 dagen
en nu zit ik op dag 32!
Iemand ervaring hiermee?
Het is niet altijd zo makkelijk om zwanger te zijn en een kleintje te hebben, maar ik geniet erg van Noa! En dat maakt het ook een stuk minder zwaar moet ik zeggen. De zwangerschap van Noa was echt geen pretje, de misselijkheid was toen veel erger. Gelukkig is dat nu dus een stuk minder!
Noa slaapt ook regelmatig best goed overdag (soms ook niet, maar dan ga ik lekker met haar wandelen) dus dan kan ik ook even liggen.
Wat ik wel jammer vind nu is dat ik me weer niet lekker voel en daardoor minder snel de deur uit kom...je gaat toch niet zo snel een treinreis maken als je elk moment weer erg misselijk kan worden. Het is namelijk echt bij vlagen ineens heel erg, en dan kan ik ook bijna overgeven. Eten helpt er niet altijd tegen, vooral 's avonds niet, dan ben ik de hele avond misselijk. Maar dan is mijn man er gelukkig en kan hij voor Noa zorgen!
En laten we hopen dat het gewoon over is na de eerste drie maanden he
!Voor de rest heb ik er WEER moeite mee me voor te stellen dat ik écht een kindje ga krijgen
, het zal wel een kwaaltje van mij zijn, want het is best onwerkelijk. Zeker nu ik net vier maanden geleden Noa heb gekregen, is het een raar idee dat er een tweede aankomt. Maar ik verheug me er ook erg op moet ik zeggen. Ik heb al geinformeerd naar dubbele kinderwagens, ledikantjes, commodes en natuurlijk zijn we hard op zoek naar een nieuw huis! Als jullie nog een makelaar in Noord-Brabant weten (Den Bosch, Oss etc.) die ook huizen verhuurt, let me know !!
Maar ja, dat zou heel toevallig zijn natuurlijk. Oh ja, wat betreft die cupmaten (ik had het hier wel een beetje gevolgd), ik heb zelf niet echt een erg verschil gemerkt, behalve dat mijn oude beha's wel te klein zijn...ik heb ipv 80D nu DD volgens mij. Dus dat valt nog wel mee! Na de bevalling dacht ik echt: oh nee he...want ik had echt enorme meloenen voor m'n gevoel, maar dat ging er snel af met de borstvoeding. Nu zijn ze best normaal vind ik (nou ja, voor een grote maat dan, maar groot zijn ze altijd al geweest (en ik had graag wat kleiners gehad!)...
Mijn buik is wat anders. Die is echt streperig geworden... maar ach, ik hield toch al niet van bikini's ...
Ik maak me er maar niet druk om.
Nee, niet echt een bewuste keuze, alhoewel het wel een bewuste keuze was om meer kinderen te willen. En natuurlijk mag je dat gewoon vragen !! kan zijn dat we die site al hebben want we hebben al aardig gezocht... ik herken Meeus in ieder geval. Overigens wonen we zelf niet in Noord-Brabant maar willen we er graag heen
. We wonen nu in R'dam en zijn daar ook het langst ingeschreven als woningzoekende. In andere plaatsen hebben we helemaal geen schijn van kans in de sociale woningbouw, en kopen is (nog) geen optie, dus moeten we het van de makelaars hebben die verhuren. Hou er dan wel rekening mee dat ze vaak een maximum stellen aan de huur, meestal moet je bruto maandinkomen minimaal 4-5 keer de huur bedragen (en dan tellen evt kredieten ed ook nog negatief mee). Aangezien huurhuizen in de vrije sector vaak zeker 500 euro kosten kun je wel uitrekenen wat je dan maandelijks moet verdienen. Dynamis ABC verhuurt ook woningen, maar dan zit je wel wat Noordelijker.
Succes ermee!
Ontopic: En met mij gaat alles goed.
/edit
Dat een koophuis geen optie is, komt dat misschien door de hoge huizenprijzen? Want dan is Zeeland misschien een optie voor jullie, is wel goedkoper. En vanuit Rotterdam/Brabant vaak wel te doen denk ik. Op www.onlinehypotheekvoorstel.nl kun je een goede indruk krijgen wat er mogelijk is op hypotheekgebied.
[ Bericht 23% gewijzigd door poemojn op 06-04-2005 17:01:02 ]
Suzanna, www.funda.nl vind ik wel een handige huizen-zoek-site!
was ff offtopic maar goed
quote:In de serie Roseanne vroeg zoon DJ aan zijn moeder of hij een 'ongelukje' was. Nee, geen ongelukje. Hij was een verrassing. Vond ik wel mooi gevondenOp woensdag 6 april 2005 16:24 schreef Suzanna het volgende:
Laten we maar zeggen dat het een 'gelukje' was dan!!
was dat bij jullie ook al zo snel? Dylan is nu bijna 7 weken.
had gehoopt dat dat nog wel een maand of 10 zou duren
Ik moet even kwijt dat ik echt superverliefd ben.
Kai is vandaag precies een half jaar en dat nodigt natuurlijk uit tot het ophalen van herinneringen. Na zo'n korte tijd zijn er al zoveel en de één is nog mooier dan de ander. Ik kan niet anders dan tot de conclusie komen dat ik nog nooit zo gek op iemand ben geweest als op Kai . Alles aan hem is gewoon leuk. Hoe hij zit te zingen in de kinderwagen als we boodschappen aan het doen zijn, hoe hij een giechelbui krijgt als je wilde spelletjes met hem doet, hoe hij zelf probeert zijn fles vast te houden, hoe hij snurkt als hij ligt te slapen.......... zo kan ik nog wel pagina's lang doorgaan. Als ik de verhalen moet geloven dan wordt het alleen nog maar fijner en leuker en mijn hart barst nu al bijna uit elkaar..... (zo herkenbaar!!)En gefeliciteerd met Kai zijn eerste half jaar
M@x, gefeliciteerd met de halve verjaardag van Kai Heel herkenbaar idd
en M2x natuurlijk ook een beetje.Woningruil is geen optie voor ons, ons huisje is te brak voor wie dan ook, niemand wil ons huisje alstie bij z'n goede verstand is
...en kopen kan niet vanwege mijn man's salaris én idd de woningprijzen, we kunnen gewoon geen 'normale' hypotheek krijgen, maar bedankt voor de tips!!En ik vind een 'verrassing' of 'cadeautje' ook erg leuk gevonden!!! En dat is het ook hoor...
En ik ben ook superverliefd en trots op mijn meisje....ik kan het me zo goed voorstellen!!! Als ik je verhalen lees krijg ik een heel herkenbaar gevoel van: houdt het dan nooit eens op? Ik vond dat jij je portie al wel gehad had, een nieuwe ingreep met drain etc. was echt niet nodig geweest Wat is het toch oneerlijk soms ! Hoe gaat het nu met je? Red je het allemaal met de verzorging van Myrthe?
Beterschap !
Ook hier helaas weer een medische bijdrage: maandag constateerde de internist dat ik een pancreatitis heb. In plat Hollands: een ontstoken alvleesklier. Ik moest opgenomen worden en mocht niets meer eten en drinken. Je kunt een bourgondiër als ik geen gemenere straf geven
Ik kreeg alleen vocht met glucose en zout via een infuus en op woensdag mocht ik wat slokjes proberen te drinken. Dat ging goed, dus daarna een dagje vloeibaar en wat hapjes. Ook dat ging goed en vandaag mocht ik naar huis. De ontsteking is weg, alleen de oorzaak moet nog gezocht worden. Ze vermoeden een verdwaalde galsteen, dus de rest van de behandeling wordt poliklinisch gedaan, met een MRCP ??? (Poemojn, help!) een soort MRI ?
Anyway, het was "grappig" om een kort weekje in hetzelfde ziekenhuis als Danyel te liggen. Ik kreeg alle medewerking en mocht zo vaak ik wilde van de afdeling af, al was het wel erg onhandig met die infuusstang etc. En natuurlijk kwam Danyel ook af en toe op bezoek bij mij
.En nu ben ik dus weer thuis en moet me beheersen niet alle kasten leeg te eten
Je hebt dus een week in het ziekenhuis gelegen? Hoe gaat het nu met de medicijnen, heb je nog zo veel pijn? (En heb je m'n teratologie-berichtje in Danyels gastenboek gezien?)
Het zit je niet echt mee..
Beterschap! (En eetze!
)/edit
Nog geen Danyel-update op jullie site zie ik, ben benieuwd hoe het nu ook met hem gaat...
Kai alweer een halfjaar, wat gaat het toch hard! Gefeliciflapstaart!
Een vriendin van me noemde Noah ook een cadeautje toen ze hoorde dat ik zwanger was
En mijn zus noemt Noah altijd "Nootje Kadootje" phluphy wat een tegenvaller weer zeg!
Fijn wel dat je weer thuis bent en hopelijk valt de rest van d ebehandeling erg mee!quote:Dankje Poemojn ! Je bent een kei, ook die teratologie info was van nut (een co-ass interne geneeskunde heeft er wel gebruik van gemaakt)Op vrijdag 8 april 2005 18:00 schreef poemojn het volgende:
Een ERCP denk ik Phluph...
Je hebt dus een week in het ziekenhuis gelegen? Hoe gaat het nu met de medicijnen, heb je nog zo veel pijn? (En heb je m'n teratologie-berichtje in Danyels gastenboek gezien?)
Het zit je niet echt mee..
Beterschap! (En eetze!
/edit
Nog geen Danyel-update op jullie site zie ik, ben benieuwd hoe het nu ook met hem gaat...
Ik mocht 6 x per dag morfine, maar heb er geen gebruik van gemaakt. Dat hoefde ik ook niet, want omdat ik al vanaf zondag niets meer at (en vanaf maandag dus ook niets meer dronk) kwam de alvleesklier tot rust en bleef de pijn uit. Door hem een paar dagen rust te geven is de ontsteking weg, en nu kan ik weer eten, al doe ik het wel rustig aan.
Enne... de site is bijgewerkt
jemig Phluph, nou dat weer ...... Ennuh wat ik je nog zeggen wou, ik vond dat Danyel er zaterdag veel beter uit zag dan de week ervoor! Lees net dat het ook echt wat beter lijkt te gaan met hem. Super fijn.
Nu maar eens een rustig uitrustweekendje Phluphy
Dat je zelf in het ziekenhuis hebt gelegen vind ik toch wel erg schrikken, houdt het dan nooit op bij jullie? Ik ben blij dat jij ook weer een beetje opgeknapt bent en ik heb nog 1 hele grote wens voor jullie "rust". Want volgens mij zijn jullie daar alle 3 nu wel aan toe.
Ladybosje hoe gaat het met jou?
Dikke kus, geniet rustig van het weer gaan eten en tot gauw met goeie berichten, hoop ik!
Danyel
! voor jullie. Wat ik al op de site zei, pas goed op jezelf. Ik kan me heel goed voorstellen dat je sinds Danyel weinig tijd aan jezelf besteed en al je voelsprieten op Danyel zijn gericht. Maar pak heel rustig je herstel en probeer niet te snel het oude ritme op te pakken. Hele dikke M@x, heel herkenbaar!
We hebben hier laatst nog de video zitten bekijken van Léon toen hij net geboren was tot nu. Mama smolt helemaal.
Gelukkig dat er weer wat rust bij Danyel komt Enne denk ook aan jezelf wijffie
Meid daar zit je ook niet op te wachten, zelf ook nog in het ziekenhuis. Gelukkig was je er op tijd bij..Hier gaat het wel goed, ben blij dat de drain er weer uit is maar maak me nog wel zorgen, want de harde plekken zijn er nog steeds (in beide borsten). Maandag moet ik weer terug komen. Tot die tijd moet ik doorgaan met de antibiotica en als ik weer koorts krijg of als de pijn toeneemt moet ik naar de spoedeisende hulp.
Ladybos, ik hoop voor jouw ook dat het toch de goeie kant opgaat met die absessen. Het zijn rotdingen en ongeloveloos pijnlijk. Ik krijg er steeds eentje op mijn staartbeentje, waar dus alle zenuwen bij elkaar komen. Eigenlijk maakt het natuurlijk helemaal niet uit waar je ze krijgt. Ze zijn gewoon enorm pijnlijk. Dus ik hoop voor je dat die antibiotica echt aanslaat.
En ik ga even weer bijlezen Ladybos jij krijgt je portie ook wel. Ook voor jou een dikke
en hopelijk houd het eindelijk eens op en komt er rust en genieten voor in de plaats, ik gun het jullie zo quote:Jeej fluf, wat een ellendeOp vrijdag 8 april 2005 17:52 schreef phluphy het volgende:
In plat Hollands: een ontstoken alvleesklier. Ik moest opgenomen worden en mocht niets meer eten en drinken.
Fijn dat je weer thuis bent
is dit trouwens de 'vermoedde' maagzweer waar je al eerder last van had?
quote:OiOp vrijdag 8 april 2005 21:24 schreef Ladybos het volgende:
Hier gaat het wel goed, ben blij dat de drain er weer uit is maar maak me nog wel zorgen, want de harde plekken zijn er nog steeds (in beide borsten). Maandag moet ik weer terug komen. Tot die tijd moet ik doorgaan met de antibiotica en als ik weer koorts krijg of als de pijn toeneemt moet ik naar de spoedeisende hulp.
Ik duim dat het maandag 'gewoon' eens weg is, goed?
hier toch maar gezwicht voor opmerkingen van mn fam dat Ela wel erg geel ziet; toch maar een keertje bloed prikken, zien of die lever t goed doet. Liefst in een ruk door als ze voor dr heupjes weer naar het zkh moet, maar das pas op de 26e (is ze 3 maanden), misschien regel ik het eerder bij de huisarts (die overigens een maand terug haar niet zo geel vond en het wegwuifde). Maar het is wel ergens moeilijk, als moeder wordt ik tussen het vertrouwen dat t wel los loopt en onzekerheid heen en terug geslingerd soms. Herkennen jullie dit ook? Verder ook erg moe hier, ben wel erg blij dat ik nog tot juni thuis ben op verlof (dan is ze 18 weken oud), huishouden bijhouden is net te doen zo. Vandaag eindelijk weer wat klussen enzo; dingen die geverfd moeten worden (al sinds vorig jaar
). Is ook fijn als dat eens gebeurt... De laatste paar dagen geniet ik zo vreselijk van Saskia
Ze kan zo in haar spel opgaan, ondertussen hele verhalen vertellen (waar ik geen reet van begrijp) en dan gewoon een kwartier met een kartonnen doosje spelen terwijl ze plat op d'r kont zit. Ze komt dan niet aan dingen waar ze niet aan mag zitten en is de hele dag vrolijk. Windt iedereen om haar kleine worstevingertjes, flirt met iedereen die ze tegenkomt (kreeg laatst last van plaatsvervangende schaamte bij haar verliefde blikken naar de kaasboer ) Echt van die dagen dat 't gewoon een groot feest is om mama te zijn
Als ik hem af en toe bezig zie kan ik een glimlach niet onderdrukken. Zodra Melvin dat doorheeft begint ie mee te grinniken. En af en toe krijg ik spontaan een kus van hem
Dus ja, ik ben ook helemaal smoor op m'n kind.Ik schreef net in het dreumerstopic dat Liam nogal een draak is op het moment, maar idd soms geef je hem een foldertje en daar is ie dan een uur zoet mee en zo lief, zo oneindig lief als mijn mannetje is
zucht.... I love to be a mama!quote:Op zaterdag 9 april 2005 23:22 schreef E.T. het volgende:
Kennen jullie dat? Van die periodes dat je echt helemaal smoor op je kind bent? Dat ze echt alleen maar lief en vrolijk zijn? Dat ze niet 'stout' ondeugend zijn, maar alleen maar 'lief' ondeugend?
hier is het mannenmiddag.
heb ik ooit zelf ingesteld omdat ik vind dat mannen onder elkaar ook leuke dingen moeten doen.
en zo af en toe is het hier dus mannenmiddag.
ze zijn samen naar het zwembad en ik zit met een kop koffie lekker te surfen
en me zo nog even verdiepen in mijn hobbies
heb jij idd ook ff tijd voor jezelfJe hebt groot gelijk dus Lady-wrb!
Moest van Mar maar op de bank gaan liggen
toch een bevestiging voor waar jij als moeder voor staat niet dat dat nodig is natuurlijk...voor er gehapt wordt Ik wou gisteravond een soort gelijk iets plaatsen maar m'n
wou naar bed. Had het gister met Snoopy over dat je soms helemaal ontroerd kan zijn over dingen die andere mensen over je kindje zeggen.Zoals m'n
die zei dat hij zich niet kon voorstellen dat als we later ooit kinderen zouden krijgen dat die kinderen dan zo lief waren als Jolietje.....een gelijke opmerking maakte een vriendin van mij een keer. De oppas die ontroerende dingen in het schriftje schrijft: 'Als je later groot bent lieve Jolie, ga dan maar naar een school bij ons in de buurt, ik kom je wel ophalen. Ik wil nooit meer een ander oppaskindje'. En de kassamevrouw die tussen het piepen door zei dat ze altijd een beetje warm werd van binnen als Jolie naar d'r lachte of d'r gedag zwaaide.Het is zoiets geks, kan er bijna spontaan van moeten huilen, andere mensen vinden mijn kind ook zo lief
Och Luchtbellie!
Fijn is dat, zo'n compliment Luchtbel> en dan is je hele dag goed, loop je op wolken. En terecht trouwens
Met mij gaat t wel, eigenlijk, nog wel erg moe. Het is geweldig om te zien dat Ela al meer doet dan alleen maar huilen, slapen, en alle emoties in 4 seconden kan laten zien op haar gezicht; het begint allemaal meer gericht te worden. Ze maakt geluidjes in de box tegen de baby-gym-hangers en het gericht ertegenaan slaan gaat ook steeds beter, en een lol dat ze dan heeft. Dat maakt het allemaal zoveel leuker, mama zijn. Want hoe geweldig, mooi en speciaal het ook al was vanaf t begin, dat t leuk is maakt t zoveel fijner. Verder is de situatie met mijn moeder nu stabiel, over een maandje wordt op een ctscan duidelijk of de chemo waar ze nu mee bezig is werkt. Ik ga naar hen toe wanneer het kan, vermoeiend maar te doen.
Jolietje is ook zo'n lieffie, ik ben d'r ook helemaal weg van (maar dat had je al wel door zeker )Ik ga ook eens gauw zo'n babygymding kopen, volgens mij is Myrthe daar nu ook wel aan toe.
quote:Blij te lezen dat je het allemaal nog kunt behappen, het is gewoon een zwaar vermoeiende en emotionele periode waaraan je niet ontkomtOp woensdag 13 april 2005 22:30 schreef Jdee het volgende:
Met mij gaat t wel, eigenlijk, nog wel erg moe. Het is geweldig om te zien dat Ela al meer doet dan alleen maar huilen, slapen, en alle emoties in 4 seconden kan laten zien op haar gezicht; het begint allemaal meer gericht te worden. Ze maakt geluidjes in de box tegen de baby-gym-hangers en het gericht ertegenaan slaan gaat ook steeds beter, en een lol dat ze dan heeft. Dat maakt het allemaal zoveel leuker, mama zijn. Want hoe geweldig, mooi en speciaal het ook al was vanaf t begin, dat t leuk is maakt t zoveel fijner. Verder is de situatie met mijn moeder nu stabiel, over een maandje wordt op een ctscan duidelijk of de chemo waar ze nu mee bezig is werkt. Ik ga naar hen toe wanneer het kan, vermoeiend maar te doen.
Super dat Ela het allemaal zo goed doet en jij zo van haar kan genieten, dan is dat toch een klein wondertje wat precies op het goede moment gekomen is
sterkte...En Jdee ook
Ik hoop toch zo dat je snel opknapt!
Sterkte en een heel dikke knuffel
En ja heerlijk is dat he als iemand een leuke opmerking maakt over je kleintje. Dan is je dag gelijk goed en ben je oh zo trots
Sterkte.
LB en Tex, hier zit ook zo'n mama.
Natuurlijk zijn wij als ouders totaal niet objectief als we zeggen dat ons kindje echt de liefste en de schattigste is. Maar als iedereen om je heen volledig in
valt op het moment dat hij naar ze kijkt, ga je je toch afvragen: Mag ik het dan nu gewoon hardop zeggen?Lb, zoals jij het omschrijft, heerlijk!
en je verdient het
Om een voorbeeld van Léon te geven; de laatste keer dat Léon op woensdag op het kdv was, had 1 van de leidsters echt moeite om afstand van hem te doen. Ze werkt nl. niet op donderdag, dan is hij er nl. nog wel. Ze had al een paar keer in zijn schriftje geschreven dat ze hem zo zou missen, maar dan heb je nog zoiets: Ja tuurlijk, dat zeg je gewoon plichtsgetrouw.
Maar toen ik hem uit bed haalde, vroeg ze of ze hem nog 1 keertje aan mocht kleden. Ondertussen druk knuffelend.
En zoals mensen op hem reageren, zelfs pubers zitten vertederd in de buggy te kijken. Dan weet je gewoon als ouder, geheel objectief bekeken natuurlijk
, mijn kind is echt de liefste en de schattigste. de aller aller mooiste liefste van de hele wereld Helaas heeft het niet geholpen en kreeg ik vannacht weer 39 graden koorts, dus ik zat vanochtend weer eens in het ziekenhuis. Ze hebben weer gepuncteerd en dit zetten ze ook weer op kweek. Want zoals Lewis al schreef teveel antibiotica is ook niet goed en het slaat nog steeds niet aan, maar misschien zit er toch (nog) een andere bacterie en heeft de antibiotica dus wel geholpen tegen de bacterie die er eerst zat. Gelukkig hoef ik nu pas donderdag weer terug te komen, heb nog wel een afspraak staan voor maandag maar als de situatie niet verergerde mocht ik die afbellen. Ik ben het zo langzamerhand spuugzat Ik mag ook nog steeds niet beginnen met de medicijnen tegen de reuma zolang de infectie nog niet helemaal weg is. En hoe langer ik wacht hoe groter de kans op gewrichtsschade. Dus dat zit me ook niet lekker. En dan is er nog een hartfoto waarop 'iets' te zien was wat niet hoorde, ze wilden niet precies zeggen wat het was want dan zou ik maar ongerust worden terwijl dat misschien niet nodig was (alsof ik nou niet ongerust ben 
), maar het had iets te maken met een afwijking aan het hartzakje en volgende week wordt de foto opnieuw gemaakt. Verder rochel ik hier nog lekker door en kijkt iedereen me bedenkelijk aan als ik moet hoesten want af en toe heb ik het gevoel dat ik er haast in blijf. En op bronchitis zitten we nu niet te wachten he Oftewel voorlopig zijn we nog niet van de doktoren af vrees ik. Ze zijn trouwens wel allemaal vreselijk lief daar (zkhs Hilversum). En ik mag iedere keer weer ff snel tussendoor, dus hoef ook niet lang te wachten steeds. Maar inmiddels hebben we wel alle tijdschriften uit die in de diverse wachtruimtes liggen Van de week hebben we zelfs zitten schaken (mijn eerste potje schaken ooit en ik heb nog gewonnen ook . Enneh al die mensen die denken dat hun kind de schattigste is, jullie zitten er naast hoor. Vraag maar aan al het verplegend personeel in Hilversum wie de schattigste is Wedden dat ze Myrthe zeggen ? Ik had trouwens direct een drain gekregen om de wond open te houden, zodat alle troep (en melk) er nog uit kon. Ik geloof dat die drain 1 à 2 weken heb gehad (ik weet het niet meer) en vervolgens moest de wond vanzelf dichtgroeien. Tijdens het spoelen maakte ik dan ook mijn borst (voorzichtig) leeg.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je straks snel opknapt!
). Vooral nu er steeds harder gelachen wordt en het contact intenser lijkt te worden. Wat een koppies! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik mij soms enorm kwetsbaar voel in mijn geluk. En dat is een rotgevoel. Allerlei onzekerheden en zorgen komen erbij en die brengen me soms behoorlijk uit balans. Het wordt wellicht tijd dat ik mijn miniwereld weer wat ga vergroten. Weer aan het werk; alsof ik uit een droom ga stappen. Hopelijk draagt dat ook bij aan wat meer relativeringsvermogen. Zucht....wat is mijn leven verrijkt met de komst van mijn kindjes. Het is gekleurder geworden, maar de kleur zwart is ook donkerder geworden. De gradatie van lief is opgerekt, maar de gradatie van 'erg' ook.
Sommige dingen veranderen waarschijnlijk nooit. De kans dat ik ooit een ochtendmens word lijkt me nu wel nihil. Ik ben en blijf onder alle omstandigheden een nachtuil, zij het dan met de ogen op half zeven
. En over het onderwerp maatje meer (cup) of minder (kleding) laat ik mij wijselijk niet uit. Die harde confrontatie kunnen mijn hormonen nog niet aan
. [ Bericht 10% gewijzigd door Smirre op 16-04-2005 00:55:07 ]
Als al deze ellende een beetje achter de rug is ga ik wel weer eens lijnen, daar heb ik nu echt de puf niet voor. Maar Mr.Bos zei van de week wel dat het hem wel tegenviel dat mijn buik nog zo dik was, hij had verwacht dat het wel sneller weer weg zou trekken. Dat valt mij ook wel tegen eigenlijk, vooral het bovenste deel van m'n buik (stuk boven de navel zeg maar) staat nog best bol. Hoe lang duurt het normaal gesproken eigenlijk voordat alles weer een beetje teruggeplooid is ? Op vakantie waren er twee andere moeders met kindjes van resp. 11 en 13 weken en die waren al weer hartstikke slank (lees: slanker dan ik ooit geweest ben ) dus daar ging m'n excuus dat alle moeders er maaaanden over doen om weer de oude te worden Het lijkt me heel erg zwaar, twee van die ukkies, maar ook wel heeeeeel erg mooi hoor ! Dubbele rijkdom ! Nu kan ik al een tijdje de smalste ook aan. Komt vanzelf weer. Je hebt 9 maanden om te ontzwangeren, dus alle tijd.Fijn dat het beter lijkt te gaan Ladybos!
maar goed we houden de hoop dat het een keer gaat werken en heel langzaam ...heeeeeeeeeeeeeeel langzaam hoor.... trekt het weer een beetje bij.Ik denk dat het gewoon net zo is als anders.... sommige mensen worden nog niet dik al eten ze elke een pot chocopasta leeg
en sommige die hoeven alleen maar te kijken hoe die andere hem leeg eet om 3 kilo aan te komen .... de natuur is hard! Ik ben al 8 weken aan het lijnen en heb nog niet 1 x gezondigd, zelfs niet eens een boterham met kaas ofzo omdat daar ook vet in zit en de kilo's zijn er nog niet allemaal af
maaruh de teller is nog aan het terug tellen dus we houden nog even vol. Ik denk dat ik na de beroemde 9 maanden wel weer op mijn oude gewicht zit Maar ach ik heb altijd moeite moeten doen om op gewicht te blijven en heb mijn maat 38 altijd met moeite kunnen houden wat dus nu een 44 is Het leven bestaat uit meer als alleen een broekmaat toch Ik wàs een stuk slanker net na de bevalling, dan dat ik nu ben. En hoewel ik veel trappen loop om kindjes uit/naar bed te brengen, ben ik verder nog niet zo mobiel. Ik heb een postnatale bekkeninstabiliteit..en dan is trappenlopen altijd een aanrader (NOT), maar je moet wat als je wilt dat je kinderen in hun bed slapen. Daarbuiten ben ik een stuk minder beweeglijk. Het feit dat ik binnen zit te pratten, balend dat ik niet als een hinde achter de kinderwagen loop, compenseer ik weer met lekkere dingen. Vandaar. Ontzwangeren of niet, maar mijn groei heb ik nu enkel aan mijzelf te danken
Maar eh.... Smirreman moet het niet in zijn hoofd halen hier iets over te zeggen, want de hormonaal bepaalde irritatiegrens is nog zéér laag. Uit lijfsbehoud zou ik hem dat dan ook niet aanraden.
quote:Wat naarOp zondag 17 april 2005 11:43 schreef Smirre het volgende:
Ik heb een postnatale bekkeninstabiliteit..
Komt dat door je bevalling?
M'n buik hangt nog een beetje als een hangbuikzwijntje.. Maar als we terug komen uit New York ga ik meer sporten en ook echt naar de sportschool en flink aan de lijn..
maar waarom is al dat eten zo lekker? Is niet leuk
En veel te moeilijk om te laten staan..Ik heb nu een soort schema gemaakt in mn agenda en zo aan het einde van iedere week opgeschreven hoeveel ik wil wegen. Hoop dat dat helpt. En heb met vriendlief afgesproken dat wanneer ik "zondig" ik een euro in een pot moet doen. word de spaarpot van Dylan maar denk ik
Als ik me dus aan dat schema hou ben ik over 5 maandjes op mn streefgewicht.. Wil toch nog wel 20 kilo kwijt *zucht*het grote buiken topic NA de zwangerschap
Foei Githa! is niet leuk OMG vreselijk, wat eerst mijn grote trots was, werd op een gegeven moment mijn .... Ik kan gewoon niet op een woord komen die beschrijft hoe ik de balen had van mijn slappe flubberbuik
En nu, wel trots op de zwangerschap, maar ik kan niet zeggen dat ik mijn buik nou zo mooi vind. En straks... pffff... de grote uitdaging maar weer aan om er weer eens iets knaps van te maken... Belana ...Melonovy, mooi omschreven hoor
mijn grote trots is ook tijdelijk, misschien wel heel erg lang tijdelijk, mijn grote schaamte maar ach we hebben kleine wondertjes wat kun je makkelijk positief zijn als je typt
quote:For what it's worth: ik vind dat je écht een prachtige buik hebt.Op zondag 17 april 2005 23:03 schreef melonovy het volgende:
En nu, wel trots op de zwangerschap, maar ik kan niet zeggen dat ik mijn buik nou zo mooi vind.
En dat je ontzettend straalt.
Oke, lelijk zwanger ben ik nu niet, zo had ik het niet bedoelt... Ik draag 'm mooi naar voren en ben er ook echt wel weer trots op!!!
ook die van jou melonovy ...Ik bedoelde meer de buik na de zwangerschap
als dat hangen straks een beetje minder is/word ben ik al wel blij, t ziet er nu niet uit als ik een string aan heb, onder die stukjes die over je taille/heupen heen lopen hangen nu van die fantastische vellen onder maar voorlopig doe ik er nog niks aan, straks als maxim van de bv af is begin ik pas.
Ik heb er stiekem weer erg veel zin in maar spannend is het zeker wel. Er is zoveel veranderd op mijn werk , nu gaat dat ook ontzettend hard daar maar toch .... ik moet helemaal opnieuw ingewerkt worden
Het rooster ziet er iig redelijk uit dus dat gaat goedkomen. ben benieuwd hoor, hoe ik dat straks ga ervaren.
Korte topjes droeg ik toch al niet meer, omdat ik nogal wat strepen heb gekregen bij de eerste zwangerschap.Fijn Ladybos dat het wat beter gaat
Ik werk grotendeels van 15.00 tot 23.00 of slaapdiensten. Mijn vriend is om 15.30 klaar en om 16.00 thuis... die 1,5 uur gaat hij naar zijn tante Reni. Heel soms heb ik eens een dagdienst of een vergadering van 9.00 tot 12.00 dus zoveel hoeft hij niet naar de oppas
Ik heb er wel weer zin in hoor, er ligt een hele grote uitdaging te wachten op mijn werk.......
Ik had er zelf ook nog nooit van gehoord. Maar ik kreeg na de bevalling een forse (!! wat heet; ben 4 liter verloren) bloeding die niet te stoppen was. De boel was op dat moment flinkt week van alles perikelen en hormonen en is toen behoorlijk gemolesteerd. Dit weet ik gelukkig niet allemaal meer (was op de IC onder zeil 
, maar dan zonder lach op mijn smoel). Resultaat is dat ik behoorlijkwat klachten heb gekregen, na mijn bevalling, zodat ik er bij iedere stap fijntjes aan herinnerd wordt. MAAR, hoe dubbel ook; gelukkiger kon/kan ik niet zijn dat ik levend en wel 2 gezonde kindjes in mijn armen kon houden. Dan maar niet huppelend als een jonge godin achter de kinderwagen. Wacht maar tot ik met een fietskarretje de openbare weg onveilig kom maken.YIEHAAAA. (Hahaha, dream on, Smirre.)
En eh, Anitra: Ik had een droombevalling (die overigens wel verrekt veel zeer deed) van 6 uurtjes en daar waren mijn droomkinders. Het is meer wat er daarna gebeurd is. Dat was niet natuurlijk, al die kunstgrepen. Mijn bekken is behoorlijk vernaggeld door dat gedoe.
Heb je fysiotherapie of iets dergelijks?Wel 'fijn' om te horen dat ik niet de enige ben die nog een fikse buik heeft, ik voelde me echt heel onzeker erover, zeker omdat ze daar zo in bikini liepen te paraderen terwijl ik me nog niet eens in badpak durfde te vertonen.. Nou ja, mijn gezondheid laat het op het moment nog ff niet toe dat ik aan het lijnen ga, eerst alles maar weer eens een beetje gezond hebben, ik eet wel zo gezond mogelijk, maar moet soms ook even wat van me af eten als ik weer een dipje heb. Ik heb me wel voorgenomen om over een tijdje ook buikspieroefeningen te gaan doen, en Guido gaat meedoen, solidair he
Maar heb me er al bij neergelegd dat dat niet op zeer korte termijn zal gebeuren. Maar in het begin ging het zo hard, dat geeft dan weer hoop Voor nu ben al lang blijdat ik een leuk badpak heb gevonden voor deze zomer Kon eerst alleen maar "oude wijven modellen" vinden namelijk quote:nu maak je me wel heel erg nieuwsgierigOp maandag 18 april 2005 13:40 schreef Githa het volgende:
Ik heb er wel weer zin in hoor, er ligt een hele grote uitdaging te wachten op mijn werk.......
wel fijn dat het zo goed geregeld is, en ook allemaal fijn op elkaar aansluit met je vriends werk en jouw werk (ok 1 1/2 uur verschil dan)
. Maar recent heb ik geen bloed laten prikken. Ik heb inderdaad fysiotherapie en dat is best confronterend op meerdere manieren. Ik kan ècht weinig. Lig enorm mijn best te doen op die bank, maar uiterlijk beweegt er weinig
. De andere confrontatie zit 'em erin dat ik altijd dacht dat lichaam en geest samenwerken en je geest daarin vaak een leidende rol heeft. Nu echter heb ik het idee dat ik er psychisch best uit ben, maar mijn lichaam verkrampt bij iedere aanraking. De fysiotherapeut sprak de wijze woorden: "Je lichaam liegt niet. Zij is er nog niet klaar mee." Tja... daar lig je dan met je goede gedrag. Maar nogmaals; ik kan het "leed" goed los zien van het enorme geluk dat ons is overkomen.
En ik heb er ook met verbazing naar 'liggen' kijken hoe een fysiotherapeut psychisch de vinger op de zere plek legt. Zal ook wel bij de opleiding zitten, maar ik heb ook eens een fysio getroffen die me er zowel lichamelijk als geestelijk doorheen sleepte.
Succes!
En voor alle 'ontzwangerende' moeders, ik kan nu met een gerust hart jullie zeggen dat het idd 9 maanden duurt voordat je weer de oude bent. Ik heb er wel wat voor moeten doen, maar ik ben weer zoals ik was.
Bij de één gaat het nu eenmaal makkelijker als bij de ander. Heb je het lijf zoals de mijne, dan móet je het écht willen. Doe je het half half dan werkt het dus niet.Dus er is hoop!
En heeft trouwens iemand nog iets van Piglet gehoord?
[ Bericht 4% gewijzigd door dutchie op 19-04-2005 10:51:46 ]
Heb je thuishulp of iets dergelijks?
quote:En dan nu de grote vraag: heeft u alles emotioneel ook weer onder controle?Op dinsdag 19 april 2005 10:42 schreef dutchie het volgende:
En voor alle 'ontzwangerende' moeders, ik kan nu met een gerust hart jullie zeggen dat het idd 9 maanden duurt voordat je weer de oude bent.
Heftig hoor Smirre, hoop dat er gauw ook lichamelijk enzo betere tijden aanbreken
quote:kijk, door zulke verhalen raak ik weer gemotiveerd om volgende keer weer te gaan.Op maandag 18 april 2005 23:28 schreef Smirre het volgende:
Dat oprakelen is niet erg, hoor. Het spookt toch nog regelmatig door mijn hoofd. (Kan geen spookachtige smiley vinden.) Mijn bloedverlies is direct aardig bijgevuld, dmv 16 zakjes bloed en liters vocht. Mijn Hb was, werkelijk waar, beter dan ooit tevoren. Met dank aan de bloeddonoren
I
(niet door die kampbeulen die die naald in je arm rossen, inderdaad ik vind de mensen van de bloedbank hier niet aardig
)quote:Oef, ik doelde natuurlijk op alle gewichtsperikelen die eerder boven besproken werden.Op dinsdag 19 april 2005 10:50 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
En dan nu de grote vraag: heeft u alles emotioneel ook weer onder controle?
quote:Ik kreeg net hoop dat ik niet meer als zwabberende zakdoek door het leven zou gaan vanaf volgende week. Je wordt weer bedanktOp dinsdag 19 april 2005 10:53 schreef dutchie het volgende:
[..]
Oef, ik doelde natuurlijk op alle gewichtsperikelen die eerder boven besproken werden.
quote:Euh.. ja nou...Op dinsdag 19 april 2005 10:56 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik kreeg net hoop dat ik niet meer als zwabberende zakdoek door het leven zou gaan vanaf volgende week. Je wordt weer bedankt
dusseuh... *topic stiekumpjes weer uit sneakt en deur zachtjes achter zich dichttrekt*
Smirre, wat een verhaal.
Sterkte!quote:Maar ook dan klinkt het nog niet gek hoor. Want juist tijdens zo'n bevalling is je bekken week en dan kan er snel een blessure optreden. Ik hoop voor jou dat het snel beter gaat en dat je snel meer beweging/controle heb in je bekken!Op maandag 18 april 2005 17:33 schreef Smirre het volgende:
Wishfull thinking: Dan fiets ik mijn kilo's er zo weer van af!!
(Hahaha, dream on, Smirre.)
En eh, Anitra: Ik had een droombevalling (die overigens wel verrekt veel zeer deed) van 6 uurtjes en daar waren mijn droomkinders. Het is meer wat er daarna gebeurd is. Dat was niet natuurlijk, al die kunstgrepen. Mijn bekken is behoorlijk vernaggeld door dat gedoe.
quote:WatjeOp dinsdag 19 april 2005 11:00 schreef dutchie het volgende:
[..]
Euh.. ja nou...
*topic stiekumpjes weer uit sneakt en deur zachtjes achter zich dichttrekt*
Hebben jullie ook dat als je kind koorts heeft dat je dat gelijk overneemt? Niet dat ik er koorts van krijg maar dat warme, duizelige griepgevoel heb ik meteen als ik d'r oppak of in m'n buurt heb met koorts.
En Poemojn, vertel jij es ff. Ik zie jou altijd als een heel nuchter iemand. Heb jij ook van die 'oh ze is zo lief dat ik er van moet janken' momenten. Enzo?
) kilo's overgewicht, een streepjescode en wat loshangend vel niet klagen. Ook emotioneel gezien loopt het hier, afgezien van wat verhuisingsstress, wel lekker. Aan de bevalling heb ik eigenlijk vooral goede herinneringen en het feit dat Kai een lekker makkelijk kindje is speelt ook een grote rol. Van een verse poepluier op de vroege ochtend wordt ik nog steeds niet echt vrolijk maar voor de meeste andere mama-dingen draai ik mijn hand niet meer om. Zaken die ik voor de bevalling als onoverkomelijke bergen zag (combinatie werk-baby e.d.) blijken enorm mee te vallen en ik blijk toch niet de overbeschermende stresskip te zijn die ik vooraf dacht te worden.
Dames die momenteel wat minder lekker in hun vel zitten
(Bijvoeding! )quote:Ik heb inmiddels wel volgens mij al alle griepjes, buikgriepjes en verkoudheidjes die Kai heeft gehad (Op dinsdag 19 april 2005 11:09 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Hebben jullie ook dat als je kind koorts heeft dat je dat gelijk overneemt? Niet dat ik er koorts van krijg maar dat warme, duizelige griepgevoel heb ik meteen als ik d'r oppak of in m'n buurt heb met koorts.
lang leve het KDV ) ook gehad, maar dat is vast niet wat jij bedoeld, maar Kai heeft ook eigenlijk nog nooit koorts gehad.Dat janken wordt hier alleen maar meer nu Kai steeds meer zelf doet en wil doen. Ik vind het zo fantastisch om mijn kleine driftkikker te zien worstelen met zijn speelgoed wat toch eigenlijk net ergens naartoe rolt waar hij er nog niet bijkan. Ik vind het geweldig om hem ongecoordineerd een rijstwafel naar binnen te zien werken. Ik ben zo trots wanneer hij in zijn buggy zit te zingen als we boodschappen doen en zo kan ik nog wel uren doorzanikken. Ik neem terug wat ik in mijn vorige post schreef. emotioneel gaat het helemaal niet oké. Ik ben een sentimenteel wrak geworden
M@x! Maar deze voorheen altijd beschreven als harde recht door zee banjerende tante is ook veranderd is zo'n 'o wat heb ik toch een geweldig mooi kind en kijk nou dan wat ie doet
' sentimenteel wrak.Ik had nooit verwacht dat ik moeite zou gaan krijgen om straks weer te gaan werken en Jordy weg te brengen, maar ik krijg toch steeds meer kriebels bij het idee dat ik straks een nachtje zonder hem moet, of dat ik hem een heel dagje weg moet brengen en ik niet even naar hem kan kijken wanneer ik dat wil...en en en
Maaaaaaaaaaar ik hou mezelf voor dat het allemaal wel mee gaat vallen.
quote:Ik herken het, MAAR ik houd mezelf heel dapper voor dat, net als bij een bevalling waarvan ik op dat moment ook dacht het niet te kunnen, als enige op de wereld , vele vrouwen mij voorgegaan zijn. En die liggen ook niet als een dweil op de grond op hun werk. zul je zien dat ik de eerste ben die dat wel doetOp dinsdag 19 april 2005 12:49 schreef Githa het volgende:
Anders ik wel.
Ik had nooit verwacht dat ik moeite zou gaan krijgen om straks weer te gaan werken en Jordy weg te brengen, maar ik krijg toch steeds meer kriebels bij het idee dat ik straks een nachtje zonder hem moet, of dat ik hem een heel dagje weg moet brengen en ik niet even naar hem kan kijken wanneer ik dat wil...en en en
Maaaaaaaaaaar ik hou mezelf voor dat het allemaal wel mee gaat vallen.
. Miss D, Ik heb inderdaad een indicatie voor thuiszorg gekregen, maar daar moest ik zo'n idioot hoge eigen bijdrage voor betalen, dat mijn moeder ingesprongen is. Ze is veel, wat zeg ik, heel veel bij ons. En kookt ook nog steeds voor ons. Hulde aan mijn moeder!! En voor die eigen bijdrage koop ik net zo lief iedere week de bloemenzaak leeg voor haar.
Voor de zwangerschap had ik eigenlijk nooit last van krampen ofzo en vloeide ik weinig.
Nu is mijn vraag dus of dit normaal is voor een eerste cyclus na een zwangerschap of dat het wellicht een andere oorzaak heeft.
wel vervelend hoor.... bleeeeegh!
voor Smirre's moeder Schijnt normaal te zijn, Githa.
Het kan heel onregelmatig zijn in het begin, heel veel en heel pijnlijk.... bedankt voor je reactie....Het had van mij best nog een maandje of 2 weg mogen blijven hoor
maar goed ik weet iig dat alles het nog doet....