Hoe gaat het met de moeders deel 15

Postje uit grote kleine babietjes verplaatst, hoort toch meer hier....

quote:

Op vrijdag 1 april 2005 23:26 schreef poemojn het volgende:
Bix, nog een prettige gedachte misschien: de overgang van 2 naar 3, 3 naar 4 en 4 naar 5 is veel kleiner dan van 0 naar 1 of 1 naar 2 (volgens mijn moeder, en die kan het weten ).

Vind ik ook Poemojn Behalve als ze allemaal tegelijk aan het janken slaan, mèn dan heb ik het gewoon niet meer...."Mmm bij wie moet ik nu eens beginnen? Iene miene mutte....." Of als ze allemaal uit hun doen zijn en lopen te draken, ben wel eens jankend weggelopen hoor( naar boven dan ofzo natuurlijk ) en het volgende moment schijnt idd het zonnetje en fluiten de vogeltjes en ben ik weer helemaal gelukkig met mijn blerende en scheeuwende kroost

Het gaat idd niet om maten, het gaat erom dat je lekker in je vel zit. Je hebt helemaal gelijk Loena.
Voor alle moeders die lekker in hun vel zitten .

En voor Anitra, hele dikke . Heb net even op je weblog bijgelezen.

Belana, dat heb ik ook. Ik heb alleen het gevoel dat er iets aan me is toegevoegd. Misschien ligt het gewoon aan je eigen instelling. Bij ons houden we natuurlijk de r's in de gaten, maar vanaf het begin hebben we gelijk geleerd dat je je flexibel moet opstellen. Je kunt wel iets willen, maar het is maar net hoe het gaat allemaal. Op zaterdag gaat Léon vrolijk overal mee naartoe en als hij moet slapen dan slaapt hij daar wel of in de buggy. Zolang het maar geen dagelijks ritueel is, is dit ook helemaal geen probleem. Hij is net zo flexibel geworden als wij.
We hebben hier nooit gedacht dat we iets niet konden doen, omdat we bang waren dat het voor Léon niet goed zou zijn. Ik denk dat je dat intuïtief (daar heb je 'm weer) wel aanvoelt.

o, ik heb ook niet het gevoel dat ik zelf een heel ander mens ben geworden, maar mijn leven ziet er toch wel heel anders uit als toen ik nog geen moeder was hoor. niet dat ik dat erg vind, maar wat jij schrijft dutchie, het 'alles gaat gewoon door alleen is er iemand bij gekomen', zo heb ik het niet ervaren. onze activiteiten zijn wel degelijk behoorlijk aangepast aan Piet en sinds kort Anna. wij zijn waarschijnlijk zelf ook wat minder 'flexibel' zoals jij 't noemt, maar vooral (denk ik) luier . gewoon geen zin om ingewikkelde toeren uit te halen om Piet & Anna naar allerlei plekken mee te sjouwen, of om oppas te regelen oid. ik geniet daar ook van hoor, van 't lekker rustig aan doen momenteel (relatief dan he! ). actievere tijden komen wel weer.

oja en ook van mij trouwens even een applausje voor de slanke dennen hier. wow! fijn!
ik kan weer een paar broeken aan van voor m'n tweede zwangerschap, maar nog niet die van voor Piet. zou nog wel een kilo of 5 kwijt willen, maar doe daar nu nog geen speciale moeite voor. maat 36 is echter ver buiten mijn bereik! (is ook geenszins mijn streven hoor).

quote:

Op vrijdag 1 april 2005 23:27 schreef poemojn het volgende:
Dat was dus een keizersnee, Leah?

Ja. Waarom moet je zo lachen? Je bedoelt er vast iets leuks mee , maar ik snap um ff niet geloof ik.

*gokt* misschien om 't buikinhoudenverhaal? (ik wel in ieder geval )

Het leek wel een hele slechte 1 april grap.. Het begon met een bezoek aan de reumatoloog voor de uitslagen van de second opinion. Helaas was hij voor 98% zeker dat het inderdaad reuma is. Op de longfoto's was niets bijzonders te zien, dus het is geen sarcoidose. De hartfoto liet wel een afwijking zien aan het hartzakje en een zwelling van de lymfeklieren maar het is niet duidelijk waar dit op wijst, die foto moet over drie weken herhaald worden om te kijken of de situatie verbeterd dan wel verslechterd is en dan wordt ook besloten of er wat aan gedaan moet worden. De rontgenfoto's laten zwellingen zien in de gewrichten van handen en voeten. Het bezinksel was gedaald naar 55 maar nog steeds veel te hoog en er was nog een ander iets wat wees op actieve ontstekingen. Maar aangezien er toch ook een ontsteking in mijn borst lijkt te zitten en er ontstekingsfactoren in de urine zaten (wijst op een mogelijke blaasontsteking) kon hij nog niet helemaal uitsluiten dat het daar niet door veroorzaakt werd, al leek hem de kans minimaal. Voorlopig gaan we dus door met de Ibuprofen 600, er zijn weer nieuwe bloed- en urinetests gedaan, en over drie weken moeten we weer terugkomen.

's Middags moesten we dus weer naar het ziekenhuis voor een mammografie van de borst. Dit was heeeeeeeeeeeeel erg pijnlijk. De borst wordt tussen twee platen ingeklemd en er komt zo'n 20 kg druk op te staan. Dit is al behoorlijk gevoelig in een gezonde borst, laat staan eentje die ontstoken is Dat was dus even flink de kiezen op elkaar. De arts vond het er zorgwekkend uitzien en verwees me meteen door voor een echo. Een half uurtje later konden we al terecht en de echo wees uit dat er een 'ei' zat in de borst van 8 x 5 cm. Ook deze arts vertrouwde het niet en stuurde ons door naar de Spoedeisende Hulp, waar we te horen kregen dat het ei een abces was wat op springen stond en dat ik meteen onder het mes moest. Het was toen inmiddels vrijdagmiddag half 6 en iedereen was eigenlijk al naar huis, maar de chirurg en de anesthesist werden teruggeroepen en voor ik het wist kreeg ik voor de tweede keer in twee maanden tijd een narcose en kwam ik een half uurtje later weer bij op de verkoeverkamer... Ze hebben een snee gemaakt in de borst, vlak onder de tepel, van zo'n 3 cm, en de pus eruit gehaald. De wond is niet gehecht want deze moet open blijven zodat nieuwe pus er ook uit kan en zich niet weer opnieuw op gaat hopen. Hiervoor moeten we 2x per dag de wond spoelen Tijdens de operatie bleek er in de linkerborst ook een abces te zitten, deze had het formaat van een walnoot, en die hebben ze vooralsnog laten zitten. Ik krijg hiervoor antibiotica in de hoop dat dat afdoende werkt en anders moet ik ook voor de linkerborst onder het mes Ik moest een nachtje blijven maar vanochtend mocht ik gelukkig weer naar huis

Rottdog we hebben toch maar niet gezwommen met Myrthe, omdat ze nog geen inentingen heeft gehad (woensdag krijgt ze de eerste). We hebben wel iedere dag even lekker gebadderd in de gootsteen

Maatje 44 hier na de zwangerschap, voor de zwangerschap 38..

jemig Ladybos...ik weet niet goed wat ik moet zeggen
Ik hoop gewoon dat jij heel snel van je prille gezinnetje kan gaan genieten zonder al die pijn en zorgen.
Voor nu heel veel beterschap zal ik maar zeggen

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 13:31 schreef Ladybos het volgende:
Maatje 44 hier na de zwangerschap, voor de zwangerschap 38..

Hier precies zo .... maat 44 en daarvoor 38
maar der gaat elke dag nog af dus we hebben goed hoop het gaat alleen zo verrekte traag!

ladyB, wat vreselijk naar & griezelig allemaal zeg. en alweer onder 't mes geweest, wat een zware tijden voor je lijf (en geest).... beterschap gewenst, hopelijk zijn de borstontstekingen nu afdoend behandeld en blijken al die waardes nu snel de goede kant op te gaan. sterkte!

Ja, gewoon lekker je ouwe figuur terug is altijd prettig.

/edit
ik had een pagina gemist

_{Leah, ik dacht gewoon als het geen keizersnee was was het een rare plek voor zwellingen waarmee je niet fatsoenlijk in een bikini kunt..}

Ladybos Wat erg! Hoe kom je aan dat abces, borstontsteking gehad oid, niet goed leeggedronken? Vraag ik omdat de arts mij zei dat ik daarvoor moest uitkijken toen ik steeds terugkerende borstontsteking had in het begin. Sterkte en beterschap! Ook met je reuma sterkte..

[ Bericht 71% gewijzigd door poemojn op 02-04-2005 14:01:56 ]

Jeminee ladybos, wat een ellende allemaal
Die borstontstekingen, zijn dat die ontstekingen die ook in je borst zaten toen je borstvoeding gaf en is dat verergerd, of is dat weer anders?
Heel veel sterkte wijffie, hoop dat de antibiotica voldoende is en dat je niet wéér onder het mes moet

Ik denk dat de borstontstekingen komen van het vrij plotseling stoppen vanwege de medicijnen voor de reuma. En die medicijnen zijn weer koortsverlagend en pijnstillend, dus vandaar dat ik het allemaal niet zo doorhad. Het deed wel zeer en ik had wel wat verhoging, heb ook de lactatiekundige er nog over gebeld, maar iedereen zei me dat het melkophopingen waren die vanzelf weer in het lichaam opgenomen zouden worden en dat als het echt ontstoken was het wel meer pijn zou doen en ik hoge koorts zou moeten hebben. Voordat we op vakantie gingen werd het opeens een stuk groter (eerst formaat 'bitterbal' en toen ging het naar een fikse mandarijn zeg maar) dus toen toch even langsgeweest bij de huisarts, die het nog te vroeg vond voor antibiotica omdat hij ook vond dat het niet rood genoeg was en ik alleen maar verhoging had (wat ook weer van de reuma kan komen) en me dus doorverwees voor een mammografie. Dus we waren er eigenlijk heel relaxt onder en dachten nog even voor de zekerheid die mammografie te laten maken (eigenlijk net als met die doorverwijzing naar de reumatoloog). Dus 't was weer even schrikken, en het begint zolangzamerhand op een slechte soap te lijken, met al die kwalen van mij. Wanneer houdt het nou eens op ? Overigens genieten we ondanks alle ellende en pijn wel volop van Myrthe hoor, het is echt het zonnetje in huis, ze is zo lief, en zo makkelijk, want ook voor haar valt het niet mee, dat gesleep naar al die dokters enzo. Maar ze blijft gewoon lekker lachen en dat beurt je dan weer helemaal op.

Miss_dynastie, de ontstekingen zitten nu op andere plaatsen dus ik denk niet dat het dezelfde zijn, heb het gevoel dat deze ook pas ontstaan zijn toen ik al gestopt was, ondanks dat ik er goed op gecontroleerd heb. Maar deze ontsteking zat heel erg diep in de borst, je kon het zelfs op het laatst amper voelen als ik zat, alleen als ik ging liggen bleef de borst overeind staan alsof ik een siliconenborst had De borst werd ook niet rood en strak, op het laatst (vanaf vorige week ongeveer) was de huid wel wat rozer dan de rest eromheen maar ook dat was alleen te zien omdat ik wist dat dat 'ei' er onder zat. Ik denk dat de Ibuprofen en de tramagetic de symptomen gewoon flink gemaskeerd hebben. Plus dat ik zoveel pijn in de gewrichten heb dat je dan geneigd bent om meer daarop te letten dan mindere pijntjes ergens anders (alhoewel het best zeer deed maar goed, dat is allemaal achteraf geklets..). Misschien was mijn lichaam ook wel gevoeliger voor de infecties omdat mijn conditie op zijn zachts gezegd nou niet echt optimaal was

Bij al het bloedprikken bleek trouwens wel dat m'n Hb inmiddels 6.8 is dus dat gaat de goede kant op

Jammer dat huisartsen vaak verschillende info hebben. Ik had die ontstekingen ook diep in de borst zitten zei de huisarts, en daarom ook alleen koorts en weinig pijn, weinig rood te zien, en juist daarom waarschuwde hij voor abcessen (maar deze huisarts vertelde dat zijn vrouw zelf borstvoeding gegeven had, misschien was hij daarom beter op de hoogte?). Je kunt hier nog wat ervaringsverhalen lezen, misschien heb je daar nog wat aan.

Fijn dat je Hb wel goed gaat!

Ik vind mijn leven wel erg veranderd sinds de komst van de kinderen en vooral sinds de komst van Job. Ik vind het leven er ingewikkelder en niet altijd leuker op geworden. Ik weet dat dit soort opmerkingen als negatief wordt ervaren, maar ik ben nu niet meer de persoon die ik graag wil zijn. Ik ben nu iemand geworden die het overal net niet voor elkaar heeft. Op mijn werk moet ik schipperen en ben ik niet de werknemer die ik zou willen en moeten zijn en met mijn kinderen moet ik schipperen en ben ik niet de moeder die ik zou willen en moeten zijn.
Mijn ideale scenario zou zijn dat mijn vriend lekker thuis is bij de kinderen en ik gewoon full-time aan het werk.

En nu mogen jullie schieten , want ik besef me heel goed dat ik met deze post niet voldoe aan het beeld van een goede moeder .

Mijn leven is drastisch veranderd door de komst van Myrthe maar dat komt voornamelijk door alle lichamelijke ongemakken bij mij. De dingen die we willen doen doen we nog steeds, en Myrthe gaat gewoon mee (o.a. op vakantie en naar het ziekenhuis). Maar op deze leeftijd (ze is nu 10 weken) gaat dat natuurlijk ook vrij makkelijk. Ze kan slapen in de kinderwagen dus ze heeft altijd haar bedje bij zich. Als ze wat groter wordt zal dat allemaal wel lastiger worden. Ik heb wel altijd een goed gevulde luiertas klaarstaan met poeder voor minimaal 4 voedingen, een fles, en een thermoskan die ik dan vul met heet water. En uiteraard luiers en schone kleertjes, dus als het moet kunnen we met een paar minuten de deur uit en kunnen we een dag wegblijven. Wat al een aantal keer zijn nut bewezen heeft trouwens

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 15:19 schreef poemojn het volgende:
Jammer dat huisartsen vaak verschillende info hebben. Ik had die ontstekingen ook diep in de borst zitten zei de huisarts, en daarom ook alleen koorts en weinig pijn, weinig rood te zien, en juist daarom waarschuwde hij voor abcessen (maar deze huisarts vertelde dat zijn vrouw zelf borstvoeding gegeven had, misschien was hij daarom beter op de hoogte?). Je kunt hier nog wat ervaringsverhalen lezen, misschien heb je daar nog wat aan.

Fijn dat je Hb wel goed gaat!

Ik heb net de lactatiekundige een mail gestuurd met het hele verhaal, hopelijk kan zij er ook wat mee. Natuurlijk werden bij mij de symptomen wel gemaskeerd door de Ibuprofen maar ook zonder dat was er waarschijnlijk ook geen roodheid bij komen kijken.

Van die ervaringsverhalen wordt ik niet echt vrolijk maar bedankt voor de link..

Goeie genade Ladybos wat een toestanden Alsof je nog niet genoeg aan je hoofd had!
Ik hoop dat je borst snel geneest en dat de ander zich gedeist houdt.
Het is dat het een borst is, anders zou ik haar/hem/het eens van dichtbij vermanend toespreken
Beterschap!

Haha Pluphs ik zie het helemaal voor me, jij die een preek geeft tegen mijn borsten Ik ben van mezelf best preuts maar door alle borstvoedingsproblemen en nu weer die abcessen hebben er inmiddels zoveel mensen mijn borsten gezien en bevoeld dat het me geen moer meer uitmaakt We zaten gisteren nog te grappen dat ik alleen maar was doorverwezen voor de echo en naar de chirurg omdat mijn borsten zo mooi zijn en die artsen dat even aan hun collega's wilden laten zien

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 15:12 schreef Ladybos het volgende:
Misschien was mijn lichaam ook wel gevoeliger voor de infecties omdat mijn conditie op zijn zachts gezegd nou niet echt optimaal was

Dat zou inderdaad een hele goede verklaring kunnen zijn. Fijn dat je Hb de goede kant op gaat, en het moet nu sowieso maar eens wat beter met je gaan, oké?!

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 17:18 schreef livelink het volgende:
En nu mogen jullie schieten , want ik besef me heel goed dat ik met deze post niet voldoe aan het beeld van een goede moeder .

Hoezo niet? Ik zou het zelf 'erger' vinden als je blijft beweren dat je alles 100% aankan, alles 100% goedgaat en dan 'ineens' overspannen bent of zo, omdat je vooral voor jezelf een toneelstukje speelt dat je niet meer aankan (om ff een heel zwart scenario te geven ). Het inzien van je zwakke plekken is ook heel goed hoor, dat maakt je écht geen slechte mams

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 10:36 schreef Belana het volgende:

Van maatje 36 droom ik alleen nog maar 38 hoop ik op maar ik maak me geen illussies en 40 is haalbaar. Dus ik ben trots op jullie!!!

Maat 36 is voor mij ook niet haalbaar hoor Ik ben dan wel behoorlijk afgevallen maar maatje 36?

Ik vind mama zijn ook geweldig! Ik heb helemaal niet het gevoel zoals sommigen hebben: ik ben alleen maar moeder van....
Ik moet juist af en toe tegen mezelf zeggen: oh ja, ik ben mama Zo leuk!
En ook hier is er over het algemeen regelmaat qua eten en slapen maar als we Morris ergens mee naartoe nemen is hij ook heel flexibel en slaapt in een vreemd bed of gewoon in zijn kinderwagen. Heel fijn en makkelijk. Niet dat hij geen moeilijke momenten kent maar die zijn snel weer over gelukkig.

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 17:18 schreef livelink het volgende:
Ik vind mijn leven wel erg veranderd sinds de komst van de kinderen en vooral sinds de komst van Job. Ik vind het leven er ingewikkelder en niet altijd leuker op geworden.
...
Mijn ideale scenario zou zijn dat mijn vriend lekker thuis is bij de kinderen en ik gewoon full-time aan het werk.

En nu mogen jullie schieten , want ik besef me heel goed dat ik met deze post niet voldoe aan het beeld van een goede moeder .

LIvelink, volgens mij heeft dit niks te maken met 'geen goede moeder' zijn.Dit gaat over jezelf. Als je het liever anders zou zien qua werk en verzorging van je kind kan je evengoed een uitstekende moeder zijn denk ik. Is je ideale scenario een onhaalbare kaart?

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 13:52 schreef poemojn het volgende:


_{Leah, ik dacht gewoon als het geen keizersnee was was het een rare plek voor zwellingen waarmee je niet fatsoenlijk in een bikini kunt..}

Livelink je bent net zo'n goede moeder als een ander hoor. Kom op, omdat je niet aan t standaard moedermodel voldoet ofzo. Ik heb je met je kinderen bezig gezien in ballorig en ze boffen maar met je
Ik vind mijn leventje ook helemaal anders. Maar ik had me er ook op ingesteld dat het zo zou zijn. Ik vind het heerlijk. Laat mij maar lekker freubelen met mijn kinderen en ik kom helemaal tot bloei. Dit klinkt zo heerlijk meutig, maar ja misschien ben ik dat ook wel
En tuurlijk heb ik ook wel eens momenten dat ik denk pfffff nu wil ik eens even iets heel anders als kinderen. En dan ga ik dat dus ook doen. Ik heb het grote geluk dat mijn vent het ook heerlijk vind om papa te zijn. Hij werkt onregelmatig en kan dus vaak genoeg ook kind halen en brengen naar school, wandelen enz. En dan kan ik lekker even wat voor mezelf doen.
Ik ga dus niet op de slaapjestijd enzo van de kinderen weg (soms ontkom ik er niet aan met Bo halen van school en Janneke nog niet wakker en dus moet ik die wakker maken) Maar ik probeer zoveel mogelijk om ze in hun eigen bedje te laten slapen op de tijden dat ze moe zijn. Maar ik kom daar niet van in de problemen ofzo. Een bakkie bij vriendinnen doe ik vaak sochtends. En als ik savonds lekker weg wil dan blijft Geer thuis. En als we samen weg willen past 1 van de oma's op.
Bo slaapt overdag ook wel eens bij Oma en Janneke nu soms ook. Savonds nog niet.

Financieel zou mijn ideale scenario inderdaad vrij moeilijk worden. Niets is natuurlijk onmogelijk, maar feit is dat mijn vriend veel meer geld verdient dan ik doe. Hij zou overigens wel graag huisvader willen zijn. Wie weet moeten we eens een keer goed om tafel, heel goed gaan rekenen en kijken wat er mogelijk is.
In mijn omgeving zijn er mensen die het hebben gedaan; totaal het roer om. Maar zover zijn wij nog niet dat we die stap durven te nemen.

Ladybos, wat een heftige verhalen van jou, zeg. Ze waarschuwen inderdaad wel altijd bij borstontstekingen, maar dat het zulke abcessen kunnen worden....
Toch blijf ik het raar vinden dat ze je met zo'n laag hb hebben laten lopen, want dat was toch wel het begin van alle ellende, lijkt het bijna.

Livelink, stap 1 is dan misschien kijken of je op 1 salaris ook een hypotheek (en een huis) kunt krijgen?
Succes
En hoezo geen goede moeder? Je loopt gewoon tegen dingen aan waar heel veel (tweeverdienende) moeders tegenaan lopen: dat je niet op elk gebied perfect kunt zijn en prioriteiten moet stellen.

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 21:45 schreef Belana het volgende:
Ik zou dan denk ik toch ook wel graag nog een kindje willen en dan vind ik 3 dagen echt zat.

Wat leuk
Hoe staat het met de verkoop van jullie huis?

Dat vroeg ik me laatst af, Belana.. Hoe gaat het met jou, Nick en jullie situatie waarin het 'roer om moest'?
(en natuurlijk of het huis verkocht is enzo...)

Lvelink, ik herken niet echt wat je zegt, maar kan het me wel goed voorstellen. En nee, je bent geen slechte moeder maar je ziet eenvoudig waar je beperkingen liggen.
Ik kom op m'n werk ook beperkingen tegen (klussen die snel af moeten gaan mijn buro voorbij, hoe leuk ze ook zijn.. ) en baal dan ook wel eens.

Eigenlijk vind ik dat ik in mijn geval de ideale mix heb Ik vind twee dagen werken hartstikke leuk, heb mijn vaste werkzaamheden en was van te voren iedereen een beetje bang dat twee dagen te kort zou zijn en dat 't niet zou gaan werken.. In de praktijk blijkt dat hartstikke mee te vallen een werkt 't wonderwel harstikke goed Saskia heeft 't onwijs naar d'r zin op het kdv en vind het geweldig om met andere kinderen te spelen. En m'n drie dagen thuis ben ik gewoon in dienst van Saskia... and I love it Ben wel blij dat ik die twee dagen gewoon weer even Eloise ben en niet alleen maar 'mamamama' Maar in mijn geval is dit een heel mooi evenwicht

Ladybos er komt wel heel veel tegelijk op je bordje hoor.. Sterkte!

En de gewichtdames.. goed dat jullie zo zijn afgevallen! Ik ben in de valstrik getrapt van lekker door blijven eten toen ik geen bv meer gaf. Gevolg was, dat ik eerst op m'n oude gewicht zat en alles weer pastte.. Ik stond een tijdje geleden op de weegschaal en was zomaar een kilo of 5 aangekomen! En nu gaan ze een stuk moeilijker weg (misschien dat als ik er echt m'n best voor zou doen dat 't dan beter zou gaan ) . Ik had wel het geluk dat ik al vrij snel na de bevalling (week of 4 a 5) weer een deel van m'n oude broeken weer aankon.. En 36 zal wel dromen blijven, maar 38 moet toch wel weer haalbaar zijn hier... ('t is nu een rotmaat.. 38 is te klein, 40 te groot ) En op de een of andere manier is er een hoop spek op m'n rug blijven plakken Daar ben ik van 40 voor de zwangerschap naar 44 na de zwangerschap gegaan.. (en dat is 't nog steeds)..

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 22:01 schreef Belana het volgende:
beetje off-topic hier, dus ff snel nog niet verkocht dus... we wachten het rustig af, thanks

Ik duim voor jullie

Potverdorie zeg LadyBos zit je ook niet mee meissie, gaan duimen voor de betere tijden
_{sterkte voor het prikje woensdag hopelijk vallen de bijwerkingen mee}

Livelink de "goede moeder" bestaat niet

Belana het gaat allemaal goed komen

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 22:02 schreef Belana het volgende:
Is het moeder zijn van meerdere kinderen nou ook anders trouwens? Livelink gaf al aan dat ze het wel moeilijk vind. Jessie? andere mama's?

Ik weet het niet.
Momenteel gaat het hier aardig z'n gangetje, eigenlijk voor het eerst sinds Judith geboren is. Het eerste jaar vind ik sowieso wel zwaar. Zowel bij Daan als bij Judith. Maar bij Judith vond ik het veel zwaarder, in de eerste plaats omdat Arjan overspannen was, maar ook dat je je aandacht moet verdelen.
Gelukkig heb ik eindelijk weer mijn man terug (zo voelt dat tenminste). Ik heb echt alles alleen moeten doen in het begin en daarbij voor twee moeten denken. Dat vond ik erg zwaar. Gelukkig heb ik wel af en toe wat hulp gehad. En de kracht gekregen om er mee om te gaan en door te gaan en ook om ervan te genieten!
Momenteel gaat het dus wat lekkerder. Daan gaat naar school (twee dagen slechts, dus dat schiet niet echt op ) en Judith vermaakt zichzelf uitstekend. Ze eisen dus niet meer mijn volledige aandacht en dat is wel lekker. Bovendien kan ik dat nu ook aan Arjan overlaten als hij thuis is.
Ik vind het heerlijk als ik ze samen zie spelen, dan zit ik ze gewoon verliefd aan te staren! Dat vind ik toch wel het mooiste wat er is . Dat maakt alle pesterijen weer even goed

Ja, moeder zijn van meerdere kinderen is toch wel anders, denk ik. Ik zie nu ook veel verschil tussen de kinderen. Veel dingen zijn toch echt wel aangeboren en kun je moeilijk veranderen en zul je dus moeten accepteren. Hierdoor kijk je toch ook wel anders tegen andere moeders aan. Soms maken ze beslissingen die jij nooit zou nemen, maar ze hebben natuurlijk ook andere kinderen dan jij (en ze zijn natuurlijk ook anders dan jij). Ik ben (nog) meer gaan relativeren.

En Ladybos, veel sterkte! Zo'n abces heb ik ook meegemaakt. Gelukkig heb ik er alleen een klein litteken (nauwelijks zichtbaar) aan overgehouden.
Livelink, jij ook veel sterkte. Soms gaat niet alles zoals je wilt, maar dat maakt je nog geen slecht moeder, hoor!

Soms, Belana.. moet je gewoon een andere kant op gedwongen worden om te zien waar je eigenlijke prioriteiten liggen. In jouw geval dus even vijf dagen werken (je twijfelde een tijdje geleden toch of je een baan voor meer uren zou aannemen in jullie bedrijf?) om tot de ontdekking te komen dat je carriere toch iets minder belangrijk is dan je zoon.

Best grappig om dat nu eens in de praktijk te zien gebeuren

Hoop voor jullie dat er gauw uitzicht komt!

Ik vind de verandering van 1 naar 2 kinderen toch ook best nog wel groot hoor. Ook al bestond mijn leven toen al niet meer uit werken enzo. Ik raakte net een beetje gewend aan de vrijheid die ik weer een beetje terug kreeg (nog maar 1 slaapje van Bo, sochtends bleef ze in dr bed spelen als ik ging douchen, ze at met ons mee enz) En de grootste verandering vond ik toch wel dat ik eigenlijk nog niet zo veel wist als ik dacht Wat Grijs ook een beetje zegt. Elk kind is zo anders. Verstandelijk weet je dat wel, maar in de praktijk is dat toch heel anders. Bo sliep bv best wel snel in een lekker ritme. Janneke nog steeds niet . En dat valt dan even tegen. Hoe spontaan Bo is, zo introvert is Janneke soms. Wat bij Bo wel werkte, werkt bij Janneke niet. En dat maakt het juist alleen maar leuker natuurlijk, maar soms ook erg ingewikkeld Ik moest zelf weer helemaal terug naar Janneke zeg maar, terug naar het blanko ergens tegenaan kijken. Wat eigenlijk niet kan want je bent niet blanco meer. Pffff beetje omslachtig uitgelegd denk ik
De aandacht verdelen vond ik bijvoorbeeld wel moeilijk. Ik was in het begin erg bang dat ik net iets liever deed tegen de Bo of Janneke . Alsof ik bang was van de ene meer dan van de andere te houden ofzo heel raar. Eerst was de aandacht er alleen voor mezelf, toen Geer erbij toen Bo en nu Janneke. Ook ga ik nu iets midner snel ff naar de winkels bijvoorbeeld. (ja nu Bo op school zit wel) Als ze allebei thuis zijn vind ik dat toch al snel een teveel gedoe. Je moet dan echt met beide rekening houden. En lekker ontspannend een boodschapje doen met die 2 is dat dus niet. Met 1 ging dat weer net wat makkelijker. Bij vriendinnen op visite hetzelfde. Die dingen doe ik wel, als er 1 bij Geer kan blijven of op school zit.
Dus de verandering van geen moeder naar moeder en dan van moeder naar 2 kinderen vind ik ook best nog groot.

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 23:28 schreef jessie het volgende:
Ook ga ik nu iets midner snel ff naar de winkels bijvoorbeeld. (ja nu Bo op school zit wel) Als ze allebei thuis zijn vind ik dat toch al snel een teveel gedoe. Je moet dan echt met beide rekening houden. En lekker ontspannend een boodschapje doen met die 2 is dat dus niet. Met 1 ging dat weer net wat makkelijker.

Grappig is dat. Ik heb dat nu dus soms al met 1 kind Dan realiseer je je helemaal niet dat 1 kind voor anderen weer een makkie lijkt. Toen wij laatst een weekendje weg waren (zonder Morris) vond ik het al zo heerlijk om alle winkels in en uit te kunnen en uitgebreid te kijken.
Wat ik ook echt weer een vorm van vrijheid vind is dat hij nu mee kan op de fiets. Buggy aan de bagagedrager en Morris voorop. Ideaal!

Ladybos, sterkte meisje. Hopelijk gaat het snel beter met je

Het heeft bij mij een behoorlijke tijd geduurd voordat ik enigszins gewend was aan het feit dat ik iemands mama was geworden. Ik vond het heel moeilijk om te accepteren dat bepaalde dingen niet zo makkelijk meer gingen als vroeger (spontaan een bioscoopje pakken, uit eten, even wat tijd voor jezelf). We zijn niet moeilijk met Kai en nemen hem ook zo veel mogelijk mee, maar bepaalde dingen kunnen gewoon nog niet met een kindje van 6 maanden en daar heb ik me nu eindelijk bij neer weten te leggen. Ik ben er wel achter gekomen dat ik geen baby-mama ben. Ik kan niet wachten tot Kai wat groter is en bijvoorbeeld mee op de fiets kan of op de kinderboerderij wat meer interesse toont voor de beestjes in plaats van voor zijn speen.
Wat betreft werk: momenteel werk ik 20 uur per week (waar in totaal 6 uur reistijd bij komt). Afgezien van de reistijd vind ik het heerlijk om weer aan het werk te zijn. Zoals ET al schreef is het gewoon lekker om even gewoon m@x te zijn i.p.v. "de mama van Kai". Ik heb gemerkt dat ik dat nodig heb om een leuke mama voor Kai te zijn. Half augustus is mijn ouderschapsverlof op en moet ik weer 32 uur aan het werk (en ben ik per week 8 uur aan het reizen). Daar zie ik best tegenop want voor mijn gevoel moet ik Kai dan best een tijd missen. Helaas is het financieel nog niet mogelijk om minder te gaan werken, maar het plan is om, wanneer Kai op de basisschool zit, alleen nog maar te werken op de tijden waarop Kai op school zit.

Maatje 36.........zucht.......... Dat gaat hier nooit gebeuren hoor. Voor ik zwanger werd was ik net ruim 20 kilo afgevallen. Door de zwangerschap (en het vrolijke eten ) is er 25 kilo bijgekomen. Na de bevalling was er direct 15 kilo vanaf maar ik heb er vervolgens weer 7 bijgegeten . Ik heb mezelf voorgenomen om heel hard mijn best te doen om het er weer af te krijgen maar het lukt me maar niet. Ik grijp nog te vaak naar de lekkere, makkelijke en vooral vette hap. Ik heb er nu 2 kilo af weten te krijgen. Nog 19 kilo te gaan voor ik weer enigszins tevreden ben. Soms word ik er een beetje moedeloos van

Zo Ladybos, wat een toestand zeg!!! Hoop voor jullie dat je snel herstelt en de draad eindelijk op kunnen pikken.

Livelink, hoe kom je erbij dat je een slechte moeder bent? Je bent niet happy met de huidige situatie, da's heel wat anders.

E.T. laatste keer dat ik je zag, was er niets te zien van die 5 kilo. Ik voelde me juist een kolos naast jou toen.

Misschien begrijp ik het niet helemaal, maar als jullie werken zijn jullie dan eik in gedachten nog thuis? Ik heb juist dat als ik aan het werk ben er volledig in op ga. Da's niets veranderd. Ik doe het alleen nu in 3 dagen (en de avonden). Dan is het wel zo dat als ik donderdagavond thuis kom, wel behoorlijk moe ben. Maar ik heb er een goed gevoel over. Het komt zelfs wel eens voor dat als Léon op dinsdag bij mijn moeder is, ik helemaal vergeet te bellen. En dan pas bel als Léon allang thuis is.
Maar ik vind niet dat dit mij als moeder zijnde kwalijk genomen kan worden of zoiets. Klinkt heftiger dan dat ik het bedoel, maar weet het even niet anders uit te drukken.
Tuurlijk ben ik het liefst bij Léon, maar dit werkt voor ons het beste zo.

Ik denk dat ik het zo het beste uitdruk; ik ben moeder, geliefde, dochter, vriendin én collega.

dutch, toen gaf ik nog bv En jij was toen ook zeker geen kolos! Je figuur was iets minder strak dan toen je nog niet zwanger was, maar he.. een paar maanden daarvoor zat er nog een mooi kereltje in je buik!! Een hoop meiden zouden moord begaan voor jouw figuur zoals het toen was!

Maar net als jij ben ik op m'n werk ook echt aan 't werk. Heel af en toe ben ik dan een paar minuten 'mama' die op die momenten haar meissie wel mist, maar die momenten zijn spaarzaam. Voornamelijk ben ik dan collega/werknemer/etc..