Hoe gaat het met de moeders deel 15

Postje uit grote kleine babietjes verplaatst, hoort toch meer hier....

quote:

Op vrijdag 1 april 2005 23:26 schreef poemojn het volgende:
Bix, nog een prettige gedachte misschien: de overgang van 2 naar 3, 3 naar 4 en 4 naar 5 is veel kleiner dan van 0 naar 1 of 1 naar 2 (volgens mijn moeder, en die kan het weten ).

Vind ik ook Poemojn Behalve als ze allemaal tegelijk aan het janken slaan, mčn dan heb ik het gewoon niet meer...."Mmm bij wie moet ik nu eens beginnen? Iene miene mutte....." Of als ze allemaal uit hun doen zijn en lopen te draken, ben wel eens jankend weggelopen hoor( naar boven dan ofzo natuurlijk ) en het volgende moment schijnt idd het zonnetje en fluiten de vogeltjes en ben ik weer helemaal gelukkig met mijn blerende en scheeuwende kroost

Het gaat idd niet om maten, het gaat erom dat je lekker in je vel zit. Je hebt helemaal gelijk Loena.
Voor alle moeders die lekker in hun vel zitten .

En voor Anitra, hele dikke . Heb net even op je weblog bijgelezen.

Belana, dat heb ik ook. Ik heb alleen het gevoel dat er iets aan me is toegevoegd. Misschien ligt het gewoon aan je eigen instelling. Bij ons houden we natuurlijk de r's in de gaten, maar vanaf het begin hebben we gelijk geleerd dat je je flexibel moet opstellen. Je kunt wel iets willen, maar het is maar net hoe het gaat allemaal. Op zaterdag gaat Léon vrolijk overal mee naartoe en als hij moet slapen dan slaapt hij daar wel of in de buggy. Zolang het maar geen dagelijks ritueel is, is dit ook helemaal geen probleem. Hij is net zo flexibel geworden als wij.
We hebben hier nooit gedacht dat we iets niet konden doen, omdat we bang waren dat het voor Léon niet goed zou zijn. Ik denk dat je dat intuďtief (daar heb je 'm weer) wel aanvoelt.

o, ik heb ook niet het gevoel dat ik zelf een heel ander mens ben geworden, maar mijn leven ziet er toch wel heel anders uit als toen ik nog geen moeder was hoor. niet dat ik dat erg vind, maar wat jij schrijft dutchie, het 'alles gaat gewoon door alleen is er iemand bij gekomen', zo heb ik het niet ervaren. onze activiteiten zijn wel degelijk behoorlijk aangepast aan Piet en sinds kort Anna. wij zijn waarschijnlijk zelf ook wat minder 'flexibel' zoals jij 't noemt, maar vooral (denk ik) luier . gewoon geen zin om ingewikkelde toeren uit te halen om Piet & Anna naar allerlei plekken mee te sjouwen, of om oppas te regelen oid. ik geniet daar ook van hoor, van 't lekker rustig aan doen momenteel (relatief dan he! ). actievere tijden komen wel weer.

oja en ook van mij trouwens even een applausje voor de slanke dennen hier. wow! fijn!
ik kan weer een paar broeken aan van voor m'n tweede zwangerschap, maar nog niet die van voor Piet. zou nog wel een kilo of 5 kwijt willen, maar doe daar nu nog geen speciale moeite voor. maat 36 is echter ver buiten mijn bereik! (is ook geenszins mijn streven hoor).

quote:

Op vrijdag 1 april 2005 23:27 schreef poemojn het volgende:
Dat was dus een keizersnee, Leah?

Ja. Waarom moet je zo lachen? Je bedoelt er vast iets leuks mee , maar ik snap um ff niet geloof ik.

*gokt* misschien om 't buikinhoudenverhaal? (ik wel in ieder geval )

Het leek wel een hele slechte 1 april grap.. Het begon met een bezoek aan de reumatoloog voor de uitslagen van de second opinion. Helaas was hij voor 98% zeker dat het inderdaad reuma is. Op de longfoto's was niets bijzonders te zien, dus het is geen sarcoidose. De hartfoto liet wel een afwijking zien aan het hartzakje en een zwelling van de lymfeklieren maar het is niet duidelijk waar dit op wijst, die foto moet over drie weken herhaald worden om te kijken of de situatie verbeterd dan wel verslechterd is en dan wordt ook besloten of er wat aan gedaan moet worden. De rontgenfoto's laten zwellingen zien in de gewrichten van handen en voeten. Het bezinksel was gedaald naar 55 maar nog steeds veel te hoog en er was nog een ander iets wat wees op actieve ontstekingen. Maar aangezien er toch ook een ontsteking in mijn borst lijkt te zitten en er ontstekingsfactoren in de urine zaten (wijst op een mogelijke blaasontsteking) kon hij nog niet helemaal uitsluiten dat het daar niet door veroorzaakt werd, al leek hem de kans minimaal. Voorlopig gaan we dus door met de Ibuprofen 600, er zijn weer nieuwe bloed- en urinetests gedaan, en over drie weken moeten we weer terugkomen.

's Middags moesten we dus weer naar het ziekenhuis voor een mammografie van de borst. Dit was heeeeeeeeeeeeel erg pijnlijk. De borst wordt tussen twee platen ingeklemd en er komt zo'n 20 kg druk op te staan. Dit is al behoorlijk gevoelig in een gezonde borst, laat staan eentje die ontstoken is Dat was dus even flink de kiezen op elkaar. De arts vond het er zorgwekkend uitzien en verwees me meteen door voor een echo. Een half uurtje later konden we al terecht en de echo wees uit dat er een 'ei' zat in de borst van 8 x 5 cm. Ook deze arts vertrouwde het niet en stuurde ons door naar de Spoedeisende Hulp, waar we te horen kregen dat het ei een abces was wat op springen stond en dat ik meteen onder het mes moest. Het was toen inmiddels vrijdagmiddag half 6 en iedereen was eigenlijk al naar huis, maar de chirurg en de anesthesist werden teruggeroepen en voor ik het wist kreeg ik voor de tweede keer in twee maanden tijd een narcose en kwam ik een half uurtje later weer bij op de verkoeverkamer... Ze hebben een snee gemaakt in de borst, vlak onder de tepel, van zo'n 3 cm, en de pus eruit gehaald. De wond is niet gehecht want deze moet open blijven zodat nieuwe pus er ook uit kan en zich niet weer opnieuw op gaat hopen. Hiervoor moeten we 2x per dag de wond spoelen Tijdens de operatie bleek er in de linkerborst ook een abces te zitten, deze had het formaat van een walnoot, en die hebben ze vooralsnog laten zitten. Ik krijg hiervoor antibiotica in de hoop dat dat afdoende werkt en anders moet ik ook voor de linkerborst onder het mes Ik moest een nachtje blijven maar vanochtend mocht ik gelukkig weer naar huis

Rottdog we hebben toch maar niet gezwommen met Myrthe, omdat ze nog geen inentingen heeft gehad (woensdag krijgt ze de eerste). We hebben wel iedere dag even lekker gebadderd in de gootsteen

Maatje 44 hier na de zwangerschap, voor de zwangerschap 38..

jemig Ladybos...ik weet niet goed wat ik moet zeggen
Ik hoop gewoon dat jij heel snel van je prille gezinnetje kan gaan genieten zonder al die pijn en zorgen.
Voor nu heel veel beterschap zal ik maar zeggen

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 13:31 schreef Ladybos het volgende:
Maatje 44 hier na de zwangerschap, voor de zwangerschap 38..

Hier precies zo .... maat 44 en daarvoor 38
maar der gaat elke dag nog af dus we hebben goed hoop het gaat alleen zo verrekte traag!

ladyB, wat vreselijk naar & griezelig allemaal zeg. en alweer onder 't mes geweest, wat een zware tijden voor je lijf (en geest).... beterschap gewenst, hopelijk zijn de borstontstekingen nu afdoend behandeld en blijken al die waardes nu snel de goede kant op te gaan. sterkte!

Ja, gewoon lekker je ouwe figuur terug is altijd prettig.

/edit
ik had een pagina gemist

_{Leah, ik dacht gewoon als het geen keizersnee was was het een rare plek voor zwellingen waarmee je niet fatsoenlijk in een bikini kunt..}

Ladybos Wat erg! Hoe kom je aan dat abces, borstontsteking gehad oid, niet goed leeggedronken? Vraag ik omdat de arts mij zei dat ik daarvoor moest uitkijken toen ik steeds terugkerende borstontsteking had in het begin. Sterkte en beterschap! Ook met je reuma sterkte..

[ Bericht 71% gewijzigd door poemojn op 02-04-2005 14:01:56 ]

Jeminee ladybos, wat een ellende allemaal
Die borstontstekingen, zijn dat die ontstekingen die ook in je borst zaten toen je borstvoeding gaf en is dat verergerd, of is dat weer anders?
Heel veel sterkte wijffie, hoop dat de antibiotica voldoende is en dat je niet wéér onder het mes moet

Ik denk dat de borstontstekingen komen van het vrij plotseling stoppen vanwege de medicijnen voor de reuma. En die medicijnen zijn weer koortsverlagend en pijnstillend, dus vandaar dat ik het allemaal niet zo doorhad. Het deed wel zeer en ik had wel wat verhoging, heb ook de lactatiekundige er nog over gebeld, maar iedereen zei me dat het melkophopingen waren die vanzelf weer in het lichaam opgenomen zouden worden en dat als het echt ontstoken was het wel meer pijn zou doen en ik hoge koorts zou moeten hebben. Voordat we op vakantie gingen werd het opeens een stuk groter (eerst formaat 'bitterbal' en toen ging het naar een fikse mandarijn zeg maar) dus toen toch even langsgeweest bij de huisarts, die het nog te vroeg vond voor antibiotica omdat hij ook vond dat het niet rood genoeg was en ik alleen maar verhoging had (wat ook weer van de reuma kan komen) en me dus doorverwees voor een mammografie. Dus we waren er eigenlijk heel relaxt onder en dachten nog even voor de zekerheid die mammografie te laten maken (eigenlijk net als met die doorverwijzing naar de reumatoloog). Dus 't was weer even schrikken, en het begint zolangzamerhand op een slechte soap te lijken, met al die kwalen van mij. Wanneer houdt het nou eens op ? Overigens genieten we ondanks alle ellende en pijn wel volop van Myrthe hoor, het is echt het zonnetje in huis, ze is zo lief, en zo makkelijk, want ook voor haar valt het niet mee, dat gesleep naar al die dokters enzo. Maar ze blijft gewoon lekker lachen en dat beurt je dan weer helemaal op.

Miss_dynastie, de ontstekingen zitten nu op andere plaatsen dus ik denk niet dat het dezelfde zijn, heb het gevoel dat deze ook pas ontstaan zijn toen ik al gestopt was, ondanks dat ik er goed op gecontroleerd heb. Maar deze ontsteking zat heel erg diep in de borst, je kon het zelfs op het laatst amper voelen als ik zat, alleen als ik ging liggen bleef de borst overeind staan alsof ik een siliconenborst had De borst werd ook niet rood en strak, op het laatst (vanaf vorige week ongeveer) was de huid wel wat rozer dan de rest eromheen maar ook dat was alleen te zien omdat ik wist dat dat 'ei' er onder zat. Ik denk dat de Ibuprofen en de tramagetic de symptomen gewoon flink gemaskeerd hebben. Plus dat ik zoveel pijn in de gewrichten heb dat je dan geneigd bent om meer daarop te letten dan mindere pijntjes ergens anders (alhoewel het best zeer deed maar goed, dat is allemaal achteraf geklets..). Misschien was mijn lichaam ook wel gevoeliger voor de infecties omdat mijn conditie op zijn zachts gezegd nou niet echt optimaal was

Bij al het bloedprikken bleek trouwens wel dat m'n Hb inmiddels 6.8 is dus dat gaat de goede kant op

Jammer dat huisartsen vaak verschillende info hebben. Ik had die ontstekingen ook diep in de borst zitten zei de huisarts, en daarom ook alleen koorts en weinig pijn, weinig rood te zien, en juist daarom waarschuwde hij voor abcessen (maar deze huisarts vertelde dat zijn vrouw zelf borstvoeding gegeven had, misschien was hij daarom beter op de hoogte?). Je kunt hier nog wat ervaringsverhalen lezen, misschien heb je daar nog wat aan.

Fijn dat je Hb wel goed gaat!

Ik vind mijn leven wel erg veranderd sinds de komst van de kinderen en vooral sinds de komst van Job. Ik vind het leven er ingewikkelder en niet altijd leuker op geworden. Ik weet dat dit soort opmerkingen als negatief wordt ervaren, maar ik ben nu niet meer de persoon die ik graag wil zijn. Ik ben nu iemand geworden die het overal net niet voor elkaar heeft. Op mijn werk moet ik schipperen en ben ik niet de werknemer die ik zou willen en moeten zijn en met mijn kinderen moet ik schipperen en ben ik niet de moeder die ik zou willen en moeten zijn.
Mijn ideale scenario zou zijn dat mijn vriend lekker thuis is bij de kinderen en ik gewoon full-time aan het werk.

En nu mogen jullie schieten , want ik besef me heel goed dat ik met deze post niet voldoe aan het beeld van een goede moeder .

Mijn leven is drastisch veranderd door de komst van Myrthe maar dat komt voornamelijk door alle lichamelijke ongemakken bij mij. De dingen die we willen doen doen we nog steeds, en Myrthe gaat gewoon mee (o.a. op vakantie en naar het ziekenhuis). Maar op deze leeftijd (ze is nu 10 weken) gaat dat natuurlijk ook vrij makkelijk. Ze kan slapen in de kinderwagen dus ze heeft altijd haar bedje bij zich. Als ze wat groter wordt zal dat allemaal wel lastiger worden. Ik heb wel altijd een goed gevulde luiertas klaarstaan met poeder voor minimaal 4 voedingen, een fles, en een thermoskan die ik dan vul met heet water. En uiteraard luiers en schone kleertjes, dus als het moet kunnen we met een paar minuten de deur uit en kunnen we een dag wegblijven. Wat al een aantal keer zijn nut bewezen heeft trouwens

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 15:19 schreef poemojn het volgende:
Jammer dat huisartsen vaak verschillende info hebben. Ik had die ontstekingen ook diep in de borst zitten zei de huisarts, en daarom ook alleen koorts en weinig pijn, weinig rood te zien, en juist daarom waarschuwde hij voor abcessen (maar deze huisarts vertelde dat zijn vrouw zelf borstvoeding gegeven had, misschien was hij daarom beter op de hoogte?). Je kunt hier nog wat ervaringsverhalen lezen, misschien heb je daar nog wat aan.

Fijn dat je Hb wel goed gaat!

Ik heb net de lactatiekundige een mail gestuurd met het hele verhaal, hopelijk kan zij er ook wat mee. Natuurlijk werden bij mij de symptomen wel gemaskeerd door de Ibuprofen maar ook zonder dat was er waarschijnlijk ook geen roodheid bij komen kijken.

Van die ervaringsverhalen wordt ik niet echt vrolijk maar bedankt voor de link..

Goeie genade Ladybos wat een toestanden Alsof je nog niet genoeg aan je hoofd had!
Ik hoop dat je borst snel geneest en dat de ander zich gedeist houdt.
Het is dat het een borst is, anders zou ik haar/hem/het eens van dichtbij vermanend toespreken
Beterschap!

Haha Pluphs ik zie het helemaal voor me, jij die een preek geeft tegen mijn borsten Ik ben van mezelf best preuts maar door alle borstvoedingsproblemen en nu weer die abcessen hebben er inmiddels zoveel mensen mijn borsten gezien en bevoeld dat het me geen moer meer uitmaakt We zaten gisteren nog te grappen dat ik alleen maar was doorverwezen voor de echo en naar de chirurg omdat mijn borsten zo mooi zijn en die artsen dat even aan hun collega's wilden laten zien

quote:

Op zaterdag 2 april 2005 15:12 schreef Ladybos het volgende:
Misschien was mijn lichaam ook wel gevoeliger voor de infecties omdat mijn conditie op zijn zachts gezegd nou niet echt optimaal was

Dat zou inderdaad een hele goede verklaring kunnen zijn. Fijn dat je Hb de goede kant op gaat, en het moet nu sowieso maar eens wat beter met je gaan, oké?!