Hoe gaat het met de moeders deel 15

Phluphy toch Meid daar zit je ook niet op te wachten, zelf ook nog in het ziekenhuis. Gelukkig was je er op tijd bij..

Hier gaat het wel goed, ben blij dat de drain er weer uit is maar maak me nog wel zorgen, want de harde plekken zijn er nog steeds (in beide borsten). Maandag moet ik weer terug komen. Tot die tijd moet ik doorgaan met de antibiotica en als ik weer koorts krijg of als de pijn toeneemt moet ik naar de spoedeisende hulp.

Phluphy beterschap en ook voor Danyel

Ladybos, ik hoop voor jouw ook dat het toch de goeie kant opgaat met die absessen. Het zijn rotdingen en ongeloveloos pijnlijk. Ik krijg er steeds eentje op mijn staartbeentje, waar dus alle zenuwen bij elkaar komen. Eigenlijk maakt het natuurlijk helemaal niet uit waar je ze krijgt. Ze zijn gewoon enorm pijnlijk. Dus ik hoop voor je dat die antibiotica echt aanslaat.

Lieve Fluf das inderdaad schrikken. Hele dikke _{En ik ga even weer bijlezen}

Ladybos jij krijgt je portie ook wel. Ook voor jou een dikke

Fluf Ladybos alles is al gezegd dus en hopelijk houd het eindelijk eens op en komt er rust en genieten voor in de plaats, ik gun het jullie zo

Er valt weinig toe te voegen aan de posts van de anderen, maar Fluf en Ladybos sterkte allebei

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 17:52 schreef phluphy het volgende:
In plat Hollands: een ontstoken alvleesklier. Ik moest opgenomen worden en mocht niets meer eten en drinken.

Jeej fluf, wat een ellende
Fijn dat je weer thuis bent
_{is dit trouwens de 'vermoedde' maagzweer waar je al eerder last van had?}

Phluphy jemig meid.... heel veel beterschap

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 21:24 schreef Ladybos het volgende:
Hier gaat het wel goed, ben blij dat de drain er weer uit is maar maak me nog wel zorgen, want de harde plekken zijn er nog steeds (in beide borsten). Maandag moet ik weer terug komen. Tot die tijd moet ik doorgaan met de antibiotica en als ik weer koorts krijg of als de pijn toeneemt moet ik naar de spoedeisende hulp.

Oi
Ik duim dat het maandag 'gewoon' eens weg is, goed?

Pluphy.. het beste voor jou en Danyel (en echtgenoot)! Sterkte!

phluph en ladybos> het houdt hopelijk snel op al die extra zorgen, heel veel liefs en een ontspannende schoudermassage elk gewenst.

hier toch maar gezwicht voor opmerkingen van mn fam dat Ela wel erg geel ziet; toch maar een keertje bloed prikken, zien of die lever t goed doet. Liefst in een ruk door als ze voor dr heupjes weer naar het zkh moet, maar das pas op de 26e (is ze 3 maanden), misschien regel ik het eerder bij de huisarts (die overigens een maand terug haar niet zo geel vond en het wegwuifde). Maar het is wel ergens moeilijk, als moeder wordt ik tussen het vertrouwen dat t wel los loopt en onzekerheid heen en terug geslingerd soms. Herkennen jullie dit ook? Verder ook erg moe hier, ben wel erg blij dat ik nog tot juni thuis ben op verlof (dan is ze 18 weken oud), huishouden bijhouden is net te doen zo. Vandaag eindelijk weer wat klussen enzo; dingen die geverfd moeten worden (al sinds vorig jaar ). Is ook fijn als dat eens gebeurt...

Jdee je moet doen wat jij denkt dat het beste is. Als jij het niet vertrouwd dat Ela geel ziet, dan gewoon doorzetten en laten checken. Maar die onzekerheid kan ik me heel goed voorstellen, als moeder zijnde trek je je toch heel snel veel aan van wat anderen zeggen. Best heel vervelend, want daardoor maakt het je ook vaak onzeker. En het is ook best heel zwaar he die eerste maanden met je kindje. Dikke

Kennen jullie dat? Van die periodes dat je echt helemaal smoor op je kind bent? Dat ze echt alleen maar lief en vrolijk zijn? Dat ze niet 'stout' ondeugend zijn, maar alleen maar 'lief' ondeugend?

De laatste paar dagen geniet ik zo vreselijk van Saskia Ze kan zo in haar spel opgaan, ondertussen hele verhalen vertellen (waar ik geen reet van begrijp) en dan gewoon een kwartier met een kartonnen doosje spelen terwijl ze plat op d'r kont zit. Ze komt dan niet aan dingen waar ze niet aan mag zitten en is de hele dag vrolijk. Windt iedereen om haar kleine worstevingertjes, flirt met iedereen die ze tegenkomt (kreeg laatst last van plaatsvervangende schaamte bij haar verliefde blikken naar de kaasboer )
Echt van die dagen dat 't gewoon een groot feest is om mama te zijn

E.T. ik herken je verhaal helemaal. Na een periode van verkoudheidjes en doorkomende kiezen is Melvin sinds een week of twee precies zoals jij Saskia omschrijft.
Als ik hem af en toe bezig zie kan ik een glimlach niet onderdrukken. Zodra Melvin dat doorheeft begint ie mee te grinniken. En af en toe krijg ik spontaan een kus van hem Dus ja, ik ben ook helemaal smoor op m'n kind.

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 23:22 schreef E.T. het volgende:
Kennen jullie dat? Van die periodes dat je echt helemaal smoor op je kind bent? Dat ze echt alleen maar lief en vrolijk zijn? Dat ze niet 'stout' ondeugend zijn, maar alleen maar 'lief' ondeugend?

deze mama heeft een paar uurtjes voor haarzelf.
hier is het mannenmiddag.
heb ik ooit zelf ingesteld omdat ik vind dat mannen onder elkaar ook leuke dingen moeten doen.
en zo af en toe is het hier dus mannenmiddag.
ze zijn samen naar het zwembad en ik zit met een kop koffie lekker te surfen
en me zo nog even verdiepen in mijn hobbies

mannendag gaan we hier ook invoeren zodadelijk.. vind het idd ook belangrijk dat die twee iets echt samen doen. is goed voor de band tussen vader en zoon. Het word ook echt aangeraden. En ik heb dan lekker tijd om met vriendinnen een dagje ertussenuit te gaan. Is ook lekker om je eigen ding te doen idd.

Je hebt groot gelijk dus Lady-wrb!

Geniet er maar lekker van Lady-wrb

ik heb iets niet goed gedaan geloof ik, het is mij ineens in mijn rug geschoten... kon geneens meer gemakkelijk Thijs zijn eten geven.

Moest van Mar maar op de bank gaan liggen

Jdee...hoe gaat het met je ?

Ik kreeg vandaag een complimentje van een leidster op het kdv. Dat ik zo'n leuke en relaxte moeder ben en zo makkelijk met Noah omga, en dat ik wel een jonge moeder ben maar wel ver in mijn ontwikkeling. Leuk om te horen

Da's altijd leuk om te horen tex toch een bevestiging voor waar jij als moeder voor staat _{niet dat dat nodig is natuurlijk...voor er gehapt wordt}

Wat zal jij glimmen tex

Hoe gaat het eigenlijk met Xanthe?

Fijn he Tex

Ik wou gisteravond een soort gelijk iets plaatsen maar m'n wou naar bed. Had het gister met Snoopy over dat je soms helemaal ontroerd kan zijn over dingen die andere mensen over je kindje zeggen.

Zoals m'n die zei dat hij zich niet kon voorstellen dat als we later ooit kinderen zouden krijgen dat die kinderen dan zo lief waren als Jolietje.....een gelijke opmerking maakte een vriendin van mij een keer. De oppas die ontroerende dingen in het schriftje schrijft: 'Als je later groot bent lieve Jolie, ga dan maar naar een school bij ons in de buurt, ik kom je wel ophalen. Ik wil nooit meer een ander oppaskindje'. En de kassamevrouw die tussen het piepen door zei dat ze altijd een beetje warm werd van binnen als Jolie naar d'r lachte of d'r gedag zwaaide.

Het is zoiets geks, kan er bijna spontaan van moeten huilen, andere mensen vinden mijn kind ook zo lief

Oe das errug fijn Tex!

Och Luchtbellie!

Tex> en terecht! Fijn is dat, zo'n compliment
Luchtbel> en dan is je hele dag goed, loop je op wolken. En terecht trouwens

Met mij gaat t wel, eigenlijk, nog wel erg moe. Het is geweldig om te zien dat Ela al meer doet dan alleen maar huilen, slapen, en alle emoties in 4 seconden kan laten zien op haar gezicht; het begint allemaal meer gericht te worden. Ze maakt geluidjes in de box tegen de baby-gym-hangers en het gericht ertegenaan slaan gaat ook steeds beter, en een lol dat ze dan heeft. Dat maakt het allemaal zoveel leuker, mama zijn. Want hoe geweldig, mooi en speciaal het ook al was vanaf t begin, dat t leuk is maakt t zoveel fijner. Verder is de situatie met mijn moeder nu stabiel, over een maandje wordt op een ctscan duidelijk of de chemo waar ze nu mee bezig is werkt. Ik ga naar hen toe wanneer het kan, vermoeiend maar te doen.

Vandaag maar weer eens op controle geweest bij de chirurg. Aangezien ik gisteren en vandaag weer wat verhoging heb wilde ze toch nog even een echo laten maken. Het bleek dat er in beide borsten weer pus zit. Er was echter een spoedgeval op de eerste hulp dus ze kon het niet met de chirurg bespreken die ook de operatie heeft gedaan. Een andere chirurg dacht dat het niet zo acuut was want ik had alleen maar verhoging en geen koorts, en het deed niet al te veel pijn. Maar ja dat was nou precies de reden waarom het vorige keer zo heeft kunnen uitgroeien, toen had ik ook geen koorts en zag het ook niet rood. Maar goed, de antibiotica is dus weer verlengd en maandag moeten we weer terug komen, dan zal er wel weer een echo gemaakt worden en als er dan nog steeds pus inzit gaan ze er toch weer wat aan doen. Dat zal dan een incisie of een drain (of allebei) worden denk ik want een punctie hebben ze inmiddels al 4x gedaan dus dat lijkt niet echt te helpen. Ik wordt er inmiddels wel een beetje moedeloos van, iedere keer maar weer terugkomen, ze kennen me zo langzamerhand allemaal op de afdelingen reumatologie, radiologie en chirurgie.

LB Jolietje is ook zo'n lieffie, ik ben d'r ook helemaal weg van (maar dat had je al wel door zeker )

Ik ga ook eens gauw zo'n babygymding kopen, volgens mij is Myrthe daar nu ook wel aan toe.

quote:

Op woensdag 13 april 2005 22:30 schreef Jdee het volgende:


Met mij gaat t wel, eigenlijk, nog wel erg moe. Het is geweldig om te zien dat Ela al meer doet dan alleen maar huilen, slapen, en alle emoties in 4 seconden kan laten zien op haar gezicht; het begint allemaal meer gericht te worden. Ze maakt geluidjes in de box tegen de baby-gym-hangers en het gericht ertegenaan slaan gaat ook steeds beter, en een lol dat ze dan heeft. Dat maakt het allemaal zoveel leuker, mama zijn. Want hoe geweldig, mooi en speciaal het ook al was vanaf t begin, dat t leuk is maakt t zoveel fijner. Verder is de situatie met mijn moeder nu stabiel, over een maandje wordt op een ctscan duidelijk of de chemo waar ze nu mee bezig is werkt. Ik ga naar hen toe wanneer het kan, vermoeiend maar te doen.

Blij te lezen dat je het allemaal nog kunt behappen, het is gewoon een zwaar vermoeiende en emotionele periode waaraan je niet ontkomt
Super dat Ela het allemaal zo goed doet en jij zo van haar kan genieten, dan is dat toch een klein wondertje wat precies op het goede moment gekomen is

Ladybos sterkte...

En Jdee ook

Er schoten me toch rare woorden uit mijn mond LadyBos na het lezen van jou bericht, gatver wijffie het zit je ook echt niet mee sterkte in elk geval

Jeetje Ladybos, heel veel sterkte maar weer hoor

Sterkte Ladybos!

Pfffff Ladybos wat een gedoe zeg, hoop dat je gauw opknapt en als dat niet van zelf gaat dat er dan maar gauw iets gaat gebeuren!

Ladybos, dat was de afspraak niet he
Ik hoop toch zo dat je snel opknapt!

Ladybos het houd ook maar niet op he
Sterkte en een heel dikke knuffel

Ladybos, meid

Jeetje Ladybos, houd het nou nooit eens op. Teveel van antibiotica is ook helemaal niet goed. En het lijkt me als dat zou helpen dat er ook geen pus meer had gezeten.

En ja heerlijk is dat he als iemand een leuke opmerking maakt over je kleintje. Dan is je dag gelijk goed en ben je oh zo trots

Hè verdomme Ladybos, wat een gekloot weer!
Sterkte.

LB en Tex, hier zit ook zo'n mama.
Natuurlijk zijn wij als ouders totaal niet objectief als we zeggen dat ons kindje echt de liefste en de schattigste is. Maar als iedereen om je heen volledig in valt op het moment dat hij naar ze kijkt, ga je je toch afvragen: Mag ik het dan nu gewoon hardop zeggen?

Lb, zoals jij het omschrijft, heerlijk!
_{en je verdient het}
Om een voorbeeld van Léon te geven; de laatste keer dat Léon op woensdag op het kdv was, had 1 van de leidsters echt moeite om afstand van hem te doen. Ze werkt nl. niet op donderdag, dan is hij er nl. nog wel. Ze had al een paar keer in zijn schriftje geschreven dat ze hem zo zou missen, maar dan heb je nog zoiets: Ja tuurlijk, dat zeg je gewoon plichtsgetrouw.
Maar toen ik hem uit bed haalde, vroeg ze of ze hem nog 1 keertje aan mocht kleden. Ondertussen druk knuffelend.

En zoals mensen op hem reageren, zelfs pubers zitten vertederd in de buggy te kijken. Dan weet je gewoon als ouder, geheel objectief bekeken natuurlijk , mijn kind is echt de liefste en de schattigste.

En natuurlijk is mijn Zoë-tje de aller aller mooiste liefste van de hele wereld

Thnx allemaal weer voor de morele steun Helaas heeft het niet geholpen en kreeg ik vannacht weer 39 graden koorts, dus ik zat vanochtend weer eens in het ziekenhuis. Ze hebben weer gepuncteerd en dit zetten ze ook weer op kweek. Want zoals Lewis al schreef teveel antibiotica is ook niet goed en het slaat nog steeds niet aan, maar misschien zit er toch (nog) een andere bacterie en heeft de antibiotica dus wel geholpen tegen de bacterie die er eerst zat. Gelukkig hoef ik nu pas donderdag weer terug te komen, heb nog wel een afspraak staan voor maandag maar als de situatie niet verergerde mocht ik die afbellen. Ik ben het zo langzamerhand spuugzat Ik mag ook nog steeds niet beginnen met de medicijnen tegen de reuma zolang de infectie nog niet helemaal weg is. En hoe langer ik wacht hoe groter de kans op gewrichtsschade. Dus dat zit me ook niet lekker. En dan is er nog een hartfoto waarop 'iets' te zien was wat niet hoorde, ze wilden niet precies zeggen wat het was want dan zou ik maar ongerust worden terwijl dat misschien niet nodig was (alsof ik nou niet ongerust ben ), maar het had iets te maken met een afwijking aan het hartzakje en volgende week wordt de foto opnieuw gemaakt. Verder rochel ik hier nog lekker door en kijkt iedereen me bedenkelijk aan als ik moet hoesten want af en toe heb ik het gevoel dat ik er haast in blijf. En op bronchitis zitten we nu niet te wachten he Oftewel voorlopig zijn we nog niet van de doktoren af vrees ik. Ze zijn trouwens wel allemaal vreselijk lief daar (zkhs Hilversum). En ik mag iedere keer weer ff snel tussendoor, dus hoef ook niet lang te wachten steeds. Maar inmiddels hebben we wel alle tijdschriften uit die in de diverse wachtruimtes liggen Van de week hebben we zelfs zitten schaken (mijn eerste potje schaken ooit en ik heb nog gewonnen ook . Enneh al die mensen die denken dat hun kind de schattigste is, jullie zitten er naast hoor. Vraag maar aan al het verplegend personeel in Hilversum wie de schattigste is Wedden dat ze Myrthe zeggen ?

Jeetje zeg Ladybos, ik weet echt niet meer wat te zeggen. Gelukkig kun je nog een beetje lachen. Maar ik vindt het wel triest hoor, potverdikkie, je zou nu lekker moeten genieten met Myrthe, in plaats daarvan heb je zoveel lichamelijk ongemak. _{en ik zit maar te klagen over mijn ongemakken tijdens mijn zwangerschap, dat valt echt in het niet allemaal} Ik hoop in ieder geval dat er toch zo langzamerhand wat gaat aanslaan kwa behandeling voor die absessen. Gaan die wonden waar ze die drains indoen nou niet pijnlijk worden als ze elke keer weer geopend worden?

Ladybos, heel veel sterkte en beterschap! Ik vind het knap dat je het nog zo volhoudt! Ik weet nog hoe uitgeput ik was toen ik geopereerd was aan de borstontsteking en dan had ik nog niet eens de andere ongemakken die jij nog hebt.
Ik had trouwens direct een drain gekregen om de wond open te houden, zodat alle troep (en melk) er nog uit kon. Ik geloof dat die drain 1 à 2 weken heb gehad (ik weet het niet meer) en vervolgens moest de wond vanzelf dichtgroeien. Tijdens het spoelen maakte ik dan ook mijn borst (voorzichtig) leeg.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je straks snel opknapt!

Na een tijdje meelurken alhier (druk-druk-druk met de kids, meer dan lurken is niet altijd mogelijk), wil ik ook graag wat toevoegen aan het 'wat doet het moederschap met een vrouw'-verhaal. Ik ben zo ongelooflijk gelukkig met mijn 2 prachtige kinderen. Ik kan er soms echt van janken (zoals Luchtbel in haar onderschrift schrijft, maar dan in het kwadraat ). Vooral nu er steeds harder gelachen wordt en het contact intenser lijkt te worden. Wat een koppies! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik mij soms enorm kwetsbaar voel in mijn geluk. En dat is een rotgevoel. Allerlei onzekerheden en zorgen komen erbij en die brengen me soms behoorlijk uit balans. Het wordt wellicht tijd dat ik mijn miniwereld weer wat ga vergroten. Weer aan het werk; alsof ik uit een droom ga stappen. Hopelijk draagt dat ook bij aan wat meer relativeringsvermogen.
Zucht....wat is mijn leven verrijkt met de komst van mijn kindjes. Het is gekleurder geworden, maar de kleur zwart is ook donkerder geworden. De gradatie van lief is opgerekt, maar de gradatie van 'erg' ook.
Sommige dingen veranderen waarschijnlijk nooit. De kans dat ik ooit een ochtendmens word lijkt me nu wel nihil. Ik ben en blijf onder alle omstandigheden een nachtuil, zij het dan met de ogen op half zeven .
En over het onderwerp maatje meer (cup) of minder (kleding) laat ik mij wijselijk niet uit. Die harde confrontatie kunnen mijn hormonen nog niet aan .

[ Bericht 10% gewijzigd door Smirre op 16-04-2005 00:55:07 ]

Ladybos: Sterkte !!

Hier gaat het weer goed, koorts is weer gezakt en de pijn is ook weer een stuk minder, dus het gaat de goede kant op Als al deze ellende een beetje achter de rug is ga ik wel weer eens lijnen, daar heb ik nu echt de puf niet voor. Maar Mr.Bos zei van de week wel dat het hem wel tegenviel dat mijn buik nog zo dik was, hij had verwacht dat het wel sneller weer weg zou trekken. Dat valt mij ook wel tegen eigenlijk, vooral het bovenste deel van m'n buik (stuk boven de navel zeg maar) staat nog best bol. Hoe lang duurt het normaal gesproken eigenlijk voordat alles weer een beetje teruggeplooid is ? Op vakantie waren er twee andere moeders met kindjes van resp. 11 en 13 weken en die waren al weer hartstikke slank (lees: slanker dan ik ooit geweest ben ) dus daar ging m'n excuus dat alle moeders er maaaanden over doen om weer de oude te worden