Slachtoffers hoeven hun eigen niet te schamen, de dader moet zich schamen.
Juist door die schaamte hebben daders meer zekerheid dat ze niet gepakt worden, omdat het slachtoffer er niet over wil praten.
Juist door er over te praten breng je het mensen onder de aandacht en beseffen ze dat er veel zieke geesten rondlopen waar iets tegen gedaan moet worden.
Of het nu om incest, verkrachting of om welke vorm dan ook gaat.
Ik heb me lang geschaamd maar nu niet meer, ik heb me genoeg geschaamd in mijn leven, ik ben het zat.
Ik zoek geen medelijden maar duidelijkheid.
Voor alle meiden en jongens die iets hebben meegemaakt, schaam je er niet voor, het was niet jouw fout wat de dader ook mag zeggen, dit heb je absoluut niet verdiend.
Het moet stoppen dat pedo's en verkrachters vrij spel hebben.
quote:
Op woensdag 18 februari 2004 17:07 schreef remondepemon het volgende:
meid, je hebt helemaal gelijk.
Maar, hoe jonger de slachtoffers zijn hoe moeilijker ze er over kunnen praten (sommige kunnen nog niet eens praten en dat is pas ziek).
quote:De dader die mij heeft misbruikt was mijn vader.
Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?
quote:Inderdaad en dat komt door het schaamtegevoel, ze hebben geleerd er niet over te praten , en waar je niet over mag praten zal je je wel voor moeten schamen.
Op woensdag 18 februari 2004 17:14 schreef navvy het volgende:
Valt weinig tot niks tegenin te brengen.Maar, hoe jonger de slachtoffers zijn hoe moeilijker ze er over kunnen praten (sommige kunnen nog niet eens praten en dat is pas ziek).
En dat moet dus weg gaan.
Ik vind dat de daders publiekelijk tentoon moeten worden gesteld, zodat iedereen kan zien hoe ziek dat deze persoon is
In Engeland deden ze dat een hele tijd geleden met pedofielen, met foto's in de krant e.d....ik vind dat persoonlijk een goede actie.
quote:Mischien hebben mensen er gewoon geen zin in om over te praten. Niet dat het een taboe is, maar na een jaar van 'erover praten' had ik het wel gezien en ben ik doorgegaan met m'n leven.
Op woensdag 18 februari 2004 17:05 schreef snakelady het volgende:
Seksueel misbruik is voor veel mensen moeilijk om over te praten, ik vind dat dit veranderd moet worden.
Slachtoffers hoeven hun eigen niet te schamen, de dader moet zich schamen.
Juist door die schaamte hebben daders meer zekerheid dat ze niet gepakt worden, omdat het slachtoffer er niet over wil praten.
Juist door er over te praten breng je het mensen onder de aandacht en beseffen ze dat er veel zieke geesten rondlopen waar iets tegen gedaan moet worden.
Of het nu om incest, verkrachting of om welke vorm dan ook gaat.
Ik heb me lang geschaamd maar nu niet meer, ik heb me genoeg geschaamd in mijn leven, ik ben het zat.
Ik zoek geen medelijden maar duidelijkheid.
Voor alle meiden en jongens die iets hebben meegemaakt, schaam je er niet voor, het was niet jouw fout wat de dader ook mag zeggen, dit heb je absoluut niet verdiend.
Het moet stoppen dat pedo's en verkrachters vrij spel hebben.
de reden dat het 1-2 jaar geduurd heeft voordat er wat aan gedaan werd, is dat eerder niet kon omdat ze geen contact met de buitenwereld hadden... hij sloot zn kinderen op enzow... gingen niet naar school, ...
dus is niet altijd schaamte wat in de weg staat 
quote:Natuurlijk is het geen verplichting om erover te praten, maar er zijn wel veel slachtoffer die er over willen praten maar niet durven, en dat moet weg.
Op woensdag 18 februari 2004 17:29 schreef BloodRayne het volgende:[..]
Mischien hebben mensen er gewoon geen zin in om over te praten. Niet dat het een taboe is, maar na een jaar van 'erover praten' had ik het wel gezien en ben ik doorgegaan met m'n leven.
quote:Maar kan zij er na dit alles over praten waneer ze wil?
Op woensdag 18 februari 2004 17:37 schreef LoggedIn het volgende:
vriendin van me haar zus heeft een kind van haar vader..de reden dat het 1-2 jaar geduurd heeft voordat er wat aan gedaan werd, is dat eerder niet kon omdat ze geen contact met de buitenwereld hadden... hij sloot zn kinderen op enzow... gingen niet naar school, ...
dus is niet altijd schaamte wat in de weg staat
Als dat zo is dan is het goed, maar er zijn er veel die dat niet kunnen uit schaamte.
quote:ze gaat natuurlijk niet de kroeg in en gaat gezellig met een meisje aan de bar zitten praten erover, maar op dit moment is het grootste probleem voor haar dat ze geen geld, geen school, geen werk en geen vaste huisvesting heeft
Maar kan zij er na dit alles over praten waneer ze wil?
Als dat zo is dan is het goed, maar er zijn er veel die dat niet kunnen uit schaamte.
goed van je dat je ervoor opkomt, t is altijd lastig voor slachtoffers om voor zichzelf op te komen, zoals je al zei
[Dit bericht is gewijzigd door djmurcielago op 18-02-2004 20:03]
Krijg je er moeilijk weer uit.
Ik zou er wel graag over willen praten,maar niet weer op Fok....
Of er moet een gesloten iets zijn waar lotgenoten hun verhaal kwijt kunnen.
Er zijn ontzettend veel mensen/kinderen die misbruikt zijn of misbruikt worden...
Ikzelf toen ik 6 was en sinds kort ben ik erachter dat mn kinderen ook misbruikt zijn....
Ik vind wel dat hoe meer aandacht er aan besteed word hoe meer Nederland wakker geschud word !
Zelf kan ik mn ei goed kwijt bij http://www.stopkindersex.nu en ook bij de deurknop,het nadeel van de deurknop is dat er niet veel mensen dagelijks aanwezig zijn.
De eerste houd ook alle nieuwsberichten bij over misbruik , pedofielen,justitie en er is een afgesloten forum voor lotgenoten.
quote:Misschien is dit ook wel een reden dat veel slachtoffers er niet voor uitkomen. Juist omdat een slachtoffer van hen gemaakt wordt terwijl ze liever niet als "die misbruikte meid/jongen" worden gezien.Op woensdag 18 februari 2004 20:02 schreef djmurcielago het volgende:
sorry, moet beter lezen
goed van je dat je ervoor opkomt, t is altijd lastig voor slachtoffers om voor zichzelf op te komen, zoals je al zei
quote:is eht dan schaamte omdat hij je misbruikt heeft, of schaamte dat jouw vader je (of iemand for that matter) misbruikt heeft?Op woensdag 18 februari 2004 17:22 schreef snakelady het volgende:
[..]
De dader die mij heeft misbruikt was mijn vader.
quote:Het probleem waar ik tegenaan loop is dat het geheim moet bijven (in de famile en voor de buitenwereld )en dat de kinderen vaak ernstig onder druk gezet worden....Op maandag 5 februari 2007 10:12 schreef Alicey het volgende:
Hoe ga je er mee om wanneer de dader nog steeds in je sociale kring zit (bijvoorbeeld familie)?
En als kind houd je toch van die opa en oma of vader en moeder....
Als zo'n dader zegt dat een kind niks mag vertellen want anders....dan houd hij /zij echt zn mond wel...
Je een soort van vies voelt.. Want het mag niet.. Het had niet gemogen..
Of de reden dat je denkt dat je het misschien had kunnen voorkomen als je hard geroepen had..
Harder geslagen had.. Of sterker was geweest en hem van je had af kunnen duwen..
Je voelt je stom/dom/achterlijk dat je het niet had kunnen voorkomen..
Als je er achter ben waarom nu jij dan kan je er al meer vrede mee hebben (als dat al kan)..
Maar probeer er maar eens vrede te hebben..
quote:Vooral dat vetgedrukte lijkt mij moeilijk. Ik denk toch dat daar vaak onbegrip voor is wanneer je desondanks van iemand houdt en ook niet iemand uit je leven wil halen.Op maandag 5 februari 2007 10:35 schreef Cattara het volgende:
[..]
Het probleem waar ik tegenaan loop is dat het geheim moet bijven (in de famile en voor de buitenwereld )en dat de kinderen vaak ernstig onder druk gezet worden....
En als kind houd je toch van die opa en oma of vader en moeder....
Als zo'n dader zegt dat een kind niks mag vertellen want anders....dan houd hij /zij echt zn mond wel...
Dat het bij een kind zo werkt dat lijkt mij logisch. Er komt echter een moment dat het kind geen kind meer is en kan besluiten er over te praten of consequenties er aan te verbinden.. Ik kan me echter meerdere redenen bedenken waarom je er alsnog niet over zou praten.. Juist bij familie lijkt mij dat moeilijk.
quote:Ook dat kun je inderdaad nog over je heen krijgen..Op maandag 5 februari 2007 11:08 schreef RPG het volgende:
Het grootste probleem waar je snel tegen aan loopt is ongeloof. Vooral als het binnen je eigen familie gebeurt. Want voor de buitenwereld is die dader een enorm vriendelijk persoon die zoiets nooit zou doen. Dus het kind zal wel aan het puberen zijn en dingen verzinnen voor aandacht. Want anders hadden andere mensen het natuurlijk allang gemerkt. Terwijl dit heel erg vaak niet zo is natuurlijk.
quote:Zowiezo de mensen die in R&P een topic openen zeuren meestal vaak ergens over, maar in het echte leven er iets aan doen ho maarOp maandag 5 februari 2007 11:53 schreef BabblingBrook het volgende:
Ja, alsof dat ook maar een ruk op schiet. Hier zitten alleen de slachtoffers, denk je dat de daders daardoor stoppen?
quote:Denk je dat daders uberhaupt stoppen ooit? lijkt me een utopieOp maandag 5 februari 2007 11:53 schreef BabblingBrook het volgende:
Ja, alsof dat ook maar een ruk op schiet. Hier zitten alleen de slachtoffers, denk je dat de daders daardoor stoppen?
quote:Wat wil je er aan doen?Op maandag 5 februari 2007 12:03 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Zowiezo de mensen die in R&P een topic openen zeuren meestal vaak ergens over, maar in het echte leven er iets aan doen ho maar
quote:Mijn standpunt hier is, niet zoveel zeuren, maar gewoon actie ondernemen. Maakt niet uit in welk opzicht
offtopic: kan er niet 1 centrale topic komen voor hopeloze mannen die geen vriendin kunnen krijgen, ik word onderhand wel gek van topic nummer zoveel over hetzelfde onderwerp
quote:Ja of ongeloof van je eigen familie ook al valt de dader daar buiten. Bij mij was (en nog wel beetje is) het zo dat mijn moeder het niet heeft willen geloven. Misschien wel omdat ze genoeg heeft aan haar eigen problemen maar het maakt het er niet makkelijker op zeg maar.Op maandag 5 februari 2007 11:08 schreef RPG het volgende:
Het grootste probleem waar je snel tegen aan loopt is ongeloof. Vooral als het binnen je eigen familie gebeurt. Want voor de buitenwereld is die dader een enorm vriendelijk persoon die zoiets nooit zou doen. Dus het kind zal wel aan het puberen zijn en dingen verzinnen voor aandacht. Want anders hadden andere mensen het natuurlijk allang gemerkt. Terwijl dit heel erg vaak niet zo is natuurlijk.
quote:Dit slaat echt helemaal nergens op!Op maandag 5 februari 2007 12:03 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Zowiezo de mensen die in R&P een topic openen zeuren meestal vaak ergens over, maar in het echte leven er iets aan doen ho maar
Sommige mensen kunnen dingen ook verwerken door het van zich af te schrijven..
quote:Lees me post van daarna voordat je reageertOp maandag 5 februari 2007 12:16 schreef Tally het volgende:
[..]
Dit slaat echt helemaal nergens op!
Sommige mensen kunnen dingen ook verwerken door het van zich af te schrijven..
quote:Dus jij vindt dat er over praten gelijk staat aan zeuren?Op maandag 5 februari 2007 12:14 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Mijn standpunt hier is, niet zoveel zeuren, maar gewoon actie ondernemen. Maakt niet uit in welk opzicht
Maar je weet zelf dus kennelijk niet wat voor actie er gedaan zou moeten worden.
quote:Dat doe ik dus ook.. Maar laat ook maar.. Je snapt er toch geen hol van..Op maandag 5 februari 2007 12:16 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Lees me post van daarna voordat je reageert
quote:Neej dat zeg ik niet, en inderdaad ik weet niet wat voor actie iemand moet ondernemen in dit geval.Op maandag 5 februari 2007 12:23 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dus jij vindt dat er over praten gelijk staat aan zeuren?
Maar je weet zelf dus kennelijk niet wat voor actie er gedaan zou moeten worden.
Maar een concreet voorbeeld, mensen die posten dat ze geen vriendin kunnen krijgen en dan raar opkijken als je tegen ze zegt dat ze meer actie moeten ondernemen en dat dan 30 topics hetzelfde verhaaltje. Ik ben lompe topics moe
quote:Ga dan lekker in klaagbaak klagen oidOp maandag 5 februari 2007 12:26 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Neej dat zeg ik niet, en inderdaad ik weet niet wat voor actie iemand moet ondernemen in dit geval.
Maar een concreet voorbeeld, mensen die posten dat ze geen vriendin kunnen krijgen en dan raar opkijken als je tegen ze zegt dat ze meer actie moeten ondernemen en dat dan 30 topics hetzelfde verhaaltje. Ik ben lompe topics moe
quote:Volgens mij mis jij inlevingsvermogen. En als je het stoort, dan lees je toch lekker niet.Op maandag 5 februari 2007 12:03 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Zowiezo de mensen die in R&P een topic openen zeuren meestal vaak ergens over, maar in het echte leven er iets aan doen ho maar
quote:je weet zeker dat je in het goede topic aan het posten bent? :SOp maandag 5 februari 2007 12:26 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Neej dat zeg ik niet, en inderdaad ik weet niet wat voor actie iemand moet ondernemen in dit geval.
Maar een concreet voorbeeld, mensen die posten dat ze geen vriendin kunnen krijgen en dan raar opkijken als je tegen ze zegt dat ze meer actie moeten ondernemen en dat dan 30 topics hetzelfde verhaaltje. Ik ben lompe topics moe
Je kan 2 dingen doen. Het altijd ontkennen en doorgaan tot je instort, of erover praten, maar die stap is groot en moeilijk.
Mensen weten altijd wel heel makkelijk te zeggen 'je moet er over praten' maar pas toen ik begonnen ben met praten kwam ik echt in de diepe shit te zitten, omdat ik toen opeens alles ook voelde, en het niet meer weg kon stoppen. Alsof ik me pas bewust werd van hoe kut het was, op het moment dat ik het uit sprak.
Het is een proces van jaren. En internet kan hier misschien bij helpen, maar ik weet niet hoe veel je hebt aan fora waar iedereen huilend zit en elkaar op de schouder klopt om te vertellen hoe kut en zielig het allemaal is.
Ik heb het mijn familie verteld, ook wie het was. En gelukkig geloofden ze me, ik weet niet hoe ik had gereageerd als men mij niet zou geloven, ik denk dat ik gek zou zijn geworden (yes, nog gekker!). Ook houden zij er rekening mee door op familiefeesten bijvoorbeeld, óf de dader uit te nodigen, óf mij. Ze zorgen wel dat we niet samen zullen zijn in een ruimte. Wat nog best lastig is met zo'n kleine familie als ik heb.
Aangifte gaat niet altijd even makkelijk, vaak sta je nog onder druk van daders. Daarnaast, hoe wil je het bewijzen? Ik heb nu na jaren opname in psychiatrische instellingen omdat ik compleet kapot was, genoeg bewijs, de documenten van pyschiaters, het gedrag dat door artsen is vast gelegd toen ik jonger was en afwijkend gedrag vertoonde, maar dan nog, weet ik zeker dat mijn daders er niet af zullen komen met meer dan een jaar cel of misschien een paar jaar TBS.
De straffen in nederland zijn op dit moment maximaal 12 jaar, en ik dan mag je wel van every single rape aankomen met een onderbroek vol sperma, want dan heb je genoeg bewijs.
Wat mij betreft is de wetgeving niet goed genoeg met verkrachters/pedofielen, rechtszaken duren te lang, en ik heb al te vaak gezien dat het geseponeert werd i.v.m. gebrek aan bewijs.
Een meisje dat ik ken heeft ook een rechtszaak gevoerd tegen haar vader toendertijd, en haar vader kreeg 6 maanden cel en 3 jaar verplicht TBS, terwijl zij stelselmatig misbruikt is van baby af aan tot puberteit.
het is gewoon kut ¬¬
[ Bericht 4% gewijzigd door Strychnine op 05-02-2007 12:56:21 ]
quote:Juist dit soort reacties zorgen ervoor dat er weinig gebeurt met de daders. Dit soort dingen worden namelijk ook vaak tegen slachtoffers gezegd als ze er alleen maar over willen praten. Een slachtoffer moet er eerst uberhaubt over kunnen praten met iemand voor dat je vervolg stappen kan doen. Dit soort reacties zorgen ervoor dat slachtoffers er niet of veel later pas over durft te praten terwijl de dader al die tijd juist verder kan gaan.Op maandag 5 februari 2007 11:53 schreef BabblingBrook het volgende:
Ja, alsof dat ook maar een ruk op schiet. Hier zitten alleen de slachtoffers, denk je dat de daders daardoor stoppen?
Het is nog een veelste groot taboe om aan te geven als je misbruikt bent. Als jongen helemaal. Zolang dat nog zo is is het heel lastig om de daders te pakken. Zolang niemand iets durft of kan zeggen gebeurt er ook niks.
quote:Wat ik dan weer vreemd vind is dat je familie, die het dus wel weet, diegene toch nog uitnodigen voor familiefeesten e.d.Op maandag 5 februari 2007 12:49 schreef Strychnine het volgende:
<knip>
Ik heb het mijn familie verteld, ook wie het was. En gelukkig geloofden ze me, ik weet niet hoe ik had gereageerd als men mij niet zou geloven, ik denk dat ik gek zou zijn geworden (yes, nog gekker!). Ook houden zij er rekening mee door op familiefeesten bijvoorbeeld, óf de dader uit te nodigen, óf mij. Ze zorgen wel dat we niet samen zullen zijn in een ruimte. Wat nog best lastig is met zo'n kleine familie als ik heb.
<knip>
Als ik iets dergelijks zou weten van één van mijn familieleden, dan komt diegene toch echt nooit meer bij mij, mijn kinderen, nichtjes en/of neefjes in de buurt. En zelf zou ik diegene nog het liefst opknopen i.p.v. dat we 'gezellig' een familiefeestje zouden vieren...
quote:blijft familie he, ze hebben mij niets gedaan, dus zou me niet voor kunnen stellen ze niet uit te nodigen.Op maandag 5 februari 2007 13:19 schreef Igraine het volgende:
[..]
Wat ik dan weer vreemd vind is dat je familie, die het dus wel weet, diegene toch nog uitnodigen voor familiefeesten e.d.
Als ik iets dergelijks zou weten van één van mijn familieleden, dan komt diegene toch echt nooit meer bij mij, mijn kinderen, nichtjes en/of neefjes in de buurt. En zelf zou ik diegene nog het liefst opknopen i.p.v. dat we 'gezellig' een familiefeestje zouden vieren...
quote:Dan denken wij daar anders over. Met personen die dergelijke acties uithalen wil ik niets meer te maken hebben. Familie of niet.Op maandag 5 februari 2007 13:44 schreef Brupje het volgende:
[..]
blijft familie he, ze hebben mij niets gedaan, dus zou me niet voor kunnen stellen ze niet uit te nodigen.
Ik koester alleen nog zoveel wrok tegen zoveel mensen dat ik bijna overkook van woede als ik weer eens lees dat er zoveel mensen zijn die al die ellende hebben meegemaakt.
Leuk idee van Originele_Naam maar wat voor actie zou je dan moeten ondernemen? Het genadeloos casteren van de dader(s)? Zelfmoord plegen omdat je er niet meer tegen kunt? Jezelf volstoppen met pillen?
Ik kan er gewoon niet bij met mijn hoofd wat die zieke personen bezielt... ik kan het niet begrijpen en dat maakt me zo verdrietig....
quote:Als dus een van je nichtjes zou vertellen door jouw vader misbruikt te zijn, wil je niets meer met je vader te maken hebben?Op maandag 5 februari 2007 13:59 schreef Igraine het volgende:
[..]
Dan denken wij daar anders over. Met personen die dergelijke acties uithalen wil ik niets meer te maken hebben. Familie of niet.
quote:Tja familieleden die inbreken/stelen zou ik ook niet al te trots op zijn, maar dat maakt de persoon nog niet anders voor mij. Maar misschien ben ik daar ook wel erg tolerant in. Aan de andere kant waar leg je zo een grens? Verkrachting/misbruik van een kind? Of van een volwassene? Of een verkeersovertreding?Op maandag 5 februari 2007 13:59 schreef Igraine het volgende:
[..]
Dan denken wij daar anders over. Met personen die dergelijke acties uithalen wil ik niets meer te maken hebben. Familie of niet.
quote:Wie zegt dat hij het ook niet bij jouw kinderen zal doen..Op maandag 5 februari 2007 14:37 schreef Alicey het volgende:
[..]
Als dus een van je nichtjes zou vertellen door jouw vader misbruikt te zijn, wil je niets meer met je vader te maken hebben?
quote:Als dat een bewezen feit is, hell, zelfs als ik zelf alleen maar geloof dat dat verhaal waar is, ja, dan hoef ik niets meer met mijn vader te maken te hebben.Op maandag 5 februari 2007 14:37 schreef Alicey het volgende:
Als dus een van je nichtjes zou vertellen door jouw vader misbruikt te zijn, wil je niets meer met je vader te maken hebben?
Geen excuses voor.
Heb hetzelf te zeer aan den lijve meegemaakt om te weten dat het je danig kapot kan fucken.
Get real!
De meeste mensen vinden dat mensen met problemen lastpakken zijn en dat misbruikte mensen vies zijn en het waarschijnlijk zelf wilden omdat ze er niet zelf genoeg tegen deden.
Er over praten maakt alles alleen maar erger.
quote:Ik denk dat je je daar in verkijktOp maandag 5 februari 2007 14:53 schreef Spacehamster het volgende:
Erover praten? Ben je leip?
Get real!
De meeste mensen vinden dat mensen met problemen lastpakken zijn en dat misbruikte mensen vies zijn en het waarschijnlijk zelf wilden omdat ze er niet zelf genoeg tegen deden.
Er over praten maakt alles alleen maar erger.
Het stikt van de praatgroepen en fora waar deze problemen besproken worden. Ook in het gezin of de familie waar het gebeurt/gebeurde is er altijd wel iemand die er van weet. Om te zorgen dat de persoon in kwestie niet doorgaat met wat hij/zij doet (meestal hij) moet er geluistert worden naar kinderen en dat gebeurt veel te weinig. En helaas wordt er pas over gesproken als het leed al geschiet is, vaak jaren later. Ik vind dat zulke misdrijven nooit moeten verjaren. Iemand die de onschuld van kinderen afpakt moet altijd nog veroordeelt kunnen worden.
Van kinderen blijf je af.
het is gewoon lastig. Voor mij zou het inderdaad simpel zijn, als iemand in mijn naaste omgeving een verkrachter is, breek ik ermee. maar ik kan me mijn opa in dit geval goed voorstellen.
quote:ik zou hem/haar niet meer laten oppassen neeOp maandag 5 februari 2007 14:46 schreef Tally het volgende:
[..]
Wie zegt dat hij het ook niet bij jouw kinderen zal doen..
Maar zolang er toezicht is kan er toch niet veel fout gaan ?quote:Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.Op maandag 5 februari 2007 09:42 schreef Cattara het volgende:
Ikzelf toen ik 6 was en sinds kort ben ik erachter dat mn kinderen ook misbruikt zijn....
quote:je kunt behoeden wat je wilt, maar volgens mij is het onmogelijk dat je kinderen 24u / dag 7 dagen / week bij je draagt. En al helemaal als ze ook naar school moeten en je je naaste familie denkt te kunnen vertrouwen!!Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef PDOA het volgende:
[..]
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.
Met behoeden heeft dit weinig te maken lijkt me.
Hoe graag je het wilt voorkomen ook!!
nee verder geen ervaringen hier vanuit mezelf, wel vanuit een ex van me die er toen (na 13 jaar) nog steeds niet over wilde en kon praten
quote:Er is een verschil tussen hem niet op je kinderen laten passen en hem helemaal niet meer zien.Op maandag 5 februari 2007 14:46 schreef Tally het volgende:
[..]
Wie zegt dat hij het ook niet bij jouw kinderen zal doen..
quote:Het vertrouwen is totaal weg..Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef Brupje het volgende:
[..]
ik zou hem/haar niet meer laten oppassen nee
En waarom zou ik bij iemand langs gaan die ik totaal niet vertrouw..
Een vriendschappelijke relatie zou je er dan zeker niet mee kunnen opbouwen..
En als een vriend van me zou ik niet meer zien als hij met zoiets te maken zou hebben dus waarom zou dat bij vaders anders zijn..
Toevallig omdat hij mij het leven geschonken heeft?
Nee ik zou daar niet anders in zijn..
Diegene die het ondergaat heeft er zo veel problemen door en mee..
Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om met zoiemand (een dader) "gezellig" aan een tafel te zitten en kletsen over van alles en nog wat..
Zeker niet als ik weet wat hij heeft gedaan..
quote:Ik vind dat zelf allemaal een stuk lastiger. Nu speelt mee dat ik me slecht kan voorstellen dat familieleden dat soort dingen doen, maar ik weet niet wat ik dan zou doen. Zeker bij familie ligt alles een stuk gecompliceerder, omdat je keuze ook invloed heeft op andere familieleden.Op maandag 5 februari 2007 14:50 schreef Copycat het volgende:
[..]
Als dat een bewezen feit is, hell, zelfs als ik zelf alleen maar geloof dat dat verhaal waar is, ja, dan hoef ik niets meer met mijn vader te maken te hebben.
Geen excuses voor.
Heb hetzelf te zeer aan den lijve meegemaakt om te weten dat het je danig kapot kan fucken.
quote:Wat een nonsense! Natuurlijk willen ouders hun kinderen beschermen, en ik denk dat als je erachter komt als ouder dat je eigen kind (ook) misbruikt is, je verteerd wordt door schuldgevoelens.Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef PDOA het volgende:
[..]
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.
Mijn moeder voelde zich zó ontzettend kut toen ik het haar vertelde. Al vanaf mijn 8e (onder)vroeg ze me of ik ooit aangeraakt werd, maar ik weigerde het toe te geven, uit angst. Mijn moeder had ook wel een idee wie het was, en hield me daar dan ook bij uit de buurt.
Zij kon niet weten dat ik ook gewoon van school werd opgepikt, of dat ik moest liegen tegen haar dat ik naar een vriendje of vriendinnetje ging en dan meegenomen werd. Of dat mijn oom gewoon binnenliep om te zeggen dat hij me kwam halen voor de tandarts in de klas. Dit deed hij al in groep 1, hij was een bekend gezicht geworden voor leraren, alleen wisten die niet dat mijn ouders er niets van wisten.
Net zo min als dat wanneer ik zei dat ik naar de manege ging ik daar werd opgepikt.
is dit mijn moeders schuld in jullie ogen? Mijn moeder, die me het liefst 24 uur per dag aan zichzelf vastplakte, die vermoedens had maar ze niet door mij bevestigd kreeg, die zich zorgen maakte, die met haar eigen zus heeft gebroken om deze redenen?
Nee, dit vind ik te kort door de bocht. Mijn moeder heeft alles eraan gedaan om mij te beschermen. Meer kon ze niet.
Je kan haar natuurlijk kwalijk nemen dat ze me alleen naar de manege liet gaan? Dat ik alleen naar school ging en in de klas zat?
Dat zijn toch flutbeschuldigingen.
Ik denk dat in vele gevallen, waarbij incest niet door de ouders zelf is gepleegd, de ouders verteerd worden door schuldgevoel, en alleen maar kunnen denken 'had ik maar...'
Geen enkele (goede) ouder wil dit voor zijn/haar kind.
quote:omg wat grof waar sommige mensen niet toe in staat zijnOp maandag 5 februari 2007 15:16 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Mijn moeder voelde zich zó ontzettend kut toen ik het haar vertelde. Al vanaf mijn 8e (onder)vroeg ze me of ik ooit aangeraakt werd, maar ik weigerde het toe te geven, uit angst. Mijn moeder had ook wel een idee wie het was, en hield me daar dan ook bij uit de buurt.
Zij kon niet weten dat ik ook gewoon van school werd opgepikt, of dat ik moest liegen tegen haar dat ik naar een vriendje of vriendinnetje ging en dan meegenomen werd. Of dat mijn oom gewoon binnenliep om te zeggen dat hij me kwam halen voor de tandarts in de klas. Dit deed hij al in groep 1, hij was een bekend gezicht geworden voor leraren, alleen wisten die niet dat mijn ouders er niets van wisten.
Wel vaag dat die docenten nooit met die ouders communiceerde over je oom's 'bezoekjes'.
quote:Maar hoezo blijft zijn dochter dan bij die man? Hoe kan je uberhaubt een relatie vol houden als je weet dat je partner dat doet?Op maandag 5 februari 2007 14:58 schreef Strychnine het volgende:
Mijn familie bestaat alleen uit de dader + aanhang, mijn opa, nepoma en mij. En de familie van nepoma komt ook wekelijks over de vloer bij mijn opa. Ik heb het mijn opa verteld, en die neemt wel afstand maar niet te veel, het blijft de man van zijn dochter die het heeft gedaan, en moet hij dan nog op deze leeftijd breken met zijn dochter omdat haar man alles neukt wat los en vast zit?
het is gewoon lastig. Voor mij zou het inderdaad simpel zijn, als iemand in mijn naaste omgeving een verkrachter is, breek ik ermee. maar ik kan me mijn opa in dit geval goed voorstellen.
quote:Dat is nu net het "probleem".. Ook bij diegene die het hebben meegemaakt..Op maandag 5 februari 2007 15:09 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik vind dat zelf allemaal een stuk lastiger. Nu speelt mee dat ik me slecht kan voorstellen dat familieleden dat soort dingen doen, maar ik weet niet wat ik dan zou doen. Zeker bij familie ligt alles een stuk gecompliceerder, omdat je keuze ook invloed heeft op andere familieleden.
Een familielid zou het toch nooit doen? Nee joh.. Zal allemaal wel een boze droom zijn..
Familieleden.. Hmm.. Nee daar moet je je vertrouwd bij voelen.. Je eigen bloed...
Zelf zou je het ook niet kunnen begrijpen als het je overkomt.. En het gaat je pet te boven als het dan ook nog eens familie is..
Zo iets zouden ze nooit doen..
quote:Ik denk dat die emotie inderdaad voor een groot deel zal meespelen. Daarnaast zie ik echter ook wel meer praktische problemen. Wanneer je met dat deel van de familie breekt (of je nu zelf slachtoffer bent of niet) is er de kans dat de situatie tussen jou en je hele familie altijd gespannen zal blijven (Omdat je het deel van de familie waarmee je breekt bij andere familieleden nog gewoon tegen zou kunnen komen).Op maandag 5 februari 2007 15:25 schreef Tally het volgende:
[..]
Dat is nu net het "probleem".. Ook bij diegene die het hebben meegemaakt..
Een familielid zou het toch nooit doen? Nee joh.. Zal allemaal wel een boze droom zijn..
Familieleden.. Hmm.. Nee daar moet je je vertrouwd bij voelen.. Je eigen bloed...
Zelf zou je het ook niet kunnen begrijpen als het je overkomt.. En het gaat je pet te boven als het dan ook nog eens familie is..
Zo iets zouden ze nooit doen..
Natuurlijk levert het hoe dan ook afstand op en dat lijkt me ook, mits redelijk hard gemaakt, alleen maar goed.
quote:Is ook gecompliceerd. Mijn broer en zus bleven ook gewoon met mijn vader omgaan terwijl ze wisten wat hij allemaal had uitgevroten, bij verschillende (ook aangetrouwde) familieleden. Dat deed mij soms best pijn, maar dat verwijt ik ze niet. Ikzelf zou het met mijn ervaring alleen niet op kunnen, nee, niet op willen brengen.Op maandag 5 februari 2007 15:09 schreef Alicey het volgende:
Ik vind dat zelf allemaal een stuk lastiger. Nu speelt mee dat ik me slecht kan voorstellen dat familieleden dat soort dingen doen, maar ik weet niet wat ik dan zou doen. Zeker bij familie ligt alles een stuk gecompliceerder, omdat je keuze ook invloed heeft op andere familieleden.
quote:Begrijp ik hieruit dat de gegeven situatie voor jou niet hypothetisch is? Heb je inmiddels binnen je familie vrede met de verhoudingen zoals die zijn?Op maandag 5 februari 2007 15:36 schreef Copycat het volgende:
[..]
Is ook gecompliceerd. Mijn broer en zus bleven ook gewoon met mijn vader omgaan terwijl ze wisten wat hij allemaal had uitgevroten, bij verschillende (ook aangetrouwde) familieleden. Dat deed mij soms best pijn, maar dat verwijt ik ze niet. Ikzelf zou het met mijn ervaring alleen niet op kunnen, nee, niet op willen brengen.
Is het bij jou een soort van afweging geweest, waarmee ik iets bedoel van dat je je hebt afgevraagd of het on the long run pijnlijker is om contact te onderhouden of te verbreken?
quote:Zal ik het erop houden dat mijn tante een erg apart persoon is? Het zal je ook vast niet verbazen als ik zeg dat ze geen enkele vriendschap heeft, behalve haar man. Ze heeft nooit wat gedaan bij me, maar ze is volgens mij even ziek als mijn oom.Op maandag 5 februari 2007 15:24 schreef RPG het volgende:
[..]
Maar hoezo blijft zijn dochter dan bij die man? Hoe kan je uberhaubt een relatie vol houden als je weet dat je partner dat doet?
Op feestjes komt hij ook.. En je moet je dan wel normaal gedragen want stel je voor dat iemand iets door zou hebben.. aan de andere kant wil en kan je niet bij hem in de buurt zijn..
quote:Ik heb het over Cattara zelf. Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik:Op maandag 5 februari 2007 15:16 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Wat een nonsense! Natuurlijk willen ouders hun kinderen beschermen, en ik denk dat als je erachter komt als ouder dat je eigen kind (ook) misbruikt is, je verteerd wordt door schuldgevoelens.
Mijn moeder voelde zich zó ontzettend kut toen ik het haar vertelde. Al vanaf mijn 8e (onder)vroeg ze me of ik ooit aangeraakt werd, maar ik weigerde het toe te geven, uit angst. Mijn moeder had ook wel een idee wie het was, en hield me daar dan ook bij uit de buurt.
Zij kon niet weten dat ik ook gewoon van school werd opgepikt, of dat ik moest liegen tegen haar dat ik naar een vriendje of vriendinnetje ging en dan meegenomen werd. Of dat mijn oom gewoon binnenliep om te zeggen dat hij me kwam halen voor de tandarts in de klas. Dit deed hij al in groep 1, hij was een bekend gezicht geworden voor leraren, alleen wisten die niet dat mijn ouders er niets van wisten.
Net zo min als dat wanneer ik zei dat ik naar de manege ging ik daar werd opgepikt.
is dit mijn moeders schuld in jullie ogen? Mijn moeder, die me het liefst 24 uur per dag aan zichzelf vastplakte, die vermoedens had maar ze niet door mij bevestigd kreeg, die zich zorgen maakte, die met haar eigen zus heeft gebroken om deze redenen?
Nee, dit vind ik te kort door de bocht. Mijn moeder heeft alles eraan gedaan om mij te beschermen. Meer kon ze niet.
Je kan haar natuurlijk kwalijk nemen dat ze me alleen naar de manege liet gaan? Dat ik alleen naar school ging en in de klas zat?
Dat zijn toch flutbeschuldigingen.
Ik denk dat in vele gevallen, waarbij incest niet door de ouders zelf is gepleegd, de ouders verteerd worden door schuldgevoel, en alleen maar kunnen denken 'had ik maar...'
Geen enkele (goede) ouder wil dit voor zijn/haar kind.
quote:Ja. Mijn vader kon z'n handen niet thuishouden. Bij mij niet, bij mijn schoonzusje niet en bij het schoonzusje van mijn schoonzusje niet.Op maandag 5 februari 2007 15:41 schreef Alicey het volgende:
Begrijp ik hieruit dat de gegeven situatie voor jou niet hypothetisch is? Heb je inmiddels binnen je familie vrede met de verhoudingen zoals die zijn?
Is het bij jou een soort van afweging geweest, waarmee ik iets bedoel van dat je je hebt afgevraagd of het on the long run pijnlijker is om contact te onderhouden of te verbreken?
Contact met hem onderhouden heb ik tot mijn 17e gedaan. Met eetproblemen en allerlei anders shit als gevolg. Uiteindelijk heb ik voor mezelf gekozen en daar ben ik blij om. Toen heb ik resoluut alle contact verbroken en na welgeteld één halfslachtige poging vanuit mijn vader om het contact te herstellen, heeft hij het er ook bij gelaten.
Hij is van de zomer overleden en even heb ik met de gedachte gespeeld hem op zijn sterfbed op te zoeken (had hem ruim 20 jaar niet meer gezien). Uiteindelijk niet gedaan omdat ik na lang rationaliseren en eerlijk nadenken wist dat hetgeen ik eruit zou willen halen (een excuus/spijtbetuiging van hem uit) er nooit uit zou komen. Mijn vader kwam uit een gezin waar incest schering en inslag was en waarschijnlijk heeft hij tot aan zijn dood nooit ingezien dat hij fout zat.
Na de dood van mijn vader zijn mijn broer, zus en ik wel dichter tot elkaar gekomen, maar dat heeft ws meer te maken met de beroerte van mijn schoonzus, die daar nog geen twee dagen later op volgde.
Het incestverhaal is onbespreekbaar en daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Buiten mij zijn er geen echte praters in onze familie. Dingen ziin zoals ze zijn en kun je niet meer veranderen, die instelling.
Maar ik heb er nu vrede mee.
quote:Het was voor jou duidelijk beter zo. Hoe reageerde je moeder er eigenlijk op toen alles uit kwam?Op maandag 5 februari 2007 15:50 schreef Copycat het volgende:
Ja. Mijn vader kon z'n handen niet thuishouden. Bij mij niet, bij mijn schoonzusje niet en bij het schoonzusje van mijn schoonzusje niet.
Contact met hem onderhouden heb ik tot mijn 17e gedaan. Met eetproblemen en allerlei anders shit als gevolg. Uiteindelijk heb ik voor mezelf gekozen en daar ben ik blij om. Toen heb ik resoluut alle contact verbroken en na welgeteld één halfslachtige poging vanuit mijn vader om het contact te herstellen, heeft hij het er ook bij gelaten.
quote:Flarden van dit verhaal heb ik al eens eerder gehoord volgens mij.. Jammer dat je er binnen je familie niet over kunt praten, want juist andere familieleden lijken mij hier bij uitstek de juiste mensen om er over te kunnen praten. Die weten wat jij weet.Hij is van de zomer overleden en even heb ik met de gedachte gespeeld hem op zijn sterfbed op te zoeken (had hem ruim 20 jaar niet meer gezien). Uiteindelijk niet gedaan omdat ik na lang rationaliseren en eerlijk nadenken wist dat hetgeen ik eruit zou willen halen (een excuus/spijtbetuiging van hem uit) er nooit uit zou komen. Mijn vader kwam uit een gezin waar incest schering en inslag was en waarschijnlijk heeft hij tot aan zijn dood nooit ingezien dat hij fout zat.
Na de dood van mijn vader zijn mijn broer, zus en ik wel dichter tot elkaar gekomen, maar dat heeft ws meer te maken met de beroerte van mijn schoonzus, die daar nog geen twee dagen later op volgde.
Het incestverhaal is onbespreekbaar en daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Buiten mij zijn er geen echte praters in onze familie. Dingen ziin zoals ze zijn en kun je niet meer veranderen, die instelling.
Maar ik heb er nu vrede mee.
quote:jij loopt serieus iemand te beschuldigen van nalatigheid zonder het fijne ervan te weten?Op maandag 5 februari 2007 15:50 schreef PDOA het volgende:
[..]
Ik heb het over Cattara zelf. Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik:
quote:Dat lijkt mij allemaal bijzonder veel druk opleveren. Wanneer je met iemand het contact verbreekt kan dat ook niet zonder druk.. Hoe dan ook levert het vervelende situaties op. Misschien dat een aantal familieleden waarmee je het kan bespreken wel een verschil zouden maken..Op maandag 5 februari 2007 15:44 schreef Tally het volgende:
Op feestjes komt hij ook.. En je moet je dan wel normaal gedragen want stel je voor dat iemand iets door zou hebben.. aan de andere kant wil en kan je niet bij hem in de buurt zijn..
quote:Je hebt wel verder nog een idee waar het over gaat enzo?Op maandag 5 februari 2007 15:50 schreef PDOA het volgende:
[..]
Ik heb het over Cattara zelf. Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik:
quote:Exactly my thoughts.Op maandag 5 februari 2007 15:55 schreef Brupje het volgende:
[..]
jij loopt serieus iemand te beschuldigen van nalatigheid zonder het fijne ervan te weten?
quote:Ik beschuldig helemaal niemand, doos. Lees mijn antwoord nog eens ofzo.Op maandag 5 februari 2007 15:55 schreef Brupje het volgende:
[..]
jij loopt serieus iemand te beschuldigen van nalatigheid zonder het fijne ervan te weten?
quote:Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.Ikzelf toen ik 6 was en sinds kort ben ik erachter dat mn kinderen ook misbruikt zijn....
quote:Het levert ook druk op.. Gelukkig heeft de dader het contact met onze familie verbroken..Op maandag 5 februari 2007 15:56 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat lijkt mij allemaal bijzonder veel druk opleveren. Wanneer je met iemand het contact verbreekt kan dat ook niet zonder druk.. Hoe dan ook levert het vervelende situaties op. Misschien dat een aantal familieleden waarmee je het kan bespreken wel een verschil zouden maken..
Die druk was er bij mij alleen in mijn jongere jaren.. Tot aan mijn 16de zag ik hem nog.. Daarna nooit meer gezien.. Nog wel eens wat van gehoord via via.. Maar gezien gelukkig niet..
quote:Heb je het verder denk je voldoende achter je gelaten om als hij opeens weer voor je neus staat daar mee om te kunnen gaan?Op maandag 5 februari 2007 16:00 schreef Tally het volgende:
[..]
Het levert ook druk op.. Gelukkig heeft de dader het contact met onze familie verbroken..
Die druk was er bij mij alleen in mijn jongere jaren.. Tot aan mijn 16de zag ik hem nog.. Daarna nooit meer gezien.. Nog wel eens wat van gehoord via via.. Maar gezien gelukkig niet..
quote:1. ik ben geen doosOp maandag 5 februari 2007 16:00 schreef PDOA het volgende:
[..]
Ik beschuldig helemaal niemand, doos. Lees mijn antwoord nog eens ofzo.
2. Dan mag je eens leggen wat je dan bedoeld met "Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik: "
[edit]Je hebt post geedit dus ik ook maar
quote:[/quote][..]
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.
Dat is toch keihard beschuldigen!? of zie ik dat fout?
quote:Mijn ouders waren al een paar jaar gescheiden toen ik het vertelde. Mijn moeder was erg verdrietig en schaamde zich dood dat ze het nooit had gemerkt. En soms denk ik dat ze er nog steeds een beetje een schuldgevoel van heeft. Terwijl haar niets te verwijten valt.Op maandag 5 februari 2007 15:54 schreef Alicey het volgende:
Het was voor jou duidelijk beter zo. Hoe reageerde je moeder er eigenlijk op toen alles uit kwam?
quote:Klopt, in juli toen mijn vader overleed en mijn schoonzus een beroerte kreeg heb ik er in R&P en achter de schermen het eea over verteld.Flarden van dit verhaal heb ik al eens eerder gehoord volgens mij..
quote:Je kent mijn familie niet. Daar komt niet veel meer uit dan '...'Jammer dat je er binnen je familie niet over kunt praten, want juist andere familieleden lijken mij hier bij uitstek de juiste mensen om er over te kunnen praten. Die weten wat jij weet.
Jaja, deze appel is erg ver van de boom gevallen
. En eerlijk gezegd: ik heb daar inmiddels ook geen behoefte meer aan. Het is goed zo.
quote:Dat is moeder-eigen ben ik bang.Op maandag 5 februari 2007 16:03 schreef Copycat het volgende:
[..]
Mijn ouders waren al een paar jaar gescheiden toen ik het vertelde. Mijn moeder was erg verdrietig en schaamde zich dood dat ze het nooit had gemerkt. En soms denk ik dat ze er nog steeds een beetje een schuldgevoel van heeft. Terwijl haar niets te verwijten valt.
quote:Juistem.Klopt, in juli toen mijn vader overleed en mijn schoonzus een beroerte kreeg heb ik er in R&P en achter de schermen het eea over verteld.
quote:Altijd zo geweest of zo geworden?Je kent mijn familie niet. Daar komt niet veel meer uit dan '...'
Jaja, deze appel is erg ver van de boom gevallen
quote:Da's het belangrijkste lijkt me.En eerlijk gezegd: ik heb daar inmiddels ook geen behoefte meer aan. Het is goed zo.
quote:Dat ze je fout. Ik zeg toch niet: 'door jouw nalatigheid...'Op maandag 5 februari 2007 16:02 schreef Brupje het volgende:
[..]
1. ik ben geen doos
2. Dan mag je eens leggen wat je dan bedoeld met "Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik: "
[edit]Je hebt post geedit dus ik ook maar
[..]
Dat is toch keihard beschuldigen!? of zie ik dat fout?
Ik gooi alleen een balletje op.
Ik zeg alleen dat ik het vreemd vind dat nu ook haar kinderen misbruikt zijn. Allebei notabene! Dat kan stom toeval zijn, of niet... Verder weet ik er niks van, maar schijnbaar mag je geen vraagtekens plaatsen bij verhalen van mensen die misbruikt zijn...
quote:Ik zou hem geen hand kunnen geven of een gezellig gesprek met hem aan kunnen knopen.. Maar ik zou hem ook niet naar de strot vliegen..Op maandag 5 februari 2007 16:01 schreef Alicey het volgende:
[..]
Heb je het verder denk je voldoende achter je gelaten om als hij opeens weer voor je neus staat daar mee om te kunnen gaan?
Het is niet zo dat ik alles achter me gelaten heb.. Ik heb er nog vaak "last" van..
Heb er genoeg aan overgehouden.. Iets waar ik hem zeker niet dankbaar voor ben..
Maar zou het niet laten merken aan hem mocht ik hem tegenkomen..
Op dit moment heb ik een enorme dip wat seks betreft "het hoeft even niet meer voor mij"
quote:Ik bedoelde meer of je met je eigen gevoelens overweg zou kunnen.. Als ik het mezelf probeer in te beelden denk ik dat ik toch als ik iemand die zoiets bij me zou hebben gedaan weer zou tegen komen ik me toch angstig, boos en verdrietig zou voelen en er weer veel naar boven zou komen. Ik zou denk ik ook wel iets hebben dat ik niets laat merken, maar ik denk dat ik tegen die gevoelens weinig zou kunnen doen.Op maandag 5 februari 2007 16:08 schreef Tally het volgende:
Ik zou hem geen hand kunnen geven of een gezellig gesprek met hem aan kunnen knopen.. Maar ik zou hem ook niet naar de strot vliegen..
Het is niet zo dat ik alles achter me gelaten heb.. Ik heb er nog vaak "last" van..
Heb er genoeg aan overgehouden.. Iets waar ik hem zeker niet dankbaar voor ben..
Maar zou het niet laten merken aan hem mocht ik hem tegenkomen..
Wordt de last die je er van hebt nog minder of beter hanteerbaar?
Tik me op mijn vingers als ik teveel vraag hoor, maar het interesseert me.
quote:Ik heb een drugs periode gehad, en daarin kwam ik erachter dat seks ook voor goede dingen kon worden gedaan. De hele bups is zo beschadigd dat ik er vrijwel niks van voel, en dat vind ik ook wel prima.Op maandag 5 februari 2007 16:12 schreef BabblingBrook het volgende:
Heel erg offtopic: Maar (hoe) heeft dit alles jullie seksbeleving beinvloed? Ik heb er zelf namelijk heel lang een heel erg extreem seksleven aan overgehouden. Het kon me niet extreem en gek genoeg zijn.
Op dit moment heb ik een enorme dip wat seks betreft "het hoeft even niet meer voor mij"
Daarna kwam mijn nonnetjestijd, het raak-me-niet-aan-ik-vind-dat-eng tijd.
En nu sta ik er eigenlijk neutraal tegenover, als ik de keuze heb wil ik geen seks omdat het me triggert, aan de andere kant, als je het doet met iemand die je lief hebt, is het ok. zolang het dan maar wel gentle gaat.
quote:Nog geen 20 zijn en dan al over periodes in je leven kunnen praten, dat is gewoon niet eerlijk....Op maandag 5 februari 2007 16:17 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Ik heb een drugs periode gehad, en daarin kwam ik erachter dat seks ook voor goede dingen kon worden gedaan. De hele bups is zo beschadigd dat ik er vrijwel niks van voel, en dat vind ik ook wel prima.
Daarna kwam mijn nonnetjestijd, het raak-me-niet-aan-ik-vind-dat-eng tijd.
En nu sta ik er eigenlijk neutraal tegenover, als ik de keuze heb wil ik geen seks omdat het me triggert, aan de andere kant, als je het doet met iemand die je lief hebt, is het ok. zolang het dan maar wel gentle gaat.
quote:Ik probeer die gevoelens af te stompen en dan thuis instortenOp maandag 5 februari 2007 16:13 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik bedoelde meer of je met je eigen gevoelens overweg zou kunnen.. Als ik het mezelf probeer in te beelden denk ik dat ik toch als ik iemand die zoiets bij me zou hebben gedaan weer zou tegen komen ik me toch angstig, boos en verdrietig zou voelen en er weer veel naar boven zou komen. Ik zou denk ik ook wel iets hebben dat ik niets laat merken, maar ik denk dat ik tegen die gevoelens weinig zou kunnen doen.
Wordt de last die je er van hebt nog minder of beter hanteerbaar?
Tik me op mijn vingers als ik teveel vraag hoor, maar het interesseert me.
Zolang hij maar niet ziet wat hij me heeft aangedaan.. Die angst, boosheid en verdriet zullen er zeker zijn..
Maar ik heb er voorgekozen om nooit iemand iets te vertellen.. Dus zouden die niet gepast zijn als ik zo'n uitbarsting zou krijgen als er iemand bij zou zijn anders dan hij en ik..
Sommige dingen worden wel beter hanteerbaar.. Andere dingen zijn nu eenmaal moeilijk..
Zelfvertrouwen en vertrouwen in mensen blijft toch een hekel punt..
Ik blijf nu eenmaal een eenling.. Toch blijf ik het proberen om mensen toe te laten..
Maar blijft moeilijk..
quote:zo ontzettend offtopic is het weer niet volgens mij, maar ik ben ook geen mod. Heel erg extreem seksleven heb ik niet gehad, alhoewel ik niet de bloemetjes buiten heb gezet, maar een heel park vol bloemetjes, inclusief planten, gemaaid grasveld en bomen. The works.Op maandag 5 februari 2007 16:12 schreef BabblingBrook het volgende:
Heel erg offtopic: Maar (hoe) heeft dit alles jullie seksbeleving beinvloed? Ik heb er zelf namelijk heel lang een heel erg extreem seksleven aan overgehouden. Het kon me niet extreem en gek genoeg zijn.
Op dit moment heb ik een enorme dip wat seks betreft "het hoeft even niet meer voor mij"
quote:Ik denk, dat als ik niet na mijn vaders dood in sneltreinvaart in de psychiatrie was gerold, ik ook niet zo ver zou kunnen zijn gekomen. Daarnaast zit ik op een vrij bekend automutilatie forum, en dan leer je vrij snel open te zijnOp maandag 5 februari 2007 16:20 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Nog geen 20 zijn en dan al over periodes in je leven kunnen praten, dat is gewoon niet eerlijk....
Ik zie het ook niet meer als mijn geheim. Het is niet iets waar ik mee te koop loop, zeker IRL niet. Maar als er een discussie over is heb ik er geen probleem mee om mee te praten
quote:Bekende tactiek.Op maandag 5 februari 2007 16:21 schreef Tally het volgende:
[..]
Ik probeer die gevoelens af te stompen en dan thuis instorten
quote:Dat laatste ben ik het niet mee eens. Dat je er voor hebt gekozen om niemand iets te vertellen tot nu toe is geen reden dat je niet boos op hem mag zijn of niet je gevoelens zou mogen uiten. Wel is er de kans dat eventuele anderen niet zullen begrijpen wat er gaande is.. Ook kan ik me voorstellen dat je geen schijn van afhankelijkheid op wat voor manier dan ook van hem wilt wekken.Zolang hij maar niet ziet wat hij me heeft aangedaan.. Die angst, boosheid en verdriet zullen er zeker zijn..
Maar ik heb er voorgekozen om nooit iemand iets te vertellen.. Dus zouden die niet gepast zijn als ik zo'n uitbarsting zou krijgen als er iemand bij zou zijn anders dan hij en ik..
quote:Als er maar een stijgende lijn in zit.Sommige dingen worden wel beter hanteerbaar.. Andere dingen zijn nu eenmaal moeilijk..
Zelfvertrouwen en vertrouwen in mensen blijft toch een hekel punt..
Ik blijf nu eenmaal een eenling.. Toch blijf ik het proberen om mensen toe te laten..
Maar blijft moeilijk..
Vertrouwen is iets wat wel kan wisselen en wat toch ook weer afhangt van je ervaringen. De mensen die jouw vertrouwen waard zijn zijn echter geduldig. 
quote:Daarbij was mijn nonnetjes tijd van mijn 14e tot 17e, dus ik ben net nieuw in de neutrale periodeOp maandag 5 februari 2007 16:31 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Ik denk, dat als ik niet na mijn vaders dood in sneltreinvaart in de psychiatrie was gerold, ik ook niet zo ver zou kunnen zijn gekomen. Daarnaast zit ik op een vrij bekend automutilatie forum, en dan leer je vrij snel open te zijn
Ik zie het ook niet meer als mijn geheim. Het is niet iets waar ik mee te koop loop, zeker IRL niet. Maar als er een discussie over is heb ik er geen probleem mee om mee te praten
De familie word opgesplitst in 2 kampen:de gene die bij het wel gebeurd en degene die het niet gebeurd is,zo heeft de dader altijd mensen achter zich staan....
Vaak zie je dat de mannen dominant zijn en de vrouwen onderdrukt worden.
Die vrouwen durven niets te zeggen terwijl ze drommels goed weten wat er gebeurd en zijn in mijn ogen dus ook medeplichtig!
Helaas komt dit veel te veel voor....
De narigheid begon door mijn oudere buurjongen. Ik was 7 en hij heel wat jaartjes ouder. Vanaf dat punt kan ik me ook dingen herinneren.
Toen ik klein werd ik altijd heel verdrietig van complimentjes. En als ik complimentjes kreeg over een tekening of over een kledingstuk, dan maakte ik de tekening kapot of dan wilde ik die kleding niet meer aan.
Ik ben op de basisschool en de middelbare school heel erg gepest. Thuis ging het ook heel moeizaam, een vader die al zijn problemen op mij afschoof, ik liep/loop op eieren thuis. Door geestelijke mishandeling van hem ben ik op mijn 14e, 15 kilo afgevallen omdat hij altijd zei dat ik te dik was. Hij dronk toen al veel te veel en in dronken buien werd hij vervelend, niet handtastelijk, maar hij was niet fijn om bij hem in de buurt te zijn.
Op mijn 17e kreeg ik een relatie met een 30 jarige man. Hij bleek pedofiele gevoelens te hebben en ik ben veel te lang meegegaan in dat zieke spelletje van hem. Hij misbruikte mij en hij gebruikte mij om dichter bij mijn jongste zusje te komen.
Op een gegeven moment ging ik dingen doen om mezelf te laten huilen, dat doe ik op dit moment ook nog steeds, dat zijn de enige momenten dat ik iets voel.
Ik voel me al ruim 15 jaar neutraal of ik ben verdrietig.
Therapieen gehad van mijn 15e tot mijn 19e en daar ben ik toen abrupt mee gestopt, waarom weet ik niet eens....
Uiteindelijk zit ik nog steeds in diezelfde vicieuze cirkel. En het is zo moeilijk om mee te stoppen.
<<< Dat gevoel ken ik maar al te goed. Ik zou er ook geen oplossing voor weten (anders had ik het ook op mezelf kunnen toepassen)
Het heeft bij mij denk ik mijn hele leven beinvloed. Het heeft mij gevormd en ben daardoor ook anders tegenover bepaalde dingen gaan staan. Ik heb daarentegen helemaal geen contact meer met familie behalve een neef en mijn zus. Rest van de familie heb ik geen enkele band meer mee. Ik zal dus ook nooit kunnen begrijpen hoe je met iemand in 1 kamer kan zitten die ook mensen misbruikt heeft en je dat weet.
quote:Er zijn veel mensen die net zo denken....Geeft niet hoor.Op maandag 5 februari 2007 16:00 schreef PDOA het volgende:
[..]
Ik beschuldig helemaal niemand, doos. Lees mijn antwoord nog eens ofzo.
[..]
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.
Ik probeer het uit te leggen (ik had ooit een topic over co-ouderschap en de problemen met mn ex)die heb ik vanwege mn kinderen laten verwijderen)ik ga hier dus niet te veel uitwijden...
Ik ben zelf misbruikt door een TBS'er op proefverlof...
Wel heb ik mijn kinderen altijd gewaarschuwd voor kinderlokkers,maar dat dit zich ook in de eigen familiekring kon afspelen daar stond ik niet bij stil !
Ik ben door mn ex man altijd geestelijk mishandeld (ook het familie geheim speelde daarbij achetraf een rol in)
Als moeder zijnde zie je het niet !En ik had dit ook allemaal nooit verwacht...
Ik dacht dat het door het drankgebruik kwam van deze mensen dat mn kinderen er niet graag meer heen wouden.
Ze moesten daardoor ook liegen en ik dacht dat dat het grote geheim was !Zelf naaste familieleden weten niet dat het alcohollisten zijn...
Pas na de zoveelste woede aanval van mn oudste zoon(14) kwamen er dingen naar boven van toen mn oudste jong was en met kloppend hart dacht ik:Dit kan toch niet waar zijn !?
Van mn jongste(7) verwachtte ik het juist niet totdat hij het vertelde....
Hier hou ik het even bij....
Ik weet dit nu 16 weken en ik ben er kapot van !
Iemand die wat wil weten mag me ook mailen.
Achteraf zijn er zat aanwijzingen geweest,maar ik heb het nooit gezien.....
quote:Ik begrijp het ookl niet vrees ikOp maandag 5 februari 2007 17:02 schreef RPG het volgende:
Ik voel me al ruim 15 jaar neutraal of ik ben verdrietig.
<<< Dat gevoel ken ik maar al te goed. Ik zou er ook geen oplossing voor weten (anders had ik het ook op mezelf kunnen toepassen)
Het heeft bij mij denk ik mijn hele leven beinvloed. Het heeft mij gevormd en ben daardoor ook anders tegenover bepaalde dingen gaan staan. Ik heb daarentegen helemaal geen contact meer met familie behalve een neef en mijn zus. Rest van de familie heb ik geen enkele band meer mee. Ik zal dus ook nooit kunnen begrijpen hoe je met iemand in 1 kamer kan zitten die ook mensen misbruikt heeft en je dat weet.
quote:Herkenbaar. Ik wil niet worden zoals mn moeder, zij is naief en onderschikt. Daarom ben ik bang dat ik zal veranderen in mijn vader. Iemand met een narcistisch dominant karakter. Ik ben er daarom ook niet uit of ik deze cirkel wel voort wil zetten. Mijn grootouders bakten er alle 4 niets van en mijn ouders ook niet. Als het aan mij ligt stopt het allemaal bij mij.Op maandag 5 februari 2007 17:15 schreef RPG het volgende:
Het grootste probleem waar ik altijd tegen aan liep (zowel bij de instanties als in het gezien zelf) was dat meeste mensen meteen al er vanuit gingen dat ik net zo zou worden als mijn vader. Het heeft bij mij 19 jaar geduurt voor ik daar echt tegen in opstand kwam. Juist omdat ik zelf al wist dat ik nooit het zelfde zou doen. En daarnaast het schuld gevoel dat je zelf krijgt. Had ik maar dit gedaan of had ik maar dat gedaan dan was het niet gebeurt. Al kan ik er nu wel mee leven dat ik als 5 jarige nooit uberhaubt kans had om er iets tegen te doen.
quote:In mn puberteit had ik veel vriendjes en sex deed me helemaal niks,het hoorde er gewoon bij,maar had er geen gevoelns bij.Op maandag 5 februari 2007 16:13 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik bedoelde meer of je met je eigen gevoelens overweg zou kunnen.. Als ik het mezelf probeer in te beelden denk ik dat ik toch als ik iemand die zoiets bij me zou hebben gedaan weer zou tegen komen ik me toch angstig, boos en verdrietig zou voelen en er weer veel naar boven zou komen. Ik zou denk ik ook wel iets hebben dat ik niets laat merken, maar ik denk dat ik tegen die gevoelens weinig zou kunnen doen.
Wordt de last die je er van hebt nog minder of beter hanteerbaar?
Tik me op mijn vingers als ik teveel vraag hoor, maar het interesseert me.
Die dip had ik jarenlang met mn ex partner,toen kreeg ik een nieuwe vriend,iemand die me waardeerde en respect voor me had,toen ging het goed.
Nu zit ik door deze toestanden weer in een dip,dat komt doordat ik mn eigen misbruik verdrongen had.
Alles komt nu naar boven....mn vreselijke huwelijk,mn misbruik en het misbruik van mn kids....
Gelukkig heeft mn vriend geduld met me....
quote:Dat is ook grotendeels mijn idee.Op maandag 5 februari 2007 17:20 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Herkenbaar. Ik wil niet worden zoals mn moeder, zij is naief en onderschikt. Daarom ben ik bang dat ik zal veranderen in mijn vader. Iemand met een narcistisch dominant karakter. Ik ben er daarom ook niet uit of ik deze cirkel wel voort wil zetten. Mijn grootouders bakten er alle 4 niets van en mijn ouders ook niet. Als het aan mij ligt stopt het allemaal bij mij.
Zowel ik als mijn oudere zus nemen beide geen kinderen. Ik en me zus hebben verschillende vaders. Maar beide hebben we meegemaakt wat een rot jeugd inhoud en willen dat nooit en te nimmer bij iemand anders doen. Maar omdat wij uberhaubt nooit meegemaakt hebben hoe het wel moet zullen we beide dus slechte ouders worden mogelijk. En dat risico is het absoluut niet waard.
quote:hear hear. Mijn ouders zijn erg ok, die hebben ook niks met misbruik te maken. Maar de generatie daarboven wel, van beide kanten. Ik ben zo ontzettend boos geweest dat ik geen kinderen wilde. En nu wil ik ze nog steeds niet, en ik krijg soms het gevoel dat het juist daar aan ligt.Op maandag 5 februari 2007 17:20 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Herkenbaar. Ik wil niet worden zoals mn moeder, zij is naief en onderschikt. Daarom ben ik bang dat ik zal veranderen in mijn vader. Iemand met een narcistisch dominant karakter. Ik ben er daarom ook niet uit of ik deze cirkel wel voort wil zetten. Mijn grootouders bakten er alle 4 niets van en mijn ouders ook niet. Als het aan mij ligt stopt het allemaal bij mij.
quote:Ik snap even niet waar je op doelt vrees ik.Op maandag 5 februari 2007 17:25 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
hear hear. Mijn ouders zijn erg ok, die hebben ook niks met misbruik te maken. Maar de generatie daarboven wel, van beide kanten. Ik ben zo ontzettend boos geweest dat ik geen kinderen wilde. En nu wil ik ze nog steeds niet, en ik krijg soms het gevoel dat het juist daar aan ligt.
quote:ahh, vreselijk zeg. ik wordt er verdrietig van.Op maandag 5 februari 2007 17:20 schreef Cattara het volgende:
[..]
In mn puberteit had ik veel vriendjes en sex deed me helemaal niks,het hoorde er gewoon bij,maar had er geen gevoelns bij.
Die dip had ik jarenlang met mn ex partner,toen kreeg ik een nieuwe vriend,iemand die me waardeerde en respect voor me had,toen ging het goed.
Nu zit ik door deze toestanden weer in een dip,dat komt doordat ik mn eigen misbruik verdrongen had.
Alles komt nu naar boven....mn vreselijke huwelijk,mn misbruik en het misbruik van mn kids....
Gelukkig heeft mn vriend geduld met me....
quote:Dan ook.Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?
Ik heb de rest van het topic nog niet gelezen, maar wil alvast even reageren.
Mijn oudere zus is misbruikt door mn pa. Iedereen die ik goed ken, en bij wie het toevallig eens ter sprake komt mag het weten. En sinds ik er zo mee om ga (nu al een aantal jaar, dus iedereen weet het inmiddels wel) voel ik me stukken lichter, ik loop niet meer rond met een loodzwaar geheidm. M'n vrienden snappen nu waarom ik denk zoals ik denk (wat betref familie e.d.)
M'n zus (het slchtoffer) doet dit ook zo. Het is tenslotte niet haar schuld. Maar het heeft haar wel gevormd, en mensen mogen weten hoe dat komt, dat verklaart een hoop.
Het is niet ons geheim maar dat van onze ouders.
quote:Dat is wel zo, maar je vader blijft je vader (of welk familielid dan ook, maar hoe dichterbij hoe moeilijker het is).Op maandag 5 februari 2007 13:59 schreef Igraine het volgende:
[..]
Dan denken wij daar anders over. Met personen die dergelijke acties uithalen wil ik niets meer te maken hebben. Familie of niet.
Ik hoorde op mijn 22e het hele verhaal. Het is dan echt niet zo dat hij ineens volledig heeft afgedaan. In een periode van jaren van verwerking heeft hij vaak genoeg een paar weken afgedaan totdat ik dan weer tot de conclusie kwam dat hij ook dezelfde is als die me heeft leren fietsen, en waar ik mijn liefde voor de natuur van heb. Die laat je niet op de stoep staan, hoe graag je ook wilt
Ik vraag me altijd af hoe onmogelijk moeilijk dit is voor de slachtoffers. Ik ben maar een gezinslid en heb het er jaren moeilijk mee gehad, dat moet verschrikkelijk zijn.
quote:Helaas is het in de meeste gevallen wel zo dat de misbruikte ook gaat misbruiken,omdat het voor degene die misbruiken en misbruikt zijn iets "normaals" is.Op maandag 5 februari 2007 17:15 schreef RPG het volgende:
Het grootste probleem waar ik altijd tegen aan liep (zowel bij de instanties als in het gezien zelf) was dat meeste mensen meteen al er vanuit gingen dat ik net zo zou worden als mijn vader. Het heeft bij mij 19 jaar geduurt voor ik daar echt tegen in opstand kwam. Juist omdat ik zelf al wist dat ik nooit het zelfde zou doen. En daarnaast het schuld gevoel dat je zelf krijgt. Had ik maar dit gedaan of had ik maar dat gedaan dan was het niet gebeurt. Al kan ik er nu wel mee leven dat ik als 5 jarige nooit uberhaubt kans had om er iets tegen te doen.
Ze hebben niet het goede voorbeeld gehad en bij incest gaat dit vaak van generatie op generatie.
Natuurlijk word per definitie niet elk misbruikt kind een misbruiker !
Ik heb de grootste waardering voor je....
Van degene met wie ik samenleefde en zelf ook misbruikt is,kan ik me het niet voorstellen....
De instanties vragen me er wel naar,hij zou dan de enige in de rij zijn die het niet gedaan heeft.
Toch kan ik dat niet geloven.....
Als het wel zo mocht blijken.....weet ik het echt niet meer.....
Dan word de beerput nog dieper!
quote:Jij oordeelt te snel over mensen, ik lees deze topics omdat ik juist mensen wil helpen. Ik heb het ook heel erg moeilijk vroeger gehad met bepaalde zaken, daarom wil ik andere helpen, maar niet alleen door bepaalde ideeen te posten, maar ook die mensen aan te sporen om wat te doen.Op maandag 5 februari 2007 12:41 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Volgens mij mis jij inlevingsvermogen. En als je het stoort, dan lees je toch lekker niet.
Maar ontopic:
Mensen die sexueel misbruikt zijn zouden mij inziens nieuwe mensen leren kennen. Bij nieuwe mensen kan je je eigen beeld van jezelf afgeven en leer je ook over je schaamte heen komen. Bovendien vind ik het persoonlijk leuk om nieuwe mensen te leren kennen, ik weet niet of iedereen zo denkt
quote:Nieuwe mensen leren kennen is voor iedereen wel goed, maar nieuwe mensen leren kennen lost niet alle problemen op. Door iets als sexueel misbruik krijgt ook het vertrouwen en zelfvertrouwen van iemand een flinke deuk en dat vindt ook zijn weerslag in de omgang met nieuw te leren kennen mensen.Op maandag 5 februari 2007 19:30 schreef Originele_Naam het volgende:
Mensen die sexueel misbruikt zijn zouden mij inziens nieuwe mensen leren kennen. Bij nieuwe mensen kan je je eigen beeld van jezelf afgeven en leer je ook over je schaamte heen komen. Bovendien vind ik het persoonlijk leuk om nieuwe mensen te leren kennen, ik weet niet of iedereen zo denkt
quote:tuurlijk maar doordat je nieuwe mensen leert kennen kan je zelfvertrouwen omhoog gaanOp maandag 5 februari 2007 20:37 schreef Alicey het volgende:
[..]
Nieuwe mensen leren kennen is voor iedereen wel goed, maar nieuwe mensen leren kennen lost niet alle problemen op. Door iets als sexueel misbruik krijgt ook het vertrouwen en zelfvertrouwen van iemand een flinke deuk en dat vindt ook zijn weerslag in de omgang met nieuw te leren kennen mensen.
quote:Dat kan wanneer het mensen zijn die geduld en begrip hebben. Het kan echter ook omlaag gaan wanneer het herhaaldelijk niet klikt.Op maandag 5 februari 2007 21:27 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
tuurlijk maar doordat je nieuwe mensen leert kennen kan je zelfvertrouwen omhoog gaan
Ik was daar best naïef in,ik had nooit een vooroordeel en dacht dat mensen dat ook niet van mij hadden.
Je muurtje die je normaal gesproken om je heen had om je te beschermen,brokkeld door omstandigheden langzaam af....
En net als je denkt dat je hem weer een beetje hebt opgebouwd banjerd er weer iemand die je vertrouwde doorheen.
Ik geloofde altijd in het goede van de mens,das wel veranderd en ben best wantrouwend.
Nieuwe contacten leggen van persoon tot persoon vind ik dan ook erg moeilijk,ik ben te vaak teleurgesteld....
Daarom is mn laptop me op dit moment veel waard.
Je kunt toch je ei kwijt op forums end...en houd er leuke contacten aan over.
@ Alicey
Er zijn volgens mij veel meer goede mensen dan slechte in de wereld
quote:Noem eens een goede reden om iemand wel te vertrouwen als je vertrouwen in mensen al veel te vaak is beschaamd.Op maandag 5 februari 2007 21:35 schreef Originele_Naam het volgende:
Maar in welk opzicht vertrouw je mensen niet? Noem een voorbeeld?
@ Alicey
Er zijn volgens mij veel meer goede mensen dan slechte in de wereld
quote:hij neemt aan, denk ik, dat de user destijds door dezelfde man/vrouw misbruikt is als haar kinderen nu.Op maandag 5 februari 2007 15:57 schreef Alicey het volgende:
[..]
Je hebt wel verder nog een idee waar het over gaat enzo?
kan me er wel iets bij voorstellen, de verbazing daarover.
ik bedoel als je misbruikt bent door je pa, is het op zich al 'apart' dat je nog kontakt hebt met hem , als je eenmaal het huis uit bent, laat staan dat je je kids alleen achter laat bij hem, wetende waar zijn voorkeur ligt
maar goed, ms gaat het niet om dezelfde persoon, en is het gewoon een wel heel groot en naar toeval.
ik mag toch overigens hopen dat niet iedereen die hier post zelf ook slachtoffer is geweest, ik iig niet gelukkig, maar dan zijn er wel erg veel mensen in deze 'kleine' omgeving misbruikt.
verder is de OP nogal een open deur, dus niet echt op te reageren behalve beamend.
[ Bericht 35% gewijzigd door Alicey op 05-02-2007 21:45:49 ]
quote:Hoewel niet aan mij gericht wil ik er toch op antwoorden : Bijvoorbeeld twijfelen aan intenties van mensen (er van uitgaan dat ze er op uit zijn om jou neer te halen of jou te gebruiken), twijfelen aan de oprechtheid van mensen (er van uitgaan dat mensen jou niet zo geweldig vinden als ze doen voorkomen of er van uitgaan dat mensen alleen vanuit beleefdheid vriendelijk tegen je doen), achter onbetekenende gedragingen een aanval zoeken.Op maandag 5 februari 2007 21:35 schreef Originele_Naam het volgende:
Maar in welk opzicht vertrouw je mensen niet? Noem een voorbeeld?
quote:Goed en slecht bestaan niet als dusdanig. Iedereen kan op een gegeven moment goed of slecht voor je zijn. Dat is echter ook geven en nemen. Je moet vertrouwen durven geven om het goede er uit te kunnen halen.Er zijn volgens mij veel meer goede mensen dan slechte in de wereld
quote:Ik heb dat juist andersom ervaren. Door wat er gebeurt juist een gigantische muur optrekken en pas na lange tijd die weer een beetje laten verdwijnen..Op maandag 5 februari 2007 21:32 schreef Cattara het volgende:
Je muurtje die je normaal gesproken om je heen had om je te beschermen,brokkeld door omstandigheden langzaam af....
quote:Wat verwacht je van iemand en op welke manier worden die verwachtingen niet waar gemaakt?Nieuwe contacten leggen van persoon tot persoon vind ik dan ook erg moeilijk,ik ben te vaak teleurgesteld....
quote:Dan is het wel te begrijpen, maar ik heb niet de indruk dat dat het geval is?Op maandag 5 februari 2007 21:41 schreef milagro het volgende:
[..]
hij neemt aan, denk ik, dat de user destijds door dezelfde man/vrouw misbruikt is als haar kinderen nu.
quote:Als je altijd hetzelfde doet en terugkijkt naar het verleden zal je nooit veel verder komen. Denk je dat ik het leuk vind om terug te denken aan mijn verleden. Ik verklap het antwoord wel. Neej, maarja niks aan te doen gewoon verder gaan met leven. Heb effe geen zin heel topic te lezen, maar staat jouw specifieke reden waarom je mensen niet vertrouwt erin? Zo ja, dan zoek ik het op zo nee, kan je dan die noemen. Hoe je het vertrouwen kwijtgeraakt bent?Op maandag 5 februari 2007 21:39 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Noem eens een goede reden om iemand wel te vertrouwen als je vertrouwen in mensen al veel te vaak is beschaamd.
quote:ik las het ook zo, tussen de regels door, ms wel omdat het anders zo een toeval is.Op maandag 5 februari 2007 21:46 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dan is het wel te begrijpen, maar ik heb niet de indruk dat dat het geval is?
het is nu niet alsof iedere buum, oom, hopman niet te vertrouwen is, dus daarom ws die aanname.
en met die aanname dus de verbazing 'hoezo kreeg die persoon de kans dan?"
quote:Je moet niet zo paranoide zijn denk ik over bepaalde dingen.Ttuurlijk zijn er mensen die wel andere bedoelingen hebben dan ze zeggen, maar meeste mensen menen heel veel dingen gewoon.Op maandag 5 februari 2007 21:41 schreef Alicey het volgende:
[..]
Hoewel niet aan mij gericht wil ik er toch op antwoorden : Bijvoorbeeld twijfelen aan intenties van mensen (er van uitgaan dat ze er op uit zijn om jou neer te halen of jou te gebruiken), twijfelen aan de oprechtheid van mensen (er van uitgaan dat mensen jou niet zo geweldig vinden als ze doen voorkomen of er van uitgaan dat mensen alleen vanuit beleefdheid vriendelijk tegen je doen), achter onbetekenende gedragingen een aanval zoeken.
[..]
quote:Niet al het gedrag van mensen komt voort uit ratio. Wanneer je weet dat er geen reden is om mensen niet te vertrouwen, maar ze toch niet vertrouwt, levert dat toch al wantrouwen, schuldgevoel en afstand op, ookal weet je rationeel dat het wantrouwen niet geplaatst is.Op maandag 5 februari 2007 21:58 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Als je altijd hetzelfde doet en terugkijkt naar het verleden zal je nooit veel verder komen. Denk je dat ik het leuk vind om terug te denken aan mijn verleden. Ik verklap het antwoord wel. Neej, maarja niks aan te doen gewoon verder gaan met leven. Heb effe geen zin heel topic te lezen, maar staat jouw specifieke reden waarom je mensen niet vertrouwt erin? Zo ja, dan zoek ik het op zo nee, kan je dan die noemen. Hoe je het vertrouwen kwijtgeraakt bent?
maar je kan toch onmogelijk bij iederen een slecht gevoel hebben
quote:Ik lees het vooral als bad luck, misschien ookwel met de gedachte in mijn achterhoofd dat je neigt naar contacten die overeenstemmen met je jeugd, hoe fout ook..Op maandag 5 februari 2007 21:58 schreef milagro het volgende:
en met die aanname dus de verbazing 'hoezo kreeg die persoon de kans dan?"
quote:Zie ook mijn reactie na die post.Op maandag 5 februari 2007 22:00 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Je moet niet zo paranoide zijn denk ik over bepaalde dingen.Ttuurlijk zijn er mensen die wel andere bedoelingen hebben dan ze zeggen, maar meeste mensen menen heel veel dingen gewoon.
Dat kun je allemaal wel weten, maar als je het anders voelt brengt het al schade..quote:Het kan wel sterk wisselen. Het kan wel zo zijn dat je op sommige momenten bij iedereen een slecht gevoel kan hebben.Op maandag 5 februari 2007 22:00 schreef Originele_Naam het volgende:
Bij vrouwen niet in ieder geval
maar je kan toch onmogelijk bij iederen een slecht gevoel hebben
quote:nu ja, hoe dan ook, de vraag van die user was zo gek nog niet, vind ik, als het om dezelfde persoon zou gaan.Op maandag 5 februari 2007 22:03 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik lees het vooral als bad luck, misschien ookwel met de gedachte in mijn achterhoofd dat je neigt naar contacten die overeenstemmen met je jeugd, hoe fout ook..
en wat betreft overeenstemmende kontakten, tja, ik kan me wat betreft misbruik weinig bij voorstellen eerlijk gezegd, dat je het zelf weer opzoekt is op een kromme wrange manier nog enigzins te snappen, maar als het om je kinderen gaat, wmb niet.
je ziet overigens wel dat er naast een afkeer van sex, wat me logisch lijkt, ook bij sommigen een overmatige drang naar sex is, wat me dan weer niet logisch lijkt, als die drang ook in het volwassen leven doorgaat.
dat er dus heel makkelijk met sex omgegaan wordt, veelvuldig en snel het bed in duiken met heren, of soms zelfs 'het leven' in gaan.
ms wordt het beleefd als een soort verdiende loon of zo, ik ben toch niets waard dus laat iedereen zijn deel maar nemen.
quote:Indirect wel. Wanneer je zelf met die mensen in aanraking komt via een onbewust proces is de kans groot dat je ze niet wantrouwt voor bijv. het op je kinderen passen.Op maandag 5 februari 2007 22:09 schreef milagro het volgende:
[..]
nu ja, hoe dan ook, de vraag van die user was zo gek nog niet, vind ik, als het om dezelfde persoon zou gaan.
en wat betreft overeenstemmende kontakten, tja, ik kan me wat betreft misbruik weinig bij voorstellen eerlijk gezegd, dat je het zelf weer opzoekt is op een kromme wrange manier nog enigzins te snappen, maar als het om je kinderen gaat, wmb niet.
quote:Ik weet niet of dat echt gek hoeft te zijn. Misschien juist als een vorm van zuivering, of omdat een bepaald gevoel van waardigheid er toch niet meer is..je ziet overigens wel dat er naast een afkeer van sex, wat me logisch lijkt, ook bij sommigen een overmatige drang naar sex is, wat me dan weer niet logisch lijkt, als die drang ook in het volwassen leven doorgaat.
dat er dus heel makkelijk met sex omgegaan wordt, veelvuldig en snel het bed in duiken met heren, of soms zelfs 'het leven' in gaan.
quote:Dat bijvoorbeeld idd..ms wordt het beleefd als een soort verdiende loon of zo, ik ben toch niets waard dus laat iedereen zijn deel maar nemen.
quote:ja, maar wel als je weet waar die persoon toe in staat is, omdat die persoon jou ooit misbruikt heeft.Op maandag 5 februari 2007 22:16 schreef Alicey het volgende:
[..]
Indirect wel. Wanneer je zelf met die mensen in aanraking komt via een onbewust proces is de kans groot dat je ze niet wantrouwt voor bijv. het op je kinderen passen.
[..]
ik kan er met mijn kop niet bij, dat zodra je uit huis bent, nog kontakt wil met zo iemand, ook al is het je pa of je opa, en dat je hem kontakt met de (klein)kinderen gunt, want het is toch zo een lieve opa
en als zus van een misbruikt persoon zou ik dat familielid ook niet meer hoeven zien eigenlijk, call me crazy, maar ik kan dat niet van elkaar scheiden, gezellig een bakkie doen met die persoon wetende wat voor laffe en vooral zieke neigingen die persoon heeft, en ook praktiseert als het hem/haar uitkomt, al was het niet met mij.
een horen/zien/zwijgen partner (moeder, oma) kan ook wmb ook wieberen, moeder, oma, dikke doei, weg uit ons leven
quote:Dan is het een ander verhaal, maar ik ging dus niet uit van dat scenario.Op maandag 5 februari 2007 22:22 schreef milagro het volgende:
[..]
ja, maar wel als je weet waar die persoon toe in staat is, omdat die persoon jou ooit misbruikt heeft.
quote:Dat je er zelf contact mee wilt houden zou ik alsnog wel kunnen begrijpen. Dat je je kinderen unattended er bij laat niet.ik kan er met mijn kop niet bij, dat zodra je uit huis bent, nog kontakt wil met zo iemand, ook al is het je pa of je opa, en dat je hem kontakt met de (klein)kinderen gunt, want het is toch zo een lieve opa
quote:Ik weet het niet, het hangt er van af welke familieleden het zijn, etc. Maar zoals ook al eerder gezegd kan ik moeilijk inbeelden hoe dat zou zijn..en als zus van een misbruikt persoon zou ik dat familielid ook niet meer hoeven zien eigenlijk, call me crazy, maar ik kan dat niet van elkaar scheiden, gezellig een bakkie doen met die persoon wetende wat voor laffe en vooral zieke neigingen die persoon heeft, en ook praktiseert als het hem/haar uitkomt, al was het niet met mij.
quote:Zoiets zou ik waarschijnlijk ook wel hebben..een horen/zien/zwijgen partner (moeder, oma) kan ook wmb ook wieberen, moeder, oma, dikke doei, weg uit ons leven
quote:Ja, idd. Als dat vast zou staan of als ik dat zou geloven.Op maandag 5 februari 2007 14:37 schreef Alicey het volgende:
[..]
Als dus een van je nichtjes zou vertellen door jouw vader misbruikt te zijn, wil je niets meer met je vader te maken hebben?
Mensen die niet met hun handen van kinderen af kunnen blijven, verafschuw en minacht ik. Ik zeg ook niet dat ik er licht overheen zou stappen en het zal iteraard een hoop verdriet kosten, maar ik kan zo iemand niet langer in mijn leven toelaten.
Ik heb geen ervaring ermee hoor, voor de duidelijkheid. Maar als ik denk aan kindermisbruik of iets zie of lees ervan dan krijg ik echt zo'n knoop in m'n maag.
ik heb verder niks te maken gehad met misbruik van welke vorm dan ook.
maar ik vind het wel goed dat mensen er over praten.
hoe moeilijk het ook soms kan zijn praat er over...
dit was mijn bijdrage aan dit topic.
quote:Maar dan nog, Volgens mij kun je dat toch niet los laten, ik zou mijn kinderen niet op schoot willen bij iemand die kinderen sexueel misbruikt heeft, mijzelf of iemand anders.Op maandag 5 februari 2007 22:30 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dan is het een ander verhaal, maar ik ging dus niet uit van dat scenario.
[..]
Dat je er zelf contact mee wilt houden zou ik alsnog wel kunnen begrijpen. Dat je je kinderen unattended er bij laat niet.
[..]
Ik weet het niet, het hangt er van af welke familieleden het zijn, etc. Maar zoals ook al eerder gezegd kan ik moeilijk inbeelden hoe dat zou zijn..
[..]
Zoiets zou ik waarschijnlijk ook wel hebben..
Ik zou niet willen dat ze zo iemand argeloos een kus geven, of hun armpjes om hem heen slaan.
Ik zou me altijd afvragen hoe hij die gebaren invult.
En hoe vertel je je kinderen dat ze echt niet een nachtje bij opa mogen logeren of andere activiteiten kunnen ondernemen waar jij niet bij kunt zijn?
Even uitgaande van een vader/opa, maar dat kan natuurlijk ieder familielid zijn.
[ Bericht 3% gewijzigd door senesta op 05-02-2007 23:19:02 ]
quote:Het zal net zo goed de nodige lastigheden opleveren. Wat dat betreft zit actief contact er ook niet echt in, of beter gezegd - is geen contact makkelijker..Op maandag 5 februari 2007 23:07 schreef senesta het volgende:
[..]
Maar dan nog, Volgens mij kun je dat toch niet los laten, ik zou mijn kinderen niet op schoot willen bij iemand die kinderen sexueel misbruikt heeft, mijzelf of iemand anders.
Ik zou niet willen dat ze zo iemand argeloos een kus geven, of hun armpjes om hem heen slaan.
Ik zou me altijd afvragen hoe hij die gebaren invult.
En hoe vertel je je kinderen dat ze echt niet een nachtje bij opa mogen logeren of andere activiteiten kunnen ondernemen waar jij niet bij kunt zijn?
Even uitgaande van een vader/opa, maar dat kan natuurlijk ieder familielid zijn.
Maar wat voor gevoel zou je voor je ouders moeten hebben dat je ondanks wat er gebeurt is gewoon nog met ze om kan gaan. Zeker als je weet dat die persoon zich vergrepen heeft aan je zusje/broertje of nichtje/neefje. Is het zoals ik hier boven al las. Ja maar hij was er ook om me te helpen fietsen en dergelijke dingen dus hij is ook lief. Of is het omdat het je ouders zijn en het niet maatschappelijk verantwoord is daar mee te breken en je het voor de omgeving niet doet?
quote:Wat ik bedoel is of mijn niet-kinderwens wellicht daarmee te maken heeft.Op maandag 5 februari 2007 17:28 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Ik snap even niet waar je op doelt vrees ik.
quote:Aha op die fiets. Ja dat kan. Maar jij hebt zelf geen deuk opgelopen door seksueel misbruik, dus jouw eigen ervaringen zullen niet meewegen in die beslissingen. Of zie ik dat verkeerd?Op dinsdag 6 februari 2007 09:23 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Wat ik bedoel is of mijn niet-kinderwens wellicht daarmee te maken heeft.
Ik weet dat er iets is dat ze me niet durft te vertellen.
Veel dingen heeft ze me wel verteld, maar dit kan ze niet volgens mij.
Ik heb een sterk vermoeden dat het zo is.
Stel ik heb gelijk en het is haar overkomen hoe kan ik het beste reageren?
Ik denk persoonlijk niet dat het een gezinslid is dat kan ik me niet voorstellen.
quote:Waarom heb je dat vermoeden?Op dinsdag 6 februari 2007 10:58 schreef vliegfiets het volgende:
Ik heb het vermoeden dat mijn vriendin ook ooit is misbruikt.
quote:Dat hoeft niet te zijn dat ze misbruikt is. Ik kan wel meer dingen bedenken waar ze moeite mee kan hebben..Ik weet dat er iets is dat ze me niet durft te vertellen.
quote:Gewoon naar haar luisteren en er voor haar zijn waar ze dat nodig heeft. Zeker niet gaan pushen tot wat dan ook, dat werkt averechts. Volgens mij heb je veel geduld met haar, dat is mooiOp dinsdag 6 februari 2007 10:58 schreef vliegfiets het volgende:
Ik heb het vermoeden dat mijn vriendin ook ooit is misbruikt.
Ik weet dat er iets is dat ze me niet durft te vertellen.
Veel dingen heeft ze me wel verteld, maar dit kan ze niet volgens mij.
Ik heb een sterk vermoeden dat het zo is.
Stel ik heb gelijk en het is haar overkomen hoe kan ik het beste reageren?
Ik denk persoonlijk niet dat het een gezinslid is dat kan ik me niet voorstellen.
quote:Ze heeft meer elende meegemaakt wat ze me wel heeft vertelt.Op dinsdag 6 februari 2007 11:03 schreef Alicey het volgende:
[..]
Waarom heb je dat vermoeden?
[..]
Dat hoeft niet te zijn dat ze misbruikt is. Ik kan wel meer dingen bedenken waar ze moeite mee kan hebben..
over haar thuis situatie, familie drama's enz. Best erg allemaal.
Dat er nu nog iets is waar ze moeite mee heeft, dan moet t wel erg zijn.
Ze zegt dat het wel boven komt maar dat ze het niet over haar lippen krijgt.
Ze wil ook niet gaan huilen zegt ze.
Ik dring niet aan en ik laat het maar zo, tot ze er zelf over begint.
Ik zal er voor haar zijn.
Maar op dit moment gaat t wel wat in mn hoofd rondspoken wat er nou kan zijn.
quote:De kans is er dan wel dat het in ieder geval iets van die orde van magnitude is.. Probeer wat het ook is vooral te luisteren en wat anderen ook zeggen, niet te oordelen.Op dinsdag 6 februari 2007 11:09 schreef vliegfiets het volgende:
[..]
Ze heeft meer elende meegemaakt wat ze me wel heeft vertelt.
over haar thuis situatie, familie drama's enz. Best erg allemaal.
Dat er nu nog iets is waar ze moeite mee heeft, dan moet t wel erg zijn.
Ze zegt dat het wel boven komt maar dat ze het niet over haar lippen krijgt.
Ze wil ook niet gaan huilen zegt ze.
Ik dring niet aan en ik laat het maar zo, tot ze er zelf over begint.
Ik zal er voor haar zijn.
Maar op dit moment gaat t wel wat in mn hoofd rondspoken wat er nou kan zijn.
Probeer haar ook niet te pushen om iets er over te vertellen.quote:Je hebt helemaal gelijk, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, zoals je ongetwijfeld zèlf ervaren zult hebben. Tot deze conclusie ben je ongetwijfeld niet snel in je eentje gekomen, en dan nog... al weet je het, vòòr je het ook zo voelt en voor jezelf handvatten kunt geven om het ook toe te passen, ben je weer een eind verder.Op woensdag 18 februari 2004 17:05 schreef snakelady het volgende:
Seksueel misbruik is voor veel mensen moeilijk om over te praten, ik vind dat dit veranderd moet worden.
Slachtoffers hoeven hun eigen niet te schamen, de dader moet zich schamen.
Juist door die schaamte hebben daders meer zekerheid dat ze niet gepakt worden, omdat het slachtoffer er niet over wil praten.
Juist door er over te praten breng je het mensen onder de aandacht en beseffen ze dat er veel zieke geesten rondlopen waar iets tegen gedaan moet worden.
Of het nu om incest, verkrachting of om welke vorm dan ook gaat.
Ik heb me lang geschaamd maar nu niet meer, ik heb me genoeg geschaamd in mijn leven, ik ben het zat.
Ik zoek geen medelijden maar duidelijkheid.
Voor alle meiden en jongens die iets hebben meegemaakt, schaam je er niet voor, het was niet jouw fout wat de dader ook mag zeggen, dit heb je absoluut niet verdiend.
Het moet stoppen dat pedo's en verkrachters vrij spel hebben.
V.
V.
quote:Ik doe alsof ik geen deuk opgelopen heb....Op dinsdag 6 februari 2007 10:38 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Aha op die fiets. Ja dat kan. Maar jij hebt zelf geen deuk opgelopen door seksueel misbruik, dus jouw eigen ervaringen zullen niet meewegen in die beslissingen. Of zie ik dat verkeerd?
quote:Jouw ouders zijn niet seksueel misbruikt, jij ook niet, maar je opa en oma wel. Zoiets begreep ik uit je verhaal. Waar komt die deuk dan vandaan?Op dinsdag 6 februari 2007 14:20 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Ik doe alsof ik geen deuk opgelopen heb....
quote:Omdat het mezelf is overkomen. Maar ik wijd daar niet over uit.Op dinsdag 6 februari 2007 14:36 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Jouw ouders zijn niet seksueel misbruikt, jij ook niet, maar je opa en oma wel. Zoiets begreep ik uit je verhaal. Waar komt die deuk dan vandaan?
quote:Dan snap ik het nu beter, ik zal er verder niet opin gaan danOp dinsdag 6 februari 2007 14:53 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Omdat het mezelf is overkomen. Maar ik wijd daar niet over uit.
Da's mij op Fok! al een paar keer overkomen. Waren wel randdebielen, maar toch.
V.
quote:Maar je wilde het ons wel even laten weten?Op dinsdag 6 februari 2007 14:53 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Omdat het mezelf is overkomen. Maar ik wijd daar niet over uit.
quote:Tja, dat is Fok.Op dinsdag 6 februari 2007 16:33 schreef Verbal het volgende:
Wat wel opvallend is, overigens, is dat wanneer je zover bent dat je je niet meer schaamt om erover te praten, en er dus ook over praat, dat je wel weer het verwijt voor je kiezen kunt krijgen dat je ermee kokketeert.
Da's mij op Fok! al een paar keer overkomen. Waren wel randdebielen, maar toch.
V.
quote:Inderdaad. Een bovengemiddeld aantal randdebielen
V.
quote:Die ervaring deel ik ook....
Ik vind het juist best fijn dat hier ook lotgenoten zijn en dat er wel over gepraat kan worden.
dat moet toch kunnen !
quote:Maar als je het nou NIET zeker weet?Op maandag 5 februari 2007 17:02 schreef RPG het volgende:
Het heeft bij mij denk ik mijn hele leven beinvloed. Het heeft mij gevormd en ben daardoor ook anders tegenover bepaalde dingen gaan staan. Ik heb daarentegen helemaal geen contact meer met familie behalve een neef en mijn zus. Rest van de familie heb ik geen enkele band meer mee. Ik zal dus ook nooit kunnen begrijpen hoe je met iemand in 1 kamer kan zitten die ook mensen misbruikt heeft en je dat weet.
Ik zou me ongelooflijk schuldig voelen als ik zou breken met iemand om die reden en later zou uitkomen dat hij/zij helemaal niets heeft gedaan, vertrouwen hebben in iemand om wie je veel geeft is toch niet zo raar?
Ik ben verkracht toen ik 16 was, door iemand die ik heel goed kende.
Een jaar later hoorde ik van een vriend van me dat een meisje(dat ik overigens niet ken) hem beschuldigde van verkrachting, hij zei dat dat niet was wat er gebeurd was en legde me min of meer uit wat er wel gebeurd was.(zijn versie)
Later hoorde ik van dat meisje wat er volgens haar gebeurd was(ze was toen nogal boos, kwam langs bij het zwembad waar ik en die jongen zwommen en begon tegen me te vertellen wat hij haar aan had gedaan)
Ik ben met die jongen om blijven gaan(inmiddels zie ik hem niet meer, het is gewoon verwaterd)omdat ik dus geen idee had wie er nu gelijk had, ik vond niet dat ik genoeg wist om hem te laten vallen, ik kende haar niet, kon niet beoordelen of ze de waarheid sprak...Moeilijk dan hoor, en zeker als het om iemand gaat die dichter bij je staat dan "een vriend".
Als je van iemand houdt, wil je toch graag de goede dingen van die persoon zien.
Weet je wat het rottigste is. Als je slachtoffer bent van misbruik door bijv. je oom of vader. En je hebt het verteld tegen je familie. Als ze dan nog op een normale manier met hem om gaan krijg je als slachtoffer heel snel ook het idee dat je niet geloofd wordt.
Kijk zolang het niet zeker is dat die persoon dat gedaan heeft snap ik dat je hem niet meteen je leven uit schopt. Maar maak dan ook aan de slachtoffer duidelijk waarom.
quote:Wil alleen maar even toevoegen doet de psychische problemen die een hoop mensen ondervinden meer te maken hebben met de maatschappelijke perceptie van seks tussen familieleden (vooral ouders en kinderen) of ouderen en jongeren, en niet zozeer met de handeling op zich.Op woensdag 18 februari 2004 17:05 schreef snakelady het volgende:
Seksueel misbruik is voor veel mensen moeilijk om over te praten, ik vind dat dit veranderd moet worden.
Slachtoffers hoeven hun eigen niet te schamen, de dader moet zich schamen.
Juist door die schaamte hebben daders meer zekerheid dat ze niet gepakt worden, omdat het slachtoffer er niet over wil praten.
Juist door er over te praten breng je het mensen onder de aandacht en beseffen ze dat er veel zieke geesten rondlopen waar iets tegen gedaan moet worden.
Of het nu om incest, verkrachting of om welke vorm dan ook gaat.
Ik heb me lang geschaamd maar nu niet meer, ik heb me genoeg geschaamd in mijn leven, ik ben het zat.
Ik zoek geen medelijden maar duidelijkheid.
Voor alle meiden en jongens die iets hebben meegemaakt, schaam je er niet voor, het was niet jouw fout wat de dader ook mag zeggen, dit heb je absoluut niet verdiend.
Het moet stoppen dat pedo's en verkrachters vrij spel hebben.
De zieke geesten waar jij het over hebt zijn enkel en alleen ziek, omdat de maatschappij ons geconditioneerd heeft zo te denken.
Er zijn maatschappijen geweest waarin e.e.a. vrij normaal was.
Mensen vergeten dat nog wel eens. Maakt verder ook niet uit, maar wou het effe gezegd hebben.
quote:noem eens zo'n maatschappij dan, waar het normaal was om met je eigen dochter of zoon sexuele handelingen te plegen?Op woensdag 7 februari 2007 11:36 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Wil alleen maar even toevoegen doet de psychische problemen die een hoop mensen ondervinden meer te maken hebben met de maatschappelijke perceptie van seks tussen familieleden (vooral ouders en kinderen) of ouderen en jongeren, en niet zozeer met de handeling op zich.
De zieke geesten waar jij het over hebt zijn enkel en alleen ziek, omdat de maatschappij ons geconditioneerd heeft zo te denken.
Er zijn maatschappijen geweest waarin e.e.a. vrij normaal was.
Mensen vergeten dat nog wel eens. Maakt verder ook niet uit, maar wou het effe gezegd hebben.
ik weet er zo gauw geen, hoor
quote:Waarom wou je dat?Op woensdag 7 februari 2007 11:36 schreef Pappie_Culo het volgende:
Maakt verder ook niet uit, maar wou het effe gezegd hebben.
De maatschappij heeft ons mannen inmiddels ook zo geconditioneerd dat wij vrouwen niet meer aan de haren onze grot binnenslepen als wij zin hebben om te neuken. Ga je nou aan een vrouw die dat wel overkomt vertellen dat zij daar problemen mee heeft omdat de maatschappij tegenwoordig vindt dat dat niet hoort (en impliciet dat ze het misschien op een ander niveau wel prettig had kunnen vinden, ware het niet dat die vermaledijde maatschappij haar inmiddels heeft opgezadeld met een onnatuurlijk wereldbeeldd?
V.
quote:Ik had het niet alleen over incest he?Op woensdag 7 februari 2007 11:45 schreef milagro het volgende:
[..]
noem eens zo'n maatschappij dan, waar het normaal was om met je eigen dochter of zoon sexuele handelingen te plegen?
ik weet er zo gauw geen, hoor
Maar de Grieken hadden een handje van dat soort zaken, zoals meerdere oude beschavingen. En er was ook een eiland ergens in de 18e eeuw geloof ik, waar een Brits schip gestrand was. Die mensen zijn daar tientallen jaren gebleven en daar deed ook alles het met alles, zonder enig probleem.
Tot hun landgenoten ze kwamen redden en volgens mij het gros aan de galg heeft gehangen vanwege bovenstaande. Maar dan moet ik eerlijk zeggen dat ik dat van heel diep moet halen. Dus precies weet ik het niet meer. Dat van de ultravrije sex weet ik wel heel zeker.
quote:Omdat het zo is.
quote:Nee. Consensual sex hebben we het hier over. Had ik wel iets duidelijker moeten vermelden idd.De maatschappij heeft ons mannen inmiddels ook zo geconditioneerd dat wij vrouwen niet meer aan de haren onze grot binnenslepen als wij zin hebben om te neuken. Ga je nou aan een vrouw die dat wel overkomt vertellen dat zij daar problemen mee heeft omdat de maatschappij tegenwoordig vindt dat dat niet hoort (en impliciet dat ze het misschien op een ander niveau wel prettig had kunnen vinden, ware het niet dat die vermaledijde maatschappij haar inmiddels heeft opgezadeld met een onnatuurlijk wereldbeeldd?
V.
quote:O, ik dacht dat dit topic over misbruik ging, my badOp woensdag 7 februari 2007 12:27 schreef Pappie_Culo het volgende:
Nee. Consensual sex hebben we het hier over.
Wat is in jouw ogen consensual sex met een minderjarige? De minderjarige wil het zelf? Verzet zich niet, en wil dus of geeft impliciet toestemming? Hoe zie je dat?
V.
quote:Maar misbruik is dus een relatief iets.Op woensdag 7 februari 2007 12:29 schreef Verbal het volgende:
[..]
O, ik dacht dat dit topic over misbruik ging, my bad
Er zijn genoeg gevallen bekend van 'misbruik' waarbij het 'slachtoffer' feitelijk weinig problemen had met hetgeen gebeurde. Het was wel spannend en best lekker eigenlijk.
Maar goed, nu zal ik het wel helemaal gedaan hebben en zal ik overstroomd worden door mensen die denken dat ik hiermee zeg dat misbruik niet bestaat.
quote:Bijvoorbeeld.Wat is in jouw ogen consensual sex met een minderjarige? De minderjarige wil het zelf? Verzet zich niet, en wil dus of geeft impliciet toestemming? Hoe zie je dat?
V.
quote:Verkrachting dan ook. En diefstal. En moord. Eigenlijk is alles relatief. Eén haar op je hoofd is weinig, in je soep is het te veel.Op woensdag 7 februari 2007 12:32 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Maar misbruik is dus een relatief iets.
quote:Er zijn veel te veel gevallen bekend van 'misbruik' waar het tot bergen schade heeft geleden voor het 'slachtoffer'. En dit is nou zo'n kwestie van 'err on the side of caution'. Dus zijn er wetten en regels en zo, die zeggen dat de verhouding volwassene-kind een ongelijkwaardige is, en dat dus het kind daartegen beschermd moet worden.Er zijn genoeg gevallen bekend van 'misbruik' waarbij het 'slachtoffer' feitelijk weinig problemen had met hetgeen gebeurde. Het was wel spannend en best lekker eigenlijk.
quote:Niet zo peeuwen. Jij wilde graag iets kwijt, daar mag dan over gediscussieerd worden.Maar goed, nu zal ik het wel helemaal gedaan hebben en zal ik overstroomd worden door mensen die denken dat ik hiermee zeg dat misbruik niet bestaat.
quote:Aha. Maar hoe weet je dat een kind niet wil als het niet de ogen van de volwassene eruit krabt? Of wil het kind dan per definitie wel?Bijvoorbeeld.
V.
quote:Nee, ik bedoel dat wat door mensen misbruik wordt genoemd niet definitief 'mis'bruik hoeft te zijn zoals het bedoeld wordt.Op woensdag 7 februari 2007 12:38 schreef Verbal het volgende:
[..]
Verkrachting dan ook. En diefstal. En moord. Eigenlijk is alles relatief. Eé'n haar op je hoofd is weinig, in je soep is het te veel.
quote:Absoluut. Maar ik ben er dus niet 100% van overtuigd dat de genoemde schade in al die gevallen het rechtstreekse en exclusieve gevolg is van de handeling an sich.Er zijn veel te veel gevallen bekend van 'misbruik' waar het tot bergen schade heeft geleden voor het 'slachtoffer'.
Dat is een beetje de kern van m'n verhaal.
quote:En dat lijkt me verder ook een prima zaak.En dit is nou zo'n kwestie van 'err on the side of caution'. Dus zijn er wetten en regels en zo, die zeggen dat de verhouding volwassene-kind een ongelijkwaardige is, en dat dus het kind daartegen beschermd moet worden.
Alleen vanaf welke leeftijd is die relatie dan wel gelijkwaardig?
quote:Jep. Alleen wel lastig discussieren met iemand die (begrijpelijkerwijs) 100% bevooroordeeld de discussie ingaat.Niet zo peeuwen. Jij wilde graag iets kwijt, daar mag dan over gediscussieerd worden.
quote:Ja, een kind kan zich alleen uiten door wel of geen ogen uit te krabben.Aha. Maar hoe weet je dat een kind niet wil als het niet de ogen van de volwassene eruit krabt? Of wil het kind dan per definitie wel?
V.
quote:Pff ik ben "alleen" maar betast toen ik 11 was en ik had geen andere mensen nodig om mij te vertellen dat ik het bedreigend en intimiderend vond hoor, wat een onzinOp woensdag 7 februari 2007 11:36 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Wil alleen maar even toevoegen doet de psychische problemen die een hoop mensen ondervinden meer te maken hebben met de maatschappelijke perceptie van seks tussen familieleden (vooral ouders en kinderen) of ouderen en jongeren, en niet zozeer met de handeling op zich.
De zieke geesten waar jij het over hebt zijn enkel en alleen ziek, omdat de maatschappij ons geconditioneerd heeft zo te denken.
Er zijn maatschappijen geweest waarin e.e.a. vrij normaal was.
Mensen vergeten dat nog wel eens. Maakt verder ook niet uit, maar wou het effe gezegd hebben.
Laat staan hoe dat moet zijn voor mensen die daadwerkelijk verkracht zijn.
De tijd van de maatschappij waar jij naar refereert was ook niet zo ingesteld dat er ruimte was om je ellende uit te spreken.
quote:Maar jouw situatie is en blijft jouw situatie.Op woensdag 7 februari 2007 12:50 schreef senesta het volgende:
[..]
Pff ik ben "alleen" maar betast toen ik 11 was en ik had geen andere mensen nodig om mij te vertellen dat ik het bedreigend en intimiderend vond hoor, wat een onzin
quote:Dat is misschien wel zo ja. Maar het was sowieso een totaal andere tijd waarin de taboes ook heel anders waren dan tegenwoordig.Laat staan hoe dat moet zijn voor mensen die daadwerkelijk verkracht zijn.
De tijd van de maatschappij waar jij naar refereert was ook niet zo ingesteld dat er ruimte was om je ellende uit te spreken.
quote:Op woensdag 7 februari 2007 12:46 schreef Marietje_34 het volgende:
tvp.
We zijn er weer
Ontopic:
quote:.quote:Niet zo peeuwen. Jij wilde graag iets kwijt, daar mag dan over gediscussieerd worden.
Jep. Alleen wel lastig discussieren met iemand die (begrijpelijkerwijs) 100% bevooroordeeld de discussie ingaat
Oké, maar jij mag dus zonder ervaringen op dit gebied (neem ik aan) wel gaan vertellen waardoor slachtoffers getraumatiseerd zijn?
quote:Toch heb ik het idee dat vooral mensen die zelf nooit in aanraking zijn geweest met sexueel misbruik/intimidatie deze 'theorie' aanhangen. Klopt dat in jouw geval ook?Op woensdag 7 februari 2007 12:53 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Maar jouw situatie is en blijft jouw situatie.
[..]
Dat is misschien wel zo ja. Maar het was sowieso een totaal andere tijd waarin de taboes ook heel anders waren dan tegenwoordig.
Ik heb zelf nog nooit een slachtoffer gehoord die het eigenlijk best leuk en lekker en spannend vond.
quote:Maar ook dat geldt voor de dingen die ik heb genoemd. Verkrachting of consensual sex, diefstal of lenen, moord of zelfverdediging.Op woensdag 7 februari 2007 12:43 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Nee, ik bedoel dat wat door mensen misbruik wordt genoemd niet definitief 'mis'bruik hoeft te zijn zoals het bedoeld wordt.
quote:Zou kunnen, zaken zijn nooit 100% zwartwit en niet alle zaken zijn hetzelfde. Maar ik denk dat jij de invloed van de maatschappij een grotere rol toedicht dan het geval is.Absoluut. Maar ik ben er dus niet 100% van overtuigd dat de genoemde schade in al die gevallen het rechtstreekse en exclusieve gevolg is van de handeling an sich.
quote:Dan blijft mijn vraag dus staan. Waarom wil je dat zo graag kwijt, en als het al zo is, waarvan ik dan het gehalte betwijfel, doet het ertoe? Die regels zijn er om kinderen te beschermen, en als die worden getreden, dan is het toch niet raar dat dat problemen geeft? En die problemen zijn reëel, hebben een duidelijke directe aanleiding, dus wat is dan het probleem?En dat lijkt me verder ook een prima zaak.
quote:Daar kun je over discussiëren. Een twintigjarige met een 17-jarige doet minder wenkbrauwen omhoog gaan dan een 50-jarige met een 17-jarige. Of dan een 20-jarige met een 14-jarige.Alleen vanaf welke leeftijd is die relatie dan wel gelijkwaardig?
quote:Is het zo lastig discussiëren met mij? En kom ik zo bevooroordeeld over?Jep. Alleen wel lastig discussieren met iemand die (begrijpelijkerwijs) 100% bevooroordeeld de discussie ingaat.
quote:Now you're being sarcasticJa, een kind kan zich alleen uiten door wel of geen ogen uit te krabben.
V.
quote:Het feit dat het mogelijk is dat volwassenen en niet-volwassenen er sexuele relaties op nahouden zonder ernstige gevolgen is wat mij betreft reden om aan te nemen dat de zaken wellicht iets genuanceerder liggen dan ze vaak worden voorgesteld.Op woensdag 7 februari 2007 12:55 schreef senesta het volgende:
Oké, maar jij mag dus zonder ervaringen op dit gebied (neem ik aan) wel gaan vertellen waardoor slachtoffers getraumatiseerd zijn?
Niets meer en niets minder.
quote:Ach soOp woensdag 7 februari 2007 12:58 schreef Verbal het volgende:
[..]
Maar ook dat geldt voor de dingen die ik heb genoemd. Verkrachting of consensual sex, diefstal of lenen, moord of zelfverdediging.
quote:Ik denk van niet.Zou kunnen, zaken zijn nooit 100% zwartwit en niet alle zaken zijn hetzelfde. Maar ik denk dat jij de invloed van de maatschappij een grotere rol toedicht dan het geval is.
quote:Het gaat er dus om of het probleem de handeling an sich is, of de kijk die de maatschappij op de handeling heeft? Ik denk dat het er ergens tussen in ligt.Dan blijft mijn vraag dus staan. Waarom wil je dat zo graag kwijt, en als het al zo is, waarvan ik dan het gehalte betwijfel, doet het ertoe? Die regels zijn er om kinderen te beschermen, en als die worden getreden, dan is het toch niet raar dat dat problemen geeft? En die problemen zijn reëel, hebben een duidelijke directe aanleiding, dus wat is dan het probleem?
quote:Daarnet wel in elk geval.Is het zo lastig discussiëren met mij? En kom ik zo bevooroordeeld over?
quote:Ja, so
quote:En ik van wel. Lekkur puh.Ik denk van niet.
quote:Ik ook, maar dan zeker niet in het midden.Het gaat er dus om of het probleem de handeling an sich is, of de kijk die de maatschappij op de handeling heeft? Ik denk dat het er ergens tussen in ligt.
quote:Want? En dan nog, als empirisch deskundige ben ik volgens mij niet bevooroordeeld, want ik heb een mening op basis van mijn ervaringen, en niet op een vooringenomen gedachte. In dat opzicht ben jij wellicht eerder bevooroordeeld (al is de gebruikelijke connotatie natuurlijk vaker in zwang voor standaard gedachtegangen en niet voor 'tegendraadse' geluiden zoals jij die nu produceertDaarnet wel in elk geval.
)V.
quote:Sorry, bij de Grieken en Romeinen werd het ook als pervers beschouwd, hoor, en zeker niet als normaal. Dat het gebeurde klopt, maar dat maakt het geen regel in die cultuur, net zoals het nu gebeurt maar geen regel is.Op woensdag 7 februari 2007 12:26 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Ik had het niet alleen over incest he?
Maar de Grieken hadden een handje van dat soort zaken, zoals meerdere oude beschavingen. En er was ook een eiland ergens in de 18e eeuw geloof ik, waar een Brits schip gestrand was. Die mensen zijn daar tientallen jaren gebleven en daar deed ook alles het met alles, zonder enig probleem.
Tot hun landgenoten ze kwamen redden en volgens mij het gros aan de galg heeft gehangen vanwege bovenstaande. Maar dan moet ik eerlijk zeggen dat ik dat van heel diep moet halen. Dus precies weet ik het niet meer. Dat van de ultravrije sex weet ik wel heel zeker.
Bovendien, wat hebben we te maken met wat er ooit eens wel als 'normaal' beschouwd werd
In India werden vroeger weduwen samen met hun overleden man verbrand, levend dus.
En dus? Is het mogen blijven leven na het overlijden van je man geconditioneerd gedrag sinds het verbod daarop?
Wat hebben we te maken met wat er elders als normaal beschouwd wordt? Wie bepaalt wie er nu geconditioneerd bezig is?
Zo kun je alles wel relativeren in zekere zin, want alles is geconditioneerd tenslotte uiteindelijk.
Bovendien, als er sprake is van sex tussen broer en zus bv, omdat beide dat willen, beide daar om de een of andere reden behoefte aan hebben, dan is dat heel wat anders , ondanks dat het niet 'hoort', dan wanneer een vader beslist dat zijn dochtertje van 12 of jonger door hem ontmaagd moet worden.
Het is beiden abnormaal, het is beiden pervers, alleen komt er bij een ouder nog een machtsverschil, een compleet ontbrekende vrijwilligheid of initiatief van het kind bij kijken, plus een ontbrekende vergelijking "alle papa's doen dat" icm "ons geheimpje", dus zo'n kind voelt ws wel dat het niet klopt, maar kan het niet vergelijken met andere gezinnen.
het enige wat je zou kunnen stellen ms is dat een kind door de reactie vd omgeving (paniek, woede, ongeloof) zou kunnen gaan denken dat zij of hij zelf iets heel fouts en smerigs gedaan heeft.
maar zeggen dat het allemaal geconditioneerd gedrag is in feite, als een soort van relativering is gewoon kul, want vrijwel alles is geconditioneerd, en wie bepaalt wat geconditoneerd is ten opzichte van wat.
quote:Sorry, maar de griekse orgies waren normaal en geaccepteerd. Niet zo gek, aangezien de mensen die er aan meededen de absolute top van de samenleving was.Op woensdag 7 februari 2007 14:05 schreef milagro het volgende:
[..]
Sorry, bij de Grieken en Romeinen werd het ook als pervers beschouwd, hoor, en zeker niet als normaal. Dat het gebeurde klopt, maar dat maakt het geen regel in die cultuur, net zoals het nu gebeurt maar geen regel is.
quote:Het toont alleen aan hoe veranderlijk moraliteit, zeden en taboes zijn.Bovendien, wat hebben we te maken met wat er ooit eens wel als 'normaal' beschouwd werd
quote:Niet alles hoor. Maar een hoop wel inderdaad.En dus? Is het mogen blijven leven na het overlijden van je man geconditioneerd gedrag sinds het verbod daarop?
Wat hebben we te maken met wat er elders als normaal beschouwd wordt? Wie bepaalt wie er nu geconditioneerd bezig is?
Zo kun je alles wel relativeren in zekere zin, want alles is geconditioneerd tenslotte uiteindelijk.
quote:Bijvoorbeeld. En ik denk dat daar dus ook de meeste schade wordt aangericht.het enige wat je zou kunnen stellen ms is dat een kind door de reactie vd omgeving (paniek, woede, ongeloof) zou kunnen gaan denken dat zij of hij zelf iets heel fouts en smerigs gedaan heeft.
quote:Dus is het absoluut geen kul. Dank je welmaar zeggen dat het allemaal geconditioneerd gedrag is in feite, als een soort van relativering is gewoon kul, want vrijwel alles is geconditioneerd, en wie bepaalt wat geconditoneerd is ten opzichte van wat.
quote:Orgies, ja, sex met jan en alleman, maar sexueel contact tussen ouders en kinderen was niet normaal.Op woensdag 7 februari 2007 14:21 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Sorry, maar de griekse orgies waren normaal en geaccepteerd. Niet zo gek, aangezien de mensen die er aan meededen de absolute top van de samenleving was.
[..]
Dat het voorkwam , klopt, dat komt het nu ook tenslotte, maar ook in die tijd werd dat als pervers en not done beschouwd.
quote:Nee, maar daarvoor heb ik ook een ander voorbeeld genoemd.Op woensdag 7 februari 2007 14:41 schreef milagro het volgende:
[..]
Orgies, ja, sex met jan en alleman, maar sexueel contact tussen ouders en kinderen was niet normaal.
Dat het voorkwam , klopt, dat komt het nu ook tenslotte, maar ook in die tijd werd dat als pervers en not done beschouwd.
Overigens was sex tussen volwassen mannen en jonge jongens daarbij iets vrij normaals. Om maar eens wat te noemen.
quote:ja, je noemt maar een eind weg, maar we hebben het over sexueel misbruik, waarbij er dus sprake is van ongewenste sexuele handelingen van 1 'partij' en dat staat dus los van taboe, cultuur, tijdscontext, en het al dan niet aanwezige taboe zodra het familie betreft.Op woensdag 7 februari 2007 15:03 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Nee, maar daarvoor heb ik ook een ander voorbeeld genoemd.
Overigens was sex tussen volwassen mannen en jonge jongens daarbij iets vrij normaals. Om maar eens wat te noemen.
het gaat om de schaamte, en die is er net zo wanneer het gaat om verkrachting door een wildvreemde, of een bekende.
er wordt nogal eens tussen de regels al dan niet bewust gesuggereerd dat jij ms aanleiding gaf, door kleding, gedrag, lichaamstaal, of doordat je niet je met alle macht verzette.
of de dader praat je dat aan, en als die dader iemand is waar tegen je op keek, tja... dan wil je dat nog wel eens geloven helaas.
daar waar het om een vader of moeder , een volwassene gaat die een kind sex opdringt is er ook nog eens sprake van een scheve machtsverhouding, dat heeft niets met taboe te maken, of cultuur/tijdcontext.
de schaamte is er , omdat jou iets overkomen is, wat je niet wilde, wat je verafschuwde, waar je je , die kronkel maak je dan in je hoofd, "niet genoeg tegen verzet hebt" , je hebt het "laten gebeuren" etc. , dát en de reacties die je denkt te gaan krijgen áls je het vertelt, en die te vaak ook komen.
mensen leggen de schuld niet zozeer bij jou, maar ik denk dat je toch voelt dat er sindsdien 'anders' naar je gekeken wordt, en ook ms anders gereageerd wordt, ik bedoel sex wordt ineens heel beladen, ook voor de omgeving in kontakt met jou, terwijl ms dat niet nodig is.
dan heb je nog te maken, in geval van incest, met de partner (ms je moeder) van de dader, de andere kinderen, de ouders , de hele familie, alles is messed up, omdat "jij zonodig het moest vertellen"
ik heb er geen ervaring mee,, gzd, maar ik stel me er zoiets bij voor.
quote:En ik stel dus dat de samenleving soms iets te stellig is in het opplakken van het predikaat ongewenst. Dat klinkt als een uitzonderlijk gedurfde en hele foute stelling, maar dat valt best mee volgens mij.Op woensdag 7 februari 2007 15:20 schreef milagro het volgende:
[..]
ja, je noemt maar een eind weg, maar we hebben het over sexueel misbruik, waarbij er dus sprake is van ongewenste sexuele handelingen van 1 'partij' en dat staat dus los van taboe, cultuur, tijdscontext, en het al dan niet aanwezige taboe zodra het familie betreft.
quote:Helemaal mee eens verder.het gaat om de schaamte, en die is er net zo wanneer het gaat om verkrachting door een wildvreemde, of een bekende.
er wordt nogal eens tussen de regels al dan niet bewust gesuggereerd dat jij ms aanleiding gaf, door kleding, gedrag, lichaamstaal, of doordat je niet je met alle macht verzette.
of de dader praat je dat aan, en als die dader iemand is waar tegen je op keek, tja... dan wil je dat nog wel eens geloven helaas.
daar waar het om een vader of moeder , een volwassene gaat die een kind sex opdringt is er ook nog eens sprake van een scheve machtsverhouding, dat heeft niets met taboe te maken, of cultuur/tijdcontext.
de schaamte is er , omdat jou iets overkomen is, wat je niet wilde, wat je verafschuwde, waar je je , die kronkel maak je dan in je hoofd, "niet genoeg tegen verzet hebt" , je hebt het "laten gebeuren" etc. , dát en de reacties die je denkt te gaan krijgen áls je het vertelt, en die te vaak ook komen.
mensen leggen de schuld niet zozeer bij jou, maar ik denk dat je toch voelt dat er sindsdien 'anders' naar je gekeken wordt, en ook ms anders gereageerd wordt, ik bedoel sex wordt ineens heel beladen, ook voor de omgeving in kontakt met jou, terwijl ms dat niet nodig is.
dan heb je nog te maken, in geval van incest, met de partner (ms je moeder) van de dader, de andere kinderen, de ouders , de hele familie, alles is messed up, omdat "jij zonodig het moest vertellen"
ik heb er geen ervaring mee,, gzd, maar ik stel me er zoiets bij voor.
quote:volgens valt dat niet zo mee. In bijna ieder topic dat over sexueel misbruik gaat komt er wel iemand vertellen dat het allemaal maar relatief is en dat er zoveel voorbeelden zijn van relaties tussen volwassenen en kinderen die wel gewenst zouden zijn door beide partijen en worden de griekse schandknaapjes er weer bij gehaald.Op woensdag 7 februari 2007 15:23 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
En ik stel dus dat de samenleving soms iets te stellig is in het opplakken van het predikaat ongewenst. Dat klinkt als een uitzonderlijk gedurfde en hele foute stelling, maar dat valt best mee volgens mij.
[..]
Vertel dat maar aan mensen die hier mee te maken hebben gehad en dat de rest van hun leven met zich mee moeten dragen, die zijn het niet met je eens hoor.
quote:Dat zijn ze, en daar heb je natuurlijk voor een deel zeker gelijk in. Maar het is gewoon te abstract. Misbruikslachtoffers hebben meer behoefte aan wat steun en begrip, en de abstracte discussie, hoewel op zich niet oninteressant, doet gewoon niet zo ter zake.Op woensdag 7 februari 2007 14:21 schreef Pappie_Culo het volgende:
Het toont alleen aan hoe veranderlijk moraliteit, zeden en taboes zijn.
V.
quote:Dat vooral, ja. Zo heb ik de 13- en 14-jarige Verballetje tot nog niet zo heel lang geleden ontzettend verweten dat hij niet van zich af heeft geslagen. Maar dat zat nou eenmaal niet in dat joch.Op woensdag 7 februari 2007 15:20 schreef milagro het volgende:
de schaamte is er , omdat jou iets overkomen is, wat je niet wilde, wat je verafschuwde, waar je je , die kronkel maak je dan in je hoofd, "niet genoeg tegen verzet hebt" , je hebt het "laten gebeuren" etc. , dát en de reacties die je denkt te gaan krijgen áls je het vertelt, en die te vaak ook komen.
De schaamte en de verwarring, dat je, ondanks dat je weet wat er gebeurt compleet verstijft (no pun intended
) en, nu het woord toch is gevallen, ondanks dat je het niet wilt, en elke cel in je lichaam inwendig 'NEENEENEENEENEE!!!' brult, een stijve krijgt en klaarkomt. Wat meneer de pedo (ja ik weet het, efebofiel) weer mooi als psychische duimschroef kan gebruiken 'zie je wel dat je het lekker vindt?'.Even voor Culo... daar heb ik geen maatschappij voor nodig gehad, hoor.
V.
quote:terwijl een lichaam nu eenmaal gewoon reageert op aanrakingen ongeacht de intentie vd aanrakingen, of wie ze praktiseertOp woensdag 7 februari 2007 16:20 schreef Verbal het volgende:
[..]
Dat vooral, ja. Zo heb ik de 13- en 14-jarige Verballetje tot nog niet zo heel lang geleden ontzettend verweten dat hij niet van zich af heeft geslagen. Maar dat zat nou eenmaal niet in dat joch.
De schaamte en de verwarring, dat je, ondanks dat je weet wat er gebeurt compleet verstijft (no pun intended
Even voor Culo... daar heb ik geen maatschappij voor nodig gehad, hoor.
V.
dat weet je dan ms nog niet want jong en/of onervaren, en tegen de tijd dát je het weet, is het gevoel al 'ingesleten' en helpt het rationaliseren niet meer, denk ik zo.
bij een arts of een fysiotherapeut , dan reageer een lichaam ook nogal eens op de beroepsmatige aanrakingen in mindere mate, maar net zo "onbedoeld" en schiet er ws door je heen "omg, als hij/zij maar niet denkt, dat...etc".
en wat betreft het "laten gebeuren" , passief blijven, mensen begrijpen dat vaak niet "waarom deed je dan niets, waarom schreeuwde je niet, waarom sloeg je niet om je heen" en dat weet je zelf eigenlijk niet, zoals niemand van te voren weet hoe ze zullen reageren in bedreigende situaties.
dat onbegrip is best te begrijpen, je snapt het zelf achteraf ms ook niet, alleen het vertaalt zich helaas dus naar schuldgevoel en dat dus weer naar schaamte.
En dacht lang dat ik nog steeds een baby in mn buik had en later dacht ik dat ik geen kinderen kon krijgen....
Mijn hele leven is hier door beïnvloed,en nu ik erachter kom wat er met mn kids is gebeurd,komt alles weer naar boven...
Ik heb nooit nee durven zeggen,zelf niet toen mn baas me verleidde....
Inmiddels ben ik 34 en staat mn leven op zn kop !
Waarom heb ik niet gezien wat er met mn kinderen gebeurde !
Ik voel me zo schuldig dat ik niks heb kunnen doen....en dat ik nooit iets gemerkt heb....
Donderdag word mn zoontje gehoord,het is nu 18 weken geleden dat ik jeugdzorg heb ingeschakeld.
Die willen het niet inzien omdat mn ex (niet de dader)alles in de doofpot probeerd te stoppen.
Ik ben zelf voor detective gaan spelen en ben erachter dat zowel hij als zijn zusje een misbruik verleden hebben.
Ik was 12 1/2 jaar lang in die familie en ik heb het nooit ingezien....
Ze zijn zo slim !en zetten mensen onder druk en tegenelkaar op....
Hopelijk komt er nu een einde aan doordat ik me er in vast heb gebeten !
Inmiddels loop ik zelf bij de GGZ en mn jongste ook,we hebben nog een lange weg te gaan....
Mijn oudste is weggelopen(18 weken gelden) naar het huis van de daders en word daar zo onder druk gezet,ik maak me vreselijke zorgen..
Hij is nu degene die het familie geheim moet bewaren en kan geen kant op !
Misbruik neem je je hele leven lang mee.....
Het laat diepe krassen achter in je ziel....
quote:En die situaties bestaan ook.Op woensdag 7 februari 2007 16:12 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
volgens valt dat niet zo mee. In bijna ieder topic dat over sexueel misbruik gaat komt er wel iemand vertellen dat het allemaal maar relatief is en dat er zoveel voorbeelden zijn van relaties tussen volwassenen en kinderen die wel gewenst zouden zijn door beide partijen en worden de griekse schandknaapjes er weer bij gehaald.
quote:Nogmaals, wat ik zeg is waar. Er zijn gevallen waarin er feitelijk geen sprake van misbruik en waar feitelijk ook weinig ernstigs aan de hand is.Vertel dat maar aan mensen die hier mee te maken hebben gehad en dat de rest van hun leven met zich mee moeten dragen, die zijn het niet met je eens hoor.
Tot het uitkomt en er een leger aan jeugdzorg en god weet wat bij komt.
Nergens zeg ik dat deze gevallen de norm zijn. Dus gelieve de nuance op te pikken of gewoon niet te reageren op wat ik zeg.
quote:Okee.Op woensdag 7 februari 2007 16:14 schreef Verbal het volgende:
[..]
Dat zijn ze, en daar heb je natuurlijk voor een deel zeker gelijk in. Maar het is gewoon te abstract. Misbruikslachtoffers hebben meer behoefte aan wat steun en begrip, en de abstracte discussie, hoewel op zich niet oninteressant, doet gewoon niet zo ter zake.
V.
Maar vergeef me als ik zeg dat ik me daarvoor in dit topic geenszins verantwoordelijk voel.
quote:Zal allemaal wel, dat dat waar is. Maar dit topic gaat over sexueel misbruik. Vandaar mijn reactie op die van jou.Op donderdag 8 februari 2007 12:05 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
En die situaties bestaan ook.
[..]
Nogmaals, wat ik zeg is waar. Er zijn gevallen waarin er feitelijk geen sprake van misbruik en waar feitelijk ook weinig ernstigs aan de hand is.
Tot het uitkomt en er een leger aan jeugdzorg en god weet wat bij komt.
Nergens zeg ik dat deze gevallen de norm zijn. Dus gelieve de nuance op te pikken of gewoon niet te reageren op wat ik zeg.
quote:Oh, vandaar.Op donderdag 8 februari 2007 12:16 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Zal allemaal wel, dat dat waar is. Maar dit topic gaat over sexueel misbruik. Vandaar mijn reactie op die van jou.
Volgens mij was ik hartstikke on-topic, maar goed.
quote:Maar hoe beslis je dat er niets aan de hand is? Als dus bijv. een 20 jarige het met een 14 jarige doet. Hoe weet jij dan als instantie of die 14 jarige dat wilt? Want het kan net zo makkelijk dat die 14 jarige het doet omdat ze bang is haar vriendje te verliezen. Of door andere dingen onder druk gezet wordt.Op donderdag 8 februari 2007 12:05 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
En die situaties bestaan ook.
[..]
Nogmaals, wat ik zeg is waar. Er zijn gevallen waarin er feitelijk geen sprake van misbruik en waar feitelijk ook weinig ernstigs aan de hand is.
Tot het uitkomt en er een leger aan jeugdzorg en god weet wat bij komt.
Nergens zeg ik dat deze gevallen de norm zijn. Dus gelieve de nuance op te pikken of gewoon niet te reageren op wat ik zeg.
Een kind is makkelijk beinvloedbaar en daarom is het al snel misbruik. Logisch ook je maakt namelijk misbruik van de kennis van een kind. En iemand die volwassen is zou dan standaard al beter moeten weten. En natuurlijk is dit erg zwart-wit maar er zijn niet voor niks regels voor afgesproken. Dit ter bescherming van de kinderen.
quote:Je zult mij ook niet horen zeggen dat er een betere manier is. Alleen lijkt het me helemaal niet zo slecht om eens te onderzoeken waar de meeste psychologische schade vandaan komt. De handeling an sich, of de wijze waarop de maatschappij er mee omgaat?Op donderdag 8 februari 2007 12:26 schreef RPG het volgende:
[..]
Maar hoe beslis je als er niets aan de hand is? Al dus bijv. een 20 jarige het met een 14 jarige doet. Hoe weet jij dan als instantie of die 14 jarige dat wilt? Want het kan net zo makkelijk dat die 14 jarige het doet omdat ze bang is haar vriendje te verliezen. Of door andere dingen onder druk gezet wordt.
Een kind is makkelijk beinvloedbaar en daarom is het al snel misbruik. Logisch ook je maakt namelijk misbruik van de kennis van een kind. En iemand die volwassen is zou dan standaard al beter moeten weten. En natuurlijk is dit erg zwart-wit maar er zijn niet voor niks regels voor afgesproken. Dit ter bescherming van de kinderen.
quote:Op donderdag 8 februari 2007 12:06 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Okee.
Maar vergeef me als ik zeg dat ik me daarvoor in dit topic geenszins verantwoordelijk voel.
V.
quote:Dat ik hier niet ben als comforter
quote:Dat 'er gevallen zijn' wil niet zeggen dat de meeste gevallen niet serieuze misbreukgevallen zijn.Op donderdag 8 februari 2007 12:05 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
En die situaties bestaan ook.
[..]
Nogmaals, wat ik zeg is waar. Er zijn gevallen waarin er feitelijk geen sprake van misbruik en waar feitelijk ook weinig ernstigs aan de hand is.
Tot het uitkomt en er een leger aan jeugdzorg en god weet wat bij komt.
Nogmaals, en dan spreek ik puur voor mijn geval, ik heb geen leger jeugdzorg over mij heengehad, maar pakwer 23 jaar na dato en ik helemaal vastliep van de PTS zelf hulp gezocht. En die was hoognodig.
V.
Ik heb ook wel eens gehoord dat er mensen zijn die het 'prettig' (lichamelijke reactie) vonden.
Zelf vond ik de handelingen zelf niet zozeer schokkend of zeer onprettig maar hetgeen wat het met je doet, dát wél. En dat is niet iets wat je aangepraat wordt door de maatschappij, absoluut niet!
Geestelijk heeft het met mij enorm veel gedaan. Ik ben misbruikt (was de 1e keer seks voor mij) door degene aan wie ik mijn hart had gegeven, voor het eerst. Iemand die ik vertrouwde. Schaamte achteraf omdat ik zo naief was geweest. Omdat mensen me hadden gewaarschuwd. (ik was net 15 en had een relatie met iemand van 25.) Ik had het moeten zien aankomen. Dát heeft vooral wat met me gedaan.
Ik durfde er niet over te praten omdat ik bang was dat mensen hun oordeel al klaar hadden staan.
Ik heb me ervoor afgesloten en geprobeerd verder met mijn leven te gaan. Echt een extreem seksleven heb ik niet gehad maar ik ben na die ene keer wel te snel met teveel jongens naar bed geweest voor mijn gevoel. Waarom? Ik denk dat ik gewoon een prettige ervaring wilde om het maar snel te kunnen vergeten.
Het is nu 4 jaar geleden. Anderhalf jaar geleden kreeg ik een relatie en na een paar maanden begon te beseffen dat dat met iemand was aan wie ik mijn hart wel zou willen geven maar het niet kon. Toen ben ik pas écht gaan praten. Alles wat ik toen voor me heb gehouden en waar ik me voor afgesloten heb is er toen uitgekomen. En dan is het niet de maatschappij die je dingen aanpraat, maar je gevoel wat eruit komt. Het lichamelijke gedeelte van geen seks meer kunnen hebben om de handelingen en de beelden die het met zich meebrengt heb is toen ook pas echt begonnen. Op dat moment werd me ook pas duidelijk wat het echt met me gedaan had.
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
quote:Dat je verandert bent kan ik me heel goed voorstellen, maar het "moeten" meedragen is anders. Het is niet een kwestie van dragen en zeulen, maar een kwestie van een plek geven. Ik ervaarde dat als een bevrijding.Op donderdag 8 februari 2007 17:12 schreef appelsap het volgende:
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
quote:Niet om semantisch te doen, maar dit is geen deel van je karakterOp donderdag 8 februari 2007 17:12 schreef appelsap het volgende:
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
Da's positief, de echte jij is er nog, al zul je moeten graven.V.
Het is inderdaad geen moeten, daarom stond het tussen haakjes. Het zijn dingen die nog een plekje moeten krijgen, maar waar wat tijd overheen gaat. Op sommige momenten voelt het een beetje als moeten (dan in tijden dat ik er wat pessimistischer over denk) omdat sommige dingen gewoon niet in een dag opgelost zijn. Maar het voelt zeker als bevrijding omdat ik weet dat het wel een plek gaat krijgen.
Hetzelfde geldt voor karakter. De echte ik is het niet zoals ik nu ben. Er zal vast een woord voor zijn maar ik bedoel meer iets als tijdelijk karakter. (karakter is misschien niet eens het goede woord.)
Zo kan ik nu totaal niet tegen veranderingen die ik zelf niet in de hand heb. Dat is hoe ik nu ben, terwijl ik zo eigenlijk niet ben.
quote:Het is heel vreemd voor me om dit te lezen. Ik herken het verhaal van mezelf maar zoals ik al vertelde ben ik zelf niet misbruikt maar mijn oudere zus is door haar stiefvader, mijn echt vader misbruikt. Ik hoorde dit verhaal pas toen ik begin 20 was.Op donderdag 8 februari 2007 17:12 schreef appelsap het volgende:
Sexueel misbruik gaat niet zozeer om de lichamelijke reactie erop, maar om wat het met je doet.
...knip...
En dan is het niet de maatschappij die je dingen aanpraat, maar je gevoel wat eruit komt. Het lichamelijke gedeelte van geen seks meer kunnen hebben om de handelingen en de beelden die het met zich meebrengt heb is toen ook pas echt begonnen. Op dat moment werd me ook pas duidelijk wat het echt met me gedaan had.
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
Maar het vage is dus dat ik er ook zo op reageerde. Na een tijd van depressie over het hele gedoe wilde ik door met mn leven zoals het was voor dat verhaal, maar dat kon niet. Niet wat betreft mn persoon die verandert was maar ook wat betreft sex (je omschrijft het zo herkenbaar, ik had (zelf verzonnen) beelden in mn hoofd)
De reden dat ik dit vertel is eigenlijk alleen maar om te laten zien dat het inderdaad deels/voornamelijk gaat om wat het in je hoofd doet. En dat het dus zelfs zo voelt voor een niet-slachtoffer (al krijg je er wel wat van mee ook al willen ze het verborgen houden voor je). Ik heb momenten gehad waarop ik me voelde alsof ik zelf misbruikt was (natuurlijk weet ik niet hoe dat voelt) maar zo voelde het voor mij. Omdat mijn papa....
Het gaat niet om de sexuele handelingen het gaat om de machteloosheid, daar wordt je gek van.
PS: ik hoop niet dat ik mensen voor het hoofd stoot door te zeggen dat het voelde alsof ik werd misbruikt, dat is nl niet de bedoeling
Het is om aan te geven hoe heftig die gevoelens zijn, terwijl ik een onschuldige omstander, en het doet al zo ontzettend veel zeer. En dan mn moeder die beweert dat het minder erg is omdat hij niet all the way is gegaan
Dan zegt ze:"Tuurlijk is het erg maar..." en dan komen de verontschuldigingen, en dat anderen het toch nog slechter hebben en zo... Er zijn dus zelfs moeders die er niks van snappen quote:Heb je nog contact met je vader?Op donderdag 8 februari 2007 17:53 schreef zillah666 het volgende:
[..]
Het is heel vreemd voor me om dit te lezen. Ik herken het verhaal van mezelf maar zoals ik al vertelde ben ik zelf niet misbruikt maar mijn oudere zus is door haar stiefvader, mijn echt vader misbruikt. Ik hoorde dit verhaal pas toen ik begin 20 was.
Maar het vage is dus dat ik er ook zo op reageerde. Na een tijd van depressie over het hele gedoe wilde ik door met mn leven zoals het was voor dat verhaal, maar dat kon niet. Niet wat betreft mn persoon die verandert was maar ook wat betreft sex (je omschrijft het zo herkenbaar, ik had (zelf verzonnen) beelden in mn hoofd)
De reden dat ik dit vertel is eigenlijk alleen maar om te laten zien dat het inderdaad deels/voornamelijk gaat om wat het in je hoofd doet. En dat het dus zelfs zo voelt voor een niet-slachtoffer (al krijg je er wel wat van mee ook al willen ze het verborgen houden voor je). Ik heb momenten gehad waarop ik me voelde alsof ik zelf misbruikt was (natuurlijk weet ik niet hoe dat voelt) maar zo voelde het voor mij. Omdat mijn papa....
Het gaat niet om de sexuele handelingen het gaat om de machteloosheid, daar wordt je gek van.
PS: ik hoop niet dat ik mensen voor het hoofd stoot door te zeggen dat het voelde alsof ik werd misbruikt, dat is nl niet de bedoeling
En dan mn moeder die beweert dat het minder erg is omdat hij niet all the way is gegaan
quote:Met beide ouders nog. Het is heel dubbel allemaal. Kostte veel tijd om er voor mezelf een werkbaar iets van te maken. Maar het moet werkbaar zijn, anders kom je niet verder.
De eerste 20 jaar waren het gewoon mn ouders, zoals dat voor iedereen (met een goede jeugd) is, en dat vergeet je ook niet zomaar. Dus ja, maar ik heb er veel over getwijfeld (en soms nog steeds).
quote:Wat ik me afvraag bij zulke 'gevallen':Op donderdag 8 februari 2007 22:39 schreef zillah666 het volgende:
[..]
Met beide ouders nog. Het is heel dubbel allemaal. Kostte veel tijd om er voor mezelf een werkbaar iets van te maken. Maar het moet werkbaar zijn, anders kom je niet verder.
De eerste 20 jaar waren het gewoon mn ouders, zoals dat voor iedereen (met een goede jeugd) is, en dat vergeet je ook niet zomaar. Dus ja, maar ik heb er veel over getwijfeld (en soms nog steeds).
Weet je vader dat 'ie fout zat (soms weten ze dat namelijk niet of dat laten ze niet blijken) en zo ja: heeft 'ie er spijt van? Of wordt het doodgezwegen en wordt er gedaan alsof er nooit iets is gebeurd? En heeft je zus nog contact met je vader?
quote:Ja, hij weet dat ie fout zat, en spijt heeft ie zeker.Op donderdag 8 februari 2007 23:38 schreef PDOA het volgende:
[..]
Wat ik me afvraag bij zulke 'gevallen':
Weet je vader dat 'ie fout zat (soms weten ze dat namelijk niet of dat laten ze niet blijken) en zo ja: heeft 'ie er spijt van? Of wordt het doodgezwegen en wordt er gedaan alsof er nooit iets is gebeurd? En heeft je zus nog contact met je vader?
Maar het wordt daarnaast doodgezwegen. Het contact is minimaal maar ze komen elkaar tegen bij verjaardagen etc. M'n ouders zijn ook niet gescheiden of zo, dat maakt het er niet handiger op.
quote:Is het niet een houding van je moeder omdat zij ook niet weet hoe hier mee om te gaan? of heb je het gevoel dat ze dat echt meent?Op donderdag 8 februari 2007 17:53 schreef zillah666 het volgende:
En dan mn moeder die beweert dat het minder erg is omdat hij niet all the way is gegaan
quote:Ik denk een beetje van allebei. Het is natuurlijk al jaaaaren geleden inmiddels. Dus ik denk dat het begon met een houding waar ze op den duur zelf in is gaan geloven, maar zeker weten doe ik dat niet. Hoe dan ook, zij moet er natuurlijk op haar manier mee (leren) leven. Daar kan ik verder ook niet over oordelen, behalve dan dat ik, als het mijn kinderen zou overkomen, met hoe ik persoonlijk ben, in deze tijd, en alles wat er bij 2007 hoort, anders had gedaan. Gelukkig veranderen de tijden, al is het langzaam. Maar dit topic is daarvan het bewijs.Op vrijdag 9 februari 2007 10:42 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Is het niet een houding van je moeder omdat zij ook niet weet hoe hier mee om te gaan? of heb je het gevoel dat ze dat echt meent?
Maar voorkomen, zoals ergens in het begin van dit topict werd gesuggereerd, kun je het nooit helemaal, je hebt geen controle over wat andere mensen doen. Maar het is wel zaak dat je daarna de best mogelijke keuzes maakt voor je kinderen en jezelf.
Al die jaren heeft die viezerik gewoon zn gang kunnen gaan en heeft zn vrouw niets gedaan...
Zelf voor haar eigen kleinkinderen niet....
Waarom doe je niets als moeder zijnde?sta je dan zo onder druk dat je niet voor je eigen kinderen en kleinkinderen durft op te komen!?
Is het schaamte ?Is het onmacht,het bewust sluiten van de ogen en je kop in het zand steken?
Hierdoor staat mijn leven op mn kop,en hoop dat het recht zegevierd!
Het is voor mij onbegrijpelijk dat je weet dat je zoon misbruikt is(door een oom) dat je dan niets doet als ouders .En dan ook nog als je weet dat je man het met zn/jouw eigen dochter doet.
het mocht natuurlijk niet uitkomen want dan zou ook de vader door de mand vallen en de hele familie...
In mijn ogen is de hele familie schuldig...zelfs de tante wist van het misbruik van haar neefje en heeft niets tegen haar eigen broers gedaan.(omdat ze een goede band met hem heeft)ja ja..Het is wel een pedosexueel hoor!
In Nederland heb je toch de verplichting om dit te melden !?
Ik hoop dat door mn eigen onderzoek ze met de billen bloot moeten....Ze kunnen gewoon niet terugkrabbelen ik weet te veel...
De politie is op de hoogte.
Donderdag word mn jongste(7) eindelijk gehoord door zeden....
quote:En je hebt je oudste inmiddels ook uit die situatie gehaald?Op vrijdag 9 februari 2007 11:19 schreef Cattara het volgende:
De dochter(ook misbruikt) van de vrouw van de dader zei me:ik denk dat mn moeder er wel van weet !
Al die jaren heeft die viezerik gewoon zn gang kunnen gaan en heeft zn vrouw niets gedaan...
Zelf voor haar eigen kleinkinderen niet....
Waarom doe je niets als moeder zijnde?sta je dan zo onder druk dat je niet voor je eigen kinderen en kleinkinderen durft op te komen!?
Is het schaamte ?Is het onmacht,het bewust sluiten van de ogen en je kop in het zand steken?
Hierdoor staat mijn leven op mn kop,en hoop dat het recht zegevierd!
Het is voor mij onbegrijpelijk dat je weet dat je zoon misbruikt is(door een oom) dat je dan niets doet als ouders .En dan ook nog als je weet dat je man het met zn/jouw eigen dochter doet.
het mocht natuurlijk niet uitkomen want dan zou ook de vader door de mand vallen en de hele familie...
In mijn ogen is de hele familie schuldig...zelfs de tante wist van het misbruik van haar neefje en heeft niets tegen haar eigen broers gedaan.(omdat ze een goede band met hem heeft)ja ja..Het is wel een pedosexueel hoor!
In Nederland heb je toch de verplichting om dit te melden !?
Ik hoop dat door mn eigen onderzoek ze met de billen bloot moeten....Ze kunnen gewoon niet terugkrabbelen ik weet te veel...
De politie is op de hoogte.
Donderdag word mn jongste(7) eindelijk gehoord door zeden....
Netjes hoor
, je laat je kind toch ook niet wonen bij iemand die hem en zijn broertje misbruikt heeft.quote:Je moet inderdaad bij de zedenpolitie zijn en niet bij de gewone, heeft een advocaat mij ooit geadviseerd, omdat niet-gespecialiseerde agenten nogal boers met slachtoffer om schijnen te kunnen gaan.Op vrijdag 9 februari 2007 11:19 schreef Cattara het volgende:
Donderdag word mn jongste(7) eindelijk gehoord door zeden....
Het schijnt overigens vrij heftig te zijn, omdat ze vrij gedetailleerd vragen. Bereid jezelf (en je kind) daar wel op voor.
V.
Nog steeds zit mn oudste daar!AMK,Jeugdzorg en raad van de kinderbescherming sluiten hun ogen....
In het verwijderde topic waar jij ook al aanwezig was heb je het kunnen volgen...(help ex houd zich niet aan)
Al 19 weken lang luisterd jeugdzorg niet naar me....ze doen niet aan waarheidsbevinding!
En mn oudste zoon geeft aan dat hij bij zn vader wil wonen.(onder druk van de familie)hij durft niks te zeggen.
Dat is de reden dat de instanties niks doen,ik heb ze wel honderd keer gebeld....
Ze nemen me gewoon niet serieus !
Ik kan me niet verdedigen tegen de leugens(die hij verteld bij jeugdzorg) van mn ex,die er dus van weet !hij denkt dat ik en mn jongste dit allemaal verzin en heeft mn oudste tegen me opgestookt(dat vertelde ik in het verwijderde topic toen ook al)
Ik heb alle chats,e-mail en sms berichten bewaard (gelukkig)jeugdzorg neemt niet eens de moeite om ze in te kijken...
Jeugdzorg maakt zich alleen zorgen over mn jongste omdat ik hem bij zn vader weghoud !
Terwijl ik met hem de afspraak had dat hij mn jongste daar niet weer alleen zou laten.(het is daarna wel gebeurd)
Logisch toch dat ik hem bescherm !?
Ik had nooit gedacht dat dit er allemaal achterweg zou komen...
Mijn hart is gebroken !
quote:Ze komen dinsdag of woensdag bij ons thuis langs om ons voor te bereiden.Op vrijdag 9 februari 2007 11:33 schreef Verbal het volgende:
[..]
Je moet inderdaad bij de zedenpolitie zijn en niet bij de gewone, heeft een advocaat mij ooit geadviseerd, omdat niet-gespecialiseerde agenten nogal boers met slachtoffer om schijnen te kunnen gaan.
Het schijnt overigens vrij heftig te zijn, omdat ze vrij gedetailleerd vragen. Bereid jezelf (en je kind) daar wel op voor.
V.
Ben ik wel blij om,ik zie er best tegenop.
Spreek je je oudste zoon wel eens? En wilt hij wel met jeugdzorg/zedenpolitie praten?
Hopelijk weet hij dat hij bij je terecht kan als hij daar weg durft.
Succes met alles en ik hoop voor jou en je kinderen dat dit snel voorbij is !
quote:Ik probeer contact met hem te houden,maar e-mail word door zn vader gelezen en beantwoord.Op vrijdag 9 februari 2007 13:55 schreef kruimel_20 het volgende:
Cattara, ik heb geloof ik deels je oude topic gelezen. Je bent er dus nog steeds mee bezig.
Spreek je je oudste zoon wel eens? En wilt hij wel met jeugdzorg/zedenpolitie praten?
Hopelijk weet hij dat hij bij je terecht kan als hij daar weg durft.
Succes met alles en ik hoop voor jou en je kinderen dat dit snel voorbij is !
Bellen gaat moeizaam omdat ik dan of zn vader of opa en oma aan de lijn krijg.
Ik bel hem wel af en toe om het contact ook met zn broertje goed te houden.
En ik fiets regelmatig langs hun huis om een glimp van hem op te vangen...
Van de politie mag ik verder niets doen...
Ik vind het erg moeilijk...
Bij jeugdzorg liegt hij voor zn vader...en laat verder niets los,op school zorgt hij dat zijn resultaten goed zijn (zijn masker)daarom doet jeugdzorg ook niks !
Maar ik heb goede hoop dat er nu eindelijk een opening komt.
Wat ik me afvroeg, als je zwanger word en je hebt je traumatische gebeurtenis een plekje gegeven (of juist niet), krijg je dat 'last' met je zwangerschap gevoelsmatig, of misschien ná de bevalling? Kan me namelijk voorstellen dat het als een 'trigger' zou kunnen werken..
quote:Om eerlijk te zijn, vind ik dat de zedenpolitie ook grof kan zijn.Op vrijdag 9 februari 2007 11:33 schreef Verbal het volgende:
[..]
Je moet inderdaad bij de zedenpolitie zijn en niet bij de gewone, heeft een advocaat mij ooit geadviseerd, omdat niet-gespecialiseerde agenten nogal boers met slachtoffer om schijnen te kunnen gaan.
Toen ik in het ziekenhuis door een medepatient verkracht ben in een douche, wilden ze mij in eerste instantie niet geloven, omdat ze geen bloed of sperma konden vinden. Dit leek mij nogal logisch, aangezien nadat hij weg was ik nog zeker een uur onder de douche heb gestaan en gejankt.
Ik was een soort van vrijwillig verplicht om toen een inwendig onderzoek te laten doen, en daaruit kwam toen ook het bewijs dat het inderdaad wel echt waar was.
Ik heb die zedenagenten niet meer gezien, toen kwamen er 2 anderen die een stuk vriendelijker waren, maar van die eerste 2 heb ik nog steeds geen hoge pet op.
Maarja, het is natuurlijk ook zo dat zedenpolitie ook 'maar mensen' zijn die een goede of slechte dag kunnen hebben, en die komen zoveel rottigheid elke dag tegen, dat ze ook een soort van hard worden.
Ik was toendertijd ook 15, bij een kind van 7 zal het sowieso heel anders aangepakt worden denk ik.
Cattara, heel veel succes met alles.
quote:Ik heb daar geen last van gehad.Op vrijdag 9 februari 2007 23:25 schreef Hanneke1983 het volgende:
Ten eerste wil ik iedereen sterkte wensen.. .
Wat ik me afvroeg, als je zwanger word en je hebt je traumatische gebeurtenis een plekje gegeven (of juist niet), krijg je dat 'last' met je zwangerschap gevoelsmatig, of misschien ná de bevalling? Kan me namelijk voorstellen dat het als een 'trigger' zou kunnen werken..
Maar ik heb misbruik van mezelf tot voor kort geblokkeerd.Ik heb er toen ik zwanger was en moest bevallen geen moment bij stil gestaan.
Ik denk dat dat bij iedereen anders is.
Haar dochtertjes zijn door hun vader en opa misbruikt, ze vertelde dat ze bij de scheiding al had aangegeven dat dit gebeurde, maar dat geloofden ze niet, uiteindelijk is ze met haar jongste naar de dokter gegaan toen ze van hun vader af kwamen omdat ze ontstoken schaamlipjes had en vol bloed zat, toen geloofden ze haar eindelijk....
De meisjes worden nu uit huis geplaatst(tijdelijk) in een gezin waar ze constante therapie hebben zodat ze er later minder problemen mee zullen hebben, ze worden ook gefilmd daar ofzo(wist helemaal niet dat ze dit deden.)hun moeder zei dat ze ze altijd mag opzoeken enzo...
Ik vroeg of zij niet in therapie ging, nee zei ze, dat is niet nodig, ik kan er wel mee omgaan.
Ik twijfel daaraan, geloof dat ik zelf helemaal gek zou worden...Anyway, ik schrok er wel heel erg van moet ik zeggen...Ze kan er met mijn zwager ook niet over praten(die heeft genoeg problemen met zijn eigen kinderen waar ik niet op inga)en heeft eigenlijk maar 1 vriendin die wil luisteren...
Ik moet zeggen dat ik daar ook niet zo goed in ben...
V.
quote:1 vind ik al verbijsterendOp maandag 12 februari 2007 14:32 schreef Verbal het volgende:
Is het niet ronduit verbijsterend hoeveel kinderen er misbruikt worden?
V.
Maar ik denk dat bijna iedereen wel eens ongewenste seksuele ervaring heeft gehad.
en nu twijfel ik enorm of ik wel kinderen wil
quote:Uiteraard. Des te verbijsterender is het dan natuurlijk als het er echt zoveel zijn. Volgens mij loopt dat in de tientallen procenten of zo.
quote:Dat betwijfel ik dan wel weer. Ook veel en in ieder geval TE veel, maar 'bijna iedereen'?Maar ik denk dat bijna iedereen wel eens ongewenste seksuele ervaring heeft gehad.
V.
quote:Dat denk ik wel. Maar ongewenste seksuele ervaringen hoeven niet met kindermisbruik te maken te hebben. Niet eens persé met misbruik natuurlijk.Op maandag 12 februari 2007 14:37 schreef Brupje het volgende:
[..]
1 vind ik al verbijsterend
Maar ik denk dat bijna iedereen wel eens ongewenste seksuele ervaring heeft gehad.
quote:Ik heb het dan ook over ongewenste aanraking, wat ook misbruik is, en niet strikt alleen bij kinderen. Verkrachting is natuurlijk graadje erger, en zal ook veel minder vaak voorkomen.Op maandag 12 februari 2007 14:47 schreef Verbal het volgende:
[..]
Uiteraard. Des te verbijsterender is het dan natuurlijk als het er echt zoveel zijn. Volgens mij loopt dat in de tientallen procenten of zo.
[..]
Dat betwijfel ik dan wel weer. Ook veel en in ieder geval TE veel, maar 'bijna iedereen'?
V.
quote:In mijn definitie van misbruik, valt daar alles onder wat je niet hoort te doen.Op maandag 12 februari 2007 15:02 schreef Igraine het volgende:
[..]
Dat denk ik wel. Maar ongewenste seksuele ervaringen hoeven niet met kindermisbruik te maken te hebben. Niet eens persé met misbruik natuurlijk.
quote:Ja, dat begrijp ik. Maar dat wil niet per definitie zeggen dat elke ongewenste seksuele ervaring (als volwassene) valt onder misbruik.Op maandag 12 februari 2007 15:07 schreef Brupje het volgende:
[..]
Ik heb het dan ook over ongewenste aanraking, wat ook misbruik is, en niet strikt alleen bij kinderen. Verkrachting is natuurlijk graadje erger, en zal ook veel minder vaak voorkomen.
[..]
In mijn definitie van misbruik, valt daar alles onder wat je niet hoort te doen.
quote:Een post van een aantal dagen geleden, maar hier wil ik toch nog even op reageren:Op maandag 5 februari 2007 23:07 schreef senesta het volgende:
Maar dan nog, Volgens mij kun je dat toch niet los laten, ik zou mijn kinderen niet op schoot willen bij iemand die kinderen sexueel misbruikt heeft, mijzelf of iemand anders.
Ik zou niet willen dat ze zo iemand argeloos een kus geven, of hun armpjes om hem heen slaan.
Ik zou me altijd afvragen hoe hij die gebaren invult.
En hoe vertel je je kinderen dat ze echt niet een nachtje bij opa mogen logeren of andere activiteiten kunnen ondernemen waar jij niet bij kunt zijn?
Even uitgaande van een vader/opa, maar dat kan natuurlijk ieder familielid zijn.
Mijn opa en oma hebben (alletwee!) mijn vader en zijn (stief)zusjes misbruikt. Niet incidenteel, de meisjes al vanaf jonge leeftijd, zelfs andere mensen eroverheen laten gaan (tenminste, daar kwam het in de praktijk op neer, ook al werden ze misschien niet direct verhoereerd) en sowiezo zijn ze.... Nouja.
Ik heb tot mijn 6e een fantastische opa en oma aan ze gehad! Zij wilden heel graag kun kleinkinderen zien en mijn ouders waren er oprecht van overtuigd dat wij daar met alle liefde werden ontvangen en vermaakt.
Pas toen ze elke keer jankende koters thuis kregen van WIJ WILLEN BIJ OMI SLAPEN EN WIJ WILLEN BIJ OMI WONEN hebben ze ingegrepen: Ze mochten ons vanaf toen alleen nog maar zien met pa en ma erbij, dus bij ons thuis of op bezoek. (daarvoor gingen we nog wel eens een dagje met ze op stap. Ik vond het wel vreemd dat ik nooit bij hun mocht slapen, en wel bij mijn twee andere oma's.) (Ik had op een gegeven moment 4 opa's en 3 oma's, trouwens.
) Toen zijn ze nog een keer ruzie komen maken, het misbruik dat was allemaal "een leuk spelletje" geweest en ze zouden de kinderbescherming wel even op ons afsturen, en vanaf toen heb ik niets meer van ze gehoord. Mijn ouders begrepen het niet, ik niet, en ik miste ze tot mijn 15e verschikkelijk (toen mijn moeder vertelde wat er was gebeurd).
Oma is verschikkelijk ziek inmiddels en vorig jaar zocht ze weer contact, "Ik mis de kleinkinderen zo..."
Om van het gezeik af te zijn heb ik ingestemd met een eenmalige visite-actie.
Goed, mijn oma is net zo'n draak als ze in mijn hoofd inmiddels was geworden, maar mijn opa vind ik, vreemd genoeg best sympahtiek overkomen. Begrijp me niet verkeerd, ik wil NIETS met ze te maken hebben, maar.... ik had het niet achter 'm gezocht. Echt niet.
Ik heb vreemd genoeg nooit aan pa en ma gevraagd waarom wij gewoon bij twee pedifielen over de vloer kwamen, en ja, op papier vind ik het wel stom van mijn ouders. Maar gevoelsmatig helemaal niet, raar genoeg. Ik heb ook alleen maar leuke herinneringen aan ze. Maar goed, er zijn dus ouders die wel contact houden met incest-daders, en dat zijn niet per definitie slechte ouders, hoe raar ook misschien.
En dat is dan het aantal wat naar buiten komt he, er zijn zoveel gevallen die nooit het daglicht zien, die nooit in de statistieken worden opgenomen. Ik ken nl best veel slachtoffers en geen van allen heeft een veroordeelde dader, dus die tellen ook geen van allen mee met de cijfers. Dus 1 per klas zal nog een understatement zijn. het is denk ik ook de makkelijkste misdaad om te plegen, iig is er maar een hele kleine pakkans. Missleijkmakend als je er aan denkt wat er allemaal dus wel in je eigen flatgebouw MOET gebeuren
En nu ik er zelf over begin te praten hoor je het van mensen waarvan je het nooit had gedacht.
Er is zoveel leed waar niemand van weet...
Ik denk dat er best veel jongens misbruikt worden/zijn,maar dat die er minder snel over praten dan meisjes.
Ze heeft het nooit durven melden en hij is er dus mee weggekomen. Als ik hem ooit tegenkom ligt hij een week later in een kist onder een grote zware steen...
quote:Klopt volgens mij ook. Vooral ook omdat een jongen/man niet tot nauwelijks geloofd wordt. Mannen zijn vaker daders maar weinig mensen kunnen zich echt voorstellen dat het ook slachtoffers kunnen zijn. En juist omdat die zo slecht op gevangen woren gaan ze het vaak ook zelf doen (Jong geleerd is oud gedaan is hier heel erg toepasselijk) Want je leert namelijk niet dat het niet goed want je kan nergens terecht.Op dinsdag 13 februari 2007 10:00 schreef Cattara het volgende:
Ik heb ooit gelezen dat één op de drie mensen misbruikt is....
En nu ik er zelf over begin te praten hoor je het van mensen waarvan je het nooit had gedacht.
Er is zoveel leed waar niemand van weet...
Ik denk dat er best veel jongens misbruikt worden/zijn,maar dat die er minder snel over praten dan meisjes.
quote:En ik kan heel goed begrijpen dat je je zo voelt. Enige dat je voor haar hoeft te doen is luisteren. Je kan het namelijk niet verwerken voor haar op oplossen. Dat zijn dingen die ze zelf moet doen. Jij kan alleen maar ondersteunen.Op vrijdag 16 februari 2007 16:38 schreef ChillyWilly het volgende:
Ik hoorde laatst van mijn vriendin dat ze een paar jaar geleden verkracht is door een jongen tijdens vakantie. Weet niet precies hoe ik er mee om moet gaan en probeer vooral heel lief en begripvol te zijn. Maar van binnen voel ik pure haat voor die klootzak die haar dit heeft aangedaan.
Ze heeft het nooit durven melden en hij is er dus mee weggekomen. Als ik hem ooit tegenkom ligt hij een week later in een kist onder een grote zware steen...
quote:Ik kan me best voorstellen dat je er moeite mee hebt....Op vrijdag 16 februari 2007 16:38 schreef ChillyWilly het volgende:
Ik hoorde laatst van mijn vriendin dat ze een paar jaar geleden verkracht is door een jongen tijdens vakantie. Weet niet precies hoe ik er mee om moet gaan en probeer vooral heel lief en begripvol te zijn. Maar van binnen voel ik pure haat voor die klootzak die haar dit heeft aangedaan.
Ze heeft het nooit durven melden en hij is er dus mee weggekomen. Als ik hem ooit tegenkom ligt hij een week later in een kist onder een grote zware steen...
Maar goed dat je er begripvol mee om gaat !
Je vriendin kan trouwens aangifte doen...
Maar het was in het buitenland schreef je,was het iemand uit het buitenland ?
Er is ook veel info op het internet over dit onderwerp te vinden,misschien kun je daar iets mee ?
Als zij er problemen mee heeft kan ze ook altijd bij bureauslachtoffer hulp of maatschappelijk werk terrecht.
Voor veel mensen is het een opluchting om er over te praten.
Zowel voor slachtoffers als voor de mensen in de directe omgeving.
Sterkte.....
Ik heb het hele topic gelezen met alle reacties en wil ook even wat zeggen.
Ik heb nooit te maken gehad met (sexueel)misbruik of incest
Als ik ergens in de krant of op nieuws (of op fok) lees over verkrachtingen, misbruik oid voel ik me zo slecht.
Ik heb er ook ontzettend veel moeite mee dat verkrachters zulke lage straffen krijgen (in mijn ogen is 3 jaar een lage straf: Drie jaar cel voor verkrachten dochter)
Ik heb dit topic gelezen omdat ik al een tijdje met dit gevoel rond loop van machteloosheid en verdriet over dat deze dingen gebeuren.
Wat ik wil vragen: zou je je minder slecht voelen als de dader een straf zou krijgen (of als hij/zij gestraft is: voel je je dan minder slecht, of maakt dat niks meer uit)
en wat denken jullie over TBS, helpt dat voor dit soort mensen
Verder wil ik alle mensen die met (sexueel) misbruik te maken hebben (gehad) heel veel sterkte wensen.
Djayzz
Een meisje dat ik ken is vanaf baby af aan misbruikt door haar vader, ze is op haar tweede dan ook het huis uit geplaatst omdat men erachter kwam. Zij heeft 20 jaar later een rechtszaak alsnog aangespannen (omdat het later tijdens bezoeken van paps weer gebeurde) en de vader kreeg eerst 2,5 jaar cel waarvan een half jaar voorwaardelijk, en toen vaders in hoger beroep ging werd het 1 jaar voorwaardelijk en 3 jaar TBS.
Een rechtszaak haalt zo ontzettend veel omhoog aan herinneringen en pijn, en als zoiets de uitkomst is.... afschuwelijk.
De maximale straf op misbruik staat op 12 jaar. En dan moet je volgens mij een serieverkrachter zijn en dat alle meisjes met onderbroekjes vol sperma naar de politie zijn gestapt om het even heel cru te zeggen.
quote:Vind je ook niet dat die straffen verhoogd moeten worden?Op dinsdag 3 april 2007 19:55 schreef Strychnine het volgende:
Ik zou zelf nooit aangifte doen. Omdat ik het niet durf, maar ook door de lage straffen
Het lijkt me namelijk dat als je verkracht wordt, je hele leven verwoest wordt.
Zoals je wel vaker op de FP leest, de dader krijgt 3 jaar, het slachtoffer levenslang
quote:Dat lijkt me ook iddEen rechtszaak haalt zo ontzettend veel omhoog aan herinneringen en pijn, en als zoiets de uitkomst is.... afschuwelijk.
quote:Dit heb ik eerder gelezen in het topic.De maximale straf op misbruik staat op 12 jaar. En dan moet je volgens mij een serieverkrachter zijn en dat alle meisjes met onderbroekjes vol sperma naar de politie zijn gestapt om het even heel cru te zeggen.
[edit]Sorry voor mijn rare vragen en zinsbouw, ik kan hier moeilijk over praten
Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?
--------------------------------------------------------------------------------
De dader die mij heeft misbruikt was mijn vader.
zou iemand dit een moeder op bepaalde hoogte mogen aanrekenen?
want misschien was zij wel niet mogelijk om de sexuele wensen van de man te vervullen??
dit is uiteraard erg zwart-wit. mar het kwam zomaar in me op en vroeg me eigenlijk af wat andere er van dachten?
quote:Nee, ik denk dat als een man 'tekort komt' bij zijn vrouw, het het minst logische is dat hij zijn eigen kind misbruikt. Er zijn prostituees genoeg in dit land, en als het echt niet werkt kan je scheiden van je vrouw. Ik vind dat niets een excuus is voor het misbruiken van een kind. Die neiging is ziek.Op dinsdag 3 april 2007 21:20 schreef MaVeR het volgende:
zou iemand dit een moeder op bepaalde hoogte mogen aanrekenen?
want misschien was zij wel niet mogelijk om de sexuele wensen van de man te vervullen??
dit is uiteraard erg zwart-wit. mar het kwam zomaar in me op en vroeg me eigenlijk af wat andere er van dachten?
quote:ach als ik mevrouw zou terugpakken dan zou ik misschien wel overgaan tot me kind. want dat zijn twee vliegen in 1 klap en vergeet niet dat sexuele frustatie iemand tot over de limit kan drijven!Op dinsdag 3 april 2007 21:22 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Nee, ik denk dat als een man 'tekort komt' bij zijn vrouw, het het minst logische is dat hij zijn eigen kind misbruikt. Er zijn prostituees genoeg in dit land, en als het echt niet werkt kan je scheiden van je vrouw. Ik vind dat niets een excuus is voor het misbruiken van een kind. Die neiging is ziek.
maar ik heb dit topic niet verder doorgelezen en ben nogal offtopic
(ik drink niet eens kofifie)quote:Veel vrouwen weten het niet van hun man. Deels omdat ze er uberhaubt niet op letten omdat je het niet verwacht van je geliefde en deels natuurlijk omdat ze het niet willen weten.Op dinsdag 3 april 2007 21:20 schreef MaVeR het volgende:
ok misschien een beetje cru? maar
Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?
--------------------------------------------------------------------------------
De dader die mij heeft misbruikt was mijn vader.
zou iemand dit een moeder op bepaalde hoogte mogen aanrekenen?
want misschien was zij wel niet mogelijk om de sexuele wensen van de man te vervullen??
dit is uiteraard erg zwart-wit. mar het kwam zomaar in me op en vroeg me eigenlijk af wat andere er van dachten?
Ik neem het mijn moeder wel kwalijk. Zij heeft altijd tegen mijn 13 jaar oudere zus gezegd dat ze verwachte dat mijn vader mij mogelijk zou misbruiken. Ze liet alleen wel toe dat ik alleen was met mijn vader. En dan heb je gewoon expres je ogen dicht gehouden.
Maar het heeft niks met het feit te maken of de vrouw de sexuele wensen kan vervullen van een man. Want hoe zou jij dat als vrouw willen als je man blijkbaar het fijn vind om met kleine jongetjes te spelen. Dan kan je nog zo enorm goed zijn in bed. Aan die wens kan je nooit voldoen.
quote:Vaak gebeurt het niet omdat hij zijn vrouw wil terugpakken (en je moet ook enorm geschift zijn als je zo je vrouw terug wilt pakken) Maar het is veel al een macht spel. Over kinderen heb je namelijk als volwassenen veel meer macht dan je ooit bij een volwassene kan krijgen. Een kind is enorm makkelijk beinvloedbaar. Je eigen kind nog makkelijker. En als je zo enorm verknipt in je hoofd bent dat je dus graag macht wilt hebben en het fijn vind om kleine kinderen hun eigen waarde te slopen. Dan is er ook weinig wat dat kan stoppen.Op dinsdag 3 april 2007 21:28 schreef MaVeR het volgende:
[..]
ach als ik mevrouw zou terugpakken dan zou ik misschien wel overgaan tot me kind. want dat zijn twee vliegen in 1 klap en vergeet niet dat sexuele frustatie iemand tot over de limit kan drijven!
maar ik heb dit topic niet verder doorgelezen en ben nogal offtopic
Maar voor een kind is het enorm lastig om aangifte te doen. Als je klein bent besef je nog niet dat het fout is. Als je ouder wordt wel en dan is de keuze. Doe ik aangifte en beleef ik de hel nogmaals terwijl de dader er maar 2 jaar straf voor krijg. Of probeer ik verder te leven ondanks dat ik er last van heb en bang ben dat hij het ook weer bij een ander kan doen.
En juist door die lage straffen weet je dat aangifte weinig nut heeft. Ok hij kan dan 2 jaar zich niet vergrijpen maar gaat dan echt wel weer verder. En voor die 2 jaar dat iemand anders veilig is geweest moet jij al het verdriet en alle pijn weer opnieuw beleven en het eigenlijk gewoon weer opnieuw beleven. Ik vraag me af in hoeverre dat het waard is.
[ Bericht 38% gewijzigd door RPG op 03-04-2007 22:02:57 ]
quote:stop!Op dinsdag 3 april 2007 21:55 schreef RPG het volgende:
[..]
Vaak gebeurt het niet omdat hij zijn vrouw wil terugpakken (en je moet ook enorm geschift zijn als je zo je vrouw terug wilt pakken) Maar het is veel al een macht spel. Over kinderen heb je namelijk als volwassenen veel meer macht dan je ooit bij een volwassene kan krijgen.
tot daar ging het goed. je kan iemand in de greep houden of jezelf bevredigen (sexueel of emotioneel) door een ander in de tang te hebben!
Ik spreek uit ervaring met een relatie waar ik in zat! en het gebeurd veel meer dan je denkt!
Die mensen zijn alleen echt enorm geschift. Want dan verkracht je een kind eigenlijk expres om er iemand pijn mee te doen en daar je plezier uit te halen. Dat vind ik zelf nog erger dan iemand die een kind verkracht alleen maar omdat hij het fijn vind om het met een kind te doen. Ook die mensen zijn ziek in hun hoofd maar hun hielden er vaak geen rekening mee wat het voor een kind doet. Terwijl die eerste groep dat vaak juist wel weet en dat juist ook hetgene is wat ze willen.
quote:Dat ben ik met je eens, maar ik ken een geval dat een vrouw wist dat haar man zowel haar zoontje als dochter pakte en ze deed vrij weinig, ze rotte hem de straat op maar liet hem wel 1x per 2 weken ofzo zn kinderen zien................Op dinsdag 3 april 2007 21:22 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Nee, ik denk dat als een man 'tekort komt' bij zijn vrouw, het het minst logische is dat hij zijn eigen kind misbruikt. Er zijn prostituees genoeg in dit land, en als het echt niet werkt kan je scheiden van je vrouw. Ik vind dat niets een excuus is voor het misbruiken van een kind. Die neiging is ziek.
Ophangen aan de hoogste boom had ze moeten doen. Boven open zee dumpen. Weg met zo'n smeerlap!!!!
quote:In dat geval vind ik de moeder wel fout, omdat die het willens en wetens toe laat.Op woensdag 4 april 2007 09:43 schreef TJDoornbos het volgende:
[..]
Dat ben ik met je eens, maar ik ken een geval dat een vrouw wist dat haar man zowel haar zoontje als dochter pakte en ze deed vrij weinig, ze rotte hem de straat op maar liet hem wel 1x per 2 weken ofzo zn kinderen zien................
Ophangen aan de hoogste boom had ze moeten doen. Boven open zee dumpen. Weg met zo'n smeerlap!!!!
Mijn moeder vroeg al vanaf mijn zevende ongeveer of ik misbruikt werd (op een kinderlijke manier). Het antwoord van mij was altijd nee. Zij merkte aan mij al vanaf mijn peutertijd dat ik raar gedrag vertoonde, trok me mee naar jeugdzorg, jeugdzorg wist na 2 (!) afspraken al wat het geval was, Strych was gewoon hoogbegaafd, en ze was in de pre-puberteit, daarom deed ze zo raar.
Mijn moeder was erg beschermend, ze vond het moeilijk om me uit logeren te laten gaan, omdat ze ergens een moederinstinct had dat er wat gebeurde, maar ze wist niet hoe, niet waar, en ik bleef het ontkennen, waardoor uiteindelijk zelfs mijn vader (die niet! de dader was) haar voor gek verklaarde. Wie zou strych nou wat aan willen doen?
Pas op mijn zestiende heb ik eerlijk kunnen vertellen aan zowel de hulpverlening (opname) en mijn moeder, dat ik inderdaad vanaf mijn peutertijd misbruikt was, en door wie.
Mijn moeder voelt zich nog steeds zo ontzettend schuldig, en rekent het zichzelf aan dat ze het niet heeft kunnen stoppen of tegenhouden. Terwijl ik gewoon elke keer van school af werd gehaald, ik moest van daders verplicht liegen tegen mijn moeder dat ik naar een vriendje/vriendinnetje ging zodat ik met hun mee kon. Ik heb als kind mijn ouders zo vaak bedrogen, om maar te zorgen dat het spelletje dat de daders speelden niet kon stoppen.
Dat neem ik ze nog het meest kwalijk. Door hun is de band met mijn moeder ontzettend slecht geweest, ze vertelden me op een gegeven moment dat mijn moeder ervan wist en ermee te maken had, met als gevolg dat ik ofwel agressief werd tegenover mijn moeder, ofwel ontzettend angstig, dat ik letterlijk in elkaar dook als ze iets zei. Ik wilde geen knuffel van haar aannemen, als k gevallen was rende ik niet naar haar maar naar de buurvrouw.
Mijn moeders hart is hierdoor gebroken, ik ben haar enige kind.
En als mensen horen nu dat mijn oom de dader was, waar ik wel eens ging logeren, gebeurd het sosm nog dat ze zeggen; had je moeder dan niks door?
En dan kan ik ze wel aanvliegen, want het klinkt bijna als een beschuldiging. Want ja, mijn moeder had wel wat door, maar ze werd voor gek verklaard, omdat ik het ontkende.
Ik hoop dat jullie een beetje snappen waar ik heen wil met dit verhaal, want ik krijg het niet erg duidelijk mijn toetsenbord uit, sorry.
Voor jouw ook wel uiteraard maar je ma wist dat er wat was maar kon niks omdat jij je kaken op elkaar hield..........dat ze zich schuldig voelt is nergens voor nodig maar wel logisch
Maar echt, daders zijn geslepen, moeders weten het vaak niet.
En als moeders het wel weten zijn het echt hele zieke, ontaarde moeders.
En voor jou is het natuurlijk ook enorm lastig geweest omdat je er eigenlijk niet over wou lliegen maar gedwongen werd.
Is er ook nog iets met je oom gebeurd (via politie of dergelijke) of heeft hij er voor de rest geen straf voor gehad?
quote:Op dinsdag 3 april 2007 19:55 schreef Strychnine het volgende:
Ik zou zelf nooit aangifte doen. Omdat ik het niet durf, maar ook door de lage straffen.
Een meisje dat ik ken is vanaf baby af aan misbruikt door haar vader, ze is op haar tweede dan ook het huis uit geplaatst omdat men erachter kwam. Zij heeft 20 jaar later een rechtszaak alsnog aangespannen (omdat het later tijdens bezoeken van paps weer gebeurde) en de vader kreeg eerst 2,5 jaar cel waarvan een half jaar voorwaardelijk, en toen vaders in hoger beroep ging werd het 1 jaar voorwaardelijk en 3 jaar TBS.
Een rechtszaak haalt zo ontzettend veel omhoog aan herinneringen en pijn, en als zoiets de uitkomst is.... afschuwelijk.
De maximale straf op misbruik staat op 12 jaar. En dan moet je volgens mij een serieverkrachter zijn en dat alle meisjes met onderbroekjes vol sperma naar de politie zijn gestapt om het even heel cru te zeggen.
quote:Klinkt misschien heel stom, maar ik wil toch even zeggen dat ik respect voor je heb dat je hier er vrij open voor bent. Voor mij is het al heel moeilijk, en ik ben van het vrouwelijke geslacht. Maar over misbruik bij mannen, volgens mij moet daar een nog groter taboe over liggen, en moet het ergens nog moeilijker zijn om het te zeggen.Op woensdag 4 april 2007 10:10 schreef RPG het volgende:
Begrijp ik heel goed hoor. Ik heb exact hetzelfde met mijn vader. Ik vind het niet waard voor mijzelf om er aangifte van te doen nu.
Hoeft helemaal niet aangezien ik 110kg afgetraind ben en talent heb in fullcontact vechtsporten.
Gewoon angst
Maar ik zit nog steeds te wachten tot Wilders een wetsvoorstel voor dumpen boven open zee indiend!!!
quote:neuh maar wel begrijpelijkOp woensdag 4 april 2007 10:16 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
maar goed ik denk vaak aan moord en dat is ook niet goed
quote:Klopt er zit een erg groot taboe op. Maar voor mijn gevoel is het veel eerlijker als ik er over praat. Ik heb namelijk nooit mijn eigen vader aangegeven voor sexueel misbruik van mij (hij heeft wel gezeten voor lichamelijk misbruik van het hele gezin) Aan de ene kant voel ik me er schuldig om dat ik dat niet gedaan heb omdat hij het dan namelijk niet bij iemand anders kan doen op het moment dat hij er voor vast zit. Alleen ik heb er zelf nog veelste veel moeite mee als ik alle details boven moet halen. Dus ik heb voor mijzelf gekozen.Op woensdag 4 april 2007 10:11 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Klinkt misschien heel stom, maar ik wil toch even zeggen dat ik respect voor je heb dat je hier er vrij open voor bent. Voor mij is het al heel moeilijk, en ik ben van het vrouwelijke geslacht. Maar over misbruik bij mannen, volgens mij moet daar een nog groter taboe over liggen, en moet het ergens nog moeilijker zijn om het te zeggen.
Dit probeer ik zoveel mogelijk te compenseren door andere te helpen. (op 1 of andere manier leer ik ook IRL vaak mensen kennen bij wij het gebeurt is) en juist omdat ik er open over praat gaan andere mensen er vaak ook opener over praten. En hoe meer er open over gepraat kan worden hoe eerder het taboe weg kan gaan. Maar ook hoe eerder mensen het kunnen verwerken (het is namelijk veel fijner om er over te praten met iemand die weet hoe je je voelt) En elk slachtoffer dat er voor uit kan komen. En daardoor inziet dat zij/hij niet de enige is en vooral ook niet zelf de schuld heeft is al een enorme stap voorwaards.
quote:Weet iemand in je omgeving dat het gebeurt is? Of is het eigenlijk een geheim dat je altijd al bij je draagt?Op woensdag 4 april 2007 10:12 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
ik ben misbruikt toen 8 ofzo was, ik weet waar de dader woon maar op de 1 of andere manier ben ik bang voor hem.
Hoeft helemaal niet aangezien ik 110kg afgetraind ben en talent heb in fullcontact vechtsporten.
Gewoon angst
quote:Wat een klotevader, dat moet de naam vader niet dragen. Is er na die aangifte nog iets gedaan?Op woensdag 4 april 2007 10:31 schreef RPG het volgende:
[..]
Klopt er zit een erg groot taboe op. Maar voor mijn gevoel is het veel eerlijker als ik er over praat. Ik heb namelijk nooit mijn eigen vader aangegeven voor sexueel misbruik van mij (hij heeft wel gezeten voor lichamelijk misbruik van het hele gezin) Aan de ene kant voel ik me er schuldig om dat ik dat niet gedaan heb omdat hij het dan namelijk niet bij iemand anders kan doen op het moment dat hij er voor vast zit. Alleen ik heb er zelf nog veelste veel moeite mee als ik alle details boven moet halen. Dus ik heb voor mijzelf gekozen.
Dit probeer ik zoveel mogelijk te compenseren door andere te helpen. (op 1 of andere manier leer ik ook IRL vaak mensen kennen bij wij het gebeurt is) en juist omdat ik er open over praat gaan andere mensen er vaak ook opener over praten. En hoe meer er open over gepraat kan worden hoe eerder het taboe weg kan gaan. Maar ook hoe eerder mensen het kunnen verwerken (het is namelijk veel fijner om er over te praten met iemand die weet hoe je je voelt) En elk slachtoffer dat er voor uit kan komen. En daardoor inziet dat zij/hij niet de enige is en vooral ook niet zelf de schuld heeft is al een enorme stap voorwaards.
Ik herken verder heel erg wat je zegt. Ik ben zelf niet een onwijze prater erover, maar ook ik ken vrij veel mensen in mijn eigen omgeving bij wie het gebeurd is, en door ze te laten weten dat ze niet de enige zijn durven ze me vaak in vertrouwen te nemen, wat voor hun een hele opluchting, maar daarnaast vooral een hele grote, positieve stap is. En dat doet mij dan weer goed.
Mijn therapeute heeft ooit tijdens mijn opname gezegd dat het wel iets voor mij zou zijn om ervaringsdeskundige te worden, gebonden aan een instelling. Om met jongeren/kinderen te praten die ook in opname zitten en een kutverleden hebben. Dit sprak me heel erg aan. Een soort van 'dan is al mijn shit niet voor niets geweest', nu kan ik er nog iemand mee helpen.
Ik moet nu weg, ben er over 2 uurtjes ongeveer weer, dan kom ik weer verder lezen/posten hier.
quote:een paar mensen weten, maar ik heb gezegt dat niemand er mee mag bemoeien. Ik los dit zelf opOp woensdag 4 april 2007 10:32 schreef RPG het volgende:
[..]
Weet iemand in je omgeving dat het gebeurt is? Of is het eigenlijk een geheim dat je altijd al bij je draagt?
quote:Mijn beide ouders zijn de naam ouders niet waard.Op woensdag 4 april 2007 10:36 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Wat een klotevader, dat moet de naam vader niet dragen. Is er na die aangifte nog iets gedaan?
Ik herken verder heel erg wat je zegt. Ik ben zelf niet een onwijze prater erover, maar ook ik ken vrij veel mensen in mijn eigen omgeving bij wie het gebeurd is, en door ze te laten weten dat ze niet de enige zijn durven ze me vaak in vertrouwen te nemen, wat voor hun een hele opluchting, maar daarnaast vooral een hele grote, positieve stap is. En dat doet mij dan weer goed.
Mijn therapeute heeft ooit tijdens mijn opname gezegd dat het wel iets voor mij zou zijn om ervaringsdeskundige te worden, gebonden aan een instelling. Om met jongeren/kinderen te praten die ook in opname zitten en een kutverleden hebben. Dit sprak me heel erg aan. Een soort van 'dan is al mijn shit niet voor niets geweest', nu kan ik er nog iemand mee helpen.
Ik moet nu weg, ben er over 2 uurtjes ongeveer weer, dan kom ik weer verder lezen/posten hier.
Mijn vader heeft anderhalf jaar lang vastgezeten voor huiselijk geweld en gijzeling en nog wat dingen maar ik was toen ongeveer 6 jaar dus exact kan ik het me niet herinneren. Na die anderhalf jaar had hij ook nog een jaar een straat verbod. hij is na de gevangenis ook nooit meer terug gekomen. Of hij uberhaubt nog leeft weet ik niet eens.
quote:En hoe had je het in gedachte het op te lossen? Als je hem in elkaar gaat slaan of zelfs vermoorden heb je dus eigenlijk toe gelaten dat die gast jou leven verneukt heeft. En ik snap hoe enorm pijnlijk het moet zijn. Vooral als hij nog in je omgeving woont. Maar doe het zoveel mogelijk via de legale manier en zorg er dus voor dat die kerel niet nu alsnog het voor elkaar heeft dat jij jou eigen leven verpest. Hij heeft je leven al enorm verscheurd toen je 8 was Maar nu moet jij laten zien dat jij veel beter bent dan hem. Als hij nog wel vaak met kinderen samen is zorg dan er alleen wel voor dat meer mensen het horen. Want mogelijk doet hij het ook met andere kinderen. (Ik weet niet wat jou relatie tot die man was)Op woensdag 4 april 2007 10:40 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
[..]
een paar mensen weten, maar ik heb gezegt dat niemand er mee mag bemoeien. Ik los dit zelf op
quote:Klopt voor mijn gevoel maakt het echt niks uit. Alleen heb ik liever dat hij niet meer leeft en het liefst al 15 jaar niet meer omdat hij het dan ook nooit meer bij iemand anders heeft kunnen doen.Op woensdag 4 april 2007 10:45 schreef TJDoornbos het volgende:
Kan me voorstellen dat het je ook niet boeit oftie nog leeft RPG
quote:ik was zegmaar 8 en hij 17 of 18 ofzo, hij heeft ook een aantal broers en die zijn ook pedo. Ik weet nog goed een vent van rond de 40 (zo'n broer) die kon me speciale krachten geven enzo. Ik vroeg hoe en hij zei dat ik wel direct aan zijn ding kon zitten.Op woensdag 4 april 2007 10:45 schreef RPG het volgende:
[..]
En hoe had je het in gedachte het op te lossen? Als je hem in elkaar gaat slaan of zelfs vermoorden heb je dus eigenlijk toe gelaten dat die gast jou leven verneukt heeft. En ik snap hoe enorm pijnlijk het moet zijn. Vooral als hij nog in je omgeving woont. Maar doe het zoveel mogelijk via de legale manier en zorg er dus voor dat die kerel niet nu alsnog het voor elkaar heeft dat jij jou eigen leven verpest. Hij heeft je leven al enorm verscheurd toen je 8 was Maar nu moet jij laten zien dat jij veel beter bent dan hem. Als hij nog wel vaak met kinderen samen is zorg dan er alleen wel voor dat meer mensen het horen. Want mogelijk doet hij het ook met andere kinderen. (Ik weet niet wat jou relatie tot die man was)
[..]
Klopt voor mijn gevoel maakt het echt niks uit. Alleen heb ik liever dat hij niet meer leeft en het liefst al 15 jaar niet meer omdat hij het dan ook nooit meer bij iemand anders heeft kunnen doen.
Als ik er nu bij nadenk moeten die mensen gewoon dood, ze wonen 500m bij me vandaan. Echt dood en dat zal ook wel gebeuren
Weten je ouders dit ook? Want dan snap ik niet hoe die het kunnen accepteren dat ze nog zo dichtbij wonen. Als ouder wil je toch niet dat je kind er elke dag nog mee geconfronteerd kan worden.
quote:ik werd er pas op mijn 16ste bewust van en ben nu 23.Op woensdag 4 april 2007 11:00 schreef RPG het volgende:
Maar dan is er dus grote kans dat ze het bij meer kinderen gedaan hebben?
Weten je ouders dit ook? Want dan snap ik niet hoe die het kunnen accepteren dat ze nog zo dichtbij wonen. Als ouder wil je toch niet dat je kind er elke dag nog mee geconfronteerd kan worden.
Mocht je er natuurlijk ooit over willen praten buiten het forum mag dat altijd via msn (geld natuurlijk ook voor andere)
quote:Waarom moeten mensen altijd over alles praten, praten is wel goed enzo, maar er veranderd niets aan de gebeurde situatieOp woensdag 18 februari 2004 17:56 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar kan zij er na dit alles over praten waneer ze wil?
Als dat zo is dan is het goed, maar er zijn er veel die dat niet kunnen uit schaamte.
Maar op het moment dat je wilt praten is het zo enorm fijn als er een luisterend oor is en je daar je ding kwijt kan.
Dus praten is eigenlijk voor iedereen goed op momenten dat die het zelf wilt. En sommige willen er nooit over praten en sommige het liefste elke dag.
quote:Ja dat is wel waar, maar ik bedoel meer dat bij elk topic in dit subforum de eerste tip is, "praat er met iemand over" ik vind dat wel een beetje makkelijkOp woensdag 4 april 2007 14:49 schreef RPG het volgende:
je ziet het denk ik ook verkeerd. Je moet niet praten omdat andere dat willen. Maar praten wanneer je er zelf voor open staat en het zelf wilt. Als je namelijk gaat praten omdat andere dat willen is dat 90% van de gevallen niet fijn omdat je gedwongen wordt iets omhoog te laten komen kwa gevoelens of gebeurtenissen terwijl je dit niet wilt.
Maar op het moment dat je wilt praten is het zo enorm fijn als er een luisterend oor is en je daar je ding kwijt kan.
Dus praten is eigenlijk voor iedereen goed op momenten dat die het zelf wilt. En sommige willen er nooit over praten en sommige het liefste elke dag.
Denken jullie dat zonder alles weer op te rakelen er toch een mogelijkheid is om de dader te laten stoppen (mocht hij/zij nog steeds actief zijn) Kan je aan je omgeving vertellen dat hij je misbruikt heeft, of proberen te zorgen dat hij/zij niet meer in de buurt van kinderen komt. Of publieke vernedering?
Veel sterkte allemaal en dankjewel
Djayzz
Een minder nette manier is een anonieme brief in zijn straat aan alle bewoners geven. met daarin wat er gebeurt is. Probleem is alleen dat hij gerechtelijke stappen kan ondernemen. En dan is hij opeens slachtoffer.
Ik kan er met mijn omgeving over praten. Maar dat komt ook omdat ik mijn beide ouders niet meer zie. dus er zit niks meer in mijn weg om er open over te praten.
quote:Ik snap je verhaal heel goed.Op woensdag 4 april 2007 09:51 schreef Strychnine het volgende:
[..]
In dat geval vind ik de moeder wel fout, omdat die het willens en wetens toe laat.
Mijn moeder vroeg al vanaf mijn zevende ongeveer of ik misbruikt werd (op een kinderlijke manier). Het antwoord van mij was altijd nee. Zij merkte aan mij al vanaf mijn peutertijd dat ik raar gedrag vertoonde, trok me mee naar jeugdzorg, jeugdzorg wist na 2 (!) afspraken al wat het geval was, Strych was gewoon hoogbegaafd, en ze was in de pre-puberteit, daarom deed ze zo raar.
Mijn moeder was erg beschermend, ze vond het moeilijk om me uit logeren te laten gaan, omdat ze ergens een moederinstinct had dat er wat gebeurde, maar ze wist niet hoe, niet waar, en ik bleef het ontkennen, waardoor uiteindelijk zelfs mijn vader (die niet! de dader was) haar voor gek verklaarde. Wie zou strych nou wat aan willen doen?
Pas op mijn zestiende heb ik eerlijk kunnen vertellen aan zowel de hulpverlening (opname) en mijn moeder, dat ik inderdaad vanaf mijn peutertijd misbruikt was, en door wie.
Mijn moeder voelt zich nog steeds zo ontzettend schuldig, en rekent het zichzelf aan dat ze het niet heeft kunnen stoppen of tegenhouden. Terwijl ik gewoon elke keer van school af werd gehaald, ik moest van daders verplicht liegen tegen mijn moeder dat ik naar een vriendje/vriendinnetje ging zodat ik met hun mee kon. Ik heb als kind mijn ouders zo vaak bedrogen, om maar te zorgen dat het spelletje dat de daders speelden niet kon stoppen.
Dat neem ik ze nog het meest kwalijk. Door hun is de band met mijn moeder ontzettend slecht geweest, ze vertelden me op een gegeven moment dat mijn moeder ervan wist en ermee te maken had, met als gevolg dat ik ofwel agressief werd tegenover mijn moeder, ofwel ontzettend angstig, dat ik letterlijk in elkaar dook als ze iets zei. Ik wilde geen knuffel van haar aannemen, als k gevallen was rende ik niet naar haar maar naar de buurvrouw.
Mijn moeders hart is hierdoor gebroken, ik ben haar enige kind.
En als mensen horen nu dat mijn oom de dader was, waar ik wel eens ging logeren, gebeurd het sosm nog dat ze zeggen; had je moeder dan niks door?
En dan kan ik ze wel aanvliegen, want het klinkt bijna als een beschuldiging. Want ja, mijn moeder had wel wat door, maar ze werd voor gek verklaard, omdat ik het ontkende.
Ik hoop dat jullie een beetje snappen waar ik heen wil met dit verhaal, want ik krijg het niet erg duidelijk mijn toetsenbord uit, sorry.
Jij omschrijft wat er nu bij ons gebeurd.
Ik doe er alles aan om mn kind te helpen,jeugdzorg zegt precies hetzelfde als bij jou toen.
In ons geval gaat het om mijn oudste (14)en ik ben de moeder die hem al toen hij jong(4) was ook deze vraag heb gesteld omdat ik ook voelde dat er iets niet klopte.
Al een half jaar lang leef ik deze nachtmerrie en er is geen instnatie die helpt omdat mn oudste alles ontkend,mn jongste was de gene die wel iets losliet en de politie is er nu mee bezig....
Als je wilt mag je me mailen,misschien kunnen we wat ervaringen uitwisselen ?
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik moet doen omdat mn oudste door mn ex familie van de buitenwereld word afgesloten.
quote:Tief toch een end op. Dit gaat over vrouwen die zijn misbruikt Eikel.Op maandag 5 februari 2007 12:14 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Mijn standpunt hier is, niet zoveel zeuren, maar gewoon actie ondernemen. Maakt niet uit in welk opzicht
offtopic: kan er niet 1 centrale topic komen voor hopeloze mannen die geen vriendin kunnen krijgen, ik word onderhand wel gek van topic nummer zoveel over hetzelfde onderwerp
quote:Geboortedatum: 03-12-1998Op woensdag 4 april 2007 10:12 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
ik ben misbruikt toen 8 ofzo was, ik weet waar de dader woon maar op de 1 of andere manier ben ik bang voor hem.
Hoeft helemaal niet aangezien ik 110kg afgetraind ben en talent heb in fullcontact vechtsporten.
Gewoon angst
een knulletje van 8 van 110 kg en afgetraind?
stoer!
.quote:Grote kans dat dat niet zijn echte geboortedatum is, ik denk niet dat er zulke jonge fokkers zittenOp vrijdag 6 april 2007 02:46 schreef Carolyne1575 het volgende:
[..]
Geboortedatum: 03-12-1998
een knulletje van 8 van 110 kg en afgetraind?
stoer!
En aan zijn taalgebruik te zien is hij wel ouder dan 8 quote:Het IQ van sommige is lager dan dat van iemand van 8 hoor......Op vrijdag 6 april 2007 10:54 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Grote kans dat dat niet zijn echte geboortedatum is, ik denk niet dat er zulke jonge fokkers zitten
Maar laten we OT blijven
quote:Wat een bijzonder goed plan.
Ik denk dat dat bij veel mensen ook groot probleem is. Je leest vaak over mensen die hun hele familie kapot hebben gemaakt en uiteindelijk bewust of onbewust bleken te liegen.
Nou, hoewel alles wat ik voel totale waarheid voor mij is, ben ik toch ergens bang dat het dat niet is en ik zo mensen kapot maak. En zo kom je nooit aan verwerken toe omdat je je bek er niet over opentrekt.
Niet onder ogen willen zien wat er nou daadwerkelijk is gebeurd is ook een goede reden om er nooit je mond over open te doen.
Ik weet dat het beter is als ik het in ieder geval ga hebben over nare ervaringen later in mijn leven, maar dat kan/wil ik nu nog niet. Waarom zou je het dan wel "neergooien" bij familieleden/vrienden die het ook alleen maar als "nutteloze" last bij zich dragen?
Zomaar een gedachte uit mijn hoofd die misschien ook wat duidelijkheid geeft.
Het is namelijk een traumatische ervaring. En als het bij jou gebeurt is is het best logisch dat je het toendertijd weggestopt hebt. En dat het zich nu langzaam aan weer openbaart. En het kan natuurlijk ook zo zijn dat er echt niks gebeurt is maar dan is het natuurlijk ook handig om in te zien waarom je het onbewust toch denkt dat het gebeurt is.
Met familie praten kan ook handig zijn omdat die zelf kunnen zien of er misschien signalen zijn die duiden op het feit dat die man dat mogelijk zou kunnen. Maar het nadeel er van is dan weer natuurlijk dat iedereen anders tegen die man gaat kijken. En als hij het niet gedaan heeft is dat natuurlijk oneerlijk.
Dus ik zou nu vooral doorgaan met de psycholoog te praten en misschien andere mensen die buiten je familie staan. En van daaruit verder te kijken.
Gaf toch een soort opluchting. Nou de andere nog.
V.
quote:waarom klaag jeOp maandag 16 april 2007 13:10 schreef Verbal het volgende:
Ik hoorde vorige week dat één van de twee pedo's die met zijn kladden aan mjij heeft gezeten (de minst erge, weliswaar) inmiddels is overleden aan een hartstilstand.
Gaf toch een soort opluchting. Nou de andere nog.
V.
Op advies van een advocaat ga ik nog wel aangifte doen, zodat dat in eventueel nog niet verjaarde zaken als steunbewijs zou kunnen dienen. Maar daarvoor moet ik eerst flink moed gaan verzamelen, want dat is nogal intens.
V.
quote:Ik heb eigenlijk bijzonder weinig te melden, maar ik wil jou en alle anderen toch succes en sterkte wensen met het verwerken van dit alles.Op maandag 16 april 2007 13:19 schreef Verbal het volgende:
Verjaard. En dan kan ik wel een civiele procedure starten, maar dat kost een berg geld, een hoop ellende zonder garantie op enig resultaat. Nog afgezien van het feit dat de overlevende pedo momenteel in Vietnam woont.
Op advies van een advocaat ga ik nog wel aangifte doen, zodat dat in eventueel nog niet verjaarde zaken als steunbewijs zou kunnen dienen. Maar daarvoor moet ik eerst flink moed gaan verzamelen, want dat is nogal intens.
V.
Ik ben rond m'n 10e een keer door een bekende betast en verbaas me nog altijd over hoe doodeng dat was, hoe snel ik weg probeerde te komen en hoe ik later uit alle macht probeerde om weg te blijven bij die man. Ik kan me niet eens voorstellen hoe dat moet zijn als er daadwerkelijk sprake is van misbruik
.Ik weet het alleen niet zeker, kan me er niets van herinneren, maar ik heb wel altijd heel raar gedacht over sex (en heb nog een aantal aanwijzingen)Ik weet het gewoon niet...
Dat weet ik, en dat is ook niet het enige, ik heb half gehoord dat mijn zusje misbruikt is (nooit van haar en ik durf het ook niet te vragen, bang dat ze ja zegt) en ik heb vage 'herinneringen waarvan ik niet zeker ben of het herinneringen zijn.
En nog wat meer dingetjes, maar daar schaam ik me voor, dat heb ik eigenlijk nog nooit tegen iemand verteld.
Maar ik twijfel dus en ik zie de persoon waar het om zou gaan ook nog steeds heel vaak en ik kan het me ook niet echt voorstellen dat het echt zo is, want hij is gewoon een heel goed mens en ik ben graag in zijn gezelschap. Ik ben gewoon heel onzeker daarover.
[ Bericht 90% gewijzigd door angelfist op 25-05-2007 11:32:17 ]