sexueel misbruik

Ik voel me al ruim 15 jaar neutraal of ik ben verdrietig.

<<< Dat gevoel ken ik maar al te goed. Ik zou er ook geen oplossing voor weten (anders had ik het ook op mezelf kunnen toepassen)

Het heeft bij mij denk ik mijn hele leven beinvloed. Het heeft mij gevormd en ben daardoor ook anders tegenover bepaalde dingen gaan staan. Ik heb daarentegen helemaal geen contact meer met familie behalve een neef en mijn zus. Rest van de familie heb ik geen enkele band meer mee. Ik zal dus ook nooit kunnen begrijpen hoe je met iemand in 1 kamer kan zitten die ook mensen misbruikt heeft en je dat weet.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 16:00 schreef PDOA het volgende:

[..]

Ik beschuldig helemaal niemand, doos. Lees mijn antwoord nog eens ofzo.
[..]

Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.

Er zijn veel mensen die net zo denken....Geeft niet hoor.

Ik probeer het uit te leggen (ik had ooit een topic over co-ouderschap en de problemen met mn ex)die heb ik vanwege mn kinderen laten verwijderen)ik ga hier dus niet te veel uitwijden...

Ik ben zelf misbruikt door een TBS'er op proefverlof...
Wel heb ik mijn kinderen altijd gewaarschuwd voor kinderlokkers,maar dat dit zich ook in de eigen familiekring kon afspelen daar stond ik niet bij stil !

Ik ben door mn ex man altijd geestelijk mishandeld (ook het familie geheim speelde daarbij achetraf een rol in)
Als moeder zijnde zie je het niet !En ik had dit ook allemaal nooit verwacht...
Ik dacht dat het door het drankgebruik kwam van deze mensen dat mn kinderen er niet graag meer heen wouden.
Ze moesten daardoor ook liegen en ik dacht dat dat het grote geheim was !Zelf naaste familieleden weten niet dat het alcohollisten zijn...

Pas na de zoveelste woede aanval van mn oudste zoon(14) kwamen er dingen naar boven van toen mn oudste jong was en met kloppend hart dacht ik:Dit kan toch niet waar zijn !?

Van mn jongste(7) verwachtte ik het juist niet totdat hij het vertelde....

Hier hou ik het even bij....
Ik weet dit nu 16 weken en ik ben er kapot van !
Iemand die wat wil weten mag me ook mailen.

Achteraf zijn er zat aanwijzingen geweest,maar ik heb het nooit gezien.....

quote:

Op maandag 5 februari 2007 17:02 schreef RPG het volgende:
Ik voel me al ruim 15 jaar neutraal of ik ben verdrietig.

<<< Dat gevoel ken ik maar al te goed. Ik zou er ook geen oplossing voor weten (anders had ik het ook op mezelf kunnen toepassen)

Het heeft bij mij denk ik mijn hele leven beinvloed. Het heeft mij gevormd en ben daardoor ook anders tegenover bepaalde dingen gaan staan. Ik heb daarentegen helemaal geen contact meer met familie behalve een neef en mijn zus. Rest van de familie heb ik geen enkele band meer mee. Ik zal dus ook nooit kunnen begrijpen hoe je met iemand in 1 kamer kan zitten die ook mensen misbruikt heeft en je dat weet.

Ik begrijp het ookl niet vrees ik

Het grootste probleem waar ik altijd tegen aan liep (zowel bij de instanties als in het gezien zelf) was dat meeste mensen meteen al er vanuit gingen dat ik net zo zou worden als mijn vader. Het heeft bij mij 19 jaar geduurt voor ik daar echt tegen in opstand kwam. Juist omdat ik zelf al wist dat ik nooit het zelfde zou doen. En daarnaast het schuld gevoel dat je zelf krijgt. Had ik maar dit gedaan of had ik maar dat gedaan dan was het niet gebeurt. Al kan ik er nu wel mee leven dat ik als 5 jarige nooit uberhaubt kans had om er iets tegen te doen.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 17:15 schreef RPG het volgende:
Het grootste probleem waar ik altijd tegen aan liep (zowel bij de instanties als in het gezien zelf) was dat meeste mensen meteen al er vanuit gingen dat ik net zo zou worden als mijn vader. Het heeft bij mij 19 jaar geduurt voor ik daar echt tegen in opstand kwam. Juist omdat ik zelf al wist dat ik nooit het zelfde zou doen. En daarnaast het schuld gevoel dat je zelf krijgt. Had ik maar dit gedaan of had ik maar dat gedaan dan was het niet gebeurt. Al kan ik er nu wel mee leven dat ik als 5 jarige nooit uberhaubt kans had om er iets tegen te doen.

Herkenbaar. Ik wil niet worden zoals mn moeder, zij is naief en onderschikt. Daarom ben ik bang dat ik zal veranderen in mijn vader. Iemand met een narcistisch dominant karakter. Ik ben er daarom ook niet uit of ik deze cirkel wel voort wil zetten. Mijn grootouders bakten er alle 4 niets van en mijn ouders ook niet. Als het aan mij ligt stopt het allemaal bij mij.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 16:13 schreef Alicey het volgende:

[..]

Ik bedoelde meer of je met je eigen gevoelens overweg zou kunnen.. Als ik het mezelf probeer in te beelden denk ik dat ik toch als ik iemand die zoiets bij me zou hebben gedaan weer zou tegen komen ik me toch angstig, boos en verdrietig zou voelen en er weer veel naar boven zou komen. Ik zou denk ik ook wel iets hebben dat ik niets laat merken, maar ik denk dat ik tegen die gevoelens weinig zou kunnen doen.

Wordt de last die je er van hebt nog minder of beter hanteerbaar?

_{Tik me op mijn vingers als ik teveel vraag hoor, maar het interesseert me.}

In mn puberteit had ik veel vriendjes en sex deed me helemaal niks,het hoorde er gewoon bij,maar had er geen gevoelns bij.
Die dip had ik jarenlang met mn ex partner,toen kreeg ik een nieuwe vriend,iemand die me waardeerde en respect voor me had,toen ging het goed.
Nu zit ik door deze toestanden weer in een dip,dat komt doordat ik mn eigen misbruik verdrongen had.
Alles komt nu naar boven....mn vreselijke huwelijk,mn misbruik en het misbruik van mn kids....
Gelukkig heeft mn vriend geduld met me....

quote:

Op maandag 5 februari 2007 17:20 schreef BabblingBrook het volgende:

[..]

Herkenbaar. Ik wil niet worden zoals mn moeder, zij is naief en onderschikt. Daarom ben ik bang dat ik zal veranderen in mijn vader. Iemand met een narcistisch dominant karakter. Ik ben er daarom ook niet uit of ik deze cirkel wel voort wil zetten. Mijn grootouders bakten er alle 4 niets van en mijn ouders ook niet. Als het aan mij ligt stopt het allemaal bij mij.

Dat is ook grotendeels mijn idee.

Zowel ik als mijn oudere zus nemen beide geen kinderen. Ik en me zus hebben verschillende vaders. Maar beide hebben we meegemaakt wat een rot jeugd inhoud en willen dat nooit en te nimmer bij iemand anders doen. Maar omdat wij uberhaubt nooit meegemaakt hebben hoe het wel moet zullen we beide dus slechte ouders worden mogelijk. En dat risico is het absoluut niet waard.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 17:20 schreef BabblingBrook het volgende:

[..]

Herkenbaar. Ik wil niet worden zoals mn moeder, zij is naief en onderschikt. Daarom ben ik bang dat ik zal veranderen in mijn vader. Iemand met een narcistisch dominant karakter. Ik ben er daarom ook niet uit of ik deze cirkel wel voort wil zetten. Mijn grootouders bakten er alle 4 niets van en mijn ouders ook niet. Als het aan mij ligt stopt het allemaal bij mij.

hear hear. Mijn ouders zijn erg ok, die hebben ook niks met misbruik te maken. Maar de generatie daarboven wel, van beide kanten. Ik ben zo ontzettend boos geweest dat ik geen kinderen wilde. En nu wil ik ze nog steeds niet, en ik krijg soms het gevoel dat het juist daar aan ligt.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 17:25 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

hear hear. Mijn ouders zijn erg ok, die hebben ook niks met misbruik te maken. Maar de generatie daarboven wel, van beide kanten. Ik ben zo ontzettend boos geweest dat ik geen kinderen wilde. En nu wil ik ze nog steeds niet, en ik krijg soms het gevoel dat het juist daar aan ligt.

Ik snap even niet waar je op doelt vrees ik.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 17:20 schreef Cattara het volgende:

[..]

In mn puberteit had ik veel vriendjes en sex deed me helemaal niks,het hoorde er gewoon bij,maar had er geen gevoelns bij.
Die dip had ik jarenlang met mn ex partner,toen kreeg ik een nieuwe vriend,iemand die me waardeerde en respect voor me had,toen ging het goed.
Nu zit ik door deze toestanden weer in een dip,dat komt doordat ik mn eigen misbruik verdrongen had.
Alles komt nu naar boven....mn vreselijke huwelijk,mn misbruik en het misbruik van mn kids....
Gelukkig heeft mn vriend geduld met me....

ahh, vreselijk zeg. ik wordt er verdrietig van.

quote:

Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?

Dan ook.
_{Ik heb de rest van het topic nog niet gelezen, maar wil alvast even reageren.}
Mijn oudere zus is misbruikt door mn pa. Iedereen die ik goed ken, en bij wie het toevallig eens ter sprake komt mag het weten. En sinds ik er zo mee om ga (nu al een aantal jaar, dus iedereen weet het inmiddels wel) voel ik me stukken lichter, ik loop niet meer rond met een loodzwaar geheidm. M'n vrienden snappen nu waarom ik denk zoals ik denk (wat betref familie e.d.)
M'n zus (het slchtoffer) doet dit ook zo. Het is tenslotte niet haar schuld. Maar het heeft haar wel gevormd, en mensen mogen weten hoe dat komt, dat verklaart een hoop.
Het is niet ons geheim maar dat van onze ouders.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 13:59 schreef Igraine het volgende:

[..]

Dan denken wij daar anders over. Met personen die dergelijke acties uithalen wil ik niets meer te maken hebben. Familie of niet.

Dat is wel zo, maar je vader blijft je vader (of welk familielid dan ook, maar hoe dichterbij hoe moeilijker het is).
Ik hoorde op mijn 22e het hele verhaal. Het is dan echt niet zo dat hij ineens volledig heeft afgedaan. In een periode van jaren van verwerking heeft hij vaak genoeg een paar weken afgedaan totdat ik dan weer tot de conclusie kwam dat hij ook dezelfde is als die me heeft leren fietsen, en waar ik mijn liefde voor de natuur van heb. Die laat je niet op de stoep staan, hoe graag je ook wilt
Ik vraag me altijd af hoe onmogelijk moeilijk dit is voor de slachtoffers. Ik ben maar een gezinslid en heb het er jaren moeilijk mee gehad, dat moet verschrikkelijk zijn.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 17:15 schreef RPG het volgende:
Het grootste probleem waar ik altijd tegen aan liep (zowel bij de instanties als in het gezien zelf) was dat meeste mensen meteen al er vanuit gingen dat ik net zo zou worden als mijn vader. Het heeft bij mij 19 jaar geduurt voor ik daar echt tegen in opstand kwam. Juist omdat ik zelf al wist dat ik nooit het zelfde zou doen. En daarnaast het schuld gevoel dat je zelf krijgt. Had ik maar dit gedaan of had ik maar dat gedaan dan was het niet gebeurt. Al kan ik er nu wel mee leven dat ik als 5 jarige nooit uberhaubt kans had om er iets tegen te doen.

Helaas is het in de meeste gevallen wel zo dat de misbruikte ook gaat misbruiken,omdat het voor degene die misbruiken en misbruikt zijn iets "normaals" is.
Ze hebben niet het goede voorbeeld gehad en bij incest gaat dit vaak van generatie op generatie.
Natuurlijk word per definitie niet elk misbruikt kind een misbruiker !

Ik heb de grootste waardering voor je....

Van degene met wie ik samenleefde en zelf ook misbruikt is,kan ik me het niet voorstellen....
De instanties vragen me er wel naar,hij zou dan de enige in de rij zijn die het niet gedaan heeft.
Toch kan ik dat niet geloven.....
Als het wel zo mocht blijken.....weet ik het echt niet meer.....
Dan word de beerput nog dieper!

quote:

Op maandag 5 februari 2007 12:41 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

Volgens mij mis jij inlevingsvermogen. En als je het stoort, dan lees je toch lekker niet.

Jij oordeelt te snel over mensen, ik lees deze topics omdat ik juist mensen wil helpen. Ik heb het ook heel erg moeilijk vroeger gehad met bepaalde zaken, daarom wil ik andere helpen, maar niet alleen door bepaalde ideeen te posten, maar ook die mensen aan te sporen om wat te doen.

Maar ontopic:
Mensen die sexueel misbruikt zijn zouden mij inziens nieuwe mensen leren kennen. Bij nieuwe mensen kan je je eigen beeld van jezelf afgeven en leer je ook over je schaamte heen komen. Bovendien vind ik het persoonlijk leuk om nieuwe mensen te leren kennen, ik weet niet of iedereen zo denkt

quote:

Op maandag 5 februari 2007 19:30 schreef Originele_Naam het volgende:

Mensen die sexueel misbruikt zijn zouden mij inziens nieuwe mensen leren kennen. Bij nieuwe mensen kan je je eigen beeld van jezelf afgeven en leer je ook over je schaamte heen komen. Bovendien vind ik het persoonlijk leuk om nieuwe mensen te leren kennen, ik weet niet of iedereen zo denkt

Nieuwe mensen leren kennen is voor iedereen wel goed, maar nieuwe mensen leren kennen lost niet alle problemen op. Door iets als sexueel misbruik krijgt ook het vertrouwen en zelfvertrouwen van iemand een flinke deuk en dat vindt ook zijn weerslag in de omgang met nieuw te leren kennen mensen.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 20:37 schreef Alicey het volgende:

[..]

Nieuwe mensen leren kennen is voor iedereen wel goed, maar nieuwe mensen leren kennen lost niet alle problemen op. Door iets als sexueel misbruik krijgt ook het vertrouwen en zelfvertrouwen van iemand een flinke deuk en dat vindt ook zijn weerslag in de omgang met nieuw te leren kennen mensen.

tuurlijk maar doordat je nieuwe mensen leert kennen kan je zelfvertrouwen omhoog gaan

quote:

Op maandag 5 februari 2007 21:27 schreef Originele_Naam het volgende:

[..]

tuurlijk maar doordat je nieuwe mensen leert kennen kan je zelfvertrouwen omhoog gaan

Dat kan wanneer het mensen zijn die geduld en begrip hebben. Het kan echter ook omlaag gaan wanneer het herhaaldelijk niet klikt.

Het vertrouwen in mensen is bij mij op dit moment nul komma nul...
Ik was daar best naïef in,ik had nooit een vooroordeel en dacht dat mensen dat ook niet van mij hadden.
Je muurtje die je normaal gesproken om je heen had om je te beschermen,brokkeld door omstandigheden langzaam af....
En net als je denkt dat je hem weer een beetje hebt opgebouwd banjerd er weer iemand die je vertrouwde doorheen.
Ik geloofde altijd in het goede van de mens,das wel veranderd en ben best wantrouwend.
Nieuwe contacten leggen van persoon tot persoon vind ik dan ook erg moeilijk,ik ben te vaak teleurgesteld....
Daarom is mn laptop me op dit moment veel waard.
Je kunt toch je ei kwijt op forums end...en houd er leuke contacten aan over.

Maar in welk opzicht vertrouw je mensen niet? Noem een voorbeeld?
@ Alicey
Er zijn volgens mij veel meer goede mensen dan slechte in de wereld

quote:

Op maandag 5 februari 2007 21:35 schreef Originele_Naam het volgende:
Maar in welk opzicht vertrouw je mensen niet? Noem een voorbeeld?
@ Alicey
Er zijn volgens mij veel meer goede mensen dan slechte in de wereld

Noem eens een goede reden om iemand wel te vertrouwen als je vertrouwen in mensen al veel te vaak is beschaamd.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 15:57 schreef Alicey het volgende:

[..]

Je hebt wel verder nog een idee waar het over gaat enzo?

hij neemt aan, denk ik, dat de user destijds door dezelfde man/vrouw misbruikt is als haar kinderen nu.

kan me er wel iets bij voorstellen, de verbazing daarover.
ik bedoel als je misbruikt bent door je pa, is het op zich al 'apart' dat je nog kontakt hebt met hem , als je eenmaal het huis uit bent, laat staan dat je je kids alleen achter laat bij hem, wetende waar zijn voorkeur ligt

maar goed, ms gaat het niet om dezelfde persoon, en is het gewoon een wel heel groot en naar toeval.

ik mag toch overigens hopen dat niet iedereen die hier post zelf ook slachtoffer is geweest, ik iig niet gelukkig, maar dan zijn er wel erg veel mensen in deze 'kleine' omgeving misbruikt.

verder is de OP nogal een open deur, dus niet echt op te reageren behalve beamend.

[ Bericht 35% gewijzigd door Alicey op 05-02-2007 21:45:49 ]

quote:

Op maandag 5 februari 2007 21:35 schreef Originele_Naam het volgende:
Maar in welk opzicht vertrouw je mensen niet? Noem een voorbeeld?

Hoewel niet aan mij gericht wil ik er toch op antwoorden : Bijvoorbeeld twijfelen aan intenties van mensen (er van uitgaan dat ze er op uit zijn om jou neer te halen of jou te gebruiken), twijfelen aan de oprechtheid van mensen (er van uitgaan dat mensen jou niet zo geweldig vinden als ze doen voorkomen of er van uitgaan dat mensen alleen vanuit beleefdheid vriendelijk tegen je doen), achter onbetekenende gedragingen een aanval zoeken.

quote:

Er zijn volgens mij veel meer goede mensen dan slechte in de wereld

Goed en slecht bestaan niet als dusdanig. Iedereen kan op een gegeven moment goed of slecht voor je zijn. Dat is echter ook geven en nemen. Je moet vertrouwen durven geven om het goede er uit te kunnen halen.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 21:32 schreef Cattara het volgende:

Je muurtje die je normaal gesproken om je heen had om je te beschermen,brokkeld door omstandigheden langzaam af....

Ik heb dat juist andersom ervaren. Door wat er gebeurt juist een gigantische muur optrekken en pas na lange tijd die weer een beetje laten verdwijnen..

quote:

Nieuwe contacten leggen van persoon tot persoon vind ik dan ook erg moeilijk,ik ben te vaak teleurgesteld....

Wat verwacht je van iemand en op welke manier worden die verwachtingen niet waar gemaakt?

quote:

Op maandag 5 februari 2007 21:41 schreef milagro het volgende:

[..]

hij neemt aan, denk ik, dat de user destijds door dezelfde man/vrouw misbruikt is als haar kinderen nu.

Dan is het wel te begrijpen, maar ik heb niet de indruk dat dat het geval is?

quote:

Op maandag 5 februari 2007 21:39 schreef BabblingBrook het volgende:

[..]

Noem eens een goede reden om iemand wel te vertrouwen als je vertrouwen in mensen al veel te vaak is beschaamd.

Als je altijd hetzelfde doet en terugkijkt naar het verleden zal je nooit veel verder komen. Denk je dat ik het leuk vind om terug te denken aan mijn verleden. Ik verklap het antwoord wel. Neej, maarja niks aan te doen gewoon verder gaan met leven. Heb effe geen zin heel topic te lezen, maar staat jouw specifieke reden waarom je mensen niet vertrouwt erin? Zo ja, dan zoek ik het op zo nee, kan je dan die noemen. Hoe je het vertrouwen kwijtgeraakt bent?