Als dus een van je nichtjes zou vertellen door jouw vader misbruikt te zijn, wil je niets meer met je vader te maken hebben?quote:Op maandag 5 februari 2007 13:59 schreef Igraine het volgende:
[..]
Dan denken wij daar anders over. Met personen die dergelijke acties uithalen wil ik niets meer te maken hebben. Familie of niet.
Tja familieleden die inbreken/stelen zou ik ook niet al te trots op zijn, maar dat maakt de persoon nog niet anders voor mij. Maar misschien ben ik daar ook wel erg tolerant in. Aan de andere kant waar leg je zo een grens? Verkrachting/misbruik van een kind? Of van een volwassene? Of een verkeersovertreding?quote:Op maandag 5 februari 2007 13:59 schreef Igraine het volgende:
[..]
Dan denken wij daar anders over. Met personen die dergelijke acties uithalen wil ik niets meer te maken hebben. Familie of niet.
Wie zegt dat hij het ook niet bij jouw kinderen zal doen..quote:Op maandag 5 februari 2007 14:37 schreef Alicey het volgende:
[..]
Als dus een van je nichtjes zou vertellen door jouw vader misbruikt te zijn, wil je niets meer met je vader te maken hebben?
Als dat een bewezen feit is, hell, zelfs als ik zelf alleen maar geloof dat dat verhaal waar is, ja, dan hoef ik niets meer met mijn vader te maken te hebben.quote:Op maandag 5 februari 2007 14:37 schreef Alicey het volgende:
Als dus een van je nichtjes zou vertellen door jouw vader misbruikt te zijn, wil je niets meer met je vader te maken hebben?
Ik denk dat je je daar in verkijktquote:Op maandag 5 februari 2007 14:53 schreef Spacehamster het volgende:
Erover praten? Ben je leip?
Get real!
De meeste mensen vinden dat mensen met problemen lastpakken zijn en dat misbruikte mensen vies zijn en het waarschijnlijk zelf wilden omdat ze er niet zelf genoeg tegen deden.
Er over praten maakt alles alleen maar erger.
ik zou hem/haar niet meer laten oppassen neequote:Op maandag 5 februari 2007 14:46 schreef Tally het volgende:
[..]
Wie zegt dat hij het ook niet bij jouw kinderen zal doen..
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.quote:Op maandag 5 februari 2007 09:42 schreef Cattara het volgende:
Ikzelf toen ik 6 was en sinds kort ben ik erachter dat mn kinderen ook misbruikt zijn....
je kunt behoeden wat je wilt, maar volgens mij is het onmogelijk dat je kinderen 24u / dag 7 dagen / week bij je draagt. En al helemaal als ze ook naar school moeten en je je naaste familie denkt te kunnen vertrouwen!!quote:Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef PDOA het volgende:
[..]
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.![]()
Er is een verschil tussen hem niet op je kinderen laten passen en hem helemaal niet meer zien.quote:Op maandag 5 februari 2007 14:46 schreef Tally het volgende:
[..]
Wie zegt dat hij het ook niet bij jouw kinderen zal doen..
Het vertrouwen is totaal weg..quote:Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef Brupje het volgende:
[..]
ik zou hem/haar niet meer laten oppassen neeMaar zolang er toezicht is kan er toch niet veel fout gaan ?
Ik vind dat zelf allemaal een stuk lastiger. Nu speelt mee dat ik me slecht kan voorstellen dat familieleden dat soort dingen doen, maar ik weet niet wat ik dan zou doen. Zeker bij familie ligt alles een stuk gecompliceerder, omdat je keuze ook invloed heeft op andere familieleden.quote:Op maandag 5 februari 2007 14:50 schreef Copycat het volgende:
[..]
Als dat een bewezen feit is, hell, zelfs als ik zelf alleen maar geloof dat dat verhaal waar is, ja, dan hoef ik niets meer met mijn vader te maken te hebben.
Geen excuses voor.
Heb hetzelf te zeer aan den lijve meegemaakt om te weten dat het je danig kapot kan fucken.
Wat een nonsense! Natuurlijk willen ouders hun kinderen beschermen, en ik denk dat als je erachter komt als ouder dat je eigen kind (ook) misbruikt is, je verteerd wordt door schuldgevoelens.quote:Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef PDOA het volgende:
[..]
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.![]()
omg wat grof waar sommige mensen niet toe in staat zijnquote:Op maandag 5 februari 2007 15:16 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Mijn moeder voelde zich zó ontzettend kut toen ik het haar vertelde. Al vanaf mijn 8e (onder)vroeg ze me of ik ooit aangeraakt werd, maar ik weigerde het toe te geven, uit angst. Mijn moeder had ook wel een idee wie het was, en hield me daar dan ook bij uit de buurt.
Zij kon niet weten dat ik ook gewoon van school werd opgepikt, of dat ik moest liegen tegen haar dat ik naar een vriendje of vriendinnetje ging en dan meegenomen werd. Of dat mijn oom gewoon binnenliep om te zeggen dat hij me kwam halen voor de tandarts in de klas. Dit deed hij al in groep 1, hij was een bekend gezicht geworden voor leraren, alleen wisten die niet dat mijn ouders er niets van wisten.
Maar hoezo blijft zijn dochter dan bij die man? Hoe kan je uberhaubt een relatie vol houden als je weet dat je partner dat doet?quote:Op maandag 5 februari 2007 14:58 schreef Strychnine het volgende:
Mijn familie bestaat alleen uit de dader + aanhang, mijn opa, nepoma en mij. En de familie van nepoma komt ook wekelijks over de vloer bij mijn opa. Ik heb het mijn opa verteld, en die neemt wel afstand maar niet te veel, het blijft de man van zijn dochter die het heeft gedaan, en moet hij dan nog op deze leeftijd breken met zijn dochter omdat haar man alles neukt wat los en vast zit?
het is gewoon lastig. Voor mij zou het inderdaad simpel zijn, als iemand in mijn naaste omgeving een verkrachter is, breek ik ermee. maar ik kan me mijn opa in dit geval goed voorstellen.
Dat is nu net het "probleem".. Ook bij diegene die het hebben meegemaakt..quote:Op maandag 5 februari 2007 15:09 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik vind dat zelf allemaal een stuk lastiger. Nu speelt mee dat ik me slecht kan voorstellen dat familieleden dat soort dingen doen, maar ik weet niet wat ik dan zou doen. Zeker bij familie ligt alles een stuk gecompliceerder, omdat je keuze ook invloed heeft op andere familieleden.
Ik denk dat die emotie inderdaad voor een groot deel zal meespelen. Daarnaast zie ik echter ook wel meer praktische problemen. Wanneer je met dat deel van de familie breekt (of je nu zelf slachtoffer bent of niet) is er de kans dat de situatie tussen jou en je hele familie altijd gespannen zal blijven (Omdat je het deel van de familie waarmee je breekt bij andere familieleden nog gewoon tegen zou kunnen komen).quote:Op maandag 5 februari 2007 15:25 schreef Tally het volgende:
[..]
Dat is nu net het "probleem".. Ook bij diegene die het hebben meegemaakt..
Een familielid zou het toch nooit doen? Nee joh.. Zal allemaal wel een boze droom zijn..
Familieleden.. Hmm.. Nee daar moet je je vertrouwd bij voelen.. Je eigen bloed...
Zelf zou je het ook niet kunnen begrijpen als het je overkomt.. En het gaat je pet te boven als het dan ook nog eens familie is..
Zo iets zouden ze nooit doen..
Is ook gecompliceerd. Mijn broer en zus bleven ook gewoon met mijn vader omgaan terwijl ze wisten wat hij allemaal had uitgevroten, bij verschillende (ook aangetrouwde) familieleden. Dat deed mij soms best pijn, maar dat verwijt ik ze niet. Ikzelf zou het met mijn ervaring alleen niet op kunnen, nee, niet op willen brengen.quote:Op maandag 5 februari 2007 15:09 schreef Alicey het volgende:
Ik vind dat zelf allemaal een stuk lastiger. Nu speelt mee dat ik me slecht kan voorstellen dat familieleden dat soort dingen doen, maar ik weet niet wat ik dan zou doen. Zeker bij familie ligt alles een stuk gecompliceerder, omdat je keuze ook invloed heeft op andere familieleden.
Begrijp ik hieruit dat de gegeven situatie voor jou niet hypothetisch is? Heb je inmiddels binnen je familie vrede met de verhoudingen zoals die zijn?quote:Op maandag 5 februari 2007 15:36 schreef Copycat het volgende:
[..]
Is ook gecompliceerd. Mijn broer en zus bleven ook gewoon met mijn vader omgaan terwijl ze wisten wat hij allemaal had uitgevroten, bij verschillende (ook aangetrouwde) familieleden. Dat deed mij soms best pijn, maar dat verwijt ik ze niet. Ikzelf zou het met mijn ervaring alleen niet op kunnen, nee, niet op willen brengen.
Zal ik het erop houden dat mijn tante een erg apart persoon is? Het zal je ook vast niet verbazen als ik zeg dat ze geen enkele vriendschap heeft, behalve haar man. Ze heeft nooit wat gedaan bij me, maar ze is volgens mij even ziek als mijn oom.quote:Op maandag 5 februari 2007 15:24 schreef RPG het volgende:
[..]
Maar hoezo blijft zijn dochter dan bij die man? Hoe kan je uberhaubt een relatie vol houden als je weet dat je partner dat doet?
Ik heb het over Cattara zelf. Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik:quote:Op maandag 5 februari 2007 15:16 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Wat een nonsense! Natuurlijk willen ouders hun kinderen beschermen, en ik denk dat als je erachter komt als ouder dat je eigen kind (ook) misbruikt is, je verteerd wordt door schuldgevoelens.
Mijn moeder voelde zich zó ontzettend kut toen ik het haar vertelde. Al vanaf mijn 8e (onder)vroeg ze me of ik ooit aangeraakt werd, maar ik weigerde het toe te geven, uit angst. Mijn moeder had ook wel een idee wie het was, en hield me daar dan ook bij uit de buurt.
Zij kon niet weten dat ik ook gewoon van school werd opgepikt, of dat ik moest liegen tegen haar dat ik naar een vriendje of vriendinnetje ging en dan meegenomen werd. Of dat mijn oom gewoon binnenliep om te zeggen dat hij me kwam halen voor de tandarts in de klas. Dit deed hij al in groep 1, hij was een bekend gezicht geworden voor leraren, alleen wisten die niet dat mijn ouders er niets van wisten.
Net zo min als dat wanneer ik zei dat ik naar de manege ging ik daar werd opgepikt.
is dit mijn moeders schuld in jullie ogen? Mijn moeder, die me het liefst 24 uur per dag aan zichzelf vastplakte, die vermoedens had maar ze niet door mij bevestigd kreeg, die zich zorgen maakte, die met haar eigen zus heeft gebroken om deze redenen?
Nee, dit vind ik te kort door de bocht. Mijn moeder heeft alles eraan gedaan om mij te beschermen. Meer kon ze niet.
Je kan haar natuurlijk kwalijk nemen dat ze me alleen naar de manege liet gaan? Dat ik alleen naar school ging en in de klas zat?
Dat zijn toch flutbeschuldigingen.
Ik denk dat in vele gevallen, waarbij incest niet door de ouders zelf is gepleegd, de ouders verteerd worden door schuldgevoel, en alleen maar kunnen denken 'had ik maar...'
Geen enkele (goede) ouder wil dit voor zijn/haar kind.
Ja. Mijn vader kon z'n handen niet thuishouden. Bij mij niet, bij mijn schoonzusje niet en bij het schoonzusje van mijn schoonzusje niet.quote:Op maandag 5 februari 2007 15:41 schreef Alicey het volgende:
Begrijp ik hieruit dat de gegeven situatie voor jou niet hypothetisch is? Heb je inmiddels binnen je familie vrede met de verhoudingen zoals die zijn?
Is het bij jou een soort van afweging geweest, waarmee ik iets bedoel van dat je je hebt afgevraagd of het on the long run pijnlijker is om contact te onderhouden of te verbreken?
Het was voor jou duidelijk beter zo. Hoe reageerde je moeder er eigenlijk op toen alles uit kwam?quote:Op maandag 5 februari 2007 15:50 schreef Copycat het volgende:
Ja. Mijn vader kon z'n handen niet thuishouden. Bij mij niet, bij mijn schoonzusje niet en bij het schoonzusje van mijn schoonzusje niet.
Contact met hem onderhouden heb ik tot mijn 17e gedaan. Met eetproblemen en allerlei anders shit als gevolg. Uiteindelijk heb ik voor mezelf gekozen en daar ben ik blij om. Toen heb ik resoluut alle contact verbroken en na welgeteld één halfslachtige poging vanuit mijn vader om het contact te herstellen, heeft hij het er ook bij gelaten.
Flarden van dit verhaal heb ik al eens eerder gehoord volgens mij.. Jammer dat je er binnen je familie niet over kunt praten, want juist andere familieleden lijken mij hier bij uitstek de juiste mensen om er over te kunnen praten. Die weten wat jij weet.quote:Hij is van de zomer overleden en even heb ik met de gedachte gespeeld hem op zijn sterfbed op te zoeken (had hem ruim 20 jaar niet meer gezien). Uiteindelijk niet gedaan omdat ik na lang rationaliseren en eerlijk nadenken wist dat hetgeen ik eruit zou willen halen (een excuus/spijtbetuiging van hem uit) er nooit uit zou komen. Mijn vader kwam uit een gezin waar incest schering en inslag was en waarschijnlijk heeft hij tot aan zijn dood nooit ingezien dat hij fout zat.
Na de dood van mijn vader zijn mijn broer, zus en ik wel dichter tot elkaar gekomen, maar dat heeft ws meer te maken met de beroerte van mijn schoonzus, die daar nog geen twee dagen later op volgde.
Het incestverhaal is onbespreekbaar en daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Buiten mij zijn er geen echte praters in onze familie. Dingen ziin zoals ze zijn en kun je niet meer veranderen, die instelling.
Maar ik heb er nu vrede mee.
jij loopt serieus iemand te beschuldigen van nalatigheid zonder het fijne ervan te weten?quote:Op maandag 5 februari 2007 15:50 schreef PDOA het volgende:
[..]
Ik heb het over Cattara zelf. Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik:![]()
Dat lijkt mij allemaal bijzonder veel druk opleveren. Wanneer je met iemand het contact verbreekt kan dat ook niet zonder druk.. Hoe dan ook levert het vervelende situaties op. Misschien dat een aantal familieleden waarmee je het kan bespreken wel een verschil zouden maken..quote:Op maandag 5 februari 2007 15:44 schreef Tally het volgende:
Op feestjes komt hij ook.. En je moet je dan wel normaal gedragen want stel je voor dat iemand iets door zou hebben.. aan de andere kant wil en kan je niet bij hem in de buurt zijn..
Je hebt wel verder nog een idee waar het over gaat enzo?quote:Op maandag 5 februari 2007 15:50 schreef PDOA het volgende:
[..]
Ik heb het over Cattara zelf. Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik:![]()
Exactly my thoughts.quote:Op maandag 5 februari 2007 15:55 schreef Brupje het volgende:
[..]
jij loopt serieus iemand te beschuldigen van nalatigheid zonder het fijne ervan te weten?
Ik beschuldig helemaal niemand, doos. Lees mijn antwoord nog eens ofzo.quote:Op maandag 5 februari 2007 15:55 schreef Brupje het volgende:
[..]
jij loopt serieus iemand te beschuldigen van nalatigheid zonder het fijne ervan te weten?
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.quote:Ikzelf toen ik 6 was en sinds kort ben ik erachter dat mn kinderen ook misbruikt zijn....
Het levert ook druk op.. Gelukkig heeft de dader het contact met onze familie verbroken..quote:Op maandag 5 februari 2007 15:56 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat lijkt mij allemaal bijzonder veel druk opleveren. Wanneer je met iemand het contact verbreekt kan dat ook niet zonder druk.. Hoe dan ook levert het vervelende situaties op. Misschien dat een aantal familieleden waarmee je het kan bespreken wel een verschil zouden maken..
Heb je het verder denk je voldoende achter je gelaten om als hij opeens weer voor je neus staat daar mee om te kunnen gaan?quote:Op maandag 5 februari 2007 16:00 schreef Tally het volgende:
[..]
Het levert ook druk op.. Gelukkig heeft de dader het contact met onze familie verbroken..
Die druk was er bij mij alleen in mijn jongere jaren.. Tot aan mijn 16de zag ik hem nog.. Daarna nooit meer gezien.. Nog wel eens wat van gehoord via via.. Maar gezien gelukkig niet..
1. ik ben geen doosquote:Op maandag 5 februari 2007 16:00 schreef PDOA het volgende:
[..]
Ik beschuldig helemaal niemand, doos. Lees mijn antwoord nog eens ofzo.
[/quote]quote:[..]
Je zou toch denken dat iemand die vroeger zlef misbruikt is zijn/haar kinderen wil behoeden voor die hel.
Mijn ouders waren al een paar jaar gescheiden toen ik het vertelde. Mijn moeder was erg verdrietig en schaamde zich dood dat ze het nooit had gemerkt. En soms denk ik dat ze er nog steeds een beetje een schuldgevoel van heeft. Terwijl haar niets te verwijten valt.quote:Op maandag 5 februari 2007 15:54 schreef Alicey het volgende:
Het was voor jou duidelijk beter zo. Hoe reageerde je moeder er eigenlijk op toen alles uit kwam?
Klopt, in juli toen mijn vader overleed en mijn schoonzus een beroerte kreeg heb ik er in R&P en achter de schermen het eea over verteld.quote:Flarden van dit verhaal heb ik al eens eerder gehoord volgens mij..
Je kent mijn familie niet. Daar komt niet veel meer uit dan '...'quote:Jammer dat je er binnen je familie niet over kunt praten, want juist andere familieleden lijken mij hier bij uitstek de juiste mensen om er over te kunnen praten. Die weten wat jij weet.
Dat is moeder-eigen ben ik bang.quote:Op maandag 5 februari 2007 16:03 schreef Copycat het volgende:
[..]
Mijn ouders waren al een paar jaar gescheiden toen ik het vertelde. Mijn moeder was erg verdrietig en schaamde zich dood dat ze het nooit had gemerkt. En soms denk ik dat ze er nog steeds een beetje een schuldgevoel van heeft. Terwijl haar niets te verwijten valt.
Juistem.quote:Klopt, in juli toen mijn vader overleed en mijn schoonzus een beroerte kreeg heb ik er in R&P en achter de schermen het eea over verteld.
Altijd zo geweest of zo geworden?quote:Je kent mijn familie niet. Daar komt niet veel meer uit dan '...'
Jaja, deze appel is erg ver van de boom gevallen.
Da's het belangrijkste lijkt me.quote:En eerlijk gezegd: ik heb daar inmiddels ook geen behoefte meer aan. Het is goed zo.![]()
Dat ze je fout. Ik zeg toch niet: 'door jouw nalatigheid...'quote:Op maandag 5 februari 2007 16:02 schreef Brupje het volgende:
[..]
1. ik ben geen doos
2. Dan mag je eens leggen wat je dan bedoeld met "Zij is misbruikt en haar kinderen nu ook, zegt zij. Dan denk ik: "
[edit]Je hebt post geedit dus ik ook maar
[..]
Dat is toch keihard beschuldigen!? of zie ik dat fout?
Ik zou hem geen hand kunnen geven of een gezellig gesprek met hem aan kunnen knopen.. Maar ik zou hem ook niet naar de strot vliegen..quote:Op maandag 5 februari 2007 16:01 schreef Alicey het volgende:
[..]
Heb je het verder denk je voldoende achter je gelaten om als hij opeens weer voor je neus staat daar mee om te kunnen gaan?
Ik bedoelde meer of je met je eigen gevoelens overweg zou kunnen.. Als ik het mezelf probeer in te beelden denk ik dat ik toch als ik iemand die zoiets bij me zou hebben gedaan weer zou tegen komen ik me toch angstig, boos en verdrietig zou voelen en er weer veel naar boven zou komen. Ik zou denk ik ook wel iets hebben dat ik niets laat merken, maar ik denk dat ik tegen die gevoelens weinig zou kunnen doen.quote:Op maandag 5 februari 2007 16:08 schreef Tally het volgende:
Ik zou hem geen hand kunnen geven of een gezellig gesprek met hem aan kunnen knopen.. Maar ik zou hem ook niet naar de strot vliegen..
Het is niet zo dat ik alles achter me gelaten heb.. Ik heb er nog vaak "last" van..
Heb er genoeg aan overgehouden.. Iets waar ik hem zeker niet dankbaar voor ben..
Maar zou het niet laten merken aan hem mocht ik hem tegenkomen..
Ik heb een drugs periode gehad, en daarin kwam ik erachter dat seks ook voor goede dingen kon worden gedaan. De hele bups is zo beschadigd dat ik er vrijwel niks van voel, en dat vind ik ook wel prima.quote:Op maandag 5 februari 2007 16:12 schreef BabblingBrook het volgende:
Heel erg offtopic: Maar (hoe) heeft dit alles jullie seksbeleving beinvloed? Ik heb er zelf namelijk heel lang een heel erg extreem seksleven aan overgehouden. Het kon me niet extreem en gek genoeg zijn.
Op dit moment heb ik een enorme dip wat seks betreft "het hoeft even niet meer voor mij"
Nog geen 20 zijn en dan al over periodes in je leven kunnen praten, dat is gewoon niet eerlijk....quote:Op maandag 5 februari 2007 16:17 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Ik heb een drugs periode gehad, en daarin kwam ik erachter dat seks ook voor goede dingen kon worden gedaan. De hele bups is zo beschadigd dat ik er vrijwel niks van voel, en dat vind ik ook wel prima.
Daarna kwam mijn nonnetjestijd, het raak-me-niet-aan-ik-vind-dat-eng tijd.
En nu sta ik er eigenlijk neutraal tegenover, als ik de keuze heb wil ik geen seks omdat het me triggert, aan de andere kant, als je het doet met iemand die je lief hebt, is het ok. zolang het dan maar wel gentle gaat.
Ik probeer die gevoelens af te stompen en dan thuis instortenquote:Op maandag 5 februari 2007 16:13 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik bedoelde meer of je met je eigen gevoelens overweg zou kunnen.. Als ik het mezelf probeer in te beelden denk ik dat ik toch als ik iemand die zoiets bij me zou hebben gedaan weer zou tegen komen ik me toch angstig, boos en verdrietig zou voelen en er weer veel naar boven zou komen. Ik zou denk ik ook wel iets hebben dat ik niets laat merken, maar ik denk dat ik tegen die gevoelens weinig zou kunnen doen.
Wordt de last die je er van hebt nog minder of beter hanteerbaar?
Tik me op mijn vingers als ik teveel vraag hoor, maar het interesseert me.
zo ontzettend offtopic is het weer niet volgens mij, maar ik ben ook geen mod. Heel erg extreem seksleven heb ik niet gehad, alhoewel ik niet de bloemetjes buiten heb gezet, maar een heel park vol bloemetjes, inclusief planten, gemaaid grasveld en bomen. The works.quote:Op maandag 5 februari 2007 16:12 schreef BabblingBrook het volgende:
Heel erg offtopic: Maar (hoe) heeft dit alles jullie seksbeleving beinvloed? Ik heb er zelf namelijk heel lang een heel erg extreem seksleven aan overgehouden. Het kon me niet extreem en gek genoeg zijn.
Op dit moment heb ik een enorme dip wat seks betreft "het hoeft even niet meer voor mij"
Ik denk, dat als ik niet na mijn vaders dood in sneltreinvaart in de psychiatrie was gerold, ik ook niet zo ver zou kunnen zijn gekomen. Daarnaast zit ik op een vrij bekend automutilatie forum, en dan leer je vrij snel open te zijnquote:Op maandag 5 februari 2007 16:20 schreef BabblingBrook het volgende:
[..]
Nog geen 20 zijn en dan al over periodes in je leven kunnen praten, dat is gewoon niet eerlijk....
Bekende tactiek.quote:Op maandag 5 februari 2007 16:21 schreef Tally het volgende:
[..]
Ik probeer die gevoelens af te stompen en dan thuis instorten
Dat laatste ben ik het niet mee eens. Dat je er voor hebt gekozen om niemand iets te vertellen tot nu toe is geen reden dat je niet boos op hem mag zijn of niet je gevoelens zou mogen uiten. Wel is er de kans dat eventuele anderen niet zullen begrijpen wat er gaande is.. Ook kan ik me voorstellen dat je geen schijn van afhankelijkheid op wat voor manier dan ook van hem wilt wekken.quote:Zolang hij maar niet ziet wat hij me heeft aangedaan.. Die angst, boosheid en verdriet zullen er zeker zijn..
Maar ik heb er voorgekozen om nooit iemand iets te vertellen.. Dus zouden die niet gepast zijn als ik zo'n uitbarsting zou krijgen als er iemand bij zou zijn anders dan hij en ik..
Als er maar een stijgende lijn in zit.quote:Sommige dingen worden wel beter hanteerbaar.. Andere dingen zijn nu eenmaal moeilijk..
Zelfvertrouwen en vertrouwen in mensen blijft toch een hekel punt..
Ik blijf nu eenmaal een eenling.. Toch blijf ik het proberen om mensen toe te laten..
Maar blijft moeilijk..
Daarbij was mijn nonnetjes tijd van mijn 14e tot 17e, dus ik ben net nieuw in de neutrale periodequote:Op maandag 5 februari 2007 16:31 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Ik denk, dat als ik niet na mijn vaders dood in sneltreinvaart in de psychiatrie was gerold, ik ook niet zo ver zou kunnen zijn gekomen. Daarnaast zit ik op een vrij bekend automutilatie forum, en dan leer je vrij snel open te zijn
Ik zie het ook niet meer als mijn geheim. Het is niet iets waar ik mee te koop loop, zeker IRL niet. Maar als er een discussie over is heb ik er geen probleem mee om mee te praten
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |