R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat 'er gevallen zijn' wil niet zeggen dat de meeste gevallen niet serieuze misbreukgevallen zijn.quote:Op donderdag 8 februari 2007 12:05 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
En die situaties bestaan ook.
[..]
Nogmaals, wat ik zeg is waar. Er zijn gevallen waarin er feitelijk geen sprake van misbruik en waar feitelijk ook weinig ernstigs aan de hand is.
Tot het uitkomt en er een leger aan jeugdzorg en god weet wat bij komt.
Nogmaals, en dan spreek ik puur voor mijn geval, ik heb geen leger jeugdzorg over mij heengehad, maar pakwer 23 jaar na dato en ik helemaal vastliep van de PTS zelf hulp gezocht. En die was hoognodig.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Sexueel misbruik gaat niet zozeer om de lichamelijke reactie erop, maar om wat het met je doet.
Ik heb ook wel eens gehoord dat er mensen zijn die het 'prettig' (lichamelijke reactie) vonden.
Zelf vond ik de handelingen zelf niet zozeer schokkend of zeer onprettig maar hetgeen wat het met je doet, dát wél. En dat is niet iets wat je aangepraat wordt door de maatschappij, absoluut niet!
Geestelijk heeft het met mij enorm veel gedaan. Ik ben misbruikt (was de 1e keer seks voor mij) door degene aan wie ik mijn hart had gegeven, voor het eerst. Iemand die ik vertrouwde. Schaamte achteraf omdat ik zo naief was geweest. Omdat mensen me hadden gewaarschuwd. (ik was net 15 en had een relatie met iemand van 25.) Ik had het moeten zien aankomen. Dát heeft vooral wat met me gedaan.
Ik durfde er niet over te praten omdat ik bang was dat mensen hun oordeel al klaar hadden staan.
Ik heb me ervoor afgesloten en geprobeerd verder met mijn leven te gaan. Echt een extreem seksleven heb ik niet gehad maar ik ben na die ene keer wel te snel met teveel jongens naar bed geweest voor mijn gevoel. Waarom? Ik denk dat ik gewoon een prettige ervaring wilde om het maar snel te kunnen vergeten.
Het is nu 4 jaar geleden. Anderhalf jaar geleden kreeg ik een relatie en na een paar maanden begon te beseffen dat dat met iemand was aan wie ik mijn hart wel zou willen geven maar het niet kon. Toen ben ik pas écht gaan praten. Alles wat ik toen voor me heb gehouden en waar ik me voor afgesloten heb is er toen uitgekomen. En dan is het niet de maatschappij die je dingen aanpraat, maar je gevoel wat eruit komt. Het lichamelijke gedeelte van geen seks meer kunnen hebben om de handelingen en de beelden die het met zich meebrengt heb is toen ook pas echt begonnen. Op dat moment werd me ook pas duidelijk wat het echt met me gedaan had.
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
Ik heb ook wel eens gehoord dat er mensen zijn die het 'prettig' (lichamelijke reactie) vonden.
Zelf vond ik de handelingen zelf niet zozeer schokkend of zeer onprettig maar hetgeen wat het met je doet, dát wél. En dat is niet iets wat je aangepraat wordt door de maatschappij, absoluut niet!
Geestelijk heeft het met mij enorm veel gedaan. Ik ben misbruikt (was de 1e keer seks voor mij) door degene aan wie ik mijn hart had gegeven, voor het eerst. Iemand die ik vertrouwde. Schaamte achteraf omdat ik zo naief was geweest. Omdat mensen me hadden gewaarschuwd. (ik was net 15 en had een relatie met iemand van 25.) Ik had het moeten zien aankomen. Dát heeft vooral wat met me gedaan.
Ik durfde er niet over te praten omdat ik bang was dat mensen hun oordeel al klaar hadden staan.
Ik heb me ervoor afgesloten en geprobeerd verder met mijn leven te gaan. Echt een extreem seksleven heb ik niet gehad maar ik ben na die ene keer wel te snel met teveel jongens naar bed geweest voor mijn gevoel. Waarom? Ik denk dat ik gewoon een prettige ervaring wilde om het maar snel te kunnen vergeten.
Het is nu 4 jaar geleden. Anderhalf jaar geleden kreeg ik een relatie en na een paar maanden begon te beseffen dat dat met iemand was aan wie ik mijn hart wel zou willen geven maar het niet kon. Toen ben ik pas écht gaan praten. Alles wat ik toen voor me heb gehouden en waar ik me voor afgesloten heb is er toen uitgekomen. En dan is het niet de maatschappij die je dingen aanpraat, maar je gevoel wat eruit komt. Het lichamelijke gedeelte van geen seks meer kunnen hebben om de handelingen en de beelden die het met zich meebrengt heb is toen ook pas echt begonnen. Op dat moment werd me ook pas duidelijk wat het echt met me gedaan had.
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
Dat je verandert bent kan ik me heel goed voorstellen, maar het "moeten" meedragen is anders. Het is niet een kwestie van dragen en zeulen, maar een kwestie van een plek geven. Ik ervaarde dat als een bevrijding.quote:Op donderdag 8 februari 2007 17:12 schreef appelsap het volgende:
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Niet om semantisch te doen, maar dit is geen deel van je karakter Da's positief, de echte jij is er nog, al zul je moeten graven.quote:Op donderdag 8 februari 2007 17:12 schreef appelsap het volgende:
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
Da's positief, de echte jij is er nog, al zul je moeten graven.V.
Ja inderdaad, V. ja.
Ik wist het niet zo goed te omschrijven..
Het is inderdaad geen moeten, daarom stond het tussen haakjes. Het zijn dingen die nog een plekje moeten krijgen, maar waar wat tijd overheen gaat. Op sommige momenten voelt het een beetje als moeten (dan in tijden dat ik er wat pessimistischer over denk) omdat sommige dingen gewoon niet in een dag opgelost zijn. Maar het voelt zeker als bevrijding omdat ik weet dat het wel een plek gaat krijgen.
Hetzelfde geldt voor karakter. De echte ik is het niet zoals ik nu ben. Er zal vast een woord voor zijn maar ik bedoel meer iets als tijdelijk karakter. (karakter is misschien niet eens het goede woord.)
Zo kan ik nu totaal niet tegen veranderingen die ik zelf niet in de hand heb. Dat is hoe ik nu ben, terwijl ik zo eigenlijk niet ben.
Het is inderdaad geen moeten, daarom stond het tussen haakjes. Het zijn dingen die nog een plekje moeten krijgen, maar waar wat tijd overheen gaat. Op sommige momenten voelt het een beetje als moeten (dan in tijden dat ik er wat pessimistischer over denk) omdat sommige dingen gewoon niet in een dag opgelost zijn. Maar het voelt zeker als bevrijding omdat ik weet dat het wel een plek gaat krijgen.
Hetzelfde geldt voor karakter. De echte ik is het niet zoals ik nu ben. Er zal vast een woord voor zijn maar ik bedoel meer iets als tijdelijk karakter. (karakter is misschien niet eens het goede woord.)
Zo kan ik nu totaal niet tegen veranderingen die ik zelf niet in de hand heb. Dat is hoe ik nu ben, terwijl ik zo eigenlijk niet ben.
Het is heel vreemd voor me om dit te lezen. Ik herken het verhaal van mezelf maar zoals ik al vertelde ben ik zelf niet misbruikt maar mijn oudere zus is door haar stiefvader, mijn echt vader misbruikt. Ik hoorde dit verhaal pas toen ik begin 20 was.quote:Op donderdag 8 februari 2007 17:12 schreef appelsap het volgende:
Sexueel misbruik gaat niet zozeer om de lichamelijke reactie erop, maar om wat het met je doet.
...knip...
En dan is het niet de maatschappij die je dingen aanpraat, maar je gevoel wat eruit komt. Het lichamelijke gedeelte van geen seks meer kunnen hebben om de handelingen en de beelden die het met zich meebrengt heb is toen ook pas echt begonnen. Op dat moment werd me ook pas duidelijk wat het echt met me gedaan had.
Ik ben als persoon door die gebeurtenis heel erg veranderd op een manier zoals ik dat niet gewild heb.
Het ergste vind ik dat ik in mijn relatie nu die dingen nog steeds met me mee 'moet' dragen. Sommige dingen zoals karakter kan je niet zomaar loslaten, dat heeft een hoop tijd nodig. Maar vooral dingen als vertrouwen. Ik zou mijn vriend zo graag voor 100% willen vertrouwen maar het lukt niet. Zo bang ben ik dat hij mijn hart zal breken.
Maar het vage is dus dat ik er ook zo op reageerde. Na een tijd van depressie over het hele gedoe wilde ik door met mn leven zoals het was voor dat verhaal, maar dat kon niet. Niet wat betreft mn persoon die verandert was maar ook wat betreft sex (je omschrijft het zo herkenbaar, ik had (zelf verzonnen) beelden in mn hoofd)
De reden dat ik dit vertel is eigenlijk alleen maar om te laten zien dat het inderdaad deels/voornamelijk gaat om wat het in je hoofd doet. En dat het dus zelfs zo voelt voor een niet-slachtoffer (al krijg je er wel wat van mee ook al willen ze het verborgen houden voor je). Ik heb momenten gehad waarop ik me voelde alsof ik zelf misbruikt was (natuurlijk weet ik niet hoe dat voelt) maar zo voelde het voor mij. Omdat mijn papa....
Het gaat niet om de sexuele handelingen het gaat om de machteloosheid, daar wordt je gek van.
PS: ik hoop niet dat ik mensen voor het hoofd stoot door te zeggen dat het voelde alsof ik werd misbruikt, dat is nl niet de bedoeling Het is om aan te geven hoe heftig die gevoelens zijn, terwijl ik een onschuldige omstander, en het doet al zo ontzettend veel zeer.
En dan mn moeder die beweert dat het minder erg is omdat hij niet all the way is gegaan Dan zegt ze:"Tuurlijk is het erg maar..." en dan komen de verontschuldigingen, en dat anderen het toch nog slechter hebben en zo... Er zijn dus zelfs moeders die er niks van snappen
Heb je nog contact met je vader?quote:Op donderdag 8 februari 2007 17:53 schreef zillah666 het volgende:
[..]
Het is heel vreemd voor me om dit te lezen. Ik herken het verhaal van mezelf maar zoals ik al vertelde ben ik zelf niet misbruikt maar mijn oudere zus is door haar stiefvader, mijn echt vader misbruikt. Ik hoorde dit verhaal pas toen ik begin 20 was.
Maar het vage is dus dat ik er ook zo op reageerde. Na een tijd van depressie over het hele gedoe wilde ik door met mn leven zoals het was voor dat verhaal, maar dat kon niet. Niet wat betreft mn persoon die verandert was maar ook wat betreft sex (je omschrijft het zo herkenbaar, ik had (zelf verzonnen) beelden in mn hoofd)
De reden dat ik dit vertel is eigenlijk alleen maar om te laten zien dat het inderdaad deels/voornamelijk gaat om wat het in je hoofd doet. En dat het dus zelfs zo voelt voor een niet-slachtoffer (al krijg je er wel wat van mee ook al willen ze het verborgen houden voor je). Ik heb momenten gehad waarop ik me voelde alsof ik zelf misbruikt was (natuurlijk weet ik niet hoe dat voelt) maar zo voelde het voor mij. Omdat mijn papa....
Het gaat niet om de sexuele handelingen het gaat om de machteloosheid, daar wordt je gek van.
PS: ik hoop niet dat ik mensen voor het hoofd stoot door te zeggen dat het voelde alsof ik werd misbruikt, dat is nl niet de bedoeling Het is om aan te geven hoe heftig die gevoelens zijn, terwijl ik een onschuldige omstander, en het doet al zo ontzettend veel zeer.
En dan mn moeder die beweert dat het minder erg is omdat hij niet all the way is gegaan Dan zegt ze:"Tuurlijk is het erg maar..." en dan komen de verontschuldigingen, en dat anderen het toch nog slechter hebben en zo... Er zijn dus zelfs moeders die er niks van snappen
Met beide ouders nog. Het is heel dubbel allemaal. Kostte veel tijd om er voor mezelf een werkbaar iets van te maken. Maar het moet werkbaar zijn, anders kom je niet verder.quote:
De eerste 20 jaar waren het gewoon mn ouders, zoals dat voor iedereen (met een goede jeugd) is, en dat vergeet je ook niet zomaar. Dus ja, maar ik heb er veel over getwijfeld (en soms nog steeds).
Wat ik me afvraag bij zulke 'gevallen':quote:Op donderdag 8 februari 2007 22:39 schreef zillah666 het volgende:
[..]
Met beide ouders nog. Het is heel dubbel allemaal. Kostte veel tijd om er voor mezelf een werkbaar iets van te maken. Maar het moet werkbaar zijn, anders kom je niet verder.
De eerste 20 jaar waren het gewoon mn ouders, zoals dat voor iedereen (met een goede jeugd) is, en dat vergeet je ook niet zomaar. Dus ja, maar ik heb er veel over getwijfeld (en soms nog steeds).
Weet je vader dat 'ie fout zat (soms weten ze dat namelijk niet of dat laten ze niet blijken) en zo ja: heeft 'ie er spijt van? Of wordt het doodgezwegen en wordt er gedaan alsof er nooit iets is gebeurd? En heeft je zus nog contact met je vader?
Ja, hij weet dat ie fout zat, en spijt heeft ie zeker.quote:Op donderdag 8 februari 2007 23:38 schreef PDOA het volgende:
[..]
Wat ik me afvraag bij zulke 'gevallen':
Weet je vader dat 'ie fout zat (soms weten ze dat namelijk niet of dat laten ze niet blijken) en zo ja: heeft 'ie er spijt van? Of wordt het doodgezwegen en wordt er gedaan alsof er nooit iets is gebeurd? En heeft je zus nog contact met je vader?
Maar het wordt daarnaast doodgezwegen. Het contact is minimaal maar ze komen elkaar tegen bij verjaardagen etc. M'n ouders zijn ook niet gescheiden of zo, dat maakt het er niet handiger op.
Is het niet een houding van je moeder omdat zij ook niet weet hoe hier mee om te gaan? of heb je het gevoel dat ze dat echt meent?quote:Op donderdag 8 februari 2007 17:53 schreef zillah666 het volgende:
En dan mn moeder die beweert dat het minder erg is omdat hij niet all the way is gegaan Dan zegt ze:"Tuurlijk is het erg maar..." en dan komen de verontschuldigingen, en dat anderen het toch nog slechter hebben en zo... Er zijn dus zelfs moeders die er niks van snappen
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Ik denk een beetje van allebei. Het is natuurlijk al jaaaaren geleden inmiddels. Dus ik denk dat het begon met een houding waar ze op den duur zelf in is gaan geloven, maar zeker weten doe ik dat niet. Hoe dan ook, zij moet er natuurlijk op haar manier mee (leren) leven. Daar kan ik verder ook niet over oordelen, behalve dan dat ik, als het mijn kinderen zou overkomen, met hoe ik persoonlijk ben, in deze tijd, en alles wat er bij 2007 hoort, anders had gedaan. Gelukkig veranderen de tijden, al is het langzaam. Maar dit topic is daarvan het bewijs.quote:Op vrijdag 9 februari 2007 10:42 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Is het niet een houding van je moeder omdat zij ook niet weet hoe hier mee om te gaan? of heb je het gevoel dat ze dat echt meent?
Maar voorkomen, zoals ergens in het begin van dit topict werd gesuggereerd, kun je het nooit helemaal, je hebt geen controle over wat andere mensen doen. Maar het is wel zaak dat je daarna de best mogelijke keuzes maakt voor je kinderen en jezelf.
De dochter(ook misbruikt) van de vrouw van de dader zei me:ik denk dat mn moeder er wel van weet !
Al die jaren heeft die viezerik gewoon zn gang kunnen gaan en heeft zn vrouw niets gedaan...
Zelf voor haar eigen kleinkinderen niet....
Waarom doe je niets als moeder zijnde?sta je dan zo onder druk dat je niet voor je eigen kinderen en kleinkinderen durft op te komen!?
Is het schaamte ?Is het onmacht,het bewust sluiten van de ogen en je kop in het zand steken?
Hierdoor staat mijn leven op mn kop,en hoop dat het recht zegevierd!
Het is voor mij onbegrijpelijk dat je weet dat je zoon misbruikt is(door een oom) dat je dan niets doet als ouders .En dan ook nog als je weet dat je man het met zn/jouw eigen dochter doet.
het mocht natuurlijk niet uitkomen want dan zou ook de vader door de mand vallen en de hele familie...
In mijn ogen is de hele familie schuldig...zelfs de tante wist van het misbruik van haar neefje en heeft niets tegen haar eigen broers gedaan.(omdat ze een goede band met hem heeft)ja ja..Het is wel een pedosexueel hoor!
In Nederland heb je toch de verplichting om dit te melden !?
Ik hoop dat door mn eigen onderzoek ze met de billen bloot moeten....Ze kunnen gewoon niet terugkrabbelen ik weet te veel...
De politie is op de hoogte.
Donderdag word mn jongste(7) eindelijk gehoord door zeden....
Al die jaren heeft die viezerik gewoon zn gang kunnen gaan en heeft zn vrouw niets gedaan...
Zelf voor haar eigen kleinkinderen niet....
Waarom doe je niets als moeder zijnde?sta je dan zo onder druk dat je niet voor je eigen kinderen en kleinkinderen durft op te komen!?
Is het schaamte ?Is het onmacht,het bewust sluiten van de ogen en je kop in het zand steken?
Hierdoor staat mijn leven op mn kop,en hoop dat het recht zegevierd!
Het is voor mij onbegrijpelijk dat je weet dat je zoon misbruikt is(door een oom) dat je dan niets doet als ouders .En dan ook nog als je weet dat je man het met zn/jouw eigen dochter doet.
het mocht natuurlijk niet uitkomen want dan zou ook de vader door de mand vallen en de hele familie...
In mijn ogen is de hele familie schuldig...zelfs de tante wist van het misbruik van haar neefje en heeft niets tegen haar eigen broers gedaan.(omdat ze een goede band met hem heeft)ja ja..Het is wel een pedosexueel hoor!
In Nederland heb je toch de verplichting om dit te melden !?
Ik hoop dat door mn eigen onderzoek ze met de billen bloot moeten....Ze kunnen gewoon niet terugkrabbelen ik weet te veel...
De politie is op de hoogte.
Donderdag word mn jongste(7) eindelijk gehoord door zeden....
En je hebt je oudste inmiddels ook uit die situatie gehaald?quote:Op vrijdag 9 februari 2007 11:19 schreef Cattara het volgende:
De dochter(ook misbruikt) van de vrouw van de dader zei me:ik denk dat mn moeder er wel van weet !
Al die jaren heeft die viezerik gewoon zn gang kunnen gaan en heeft zn vrouw niets gedaan...
Zelf voor haar eigen kleinkinderen niet....
Waarom doe je niets als moeder zijnde?sta je dan zo onder druk dat je niet voor je eigen kinderen en kleinkinderen durft op te komen!?
Is het schaamte ?Is het onmacht,het bewust sluiten van de ogen en je kop in het zand steken?
Hierdoor staat mijn leven op mn kop,en hoop dat het recht zegevierd!
Het is voor mij onbegrijpelijk dat je weet dat je zoon misbruikt is(door een oom) dat je dan niets doet als ouders .En dan ook nog als je weet dat je man het met zn/jouw eigen dochter doet.
het mocht natuurlijk niet uitkomen want dan zou ook de vader door de mand vallen en de hele familie...
In mijn ogen is de hele familie schuldig...zelfs de tante wist van het misbruik van haar neefje en heeft niets tegen haar eigen broers gedaan.(omdat ze een goede band met hem heeft)ja ja..Het is wel een pedosexueel hoor!
In Nederland heb je toch de verplichting om dit te melden !?
Ik hoop dat door mn eigen onderzoek ze met de billen bloot moeten....Ze kunnen gewoon niet terugkrabbelen ik weet te veel...
De politie is op de hoogte.
Donderdag word mn jongste(7) eindelijk gehoord door zeden....
Netjes hoor , je laat je kind toch ook niet wonen bij iemand die hem en zijn broertje misbruikt heeft.
, je laat je kind toch ook niet wonen bij iemand die hem en zijn broertje misbruikt heeft.
JoOlz: "So much good shit in senesta's head, I call it Ideahhrea."
Je moet inderdaad bij de zedenpolitie zijn en niet bij de gewone, heeft een advocaat mij ooit geadviseerd, omdat niet-gespecialiseerde agenten nogal boers met slachtoffer om schijnen te kunnen gaan.quote:Op vrijdag 9 februari 2007 11:19 schreef Cattara het volgende:
Donderdag word mn jongste(7) eindelijk gehoord door zeden....
Het schijnt overigens vrij heftig te zijn, omdat ze vrij gedetailleerd vragen. Bereid jezelf (en je kind) daar wel op voor.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
beste Senesta,
Nog steeds zit mn oudste daar!AMK,Jeugdzorg en raad van de kinderbescherming sluiten hun ogen....
In het verwijderde topic waar jij ook al aanwezig was heb je het kunnen volgen...(help ex houd zich niet aan)
Al 19 weken lang luisterd jeugdzorg niet naar me....ze doen niet aan waarheidsbevinding!
En mn oudste zoon geeft aan dat hij bij zn vader wil wonen.(onder druk van de familie)hij durft niks te zeggen.
Dat is de reden dat de instanties niks doen,ik heb ze wel honderd keer gebeld....
Ze nemen me gewoon niet serieus !
Ik kan me niet verdedigen tegen de leugens(die hij verteld bij jeugdzorg) van mn ex,die er dus van weet !hij denkt dat ik en mn jongste dit allemaal verzin en heeft mn oudste tegen me opgestookt(dat vertelde ik in het verwijderde topic toen ook al)
Ik heb alle chats,e-mail en sms berichten bewaard (gelukkig)jeugdzorg neemt niet eens de moeite om ze in te kijken...
Jeugdzorg maakt zich alleen zorgen over mn jongste omdat ik hem bij zn vader weghoud !
Terwijl ik met hem de afspraak had dat hij mn jongste daar niet weer alleen zou laten.(het is daarna wel gebeurd)
Logisch toch dat ik hem bescherm !?
Ik had nooit gedacht dat dit er allemaal achterweg zou komen...
Mijn hart is gebroken !
Nog steeds zit mn oudste daar!AMK,Jeugdzorg en raad van de kinderbescherming sluiten hun ogen....
In het verwijderde topic waar jij ook al aanwezig was heb je het kunnen volgen...(help ex houd zich niet aan)
Al 19 weken lang luisterd jeugdzorg niet naar me....ze doen niet aan waarheidsbevinding!
En mn oudste zoon geeft aan dat hij bij zn vader wil wonen.(onder druk van de familie)hij durft niks te zeggen.
Dat is de reden dat de instanties niks doen,ik heb ze wel honderd keer gebeld....
Ze nemen me gewoon niet serieus !
Ik kan me niet verdedigen tegen de leugens(die hij verteld bij jeugdzorg) van mn ex,die er dus van weet !hij denkt dat ik en mn jongste dit allemaal verzin en heeft mn oudste tegen me opgestookt(dat vertelde ik in het verwijderde topic toen ook al)
Ik heb alle chats,e-mail en sms berichten bewaard (gelukkig)jeugdzorg neemt niet eens de moeite om ze in te kijken...
Jeugdzorg maakt zich alleen zorgen over mn jongste omdat ik hem bij zn vader weghoud !
Terwijl ik met hem de afspraak had dat hij mn jongste daar niet weer alleen zou laten.(het is daarna wel gebeurd)
Logisch toch dat ik hem bescherm !?
Ik had nooit gedacht dat dit er allemaal achterweg zou komen...
Mijn hart is gebroken !
Ze komen dinsdag of woensdag bij ons thuis langs om ons voor te bereiden.quote:Op vrijdag 9 februari 2007 11:33 schreef Verbal het volgende:
[..]
Je moet inderdaad bij de zedenpolitie zijn en niet bij de gewone, heeft een advocaat mij ooit geadviseerd, omdat niet-gespecialiseerde agenten nogal boers met slachtoffer om schijnen te kunnen gaan.
Het schijnt overigens vrij heftig te zijn, omdat ze vrij gedetailleerd vragen. Bereid jezelf (en je kind) daar wel op voor.
V.
Ben ik wel blij om,ik zie er best tegenop.
Cattara, ik heb geloof ik deels je oude topic gelezen. Je bent er dus nog steeds mee bezig.
Spreek je je oudste zoon wel eens? En wilt hij wel met jeugdzorg/zedenpolitie praten?
Hopelijk weet hij dat hij bij je terecht kan als hij daar weg durft.
Succes met alles en ik hoop voor jou en je kinderen dat dit snel voorbij is !
Spreek je je oudste zoon wel eens? En wilt hij wel met jeugdzorg/zedenpolitie praten?
Hopelijk weet hij dat hij bij je terecht kan als hij daar weg durft.
Succes met alles en ik hoop voor jou en je kinderen dat dit snel voorbij is !
the journey is more important than the end or the start
and what it meant to me will eventually be
a memory of the time when i tried so hard
and what it meant to me will eventually be
a memory of the time when i tried so hard
Ik probeer contact met hem te houden,maar e-mail word door zn vader gelezen en beantwoord.quote:Op vrijdag 9 februari 2007 13:55 schreef kruimel_20 het volgende:
Cattara, ik heb geloof ik deels je oude topic gelezen. Je bent er dus nog steeds mee bezig.
Spreek je je oudste zoon wel eens? En wilt hij wel met jeugdzorg/zedenpolitie praten?
Hopelijk weet hij dat hij bij je terecht kan als hij daar weg durft.
Succes met alles en ik hoop voor jou en je kinderen dat dit snel voorbij is !
Bellen gaat moeizaam omdat ik dan of zn vader of opa en oma aan de lijn krijg.
Ik bel hem wel af en toe om het contact ook met zn broertje goed te houden.
En ik fiets regelmatig langs hun huis om een glimp van hem op te vangen...
Van de politie mag ik verder niets doen...
Ik vind het erg moeilijk...
Bij jeugdzorg liegt hij voor zn vader...en laat verder niets los,op school zorgt hij dat zijn resultaten goed zijn (zijn masker)daarom doet jeugdzorg ook niks !
Maar ik heb goede hoop dat er nu eindelijk een opening komt.
Ten eerste wil ik iedereen sterkte wensen.. .
Wat ik me afvroeg, als je zwanger word en je hebt je traumatische gebeurtenis een plekje gegeven (of juist niet), krijg je dat 'last' met je zwangerschap gevoelsmatig, of misschien ná de bevalling? Kan me namelijk voorstellen dat het als een 'trigger' zou kunnen werken..
Wat ik me afvroeg, als je zwanger word en je hebt je traumatische gebeurtenis een plekje gegeven (of juist niet), krijg je dat 'last' met je zwangerschap gevoelsmatig, of misschien ná de bevalling? Kan me namelijk voorstellen dat het als een 'trigger' zou kunnen werken..
Om eerlijk te zijn, vind ik dat de zedenpolitie ook grof kan zijn.quote:Op vrijdag 9 februari 2007 11:33 schreef Verbal het volgende:
[..]
Je moet inderdaad bij de zedenpolitie zijn en niet bij de gewone, heeft een advocaat mij ooit geadviseerd, omdat niet-gespecialiseerde agenten nogal boers met slachtoffer om schijnen te kunnen gaan.
Toen ik in het ziekenhuis door een medepatient verkracht ben in een douche, wilden ze mij in eerste instantie niet geloven, omdat ze geen bloed of sperma konden vinden. Dit leek mij nogal logisch, aangezien nadat hij weg was ik nog zeker een uur onder de douche heb gestaan en gejankt.
Ik was een soort van vrijwillig verplicht om toen een inwendig onderzoek te laten doen, en daaruit kwam toen ook het bewijs dat het inderdaad wel echt waar was.
Ik heb die zedenagenten niet meer gezien, toen kwamen er 2 anderen die een stuk vriendelijker waren, maar van die eerste 2 heb ik nog steeds geen hoge pet op.
Maarja, het is natuurlijk ook zo dat zedenpolitie ook 'maar mensen' zijn die een goede of slechte dag kunnen hebben, en die komen zoveel rottigheid elke dag tegen, dat ze ook een soort van hard worden.
Ik was toendertijd ook 15, bij een kind van 7 zal het sowieso heel anders aangepakt worden denk ik.
Cattara, heel veel succes met alles.
Vivre
Ik heb daar geen last van gehad.quote:Op vrijdag 9 februari 2007 23:25 schreef Hanneke1983 het volgende:
Ten eerste wil ik iedereen sterkte wensen.. .
Wat ik me afvroeg, als je zwanger word en je hebt je traumatische gebeurtenis een plekje gegeven (of juist niet), krijg je dat 'last' met je zwangerschap gevoelsmatig, of misschien ná de bevalling? Kan me namelijk voorstellen dat het als een 'trigger' zou kunnen werken..
Maar ik heb misbruik van mezelf tot voor kort geblokkeerd.Ik heb er toen ik zwanger was en moest bevallen geen moment bij stil gestaan.
Ik denk dat dat bij iedereen anders is.
Ik heb gisteren met de vriendin van mijn zwager zitten praten, zij heeft twee dochtertjes en een zoontje.
Haar dochtertjes zijn door hun vader en opa misbruikt, ze vertelde dat ze bij de scheiding al had aangegeven dat dit gebeurde, maar dat geloofden ze niet, uiteindelijk is ze met haar jongste naar de dokter gegaan toen ze van hun vader af kwamen omdat ze ontstoken schaamlipjes had en vol bloed zat, toen geloofden ze haar eindelijk....
De meisjes worden nu uit huis geplaatst(tijdelijk) in een gezin waar ze constante therapie hebben zodat ze er later minder problemen mee zullen hebben, ze worden ook gefilmd daar ofzo(wist helemaal niet dat ze dit deden.)hun moeder zei dat ze ze altijd mag opzoeken enzo...
Ik vroeg of zij niet in therapie ging, nee zei ze, dat is niet nodig, ik kan er wel mee omgaan.
Ik twijfel daaraan, geloof dat ik zelf helemaal gek zou worden...Anyway, ik schrok er wel heel erg van moet ik zeggen...Ze kan er met mijn zwager ook niet over praten(die heeft genoeg problemen met zijn eigen kinderen waar ik niet op inga)en heeft eigenlijk maar 1 vriendin die wil luisteren...
Ik moet zeggen dat ik daar ook niet zo goed in ben...
Haar dochtertjes zijn door hun vader en opa misbruikt, ze vertelde dat ze bij de scheiding al had aangegeven dat dit gebeurde, maar dat geloofden ze niet, uiteindelijk is ze met haar jongste naar de dokter gegaan toen ze van hun vader af kwamen omdat ze ontstoken schaamlipjes had en vol bloed zat, toen geloofden ze haar eindelijk....
De meisjes worden nu uit huis geplaatst(tijdelijk) in een gezin waar ze constante therapie hebben zodat ze er later minder problemen mee zullen hebben, ze worden ook gefilmd daar ofzo(wist helemaal niet dat ze dit deden.)hun moeder zei dat ze ze altijd mag opzoeken enzo...
Ik vroeg of zij niet in therapie ging, nee zei ze, dat is niet nodig, ik kan er wel mee omgaan.
Ik twijfel daaraan, geloof dat ik zelf helemaal gek zou worden...Anyway, ik schrok er wel heel erg van moet ik zeggen...Ze kan er met mijn zwager ook niet over praten(die heeft genoeg problemen met zijn eigen kinderen waar ik niet op inga)en heeft eigenlijk maar 1 vriendin die wil luisteren...
Ik moet zeggen dat ik daar ook niet zo goed in ben...
hallo luitjes.
1 vind ik al verbijsterendquote:Op maandag 12 februari 2007 14:32 schreef Verbal het volgende:
Is het niet ronduit verbijsterend hoeveel kinderen er misbruikt worden?
V.
Maar ik denk dat bijna iedereen wel eens ongewenste seksuele ervaring heeft gehad.
We, the unwilling, let by the unqualified are accomplishing the impossible for the ungrateful
Mijn software: http://www.snidesoft.eu
Mijn software: http://www.snidesoft.eu
ik ook wel. gefrustreerde mensen heb je altijd wel in de buurt.
en nu twijfel ik enorm of ik wel kinderen wil
en nu twijfel ik enorm of ik wel kinderen wil
Uiteraard. Des te verbijsterender is het dan natuurlijk als het er echt zoveel zijn. Volgens mij loopt dat in de tientallen procenten of zo.quote:
Dat betwijfel ik dan wel weer. Ook veel en in ieder geval TE veel, maar 'bijna iedereen'?quote:Maar ik denk dat bijna iedereen wel eens ongewenste seksuele ervaring heeft gehad.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Dat denk ik wel. Maar ongewenste seksuele ervaringen hoeven niet met kindermisbruik te maken te hebben. Niet eens persé met misbruik natuurlijk.quote:Op maandag 12 februari 2007 14:37 schreef Brupje het volgende:
[..]
1 vind ik al verbijsterend
Maar ik denk dat bijna iedereen wel eens ongewenste seksuele ervaring heeft gehad.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Ik heb het dan ook over ongewenste aanraking, wat ook misbruik is, en niet strikt alleen bij kinderen. Verkrachting is natuurlijk graadje erger, en zal ook veel minder vaak voorkomen.quote:Op maandag 12 februari 2007 14:47 schreef Verbal het volgende:
[..]
Uiteraard. Des te verbijsterender is het dan natuurlijk als het er echt zoveel zijn. Volgens mij loopt dat in de tientallen procenten of zo.
[..]
Dat betwijfel ik dan wel weer. Ook veel en in ieder geval TE veel, maar 'bijna iedereen'?
V.
In mijn definitie van misbruik, valt daar alles onder wat je niet hoort te doen.quote:Op maandag 12 februari 2007 15:02 schreef Igraine het volgende:
[..]
Dat denk ik wel. Maar ongewenste seksuele ervaringen hoeven niet met kindermisbruik te maken te hebben. Niet eens persé met misbruik natuurlijk.
We, the unwilling, let by the unqualified are accomplishing the impossible for the ungrateful
Mijn software: http://www.snidesoft.eu
Mijn software: http://www.snidesoft.eu
Ja, dat begrijp ik. Maar dat wil niet per definitie zeggen dat elke ongewenste seksuele ervaring (als volwassene) valt onder misbruik.quote:Op maandag 12 februari 2007 15:07 schreef Brupje het volgende:
[..]
Ik heb het dan ook over ongewenste aanraking, wat ook misbruik is, en niet strikt alleen bij kinderen. Verkrachting is natuurlijk graadje erger, en zal ook veel minder vaak voorkomen.
[..]
In mijn definitie van misbruik, valt daar alles onder wat je niet hoort te doen.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Een post van een aantal dagen geleden, maar hier wil ik toch nog even op reageren:quote:Op maandag 5 februari 2007 23:07 schreef senesta het volgende:
Maar dan nog, Volgens mij kun je dat toch niet los laten, ik zou mijn kinderen niet op schoot willen bij iemand die kinderen sexueel misbruikt heeft, mijzelf of iemand anders.
Ik zou niet willen dat ze zo iemand argeloos een kus geven, of hun armpjes om hem heen slaan.
Ik zou me altijd afvragen hoe hij die gebaren invult.
En hoe vertel je je kinderen dat ze echt niet een nachtje bij opa mogen logeren of andere activiteiten kunnen ondernemen waar jij niet bij kunt zijn?
Even uitgaande van een vader/opa, maar dat kan natuurlijk ieder familielid zijn.
Mijn opa en oma hebben (alletwee!) mijn vader en zijn (stief)zusjes misbruikt. Niet incidenteel, de meisjes al vanaf jonge leeftijd, zelfs andere mensen eroverheen laten gaan (tenminste, daar kwam het in de praktijk op neer, ook al werden ze misschien niet direct verhoereerd) en sowiezo zijn ze.... Nouja.
Ik heb tot mijn 6e een fantastische opa en oma aan ze gehad! Zij wilden heel graag kun kleinkinderen zien en mijn ouders waren er oprecht van overtuigd dat wij daar met alle liefde werden ontvangen en vermaakt.
Pas toen ze elke keer jankende koters thuis kregen van WIJ WILLEN BIJ OMI SLAPEN EN WIJ WILLEN BIJ OMI WONEN hebben ze ingegrepen: Ze mochten ons vanaf toen alleen nog maar zien met pa en ma erbij, dus bij ons thuis of op bezoek. (daarvoor gingen we nog wel eens een dagje met ze op stap. Ik vond het wel vreemd dat ik nooit bij hun mocht slapen, en wel bij mijn twee andere oma's.) (Ik had op een gegeven moment 4 opa's en 3 oma's, trouwens. )
) Toen zijn ze nog een keer ruzie komen maken, het misbruik dat was allemaal "een leuk spelletje" geweest en ze zouden de kinderbescherming wel even op ons afsturen, en vanaf toen heb ik niets meer van ze gehoord. Mijn ouders begrepen het niet, ik niet, en ik miste ze tot mijn 15e verschikkelijk (toen mijn moeder vertelde wat er was gebeurd).
Oma is verschikkelijk ziek inmiddels en vorig jaar zocht ze weer contact, "Ik mis de kleinkinderen zo..."
Om van het gezeik af te zijn heb ik ingestemd met een eenmalige visite-actie.
Goed, mijn oma is net zo'n draak als ze in mijn hoofd inmiddels was geworden, maar mijn opa vind ik, vreemd genoeg best sympahtiek overkomen. Begrijp me niet verkeerd, ik wil NIETS met ze te maken hebben, maar.... ik had het niet achter 'm gezocht. Echt niet.
Ik heb vreemd genoeg nooit aan pa en ma gevraagd waarom wij gewoon bij twee pedifielen over de vloer kwamen, en ja, op papier vind ik het wel stom van mijn ouders. Maar gevoelsmatig helemaal niet, raar genoeg. Ik heb ook alleen maar leuke herinneringen aan ze. Maar goed, er zijn dus ouders die wel contact houden met incest-daders, en dat zijn niet per definitie slechte ouders, hoe raar ook misschien.
Maar ja, ik heb geen bananen! Ik heb géén bananen vandaag!
@ Verbal: Ik heb wel eens de uitspraak gehoord: In elke klas zit er minstens 1.
En dat is dan het aantal wat naar buiten komt he, er zijn zoveel gevallen die nooit het daglicht zien, die nooit in de statistieken worden opgenomen. Ik ken nl best veel slachtoffers en geen van allen heeft een veroordeelde dader, dus die tellen ook geen van allen mee met de cijfers. Dus 1 per klas zal nog een understatement zijn. het is denk ik ook de makkelijkste misdaad om te plegen, iig is er maar een hele kleine pakkans. Missleijkmakend als je er aan denkt wat er allemaal dus wel in je eigen flatgebouw MOET gebeuren
En dat is dan het aantal wat naar buiten komt he, er zijn zoveel gevallen die nooit het daglicht zien, die nooit in de statistieken worden opgenomen. Ik ken nl best veel slachtoffers en geen van allen heeft een veroordeelde dader, dus die tellen ook geen van allen mee met de cijfers. Dus 1 per klas zal nog een understatement zijn. het is denk ik ook de makkelijkste misdaad om te plegen, iig is er maar een hele kleine pakkans. Missleijkmakend als je er aan denkt wat er allemaal dus wel in je eigen flatgebouw MOET gebeuren
Ik heb ooit gelezen dat één op de drie mensen misbruikt is....
En nu ik er zelf over begin te praten hoor je het van mensen waarvan je het nooit had gedacht.
Er is zoveel leed waar niemand van weet...
Ik denk dat er best veel jongens misbruikt worden/zijn,maar dat die er minder snel over praten dan meisjes.
En nu ik er zelf over begin te praten hoor je het van mensen waarvan je het nooit had gedacht.
Er is zoveel leed waar niemand van weet...
Ik denk dat er best veel jongens misbruikt worden/zijn,maar dat die er minder snel over praten dan meisjes.
Ik hoorde laatst van mijn vriendin dat ze een paar jaar geleden verkracht is door een jongen tijdens vakantie. Weet niet precies hoe ik er mee om moet gaan en probeer vooral heel lief en begripvol te zijn. Maar van binnen voel ik pure haat voor die klootzak die haar dit heeft aangedaan.
Ze heeft het nooit durven melden en hij is er dus mee weggekomen. Als ik hem ooit tegenkom ligt hij een week later in een kist onder een grote zware steen...
Ze heeft het nooit durven melden en hij is er dus mee weggekomen. Als ik hem ooit tegenkom ligt hij een week later in een kist onder een grote zware steen...
I don't suffer from insanity; I enjoy every minute of it!
Klopt volgens mij ook. Vooral ook omdat een jongen/man niet tot nauwelijks geloofd wordt. Mannen zijn vaker daders maar weinig mensen kunnen zich echt voorstellen dat het ook slachtoffers kunnen zijn. En juist omdat die zo slecht op gevangen woren gaan ze het vaak ook zelf doen (Jong geleerd is oud gedaan is hier heel erg toepasselijk) Want je leert namelijk niet dat het niet goed want je kan nergens terecht.quote:Op dinsdag 13 februari 2007 10:00 schreef Cattara het volgende:
Ik heb ooit gelezen dat één op de drie mensen misbruikt is....
En nu ik er zelf over begin te praten hoor je het van mensen waarvan je het nooit had gedacht.
Er is zoveel leed waar niemand van weet...
Ik denk dat er best veel jongens misbruikt worden/zijn,maar dat die er minder snel over praten dan meisjes.
En ik kan heel goed begrijpen dat je je zo voelt. Enige dat je voor haar hoeft te doen is luisteren. Je kan het namelijk niet verwerken voor haar op oplossen. Dat zijn dingen die ze zelf moet doen. Jij kan alleen maar ondersteunen.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:38 schreef ChillyWilly het volgende:
Ik hoorde laatst van mijn vriendin dat ze een paar jaar geleden verkracht is door een jongen tijdens vakantie. Weet niet precies hoe ik er mee om moet gaan en probeer vooral heel lief en begripvol te zijn. Maar van binnen voel ik pure haat voor die klootzak die haar dit heeft aangedaan.
Ze heeft het nooit durven melden en hij is er dus mee weggekomen. Als ik hem ooit tegenkom ligt hij een week later in een kist onder een grote zware steen...
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Ik kan me best voorstellen dat je er moeite mee hebt....quote:Op vrijdag 16 februari 2007 16:38 schreef ChillyWilly het volgende:
Ik hoorde laatst van mijn vriendin dat ze een paar jaar geleden verkracht is door een jongen tijdens vakantie. Weet niet precies hoe ik er mee om moet gaan en probeer vooral heel lief en begripvol te zijn. Maar van binnen voel ik pure haat voor die klootzak die haar dit heeft aangedaan.
Ze heeft het nooit durven melden en hij is er dus mee weggekomen. Als ik hem ooit tegenkom ligt hij een week later in een kist onder een grote zware steen...
Maar goed dat je er begripvol mee om gaat !
Je vriendin kan trouwens aangifte doen...
Maar het was in het buitenland schreef je,was het iemand uit het buitenland ?
Er is ook veel info op het internet over dit onderwerp te vinden,misschien kun je daar iets mee ?
Als zij er problemen mee heeft kan ze ook altijd bij bureauslachtoffer hulp of maatschappelijk werk terrecht.
Voor veel mensen is het een opluchting om er over te praten.
Zowel voor slachtoffers als voor de mensen in de directe omgeving.
Sterkte.....
Hallo allemaal,
Ik heb het hele topic gelezen met alle reacties en wil ook even wat zeggen.
Ik heb nooit te maken gehad met (sexueel)misbruik of incest
Als ik ergens in de krant of op nieuws (of op fok) lees over verkrachtingen, misbruik oid voel ik me zo slecht.
Ik heb er ook ontzettend veel moeite mee dat verkrachters zulke lage straffen krijgen (in mijn ogen is 3 jaar een lage straf: Drie jaar cel voor verkrachten dochter)
Ik heb dit topic gelezen omdat ik al een tijdje met dit gevoel rond loop van machteloosheid en verdriet over dat deze dingen gebeuren.
Wat ik wil vragen: zou je je minder slecht voelen als de dader een straf zou krijgen (of als hij/zij gestraft is: voel je je dan minder slecht, of maakt dat niks meer uit)
en wat denken jullie over TBS, helpt dat voor dit soort mensen
Verder wil ik alle mensen die met (sexueel) misbruik te maken hebben (gehad) heel veel sterkte wensen.
Djayzz
Ik heb het hele topic gelezen met alle reacties en wil ook even wat zeggen.
Ik heb nooit te maken gehad met (sexueel)misbruik of incest
Als ik ergens in de krant of op nieuws (of op fok) lees over verkrachtingen, misbruik oid voel ik me zo slecht.
Ik heb er ook ontzettend veel moeite mee dat verkrachters zulke lage straffen krijgen (in mijn ogen is 3 jaar een lage straf: Drie jaar cel voor verkrachten dochter)
Ik heb dit topic gelezen omdat ik al een tijdje met dit gevoel rond loop van machteloosheid en verdriet over dat deze dingen gebeuren.
Wat ik wil vragen: zou je je minder slecht voelen als de dader een straf zou krijgen (of als hij/zij gestraft is: voel je je dan minder slecht, of maakt dat niks meer uit)
en wat denken jullie over TBS, helpt dat voor dit soort mensen
Verder wil ik alle mensen die met (sexueel) misbruik te maken hebben (gehad) heel veel sterkte wensen.
Djayzz
Vroegah, toen we voor een loempia nog naar Vietnam moesten.
Ik zou zelf nooit aangifte doen. Omdat ik het niet durf, maar ook door de lage straffen.
Een meisje dat ik ken is vanaf baby af aan misbruikt door haar vader, ze is op haar tweede dan ook het huis uit geplaatst omdat men erachter kwam. Zij heeft 20 jaar later een rechtszaak alsnog aangespannen (omdat het later tijdens bezoeken van paps weer gebeurde) en de vader kreeg eerst 2,5 jaar cel waarvan een half jaar voorwaardelijk, en toen vaders in hoger beroep ging werd het 1 jaar voorwaardelijk en 3 jaar TBS.
Een rechtszaak haalt zo ontzettend veel omhoog aan herinneringen en pijn, en als zoiets de uitkomst is.... afschuwelijk.
De maximale straf op misbruik staat op 12 jaar. En dan moet je volgens mij een serieverkrachter zijn en dat alle meisjes met onderbroekjes vol sperma naar de politie zijn gestapt om het even heel cru te zeggen.
Een meisje dat ik ken is vanaf baby af aan misbruikt door haar vader, ze is op haar tweede dan ook het huis uit geplaatst omdat men erachter kwam. Zij heeft 20 jaar later een rechtszaak alsnog aangespannen (omdat het later tijdens bezoeken van paps weer gebeurde) en de vader kreeg eerst 2,5 jaar cel waarvan een half jaar voorwaardelijk, en toen vaders in hoger beroep ging werd het 1 jaar voorwaardelijk en 3 jaar TBS.
Een rechtszaak haalt zo ontzettend veel omhoog aan herinneringen en pijn, en als zoiets de uitkomst is.... afschuwelijk.
De maximale straf op misbruik staat op 12 jaar. En dan moet je volgens mij een serieverkrachter zijn en dat alle meisjes met onderbroekjes vol sperma naar de politie zijn gestapt om het even heel cru te zeggen.
Vivre
Vind je ook niet dat die straffen verhoogd moeten worden?quote:Op dinsdag 3 april 2007 19:55 schreef Strychnine het volgende:
Ik zou zelf nooit aangifte doen. Omdat ik het niet durf, maar ook door de lage straffen
Het lijkt me namelijk dat als je verkracht wordt, je hele leven verwoest wordt.
Zoals je wel vaker op de FP leest, de dader krijgt 3 jaar, het slachtoffer levenslang
Dat lijkt me ook iddquote:Een rechtszaak haalt zo ontzettend veel omhoog aan herinneringen en pijn, en als zoiets de uitkomst is.... afschuwelijk.
Dit heb ik eerder gelezen in het topic.quote:De maximale straf op misbruik staat op 12 jaar. En dan moet je volgens mij een serieverkrachter zijn en dat alle meisjes met onderbroekjes vol sperma naar de politie zijn gestapt om het even heel cru te zeggen.
[edit]Sorry voor mijn rare vragen en zinsbouw, ik kan hier moeilijk over praten
Vroegah, toen we voor een loempia nog naar Vietnam moesten.
ok misschien een beetje cru? maar
Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?
--------------------------------------------------------------------------------
De dader die mij heeft misbruikt was mijn vader.
zou iemand dit een moeder op bepaalde hoogte mogen aanrekenen?
want misschien was zij wel niet mogelijk om de sexuele wensen van de man te vervullen??
dit is uiteraard erg zwart-wit. mar het kwam zomaar in me op en vroeg me eigenlijk af wat andere er van dachten?
Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?
--------------------------------------------------------------------------------
De dader die mij heeft misbruikt was mijn vader.
zou iemand dit een moeder op bepaalde hoogte mogen aanrekenen?
want misschien was zij wel niet mogelijk om de sexuele wensen van de man te vervullen??
dit is uiteraard erg zwart-wit. mar het kwam zomaar in me op en vroeg me eigenlijk af wat andere er van dachten?
Nee, ik denk dat als een man 'tekort komt' bij zijn vrouw, het het minst logische is dat hij zijn eigen kind misbruikt. Er zijn prostituees genoeg in dit land, en als het echt niet werkt kan je scheiden van je vrouw. Ik vind dat niets een excuus is voor het misbruiken van een kind. Die neiging is ziek.quote:Op dinsdag 3 april 2007 21:20 schreef MaVeR het volgende:
zou iemand dit een moeder op bepaalde hoogte mogen aanrekenen?
want misschien was zij wel niet mogelijk om de sexuele wensen van de man te vervullen??
dit is uiteraard erg zwart-wit. mar het kwam zomaar in me op en vroeg me eigenlijk af wat andere er van dachten?
Vivre
ach als ik mevrouw zou terugpakken dan zou ik misschien wel overgaan tot me kind. want dat zijn twee vliegen in 1 klap en vergeet niet dat sexuele frustatie iemand tot over de limit kan drijven!quote:Op dinsdag 3 april 2007 21:22 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Nee, ik denk dat als een man 'tekort komt' bij zijn vrouw, het het minst logische is dat hij zijn eigen kind misbruikt. Er zijn prostituees genoeg in dit land, en als het echt niet werkt kan je scheiden van je vrouw. Ik vind dat niets een excuus is voor het misbruiken van een kind. Die neiging is ziek.
maar ik heb dit topic niet verder doorgelezen en ben nogal offtopic (ik drink niet eens kofifie)
(ik drink niet eens kofifie)
Veel vrouwen weten het niet van hun man. Deels omdat ze er uberhaubt niet op letten omdat je het niet verwacht van je geliefde en deels natuurlijk omdat ze het niet willen weten.quote:Op dinsdag 3 april 2007 21:20 schreef MaVeR het volgende:
ok misschien een beetje cru? maar
Op woensdag 18 februari 2004 17:11 schreef Allantois het volgende:
en als het je bloedeigen familie is waar je eigenlijk van (hoort te) houd(en)?
--------------------------------------------------------------------------------
De dader die mij heeft misbruikt was mijn vader.
zou iemand dit een moeder op bepaalde hoogte mogen aanrekenen?
want misschien was zij wel niet mogelijk om de sexuele wensen van de man te vervullen??
dit is uiteraard erg zwart-wit. mar het kwam zomaar in me op en vroeg me eigenlijk af wat andere er van dachten?
Ik neem het mijn moeder wel kwalijk. Zij heeft altijd tegen mijn 13 jaar oudere zus gezegd dat ze verwachte dat mijn vader mij mogelijk zou misbruiken. Ze liet alleen wel toe dat ik alleen was met mijn vader. En dan heb je gewoon expres je ogen dicht gehouden.
Maar het heeft niks met het feit te maken of de vrouw de sexuele wensen kan vervullen van een man. Want hoe zou jij dat als vrouw willen als je man blijkbaar het fijn vind om met kleine jongetjes te spelen. Dan kan je nog zo enorm goed zijn in bed. Aan die wens kan je nooit voldoen.
Vaak gebeurt het niet omdat hij zijn vrouw wil terugpakken (en je moet ook enorm geschift zijn als je zo je vrouw terug wilt pakken) Maar het is veel al een macht spel. Over kinderen heb je namelijk als volwassenen veel meer macht dan je ooit bij een volwassene kan krijgen. Een kind is enorm makkelijk beinvloedbaar. Je eigen kind nog makkelijker. En als je zo enorm verknipt in je hoofd bent dat je dus graag macht wilt hebben en het fijn vind om kleine kinderen hun eigen waarde te slopen. Dan is er ook weinig wat dat kan stoppen.quote:Op dinsdag 3 april 2007 21:28 schreef MaVeR het volgende:
[..]
ach als ik mevrouw zou terugpakken dan zou ik misschien wel overgaan tot me kind. want dat zijn twee vliegen in 1 klap en vergeet niet dat sexuele frustatie iemand tot over de limit kan drijven!
maar ik heb dit topic niet verder doorgelezen en ben nogal offtopic (ik drink niet eens kofifie)
Maar voor een kind is het enorm lastig om aangifte te doen. Als je klein bent besef je nog niet dat het fout is. Als je ouder wordt wel en dan is de keuze. Doe ik aangifte en beleef ik de hel nogmaals terwijl de dader er maar 2 jaar straf voor krijg. Of probeer ik verder te leven ondanks dat ik er last van heb en bang ben dat hij het ook weer bij een ander kan doen.
En juist door die lage straffen weet je dat aangifte weinig nut heeft. Ok hij kan dan 2 jaar zich niet vergrijpen maar gaat dan echt wel weer verder. En voor die 2 jaar dat iemand anders veilig is geweest moet jij al het verdriet en alle pijn weer opnieuw beleven en het eigenlijk gewoon weer opnieuw beleven. Ik vraag me af in hoeverre dat het waard is.
[ Bericht 38% gewijzigd door RPG op 03-04-2007 22:02:57 ]
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
stop!quote:Op dinsdag 3 april 2007 21:55 schreef RPG het volgende:
[..]
Vaak gebeurt het niet omdat hij zijn vrouw wil terugpakken (en je moet ook enorm geschift zijn als je zo je vrouw terug wilt pakken) Maar het is veel al een macht spel. Over kinderen heb je namelijk als volwassenen veel meer macht dan je ooit bij een volwassene kan krijgen.
tot daar ging het goed. je kan iemand in de greep houden of jezelf bevredigen (sexueel of emotioneel) door een ander in de tang te hebben!
Ik spreek uit ervaring met een relatie waar ik in zat! en het gebeurd veel meer dan je denkt!
Ja daar heb je ook wel gelijk in.
Die mensen zijn alleen echt enorm geschift. Want dan verkracht je een kind eigenlijk expres om er iemand pijn mee te doen en daar je plezier uit te halen. Dat vind ik zelf nog erger dan iemand die een kind verkracht alleen maar omdat hij het fijn vind om het met een kind te doen. Ook die mensen zijn ziek in hun hoofd maar hun hielden er vaak geen rekening mee wat het voor een kind doet. Terwijl die eerste groep dat vaak juist wel weet en dat juist ook hetgene is wat ze willen.
Die mensen zijn alleen echt enorm geschift. Want dan verkracht je een kind eigenlijk expres om er iemand pijn mee te doen en daar je plezier uit te halen. Dat vind ik zelf nog erger dan iemand die een kind verkracht alleen maar omdat hij het fijn vind om het met een kind te doen. Ook die mensen zijn ziek in hun hoofd maar hun hielden er vaak geen rekening mee wat het voor een kind doet. Terwijl die eerste groep dat vaak juist wel weet en dat juist ook hetgene is wat ze willen.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Kinderverkrachtingen hebben vaak meer met macht te maken dan met seksuele lusten. Dus meestal is de eerste reden voor verkrachting macht, de tweede lust/pedofilie, de derde zal pas iets zijn als dat je je vrouw ermee te pakken wil nemen denk ik.
Vivre
Dat ben ik met je eens, maar ik ken een geval dat een vrouw wist dat haar man zowel haar zoontje als dochter pakte en ze deed vrij weinig, ze rotte hem de straat op maar liet hem wel 1x per 2 weken ofzo zn kinderen zien................quote:Op dinsdag 3 april 2007 21:22 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Nee, ik denk dat als een man 'tekort komt' bij zijn vrouw, het het minst logische is dat hij zijn eigen kind misbruikt. Er zijn prostituees genoeg in dit land, en als het echt niet werkt kan je scheiden van je vrouw. Ik vind dat niets een excuus is voor het misbruiken van een kind. Die neiging is ziek.
Ophangen aan de hoogste boom had ze moeten doen. Boven open zee dumpen. Weg met zo'n smeerlap!!!!
In dat geval vind ik de moeder wel fout, omdat die het willens en wetens toe laat.quote:Op woensdag 4 april 2007 09:43 schreef TJDoornbos het volgende:
[..]
Dat ben ik met je eens, maar ik ken een geval dat een vrouw wist dat haar man zowel haar zoontje als dochter pakte en ze deed vrij weinig, ze rotte hem de straat op maar liet hem wel 1x per 2 weken ofzo zn kinderen zien................
Ophangen aan de hoogste boom had ze moeten doen. Boven open zee dumpen. Weg met zo'n smeerlap!!!!
Mijn moeder vroeg al vanaf mijn zevende ongeveer of ik misbruikt werd (op een kinderlijke manier). Het antwoord van mij was altijd nee. Zij merkte aan mij al vanaf mijn peutertijd dat ik raar gedrag vertoonde, trok me mee naar jeugdzorg, jeugdzorg wist na 2 (!) afspraken al wat het geval was, Strych was gewoon hoogbegaafd, en ze was in de pre-puberteit, daarom deed ze zo raar.
Mijn moeder was erg beschermend, ze vond het moeilijk om me uit logeren te laten gaan, omdat ze ergens een moederinstinct had dat er wat gebeurde, maar ze wist niet hoe, niet waar, en ik bleef het ontkennen, waardoor uiteindelijk zelfs mijn vader (die niet! de dader was) haar voor gek verklaarde. Wie zou strych nou wat aan willen doen?
Pas op mijn zestiende heb ik eerlijk kunnen vertellen aan zowel de hulpverlening (opname) en mijn moeder, dat ik inderdaad vanaf mijn peutertijd misbruikt was, en door wie.
Mijn moeder voelt zich nog steeds zo ontzettend schuldig, en rekent het zichzelf aan dat ze het niet heeft kunnen stoppen of tegenhouden. Terwijl ik gewoon elke keer van school af werd gehaald, ik moest van daders verplicht liegen tegen mijn moeder dat ik naar een vriendje/vriendinnetje ging zodat ik met hun mee kon. Ik heb als kind mijn ouders zo vaak bedrogen, om maar te zorgen dat het spelletje dat de daders speelden niet kon stoppen.
Dat neem ik ze nog het meest kwalijk. Door hun is de band met mijn moeder ontzettend slecht geweest, ze vertelden me op een gegeven moment dat mijn moeder ervan wist en ermee te maken had, met als gevolg dat ik ofwel agressief werd tegenover mijn moeder, ofwel ontzettend angstig, dat ik letterlijk in elkaar dook als ze iets zei. Ik wilde geen knuffel van haar aannemen, als k gevallen was rende ik niet naar haar maar naar de buurvrouw.
Mijn moeders hart is hierdoor gebroken, ik ben haar enige kind.
En als mensen horen nu dat mijn oom de dader was, waar ik wel eens ging logeren, gebeurd het sosm nog dat ze zeggen; had je moeder dan niks door?
En dan kan ik ze wel aanvliegen, want het klinkt bijna als een beschuldiging. Want ja, mijn moeder had wel wat door, maar ze werd voor gek verklaard, omdat ik het ontkende.
Ik hoop dat jullie een beetje snappen waar ik heen wil met dit verhaal, want ik krijg het niet erg duidelijk mijn toetsenbord uit, sorry.
Vivre
Dat moet echt vreselijk voor je ma zijn Strych......
Voor jouw ook wel uiteraard maar je ma wist dat er wat was maar kon niks omdat jij je kaken op elkaar hield..........dat ze zich schuldig voelt is nergens voor nodig maar wel logisch
Voor jouw ook wel uiteraard maar je ma wist dat er wat was maar kon niks omdat jij je kaken op elkaar hield..........dat ze zich schuldig voelt is nergens voor nodig maar wel logisch
Het is gewoon zo dat in mijn ogen moeders ook vrij snel worden aangekeken erop, want die zouden toch hun kind moeten beschermen, en hoe kan het dan toch gebeuren.
Maar echt, daders zijn geslepen, moeders weten het vaak niet.
En als moeders het wel weten zijn het echt hele zieke, ontaarde moeders.
Maar echt, daders zijn geslepen, moeders weten het vaak niet.
En als moeders het wel weten zijn het echt hele zieke, ontaarde moeders.
Vivre
Dat lijkt me ook echt een hel geweest voor je moeder. Want als moeder heb je meestal het beste voor met je eigen kind. En op het moment dat je dit vermoed maar het eigenlijk ontkent wordt is dat enorm lastig voor haar omdat een moeder instinct vaak wel klopt.
En voor jou is het natuurlijk ook enorm lastig geweest omdat je er eigenlijk niet over wou lliegen maar gedwongen werd.
Is er ook nog iets met je oom gebeurd (via politie of dergelijke) of heeft hij er voor de rest geen straf voor gehad?
En voor jou is het natuurlijk ook enorm lastig geweest omdat je er eigenlijk niet over wou lliegen maar gedwongen werd.
Is er ook nog iets met je oom gebeurd (via politie of dergelijke) of heeft hij er voor de rest geen straf voor gehad?
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Hij heeft er geen straf voor gehad, ik wil geen aangifte oid doen. Omdat ik de beerput niet open wil trekken omdat ik dat niet aan kan, en ook om de achterlijk lage straffen.
Vivre
quote:Op dinsdag 3 april 2007 19:55 schreef Strychnine het volgende:
Ik zou zelf nooit aangifte doen. Omdat ik het niet durf, maar ook door de lage straffen.
Een meisje dat ik ken is vanaf baby af aan misbruikt door haar vader, ze is op haar tweede dan ook het huis uit geplaatst omdat men erachter kwam. Zij heeft 20 jaar later een rechtszaak alsnog aangespannen (omdat het later tijdens bezoeken van paps weer gebeurde) en de vader kreeg eerst 2,5 jaar cel waarvan een half jaar voorwaardelijk, en toen vaders in hoger beroep ging werd het 1 jaar voorwaardelijk en 3 jaar TBS.
Een rechtszaak haalt zo ontzettend veel omhoog aan herinneringen en pijn, en als zoiets de uitkomst is.... afschuwelijk.
De maximale straf op misbruik staat op 12 jaar. En dan moet je volgens mij een serieverkrachter zijn en dat alle meisjes met onderbroekjes vol sperma naar de politie zijn gestapt om het even heel cru te zeggen.
Vivre
Begrijp ik heel goed hoor. Ik heb exact hetzelfde met mijn vader. Ik vind het niet waard voor mijzelf om er aangifte van te doen nu.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Klinkt misschien heel stom, maar ik wil toch even zeggen dat ik respect voor je heb dat je hier er vrij open voor bent. Voor mij is het al heel moeilijk, en ik ben van het vrouwelijke geslacht. Maar over misbruik bij mannen, volgens mij moet daar een nog groter taboe over liggen, en moet het ergens nog moeilijker zijn om het te zeggen.quote:Op woensdag 4 april 2007 10:10 schreef RPG het volgende:
Begrijp ik heel goed hoor. Ik heb exact hetzelfde met mijn vader. Ik vind het niet waard voor mijzelf om er aangifte van te doen nu.
Vivre
ik ben misbruikt toen 8 ofzo was, ik weet waar de dader woon maar op de 1 of andere manier ben ik bang voor hem.
Hoeft helemaal niet aangezien ik 110kg afgetraind ben en talent heb in fullcontact vechtsporten.
Gewoon angst
Hoeft helemaal niet aangezien ik 110kg afgetraind ben en talent heb in fullcontact vechtsporten.
Gewoon angst
je icoon is te groot, max 100kB
Zouden ze echt straffen van 90 jaar uitdelen zou het wat helpen maar die 2 a 3 jaar misschien 5 is het meestal voor de meisjes terecht niks waard. Al vind ik wel als meisje a aangifte doet tegen Harry dat meisje b c en d die ook door harry gepakt zijn mee moeten gaan want met 4 aangiftes blijftie wel lang vast (althans mag ik toch hopen)
Maar ik zit nog steeds te wachten tot Wilders een wetsvoorstel voor dumpen boven open zee indiend!!!
Maar ik zit nog steeds te wachten tot Wilders een wetsvoorstel voor dumpen boven open zee indiend!!!
neuh maar wel begrijpelijkquote:Op woensdag 4 april 2007 10:16 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
maar goed ik denk vaak aan moord en dat is ook niet goed
Klopt er zit een erg groot taboe op. Maar voor mijn gevoel is het veel eerlijker als ik er over praat. Ik heb namelijk nooit mijn eigen vader aangegeven voor sexueel misbruik van mij (hij heeft wel gezeten voor lichamelijk misbruik van het hele gezin) Aan de ene kant voel ik me er schuldig om dat ik dat niet gedaan heb omdat hij het dan namelijk niet bij iemand anders kan doen op het moment dat hij er voor vast zit. Alleen ik heb er zelf nog veelste veel moeite mee als ik alle details boven moet halen. Dus ik heb voor mijzelf gekozen.quote:Op woensdag 4 april 2007 10:11 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Klinkt misschien heel stom, maar ik wil toch even zeggen dat ik respect voor je heb dat je hier er vrij open voor bent. Voor mij is het al heel moeilijk, en ik ben van het vrouwelijke geslacht. Maar over misbruik bij mannen, volgens mij moet daar een nog groter taboe over liggen, en moet het ergens nog moeilijker zijn om het te zeggen.
Dit probeer ik zoveel mogelijk te compenseren door andere te helpen. (op 1 of andere manier leer ik ook IRL vaak mensen kennen bij wij het gebeurt is) en juist omdat ik er open over praat gaan andere mensen er vaak ook opener over praten. En hoe meer er open over gepraat kan worden hoe eerder het taboe weg kan gaan. Maar ook hoe eerder mensen het kunnen verwerken (het is namelijk veel fijner om er over te praten met iemand die weet hoe je je voelt) En elk slachtoffer dat er voor uit kan komen. En daardoor inziet dat zij/hij niet de enige is en vooral ook niet zelf de schuld heeft is al een enorme stap voorwaards.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Weet iemand in je omgeving dat het gebeurt is? Of is het eigenlijk een geheim dat je altijd al bij je draagt?quote:Op woensdag 4 april 2007 10:12 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
ik ben misbruikt toen 8 ofzo was, ik weet waar de dader woon maar op de 1 of andere manier ben ik bang voor hem.
Hoeft helemaal niet aangezien ik 110kg afgetraind ben en talent heb in fullcontact vechtsporten.
Gewoon angst
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Wat een klotevader, dat moet de naam vader niet dragen. Is er na die aangifte nog iets gedaan?quote:Op woensdag 4 april 2007 10:31 schreef RPG het volgende:
[..]
Klopt er zit een erg groot taboe op. Maar voor mijn gevoel is het veel eerlijker als ik er over praat. Ik heb namelijk nooit mijn eigen vader aangegeven voor sexueel misbruik van mij (hij heeft wel gezeten voor lichamelijk misbruik van het hele gezin) Aan de ene kant voel ik me er schuldig om dat ik dat niet gedaan heb omdat hij het dan namelijk niet bij iemand anders kan doen op het moment dat hij er voor vast zit. Alleen ik heb er zelf nog veelste veel moeite mee als ik alle details boven moet halen. Dus ik heb voor mijzelf gekozen.
Dit probeer ik zoveel mogelijk te compenseren door andere te helpen. (op 1 of andere manier leer ik ook IRL vaak mensen kennen bij wij het gebeurt is) en juist omdat ik er open over praat gaan andere mensen er vaak ook opener over praten. En hoe meer er open over gepraat kan worden hoe eerder het taboe weg kan gaan. Maar ook hoe eerder mensen het kunnen verwerken (het is namelijk veel fijner om er over te praten met iemand die weet hoe je je voelt) En elk slachtoffer dat er voor uit kan komen. En daardoor inziet dat zij/hij niet de enige is en vooral ook niet zelf de schuld heeft is al een enorme stap voorwaards.
Ik herken verder heel erg wat je zegt. Ik ben zelf niet een onwijze prater erover, maar ook ik ken vrij veel mensen in mijn eigen omgeving bij wie het gebeurd is, en door ze te laten weten dat ze niet de enige zijn durven ze me vaak in vertrouwen te nemen, wat voor hun een hele opluchting, maar daarnaast vooral een hele grote, positieve stap is. En dat doet mij dan weer goed.
Mijn therapeute heeft ooit tijdens mijn opname gezegd dat het wel iets voor mij zou zijn om ervaringsdeskundige te worden, gebonden aan een instelling. Om met jongeren/kinderen te praten die ook in opname zitten en een kutverleden hebben. Dit sprak me heel erg aan. Een soort van 'dan is al mijn shit niet voor niets geweest', nu kan ik er nog iemand mee helpen.
Ik moet nu weg, ben er over 2 uurtjes ongeveer weer, dan kom ik weer verder lezen/posten hier.
Vivre
een paar mensen weten, maar ik heb gezegt dat niemand er mee mag bemoeien. Ik los dit zelf opquote:Op woensdag 4 april 2007 10:32 schreef RPG het volgende:
[..]
Weet iemand in je omgeving dat het gebeurt is? Of is het eigenlijk een geheim dat je altijd al bij je draagt?
je icoon is te groot, max 100kB
Mijn beide ouders zijn de naam ouders niet waard.quote:Op woensdag 4 april 2007 10:36 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Wat een klotevader, dat moet de naam vader niet dragen. Is er na die aangifte nog iets gedaan?
Ik herken verder heel erg wat je zegt. Ik ben zelf niet een onwijze prater erover, maar ook ik ken vrij veel mensen in mijn eigen omgeving bij wie het gebeurd is, en door ze te laten weten dat ze niet de enige zijn durven ze me vaak in vertrouwen te nemen, wat voor hun een hele opluchting, maar daarnaast vooral een hele grote, positieve stap is. En dat doet mij dan weer goed.
Mijn therapeute heeft ooit tijdens mijn opname gezegd dat het wel iets voor mij zou zijn om ervaringsdeskundige te worden, gebonden aan een instelling. Om met jongeren/kinderen te praten die ook in opname zitten en een kutverleden hebben. Dit sprak me heel erg aan. Een soort van 'dan is al mijn shit niet voor niets geweest', nu kan ik er nog iemand mee helpen.
Ik moet nu weg, ben er over 2 uurtjes ongeveer weer, dan kom ik weer verder lezen/posten hier.
Mijn vader heeft anderhalf jaar lang vastgezeten voor huiselijk geweld en gijzeling en nog wat dingen maar ik was toen ongeveer 6 jaar dus exact kan ik het me niet herinneren. Na die anderhalf jaar had hij ook nog een jaar een straat verbod. hij is na de gevangenis ook nooit meer terug gekomen. Of hij uberhaubt nog leeft weet ik niet eens.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
En hoe had je het in gedachte het op te lossen? Als je hem in elkaar gaat slaan of zelfs vermoorden heb je dus eigenlijk toe gelaten dat die gast jou leven verneukt heeft. En ik snap hoe enorm pijnlijk het moet zijn. Vooral als hij nog in je omgeving woont. Maar doe het zoveel mogelijk via de legale manier en zorg er dus voor dat die kerel niet nu alsnog het voor elkaar heeft dat jij jou eigen leven verpest. Hij heeft je leven al enorm verscheurd toen je 8 was Maar nu moet jij laten zien dat jij veel beter bent dan hem. Als hij nog wel vaak met kinderen samen is zorg dan er alleen wel voor dat meer mensen het horen. Want mogelijk doet hij het ook met andere kinderen. (Ik weet niet wat jou relatie tot die man was)quote:Op woensdag 4 april 2007 10:40 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
[..]
een paar mensen weten, maar ik heb gezegt dat niemand er mee mag bemoeien. Ik los dit zelf op
Klopt voor mijn gevoel maakt het echt niks uit. Alleen heb ik liever dat hij niet meer leeft en het liefst al 15 jaar niet meer omdat hij het dan ook nooit meer bij iemand anders heeft kunnen doen.quote:Op woensdag 4 april 2007 10:45 schreef TJDoornbos het volgende:
Kan me voorstellen dat het je ook niet boeit oftie nog leeft RPG
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
ik was zegmaar 8 en hij 17 of 18 ofzo, hij heeft ook een aantal broers en die zijn ook pedo. Ik weet nog goed een vent van rond de 40 (zo'n broer) die kon me speciale krachten geven enzo. Ik vroeg hoe en hij zei dat ik wel direct aan zijn ding kon zitten.quote:Op woensdag 4 april 2007 10:45 schreef RPG het volgende:
[..]
En hoe had je het in gedachte het op te lossen? Als je hem in elkaar gaat slaan of zelfs vermoorden heb je dus eigenlijk toe gelaten dat die gast jou leven verneukt heeft. En ik snap hoe enorm pijnlijk het moet zijn. Vooral als hij nog in je omgeving woont. Maar doe het zoveel mogelijk via de legale manier en zorg er dus voor dat die kerel niet nu alsnog het voor elkaar heeft dat jij jou eigen leven verpest. Hij heeft je leven al enorm verscheurd toen je 8 was Maar nu moet jij laten zien dat jij veel beter bent dan hem. Als hij nog wel vaak met kinderen samen is zorg dan er alleen wel voor dat meer mensen het horen. Want mogelijk doet hij het ook met andere kinderen. (Ik weet niet wat jou relatie tot die man was)
[..]
Klopt voor mijn gevoel maakt het echt niks uit. Alleen heb ik liever dat hij niet meer leeft en het liefst al 15 jaar niet meer omdat hij het dan ook nooit meer bij iemand anders heeft kunnen doen.
Als ik er nu bij nadenk moeten die mensen gewoon dood, ze wonen 500m bij me vandaan. Echt dood en dat zal ook wel gebeuren
je icoon is te groot, max 100kB
Maar dan is er dus grote kans dat ze het bij meer kinderen gedaan hebben?
Weten je ouders dit ook? Want dan snap ik niet hoe die het kunnen accepteren dat ze nog zo dichtbij wonen. Als ouder wil je toch niet dat je kind er elke dag nog mee geconfronteerd kan worden.
Weten je ouders dit ook? Want dan snap ik niet hoe die het kunnen accepteren dat ze nog zo dichtbij wonen. Als ouder wil je toch niet dat je kind er elke dag nog mee geconfronteerd kan worden.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
ik werd er pas op mijn 16ste bewust van en ben nu 23.quote:Op woensdag 4 april 2007 11:00 schreef RPG het volgende:
Maar dan is er dus grote kans dat ze het bij meer kinderen gedaan hebben?
Weten je ouders dit ook? Want dan snap ik niet hoe die het kunnen accepteren dat ze nog zo dichtbij wonen. Als ouder wil je toch niet dat je kind er elke dag nog mee geconfronteerd kan worden.
je icoon is te groot, max 100kB
Net zo oud als ik nu ben dus. Ik weet niet hoeveel je er al over hebt kunnen praten en of het bij jou nog enorm veel invloed heeft op jou leven? Denk je er bijv. nog veel aan of is het nu meer echt op de achtergrond gekomen?
Mocht je er natuurlijk ooit over willen praten buiten het forum mag dat altijd via msn (geld natuurlijk ook voor andere)
Mocht je er natuurlijk ooit over willen praten buiten het forum mag dat altijd via msn (geld natuurlijk ook voor andere)
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Waarom moeten mensen altijd over alles praten, praten is wel goed enzo, maar er veranderd niets aan de gebeurde situatiequote:Op woensdag 18 februari 2004 17:56 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar kan zij er na dit alles over praten waneer ze wil?
Als dat zo is dan is het goed, maar er zijn er veel die dat niet kunnen uit schaamte.
[b]Op zaterdag 3 juni 2006 18:14 schreef Dirktator het volgende:[/b]
Zelden zoeen hendig sjieke OP meegemaakt! :D
[quote][b]Op woensdag 14 juni 2006 20:41 schreef Jeff1981 het volgende:[/b]
En met 2 handen heb je al een trio :P
Zelden zoeen hendig sjieke OP meegemaakt! :D
[quote][b]Op woensdag 14 juni 2006 20:41 schreef Jeff1981 het volgende:[/b]
En met 2 handen heb je al een trio :P
Maar op het moment dat je er over kan praten kan je het ook een plek geven. Zolang je alles binnenhoud ga je het opkroppen en blijf je je er enorm rot om voelen om dat je er niks mee kan.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Ja dat is waar, maar dat geld niet voor iedereen, ik persoonlijk vind in een hoop gevallen praten overrated, maar met zo'n mening ben ik in dit subforum niet helemaal in mijn voordeel denk ik
[b]Op zaterdag 3 juni 2006 18:14 schreef Dirktator het volgende:[/b]
Zelden zoeen hendig sjieke OP meegemaakt! :D
[quote][b]Op woensdag 14 juni 2006 20:41 schreef Jeff1981 het volgende:[/b]
En met 2 handen heb je al een trio :P
Zelden zoeen hendig sjieke OP meegemaakt! :D
[quote][b]Op woensdag 14 juni 2006 20:41 schreef Jeff1981 het volgende:[/b]
En met 2 handen heb je al een trio :P
je ziet het denk ik ook verkeerd. Je moet niet praten omdat andere dat willen. Maar praten wanneer je er zelf voor open staat en het zelf wilt. Als je namelijk gaat praten omdat andere dat willen is dat 90% van de gevallen niet fijn omdat je gedwongen wordt iets omhoog te laten komen kwa gevoelens of gebeurtenissen terwijl je dit niet wilt.
Maar op het moment dat je wilt praten is het zo enorm fijn als er een luisterend oor is en je daar je ding kwijt kan.
Dus praten is eigenlijk voor iedereen goed op momenten dat die het zelf wilt. En sommige willen er nooit over praten en sommige het liefste elke dag.
Maar op het moment dat je wilt praten is het zo enorm fijn als er een luisterend oor is en je daar je ding kwijt kan.
Dus praten is eigenlijk voor iedereen goed op momenten dat die het zelf wilt. En sommige willen er nooit over praten en sommige het liefste elke dag.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Ja dat is wel waar, maar ik bedoel meer dat bij elk topic in dit subforum de eerste tip is, "praat er met iemand over" ik vind dat wel een beetje makkelijkquote:Op woensdag 4 april 2007 14:49 schreef RPG het volgende:
je ziet het denk ik ook verkeerd. Je moet niet praten omdat andere dat willen. Maar praten wanneer je er zelf voor open staat en het zelf wilt. Als je namelijk gaat praten omdat andere dat willen is dat 90% van de gevallen niet fijn omdat je gedwongen wordt iets omhoog te laten komen kwa gevoelens of gebeurtenissen terwijl je dit niet wilt.
Maar op het moment dat je wilt praten is het zo enorm fijn als er een luisterend oor is en je daar je ding kwijt kan.
Dus praten is eigenlijk voor iedereen goed op momenten dat die het zelf wilt. En sommige willen er nooit over praten en sommige het liefste elke dag.
[b]Op zaterdag 3 juni 2006 18:14 schreef Dirktator het volgende:[/b]
Zelden zoeen hendig sjieke OP meegemaakt! :D
[quote][b]Op woensdag 14 juni 2006 20:41 schreef Jeff1981 het volgende:[/b]
En met 2 handen heb je al een trio :P
Zelden zoeen hendig sjieke OP meegemaakt! :D
[quote][b]Op woensdag 14 juni 2006 20:41 schreef Jeff1981 het volgende:[/b]
En met 2 handen heb je al een trio :P
Dat lijkt ook makkelijk. Maar er over praten (en vooral er klaar voor zijn) is het lastigste. Maar 90% van de gevallen zal je je al iets beter voelen als je er met iemand (die je vertrouwd) over kan praten.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Even een vraagje als buitenstaander,
Denken jullie dat zonder alles weer op te rakelen er toch een mogelijkheid is om de dader te laten stoppen (mocht hij/zij nog steeds actief zijn) Kan je aan je omgeving vertellen dat hij je misbruikt heeft, of proberen te zorgen dat hij/zij niet meer in de buurt van kinderen komt. Of publieke vernedering?
Veel sterkte allemaal en dankjewel
Djayzz
Denken jullie dat zonder alles weer op te rakelen er toch een mogelijkheid is om de dader te laten stoppen (mocht hij/zij nog steeds actief zijn) Kan je aan je omgeving vertellen dat hij je misbruikt heeft, of proberen te zorgen dat hij/zij niet meer in de buurt van kinderen komt. Of publieke vernedering?
Veel sterkte allemaal en dankjewel
Djayzz
Vroegah, toen we voor een loempia nog naar Vietnam moesten.
Enige nette manier is aangifte doen. Maar dan moet je echt alles weer op rakelen voor de agenten.
Een minder nette manier is een anonieme brief in zijn straat aan alle bewoners geven. met daarin wat er gebeurt is. Probleem is alleen dat hij gerechtelijke stappen kan ondernemen. En dan is hij opeens slachtoffer.
Ik kan er met mijn omgeving over praten. Maar dat komt ook omdat ik mijn beide ouders niet meer zie. dus er zit niks meer in mijn weg om er open over te praten.
Een minder nette manier is een anonieme brief in zijn straat aan alle bewoners geven. met daarin wat er gebeurt is. Probleem is alleen dat hij gerechtelijke stappen kan ondernemen. En dan is hij opeens slachtoffer.
Ik kan er met mijn omgeving over praten. Maar dat komt ook omdat ik mijn beide ouders niet meer zie. dus er zit niks meer in mijn weg om er open over te praten.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Ik snap je verhaal heel goed.quote:Op woensdag 4 april 2007 09:51 schreef Strychnine het volgende:
[..]
In dat geval vind ik de moeder wel fout, omdat die het willens en wetens toe laat.
Mijn moeder vroeg al vanaf mijn zevende ongeveer of ik misbruikt werd (op een kinderlijke manier). Het antwoord van mij was altijd nee. Zij merkte aan mij al vanaf mijn peutertijd dat ik raar gedrag vertoonde, trok me mee naar jeugdzorg, jeugdzorg wist na 2 (!) afspraken al wat het geval was, Strych was gewoon hoogbegaafd, en ze was in de pre-puberteit, daarom deed ze zo raar.
Mijn moeder was erg beschermend, ze vond het moeilijk om me uit logeren te laten gaan, omdat ze ergens een moederinstinct had dat er wat gebeurde, maar ze wist niet hoe, niet waar, en ik bleef het ontkennen, waardoor uiteindelijk zelfs mijn vader (die niet! de dader was) haar voor gek verklaarde. Wie zou strych nou wat aan willen doen?
Pas op mijn zestiende heb ik eerlijk kunnen vertellen aan zowel de hulpverlening (opname) en mijn moeder, dat ik inderdaad vanaf mijn peutertijd misbruikt was, en door wie.
Mijn moeder voelt zich nog steeds zo ontzettend schuldig, en rekent het zichzelf aan dat ze het niet heeft kunnen stoppen of tegenhouden. Terwijl ik gewoon elke keer van school af werd gehaald, ik moest van daders verplicht liegen tegen mijn moeder dat ik naar een vriendje/vriendinnetje ging zodat ik met hun mee kon. Ik heb als kind mijn ouders zo vaak bedrogen, om maar te zorgen dat het spelletje dat de daders speelden niet kon stoppen.
Dat neem ik ze nog het meest kwalijk. Door hun is de band met mijn moeder ontzettend slecht geweest, ze vertelden me op een gegeven moment dat mijn moeder ervan wist en ermee te maken had, met als gevolg dat ik ofwel agressief werd tegenover mijn moeder, ofwel ontzettend angstig, dat ik letterlijk in elkaar dook als ze iets zei. Ik wilde geen knuffel van haar aannemen, als k gevallen was rende ik niet naar haar maar naar de buurvrouw.
Mijn moeders hart is hierdoor gebroken, ik ben haar enige kind.
En als mensen horen nu dat mijn oom de dader was, waar ik wel eens ging logeren, gebeurd het sosm nog dat ze zeggen; had je moeder dan niks door?
En dan kan ik ze wel aanvliegen, want het klinkt bijna als een beschuldiging. Want ja, mijn moeder had wel wat door, maar ze werd voor gek verklaard, omdat ik het ontkende.
Ik hoop dat jullie een beetje snappen waar ik heen wil met dit verhaal, want ik krijg het niet erg duidelijk mijn toetsenbord uit, sorry.
Jij omschrijft wat er nu bij ons gebeurd.
Ik doe er alles aan om mn kind te helpen,jeugdzorg zegt precies hetzelfde als bij jou toen.
In ons geval gaat het om mijn oudste (14)en ik ben de moeder die hem al toen hij jong(4) was ook deze vraag heb gesteld omdat ik ook voelde dat er iets niet klopte.
Al een half jaar lang leef ik deze nachtmerrie en er is geen instnatie die helpt omdat mn oudste alles ontkend,mn jongste was de gene die wel iets losliet en de politie is er nu mee bezig....
Als je wilt mag je me mailen,misschien kunnen we wat ervaringen uitwisselen ?
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik moet doen omdat mn oudste door mn ex familie van de buitenwereld word afgesloten.
Cattara, mijn pm box staat open voor je, als je dan je mail doorgeeft (of even om de mijne vraagt) kunnen we mailen, of msn als je wil. Sterkte met alles.
Vivre
Tief toch een end op. Dit gaat over vrouwen die zijn misbruikt Eikel.quote:Op maandag 5 februari 2007 12:14 schreef Originele_Naam het volgende:
[..]
Mijn standpunt hier is, niet zoveel zeuren, maar gewoon actie ondernemen. Maakt niet uit in welk opzicht
offtopic: kan er niet 1 centrale topic komen voor hopeloze mannen die geen vriendin kunnen krijgen, ik word onderhand wel gek van topic nummer zoveel over hetzelfde onderwerp
Als ik brak als een stuk metaal was het gelijk over. Nu lijd ik al 20 jaar.
Geboortedatum: 03-12-1998quote:Op woensdag 4 april 2007 10:12 schreef ikhebeenvraagje het volgende:
ik ben misbruikt toen 8 ofzo was, ik weet waar de dader woon maar op de 1 of andere manier ben ik bang voor hem.
Hoeft helemaal niet aangezien ik 110kg afgetraind ben en talent heb in fullcontact vechtsporten.
Gewoon angst
een knulletje van 8 van 110 kg en afgetraind?
stoer!
Creationists eagerly seek a gap in present-day knowledge or understanding. If an apparent gap is found, it is assumed that God, by default, must fill it
Grote kans dat dat niet zijn echte geboortedatum is, ik denk niet dat er zulke jonge fokkers zitten En aan zijn taalgebruik te zien is hij wel ouder dan 8quote:Op vrijdag 6 april 2007 02:46 schreef Carolyne1575 het volgende:
[..]
Geboortedatum: 03-12-1998
een knulletje van 8 van 110 kg en afgetraind?
stoer!
Vivre
Het IQ van sommige is lager dan dat van iemand van 8 hoor......quote:Op vrijdag 6 april 2007 10:54 schreef Strychnine het volgende:
[..]
Grote kans dat dat niet zijn echte geboortedatum is, ik denk niet dat er zulke jonge fokkers zitten En aan zijn taalgebruik te zien is hij wel ouder dan 8
Maar laten we OT blijven
Wat een bijzonder goed plan.quote:Op vrijdag 6 april 2007 13:03 schreef TJDoornbos het volgende:
Maar laten we OT blijven
Ik denk, en weet uit ervaringen, dat sommige nare dingen uit je kindertijd ook zo onwerkelijk lijken dat je jezelf al gauw gek verklaard. Tot op de dag van vandaag weet ik niet of mijn nachtmerries en "dagmerries" ook waar zijn. En die gaan over een familielid. Toch ga je erover praten met mensen uit je omgeving (zoals psychologen) en die uiten dan dat ze het vermoeden hebben dat je misbruikt bent. De herinneringen zijn er, er zijn al mensen die je geloven, maar toch blijf je je wanhopig vasthouden aan het feit dat je het verzonnen hebt en het gewoon niet waar is.
Ik denk dat dat bij veel mensen ook groot probleem is. Je leest vaak over mensen die hun hele familie kapot hebben gemaakt en uiteindelijk bewust of onbewust bleken te liegen.
Nou, hoewel alles wat ik voel totale waarheid voor mij is, ben ik toch ergens bang dat het dat niet is en ik zo mensen kapot maak. En zo kom je nooit aan verwerken toe omdat je je bek er niet over opentrekt.
Niet onder ogen willen zien wat er nou daadwerkelijk is gebeurd is ook een goede reden om er nooit je mond over open te doen.
Ik weet dat het beter is als ik het in ieder geval ga hebben over nare ervaringen later in mijn leven, maar dat kan/wil ik nu nog niet. Waarom zou je het dan wel "neergooien" bij familieleden/vrienden die het ook alleen maar als "nutteloze" last bij zich dragen?
Zomaar een gedachte uit mijn hoofd die misschien ook wat duidelijkheid geeft.
Ik denk dat dat bij veel mensen ook groot probleem is. Je leest vaak over mensen die hun hele familie kapot hebben gemaakt en uiteindelijk bewust of onbewust bleken te liegen.
Nou, hoewel alles wat ik voel totale waarheid voor mij is, ben ik toch ergens bang dat het dat niet is en ik zo mensen kapot maak. En zo kom je nooit aan verwerken toe omdat je je bek er niet over opentrekt.
Niet onder ogen willen zien wat er nou daadwerkelijk is gebeurd is ook een goede reden om er nooit je mond over open te doen.
Ik weet dat het beter is als ik het in ieder geval ga hebben over nare ervaringen later in mijn leven, maar dat kan/wil ik nu nog niet. Waarom zou je het dan wel "neergooien" bij familieleden/vrienden die het ook alleen maar als "nutteloze" last bij zich dragen?
Zomaar een gedachte uit mijn hoofd die misschien ook wat duidelijkheid geeft.
Daarom kan het soms ook heel handig zijn om er met buitenstaanders over te praten. Die veroordelen je familie niet want die kennen je familie niet. En (bij de juiste persoon) zal alleen maar een luisterend oor zijn voor je. Want hoe meer je de mogelijheid hebt er over te praten hoe meer je in kan zien of het echt gebeurt is of juist niet. Een buiten staander zal namelijk ook eerlijk kunnen zeggen als je verhalen elke keer veranderen bijvoorbeeld.
Het is namelijk een traumatische ervaring. En als het bij jou gebeurt is is het best logisch dat je het toendertijd weggestopt hebt. En dat het zich nu langzaam aan weer openbaart. En het kan natuurlijk ook zo zijn dat er echt niks gebeurt is maar dan is het natuurlijk ook handig om in te zien waarom je het onbewust toch denkt dat het gebeurt is.
Met familie praten kan ook handig zijn omdat die zelf kunnen zien of er misschien signalen zijn die duiden op het feit dat die man dat mogelijk zou kunnen. Maar het nadeel er van is dan weer natuurlijk dat iedereen anders tegen die man gaat kijken. En als hij het niet gedaan heeft is dat natuurlijk oneerlijk.
Dus ik zou nu vooral doorgaan met de psycholoog te praten en misschien andere mensen die buiten je familie staan. En van daaruit verder te kijken.
Het is namelijk een traumatische ervaring. En als het bij jou gebeurt is is het best logisch dat je het toendertijd weggestopt hebt. En dat het zich nu langzaam aan weer openbaart. En het kan natuurlijk ook zo zijn dat er echt niks gebeurt is maar dan is het natuurlijk ook handig om in te zien waarom je het onbewust toch denkt dat het gebeurt is.
Met familie praten kan ook handig zijn omdat die zelf kunnen zien of er misschien signalen zijn die duiden op het feit dat die man dat mogelijk zou kunnen. Maar het nadeel er van is dan weer natuurlijk dat iedereen anders tegen die man gaat kijken. En als hij het niet gedaan heeft is dat natuurlijk oneerlijk.
Dus ik zou nu vooral doorgaan met de psycholoog te praten en misschien andere mensen die buiten je familie staan. En van daaruit verder te kijken.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Ik hoorde vorige week dat één van de twee pedo's die met zijn kladden aan mjij heeft gezeten (de minst erge, weliswaar) inmiddels is overleden aan een hartstilstand.
Gaf toch een soort opluchting. Nou de andere nog.
V.
Gaf toch een soort opluchting. Nou de andere nog.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
waarom klaag je ze hem niet aan?quote:Op maandag 16 april 2007 13:10 schreef Verbal het volgende:
Ik hoorde vorige week dat één van de twee pedo's die met zijn kladden aan mjij heeft gezeten (de minst erge, weliswaar) inmiddels is overleden aan een hartstilstand.
Gaf toch een soort opluchting. Nou de andere nog.
V.
Verjaard. En dan kan ik wel een civiele procedure starten, maar dat kost een berg geld, een hoop ellende zonder garantie op enig resultaat. Nog afgezien van het feit dat de overlevende pedo momenteel in Vietnam woont.
Op advies van een advocaat ga ik nog wel aangifte doen, zodat dat in eventueel nog niet verjaarde zaken als steunbewijs zou kunnen dienen. Maar daarvoor moet ik eerst flink moed gaan verzamelen, want dat is nogal intens.
V.
Op advies van een advocaat ga ik nog wel aangifte doen, zodat dat in eventueel nog niet verjaarde zaken als steunbewijs zou kunnen dienen. Maar daarvoor moet ik eerst flink moed gaan verzamelen, want dat is nogal intens.
V.
Ja inderdaad, V. ja.
Dat kan ik me goed voorstellen Verbal. Het zal een hoop omhoog brengen. Ergens vind ik het wel heel goed dat je het overweegt, als stille steun eigenlijk aan degene die al aangifte hebben gedaan of nog zullen doen van de praktijken van deze persoon, waarbij het nog niet verjaard is. Dat vind ik een dapper besluit, ik weet niet of ik, als ik jou zou zijn, het lef daarvoor zou hebben.
Vivre
Ik heb eigenlijk bijzonder weinig te melden, maar ik wil jou en alle anderen toch succes en sterkte wensen met het verwerken van dit alles.quote:Op maandag 16 april 2007 13:19 schreef Verbal het volgende:
Verjaard. En dan kan ik wel een civiele procedure starten, maar dat kost een berg geld, een hoop ellende zonder garantie op enig resultaat. Nog afgezien van het feit dat de overlevende pedo momenteel in Vietnam woont.
Op advies van een advocaat ga ik nog wel aangifte doen, zodat dat in eventueel nog niet verjaarde zaken als steunbewijs zou kunnen dienen. Maar daarvoor moet ik eerst flink moed gaan verzamelen, want dat is nogal intens.
V.
Ik ben rond m'n 10e een keer door een bekende betast en verbaas me nog altijd over hoe doodeng dat was, hoe snel ik weg probeerde te komen en hoe ik later uit alle macht probeerde om weg te blijven bij die man. Ik kan me niet eens voorstellen hoe dat moet zijn als er daadwerkelijk sprake is van misbruik .
Ik denk dat ik misbruikt ben toen ik klein was.
Ik weet het alleen niet zeker, kan me er niets van herinneren, maar ik heb wel altijd heel raar gedacht over sex (en heb nog een aantal aanwijzingen)Ik weet het gewoon niet...
Ik weet het alleen niet zeker, kan me er niets van herinneren, maar ik heb wel altijd heel raar gedacht over sex (en heb nog een aantal aanwijzingen)Ik weet het gewoon niet...
hallo luitjes.
Ik vind 'rare gedachtes' over seks toch wel erg magertjes om aan te nemen dat je in je jonge jeugd seksueel misbruikt bent.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ging iets mis.
Dat weet ik, en dat is ook niet het enige, ik heb half gehoord dat mijn zusje misbruikt is (nooit van haar en ik durf het ook niet te vragen, bang dat ze ja zegt) en ik heb vage 'herinneringen waarvan ik niet zeker ben of het herinneringen zijn.
En nog wat meer dingetjes, maar daar schaam ik me voor, dat heb ik eigenlijk nog nooit tegen iemand verteld.
Maar ik twijfel dus en ik zie de persoon waar het om zou gaan ook nog steeds heel vaak en ik kan het me ook niet echt voorstellen dat het echt zo is, want hij is gewoon een heel goed mens en ik ben graag in zijn gezelschap. Ik ben gewoon heel onzeker daarover.
[ Bericht 90% gewijzigd door angelfist op 25-05-2007 11:32:17 ]
Dat weet ik, en dat is ook niet het enige, ik heb half gehoord dat mijn zusje misbruikt is (nooit van haar en ik durf het ook niet te vragen, bang dat ze ja zegt) en ik heb vage 'herinneringen waarvan ik niet zeker ben of het herinneringen zijn.
En nog wat meer dingetjes, maar daar schaam ik me voor, dat heb ik eigenlijk nog nooit tegen iemand verteld.
Maar ik twijfel dus en ik zie de persoon waar het om zou gaan ook nog steeds heel vaak en ik kan het me ook niet echt voorstellen dat het echt zo is, want hij is gewoon een heel goed mens en ik ben graag in zijn gezelschap. Ik ben gewoon heel onzeker daarover.
[ Bericht 90% gewijzigd door angelfist op 25-05-2007 11:32:17 ]
hallo luitjes.
