Nou, volgens traditie maar weer alle platen uit 2021 die ik heb aangeschaft of heb gekregen op volgorde gezet. Dan moet dit de jaarlijst worden!
56. SAM & JULIA - Something SomewhereDe namen van Sam en Julia doen vermoeden dat je te maken hebt met een duo als Tonnie en Saskia, hoofdrolspelers in een kinderboekenreeks uit lang vervlogen tijden. Het zijn echter overduidelijk twee eigentijdse indiekids. Dat merk je als de Kardashians in een tekst opduiken. Het duo zit op het label van Tim Knol, van wie Sam qua zang wel iets weg heeft. Mooie nummers, goede samenzang, maar toch mis ik iets. Het avontuur, dat je in kinderboeken wel had. Je gunt Sam & Julia een spannende ontsnapping door een heg, op zoek naar een verdwaalde hond.
Favoriete track: Losing Hand
55. CHRIS CORNELL - No One Sings Like You Anymore Volume OneHelaas is Chris Cornell niet meer onder ons, hetgeen de albumtitel onbedoeld een macaber randje geeft. Er is gelukkig nog wel veel werk van hem bewaard gebleven. Covers in dit geval. Nummers van onder andere Prince, Guns N' Roses, John Lennon, Electric Light Orchestra en Harry Nilsson komen voorbij. Stuk voor stuk gezongen, zoals je Cornell het liefst hoorde. Doorleefd, rauw. Zoals je het niet vaak meer hoort. Hij wordt gemist.
Favoriete track: Patience
54. QUEEN'S PLEASURE - Words To Live By, Suits To Die InZodra de openingstrack van
Words To Live By, Suits To Die In door de speakers klinkt, is het niet vreemd als je het gevoel krijgt een vergeten track van Oasis te horen. De jonge Amsterdammers van Queen's Pleasure putten namelijk graag uit britpop, met een vleugje garagerock. Het levert een puntig, energiek en lichtvoetig geheel op. Gewoon een lekker plaatje dus, dat na beluistering niet meteen blijft hangen of voortdurend om nieuwe draaibeurten schreeuwt. Maar als je het album dan opzet, is dat geen moment vervelend.
Favoriete track: Niels
53. BENNY SINGS - MusicDe zon knipoogt door de ramen. Je maakt een cappuccino. Buiten zingt een vogel. Je twijfelt, wel of geen korte broek. Zo'n dag is het. Niets aan de hand.
Music van Benny Sings is de ideale soundtrack voor zulke momenten. De tien nummers glijden aangenaam voorbij, af en toe dein je mee. Vooruit, beetje neuriën zelfs. Leuk, maar ook zo vergeten.
Favoriete track: Break Away
52. KWARTET NIEK HILKMANN - Een Teken Aan De WandHoe klinkt een ingetogenere, wat meer studentikoze versie van Hang Youth? Of Lewsberg met Nederlandstalige zang? Het zijn twee vragen die bij mij naar boven borrelen bij het beluisteren van dit album van Kwartet Niek Hilkmann. In nog geen half uur komen acht songs voorbij over alledaagse en niet alledaagse zaken. Van eierschalen tot beestjes in je haar. Leuk, maar vind ik het echt goed? Daar ben ik nog steeds niet uit. Al is dat misschien juist een teken aan de wand.
Favoriete track: Gezelligheid
51. CLAW BOYS CLAW - KiteClaw Boys Claw draait voor mijn gevoel al tijden mee in de Nederlandse gitaarpop. Als een eredivisievoetballer die al jaren bij dezelfde club speelt. Een soort Bram van Polen, zeg maar. Dan weet je wat je krijgt. Een degelijke prestatie, met soms een uitschieter, maar geen uitzicht op een transfer naar de titelkandidaten. Ook
Kite staat weer garant voor een prettig uurtje, maar daar blijft het wat mij betreft dan ook bij.
Favoriete track: Where's My Window
50. ANNE SOLDAAT - Facts & FearsVan sommige artiesten weet je vooraf eigenlijk altijd al wel wat je kunt verwachten. Anne Soldaat is er zo één. Na de hoogtijdagen met Daryll-Ann bouwde hij inmiddels een omvangrijk oeuvre aan soloplaten op. Stuk voor stuk degelijke albums met goede gitaarpopsongs. Liedjes met een kop en een staart. Kun je nooit iets van zeggen. Wel zou ik het misschien iets spannender gevonden als Soldaat af en toe een keer de staart van een nummer had gehakt. Volkomen onverwacht. Maar ja.
Favoriete track: An Angel, A Crook And A Thief
49. TEDDY'S HIT - PaintersDe laatste keer dat hier schilders aan het werk waren, kwamen ze met z'n drieën tegelijk. Daardoor verliepen de werkzaamheden, ondanks de vele koffiepauzes, toch vlot. Teddy's Hit is eveneens een drietal, dat mocht tekenen op het label van Tim Knol. Ook zij knallen de meeste songs er vlotjes doorheen, waarbij deze schilders zich vooral laten inspireren door Britpop en de indierock uit de jaren negentig. Echte vakmannen worden schaars, maar dit lijken er toch echt drie te zijn.
Favoriete track: Quote Yourself
48. EL MICHELS AFFAIR - Yeti SeasonYeti Season of niet, deze plaat van El Michels Affair roept bij mij zeker geen beelden op van de verschrikkelijke sneeuwman. Leon Michels en zijn bandgenoten komen namelijk met een geluid dat niet zou misstaan als soundtrack van een Bollywood-film, zeker als zangeres Piya Malik zich in de strijd mengt. Maar dan wel Bollywood met een soulvol, funky, urban tintje. Bruisende plaat, al had ik Malik liever in ieder nummer willen horen zingen.
Favoriete track: Murkit Gem
47. ROSE CITY BAND - Earth TripEen man met een grote hoed, een lange baard en een spijkerjasje staart wat voor zich uit in de verte. Het is Ripley Johnson zelf, de muzikant die bekend is van Wooden Shjips. Soms heeft hij dromerige buien en voelt hij zich een countryartiest. Dan maakt Johnson muziek onder de naam Rose City Band. Tijdloze muziek, die net zo goed vijftig of zestig jaar geleden op plaat kan zijn gezet. Mooie plaat om bij te onthaasten in een jachtige wereld.
Favoriete track: Feel Of Love
46. THE KIK - Zonder PrikAls je tantes vroeger op verjaardagen een glaasje limonade inschonken, moest je moeder vaak zeggen of het met of zonder prik moest zijn. Precies het soort nostalgie dat doorgaans aan de muziek van The Kik kleeft. Toen geluk nog heel gewoon was. Niet zo vreemd dus dat de akoestische toer van de Rotterdammers deze titel kreeg. De acht nummers vormen een fijne doorsnede van het oeuvre, niets nieuws onder de zon. Limonade zonder prik vond ik altijd maar slappe hap, maar de liedjes van The Kik blijven ook in deze setting zeer aangenaam.
Favoriete track: Even Voor Altijd
45. BOBBY GILLESPIE AND JEHNNY BETH - Utopian AshesHem ken je waarschijnlijk vooral van Primal Scream, haar van Savages. Bobby Gillespie en Jehnny Beth besloten de krachten te bundelen en maakten een plaat die in nog geen drie kwartier een stuklopende relatie beschrijft. Verwijten over en weer, de hand wordt in eigen boezem gestoken, mooie herinneringen komen boven, maar de toekomst is en blijft inktzwart. 'Your heart will always be broken' is een niet voor niets gekozen songtitel. Af en toe zwellen de strijkers aan om nog meer drama toe te voegen. Perfecte soundtrack voor een kunstzinnige film over een tobbend koppel.
Favoriete track: Remember We Were Lovers
44. ARNO & SOFIANE PAMART - VivreEen muzikaal project gebaseerd op Serge Gainsbourg bracht Arno Hintjens en de jonge pianist Sofiane Pamart bij elkaar. Het idee is simpel: Pamart speelt op de piano, Hintjens zingt. Veertien nummers uit het rijke oeuvre van de Belg komen voorbij. Met het klimmen der jaren en als gevolg van medische malheur is de stem van Hintjens nog doorleefder geworden dan hij al was. Dat pakt goed uit, terwijl de songs over het algemeen ook prima gedijen in deze setting. Niets nieuws, maar wel goed voor het nodige luisterplezier.
Favoriete track: Lonesome Zorro
43. DJURRE DE HAAN - Monsters En FreaksIndiepop voor beginners. Die subtitel is te zien op de hoes van dit album van Djurre de Haan, voorheen beter bekend als Awkward I.
Monsters en Freaks is een verzameling Nederlandstalige luisterliedjes, bedoeld om kinderen eens iets anders te kunnen laten horen dan pakweg K3. Ongetwijfeld hoort daar een knipoog bij, want of de kleintjes precies zullen begrijpen waarom jongens een hondje aanschaffen, iedereen koekieloekie is en Frans zo graag een poesje wil, valt nog maar te bezien. Maar goed, de teksten van K3 zijn ook vaak minder onschuldig dan ze lijken, toch?
Favoriete track: Iets Is Vaak Iets Anders
42. SLOWTHAI - TyronEen mens heeft altijd meerdere gezichten. De Britse rapper Slowthai in ieder geval wel. Op
Tyron krijgen zijn extraverte en introverte kant allebei evenveel ruimte om te schitteren. In de eerste helft stuitert hij zelfverzekerd door je speakers, in het tweede deel toont hij zich plots een jongvolwassene met alle twijfels die bij zijn leeftijd passen. Slowthai overtuigt op beide manieren, maar grijpt mij toch vooral pas bij de strot als hij zijn gevoelige zijde de boventoon laat voeren.
Favoriete track: I Tried
41. MEINDERT TALMA - MinnaZingen over voetbal, Meindert Talma deed het al vaker op
Eenmaal Oranje en
Balsturig. In die zin zou je
Minna misschien wel het derde duel in de groepsfase van pakweg een EK mogen noemen. Maar dan wel een wedstrijd waarin nog iets op het spel staat, want Talma pakt uit met nummers over diverse bekenden uit de voetballerij. Natuurlijk wel in zijn kenmerkende stijl, waardoor je de voetballers met een andere blik bekijkt. Leuke plaat, volgende ronde bereikt!
Favoriete track: Hee Frenkie de Jong
40. FIELD MUSIC - Flat White MoonAls vroeger op de middelbare school de docenten de cijfers van de proefwerken voorlazen, wist je bij sommige klasgenoten zelfs zonder te luisteren al dat zij een 8 zouden hebben. Op z'n minst. Je keek er niet meer van op, hoe knap het achteraf gezien ook was. Dat probleem heb ik ook een beetje met de muziek van Field Music, de band rond de Engelse broers Peter en David Brewis. Elk nummer zit namelijk sterk in elkaar, met slimme bruggetjes, lekkere refreintjes en andere ingenieuze vondsten. Op
Flat White Moon is dat weer twaalf keer het geval. En hoe knap ook, ik kijk er te weinig van op om deze plaat een topklassering te geven.
Favoriete track: Invisible Days
39. PARQUET COURTS - Sympathy For LifeRond hun doorbraak werden de rammelrockers van Parquet Courts vaak vergeleken met de ultieme slackerband Pavement. Op later werk verschoof dat meer in de richting van de veelzijdigheid van The Clash. Dat is op
Sympathy For Life wat mij betreft, samen met Talking Heads, nog steeds de beste referentie. Op de beste momenten spat de energie van de songs af. In vergelijking met de sterke voorganger vind ik het album echter iets minder. Dat kan een keer gebeuren.
Favoriete track: Just Shadows
38. MADLIB - Sound AncestorsEen Madlib-plaat is altijd een uitdaging en daarop vormt
Sound Ancestors geen uitzondering. Kieran Hebden van Four Tet leverde een bijdrage aan dit album vol korte songs. Soms lijken het meer aanzetjes en ruwe schetsen, waarvan je hoopt dat ze zich ontvouwen tot een geweldig nummer. De rups wordt meestal echter geen vlinder, al is dat misschien wel deel van de charme. Geniale vondsten genoeg, je moet er alleen wel even echt voor gaan zitten.
Favoriete track: Two For 2 - For Dilla
37. EUT - Party TimeDe nieuwste EUT maakt mij vrolijk. En dat terwijl de songs volgens het begeleidende boekje vooral gaan over afscheid nemen met een halve glimlach. Het glas is wat mij betreft dan altijd halfvol, want die halve glimlach wordt geregeld een volle, vette als zangeres Megan de Klerk zich weer eens uitleeft in een heerlijk refreintje of een gewiekst bruggetje. De naam Seedling is nooit ver weg bij het beluisteren van deze collectie frisse, energieke liedjes. Fijne plaat!
Favoriete track: What Gives You The Kicks
36. LAURA MVULA - Pink NoiseDe voornaamste troef van Laura Mvula is haar krachtige, soepele stem. Ze houdt zich net zo makkelijk staande in naar ballads neigende songs als in dansbare, in een electrosausje gegoten nummers. Het gaat haar vaak zo eenvoudig af, dat je snel geneigd bent om te vergeten hoe goed ze eigenlijk is. Althans, dat probleem heb ik met
Pink Noise. Niets dan lof voor deze artieste, maar toch zag ik haar plaat steeds over het hoofd bij het samenstellen van de shortlist voor de hoogste regionen van de jaarlijst. En zie, dat is in de uiteindelijke lijst ook weer het geval.
Favoriete track: Church Girl
35. MAURO PAWLOWSKI - Eternal Sunday DriveDe veelzijdige Belg Mauro Pawlowski was al lid van tal van bands en maakte ook veel muziek onder de meest uiteenlopende namen. Slechts één keer eerder verbond hij zijn eigen naam aan een plaat, al betrof het toen slechts zijn voornaam. Kennelijk was de tijd nu rijp om eens met werk onder zijn volledige naam te komen. Rijp is ook het eerste woord dat in mij opkomt bij het beluisteren van dit album vol fraaie gitaarpopliedjes. Niet zo grillig als in zijn jonge jaren, maar vakwerk van een ervaren songschrijver. Een plaat waarbij je met een gerust hart je naam op de cover kunt zetten.
Favoriete track: She Moved On
34. JORJA SMITH - Be Right BackMet
Lost & Found presenteerde Jorja Smith zich in 2018 als talent in de urban / R&B-hoek. De 24-jarige Britse laat op deze EP horen dat die kwalificatie nog steeds terecht is. Dit tussendoortje na een, volgens het korte verhaaltje in het artwork, voor Smith pittig jaar smaakt naar meer. De acht songs maken indruk, met haar op die van Rihanna lijkende stem als voornaamste troef. In hetzelfde verhaaltje belooft ze spoedig terug te zijn met meer. Hopelijk houdt ze zich aan die belofte!
Favoriete track: Addicted
33. BERTOLF -Happy In HindsightHet is niet moeilijk te raden wat het favoriete muzikale tijdperk van Bertolf Lentink is. Alles op dit nieuwe album ademt immers de jaren zestig, met referenties als The Beatles en Crosby, Stills, Nash & Young voorop. Deze collectie ambachtelijk gemaakte songs luistert prettig weg. Bij vlagen ontstaat het gevoel dat dit een onbekend gebleven Paul McCartney-plaat is. Nergens vernieuwend, maar wel degelijk fraai.
Favoriete track: Back To The Garden
32. TYLER, THE CREATOR - Call Me If You Get LostNa het interessante
Igor, misschien wel de eerste échte scheidingsplaat in het urbangenre, is Tyler, the Creator nu terug met een nieuw alter ego. Op
Call Me If You Get Lost is hij Tyler Baudelaire, een ietwat decadent figuur dat de halve wereld overvliegt naar diverse hotspots. Misschien wel om te ontsnappen aan donkere gedachten, want bij Tyler is het nooit wat het lijkt. De nieuwe plaat telt veel tracks, die op enkele uitzonderingen na niet al te lang zijn. Daardoor lijkt het soms of je een mixtape beluistert, waarbij het ene idee beter is geslaagd dan het andere.
Favoriete track: Massa
31. RYAN ADAMS- Big ColorsIneens kwam de loopbaan van Ryan Adams in zwaar weer terecht. Zijn omvangrijke oeuvre vol alt. countryplaten van hoog niveau werd even niet verder uitgebreid, nadat Adams werd gecanceld. Na een openlijke verontschuldiging kon hij in ieder geval weer nieuwe platen maken. Toeval of niet, maar de eerste drie woorden op
Big Colors luiden 'I'm so sorry.' Het startsein voor een plaat waarvan Adams er al veel maakte. Gewoon goed, degelijk, maar zonder de exceptionele klasse van zijn beste platen.
Favoriete track: Showtime
30. JASON ISBELL AND THE 400 UNIT - Georgia BlueRond de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten deed Jason Isbell een belofte. Als Joe Biden de staat Georgia zou winnen, zou Isbell een coverplaat maken met songs van artiesten uit Georgia. Biden won, Isbell hield woord. Geholpen door zijn vaste begeleidingsband en enkele bevriende artiesten komt de alt. country-topper met een fijn werkstuk op de proppen. Zijn vertolkingen van songs van onder meer R.E.M., The Black Crowes, James Brown, Otis Redding, Indigo Girls en Cat Power zijn zeer de moeite van het beluisteren waard. De staat Georgia kan trots zijn op dit eerbetoon.
Favoriete track:Cross Bones Style
29. JANNE & DE VOGELS - In De RegenJanne Schra in het Nederlands. Is dat leuk? Het antwoord is, na beluistering van
In De Regen, volmondig ja. Schra bezingt duidelijk het leven van alledag, vrij herkenbaar voor haar leeftijdsgenoten. Juist haar verrassende zinnetjes, soms meer spreektaal, zorgen voor leuke momenten. Een dunnere TV, het al dan niet aanschaffen van een hond, maar ook swipen op Tinder; het is bijna de Viva op muziek. En ja, dat is ook voor mannen leuk om naar te luisteren!
Favoriete track: Swipen
28. LEON BRIDGES - Gold-diggers SoundWie de klassieke slaapkamerfavorieten van pakweg Marvin Gaye en Al Green zo onderhand een beetje zat is, kan gelukkig tegenwoordig de playlist verversen met moderne bijdragen. Leon Bridges mag in dat geval zeker niet ontbreken, al is het maar omdat hij op
Gold-diggers Sound zelf enthousiast de liefde bezingt. Met zijn warme, soulvolle stem maakt hij al jaren indruk. Eigenlijk maakt het bijna niet uit wat Bridges zingt, want het is toch wel mooi. En nu dus verleidelijker dan ooit, want bij beluistering van deze plaat beginnen de kaarsen spontaan te branden. Topper in zijn genre!
Favoriete track: Sho Nuff
27. TIP-TOP - Chansons d'EnnuiJarvis Cocker maakte naam als frontman van Pulp. Een geweldige band, als je het mij vraagt, met songs die hele verhalen vertellen. Maar ergens in Cocker schuilt ook een chansonnier. Dat wist regisseur Wes Anderson kennelijk ook, want hij strikte de Brit om een nummer te zingen voor zijn film
The French Dispatch. Daarin spelen Franse chansons een belangrijke rol. Klaarblijkelijk raakte Cocker - of Cockčr in dit geval? - geďnspireerd. Het leverde zelfs een album op, waarin de zanger zich aan een dozijn Franstalige songs van onder meer Serge Gainsbourg waagt. Het gaat hem goed af, zo blijkt op dit leuke plaatje.
Favoriete track: Aline
26. KIWI JR. - Cooler ReturnsHet leukste gitaarplaatje met een jaren '90 sound dat dit jaar is gemaakt? Grote kans dat je dan bij Kiwi Jr. uitkomt. De Canadese band floreert in rammelende rocksongs vol prettige refreintjes, melodieuze wendingen en spitsvondige teksten. De naam Pavement duikt eigenlijk voortdurend op bij beluistering van
Cooler Returns, al komen de invloeden soms zelfs nog van wat langer geleden. Heel erg leuk!
Favoriete track: Undecided Voters
25. MARTHA WAINWRIGHT - Love Will Be RebornVijf jaar na haar vorige album is Martha Wainwright terug met een nieuwe plaat. Ze stelt haar fans niet teleur. Alles wat haar muziek in mijn oren zo interessant maakt, is behouden gebleven. Intense zang, verrassende zanglijntjes, meeslepende refreinen; check. Op
Love Will Be Reborn blikt Wainwright terug op haar stukgelopen huwelijk. Een gebeurtenis die duidelijk een hoop emoties losmaakte, variërend van woede tot pijn en verdriet. Als iemand die gevoelens kan vangen op muziek, is zij het. Misschien levert het zelfs zomaar haar beste plaat tot nu toe op.
Favoriete track: Body And Soul
24. SILK SONIC - An Evening With Silk SonicVroeger keek ik op televisie naar de dramaserie Fort Alpha. Een soort Spangas voor een eerdere generatie. In de titelsong zong Robert Palmer over 'the best of both worlds'. Die bewering gaat moeiteloos op voor Silk Sonic, een samenwerking tussen Anderson .Paak en Bruno Mars. Het gladde pophart van Mars combineert prima met het wat rauwere randje van .Paak. Het resultaat is een verzameling soulvolle popsongs, waaraan eigenlijk alles klopt. Al had het van mij net iets meer mogen doorslaan in de richting van het werk van .Paak, maar dat is een kwestie van smaak.
Favoriete track: Put On A Smile
23. STEVE GUNN - Other YouBestaan ze nog, mannen die gewoon met een gitaar in de hand ergens gaan zitten en dan een goed liedje uit de mouw schudden? Steve Gunn bewijst van wel.
Other You staat vol met vakwerk. Af en toe krijgt Gunn een beetje hulp van gelijkgestemden, als een zzp'er die voor sommige klusjes even een maat laat komen. Maar noodzakelijk is dat niet. Op eigen kracht kan hij het ook. Prima folkliedjes, fijne arrangementen, degelijk gezongen. Gunn schiet voortdurend raak.
Favoriete track: Protection
22. THE PINK STONES - Introducing... The Pink StonesDe beste Americana-plaat van dit jaar? Ik denk dat die is gemaakt door The Pink Stones. Alles is aanwezig op dit album. Een pedal steel, de typische countrysound, meerstemmige zang; check, check, check. Leadzanger Hunter Pinkston overtuigt bovendien in zowel de tragere songs als de iets meer rockende nummers. Illustere namen duiken op als referenties, van The Byrds tot Neil Young. Als vanzelf glijdt de blik naar de garderobe, om te zien of daar een geruit overhemd en een cowboyhoed te vinden zijn. Klaar om door uitgestrekte prairies te lopen, zoals het figuurtje op de cover. Gewapend met een lasso, maar zeker ook met een mondharmonica en een gitaar. Heerlijk!
Favoriete track: Sweat Me Out
21. FAYE WEBSTER - I Know I'm Funny HahaOf Faye Webster grappig is? Geen idee. Wat ik wel weet, is dat ze een prima artieste is. Haar songs bevinden zich ergens in de hoek van country en folk, maar dan rijk georkestreerd. Af en toe zwellen de strijkers aan en dan zweeft Faye vrolijk mee, als stralend middelpunt. Hoewel ze niet kan voorkomen dat het album als geheel op sommige momenten ietwat lijkt voort te kabbelen, vormt dat voor mij geen belemmering om met een grote glimlach te genieten van haar beste songs. En daar hoeft ze niet eens grappig voor te doen, haha.
Favoriete track: In A Good Way
20. QUICKLY, QUICKLY - The Long & Short Of ItDe jonge muzikant Graham Johnson kan gerust als slaapkamerartiest worden betiteld. Niet omdat hij zwoele soul maakt, maar vanwege het feit dat hij vanaf deze plek zijn songs in elkaar knutselde. Dan weet je één ding zeker: lo-fi. En dat is het ook! De basis ligt in met kopstem gezongen urban en pop, waaraan Johnson diverse elementen toevoegt. Regelmatig zijn dat verrassend opduikende geluiden. Het geheel klinkt nogal laidback, ook weer passend bij een slaapkamer. Fijne plaat, waar je in weerwil van Johnsons artiestennaam wel even tijd voor moet nemen om alles te ontdekken.
Favoriete track: Everything Is Different (To Me)
19. KACEY MUSGRAVES - Star-crossedArme Kacey Musgraves. Waar de vorige plaat
Golden Hour een reflectie van liefdesgeluk was, is
Star-crossed een onvervalste scheidingsplaat. Haar huwelijk strandde en dat verwerkt Musgraves op dit album. Je voelt met haar mee, zeker als ze gedetailleerd beschrijft waar het exact verkeerd ging en op welk moment de spullen van haar ex uit het huis werden opgehaald. Ze deed nog wel zo haar best, klinkt het op
Good Wife. Het mocht niet baten. Wel levert het wederom een fijn album op, waarop haar countryverleden nog iets meer is verdwenen ten faveure van popinvloeden. Het past haar goed. Hopelijk biedt die wetenschap enige troost.
Favoriete track: Justified
18. ARLO PARKS - Collapsed In SunbeamsJonge vrouwen van de leeftijd van Arlo Parks - ze was 20 tijdens de release - schrijven geregeld blogs vol. Of nog een dagboek. Op papier, lekker ouderwets. Daarin doen ze verslag van al wat hen overkomt. Van vriendschappen en liefdesperikelen tot misstanden in de samenleving. Arlo Parks doet in die zin hetzelfde, alleen dan op muziek. Door haar zang, openhartigheid en het urbanjasje waarin de songs zijn aangekleed doet ze soms aan een vrouwelijke versie van Frank Ocean denken. Niet zo vreemd dus dat dit een van de sterkere albums van 2021 is!
Favoriete track: Hurt
17. JOY ORBISON - Still Slipping Vol. 1Peter O'Grady, de man achter de opvallende artiestennaam Joy Orbison, houdt wel van avontuur. De Britse danceproducer heeft vrijwel zijn complete familie uitgenodigd voor deze plaat, die hij presenteert als mixtape. De familieleden duiken onverwachts op om commentaar te leveren op de muziek. Er valt genoeg te zeggen. Orbison schakelt moeiteloos van de ene naar de andere stijl, de songs knisperen als een aangenaam haardvuur en er is voortdurend spanning. Soms vallen er zangers of zangeressen in, dan weer denk je flarden van een vergeten soulplaat te horen. Steeds ontdek je weer iets anders. Toffe plaat!
Favoriete track: Layer 6
16. LUCY DACUS - Home VideoDe zeer getalenteerde Lucy Dacus is wat mij betreft een van de leden van de kopgroep onder de vrouwelijke singer/songwriters. Op
Home Video laat ze dat weer geregeld horen. De plaat luistert als de soundtrack bij een dagboek of misschien wel een oude video. Verloren liefdes, familievetes, jeugdherinneringen; alles komt boven. Sommige songs komen qua intensiteit en het verhaal meteen binnen. Misschien iets minder dan op voorganger
Historian het geval was, maar op de beste momenten zorgt beluistering nog altijd voor een flink brok in de keel.
Favoriete track: Please Stay
15. BALTHAZAR - SandVanaf de hoes staart een onduidelijk, enigszins dik figuurtje ons aan. Hij zit op een stoel in een wachtkamer. Als het poppetje zit te wachten tot Balthazar eens een mindere plaat maakt, dan zit het er nog wel even. Want ook
Sand is weer een fantastische toevoeging aan het toch al zo rijke oeuvre van de Belgen. Iets meer kopstemmen, nog altijd een lekkere groove en songs die zich onder je huid en in je hoofd nestelen. Wereldband!
Favoriete track: Leaving Antwerp
14. LANA DEL REY- Chemtrails Over The Country ClubOp
Chemtrails Over The Country Club borduurt Lana Del Rey qua sound voort op de fantastische voorganger. Als verhalenvertelster kruipt ze onder de huid, met die stem die zo mooi smachtend kan klinken. Je ziet haar zo voor je als de onschuldige serveerster in haar witte jurkje uit de openingstrack, maar ze is net zo goed die zelfbewuste jonge vrouw die precies weet wat ze van mannen wil. Weliswaar niet zo overrompelend en majestueus als op de vorige plaat, maar nog altijd overtuigend genoeg om weer tot de top van dit jaar te worden gerekend.
Favoriete track: Wild At Heart
13. ALTIN GÜN - YolBlijf maar eens stil zitten als
Yol door je speakers klinkt. De smakelijke cocktail van Talking Heads-achtige grooves en Turkse traditionele muziek werkt op dit album weer enorm aanstekelijk. Geen idee wat ze zingen, maar daardoor valt misschien juist nog beter op hoe vernuftig alles in elkaar zit. Met zelfs een knipoog naar Doe Maar in een van de nummers. Het EK voetbal leverde Turkije weinig reden tot toeteren op, maar voor deze plaat van Altin Gün mag de claxon luid worden ingedrukt!
Favoriete track: Yüce Dağ Başinda
12. MESKEREM MEES - JuliusMeskerem Mees is een jonge Belgische met roots in Ethiopië. Ze werd als klein meisje geadopteerd en groeide op in Vlaanderen, op een boerderij. Daar groeide vermoedelijk ook haar liefde voor muziek. Als er een platenkast stond, dan bevatte die vermoedelijk werk van bijvoorbeeld Joni Mitchell en Nick Drake. Mees heeft net als die twee grootheden niet heel veel meer nodig dan een gitaar en haar stem, af en toe begeleid door een stemmig klinkende cello. Op dit debuut maakt ze indruk met een collectie intieme folksongs, waarbij je heerlijk kunt wegdromen.
Favoriete track: Joe
11. THE WEATHER STATION - IgnoranceTamara Lindeman, de creatieve spil van The Weather Station, neemt je op
Ignorance op gracieuze wijze mee door een tiental prachtige luisterliedjes. Op sommige momenten trekt haar zang alle aandacht, om even later weer wat meer op de achtergrond te verblijven. Het is maar net wat Lindeman wil zeggen met haar vaak wat zwierige muziek. Ze bewijst daarmee dat luid klinken niet nodig is om toch hard binnen te komen. Pure schoonheid, een album om te koesteren.
Favoriete track: Wear
10. JOHN GRANT - Boy From MichiganIn deze tijden van streaming en hits die om en nabij de drie minuten klokken, komt John Grant doodleuk met een album met een lengte van meer dan 70 minuten aan. Dan weet je één ding zeker: hier zijn meer luisterbeurten nodig om alle geheimen te doorgronden. Dat is ook het geval met
Boy From Michigan. Een persoonlijke plaat, met de voor Grant toch wel kenmerkende donkere sfeer. Stemmige pianosongs worden afgewisseld met langere nummers waarin diverse vervreemdende effecten optreden. Alsof je tijdens een boswandeling een zijpad neemt, even lijkt te verdwalen en dan op het laatste moment toch weer op de juiste route belandt, waar Grant je als gids meeneemt richting een bloedstollende afsluiter. Hij vraagt wat van je, maar deze plaat is die moeite waard!
Favoriete track: County Fair
9. CASSANDRA JENKINS - An Overview On Phenomenal NatureDe schoonheid van de natuur is wel vaker een dankbaar onderwerp geweest voor muzikanten. Ook Cassandra Jenkins laat zich er op dit amper een half uur durende album flink door inspireren. De plaat klinkt ook als ideale soundtrack voor een ontspannende boswandeling. Jenkins zingt sowieso niet al te luid en kiest zelfs af en toe voor spoken word. Strijkers en blazers krijgen op de achtergrond de ruimte om haar verhalen te omlijsten. Intrigerend werkstuk, dat mooi is in alle bedrieglijke eenvoud.
Favoriete track: New Bikini
8. TIRZAH - ColourgradeHeel even is het een beetje schrikken als de stem van Tirzah in het openingsnummer nogal vervormd en mechanisch klinkt, terwijl de muzikale omlijsting zeer experimenteel is. Daarna ontvouwt
Colourgrade zich echter steeds meer, als een bloem die zich langzaam opent. Futuristische R&B waarin de zanglijnen voorzichtig opdoemen, alsof ze boven de muziek zweven. Het geeft het geheel een dromerige sfeer, die ergens in de verte doet denken aan Portishead of FKA twigs. Hoe vaker je luistert, hoe meer je wordt meegezogen in de wereld van Tirzah. Als dat het geval is, valt er steeds weer iets nieuws te ontdekken in een van de meest intrigerende platen van dit jaar.
Favoriete track: Hive Mind
7. NATALIE BERGMAN - MercyMercy is nog maar net onderweg of Natalie Bergman roept al hogere machten aan. Niet de laatste keer op wat je een moderne gospelplaat zou mogen noemen. Bergman, gezegend met een soms opvallend hoge zangstem, zoekt haar heil muzikaal gezien echter net zo goed in country en folk. De songs gaan over geloof, hoop en liefde, maar ook het verwerken van het verlies van een dierbare. Na één luisterbeurt was het voor mij al duidelijk: prima plaat. Halleluja!
Favoriete track: Shine Your Light On Me
6. CURTIS HARDING - If Words Were FlowersCurtis Harding durft. Soulzangers die écht putten uit de rijke historie van de zwarte muziek lijken tegenwoordig namelijk minder makkelijk een publiek te bereiken dan de wat gladdere jongens in het genre, die net niet doorpakken. Die worden massaal omarmd, terwijl een in mijn ogen veel interessantere artiest als Harding buiten de schijnwerpers blijft. Hoe onterecht dat is, bewijst hij op
If Words Were Flowers. Geweldige songs, met invloeden uit zowel jaren '60 en '70 soul als hedendaagse urban. En dan die fantastische stem. Als platen bloemen zouden zijn, dan was dit een schitterend boeket dat blijft bloeien, terwijl de concurrentie al aan het verdorren is.
Favoriete track:Explore
5. JULIEN BAKER - Little OblivionsVroeger waren er twee dingen heilig als je stiekem de kamer van je zus betrad. Van haar lievelingspop bleef je af en je las niet in haar dagboek. Julien Baker is echter een jongedame die er minder moeite mee heeft om haar zielenroerselen te delen, bleek al op eerder werk. Op deze plaat voegt ze er een vollere sound aan toe en dat past prima bij de her en der pittige teksten. Het inkijkje in haar leven biedt een donker beeld, maar ook hoop. Baker rekent af met enkele demonen en nodigt ons uit om de verwerkingstherapie bij te wonen. Haar beste plaat tot nu toe.
Favoriete track: Song In E
4. ALLISON RUSSELL - Outside ChildDat het maken van een plaat ook therapeutisch kan werken heeft de pophistorie wel bewezen. Voor Allison Russell geldt dit in hoge mate. Ze zingt de sores uit haar jeugd van zich af op een zeer persoonlijk werkstuk, dat muzikaal gezien ergens tussen country, folk en pop zweeft. In het boekje bij het album geeft de Canadese uitleg bij elk nummer, waardoor de teksten nog harder binnenkomen. Het fraaie
Outside Child levert geregeld een brok in de keel op. Russell moest deze plaat maken, dat merk je aan alles. Het komt recht uit haar hart en dat maakt dit een intrigerend en meeslepend album van hoog niveau.
Favoriete track: Persephone
3. LITTLE SIMZ - Sometimes I Might Be IntrovertOp de energieke voorganger
Grey Area klonk Little Simz erg 'to the point'. De Britse urbanartieste moest een statement maken en had geen tijd te verliezen, zo leek het. Alsof je een bestelling plaatst bij een fastfood restaurant, simpelweg omdat je meteen wil eten. Op
Sometimes I Might Be Introvert gaat Little Simz echter meer de diepte in. Het album is gevarieerder, kent invloeden uit andere genres en laat dus nog meer horen wat ze allemaal kan. De hamburger is ingeruild voor een diner met meerdere gangen en dat smaakt ronduit fantastisch. Topplaat!
Favoriete track: Woman
2. LANA DEL REY - Blue BanistersEn toen was daar ineens een tweede album van Lana Del Rey in 2021! Ze is daarop weer volledig zichzelf, namelijk de vertolkster van de droevige romantiek van de heterovrouw, zoals schrijver Marieke Lucas Rijneveld dat in een interview in
OOR noemde. Zit wel wat in. In Lana's zwierige songs zit weer de nodige sehnsucht, maar haar verhalen op
Blue Banisters lijken persoonlijker dan ooit. Ze benadert daarmee haar eigen meesterwerk waarmee ze twee jaar geleden mijn jaarlijst aanvoerde. Dat flikt ze bijna weer. Wonderschoon, geweldige liedjes, verlangen, smachten, janken. Lana, oh Lana...
Favoriete track: If You Lie Down With me
1. FLYTE - This Is Really Going To HurtEen man heeft zijn relatie zien stranden en de breuk is veroorzaakt door haar. Het doet pijn, heel veel pijn. 'You stripped me of everything and I hate you, I really do' klinkt het al vroeg op deze scheidingsplaat van Flyte. De toon is gezet. In krap een half uur komt een portie onvervalst liefdesverdriet voorbij, gegoten in een aangenaam 60's en 70's sausje, vermengd met de sound van een obscure 90's-band als Cotton Mather. De pijn zal hopelijk slijten, maar deze geweldige plaat blijft altijd staan!
Favoriete track: I've Got A Girl