Vraag aan andere single vrouwen

quote:

Op maandag 24 februari 2020 22:57 schreef Allyo het volgende:
Als je single bent weet je wat je hebt. Je kunt jezelf niet zo’n pijn doen zoals anderen dat bij je kunnen doen. Daten/een relatie brengen voor mij heel veel onzekerheden met zich mee.
Mijn mening.

quote:

Op maandag 24 februari 2020 23:02 schreef CoolGuy het volgende:
[modbreak]iedereen die niet gewoon inhoudelijk normaal op de OP kan reageren (het is uitermate duidelijk dat TS de vraag aan andere vrouwen stelt) kan gewoon weg blijven. [/modbreak]

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 06:00 schreef bijdehand het volgende:
Als je een relatie met iemand aan wil gaan dan doe je dat vaak omdat het iets oplevert. Bijvoorbeeld geluk, liefde, zelfs geld, een beter leven of seks. Voeg het verder niks toe dan heeft een relatie helemaal geen zin en kan je beter single blijven ja.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 07:23 schreef Keep_Walking het volgende:
Wat zei ik precies daarover?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 07:49 schreef Kaizen_ het volgende:

Gelukkig zijn er genoeg gezonde relaties waar synergie ontstaat. Mijn partner en ik zijn ontzettend gelukkig met elkaar, voelen elkaar perfect aan en waarderen elkaar ontzettend veel.

Probeer relaties ook eens door een wat rozere bril te bekijken.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 08:25 schreef probeer het volgende:
Ik ben het denk ik niet helemaal eens met je conclusie; dat wanneer een partner jou minder waardeert dan je jezelf waardeert, je er DUS netto op achteruit gaat.

Stel dat ik mijzelf 100% waardeer, en mijn partner mij 80% (ten opzichte van de 100% waarop zij zichzelf waardeert), dan zit ik netto niet op 90%, maar imo eerder op 180%.

Een relatie is imo eerder een optelsom dan een gemiddelde. Als mijn vriendin superhandig is met een boormachine en ik totaal niet, betekent het niet dat we samen als koppel dan dus maar redelijk met een boormachine overweg kunnen. Dat betekent eerder dat wij als koppel dus prima met een boormachine uit handen kunnen. Elkaar aanvullen en zulks.

Ofzo. En anders snap ik je topic denk ik niet helemaal.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 08:56 schreef Californium het volgende:

Nee.

Ook al vind ik relaties aangaan ook lastig en stressvol, ik ga ervoor als ik het idee heb dat het een aanvulling op mijn leven kan zijn Dingen maar ontwijken omdat ze moeilijk en stressvol zijn in het begin is geen reden om het dan maar helemaal niet te doen

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:10 schreef Spirit82 het volgende:

Wat een rare redenering.. Hoe iemand jou waardeert staat toch helemaal los van hoe je jezelf waardeert? Het gaat er toch om dat je het leuk en fijn hebt samen en graag tijd samen doorbrengt? Dat het netto meer energie oplevert dan dat het kost en dat je jezelf kunt zijn bij de ander. Als je erop achteruit gaat in zelfvertrouwen, is het een toxische relatie en moet je wegwezen..

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:12 schreef Fretwork het volgende:
Hoeveel moet hij je waarderen dan?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:14 schreef Man-Bear-Pig het volgende:
Eens. Een relatie zou een aanvulling op je leven moeten zijn waarbij je een team vormt.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:47 schreef pokske het volgende:
@ geeninspiratie:
Ik ben single vrouw en dacht (dacht!) geen relatie meer te willen, heb zo al een interessant leven en zo, veel vrienden, boeiende zaken gaande, het werk, ...
Maar nu ben ik tijdens een groepsreis van twee weken een kerel tegengekomen die bijzonder charmant was. Hij heeft bij terugkomst onmiddellijk contact met mij genomen en nu mailen we frequent (ik doe niet aan whatsapp en andere want dat maakt mij nerveus).
Ik - die dacht zo veilig binnen mijn versterkte vesting te zitten - ben hierdoor compleet van mijn melk en kan nu niet wachten op de dag van de gemaakte afspraak (waar ik aanvankelijk helemaal niet zo happig op was). Ik zit hier als een verliefde puber naar een mail te snakken ! En naar die ketrel uiteraard.
Het is fijn om verliefd te zijn, het gevoel, weet je. Maar anderzijds is het weer een heel gedoe en ik wilde de zaken simpel houden...

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 10:36 schreef 01100101 het volgende:
Jammer dat je er zo over denkt. Een goede relatie zou geen verschil moeten maken in vergelijking met het leven dat je als single leidde. Iemand die het beste met je voorheeft ondersteunt je in de dingen die je doet en waardeert je om je sterke punten.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 10:39 schreef Gary_Oak het volgende:
Je bent een vrijgevochten aseksuele mannenhater. We weten het nou wel. Kan het een keer over iets anders gaan?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 12:03 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Wat?

Na je voorgaande en dit schrijfsel snap ik best dat je liever lekker op jezelf bent.
Is misschien ook maar beter ook. Arme man die ooit zo gek is voor jou te gaan.
Hij is er nog niet eens, maar ik heb nu al medelijden met hem.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 13:27 schreef saparmurat_niyazov het volgende:

Of meer specifiek dit forumgedeelte, want dat lijkt zo'n beetje het enige te zijn waar het bij haar hier om draait en dat zorgt natuurlijk voor een verder vertekend beeld, zowel van haar als mogelijk onze kant. Ik ben daarom ook wel zo benieuwd naar of en wat de TS verder nog bezig houdt. Te oordelen aan de nickname en avatar zit er ergens toch wel een soort gevoel voor humor in, wie weet valt ze los van de meestal onbegrijpelijke redenaties over mannen verder wel mee.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 13:35 schreef Yesse het volgende:
Waarom moet je voor zelfwaardering single blijven? Het is toch niet zo dat je eigen waardering daalt omdat een ander jou ook waardeert, of dat nu meer, minder of gelijkwaardig is? Anders zit daar je probleem, dat je naar een ander kijkt voor zelfwaardering.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 13:51 schreef Cause_Mayhem het volgende:

Ze heeft geen grote broer nodig, maar een schop onder haar kont.

Niemand kan haar beschermen tegen zichzelf, alleen zij zelf kan dat.
Het is niet de grote boze mensenwereld die haar dwars zit, ze zit zichzelf dwars.

Zij moet uit haar zelfbevestigende bubbel gaan treden en zien dat de werkelijke wereld meer is dan haar angstige vooroordelen die ze wil bevestigen.
Niemand kan haar helen tot zij zichzelf wil helen.

Ze doet alsof ze zo op zichzelf staat, maar het is een leugen. Ze ziet zichzelf niet als 100%.
Want als ze zichzelf zou zien zou ze niet zo bang zijn voor verbinding. Of zelfs afwijzing.

Welkom TS, in de wereld, in de werkelijkheid. Waar je soms vies op je neus valt, je vertrouwen gebroken wordt, of juist gevoedt wordt.
Waar alles wat je echt hebt jezelf is. Een wereld die niet eerlijk is en eerlijker dan je lief is.
Je bent niet raar of oh zo anders. Het leven is genot en vreugde, verlies en pijn. Dat is normaler dan je denkt. Jij bent normaler dan je denkt.

Hou op met je onttrekken aan dat leven, dat doet meer pijn dan een keertje op je neus vallen.
Leef, sta op en ga door.

Dan zal je merken dat de meeste mensen ook zo leven. Het minder slecht bedoelen dan je denkt.
Gewoon ook het beste voor zichzelf en hun omgeving willen.
Iedereen opppervlakkig en diepgaand is op hetzelfde moment. Iedereen zijn eigen pijn en vreugde draagt.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 14:00 schreef SpecialK het volgende:
Ik hou zoveel van mezelf dat ik bang ben dat iemand anders daar te veel van afleidt.

Narcisme much?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 14:57 schreef 2NutZ het volgende:

Hoppaaaa
Jammer dat dit soort berichten dan weer genegeerd worden door OP.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 15:16 schreef Debsterr het volgende:

Ik lees het als: een ander gaat me laten inzien dat ik toch niet zo perfect ben als ik mezelf voorhoud wanneer ik alleen ben. Want waarom zou een partner je zelfvertrouwen beschadigen tenzij je weet dat je niet zo picture perfect bent als je jezelf wilt laten geloven?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 15:36 schreef Scary_Mary het volgende:

Niet meer single, maar ik ben wel een tijd express single gebleven. Dat was na een heftige relatie, omdat ik tijd nodig had om mijn wonden te likken. Ik moest mezelf (leren) herwaarderen, voordat ik een man daar weer serieus in kon nemen. Het was niet dat er niemand (leuk) was, maar ik kon er gewoon niet zoveel mee. Ongeacht hoeveel die man me zou waarderen.

Ik denk dat het ook te makkelijk is om te denken dat waardering iets heel afgebakends is ofzo. Er zitten best aardige verschillen in hoe iemand waardering wil en kan ervaren en hoe een ander dat weer wil en kan tonen.
Mijn buurman kan me best waarderen in mijn zorgzame kant wanneer ik een bordje eten langs breng. Ik waardeer dat hij de heg mee pakt als hij zijn eigen heg bij snoeit. Het zegt vooral iets over die dingen zelf en niet hoe we als mens in geheel in zijn, laat staan de compatibiliteit voor meer dan een beetje burencontact.
Bij daten gebeurt dat net zo goed en is het dus met het oog op een relatie krijgen en houden belangrijk dat je dit beter af leert stemmen op elkaar, als je niet hetzelfde erin staat zeg maar. En ik denk dat er een stijgend aantal mensen is dat niet meer voldoende leert werken om echt beter af te leren stemmen.

quote:

Ik prijs mezelf gelukkig met een man die mij waardeert en waar ik mijn best voor doe dat hij zich ook gewaardeerd voelt voor wie hij is. Dat gaat niet altijd van een leien dakje en zeker niet vanzelf, maar we weten elkaar doorgaans wel te waarderen in onze goede intenties. We hoeven die rekening niet 50-50 te splitten, er wordt geen score bijgehouden.

quote:

Geen idee of er een ander is die me weer zou waarderen voor wie ik ben. Voorlopig ben ik prima tevreden met mijn man en zolang hij dat ook met mij is, hoeft het verder niet langs een meetlat t.o.v. iemand anders. Dat vind ik ook het mooie van een langere verbintenis aangaan met elkaar, je vergroeit samen en dat gooi je als het goed is ook minder makkelijk weg.

quote:

Ik denk niet dat dit zo los staat. Als je niet lekker in je vel zit zul je makkelijker bij een voor jou verkeerde persoon terecht kunnen komen en ook blijven. Self fulfilling prophecy ditdat.

quote:

Dit ben ik ook niet helemaal eens. Tenzij je iemand vindt die er hetzelfde in staat, zul je toch compromissen moeten (leren) sluiten. Dat is dan idealiter wel een bewuste keuze die je met liefde voor elkaar over hebt, maar je krijgt niet automatisch alleen maar ondersteuning in de dingen die jij wil doen en waardering voor je sterke punten. Je mindere punten komen als het goed is ook aan bod en je zal niet meer alles kunnen doen wanneer en hoe je dat wil. Niet iedereen kan daar even makkelijk mee dealen en dat kan een relatie best confronterend en intensief maken.
Maar wat veel mensen hier ook terecht roepen, het idee is wel dat het van toegevoegde waarde is en dat je elkaar kan vertrouwen dat je daarin samen ergens naartoe (leert) werken.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 23:59 schreef probeer het volgende:

Superfijn dat je de moeite neemt om zo uitgebreid en op iedereen te reageren. Echt top . Het mag dan wel normaal zijn dat de OP actief bijdraagt in zijn/haar eigen topic, maar ik kan me voorstellen dat dat soms lastig is wanneer je vaak reacties krijgt die (soms vrij bot) tegen je in gaan.*

Het is nu echter wel erg laat en mijn nadenk-modus staat inmiddels uit, dus ik ga morgen je reactie uitgebreid lezen en beantwoorden.

* Waaronder ook wel eens van mij . Wat mijn verbeter-puntje is.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 00:00 schreef Keep_Walking het volgende:

Dit.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 00:22 schreef Scary_Mary het volgende:

Als je twee personen bent en blijft, waarom zou je dan de totaalscore dan door twee delen alsof je beide exact hetzelfde erover moet denken?

quote:

Je noemt bijna alles toxisch en vraagt je dan af waarom mensen je verwoording negatief opvatten

quote:

Als je het dan ook gewoon als je eigen keuze zou verwoorden, in plaats van alles negatief op mannen af te willen schuiven. Laat mannen lekker zelf bepalen of ze wat missen. Scheelt jou ook weer energie lijkt me.

quote:

Compromissen zijn niet per definitie moeilijk, laat staan negatief. Dat is ook een beetje het idee natuurlijk, dat je het met liefde doet. Voor de ander, maar ook voor jezelf.
Juist in het begin zou het wel positief moeten zijn. Roze bril ditdat. Ik denk dat het echte "werk" pas later komt. Wanneer die roze bril afgaat, een of beide enorm druk en/of ziek is en wanneer er bijvoorbeeld kinderen komen.

quote:

Er zit nog best een gebied tussen het boeiend vinden wat een ander van je vindt en daar je hele ego aan op hangen. Je kan het best kut vinden als je de waardering van de ander niet zo ervaart, maar ook denken dat je gewoonweg niet bij elkaar past dan ofzo. Daar hoeft de ander geen klootzak of kutwijf voor te zijn en jijzelf ook niet per se minder, omdat het een ander het niet voldoende ziet of laat blijken.

quote:

Het gaat op onwil lijken als je uit blijft gaan van het negatieve. Ondanks dat je dus wel weet dat je hoofdbron als een forum als dit geen representatieve bron is. Ondanks dat er hier ook genoeg positiviteit en zelfs nuance te lezen is.

Denk dat het punt dan ook niet zozeer is of je wel een relatie of niet zou moeten willen, maar die nare onderbouwing dat je mannen vooral als oppervlakkige klootzakken weg wil zetten en daarom liever single blijft meer het probleem is..
En dat terwijl je zo moe zegt te zijn van hoe vrouwen weg gezet worden, maar omgekeerd noem je het verdediging ofzo.. Jammer..

quote:

Omdat er niet één waarheid is en je niet echt om iemand kan geven als je niet enigszins openstaat voor hoe die de wereld en jou ervaart. En vice versa wil je ook graag gehoord worden toch?

quote:

Hoezo hoogdravend, het is toch ook waardering?

Serieus, ga Chapmans Vijf liefdestalen eens lezen. Misschien dat wat minder fok en wat meer liefde je blik en je hart wat kan verruimen..

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 16:16 schreef Vimbavimba het volgende:

Ja, maar een deel zit ook mijn hoofd. Ik ben nu 10 kilo kwijt, ik moet nodig weer normaal worden. Ik weet dan zeker dan ik dan weer aandacht krijg. Ik zou ook wat meer zelfvertrouwen moeten, hebben maar dat blijft lastig, ook doordat ik autisme heb.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 16:23 schreef Yiwei het volgende:

Niemand kan hetzelfde denken, waarnemen en doen als de ander. Alleen de persoon zelf weet altijd het beste over zichzelf, dat is wel handig.

quote:

De 1 matcht beter dan de ander. Feit blijft dat het 2 mensen zijn met 2 levens. Hij kan niet meer geven dan wat zij zichzelf kan geven, omdat hij iemand anders is en niet 100% exact kan voelen en waarnemen zoals zij dat doet. En dan nog kan hij erover anders denken en doen. Andersom geldt hetzelfde verhaal.

quote:

Bij dating hebben veel mensen te maken met onzekerheid, volkomen begrijpelijk. Ik date al een tijdje niet wegens andere prioriteiten, ervoor kreeg ik op een gegeven moment ook last van onzekerheid als het te lang duurde. Ik zag niet in dat hij 'm gewoon niet was, had een romantisch beeld en bleef hangen in de hoop dat het ooit gaat komen. Zo kreeg ik last van zelfvertrouwen wat ik ervoor niet had. In mijn hoofd was hij een belangrijk iemand, hij was ook tegenpool. Dus wat hij zei was heel belangrijk, zonder twijfel had hij altijd gelijk, zijn visie was ook de enige visie op de hele wereld. Zo heb ik mijzelf verloren en last gekregen van zelfvertrouwen. Zelfs jaren erna had ik last van de gebeurtenissen. Door niet in te zien voor wie ik wel/niet moest gaan en niet tijdig te kappen. M.a.w. selectie moet gewoon beter, buikgevoelens ook niet negeren, vooral realistisch zijn met wie wat kan worden en wie niet, enz. Dat was ook bij een periode waar veel gebeurde waardoor ik eenzaam werd, zo bleef ik ook vast klampen aan een onhoudbare situatie.

quote:

Afwijzingen zijn moeilijk, of het nou om liefde gaat of iets anders. Nog steeds stel ik ze af en toe uit; brieven met belangrijke beslissingen liever niet openen ongeacht wat erin staat, enz. Ik kan er beter mee omgaan als ik continue bezig ben mijn leven op de rails te krijgen/houden. Dit geldt ongeacht type probleem; als ik standaard leuke dingen blijf doen, mensen blijf zien, activiteiten voor mijzelf verzin als ik niks te doen heb, dan kan ik klappen veel beter opvangen. Dan word ik minder continue overspoeld door emoties. Ook ben ik sneller hersteld. Anders brengt het zo'n groot chaos wat ook langer duurt en nog chaotischer wordt. Net een spiraal naar beneden. Ik zeg weer vaker nee, omdat ik ook aan mijzelf moet denken. Betere zelfzorg nu.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 01:00 schreef Keep_Walking het volgende:
Wat mensen over je denken of vinden is meestal onbelangrijk. Mensen denken van alles en nog wat, en dat veranderd snel en makkelijk.

Voordat je druk maakt over wat een ander over jou denkt, moet je eerst afvragen wat je over de ander denkt. Is die persoonlijk belangrijk genoeg voor jou dat zijn mening over jou ook belangrijk is?

En je moet leren inzien dat er best veel mensen zijn die gewoon slecht of beschadigd zijn. Sommige mensen zijn altijd negatief en hebben een negatieve oordeel over de ander. Vaak narcissistic, psychopaten, of mensen met een andere persoonlijkheidsstoornis. Maar ook mensen met geen zichtbare labels kunnen heel hard en oordelend zijn, omdat de maatschappij en mensen in het algemeen heel hard en oordelend kunnen zijn.

Daarom moet je nooit je gevoelens laten bepalen wie je toelaat en waarom, zeker niet op eerste gezicht. Kijk naar hoe mensen handelen, neem de tijd om iemand te leren kennen in goede en slechte tijden, en als dat bevalt denk je aan de volgende stap.

De Westerse ideaal van liefde op de eerste gezicht en je laten leiden door verliefdheid is gewoon dom. Liefde is meer een sollicitatiegesprek, en daarna nog een proeftijd. Daarom is het ook verstandig om niet meteen seks te hebben, beter wacht je tot de huwelijk. Maar als je dat niet echt wil of kan, beter wachten totdat je iemand op zijn beste ziet maar ook zijn slechtste. Als dat je dan nog bevalt, als nog steeds met hem om wil gaan, dat zit het meestal redelijk goed.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 01:14 schreef Keep_Walking het volgende:
Daarom gewoon veel daten als het kan. Gewoon met verschillende mensen afspreken tegelijkertijd en vaak. Je hoeft geen seks te hebben en niet eens te zoenen. Maar wel gewoon blijven afspreken zoveel en zo vaak je kan. Op een gegeven moment merk je dat er iemand is die graag wil blijven afspreken, wat er ook wel of niet gebeurt. En als het goed is merk je ook dat je graag met die ander blijft afspreken. Dat is een moment om jezelf af te vragen of er meer in zit.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 01:49 schreef Scary_Mary het volgende:
Het is niet alleen maar tegen je ingaan en je roept de weerstand zelf ook op als je eerst zlf weer seksistisch en kortzichtig de aanval geopend hebt.

quote:

Ik begrijp niet waarom je dan oppert dat het dan opgeteld en door tweeën gedeeld moet worden, want dan ga je in mijn ogen juist voorbij aan de eigen mening en waardering.
Dat kan prima op zichzelf staan zonder onverschillig te zijn. Juist omdat je elkaars mening en perceptie kan respecteren zonder het per definitie eens te moeten of te worden.

Ik kan prima begrijpen dat mijn lievelingskleur blauw is, terwijl rood mijn voorkeur heeft. Dan kan ik weleens wat blauw aantrekken en hij wat rood, zonder dat het onze meningen of voorkeuren veranderd.

quote:

Nee, te gemakzuchtig om lekker ongemeend door te schieten naar de andere kant.

quote:

Maar mensen hebben er dus wel last van. Niet omdat je niet date of verkeert, maar omdat je nogal vaak lijkt te zeggen dat je niet aan de bak wil omdat die vervloekte mannen allemaal zo onmeunig kut zijn.
Aangezien je ook niet enorm gelukkig overkomt en je vergelijkbaar gedrag vertoont met hetgeen je zegt te haten, lijkt het er ook op dat je er zelf ook last van hebt.

quote:

Ja en nee. Ik denk dat je ook kan proberen om kritisch na te blijven denken tijdens zo een roze bril periode. Dat je niet onrealistisch blijft vasthouden aan een perfect beeld dat je zelf mede geschetst hebt in de hoop te matchen of om maar niet af te schrikken. In dat opzicht is het dus niet iets wat je puur overkomt of niet.

quote:

Die suggestie lees ik totaal niet in Yesse haar post. Verder is het ook een beetje onzinnig om te stellen dat je geen relatie hebt als je niet bij elkaar past. Zou wel makkelijk zijn als het zo werkte

quote:

Bij de mannen is het omdat ze klojo's zouden zijn, maar bij jou noem je het eufemistisch automatisme. Vind je dat fair?

Onbewust staat denk ik wel een beetje ter discussie als je er zo regelmatig feedback op krijgt..

quote:

Dat is niet hetgeen wat raar wordt gevonden denk ik en zoals ik het hier lees door het gros van de mensen juist wordt onderschreven als een logische wens.

Theoretisch gezien zou je je denk ik wel begrepen kunnen voelen in dat je je minder gewaardeerd voelt dan je waard denkt te zijn. Maar dat komt niet per se omdat je partner je ook daadwerkelijk minder vindt. Je kan het ook zo opvatten, omdat je misschien een tunnelvisie hebt hoe zo een waardering eruit zou moeten zien en je blind bent voor hoe de ander op zijn of haar manier dat over probeert te brengen.

quote:

Zijn cadeautjes en seks geven niet voor de hand liggende dingen?

Het werkt pas echt niet als je niet flexibel genoeg bent om die verschillen in te willen zien en er samen aan werkt om een soort van eigen taal te ontwikkelen.

Mijn man kan denken dat hij me een plezier doet en waardering voor me toont door me iedere dag chocolade te geven. Dan kan ik denken dat hij me te dun vindt. Of dat hij me vet wil mesten zodat geen enkele vent me nog zou willen en hij zich minder zorgen hoeft te maken. Dat die klojo niet nadenkt over al die calorieën die ik niet kan weigeren, misschien wil hij me duidelijk maken hoe zwak ik wel niet ben. Of dat ik potverdomme karamel veel lekkerder vindt en hij dat maar niet door heeft.
Maar ik kan ook denken gut wat attent dat hij iedere dag een chocola voor me regelt, hij wil me gewoon een plezier doen.
Omgekeerd kan ik ook een stukje chocola terug geven. Dan doe ik exact hetzelfde in daad, maar voelt hij zich wel net zo gewaardeerd op een zelfde manier? Het is misschien niet origineel of verrassend om hetzelfde te doen, maar maakt dat uit als ik er oprecht een plezier mee probeer te doen? Misschien heeft hij liever karamel of een appel of beide.
Of niks omdat hij niet wil dat ik hem na-aap uit verplichting ofzo. Ben ik dan een onattent kutwijf voor de niet succesvolle poging of hij een lul omdat hij de moeite niet waardeert?
Of zijn we gewoon twee mensen die moeite doen om elkaar te vinden?

Perceptie is best een dingetje..

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 11:13 schreef Vimbavimba het volgende:

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 20:07 schreef Pinuts het volgende:
Ik ben op dit moment single omdat ik eigenlijk geen zin hem om met iemand rekening te houden. Lekker egoïstisch, maar gewoon lekker mijn eigen ding doen.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 23:31 schreef 01100101 het volgende:
@:Scary_Mary @:geeninspiratie1235

Laat ik het zo zeggen, compromissen sluiten voelt in het algemeen niet als een grote opoffering aan. Natuurlijk zijn er dingen waar je meer moeite mee hebt dan andere zaken waarin je een middenweg kunt vinden. Om een voorbeeld te nemen, ik weet dat ik naar het land van mijn vriend aan het emigreren kom. Daar is geen middenweg mogelijk vanwege verscheidene reden. Het land is best aardig en ik denk wel dat ik mij daar kan aarden. Waar ik dan wel weer meer moeite mee heb is het hectische schema van mijn vriend, daar botsen we wel over. Door zijn schema moet ik verhoudingsgewijs vaak zijn kant opreizen en dat voelt wel als een redelijke opgave ondanks dat ik het daar altijd onwijs naar mijn zin heb (het frequent reizen is gewoon meh). Bovengenoemde zaken zijn voor veel mensen in mijn omgeving een reden waarom ze twijfels hebben over mijn langeafstandsrelatie, maar zelf ervaar ik het helemaal niet zo. Ik denk daarom ook dat als het goed met iemand klikt, compromissen sluiten uiteindelijk wel meevalt.

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 00:08 schreef Yiwei het volgende:

Hoe je het zegt, beter lijkt iemand meer op je op verschillende facetten. Liever minder irritaties dan meer irritaties, omdat mensen verschillen zijn bepaalde irritaties levenslang. Zelfkennis is handig bij het verwoorden naar anderen, en om situaties te voorkomen waar je niet in wil door op tijd door te hebben en erop te anticiperen. Stel iemand begrijpt zichzelf niet, kan het ook niet aangeven. Dit maakt het ook lastiger voor de ander om met de situatie om te gaan.

Het leven is geen Disney, als kleine dingen irriteren, dan bij grote dingen is nog meer gedoe. Als er ook nog stress van buitenaf komt zoals werkloosheid, dierbare die ziek is geworden, enz. Dan is het helemaal niet te doen. Als mensen dan gaan scheiden met kinderen, koophuis, enz. Dan is het helemaal treurig, want dit is ver van tevoren te voorspellen. Dat mensen die veel/onoverbrugbaar verschillen gewoon niet lang bij elkaar kunnen.

Ik maak heel vaak ruzies mee in mijn omgeving, omdat mensen gewoonweg teveel verschillen. Echter hebben ze een instelling dat alles met praten helpt. Nou nee, verschillen zijn er gewoon en dat moeten mensen maar gewoon accepteren. Zoek iemand die op je lijkt; ik weet ook wel dat mensen niet veel keuze hebben voor een partner. Eenzaamheid in je eentje is net zo schadelijk als roken, hele dag zitten, alcohol drinken, enz.

Ik zit er niet middenin, ben ze niet. Maar word er echt wel kots misselijk ziek van ze. Het is voor mij ook gezonder om mensen in de buurt te hebben die zichzelf kunnen verzorgen.

Ik moest bijv. urenlang gezeik aanhoren van dat de man brood in de koelkast stopt. Elke keer is het wat anders en het is niet 1 vrouw die klaagt. Bij ruzie kan ik maandenlang gezeik aanhoren. Je kan het al raden, zo kan ik niet leven. Ik kan ook niet zeggen: gedraag je! Of: maak het uit! Zo zijn ze geen onderdeel meer van mijn leven. Jaren en jarenlang was dit gaande, want mijn vriendinnen dacht ik.

Liever minder stress en problemen in het leven, want het stapelt op. Het is ook maar zoveel wat de mens aankan. Het is net als blessure oplopen bij sport: ook al is het hersteld, bij slecht slapen/ slecht weer/ duw bij drukte/ enz. doet het weer pijn. Er is een gevoelig plek ontstaan. Dit is net zo bij mentale dingen, daarom is mijn motto: liever geen gedoe/ problemen. Door omgang met ze ben ik net zoals hen geworden: veelal negatief, kort lontje enz. Zo was ik ervoor niet. Zelfs nu ik geen contact meer met ze heb, ben ik nog steeds zo. Het zit al in mij, net een besmettelijk ziekte.

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 00:30 schreef MeneertjeWeltevree het volgende:

Oké, ter 'verdediging' ; ik zou het liefst ook whatsapp van m'n smartphone afgooien zodat alleen Spotify ed gebruikt wordt.
Ik heb ook echt moeite met alle onuitgesproken verwachtingen die whatsapp met zich mee brengt.

Verder ben ik het wel eens met @:Keep_Walking

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 10:41 schreef Vimbavimba het volgende:

[..]

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 10:50 schreef SwaPore het volgende:
Als we de vraag inverteren; de reden dat mannen single zijn is omdat ze geen kutje kunnen krijgen.

Vrouwen willen dan liever niet bij 1 pik blijven in een relatie?

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 11:22 schreef Scary_Mary het volgende:

Het was ook niet mijn bedoeling om het over te laten komen als een enorme opoffering, maar juist nuance aan te brengen dat het niet alleen maar vermoeiend of alleen maar hoteldebotel vanzelf gaat enzo. Dat daar ook nog iets tussen zit.
Zoals je het omschrijft klinkt het als een weloverwogen beslissing die je neemt, omdat jij weet waar je het voor doet.

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 12:38 schreef Scary_Mary het volgende:

Niet alleen ik, bij meerdere mensen komt het toch echt anders over dan jij het kennelijk bedoelt. Ik heb geprobeerd te onderbouwen waarom een en ander zo overkomt, zodat je misschien wat meer en betere antwoorden zou kunnen krijgen.

quote:

Ik haak in op iets wat jij kennelijk de moeite waard vindt om te posten, my bad.

quote:

Jammer dat je enige kritiek op hoe je dingen hier verwoordt ziet alsof ik het probleem alleen bij jou neer zou leggen. Dat is niet mijn bedoeling en ik zou het fijn vinden als je zou kunnen onderbouwen hoe het bij jou overkomt alsof mannen niets fout zouden kunnen doen in mijn ogen.

quote:

Nogmaals, ik probeer je uit te leggen waarom je bepaalde reacties krijgt. Reacties waarvan je niet blijer lijkt te worden en waarvan ik denk dat ze best een beetje te voorkomen zijn. Niet door jezelf te censureren, maar door met een andere verwoording een betere boodschap over te brengen die meer mensen kunnen begrijpen zoals je het echt bedoelt.

Ik denk dat je niet consequent bent als je roept over oppervlakkige mannen die geen interesse hebben in gevoelens en innerlijk van de vrouw, als je zelf niet ook enigszins openstaat voor het effect van je eigen verwoording.

quote:

Dat ben ik met je eens, maar ik probeer te nuanceren dat als die roze bril wel op gaat men ook niet volledig erin hoeft op te gaan. Natuurlijk hartstikke leuk om je over te geven aan zo een roze bril, maar voorbij de puberteit zou men wel een beetje mogen weten hoe dit werkt en het niet als excuus moeten gebruiken om niet gewoon ook nog realistisch na te blijven denken.

quote:

Het kan inderdaad bizar zijn en in dat opzicht ben ik het met jullie eens. Als ze er wel gelukkig mee waren, zouden ze als het goed is ook niet zo zeuren tegen andere mensen over wat er allemaal niet goed gaat. Maar ja, niet iedereen snapt dat dit soort geleuter een heel negatief beeld schetst over hen. Als ze alleen maar negatieve dingen kwijt willen, bijvoorbeeld om zich gehoord te voelen, dan sluit het niet per definitie uit dat er niet ook veel positief zou kunnen zijn.
Op het internet zie je ook zo een tendens. Mensen zijn veel meer geneigd om negatieve ervaringen te delen en dan blijven die negatieve ervaringen vaak ook nog eens sterker hangen dan positieve. Perceptie ditdat.
Daarom is het denk ik ook best een goed idee om eens wel kritisch te uiten. Waarom zou je niet eens kunnen roepen gedraag je tegen zo iemand? Iemand mag best wel eens weten wat ellenlang geleuter met de aanhoorder doet en wat die voor mening heeft, anders moet je zo iemand er niet op zo een manier bij betrekken. Dat kan prima met enige nuance en als iemand daar niet voor open staat begrijp je de partner misschien beter en wordt er een ander slachtoffer uitgekozen om tegen aan te zeuren. Over de partner en jou

Waarom dan toch blijven? Nou ja, misschien denken ze of hopen ze dat het nog gaat veranderen? Dat het inderdaad een kwestie zou zijn van gewoon maar genoeg erover zeuren in de hoop dat de ander doorkrijgt hoe erg het is en het dan maar aanpast. Of dat het een dip is en men gewoon nog even door moet blijven zetten tot het automagisch verandert of dat de ander inziet hoe ontzettend veel die wel niet overheeft en dat het dan wel eckte liefde moet zijn ofzo.
Als je denkt dat het aan een bepaalde factor ligt, bijvoorbeeld een drukke periode op werk, dan is het misschien makkelijker om te denken dat het daar aan ligt ipv aan de compatibiliteit of gewoon de communicatie op zich.

Wat soms ook heel duidelijk naar voren komt is dat mensen in een proces zitten. Dat ze wel weten dat het niet goed zit, maar er nog niet aan toe zijn om afscheid te nemen van het idee dat ze het wel kunnen overwinnen. Dat ze denken dat ze de ander, de relatie en/of zichzelf nog de kans geven, terwijl het eigenlijk alleen nog maar uitstel van afstel is. Omdat ze de confrontatie nog niet aandurven, hun partner niet willen kwetsen of zelf te bang zijn om de deur uit te lopen naar de nieuwe fase.
Sowieso, het is allemaal een leerproces..

En wat ik ook veel zie, niet alleen in liefdesrelaties, maar in het algemeen, is gedoe om intentie. Iemand kan nog zo een goed persoon zijn en het allemaal buitengewoon fantastisch goed bedoelen, maar het maakt je niet per se een betere match. Ook goede intenties kunnen kwetsen en ongeschikt zijn, maar sommige mensen denken een goed mens moeten zijn gelijk staat aan dan ook een goede partner zijn.
Helaas, hoe leuk je ook bent, het is geen garantie dat het dan maar moet gaan werken. En omgekeerd betekent het natuurlijk ook niet per se dat je een slecht mens of een slechte partner bent als het niet werkt en uitgaat. Maar ja, dan komt die eigenwaarde weer om de hoek denk ik..

quote:

Yiwei heeft natuurlijk een goed punt, een passende partner zoeken en vinden kan een boel schelen. Maar een passende partner is denk ik niet per se iemand die erg op je lijkt. Als je beide erg introvert bent, dan kan dat begrip opleveren hoe je in elkaar zit. Maar als je beide niet praat over je gevoelens, kun je net zo goed problemen hebben die moeilijk te overwinnen zijn.
Dat kan dan weer het fijne zijn van een partner die van je verschilt, zodat je elkaar aanvult.

quote:

Als jij het niet doorhebt, is het er dan ook niet? Kunnen andere mensen dan niet zo een beeld van jou krijgen?
Ik denk dat ik niet degene ben die jou alleen maar als mannenhater ziet. Wel ben ik nu degene die chargeert om een punt over te brengen. Maar naast kritiek op hoe je een en ander verwoordt, ga ik ook serieus in op bepaalde dingen. Daarmee hoop ik juist grijs te laten zien tussen het zwart-wit.

quote:

Mooi, dan hoop ik dat dit sterker uit de verf gaat komen..

Weet niet precies wat je bedoelt met deze stappen, maar ik zou willen pleiten voor ook in de eerste stap moeite willen doen om elkaar te vinden. Juist daar kun je je onderscheiden en je serieuze intenties tonen lijkt me. Niet alleen omdat je denkt dat de ander het waard is, maar vooral omdat je jezelf het ook dusdanig waard vindt om te proberen.

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 13:38 schreef Cockwhale het volgende:
Wat heeft TS een man/partner te bieden eigenlijk? Behalve een vagina, maar die lopen er zat rond

quote:

Op vrijdag 28 februari 2020 00:10 schreef Coco. het volgende:

Die laatste kan leuk zijn.

quote:

Op maandag 2 maart 2020 12:34 schreef Scary_Mary het volgende:

Wat mensen zoeken hoeft niet per se duidelijk afgebakend te zijn denk ik. Als men iets de moeite waard vindt, zullen de grenzen wellicht ook makkelijker verschoven te worden om meer op te gaan offeren. Denk dat daar ook een flink pijnpunt zit, als mensen hun grenzen verschoven hebben en het niet opgeleverd heeft wat ze willen. Dat wil nog weleens klinken van ja, ik had dat wel over (impliceert maar de ander niet), maar zo werkt het natuurlijk niet helemaal.

Wie bepaalt of iets de moeite waard is? Als het goed is doe je dat voor jezelf en probeer je het voor de partner in te zien en tot op zekere hoogte uit te voeren. Echter moet je ook genoeg van jezelf houden om je niet te ver voorbij te lopen in de ander tegemoet willen komen. Mensen zien achteraf zo een grens duidelijker liggen, omdat de uitkomst (die niet naar wens was) inmiddels bekend is. Maar ja, dan kun je er niet zoveel meer aan doen, behalve er van leren en meenemen naar een volgende situatie.

Tevens denk ik dat het hip is om opofferig te doen. Drukdrukdruk=belangrijk, onmisbaar, geëngageerd en natuurlijk passie, want all in ditdat.

Maar positief ingestoken kan het natuurlijk ook hartstikke fijn zijn om iets voor een ander over te hebben. Zeker als iemand ook zoiets voor jou overheeft en die kans wordt doorgaans wel groter als je zelf ook actief bijdraagt. Door dat actief uit te dragen, vergroot je je kansen dus om ook te ontvangen zeg maar. Dat is een vorm van eigenliefde en niet alleen discipline.

quote:

Meningsverschillen lijken me niet zo een probleem als wel dat je jezelf door je verwoording zo in de weg kan zitten. Dat gaat verder dan alleen een mening waar een ander zich niet zo in kan vinden. Je verwoording aanpassen kan ervoor zorgen dat niet zozeer je mening, maar wel de ontvangst daarvan anders kan verlopen.
Dat zie ik dan ook mis gaan bij je onderzoeken. Door je (negatieve) mening zo door te laten klinken, peil je minder zuivere reacties en komt je onderzoek niet zo degelijk uit de verf. Er wordt dan meer op de toon van je vraag, dan op de vraag zelf gereageerd. Als er al gereageerd wordt, want niet iedereen laat zich uitdagen om zich er tegen te gaan lopen verdedigen. Of om meer moeite te steken in een neutralere en onderbouwde reactie als er al zo een aanname uit de onderzoeksvraag naar voren komt.
Dat staat verder even los van aardig gevonden (willen) worden en censuur, het is gewoon een praktische overweging in hoe je effectief kunt onderzoeken. Als je je eigen toon en het effect daarvan op anderen niet meeneemt in je interpretatie, is je conclusie minder serieus te nemen en daarmee ook je mening die je daar weer op baseert.

quote:

Ik zie dat ik het ook niet helder verwoord heb. Wat ik bedoelde is dat mijn man als lievelingskleur blauw kan hebben, terwijl ik zelf rood het mooiste vindt. Dan kunnen we dat als verschil zien, maar elkaar ook waarderen in dat we beide een voorliefde voor een bepaalde kleur hebben.
Als hij alleen blauwe kleding voor mij koopt, dan kan ik het gevoel krijgen dat hij mijn voorliefde voor rood niet waardeert. Omgekeerd zou hij het waarschijnlijk ook niet zo jofel vinden als ik ons interieur compleet rood wil maken en blauw veto. (Was laatst nog een column in de Volkskrant geloof ik, dat een Ikea keukenverkoper ook zei dat scheidingen daar begonnen ) Kleur en interieur zijn voor sommige mensen dus een belangrijk middel om zich gehoord en geliefd te voelen kennelijk..
Dat zouden we dus anders aan kunnen pakken, door een compromis te sluiten over een rood en blauw interieur of een voor ons neutrale kleur te kiezen als wit of groen bijvoorbeeld. Dan heeft ieder een stukje lievelingskleur of beide geen, maar the next best thing ofzo. Zo kun je een stukje waardering over laten komen, in je begrip dat de ander wel blauw wil zien of dat je elkaar (en de discussie) ontziet en een andere optie doet zoals groen.

quote:

Positiever als in niet vooral negatief als je dat niet zo uitsluitend bedoelt. Positiever als in genuanceerder als je zelf ook zo een hekel hebt aan ongenuanceerd negatieve meningen en reacties. Je voelt je doorgaans niet beter als je je tot hetzelfde niveau verlaagt..

quote:

Het gaat wel ietsje verder dan alleen een aantrekkelijk innerlijk en jezelf als aantrekkelijk willen verkopen natuurlijk..

quote:

Nou nee, niet iedereen heeft zo een roze bril en heftige verliefdheidsgevoelens. Voor sommigen werkt liefde gewoon een stuk rustiger. Dat maakt het niet als werk of iets machinaal waar je een kwartje in moet gooien ofzo. Ook zonder uitzicht op eckte liefde of een gezin, kun je vanuit een diepe genegenheid of gewoon neuk voor de leuk echt wel een leuke tijd hebben samen.

quote:

Fijn om te horen, want dat is een beetje mijn doel hier. Niet zozeer gelijk krijgen (al snap ik dat wel als een betweterige trut overkom), maar wat meer nuance inbrengen en andere invalshoeken geven enzo..

Het moeilijke is denk ik dat juist dat openstaan de flexibiliteit kan aantonen naar een (potentiële) partner toe, die je kansen kan vergroten op een passende partner. Niet flexibel als in anything goes, maar flexibel als in dichter naar elkaar toe kunnen groeien.
Kan zeker moeilijk zijn, maar dat hangt ook wel een beetje samen met je zelfbeeld denk ik. Als je het voor jezelf de moeite waard vindt en je weet wat je te bieden hebt, dan gaat het denk ik makkelijker.

quote:

Lijkt me geen vergissing, tenzij je zou willen beredeneren dat het niet de moeite waard is omdat de tegenpartij allemaal klootviolen of kutwijven zouden zijn. Maar prima als je het bij jezelf kan houden en voor nu achter je beslissing staat om er niet mee aan de slag te gaan.

Wel hoop ik dat je het niet nu voor altijd beslist dat je niet geschikt zou zijn. Het zou denk ik zonde zijn om vast te houden aan zo een beeld, terwijl je de komende jaren nog best wat veranderingen door zou kunnen maken. Wie weet kom je over een jaar of vijf of tien of zelfs twintig in een ander vaarwater, waarin je wel meer tijd en energie krijgt voor zoiets..

Kun je ook je positieve eigenschappen hierbij noemen? Want er zit echt wel meer in jou.

quote:

Op maandag 2 maart 2020 13:13 schreef shifto het volgende:

_{Maar geen piemel.}

quote:

Op maandag 2 maart 2020 20:02 schreef kuolema het volgende:
Nee. Totaal niet. Ten eerste waardeer ik mezelf helemaal niet en verbaas ik me er altijd over hoe mensen waarmee ik een relatie had dat wel leken te doen. In dat opzicht was het juist goed voor mezelf. Of ik een ander genoeg kan waarderen weet ik niet. En zelfs als dat zo zou zijn, weet ik niet of ik dat diegene genoeg kan laten merken.

quote:

Op zaterdag 7 maart 2020 10:19 schreef Scary_Mary het volgende:
Wat vind je daar onzeker aan overkomen?

Prima als jij jezelf niet zo een type acht, maar wie weet wat er nog gaat komen en wie. Het lijkt me het handigst om gewoon zo af en toe bij jezelf na te gaan of het inderdaad nog zo is en je niet er op vast te pinnen dat wat nu is voor altijd zou moeten blijven gelden.

quote:

Een dynamiek die al jaren gevormd is, maar waaraan je nog steeds niet actief hoeft deel te nemen. Koester de mensen die wel nuttig en/of prettig communiceren en gooi hen niet op de hoop bij de rest.

quote:

Ben ik niet met je eens. Je hoeft ook niet per se agreeable, pleaser of gewoon nastrever van harmonie te zijn om de gulden middenweg te kiezen. Pick your battles ditdat. Kan prima vanuit het zelf gemotiveerd worden door middel van prioriteiten te sorteren, zonder dat je het uit pure liefde voor een ander over zou moeten hebben.

quote:

Dat is misschien wat fatalistisch gedacht, maar je toetst het in ieder geval niet met zo een uitgangspunt. Je kan pas stellen dat het inderdaad überhaupt niet aankomt als je het op alle manieren geprobeerd hebt. Prima als je daar geen zin in hebt, maar wentel het niet af op anderen.

quote:

Omdat je zelf mede de toon helpt te betalen waar je zo een hekel aan zegt te hebben.

Omdat je zelf mede de toon helpt te bepalen. Je kan niet je eigen toon rechtvaardigen als zijnde reactie op, maar anderen zonder pardon als agressors weg te zetten en zelf een soort begrip verwachten dat het vanuit jouw positie wel als een soort logisch gezien zou moeten worden.

Omdat je zelf mede de toon helpt te bepalen en je anderen moeilijk kwalijk kan nemen dat ze niet meer moeite nemen als je het zelf ook niet doet.

Omdat je zelf mede de toon helpt te bepalen en je het niet als echt onderzoek kan verkondigen als je het effect van je eigen toon niet mee kan nemen in je conclusies.

quote:

Zegt allemaal wel wat over je innerlijk en aantrekkingskracht enzo natuurlijk, maar je kan het ook bekijken als dat het niet om je eigen innerlijk maar om deze webstek gaat. De plaats waar je een redelijk aantal uren doorbrengt en waar je positief aan bij kan dragen, zodat het een plaats blijft waar jij en anderen tijd door willen blijven brengen.

Elders schreef je over hoe je dacht aan specifieke dingen, die later gebeurden. Daar ligt dit ook in het verlengde van..

quote:

Sowieso lijkt het me handig om geen seks te hebben met iemand die je alleen platonisch ziet zitten. Ik moet wel echt behoorlijke gevoelens hebben om er meer mee te doen. Niet per se alles verterende liefde voor ever and ever, maar casual sex is niet mijn ding.

quote:

Je beperkt voelen is klote, maar ligt het aan het sociale contact in het algemeen? Aan de tegenpartij in het bijzonder of is het de situatie an sich? Als je bang bent om gekwetst te worden en geen fijne sekservaringen hebt gehad, dan ligt het misschien eerder daaraan dan aan het contact en de persoon zelf?

quote:

Wat klote dat je je zo in de war voelt. Is er iets gebeurd of veranderd zo rond je 15e?

quote:

Ik denk niet dat het onmogelijk is, er zijn wel mensen die ondanks gebrekkig zelfvertrouwen wel een fijne relatie kunnen aangaan. Sommige partners vinden het erg fijn om daar een verschil in te kunnen en mogen maken, maar dan moet je die dus wel kunnen filteren van de mensen die er misbruik van maken. En dat is een beetje het ding met gebrekkig zelfvertrouwen, als je niet gelooft dat je partner het wel goed kan bedoelen en echt om je zou kunnen geven, wat deel je dan samen? Hoe kun je samen eraan werken?

quote:

Eens dat je meer over jezelf ontdekt in contact met anderen. Niet alles zeggend als je mensen uitzoekt die je bevestigen in je slechte zelfbeeld of mensen prikkelt om je alsnog te bevestigen, maar dat is dus ook self fulfilling prophecy en niet de algehele waarheid.

Denk dat het ook duidelijk op dit forum naar voren komt hoe zo een zelfbeeld voor tunnelvisie kan zorgen. Neem bijvoorbeeld incels, die solliciteren heel duidelijk naar een zwarte-witte reactie. Zwart is de nee en de witte moet wel een heel overtuigende ja zijn om als zodanig te kunnen ervaren. Alles wat er tussen valt is of te oninteressant om waar te nemen of wordt simpelweg echt niet opgemerkt. Maar dat zijn precies de dingen waaraan je wel contact waar kan nemen denk ik. Omdat je niet echt contact lijkt te willen maken als je alleen geïnteresseerd lijkt in een ja of nee, dan lijkt de rest van wat je te zeggen hebt niet belangrijk ofzo.
Daarom werken open vragen ook makkelijker dan gesloten vragen als je mensen aan het praten wil krijgen. Dan hoor je als het goed is meer, daar kun je dan weer op voortborduren en zo laten merken dat je dus luistert en contact hebt. In de NLP noemen ze dat ook wel rapport.

quote:

Begrijpelijk dat je dat niet meer wil. Een beter zelfbeeld kan wel helpen bij beter je grenzen je te bewaken. Als jij beter weet wat je wel te bieden hebt, dan maakt het minder uit of je de ander je daar in bevestigd. Misschien heb je je hand overspeelt om hen tegemoet te komen, omdat je na die ene vinger geen grens durfde te trekken? Dat je hoopte dat je ze met die hele hand kon laten zien dat je wel de moeite waard was oid en dat het daarom extra pijnlijk is dat het alsnog niet goed genoeg was om bij je te blijven?

Denk dat veel mensen soms te ver gaan om het maar niet uit laten gaan, ook mensen met een beter zelfbeeld. Het lijkt me in dat opzicht ook vrij normaal gedrag en niet per se iets dat jou alleen overkomt vanwege je gevoel sociaal beperkt te zijn.

quote:

En je bent natuurlijk ook nooit uit geleerd, ook niet in contact naar anderen toe. Daar is af en toe jezelf voorbij lopen denk ik ook wel instrumenteel in. Als je de feedback als les kan zien en niet alleen maar als jeetje, ik ben gedoemd oid, kun je er wel beter mee gaan bepalen in hoeverre iets of iemand voor je werkt cq bij je past. Ook dat hangt samen met je zelfbeeld en open willen en kunnen staan voor grijs buiten het zwart-wit om.

quote:

Op zaterdag 7 maart 2020 10:56 schreef Amee het volgende:
Ik ben single omdat ik me niet wil binden aan de mannen die ik tot nu toe heb ontmoet.
Niet omdat ik mezelf 100x meer waardeer dan die mannen of al de redenen die is opgenoemd. Maar gewoon omdat er nog niemand is met wie ik mijn toekomst zie.

Ik heb gedatet, ben verschillende keren verliefd geweest en de laatste keer zeer heftig, maar ik heb altijd redenen gezocht en gevonden om het niet serieus te laten worden. Ik ben er nog niet klaar voor.

quote:

Op zaterdag 7 maart 2020 14:50 schreef 3MCB7 het volgende:
Nee, ik ben single omdat ik de juiste man nog niet ben tegengekomen.

quote:

Op donderdag 12 maart 2020 20:02 schreef Scary_Mary het volgende:

Het gedoe en de moeite investeren zou je ook vanuit de gedachte dat jij jezelf zo een kans gunt kunnen doen. Dat het toch geprobeerd hebben meer het doel is, dan win je sneller dan wanneer je de waarde af laat hangen van de ja, ik wil van de ander zeg maar.

quote:

Ik hoef geen pure liefde voor een ander te voelen om een compromis te willen en kunnen sluiten. Bijvoorbeeld omdat ik groen ook wel prima vind en ook niet zo een behoefte heb om te discuzeuren over rood en/of blauw als we met de keuze voor groen gewoon een stuk sneller klaar zijn.

quote:

Dat is wellicht efficiënter en prettiger ja. Ook omdat je het meeste invloed hebt op jezelf en je daar dus waarschijnlijker een hoger rendement hebt wat tijd en energie investeren betreft.

quote:

Kun je in je eigen woorden uitleggen waarom je dit vindt passen?

quote:

Het forum kan wel met een bepaalde gedachte opgezet zijn, maar het is toch wel een eigen organisme inmiddels. Eentje waar wij als een soort bacteriën van invloed op zijn en ook actief bij moeten dragen aan hoe we willen dat het functioneert. Doen we dat niet dan hebben ongewenste infectiehaarden de kans om dusdanig te overheersen dat het niet meer leuk is. En als het niet meer leuk is, dan blijven mensen weg en is de plek die ooit leuk genoeg was om tijd en energie aan te besteden straks weg.

quote:

Ik geloof wel dat die roze bril bestaat, maar ik heb moeite mensen serieus te nemen die zich onder dat mom kritiekloos ergens vol in storten en dan achteraf verbaasd doen. Op een gegeven moment zou je toch wel oud en wijs genoeg moeten zijn om te (h)erkennen dat je zo een roze bril draagt en dat je heus wel even een beetje na kan blijven denken.

quote:

De klik an sich heb je of heb je niet, de vraag zit 'm vooral in hoe jij en de tegenpartij zoiets willen en kunnen ervaren. Ik denk dat het werk er dus meer in zit hoe je tot die klik kan komen en niet de klik zelf.
Als ik zo een slecht zelfbeeld heb dat ik niet geloof dat iemand oprecht in me geïnteresseerd zou kunnen zijn, dan sta ik ook niet echt open voor een klik en kan de ander lullen als brugman zonder dat ik die klik ervaar. Als ik alleen over mezelf ratel op een date, dan kan de tegenpartij alleen aanhaken als ik toevallig iets vertel wat bij hem klikt. En dan nog zou hij kunnen denken jeetje, leuk dat ze ook van vissen houdt, maar ze vroeg me helemaal niks dus ik voel alsnog geen interesse, laat staan een klik.

quote:

En daar zit denk ik tegenwoordig een groot probleem voor mensen. Social media leren je vooral te zenden, maar zenden is maar een onderdeel van communiceren. Hoe leer je er samen uit komen als je niet automagisch dezelfde facebookpagina of instagramaccounts liket? Hoe leer je je boodschap beter over te brengen als je vooral feedback in de vorm van likes genereert, wanneer je boodschap dus zeg maar wel aankomt? Je meet ontzettend beperkt, want je weet niet precies wie er niet en waarom niet reageert. En daar wordt eigenlijk heel weinig aandacht aan besteed.

quote:

Maar goed, even terug. Ja, ik heb alleen seks met iemand waar ik echt iets voor voel. Niet onder het motto van yolo roze bril, maar jottum leuk. Niet dat alles perfect of pure oneindige liefde moet zijn, maar dat iemand en de situatie overwegend positief zijn en ook met een redelijke kans op dat het zo blijft.
Een platonische liefdesrelatie zou voor mij niet zo goed werken denk ik. Ik uit mijn liefde en soms ook andere emoties door middel van seks en dat doe ik dan natuurlijk het liefste met mijn lief. Als dat niet tot de mogelijkheden behoort, maar we verder wel enorm goed klikken, dan zou ik in gesprek gaan over een compromis. En kijken of mijn aseksuele lief begrijpt dat ik niet aseksueel ben en of we daar samen een kader voor kunnen bedenken waar we ons beide goed bij voelen.

quote:

In ieder geval ook aan jou, maar als je sociaal ongemakkelijk bent geworden door vervelende ervaringen, dan zit dat je misschien wel in de weg bij laten zien wie je verder nog bent. Daar zoek je als self fulfilling prophecy dan misschien ook de mensen en situaties bij. Dan loop je die klik mis, omdat er iets niet goed uit de verf komt of dat je het diep van binnen niet gelooft dat het beter kan en je het waard bent ofzo. Dat ligt dan iets genuanceerder dan dat het uitsluitend aan jou zou liggen, vanwege een beperking.

Als je van jezelf weet dat je sociaal contact eng vindt, dan kun je het misschien wat beter los koppelen van de persoon waar je mee probeert te contacten. Dat die persoon het niet per se veroorzaakt, maar dat het de situatie of je herinneringen zijn zeg maar.

Door wat meer te analyseren waarom iets wel of niet leuk is, kun je kijken waar de issue 'm voor jou in lijkt te zitten. Stel, je houdt die negatieve ervaringen vast als een soort trauma, dan zou je misschien meer gebaat zijn om eerst met trauma stress release te beginnen dan dat je krampachtig sociale contacten probeert te blijven trainen.

Weet niet of je al eens met schema's hebt gewerkt, maar dat kan soms verhelderend werken om inzicht te krijgen in bepaalde vicieuze cirkels. Verder is RET ook wel geinig om nog eens kritisch te kijken naar bepaald gedachten en ervaringen enzo.

quote:

Ik denk dat de puberteit bij uitstek een verwarrende periode is waarin je jezelf en de wereld gaat ontdekken.
Ondanks dat ik een traditionele ouder had, heb ik ook de nodige vrijheid gehad om te ontwikkelen. Zolang ik me maar wel redelijk damesachtig gedroeg (netjes zitten en praten, etc), was het totaal geen probleem of ik met autootjes of poppen speelde. Die ouder was er denk ik in gebleven als ik met een vrouw thuis was gekomen, maar ik had wel meer restricties. Bepaalde nationaliteiten waren ook niet ok.
De ander heb ik weleens opgebiecht dat ik met een vrouw gezoend had. Die trok een vies gezicht en was geschokt, maar die zou het wel accepteren als het verder een goed mens was en we gelukkig zouden zijn enzo. Ik voelde me an sich dus wel vrij om te experimenteren en heb dat ook weleens gedaan. Omdat het op dat moment met die vrouw gewoon goed voelde. Ik zou mezelf niet als biseksueel omschrijven, want ik denk dat daar meer voor nodig is dan een beetje experimenteren en mijn voorkeur is toch wel echt mannelijk so far. Maar goed, wie weet hoe het leven loopt..

Voor mij is biseksualiteit niet zo verwarrend, omdat het in mijn ogen om de persoon gaat ongeacht het geslacht. Daarom voelt zo een percentageverdeling voor mij ook raar aan, al snap ik wel dat je je meer tot de een aangetrokken kan voelen dan door de ander.

quote:

Mijn oude huisgenoot vroeger omschreef zichzelf gewoon als zichzelf. Laten we hem voor nu even Paul noemen. Paul vond zichzelf dus gewoon Paul en hij had helemaal geen trek in discussies over hetero, homo of bi. Soms schoof er een kerel aan bij het ontbijt en soms een meid. Maar Paul bleef gewoon Paul en het was gewoon gezellig.
Zelfde met zijn uiterlijk, dat was toen nog niet zo hip als nu, maar hij deed ook nagellak en af en toe wat eyeliner op. Was hij nog steeds Paul en geen Pauline. Misschien was Paul in het huidige tijdperk voor de onzijdigheid gegaan of non-binair ofzo, maar ik hoop eigenlijk van niet. Omdat ik het eigenlijk supermooi vind dat hij genoeg had aan zijn naam en zijn gevoel, zonder al die hokjes. Paul was zijn eigen hokje en daar kon van alles in of buiten vallen. En dat was ok.

Ik hoop dat Paul je misschien ook een beetje kan inspireren dat jij jij bent en dat je niet hoeft te voldoen aan een percentage of aan een specifiek hokje.

quote:

Nou ja, er zit nog best wat tussen teveel zelfvertrouwen en bij verknipt zijn. Zelfvertrouwen kan zich op verschillende manieren uiten en het is ook niet dat als je zelfverzekerd overkomt in eerste instantie, dat je dat dan ook daadwerkelijk over praktisch alles bent.
Net zoals je ook best een beetje verknipt kan zijn, maar ook leuk en best een relatie kan onderhouden.

quote:

Afreageren is ook best menselijk, maar beter blijf je wel alert wat het je nu eigenlijk oplevert. Dat je niet blijft hangen vanuit gewoonte, terwijl het niet levert wat je hoopt.
En omdat het verlagen tot het niveau waar je zelf last van hebt gehad door anderen, ook niet altijd even goed is om zelf actief aan bij te blijven dragen en je niet beter (dan hen) laat voelen. Ofzo.

quote:

Ja, als je ouder bent wordt je vaak minder flexibel. Maar dat is niet altijd vastgeroestheid. Het kan natuurlijk ook dat je veel beter weet waarom je bepaalde dingen wel of niet wil doen en dat je daar zelf ook gewoon achter kan staan enzo.

quote:

Op zaterdag 14 maart 2020 00:33 schreef mspoez het volgende:
Er is niemand die mij zo kan verafschuwen als ik mezelf kan, niemand die mijn fouten en ongerijmdheden kent zoals ik ze ken. Een partner kan juist de dingen die ik aan mezelf onderwaardeer voor het voetlicht brengen en mij daarmee naar een hoger niveau tillen.

quote:

Op zaterdag 14 maart 2020 02:35 schreef mspoez het volgende:
Jij niet, dat is wel duideljik.

quote:

Op zaterdag 14 maart 2020 10:52 schreef _Lily_ het volgende:
Herken ik niet echt. Ik ben van mijn 26e tot mijn 32e single geweest door een scala van redenen. Prima gelukkig in mijn eentje en van jongs af aan niet bereid om in iets te stappen waar je het niet volledig voelt. Ook niet snel verliefd. Overigens wel openstaand voor mannen, maar meestal concludeerde ik na enkele contacten dat ik liever zonder hem was.

Na een aantal jaar (>30) komt daar dan ook nog bij dat je niet meer zo snel een vrijgezelle man tegenkomt Ivm leeftijd en tijdgebrek om uit te gaan.
Ik ken mezelf goed en heb me er nooit druk over gemaakt. Ik wist van mezelf: als ik een man tegenkom voor wie ik het voel kom ik wel naar buiten.

En zo ging t ook. Op m’n 32e patsboem verliefd, heerlijke relatie en superblij dat ik heb gewacht

quote:

Op maandag 16 maart 2020 19:16 schreef Scary_Mary het volgende:

Als je vrijheid wil en dit is hoe je het ervaart prima.

Hoe uit het egoïstische en oppervlakkige zich nu? Wat hoop je te winnen als je daar beter mee om zou kunnen gaan?

quote:

Het is niet per se sociaal gemotiveerd om een compromis op te zoeken. Ik zou het ook egoïstisch kunnen motiveren dat als ik geen rood mag, hij geen blauw.

quote:

Ah zo.
Ja, voor mij voelt het dus niet per se als iets afgenomen worden. Ik kies er zelf voor om die moeite te doen, dat is niet de schuld van de ander. Het is ook niet per se de schuld van de ander of van mij als iets niet werkt.
Tevens, ik bespaar mezelf ook emotionele energie als ik niet achteraf na hoef te denken of ik niet iets meer had moeten doen en mezelf misschien een kans ontnomen heb enzo. Dan zit ik ook niet zo met een slepende had ik maar..

Ik denk dat er wel degelijk mensen zijn die als eerste over de brug willen komen. Omdat ze nu eenmaal zo zijn of omdat ze het kunnen lijden zeg maar. In dat opzicht kun je natuurlijk emotionele energie uitsparen.
Door het positiever te benaderen, wat je wel zou willen zien om het de moeite waard te maken om iets te gaan investeren. Als je dan het niet ziet, dan voelt dat wellicht wat neutraler dan dat je negativiteit op moet zoeken om het voor jezelf te verantwoorden dat je niet aan de bak wil. De focus verleggen naar wat je wel energie oplevert, maakt het denk ik ook luchtiger.

quote:

Ik denk dat verliefdheid en echte liefde wel samen kunnen gaan. Mijn commentaar ging over de roze bril, waarin mensen wel denken te weten dat dit het helemaal is en zo blijft, dat staat niet gelijk aan verliefdheid. Op een bepaalde leeftijd moet je gewoon beter weten en ook daadwerkelijk doen.
Natuurlijk, beter start je geen relatie als je niet denkt dat dit 'm weleens zou kunnen worden, maar je hoeft iemand niet zo op te hemelen om vervolgens binnen no time weer af te serveren als die toch mens of ongeschikt voor een relatie samen blijkt.

quote:

Praktijkvoorbeeld: Andre Hazes en Bridget Maasland. Beide oud genoeg om te weten hoe de vork in de steel zit, maar ongegeneerd de socials vol kalken met love of my life geleuter. Ook als je wel zo een gevoel hebt, hou je gewoon een beetje in met uitspraken die kennelijk geen ene reet waard zijn. Niet alleen voor je liefje, maar ook voor je ex en de betrokken kinderen.

Nog een voorbeeld, het programma Catfish. Echt kromme tenen hoe weinig kritiek die lui krijgen. Ook als de tegenpartij zo een kwade genius was, je bent er toch echt zelf bij als je jarenlang je leven on hold zet voor een figuur die je nog niet eens op een videochat gezien hebt. Laat staan irl.

quote:

Tsja, ik ben misschien een beetje te cynisch om te geloven dat een klik alle issues ineens op zou kunnen lossen. Elkaar leuk vinden ja, maar ik denk niet dat als je een slecht zelfbeeld, enorme verlegenheid of sociale angststoornis hebt, een klik dit meteen automagisch oplost. In dat opzicht is gemak denk ik ook niet de juiste omschrijving. Ook niet omdat sommige mensen juist in die beginperiode onzeker zijn of het allemaal wel leuk genoeg is en ook blijft.

Het contact zou overwegend leuk, spannend, gezellig, interessant, etc moeten zijn. Dat het je meer oplevert dan dat het je kost. In dat opzicht kan een egoïstische visser misschien meer een klik voelen bij iemand die gewoon graag luistert, dan dat de tegenpartij zelf ook veel over vissen te melden heeft. Zie ook de legio voorbeelden in First Dates en hier op het forum, een klik ervaren is best relatief gezien hoe vaak het voorkomt dat maar één partij het lijkt te ervaren.

quote:

Ja en nee. Als jij mij vissen zend en ik vissen kut vind, dan komen we wellicht helemaal niet verder in gesprek. Terwijl we misschien wel hartstikke leuk hadden kunnen babbelen over onze voorliefde voor Britney Spears, die we alleen beide uit schaamte niet durven te volgen op facebook. Maar ja, als we daar niet open voor uit komen en we niet verder kijken dan de vissen, dan komen we dat niet te weten..

Als we alleen kijken naar wat we zien, dan missen we wat we niet zien en de redenen daarvoor. We zien maar een beperkt beeld en social media traint mensen ook om dat in stand te houden denk ik. Social media heeft ook echt wel wat narcistisch, maar ik denk dat het wel echt in veel mensen zit om gewoon een stukje goedkeuring te willen krijgen op een of andere manier. In dat opzicht lijkt het me dus normaal gedrag. De intensiteit er van zegt denk ik meer over in hoeverre het functioneel gedrag is, niet zozeer de wens an sich.

quote:

Graag gedaan. Ik heb er moeite voor moeten doen in die zin dat je zelf mede je omgeving en je kansen beïnvloedt. In mijn geval was dat bijvoorbeeld verhuizen en ergens anders min of meer overnieuw beginnen en een nieuw netwerk opbouwen. Ondertussen natuurlijk wel contact proberen te houden met de leuke mensen die ik achter liet. Ik bleef dus niet afhankelijk van energie slurpende mensen bij wie ik het toch nooit goed genoeg kon doen.

Wat betreft relaties en amoreus gedoe, ja dat bleek ik niet zo goed automagisch te kunnen doen. Omdat mijn zelfbeeld ook niet optimaal was onder andere. Ik denk nu ook niet dat ik god's gift voor mijn man ben, maar ik snap wel wat hij wel in me ziet. Niet alleen de positieve dingen, maar ook de negatieve dingen. We accepteren elkaar als totaalpakket en work in progress.
We hoeven niet perfect te zijn, maar waarderen wel elkaars moeite om het leuk te houden enzo. Niet het uitblijven van problemen of discussies geeft me het vertrouwen, maar dat we ons best doen om ermee te dealen als het wel gebeurt. Dat we dingen gewoon naar elkaar uit kunnen spreken en kunnen vertrouwen op elkaars goede intenties, ook als de feedback minder aangenaam is.

quote:

Ik heb me niet aangeleerd om veel mensen leuk te vinden. Wel om mijn focus te verleggen naar wat ik wel leuk vind aan of bij mensen. Ik hoef niet iedereen leuk te vinden of überhaupt een mening te vormen over alles en iedereen. Laat staan dat die ik ook hoef te communiceren.

Bij mensen die vaker bij me staan, die ik niet altijd voor het kiezen heb, is het voor mij wel belangrijk om die focus te houden. Anders is het heel makkelijk om die vervelende collega als alleen vervelend te zien en daar iedere keer aan te moeten denken als die in de buurt is. Zonde, want ik kan ook denken wat ik wel fijn vind. Als is het alleen maar de rug als said collega weer weg loopt.
Door zelf genuanceerder over mensen te gaan denken, heb ik zelf ook meer vertrouwen in dat andere mensen mij niet alleen maar ongenuanceerd beoordelen. Als ik dat ook actief uitdraag is het makkelijker om daar meer gelijkgestemden in te vinden en de toon van de omgeving te beïnvloeden. Daarin kan die vervelende collega misschien ook wel wat ontdooien, als er opgemerkt kan worden dat er wel waardering is ook al vind je elkaar niet altijd even aardig.

Met zo een instelling, waarbij ik duidelijker zend, maar ook open kan staan voor feedback, werd het ook minder belangrijk om meer mensen af te blijven lopen. Omdat het niet meer afhing van die ene klik, waarin alles automagisch zou gaan. Ik heb (beter) leren werken met wat ik heb en met wie ik wat meer wil zou willen of moeten hebben en dat heeft me gelukkiger gemaakt. Minder overgeleverd doen voelen en meer voor mij geloofwaardige en nuttige feedback opgeleverd dan ik ooit had durven hopen.

quote:

Denk dat aan jezelf werken altijd wel confronterend is als je het goed wil doen.

Ik wil je gevoel of ervaring zeker niet downplayen, maar toch wil ik even een kleine nuance aan brengen. Op het moment dat er bezuinigd moet worden kan een therapeut moeten beslissen dat zo een schema minder prioriteit kan hebben binnen de beperkte middelen en uren. Dat is een iets andere motivatie dan denken dat het niet nodig is. Zeker als iets traumatisch is of lijkt, wil je daar ook de tijd voor krijgen om dat echt goed aan te pakken. Als die tijd er niet is, dan kan het veiliger zijn om er dan maar af te blijven. Zodat je als cliënt niet halverwege een weer open gereten wond het zelf uit moet gaan zoeken, omdat het budget op is ofzo.

Warrigheid kan ook een onderdeel zijn van trauma geloof ik.

quote:

Hoe je vroeger was kan een leuk inzicht geven ja. Leuk dat je al die dagboeken nog hebt!
Maar je dagboeken zijn het verleden en om in het hier en nu ook een beetje geaard te blijven, is het misschien wel handig om ook hier actief te kijken naar de positieve krenten.

En, ook heel belangrijk, het vieren van mijlpalen! Hoe merk je dat je bepaalde dingen overwonnen hebt? Wat levert het je op? Dat mag best gevierd worden. Ook al is het iets heel kleins, gewoon een aandenken om het even extra tastbaar te maken.

quote:

Ik vind dat open zijn altijd wel een beetje relatief. Het is niet iets wat ik zo maar even aan iedereen vertel. Niet omdat ik me schaam of bang ben ofzo, maar omdat ik het gewoon niet zo relevant vind om met mensen te delen. Ik weet wie ik ben, ongeacht of een ander dat ook in mij ziet dus dat hoef ik ook niet zo nodig uit te dragen. In Nederland is het in ieder geval redelijk veilig genoeg dat je het ook niet hoeft te verbergen. Daar zit denk ik nog mijn grootste gevoel van vrijheid in.

Zoenen kan gewoon heel erg lekker zijn. Daar hoef ik niet per se verliefd voor te zijn. Het kan ook enorm intiem zijn en troostend of gewoon voor de fun. Denk dat er best een aanzienlijk aantal mensen zijn die experimenteren uit nieuwsgierigheid, omdat het ze niet tegenstaat. Niet omdat ze nou echt op het hetzelfde geslacht denken te vallen. En dat is ok lijkt me.

Wat betreft de frequenties en verhoudingen, wat maakt het voor jou uit? Als je monogaam denkt te zijn heb je maar één iemand nodig voor een relatie of om gewoon leuk te vinden toch?
Het lijkt me vooral nuttig als je weet dat je meer op het ene geslacht valt dan op de ander, zodat je je selectieproces voor daten daar op aan zou kunnen passen. Maar als dat voorlopig toch nicht im frage is, maakt het niet zoveel uit toch?

quote:

Volgens mij is mannenmake up en nagellak nog nooit zo mainstream geweest anders. Maar dat ligt misschien ook aan je omgeving? Ik zag zelfs op de Veluwe een lokale jongen met eyeliner en mascara.

Waarom zou je per se uit willen gaan van wisselende verhoudingen als je jezelf als biseksueel identificeert? Het is labeltje is geen verplichting om alle smaakjes te sparen ofzo.
Ik ken ook iemand die zichzelf als biseksueel identificeert en nog nooit hetzelfde geslacht uitgeprobeerd heeft. Voelt zich wel aangetrokken, maar nooit de juiste persoon gevonden om daar verder mee te gaan. Ook die woont nu samen met een hetero, geen issues mbt de biseksualiteit want ze zijn happy met elkaar.

Als je jezelf als biseksueel identificeert, hoef je ook niet per se alleen voor biseksuelen te gaan. Het kan handig zijn qua begrip en samen met anderen willen experimenteren enzo, maar als je monogamie na wil streven dan is één persoon toch genoeg bij wijze van?

Waarom is het eigenlijk zo belangrijk voor jou om je te identificeren met zo een labeltje? (Niet verwijtend bedoelt, gewoon interesse). Je bent en je blijft in de kern toch nog steeds dezelfde geeninspiratie, ongeacht of je kut of pik of beide wil? Voor je omgeving wordt het pas echt tastbaar als je met een (potentiële) partner thuiskomt.

Zit het in jou, is het onderdeel naar de zoektocht wie je bent? Of hebben je ouders misschien ingeprent dat je iets moet zijn of moet voelen om een bepaalde goedkeuring te krijgen ofzo? Heb je wel het gevoel dat je bij jezelf ten rade mag gaan wat je nou eigenlijk echt wil en dat als basis te gebruiken ipv labeltjes te passen in de hoop dat het kader je past?

quote:

Nou ja, met je dagboeken heb je toch ook nut van terug kijken? Het kan best wat over je zeggen waar je je tot aangetrokken voelde en waarom. Niet alleen met daten, soms is er een rode draad te ontdekken die op zich op meerdere vlakken uit. En daarmee samen kan hangen met je zelfbeeld enzo.

quote:

Als het nu goed voelt en voor je werkt, gewoon lekker je eigen gang blijven gaan Het is jouw leven, jij moet jezelf in de spiegel aan kunnen kijken en jij bent eindverantwoordelijk, niet je ouders of je buurvrouw of wie dan ook.

quote:

Op woensdag 18 maart 2020 23:45 schreef Generationalpha het volgende:

Ik had hier pas een discussie over. Dat als je een flawless persoon wilt het veel moeilijker is om een relatie te onderhouden dan bij iemand die minder perfect is.

Want bij iemand die perfect is leg je de standaard voor jezelf ook heel hoog en kun je moeilijker jezelf zijn.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 00:01 schreef mspoez het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op zaterdag 14 maart 2020 12:42 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik wil toch nog even reageren op je, ook al vind ik je manier van denken erg ongezond en zeer egocentrisch. Júist omdat ik weet hoe onmogelijk ik kan zijn en júist omdat ik weet hoe goed ik het kan hebben met mezelf vind ik het heerlijk om elke keer weer te merken dat er ook een ander is die meer mijn goede kanten ziet dan mijn fouten.

Misschien scheelt het dat ik inmiddels bijna 50 ben en jij 15 (ofzo).

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 00:05 schreef mspoez het volgende:

[..]

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 11:14 schreef TomStall het volgende:
Klinkt als een heel tevreden single vrouw. "I don't need a man"-type. Alleen je naam al "geen inspiratie", lekker aantrekkelijk ook. LOL!

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 16:12 schreef Granqvist het volgende:
Je punt? Dat is dan toch fijn voor haar of niet dan? Of vind je soms dat vrouwen 'need a man' types behoren te zijn? Oh en.. mannen die 'LOL!' tikken zijn niet aantrekkelijk.

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 10:20 schreef TomStall het volgende:
Nee geen problemen mee. Maar zet dan bij je OP ook geen trieste huilsmiley en zet het niet zo neer als een enorm dilemma waarmee je te doen hebt.

quote:

Mijn punt is dat ze heel erg in haar eigen dilemma zit: blakend van het zelfvertrouwen en zelfwaardering maar daardoor zichzelf verheven voelt boven alles en iedereen, en daardoor ook mensen af stoot en lekker alleen blijft. Dus wat is het nou? Happy single? Of zichzelf zo verheven voelen dat niemand de capaciteit heeft om haar op juiste waarde te schatten? Give me a break...! Vrouwen zoals zij moeten misschien eens wat minder tv kijken en wat minder columns en vrouwenblaadjes lezen. Misschien heb je dan wat tijd over om over normale omgangsvormen met elkaar te leren in het echte leven. Kom je ook niet zo vast te zitten in al die vreemde gedachtekronkels waardoor je uiteindelijk gewoon alleen komt te zitten met je fantastische eigenwaarde gevoel. Have fun er mee!

dus LOL, of nee: LMFAO!

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 11:46 schreef Scary_Mary het volgende:
Is het niet juist niet egoïstisch als je het motiveert dat jij jezelf er niet geschikt voor acht? Dan denk je toch ook juist aan anderen?

quote:

Als je van elkaar weet dat er zo een overweging aan ten gronde ligt, zou het van mij niet meer hoeven nee. Maar sommige stellen vinden het bekvechten soms juist passioneel en sleurvoorkomend enzo, zij het ook niet voor eeuwig..

quote:

Klinkt als een prima motivatie, al hoop ik dat je jezelf niet totaal afsluit voor sociaal contact. Kan geen kwaad om af en toe toch nog een beetje te oefenen en te toetsen hoe het gaat. Als je alle schepen verbrand nu, kan het drempel verhogend werken om weer helemaal overnieuw te moeten beginnen zeg maar..

quote:

Ik denk dat er geen harde scheidslijn als grens te trekken is. En dat je prima eisen kan stellen, zonder dat je verwacht dat de ander zo perfect mogelijk zou moeten zijn ten allen tijde. Er zit nogal een verschil tussen perfect zijn en misbruik maken lijkt me.
Het lijkt me wel makkelijker om verschil te kunnen duiden in wat gewoon niet werkt en wat nou echt misbruik zou moeten zijn, als je beter in je vel zit enzo.

quote:

Het gaat me niet zozeer om het verliefd zijn op een al dan niet bestaand persoon, het gaat me erom hoe mensen er mee om gaan en verantwoordelijkheid nemen voor hun gedrag en de gevolgen daarvan enzo.

Lijkt me ook niet enorm abnormaal en best herkenbaar voor veel mensen.

quote:

Ik heb soms wel last van te weinig eigenwaarde ja. Voor mezelf salaris onderhandelen zou wel beter kunnen bijvoorbeeld, maar het is ook niet alsof ik op een houtje hoef te bijten en nooit waardering krijg ofzo. Het is dus niet alsof het standaard alleen maar in de weg zit.

quote:

Mijn partner moet wel mijn mindere kanten zien, anders ziet hij mij niet als mens denk ik. En vice versa. Het is tevens ook super vermoeiend om een perfectheidsact op te moeten blijven hangen. Zeker als je partner het misschien juist wel chill vindt dat jij ook maar gewoon mens bent.
Ik herinner me nog een gesprek met iemand die zo blij was dat hij zijn nieuwe vriendin had horen ruften. Dat had hij met 10 jaar samenwonen met de vorige niet mee gemaakt en voor hem was het een signaal dat ze gewoon met elkaar op hun gemak waren enzo.

Aan een kant ben ik best meegaand en harmonieus, maar dat hoort gewoon bij wie ik ben. Dat heeft mijn partner omgekeerd ook wel, al uit het zich soms wat anders. Soms beslis je ook gewoon om niet aan de bel te trekken, omdat je te moe bent of dat je de ander rust gunt. En soms kom je er later achter dat je in een soort glijdende schaal terecht bent gekomen waar je je niet senang bij voelt. Het hoeft niet per se door gebrek in eigenwaarde of misbruik van de ander te komen als blijkt dat je je niet ok (meer) voelt bij iets. Je kan en mag best terug komen op bepaalde dingen.
Het is dus niet dat ik na mijn verhuizing nooit meer in zo een situatie terecht ben gekomen ofzo.

quote:

Elk voordeel heb z'n nadeel, dat is een kwestie van (leren) kijken denk ik.

Ik kan zo niet beoordelen in hoeverre trauma destijds correct uitgesloten is en wie weet in hoeverre je met de kennis van nu wel binnen zo een diagnose zou kunnen vallen.

Wat wel of niet essentieel is of zou moeten zijn, is denk ik best moeilijk te bepalen. De zorg is in het huidige systeem heel afhankelijk van de zorgverzekeraars en die proberen gevoelskwesties wel heel hard te kwantificeren met behulp van harde cijfers. Als zij hard kunnen maken dat het gros van de mensen met een depressiediagnose het meest gebaat is bij een x aantal uur, dan is dat wel zo een beetje de richtlijn. Ik hoor wel dat er een beetje met diagnoses gerotzooid wordt, om het behandelprogramma optimaler in te kunnen richten, maar dat komt dan niet goed in de cijfers naar voren en dan missen de zorgverzekeraars ook een incentive om het aan te passen lijkt me.
In de commerciële wereld werkt het overigens ook lang niet altijd zo dat je targets leading zijn en dat deadlines daar maar gewoon op aangepast worden. Was het maar zo een feest..

Maar wat je zegt, we hebben niet zoveel invloed op protocollen. Tot op zekere hoogte kun je daar met de gezondheidszorg nog enigszins op inspelen door te zoeken naar een therapeut met wie het lijkt te klikken. Dat wordt bemoeilijkt door ellenlange wachtlijsten en dan beperkt worden tot de organisatie waar je dan eindelijk binnen komt, maar indien mogelijk kun je ook bij een vrij gevestigde therapeut misschien makkelijker een kennismakingsgesprek krijgen om te kijken of het klikt enzo.

quote:

Klinkt goed! Hoe merk je nu dat je je uiterlijk goed genoeg vindt? En hoe sta je stil bij waar je nu vanaf bent?

quote:

Genoeg mannen die ook weleens met een man rotzooien hoor.

quote:

Op FOK! had je een tijdje een free hug groepje geloof ik. Staat ergens nog een filmpje van als ik me niet vergis.

Het maakt denk ik wel een beetje uit, ook als je niet actief datet. Als je wel gevoelens hebt voor mensen, dan kun je wel een beetje nadenken over wat je wel fijn zou vinden en met wat voor persoon. Niet zozeer of dat nou per se een man of een vrouw zou moeten zijn, maar wat je aan iemand in de toekomst misschien wel de moeite waard zou kunnen vinden. Vanuit het idee dat je je richt op de wel positieve dingen zeg maar, wat je wel zou willen zien en vinden enzo.

quote:

Het was er maar een hoor, dus misschien beter niet daarvoor naar de Veluwe gaan

Waarom zeg je dat je zelf niet eens eyeliner draagt?

Ik denk dat het juist problemen geeft, het idee dat je zelf van alles kan en moet construeren. Dat clasht enorm als je dan niet gewenste feedback krijgt van je omgeving. Ook heel typisch zichtbaar bij dingen als een First Dates, hele verhalen van ja, ik ben zus of zo blablabla. Maar wat als je anders overkomt op je omgeving? Wat heb je dan aan je zelf geconstrueerde beeld?
Op de werkvloer ook zoiets, sommige krijgen bijkans een existentiële crisis door wat kritiek, ongeacht hoe opbouwend ook en anderen steken eigenlijk een soort dikke middelvinger op met de "daar herken ik mij niet in" en vinden de kous daarmee af. Maar ja, we moeten het tot op zekere hoogte wel enigszins met elkaar zien te rooien en daarvoor hebben we toch een beetje een middenweg nodig lijkt me..

quote:

Zou een Oh oh Chersso Samantha/Barbie bijvoorbeeld ook niet mede in de shit zitten door die enorme discrepantie van hoe ze 's ochtends "au naturel" in de spiegel kijkt en zichzelf dan vol geplamuurd en totaal verfilterd op instagram parkeert voor de likes van god weet wie? Kan me moeilijk voorstellen dat het echt positiefs bijdraagt aan je leven.
Zelfde idee ook met die hele body positivity movement. Het lijkt zo een truukje, van ik doe mee en laat mezelf zien als de rest van de kudde ofzo. Voor mij mist het de kern dat je je op je gemak in je lijf zou moeten leren voelen, terwijl de kern voor veel mensen toch lijkt dat je het zo werkt als je je maar net zo ontkleedt laat zien aan de wereld ofzo.
Ja, dat zegt ook veel over mijn perceptie, ik weet het en ik hang vast te weinig rond op social media om daar meer nuance in te zien enzo..

quote:

Maar, om nog even terug te komen op wat je geaardheid uitmaakt. Ja, ik denk misschien heel naïef dus niet zoveel. Ik ben en blijf Scary_Mary, ongeacht of ik een piem of wat anders in bed wil. Het is ook gewoon mijn privé, dus daar heeft jan en alleman verder ook niet zoveel mee te maken lijkt me. Maar goed, dat is wellicht ook teveel vanuit een hetero-normatieve gedachte van mijn kant. Als je een partner van de zelfde sekse hebt krijg je toch ook wel wat andere reacties en loop je ook tegen praktische dingen aan als samen kinderen kunnen krijgen enzo. Het is ondanks allemaal liefde niet helemaal 1 op 1 te vergelijken..

quote:

Dat is wel typerend denk ik, maar het hoeft niet te betekenen dat het nu eenmaal zo is en je daar niet beter mee om zou kunnen leren gaan ofzo.

Het kan ook wel in het verlengde liggen van focussen op positiviteit en wat je wel zou willen zien. Als je nu een verhaal zou schrijven met jezelf in de hoofdrol, zoals je nu bent, dan geef je jezelf letterlijk een plekje. Dan ben je misschien meer in het hier en nu geaard, dan dat je vlucht in een soort fantasie (escapisme) en je jezelf eigenlijk soort van wegcijfert ofzo.
En in dat hier en nu hoef je niet perfect te zijn, je kan dus best in je verhaal verwerken waar je aan zou willen werken om te verbeteren enzo.
Schrijven is niet alleen een mooie uitlaatklep, maar kan ook een prima oefening zijn. Rescripting, rewriting, ERRT etc. google maar eens hoe dat in therapie toegepast wordt.

Overigens denken mensen vaak dat sm vooral fysieke pijn is enzo, maar er zit best een psychologisch stuk bij wat misschien wel bekender voorkomt bij veel mensen die ook niet aan sm moeten denken. Jammer, want juist dat stukje herkenning qua gevoel en dynamiek kan misschien best inzicht geven of een ander licht werpen ofzo..

quote:

Is dat de meerwaarde die je zoekt dan? Dat iemand zich herkent in vergelijkbare problematiek?
Of zoek je misschien iets anders dan een gelijkgestemde?

quote:

Graag gedaan overigens. Het is fijn als iemand ook de moeite neemt om na te denken over al die lappen tekst en er ook op ingaat enzo. Dus bij deze wil ik jou ook bedanken voor alle moeite die je steekt in je reacties