Vraag aan andere single vrouwen

Zijn meer van jullie single omdat jullie het gevoel hebben jezelf 100x meer te waarderen dan iedere willekeurige onbekende man ooit zou kunnen en andersom deze man zichzelf ook veel meer waardeert dan jij hem zou kunnen waarderen, en dat een relatie dan dus gewoon alleen maar voor beiden (of 1 van beiden) een enorme achteruitgang in zelfvertrouwen zou betekenen?

quote:

Op maandag 24 februari 2020 22:57 schreef Allyo het volgende:
Als je single bent weet je wat je hebt. Je kunt jezelf niet zo’n pijn doen zoals anderen dat bij je kunnen doen. Daten/een relatie brengen voor mij heel veel onzekerheden met zich mee.
Mijn mening.

Ja precies! Maar jij wil daarom dus ook niet meer daten/een relatie? Welke onzekerheden brengt het bij jou met zich mee of teveel om op te noemen?
Bij mij vooral de onzekerheid wat de ander nou echt vindt. Ik snap Keep_Walking dat je dat eigenlijk helemaal niet moet willen weten want daar heeft hij ergens gelijk in. Maar ja, ik ben zo iemand die er dan alsnog mee geobsedeerd raakt.

quote:

Op maandag 24 februari 2020 23:02 schreef CoolGuy het volgende:
[modbreak]iedereen die niet gewoon inhoudelijk normaal op de OP kan reageren (het is uitermate duidelijk dat TS de vraag aan andere vrouwen stelt) kan gewoon weg blijven. [/modbreak]

Bij nader inzien was de tt ook wel seksistisch. Als mannen inhoudelijk reageren op de op vind ik dat ook interessant. Maar ja dat deden ze dus idd ook al niet dus bedankt voor het verwijderen.

[ Bericht 28% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 24-02-2020 23:31:40 ]

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 06:00 schreef bijdehand het volgende:
Als je een relatie met iemand aan wil gaan dan doe je dat vaak omdat het iets oplevert. Bijvoorbeeld geluk, liefde, zelfs geld, een beter leven of seks. Voeg het verder niks toe dan heeft een relatie helemaal geen zin en kan je beter single blijven ja.

Goed dat je dat ook vindt.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 07:23 schreef Keep_Walking het volgende:
Wat zei ik precies daarover?

Nou dat iedereen recht had op privacy van gedachten omdat je nou eenmaal geen controle hebt over wat je denkt

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 07:49 schreef Kaizen_ het volgende:

Gelukkig zijn er genoeg gezonde relaties waar synergie ontstaat. Mijn partner en ik zijn ontzettend gelukkig met elkaar, voelen elkaar perfect aan en waarderen elkaar ontzettend veel.

Probeer relaties ook eens door een wat rozere bril te bekijken.

Dat is mooi dat je dat bereikt hebt. Zo hoort het ook ja.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 08:25 schreef probeer het volgende:
Ik ben het denk ik niet helemaal eens met je conclusie; dat wanneer een partner jou minder waardeert dan je jezelf waardeert, je er DUS netto op achteruit gaat.

Stel dat ik mijzelf 100% waardeer, en mijn partner mij 80% (ten opzichte van de 100% waarop zij zichzelf waardeert), dan zit ik netto niet op 90%, maar imo eerder op 180%.

Een relatie is imo eerder een optelsom dan een gemiddelde. Als mijn vriendin superhandig is met een boormachine en ik totaal niet, betekent het niet dat we samen als koppel dan dus maar redelijk met een boormachine overweg kunnen. Dat betekent eerder dat wij als koppel dus prima met een boormachine uit handen kunnen. Elkaar aanvullen en zulks.

Ofzo. En anders snap ik je topic denk ik niet helemaal.

Nou ja dat hangt van je filosofie af dan. Want ik denk dan je blijft toch 2 personen? Je smelt toch niet met iemand samen? Dus dan moet je totaalscore ook gewoon door tweeen gedeeld worden vind ik. Als jij jezelf bijvoorbeeld een 8 vindt qua uiterlijk en innerlijk en iemand anders vindt jou een 5 bij wijze van voorbeeld, dan heb je niet ineens een verrijking van je leven gekregen want je hebt zelf ook wel eens momenten gehad dat je jezelf minder aantrekkelijk vond. Maar als je telkens met deze 2 meningen geconfronteerd wordt dan neemt die minder positieve ook ruimte in. Single =100% positieve boodschappen relatie=50% positieve boodschappen bijv. De verhouding verandert toch? Wat jij bedoelt is dan waarschijnlijk dat als jij zelf eerst 10x per dag tegen jezelf zegt "ik ben fantastisch en uniek" en er dan een ander komt en die daarna 10x zegt "je bent voor mij wel oke en dertien in een dozijn" dat je dan alsnog 10x de positieve boodschap hebt gehoord. Maar die wordt dan toch minder geloofwaardig?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 08:56 schreef Californium het volgende:

Nee.

Ook al vind ik relaties aangaan ook lastig en stressvol, ik ga ervoor als ik het idee heb dat het een aanvulling op mijn leven kan zijn Dingen maar ontwijken omdat ze moeilijk en stressvol zijn in het begin is geen reden om het dan maar helemaal niet te doen

Oke dan verschillen wij erg. Goed van jou dat je het anders aanpakt.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:10 schreef Spirit82 het volgende:

Wat een rare redenering.. Hoe iemand jou waardeert staat toch helemaal los van hoe je jezelf waardeert? Het gaat er toch om dat je het leuk en fijn hebt samen en graag tijd samen doorbrengt? Dat het netto meer energie oplevert dan dat het kost en dat je jezelf kunt zijn bij de ander. Als je erop achteruit gaat in zelfvertrouwen, is het een toxische relatie en moet je wegwezen..

Maar als dan bijna alles toxisch is en je niet kieskeurig mag zijn?
Ik snap je wel hoor, relatie hoort normaal te zijn idd.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:12 schreef Fretwork het volgende:
Hoeveel moet hij je waarderen dan?

Ik zoek geen relatie dus een man moet niks ten opzichte van mij. Maar vroeger zocht ik wel echt een aanbidder ja. Ik wou zelf een stalker (1 die ik leuk vond), maar dat is nooit gelukt en ik werd telkens zelf de stalker.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:14 schreef Man-Bear-Pig het volgende:
Eens. Een relatie zou een aanvulling op je leven moeten zijn waarbij je een team vormt.

Ja dat is ook zo

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 09:47 schreef pokske het volgende:
@ geeninspiratie:
Ik ben single vrouw en dacht (dacht!) geen relatie meer te willen, heb zo al een interessant leven en zo, veel vrienden, boeiende zaken gaande, het werk, ...
Maar nu ben ik tijdens een groepsreis van twee weken een kerel tegengekomen die bijzonder charmant was. Hij heeft bij terugkomst onmiddellijk contact met mij genomen en nu mailen we frequent (ik doe niet aan whatsapp en andere want dat maakt mij nerveus).
Ik - die dacht zo veilig binnen mijn versterkte vesting te zitten - ben hierdoor compleet van mijn melk en kan nu niet wachten op de dag van de gemaakte afspraak (waar ik aanvankelijk helemaal niet zo happig op was). Ik zit hier als een verliefde puber naar een mail te snakken ! En naar die ketrel uiteraard.
Het is fijn om verliefd te zijn, het gevoel, weet je. Maar anderzijds is het weer een heel gedoe en ik wilde de zaken simpel houden...

Nou ik ben erg benieuwd hoe dit verder afloopt wil je nog een update plaatsen?
Wel mooi dat het nog kan hoe oud ben je?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 10:36 schreef 01100101 het volgende:
Jammer dat je er zo over denkt. Een goede relatie zou geen verschil moeten maken in vergelijking met het leven dat je als single leidde. Iemand die het beste met je voorheeft ondersteunt je in de dingen die je doet en waardeert je om je sterke punten.

Voor wie is dat jammer? Niet voor mezelf want het is m'n eigen keuze. Ook niet voor mannen want die missen er niks aan. Verder wel mee eens dat dit ideaalbeeld positief is maar Scary_Mary verwoordde het goed dat een relatie vaak vol staat met compromissen. Het is niet zo dat iemand je in het begint gelijk zomaar waardeert. Je moet daarvoor dan eerst nog werk verrichten.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 10:39 schreef Gary_Oak het volgende:
Je bent een vrijgevochten aseksuele mannenhater. We weten het nou wel. Kan het een keer over iets anders gaan?

Nee

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 12:03 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Wat?

Na je voorgaande en dit schrijfsel snap ik best dat je liever lekker op jezelf bent.
Is misschien ook maar beter ook. Arme man die ooit zo gek is voor jou te gaan.
Hij is er nog niet eens, maar ik heb nu al medelijden met hem.

Gelukkig iemand die mijn keuze wel logisch vindt en niet me probeert iets anders aan te praten.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 13:27 schreef saparmurat_niyazov het volgende:

Of meer specifiek dit forumgedeelte, want dat lijkt zo'n beetje het enige te zijn waar het bij haar hier om draait en dat zorgt natuurlijk voor een verder vertekend beeld, zowel van haar als mogelijk onze kant. Ik ben daarom ook wel zo benieuwd naar of en wat de TS verder nog bezig houdt. Te oordelen aan de nickname en avatar zit er ergens toch wel een soort gevoel voor humor in, wie weet valt ze los van de meestal onbegrijpelijke redenaties over mannen verder wel mee.

Nee ik val verder ook niet mee. Ik heb geen andere hobby's en geen humor. Ja dat komt een beetje raar over in het licht van dit topic als het je daarom te doen was, maar mijn zelfvertrouwen staat los van wie ik ben

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 13:35 schreef Yesse het volgende:
Waarom moet je voor zelfwaardering single blijven? Het is toch niet zo dat je eigen waardering daalt omdat een ander jou ook waardeert, of dat nu meer, minder of gelijkwaardig is? Anders zit daar je probleem, dat je naar een ander kijkt voor zelfwaardering.

Nou dat snap ik niet. Het hele idee van een relatie is toch juist dat het je wel iets boeit wat de ander van jou vindt? Als dat niet positief is / men onverschillig is dan is de relatie daardoor toch ook minder?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 13:51 schreef Cause_Mayhem het volgende:

Ze heeft geen grote broer nodig, maar een schop onder haar kont.

Niemand kan haar beschermen tegen zichzelf, alleen zij zelf kan dat.
Het is niet de grote boze mensenwereld die haar dwars zit, ze zit zichzelf dwars.

Zij moet uit haar zelfbevestigende bubbel gaan treden en zien dat de werkelijke wereld meer is dan haar angstige vooroordelen die ze wil bevestigen.
Niemand kan haar helen tot zij zichzelf wil helen.

Ze doet alsof ze zo op zichzelf staat, maar het is een leugen. Ze ziet zichzelf niet als 100%.
Want als ze zichzelf zou zien zou ze niet zo bang zijn voor verbinding. Of zelfs afwijzing.

Welkom TS, in de wereld, in de werkelijkheid. Waar je soms vies op je neus valt, je vertrouwen gebroken wordt, of juist gevoedt wordt.
Waar alles wat je echt hebt jezelf is. Een wereld die niet eerlijk is en eerlijker dan je lief is.
Je bent niet raar of oh zo anders. Het leven is genot en vreugde, verlies en pijn. Dat is normaler dan je denkt. Jij bent normaler dan je denkt.

Hou op met je onttrekken aan dat leven, dat doet meer pijn dan een keertje op je neus vallen.
Leef, sta op en ga door.

Dan zal je merken dat de meeste mensen ook zo leven. Het minder slecht bedoelen dan je denkt.
Gewoon ook het beste voor zichzelf en hun omgeving willen.
Iedereen opppervlakkig en diepgaand is op hetzelfde moment. Iedereen zijn eigen pijn en vreugde draagt.

Hij heeft ergens wel een punt. Als ik een broer had gehad, had ik misschien anders over mannen van mijn eigen leeftijd gedacht. Maar goed ik heb ook neven ook al zie ik die niet veel. Maar mijn beeld over mannen komt idd grotendeels door wat ik hier lees. Maar niet alleen want mij is geleerd dat iedereen hier trollt en dat ik bijna alles als onzin moet opvatten. Dus dit topic ging uit van mijn eigen theorie.
Wat jij schrijft daar lees ik vooral vaagheid in zoals bij Maharski. Zo van iedreen is alles en niets het maakt allemaal niks uit . Dan vraag ik mij af waarom het dan wel iets uitmaakt dat ik niet leef volgens jou. Je hebt wel helemaal gelijk ik heb een schop onder mijn hol nodig en ben zelf het probleem. Maar dat zou alsnog niks veranderen aan mijn keuze. Want ik zie de voordelen van een relatie niet en niemand verplicht mij om er 1 te nemen.
Soms dan lukt het me even om me inderdaad voor te stellen dat mensen voor de dagelijkse onbelangrijke dingen met hun gedachten op nul leven zoals jij zegt. Dan moet je gaan mediteren enzo als je dat wil bereiken. Maar ik heb gewoon nog geen energie om in zoiets moeite te stoppen. Het is goed wat je zegt over normaal. Je moet normaal willen zijn. Maar niet iedereen lukt het om op basis daarvan ook normale keuzes te maken.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 14:00 schreef SpecialK het volgende:
Ik hou zoveel van mezelf dat ik bang ben dat iemand anders daar te veel van afleidt.

Narcisme much?

Nou, nee. Ik deed een officiele stoornistest . 1x bij psycholoog 1x online gedownload. Telkens had ik alle stoornissen behalve narcistische. Ik snapte er zelf ook niets van Maar ja die testen zijn waardeloos, zelfs het ggz personeel zegt dat

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 14:57 schreef 2NutZ het volgende:

Hoppaaaa
Jammer dat dit soort berichten dan weer genegeerd worden door OP.

Waarom heb jij direct je negatieve conclusie klaar? Had het gewoon nog niet gelezen kan toch?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 15:16 schreef Debsterr het volgende:

Ik lees het als: een ander gaat me laten inzien dat ik toch niet zo perfect ben als ik mezelf voorhoud wanneer ik alleen ben. Want waarom zou een partner je zelfvertrouwen beschadigen tenzij je weet dat je niet zo picture perfect bent als je jezelf wilt laten geloven?

Ja precies. Maar dat heeft niets met laten geloven te maken maar met de eigen mening vind ik. Want Waarom zou die van een ander wel de waarheid moeten zijn waar per se naar geluisterd dient te worden?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 15:36 schreef Scary_Mary het volgende:

Niet meer single, maar ik ben wel een tijd express single gebleven. Dat was na een heftige relatie, omdat ik tijd nodig had om mijn wonden te likken. Ik moest mezelf (leren) herwaarderen, voordat ik een man daar weer serieus in kon nemen. Het was niet dat er niemand (leuk) was, maar ik kon er gewoon niet zoveel mee. Ongeacht hoeveel die man me zou waarderen.

Ik denk dat het ook te makkelijk is om te denken dat waardering iets heel afgebakends is ofzo. Er zitten best aardige verschillen in hoe iemand waardering wil en kan ervaren en hoe een ander dat weer wil en kan tonen.
Mijn buurman kan me best waarderen in mijn zorgzame kant wanneer ik een bordje eten langs breng. Ik waardeer dat hij de heg mee pakt als hij zijn eigen heg bij snoeit. Het zegt vooral iets over die dingen zelf en niet hoe we als mens in geheel in zijn, laat staan de compatibiliteit voor meer dan een beetje burencontact.
Bij daten gebeurt dat net zo goed en is het dus met het oog op een relatie krijgen en houden belangrijk dat je dit beter af leert stemmen op elkaar, als je niet hetzelfde erin staat zeg maar. En ik denk dat er een stijgend aantal mensen is dat niet meer voldoende leert werken om echt beter af te leren stemmen.

Ja precies DIT bedoel ik. "Waardering" is niet een objectief begrip of zo. Als een man een vrouw waardeert omdat zij een gleufje tussen haar benen heeft waar hij gewoon toevallig van gebruik wil maken dan noemt hij dat misschien waardering. Of "ik aanbid de vrouw". Als de vrouw de man fysiek niet aantrekkelijk vindt, ook al wil hij niets liever dan een Chad gevonden worden qua uiterlijk, dan kan zij hem alsnog waarderen om zijn vriendschap. Nou dan kun je wel zeggen dat ze elkaar waarderen maar dat vind ik langs elkaar heen waarderen. Maar velen in dit topic hebben het over voor elkaar klaarstaan en synergie en elkaar aanvoelen enz. en dan denk ik hoe ben je daar uberhaupt gekomen. Blijkbaar lagen hun ideeen van wat waardering is dus automatisch al nogal op 1 lijn.

quote:

Ik prijs mezelf gelukkig met een man die mij waardeert en waar ik mijn best voor doe dat hij zich ook gewaardeerd voelt voor wie hij is. Dat gaat niet altijd van een leien dakje en zeker niet vanzelf, maar we weten elkaar doorgaans wel te waarderen in onze goede intenties. We hoeven die rekening niet 50-50 te splitten, er wordt geen score bijgehouden.

Dat is mooi maar wat bedoel je dan precies met wie hij is? Hoe weet je of dat overeenkomt met wie hij zelf vindt dat hij is of wat zijn intenties zijn?
Ik snap dat jullie mss niet uitgebreid praten over dit soort trivialiteiten , ik snap de strekking ook zonder details wel, maar ik was benieuwd

quote:

Geen idee of er een ander is die me weer zou waarderen voor wie ik ben. Voorlopig ben ik prima tevreden met mijn man en zolang hij dat ook met mij is, hoeft het verder niet langs een meetlat t.o.v. iemand anders. Dat vind ik ook het mooie van een langere verbintenis aangaan met elkaar, je vergroeit samen en dat gooi je als het goed is ook minder makkelijk weg.

Maar waarom weet je dan niet of hij jou waardeert om wie je bent? Maar goed het gaat er idd meer om dat je gelukkig met elkaar bent wanneer je dat al kan zijn. En dat iemand betrouwbaar overkomt.

quote:

Ik denk niet dat dit zo los staat. Als je niet lekker in je vel zit zul je makkelijker bij een voor jou verkeerde persoon terecht kunnen komen en ook blijven. Self fulfilling prophecy ditdat.

Ja, precies. Psychopaten en narcisten zoeken juist zwakke mensen om voor te liegen en te manipuleren. Je moet tegenwoordig heel goed voor jezelf op kunnen komen anders loop je het risico op misbruik door anderen. Zelfs mishandeling, wat helaas een vriendin was overkomen. En die man sprak zich bijv openbaar juist verontwaardigd uit tegen dierenleed dus ik had ook helemaal geen slecht gevoel bij hem. Maar het kan ook nog erger, er zijn nou eenmaal gevaarlijke gekken.

quote:

Dit ben ik ook niet helemaal eens. Tenzij je iemand vindt die er hetzelfde in staat, zul je toch compromissen moeten (leren) sluiten. Dat is dan idealiter wel een bewuste keuze die je met liefde voor elkaar over hebt, maar je krijgt niet automatisch alleen maar ondersteuning in de dingen die jij wil doen en waardering voor je sterke punten. Je mindere punten komen als het goed is ook aan bod en je zal niet meer alles kunnen doen wanneer en hoe je dat wil. Niet iedereen kan daar even makkelijk mee dealen en dat kan een relatie best confronterend en intensief maken.
Maar wat veel mensen hier ook terecht roepen, het idee is wel dat het van toegevoegde waarde is en dat je elkaar kan vertrouwen dat je daarin samen ergens naartoe (leert) werken.

Ja klopt. Als je veel minpunten hebt is dit haast ondoenbaar. Als je dan geluk wilt hebben in de liefde moet je daar aan werken, maar zelf ben ik daar te lui voor.

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 26-02-2020 00:32:05 ]

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 23:59 schreef probeer het volgende:

Superfijn dat je de moeite neemt om zo uitgebreid en op iedereen te reageren. Echt top . Het mag dan wel normaal zijn dat de OP actief bijdraagt in zijn/haar eigen topic, maar ik kan me voorstellen dat dat soms lastig is wanneer je vaak reacties krijgt die (soms vrij bot) tegen je in gaan.*

Het is nu echter wel erg laat en mijn nadenk-modus staat inmiddels uit, dus ik ga morgen je reactie uitgebreid lezen en beantwoorden.

* Waaronder ook wel eens van mij . Wat mijn verbeter-puntje is.

Dank je maar ja inmiddels ben ik het zo gewend dat mensen alleen maar tegen mij ingaan (doen ze vaak ook bij anderen) dat ik het inmiddels al verwacht en mensen hebben toch de moeite genomen om te reageren/hun gal te spuwen dus tja dan is het idd normaal om daar weer op te reageren.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 00:00 schreef Keep_Walking het volgende:

Dit.

Bedankt

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 00:22 schreef Scary_Mary het volgende:

Als je twee personen bent en blijft, waarom zou je dan de totaalscore dan door twee delen alsof je beide exact hetzelfde erover moet denken?

Nee dat idd niet. Maar meer om aan te geven wat het doet met de eigen waardering. Ik vind het raar om te veronderstellen dat die hetzelfde blijft als het de mening is van een partner, nou juist degene waarvan je mag verwachten dat men er niet onverschillig voor is.

quote:

Je noemt bijna alles toxisch en vraagt je dan af waarom mensen je verwoording negatief opvatten

Ja oke. Alle mannen hebben het karakter van engelen zo goed.

quote:

Als je het dan ook gewoon als je eigen keuze zou verwoorden, in plaats van alles negatief op mannen af te willen schuiven. Laat mannen lekker zelf bepalen of ze wat missen. Scheelt jou ook weer energie lijkt me.

Het ging erom dat ik niet begrijp waarom mensen mij willen aanpraten dat mijn eigen keuze verkeerd is als niemand er last van heeft.

quote:

Compromissen zijn niet per definitie moeilijk, laat staan negatief. Dat is ook een beetje het idee natuurlijk, dat je het met liefde doet. Voor de ander, maar ook voor jezelf.
Juist in het begin zou het wel positief moeten zijn. Roze bril ditdat. Ik denk dat het echte "werk" pas later komt. Wanneer die roze bril afgaat, een of beide enorm druk en/of ziek is en wanneer er bijvoorbeeld kinderen komen.

Ja maar roze brillen zijn niet te koop of te maken. Dat overkomt je of niet.

quote:

Er zit nog best een gebied tussen het boeiend vinden wat een ander van je vindt en daar je hele ego aan op hangen. Je kan het best kut vinden als je de waardering van de ander niet zo ervaart, maar ook denken dat je gewoonweg niet bij elkaar past dan ofzo. Daar hoeft de ander geen klootzak of kutwijf voor te zijn en jijzelf ook niet per se minder, omdat het een ander het niet voldoende ziet of laat blijken.

Niet bij elkaar past? Dan heb je dus geen relatie. De suggestie was juist dat het iemand in een relatie niets boeide

quote:

Het gaat op onwil lijken als je uit blijft gaan van het negatieve. Ondanks dat je dus wel weet dat je hoofdbron als een forum als dit geen representatieve bron is. Ondanks dat er hier ook genoeg positiviteit en zelfs nuance te lezen is.

Denk dat het punt dan ook niet zozeer is of je wel een relatie of niet zou moeten willen, maar die nare onderbouwing dat je mannen vooral als oppervlakkige klootzakken weg wil zetten en daarom liever single blijft meer het probleem is..
En dat terwijl je zo moe zegt te zijn van hoe vrouwen weg gezet worden, maar omgekeerd noem je het verdediging ofzo.. Jammer..

Ja misschien sijpelt dat er steeds doorheen maar dat is dan onbewust/niet per se gewild. Automatisme.

quote:

Omdat er niet één waarheid is en je niet echt om iemand kan geven als je niet enigszins openstaat voor hoe die de wereld en jou ervaart. En vice versa wil je ook graag gehoord worden toch?

Dat is ook wel zo maar waarom is het zo raar om dan te willen dat iemand jouw waarheid deelt of iig gedeeltelijk?
Hoe kun je je gehoord voelen door iemand die jou minder vindt dan jij jezelf vindt? Puur theoretisch

quote:

Hoezo hoogdravend, het is toch ook waardering?

Serieus, ga Chapmans Vijf liefdestalen eens lezen. Misschien dat wat minder fok en wat meer liefde je blik en je hart wat kan verruimen..

Oh dat heb ik volgens mij gelezen. Misschien eerder op aanraden van jou of zo. Dat je verschillende uitingen van liefde hebt die niet voor de hand liggen bijv het geven van cadeautjes of sex. Maar hiervoor schreef je nog dat het niet werkt als mensen elkaar te anders waardeerden?
Ja het is idd ook een uiting van waardering voor een deel van het lichaam ja.. Maar daarom had ik het ook later pas verbeterd want ik zit op een crap telefoon waarvan dus het beeld heel vaak zwart wordt en het scherm afsluit als je een reply wil verzenden. Dus ik moet maar weer overstappen op ander apparaaat. Of deze gewoon beter opladen want daar ligt het aan is ook mijn eigen schuld.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 26-02-2020 00:54:16 ]

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 16:16 schreef Vimbavimba het volgende:

Ja, maar een deel zit ook mijn hoofd. Ik ben nu 10 kilo kwijt, ik moet nodig weer normaal worden. Ik weet dan zeker dan ik dan weer aandacht krijg. Ik zou ook wat meer zelfvertrouwen moeten, hebben maar dat blijft lastig, ook doordat ik autisme heb.

Wat bedoel je met normaal worden? Wat houdt dst concreet in?

quote:

Op dinsdag 25 februari 2020 16:23 schreef Yiwei het volgende:

Niemand kan hetzelfde denken, waarnemen en doen als de ander. Alleen de persoon zelf weet altijd het beste over zichzelf, dat is wel handig.

Nee maar het kan toch wel meer of minder dichterbij komen? Waarom is dat handig?

quote:

De 1 matcht beter dan de ander. Feit blijft dat het 2 mensen zijn met 2 levens. Hij kan niet meer geven dan wat zij zichzelf kan geven, omdat hij iemand anders is en niet 100% exact kan voelen en waarnemen zoals zij dat doet. En dan nog kan hij erover anders denken en doen. Andersom geldt hetzelfde verhaal.

Ja dat is zo maar ik bedoel ook niet exact dat kan idd niet

quote:

Bij dating hebben veel mensen te maken met onzekerheid, volkomen begrijpelijk. Ik date al een tijdje niet wegens andere prioriteiten, ervoor kreeg ik op een gegeven moment ook last van onzekerheid als het te lang duurde. Ik zag niet in dat hij 'm gewoon niet was, had een romantisch beeld en bleef hangen in de hoop dat het ooit gaat komen. Zo kreeg ik last van zelfvertrouwen wat ik ervoor niet had. In mijn hoofd was hij een belangrijk iemand, hij was ook tegenpool. Dus wat hij zei was heel belangrijk, zonder twijfel had hij altijd gelijk, zijn visie was ook de enige visie op de hele wereld. Zo heb ik mijzelf verloren en last gekregen van zelfvertrouwen. Zelfs jaren erna had ik last van de gebeurtenissen. Door niet in te zien voor wie ik wel/niet moest gaan en niet tijdig te kappen. M.a.w. selectie moet gewoon beter, buikgevoelens ook niet negeren, vooral realistisch zijn met wie wat kan worden en wie niet, enz. Dat was ook bij een periode waar veel gebeurde waardoor ik eenzaam werd, zo bleef ik ook vast klampen aan een onhoudbare situatie.

Vervelend, maar goed dat je ervan geleerd hebt. Je hebt hier dus nu geen last meer van?

quote:

Afwijzingen zijn moeilijk, of het nou om liefde gaat of iets anders. Nog steeds stel ik ze af en toe uit; brieven met belangrijke beslissingen liever niet openen ongeacht wat erin staat, enz. Ik kan er beter mee omgaan als ik continue bezig ben mijn leven op de rails te krijgen/houden. Dit geldt ongeacht type probleem; als ik standaard leuke dingen blijf doen, mensen blijf zien, activiteiten voor mijzelf verzin als ik niks te doen heb, dan kan ik klappen veel beter opvangen. Dan word ik minder continue overspoeld door emoties. Ook ben ik sneller hersteld. Anders brengt het zo'n groot chaos wat ook langer duurt en nog chaotischer wordt. Net een spiraal naar beneden. Ik zeg weer vaker nee, omdat ik ook aan mijzelf moet denken. Betere zelfzorg nu.

Ja dat is heel belangrijk. Mensen weten anders niet waar je grens ligt en je moet zelf voor jezelf zorgen.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 01:00 schreef Keep_Walking het volgende:
Wat mensen over je denken of vinden is meestal onbelangrijk. Mensen denken van alles en nog wat, en dat veranderd snel en makkelijk.

Voordat je druk maakt over wat een ander over jou denkt, moet je eerst afvragen wat je over de ander denkt. Is die persoonlijk belangrijk genoeg voor jou dat zijn mening over jou ook belangrijk is?

En je moet leren inzien dat er best veel mensen zijn die gewoon slecht of beschadigd zijn. Sommige mensen zijn altijd negatief en hebben een negatieve oordeel over de ander. Vaak narcissistic, psychopaten, of mensen met een andere persoonlijkheidsstoornis. Maar ook mensen met geen zichtbare labels kunnen heel hard en oordelend zijn, omdat de maatschappij en mensen in het algemeen heel hard en oordelend kunnen zijn.

Daarom moet je nooit je gevoelens laten bepalen wie je toelaat en waarom, zeker niet op eerste gezicht. Kijk naar hoe mensen handelen, neem de tijd om iemand te leren kennen in goede en slechte tijden, en als dat bevalt denk je aan de volgende stap.

De Westerse ideaal van liefde op de eerste gezicht en je laten leiden door verliefdheid is gewoon dom. Liefde is meer een sollicitatiegesprek, en daarna nog een proeftijd. Daarom is het ook verstandig om niet meteen seks te hebben, beter wacht je tot de huwelijk. Maar als je dat niet echt wil of kan, beter wachten totdat je iemand op zijn beste ziet maar ook zijn slechtste. Als dat je dan nog bevalt, als nog steeds met hem om wil gaan, dat zit het meestal redelijk goed.

Ja ik ben het hier grotendeels wel mee eens. Maar tegenwoordig zijn relaties voor velen uitzendwerk/jobhopping ook vanwege bindingsangst dus vandaar dat de sollicitatieprocedure denk ik zo is verminderd.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 01:14 schreef Keep_Walking het volgende:
Daarom gewoon veel daten als het kan. Gewoon met verschillende mensen afspreken tegelijkertijd en vaak. Je hoeft geen seks te hebben en niet eens te zoenen. Maar wel gewoon blijven afspreken zoveel en zo vaak je kan. Op een gegeven moment merk je dat er iemand is die graag wil blijven afspreken, wat er ook wel of niet gebeurt. En als het goed is merk je ook dat je graag met die ander blijft afspreken. Dat is een moment om jezelf af te vragen of er meer in zit.

Ja bedankt voor het advies maar op dit moment heb ik zelfs te veel bindingsangst/weerzin om casual platonisch te gaan daten. Speeddating zou ik dan nog het meest aantrekkelijk vinden maar hoe ik nu ben zie ik mezelf dat in dit leven niet doen

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 01:49 schreef Scary_Mary het volgende:
Het is niet alleen maar tegen je ingaan en je roept de weerstand zelf ook op als je eerst zlf weer seksistisch en kortzichtig de aanval geopend hebt.

Dat maak jij ervan. Ik zag het zelf helemaal niet als de aanval openen, want ik had gewoon een vraag waar ik antwoord op wilde.

quote:

Ik begrijp niet waarom je dan oppert dat het dan opgeteld en door tweeën gedeeld moet worden, want dan ga je in mijn ogen juist voorbij aan de eigen mening en waardering.
Dat kan prima op zichzelf staan zonder onverschillig te zijn. Juist omdat je elkaars mening en perceptie kan respecteren zonder het per definitie eens te moeten of te worden.

Ik kan prima begrijpen dat mijn lievelingskleur blauw is, terwijl rood mijn voorkeur heeft. Dan kan ik weleens wat blauw aantrekken en hij wat rood, zonder dat het onze meningen of voorkeuren veranderd.

Nou haal je er iets triviaals bij terwijl de vraag of je een ander aantrekkelijk vindt en zo ja hoe überhaupt de reden is waarom mensen een relatie hebben.

quote:

Nee, te gemakzuchtig om lekker ongemeend door te schieten naar de andere kant.

Alsof jij niet doorschiet wat dit onderwerp betreft? Mannen kunnen niets fout doen bij jou, het probleem ligt altijd bij mij. Soms nuanceer je een beetje wat ook niet erg gemeens overkomt maar eerder alsof je nou eenmaal moet nuanceren omdat je anders niet evenwichtig genoeg overkomt of je doet net alsof je het met me eens bent zodat ik weer uitspraken ga doen die je kunt bekritiseren.

quote:

Maar mensen hebben er dus wel last van. Niet omdat je niet date of verkeert, maar omdat je nogal vaak lijkt te zeggen dat je niet aan de bak wil omdat die vervloekte mannen allemaal zo onmeunig kut zijn.
Aangezien je ook niet enorm gelukkig overkomt en je vergelijkbaar gedrag vertoont met hetgeen je zegt te haten, lijkt het er ook op dat je er zelf ook last van hebt.

Huh? Eerst schreef je dat ik niet moest invullen wat mannen dachten omdat ze dat zelf moesten bepalen. Nu ga jij het voor hen invullen? Sorry maar ik ben het hier niet mee eens want nooit of te nimmer heeft iemand op dit forum geschreven echt persoonlijk benadeeld/gekwetst te zijn door mijn posts. Waarom zou ik dan moeten aannemen dat dit wel zo is, alleen maar zodat ik mezelf dan kan censureren. Omdat ik niet gelukkig overkom zeg je, maar waarom moet de oorzaak daarvan dan maar zijn dat ik slecht denk over mannen? Waarom kan het niks anders zijn? Ik vind de berichten die ik plaats geen gedrag maar een mening.. Ik kan dat toch ook slecht vinden van mezelf, dan ben ik toch alsnog consequent als ik tegelijkertijd niet echt een motivatie heb het te veranderen? Waarom vertoon ik hetzelfde gedrag als hen?

quote:

Ja en nee. Ik denk dat je ook kan proberen om kritisch na te blijven denken tijdens zo een roze bril periode. Dat je niet onrealistisch blijft vasthouden aan een perfect beeld dat je zelf mede geschetst hebt in de hoop te matchen of om maar niet af te schrikken. In dat opzicht is het dus niet iets wat je puur overkomt of niet.

Dat is ook zo, maar ik bedoel eerder dat je niet zelf kiest of je een roze bril op zet of niet. Verliefdheid/aantrekkingskracht kun je misschien enigszins sturen maar niet op commando creëren/dwingen.

quote:

Die suggestie lees ik totaal niet in Yesse haar post. Verder is het ook een beetje onzinnig om te stellen dat je geen relatie hebt als je niet bij elkaar past. Zou wel makkelijk zijn als het zo werkte

Nou, daarin ben ik het met Yiwei eens. Het is bizar als mensen die niet bij elkaar passen toch een relatie hebben. Als zij daar gelukkig mee zijn wie ben ik om daarover te oordelen, maar ik heb zelf niet graag altijd maar de druk van compromissen of ruzie.

quote:

Bij de mannen is het omdat ze klojo's zouden zijn, maar bij jou noem je het eufemistisch automatisme. Vind je dat fair?

Onbewust staat denk ik wel een beetje ter discussie als je er zo regelmatig feedback op krijgt..

Je blijft maar aanhalen dat ik mannen klojo's vind, vind je dat zelf niet zwartwit gedacht? Ik schrijf dat nergens en ik wil niks bagatelliseren want het is dat jij het steeds naar voren haalt maar ik heb die "mannenhaat" in mijn posts vaak niet eens door.

quote:

Dat is niet hetgeen wat raar wordt gevonden denk ik en zoals ik het hier lees door het gros van de mensen juist wordt onderschreven als een logische wens.

Theoretisch gezien zou je je denk ik wel begrepen kunnen voelen in dat je je minder gewaardeerd voelt dan je waard denkt te zijn. Maar dat komt niet per se omdat je partner je ook daadwerkelijk minder vindt. Je kan het ook zo opvatten, omdat je misschien een tunnelvisie hebt hoe zo een waardering eruit zou moeten zien en je blind bent voor hoe de ander op zijn of haar manier dat over probeert te brengen.

Ja, nou ja. Het gaat er voor mij uiteindelijk om hoe het overkomt, niet om de intenties want zoals anderen zeiden ik kan en moet geen gedachten willen lezen.

quote:

Zijn cadeautjes en seks geven niet voor de hand liggende dingen?

Het werkt pas echt niet als je niet flexibel genoeg bent om die verschillen in te willen zien en er samen aan werkt om een soort van eigen taal te ontwikkelen.

Mijn man kan denken dat hij me een plezier doet en waardering voor me toont door me iedere dag chocolade te geven. Dan kan ik denken dat hij me te dun vindt. Of dat hij me vet wil mesten zodat geen enkele vent me nog zou willen en hij zich minder zorgen hoeft te maken. Dat die klojo niet nadenkt over al die calorieën die ik niet kan weigeren, misschien wil hij me duidelijk maken hoe zwak ik wel niet ben. Of dat ik potverdomme karamel veel lekkerder vindt en hij dat maar niet door heeft.
Maar ik kan ook denken gut wat attent dat hij iedere dag een chocola voor me regelt, hij wil me gewoon een plezier doen.
Omgekeerd kan ik ook een stukje chocola terug geven. Dan doe ik exact hetzelfde in daad, maar voelt hij zich wel net zo gewaardeerd op een zelfde manier? Het is misschien niet origineel of verrassend om hetzelfde te doen, maar maakt dat uit als ik er oprecht een plezier mee probeer te doen? Misschien heeft hij liever karamel of een appel of beide.
Of niks omdat hij niet wil dat ik hem na-aap uit verplichting ofzo. Ben ik dan een onattent kutwijf voor de niet succesvolle poging of hij een lul omdat hij de moeite niet waardeert?
Of zijn we gewoon twee mensen die moeite doen om elkaar te vinden?

Perceptie is best een dingetje..

Ja, het waren idd toch wel voor de hand liggende dingen. Maar het gaat om het resultaat en of jij daar blij mee bent. Jij bent al bij de tweede stap, moeite willen doen om elkaar te vinden. Dan is hij dat al waard volgens jou en jij ook voor hem.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 11:13 schreef Vimbavimba het volgende:

vind je jezelf mooier als je afvalt of wil je minder/gezonder eten? Dan moet je dat natuurlijk doen maar uit eigen ervaring weet ik dat het beter gaat als je negatieve emoties verwerkt, dus ook dat je niet goed genoeg bent op een bepaald gewicht. Dat had mij deels van het emotie eten afgeholpen. Ik had ook bij de primatk gewerkt en daar had je vrouwen die heel verontwaardigd vroegen waarom de dames maten maar tot 56 gingen. Kwestie van op welke manier je jezelf waardeert en door wie je gewaardeerd wilt worden en op welke manier.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 20:07 schreef Pinuts het volgende:
Ik ben op dit moment single omdat ik eigenlijk geen zin hem om met iemand rekening te houden. Lekker egoïstisch, maar gewoon lekker mijn eigen ding doen.

Ja precies. Goed gezegd. Dat is voor mij nou ook het perfecte leven.

quote:

Op woensdag 26 februari 2020 23:31 schreef 01100101 het volgende:
@:Scary_Mary @:geeninspiratie1235

Laat ik het zo zeggen, compromissen sluiten voelt in het algemeen niet als een grote opoffering aan. Natuurlijk zijn er dingen waar je meer moeite mee hebt dan andere zaken waarin je een middenweg kunt vinden. Om een voorbeeld te nemen, ik weet dat ik naar het land van mijn vriend aan het emigreren kom. Daar is geen middenweg mogelijk vanwege verscheidene reden. Het land is best aardig en ik denk wel dat ik mij daar kan aarden. Waar ik dan wel weer meer moeite mee heb is het hectische schema van mijn vriend, daar botsen we wel over. Door zijn schema moet ik verhoudingsgewijs vaak zijn kant opreizen en dat voelt wel als een redelijke opgave ondanks dat ik het daar altijd onwijs naar mijn zin heb (het frequent reizen is gewoon meh). Bovengenoemde zaken zijn voor veel mensen in mijn omgeving een reden waarom ze twijfels hebben over mijn langeafstandsrelatie, maar zelf ervaar ik het helemaal niet zo. Ik denk daarom ook dat als het goed met iemand klikt, compromissen sluiten uiteindelijk wel meevalt.

Bedankt voor het voorbeeld. Als je iemand heel erg leuk vind dan voelt niets als een compromis, dat snap ik ook wel, maar heb jij nou veel moeite moeten doen om hem überhaupt zo leuk te gaan vinden? Begon het ook niet met een compromis?

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 00:08 schreef Yiwei het volgende:

Hoe je het zegt, beter lijkt iemand meer op je op verschillende facetten. Liever minder irritaties dan meer irritaties, omdat mensen verschillen zijn bepaalde irritaties levenslang. Zelfkennis is handig bij het verwoorden naar anderen, en om situaties te voorkomen waar je niet in wil door op tijd door te hebben en erop te anticiperen. Stel iemand begrijpt zichzelf niet, kan het ook niet aangeven. Dit maakt het ook lastiger voor de ander om met de situatie om te gaan.

Het leven is geen Disney, als kleine dingen irriteren, dan bij grote dingen is nog meer gedoe. Als er ook nog stress van buitenaf komt zoals werkloosheid, dierbare die ziek is geworden, enz. Dan is het helemaal niet te doen. Als mensen dan gaan scheiden met kinderen, koophuis, enz. Dan is het helemaal treurig, want dit is ver van tevoren te voorspellen. Dat mensen die veel/onoverbrugbaar verschillen gewoon niet lang bij elkaar kunnen.

Ik maak heel vaak ruzies mee in mijn omgeving, omdat mensen gewoonweg teveel verschillen. Echter hebben ze een instelling dat alles met praten helpt. Nou nee, verschillen zijn er gewoon en dat moeten mensen maar gewoon accepteren. Zoek iemand die op je lijkt; ik weet ook wel dat mensen niet veel keuze hebben voor een partner. Eenzaamheid in je eentje is net zo schadelijk als roken, hele dag zitten, alcohol drinken, enz.

Ik zit er niet middenin, ben ze niet. Maar word er echt wel kots misselijk ziek van ze. Het is voor mij ook gezonder om mensen in de buurt te hebben die zichzelf kunnen verzorgen.

Ik moest bijv. urenlang gezeik aanhoren van dat de man brood in de koelkast stopt. Elke keer is het wat anders en het is niet 1 vrouw die klaagt. Bij ruzie kan ik maandenlang gezeik aanhoren. Je kan het al raden, zo kan ik niet leven. Ik kan ook niet zeggen: gedraag je! Of: maak het uit! Zo zijn ze geen onderdeel meer van mijn leven. Jaren en jarenlang was dit gaande, want mijn vriendinnen dacht ik.

Liever minder stress en problemen in het leven, want het stapelt op. Het is ook maar zoveel wat de mens aankan. Het is net als blessure oplopen bij sport: ook al is het hersteld, bij slecht slapen/ slecht weer/ duw bij drukte/ enz. doet het weer pijn. Er is een gevoelig plek ontstaan. Dit is net zo bij mentale dingen, daarom is mijn motto: liever geen gedoe/ problemen. Door omgang met ze ben ik net zoals hen geworden: veelal negatief, kort lontje enz. Zo was ik ervoor niet. Zelfs nu ik geen contact meer met ze heb, ben ik nog steeds zo. Het zit al in mij, net een besmettelijk ziekte.

Wauw! Wat heb je dat fantastisch verwoord! Zo voel ik mij nou ook precies en dat is ook precies de reden dat ik vrijwillig single ben, maar jij kunt het heel goed beschrijven!
Enige waar ik vind dat over te twisten is , is dat eenzaamheid even slecht is als roken. Als eenzaamheid roken is dan is gezanik aan je hoofd van anderen luchtvervuiling. Jezelf daaraan onttrekken dmv niet daten/single zijn is dan net zo goed een manier om schadelijke stoffen te ontwijken. Eenzaamheid samen omdat je elkaars gevoelens niet begrijpt is inderdaad nog erger, dat is alsof je als niet-roker 24/7 meerookt met een kettingroker.

quote:

Op donderdag 27 februari 2020 00:30 schreef MeneertjeWeltevree het volgende:

Oké, ter 'verdediging' ; ik zou het liefst ook whatsapp van m'n smartphone afgooien zodat alleen Spotify ed gebruikt wordt.
Ik heb ook echt moeite met alle onuitgesproken verwachtingen die whatsapp met zich mee brengt.

Verder ben ik het wel eens met @:Keep_Walking

Allen whatsapp? Met de onuitgesproken verwachtingen tijdens daten in het algemeen heb je dan weer geen problemen?

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 27-02-2020 02:27:30 ]