OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Haha ja, die meet in april 2018.quote:Op donderdag 12 november 2020 09:29 schreef PKM het volgende:
Ik moest pas ook nog aan je denken, midden in de nacht, toen ik probeerde of mijn baby lopend wel wou drinken.
Ik dacht dat ze Bliksem lopend aan het voeden was om de rondscharrelende Wolk niet uit het oog te verliezen, maar nee. 
Haha, en @PKM, werkte het? 
Ja jeetje, moeizaam ging dat lange tijd zeg. Ik heb uiteindelijk wel de 2 jaar gehaald met hem, maar vraag me niet hoe. Hij eet overigens nu wel echt bijna alles! Olijven, sambal, pittige nootjes, oude kaas - het gaat er allemaal wel in. Is dus toch wel goedgekomen met dat moeilijke eten. 
@Viv:
Ja jeetje, moeizaam ging dat lange tijd zeg. Ik heb uiteindelijk wel de 2 jaar gehaald met hem, maar vraag me niet hoe. Hij eet overigens nu wel echt bijna alles! Olijven, sambal, pittige nootjes, oude kaas - het gaat er allemaal wel in. Is dus toch wel goedgekomen met dat moeilijke eten. @Viv:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
@Roxy_Monke ze moest er (gelukkig) niks van hebben.
Wat gewoon is voor de spin, is chaos voor de vlieg.
Wat een heerlijke berichten Roxy! Fijn dat je kwam buurten 
.
.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Ik zit momenteel in een neerwaartse spiraal en kom hier maar moeilijk uit. Mijn ritme is compleet omgedraaid, ik ga om 2 uur ‘s nachts slapen en ik word wakker om 1 uur. Uiteraard ga ik er in de nacht en ochtend voor Aapie uit maar zodra mijn man opstaat pak ik nog een paar uur. Mijn grootste angst is werkelijkheid geworden: ik ben een moeder die de hele dag op bed ligt 
de wakkere uren geniet ik wel echt van Aapie, ik knuffel met hem, voed hem en speel met hem. Maar toch bekruipt mij het gevoel dat ik niet genoeg doe.
Vanaf volgende week ga ik weer werken, ik zie daar best tegenop. Het zal wel goed zijn voor mijn ritme.
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik met dit bericht wil, een schop onder mijn kont? In ieder geval even van me afschrijven...
de wakkere uren geniet ik wel echt van Aapie, ik knuffel met hem, voed hem en speel met hem. Maar toch bekruipt mij het gevoel dat ik niet genoeg doe.Vanaf volgende week ga ik weer werken, ik zie daar best tegenop. Het zal wel goed zijn voor mijn ritme.
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik met dit bericht wil, een schop onder mijn kont? In ieder geval even van me afschrijven...
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Even je hart luchten is toch ook prima.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 17:44 schreef MaJo het volgende:
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik met dit bericht wil, een schop onder mijn kont? In ieder geval even van me afschrijven...
Denk je dat je zelf het ritme weer te pakken kunt krijgen? Of zou het een optie zijn om daar met iemand mee te praten om alvast stappen te bedenken (prive of professional kan beide). Kan je partner daarmee helpen?
Ik probeerde in de ochtend standaard een rondje te lopen met de kleine tijdens mijn pnd. Soort kick-start van de dag. Het was soms lastig, vaak genoeg na de tweede voeding van de ochtend, soms helemaal niet. Maar dan schuift je ritme in ieder geval niet teveel op.
Als ik weer ga werken zal ik wel moetenquote:
[..]
Even je hart luchten is toch ook prima.
Denk je dat je zelf het ritme weer te pakken kunt krijgen? Of zou het een optie zijn om daar met iemand mee te praten om alvast stappen te bedenken (prive of professional kan beide). Kan je partner daarmee helpen?
Ik probeerde in de ochtend standaard een rondje te lopen met de kleine tijdens mijn pnd. Soort kick-start van de dag. Het was soms lastig, vaak genoeg na de tweede voeding van de ochtend, soms helemaal niet. Maar dan schuift je ritme in ieder geval niet teveel op.
ik ga in ieder geval mijn man vragen om me daarmee te helpen, met koffie op bed bijv. Ik heb hem nu ook gevraagd om me gewoon wakker te maken maar de lieve schat laat me dan toch liggen.Een wandelingetje maken heb ik steeds in mijn hoofd, alleen komt het er niet van
dat komt ook omdat ik zo laat opsta. Ik ga eerst kolven, eet dan wat, even met Aapie spelen/voeden/knuffelen en dan is het al gauw 4 uur. Tegen de tijd dat ik dan gedoucht en aangekleed ben is het buiten al weer donker. Ik zal dus echt eerder op moeten staan om dit te kunnen doen. Ik heb nu voorgenomen om vanavond écht op tijd naar bed te gaan en morgen écht op tijd op te staan maar dat neem ik me al een aantal dagen zo voor
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Majo, ik heb geen tips. Wilde alleen even laten weten dat ik aan je denkt. X
Ik ben blij dat je geniet van je kleine man. En hopelijk komt straks met het werken je ritme weer. X
Ik ben blij dat je geniet van je kleine man. En hopelijk komt straks met het werken je ritme weer. X
Zou het helpen om met iemand af te spreken om een wandelingetje te maken?
Iemand in de buurt die met je kan wandelen? Kan een stok achter de deur zijn.
Sterkte
Iemand in de buurt die met je kan wandelen? Kan een stok achter de deur zijn.
Sterkte
Mama van 2 lieve meiden :)
Wat vervelend dat je in zo'n neerwaartse spiraal zit MaJo .
Ik denk dat weer gaan werken sowieso veel verschil zal maken. Want dan moet je wel opstaan, en dus vroeger naar bed, en dan kan ook het 'nutteloze' gevoel wat afnemen want je doet weer meer dan enkel zorgen en je tijd met je zoon wordt kostbaarder.
Ik zet nutteloos tussen aanhalingstekens want knuffelen en liggen en uitrusten is volgens mij supernuttig met een kleine baby. Het is anders met een groter kind, die dwingt je namelijk toch wel om op te staan, die belemmer je wel door te blijven liggen. Zo'n kleintje niet. Maar dat je je er slecht bij voelt is wel een goede reden om er iets aan te doen.
Voor nu vraag ik me vooral af waarom je man je laat liggen. Bedoelt hij dat lief? Maar dat is het toch juist niet, als je hulp vraagt om op tijd op te staan? Verder eens met de wandeltips, ik denk ook dat je juist in de eerste uren van je dag eruit moet. Desnoods ongedoucht.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lemijn op 12-01-2021 22:35:12 ]
. Ik denk dat weer gaan werken sowieso veel verschil zal maken. Want dan moet je wel opstaan, en dus vroeger naar bed, en dan kan ook het 'nutteloze' gevoel wat afnemen want je doet weer meer dan enkel zorgen en je tijd met je zoon wordt kostbaarder.
Ik zet nutteloos tussen aanhalingstekens want knuffelen en liggen en uitrusten is volgens mij supernuttig met een kleine baby. Het is anders met een groter kind, die dwingt je namelijk toch wel om op te staan, die belemmer je wel door te blijven liggen. Zo'n kleintje niet. Maar dat je je er slecht bij voelt is wel een goede reden om er iets aan te doen.
Voor nu vraag ik me vooral af waarom je man je laat liggen. Bedoelt hij dat lief? Maar dat is het toch juist niet, als je hulp vraagt om op tijd op te staan? Verder eens met de wandeltips, ik denk ook dat je juist in de eerste uren van je dag eruit moet. Desnoods ongedoucht.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lemijn op 12-01-2021 22:35:12 ]
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
@MaJo : ik had na de geboorte van mijn dochter ook een vervelend ritme van slapen om 1u, 's ochtends pas om 11u eruit en tegen 15u pas aangekleed zijn. Dat was meteen over toen ik weer ging werken. Dan kom je vanzelf weer in een normaal ritme. Dat ritme waar je nu inzit, komt gewoon doordat het nu zo kán.
Ik zou me dus niet direct zorgen maken, het is gewoon een vorm van luxe (ook al voelt het verkeerd, omdat je weinig doet). Die "luxe" valt straks weg en dan ben je weer zo aan het vroege opstaan gewend, dat je dat in het weekend ook doet. Dan heb je de heeeele dag om te wandelen enzovoorts
Komt goed!
Ik zou me dus niet direct zorgen maken, het is gewoon een vorm van luxe (ook al voelt het verkeerd, omdat je weinig doet). Die "luxe" valt straks weg en dan ben je weer zo aan het vroege opstaan gewend, dat je dat in het weekend ook doet. Dan heb je de heeeele dag om te wandelen enzovoorts
Komt goed!
Dat gevoel dat de tijd door je vingers glipt tijdens je verlof, dat herken ik zo goed! Ik maakte me ook zorgen, want als ik nu niet eens om 11 uur aangekleed beneden kon zijn, hoe moest ik dan ooit op tijd op mijn werk zijn? Maar juist het feit dat je móét, maakte het grote verschil. Ik zag enorm op tegen werken, maar eigenlijk bracht het alleen maar goede dingen. Een vast ritme deed me goed, ik zat me niet meer alleen op te vreten over slaapjes van de kleine (of het gebrek daaraan), het gaf me vertrouwen dat ik heus wel grip op ons nieuwe leven kon krijgen. De tijd thuis met baby was opeens ook veel fijner. Het was ook nog wel zwaar, zeker omdat de nachten heel kort waren (we sliepen steeds maar 1,5 uur achter elkaar, vanaf 23 uur tot 6 uur zo'n beetje), maar door het gevoel dat ik meer controle kon pakken over de dag, was het toch beter te doen.
Sterkte!
Sterkte!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Liefquote:
Majo, ik heb geen tips. Wilde alleen even laten weten dat ik aan je denkt. X
Ik ben blij dat je geniet van je kleine man. En hopelijk komt straks met het werken je ritme weer. X
Het lastige is ook deze tijd, omdat mijn vader in een risicogroep valt zien we momenteel even niemand (behalve dus mijn ouders). Hopelijk nemen de besmettingen snel af zodat ik ook weer met vriendinnen en zo af kan sprekenquote:
Zou het helpen om met iemand af te spreken om een wandelingetje te maken?
Iemand in de buurt die met je kan wandelen? Kan een stok achter de deur zijn.
Sterkte
Ik ben ook gewoon heel erg slecht in plannen, zeker met een baby. Gisteren ging ik om half 11 kolven met het idee dat ik dan om 11 uur naar bed kon. Dat werd iets later omdat ik aapie moest troosten maar uiteindelijk waren we om half 12 boven. Hem verschoond, fles gegeven, in bed gelegd, getroost omdat hij weer wakker werd, bleek een kakje pakje te hebben, weer verschonen, restant van de fles en weer in bed. Toen was het alweer kwart voor 1quote:
Wat vervelend dat je in zo'n neerwaartse spiraal zit MaJo
Ik denk dat weer gaan werken sowieso veel verschil zal maken. Want dan moet je wel opstaan, en dus vroeger naar bed, en dan kan ook het 'nutteloze' gevoel wat afnemen want je doet weer meer dan enkel zorgen en je tijd met je zoon wordt kostbaarder.
Ik zet nutteloos tussen aanhalingstekens want knuffelen en liggen en uitrusten is volgens mij supernuttig met een kleine baby. Het is anders met een groter kind, die dwingt je namelijk toch wel om op te staan, die belemmer je wel door te blijven liggen. Zo'n kleintje niet. Maar dat je je er slecht bij voelt is wel een goede reden om er iets aan te doen.
Voor nu vraag ik me vooral af waarom je man je laat liggen. Bedoelt hij dat lief? Maar dat is het toch juist niet, als je hulp vraagt om op tijd op te staan? Verder eens met de wandeltips, ik denk ook dat je juist in de eerste uren van je dag eruit moet. Desnoods ongedoucht.
Van mijn man heb ik verkeerd verwoord: ik zeg dat hij me wakker moet maken als hij me nodig heeft maar dan laat hij me liggen, ik moet het dus ook stelliger verwoorden. Maar ondertussen vind ik het ook weer prima als hij me laat liggen eigenlijk
Vandaag wel een betere dag. Ik ben opgestaan toen aapie na de ochtendvoeding weer wakker werd (half 11) en heb een wandelingetje gedaan. Het was alleen erg koud dus de wandeling was korter dan gepland. Maar het voelde wel goed om er even uit te zijn!
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben! Ik schaamde me laatst ook een beetje toen een vriendin onverwachts langs kwam en ik nog in badjas en verwilderd haar op de bank zatquote:Op dinsdag 12 januari 2021 23:41 schreef MorganLeFay het volgende:
@:MaJo : ik had na de geboorte van mijn dochter ook een vervelend ritme van slapen om 1u, 's ochtends pas om 11u eruit en tegen 15u pas aangekleed zijn. Dat was meteen over toen ik weer ging werken. Dan kom je vanzelf weer in een normaal ritme. Dat ritme waar je nu inzit, komt gewoon doordat het nu zo kán.
Ik zou me dus niet direct zorgen maken, het is gewoon een vorm van luxe (ook al voelt het verkeerd, omdat je weinig doet). Die "luxe" valt straks weg en dan ben je weer zo aan het vroege opstaan gewend, dat je dat in het weekend ook doet. Dan heb je de heeeele dag om te wandelen enzovoorts
Komt goed!
Ik weet zeker dat ik daar niet de enige in ben maar het is wel een beetje gênant dat iemand dat nou net moet zien De tijd glipt inderdaad door je vingers! Wat heb ik nou de afgelopen 11 weken gedaan? Een beetje op de bank hangen en series kijkenquote:
Dat gevoel dat de tijd door je vingers glipt tijdens je verlof, dat herken ik zo goed! Ik maakte me ook zorgen, want als ik nu niet eens om 11 uur aangekleed beneden kon zijn, hoe moest ik dan ooit op tijd op mijn werk zijn? Maar juist het feit dat je móét, maakte het grote verschil. Ik zag enorm op tegen werken, maar eigenlijk bracht het alleen maar goede dingen. Een vast ritme deed me goed, ik zat me niet meer alleen op te vreten over slaapjes van de kleine (of het gebrek daaraan), het gaf me vertrouwen dat ik heus wel grip op ons nieuwe leven kon krijgen. De tijd thuis met baby was opeens ook veel fijner. Het was ook nog wel zwaar, zeker omdat de nachten heel kort waren (we sliepen steeds maar 1,5 uur achter elkaar, vanaf 23 uur tot 6 uur zo'n beetje), maar door het gevoel dat ik meer controle kon pakken over de dag, was het toch beter te doen.
Sterkte!
Maar ook voor aapie gezorgd natuurlijk, al had ik gehoopt wat meer te bereiken in die tijd. Wat eigenlijk? Dat weet ik ook niet. Ik heb gewoon gewassen, gekookt, voor aapie gezorgd etc.Bedankt voor jullie luisterende oor, het is al fijn om even van me af te kunnen praten
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
MaJo, je zit natuurlijk nu ook net in een vervelende tijd met verlof qua daglicht. De helft van de dagen vraag je je af of het nog echt licht gaat worden.
Nodigt niet bepaald uit om op tijd uit bed te gaan en lekker buiten te zijn.
Ik herinner met dat unheimische gevoel van de eerste ook nog zo goed.
Van dat schamen, ik heb bij de tweede ooit 5 oproepen gemist van kraamvisite die ergens eind van de ochtend op bezoek zou komen. Ik was eindelijk aan het douchen en was het hele bezoek alweer vergeten
Het komt echt goed
Nodigt niet bepaald uit om op tijd uit bed te gaan en lekker buiten te zijn.
Ik herinner met dat unheimische gevoel van de eerste ook nog zo goed.
Van dat schamen, ik heb bij de tweede ooit 5 oproepen gemist van kraamvisite die ergens eind van de ochtend op bezoek zou komen. Ik was eindelijk aan het douchen en was het hele bezoek alweer vergeten
Het komt echt goed
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
En alleen buiten een blokje om? Ik snap dat je voorzichtig bent hoor, dus zoiets moet je ook alleen maar doen als het veilig genoeg voelt! En ik hoop helemaal met je meequote:
Het lastige is ook deze tijd, omdat mijn vader in een risicogroep valt zien we momenteel even niemand (behalve dus mijn ouders). Hopelijk nemen de besmettingen snel af zodat ik ook weer met vriendinnen en zo af kan spreken
quote:Vandaag wel een betere dag. Ik ben opgestaan toen aapie na de ochtendvoeding weer wakker werd (half 11) en heb een wandelingetje gedaan. Het was alleen erg koud dus de wandeling was korter dan gepland. Maar het voelde wel goed om er even uit te zijn!
je bent gegaan en het voelde wel goed, fijn om te horen. Pas goed op jezelf
Mama van 2 lieve meiden :)
Hoi @MaJo. Ik ben ook geneigd om te gaan nachtbraken. Nu ik 4 dagen werk, zet ik elke dag een wekker om 7 uur. In het weekend half 8. Dat is dan erg kut maar als ik het niet doe, loop ik vanzelf vast.
Mijn man is niet goed in het aanbrengen van structuur dus Colin is de hele dag aan het spoken als ik niet herinner aan ochtendslaapjes, en dat gaat dan natuurlijk door in de nacht. Dat leidt ertoe dat ik ook ga spoken. En inderdaad hier ook een man die mij lekker wil laten liggen. Dan is het al heel snel lunchtijd voor ik eruit ben na het kolven.
Ik was m'n haren nog maar 1x per week of zo, douchen lukt me zeker niet elke dag. Op tijd inloggen lukt ook zelden en ik heb het gevoel dat ik m'n zoon amper zie. Ik vind het verschrikkelijk als mensen langskomen want het kost teveel energie, moet ik ineens nadenken over wanneer kolven en bezoek gooit ook vaak z'n ritme in de war. En we krijgen al zo weinig visite .
Dus. Je bent echt niet de enige en dit maakt je geen slechte moeder . You rock 
, ook als je uitslaapt.
Mijn man is niet goed in het aanbrengen van structuur dus Colin is de hele dag aan het spoken als ik niet herinner aan ochtendslaapjes, en dat gaat dan natuurlijk door in de nacht. Dat leidt ertoe dat ik ook ga spoken. En inderdaad hier ook een man die mij lekker wil laten liggen. Dan is het al heel snel lunchtijd voor ik eruit ben na het kolven.
Ik was m'n haren nog maar 1x per week of zo, douchen lukt me zeker niet elke dag. Op tijd inloggen lukt ook zelden en ik heb het gevoel dat ik m'n zoon amper zie. Ik vind het verschrikkelijk als mensen langskomen want het kost teveel energie, moet ik ineens nadenken over wanneer kolven en bezoek gooit ook vaak z'n ritme in de war. En we krijgen al zo weinig visite
.Dus. Je bent echt niet de enige en dit maakt je geen slechte moeder
. You rock , ook als je uitslaapt.
Resistance is futile.
Oh, als het een keer helemaal uit de klauwen loopt met nachtrust: ga een nachtje ergens anders slapen (heerlijk ). Daar knap je ook waarschijnlijk veel meer van op dan uitslapen.
). Daar knap je ook waarschijnlijk veel meer van op dan uitslapen.
Resistance is futile.
Och MaJo, niet zo streng voor jezelf. Die 11 weken 'bank hangen en series kijken' hebben ook gedraaid om de komst van aapie, en ... nou ja stond eigenlijk niet alles in het teken van aapie en je ritme daarop aanpassen? Iedereen zijn eigen ritme hoor, en dat van dat plannen herken ik wel... Gelukkig heb ik een man die wél zijn tijd kan managen dus daar steek ik nog eens van op. Verder probeer ik minstens een half uur bij alles extra te rekenen ihkv 'onvoorziene zaken'. Die heb ik meestal wel nodigquote:
De tijd glipt inderdaad door je vingers! Wat heb ik nou de afgelopen 11 weken gedaan? Een beetje op de bank hangen en series kijken
Bedankt voor jullie luisterende oor, het is al fijn om even van me af te kunnen praten
Even een kleine kick, een jaar geleden ben ik naar een advocaat gestapt omdat ik eenhoofdig gezag wilde hebben, dit vanwege veel gedoe met ex-man, veel van jullie kennen wel de verhalen nog denk ik. Een lieve user Cygne is toen een inzameling gestart omdat het best hoge kosten waren voor de rechtbank en ook hebben er een aantal Fok!kers mij daarin gesteunt. Waarvoor dank!
Vandaag kreeg ik dan eindelijk de uitspraak, De rechter heeft het gezag aan mij toegewezen! Ik ben hier intens blij mee, dit gaat veel gedoe en geleur schelen in de toekomst.
Wilde het toch even laten weten.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Wat super GM!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Ahh super goed nieuws! Wat een last valt er dan van je schouders.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Zo fijn dat het gelukt is GM! Is er nog enig contact met R eigenlijk?
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Minimaal.. 1x per week komt hij voor 3 uurtjes maar vaak komt hij ook niet...quote:
Zo fijn dat het gelukt is GM! Is er nog enig contact met R eigenlijk?
Gaat eigenlijk best goed. De lockdown is lastig, net als voo iedereen, maar de kinderen gaan goed. Sarah doet het goed in groep 3 qua leren, voor zelfvertrouwen en verwerking heeft ze speltherapie.quote:
Wat fijn GM!
Hoe is het verder met jullie?
James is een enorme boef, een brokkenpilootje maar doet het verder ook heel goed! Ook qua gezondheid.
En ik ben na een lange periode over trots heen gestapt en heb hulp gevraagd bij mn financiën, had ik veel eerder moeten doen, geeft heel veel rust en dat maakt mij een leukere moeder en persoon!
Bedankt voor jullie lieve berichten.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Goed nieuws, GM. En fijn dat het met de kinderen ook lekker gaat.
En met hulp bij je financiën heb je zeker een dappere stap gezet!
En met hulp bij je financiën heb je zeker een dappere stap gezet!
OMG V...
Ik hoop zo dat je het jezelf ooit gunt om de stap te durven zetten. Dit is echt niet ok...
Nee, je ziet het echt niet verkeerd...
En het is niet jouw schuld! Niet altijd zie je signalen helder in het moment.
Oh, ik zou willen dat ik wist hoe ik je kon helpen.
Ik hoop zo dat je het jezelf ooit gunt om de stap te durven zetten. Dit is echt niet ok...
Nee, je ziet het echt niet verkeerd...
En het is niet jouw schuld! Niet altijd zie je signalen helder in het moment.
Oh, ik zou willen dat ik wist hoe ik je kon helpen.
SPOILER: hulplijnenOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 29% gewijzigd door BE op 09-05-2021 21:24:44 ]***
Ha V,
Je bent niet gek. Het ligt niet aan jou. Je bent heel veel waard. Financieel komt het ook goed, de eerste paar maanden zullen misschien wat krap zijn, maar als je het allemaal weer op de rit hebt, zul je zien dat het meevalt. Kijk ook eens hoe de gemeente kan helpen. Succes, je verdient een leuker leven.
Je bent niet gek. Het ligt niet aan jou. Je bent heel veel waard. Financieel komt het ook goed, de eerste paar maanden zullen misschien wat krap zijn, maar als je het allemaal weer op de rit hebt, zul je zien dat het meevalt. Kijk ook eens hoe de gemeente kan helpen. Succes, je verdient een leuker leven.
Ach..
Over het verkeerd zien wil ik zeggen; Jouw gevoel, jouw verdriet, die zwarte wolk, de angst, het altijd goed willen doen maar nooit kunnen voldoen... Dat zijn dingen die een ander niet echt kán zien. Maar dat maakt ze niet minder echt, of minder aanwezig. Ik gun je de moed om te vertrouwen in de kracht die je hebt (want je schrijft hier, dus die heb je), om een keuze te maken die voor jóu goed is. Wat die keuze ook moge zijn
Over het verkeerd zien wil ik zeggen; Jouw gevoel, jouw verdriet, die zwarte wolk, de angst, het altijd goed willen doen maar nooit kunnen voldoen... Dat zijn dingen die een ander niet echt kán zien. Maar dat maakt ze niet minder echt, of minder aanwezig. Ik gun je de moed om te vertrouwen in de kracht die je hebt (want je schrijft hier, dus die heb je), om een keuze te maken die voor jóu goed is. Wat die keuze ook moge zijn
Ach V, wat een verhaal
Ik hoop dat je ooit de stap durft te nemen om voor het geluk van jou (en je kinderen) te kiezen. Je bent het waard om gelukkig te zijn en je kinderen zijn het waard om jou gelukkig te zien.
Ik hoop dat je ooit de stap durft te nemen om voor het geluk van jou (en je kinderen) te kiezen. Je bent het waard om gelukkig te zijn en je kinderen zijn het waard om jou gelukkig te zien.
Wat vreselijk ik zal je geen advies geven als je het niet wilt. Misschien heb ik het niet eens.
Maar Google eens op de term "love bomb". Dat is namelijk een bekend begrip in misbruikrelaties en zoals jij de goede dagen beschrijft, klinkt precies zo. Misschien helpt die kennis je om ook daar doorheen te zien.
En ik wens je de kracht om met hulp van je vriendin hieruit te stappen.
Probeer het ook eens aan meer vrienden te vertellen want waarschijnlijk krijg je meer begrip dan je verwacht.
ik zal je geen advies geven als je het niet wilt. Misschien heb ik het niet eens.Maar Google eens op de term "love bomb". Dat is namelijk een bekend begrip in misbruikrelaties en zoals jij de goede dagen beschrijft, klinkt precies zo. Misschien helpt die kennis je om ook daar doorheen te zien.
En ik wens je de kracht om met hulp van je vriendin hieruit te stappen.
Probeer het ook eens aan meer vrienden te vertellen want waarschijnlijk krijg je meer begrip dan je verwacht.
V
Wat knap dat je je verhaal gedeeld hebt hier. Als weggaan te moeilijk is (voor nu), is relatietherapie misschien wel te overwegen?
En dat financiële obstakel is heus overkomelijk.
Sterkte in ieder geval!
Wat knap dat je je verhaal gedeeld hebt hier. Als weggaan te moeilijk is (voor nu), is relatietherapie misschien wel te overwegen?
En dat financiële obstakel is heus overkomelijk.
Sterkte in ieder geval!
Dit, duizendmaal dit.quote:
Ach V, wat een verhaal
Ik hoop dat je ooit de stap durft te nemen om voor het geluk van jou (en je kinderen) te kiezen. Je bent het waard om gelukkig te zijn en je kinderen zijn het waard om jou gelukkig te zien.
Sterkte lieve V
.
Ach V. Wat moet het een grote stap zijn om dit zo neer te pennen. En juist dat je dat doet, is misschien al bewijs genoeg dat je het niet verkeerd ziet..?
En een vraag - om over na te denken. Wat zou je een vriendin in eenzelfde situatie gunnen/toewensen/adviseren? Of je zoon/dochter? Anderen waar je van houdt?
Gebruik dit topic vooral om je hart te luchten en mocht je er ooit asn toe zijn, om hulp te vragen.
Sterkte voor nu
En een vraag - om over na te denken. Wat zou je een vriendin in eenzelfde situatie gunnen/toewensen/adviseren? Of je zoon/dochter? Anderen waar je van houdt?
Gebruik dit topic vooral om je hart te luchten en mocht je er ooit asn toe zijn, om hulp te vragen.
Sterkte voor nu
voor jou VLucht je hart als het nodig is en vraag om hulp als je het wil. Zeker ook hier, het is al vaker gebleken dat men elkaar helpt als het het hardst nodig is.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Lieve V. Ik weet dat het moeilijk is en je het je niet voor kunt stellen dat je bij hem weg kunt maar echt, je verdient beter Heb je ouders/vrienden waar je misschien tijdelijk terecht kan met de kinderen? Want dat jij ongelukkig bent straalt waarschijnlijk ook op hen af. Als je niet voor jezelf durft te kiezen kies dan voor de kinderen en zorg dat zij in een betere situatie terecht komen, want dit is ook voor hen niet goed. Ik wens je heel veel sterkte want het lijkt me ontzettend lastig
Mijn DM/PM staat voor je open als je hier verder over wil praten
Heb je ouders/vrienden waar je misschien tijdelijk terecht kan met de kinderen? Want dat jij ongelukkig bent straalt waarschijnlijk ook op hen af. Als je niet voor jezelf durft te kiezen kies dan voor de kinderen en zorg dat zij in een betere situatie terecht komen, want dit is ook voor hen niet goed. Ik wens je heel veel sterkte want het lijkt me ontzettend lastig Mijn DM/PM staat voor je open als je hier verder over wil praten
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Ik wil hier even op inhaken. Hoewel op het eerste gezicht een goed voorstel, wordt relatietherapie afgeraden bij dit soort problematiek. Relatietherapie is er namelijk op gericht om heel open te zijn en allebei aan jezelf te werken, maar in deze relatie is één duidelijke misbruikende partij. Die kan de therapie gebruiken om ofwel de vermoorde onschuld te spelen en V. de schuld te geven ofwel munitie te verzamelen om het thuis nog erger te maken. Het is geen veilige omgeving, wat wel een vereiste is voor relatietherapie.quote:
V
Wat knap dat je je verhaal gedeeld hebt hier. Als weggaan te moeilijk is (voor nu), is relatietherapie misschien wel te overwegen?
En dat financiële obstakel is heus overkomelijk.
Sterkte in ieder geval!
Individuele therapie voor V. (en hopelijk ook voor de man; misschien beseft ie niet eens wat ie doet) is wel een heel goed idee!
En in de tussentijd niet zitten afwachten maar zo snel mogelijk voor jezelf en je kinderen kiezen
Lieve V
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik stelde het voor omdat V aangeeft dat ze soms twijfelt of ze geen spoken ziet. Want als ze geen spoken ziet, dan staat haar nogal wat te doen om uit deze situatie te komen. Dan helpt het als zij er voor de volle 100% van overtuigd is dat het nodig is.quote:
[..]
Ik wil hier even op inhaken. Hoewel op het eerste gezicht een goed voorstel, wordt relatietherapie afgeraden bij dit soort problematiek. Relatietherapie is er namelijk op gericht om heel open te zijn en allebei aan jezelf te werken, maar in deze relatie is één duidelijke misbruikende partij. Die kan de therapie gebruiken om ofwel de vermoorde onschuld te spelen en V. de schuld te geven ofwel munitie te verzamelen om het thuis nog erger te maken. Het is geen veilige omgeving, wat wel een vereiste is voor relatietherapie.
Dus niet per se relatietherapie met als doel er samen goed uit te komen, maar om te onderzoeken en te objectiveren wat de stand van zaken is. Maar als dat te riskant is voor haar, dan heb ik niks gezegd.
Die gedachte kwam ook in me op. Ik zag de term 'gaslighting' voorbij komen, dan zou iemand bewust, in het geniep, de ander zo onopvallend mogelijk steeds een beetje meer aan zichzelf laten twijfelen. Maar er hoeft geen opzet in het spel te zijn.quote:misschien beseft ie niet eens wat ie doet
Gaslighting hoeft niet per se heel bewust ingezet te worden. Misschien heeft de partner van V dit gedrag ook maar zo ontwikkeld omdat hij geen gezondere voorbeelden van relaties heeft gezien, omdat het in zijn (ziekelijke) behoefte aan controle voorziet, en/of omdat zulke dingen soms langzaam zo groeien tussen mensen. Neemt niet weg dat het heel akelig is en dat ik ook van harte hoop dat het opschrijven hier een eerste stap is naar een weg uit deze situatie, V. Want dit is voor niemand goed. Superveel sterkte gewenst, en heel erg goed dat je het hier in elk geval hebt durven opschrijven!quote:
[..]
Ik stelde het voor omdat V aangeeft dat ze soms twijfelt of ze geen spoken ziet. Want als ze geen spoken ziet, dan staat haar nogal wat te doen om uit deze situatie te komen. Dan helpt het als zij er voor de volle 100% van overtuigd is dat het nodig is.
Dus niet per se relatietherapie met als doel er samen goed uit te komen, maar om te onderzoeken en te objectiveren wat de stand van zaken is. Maar als dat te riskant is voor haar, dan heb ik niks gezegd.
[..]
Die gedachte kwam ook in me op. Ik zag de term 'gaslighting' voorbij komen, dan zou iemand bewust, in het geniep, de ander zo onopvallend mogelijk steeds een beetje meer aan zichzelf laten twijfelen. Maar er hoeft geen opzet in het spel te zijn.
in de haak.
! Wederom niet quoten aub.!
Bedankt voor jullie reacties. De lieve, de adviserende, de steunende.
Advies mag natuurlijk gegeven worden, ik bedoelde meer te zeggen dat het niet mijn doel an sich was. Ik wilde graag even mijn verhaal kwijt en ik durf echt niet te zeggen hoe ik met de adviezen verder om zal springen.
Dat vind ik gewoon heel moeilijk.
Bedankt voor jullie reacties. De lieve, de adviserende, de steunende.
Advies mag natuurlijk gegeven worden, ik bedoelde meer te zeggen dat het niet mijn doel an sich was. Ik wilde graag even mijn verhaal kwijt en ik durf echt niet te zeggen hoe ik met de adviezen verder om zal springen.
Dat vind ik gewoon heel moeilijk.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 14% gewijzigd door I_am_V op 11-05-2021 09:52:07 ]
Durf je de stap niet te zetten omdat je hem geen pijn wilt doen, V?
Zou je het oké vinden als de situatie altijd zo blijft? Wanneer is voor jou wel de grens bereikt?
Heb je zelf ook niet helemaal een goed voorbeeld vanuit huis gehad?
Een hoop vragen, maar ik wens je bovenal veel wijsheid en kracht. En vertrouwen in jezelf.
Zou je het oké vinden als de situatie altijd zo blijft? Wanneer is voor jou wel de grens bereikt?
Heb je zelf ook niet helemaal een goed voorbeeld vanuit huis gehad?
Een hoop vragen, maar ik wens je bovenal veel wijsheid en kracht. En vertrouwen in jezelf.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Hem verlaten zou hem verdriet doen, zeg je. Maar de huidige situatie, wiebdoet die verdriet?
Ik lees namelijk erg veel verdriet in je posts. En angst, dat een uitje bv mis gaat, en dat je de lat daarom laag legt.
Hoe zou je het liefst willen dat je leven nu was, als je het volledig voor het zeggen had, voor jou en je kinderen?
[ Bericht 0% gewijzigd door Roomsnoes op 10-05-2021 19:08:56 ]
Ik lees namelijk erg veel verdriet in je posts. En angst, dat een uitje bv mis gaat, en dat je de lat daarom laag legt.
Hoe zou je het liefst willen dat je leven nu was, als je het volledig voor het zeggen had, voor jou en je kinderen?
[ Bericht 0% gewijzigd door Roomsnoes op 10-05-2021 19:08:56 ]
Even aanhakend op de goede voorbeelden die jouw man niet heeft gehad in zijn leven. Hoe zit het dan in deze situatie met de goede voorbeelden voor jullie kinderen?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
V vrouwke toch Ik denk aan je hoor... Misschien dat naast je vriendin ook maatschappelijk werk wat voor je kan betekenen. Misschien weten zij welke wegen je het nu het best kan bewandelen, financieel en emotioneel.
Jij verdiend het om weer gelukkig te worden
Bellaa
Ik denk aan je hoor... Misschien dat naast je vriendin ook maatschappelijk werk wat voor je kan betekenen. Misschien weten zij welke wegen je het nu het best kan bewandelen, financieel en emotioneel. Jij verdiend het om weer gelukkig te worden
Bellaa
V, wat food for thought:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Je hoeft uiteraard niet te antwoorden hier.
Goeie vraag. Advies in in die situatie is moeilijk natuurlijk, juist omdat ik het ken.quote:
Ach V. Wat moet het een grote stap zijn om dit zo neer te pennen. En juist dat je dat doet, is misschien al bewijs genoeg dat je het niet verkeerd ziet..?
En een vraag - om over na te denken. Wat zou je een vriendin in eenzelfde situatie gunnen/toewensen/adviseren? Of je zoon/dochter? Anderen waar je van houdt?
Gebruik dit topic vooral om je hart te luchten en mocht je er ooit asn toe zijn, om hulp te vragen.
Sterkte voor nu
Daar weet ik geen goed antwoord op.
Iemand schreef nog over relatietherapie maar dat stelde ik een aantal jaar terug nog voor. Maar inmiddels ben ik ervan overtuigt dat dit geen enkele zin zou hebben.
Inderdaad: je moet beide open en eerlijk kunnen zijn en het zou goed tegen mij gebruikt kunnen worden. Die veiligheid en vertrouwen is er gewoon niet.
In 2015 ben ik een aantal weken naar een psycholoog geweest maar ik kon er niet mee verder omdat dit vroeg of laat geld zou kosten. We konden dit toen echt niet missen en dus ben ik gestopt. Nu zou het financieel wel kunnen maar ook daar verwacht ik commentaar op gebied van geld. Hij vindt dat zonde, onnodig en “ik heb hem toch om mee te praten”
Hij begrijpt er geen bal van. Dingen als mentale gezondheid is geen afdeling voor hem. Ik durf niet vanwege de eventuele gevolgen. Qua dak, financiën, band met de kinderen, omgangsregeling. Ik denk dat mijn kinderen dan misschien meer lijden dan nu. Moeilijk te voorspellen natuurlijk.quote:
Durf je de stap niet te zetten omdat je hem geen pijn wilt doen, V?
Zou je het oké vinden als de situatie altijd zo blijft? Wanneer is voor jou wel de grens bereikt?
Heb je zelf ook niet helemaal een goed voorbeeld vanuit huis gehad?
Een hoop vragen, maar ik wens je bovenal veel wijsheid en kracht. En vertrouwen in jezelf.
Ik kom wel uit een gelukkig gezin. Mijn ouders zijn na ruim 40 jaar nog gewoon samen.
Mijn grens? Lastig. Ik denk dat de situatie niet erger wordt, meer een herhaling.
Hoogstens dat ik er zelf mentaal steeds meer afstand van ga nemen. Van hem.
Dat de hoop op echte beterschap gewoon verdwijnt.
Misschien wanneer de kinderen opgroeien, er dan meer rust is?
Ik weet het niet.
Ik heb nu verdriet. En ik denk dat mijn zoon er steeds meer last van gaat krijgen.quote:
Hem verlaten zou hem verdriet doen, zeg je. Maar de huidige situatie, wiebdoet die verdriet?
Ik lees namelijk erg veel verdriet in je posts. En angst, dat een uitje bv mis gaat, en dat je de lat daarom laag legt.
Hoe zou je het liefst willen dat je leven nu was, als je het volledig voor het zeggen had, voor jou en je kinderen?
Ik zou willen dat we samen, als gezin, gelukkig konden zijn. En zonder man? Tja. In ons huidige huis, met een omgangsregeling.
Ik denk dat er heel veel overhoop gaat als ik met mijn kinderen zou vertrekken. Dat geeft zo’n ontregeling en ik zou mezelf eeuwig schuldig voelen. “Was het wel zo erg”?
Dat is zo’n lange termijn gedachte dat ik die ‘te makkelijk’ opzij schuif. Ik besef het wel: dit is niet juist. Maar ik vind het verdomd moeilijk nú een zeer heftige beslissing te nemen voor later. Begrijp je?quote:
Even aanhakend op de goede voorbeelden die jouw man niet heeft gehad in zijn leven. Hoe zit het dan in deze situatie met de goede voorbeelden voor jullie kinderen?
@BellaaElisa
Ik voel met je mee, dat begrijp je. Geen advies, uiteraard. Alleen al dat je weet dat je niet als enige dit doormaakt.
Ik voel met je mee, dat begrijp je. Geen advies, uiteraard. Alleen al dat je weet dat je niet als enige dit doormaakt.
Bedenk wel: niets veranderen is óók een beslissing nemen.quote:
Dat is zo’n lange termijn gedachte dat ik die ‘te makkelijk’ opzij schuif. Ik besef het wel: dit is niet juist. Maar ik vind het verdomd moeilijk nú een zeer heftige beslissing te nemen voor later. Begrijp je?
Ik wens je veel wijsheid, voor jou en vooral voor je kinderen.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Je zegt dat je bang bent voor de gevolgen wat betreft de band met je kinderen. Ben je bang dat zij het jou aanrekenen mocht je besluiten ermee te stoppen? Ben je bang voor eventuele rechtzaken?
Ik snap dat het een hele grote stap is om weg te gaan en dat je alles aanpakt om te situatie te bagatelliseren. Maar echt, als je jezelf fysiek pijn doet, is de situatie voor jou heel erg. Als ik het zo lees is haast wel geboden. Hij probeert jou te isoleren. Al jaren. Probeer nu alvast wat dingen te ondernemen wat goed zou kunnen zijn voor jouw toekomst samen met de kinderen, voordat deze situatie al jouw kracht heeft afgenomen.
Ik snap dat het een hele grote stap is om weg te gaan en dat je alles aanpakt om te situatie te bagatelliseren. Maar echt, als je jezelf fysiek pijn doet, is de situatie voor jou heel erg. Als ik het zo lees is haast wel geboden. Hij probeert jou te isoleren. Al jaren. Probeer nu alvast wat dingen te ondernemen wat goed zou kunnen zijn voor jouw toekomst samen met de kinderen, voordat deze situatie al jouw kracht heeft afgenomen.
Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...
Geen verplichting maar t aanbod is er.
Geen verplichting maar t aanbod is er.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Even een hoi naar jouquote:
Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...
Geen verplichting maar t aanbod is er.
Fijn dat alles bij jou en de kids beter gaat
@I_am_V ik lees dat je zelf uit een gelukkig gezin komt. Kan je hier met (een van) je ouder(s) over praten?
Ik schrik echt van jouw situatie en ik hoop dat jouw situatie op de een of andere manier verbetert, want dat is wel nodig. Hoe dat moet, weet ik ook niet, maar dat je daarbij hulp nodig hebt lijkt me duidelijk. Ik hoop dat je ouders je daarbij kunnen steunen.
En ik denk dat je huisarts ook kan helpen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Grijs op 11-05-2021 18:48:53 ]
Ik schrik echt van jouw situatie en ik hoop dat jouw situatie op de een of andere manier verbetert, want dat is wel nodig. Hoe dat moet, weet ik ook niet, maar dat je daarbij hulp nodig hebt lijkt me duidelijk. Ik hoop dat je ouders je daarbij kunnen steunen.
En ik denk dat je huisarts ook kan helpen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Grijs op 11-05-2021 18:48:53 ]
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Je zegt dat je goed voor jezelf en de kinderen zorgt. Dat geloof ik meteen maar denk je niet dat de kinderen ook die spanning aanvoelen? Een veilig thuis is het allerbelangrijkste voor een kind, belangrijker dan dat ze goed gevoed/gekleed/verzorgd worden. Ik wens je heel veel sterkte want het is gewoon een rotsituatie
Hetzelfde geldt voor BellaaElisa
Hetzelfde geldt voor BellaaElisa
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Hele goede tip inderdaad, om met de huisarts in gesprek te gaan!
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Dankjewel. Ik ga het onthouden dus wie weet.quote:
Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...
Geen verplichting maar t aanbod is er.
@Grijs
Hmm, mijn ouders weten wel dat we best een lastige relatie hebben. Maar ze maken ook regelmatig onze leuke dagen en momenten mee.
Dat het voor mij zó diep zit, zullen ze niet weten (sowieso mijn vader niet. Mijn moeder bekijkt dat anders, gok ik).
Dan moet ik toch best met de billen bloot en ondanks dat ze heus achter me zouden staan, ik denk dan wel dat ik echt moet doorzetten. En dan kan je niet meer terug.
De huisarts kan wellicht iets betekenen op mentaal gebied maar verder weet ik het eigenlijk niet.
@MaJo
Die voelen de spanning zeker. Vooral mijn zoon is er heel gevoelig voor. Die zegt soms: “Nee, niet weeer ruzie”.
Ik probeer mij echt voor te stellen hoe het na een scheiding zou zijn maar die kinderen houden zoveel van papa, zien hem graag thuiskomen.
Het zou zo’n verandering zijn en ik zie mijn man er toch wel voor aan mij 100% daarvan de schuld te geven.
Maar.. wat maakt het uit dat hij jou de schuld er van geeft? Is het niet belangrijker dat je kinderen een fijn, veilig en liefdevol huis hebben. Met een moeder die leuk en energiek is?
Zeker belangrijk.quote:
Maar.. wat maakt het uit dat hij jou de schuld er van geeft? Is het niet belangrijker dat je kinderen een fijn, veilig en liefdevol huis hebben. Met een moeder die leuk en energiek is?
Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden, al is dat op afstand moeilijk te begrijpen misschien.
En qua schuld: lelijke dingen over de andere ouder zeggen komt in veel scheidingszaken voor. Zodoende dat ik het benoem.
Ik weet het, mijn ouders hadden een vechtscheiding die 6 jaar duurde. Maar, en dat zeg ik niet om je over te halen of iets. Maar mijn ouders zijn apart van elkaar echt leuker dan samen. Tijdens het huwelijk was er veel ruzie en dingen als bijv. kerst waren nooit leuk. Er werd altijd geforceerd gezellig en leuk gedaan, maar het was nooit echt leuk en gezellig. Altijd kwam er dat moment van ruzie, van een deur dicht gooien of een van de twee die boos weg ging. En het was echt niet leuk die scheiding, maar het was wel beter dan nog langer zo door gaan.quote:
[..]
Zeker belangrijk.
Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden, al is dat op afstand moeilijk te begrijpen misschien.
En qua schuld: lelijke dingen over de andere ouder zeggen komt in veel scheidingszaken voor. Zodoende dat ik het benoem.
Maar wat zit je in een rot situatie. Ik wens je heel veel kracht en wijsheid. En liefde voor jezelf, want die verdien je
En welke keuze je ook maakt, zolang je hem bewust maakt is het goed.
Herkenbaar hoor, gedoe met geforceerd gezellig enzo. De grote mind fuck os dat er ook heus normale/leuke dagen zijn. En dat is gedachte aan ‘de boel overhoop gooien’, totaal niet redelijk. Ik heb me vaak afgevraagd waarom het niet vaker leuk kan zijn. Waarom we dát gevoel niet vol kunnen houden.quote:
[..]
Ik weet het, mijn ouders hadden een vechtscheiding die 6 jaar duurde. Maar, en dat zeg ik niet om je over te halen of iets. Maar mijn ouders zijn apart van elkaar echt leuker dan samen. Tijdens het huwelijk was er veel ruzie en dingen als bijv. kerst waren nooit leuk. Er werd altijd geforceerd gezellig en leuk gedaan, maar het was nooit echt leuk en gezellig. Altijd kwam er dat moment van ruzie, van een deur dicht gooien of een van de twee die boos weg ging. En het was echt niet leuk die scheiding, maar het was wel beter dan nog langer zo door gaan.
Maar wat zit je in een rot situatie. Ik wens je heel veel kracht en wijsheid. En liefde voor jezelf, want die verdien je
Zijn die dagen leuk omdat ze leuk zijn of omdat het jou op die dagen lukt om geen eieren te breken terwijl je daar de hele tijd op loopt?
Goeie vraag.quote:
Zijn die dagen leuk omdat ze leuk zijn of omdat het jou op die dagen lukt om geen eieren te breken terwijl je daar de hele tijd op loopt?
Hmm, het verschilt. Als we beide in een ontspannen bui zijn, gaat het vanzelf. Dan kunnen we beide meer hebben en zijn we kalm.
Maar op andere dagen ben ik helemaal vrolijk en relaxed maar is hij in een pestbui en daar word ik toch vrij makkelijk in meegetrokken. Ik ben nogal sfeergevoelig als het op hem aankomt.
Stom is dat, maar negeren is verdomd moeilijk.
En dat zijn die dagen waarbij niets vanzelf gaat en het inderdaad (zoals ik het ervaar) meer aanpassen is en meer op die zogenaamde eieren lopen.
Nu wil ik hem echt niet overal de schuld van geven hoor. Ik heb ook mijn buien en het feit dat ik dus ook weleens mijn cool verlies, helpt natuurlijk ook niet.
Dit is alleen mijn kant. Een manier om bijv. minder beïnvloed te raken door zijn buien (en bijv. opmerkingen te negeren ipv met gestrekte benen in mee te gaan), zou al in bepaalde mate schelen.
Maar dat er ook wel leuke dagen zijn is toch de omgekeerde wereld? Het zou zo moeten zijn dat je af en toe mindere dagen hebt, in plaats van dat er af en toe een goede dag tussen zit.quote:
[..]
Herkenbaar hoor, gedoe met geforceerd gezellig enzo. De grote mind fuck os dat er ook heus normale/leuke dagen zijn. En dat is gedachte aan ‘de boel overhoop gooien’, totaal niet redelijk. Ik heb me vaak afgevraagd waarom het niet vaker leuk kan zijn. Waarom we dát gevoel niet vol kunnen houden.
Hoe gaat het nu met je? Geeft je hart luchten je al wat meer ademruimte?
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Ja, dat is wel echt een soort besef dat ik sinds een tijdje heb.quote:
[..]
Maar dat er ook wel leuke dagen zijn is toch de omgekeerde wereld? Het zou zo moeten zijn dat je af en toe mindere dagen hebt, in plaats van dat er af en toe een goede dag tussen zit.
Hoe gaat het nu met je? Geeft je hart luchten je al wat meer ademruimte?
Ik weet niet meer goed hoe een normale relatie is. Ontspannen en gewoon leuk. Waar je eerlijk kunt zijn en gewoon kan uit janken zonder je bezwaard te voelen ofzo. En steun te krijgen.
En dat geldt ook voor die leuke dagen. Ik zei laatst nog tegen hem dat het tegenwoordig een goeie dag is als er geen conflict is geweest. En hij was daar eigenlijk verbaasd over want hij ziet het heel anders. Hij lijkt echt minder zwaar te tillen aan de spanning en conflicten.
En ja: het lukt op om hier af en toe toch mijn dingen te zeggen.
Al valt het soms wel in de herhaling. Het komt niet echt verder ofzo.
Het gaat er nu om wat jij voelt, I_am_V, dat is het enige waar jij op af kunt en moet gaan. Dat hij het anders voelt doet hiervoor niet ter zake. En ja, ik snap dat je er zo middenin zit dat je je bijna niet meer voor kunt stellen dat het ook anders kan maar het kan echt anders. Je hoeft hier geen genoegen mee te nemen, niet voor jezelf en niet voor je kinderen. Succes, blijf in elk geval goed kijken naar wat jij zelf voelt en nodig hebt. Neem jezelf serieus.
in de haak.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |