[OUD] Hoe gaat het met ons? #22

quote:

Op dinsdag 12 januari 2021 18:28 schreef Omentielvo het volgende:
Majo, ik heb geen tips. Wilde alleen even laten weten dat ik aan je denkt. X
Ik ben blij dat je geniet van je kleine man. En hopelijk komt straks met het werken je ritme weer. X

Lief

quote:

Op dinsdag 12 januari 2021 21:29 schreef Nijna het volgende:
Zou het helpen om met iemand af te spreken om een wandelingetje te maken?
Iemand in de buurt die met je kan wandelen? Kan een stok achter de deur zijn.
Sterkte

Het lastige is ook deze tijd, omdat mijn vader in een risicogroep valt zien we momenteel even niemand (behalve dus mijn ouders). Hopelijk nemen de besmettingen snel af zodat ik ook weer met vriendinnen en zo af kan spreken

quote:

Op dinsdag 12 januari 2021 22:29 schreef Lemijn het volgende:
Wat vervelend dat je in zo'n neerwaartse spiraal zit MaJo .

Ik denk dat weer gaan werken sowieso veel verschil zal maken. Want dan moet je wel opstaan, en dus vroeger naar bed, en dan kan ook het 'nutteloze' gevoel wat afnemen want je doet weer meer dan enkel zorgen en je tijd met je zoon wordt kostbaarder.

Ik zet nutteloos tussen aanhalingstekens want knuffelen en liggen en uitrusten is volgens mij supernuttig met een kleine baby. Het is anders met een groter kind, die dwingt je namelijk toch wel om op te staan, die belemmer je wel door te blijven liggen. Zo'n kleintje niet. Maar dat je je er slecht bij voelt is wel een goede reden om er iets aan te doen.

Voor nu vraag ik me vooral af waarom je man je laat liggen. Bedoelt hij dat lief? Maar dat is het toch juist niet, als je hulp vraagt om op tijd op te staan? Verder eens met de wandeltips, ik denk ook dat je juist in de eerste uren van je dag eruit moet. Desnoods ongedoucht.

Ik ben ook gewoon heel erg slecht in plannen, zeker met een baby. Gisteren ging ik om half 11 kolven met het idee dat ik dan om 11 uur naar bed kon. Dat werd iets later omdat ik aapie moest troosten maar uiteindelijk waren we om half 12 boven. Hem verschoond, fles gegeven, in bed gelegd, getroost omdat hij weer wakker werd, bleek een kakje pakje te hebben, weer verschonen, restant van de fles en weer in bed. Toen was het alweer kwart voor 1

Van mijn man heb ik verkeerd verwoord: ik zeg dat hij me wakker moet maken als hij me nodig heeft maar dan laat hij me liggen, ik moet het dus ook stelliger verwoorden. Maar ondertussen vind ik het ook weer prima als hij me laat liggen eigenlijk

Vandaag wel een betere dag. Ik ben opgestaan toen aapie na de ochtendvoeding weer wakker werd (half 11) en heb een wandelingetje gedaan. Het was alleen erg koud dus de wandeling was korter dan gepland. Maar het voelde wel goed om er even uit te zijn!

quote:

Op dinsdag 12 januari 2021 23:41 schreef MorganLeFay het volgende:
@:MaJo : ik had na de geboorte van mijn dochter ook een vervelend ritme van slapen om 1u, 's ochtends pas om 11u eruit en tegen 15u pas aangekleed zijn. Dat was meteen over toen ik weer ging werken. Dan kom je vanzelf weer in een normaal ritme. Dat ritme waar je nu inzit, komt gewoon doordat het nu zo kán.

Ik zou me dus niet direct zorgen maken, het is gewoon een vorm van luxe (ook al voelt het verkeerd, omdat je weinig doet). Die "luxe" valt straks weg en dan ben je weer zo aan het vroege opstaan gewend, dat je dat in het weekend ook doet. Dan heb je de heeeele dag om te wandelen enzovoorts

Komt goed!

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben! Ik schaamde me laatst ook een beetje toen een vriendin onverwachts langs kwam en ik nog in badjas en verwilderd haar op de bank zat Ik weet zeker dat ik daar niet de enige in ben maar het is wel een beetje gênant dat iemand dat nou net moet zien

quote:

Op woensdag 13 januari 2021 14:55 schreef Phaidra het volgende:
Dat gevoel dat de tijd door je vingers glipt tijdens je verlof, dat herken ik zo goed! Ik maakte me ook zorgen, want als ik nu niet eens om 11 uur aangekleed beneden kon zijn, hoe moest ik dan ooit op tijd op mijn werk zijn? Maar juist het feit dat je móét, maakte het grote verschil. Ik zag enorm op tegen werken, maar eigenlijk bracht het alleen maar goede dingen. Een vast ritme deed me goed, ik zat me niet meer alleen op te vreten over slaapjes van de kleine (of het gebrek daaraan), het gaf me vertrouwen dat ik heus wel grip op ons nieuwe leven kon krijgen. De tijd thuis met baby was opeens ook veel fijner. Het was ook nog wel zwaar, zeker omdat de nachten heel kort waren (we sliepen steeds maar 1,5 uur achter elkaar, vanaf 23 uur tot 6 uur zo'n beetje), maar door het gevoel dat ik meer controle kon pakken over de dag, was het toch beter te doen.

Sterkte!

De tijd glipt inderdaad door je vingers! Wat heb ik nou de afgelopen 11 weken gedaan? Een beetje op de bank hangen en series kijken Maar ook voor aapie gezorgd natuurlijk, al had ik gehoopt wat meer te bereiken in die tijd. Wat eigenlijk? Dat weet ik ook niet. Ik heb gewoon gewassen, gekookt, voor aapie gezorgd etc.

Bedankt voor jullie luisterende oor, het is al fijn om even van me af te kunnen praten

MaJo, je zit natuurlijk nu ook net in een vervelende tijd met verlof qua daglicht. De helft van de dagen vraag je je af of het nog echt licht gaat worden.
Nodigt niet bepaald uit om op tijd uit bed te gaan en lekker buiten te zijn.
Ik herinner met dat unheimische gevoel van de eerste ook nog zo goed.

Van dat schamen, ik heb bij de tweede ooit 5 oproepen gemist van kraamvisite die ergens eind van de ochtend op bezoek zou komen. Ik was eindelijk aan het douchen en was het hele bezoek alweer vergeten

Het komt echt goed

quote:

Op woensdag 13 januari 2021 17:10 schreef MaJo het volgende:

Het lastige is ook deze tijd, omdat mijn vader in een risicogroep valt zien we momenteel even niemand (behalve dus mijn ouders). Hopelijk nemen de besmettingen snel af zodat ik ook weer met vriendinnen en zo af kan spreken

En alleen buiten een blokje om? Ik snap dat je voorzichtig bent hoor, dus zoiets moet je ook alleen maar doen als het veilig genoeg voelt! En ik hoop helemaal met je mee

quote:

Vandaag wel een betere dag. Ik ben opgestaan toen aapie na de ochtendvoeding weer wakker werd (half 11) en heb een wandelingetje gedaan. Het was alleen erg koud dus de wandeling was korter dan gepland. Maar het voelde wel goed om er even uit te zijn!

je bent gegaan en het voelde wel goed, fijn om te horen.
Pas goed op jezelf

Hoi @MaJo. Ik ben ook geneigd om te gaan nachtbraken. Nu ik 4 dagen werk, zet ik elke dag een wekker om 7 uur. In het weekend half 8. Dat is dan erg kut maar als ik het niet doe, loop ik vanzelf vast.

Mijn man is niet goed in het aanbrengen van structuur dus Colin is de hele dag aan het spoken als ik niet herinner aan ochtendslaapjes, en dat gaat dan natuurlijk door in de nacht. Dat leidt ertoe dat ik ook ga spoken. En inderdaad hier ook een man die mij lekker wil laten liggen. Dan is het al heel snel lunchtijd voor ik eruit ben na het kolven.

Ik was m'n haren nog maar 1x per week of zo, douchen lukt me zeker niet elke dag. Op tijd inloggen lukt ook zelden en ik heb het gevoel dat ik m'n zoon amper zie. Ik vind het verschrikkelijk als mensen langskomen want het kost teveel energie, moet ik ineens nadenken over wanneer kolven en bezoek gooit ook vaak z'n ritme in de war. En we krijgen al zo weinig visite .

Dus. Je bent echt niet de enige en dit maakt je geen slechte moeder . You rock , ook als je uitslaapt.

Oh, als het een keer helemaal uit de klauwen loopt met nachtrust: ga een nachtje ergens anders slapen (heerlijk ). Daar knap je ook waarschijnlijk veel meer van op dan uitslapen.

quote:

Op woensdag 13 januari 2021 17:10 schreef MaJo het volgende:

De tijd glipt inderdaad door je vingers! Wat heb ik nou de afgelopen 11 weken gedaan? Een beetje op de bank hangen en series kijken Maar ook voor aapie gezorgd natuurlijk, al had ik gehoopt wat meer te bereiken in die tijd. Wat eigenlijk? Dat weet ik ook niet. Ik heb gewoon gewassen, gekookt, voor aapie gezorgd etc.

Bedankt voor jullie luisterende oor, het is al fijn om even van me af te kunnen praten

Och MaJo, niet zo streng voor jezelf. Die 11 weken 'bank hangen en series kijken' hebben ook gedraaid om de komst van aapie, en ... nou ja stond eigenlijk niet alles in het teken van aapie en je ritme daarop aanpassen? Iedereen zijn eigen ritme hoor, en dat van dat plannen herken ik wel... Gelukkig heb ik een man die wél zijn tijd kan managen dus daar steek ik nog eens van op. Verder probeer ik minstens een half uur bij alles extra te rekenen ihkv 'onvoorziene zaken'. Die heb ik meestal wel nodig

Even een kleine kick, een jaar geleden ben ik naar een advocaat gestapt omdat ik eenhoofdig gezag wilde hebben, dit vanwege veel gedoe met ex-man, veel van jullie kennen wel de verhalen nog denk ik. Een lieve user Cygne is toen een inzameling gestart omdat het best hoge kosten waren voor de rechtbank en ook hebben er een aantal Fok!kers mij daarin gesteunt. Waarvoor dank!

Vandaag kreeg ik dan eindelijk de uitspraak, De rechter heeft het gezag aan mij toegewezen! Ik ben hier intens blij mee, dit gaat veel gedoe en geleur schelen in de toekomst.

Wilde het toch even laten weten.

Wat fijn! Dat zal inderdaad veel gedoe schelen, gefeliciteerd!

@gewoonmezelf87, gefeliciteerd! Wat fijn

@gewoonmezelf87 wat enorm fijn. Ik kan me goed voorstellen dat dit je rust geeft.

Wat super GM!

Wat fijn GM!!

Oh GM wat een fantastisch nieuws

Ahh super goed nieuws! Wat een last valt er dan van je schouders.

Wat fijn, GM! Dat zal wel wat rust brengen

Wat fijn gm! Ik dacht er toevallig laatst nog aan toen ik door mijn dm’s ging.

Zo fijn dat het gelukt is GM! Is er nog enig contact met R eigenlijk?

Wat fijn GM!

Hoe is het verder met jullie?

quote:

Op zaterdag 20 februari 2021 23:02 schreef MaJo het volgende:
Zo fijn dat het gelukt is GM! Is er nog enig contact met R eigenlijk?

Minimaal.. 1x per week komt hij voor 3 uurtjes maar vaak komt hij ook niet...

quote:

Op zaterdag 20 februari 2021 23:14 schreef Roomsnoes het volgende:
Wat fijn GM!

Hoe is het verder met jullie?

Gaat eigenlijk best goed. De lockdown is lastig, net als voo iedereen, maar de kinderen gaan goed. Sarah doet het goed in groep 3 qua leren, voor zelfvertrouwen en verwerking heeft ze speltherapie.
James is een enorme boef, een brokkenpilootje maar doet het verder ook heel goed! Ook qua gezondheid.

En ik ben na een lange periode over trots heen gestapt en heb hulp gevraagd bij mn financiën, had ik veel eerder moeten doen, geeft heel veel rust en dat maakt mij een leukere moeder en persoon!

Bedankt voor jullie lieve berichten.

Goed nieuws, GM. En fijn dat het met de kinderen ook lekker gaat.
En met hulp bij je financiën heb je zeker een dappere stap gezet!

Knip.

[ Bericht 99% gewijzigd door I_am_V op 11-05-2021 09:50:10 ]

OMG V...
Ik hoop zo dat je het jezelf ooit gunt om de stap te durven zetten. Dit is echt niet ok...

Nee, je ziet het echt niet verkeerd...
En het is niet jouw schuld! Niet altijd zie je signalen helder in het moment.

Oh, ik zou willen dat ik wist hoe ik je kon helpen.

SPOILER: hulplijnen

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 29% gewijzigd door BE op 09-05-2021 21:24:44 ]

Ha V,

Je bent niet gek. Het ligt niet aan jou. Je bent heel veel waard. Financieel komt het ook goed, de eerste paar maanden zullen misschien wat krap zijn, maar als je het allemaal weer op de rit hebt, zul je zien dat het meevalt. Kijk ook eens hoe de gemeente kan helpen. Succes, je verdient een leuker leven.

Ach..

Over het verkeerd zien wil ik zeggen; Jouw gevoel, jouw verdriet, die zwarte wolk, de angst, het altijd goed willen doen maar nooit kunnen voldoen... Dat zijn dingen die een ander niet echt kán zien. Maar dat maakt ze niet minder echt, of minder aanwezig. Ik gun je de moed om te vertrouwen in de kracht die je hebt (want je schrijft hier, dus die heb je), om een keuze te maken die voor jóu goed is. Wat die keuze ook moge zijn

Ach V, wat een verhaal
Ik hoop dat je ooit de stap durft te nemen om voor het geluk van jou (en je kinderen) te kiezen. Je bent het waard om gelukkig te zijn en je kinderen zijn het waard om jou gelukkig te zien.