[OUD] Hoe gaat het met ons? #22

Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...

Geen verplichting maar t aanbod is er.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 10:30 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...

Geen verplichting maar t aanbod is er.

Even een hoi naar jou Fijn dat alles bij jou en de kids beter gaat

@I_am_V ik lees dat je zelf uit een gelukkig gezin komt. Kan je hier met (een van) je ouder(s) over praten?
Ik schrik echt van jouw situatie en ik hoop dat jouw situatie op de een of andere manier verbetert, want dat is wel nodig. Hoe dat moet, weet ik ook niet, maar dat je daarbij hulp nodig hebt lijkt me duidelijk. Ik hoop dat je ouders je daarbij kunnen steunen.
En ik denk dat je huisarts ook kan helpen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Grijs op 11-05-2021 18:48:53 ]

Je zegt dat je goed voor jezelf en de kinderen zorgt. Dat geloof ik meteen maar denk je niet dat de kinderen ook die spanning aanvoelen? Een veilig thuis is het allerbelangrijkste voor een kind, belangrijker dan dat ze goed gevoed/gekleed/verzorgd worden. Ik wens je heel veel sterkte want het is gewoon een rotsituatie

Hetzelfde geldt voor BellaaElisa

Hele goede tip inderdaad, om met de huisarts in gesprek te gaan!

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 10:30 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...

Geen verplichting maar t aanbod is er.

Dankjewel. Ik ga het onthouden dus wie weet.

@Grijs
Hmm, mijn ouders weten wel dat we best een lastige relatie hebben. Maar ze maken ook regelmatig onze leuke dagen en momenten mee.
Dat het voor mij zó diep zit, zullen ze niet weten (sowieso mijn vader niet. Mijn moeder bekijkt dat anders, gok ik).
Dan moet ik toch best met de billen bloot en ondanks dat ze heus achter me zouden staan, ik denk dan wel dat ik echt moet doorzetten. En dan kan je niet meer terug.
De huisarts kan wellicht iets betekenen op mentaal gebied maar verder weet ik het eigenlijk niet.

@MaJo
Die voelen de spanning zeker. Vooral mijn zoon is er heel gevoelig voor. Die zegt soms: “Nee, niet weeer ruzie”.

Ik probeer mij echt voor te stellen hoe het na een scheiding zou zijn maar die kinderen houden zoveel van papa, zien hem graag thuiskomen.
Het zou zo’n verandering zijn en ik zie mijn man er toch wel voor aan mij 100% daarvan de schuld te geven.

Maar.. wat maakt het uit dat hij jou de schuld er van geeft? Is het niet belangrijker dat je kinderen een fijn, veilig en liefdevol huis hebben. Met een moeder die leuk en energiek is?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 21:26 schreef Puala het volgende:
Maar.. wat maakt het uit dat hij jou de schuld er van geeft? Is het niet belangrijker dat je kinderen een fijn, veilig en liefdevol huis hebben. Met een moeder die leuk en energiek is?

Zeker belangrijk.
Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden, al is dat op afstand moeilijk te begrijpen misschien.
En qua schuld: lelijke dingen over de andere ouder zeggen komt in veel scheidingszaken voor. Zodoende dat ik het benoem.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 21:31 schreef I_am_V het volgende:

[..]

Zeker belangrijk.
Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden, al is dat op afstand moeilijk te begrijpen misschien.
En qua schuld: lelijke dingen over de andere ouder zeggen komt in veel scheidingszaken voor. Zodoende dat ik het benoem.

Ik weet het, mijn ouders hadden een vechtscheiding die 6 jaar duurde. Maar, en dat zeg ik niet om je over te halen of iets. Maar mijn ouders zijn apart van elkaar echt leuker dan samen. Tijdens het huwelijk was er veel ruzie en dingen als bijv. kerst waren nooit leuk. Er werd altijd geforceerd gezellig en leuk gedaan, maar het was nooit echt leuk en gezellig. Altijd kwam er dat moment van ruzie, van een deur dicht gooien of een van de twee die boos weg ging. En het was echt niet leuk die scheiding, maar het was wel beter dan nog langer zo door gaan.

Maar wat zit je in een rot situatie. Ik wens je heel veel kracht en wijsheid. En liefde voor jezelf, want die verdien je En welke keuze je ook maakt, zolang je hem bewust maakt is het goed.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 23:13 schreef Puala het volgende:

[..]

Ik weet het, mijn ouders hadden een vechtscheiding die 6 jaar duurde. Maar, en dat zeg ik niet om je over te halen of iets. Maar mijn ouders zijn apart van elkaar echt leuker dan samen. Tijdens het huwelijk was er veel ruzie en dingen als bijv. kerst waren nooit leuk. Er werd altijd geforceerd gezellig en leuk gedaan, maar het was nooit echt leuk en gezellig. Altijd kwam er dat moment van ruzie, van een deur dicht gooien of een van de twee die boos weg ging. En het was echt niet leuk die scheiding, maar het was wel beter dan nog langer zo door gaan.

Maar wat zit je in een rot situatie. Ik wens je heel veel kracht en wijsheid. En liefde voor jezelf, want die verdien je En welke keuze je ook maakt, zolang je hem bewust maakt is het goed.

Herkenbaar hoor, gedoe met geforceerd gezellig enzo. De grote mind fuck os dat er ook heus normale/leuke dagen zijn. En dat is gedachte aan ‘de boel overhoop gooien’, totaal niet redelijk. Ik heb me vaak afgevraagd waarom het niet vaker leuk kan zijn. Waarom we dát gevoel niet vol kunnen houden.

Zijn die dagen leuk omdat ze leuk zijn of omdat het jou op die dagen lukt om geen eieren te breken terwijl je daar de hele tijd op loopt?

quote:

Op zondag 16 mei 2021 11:21 schreef B.ertha het volgende:
Zijn die dagen leuk omdat ze leuk zijn of omdat het jou op die dagen lukt om geen eieren te breken terwijl je daar de hele tijd op loopt?

Goeie vraag.
Hmm, het verschilt. Als we beide in een ontspannen bui zijn, gaat het vanzelf. Dan kunnen we beide meer hebben en zijn we kalm.
Maar op andere dagen ben ik helemaal vrolijk en relaxed maar is hij in een pestbui en daar word ik toch vrij makkelijk in meegetrokken. Ik ben nogal sfeergevoelig als het op hem aankomt.
Stom is dat, maar negeren is verdomd moeilijk.
En dat zijn die dagen waarbij niets vanzelf gaat en het inderdaad (zoals ik het ervaar) meer aanpassen is en meer op die zogenaamde eieren lopen.

Nu wil ik hem echt niet overal de schuld van geven hoor. Ik heb ook mijn buien en het feit dat ik dus ook weleens mijn cool verlies, helpt natuurlijk ook niet.
Dit is alleen mijn kant. Een manier om bijv. minder beïnvloed te raken door zijn buien (en bijv. opmerkingen te negeren ipv met gestrekte benen in mee te gaan), zou al in bepaalde mate schelen.

quote:

Op zondag 16 mei 2021 10:18 schreef I_am_V het volgende:

[..]

Herkenbaar hoor, gedoe met geforceerd gezellig enzo. De grote mind fuck os dat er ook heus normale/leuke dagen zijn. En dat is gedachte aan ‘de boel overhoop gooien’, totaal niet redelijk. Ik heb me vaak afgevraagd waarom het niet vaker leuk kan zijn. Waarom we dát gevoel niet vol kunnen houden.

Maar dat er ook wel leuke dagen zijn is toch de omgekeerde wereld? Het zou zo moeten zijn dat je af en toe mindere dagen hebt, in plaats van dat er af en toe een goede dag tussen zit.

Hoe gaat het nu met je? Geeft je hart luchten je al wat meer ademruimte?

quote:

Op dinsdag 18 mei 2021 01:00 schreef MaJo het volgende:

[..]

Maar dat er ook wel leuke dagen zijn is toch de omgekeerde wereld? Het zou zo moeten zijn dat je af en toe mindere dagen hebt, in plaats van dat er af en toe een goede dag tussen zit.

Hoe gaat het nu met je? Geeft je hart luchten je al wat meer ademruimte?

Ja, dat is wel echt een soort besef dat ik sinds een tijdje heb.
Ik weet niet meer goed hoe een normale relatie is. Ontspannen en gewoon leuk. Waar je eerlijk kunt zijn en gewoon kan uit janken zonder je bezwaard te voelen ofzo. En steun te krijgen.
En dat geldt ook voor die leuke dagen. Ik zei laatst nog tegen hem dat het tegenwoordig een goeie dag is als er geen conflict is geweest. En hij was daar eigenlijk verbaasd over want hij ziet het heel anders. Hij lijkt echt minder zwaar te tillen aan de spanning en conflicten.

En ja: het lukt op om hier af en toe toch mijn dingen te zeggen.
Al valt het soms wel in de herhaling. Het komt niet echt verder ofzo.

Het gaat er nu om wat jij voelt, I_am_V, dat is het enige waar jij op af kunt en moet gaan. Dat hij het anders voelt doet hiervoor niet ter zake. En ja, ik snap dat je er zo middenin zit dat je je bijna niet meer voor kunt stellen dat het ook anders kan maar het kan echt anders. Je hoeft hier geen genoegen mee te nemen, niet voor jezelf en niet voor je kinderen. Succes, blijf in elk geval goed kijken naar wat jij zelf voelt en nodig hebt. Neem jezelf serieus.

quote:

Op woensdag 19 mei 2021 13:14 schreef I_am_V het volgende:

[..]

Ja, dat is wel echt een soort besef dat ik sinds een tijdje heb.
Ik weet niet meer goed hoe een normale relatie is. Ontspannen en gewoon leuk. Waar je eerlijk kunt zijn en gewoon kan uit janken zonder je bezwaard te voelen ofzo. En steun te krijgen.
En dat geldt ook voor die leuke dagen. Ik zei laatst nog tegen hem dat het tegenwoordig een goeie dag is als er geen conflict is geweest. En hij was daar eigenlijk verbaasd over want hij ziet het heel anders. Hij lijkt echt minder zwaar te tillen aan de spanning en conflicten.

En ja: het lukt op om hier af en toe toch mijn dingen te zeggen.
Al valt het soms wel in de herhaling. Het komt niet echt verder ofzo.

Verder komen hoeft ook niet in een sneltreinvaart. Voor jezelf en de kinderen geldt op zich wel "hoe sneller hoe beter" denk ik, maar als jij met kleine stapjes verder komt, is dat ook vooruitgang.

Ik las net dit artikel en moest aan sommige mensen uit dit topic denken. Misschien helpt het?
https://www.nrc.nl/nieuws(...)rek-je-toch-a4045464?

@I_am_V hoe gaat het?