[OUD] Hoe gaat het met ons? #22

Wat vreselijk ik zal je geen advies geven als je het niet wilt. Misschien heb ik het niet eens.

Maar Google eens op de term "love bomb". Dat is namelijk een bekend begrip in misbruikrelaties en zoals jij de goede dagen beschrijft, klinkt precies zo. Misschien helpt die kennis je om ook daar doorheen te zien.

En ik wens je de kracht om met hulp van je vriendin hieruit te stappen.
Probeer het ook eens aan meer vrienden te vertellen want waarschijnlijk krijg je meer begrip dan je verwacht.

V

Wat knap dat je je verhaal gedeeld hebt hier. Als weggaan te moeilijk is (voor nu), is relatietherapie misschien wel te overwegen?

En dat financiële obstakel is heus overkomelijk.

Sterkte in ieder geval!

quote:

Op zondag 9 mei 2021 21:23 schreef Takkie88 het volgende:
Ach V, wat een verhaal
Ik hoop dat je ooit de stap durft te nemen om voor het geluk van jou (en je kinderen) te kiezen. Je bent het waard om gelukkig te zijn en je kinderen zijn het waard om jou gelukkig te zien.

Dit, duizendmaal dit.
Sterkte lieve V .

Ach V. Wat moet het een grote stap zijn om dit zo neer te pennen. En juist dat je dat doet, is misschien al bewijs genoeg dat je het niet verkeerd ziet..?

En een vraag - om over na te denken. Wat zou je een vriendin in eenzelfde situatie gunnen/toewensen/adviseren? Of je zoon/dochter? Anderen waar je van houdt?

Gebruik dit topic vooral om je hart te luchten en mocht je er ooit asn toe zijn, om hulp te vragen.

Sterkte voor nu

voor jou V

Lucht je hart als het nodig is en vraag om hulp als je het wil. Zeker ook hier, het is al vaker gebleken dat men elkaar helpt als het het hardst nodig is.

Lieve V. Ik weet dat het moeilijk is en je het je niet voor kunt stellen dat je bij hem weg kunt maar echt, je verdient beter Heb je ouders/vrienden waar je misschien tijdelijk terecht kan met de kinderen? Want dat jij ongelukkig bent straalt waarschijnlijk ook op hen af. Als je niet voor jezelf durft te kiezen kies dan voor de kinderen en zorg dat zij in een betere situatie terecht komen, want dit is ook voor hen niet goed. Ik wens je heel veel sterkte want het lijkt me ontzettend lastig

Mijn DM/PM staat voor je open als je hier verder over wil praten

quote:

Op zondag 9 mei 2021 21:53 schreef Viv het volgende:
V

Wat knap dat je je verhaal gedeeld hebt hier. Als weggaan te moeilijk is (voor nu), is relatietherapie misschien wel te overwegen?

En dat financiële obstakel is heus overkomelijk.

Sterkte in ieder geval!

Ik wil hier even op inhaken. Hoewel op het eerste gezicht een goed voorstel, wordt relatietherapie afgeraden bij dit soort problematiek. Relatietherapie is er namelijk op gericht om heel open te zijn en allebei aan jezelf te werken, maar in deze relatie is één duidelijke misbruikende partij. Die kan de therapie gebruiken om ofwel de vermoorde onschuld te spelen en V. de schuld te geven ofwel munitie te verzamelen om het thuis nog erger te maken. Het is geen veilige omgeving, wat wel een vereiste is voor relatietherapie.

Individuele therapie voor V. (en hopelijk ook voor de man; misschien beseft ie niet eens wat ie doet) is wel een heel goed idee!
En in de tussentijd niet zitten afwachten maar zo snel mogelijk voor jezelf en je kinderen kiezen

V

Lieve V

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 10 mei 2021 08:24 schreef B.ertha het volgende:

[..]

Ik wil hier even op inhaken. Hoewel op het eerste gezicht een goed voorstel, wordt relatietherapie afgeraden bij dit soort problematiek. Relatietherapie is er namelijk op gericht om heel open te zijn en allebei aan jezelf te werken, maar in deze relatie is één duidelijke misbruikende partij. Die kan de therapie gebruiken om ofwel de vermoorde onschuld te spelen en V. de schuld te geven ofwel munitie te verzamelen om het thuis nog erger te maken. Het is geen veilige omgeving, wat wel een vereiste is voor relatietherapie.

Ik stelde het voor omdat V aangeeft dat ze soms twijfelt of ze geen spoken ziet. Want als ze geen spoken ziet, dan staat haar nogal wat te doen om uit deze situatie te komen. Dan helpt het als zij er voor de volle 100% van overtuigd is dat het nodig is.

Dus niet per se relatietherapie met als doel er samen goed uit te komen, maar om te onderzoeken en te objectiveren wat de stand van zaken is. Maar als dat te riskant is voor haar, dan heb ik niks gezegd.

quote:

misschien beseft ie niet eens wat ie doet

Die gedachte kwam ook in me op. Ik zag de term 'gaslighting' voorbij komen, dan zou iemand bewust, in het geniep, de ander zo onopvallend mogelijk steeds een beetje meer aan zichzelf laten twijfelen. Maar er hoeft geen opzet in het spel te zijn.

quote:

Op maandag 10 mei 2021 11:21 schreef Viv het volgende:

[..]

Ik stelde het voor omdat V aangeeft dat ze soms twijfelt of ze geen spoken ziet. Want als ze geen spoken ziet, dan staat haar nogal wat te doen om uit deze situatie te komen. Dan helpt het als zij er voor de volle 100% van overtuigd is dat het nodig is.

Dus niet per se relatietherapie met als doel er samen goed uit te komen, maar om te onderzoeken en te objectiveren wat de stand van zaken is. Maar als dat te riskant is voor haar, dan heb ik niks gezegd.
[..]

Die gedachte kwam ook in me op. Ik zag de term 'gaslighting' voorbij komen, dan zou iemand bewust, in het geniep, de ander zo onopvallend mogelijk steeds een beetje meer aan zichzelf laten twijfelen. Maar er hoeft geen opzet in het spel te zijn.

Gaslighting hoeft niet per se heel bewust ingezet te worden. Misschien heeft de partner van V dit gedrag ook maar zo ontwikkeld omdat hij geen gezondere voorbeelden van relaties heeft gezien, omdat het in zijn (ziekelijke) behoefte aan controle voorziet, en/of omdat zulke dingen soms langzaam zo groeien tussen mensen. Neemt niet weg dat het heel akelig is en dat ik ook van harte hoop dat het opschrijven hier een eerste stap is naar een weg uit deze situatie, V. Want dit is voor niemand goed. Superveel sterkte gewenst, en heel erg goed dat je het hier in elk geval hebt durven opschrijven!

Op zich maakt het toch ook niet uit, bewust of onbewust, gaslighting of niet, de essentiele vraag moet altijd zijn: "ben ik gelukkig in deze situatie". Als het antwoord is: "nee", dan is daar actie nodig. En in dit geval lijkt die actie me zonneklaar.

! Wederom niet quoten aub.!

Bedankt voor jullie reacties. De lieve, de adviserende, de steunende.
Advies mag natuurlijk gegeven worden, ik bedoelde meer te zeggen dat het niet mijn doel an sich was. Ik wilde graag even mijn verhaal kwijt en ik durf echt niet te zeggen hoe ik met de adviezen verder om zal springen.
Dat vind ik gewoon heel moeilijk.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 14% gewijzigd door I_am_V op 11-05-2021 09:52:07 ]

V. Geen tips. Vooral sterkte wil ik je wensen. X

Durf je de stap niet te zetten omdat je hem geen pijn wilt doen, V?
Zou je het oké vinden als de situatie altijd zo blijft? Wanneer is voor jou wel de grens bereikt?
Heb je zelf ook niet helemaal een goed voorbeeld vanuit huis gehad?

Een hoop vragen, maar ik wens je bovenal veel wijsheid en kracht. En vertrouwen in jezelf.

Hem verlaten zou hem verdriet doen, zeg je. Maar de huidige situatie, wiebdoet die verdriet?

Ik lees namelijk erg veel verdriet in je posts. En angst, dat een uitje bv mis gaat, en dat je de lat daarom laag legt.

Hoe zou je het liefst willen dat je leven nu was, als je het volledig voor het zeggen had, voor jou en je kinderen?

[ Bericht 0% gewijzigd door Roomsnoes op 10-05-2021 19:08:56 ]

Even aanhakend op de goede voorbeelden die jouw man niet heeft gehad in zijn leven. Hoe zit het dan in deze situatie met de goede voorbeelden voor jullie kinderen?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

V vrouwke toch Ik denk aan je hoor... Misschien dat naast je vriendin ook maatschappelijk werk wat voor je kan betekenen. Misschien weten zij welke wegen je het nu het best kan bewandelen, financieel en emotioneel.

Jij verdiend het om weer gelukkig te worden

Bellaa

V, wat food for thought:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Je hoeft uiteraard niet te antwoorden hier.

quote:

Op zondag 9 mei 2021 22:50 schreef Roomsnoes het volgende:
Ach V. Wat moet het een grote stap zijn om dit zo neer te pennen. En juist dat je dat doet, is misschien al bewijs genoeg dat je het niet verkeerd ziet..?

En een vraag - om over na te denken. Wat zou je een vriendin in eenzelfde situatie gunnen/toewensen/adviseren? Of je zoon/dochter? Anderen waar je van houdt?

Gebruik dit topic vooral om je hart te luchten en mocht je er ooit asn toe zijn, om hulp te vragen.

Sterkte voor nu

Goeie vraag. Advies in in die situatie is moeilijk natuurlijk, juist omdat ik het ken.
Daar weet ik geen goed antwoord op.

Iemand schreef nog over relatietherapie maar dat stelde ik een aantal jaar terug nog voor. Maar inmiddels ben ik ervan overtuigt dat dit geen enkele zin zou hebben.
Inderdaad: je moet beide open en eerlijk kunnen zijn en het zou goed tegen mij gebruikt kunnen worden. Die veiligheid en vertrouwen is er gewoon niet.
In 2015 ben ik een aantal weken naar een psycholoog geweest maar ik kon er niet mee verder omdat dit vroeg of laat geld zou kosten. We konden dit toen echt niet missen en dus ben ik gestopt. Nu zou het financieel wel kunnen maar ook daar verwacht ik commentaar op gebied van geld. Hij vindt dat zonde, onnodig en “ik heb hem toch om mee te praten” Hij begrijpt er geen bal van. Dingen als mentale gezondheid is geen afdeling voor hem.

quote:

Op maandag 10 mei 2021 18:33 schreef Mariposas het volgende:
Durf je de stap niet te zetten omdat je hem geen pijn wilt doen, V?
Zou je het oké vinden als de situatie altijd zo blijft? Wanneer is voor jou wel de grens bereikt?
Heb je zelf ook niet helemaal een goed voorbeeld vanuit huis gehad?

Een hoop vragen, maar ik wens je bovenal veel wijsheid en kracht. En vertrouwen in jezelf.

Ik durf niet vanwege de eventuele gevolgen. Qua dak, financiën, band met de kinderen, omgangsregeling. Ik denk dat mijn kinderen dan misschien meer lijden dan nu. Moeilijk te voorspellen natuurlijk.
Ik kom wel uit een gelukkig gezin. Mijn ouders zijn na ruim 40 jaar nog gewoon samen.
Mijn grens? Lastig. Ik denk dat de situatie niet erger wordt, meer een herhaling.
Hoogstens dat ik er zelf mentaal steeds meer afstand van ga nemen. Van hem.
Dat de hoop op echte beterschap gewoon verdwijnt.
Misschien wanneer de kinderen opgroeien, er dan meer rust is?
Ik weet het niet.

quote:

Op maandag 10 mei 2021 18:59 schreef Roomsnoes het volgende:
Hem verlaten zou hem verdriet doen, zeg je. Maar de huidige situatie, wiebdoet die verdriet?

Ik lees namelijk erg veel verdriet in je posts. En angst, dat een uitje bv mis gaat, en dat je de lat daarom laag legt.

Hoe zou je het liefst willen dat je leven nu was, als je het volledig voor het zeggen had, voor jou en je kinderen?

Ik heb nu verdriet. En ik denk dat mijn zoon er steeds meer last van gaat krijgen.

Ik zou willen dat we samen, als gezin, gelukkig konden zijn. En zonder man? Tja. In ons huidige huis, met een omgangsregeling.
Ik denk dat er heel veel overhoop gaat als ik met mijn kinderen zou vertrekken. Dat geeft zo’n ontregeling en ik zou mezelf eeuwig schuldig voelen. “Was het wel zo erg”?

quote:

Op maandag 10 mei 2021 19:42 schreef Kyara het volgende:
Even aanhakend op de goede voorbeelden die jouw man niet heeft gehad in zijn leven. Hoe zit het dan in deze situatie met de goede voorbeelden voor jullie kinderen?

Dat is zo’n lange termijn gedachte dat ik die ‘te makkelijk’ opzij schuif. Ik besef het wel: dit is niet juist. Maar ik vind het verdomd moeilijk nú een zeer heftige beslissing te nemen voor later. Begrijp je?

@BellaaElisa
Ik voel met je mee, dat begrijp je. Geen advies, uiteraard. Alleen al dat je weet dat je niet als enige dit doormaakt.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 09:37 schreef I_am_V het volgende:
Dat is zo’n lange termijn gedachte dat ik die ‘te makkelijk’ opzij schuif. Ik besef het wel: dit is niet juist. Maar ik vind het verdomd moeilijk nú een zeer heftige beslissing te nemen voor later. Begrijp je?

Bedenk wel: niets veranderen is óók een beslissing nemen.

Ik wens je veel wijsheid, voor jou en vooral voor je kinderen.

Je zegt dat je bang bent voor de gevolgen wat betreft de band met je kinderen. Ben je bang dat zij het jou aanrekenen mocht je besluiten ermee te stoppen? Ben je bang voor eventuele rechtzaken?

Ik snap dat het een hele grote stap is om weg te gaan en dat je alles aanpakt om te situatie te bagatelliseren. Maar echt, als je jezelf fysiek pijn doet, is de situatie voor jou heel erg. Als ik het zo lees is haast wel geboden. Hij probeert jou te isoleren. Al jaren. Probeer nu alvast wat dingen te ondernemen wat goed zou kunnen zijn voor jouw toekomst samen met de kinderen, voordat deze situatie al jouw kracht heeft afgenomen.

Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...

Geen verplichting maar t aanbod is er.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 10:30 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...

Geen verplichting maar t aanbod is er.

Even een hoi naar jou Fijn dat alles bij jou en de kids beter gaat

@I_am_V ik lees dat je zelf uit een gelukkig gezin komt. Kan je hier met (een van) je ouder(s) over praten?
Ik schrik echt van jouw situatie en ik hoop dat jouw situatie op de een of andere manier verbetert, want dat is wel nodig. Hoe dat moet, weet ik ook niet, maar dat je daarbij hulp nodig hebt lijkt me duidelijk. Ik hoop dat je ouders je daarbij kunnen steunen.
En ik denk dat je huisarts ook kan helpen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Grijs op 11-05-2021 18:48:53 ]

Je zegt dat je goed voor jezelf en de kinderen zorgt. Dat geloof ik meteen maar denk je niet dat de kinderen ook die spanning aanvoelen? Een veilig thuis is het allerbelangrijkste voor een kind, belangrijker dan dat ze goed gevoed/gekleed/verzorgd worden. Ik wens je heel veel sterkte want het is gewoon een rotsituatie

Hetzelfde geldt voor BellaaElisa

Hele goede tip inderdaad, om met de huisarts in gesprek te gaan!

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 10:30 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik heb het stukje va V gemist maar mocht je willen praten... ik weet t 1 en ander van scheiden af en financieel alleen staan en sowieso alleen staan...

Geen verplichting maar t aanbod is er.

Dankjewel. Ik ga het onthouden dus wie weet.

@Grijs
Hmm, mijn ouders weten wel dat we best een lastige relatie hebben. Maar ze maken ook regelmatig onze leuke dagen en momenten mee.
Dat het voor mij zó diep zit, zullen ze niet weten (sowieso mijn vader niet. Mijn moeder bekijkt dat anders, gok ik).
Dan moet ik toch best met de billen bloot en ondanks dat ze heus achter me zouden staan, ik denk dan wel dat ik echt moet doorzetten. En dan kan je niet meer terug.
De huisarts kan wellicht iets betekenen op mentaal gebied maar verder weet ik het eigenlijk niet.

@MaJo
Die voelen de spanning zeker. Vooral mijn zoon is er heel gevoelig voor. Die zegt soms: “Nee, niet weeer ruzie”.

Ik probeer mij echt voor te stellen hoe het na een scheiding zou zijn maar die kinderen houden zoveel van papa, zien hem graag thuiskomen.
Het zou zo’n verandering zijn en ik zie mijn man er toch wel voor aan mij 100% daarvan de schuld te geven.

Maar.. wat maakt het uit dat hij jou de schuld er van geeft? Is het niet belangrijker dat je kinderen een fijn, veilig en liefdevol huis hebben. Met een moeder die leuk en energiek is?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 21:26 schreef Puala het volgende:
Maar.. wat maakt het uit dat hij jou de schuld er van geeft? Is het niet belangrijker dat je kinderen een fijn, veilig en liefdevol huis hebben. Met een moeder die leuk en energiek is?

Zeker belangrijk.
Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden, al is dat op afstand moeilijk te begrijpen misschien.
En qua schuld: lelijke dingen over de andere ouder zeggen komt in veel scheidingszaken voor. Zodoende dat ik het benoem.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 21:31 schreef I_am_V het volgende:

[..]

Zeker belangrijk.
Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden, al is dat op afstand moeilijk te begrijpen misschien.
En qua schuld: lelijke dingen over de andere ouder zeggen komt in veel scheidingszaken voor. Zodoende dat ik het benoem.

Ik weet het, mijn ouders hadden een vechtscheiding die 6 jaar duurde. Maar, en dat zeg ik niet om je over te halen of iets. Maar mijn ouders zijn apart van elkaar echt leuker dan samen. Tijdens het huwelijk was er veel ruzie en dingen als bijv. kerst waren nooit leuk. Er werd altijd geforceerd gezellig en leuk gedaan, maar het was nooit echt leuk en gezellig. Altijd kwam er dat moment van ruzie, van een deur dicht gooien of een van de twee die boos weg ging. En het was echt niet leuk die scheiding, maar het was wel beter dan nog langer zo door gaan.

Maar wat zit je in een rot situatie. Ik wens je heel veel kracht en wijsheid. En liefde voor jezelf, want die verdien je En welke keuze je ook maakt, zolang je hem bewust maakt is het goed.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 23:13 schreef Puala het volgende:

[..]

Ik weet het, mijn ouders hadden een vechtscheiding die 6 jaar duurde. Maar, en dat zeg ik niet om je over te halen of iets. Maar mijn ouders zijn apart van elkaar echt leuker dan samen. Tijdens het huwelijk was er veel ruzie en dingen als bijv. kerst waren nooit leuk. Er werd altijd geforceerd gezellig en leuk gedaan, maar het was nooit echt leuk en gezellig. Altijd kwam er dat moment van ruzie, van een deur dicht gooien of een van de twee die boos weg ging. En het was echt niet leuk die scheiding, maar het was wel beter dan nog langer zo door gaan.

Maar wat zit je in een rot situatie. Ik wens je heel veel kracht en wijsheid. En liefde voor jezelf, want die verdien je En welke keuze je ook maakt, zolang je hem bewust maakt is het goed.

Herkenbaar hoor, gedoe met geforceerd gezellig enzo. De grote mind fuck os dat er ook heus normale/leuke dagen zijn. En dat is gedachte aan ‘de boel overhoop gooien’, totaal niet redelijk. Ik heb me vaak afgevraagd waarom het niet vaker leuk kan zijn. Waarom we dát gevoel niet vol kunnen houden.

Zijn die dagen leuk omdat ze leuk zijn of omdat het jou op die dagen lukt om geen eieren te breken terwijl je daar de hele tijd op loopt?

quote:

Op zondag 16 mei 2021 11:21 schreef B.ertha het volgende:
Zijn die dagen leuk omdat ze leuk zijn of omdat het jou op die dagen lukt om geen eieren te breken terwijl je daar de hele tijd op loopt?

Goeie vraag.
Hmm, het verschilt. Als we beide in een ontspannen bui zijn, gaat het vanzelf. Dan kunnen we beide meer hebben en zijn we kalm.
Maar op andere dagen ben ik helemaal vrolijk en relaxed maar is hij in een pestbui en daar word ik toch vrij makkelijk in meegetrokken. Ik ben nogal sfeergevoelig als het op hem aankomt.
Stom is dat, maar negeren is verdomd moeilijk.
En dat zijn die dagen waarbij niets vanzelf gaat en het inderdaad (zoals ik het ervaar) meer aanpassen is en meer op die zogenaamde eieren lopen.

Nu wil ik hem echt niet overal de schuld van geven hoor. Ik heb ook mijn buien en het feit dat ik dus ook weleens mijn cool verlies, helpt natuurlijk ook niet.
Dit is alleen mijn kant. Een manier om bijv. minder beïnvloed te raken door zijn buien (en bijv. opmerkingen te negeren ipv met gestrekte benen in mee te gaan), zou al in bepaalde mate schelen.

quote:

Op zondag 16 mei 2021 10:18 schreef I_am_V het volgende:

[..]

Herkenbaar hoor, gedoe met geforceerd gezellig enzo. De grote mind fuck os dat er ook heus normale/leuke dagen zijn. En dat is gedachte aan ‘de boel overhoop gooien’, totaal niet redelijk. Ik heb me vaak afgevraagd waarom het niet vaker leuk kan zijn. Waarom we dát gevoel niet vol kunnen houden.

Maar dat er ook wel leuke dagen zijn is toch de omgekeerde wereld? Het zou zo moeten zijn dat je af en toe mindere dagen hebt, in plaats van dat er af en toe een goede dag tussen zit.

Hoe gaat het nu met je? Geeft je hart luchten je al wat meer ademruimte?

quote:

Op dinsdag 18 mei 2021 01:00 schreef MaJo het volgende:

[..]

Maar dat er ook wel leuke dagen zijn is toch de omgekeerde wereld? Het zou zo moeten zijn dat je af en toe mindere dagen hebt, in plaats van dat er af en toe een goede dag tussen zit.

Hoe gaat het nu met je? Geeft je hart luchten je al wat meer ademruimte?

Ja, dat is wel echt een soort besef dat ik sinds een tijdje heb.
Ik weet niet meer goed hoe een normale relatie is. Ontspannen en gewoon leuk. Waar je eerlijk kunt zijn en gewoon kan uit janken zonder je bezwaard te voelen ofzo. En steun te krijgen.
En dat geldt ook voor die leuke dagen. Ik zei laatst nog tegen hem dat het tegenwoordig een goeie dag is als er geen conflict is geweest. En hij was daar eigenlijk verbaasd over want hij ziet het heel anders. Hij lijkt echt minder zwaar te tillen aan de spanning en conflicten.

En ja: het lukt op om hier af en toe toch mijn dingen te zeggen.
Al valt het soms wel in de herhaling. Het komt niet echt verder ofzo.

Het gaat er nu om wat jij voelt, I_am_V, dat is het enige waar jij op af kunt en moet gaan. Dat hij het anders voelt doet hiervoor niet ter zake. En ja, ik snap dat je er zo middenin zit dat je je bijna niet meer voor kunt stellen dat het ook anders kan maar het kan echt anders. Je hoeft hier geen genoegen mee te nemen, niet voor jezelf en niet voor je kinderen. Succes, blijf in elk geval goed kijken naar wat jij zelf voelt en nodig hebt. Neem jezelf serieus.

quote:

Op woensdag 19 mei 2021 13:14 schreef I_am_V het volgende:

[..]

Ja, dat is wel echt een soort besef dat ik sinds een tijdje heb.
Ik weet niet meer goed hoe een normale relatie is. Ontspannen en gewoon leuk. Waar je eerlijk kunt zijn en gewoon kan uit janken zonder je bezwaard te voelen ofzo. En steun te krijgen.
En dat geldt ook voor die leuke dagen. Ik zei laatst nog tegen hem dat het tegenwoordig een goeie dag is als er geen conflict is geweest. En hij was daar eigenlijk verbaasd over want hij ziet het heel anders. Hij lijkt echt minder zwaar te tillen aan de spanning en conflicten.

En ja: het lukt op om hier af en toe toch mijn dingen te zeggen.
Al valt het soms wel in de herhaling. Het komt niet echt verder ofzo.

Verder komen hoeft ook niet in een sneltreinvaart. Voor jezelf en de kinderen geldt op zich wel "hoe sneller hoe beter" denk ik, maar als jij met kleine stapjes verder komt, is dat ook vooruitgang.

Ik las net dit artikel en moest aan sommige mensen uit dit topic denken. Misschien helpt het?
https://www.nrc.nl/nieuws(...)rek-je-toch-a4045464?

@I_am_V hoe gaat het?