[OUD] Hoe gaat het met ons? #22

quote:

Op donderdag 24 september 2020 08:38 schreef vlindertje89 het volgende:
@:Roxy_Monke ik moest aan je denken, en vroeg me af hoe het nu met je gaat?

Wat lief dat je daarnaar vraagt. Sorry, ik kijk hier niet zo vaak meer.

Het gaat eigenlijk heel goed, nog steeds! Met de kinderen gaat het prima, al is Wolk wel gediagnosticeerd met epilepsie inmiddels. Ik kan me nog herinneren dat ik hier een filmpje van een absance aanval plaatste toen ze anderhalf was, toen twijfelde ik al. Inmiddels blijkt dat ze dus inderdaad oa absances heeft. We wachten nog op bericht van het LUMC over medicatie ja/nee en hoe nu verder. Ze lijkt gelukkig op dit moment niet veel aanvallen te hebben en heeft er weinig last van. Bliksem doet het ook prima. Hij praat steeds meer en is een echte grapjas.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat ontzettend fijn dat het zo goed gaat Dat is je echt gegund!

quote:

Op woensdag 11 november 2020 21:36 schreef Roxy_Monke het volgende:

[..]

Wat lief dat je daarnaar vraagt. Sorry, ik kijk hier niet zo vaak meer.

Het gaat eigenlijk heel goed, nog steeds! Met de kinderen gaat het prima, al is Wolk wel gediagnosticeerd met epilepsie inmiddels. Ik kan me nog herinneren dat ik hier een filmpje van een absance aanval plaatste toen ze anderhalf was, toen twijfelde ik al. Inmiddels blijkt dat ze dus inderdaad oa absances heeft. We wachten nog op bericht van het LUMC over medicatie ja/nee en hoe nu verder. Ze lijkt gelukkig op dit moment niet veel aanvallen te hebben en heeft er weinig last van. Bliksem doet het ook prima. Hij praat steeds meer en is een echte grapjas.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Geeft niks joh!
Wat fijn om te horen dat het nog steeds goed gaat!
Wel heftig van de diagnose epilepsie, al had je indertijd al een beetje het vermoeden. Mooi dat ze er zelf niet echt last van lijkt te hebben! En grapjas Bliksem, wat tof!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 11 november 2020 21:36 schreef Roxy_Monke het volgende:

[..]

Wat lief dat je daarnaar vraagt. Sorry, ik kijk hier niet zo vaak meer.

Het gaat eigenlijk heel goed, nog steeds! Met de kinderen gaat het prima, al is Wolk wel gediagnosticeerd met epilepsie inmiddels. Ik kan me nog herinneren dat ik hier een filmpje van een absance aanval plaatste toen ze anderhalf was, toen twijfelde ik al. Inmiddels blijkt dat ze dus inderdaad oa absances heeft. We wachten nog op bericht van het LUMC over medicatie ja/nee en hoe nu verder. Ze lijkt gelukkig op dit moment niet veel aanvallen te hebben en heeft er weinig last van. Bliksem doet het ook prima. Hij praat steeds meer en is een echte grapjas.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

UD en straks Dr Roxy

Bedankt, wat lief van jullie!

quote:

Op woensdag 11 november 2020 21:50 schreef SaskiaR het volgende:

[..]

UD en straks Dr Roxy

Dit vind ik echt zooooo moeilijk te geloven nog zo. LMAO wtfbbq hoe kan dit

Het ging ook echt zo suf he

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Heel herkbaar dus vlindertje, bedankt dat je nog even benadrukt dat ik niet de enige ben. Dat is toch wel geruststellend.

Oh en om je vraag te beantwoorden: nee, dit had ik echt niet gedacht. Ik had echt vrees dat ik het niet ging redden alleen, dat hield me zo lang tegen. En nu nog steeds, ik ben van origine een drop-out die nooit haar middelbare school diploma gehaald heeft. Dat gevoel van minderwaardigheid blijf ik toch met me meedragen. Dat helpt niet mee met het zetten van zulke stappen zoals een scheiding. Blij dat ik het toch gedaan heb. Elke dag weer.

[ Bericht 1% gewijzigd door Roxy_Monke op 11-11-2020 23:03:21 ]

Geweldig Roxy, dat is een mooie functie. Gefeliciteerd! En ook nog even succes met het afronden van je proefschrift!

Bedankt trui!

Wat fijn om te horen @Roxy_Monke !! Klinkt als de perfecte baan voor jou!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Goed om te lezen Roxy! Het is je gegund!

Wat fijn dat het goed gaat @Roxy_Monke .

Ik moest pas ook nog aan je denken, midden in de nacht, toen ik probeerde of mijn baby lopend wel wou drinken.

quote:

Op donderdag 12 november 2020 09:29 schreef PKM het volgende:
Ik moest pas ook nog aan je denken, midden in de nacht, toen ik probeerde of mijn baby lopend wel wou drinken.

Haha ja, die meet in april 2018. Ik dacht dat ze Bliksem lopend aan het voeden was om de rondscharrelende Wolk niet uit het oog te verliezen, maar nee.

Haha, en @PKM, werkte het? Ja jeetje, moeizaam ging dat lange tijd zeg. Ik heb uiteindelijk wel de 2 jaar gehaald met hem, maar vraag me niet hoe. Hij eet overigens nu wel echt bijna alles! Olijven, sambal, pittige nootjes, oude kaas - het gaat er allemaal wel in. Is dus toch wel goedgekomen met dat moeilijke eten.

@Viv:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat goeie update Roxy!

@Roxy_Monke ze moest er (gelukkig) niks van hebben.

Roxy, wat een fijne update

Wat een heerlijke berichten Roxy! Fijn dat je kwam buurten .

Ik zit momenteel in een neerwaartse spiraal en kom hier maar moeilijk uit. Mijn ritme is compleet omgedraaid, ik ga om 2 uur ‘s nachts slapen en ik word wakker om 1 uur. Uiteraard ga ik er in de nacht en ochtend voor Aapie uit maar zodra mijn man opstaat pak ik nog een paar uur. Mijn grootste angst is werkelijkheid geworden: ik ben een moeder die de hele dag op bed ligt de wakkere uren geniet ik wel echt van Aapie, ik knuffel met hem, voed hem en speel met hem. Maar toch bekruipt mij het gevoel dat ik niet genoeg doe.

Vanaf volgende week ga ik weer werken, ik zie daar best tegenop. Het zal wel goed zijn voor mijn ritme.

Ik weet eigenlijk niet goed wat ik met dit bericht wil, een schop onder mijn kont? In ieder geval even van me afschrijven...

quote:

Op dinsdag 12 januari 2021 17:44 schreef MaJo het volgende:
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik met dit bericht wil, een schop onder mijn kont? In ieder geval even van me afschrijven...

Even je hart luchten is toch ook prima.

Denk je dat je zelf het ritme weer te pakken kunt krijgen? Of zou het een optie zijn om daar met iemand mee te praten om alvast stappen te bedenken (prive of professional kan beide). Kan je partner daarmee helpen?

Ik probeerde in de ochtend standaard een rondje te lopen met de kleine tijdens mijn pnd. Soort kick-start van de dag. Het was soms lastig, vaak genoeg na de tweede voeding van de ochtend, soms helemaal niet. Maar dan schuift je ritme in ieder geval niet teveel op.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2021 18:03 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

Even je hart luchten is toch ook prima.

Denk je dat je zelf het ritme weer te pakken kunt krijgen? Of zou het een optie zijn om daar met iemand mee te praten om alvast stappen te bedenken (prive of professional kan beide). Kan je partner daarmee helpen?

Ik probeerde in de ochtend standaard een rondje te lopen met de kleine tijdens mijn pnd. Soort kick-start van de dag. Het was soms lastig, vaak genoeg na de tweede voeding van de ochtend, soms helemaal niet. Maar dan schuift je ritme in ieder geval niet teveel op.

Als ik weer ga werken zal ik wel moeten ik ga in ieder geval mijn man vragen om me daarmee te helpen, met koffie op bed bijv. Ik heb hem nu ook gevraagd om me gewoon wakker te maken maar de lieve schat laat me dan toch liggen.

Een wandelingetje maken heb ik steeds in mijn hoofd, alleen komt het er niet van dat komt ook omdat ik zo laat opsta. Ik ga eerst kolven, eet dan wat, even met Aapie spelen/voeden/knuffelen en dan is het al gauw 4 uur. Tegen de tijd dat ik dan gedoucht en aangekleed ben is het buiten al weer donker. Ik zal dus echt eerder op moeten staan om dit te kunnen doen. Ik heb nu voorgenomen om vanavond écht op tijd naar bed te gaan en morgen écht op tijd op te staan maar dat neem ik me al een aantal dagen zo voor

Majo, ik heb geen tips. Wilde alleen even laten weten dat ik aan je denkt. X
Ik ben blij dat je geniet van je kleine man. En hopelijk komt straks met het werken je ritme weer. X

Zou het helpen om met iemand af te spreken om een wandelingetje te maken?
Iemand in de buurt die met je kan wandelen? Kan een stok achter de deur zijn.
Sterkte

Wat vervelend dat je in zo'n neerwaartse spiraal zit MaJo .

Ik denk dat weer gaan werken sowieso veel verschil zal maken. Want dan moet je wel opstaan, en dus vroeger naar bed, en dan kan ook het 'nutteloze' gevoel wat afnemen want je doet weer meer dan enkel zorgen en je tijd met je zoon wordt kostbaarder.

Ik zet nutteloos tussen aanhalingstekens want knuffelen en liggen en uitrusten is volgens mij supernuttig met een kleine baby. Het is anders met een groter kind, die dwingt je namelijk toch wel om op te staan, die belemmer je wel door te blijven liggen. Zo'n kleintje niet. Maar dat je je er slecht bij voelt is wel een goede reden om er iets aan te doen.

Voor nu vraag ik me vooral af waarom je man je laat liggen. Bedoelt hij dat lief? Maar dat is het toch juist niet, als je hulp vraagt om op tijd op te staan? Verder eens met de wandeltips, ik denk ook dat je juist in de eerste uren van je dag eruit moet. Desnoods ongedoucht.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lemijn op 12-01-2021 22:35:12 ]

@MaJo : ik had na de geboorte van mijn dochter ook een vervelend ritme van slapen om 1u, 's ochtends pas om 11u eruit en tegen 15u pas aangekleed zijn. Dat was meteen over toen ik weer ging werken. Dan kom je vanzelf weer in een normaal ritme. Dat ritme waar je nu inzit, komt gewoon doordat het nu zo kán.

Ik zou me dus niet direct zorgen maken, het is gewoon een vorm van luxe (ook al voelt het verkeerd, omdat je weinig doet). Die "luxe" valt straks weg en dan ben je weer zo aan het vroege opstaan gewend, dat je dat in het weekend ook doet. Dan heb je de heeeele dag om te wandelen enzovoorts

Komt goed!

Dat gevoel dat de tijd door je vingers glipt tijdens je verlof, dat herken ik zo goed! Ik maakte me ook zorgen, want als ik nu niet eens om 11 uur aangekleed beneden kon zijn, hoe moest ik dan ooit op tijd op mijn werk zijn? Maar juist het feit dat je móét, maakte het grote verschil. Ik zag enorm op tegen werken, maar eigenlijk bracht het alleen maar goede dingen. Een vast ritme deed me goed, ik zat me niet meer alleen op te vreten over slaapjes van de kleine (of het gebrek daaraan), het gaf me vertrouwen dat ik heus wel grip op ons nieuwe leven kon krijgen. De tijd thuis met baby was opeens ook veel fijner. Het was ook nog wel zwaar, zeker omdat de nachten heel kort waren (we sliepen steeds maar 1,5 uur achter elkaar, vanaf 23 uur tot 6 uur zo'n beetje), maar door het gevoel dat ik meer controle kon pakken over de dag, was het toch beter te doen.

Sterkte!