quote:Op maandag 2 september 2019 14:17 schreef Claudia_x het volgende:
We hebben heel goed nieuws gehad. Uit de derde punctie is weer niks naar voren gekomen. De MRI-scan laat zien dat het gezwel kleiner is geworden ten opzichte van de eerste ct-scan waarop het gezwel te zien was. Ook is nu te zien dat het gezwel niet is ingegroeid in de structuren eromheen (bijv. spier of kraakbeen, als ik het goed heb begrepen). De diagnose tumor is hiermee wel van de baan.
Het is alleen nog steeds een raadsel wat ik heb. Zoals de longarts het vandaag formuleerde, heb ik een lokale verdikking van het longvlies. Zij en de andere artsen van het streekziekenhuis en het AvL hebben dat niet eerder gezien. Dat wil zeggen, bij deze presentatie is dat dan typisch een mesothelioom, oftewel asbestkanker. Dat is nog wel als theoretische mogelijkheid genoemd door de longarts, maar dat het gezwel kleiner is geworden pleit ertegen.
Wat nu? Dat is nog niet helemaal duidelijk. De arts gaat weer even overleggen omdat ik aangaf nog veel pijn te hebben. Ik krijg waarschijnlijk ofwel ontstekingsremmers ofwel een nieuwe antibioticakuur, maar dan een langere kuur en bovendien een type antibioticum dat beter bij longvlies komt. Over circa zes weken krijg ik weer een CT-scan om te zien of de verdikking verder is geslonken. Het is goed mogelijk dat het lokaal altijd verdikt blijft, maar daar zou ik geen symptomen aan over moeten houden.
De longarts benadrukte telkens dat het heel goed nieuws was terwijl ze in eerdere gesprekken voorzichtig was, dus dat is geruststellend. Het is alleen vervelend dat ik nog steeds niet weet wat ik nu heb en waardoor het komt. Lief grapte nog dat ze wel een wetenschappelijk artikel aan me konden wijden; de longarts gaf nota bene aan dat dat zeker een optie is.
Je mag de poesjes gaan opvoeden! Leuke namen.quote:Op dinsdag 3 september 2019 10:49 schreef Claudia_x het volgende: [..] Ik vind het niet raar. Ik heb bijvoorbeeld geen hoestklachten meer, kan vrijer ademen dan voorheen, heb geen verhoging meer. Mijn gevoel was ook dat ik een ontsteking heb die aan het weggaan is, maar nog niet weg is. En als ik erover nadenk begon de pijn toen ik de MRI-scan kreeg, dus misschien heb ik daar nog wat last van (zoals iemand hier opperde). Of ik adem niet adequaat door de stress van de afgelopen dagen. Ach ja, het blijft gissen.
Raar is vooral dat ik nog steeds geen duidelijke diagnose heb en toch voorlopig klaar ben met de ziekenhuisbezoeken. Pas over zes weken heb ik weer een scan en een bespreking van de uitslag. Tegelijkertijd is het ook fijn om even niet meer naar de huisarts, apotheek, polikliniek en spoedeisende hulp te hoeven.
Wat de poezen betreft: de rooie wordt - het kan niet anders met een Bowie-fan in huis - Ziggy en de ander wordt Hopper. Ze komen morgen. De kinderen zijn door het dolle. Ik heb ze wel alvast uitgelegd dat de katjes eerst moeten wennen. Maar het is natuurlijk vooral voor mij heel leuk, want ik zit nog steeds elke dag thuis en heb straks gezelschap!
Ik snap best dat je het even te kwaad kreeg. Vergeet niet dat je voor dit allemaal losbarstte ook al in een achtbaan gestapt was, één met een prachtresultaat want je hebt er een geweldig huis voor terug gekregen, maar het was evengoed wel een ernstige verstoring van je peace of mind. En dan heb je het huis netjes voor elkaar, krijg je dit voor je kiezen.quote:Op dinsdag 3 september 2019 10:55 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik had het er gisteravond heel moeilijk mee, toen iedereen op bed lag. Ik ben zo bang geweest dat ik dood zou gaan en m'n gezin achter zou laten. De meeste mensen die asbestkanker hebben gaan bijvoorbeeld binnen een jaar dood. Er is geen genezing mogelijk. Met een beetje geluk houd je het iets langer vol dan een jaar. Wat een horror.
Waarom ik nou zo verdrietig was? Angst dat het toch nog een mogelijkheid is? Opgekropte emoties die eruit moesten? Verdriet om al die andere mensen die slecht nieuws krijgen en niet zoveel geluk hebben als ik? Het is gewoon zo'n idioot proces dat we de afgelopen 1,5 maand hebben doorgemaakt.
Ik bedoel ( ik druk me gewoon wat te haastig uit, excuus) dat hopelijk de doktersbezoeken voorlopig niet meer die spanning hebben van ‘mogelijk (heel) slechte uitslag’.quote:Op dinsdag 3 september 2019 11:14 schreef Claudia_x het volgende:
Ik kijk zo uit naar een bed waar katten in komen liggen. Is lang geleden. En helaas willen de kinderen ook een kat in bed, dus we moeten maar zien wie wint.
Als ik verder op ga knappen, zal het wel lukken het achter me te laten. Nu is het nog wat lastig. Ach ja, er zijn geen regels voor hoe je zo'n proces doorloopt.
Ja, allemaal heel waar. We waren vandaag weer even bij de polikliniek om een recept op te halen en het was fijn er eens te komen zonder stikzenuwachtig te zijn. Op zulke momenten merk ik hoeveel stress ik eigenlijk heb (gehad). En besef ik dat het niet zo raar is dat ik me niet meteen volkomen relaxed voel.quote:Op dinsdag 3 september 2019 11:22 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik bedoel ( ik druk me gewoon wat te haastig uit, excuus) dat hopelijk de doktersbezoeken voorlopig niet meer die spanning hebben van ‘mogelijk (heel) slechte uitslag’.
Wat betreft het ruimere ‘achter je laten’, dat gaat natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Het gaat je allemaal niet in de koude kleren zitten, om er nog maar eens een mooi cliché tegenaan te gooien.
quote:Op dinsdag 3 september 2019 11:19 schreef Seven. het volgende:
Dus.. je bent sterk. Dat is zo klaar als een klontje. Maar dat hoef je niet altijd te zijn dus gun jezelf ook gewoon een dip. Het is even enorm kut, en niemand wil dit meemaken maar als jij er doorheen zit, dan is dat gewoon nodig.
Een dubbelvernoeming:quote:Op dinsdag 3 september 2019 18:52 schreef Smallish het volgende:
Althans, Edward Hopper dan, de schilder. Ik weet niet of jullie poezennaam daarvandaan komt.
Da's Jim Hopper uit Stranger Things.quote:
Ik heb op het moment veel tijd voor series, hè. Ik heb net het derde seizoen gezien dat weer erg tof was.quote:Op dinsdag 3 september 2019 23:35 schreef Smallish het volgende:
Heb nu het gevoel lichtelijk wereldvreemd over te komen....
Al heb ik een lange verlanglijst van series waar Stranger Things wél op staat. Dus er is nog hoop!
En hoe dan ook, leuke naam.
Eh, all of the above?quote:Op dinsdag 3 september 2019 10:55 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik had het er gisteravond heel moeilijk mee, toen iedereen op bed lag. Ik ben zo bang geweest dat ik dood zou gaan en m'n gezin achter zou laten. De meeste mensen die asbestkanker hebben gaan bijvoorbeeld binnen een jaar dood. Er is geen genezing mogelijk. Met een beetje geluk houd je het iets langer vol dan een jaar. Wat een horror.
Waarom ik nou zo verdrietig was? Angst dat het toch nog een mogelijkheid is? Opgekropte emoties die eruit moesten? Verdriet om al die andere mensen die slecht nieuws krijgen en niet zoveel geluk hebben als ik? Het is gewoon zo'n idioot proces dat we de afgelopen 1,5 maand hebben doorgemaakt.
quote:Op woensdag 4 september 2019 15:19 schreef yinu het volgende:
Welkom Ziggy en Hopper, ik hoop dat ze ook een topic krijgen... (En Hopper! Einde seizoen 3 van Stranger Things )
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Crosspost:En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt.quote:Op woensdag 4 september 2019 17:50 schreef Claudia_x het volgende:
Wij hebben sinds vandaag weer twee katten in huis:I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:Op woensdag 4 september 2019 17:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]Agossie, wat een scheetjesSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Crosspost:
[..]
En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt.Resistance is futile.
quote:Op woensdag 4 september 2019 17:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zo stoer! Zo klein! Ach gossie. Ik ben heel blij met onze katten maar soms zou ik best nog een setje kittens erbij willen.quote:Crosspost:
[..]
En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt.
Beetje late reactie, maarquote:Op maandag 2 september 2019 14:17 schreef Claudia_x het volgende:
We hebben heel goed nieuws gehad. Uit de derde punctie is weer niks naar voren gekomen. De MRI-scan laat zien dat het gezwel kleiner is geworden ten opzichte van de eerste ct-scan waarop het gezwel te zien was. Ook is nu te zien dat het gezwel niet is ingegroeid in de structuren eromheen (bijv. spier of kraakbeen, als ik het goed heb begrepen). De diagnose tumor is hiermee wel van de baan.
Het is alleen nog steeds een raadsel wat ik heb. Zoals de longarts het vandaag formuleerde, heb ik een lokale verdikking van het longvlies. Zij en de andere artsen van het streekziekenhuis en het AvL hebben dat niet eerder gezien. Dat wil zeggen, bij deze presentatie is dat dan typisch een mesothelioom, oftewel asbestkanker. Dat is nog wel als theoretische mogelijkheid genoemd door de longarts, maar dat het gezwel kleiner is geworden pleit ertegen.
Wat nu? Dat is nog niet helemaal duidelijk. De arts gaat weer even overleggen omdat ik aangaf nog veel pijn te hebben. Ik krijg waarschijnlijk ofwel ontstekingsremmers ofwel een nieuwe antibioticakuur, maar dan een langere kuur en bovendien een type antibioticum dat beter bij longvlies komt. Over circa zes weken krijg ik weer een CT-scan om te zien of de verdikking verder is geslonken. Het is goed mogelijk dat het lokaal altijd verdikt blijft, maar daar zou ik geen symptomen aan over moeten houden.
De longarts benadrukte telkens dat het heel goed nieuws was terwijl ze in eerdere gesprekken voorzichtig was, dus dat is geruststellend. Het is alleen vervelend dat ik nog steeds niet weet wat ik nu heb en waardoor het komt. Lief grapte nog dat ze wel een wetenschappelijk artikel aan me konden wijden; de longarts gaf nota bene aan dat dat zeker een optie is.
quote:Op woensdag 4 september 2019 17:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]KittensSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Crosspost:
[..]
En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt."He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Vervelend. Als het niet goed voelt altijd bellen. Zeker als je het zelf niet onder controle krijgt en de artsen ook nog steeds niet 100% weten wat het is.quote:Op donderdag 5 september 2019 22:09 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben de hele week al behoorlijk kortademig en vandaag viel dat me behoorlijk zwaar. Lastig. Waarom is dit er ineens bij gekomen? Zal ik weer naar de huisarts gaan of nog langer afwachten? Ik ben wel klaar met alle ziekenhuisbezoeken. Bovendien wordt er toch niks gedaan als m'n vitale functies in orde zijn. Het is alleen zo rot om voor je gevoel niet genoeg lucht te krijgen. M'n ademhalingsoefeningen helpen vooralsnog niet om het ademen onder controle te krijgen.
Het apparaatje dat ik heb helpt me wel (HyperFree), maar ik blijf het maf vinden dat ik er een nieuw symptoom bij heb gekregen terwijl het algehele beeld is dat ik aan het herstellen ben. Ik kan dat even afschuiven op ongemak onder de MRI-scanner en stress voorafgaand aan een doktersconsult, maar daarna?quote:Op donderdag 5 september 2019 22:38 schreef Lingue het volgende:
[..]
Vervelend. Als het niet goed voelt altijd bellen. Zeker als je het zelf niet onder controle krijgt en de artsen ook nog steeds niet 100% weten wat het is.
Wat mij bij (regelmatige) kortademigheid nog echt wel eens werkt is op blote voeten even aarden met de grond. Bijv op een koude tegelvloer of even buiten over gras/steentjes/zand lopen en he dan concentreren op het contact maken met je ondergrond. Voelen dat he blote voeten zand of steentjes voelen met de wind in je gezicht.
Mij haalt dat dan uit de focus van mijn eigen onregelmatige en kortademige ademhaling.
Misschien dat het kan helpen.
Hopelijk zorgt de kortademigheid niet voor pijn oid.
Kan het eventueel een reactie zijn van de opgehoopte stress tot aan de laatste uitslagen?quote:Op donderdag 5 september 2019 23:09 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het apparaatje dat ik heb helpt me wel (HyperFree), maar ik blijf het maf vinden dat ik er een nieuw symptoom bij heb gekregen terwijl het algehele beeld is dat ik aan het herstellen ben. Ik kan dat even afschuiven op ongemak onder de MRI-scanner en stress voorafgaand aan een doktersconsult, maar daarna?
En tja, het voelt niet goed, maar daar kunnen artsen vaak niks mee. Als je niet aan het doodgaan bent, dan word je doorgaans naar huis gestuurd om het even aan te kijken. Ik denk dat ik maandag de polikliniek longgeneeskunde even bel als ik er dan nog veel last van heb.
Overigens heb ik vele malen liever pijn dan last van benauwdheid. Mijn top 3 van ergste symptomen om te hebben, zijn:
1. Misselijkheid.
2. Benauwdheid / het gevoel niet genoeg lucht te krijgen.
3. Felle hoofdpijn zoals bij migraine.
Hiervandaan: https://samenveerkrachtig(...)wel-en-wat-mag-niet/quote:Toestemming geven om mijn persoonlijke gegevens te delen
Je kunt de bedrijfsarts, behandelend arts of huisarts toestemming geven om medische gegevens op te vragen bij, of te verstrekken aan, een andere arts.
De bedrijfsarts mag alleen medische gegevens van jou opvragen bij een andere arts als dat nodig is. Bijvoorbeeld om specifiek inzicht te krijgen in jouw ziektebeeld, om vervolgens een passend advies te kunnen geven over jouw re-integratie, passend werk of een aangepaste werkplek.
Toestemming voor het opvragen van jouw medische gegevens geef je altijd persoonlijk door een getekende brief (een toestemmingsformulier) zodat er nooit verwarring over kan ontstaan.
In het toestemmingsformulier, geef je aan welke arts(en) informatie over jou mogen opvragen en/of verstrekken.
Daarbij is de gemiddelde arboarts (en UWV-arts) een basisarts met een aanvullende opleiding tot bedrijfsarts, met een beetje pech hebben ze zelfs nooit als arts gewerkt en is "bedrijfsarts" hun specialisatie, en dat denkt dan te kunnen oordelen over de diagnoses van werkelijke specialisten.quote:Op maandag 9 september 2019 12:22 schreef Rewimo het volgende:
Klinkt als mijn bedrijfsarts
Laat je niet onder druk zetten, als ze je niet gelooft, vraag dan om een second opinion.
Het is ongelooflijk naar en frustrerend als zo iemand je niet gelooft. Ze kunnen simpelweg niet overweg met dingen die niet volgens het boekje gaan
Dit vind ik een goed idee; daarmee geef je je longarts wel het recht informatie te verstrekken aan de bedrijfsarts, maar geef je de bedrijfsarts niet het recht informatie op te vragen.quote:Op maandag 9 september 2019 12:33 schreef miss_sly het volgende:
Och, dat kun je zo niet gebruiken nu.
Misschien kan je longarts een e-mail sturen aan de bedrijfsarts met jouw status? Waarmee het een eenrichtingsverkeer is en je dus wel toestemming geeft om je huidige gezondheidstoestand door te geven, maar er niet echt sprake is van een dialoog tussen die twee? Als dat fijner voelt voor je?
Wat zou ik dan precies met mijn longarts moeten overleggen? Je suggestie staat me aan, maar ik weet niet zo goed wat ik moet vragen en kan verwachten. We hebben het altijd vooral gehad over wat ik zou kunnen hebben. Over mijn werk of zo heb ik het nooit met de longarts gehad.quote:Op maandag 9 september 2019 12:27 schreef Leandra het volgende:
[..]
Hiervandaan: https://samenveerkrachtig(...)wel-en-wat-mag-niet/
Overigens snap ik wel dat je het wel overweegt, maar eerlijk gezegd zou ik eerst overleggen met je longarts, ik vind dat die arboarts op het randje van balanceert, want waarschijnlijk heeft ze de gegevens helemaal niet nodig.
Echter: jij bent ziek, hebt al genoeg moeite met het gevecht met je lichaam (en de geestelijke shit die daarbij komt kijken), en hebt waarschijnlijk helemaal geen energie voor een strijd met een arboarts die vooral de bitch wil uithangen omdat ze dat kan.
Normaal zou ik zeggen "Choose your battles" maar met dit soort bitches kun je helemaal niet vechten als je ziek bent, en als je niet ziek bent kom je ze niet tegen.
Dan gaat zij wellicht een diagnose stellen op basis van je scans en bloedwaarden. Misschien ook niet heel handig.quote:Op maandag 9 september 2019 12:51 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wat zou ik dan precies met mijn longarts moeten overleggen? Je suggestie staat me aan, maar ik weet niet zo goed wat ik moet vragen en kan verwachten. We hebben het altijd vooral gehad over wat ik zou kunnen hebben. Over mijn werk of zo heb ik het nooit met de longarts gehad.
En ik snap ook wel dat de Arbo-arts informatie kan gebruiken, want welke conclusies kan ze nu trekken op basis van mijn verhaal alleen? Zelfs als ze me fysiek zou onderzoeken, zou ze niets bijzonders aan me zien (behalve die zwelling). Misschien helpt het wel als ze scans en bloedwaarden etc. ziet?
quote:De bedrijfsarts mag de volgende dingen doen:
-> Belangrijke (medische) informatie opvragen bij uw huisarts of andere behandelaar. Dit mag alleen als u hier schriftelijk toestemming voor gegeven heeft.
-> Doorverwijzen naar een specialist. Let wel op! Zorgverzekeraars hebben vaak aanvullende voorwaarden opgenomen over de doorverwijzing via een bedrijfsarts. Dit kan gevolgen hebben voor de vergoeding vanuit uw zorgverzekering. Controleer daarom altijd uw polis als u door de bedrijfsarts wordt doorverwezen naar een specialist.
Een bedrijfsarts mag een aantal dingen niet doen:
-> Eisen dat u weer gaat werken. De bedrijfsarts adviseert uw werkgever over uw arbeidsgeschiktheid of -ongeschiktheid. Meestal volgt de werkgever dit advies. Als de bedrijfsarts denkt dat u arbeidsgeschikt bent voor uw functie zal deze dat ook adviseren aan uw werkgever. De werkgever kan op basis van dit advies wel eisen dat u weer komt werken.
-> Zonder uw toestemming medische informatie van u doorgeven aan uw werkgever of leidinggevende. De bedrijfsarts heeft een medisch beroepsgeheim en mag dus nooit medische informatie over u geven aan anderen (werkgever etcetera), zonder uw uitdrukkelijke schriftelijke toestemming. De bedrijfsarts mag alleen informatie aan de werkgever verstrekken die noodzakelijk is voor de beoordeling van het recht op loondoorbetaling, verzuimbegeleiding en re-ïntegratie.
Het kan zijn dat de bedrijfsarts vanuit HR een andere opdracht heeft dan jouw leidinggevende denkt dat de bedrijfsarts moet / gaat doen.quote:Op maandag 9 september 2019 12:59 schreef Claudia_x het volgende:
Ik vind het echt heel fijn om jullie reacties te lezen. Ik dacht even dat ik gek aan het worden was. M'n werk is belangrijk voor me en ik ben al een paar keer weer begonnen om te moeten concluderen dat het niet ging. M'n leidinggevende wil dat ik een realistisch beeld heb van wat ik aankan en dacht aanvankelijk dat de Arbo-arts daarbij zou kunnen helpen. Ik verwachtte dat die me eerder af zou remmen dan aan zou moedigen. Het gesprek verraste me dus.
Wat NedKelly ook al zegt: je behandelend artsen weten niet eens wat je hebt, en dan zal een (waarschijnlijk zeer beperkt opgeleide) bedrijfsarts wel conclusies kunnen trekken uit de scans en bloedwaarden?quote:Op maandag 9 september 2019 12:51 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wat zou ik dan precies met mijn longarts moeten overleggen? Je suggestie staat me aan, maar ik weet niet zo goed wat ik moet vragen en kan verwachten. We hebben het altijd vooral gehad over wat ik zou kunnen hebben. Over mijn werk of zo heb ik het nooit met de longarts gehad.
En ik snap ook wel dat de Arbo-arts informatie kan gebruiken, want welke conclusies kan ze nu trekken op basis van mijn verhaal alleen? Zelfs als ze me fysiek zou onderzoeken, zou ze niets bijzonders aan me zien (behalve die zwelling). Misschien helpt het wel als ze scans en bloedwaarden etc. ziet?
We zijn daar dus nooit zo diep op ingegaan. Ik zeg bijvoorbeeld 'ik heb de laatste tijd meer pijn' en krijg dan een nieuwe lading pijnstillers. Of ik zeg 'ik voel dat mijn hoestprikkel weg is en ik heb geen verhoogde temperatuur meer" en dan blijkt dat overeen te komen met mijn bloedwaarden die laten zien dat de ontstekingswaarden aan het dalen zijn (al was de bezinking niet gedaald, maar die schijnt langzamer te reageren). Maar mijn situatie is helemaal niet stabiel, dus ik kan zomaar een week later een heel ander gesprek met de longarts hebben. Ik heb bijvoorbeeld getwijfeld of ik moest bellen over mijn benauwdheid, maar die is nu wel beter geworden.quote:Heb je met je longarts besproken dat je niks kan op een dag en bijna alleen maar rust moet houden en vond hij dat logisch? Dan lijkt mij het logische gevolg dat je ook niet kan werken.
De vraag is op zich denk ik wel duidelijk: de bedrijfsarts wil een verklaring van jullie over mijn situatie / toestand en dat ik aangeef dat ik niet kan werken.
quote:Op maandag 9 september 2019 13:06 schreef Leandra het volgende:
[..]
Wat NedKelly ook al zegt: je behandelend artsen weten niet eens wat je hebt, en dan zal een (waarschijnlijk zeer beperkt opgeleide) bedrijfsarts wel conclusies kunnen trekken uit de scans en bloedwaarden?
Ik denk dat ze een wereldsalaris bij het AvL kan gaan harken als ze dat kan.
Dat klinkt als een heel prettig gesprek ja, wat fijnquote:Op maandag 9 september 2019 13:45 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben net gebeld door de longarts. Wat een fijn gesprek was dat. Ze was heel duidelijk: ik ben nog steeds erg ziek. Ze hebben de intensieve analyse even on-hold gezet om te kijken wat de antibiotica gaan doen, maar de specialisten van mijn streekziekenhuis en het AvL weten nog steeds niet wat ik heb en wat de beste behandeling is. Het is heel logisch dat ik nog steeds veel klachten heb, want in feite zit de zwelling er nog. Ze gaf ook nog aan dat mensen erg ziek kunnen worden van langdurige behandeling met antibiotica en dat dat al genoeg reden is om niet aan het werk te gaan.
Overigens hebben we besloten dat ik toch nog even geen andere antibiotica neem, want er is een grote kans dat ik ook daar klachten van krijg. Ik kijk het dus nog even aan met de antibiotica die ik al heb (ik word er weliswaar ziek van, maar niet doodziek).
De longarts had bovendien geen goed woord over voor de bedrijfsarts. Ze zei dat ik gerust de bedrijfsarts informatie op kan laten vragen en dat zij dan heel duidelijk aan zal geven dat ik erg ziek ben.
Ja, dat is heel goed mogelijk, in ieder geval met de bedrijfsarts. Ik begon het gesprek met de mededeling dat we vorige week heel goed nieuws hebben gehad. Ik heb ook aangegeven dat ik minder klachten heb dan voorheen. Nu denk ik: stom,. Daarna in het gesprek heb ik wel aangegeven dat ik veel klachten heb, nauwelijks van de bank afkom, et cetera, maar toen was haar beeld duidelijk al gevormd, namelijk dat ik aan het herstellen ben en het werk weer op kan gaan bouwen. Dat neem ik mezelf nu ook kwalijk.quote:Op maandag 9 september 2019 13:45 schreef Doedezemaar het volgende:
Kan het niet zo zijn dat jouw opluchting dat het geen kanker is heel erg de boventoon voert in je communicatie met je artsen, incl die bedrijfsarts?
Ik heb net wat nuttige pm's gehad waarin me o.a. werd geadviseerd om mijn werkgever uit te laten spreken dat ik niet kan en hoef te reizen. Dat ga ik zo even bespreken.quote:Op maandag 9 september 2019 14:00 schreef NedKelly het volgende:
Wat een goed gesprek met de longarts.
Hopelijk kom je er straks ook goed uit met je leidinggevende.
Je kan lijkt mij op basis van het gesprek met de longarts bij de bedrijfsarts aangeven dat je niet kan komen maandag omdat je niet in staat bent tot reizen. Dat ze evt weer kan bellen voor een overleg. Wel goed om als je niet naar zo'n gesprek gaat even je werkgever op de hoogte te stellen dat je niet erheen gaat vanwege die omstandigheden. En dat ook nog even via mail te bevestigen, dan heb je je dossier op orde.
Dat is zeker nuttig!quote:Op maandag 9 september 2019 14:02 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik heb net wat nuttige pm's gehad waarin me o.a. werd geadviseerd om mijn werkgever uit te laten spreken dat ik niet kan en hoef te reizen. Dat ga ik zo even bespreken.
Goed punt ook van de e-mail.. Ik begrijp nu dat ik strategischer moet zijn en moet gaan notuleren e.d.
Ik heb wel net van mijn leidinggevende een UWV-formulier gekregen om mede in te vullen ('Plan van aanpak'). Daarin staat nu alleen niet heel veel meer dan: Er is nog onzekerheid over het herstel. Als Claudia hersteld is, dan zal ze haar werk weer volledig op kunnen pakken. En ik heb zelf aangeven dat ik het werk langzaam op kan bouwen als ik herstellende ben (bijv. eerst thuis werken, daarna essentiële besprekingen bijwonen).quote:Op maandag 9 september 2019 14:03 schreef -marz- het volgende:
Dat je met werkgever overeenstemming hebt is het allerbelangrijkste. Maar ook zij zijn wel verantwoordelijk volgens de wet verbetering poortwachter, dus ze kunnen later door het UWV verantwoordelijk gehouden worden (mocht in het slechtste geval herstel langdurig uitblijven) als ze bepaalde wettelijk vastgelegde stappen niet tijdig zetten. Als het goed is zal hun HR afdeling of adviseur daar wel rekening mee houden en op sturen.
Ja, de wet bepaalt dat hier straks een concreet doel in komt te staan over terugkeer naar het werk of, indien niet mogelijk, aangepast werk.quote:Op maandag 9 september 2019 14:07 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik heb wel net van mijn leidinggevende een UWV-formulier gekregen om mede in te vullen ('Plan van aanpak'). Daarin staat nu alleen niet heel veel meer dan: Er is nog onzekerheid over het herstel. Als Claudia hersteld is, dan zal ze haar werk weer volledig op kunnen pakken. En ik heb zelf aangeven dat ik het werk langzaam op kan bouwen als ik herstellende ben (bijv. eerst thuis werken, daarna essentiële besprekingen bijwonen).
Ik denk dat de Arbo-arts die indruk op dit moment heeft, dat mijn werkgever mij die toestemming heeft gegeven. En dat is in zekere zin ook zo: mijn leidinggevende heeft me verteld alle tijd te nemen die ik nodig heb om beter te worden. Daarom wil de Arbo-arts dat mijn leidinggevende nu afspraken met me maakt over re-integratie. Het probleem is alleen dat dat nog niet kan omdat ik nog ziek ben en het lastig is een prognose te geven. De longarts heeft dat bevestigd: het gaat sowieso weken duren voor we weten of de toegediende antibiotica doen wat we hopen dat die gaan doen.quote:Op maandag 9 september 2019 14:13 schreef -marz- het volgende:
Wellicht overbodig om te vermelden, maar ondanks dat je er samen goed uit kunt komen, dient het wettelijk wel zo goed mogelijk afgedekt te zijn. Het doel van de wetgeving is om te voorkomen dat werkgevers werknemers " toestemming geven" om langdurig thuis te zitten, waardoor men uiteindelijk arbeidsongeschikt uit dienst gaat na 2 jaar.
Afspraken over reintegratie kunnen ook inhouden’ op dit moment nog geen mogelijkheden voor reintegratie, behandeling bij longarts loopt’ Niet moeilijker maken dan het is he?quote:Op maandag 9 september 2019 14:31 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik denk dat de Arbo-arts die indruk op dit moment heeft, dat mijn werkgever mij die toestemming heeft gegeven. En dat is in zekere zin ook zo: mijn leidinggevende heeft me verteld alle tijd te nemen die ik nodig heb om beter te worden. Daarom wil de Arbo-arts dat mijn leidinggevende nu afspraken met me maakt over re-integratie. Het probleem is alleen dat dat nog niet kan omdat ik nog ziek ben en het lastig is een prognose te geven. De longarts heeft dat bevestigd: het gaat sowieso weken duren voor we weten of de toegediende antibiotica doen wat we hopen dat die gaan doen.
En geloof me, ik vind het zelf waarschijnlijk het vervelendst van iedereen. Maar wat moet ik dan?
Dat weet je mooi bondig te formuleren! Ja, zo is het eigenlijk.quote:Op maandag 9 september 2019 14:52 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
Afspraken over reintegratie kunnen ook inhouden’ op dit moment nog geen mogelijkheden voor reintegratie, behandeling bij longarts loopt’ Niet moeilijker maken dan het is he?
Ik heb twee keer eerder bij een Arbo-arts gezeten, één keer vanwege ziekte tijdens zwangerschap en één keer toen ik zelf voelde dat ik overwerkt begon te raken (ik hoefde daar niet heen, maar wilde het zelf graag). Die ervaringen waren heel goed, al was de tweede arts wel heel typisch. Die bleef maar doorgaan over dat je alleen een burn-out hebt als je niet meer kunt lezen. Maar hij begreep ook heel goed in welke context ik werkte (veel druk, veel burn-outs). Dat was zo'n goed gesprek dat zijn enige conclusie was: je pakt het al heel goed aan.quote:Op maandag 9 september 2019 15:23 schreef vannelle het volgende:
Als ik het zo lees zal de ARBO-arts wel in móeten binden nadat zij contact heeft gehad met jouw longarts.
Wedden dat ze het dan brengt als haar eigen inzicht dat je er nog niet aan toe bent om parttime of in aangepast werk aan de slag te gaan?
Zelf heb ik in het verleden helaas ook veel met die lui te maken gehad en het gros luistert niet goed voor ze conclusies trekken en willen het vooral de werkgever naar de zin maken want dat is tenslotte degene die hun betaalt. Al moeten ze op de stoel van God gaan zitten om tot een rare conclusie te komen: deze mensen kunnen en doen dat ook.
Niet allemaal trouwens, er zitten ook wel goede tussen maar het lijkt er niet echt op dat je zo'n zeldzame getroffen hebt.
Dat heb ik nu niet gevraagd. Ze zei ook dat ze geen advies mag geven over werk, maar ze gaf wel aan dat ze aan kan geven dat ik heel ziek ben. Het leek mij logisch om dat te doen door de bedrijfsarts een specifieke toestemming te geven (gerichte vragen stellen, geen scans e.d. opvragen). Dat was althans een van de tips die ik via pm kreeg.quote:Is het misschien mogelijk om de uitspraken van je longarts ook zwart op wit te krijgen zodat je dat toe kan voegen aan jouw zelf samengestelde dossier?
Tenminste, ik ga er even van uit dat je zelf ook bijhoudt wat je zelf allemaal voor acties hebt ondernomen en wanneer.
Dat is precies het gevoel dat ik nu heb. Het lijkt mij goed als een Arbo-arts op de hoogte is van mijn situatie, maar mijn vertrouwen in haar is weg. Onze HR-dame heeft me geadviseerd dat in het volgende gesprek eerst kenbaar te maken en op basis van de reactie van de Arbo-arts te bepalen of ik informatie wil delen. Dat ga ik denk ik doen.quote:Op maandag 9 september 2019 16:30 schreef Franny_G het volgende:
Ik zou zo'n arts niet meer vertrouwen en met zo iemand zeker geen gevoelige informatie willen delen over mijn medische dossier. Ik snap dat je nu geen energie hebt om zoiets aan te gaan, maar een andere arbo-arts vragen moet wel mogelijk zijn.
Goed advies van de HR-dame. Open gesprek voeren met arboarts en uitleggen wat het effect is van haar gedrag op jou, zij kan er dan voor kiezen ander gedrag te vertonen (lijkt me erg logisch, maar wellicht iets teveel gevraagd voor deze arboarts). Snapt ze het niet, zelf de keuze maken wat jij wilt. En als dat is dat je geen info wilt delen, kan niemand daar bezwaar tegen maken. Ieder weldenkend mens snapt dit.quote:Op maandag 9 september 2019 19:16 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is precies het gevoel dat ik nu heb. Het lijkt mij goed als een Arbo-arts op de hoogte is van mijn situatie, maar mijn vertrouwen in haar is weg. Onze HR-dame heeft me geadviseerd dat in het volgende gesprek eerst kenbaar te maken en op basis van de reactie van de Arbo-arts te bepalen of ik informatie wil delen. Dat ga ik denk ik doen.
Dat werkt dus toch niet helemaal zo. Ik ben me maar noodgedwongen aan het inlezen.quote:Op maandag 9 september 2019 20:27 schreef Ringo het volgende:
Re-integratie is toch vooral een zaak tussen werkgever en werknemer? Dat die twee met elkaar goede afspraken over het re-integratietraject kunnen maken, is op zich al prijzenswaardig. Dan vind ik het echt vreemd dat een bedrijfsarts, op basis van een eenzijdig telefonisch consult, die afspraken in twijfel wil trekken.
De Arbo-arts heeft eigenlijk erg weinig informatie over de situatie. Misschien overschat ik haar mogelijkheden om een adequate belastbaarheidsanalyse te maken. Het is voor mij heel duidelijk hoe mijn situatie is, maar misschien denkt zij: longontsteking, bijna 4 maanden afwezig - dat kan helemaal niet. Ook daarom wil ik haar wel een kans geven om te reageren op mijn klacht. Dan ben ik bovendien beter voorbereid en kan ikzelf hopelijk duidelijker maken wat er aan de hand is.quote:Op maandag 9 september 2019 20:41 schreef Smallish het volgende:
[..]
Goed advies van de HR-dame. Open gesprek voeren met arboarts en uitleggen wat het effect is van haar gedrag op jou, zij kan er dan voor kiezen ander gedrag te vertonen (lijkt me erg logisch, maar wellicht iets teveel gevraagd voor deze arboarts). Snapt ze het niet, zelf de keuze maken wat jij wilt. En als dat is dat je geen info wilt delen, kan niemand daar bezwaar tegen maken. Ieder weldenkend mens snapt dit.
Zeker, dat is ook zo. Maar ik vind dat je als arboarts je ervan bewust moet zijn dat jouw woorden effect hebben. Zo’n telefoontje overvalt mensen. Ik vind dat ze iets te vlotjes in de modus ‘stel je niet aan’ is geschoten. Die mensen zijn er zeker, maar beslist niet iedereen is zo. Dat jij vindt dat je dit iets anders had aan moeten pakken, begrijp ik best, ook al vind ik dit niet helemaal terecht, maar zo zit jij kennelijk in elkaar. En ZIJ zou zich bewust moeten zijn van haar positie. Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen. En jij zit er nu mee.quote:Op maandag 9 september 2019 20:46 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
De Arbo-arts heeft eigenlijk erg weinig informatie over de situatie. Misschien overschat ik haar mogelijkheden om een adequate belastbaarheidsanalyse te maken. Het is voor mij heel duidelijk hoe mijn situatie is, maar misschien denkt zij: longontsteking, bijna 4 maanden afwezig - dat kan helemaal niet. Ook daarom wil ik haar wel een kans geven om te reageren op mijn klacht. Dan ben ik bovendien beter voorbereid en kan ikzelf hopelijk duidelijker maken wat er aan de hand is.
Is ook zo!quote:Op maandag 9 september 2019 21:00 schreef Smallish het volgende:
[..]
Zeker, dat is ook zo. Maar ik vind dat je als arboarts je ervan bewust moet zijn dat jouw woorden effect hebben. Zo’n telefoontje overvalt mensen. Ik vind dat ze iets te vlotjes in de modus ‘stel je niet aan’ is geschoten. Die mensen zijn er zeker, maar beslist niet iedereen is zo. Dat jij vindt dat je dit iets anders had aan moeten pakken, begrijp ik best, ook al vind ik dit niet helemaal terecht, maar zo zit jij kennelijk in elkaar. En ZIJ zou zich bewust moeten zijn van haar positie. Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen. En jij zit er nu mee.
Is goed recht te zetten, maar zij had dit kunnen voorkomen.
Hier staan ze helaas wel een beetje om bekend.quote:Op maandag 9 september 2019 21:00 schreef Smallish het volgende:
Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen.
Ja dat is best een goed idee toch, specialisten bij het AvL zullen allicht ook een bepaalde invalshoek hanteren bij hun diagnostiek wat bij een universitair medisch centrum weer heel anders kan zijn.quote:Op maandag 9 september 2019 21:05 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Is ook zo!
Overigens gaven mijn schoonouders vandaag het advies van een bevriend huisarts door om een second opinion te vragen bij een universitair medisch centrum. Ik overweeg de longarts te bellen om dat voor te leggen. We weten immers nog steeds niet wat er is en bij het AvL hebben ze misschien niet de expertise die we nodig hebben.
Dat is precies wat mijn lief, mijn leidinggevende en ook mijn longarts zeiden. En ik weet dat ze gelijk hebben, maar ik kan het niet zo eenvoudig van me afzetten. Ik ben de hele nacht aan het malen over wat er nu met me aan de hand is, waarom ik me nog niet fit genoeg voel om een werknemer, een moeder en een geliefde te zijn, en hoe ik dat over moet brengen aan iemand die invloed uit kan oefenen op hoe ik mijn ziekte- en herstelproces doormaak. Het maakt me heel verdrietig allemaal.quote:Op maandag 9 september 2019 23:07 schreef Smallish het volgende:
Lief en goed bedoeld: Claudia, focus je op de zaken die er écht toe doen. Jouw gezondheid, zekerheid daarover, je relatie, je gezin en andere familie. Je woonomgeving, je eigen veilige cocon.
Dat gezanik eromheen is aanwezig, je hebt ermee te dealen, maar geef het de plek die het verdient.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dank je.quote:Op dinsdag 10 september 2019 00:03 schreef Ringo het volgende:
Over het doel van een re-integratietraject is de overheid duidelijk: ervoor zorgen dat de zieke werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk kan. Werkgever en werknemer zijn samen verantwoordelijk voor dat traject, en over de mate van arbeidsongeschiktheid kan alleen een (arbo-)arts oordelen.
Tot zover de algemene feiten.
Voor jouzelf komt dat praktisch neer op:
1. Wees eerlijk over je situatie en hoe je je voelt.
2. Blijf in gesprek met je werkgever.
3. Maak duidelijke afspraken met je werkgever en leg die afspraken vast.
Zoʼn stugge arts is maar een passant, laat je echt niet opnaaien door één naar gesprek met een botte buitenstaander. Het gaat om het proces van herstel, dat je gezamenlijk voert: jij die beter wil worden en de mensen om jou heen die jou daarbij helpen.
Jij hebt veel te stellen gehad in je vorige baan, hè? Ik heb er een beetje van meegekregen. Dat is zo naar, als je niet gelukkig bent met je werk of je werkgever. Dan kun je iemand die naar je luistert en een beetje meedenkt goed gebruiken. En het helpt niet als uitgerekend je werkgever de toegang tot zo'n persoon reguleert en allerlei voorwaarden dicteert. (Maar goed, klaarblijkelijk heb ik sowieso een te romantisch beeld van een bedrijfsarts.)quote:Op dinsdag 10 september 2019 08:49 schreef Brighteyes het volgende:
Er is al heel veel gezegd, maar ik vertel het toch nog een keer.
Ik belde eens naar mijn bedrijfsarts om te vragen of mijn afspraak telefonisch kon omdat ik wist dat ik binnen 5min buiten zou staan omdat ik niet ging reintegreren zonder dat er gesprekken met een mediator zouden zijn en die waren nog niet gepland. (En het was 45min rijden enkele reis). Toen gaf de bedrijfsarts aan dat de werkgever daar toestemming voor moet geven. En die gaven die f*ckers uiteraard niet. (Ik had een prima bedrijfsarts trouwens hoor, die heb je er gelukkig ook tussen.)
We hebben nu afgesproken dat ik over twee weken naar de bedrijfsarts ga. Als ik tegen die tijd denk dat het fysiek echt niet lukt, dan trek ik wel aan de bel. Op dit moment hoop ik nog steeds dat ik progressie ga boeken.quote:Maar in jouw geval lijkt het me dat het geen probleem moet zijn voor jouw werkgever om aan de bedrijfsarts door te geven dat een telefonische afspraak op dit moment voldoende is.
Ja, het komt inderdaad wel goed. Ik heb nu een beter beeld van wat daarvoor nodig is.quote:Op dinsdag 10 september 2019 08:31 schreef Seven. het volgende:
En wat vervelend, dit gezanik. Volgens mij ben je gewoon heel goed bezig, je houdt de mensen die er echt toe doen in the loop. En dat varkentje de bedrijfsarts zul je wel eventjes wassen, op je geheel eigen vriendelijke wijze. Komt goed, joh!
Dank je wel Dat verhaal is gelukkig uiteindelijk met een sisser afgelopen.quote:Op dinsdag 10 september 2019 09:24 schreef Claudia_x het volgende:
@:Rewimo, ik heb gisteren je topics over de bedrijfsarts versus de behandelend arts doorgelezen. Wat een ongelooflijk verhaal. Hoewel mijn situatie anders is, vond ik je topics naast frustrerend ook heel nuttig om te lezen. Weet in ieder geval dat je er nog steeds mensen mee helpt.
Het kan altijd erger hoor, maar het was een jammerlijk einde aan 20 jaar dienstverband...quote:Op dinsdag 10 september 2019 09:30 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Jij hebt veel te stellen gehad in je vorige baan, hè? Ik heb er een beetje van meegekregen. Dat is zo naar, als je niet gelukkig bent met je werk of je werkgever. Dan kun je iemand die naar je luistert en een beetje meedenkt goed gebruiken. En het helpt niet als uitgerekend je werkgever de toegang tot zo'n persoon reguleert en allerlei voorwaarden dicteert. (Maar goed, klaarblijkelijk heb ik sowieso een te romantisch beeld van een bedrijfsarts.)
Het scheelt natuurlijk dat jij zelf gewoon terug wil naar je werk. En dat je werkgever dat ook weet en wil. Fijn dat je wat extra tijd hebt gekregen en ik duim dat je tegen die tijd weer een stuk verder opgeknapt bent!quote:We hebben nu afgesproken dat ik over twee weken naar de bedrijfsarts ga. Als ik tegen die tijd denk dat het fysiek echt niet lukt, dan trek ik wel aan de bel. Op dit moment hoop ik nog steeds dat ik progressie ga boeken.
Hier sluit ik me volledig bij aan. Sterkte Claudia!quote:Op vrijdag 13 september 2019 18:49 schreef Smallish het volgende:
Ik gun het je zo dat het nu écht langzaam de betere kant op gaat! Je geduld wordt wel op de proef gesteld. Sterkte maar weer, hoor!
Ik heb nu een paar goede dagen achter de rug en denk dan meteen: nou, misschien maar weer eens een plan voor re-integratie maken. Alleen loopt binnenkort de antibioticakuur af (wat gaat er dan gebeuren?) en zit de zwelling er nog steeds. Ik weet dus zelf ook niet goed of ik nu (voldoende) aan het herstellen ben. Deze twijfels zou ik graag met de Arbo-arts willen bespreken, want het is voor mijn collega's niet prettig als ik er even ben en dan wéér ziek thuiszit. Maar de Arbo-arts vertrouw ik niet meer. Jouw strategie klinkt mij dan verstandiger in de oren.quote:Op zondag 15 september 2019 20:07 schreef Roosgeluk het volgende:
Grrr alsof wanneer je zo ziek bent en nog zo veel onduidelijkheid hebt dit soort geneuzel kunt gebruiken.
Gesprek kan heel zwart wit op neerkomen: op dit moment nog te ziek om te werken. Nog geen diagnose en ziekte/genezingsproces bekend. Dus nog onvoldoende bekend om re-integratie te kunnen uitstippelen. Volgende afspraak over x weken/maand voor een update.
Ik hoop als eerste voor je dat je je niet meer zo beroerd voelt door de ab. En dat de irl afspraak met de bedrijfsarts mee valt. Nadien je zelf ff verwennen met iets?
Hoe is het met de poezels ondertussen?
Ik heb een afspraak staan voor volgende week maandag. De afspraak is verplaatst omdat m'n leidinggevende het niet verantwoord vond om te vroeg af te spreken. Daarna kan de bedrijfsarts contact opnemen met de longarts en zo hoop ik nog een paar weekjes te hebben om in alle rust te kijken of ik goed herstel. Het zou fantastisch zijn als het me deze week lukt de kinderen van school te halen bijvoorbeeld. Dat heb ik al een lange tijd niet meer kunnen doen.quote:Op maandag 16 september 2019 18:02 schreef Roosgeluk het volgende:
Fijn om te lezen dat je al weer een paar goede dagen hebt gehad. :-)
Ik ben het ook alleen maar door ervaring (met vallen en opstaan) wijzer geworden.
Weet je heel reel, de komende 4 weken ziet 't dr naar uit dat je nog ziek thuis zit. Deze 4 weken heb je naast fysiek herstel elke ook tijd nodig voor je emotioneel herstel en dat van je gezin.
Mocht je binnen deze 4 weken een portie energie over hebben, steek je die 10 keer liever in je gezin dan bijv. 3x 2 uurtjes werken in functie van re-integratie en daarvan gesloopt thuis komen. (dat stukje tijd voor kinderen als je puf hebt ipv uurtje werk maak je de bedrijfsarts niet wijs natuurlijk).
En over een week of 4 heb je weer meer kijk op hoe gaat het nu met mij en wat is er de komende x weken mogelijk kwa opbouw (en is er misschien ondertussen meer duidelijkheid over je diagnose+ evt behandeling).
Hoe was het btw vandaag bij de bedrijfsarts? Ben je geweest?
Ja, ik voel me zo goed dat ik volgende week naar m'n werk ga om te bespreken wat ik de komende tijd kan gaan doen. Suf genoeg heb ik wel weer last van diarree gekregen sinds ik ben gestopt met de antibiotica. Volgens de Arbo-arts kon dat niet. Tja.quote:Op maandag 23 september 2019 09:38 schreef het-is-mij het volgende:
Hoe gaat t nu?
Merk je wat vooruitgang?
Wat fijn dat je op je darmen na zo goed voeltquote:Op donderdag 26 september 2019 14:19 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ja, ik voel me zo goed dat ik volgende week naar m'n werk ga om te bespreken wat ik de komende tijd kan gaan doen. Suf genoeg heb ik wel weer last van diarree gekregen sinds ik ben gestopt met de antibiotica. Volgens de Arbo-arts kon dat niet. Tja.
De afspraak met de Arbo-arts deze week ging trouwens oké. Ik heb me eigenlijk een beetje op de vlakte gehouden omdat ik geen zin had in gedoe. De uitkomst van het gesprek was dat ikzelf met mijn leidinggevende afspraken maak en er geen opvolgafspraak bij de Arbo-arts is, tenzij er een kink in de kabel komt ten aanzien van mijn re-integratie. Helemaal prima.
Wat ik wel weer vervelend vond, was dat de Arbo-arts zei dat ik me erbij neer moest leggen dat ik misschien wel nooit te weten kom wat er met me aan de hand was. Nog meer onderzoeken zijn nu eenmaal belastend. Ja, dat is zo, maar het is toch echt mijn eigen zaak hoever ik wil gaan om erachter te komen wat ik had.
Nope, nooit gerookt.quote:Op donderdag 26 september 2019 15:00 schreef ferrari_rood het volgende:
Wat fijn dat het beter gaat.
Suffe vraag misschien maar je rookt geen e sigatetten?
Dat is een optie die ik in mijn achterhoofd heb, net zoals dat het iets uit de directe omgeving van het huis zou kunnen zijn (door werken in de tuin bijvoorbeeld). We hebben er alleen geen enkel bewijs voor. De puncties hebben niet zoiets uitgewezen en de lokale verdikking van het longvlies is iets dat ze sowieso niet kunnen verklaren.quote:Op donderdag 26 september 2019 16:14 schreef athlonkmf het volgende:
Maarre. je problemen begonnen toch toen je je nieuwe huis was? Kan het zijn dat je daar iets vreemd ingeademd hebt of zo?
*in m'n directe kring ligt nu ook iemand in het ziekenhuis allerlei onderzoeken te doen omdat ze niet achter kunnen komen waar haar longproblemen plots vandaan komen...
Ik heb er zelf vooral moeite mee dat ik van de ene op de andere dag ontzettend ziek was. Het was niet iets dat opkwam als een griepje, maar meer ongelooflijke pijn die opkwam alsof ik ineens een ongeluk had gehad. Ik snap er nog steeds niks van. Misschien heb ik ook wel twee verschillende dingen gehad: overbelasting en daarbovenop een infectie door een verzwakte weerstand.quote:Op donderdag 26 september 2019 17:51 schreef Roosgeluk het volgende:
En over los laten: lekker makkelijk l*len voor zon arbo arts. Jij bent een van de zoveel mensen die hij op een dag ziet en doet om 17 uur z'n broodtrommeltje in de tas en gaat naar huis. Morgen weer en dag met nieuwe consulten.
Dit is toch iets tussen jou en je behandelend arts. Jullie zullen samen bekijken en beslissen hoe jullie verder gaan.
Fijn dat het de goede kant op gaat Claudia!quote:Op donderdag 26 september 2019 14:19 schreef Claudia_x het volgende:
Wat ik wel weer vervelend vond, was dat de Arbo-arts zei dat ik me erbij neer moest leggen dat ik misschien wel nooit te weten kom wat er met me aan de hand was. Nog meer onderzoeken zijn nu eenmaal belastend. Ja, dat is zo, maar het is toch echt mijn eigen zaak hoever ik wil gaan om erachter te komen wat ik had.
Ja, dat vind ik een beetje lastig. Ik ben nogal zwart-wit.quote:Op donderdag 3 oktober 2019 10:09 schreef Rewimo het volgende:
Goed nieuws Nu niet te snel willen hè?
Ja, ik krijg nog een ct-scan en heb een afspraak met de longarts staan.quote:Op donderdag 3 oktober 2019 13:34 schreef het-is-mij het volgende:
Heb je nog afspraken in het ziekenhuis staan?
Goed zo.quote:Op donderdag 3 oktober 2019 14:38 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ja, ik krijg nog een ct-scan en heb een afspraak met de longarts staan.
Vooral om te voorkomen dat het nog eens gebeurt ben ik benieuwd naar wat ik had. Daar ga ik het met de longarts zeker nog over hebben. Ik zou best bereid zijn er vervolgonderzoeken voor te ondergaan zolang die niet al te belastend zijn. Maar ik verwacht dat dat nu weinig zin meer heeft.quote:Op donderdag 3 oktober 2019 19:11 schreef Moonah het volgende:
[..]
Goed zo.
Super dat het zo voorspoedig met je gaat!
Tevens lijkt het me ook erg bizar, omdat je dus niet weet waar al je klachten vandaag zijn gekomen...
Dit kan ik me goed voorstellen. Wie weet heeft de longarts in de tussentijd nog iets nieuws bedacht of opgezocht, wat nieuwe ingangen tot zoeken geeft.quote:Op vrijdag 4 oktober 2019 11:34 schreef Claudia_x het volgende:
Vooral om te voorkomen dat het nog eens gebeurt ben ik benieuwd naar wat ik had.
Het opstarten gaat goed. Ik heb veel energie, maar ben nog niet in mijn oude vorm. Volgende week heb ik vrij om leuke dingen met m'n gezin te doen.quote:Op donderdag 17 oktober 2019 17:06 schreef Roosgeluk het volgende:
fijn nieuws :-)
Hoe bevalt het opstarten met werken?
En met de kittens?
Het heeft geluk gebracht, f_r.quote:Op donderdag 17 oktober 2019 21:52 schreef ferrari_rood het volgende:
Wat goed om te lezen. Bouw rustig op
quote:Op donderdag 17 oktober 2019 21:58 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het heeft geluk gebracht, f_r.
En de anderen ook dank voor al het meeleven.
Fijn!quote:Op donderdag 17 oktober 2019 21:17 schreef Claudia_x het volgende:
@:BE, het is absoluut spannend geweest. Mijn lief vroeg vandaag nog welk gevoel overheerst, 'zie je wel dat het goed is gekomen' of 'dat is maar net goed afgelopen'. Ik voel het allebei. Ik heb nooit echt kunnen geloven dat ik kanker had (er kwam immers niks uit de diverse puncties) en ik heb vurig gehoopt dat ik op z'n minst de achttiende verjaardag van mijn kinderen mee zou maken (de doktoren bleven immers maar naar bewijs van kanker zoeken). Maar de angst voelt nu alweer surreëel; ik ben eroverheen.
Het gaat nog steeds heel goed! Het is wel waanzinnig druk op m'n werk en 50% werken is te weinig. M'n collega's zijn nogal radeloos omdat ze me meer nodig hebben. Ik heb de afgelopen week vrij gehad en denk dat ik komende week naar 75% ga.quote:Op zondag 27 oktober 2019 06:18 schreef Seven. het volgende:
Hoe gaat het nu Claudia, nog steeds vooruitgang?
Hartkloppingen zijn misschien wel een teken dat 75% iets te voortvarend is . Rustig aftasten wat kan en wat niet .quote:Op zondag 27 oktober 2019 08:01 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het gaat nog steeds heel goed! Het is wel waanzinnig druk op m'n werk en 50% werken is te weinig. M'n collega's zijn nogal radeloos omdat ze me meer nodig hebben. Ik heb de afgelopen week vrij gehad en denk dat ik komende week naar 75% ga.
Gisteravond ging het wel even niet zo goed, met name door hartkloppingen. Ik ben nog niet fit en zit daardoor niet lekker in m'n vel. Hopelijk wordt dat gauw beter.
Nou dat inderdaad en ook wat Roos zegt. Rustig aanquote:Op zondag 27 oktober 2019 08:29 schreef Seven. het volgende:
[..]
Hartkloppingen zijn misschien wel een teken dat 75% iets te voortvarend is . Rustig aftasten wat kan en wat niet .
Ja, maar wel met de elektrische fiets. En niet elke dag, want dat trek ik nog niet. Vandaag ben ik een dag thuis.quote:Op dinsdag 5 november 2019 11:16 schreef Smallish het volgende:
Fiets je iedere dag ook nog dat hele eind op en neer?
Op m'n werk denk ik dan dat het wel gaat en thuis ben ik ineens niks meer waard. Ik wil meer dan ik kan, maar het is wat het is.quote:Op dinsdag 5 november 2019 11:18 schreef Smallish het volgende:
Ah, dat scheelt. Makkelijk gezegd, maar neem je tijd, hoor. Zo instorten na een hele dag werken is niet bepaald de bedoeling, toch?
Precies. Ik voel me te snel schuldig dat ik niet meer doe als ik me goed voel, maar ik moet er juist voor zorgen dat ik me goed blijf voelen. Zo'n terugval als ik vandaag bijvoorbeeld heb is niet goed. Liever twee halve dagen prima werken dan één volle dag maken en de volgende dag op de bank hangen.quote:Op dinsdag 5 november 2019 11:24 schreef Smallish het volgende:
Ja, dat is waardeloos. Maar wat je zegt: het is wat het is. Beter eerder stoppen dan en jezelf verrassen met hoe oké je je dan ineens blijkt te voelen. Al is dat ook makkelijk gezegd.....
En dat is nou precies waar een integratie voor bedoeld is, uitvogelen wat je wél kan zonder in te storten. Het mag je herstel niet in de weg staan en instorten is een teken dat je te hard pusht. Maar dat weet je wel .quote:Op dinsdag 5 november 2019 11:26 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Precies. Ik voel me te snel schuldig dat ik niet meer doe als ik me goed voel, maar ik moet er juist voor zorgen dat ik me goed blijf voelen. Zo'n terugval als ik vandaag bijvoorbeeld heb is niet goed. Liever twee halve dagen prima werken dan één volle dag maken en de volgende dag op de bank hangen.
Het is eerder bij me opgekomen om het er met m'n longarts over te hebben, maar een mogelijk verband leek me vergezocht. Dat lijkt het me nog steeds, bijvoorbeeld omdat nooit is aangetoond dat ik een longontsteking had en omdat ik beter werd na een hoop antibiotica. Maar ik heb binnenkort weer een afspraak met de longarts en zou ernaar kunnen vragen.quote:Wereldgezondheidsorganisatie roept landen op om te zoeken naar eerdere coronagevallen
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) vraagt landen om mogelijke besmettingen te onderzoeken die speelden voordat het coronavirus wereldwijd werd waargenomen. De oproep volgt kort nadat een Frans ziekenhuis heeft vastgesteld dat een patiënt met een longontsteking in december al Covid-19 had. Dat zou betekenen dat het virus veel eerder rondzwierf dan oorspronkelijk werd gedacht.
„Dit geeft een heel nieuw beeld op alles”, reageert WHO-woordvoerder Christian Lindmeier dinsdag. Onderzoek naar eerdere gevallen van het virus moet meer inzicht geven op hoe het virus zich heeft verspreid. Specifiek moet gekeken worden naar longontstekingen in 2019 waar tot nu toe nog geen directe verklaring voor was.
Het ziekenhuis in Frankrijk testte monsters van voormalige patiënten met een longontsteking. Daaruit bleek dat een Franse visboer al op 27 december het virus had, bijna een maand voordat de Franse regering de eerste besmettingen meldde. China lichtte op 31 december de WHO in over de ontwikkelende epidemie. Tot nu toe werd ervan uitgegaan dat het virus zich pas vanaf januari in Europa verspreidde.
Aangezien alles er op wijst dat het virus uit de Chinese stad Wuhan komt, gaan onderzoekers ervan uit dat de vroege patiënt in Frankrijk in contact is geweest met iemand die kort daarvoor in China was geweest. De visboer had verder geen connecties met dat land en had de periode voor de besmetting geen reizen naar het buitenland gemaakt. Verder onderzoek moet uitwijzen hoe hij het coronavirus heeft opgelopen.
Zou wel heel opvallend zijn als er een verband blijkt te zijn maar ik zou ook zeker de vraag stellen.quote:Op dinsdag 5 mei 2020 23:59 schreef Claudia_x het volgende:
Ik kwam net dit bericht tegen:
[..]
Het is eerder bij me opgekomen om het er met m'n longarts over te hebben, maar een mogelijk verband leek me vergezocht. Dat lijkt het me nog steeds, bijvoorbeeld omdat nooit is aangetoond dat ik een longontsteking had en omdat ik beter werd na een hoop antibiotica. Maar ik heb binnenkort weer een afspraak met de longarts en zou ernaar kunnen vragen.
Heel goed, geheel hersteld. En daar ben ik zó blij mee!quote:Op woensdag 6 mei 2020 00:03 schreef Seven. het volgende:
[..]
Zou wel heel opvallend zijn als er een verband blijkt te zijn maar ik zou ook zeker de vraag stellen.
Hoe gaat het nu met jou?
het is je gegundquote:Op woensdag 6 mei 2020 00:05 schreef Claudia_x het volgende:
Ik had recent eigenlijk al een ct-scan en een afspraak met de longarts staan, maar die heb ik zelf laten verplaatsen in verband met de coronaperikelen. In juni moet ik nu bij het ziekenhuis langsgaan. Maar ik weet toch al wat de conclusie is: geheel gezond.
quote:When the virus does cause symptoms, common ones include fever, body ache, dry cough, fatigue, chills, headache, sore throat, loss of appetite, and loss of smell. In some people, COVID-19 causes more severe symptoms like high fever, severe cough, and shortness of breath, which often indicates pneumonia.
People with COVID-19 are also experiencing neurological symptoms, gastrointestinal (GI) symptoms, or both. These may occur with or without respiratory symptoms.
For example, COVID-19 affects brain function in some people. Specific neurological symptoms seen in people with COVID-19 include loss of smell, inability to taste, muscle weakness, tingling or numbness in the hands and feet, dizziness, confusion, delirium, seizures, and stroke. (Bron)
Ik heb toen meegelezen. En terug kijkend, zijn dit verschijnselen die bij een corona-infectie horen.quote:Op woensdag 6 mei 2020 00:15 schreef Claudia_x het volgende:
Wel handig, dit topic, want ik kan nu mijn eigen symptomen teruglezen. In het begin waren dat: felle pijn, verhoging en koorts, hoest, vermoeidheid, keelpijn, ademhalingsproblemen, verdenking van longontsteking i.v.m. mogelijk vocht in de longen.
[..]
Het lijkt me ook nog steeds heel onwaarschijnlijk omdat het bij mij in mei (!) begon. En ik zou niet weten hoe ik zoiets op heb kunnen lopen. Maar ik zou inderdaad wel nieuwsgierig ernaar zijn of ik anti-lichamen heb aangemaakt.quote:Op woensdag 6 mei 2020 00:18 schreef capricia het volgende:
[..]
Ik heb toen meegelezen. En terug kijkend, zijn dit de verschijnselen die bij een corona-infectie horen.
Hoeft het niet te zijn geweest, natuurlijk.
Hopelijk kun je in de nabije toekomst jezelf laten testen op anti-lichamen.
Het zal ook wel niet. Mei 2019.quote:Op woensdag 6 mei 2020 00:20 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het lijkt me ook nog steeds heel onwaarschijnlijk omdat het bij mij in mei (!) begon. En ik zou niet weten hoe ik zoiets op heb kunnen lopen. Maar ik zou inderdaad wel nieuwsgierig ernaar zijn of ik anti-lichamen heb aangemaakt.
Het is een enorm gat t.o.v. de Franse patiënt in december. Maar toch, in het artikel wordt gevraagd om te kijken naar alle onverklaarde longontstekingen in 2019.quote:
Ik denk het ook niet hoor maar ze proberen natuurlijk alles uit te zoeken. Ik ben ook wel benieuwd eigenlijk, of je anti-lichamen hebt aangemaakt.quote:Op woensdag 6 mei 2020 00:24 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het is een enorm gat t.o.v. de Franse patiënt in december. Maar toch, in het artikel wordt gevraagd om te kijken naar alle onverklaarde longontstekingen in 2019.
Van een longontsteking ben je natuurlijk ook gewoon echt ziek. Ik neem aan dat je D-dimeer verhoogd was? Dat kan op een longembolie duiden maar dat hoeft niet zo te zijn. Bij een lage D-dimeer is een longembolie onwaarschijnlijk en toch heb ik dat een paar keer gehad.quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:20 schreef Momo het volgende:
Ik heb ook eind oktober/begin november een longontsteking gehad en verder alle symptomen. Op de spoedeisende hulp geweest omdat ik mij zo bagger voelde. In de ochtend heen gegaan, een bepaalde bloedwaarden was hoog met relatie tot bloedstolling. Ze hebben testen gedaan inclusief CT scan om te zoeken voor longembolie, niks gevonden. In de avond weer naar huis. Heeft mij 6 weken geduurd om hiervan te herstellen. Het lijkt heel erg op Corona ook met die bloedstolling. Maarja lijkt mij sterk dat het Corona was eigenlijk.
Klopt mijn D-dimeer was verhoogd.quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:40 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Van een longontsteking ben je natuurlijk ook gewoon echt ziek. Ik neem aan dat je D-dimeer verhoogd was? Dat kan op een longembolie duiden maar dat hoeft niet zo te zijn. Bij een lage D-dimeer is een longembolie onwaarschijnlijk en toch heb ik dat een paar keer gehad.
Dit klinkt plausibel:quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:24 schreef laziness het volgende:
Ik las toevallig net dit artikel over wanneer ontstaan en gaan verspreiden.
https://edition.cnn.com/2(...)ndex.html?theme=dark
En dan staat er toch weer dit:quote:It's very recent," Balloux said. "We are really, really, really confident that the host jump happened late last year."
quote:They also found genetic evidence that supports suspicions the virus was infecting people in Europe, the US and elsewhere weeks or even months before the first official cases were reported in January and February. It will be impossible to find the "first" patient in any country, Balloux said.
Het is voor mij nog steeds moeilijk te begrijpen hoe het kan dat ik plotseling lange tijd doodziek werd. Door wat we nu meemaken met het Coronavirus kan ik me daar wat makkelijker bij neerleggen. Klaarblijkelijk hebben we allerlei ziektebronnen die nog grotendeels een mysterie voor ons zijn. Als het geen Coronavirus was dat bij mij ellende heeft veroorzaakt, dan was het iets anders. Ik zou graag willen weten wat het was, maar de kans is klein dat ik daar nog achterkom.quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:09 schreef Leandra het volgende:
Overigens zou het me niet verbazen als je inderdaad een vroege variant hebt gehad.
Ik denk ook dat je nu met die symptomen en zo ziek als je was op de IC beland zou zijn.
En zo ver je weet, heb je niemand besmet, toch!?quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:49 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het is voor mij nog steeds moeilijk te begrijpen hoe het kan dat ik plotseling lange tijd doodziek werd. Door wat we nu meemaken met het Coronavirus kan ik me daar wat makkelijker bij neerleggen. Klaarblijkelijk hebben we allerlei ziektebronnen die nog grotendeels een mysterie voor ons zijn. Als het geen Coronavirus was dat bij mij ellende heeft veroorzaakt, dan was het iets anders. Ik zou graag willen weten wat het was, maar de kans is klein dat ik daar nog achterkom.
De voorwaarden om naar de IC te gaan zijn altijd hetzelfde (ondersteuning nodig hebben bij ademhaling of bloedsomloop) en niet veranderd door corona, als je in november niet ziek genoeg was om op de IC te liggen ben je dat nu ook niet, wat de onderliggende oorzaak ook mag zijn.quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:09 schreef Leandra het volgende:
Als dat zo zou zijn dan is het waarschijnlijk dus ook niet ontstaan door een vleermuis, maar dan zal er een superspreader op de markt in Wuhan zijn geweest.
Overigens zou het me niet verbazen als je inderdaad een vroege variant hebt gehad.
Ik denk ook dat je nu met die symptomen en zo ziek als je was op de IC beland zou zijn.
Het D-dimeer is heel vaak verhoogd bij een longontsteking, het wordt aangemaakt bij longembolieën, maar ook bij allerlei ontstekingsprocessen in je lijf, zoals een longontsteking. De standaard hersteltijd van een longontsteking is 6-8 weken, dat je zo lang moest herstellen is dus ook helemaal normaal en wijst niet op iets abnormaals als corona.quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:20 schreef Momo het volgende:
Ik heb ook eind oktober/begin november een longontsteking gehad en verder alle symptomen. Op de spoedeisende hulp geweest omdat ik mij zo bagger voelde. In de ochtend heen gegaan, een bepaalde bloedwaarden was hoog met relatie tot bloedstolling. Ze hebben testen gedaan inclusief CT scan om te zoeken voor longembolie, niks gevonden. In de avond weer naar huis. Heeft mij 6 weken geduurd om hiervan te herstellen. Het lijkt heel erg op Corona ook met die bloedstolling. Maarja lijkt mij sterk dat het Corona was eigenlijk.
Wat @AnneX zegt is een goede suggestie, ik denk dat de kans klein is dat dit corona was, maar de longarts kan allicht je scans opnieuw bekijken om te zien of het er in retrospect toch bij zou kunnen passen.quote:Op woensdag 6 mei 2020 08:49 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het is voor mij nog steeds moeilijk te begrijpen hoe het kan dat ik plotseling lange tijd doodziek werd. Door wat we nu meemaken met het Coronavirus kan ik me daar wat makkelijker bij neerleggen. Klaarblijkelijk hebben we allerlei ziektebronnen die nog grotendeels een mysterie voor ons zijn. Als het geen Coronavirus was dat bij mij ellende heeft veroorzaakt, dan was het iets anders. Ik zou graag willen weten wat het was, maar de kans is klein dat ik daar nog achterkom.
Jep, het gezwel (een ontsteking) kwam er op een gegeven moment bij en dat bleek na lange tijd net buiten de longen te zitten. De klachten die ik had waren er grotendeels uit te verklaren: pijn doordat het longvlies werd geprikkeld, ademhalingsproblemen doordat het bij m'n longen zat, tintelingen/doof gevoel door hyperventileren. Maar wat het gezwel precies veroorzaakte, is nooit duidelijk geworden. Bovendien had ik lang ervoor al klachten (dik twee maanden). Het is ook nooit duidelijk geworden of het beeld bij een virale of bacteriële infectie paste. Dat maakte diagnostiseren ook zo moeilijk, dat foto's, bloedwaarden en analyses van biopten steeds geen duidelijk beeld lieten zien.quote:Op woensdag 6 mei 2020 14:59 schreef AnneX het volgende:
[..]
En zo ver je weet, heb je niemand besmet, toch!?
In gezin, in familie, op het werk.
Ms. kan de longarts de eerdere ct scans vergelijken met de beelden van zg. corona longen, die nu bekend zijn.
Er was bij jou toch sprake van een gezwel, hoog in de longen, die mettertijd is geslonken.
Tintelingen rond mond, in ledematen kunnen gerelateerd zijn aan hyperventileren, vanwege spanning oa.
Klopt. M'n vitale functies zijn altijd goed geweest. Ik had veel pijn en het duurde allemaal erg lang, maar het is zelfs nooit genoeg geweest voor een ziekenhuisopname.quote:Op woensdag 6 mei 2020 21:40 schreef Merel1808 het volgende:
[..]
De voorwaarden om naar de IC te gaan zijn altijd hetzelfde (ondersteuning nodig hebben bij ademhaling of bloedsomloop) en niet veranderd door corona, als je in november niet ziek genoeg was om op de IC te liggen ben je dat nu ook niet, wat de onderliggende oorzaak ook mag zijn.
Goede suggestie. Ik weet nog dat op de MRI-scan een lokale verdikking van het longvlies was te zien, zoals bij een mesothelioom (asbestkanker). Ik heb niet eerder gelezen dat zoiets past bij scans van coronalongen.quote:Wat @:anneX zegt is een goede suggestie, ik denk dat de kans klein is dat dit corona was, maar de longarts kan allicht je scans opnieuw bekijken om te zien of het er in retrospect toch bij zou kunnen passen.
Ik heb helemaal geen restverschijnselen, waar ik dolgelukkig mee ben. Het heeft wel lang geduurd voor ik weer de oude was, maar ik ben dan ook vijf maanden ziek geweest.quote:Op woensdag 6 mei 2020 22:23 schreef capricia het volgende:
@:claudia_x
Hoe is het nu? Heb je nog restverschijnselen, of is alles over gegaan?
En het kwam vanzelf en is uiteindelijk ook vanzelf weer weg gegaan?quote:Op woensdag 6 mei 2020 22:29 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik heb helemaal geen restverschijnselen, waar ik dolgelukkig mee ben. Het heeft wel lang geduurd voor ik weer de oude was, maar ik ben dan ook vijf maanden ziek geweest.
Het is na veel antibioticakuren weggegaan. Ik weet niet of dat de oplossing is geweest, maar ik denk het wel.quote:Op woensdag 6 mei 2020 22:59 schreef capricia het volgende:
[..]
En het kwam vanzelf en is uiteindelijk ook vanzelf weer weg gegaan?
Echt zo heftig. Je zoekt toch een verklaring voor wat je nu eigenlijk onder de leden had.
Beter nog.quote:Op donderdag 4 juni 2020 22:44 schreef Claudia_x het volgende:
Het nare gevoel is al weg. Ik vond het wel even lastig om weer naar het ziekenhuis te gaan, maar het is natuurlijk hartstikke fijn om er gezond weg te kunnen lopen. Ik bof maar.
Mooi . Ja, je boft dat het over is en dat het niets blijvends was. Fijn dat je dit nu kan afsluiten!quote:
Nou, inderdaad!quote:
Aantal mensen hier die ik echt graag mag. Jij dus ook, Blues.quote:Op vrijdag 5 juni 2020 22:05 schreef Blues het volgende:
Bijgelezen Claudia ergens snap ik wel dat je aan Covid dacht maar ook weer echt máánden geleden.. maar ja, je weet het niet.
En ergens lichamelijk van herstellen loopt meestal niet synchroon met de mentale klap die langzaam moet slijten.
/been there done that
En soms is FOK! echt handig he als dagboek en het terugkijken
Tx! Weet niet waaromquote:Op vrijdag 5 juni 2020 23:28 schreef Smallish het volgende:
Aantal mensen hier die ik echt graag mag. Jij dus ook, Blues.
Dit idd, het lijkt me dat die dat ook gewoon wil weten en het niet zo geweldig vindt dat je niet voorbij de afwimpelende huisartsassistente komt.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Wat rot, Claudia, dat je weer in een dergelijke onzekere periode zit en je zorgen maakt.
Kun je met je behandelend arts uit het ziekenhuis contact opnemen? Kan hij wellicht iets voor je betekenen in het kader van een snellere controle?
Nou ja, ik moet de hand ook in eigen boezem steken. De assistente moet bepalen wie op gesprek mag komen en wie niet. Zij kent mijn medische voorgeschiedenis niet. Ik heb er wel wat over geprobeerd te vertellen, maar ik wil ook niet overkomen als een hypochonder en ik wil niet iemand zijn die op hoge poten aandacht eist terwijl er een goede reden is om me niet (meteen) langs te laten komen. Dus tijdens zo'n gesprek bagatelliseer ik mijn eigen situatie misschien. Deed ik vorig jaar ook regelmatig.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 11:22 schreef Predator40 het volgende:
vervelend !! en vreemd dat je gewoon afgewimpeld word, ik hoor dat vaak bij huisartsen, ik zou het niet accepteren.
Dat was ook mijn idee. De vorige keer was de ontstekingswaarde aanleiding om me door te sturen naar het ziekenhuis. Overigens was er ook vorig jaar bij mij niet een duidelijk beeld van wel/geen longontsteking en wel/geen bacteriële infectie. Ik vrees dat ik wel vaker een lastig (want onduidelijk) geval ben.quote:laat anders ook even je bloed prikken ( kan met een simpel prikje in je vinger ) en de ontstekingswaardes meten
( kost de huisarts 10 minuten )
dan weet je of je echt een longontsteking bent aan het ontwikkelen.
wij doen het naj elke verkoudheid bij mijn vrouw, die heeft een paar jaar geleden met een dubbele longontsteking in het ziekenhuis gelegen door een simpele verkoudheid, ze kan zelf het slijm niet ophoesten door een spierziekte.
Ik zou dan eerder aandringen op het bij de huisarts langs mogen komen. Mijn dossier is in principe afgesloten en longartsen hebben nu ook wel wat beters te doen dan zorg verlenen aan mensen die de huisarts omzeilen, lijkt me?quote:Op woensdag 28 oktober 2020 11:24 schreef Nijna het volgende:
Ik begrijp je angst om weer in dezelfde situatie terecht te komen, zou ik denk ik ook hebben...
Is het nog een optie om de longarts te bellen om te overleggen? Ik weet niet of je dossier echt afgesloten is, maar misschien kan je het proberen?
Wellicht de test afwachten.
Dat is ook hoe ik er nu over denk: even aankijken. Maar ja, hoe lang is even? Mij leek dat na 2,5 week aanmodderen wel het moment was aangebroken om de huisarts te bellen.quote:Ik snap dat huisartsen het druk hebben en liever geen mensen met klachten zien, maar ik snap wel dat je liefst toch gezien wordt. Ik zou ook vooral niet te lang "aanzien", als jij je zorgen maakt gewoon weer bellen.
Je kan prima begrip hebben, maar je mag evengoed wel voor jezelf opkomen (volgens mij kan dat ook op een nette manier).
wij konden per direct naar het ziekenhuis een aantal jaar geleden, ontstekingswaardes 30x zo hoog als het maximaal mag zijn !!! kon zelfs amper meer gemeten worden 300+ ipv maximaal 10quote:Op woensdag 28 oktober 2020 12:52 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Nou ja, ik moet de hand ook in eigen boezem steken. De assistente moet bepalen wie op gesprek mag komen en wie niet. Zij kent mijn medische voorgeschiedenis niet. Ik heb er wel wat over geprobeerd te vertellen, maar ik wil ook niet overkomen als een hypochonder en ik wil niet iemand zijn die op hoge poten aandacht eist terwijl er een goede reden is om me niet (meteen) langs te laten komen. Dus tijdens zo'n gesprek bagatelliseer ik mijn eigen situatie misschien. Deed ik vorig jaar ook regelmatig.
[..]
Dat was ook mijn idee. De vorige keer was de ontstekingswaarde aanleiding om me door te sturen naar het ziekenhuis. Overigens was er ook vorig jaar bij mij niet een duidelijk beeld van wel/geen longontsteking en wel/geen bacteriële infectie. Ik vrees dat ik wel vaker een lastig (want onduidelijk) geval ben.
Ja, dat aandikken is waar ik niet zo goed in ben. Ik lig ook niet bepaald te creperen nu.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 11:40 schreef Mammietje het volgende:
Gewoon een beetje aandringen hoor, geef ook je angst aan en desnoods dik je het maar wat aan, het gaat om je gezondheid.
Ik was het nooit en het maakt me daarom wel wat ongerust dat ik nu in een min of meer vergelijkbare situatie zit.quote:Vervelend zeg, van die klungelperiodes. Ben zelf ook zo'n ontstekingsgevoelig mens. Als de weerstand ff minder wordt, loop je het één na het ander op en blijf je klungelen. Tja en het is natuurlijk ook niet uit te sluiten dat je alsnog covid opgelopen hebt. Hoop het niet voor je.
Primitieve toestanden in een ontwikkeld land.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 12:59 schreef Predator40 het volgende:
[..]
wij konden per direct naar het ziekenhuis een aantal jaar geleden, ontstekingswaardes 30x zo hoog als het maximaal mag zijn !!! kon zelfs amper meer gemeten worden 300+ ipv maximaal 10
nu laten we het standaard gewoon doen na elke verkoudheid zelfs in het buitenland, alleen in australie konden ze geen vingerprik test doen en moesten er gewoon 2 buisjes bloed afgenomen worden
Over nagedacht maar lijkt me niet zo zinnig. Ze zou dan denk ik even naar m'n longen willen luisteren en eventueel een vingerprik nemen.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 13:01 schreef douche-eendje het volgende:
Claudia, is er een mogelijkheid om eerst een telefonische afspraak te krijgen bij je huisarts waarin je deze zorgen kan uiten?
Sterkte
Ik snap niet waarom dit niet zinnig zou zijnquote:Op woensdag 28 oktober 2020 13:02 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Over nagedacht maar lijkt me niet zo zinnig. Ze zou dan denk ik even naar m'n longen willen luisteren en eventueel een vingerprik nemen.
Dit, Claudia. Gewoon doen. Niet wachten.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 13:10 schreef Doedezemaar het volgende:
Als jij de huisarts belt, dan is dat niet zomaar he? Nogmaals bellen, en juist wel je voorgeschiedenis noemen en aandringen op telefonisch overleg met je huisarts zelf en die huisarts zelf de inschatting laten maken of hij/zij je moet zien
Sterker nog, daar zijn we voorquote:Op woensdag 28 oktober 2020 17:06 schreef sigme het volgende:
De keren dat ik een specialist heb moeten bezoeken en dat er ook werkelijk iets aan de hand was, kreeg ik een aantal keer de mededeling dat ik bij vragen/zorgen/klachten binnen 1 jaar de poli moet bellen. Ik denk dat dat de garantietermijn is?
In elk geval; als je er bij de huisarts opnieuw niet voldoende doorkomt: bel je specialist/ziekenhuis/poli! Ook die zijn best in staat je af te poeieren als ze dat willen, je mag ze echt wel even raadplegen.
Het duurde wat langer dan ik had verwacht tot ik de uitslag van de test had (die weer negatief was). En toen was het alweer weekeinde en dacht ik: ik kijk het wel even aan. Het ging ook wat beter, maar nu is het toch weer aanrommelen. Ik hoest vandaag bijvoorbeeld flink en ik ben erg moe. Ik heb net de huisarts dus alsnog gebeld en ik kan er eind van de ochtend terecht.quote:Op maandag 2 november 2020 19:24 schreef loveli het volgende:
Ik kwam even kijken hoe het gaat. Heb je de huisarts al gesproken en ben je serieus genomen?
Ik heb natuurlijk vorig jaar het idee gehad dat het iets eenmaligs was, dus er was geen reden om er afspraken over te maken. En mijn ervaring met de huisarts is tot nog toe dat ik er goed terecht kan. Ik zal dit wel meenemen als er toch iets aan de hand blijkt te zijn (bijv. een longontsteking).quote:Op maandag 2 november 2020 21:41 schreef Roosgeluk het volgende:
Ik leef met je mee,
Je mag echt voor je zelf opkomen hoor.
Met jouw voorgeschiedenis van maar een jaar terug is het geen goed plan om dit jaar ook iets op te lopen op je longen.
Als je je huisarts spreekt (irl of via de telefoon) misschien een plan de campagne afspreken met welke klachten je wanneer en waar meldt. En dat dat op een plek in je dossier geschreven wordt dat de assistenten het kunnen lezen.
Of dat je alvast een recept voorgeschreven krijgt (en ophaalt bij de apotheek) met "in geval van" medicatie.
Dit heb ik in het verleden ook al eens gedaan. En was voor mijn gemoedsrust ook heel fijn het al in huis te hebben.
Fijn dat er in elk geval even gekeken wordt! Sterktequote:Op dinsdag 3 november 2020 09:47 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het duurde wat langer dan ik had verwacht tot ik de uitslag van de test had (die weer negatief was). En toen was het alweer weekeinde en dacht ik: ik kijk het wel even aan. Het ging ook wat beter, maar nu is het toch weer aanrommelen. Ik hoest vandaag bijvoorbeeld flink en ik ben erg moe. Ik heb net de huisarts dus alsnog gebeld en ik kan er eind van de ochtend terecht.
Jawel hoor. Het is een beetje lastig dat in een jaar tijd alle huisartsen uit mijn praktijk weg zijn gegaan en er niemand meer zit die mij en mijn voorgeschiedenis kent. En net ervoor had ik met een verhuizing te maken en heb ik van mijn vertrouwde huisartsen afscheid moeten nemen. Ik heb er wat moeite mee dat een nieuw iemand even luistert naar m'n longen en zegt dat het wel goed zit. Dat heb ik vorig jaar ook meegemaakt en het zat niet goed. Maar ja, ik moet het proces ook gewoon vertrouwen. Ik merk het bovendien vanzelf wel als er meer aan de hand is.quote:Op dinsdag 3 november 2020 18:36 schreef Smallish het volgende:
Heb je hier zelf vrede mee, @:Claudia_x ?
O, dat van die wisselende huisartsen komt niet lekker uit, nee. Dat is vervelend.quote:Op dinsdag 3 november 2020 19:31 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Jawel hoor. Het is een beetje lastig dat in een jaar tijd alle huisartsen uit mijn praktijk weg zijn gegaan en er niemand meer zit die mij en mijn voorgeschiedenis kent. En net ervoor had ik met een verhuizing te maken en heb ik van mijn vertrouwde huisartsen afscheid moeten nemen. Ik heb er wat moeite mee dat een nieuw iemand even luistert naar m'n longen en zegt dat het wel goed zit. Dat heb ik vorig jaar ook meegemaakt en het zat niet goed. Maar ja, ik moet het proces ook gewoon vertrouwen. Ik merk het bovendien vanzelf wel als er meer aan de hand is.
Vervelend van die wisselingen. En misschien lees ik teveel tussen de regels maar het klinkt een klein beetje alsof je er nog niet gerust op bent.quote:Op dinsdag 3 november 2020 19:31 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Jawel hoor. Het is een beetje lastig dat in een jaar tijd alle huisartsen uit mijn praktijk weg zijn gegaan en er niemand meer zit die mij en mijn voorgeschiedenis kent. En net ervoor had ik met een verhuizing te maken en heb ik van mijn vertrouwde huisartsen afscheid moeten nemen. Ik heb er wat moeite mee dat een nieuw iemand even luistert naar m'n longen en zegt dat het wel goed zit. Dat heb ik vorig jaar ook meegemaakt en het zat niet goed. Maar ja, ik moet het proces ook gewoon vertrouwen. Ik merk het bovendien vanzelf wel als er meer aan de hand is.
Ik vind het niet normaal dat ik nu de vierde week van klachten inga. En vooralsnog wordt het hoesten er niet beter op en voel ik me nog steeds heel moe en doe ik nauwelijks iets (ik slik al standaard vitamine D). Het is ook een wat merkwaardig hoestje vind ik; ik heb het gevoel dat ik wat moeizamer adem. Maar ja, misschien ben ik er te veel op gefixeerd. Als je erg let op wat je lichaam doet lijkt er ineens veel mis.quote:Op dinsdag 3 november 2020 21:19 schreef Seven. het volgende:
[..]
Vervelend van die wisselingen. En misschien lees ik teveel tussen de regels maar het klinkt een klein beetje alsof je er nog niet gerust op bent.
De huisarts vond dat wel 'normaal' of in ieder geval niet vreemd? Vier weken met klachten is best lang. Had ze daar ook een verklaring voor?quote:Op dinsdag 3 november 2020 21:31 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik vind het niet normaal dat ik nu de vierde week van klachten inga. En vooralsnog wordt het hoesten er niet beter op en voel ik me nog steeds heel moe en doe ik nauwelijks iets (ik slik al standaard vitamine D). Het is ook een wat merkwaardig hoestje vind ik; ik heb het gevoel dat ik wat moeizamer adem. Maar ja, misschien ben ik er te veel op gefixeerd. Als je erg let op wat je lichaam doet lijkt er ineens veel mis.
Ik heb gedaan wat ik moest doen: even door iemand met verstand van zaken naar me laten kijken. Dus ik ga het nu van me afzetten. Ik ben er gerust genoeg op!
Dat je lang klachten kunt blijven houden na een virale infectie.quote:Op woensdag 4 november 2020 09:15 schreef miss_sly het volgende:
[..]
De huisarts vond dat wel 'normaal' of in ieder geval niet vreemd? Vier weken met klachten is best lang. Had ze daar ook een verklaring voor?
Och Claudia, wat rot toch weer.quote:Op dinsdag 10 november 2020 09:05 schreef Claudia_x het volgende:
Gisteren ging het dan toch ineens slechter. Ik werd in de loop van dag heel moe en flauw, had rugpijn en druk op de borst. Ik ben naar de huisarts gegaan die me heeft doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Daar ben ik volledig doorgelicht, van bloedonderzoek tot ct-scan. Niks te zien, geen verklaring. Fijn natuurlijk, maar wat is er nou toch aan de hand? Ik heb een dezer dagen een belafspraak met de longarts.
Vandaag voel ik me weer iets slechter. Ik word er wat moedeloos van omdat ik geen idee heb wat ik eraan kan doen. Lijdzaam ondergaan, dat is het wel.
Het enige wat echt hetzelfde is, is dat ik telkens wat opknap om vervolgens een nieuw symptoom te krijgen. Het grootste verschil is dat ik vorig jaar steeds een (wat) hogere temperatuur had; nu zit mijn temperatuur op een normaal niveau. Dat vind ik best geruststellend.quote:Op dinsdag 10 november 2020 09:39 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Och Claudia, wat rot toch weer.
Lijkt het voor je gevoel op vorig jaar, of voelt het toch anders?
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt
Nou sterkte dan!quote:Op dinsdag 10 november 2020 09:05 schreef Claudia_x het volgende:
Gisteren ging het dan toch ineens slechter. Ik werd in de loop van dag heel moe en flauw, had rugpijn en druk op de borst. Ik ben naar de huisarts gegaan die me heeft doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Daar ben ik volledig doorgelicht, van bloedonderzoek tot ct-scan. Niks te zien, geen verklaring. Fijn natuurlijk, maar wat is er nou toch aan de hand? Ik heb een dezer dagen een belafspraak met de longarts.
Vandaag voel ik me weer iets slechter. Ik word er wat moedeloos van omdat ik geen idee heb wat ik eraan kan doen. Lijdzaam ondergaan, dat is het wel.
Zijn er nog plannen voor verder onderzoek? Wat voor foto's hebben ze gemaakt?quote:Op dinsdag 10 november 2020 20:10 schreef Academicus het volgende:
[..]
Nou sterkte dan!
Ik zit ook in zo'n traject. Lang verhaal kort: maanden gerochel in de longen, plots een week bloed ophoesten, nu kouden rillingen, nachtzweten en veel hoesten. Corona-test gedaan, negatief, longfoto's laten maken: geen afwijkingen. Maar toch blijf ik al die klachten houden. Ik heb drie jaar geleden een dubbele longontsteking gehad en die werd pas behandeld nadat ik mezelf al kotsend & met koorts naar het ziekenhuis had gesleept en er op stond dat een arts me zou zien. Pas drie artsen later werd een dubbele longontsteking geconstateerd en mocht ik direct door voor opname
Sure, maar dat wordt me vaak net iets te gemakkelijk gezegd.quote:Tegelijkertijd ben ik inmiddels ook zo ervaren dat ik weet dat je zorgen maken over klachten, je ook daadwerkelijk klachten gaat geven. Onderschat in deze ook niet de kracht van je eigen denken. Maar dit terzijde.
Dat hoor ik morgen bij de huisarts, maar ik zal wijzen op de eerdere longontsteking die ik heb gehad. Ik zal waarschijnlijk wel antibiotica krijgen en als dat aanslaat ben ik tevreden. Sowieso moet ik er een gezondere levensstijl op nahouden, dat scheelt al minstens de helft.quote:Op dinsdag 10 november 2020 20:56 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Zijn er nog plannen voor verder onderzoek? Wat voor foto's hebben ze gemaakt?
Sterkte en succes bij de huisarts. Mijn ervaring is in ieder geval dat thoraxfoto's heel beperkte waarde hebben en dat zelfs op een ct-scan veel niet te zien is.quote:Op dinsdag 10 november 2020 21:01 schreef Academicus het volgende:
[..]
Dat hoor ik morgen bij de huisarts, maar ik zal wijzen op de eerdere longontsteking die ik heb gehad. Ik zal waarschijnlijk wel antibiotica krijgen en als dat aanslaat ben ik tevreden. Sowieso moet ik er een gezondere levensstijl op nahouden, dat scheelt al minstens de helft.
Het lichaam is een complexe brij van samenwerkende organen.
Dank je, jij ook met het hele traject. Laten we hopen op het beste.quote:Op dinsdag 10 november 2020 21:07 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Sterkte en succes bij de huisarts. Mijn ervaring is in ieder geval dat thoraxfoto's heel beperkte waarde hebben en dat zelfs op een ct-scan veel niet te zien is.
Lief dat je ernaar vraagt!quote:Op zondag 22 november 2020 06:24 schreef Lemijn het volgende:
Hee Claudia, ik lees dit allemaal nu pas, hoe is het inmiddels? .
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |