quote:Op maandag 2 september 2019 14:17 schreef Claudia_x het volgende:
We hebben heel goed nieuws gehad. Uit de derde punctie is weer niks naar voren gekomen. De MRI-scan laat zien dat het gezwel kleiner is geworden ten opzichte van de eerste ct-scan waarop het gezwel te zien was. Ook is nu te zien dat het gezwel niet is ingegroeid in de structuren eromheen (bijv. spier of kraakbeen, als ik het goed heb begrepen). De diagnose tumor is hiermee wel van de baan.
Het is alleen nog steeds een raadsel wat ik heb. Zoals de longarts het vandaag formuleerde, heb ik een lokale verdikking van het longvlies. Zij en de andere artsen van het streekziekenhuis en het AvL hebben dat niet eerder gezien. Dat wil zeggen, bij deze presentatie is dat dan typisch een mesothelioom, oftewel asbestkanker. Dat is nog wel als theoretische mogelijkheid genoemd door de longarts, maar dat het gezwel kleiner is geworden pleit ertegen.
Wat nu? Dat is nog niet helemaal duidelijk. De arts gaat weer even overleggen omdat ik aangaf nog veel pijn te hebben. Ik krijg waarschijnlijk ofwel ontstekingsremmers ofwel een nieuwe antibioticakuur, maar dan een langere kuur en bovendien een type antibioticum dat beter bij longvlies komt. Over circa zes weken krijg ik weer een CT-scan om te zien of de verdikking verder is geslonken. Het is goed mogelijk dat het lokaal altijd verdikt blijft, maar daar zou ik geen symptomen aan over moeten houden.
De longarts benadrukte telkens dat het heel goed nieuws was terwijl ze in eerdere gesprekken voorzichtig was, dus dat is geruststellend. Het is alleen vervelend dat ik nog steeds niet weet wat ik nu heb en waardoor het komt. Lief grapte nog dat ze wel een wetenschappelijk artikel aan me konden wijden; de longarts gaf nota bene aan dat dat zeker een optie is.
Je mag de poesjes gaan opvoeden! Leuke namen.quote:Op dinsdag 3 september 2019 10:49 schreef Claudia_x het volgende: [..] Ik vind het niet raar. Ik heb bijvoorbeeld geen hoestklachten meer, kan vrijer ademen dan voorheen, heb geen verhoging meer. Mijn gevoel was ook dat ik een ontsteking heb die aan het weggaan is, maar nog niet weg is. En als ik erover nadenk begon de pijn toen ik de MRI-scan kreeg, dus misschien heb ik daar nog wat last van (zoals iemand hier opperde). Of ik adem niet adequaat door de stress van de afgelopen dagen. Ach ja, het blijft gissen.
Raar is vooral dat ik nog steeds geen duidelijke diagnose heb en toch voorlopig klaar ben met de ziekenhuisbezoeken. Pas over zes weken heb ik weer een scan en een bespreking van de uitslag. Tegelijkertijd is het ook fijn om even niet meer naar de huisarts, apotheek, polikliniek en spoedeisende hulp te hoeven.
Wat de poezen betreft: de rooie wordt - het kan niet anders met een Bowie-fan in huis - Ziggy en de ander wordt Hopper. Ze komen morgen. De kinderen zijn door het dolle. Ik heb ze wel alvast uitgelegd dat de katjes eerst moeten wennen. Maar het is natuurlijk vooral voor mij heel leuk, want ik zit nog steeds elke dag thuis en heb straks gezelschap!
Ik snap best dat je het even te kwaad kreeg. Vergeet niet dat je voor dit allemaal losbarstte ook al in een achtbaan gestapt was, één met een prachtresultaat want je hebt er een geweldig huis voor terug gekregen, maar het was evengoed wel een ernstige verstoring van je peace of mind. En dan heb je het huis netjes voor elkaar, krijg je dit voor je kiezen.quote:Op dinsdag 3 september 2019 10:55 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik had het er gisteravond heel moeilijk mee, toen iedereen op bed lag. Ik ben zo bang geweest dat ik dood zou gaan en m'n gezin achter zou laten. De meeste mensen die asbestkanker hebben gaan bijvoorbeeld binnen een jaar dood. Er is geen genezing mogelijk. Met een beetje geluk houd je het iets langer vol dan een jaar. Wat een horror.
Waarom ik nou zo verdrietig was? Angst dat het toch nog een mogelijkheid is? Opgekropte emoties die eruit moesten? Verdriet om al die andere mensen die slecht nieuws krijgen en niet zoveel geluk hebben als ik? Het is gewoon zo'n idioot proces dat we de afgelopen 1,5 maand hebben doorgemaakt.
Ik bedoel ( ik druk me gewoon wat te haastig uit, excuus) dat hopelijk de doktersbezoeken voorlopig niet meer die spanning hebben van ‘mogelijk (heel) slechte uitslag’.quote:Op dinsdag 3 september 2019 11:14 schreef Claudia_x het volgende:
Ik kijk zo uit naar een bed waar katten in komen liggen. Is lang geleden. En helaas willen de kinderen ook een kat in bed, dus we moeten maar zien wie wint.
Als ik verder op ga knappen, zal het wel lukken het achter me te laten. Nu is het nog wat lastig. Ach ja, er zijn geen regels voor hoe je zo'n proces doorloopt.
Ja, allemaal heel waar. We waren vandaag weer even bij de polikliniek om een recept op te halen en het was fijn er eens te komen zonder stikzenuwachtig te zijn. Op zulke momenten merk ik hoeveel stress ik eigenlijk heb (gehad). En besef ik dat het niet zo raar is dat ik me niet meteen volkomen relaxed voel.quote:Op dinsdag 3 september 2019 11:22 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik bedoel ( ik druk me gewoon wat te haastig uit, excuus) dat hopelijk de doktersbezoeken voorlopig niet meer die spanning hebben van ‘mogelijk (heel) slechte uitslag’.
Wat betreft het ruimere ‘achter je laten’, dat gaat natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Het gaat je allemaal niet in de koude kleren zitten, om er nog maar eens een mooi cliché tegenaan te gooien.
quote:Op dinsdag 3 september 2019 11:19 schreef Seven. het volgende:
Dus.. je bent sterk. Dat is zo klaar als een klontje. Maar dat hoef je niet altijd te zijn dus gun jezelf ook gewoon een dip. Het is even enorm kut, en niemand wil dit meemaken maar als jij er doorheen zit, dan is dat gewoon nodig.
Een dubbelvernoeming:quote:Op dinsdag 3 september 2019 18:52 schreef Smallish het volgende:
Althans, Edward Hopper dan, de schilder. Ik weet niet of jullie poezennaam daarvandaan komt.
Da's Jim Hopper uit Stranger Things.quote:
Ik heb op het moment veel tijd voor series, hè. Ik heb net het derde seizoen gezien dat weer erg tof was.quote:Op dinsdag 3 september 2019 23:35 schreef Smallish het volgende:
Heb nu het gevoel lichtelijk wereldvreemd over te komen....
Al heb ik een lange verlanglijst van series waar Stranger Things wél op staat. Dus er is nog hoop!
En hoe dan ook, leuke naam.
Eh, all of the above?quote:Op dinsdag 3 september 2019 10:55 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik had het er gisteravond heel moeilijk mee, toen iedereen op bed lag. Ik ben zo bang geweest dat ik dood zou gaan en m'n gezin achter zou laten. De meeste mensen die asbestkanker hebben gaan bijvoorbeeld binnen een jaar dood. Er is geen genezing mogelijk. Met een beetje geluk houd je het iets langer vol dan een jaar. Wat een horror.
Waarom ik nou zo verdrietig was? Angst dat het toch nog een mogelijkheid is? Opgekropte emoties die eruit moesten? Verdriet om al die andere mensen die slecht nieuws krijgen en niet zoveel geluk hebben als ik? Het is gewoon zo'n idioot proces dat we de afgelopen 1,5 maand hebben doorgemaakt.
quote:Op woensdag 4 september 2019 15:19 schreef yinu het volgende:
Welkom Ziggy en Hopper, ik hoop dat ze ook een topic krijgen... (En Hopper! Einde seizoen 3 van Stranger Things )
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Crosspost:En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt.quote:Op woensdag 4 september 2019 17:50 schreef Claudia_x het volgende:
Wij hebben sinds vandaag weer twee katten in huis:I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:Op woensdag 4 september 2019 17:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]Agossie, wat een scheetjesSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Crosspost:
[..]
En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt.Resistance is futile.
quote:Op woensdag 4 september 2019 17:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zo stoer! Zo klein! Ach gossie. Ik ben heel blij met onze katten maar soms zou ik best nog een setje kittens erbij willen.quote:Crosspost:
[..]
En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt.
Beetje late reactie, maarquote:Op maandag 2 september 2019 14:17 schreef Claudia_x het volgende:
We hebben heel goed nieuws gehad. Uit de derde punctie is weer niks naar voren gekomen. De MRI-scan laat zien dat het gezwel kleiner is geworden ten opzichte van de eerste ct-scan waarop het gezwel te zien was. Ook is nu te zien dat het gezwel niet is ingegroeid in de structuren eromheen (bijv. spier of kraakbeen, als ik het goed heb begrepen). De diagnose tumor is hiermee wel van de baan.
Het is alleen nog steeds een raadsel wat ik heb. Zoals de longarts het vandaag formuleerde, heb ik een lokale verdikking van het longvlies. Zij en de andere artsen van het streekziekenhuis en het AvL hebben dat niet eerder gezien. Dat wil zeggen, bij deze presentatie is dat dan typisch een mesothelioom, oftewel asbestkanker. Dat is nog wel als theoretische mogelijkheid genoemd door de longarts, maar dat het gezwel kleiner is geworden pleit ertegen.
Wat nu? Dat is nog niet helemaal duidelijk. De arts gaat weer even overleggen omdat ik aangaf nog veel pijn te hebben. Ik krijg waarschijnlijk ofwel ontstekingsremmers ofwel een nieuwe antibioticakuur, maar dan een langere kuur en bovendien een type antibioticum dat beter bij longvlies komt. Over circa zes weken krijg ik weer een CT-scan om te zien of de verdikking verder is geslonken. Het is goed mogelijk dat het lokaal altijd verdikt blijft, maar daar zou ik geen symptomen aan over moeten houden.
De longarts benadrukte telkens dat het heel goed nieuws was terwijl ze in eerdere gesprekken voorzichtig was, dus dat is geruststellend. Het is alleen vervelend dat ik nog steeds niet weet wat ik nu heb en waardoor het komt. Lief grapte nog dat ze wel een wetenschappelijk artikel aan me konden wijden; de longarts gaf nota bene aan dat dat zeker een optie is.
quote:Op woensdag 4 september 2019 17:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]KittensSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Crosspost:
[..]
En update: ik ben begonnen met de antibiotica en tegelijk ook met de probiotica (van Winclove, getipt door m'n huisarts). Het zal mij benieuwd of het iets uithaalt."He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Vervelend. Als het niet goed voelt altijd bellen. Zeker als je het zelf niet onder controle krijgt en de artsen ook nog steeds niet 100% weten wat het is.quote:Op donderdag 5 september 2019 22:09 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben de hele week al behoorlijk kortademig en vandaag viel dat me behoorlijk zwaar. Lastig. Waarom is dit er ineens bij gekomen? Zal ik weer naar de huisarts gaan of nog langer afwachten? Ik ben wel klaar met alle ziekenhuisbezoeken. Bovendien wordt er toch niks gedaan als m'n vitale functies in orde zijn. Het is alleen zo rot om voor je gevoel niet genoeg lucht te krijgen. M'n ademhalingsoefeningen helpen vooralsnog niet om het ademen onder controle te krijgen.
Het apparaatje dat ik heb helpt me wel (HyperFree), maar ik blijf het maf vinden dat ik er een nieuw symptoom bij heb gekregen terwijl het algehele beeld is dat ik aan het herstellen ben. Ik kan dat even afschuiven op ongemak onder de MRI-scanner en stress voorafgaand aan een doktersconsult, maar daarna?quote:Op donderdag 5 september 2019 22:38 schreef Lingue het volgende:
[..]
Vervelend. Als het niet goed voelt altijd bellen. Zeker als je het zelf niet onder controle krijgt en de artsen ook nog steeds niet 100% weten wat het is.
Wat mij bij (regelmatige) kortademigheid nog echt wel eens werkt is op blote voeten even aarden met de grond. Bijv op een koude tegelvloer of even buiten over gras/steentjes/zand lopen en he dan concentreren op het contact maken met je ondergrond. Voelen dat he blote voeten zand of steentjes voelen met de wind in je gezicht.
Mij haalt dat dan uit de focus van mijn eigen onregelmatige en kortademige ademhaling.
Misschien dat het kan helpen.
Hopelijk zorgt de kortademigheid niet voor pijn oid.
Kan het eventueel een reactie zijn van de opgehoopte stress tot aan de laatste uitslagen?quote:Op donderdag 5 september 2019 23:09 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het apparaatje dat ik heb helpt me wel (HyperFree), maar ik blijf het maf vinden dat ik er een nieuw symptoom bij heb gekregen terwijl het algehele beeld is dat ik aan het herstellen ben. Ik kan dat even afschuiven op ongemak onder de MRI-scanner en stress voorafgaand aan een doktersconsult, maar daarna?
En tja, het voelt niet goed, maar daar kunnen artsen vaak niks mee. Als je niet aan het doodgaan bent, dan word je doorgaans naar huis gestuurd om het even aan te kijken. Ik denk dat ik maandag de polikliniek longgeneeskunde even bel als ik er dan nog veel last van heb.
Overigens heb ik vele malen liever pijn dan last van benauwdheid. Mijn top 3 van ergste symptomen om te hebben, zijn:
1. Misselijkheid.
2. Benauwdheid / het gevoel niet genoeg lucht te krijgen.
3. Felle hoofdpijn zoals bij migraine.
Hiervandaan: https://samenveerkrachtig(...)wel-en-wat-mag-niet/quote:Toestemming geven om mijn persoonlijke gegevens te delen
Je kunt de bedrijfsarts, behandelend arts of huisarts toestemming geven om medische gegevens op te vragen bij, of te verstrekken aan, een andere arts.
De bedrijfsarts mag alleen medische gegevens van jou opvragen bij een andere arts als dat nodig is. Bijvoorbeeld om specifiek inzicht te krijgen in jouw ziektebeeld, om vervolgens een passend advies te kunnen geven over jouw re-integratie, passend werk of een aangepaste werkplek.
Toestemming voor het opvragen van jouw medische gegevens geef je altijd persoonlijk door een getekende brief (een toestemmingsformulier) zodat er nooit verwarring over kan ontstaan.
In het toestemmingsformulier, geef je aan welke arts(en) informatie over jou mogen opvragen en/of verstrekken.
Daarbij is de gemiddelde arboarts (en UWV-arts) een basisarts met een aanvullende opleiding tot bedrijfsarts, met een beetje pech hebben ze zelfs nooit als arts gewerkt en is "bedrijfsarts" hun specialisatie, en dat denkt dan te kunnen oordelen over de diagnoses van werkelijke specialisten.quote:Op maandag 9 september 2019 12:22 schreef Rewimo het volgende:
Klinkt als mijn bedrijfsarts
Laat je niet onder druk zetten, als ze je niet gelooft, vraag dan om een second opinion.
Het is ongelooflijk naar en frustrerend als zo iemand je niet gelooft. Ze kunnen simpelweg niet overweg met dingen die niet volgens het boekje gaan
Dit vind ik een goed idee; daarmee geef je je longarts wel het recht informatie te verstrekken aan de bedrijfsarts, maar geef je de bedrijfsarts niet het recht informatie op te vragen.quote:Op maandag 9 september 2019 12:33 schreef miss_sly het volgende:
Och, dat kun je zo niet gebruiken nu.
Misschien kan je longarts een e-mail sturen aan de bedrijfsarts met jouw status? Waarmee het een eenrichtingsverkeer is en je dus wel toestemming geeft om je huidige gezondheidstoestand door te geven, maar er niet echt sprake is van een dialoog tussen die twee? Als dat fijner voelt voor je?
Wat zou ik dan precies met mijn longarts moeten overleggen? Je suggestie staat me aan, maar ik weet niet zo goed wat ik moet vragen en kan verwachten. We hebben het altijd vooral gehad over wat ik zou kunnen hebben. Over mijn werk of zo heb ik het nooit met de longarts gehad.quote:Op maandag 9 september 2019 12:27 schreef Leandra het volgende:
[..]
Hiervandaan: https://samenveerkrachtig(...)wel-en-wat-mag-niet/
Overigens snap ik wel dat je het wel overweegt, maar eerlijk gezegd zou ik eerst overleggen met je longarts, ik vind dat die arboarts op het randje van balanceert, want waarschijnlijk heeft ze de gegevens helemaal niet nodig.
Echter: jij bent ziek, hebt al genoeg moeite met het gevecht met je lichaam (en de geestelijke shit die daarbij komt kijken), en hebt waarschijnlijk helemaal geen energie voor een strijd met een arboarts die vooral de bitch wil uithangen omdat ze dat kan.
Normaal zou ik zeggen "Choose your battles" maar met dit soort bitches kun je helemaal niet vechten als je ziek bent, en als je niet ziek bent kom je ze niet tegen.
Dan gaat zij wellicht een diagnose stellen op basis van je scans en bloedwaarden. Misschien ook niet heel handig.quote:Op maandag 9 september 2019 12:51 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wat zou ik dan precies met mijn longarts moeten overleggen? Je suggestie staat me aan, maar ik weet niet zo goed wat ik moet vragen en kan verwachten. We hebben het altijd vooral gehad over wat ik zou kunnen hebben. Over mijn werk of zo heb ik het nooit met de longarts gehad.
En ik snap ook wel dat de Arbo-arts informatie kan gebruiken, want welke conclusies kan ze nu trekken op basis van mijn verhaal alleen? Zelfs als ze me fysiek zou onderzoeken, zou ze niets bijzonders aan me zien (behalve die zwelling). Misschien helpt het wel als ze scans en bloedwaarden etc. ziet?
quote:De bedrijfsarts mag de volgende dingen doen:
-> Belangrijke (medische) informatie opvragen bij uw huisarts of andere behandelaar. Dit mag alleen als u hier schriftelijk toestemming voor gegeven heeft.
-> Doorverwijzen naar een specialist. Let wel op! Zorgverzekeraars hebben vaak aanvullende voorwaarden opgenomen over de doorverwijzing via een bedrijfsarts. Dit kan gevolgen hebben voor de vergoeding vanuit uw zorgverzekering. Controleer daarom altijd uw polis als u door de bedrijfsarts wordt doorverwezen naar een specialist.
Een bedrijfsarts mag een aantal dingen niet doen:
-> Eisen dat u weer gaat werken. De bedrijfsarts adviseert uw werkgever over uw arbeidsgeschiktheid of -ongeschiktheid. Meestal volgt de werkgever dit advies. Als de bedrijfsarts denkt dat u arbeidsgeschikt bent voor uw functie zal deze dat ook adviseren aan uw werkgever. De werkgever kan op basis van dit advies wel eisen dat u weer komt werken.
-> Zonder uw toestemming medische informatie van u doorgeven aan uw werkgever of leidinggevende. De bedrijfsarts heeft een medisch beroepsgeheim en mag dus nooit medische informatie over u geven aan anderen (werkgever etcetera), zonder uw uitdrukkelijke schriftelijke toestemming. De bedrijfsarts mag alleen informatie aan de werkgever verstrekken die noodzakelijk is voor de beoordeling van het recht op loondoorbetaling, verzuimbegeleiding en re-ïntegratie.
Het kan zijn dat de bedrijfsarts vanuit HR een andere opdracht heeft dan jouw leidinggevende denkt dat de bedrijfsarts moet / gaat doen.quote:Op maandag 9 september 2019 12:59 schreef Claudia_x het volgende:
Ik vind het echt heel fijn om jullie reacties te lezen. Ik dacht even dat ik gek aan het worden was. M'n werk is belangrijk voor me en ik ben al een paar keer weer begonnen om te moeten concluderen dat het niet ging. M'n leidinggevende wil dat ik een realistisch beeld heb van wat ik aankan en dacht aanvankelijk dat de Arbo-arts daarbij zou kunnen helpen. Ik verwachtte dat die me eerder af zou remmen dan aan zou moedigen. Het gesprek verraste me dus.
Wat NedKelly ook al zegt: je behandelend artsen weten niet eens wat je hebt, en dan zal een (waarschijnlijk zeer beperkt opgeleide) bedrijfsarts wel conclusies kunnen trekken uit de scans en bloedwaarden?quote:Op maandag 9 september 2019 12:51 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wat zou ik dan precies met mijn longarts moeten overleggen? Je suggestie staat me aan, maar ik weet niet zo goed wat ik moet vragen en kan verwachten. We hebben het altijd vooral gehad over wat ik zou kunnen hebben. Over mijn werk of zo heb ik het nooit met de longarts gehad.
En ik snap ook wel dat de Arbo-arts informatie kan gebruiken, want welke conclusies kan ze nu trekken op basis van mijn verhaal alleen? Zelfs als ze me fysiek zou onderzoeken, zou ze niets bijzonders aan me zien (behalve die zwelling). Misschien helpt het wel als ze scans en bloedwaarden etc. ziet?
We zijn daar dus nooit zo diep op ingegaan. Ik zeg bijvoorbeeld 'ik heb de laatste tijd meer pijn' en krijg dan een nieuwe lading pijnstillers. Of ik zeg 'ik voel dat mijn hoestprikkel weg is en ik heb geen verhoogde temperatuur meer" en dan blijkt dat overeen te komen met mijn bloedwaarden die laten zien dat de ontstekingswaarden aan het dalen zijn (al was de bezinking niet gedaald, maar die schijnt langzamer te reageren). Maar mijn situatie is helemaal niet stabiel, dus ik kan zomaar een week later een heel ander gesprek met de longarts hebben. Ik heb bijvoorbeeld getwijfeld of ik moest bellen over mijn benauwdheid, maar die is nu wel beter geworden.quote:Heb je met je longarts besproken dat je niks kan op een dag en bijna alleen maar rust moet houden en vond hij dat logisch? Dan lijkt mij het logische gevolg dat je ook niet kan werken.
De vraag is op zich denk ik wel duidelijk: de bedrijfsarts wil een verklaring van jullie over mijn situatie / toestand en dat ik aangeef dat ik niet kan werken.
quote:Op maandag 9 september 2019 13:06 schreef Leandra het volgende:
[..]
Wat NedKelly ook al zegt: je behandelend artsen weten niet eens wat je hebt, en dan zal een (waarschijnlijk zeer beperkt opgeleide) bedrijfsarts wel conclusies kunnen trekken uit de scans en bloedwaarden?
Ik denk dat ze een wereldsalaris bij het AvL kan gaan harken als ze dat kan.
Dat klinkt als een heel prettig gesprek ja, wat fijnquote:Op maandag 9 september 2019 13:45 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben net gebeld door de longarts. Wat een fijn gesprek was dat. Ze was heel duidelijk: ik ben nog steeds erg ziek. Ze hebben de intensieve analyse even on-hold gezet om te kijken wat de antibiotica gaan doen, maar de specialisten van mijn streekziekenhuis en het AvL weten nog steeds niet wat ik heb en wat de beste behandeling is. Het is heel logisch dat ik nog steeds veel klachten heb, want in feite zit de zwelling er nog. Ze gaf ook nog aan dat mensen erg ziek kunnen worden van langdurige behandeling met antibiotica en dat dat al genoeg reden is om niet aan het werk te gaan.
Overigens hebben we besloten dat ik toch nog even geen andere antibiotica neem, want er is een grote kans dat ik ook daar klachten van krijg. Ik kijk het dus nog even aan met de antibiotica die ik al heb (ik word er weliswaar ziek van, maar niet doodziek).
De longarts had bovendien geen goed woord over voor de bedrijfsarts. Ze zei dat ik gerust de bedrijfsarts informatie op kan laten vragen en dat zij dan heel duidelijk aan zal geven dat ik erg ziek ben.
Ja, dat is heel goed mogelijk, in ieder geval met de bedrijfsarts. Ik begon het gesprek met de mededeling dat we vorige week heel goed nieuws hebben gehad. Ik heb ook aangegeven dat ik minder klachten heb dan voorheen. Nu denk ik: stom,. Daarna in het gesprek heb ik wel aangegeven dat ik veel klachten heb, nauwelijks van de bank afkom, et cetera, maar toen was haar beeld duidelijk al gevormd, namelijk dat ik aan het herstellen ben en het werk weer op kan gaan bouwen. Dat neem ik mezelf nu ook kwalijk.quote:Op maandag 9 september 2019 13:45 schreef Doedezemaar het volgende:
Kan het niet zo zijn dat jouw opluchting dat het geen kanker is heel erg de boventoon voert in je communicatie met je artsen, incl die bedrijfsarts?
Ik heb net wat nuttige pm's gehad waarin me o.a. werd geadviseerd om mijn werkgever uit te laten spreken dat ik niet kan en hoef te reizen. Dat ga ik zo even bespreken.quote:Op maandag 9 september 2019 14:00 schreef NedKelly het volgende:
Wat een goed gesprek met de longarts.
Hopelijk kom je er straks ook goed uit met je leidinggevende.
Je kan lijkt mij op basis van het gesprek met de longarts bij de bedrijfsarts aangeven dat je niet kan komen maandag omdat je niet in staat bent tot reizen. Dat ze evt weer kan bellen voor een overleg. Wel goed om als je niet naar zo'n gesprek gaat even je werkgever op de hoogte te stellen dat je niet erheen gaat vanwege die omstandigheden. En dat ook nog even via mail te bevestigen, dan heb je je dossier op orde.
Dat is zeker nuttig!quote:Op maandag 9 september 2019 14:02 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik heb net wat nuttige pm's gehad waarin me o.a. werd geadviseerd om mijn werkgever uit te laten spreken dat ik niet kan en hoef te reizen. Dat ga ik zo even bespreken.
Goed punt ook van de e-mail.. Ik begrijp nu dat ik strategischer moet zijn en moet gaan notuleren e.d.
Ik heb wel net van mijn leidinggevende een UWV-formulier gekregen om mede in te vullen ('Plan van aanpak'). Daarin staat nu alleen niet heel veel meer dan: Er is nog onzekerheid over het herstel. Als Claudia hersteld is, dan zal ze haar werk weer volledig op kunnen pakken. En ik heb zelf aangeven dat ik het werk langzaam op kan bouwen als ik herstellende ben (bijv. eerst thuis werken, daarna essentiële besprekingen bijwonen).quote:Op maandag 9 september 2019 14:03 schreef -marz- het volgende:
Dat je met werkgever overeenstemming hebt is het allerbelangrijkste. Maar ook zij zijn wel verantwoordelijk volgens de wet verbetering poortwachter, dus ze kunnen later door het UWV verantwoordelijk gehouden worden (mocht in het slechtste geval herstel langdurig uitblijven) als ze bepaalde wettelijk vastgelegde stappen niet tijdig zetten. Als het goed is zal hun HR afdeling of adviseur daar wel rekening mee houden en op sturen.
Ja, de wet bepaalt dat hier straks een concreet doel in komt te staan over terugkeer naar het werk of, indien niet mogelijk, aangepast werk.quote:Op maandag 9 september 2019 14:07 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik heb wel net van mijn leidinggevende een UWV-formulier gekregen om mede in te vullen ('Plan van aanpak'). Daarin staat nu alleen niet heel veel meer dan: Er is nog onzekerheid over het herstel. Als Claudia hersteld is, dan zal ze haar werk weer volledig op kunnen pakken. En ik heb zelf aangeven dat ik het werk langzaam op kan bouwen als ik herstellende ben (bijv. eerst thuis werken, daarna essentiële besprekingen bijwonen).
Ik denk dat de Arbo-arts die indruk op dit moment heeft, dat mijn werkgever mij die toestemming heeft gegeven. En dat is in zekere zin ook zo: mijn leidinggevende heeft me verteld alle tijd te nemen die ik nodig heb om beter te worden. Daarom wil de Arbo-arts dat mijn leidinggevende nu afspraken met me maakt over re-integratie. Het probleem is alleen dat dat nog niet kan omdat ik nog ziek ben en het lastig is een prognose te geven. De longarts heeft dat bevestigd: het gaat sowieso weken duren voor we weten of de toegediende antibiotica doen wat we hopen dat die gaan doen.quote:Op maandag 9 september 2019 14:13 schreef -marz- het volgende:
Wellicht overbodig om te vermelden, maar ondanks dat je er samen goed uit kunt komen, dient het wettelijk wel zo goed mogelijk afgedekt te zijn. Het doel van de wetgeving is om te voorkomen dat werkgevers werknemers " toestemming geven" om langdurig thuis te zitten, waardoor men uiteindelijk arbeidsongeschikt uit dienst gaat na 2 jaar.
Afspraken over reintegratie kunnen ook inhouden’ op dit moment nog geen mogelijkheden voor reintegratie, behandeling bij longarts loopt’ Niet moeilijker maken dan het is he?quote:Op maandag 9 september 2019 14:31 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik denk dat de Arbo-arts die indruk op dit moment heeft, dat mijn werkgever mij die toestemming heeft gegeven. En dat is in zekere zin ook zo: mijn leidinggevende heeft me verteld alle tijd te nemen die ik nodig heb om beter te worden. Daarom wil de Arbo-arts dat mijn leidinggevende nu afspraken met me maakt over re-integratie. Het probleem is alleen dat dat nog niet kan omdat ik nog ziek ben en het lastig is een prognose te geven. De longarts heeft dat bevestigd: het gaat sowieso weken duren voor we weten of de toegediende antibiotica doen wat we hopen dat die gaan doen.
En geloof me, ik vind het zelf waarschijnlijk het vervelendst van iedereen. Maar wat moet ik dan?
Dat weet je mooi bondig te formuleren! Ja, zo is het eigenlijk.quote:Op maandag 9 september 2019 14:52 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
Afspraken over reintegratie kunnen ook inhouden’ op dit moment nog geen mogelijkheden voor reintegratie, behandeling bij longarts loopt’ Niet moeilijker maken dan het is he?
Ik heb twee keer eerder bij een Arbo-arts gezeten, één keer vanwege ziekte tijdens zwangerschap en één keer toen ik zelf voelde dat ik overwerkt begon te raken (ik hoefde daar niet heen, maar wilde het zelf graag). Die ervaringen waren heel goed, al was de tweede arts wel heel typisch. Die bleef maar doorgaan over dat je alleen een burn-out hebt als je niet meer kunt lezen. Maar hij begreep ook heel goed in welke context ik werkte (veel druk, veel burn-outs). Dat was zo'n goed gesprek dat zijn enige conclusie was: je pakt het al heel goed aan.quote:Op maandag 9 september 2019 15:23 schreef vannelle het volgende:
Als ik het zo lees zal de ARBO-arts wel in móeten binden nadat zij contact heeft gehad met jouw longarts.
Wedden dat ze het dan brengt als haar eigen inzicht dat je er nog niet aan toe bent om parttime of in aangepast werk aan de slag te gaan?
Zelf heb ik in het verleden helaas ook veel met die lui te maken gehad en het gros luistert niet goed voor ze conclusies trekken en willen het vooral de werkgever naar de zin maken want dat is tenslotte degene die hun betaalt. Al moeten ze op de stoel van God gaan zitten om tot een rare conclusie te komen: deze mensen kunnen en doen dat ook.
Niet allemaal trouwens, er zitten ook wel goede tussen maar het lijkt er niet echt op dat je zo'n zeldzame getroffen hebt.
Dat heb ik nu niet gevraagd. Ze zei ook dat ze geen advies mag geven over werk, maar ze gaf wel aan dat ze aan kan geven dat ik heel ziek ben. Het leek mij logisch om dat te doen door de bedrijfsarts een specifieke toestemming te geven (gerichte vragen stellen, geen scans e.d. opvragen). Dat was althans een van de tips die ik via pm kreeg.quote:Is het misschien mogelijk om de uitspraken van je longarts ook zwart op wit te krijgen zodat je dat toe kan voegen aan jouw zelf samengestelde dossier?
Tenminste, ik ga er even van uit dat je zelf ook bijhoudt wat je zelf allemaal voor acties hebt ondernomen en wanneer.
Dat is precies het gevoel dat ik nu heb. Het lijkt mij goed als een Arbo-arts op de hoogte is van mijn situatie, maar mijn vertrouwen in haar is weg. Onze HR-dame heeft me geadviseerd dat in het volgende gesprek eerst kenbaar te maken en op basis van de reactie van de Arbo-arts te bepalen of ik informatie wil delen. Dat ga ik denk ik doen.quote:Op maandag 9 september 2019 16:30 schreef Franny_G het volgende:
Ik zou zo'n arts niet meer vertrouwen en met zo iemand zeker geen gevoelige informatie willen delen over mijn medische dossier. Ik snap dat je nu geen energie hebt om zoiets aan te gaan, maar een andere arbo-arts vragen moet wel mogelijk zijn.
Goed advies van de HR-dame. Open gesprek voeren met arboarts en uitleggen wat het effect is van haar gedrag op jou, zij kan er dan voor kiezen ander gedrag te vertonen (lijkt me erg logisch, maar wellicht iets teveel gevraagd voor deze arboarts). Snapt ze het niet, zelf de keuze maken wat jij wilt. En als dat is dat je geen info wilt delen, kan niemand daar bezwaar tegen maken. Ieder weldenkend mens snapt dit.quote:Op maandag 9 september 2019 19:16 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is precies het gevoel dat ik nu heb. Het lijkt mij goed als een Arbo-arts op de hoogte is van mijn situatie, maar mijn vertrouwen in haar is weg. Onze HR-dame heeft me geadviseerd dat in het volgende gesprek eerst kenbaar te maken en op basis van de reactie van de Arbo-arts te bepalen of ik informatie wil delen. Dat ga ik denk ik doen.
Dat werkt dus toch niet helemaal zo. Ik ben me maar noodgedwongen aan het inlezen.quote:Op maandag 9 september 2019 20:27 schreef Ringo het volgende:
Re-integratie is toch vooral een zaak tussen werkgever en werknemer? Dat die twee met elkaar goede afspraken over het re-integratietraject kunnen maken, is op zich al prijzenswaardig. Dan vind ik het echt vreemd dat een bedrijfsarts, op basis van een eenzijdig telefonisch consult, die afspraken in twijfel wil trekken.
De Arbo-arts heeft eigenlijk erg weinig informatie over de situatie. Misschien overschat ik haar mogelijkheden om een adequate belastbaarheidsanalyse te maken. Het is voor mij heel duidelijk hoe mijn situatie is, maar misschien denkt zij: longontsteking, bijna 4 maanden afwezig - dat kan helemaal niet. Ook daarom wil ik haar wel een kans geven om te reageren op mijn klacht. Dan ben ik bovendien beter voorbereid en kan ikzelf hopelijk duidelijker maken wat er aan de hand is.quote:Op maandag 9 september 2019 20:41 schreef Smallish het volgende:
[..]
Goed advies van de HR-dame. Open gesprek voeren met arboarts en uitleggen wat het effect is van haar gedrag op jou, zij kan er dan voor kiezen ander gedrag te vertonen (lijkt me erg logisch, maar wellicht iets teveel gevraagd voor deze arboarts). Snapt ze het niet, zelf de keuze maken wat jij wilt. En als dat is dat je geen info wilt delen, kan niemand daar bezwaar tegen maken. Ieder weldenkend mens snapt dit.
Zeker, dat is ook zo. Maar ik vind dat je als arboarts je ervan bewust moet zijn dat jouw woorden effect hebben. Zo’n telefoontje overvalt mensen. Ik vind dat ze iets te vlotjes in de modus ‘stel je niet aan’ is geschoten. Die mensen zijn er zeker, maar beslist niet iedereen is zo. Dat jij vindt dat je dit iets anders had aan moeten pakken, begrijp ik best, ook al vind ik dit niet helemaal terecht, maar zo zit jij kennelijk in elkaar. En ZIJ zou zich bewust moeten zijn van haar positie. Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen. En jij zit er nu mee.quote:Op maandag 9 september 2019 20:46 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
De Arbo-arts heeft eigenlijk erg weinig informatie over de situatie. Misschien overschat ik haar mogelijkheden om een adequate belastbaarheidsanalyse te maken. Het is voor mij heel duidelijk hoe mijn situatie is, maar misschien denkt zij: longontsteking, bijna 4 maanden afwezig - dat kan helemaal niet. Ook daarom wil ik haar wel een kans geven om te reageren op mijn klacht. Dan ben ik bovendien beter voorbereid en kan ikzelf hopelijk duidelijker maken wat er aan de hand is.
Is ook zo!quote:Op maandag 9 september 2019 21:00 schreef Smallish het volgende:
[..]
Zeker, dat is ook zo. Maar ik vind dat je als arboarts je ervan bewust moet zijn dat jouw woorden effect hebben. Zo’n telefoontje overvalt mensen. Ik vind dat ze iets te vlotjes in de modus ‘stel je niet aan’ is geschoten. Die mensen zijn er zeker, maar beslist niet iedereen is zo. Dat jij vindt dat je dit iets anders had aan moeten pakken, begrijp ik best, ook al vind ik dit niet helemaal terecht, maar zo zit jij kennelijk in elkaar. En ZIJ zou zich bewust moeten zijn van haar positie. Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen. En jij zit er nu mee.
Is goed recht te zetten, maar zij had dit kunnen voorkomen.
Hier staan ze helaas wel een beetje om bekend.quote:Op maandag 9 september 2019 21:00 schreef Smallish het volgende:
Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen.
Ja dat is best een goed idee toch, specialisten bij het AvL zullen allicht ook een bepaalde invalshoek hanteren bij hun diagnostiek wat bij een universitair medisch centrum weer heel anders kan zijn.quote:Op maandag 9 september 2019 21:05 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Is ook zo!
Overigens gaven mijn schoonouders vandaag het advies van een bevriend huisarts door om een second opinion te vragen bij een universitair medisch centrum. Ik overweeg de longarts te bellen om dat voor te leggen. We weten immers nog steeds niet wat er is en bij het AvL hebben ze misschien niet de expertise die we nodig hebben.
Dat is precies wat mijn lief, mijn leidinggevende en ook mijn longarts zeiden. En ik weet dat ze gelijk hebben, maar ik kan het niet zo eenvoudig van me afzetten. Ik ben de hele nacht aan het malen over wat er nu met me aan de hand is, waarom ik me nog niet fit genoeg voel om een werknemer, een moeder en een geliefde te zijn, en hoe ik dat over moet brengen aan iemand die invloed uit kan oefenen op hoe ik mijn ziekte- en herstelproces doormaak. Het maakt me heel verdrietig allemaal.quote:Op maandag 9 september 2019 23:07 schreef Smallish het volgende:
Lief en goed bedoeld: Claudia, focus je op de zaken die er écht toe doen. Jouw gezondheid, zekerheid daarover, je relatie, je gezin en andere familie. Je woonomgeving, je eigen veilige cocon.
Dat gezanik eromheen is aanwezig, je hebt ermee te dealen, maar geef het de plek die het verdient.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dank je.quote:Op dinsdag 10 september 2019 00:03 schreef Ringo het volgende:
Over het doel van een re-integratietraject is de overheid duidelijk: ervoor zorgen dat de zieke werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk kan. Werkgever en werknemer zijn samen verantwoordelijk voor dat traject, en over de mate van arbeidsongeschiktheid kan alleen een (arbo-)arts oordelen.
Tot zover de algemene feiten.
Voor jouzelf komt dat praktisch neer op:
1. Wees eerlijk over je situatie en hoe je je voelt.
2. Blijf in gesprek met je werkgever.
3. Maak duidelijke afspraken met je werkgever en leg die afspraken vast.
Zoʼn stugge arts is maar een passant, laat je echt niet opnaaien door één naar gesprek met een botte buitenstaander. Het gaat om het proces van herstel, dat je gezamenlijk voert: jij die beter wil worden en de mensen om jou heen die jou daarbij helpen.
Jij hebt veel te stellen gehad in je vorige baan, hè? Ik heb er een beetje van meegekregen. Dat is zo naar, als je niet gelukkig bent met je werk of je werkgever. Dan kun je iemand die naar je luistert en een beetje meedenkt goed gebruiken. En het helpt niet als uitgerekend je werkgever de toegang tot zo'n persoon reguleert en allerlei voorwaarden dicteert. (Maar goed, klaarblijkelijk heb ik sowieso een te romantisch beeld van een bedrijfsarts.)quote:Op dinsdag 10 september 2019 08:49 schreef Brighteyes het volgende:
Er is al heel veel gezegd, maar ik vertel het toch nog een keer.
Ik belde eens naar mijn bedrijfsarts om te vragen of mijn afspraak telefonisch kon omdat ik wist dat ik binnen 5min buiten zou staan omdat ik niet ging reintegreren zonder dat er gesprekken met een mediator zouden zijn en die waren nog niet gepland. (En het was 45min rijden enkele reis). Toen gaf de bedrijfsarts aan dat de werkgever daar toestemming voor moet geven. En die gaven die f*ckers uiteraard niet. (Ik had een prima bedrijfsarts trouwens hoor, die heb je er gelukkig ook tussen.)
We hebben nu afgesproken dat ik over twee weken naar de bedrijfsarts ga. Als ik tegen die tijd denk dat het fysiek echt niet lukt, dan trek ik wel aan de bel. Op dit moment hoop ik nog steeds dat ik progressie ga boeken.quote:Maar in jouw geval lijkt het me dat het geen probleem moet zijn voor jouw werkgever om aan de bedrijfsarts door te geven dat een telefonische afspraak op dit moment voldoende is.
Ja, het komt inderdaad wel goed. Ik heb nu een beter beeld van wat daarvoor nodig is.quote:Op dinsdag 10 september 2019 08:31 schreef Seven. het volgende:
En wat vervelend, dit gezanik. Volgens mij ben je gewoon heel goed bezig, je houdt de mensen die er echt toe doen in the loop. En dat varkentje de bedrijfsarts zul je wel eventjes wassen, op je geheel eigen vriendelijke wijze. Komt goed, joh!
Dank je wel Dat verhaal is gelukkig uiteindelijk met een sisser afgelopen.quote:Op dinsdag 10 september 2019 09:24 schreef Claudia_x het volgende:
@:Rewimo, ik heb gisteren je topics over de bedrijfsarts versus de behandelend arts doorgelezen. Wat een ongelooflijk verhaal. Hoewel mijn situatie anders is, vond ik je topics naast frustrerend ook heel nuttig om te lezen. Weet in ieder geval dat je er nog steeds mensen mee helpt.
Het kan altijd erger hoor, maar het was een jammerlijk einde aan 20 jaar dienstverband...quote:Op dinsdag 10 september 2019 09:30 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Jij hebt veel te stellen gehad in je vorige baan, hè? Ik heb er een beetje van meegekregen. Dat is zo naar, als je niet gelukkig bent met je werk of je werkgever. Dan kun je iemand die naar je luistert en een beetje meedenkt goed gebruiken. En het helpt niet als uitgerekend je werkgever de toegang tot zo'n persoon reguleert en allerlei voorwaarden dicteert. (Maar goed, klaarblijkelijk heb ik sowieso een te romantisch beeld van een bedrijfsarts.)
Het scheelt natuurlijk dat jij zelf gewoon terug wil naar je werk. En dat je werkgever dat ook weet en wil. Fijn dat je wat extra tijd hebt gekregen en ik duim dat je tegen die tijd weer een stuk verder opgeknapt bent!quote:We hebben nu afgesproken dat ik over twee weken naar de bedrijfsarts ga. Als ik tegen die tijd denk dat het fysiek echt niet lukt, dan trek ik wel aan de bel. Op dit moment hoop ik nog steeds dat ik progressie ga boeken.
Hier sluit ik me volledig bij aan. Sterkte Claudia!quote:Op vrijdag 13 september 2019 18:49 schreef Smallish het volgende:
Ik gun het je zo dat het nu écht langzaam de betere kant op gaat! Je geduld wordt wel op de proef gesteld. Sterkte maar weer, hoor!
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |