Dat werkt dus toch niet helemaal zo. Ik ben me maar noodgedwongen aan het inlezen.quote:Op maandag 9 september 2019 20:27 schreef Ringo het volgende:
Re-integratie is toch vooral een zaak tussen werkgever en werknemer? Dat die twee met elkaar goede afspraken over het re-integratietraject kunnen maken, is op zich al prijzenswaardig. Dan vind ik het echt vreemd dat een bedrijfsarts, op basis van een eenzijdig telefonisch consult, die afspraken in twijfel wil trekken.
De Arbo-arts heeft eigenlijk erg weinig informatie over de situatie. Misschien overschat ik haar mogelijkheden om een adequate belastbaarheidsanalyse te maken. Het is voor mij heel duidelijk hoe mijn situatie is, maar misschien denkt zij: longontsteking, bijna 4 maanden afwezig - dat kan helemaal niet. Ook daarom wil ik haar wel een kans geven om te reageren op mijn klacht. Dan ben ik bovendien beter voorbereid en kan ikzelf hopelijk duidelijker maken wat er aan de hand is.quote:Op maandag 9 september 2019 20:41 schreef Smallish het volgende:
[..]
Goed advies van de HR-dame. Open gesprek voeren met arboarts en uitleggen wat het effect is van haar gedrag op jou, zij kan er dan voor kiezen ander gedrag te vertonen (lijkt me erg logisch, maar wellicht iets teveel gevraagd voor deze arboarts). Snapt ze het niet, zelf de keuze maken wat jij wilt. En als dat is dat je geen info wilt delen, kan niemand daar bezwaar tegen maken. Ieder weldenkend mens snapt dit.
Zeker, dat is ook zo. Maar ik vind dat je als arboarts je ervan bewust moet zijn dat jouw woorden effect hebben. Zo’n telefoontje overvalt mensen. Ik vind dat ze iets te vlotjes in de modus ‘stel je niet aan’ is geschoten. Die mensen zijn er zeker, maar beslist niet iedereen is zo. Dat jij vindt dat je dit iets anders had aan moeten pakken, begrijp ik best, ook al vind ik dit niet helemaal terecht, maar zo zit jij kennelijk in elkaar. En ZIJ zou zich bewust moeten zijn van haar positie. Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen. En jij zit er nu mee.quote:Op maandag 9 september 2019 20:46 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
De Arbo-arts heeft eigenlijk erg weinig informatie over de situatie. Misschien overschat ik haar mogelijkheden om een adequate belastbaarheidsanalyse te maken. Het is voor mij heel duidelijk hoe mijn situatie is, maar misschien denkt zij: longontsteking, bijna 4 maanden afwezig - dat kan helemaal niet. Ook daarom wil ik haar wel een kans geven om te reageren op mijn klacht. Dan ben ik bovendien beter voorbereid en kan ikzelf hopelijk duidelijker maken wat er aan de hand is.
Is ook zo!quote:Op maandag 9 september 2019 21:00 schreef Smallish het volgende:
[..]
Zeker, dat is ook zo. Maar ik vind dat je als arboarts je ervan bewust moet zijn dat jouw woorden effect hebben. Zo’n telefoontje overvalt mensen. Ik vind dat ze iets te vlotjes in de modus ‘stel je niet aan’ is geschoten. Die mensen zijn er zeker, maar beslist niet iedereen is zo. Dat jij vindt dat je dit iets anders had aan moeten pakken, begrijp ik best, ook al vind ik dit niet helemaal terecht, maar zo zit jij kennelijk in elkaar. En ZIJ zou zich bewust moeten zijn van haar positie. Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen. En jij zit er nu mee.
Is goed recht te zetten, maar zij had dit kunnen voorkomen.
Hier staan ze helaas wel een beetje om bekend.quote:Op maandag 9 september 2019 21:00 schreef Smallish het volgende:
Zij bezorgt jou een rotgevoel na één telefoontje. Vind ik weinig tactvol en getuigen van weinig inlevingsvermogen.
Ja dat is best een goed idee toch, specialisten bij het AvL zullen allicht ook een bepaalde invalshoek hanteren bij hun diagnostiek wat bij een universitair medisch centrum weer heel anders kan zijn.quote:Op maandag 9 september 2019 21:05 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Is ook zo!
Overigens gaven mijn schoonouders vandaag het advies van een bevriend huisarts door om een second opinion te vragen bij een universitair medisch centrum. Ik overweeg de longarts te bellen om dat voor te leggen. We weten immers nog steeds niet wat er is en bij het AvL hebben ze misschien niet de expertise die we nodig hebben.
Dat is precies wat mijn lief, mijn leidinggevende en ook mijn longarts zeiden. En ik weet dat ze gelijk hebben, maar ik kan het niet zo eenvoudig van me afzetten. Ik ben de hele nacht aan het malen over wat er nu met me aan de hand is, waarom ik me nog niet fit genoeg voel om een werknemer, een moeder en een geliefde te zijn, en hoe ik dat over moet brengen aan iemand die invloed uit kan oefenen op hoe ik mijn ziekte- en herstelproces doormaak. Het maakt me heel verdrietig allemaal.quote:Op maandag 9 september 2019 23:07 schreef Smallish het volgende:
Lief en goed bedoeld: Claudia, focus je op de zaken die er écht toe doen. Jouw gezondheid, zekerheid daarover, je relatie, je gezin en andere familie. Je woonomgeving, je eigen veilige cocon.
Dat gezanik eromheen is aanwezig, je hebt ermee te dealen, maar geef het de plek die het verdient.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dank je.quote:Op dinsdag 10 september 2019 00:03 schreef Ringo het volgende:
Over het doel van een re-integratietraject is de overheid duidelijk: ervoor zorgen dat de zieke werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk kan. Werkgever en werknemer zijn samen verantwoordelijk voor dat traject, en over de mate van arbeidsongeschiktheid kan alleen een (arbo-)arts oordelen.
Tot zover de algemene feiten.
Voor jouzelf komt dat praktisch neer op:
1. Wees eerlijk over je situatie en hoe je je voelt.
2. Blijf in gesprek met je werkgever.
3. Maak duidelijke afspraken met je werkgever en leg die afspraken vast.
Zoʼn stugge arts is maar een passant, laat je echt niet opnaaien door één naar gesprek met een botte buitenstaander. Het gaat om het proces van herstel, dat je gezamenlijk voert: jij die beter wil worden en de mensen om jou heen die jou daarbij helpen.
Jij hebt veel te stellen gehad in je vorige baan, hè? Ik heb er een beetje van meegekregen. Dat is zo naar, als je niet gelukkig bent met je werk of je werkgever. Dan kun je iemand die naar je luistert en een beetje meedenkt goed gebruiken. En het helpt niet als uitgerekend je werkgever de toegang tot zo'n persoon reguleert en allerlei voorwaarden dicteert. (Maar goed, klaarblijkelijk heb ik sowieso een te romantisch beeld van een bedrijfsarts.)quote:Op dinsdag 10 september 2019 08:49 schreef Brighteyes het volgende:
Er is al heel veel gezegd, maar ik vertel het toch nog een keer.
Ik belde eens naar mijn bedrijfsarts om te vragen of mijn afspraak telefonisch kon omdat ik wist dat ik binnen 5min buiten zou staan omdat ik niet ging reintegreren zonder dat er gesprekken met een mediator zouden zijn en die waren nog niet gepland. (En het was 45min rijden enkele reis). Toen gaf de bedrijfsarts aan dat de werkgever daar toestemming voor moet geven. En die gaven die f*ckers uiteraard niet. (Ik had een prima bedrijfsarts trouwens hoor, die heb je er gelukkig ook tussen.)
We hebben nu afgesproken dat ik over twee weken naar de bedrijfsarts ga. Als ik tegen die tijd denk dat het fysiek echt niet lukt, dan trek ik wel aan de bel. Op dit moment hoop ik nog steeds dat ik progressie ga boeken.quote:Maar in jouw geval lijkt het me dat het geen probleem moet zijn voor jouw werkgever om aan de bedrijfsarts door te geven dat een telefonische afspraak op dit moment voldoende is.
Ja, het komt inderdaad wel goed. Ik heb nu een beter beeld van wat daarvoor nodig is.quote:Op dinsdag 10 september 2019 08:31 schreef Seven. het volgende:
En wat vervelend, dit gezanik. Volgens mij ben je gewoon heel goed bezig, je houdt de mensen die er echt toe doen in the loop. En dat varkentje de bedrijfsarts zul je wel eventjes wassen, op je geheel eigen vriendelijke wijze. Komt goed, joh!
Dank je wel Dat verhaal is gelukkig uiteindelijk met een sisser afgelopen.quote:Op dinsdag 10 september 2019 09:24 schreef Claudia_x het volgende:
@:Rewimo, ik heb gisteren je topics over de bedrijfsarts versus de behandelend arts doorgelezen. Wat een ongelooflijk verhaal. Hoewel mijn situatie anders is, vond ik je topics naast frustrerend ook heel nuttig om te lezen. Weet in ieder geval dat je er nog steeds mensen mee helpt.
Het kan altijd erger hoor, maar het was een jammerlijk einde aan 20 jaar dienstverband...quote:Op dinsdag 10 september 2019 09:30 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Jij hebt veel te stellen gehad in je vorige baan, hè? Ik heb er een beetje van meegekregen. Dat is zo naar, als je niet gelukkig bent met je werk of je werkgever. Dan kun je iemand die naar je luistert en een beetje meedenkt goed gebruiken. En het helpt niet als uitgerekend je werkgever de toegang tot zo'n persoon reguleert en allerlei voorwaarden dicteert. (Maar goed, klaarblijkelijk heb ik sowieso een te romantisch beeld van een bedrijfsarts.)
Het scheelt natuurlijk dat jij zelf gewoon terug wil naar je werk. En dat je werkgever dat ook weet en wil. Fijn dat je wat extra tijd hebt gekregen en ik duim dat je tegen die tijd weer een stuk verder opgeknapt bent!quote:We hebben nu afgesproken dat ik over twee weken naar de bedrijfsarts ga. Als ik tegen die tijd denk dat het fysiek echt niet lukt, dan trek ik wel aan de bel. Op dit moment hoop ik nog steeds dat ik progressie ga boeken.
Hier sluit ik me volledig bij aan. Sterkte Claudia!quote:Op vrijdag 13 september 2019 18:49 schreef Smallish het volgende:
Ik gun het je zo dat het nu écht langzaam de betere kant op gaat! Je geduld wordt wel op de proef gesteld. Sterkte maar weer, hoor!
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |