We zijn daar dus nooit zo diep op ingegaan. Ik zeg bijvoorbeeld 'ik heb de laatste tijd meer pijn' en krijg dan een nieuwe lading pijnstillers. Of ik zeg 'ik voel dat mijn hoestprikkel weg is en ik heb geen verhoogde temperatuur meer" en dan blijkt dat overeen te komen met mijn bloedwaarden die laten zien dat de ontstekingswaarden aan het dalen zijn (al was de bezinking niet gedaald, maar die schijnt langzamer te reageren). Maar mijn situatie is helemaal niet stabiel, dus ik kan zomaar een week later een heel ander gesprek met de longarts hebben. Ik heb bijvoorbeeld getwijfeld of ik moest bellen over mijn benauwdheid, maar die is nu wel beter geworden.quote:Heb je met je longarts besproken dat je niks kan op een dag en bijna alleen maar rust moet houden en vond hij dat logisch? Dan lijkt mij het logische gevolg dat je ook niet kan werken.
De vraag is op zich denk ik wel duidelijk: de bedrijfsarts wil een verklaring van jullie over mijn situatie / toestand en dat ik aangeef dat ik niet kan werken.
quote:Op maandag 9 september 2019 13:06 schreef Leandra het volgende:
[..]
Wat NedKelly ook al zegt: je behandelend artsen weten niet eens wat je hebt, en dan zal een (waarschijnlijk zeer beperkt opgeleide) bedrijfsarts wel conclusies kunnen trekken uit de scans en bloedwaarden?
Ik denk dat ze een wereldsalaris bij het AvL kan gaan harken als ze dat kan.
Dat klinkt als een heel prettig gesprek ja, wat fijnquote:Op maandag 9 september 2019 13:45 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben net gebeld door de longarts. Wat een fijn gesprek was dat. Ze was heel duidelijk: ik ben nog steeds erg ziek. Ze hebben de intensieve analyse even on-hold gezet om te kijken wat de antibiotica gaan doen, maar de specialisten van mijn streekziekenhuis en het AvL weten nog steeds niet wat ik heb en wat de beste behandeling is. Het is heel logisch dat ik nog steeds veel klachten heb, want in feite zit de zwelling er nog. Ze gaf ook nog aan dat mensen erg ziek kunnen worden van langdurige behandeling met antibiotica en dat dat al genoeg reden is om niet aan het werk te gaan.
Overigens hebben we besloten dat ik toch nog even geen andere antibiotica neem, want er is een grote kans dat ik ook daar klachten van krijg. Ik kijk het dus nog even aan met de antibiotica die ik al heb (ik word er weliswaar ziek van, maar niet doodziek).
De longarts had bovendien geen goed woord over voor de bedrijfsarts. Ze zei dat ik gerust de bedrijfsarts informatie op kan laten vragen en dat zij dan heel duidelijk aan zal geven dat ik erg ziek ben.
Ja, dat is heel goed mogelijk, in ieder geval met de bedrijfsarts. Ik begon het gesprek met de mededeling dat we vorige week heel goed nieuws hebben gehad. Ik heb ook aangegeven dat ik minder klachten heb dan voorheen. Nu denk ik: stom,. Daarna in het gesprek heb ik wel aangegeven dat ik veel klachten heb, nauwelijks van de bank afkom, et cetera, maar toen was haar beeld duidelijk al gevormd, namelijk dat ik aan het herstellen ben en het werk weer op kan gaan bouwen. Dat neem ik mezelf nu ook kwalijk.quote:Op maandag 9 september 2019 13:45 schreef Doedezemaar het volgende:
Kan het niet zo zijn dat jouw opluchting dat het geen kanker is heel erg de boventoon voert in je communicatie met je artsen, incl die bedrijfsarts?
Ik heb net wat nuttige pm's gehad waarin me o.a. werd geadviseerd om mijn werkgever uit te laten spreken dat ik niet kan en hoef te reizen. Dat ga ik zo even bespreken.quote:Op maandag 9 september 2019 14:00 schreef NedKelly het volgende:
Wat een goed gesprek met de longarts.
Hopelijk kom je er straks ook goed uit met je leidinggevende.
Je kan lijkt mij op basis van het gesprek met de longarts bij de bedrijfsarts aangeven dat je niet kan komen maandag omdat je niet in staat bent tot reizen. Dat ze evt weer kan bellen voor een overleg. Wel goed om als je niet naar zo'n gesprek gaat even je werkgever op de hoogte te stellen dat je niet erheen gaat vanwege die omstandigheden. En dat ook nog even via mail te bevestigen, dan heb je je dossier op orde.
Dat is zeker nuttig!quote:Op maandag 9 september 2019 14:02 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik heb net wat nuttige pm's gehad waarin me o.a. werd geadviseerd om mijn werkgever uit te laten spreken dat ik niet kan en hoef te reizen. Dat ga ik zo even bespreken.
Goed punt ook van de e-mail.. Ik begrijp nu dat ik strategischer moet zijn en moet gaan notuleren e.d.
Ik heb wel net van mijn leidinggevende een UWV-formulier gekregen om mede in te vullen ('Plan van aanpak'). Daarin staat nu alleen niet heel veel meer dan: Er is nog onzekerheid over het herstel. Als Claudia hersteld is, dan zal ze haar werk weer volledig op kunnen pakken. En ik heb zelf aangeven dat ik het werk langzaam op kan bouwen als ik herstellende ben (bijv. eerst thuis werken, daarna essentiële besprekingen bijwonen).quote:Op maandag 9 september 2019 14:03 schreef -marz- het volgende:
Dat je met werkgever overeenstemming hebt is het allerbelangrijkste. Maar ook zij zijn wel verantwoordelijk volgens de wet verbetering poortwachter, dus ze kunnen later door het UWV verantwoordelijk gehouden worden (mocht in het slechtste geval herstel langdurig uitblijven) als ze bepaalde wettelijk vastgelegde stappen niet tijdig zetten. Als het goed is zal hun HR afdeling of adviseur daar wel rekening mee houden en op sturen.
Ja, de wet bepaalt dat hier straks een concreet doel in komt te staan over terugkeer naar het werk of, indien niet mogelijk, aangepast werk.quote:Op maandag 9 september 2019 14:07 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik heb wel net van mijn leidinggevende een UWV-formulier gekregen om mede in te vullen ('Plan van aanpak'). Daarin staat nu alleen niet heel veel meer dan: Er is nog onzekerheid over het herstel. Als Claudia hersteld is, dan zal ze haar werk weer volledig op kunnen pakken. En ik heb zelf aangeven dat ik het werk langzaam op kan bouwen als ik herstellende ben (bijv. eerst thuis werken, daarna essentiële besprekingen bijwonen).
Ik denk dat de Arbo-arts die indruk op dit moment heeft, dat mijn werkgever mij die toestemming heeft gegeven. En dat is in zekere zin ook zo: mijn leidinggevende heeft me verteld alle tijd te nemen die ik nodig heb om beter te worden. Daarom wil de Arbo-arts dat mijn leidinggevende nu afspraken met me maakt over re-integratie. Het probleem is alleen dat dat nog niet kan omdat ik nog ziek ben en het lastig is een prognose te geven. De longarts heeft dat bevestigd: het gaat sowieso weken duren voor we weten of de toegediende antibiotica doen wat we hopen dat die gaan doen.quote:Op maandag 9 september 2019 14:13 schreef -marz- het volgende:
Wellicht overbodig om te vermelden, maar ondanks dat je er samen goed uit kunt komen, dient het wettelijk wel zo goed mogelijk afgedekt te zijn. Het doel van de wetgeving is om te voorkomen dat werkgevers werknemers " toestemming geven" om langdurig thuis te zitten, waardoor men uiteindelijk arbeidsongeschikt uit dienst gaat na 2 jaar.
Afspraken over reintegratie kunnen ook inhouden’ op dit moment nog geen mogelijkheden voor reintegratie, behandeling bij longarts loopt’ Niet moeilijker maken dan het is he?quote:Op maandag 9 september 2019 14:31 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik denk dat de Arbo-arts die indruk op dit moment heeft, dat mijn werkgever mij die toestemming heeft gegeven. En dat is in zekere zin ook zo: mijn leidinggevende heeft me verteld alle tijd te nemen die ik nodig heb om beter te worden. Daarom wil de Arbo-arts dat mijn leidinggevende nu afspraken met me maakt over re-integratie. Het probleem is alleen dat dat nog niet kan omdat ik nog ziek ben en het lastig is een prognose te geven. De longarts heeft dat bevestigd: het gaat sowieso weken duren voor we weten of de toegediende antibiotica doen wat we hopen dat die gaan doen.
En geloof me, ik vind het zelf waarschijnlijk het vervelendst van iedereen. Maar wat moet ik dan?
Dat weet je mooi bondig te formuleren! Ja, zo is het eigenlijk.quote:Op maandag 9 september 2019 14:52 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
Afspraken over reintegratie kunnen ook inhouden’ op dit moment nog geen mogelijkheden voor reintegratie, behandeling bij longarts loopt’ Niet moeilijker maken dan het is he?
Ik heb twee keer eerder bij een Arbo-arts gezeten, één keer vanwege ziekte tijdens zwangerschap en één keer toen ik zelf voelde dat ik overwerkt begon te raken (ik hoefde daar niet heen, maar wilde het zelf graag). Die ervaringen waren heel goed, al was de tweede arts wel heel typisch. Die bleef maar doorgaan over dat je alleen een burn-out hebt als je niet meer kunt lezen. Maar hij begreep ook heel goed in welke context ik werkte (veel druk, veel burn-outs). Dat was zo'n goed gesprek dat zijn enige conclusie was: je pakt het al heel goed aan.quote:Op maandag 9 september 2019 15:23 schreef vannelle het volgende:
Als ik het zo lees zal de ARBO-arts wel in móeten binden nadat zij contact heeft gehad met jouw longarts.
Wedden dat ze het dan brengt als haar eigen inzicht dat je er nog niet aan toe bent om parttime of in aangepast werk aan de slag te gaan?
Zelf heb ik in het verleden helaas ook veel met die lui te maken gehad en het gros luistert niet goed voor ze conclusies trekken en willen het vooral de werkgever naar de zin maken want dat is tenslotte degene die hun betaalt. Al moeten ze op de stoel van God gaan zitten om tot een rare conclusie te komen: deze mensen kunnen en doen dat ook.
Niet allemaal trouwens, er zitten ook wel goede tussen maar het lijkt er niet echt op dat je zo'n zeldzame getroffen hebt.
Dat heb ik nu niet gevraagd. Ze zei ook dat ze geen advies mag geven over werk, maar ze gaf wel aan dat ze aan kan geven dat ik heel ziek ben. Het leek mij logisch om dat te doen door de bedrijfsarts een specifieke toestemming te geven (gerichte vragen stellen, geen scans e.d. opvragen). Dat was althans een van de tips die ik via pm kreeg.quote:Is het misschien mogelijk om de uitspraken van je longarts ook zwart op wit te krijgen zodat je dat toe kan voegen aan jouw zelf samengestelde dossier?
Tenminste, ik ga er even van uit dat je zelf ook bijhoudt wat je zelf allemaal voor acties hebt ondernomen en wanneer.
Dat is precies het gevoel dat ik nu heb. Het lijkt mij goed als een Arbo-arts op de hoogte is van mijn situatie, maar mijn vertrouwen in haar is weg. Onze HR-dame heeft me geadviseerd dat in het volgende gesprek eerst kenbaar te maken en op basis van de reactie van de Arbo-arts te bepalen of ik informatie wil delen. Dat ga ik denk ik doen.quote:Op maandag 9 september 2019 16:30 schreef Franny_G het volgende:
Ik zou zo'n arts niet meer vertrouwen en met zo iemand zeker geen gevoelige informatie willen delen over mijn medische dossier. Ik snap dat je nu geen energie hebt om zoiets aan te gaan, maar een andere arbo-arts vragen moet wel mogelijk zijn.
Goed advies van de HR-dame. Open gesprek voeren met arboarts en uitleggen wat het effect is van haar gedrag op jou, zij kan er dan voor kiezen ander gedrag te vertonen (lijkt me erg logisch, maar wellicht iets teveel gevraagd voor deze arboarts). Snapt ze het niet, zelf de keuze maken wat jij wilt. En als dat is dat je geen info wilt delen, kan niemand daar bezwaar tegen maken. Ieder weldenkend mens snapt dit.quote:Op maandag 9 september 2019 19:16 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is precies het gevoel dat ik nu heb. Het lijkt mij goed als een Arbo-arts op de hoogte is van mijn situatie, maar mijn vertrouwen in haar is weg. Onze HR-dame heeft me geadviseerd dat in het volgende gesprek eerst kenbaar te maken en op basis van de reactie van de Arbo-arts te bepalen of ik informatie wil delen. Dat ga ik denk ik doen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |